Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 30 maja 2025 18:01
Data zakończenia: 30 maja 2025 18:23

Egzamin niezdany

Wynik: 19/40 punktów (47,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jak nazywa się protokół, który umożliwia pobieranie wiadomości z serwera?

A. HTTP

B. FTP

C. SMTP

D. POP3

Protokół POP3 (Post Office Protocol version 3) jest standardowym protokołem używanym do odbierania poczty elektronicznej z serwera. POP3 pozwala na pobieranie wiadomości e-mail na lokalny komputer użytkownika, co oznacza, że po ich pobraniu wiadomości są usuwane z serwera, chyba że użytkownik skonfiguruje program pocztowy tak, aby je zachować. Dzięki temu protokołowi, użytkownicy mogą przeglądać swoje wiadomości offline, co jest szczególnie przydatne w sytuacjach, gdy dostęp do internetu jest ograniczony. POP3 jest szeroko stosowany w różnych klientach poczty, takich jak Microsoft Outlook czy Mozilla Thunderbird, co czyni go częścią standardowych rozwiązań w zarządzaniu pocztą elektroniczną. W praktyce, jeśli jesteś użytkownikiem, który często pracuje w terenie lub w miejscach o ograniczonym dostępie do internetu, korzystanie z POP3 pozwala na elastyczność i niezależność od stałego połączenia z serwerem. Ponadto, POP3 jest zgodny z różnorodnymi systemami operacyjnymi i urządzeniami, co podkreśla jego uniwersalność w środowisku komunikacji e-mail.

Pytanie 2

Który z elementów przedstawionych na diagramie karty dźwiękowej na rysunku jest odpowiedzialny za cyfrowe przetwarzanie sygnałów?

A. Mikser

B. Przetwornik A/D

C. Syntezator

D. Procesor DSP

Mikser w kontekście karty dźwiękowej służy do łączenia i manipulacji różnymi sygnałami audio, co pozwala na kontrolowanie poziomów dźwięku, a nie na cyfrowe przetwarzanie sygnałów. Jego główną funkcją jest zarządzanie sygnałami analogowymi, a nie wykonywanie skomplikowanych obliczeń potrzebnych do cyfrowego przetwarzania. Przetwornik A/D (analogowo-cyfrowy) pełni istotną rolę w konwersji sygnału audio z formy analogowej na cyfrową, umożliwiając jego dalsze cyfrowe przetwarzanie, ale sam nie przetwarza sygnałów w sensie ich obróbki i modyfikacji. Jest to urządzenie kluczowe na wejściu układu, jednak przetwarzanie cyfrowe odbywa się dopiero w procesorze DSP, który ma zdolność wykonywania złożonych algorytmów w czasie rzeczywistym. Syntezator jest natomiast odpowiedzialny za generowanie dźwięków na podstawie danych cyfrowych i nie jest bezpośrednio związany z przetwarzaniem sygnałów audio pochodzących z zewnętrznych źródeł. Typowe błędy myślowe często wynikają z mylenia funkcji konwersji sygnałów z ich przetwarzaniem, co jest kluczowe w zrozumieniu roli każdego z tych komponentów. Proces przetwarzania sygnałów wymaga specjalistycznych układów, które są zoptymalizowane do szybkiego i efektywnego działania, co jest domeną procesorów DSP, podczas gdy inne elementy odgrywają swoje specyficzne role w całym systemie audio. W praktyce, zrozumienie tych różnic wpływa na zdolność do projektowania oraz implementacji efektywnych systemów dźwiękowych, które spełniają wymagania współczesnych rozwiązań technologicznych w branży audio i wideo.

Pytanie 3

Jakie narzędzie chroni komputer przed niechcianym oprogramowaniem pochodzącym z sieci?

A. Protokół SSL

B. Program sniffer

C. Protokół HTTPS

D. Program antywirusowy

Program antywirusowy jest kluczowym narzędziem w ochronie komputerów przed złośliwym oprogramowaniem, które często pochodzi z Internetu. Jego głównym zadaniem jest skanowanie, wykrywanie oraz usuwanie wirusów, robaków, trojanów i innych form malware'u. Dzięki wykorzystaniu sygnatur wirusów oraz technologii heurystycznych, programy antywirusowe są w stanie identyfikować nowe zagrożenia, co jest niezbędne w dzisiejszym szybko zmieniającym się środowisku cyfrowym. Przykładowo, wiele rozwiązań antywirusowych oferuje także zabezpieczenia w czasie rzeczywistym, co oznacza, że monitorują oni aktywność systemu i plików w momencie ich użycia, co znacząco zwiększa poziom ochrony. Rekomendowane jest regularne aktualizowanie bazy sygnatur, aby program mógł skutecznie rozpoznawać najnowsze zagrożenia. Ponadto, dobre praktyki zalecają użytkownikom korzystanie z dodatkowych warstw zabezpieczeń, takich jak zapory ogniowe, które współpracują z oprogramowaniem antywirusowym, tworząc kompleksowy system ochrony. Warto również pamiętać o regularnym wykonywaniu kopii zapasowych danych, co w przypadku infekcji pozwala na ich odzyskanie.

Pytanie 4

Który z protokołów jest stosowany w procesie rozpoczęcia sesji VoIP?

A. SDP

B. MIME

C. MCGP

D. SIP

Protokół SIP (Session Initiation Protocol) jest kluczowym elementem w zakresie inicjacji i zarządzania sesjami VoIP (Voice over Internet Protocol). Jego głównym celem jest ustalenie, modyfikacja oraz zakończenie sesji multimedialnych, co obejmuje zarówno połączenia głosowe, jak i wideo. SIP działa na zasadzie zestawiania połączeń poprzez wymianę komunikatów, co pozwala na elastyczne zarządzanie sesjami. Protokół ten zyskał popularność ze względu na swoją prostotę oraz zdolność do integracji z różnymi typami urządzeń i aplikacji. Przykładowo, w praktyce SIP często współpracuje z protokołem SDP (Session Description Protocol), który zajmuje się określaniem parametrów sesji, takich jak kodeki i adresy IP. W branży telekomunikacyjnej SIP jest standardem uznawanym przez IETF (Internet Engineering Task Force) i jest szeroko stosowany w rozwiązaniach takich jak VoIP, telefonia IP oraz systemy komunikacji unifikowanej. Stosowanie SIP w organizacjach pozwala na efektywne zarządzanie połączeniami, co prowadzi do znaczącego obniżenia kosztów komunikacji.

Pytanie 5

Jaki protokół służy do przesyłania plików bez konieczności tworzenia połączenia?

A. FTP (File Transfer Protocol)

B. DNS (Domain Name System)

C. TFTP (Trivial File Transfer Protocol)

D. HTTP (Hyper Text Transfer Protocol)

Wybór FTP (File Transfer Protocol) jako odpowiedzi na to pytanie jest błędny ze względu na fundamentalne różnice w architekturze obu protokołów. FTP to protokół, który działa na zasadzie nawiązywania połączenia. Przyłącza się do serwera, co wymaga wymiany informacji kontrolnych przed rozpoczęciem przesyłania danych. Oznacza to, że FTP korzysta z dwóch portów: jednego do control, a drugiego do transferu danych, co znacznie zwiększa złożoność w porównaniu do TFTP. Ponadto, FTP wymaga uwierzytelnienia, więc nie nadaje się do zastosowań, w których szybkość jest kluczowa, a autoryzacja nie jest konieczna. DNS (Domain Name System) pełni zupełnie inną funkcję, polegającą na tłumaczeniu nazw domen na adresy IP, co jest niezwiązane z przesyłaniem plików. Z kolei HTTP (Hyper Text Transfer Protocol) jest protokołem stosowanym głównie do przesyłania stron internetowych i również wymaga nawiązania połączenia. Takie nieprecyzyjne rozumienie protokołów sieciowych często prowadzi do błędnych wniosków. Kluczowe jest zrozumienie, że TFTP jest zaprojektowany z myślą o prostocie i szybkości transferu, co czyni go idealnym do zastosowań, które nie wymagają złożonych mechanizmów. Warto zwrócić uwagę na kontekst użycia różnych protokołów, co jest istotne dla ich skutecznego zastosowania w praktyce.

Pytanie 6

Jaki protokół jest używany do ściągania wiadomości e-mail z serwera pocztowego na komputer użytkownika?

A. FTP

B. HTTP

C. SMTP

D. POP3

Protokół POP3 (Post Office Protocol 3) jest standardem stosowanym do pobierania wiadomości e-mail z serwera na komputer użytkownika. POP3 umożliwia użytkownikom ściąganie e-maili na lokalne urządzenie, co pozwala na ich przeglądanie offline. Główną funkcjonalnością POP3 jest przenoszenie wiadomości z serwera pocztowego na klienta pocztowego, co oznacza, że po pobraniu wiadomości na komputer, są one zazwyczaj usuwane z serwera. To podejście jest szczególnie użyteczne dla osób, które preferują zarządzać swoją pocztą lokalnie oraz dla tych, którzy mają ograniczone połączenie internetowe. W praktyce, użytkownicy często konfigurują swoje aplikacje pocztowe, takie jak Outlook, Thunderbird czy inne, aby korzystały z protokołu POP3, co pozwala im na łatwe zarządzanie swoimi wiadomościami i utrzymanie porządku w skrzynce odbiorczej. Warto również zwrócić uwagę na bezpieczeństwo, stosując szyfrowanie SSL/TLS podczas połączenia z serwerem, co jest dobrą praktyką w branży.

Pytanie 7

Aby zablokować hasło dla użytkownika egzamin w systemie Linux, jakie polecenie należy zastosować?

A. useradd –d egzamin

B. passwd –p egzamin

C. userdel –r egzamin

D. usermod –L egzamin

Odpowiedzi wskazujące na inne polecenia są niepoprawne z różnych powodów. Użycie 'passwd –p egzamin' wprowadza w błąd, ponieważ opcja '–p' zmienia hasło użytkownika na podane w formacie zaszyfrowanym, co nie blokuje konta, a jedynie ustawia nowe hasło, co może prowadzić do niezamierzonych konsekwencji, jeśli nowe hasło jest puste lub niewłaściwe. 'userdel –r egzamin' z kolei usuwa konto użytkownika i jego domowy katalog, co jest nieodwracalne i w większości przypadków niepożądane w sytuacji, gdy chcemy tylko zablokować dostęp. Podejście to ignoruje fakt, że często zablokowanie konta jest lepszym rozwiązaniem niż jego usunięcie. Zastosowanie 'useradd –d egzamin' jest również błędne, ponieważ 'useradd' jest poleceniem do tworzenia nowych kont użytkowników, a opcja '-d' wskazuje na katalog domowy, co w kontekście blokowania konta użytkownika jest zupełnie nieadekwatne. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich niepoprawnych odpowiedzi, to mylenie funkcji różnych poleceń w systemie Linux oraz brak zrozumienia, czego faktycznie potrzebujemy w danej sytuacji administracyjnej. Ostatecznie kluczowe jest, aby zrozumieć różnice między usuwaniem a blokowaniem konta oraz zasady bezpieczeństwa związane z zarządzaniem użytkownikami w systemach operacyjnych.

Pytanie 8

Który z poniższych adresów IPv4 wraz z prefiksem reprezentuje adres sieci?

A. 208.99.255.134/28

B. 127.100.100.67/27

C. 64.77.199.192/26

D. 46.18.10.19/30

Wybór adresów IPv4 46.18.10.19/30, 208.99.255.134/28 oraz 127.100.100.67/27 jako potencjalnych adresów sieciowych jest błędny, ponieważ nie rozumie się, jak działa maskowanie podsieci i identyfikacja adresów sieciowych. Dla adresu 46.18.10.19/30 maska podsieci wynosi 255.255.255.252, co oznacza, że mamy do dyspozycji tylko 2 adresy hostów w tej podsieci (2^2 - 2 = 2, ze względu na zarezerwowane adresy). To sprawia, że ten adres nie może być użyty jako adres sieci, ponieważ nie będzie w stanie obsłużyć dodatkowych hostów. Podobnie, adres 208.99.255.134/28 wskazuje na maskę 255.255.255.240, co również ogranicza liczbę hostów w tej podsieci do 14, co czyni go nieodpowiednim do funkcji adresu sieciowego. W przypadku adresu 127.100.100.67/27, mamy maskę 255.255.255.224, co również nie odpowiada standardom dla adresów sieciowych. Typowym błędem w analizie tych adresów jest brak zrozumienia, że adres sieciowy to zawsze pierwszy adres w danej podsieci, a jego identyfikacja powinna bazować na odpowiednim zrozumieniu relacji między prefiksem a adresami hostów. W praktyce niewłaściwe określenie adresu sieciowego prowadzi do problemów z routingiem oraz zarządzaniem adresami IP, co może skutkować konfliktami w sieci oraz obniżeniem wydajności. Umiejętność prawidłowego obliczania adresów sieciowych jest kluczowa w administracji sieciami oraz w projektowaniu infrastruktury sieciowej.

Pytanie 9

Wykonanie komendy NET USER GRACZ * /ADD w wierszu poleceń systemu Windows spowoduje

A. utworzenie konta GRACZ z hasłem *

B. utworzenie konta GRACZ bez hasła i nadanie mu uprawnień administratora komputera

C. wyświetlenie monitora o podanie hasła

D. zaprezentowanie komunikatu o błędnej składni polecenia

Wybór opcji dodania konta GRACZ z hasłem '*' może wydawać się logiczny, jednak w rzeczywistości jest niepoprawny. Podczas wykonywania polecenia 'NET USER GRACZ * /ADD' system Windows nie interpretuje znaku '*' jako rzeczywistego hasła, ale używa go jako wskazówki do wywołania monitu o hasło. Implementacja tego polecenia nie umożliwia bezpośredniego wprowadzenia hasła, co jest kluczowym krokiem w procesie tworzenia konta. Kolejna mylna koncepcja dotyczy przekonania, że polecenie to może dodać konto bez hasła. Takie podejście jest niezgodne z zasadami zabezpieczeń systemu, które wymagają, aby każde konto użytkownika miało przypisane hasło, aby zminimalizować ryzyko nieautoryzowanego dostępu. Również przypisanie kontu uprawnień administratora poprzez to polecenie jest niemożliwe bez dodatkowych parametrów i nie jest automatycznie realizowane podczas jego wykonania. Istotne jest zrozumienie, że proces tworzenia użytkowników w systemach operacyjnych, w tym Windows, powinien być przeprowadzany zgodnie z ustalonymi standardami, aby zapewnić bezpieczeństwo oraz odpowiednie zarządzanie dostępem do zasobów. Brak zrozumienia tych mechanizmów często prowadzi do osłabienia zabezpieczeń i zwiększenia podatności systemów na ataki.

Pytanie 10

Jakie polecenie w systemie Windows służy do analizowania ścieżki, jaką pokonują pakiety w sieci?

A. ipconfig

B. route

C. netstat

D. tracert

Odpowiedź 'tracert' jest poprawna, ponieważ jest to polecenie systemu Windows służące do śledzenia trasy pakietów danych w sieci IP. Działa ono na zasadzie wysyłania pakietów ICMP Echo Request do docelowego adresu IP, a następnie monitorowania odpowiedzi od każdego z pośrednich routerów. Dzięki temu użytkownicy mogą zobaczyć, przez które węzły (routery) przechodzą ich dane, co jest niezwykle przydatne w diagnostyce problemów z połączeniem. Przykładowo, jeżeli użytkownik doświadcza opóźnień w sieci, polecenie 'tracert' może pomóc zidentyfikować, na którym etapie trasy występują spowolnienia. Jest to zgodne z dobrymi praktykami w zakresie zarządzania sieciami, gdzie analiza trasy przesyłania danych pozwala na szybkie lokalizowanie i rozwiązywanie problemów. Dodatkowo, narzędzie 'tracert' wykorzystuje protokół ICMP, który jest standardem w komunikacji sieciowej, co sprawia, że jest to kluczowe narzędzie w arsenale każdego administratora sieci.

Pytanie 11

Zilustrowany na obrazku interfejs to

A. DisplayPort

B. HDMI

C. S-Video

D. D-Sub

Wybór innego interfejsu niż HDMI w tym przypadku jest błędny ponieważ różne interfejsy mają odmienne zastosowania i właściwości. Na przykład S-Video to standard analogowy używany głównie do przesyłania sygnału wideo w niskiej rozdzielczości bez dźwięku co czyni go nieodpowiednim do nowoczesnych zastosowań multimedialnych. DisplayPort z kolei jest cyfrowym interfejsem podobnie jak HDMI ale jest częściej wykorzystywany w środowiskach komputerowych. Oferuje większą przepustowość i wsparcie dla zaawansowanych funkcji takich jak obsługa wielu monitorów co czyni go preferowanym wyborem dla profesjonalistów IT i grafików. Natomiast D-Sub znany także jako VGA to starszy analogowy standard do przesyłania sygnału wideo używany w starszych monitorach i komputerach. Chociaż był powszechnie stosowany jego ograniczenia w przesyłaniu wysokiej jakości obrazu czynią go przestarzałym w kontekście nowoczesnych urządzeń. Częstym błędem jest mylenie tych interfejsów ze względu na ich wygląd lub nieznajomość ich specyfikacji i zastosowań. Ważne jest zrozumienie że w kontekście wymagań współczesnego sprzętu multimedialnego HDMI jest najczęściej wybieranym standardem ze względu na swoją zdolność do przesyłania zarówno wysokiej jakości wideo jak i dźwięku w jednym kablu co daje przewagę nad innymi interfejsami wymienionymi w pytaniu

Pytanie 12

Który z zapisów adresu IPv4 z maską jest niepoprawny?

A. 192.168.0.1, maska 255.250.255.0

B. 100.0.0.0/8

C. 16.1.1.1/5

D. 18.4.0.0, maska 255.0.0.0

Adresy IPv4, takie jak 16.1.1.1/5, 100.0.0.0/8 oraz 18.4.0.0 z maską 255.0.0.0, są przykładem sprawnie skonfigurowanych adresów, jednak nie oznacza to, że są one pozbawione błędów konceptualnych. Zapis 16.1.1.1/5 sugeruje, że pierwsze 5 bitów adresu odnosi się do części sieci, co w praktyce przekłada się na bardzo dużą sieć z maksymalnie 2^27 (134217728) możliwymi adresami hostów, co jest niepraktyczne w większości zastosowań. Adres 100.0.0.0/8 jest stosowany jako adres klasy A, jednak jego wykorzystanie w małych sieciach lokalnych może prowadzić do zbędnego marnotrawienia przestrzeni adresowej. Z kolei adres 18.4.0.0 z maską 255.0.0.0 również nie jest adekwatny do typowych scenariuszy, ponieważ umożliwia tworzenie zbyt dużych podsieci. Błędy te często wynikają z nieporozumienia dotyczącego zasad podziału i przypisywania adresów IP. Właściwe podejście do adresowania wymaga zrozumienia hierarchicznych struktur sieci oraz umiejętności właściwego doboru maski podsieci do specyficznych potrzeb lokalnych sieci. Użytkownicy często mylą zakresy adresów z maskami, co prowadzi do błędnych konfiguracji sieciowych, a w konsekwencji do problemów z komunikacją w sieci.

Pytanie 13

Jakie oprogramowanie jest zabronione do użytku na sprzęcie instytucji rządowych lub edukacyjnych?

A. Windows Defender

B. Microsoft Word

C. Microsoft Security Essentials

D. AbiWord

Wybór AbiWord, Microsoft Word lub Windows Defender jako oprogramowania do wykorzystania w instytucjach rządowych czy edukacyjnych jest błędny z kilku powodów. AbiWord, jako edytor tekstu, jest aplikacją open-source, która pomimo swoich kontrowersji w zakresie funkcjonalności, może być używana w niektórych kontekstach edukacyjnych. Microsoft Word, będący częścią pakietu Microsoft Office, jest standardem w biurach i szkołach, a jego powszechność wynika z jego zaawansowanych funkcji edytorskich oraz wsparcia dla różnych formatów plików. Należy jednak pamiętać, że użycie Microsoft Word w instytucjach rządowych wiąże się z koniecznością przestrzegania odpowiednich regulacji dotyczących licencjonowania i bezpieczeństwa danych. Windows Defender to z kolei zintegrowane rozwiązanie zabezpieczające, które może zapewnić podstawową ochronę przed wirusami i innymi zagrożeniami, i jest często wykorzystywane w środowiskach edukacyjnych jako element większych strategii bezpieczeństwa. Takie podejście do ochrony jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania bezpieczeństwem informacji, które zalecają zastosowanie wielowarstwowych strategii zabezpieczeń. Często jednak użytkownicy mogą mylnie oceniać, że oprogramowanie, które jest powszechnie używane, jest automatycznie akceptowalne w każdym kontekście, co prowadzi do nieporozumień związanych z wymaganiami bezpieczeństwa i zgodności w instytucjach publicznych.

Pytanie 14

Narzędzie służące do przechwytywania oraz ewentualnej analizy ruchu w sieci to

A. keylogger

B. viewer

C. sniffer

D. spyware

Odpowiedzi "viewer", "spyware" oraz "keyloger" są błędne, ponieważ reprezentują różne technologie, które nie są bezpośrednio związane z przechwytywaniem i analizą ruchu sieciowego. Viewer to ogólny termin, który odnosi się do oprogramowania służącego do wyświetlania zawartości plików lub dokumentów, co nie ma nic wspólnego z monitorowaniem ruchu sieciowego. Z kolei spyware to rodzaj złośliwego oprogramowania, które zbiera informacje o użytkowniku bez jego wiedzy, ale jego funkcjonalność nie polega na analizie ruchu sieciowego, lecz na inwigilacji i gromadzeniu danych osobowych. Keyloger to kolejny przykład oprogramowania, które rejestruje naciśnięcia klawiszy na klawiaturze, co również nie jest związane z monitoringiem ruchu w sieci. Luki w zrozumieniu tych terminów mogą prowadzić do mylnych wniosków na temat technologii związanych z bezpieczeństwem sieci. Wiele osób myli funkcje tych narzędzi, co może skutkować niewłaściwą oceną ryzyka związanego z bezpieczeństwem informacji. Kluczowe jest zrozumienie różnicy między tymi pojęciami i ich zastosowaniem w kontekście ochrony danych.

Pytanie 15

Karta sieciowa przedstawiona na ilustracji ma zdolność przesyłania danych z maksymalną prędkością

A. 300 Mb/s

B. 11 Mb/s

C. 54 Mb/s

D. 108 Mb/s

Karta sieciowa przedstawiona na obrazku działa w standardzie IEEE 802.11g który został opracowany jako rozwinięcie wcześniejszego standardu 802.11b. Standard 802.11g pozwala na przesyłanie danych z maksymalną prędkością 54 Mb/s co czyni go wydajniejszym rozwiązaniem w porównaniu do 802.11b który oferuje tylko 11 Mb/s. Dzięki zastosowaniu technologii OFDM (Orthogonal Frequency Division Multiplexing) 802.11g zapewnia lepszą przepustowość i stabilność połączenia w środowiskach o dużym zagęszczeniu urządzeń. Praktyczne zastosowania kart sieciowych w standardzie 802.11g obejmują sieci domowe oraz biurowe gdzie wymagana jest umiarkowana prędkość transmisji danych wystarczająca do przeglądania Internetu przesyłania plików czy oglądania multimediów w standardowej jakości. Warto również podkreślić że 802.11g jest wstecznie kompatybilny z 802.11b co umożliwia integrację z istniejącymi urządzeniami bez konieczności wymiany całej infrastruktury sieciowej. W latach gdy 802.11g był dominującym standardem stanowił istotny krok w kierunku rozwoju technologii bezprzewodowych dzięki czemu zyskał szeroką akceptację w branży IT.

Pytanie 16

Okablowanie pionowe w sieci strukturalnej łączy się

A. w głównym punkcie rozdzielczym z pośrednimi punktami rozdzielczymi

B. w gnieździe abonenckim

C. w pośrednim punkcie rozdzielczym do gniazda abonenckiego

D. w głównym punkcie rozdzielczym do gniazda abonenckiego

Wydaje mi się, że zaznaczenie gniazda abonenckiego jako punktu okablowania pionowego to błąd. Gniazdo abonenckie to w zasadzie końcowy punkt, gdzie my podłączamy nasze urządzenia, więc nie jest to miejsce, przez które główne okablowanie idzie. Jak mówisz, że okablowanie łączy się w gniazdach abonenckich lub w pośrednich punktach z gniazdem, to moim zdaniem pokazuje, że może nie do końca rozumiesz, jak to wszystko działa. Pośrednie punkty są po to, by przesyłać sygnał do gniazd, ale nie do łączenia całego okablowania pionowego, to powinno być w głównym punkcie. Zrozumienie, jak zbudowana jest sieć i gdzie co powinno być, to podstawa dla działania systemu. Często myli się gniazda z punktami rozdzielczymi, a to może skutkować tym, że sieć nie będzie działać dobrze. Dlatego warto się trzymać tych norm, żeby uniknąć takich wpadek i mieć pewność, że wszystko działa tak jak należy.

Pytanie 17

Zasady dotyczące filtracji ruchu w firewallu są ustalane w postaci

A. serwisów

B. plików CLI

C. reguł

D. kontroli pasma zajętości

Filtracja ruchu sieciowego za pomocą plików CLI, serwisów lub kontroli pasma zajętości jest podejściem, które w praktyce nie oddaje pełnego zakresu funkcjonalności firewalli. Pliki CLI to narzędzia do zarządzania konfiguracją urządzeń sieciowych, ale nie definiują one zasad filtracji samego w sobie. Nie wystarczają one do określania, jakie połączenia mogą być dozwolone lub zablokowane, ponieważ nie są logicznymi warunkami działania firewalla. Serwisy, takie jak usługi lub protokoły, mogą być częścią reguł, ale same w sobie nie stanowią podstawy do definiowania polityki bezpieczeństwa. Kontrola pasma zajętości, chociaż istotna w kontekście zarządzania zasobami sieciowymi, nie jest bezpośrednio powiązana z zasadami filtrowania, które są kluczowe dla zabezpieczenia sieci przed nieautoryzowanym dostępem. Zrozumienie różnicy między tymi pojęciami jest fundamentalne, ponieważ mogą prowadzić do nieefektywnego zarządzania bezpieczeństwem sieci. Typowe błędy myślowe związane z tymi odpowiedziami często obejmują mylenie zarządzania ruchem z bezpieczeństwem sieci, co może prowadzić do niewłaściwych decyzji w zakresie ochrony aktywów informacyjnych.

Pytanie 18

W środowisku Linux uruchomiono skrypt przy użyciu dwóch argumentów. Uzyskanie dostępu do wartości drugiego argumentu z wnętrza skryptu możliwe jest przez

A. $2$

B. %2

C. %2%

D. $2

Zrozumienie, jak przekazywać parametry do skryptów w systemie Linux, jest kluczowe dla skutecznego programowania w powłoce. Pojęcia takie jak %2, %2% i $2$ są niepoprawne, ponieważ nie są zgodne z konwencjami używanymi w powłokach Unixowych. W przypadku %2 i %2%, znaki procentu są stosowane w kontekście innych języków programowania lub systemów, ale nie w skryptach powłoki, gdzie stosuje się dolary ($) do oznaczania zmiennych. Użycie $2 jest właściwe, ale dodawanie dodatkowych znaków, jak % czy $, zmienia semantykę zmiennej i prowadzi do błędów w interpretacji. Często takie pomyłki wynikają z nieznajomości konwencji i reguł, które rządzą danym językiem. Warto zwrócić uwagę, że nie tylko w przypadku zmiennych, ale również w kontekście innych komponentów skryptów, takich jak funkcje czy pętle, posługiwanie się nieprawidłowymi symbolami może prowadzić do nieoczekiwanych rezultatów oraz problemów z debugowaniem. Dlatego kluczowe jest, aby szczegółowo zrozumieć, jak działa system, w którym pracujemy, oraz stosować się do jego zasad i dobrych praktyk programistycznych.

Pytanie 19

Co należy zrobić, gdy podczas uruchamiania komputera procedura POST sygnalizuje błąd odczytu lub zapisu pamięci CMOS?

A. wyjąć moduł pamięci RAM, oczyścić styki modułu i ponownie zamontować pamięć

B. wymienić baterię układu lub przeprowadzić wymianę płyty głównej

C. zapisać nowe dane w pamięci EEPROM płyty głównej

D. przywrócić domyślne ustawienia w BIOS Setup

Przy błędzie odczytu/zapisu pamięci CMOS nie jest właściwe podejmowanie działań związanych z przywracaniem ustawień fabrycznych BIOS Setup. Choć przywracanie tych ustawień może czasami rozwiązać problemy konfiguracyjne, w kontekście błędu CMOS proces ten nie eliminuje przyczyny, jaką jest z reguły rozładowana bateria. Zmiana ustawień BIOS nie wpłynie na zapisanie danych w pamięci CMOS, która jest zależna od źródła zasilania. Ponadto, programowanie pamięci EEPROM płyty głównej również nie jest odpowiednim rozwiązaniem. EEPROM, choć przechowuje dane, jest bardziej skomplikowanym procesem, który zazwyczaj jest wykonywany w kontekście aktualizacji oprogramowania układowego, a nie w przypadku błędów w pamięci CMOS. Wymontowanie modułu pamięci RAM i czyszczenie jego styków nie ma związku z problemami dotyczącymi pamięci CMOS, gdyż RAM i CMOS to dwa różne typy pamięci, z różnymi funkcjami i mechanizmami działania. Pamięć RAM jest ulotna i nie przechowuje danych po wyłączeniu zasilania, podczas gdy pamięć CMOS jest zaprojektowana do przechowywania ustawień nawet po odłączeniu od zasilania. Dlatego podejmowanie działań związanych z RAM nie jest zasadne. Kluczowym błędem myślowym w tej sytuacji jest niedostrzeganie różnicy pomiędzy różnymi typami pamięci i ich funkcjonalnościami, co prowadzi do niewłaściwych wniosków odnośnie do przyczyn błędów i ich rozwiązań.

Pytanie 20

Urządzeniem, które przekształca otrzymane ramki w sygnały przesyłane później w sieci komputerowej, jest

A. punkt dostępowy

B. karta sieciowa

C. regenerator sygnału

D. konwerter mediów

Punkt dostępu to urządzenie, które umożliwia bezprzewodowe połączenie z siecią lokalną, ale nie przekształca ono ramek na sygnały. Jego głównym zadaniem jest umożliwienie urządzeniom mobilnym czy laptopom dostępu do sieci, działając jako pośrednik pomiędzy tymi urządzeniami a routerem. Regenerator, z kolei, służy do wzmocnienia i retransmisji sygnałów w sieciach, ale nie przekształca on danych z ramek na sygnały – jego rola jest ograniczona do poprawy jakości transmisji na długich dystansach. Konwerter mediów umożliwia zmianę formatu sygnału, na przykład przekształcanie sygnału elektrycznego na optyczny, ale nie zajmuje się samą interakcją z danymi w postaci ramek. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich wniosków to pomieszanie ról różnych urządzeń w sieci oraz ich funkcji. Ważne jest, aby zrozumieć, że karta sieciowa jest dedykowana do bezpośredniej interakcji z danymi i ich przetwarzania, co wyróżnia ją spośród innych urządzeń. W kontekście standardów, nie wszystkie wymienione urządzenia są zgodne z protokołem Ethernet, co dodatkowo podkreśla ich różne funkcje w ekosystemie sieciowym.

Pytanie 21

Jakie urządzenie wykorzystuje się do łączenia lokalnej sieci bezprzewodowej z siecią kablową?

A. hub

B. punkt dostępu

C. modem

D. switch

Punkt dostępu (ang. access point) jest urządzeniem, które umożliwia połączenie lokalnej sieci bezprzewodowej (Wi-Fi) z siecią przewodową, taką jak Ethernet. Działa jako most między tymi dwiema sieciami, co pozwala na łatwe i wygodne korzystanie z zasobów sieciowych przez urządzenia mobilne oraz komputery. W praktyce, punkty dostępu są szeroko stosowane w biurach, szkołach i miejscach publicznych, gdzie potrzeba dostępu do internetu jest kluczowa. Dzięki wykorzystaniu standardów takich jak 802.11ac czy 802.11ax, nowoczesne punkty dostępu oferują wysoką wydajność oraz zasięg, co jest niezwykle istotne w gęsto zaludnionych obszarach. Dobre praktyki w instalacji punktów dostępu obejmują odpowiednie rozmieszczenie urządzeń, aby zminimalizować martwe strefy, a także zapewnienie bezpieczeństwa sieci poprzez stosowanie silnych haseł i szyfrowania WPA3. Zrozumienie roli punktu dostępu w infrastrukturze sieciowej jest kluczowe dla efektywnego projektowania i zarządzania sieciami bezprzewodowymi.

Pytanie 22

Serwer zajmuje się rozgłaszaniem drukarek w sieci, organizowaniem zadań do wydruku oraz przydzielaniem uprawnień do korzystania z drukarek

A. plików

B. wydruku

C. DHCP

D. FTP

Serwer wydruku to kluczowy komponent w zarządzaniu urządzeniami drukującymi w sieci. Jego główną funkcją jest rozgłaszanie dostępnych drukarek w sieci oraz kolejkowanie zadań wydruku, co oznacza, że może kontrolować, które zadania są realizowane w danym momencie. Dzięki temu użytkownicy mogą korzystać z drukarek, które nie są bezpośrednio podłączone do ich komputerów. Serwer wydruku również przydziela prawa dostępu do drukarek, co pozwala na zabezpieczenie poufnych dokumentów oraz zarządzanie kosztami druku w organizacji. Przykładem zastosowania serwera wydruku jest firma, która posiada wiele drukarek w różnych lokalizacjach. Pracownicy mogą wysyłać zadania do jednego serwera, który następnie odpowiednio rozdziela te zadania do dostępnych drukarek, co zwiększa efektywność pracy. Stosowanie serwerów wydruku jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania zasobami IT, co prowadzi do oszczędności czasu i materiałów.

Pytanie 23

Jakie urządzenie pozwala na podłączenie drukarki, która nie ma karty sieciowej, do lokalnej sieci komputerowej?

A. Serwer wydruku

B. Punkt dostępu

C. Regenerator

D. Koncentrator

Serwer wydruku to urządzenie, które umożliwia podłączenie drukarki do lokalnej sieci komputerowej, nawet jeśli sama drukarka nie ma wbudowanej karty sieciowej. Serwer wydruku działa jako most łączący drukarkę z siecią, dzięki czemu użytkownicy w sieci mogą korzystać z niej bezpośrednio. Serwery wydruku mogą obsługiwać wiele drukarek, co czyni je idealnym rozwiązaniem w biurach i środowiskach, gdzie dostęp do drukowania jest wymagany dla wielu użytkowników. Zastosowanie serwera wydruku pozwala na centralizację zarządzania drukiem, co ułatwia monitorowanie zasobów oraz kontrolowanie kosztów. Dzięki zastosowaniu standardów takich jak IPP (Internet Printing Protocol), serwer wydruku może być łatwo skonfigurowany do działania w różnych systemach operacyjnych i środowiskach sieciowych, co zwiększa jego użyteczność i elastyczność w zastosowaniach biurowych oraz domowych. Dodatkowo, wiele nowoczesnych serwerów wydruku oferuje funkcje takie jak skanowanie i kopiowanie, co dodatkowo zwiększa ich funkcjonalność.

Pytanie 24

Wskaż porty płyty głównej przedstawione na ilustracji.

A. 1 x RJ45, 2 x USB 2.0, 2 x USB 3.0, 1 x eSATA, 1 x Line Out, 1 x Microfon In, 1 x DVI-D, 1 x HDMI

B. 1 x RJ45, 2 x USB 2.0, 2 x USB 3.0, 1 x eSATA, 1 x Line Out, 1 x Microfon In, 1 x DVI-I, 1 x HDMI

C. 1 x RJ45, 4 x USB 3.0, 1 x SATA, 1 x Line Out, 1 x Microfon In, 1 x DVI-I, 1 x DP

D. 1 x RJ45, 4 x USB 2.0, 1.1, 1 x eSATA, 1 x Line Out, 1 x Microfon In, 1 x DVI-A, 1 x HDMI

Prawidłowa odpowiedź zawiera zestaw portów: 1 x RJ45 2 x USB 2.0 2 x USB 3.0 1 x eSATA 1 x Line Out 1 x Microfon In 1 x DVI-I 1 x HDMI co dokładnie odpowiada widocznym na rysunku interfejsom. RJ45 to standardowy port sieciowy używany do połączeń Ethernet które są kluczowe dla komunikacji sieciowej w komputerach stacjonarnych i serwerach. USB 2.0 i USB 3.0 to powszechne interfejsy do podłączania urządzeń peryferyjnych takich jak klawiatury myszy i dyski zewnętrzne przy czym USB 3.0 oferuje znacznie szybsze prędkości transferu danych. eSATA to zewnętrzny interfejs dla SATA pozwalający na podłączanie zewnętrznych dysków twardych z dużą prędkością transmisji danych używany w środowiskach gdzie wymagana jest wysoka wydajność dyskowa. Line Out i Microfon In to standardowe porty audio umożliwiające podłączenie głośników i mikrofonów. DVI-I i HDMI to interfejsy wideo z których DVI-I obsługuje zarówno sygnały analogowe jak i cyfrowe co pozwala na większą elastyczność przy podłączaniu monitorów. HDMI to z kolei nowoczesny standard umożliwiający przesyłanie nieskompresowanego sygnału wideo i audio często używany w konfiguracjach multimedialnych.

Pytanie 25

Zewnętrzny dysk 3,5 cala o pojemności 5 TB, przeznaczony do archiwizacji lub tworzenia kopii zapasowych, dysponuje obudową z czterema różnymi interfejsami komunikacyjnymi. Który z tych interfejsów powinno się użyć do podłączenia do komputera, aby uzyskać najwyższą prędkość transferu?

A. USB 3.1 gen 2

B. eSATA 6G

C. WiFi 802.11n

D. FireWire80

Wybór eSATA 6G, WiFi 802.11n lub FireWire80 jako interfejsu do podłączenia dysku zewnętrznego nie jest optymalnym rozwiązaniem, gdyż żaden z tych interfejsów nie oferuje tak wysokich prędkości przesyłu danych jak USB 3.1 gen 2. eSATA 6G może osiągnąć prędkości do 6 Gbps, co jest zbliżone, ale nadal niższe niż maksymalne możliwości USB 3.1 gen 2. Dodatkowo, eSATA nie obsługuje zasilania, co może wymagać dodatkowego zasilania dla dysku zewnętrznego, co jest niepraktyczne w wielu sytuacjach. WiFi 802.11n oferuje prędkości do 600 Mbps, ale z racji na zmienne warunki sygnału, opóźnienia i zakłócenia, rzeczywista wydajność przesyłu danych jest znacznie niższa. WiFi nie jest więc odpowiednie do transferu dużych plików, gdzie stabilność i szybkość są kluczowe. FireWire 80, mimo że był szybszy od wcześniejszych standardów FireWire, nie osiąga prędkości USB 3.1 gen 2, co czyni go przestarzałym wyborem w kontekście nowoczesnych zastosowań. Często pojawiającym się błędem w myśleniu jest przekonanie, że starsze standardy mogą wciąż konkurować z nowymi technologiami; rzeczywistość technologiczna zmienia się z dnia na dzień, a zatem korzystanie z przestarzałych interfejsów może prowadzić do znaczących opóźnień i utraty danych.

Pytanie 26

Program CHKDSK jest wykorzystywany do

A. naprawy logicznej struktury dysku

B. naprawy fizycznej struktury dysku

C. zmiany rodzaju systemu plików

D. defragmentacji nośnika danych

CHKDSK, czyli Check Disk, to narzędzie w systemach operacyjnych Windows, które służy do analizy i naprawy logicznej struktury dysku. Jego głównym zadaniem jest identyfikacja i eliminacja błędów w systemie plików, takich jak uszkodzone sektory, błędne wpisy w tabeli alokacji plików oraz inne problemy, które mogą prowadzić do utraty danych. Przykładowo, jeśli system operacyjny zgłasza problemy z uruchomieniem lub ostrzega o błędach w plikach, przeprowadzenie skanowania przy użyciu CHKDSK może pomóc w rozwiązaniu tych problemów, przywracając integralność danych. Warto dodać, że narzędzie to można uruchomić w trybie graficznym lub z linii poleceń, co sprawia, że jest dostępne dla szerokiego kręgu użytkowników. Dobre praktyki branżowe zalecają regularne korzystanie z CHKDSK jako części konserwacji systemu, szczególnie po nieprawidłowym zamknięciu systemu czy awariach zasilania, aby zapewnić stabilność pracy systemu oraz zabezpieczyć przechowywane dane.

Pytanie 27

W jakim systemie jest przedstawiona liczba 1010(o)?

A. binarnym

B. ósemkowym

C. dziesiętnym

D. szesnastkowym

System dziesiętny, znany jako system dziesiątkowy, składa się z dziesięciu cyfr (0-9) i jest najpowszechniej stosowanym systemem liczbowym w codziennym życiu. Liczby w tym systemie są interpretowane na podstawie położenia cyfr w danej liczbie, co może prowadzić do błędnych wniosków przy konwersji do innych systemów. Na przykład, liczba 1010 w systemie dziesiętnym oznacza 1*10^3 + 0*10^2 + 1*10^1 + 0*10^0, co daje 1000 + 0 + 10 + 0 = 1010. Jednak taka interpretacja nie ma zastosowania w przypadku systemu ósemkowego, gdzie podstawą jest 8. Z kolei system binarny polega na użyciu jedynie dwóch cyfr (0 i 1), a liczba 1010 w tym systemie oznacza 1*2^3 + 0*2^2 + 1*2^1 + 0*2^0, co daje 8 + 0 + 2 + 0 = 10 w systemie dziesiętnym. Użycie systemu szesnastkowego, który obejmuje cyfry od 0 do 9 oraz litery od A do F (gdzie A=10, B=11, C=12, D=13, E=14, F=15), również wprowadza dodatkowe zamieszanie. Dlatego zrozumienie różnic pomiędzy tymi systemami oraz ich zastosowań jest kluczowe, aby uniknąć nieporozumień i błędów w konwersji liczby. Typowe błędy myślowe w analizie systemów liczbowych często wynikają z pomylenia podstawy systemu oraz zastosowania nieodpowiednich reguł konwersji, co prowadzi do zamieszania i nieprawidłowych wyników.

Pytanie 28

W usłudze Active Directory, konfigurację składającą się z jednej lub więcej domen, które dzielą wspólny schemat i globalny wykaz, nazywamy

A. gwiazdą

B. liściem

C. lasem

D. siatką

Odpowiedź 'lasem' jest poprawna, ponieważ w kontekście Active Directory termin 'las' odnosi się do struktury składającej się z jednej lub więcej domen, które dzielą wspólny schemat i globalny wykaz. Las jest fundamentalnym elementem architektury Active Directory, który umożliwia zarządzanie różnymi domenami w zintegrowany sposób. Przykładem zastosowania może być organizacja, która posiada różne oddziały w różnych lokalizacjach geograficznych; każda z tych lokalizacji może stanowić odrębną domenę w ramach tego samego lasu. Dzięki temu, administratorzy mogą centralnie zarządzać kontami użytkowników i zasobami w całej organizacji. Dobrą praktyką jest zapewnienie, aby wszystkie domeny w lesie miały odpowiednie relacje zaufania, co pozwala na efektywne udostępnianie zasobów oraz usług. Ponadto, lasy mogą być wykorzystywane do implementacji polityk Group Policy, co umożliwia egzekwowanie zasad bezpieczeństwa i konfiguracji na poziomie całej organizacji.

Pytanie 29

Które z podanych poleceń w systemie Windows XP umożliwia sprawdzenie aktualnej konfiguracji adresu IP systemu Windows?

A. ipconfig

B. ipedit

C. configip

D. tcpconfig

Odpowiedź 'ipconfig' jest prawidłowa, ponieważ jest to polecenie używane w systemach Windows do wyświetlania konfiguracji sieciowych komputera, w tym informacji o adresach IP, maskach podsieci oraz bramach domyślnych. Użycie 'ipconfig' jest kluczowe dla administratorów systemów, którzy potrzebują diagnozować problemy z siecią. Przykładowo, wpisując 'ipconfig /all', uzyskujemy szczegółowe informacje na temat wszystkich interfejsów sieciowych, co pozwala na szybkie zidentyfikowanie potencjalnych konfliktów adresów IP lub problemów z połączeniem. Dzieje się to w kontekście standardów TCP/IP, które są fundamentem komunikacji w sieciach komputerowych. Dobre praktyki zalecają regularne monitorowanie konfiguracji IP, aby zapewnić prawidłowe działanie sieci i uniknąć problemów związanych z łącznością, co jest szczególnie istotne w organizacjach z rozbudowaną infrastrukturą sieciową.

Pytanie 30

Podstawowym warunkiem archiwizacji danych jest

A. kompresja i kopiowanie danych z równoczesnym ich szyfrowaniem

B. kompresja danych

C. kopiowanie danych

D. kompresja oraz kopiowanie danych

Kompresja danych jest techniką związaną z redukcją rozmiaru plików, co może być użyteczne w kontekście archiwizacji, ale nie jest to warunek niezbędny do jej przeprowadzenia. Wiele osób myli archiwizację z optymalizacją przestrzeni dyskowej, co prowadzi do błędnego przekonania, że kompresja jest kluczowym elementem tego procesu. Mimo że kompresja może ułatwić przechowywanie większej ilości danych w ograniczonej przestrzeni, sama w sobie nie zabezpiecza danych ani nie umożliwia ich odtworzenia, co jest głównym celem archiwizacji. Również kopiowanie danych jest istotne, ale można archiwizować dane bez kompresji, co czyni tę odpowiedź niekompletną. W przypadku odpowiedzi, które łączą kompresję z kopiowaniem, należy zauważyć, że chociaż te elementy mogą być użyte w procesie archiwizacji, ich jednoczesne stosowanie nie jest konieczne dla zapewnienia skutecznej archiwizacji. Użytkownicy często mylą niezbędne kroki archiwizacji z dodatkowymi technikami, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków. Archiwizacja powinna koncentrować się na zabezpieczeniu danych poprzez ich kopiowanie w sposób umożliwiający ich późniejsze odzyskanie, bez względu na to, czy dane te zostaną skompresowane.

Pytanie 31

W którym systemie operacyjnym może pojawić się komunikat podczas instalacji sterowników dla nowego urządzenia?

System.......nie może zweryfikować wydawcy tego sterownika. Ten sterownik nie ma podpisu cyfrowego albo podpis nie został zweryfikowany przez urząd certyfikacji. Nie należy instalować tego sterownika, jeżeli nie pochodzi z oryginalnego dysku producenta lub od administratora systemu.

A. Windows XP

B. Linux

C. Windows 98

D. Unix

Linux i Unix to systemy operacyjne typu open-source, które posiadają odmienne podejście do instalacji i zarządzania sterownikami w porównaniu do systemów Windows. W szczególności, w przypadku Linuxa, sterowniki są często częścią jądra systemu i zarządzane są poprzez menedżery pakietów specyficzne dla danej dystrybucji. Systemy te nie wyświetlają podobnych komunikatów związanych z podpisami cyfrowymi jak Windows XP, ze względu na bardziej zdecentralizowany model rozwoju i dystrybucji oprogramowania. Z kolei Unix, jako rodzina systemów operacyjnych, również implementuje sterowniki na poziomie jądra i nie korzysta z takiego mechanizmu weryfikacji podpisów cyfrowych jak w Windows XP. Windows 98, jako wcześniejsza wersja systemu operacyjnego, nie posiadał zintegrowanego mechanizmu wymuszającego weryfikację podpisów cyfrowych dla sterowników. To oznacza, że użytkownicy mogli instalować niepodpisane sterowniki bez ostrzeżeń ze strony systemu. W praktyce, brak tego mechanizmu oznaczał większe ryzyko instalacji potencjalnie niebezpiecznego oprogramowania, co często prowadziło do problemów z kompatybilnością i stabilnością systemu. W przypadku Windows 98, instalacja sterowników opierała się głównie na zaufaniu do źródła pochodzenia oprogramowania, co było mniej bezpieczne niż rozwiązania wprowadzone później w Windows XP. To wszystko wskazuje, że wybór odpowiedzi Windows XP jest najbardziej zgodny z realiami funkcjonowania systemów operacyjnych w kontekście zarządzania bezpieczeństwem sterowników i ich instalacji w tamtym okresie historycznym. Wprowadzenie podpisów cyfrowych było ważnym krokiem w kierunku zwiększenia bezpieczeństwa komputerowego, co zostało zaimplementowane właśnie w Windows XP i było częścią większej strategii Microsoftu w zakresie ochrony użytkowników przed zagrożeniami wynikającymi z instalacji nieautoryzowanego oprogramowania.

Pytanie 32

Na podstawie nazw sygnałów sterujących zidentyfikuj funkcję komponentu komputera oznaczonego na schemacie symbolem X?

A. Kontroler przerwań

B. Kontroler DMA

C. Zegar czasu rzeczywistego

D. Układ generatorów programowalnych

Kontroler DMA, czyli Direct Memory Access, jest podzespołem wykorzystywanym do bezpośredniego przesyłania danych między pamięcią a urządzeniami peryferyjnymi bez angażowania procesora. Choć DMA znacząco zwiększa efektywność przesyłu danych, nie jest związany z obsługą przerwań, które dotyczą sygnalizacji zdarzeń do procesora. Układ generatorów programowalnych z kolei pełni funkcję tworzenia różnorodnych sygnałów zegarowych, które są kluczowe w synchronizacji operacji w różnych częściach systemu komputerowego, ale nie ma on bezpośredniego związku z mechanizmem przerwań. Zegar czasu rzeczywistego (RTC) dostarcza informacji o bieżącym czasie i dacie, co jest niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania systemów operacyjnych w kontekście zarządzania czasem, jednak nie pełni on roli w zarządzaniu przerwaniami sprzętowymi. Często błędnie identyfikuje się te elementy jako powiązane z mechanizmem przerwań, co może wynikać z niezrozumienia ich specyficznych funkcji i zastosowań w architekturze systemu komputerowego. Rozpoznanie roli kontrolera przerwań jest kluczowe dla zrozumienia, jak system komputerowy zarządza współbieżnością i priorytetyzacją zadań, co jest kluczowe zwłaszcza w systemach wymagających wysokiej responsywności i efektywności przetwarzania danych.

Pytanie 33

Drukarka została zainstalowana w systemie z rodziny Windows. Aby skonfigurować m.in. domyślną orientację druku, ilość stron na arkusz oraz kolory, w trakcie jej ustawiania należy skorzystać z opcji

A. preferencji drukowania

B. uprawnień do drukowania

C. ochrony drukarki

D. udostępniania urządzenia

Preferencje drukowania to kluczowy element konfiguracji drukarki w systemie Windows, który umożliwia użytkownikom dostosowanie zaawansowanych ustawień wydruku. Wybierając tę opcję, można ustawić domyślną orientację wydruku (pionową lub poziomą), co jest istotne w kontekście przygotowywania dokumentów do prezentacji czy archiwizacji. Ponadto, preferencje drukowania pozwalają na określenie liczby stron na arkusz, co jest przydatne w przypadku tworzenia broszur lub raportów. Użytkownicy mogą również dostosować kolory oraz jakość wydruku, co pozwala na uzyskanie optymalnych rezultatów zgodnych z wymaganiami projektu. Stosowanie preferencji drukowania jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie zarządzania dokumentami, gdyż pozwala na efektywne zarządzanie zasobami oraz oszczędność tuszu i papieru. Odpowiednie skonfigurowanie tych ustawień przyczynia się do zwiększenia wydajności pracy oraz obniżenia kosztów eksploatacji sprzętu drukującego. Warto również zaznaczyć, że w zależności od modelu drukarki, dostępne opcje mogą się różnić, co daje możliwość personalizacji zależnie od potrzeb użytkownika.

Pytanie 34

Aby osiągnąć przepustowość wynoszącą 4 GB/s w obie strony, konieczne jest zainstalowanie w komputerze karty graficznej korzystającej z interfejsu

A. PCI-Express x 16 wersja 1.0

B. PCI-Express x 4 wersja 2.0

C. PCI-Express x 1 wersja 3.0

D. PCI-Express x 8 wersja 1.0

Wybór nieprawidłowego interfejsu PCI-Express wynika z nieporozumienia dotyczącego przepustowości oraz możliwości poszczególnych wersji. Na przykład, PCI-Express x1 wersja 3.0 oferuje 1 GB/s przepustowości w jedną stronę, co oznacza, że w obie strony nie osiągnie wymaganej wartości 4 GB/s. W przypadku PCI-Express x8 wersja 1.0, przepustowość wynosi tylko 2 GB/s w jedną stronę, a zatem również nie spełnia wymagania 4 GB/s. Jeszcze bardziej nieodpowiednia jest opcja PCI-Express x4 wersja 2.0, która dostarcza zaledwie 2 GB/s w obie strony, co całkowicie odbiega od wymagań. Te błędne odpowiedzi mogą wynikać z niepełnego zrozumienia, jak różne linie PCI-Express wpływają na całkowitą przepustowość. Kluczowe jest zrozumienie, że przepustowość jest iloczynem liczby linii i przepustowości na linię, co w kontekście wysokowydajnych zadań, takich jak obróbka grafiki czy przetwarzanie danych, jest krytyczne. Dlatego ważne jest, aby dokładnie analizować specyfikacje techniczne oraz być świadomym, które interfejsy są odpowiednie do danego zastosowania, aby uniknąć zawirowań w wydajności systemu.

Pytanie 35

To narzędzie może być wykorzystane do

A. dbania o czystość drukarki

B. podgrzewania i montażu elementów elektronicznych

C. mierzenia długości analizowanego kabla sieciowego

D. pomiaru napięcia w zasilaczu

Urządzenie przedstawione na zdjęciu to multimetr cęgowy który jest wykorzystywany do pomiaru różnych parametrów elektrycznych w tym napięcia prądu zmiennego i stałego. Multimetry są kluczowym narzędziem w pracy elektryków i inżynierów elektronicznych ponieważ umożliwiają dokładne pomiary niezbędne do diagnostyki i konserwacji urządzeń elektrycznych. Pomiar napięcia jest jedną z podstawowych funkcji multimetru i polega na podłączeniu sond pomiarowych do odpowiednich punktów w układzie elektrycznym. Multimetry mogą również mierzyć inne wielkości jak prąd czy opór co czyni je niezwykle wszechstronnymi. W kontekście bezpieczeństwa i zgodności z normami takimi jak IEC 61010 użytkowanie multimetru wymaga znajomości jego funkcji i właściwej obsługi. Regularna kalibracja jest również kluczowa aby zapewnić dokładność pomiarów. Multimetry cęgowe dodatkowo umożliwiają pomiar prądu bez konieczności rozłączania obwodu co zwiększa ich funkcjonalność w sytuacjach gdzie rozłączanie obwodu jest trudne lub niemożliwe. Multimetr jest więc niezbędnym narzędziem w pracy z zasilaczami i innymi urządzeniami elektrycznymi umożliwiając precyzyjne i bezpieczne pomiary napięcia.

Pytanie 36

W biurze rachunkowym znajduje się sześć komputerów w jednym pomieszczeniu, połączonych kablem UTP Cat 5e z koncentratorem. Pracownicy korzystający z tych komputerów muszą mieć możliwość drukowania bardzo dużej ilości dokumentów monochromatycznych (powyżej 5 tys. stron miesięcznie). Aby zminimalizować koszty zakupu i eksploatacji sprzętu, najlepszym wyborem będzie:

A. atramentowe urządzenie wielofunkcyjne ze skanerem i faksem

B. drukarka atramentowa podłączona do jednego z komputerów i udostępniana w sieci

C. laserowa drukarka sieciowa z portem RJ45

D. laserowe drukarki lokalne podłączone do każdego z komputerów

Wybierając laserową drukarkę sieciową z portem RJ45, trafiasz w sedno. Po pierwsze, drukarki laserowe mają dużo tańszy koszt druku na stronę w porównaniu do atramentowych, co ma znaczenie, gdy trzeba zadrukować ponad 5000 stron miesięcznie. Tonery są bardziej przewidywalne i tańsze w dłuższej perspektywie, co na pewno jest plusem. Dzięki RJ45 można podłączyć drukarkę do sieci, więc wszyscy w biurze mogą korzystać z jednego urządzenia, zamiast kupować kilka lokalnych. To nie tylko zmniejsza koszty, ale też ułatwia zarządzanie dokumentami. Wiele nowoczesnych laserówek ma fajne funkcje, jak automatyczne drukowanie dwustronne czy możliwość drukowania z telefonu. To zdecydowanie podnosi ich użyteczność. W praktyce dzięki drukarce sieciowej zyskuje się też na wydajności, bo nie trzeba przeskakiwać między komputerami, żeby coś wydrukować.

Pytanie 37

Technik serwisowy zrealizował w ramach zlecenia działania wymienione w zestawieniu. Całkowity koszt zlecenia obejmuje cenę usług wymienionych w zestawieniu oraz wynagrodzenie serwisanta, którego stawka godzinowa wynosi 60,00 zł netto. Oblicz całkowity koszt zlecenia brutto. Stawka VAT na usługi wynosi 23%

LP	Czynność	Czas wykonania w minutach	Cena usługi netto w zł
1.	Instalacja i konfiguracja programu	35	20,00
2.	Wymiana płyty głównej	80	50,00
3.	Wymiana karty graficznej	30	25,00
4.	Tworzenie kopii zapasowej i archiwizacja danych	65	45,00
5.	Konfiguracja rutera	30	20,00

A. 436,80 zł

B. 455,20 zł

C. 492,00 zł

D. 400,00 zł

Widzę, że coś poszło nie tak z Twoimi obliczeniami. Główny błąd to pewnie to, że nie zliczyłeś dobrze kosztów netto i brutto. Koszty usług powinny dać 160,00 zł, a koszt pracy serwisanta to 240,00 zł, co razem daje 400,00 zł netto. Niektórzy mogą się mylić, bo nie uwzględnili pełnej stawki godzinowej serwisanta albo błędnie przeliczyli czas pracy. Pamiętaj, że przeliczanie minut na godziny jest ważne, bo stawki zazwyczaj podaje się za godzinę. Jak doliczasz VAT, też ważne, żeby dobrze ogarnąć tę stawkę. 23% to właściwie prawie jedna czwarta sumy, którą musisz dodać. Takie małe pomyłki mogą w końcu wpłynąć na wycenę, co z kolei może sprawić, że klient będzie niezadowolony albo firma straci na tym. Warto wiedzieć, jak to wszystko działa, żeby lepiej zarządzać finansami w serwisie i komunikować się z klientem.

Pytanie 38

W IPv6 odpowiednikiem adresu pętli zwrotnej jest adres

A. 0:0/32

B. ::1/128

C. ::fff/64

D. :1:1:1/96

Adres pętli zwrotnej w protokole IPv6 to ::1/128, co jest odpowiednikiem adresu 127.0.0.1 w IPv4. Adres ten jest używany do komunikacji wewnętrznej w systemie operacyjnym, co oznacza, że pakiety wysyłane na ten adres nie opuszczają urządzenia i są kierowane z powrotem do samego siebie. W praktyce, programy i usługi sieciowe mogą używać tego adresu do testowania lokalnej komunikacji oraz do debugowania. Zgodnie z dokumentacją RFC 4291, adres pętli zwrotnej jest zdefiniowany jako specyficzny adres unicast, co oznacza, że jest dedykowany do komunikacji z jednym, konkretnym urządzeniem. Warto też zauważyć, że w IPv6 format adresów jest znacznie bardziej elastyczny niż w IPv4, co pozwala na prostsze zarządzanie adresami w różnych scenariuszach sieciowych. Używanie adresu ::1/128 jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie bezpieczeństwa oraz zarządzania IP, ponieważ pozwala na izolowanie testów i działań od zewnętrznych sieci.

Pytanie 39

Aby zapewnić bezpieczną komunikację terminalową z serwerem, powinno się skorzystać z połączenia z użyciem protokołu

A. SSH

B. Telnet

C. TFTP

D. SFTP

Protokół SSH (Secure Shell) to naprawdę fajne narzędzie do zabezpieczania komunikacji, zwłaszcza jeśli chodzi o zdalne zarządzanie serwerami. Jego główną rolą jest zapewnienie bezpiecznego połączenia między klientem a serwerem, co jest szczególnie ważne, gdy przesyłasz poufne dane, jak hasła czy inne wrażliwe informacje. Można go wykorzystać na przykład do logowania się zdalnie do serwerów Linux, gdzie administratorzy mogą robić różne rzeczy: zarządzać systemem, instalować oprogramowanie czy aktualizować go. Co ciekawe, SSH pozwala także na tunelowanie, czyli na bezpieczne przesyłanie danych przez niepewne sieci. Warto dodać, że eksperci od bezpieczeństwa zalecają korzystanie z SSH, bo to jedno z najważniejszych narzędzi w administracji, zamiast mniej bezpiecznych opcji, jak Telnet. I jeszcze jedna sprawa – SSH ma wbudowane mechanizmy autoryzacji z kluczami publicznymi, co jeszcze bardziej podnosi bezpieczeństwo połączenia.

Pytanie 40

Jaki będzie najniższy koszt zakupu kabla UTP, potrzebnego do okablowania kategorii 5e, aby połączyć panel krosowniczy z dwoma podwójnymi gniazdami natynkowymi 2 x RJ45, które są oddalone odpowiednio o 10 m i 20 m od panelu, jeśli cena 1 m kabla wynosi 1,20 zł?

A. 96,00 zł

B. 48,00 zł

C. 72,00 zł

D. 36,00 zł

Odpowiedź 72,00 zł jest poprawna, ponieważ dokładnie odzwierciedla całkowity koszt zakupu kabla UTP potrzebnego do okablowania kategorii 5e. Aby obliczyć koszt, należy zsumować długości kabli wymaganych do połączenia panelu krosowniczego z dwoma gniazdami. Pierwsze gniazdo znajduje się w odległości 10 m, a drugie w odległości 20 m od panelu, co daje łączną długość 10 m + 20 m = 30 m. Koszt 1 metra kabla wynosi 1,20 zł, więc całkowity koszt to 30 m x 1,20 zł = 36,00 zł. Jednakże, dla dwóch gniazd podwójnych, wymagana jest podwójna ilość połączeń, co skutkuje 36,00 zł x 2 = 72,00 zł. Zastosowanie kabla kategorii 5e jest zgodne z aktualnymi standardami okablowania, które zapewniają odpowiednią przepustowość i jakość sygnału. W praktyce, odpowiedni dobór kabli i ich długości jest kluczowy, aby uniknąć problemów z transmisją danych w sieciach lokalnych.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej