Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
Data rozpoczęcia: 10 maja 2025 22:00
Data zakończenia: 10 maja 2025 22:21

Egzamin zdany!

Wynik: 20/40 punktów (50,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Prace, które są przeznaczone do druku, zapisuje się w konkretnej przestrzeni

A. sRGB

B. HKS

C. LAB

D. CMYK

Odpowiedź CMYK jest prawidłowa, ponieważ jest to model kolorów, który jest powszechnie stosowany w procesie druku. CMYK oznacza cztery kolory: cyjan, magentę, żółty i czarny, które są używane w druku offsetowym i innym druku kolorowym. W przeciwieństwie do RGB, który jest używany w urządzeniach wyświetlających, CMYK jest modelem substrakcyjnym, co oznacza, że kolory są tworzone poprzez odejmowanie światła od białego tła. Przykładowo, w druku broszur, ulotek czy plakatów, projektanci graficzni muszą korzystać z modelu CMYK, aby zapewnić, że kolory na wydruku będą zgodne z tym, co widzą na ekranie. Warto również zaznaczyć, że przygotowując pliki do druku, często zaleca się, aby projektanci korzystali z profili kolorów ICC, które pomagają w kalibracji kolorów między różnymi urządzeniami, co jest kluczowe dla uzyskania spójnych wyników drukarskich.

Pytanie 2

Jaką długość drutu introligatorskiego należy przygotować do oprawy 2 000 zeszytów w formacie A5 (z użyciem 2 zszywek na każdy zeszyt), jeśli długość zszywki wynosi 16 mm?

A. 64 m

B. 16 m

C. 32 m

D. 8 m

W przypadku pomyłki w obliczeniach dotyczących długości drutu introligatorskiego, mogą wystąpić różne nieporozumienia. Na przykład, wybierając długość drutu wynoszącą 16 m, można pomyśleć, że wystarczy to na pokrycie potrzeb 2000 zeszytów. To podejście ignoruje fakt, że każda oprawa wymaga dwóch zszywek, co w praktyce podwaja ilość niezbędnego materiału. Również nieodpowiednie przeliczenie długości zszywki z milimetrów na metry może prowadzić do błędnych wyników. Wybieranie długości 32 m również można uzasadnić poprzez błędne założenia dotyczące liczby zszywek lub ich pojedynczej długości, jednak takie podejście jest wciąż dalekie od rzeczywistości. W przypadku 64 m, odpowiedź ta jest poprawna, ponieważ uwzględnia wszystkie kluczowe elementy: potrzebną ilość zszywek oraz ich dokładną długość. Tego typu błędy mogą wynikać z braku zrozumienia procesu oprawy oraz zasady przeliczania jednostek miary. W praktyce, dla osób zajmujących się introligatorstwem, kluczowe jest posługiwanie się dokładnymi danymi oraz zrozumienie wpływu ich na finalny produkt, co ma bezpośrednie przełożenie na jakość i koszt produkcji.

Pytanie 3

Jaką kwotę będzie trzeba zapłacić za wydruk banera o wymiarach 3 x 10 m2, biorąc pod uwagę wydajność plotera wynoszącą 20 m2/h, cenę zadruku 1 m2 podłoża równą 5 zł oraz koszt pracy operatora wynoszący 60 zł/h?

A. 240 zł

B. 160 zł

C. 300 zł

D. 180 zł

Aby obliczyć całkowity koszt wydrukowania banera o formacie 3 x 10 m2, należy najpierw obliczyć powierzchnię banera, która wynosi 30 m2. Wydajność plotera wynosząca 20 m2/h oznacza, że wydrukowanie tego banera zajmie 1,5 godziny (30 m2 / 20 m2/h). Koszt pracy operatora, przy stawce 60 zł/h, wyniesie 90 zł (1,5 h * 60 zł/h). Ponadto koszt zadruku wynosi 5 zł za m2, co dla 30 m2 daje 150 zł (30 m2 * 5 zł/m2). Zatem całkowity koszt to suma kosztów zadruku oraz kosztów pracy operatora, co razem daje 240 zł (150 zł + 90 zł). W praktyce, podczas realizacji projektów reklamy dużego formatu, istotne jest uwzględnienie zarówno kosztów materiałów, jak i robocizny, aby precyzyjnie oszacować budżet. Tego rodzaju kalkulacje są standardową praktyką w branży graficznej i reklamowej, co pozwala na lepsze zarządzanie projektami oraz oczekiwaniami klientów.

Pytanie 4

Ile brutto arkuszy drukowych powinno się przygotować, jeśli rzeczywisty nakład wynosi 5 000 netto, a planowany naddatek technologiczny na materiał drukowy wynosi 5%?

A. 5 250 arkuszy

B. 5 125 arkuszy

C. 5 050 arkuszy

D. 5 500 arkuszy

Aby obliczyć ilość arkuszy drukowych brutto, musimy dodać naddatek technologiczny do nakładu netto. W tym przypadku mamy 5000 arkuszy netto oraz naddatek wynoszący 5%. Obliczamy naddatek: 5000 * 0,05 = 250. Następnie dodajemy naddatek do nakładu netto: 5000 + 250 = 5250 arkuszy brutto. Zastosowanie naddatku technologicznego jest kluczowe w procesie drukowania, ponieważ rekompensuje straty wynikające z nieodpowiednich cięć, błędów przy drukowaniu oraz innych czynników technologicznych. Przykładowo, jeśli podczas drukowania zdarzy się, że kilka arkuszy będzie uszkodzonych, naddatek pozwala na zrealizowanie zamówienia w pełnym wymiarze. W branży poligraficznej standardowym podejściem jest uwzględnianie naddatku, aby zapewnić pełne zaspokojenie potrzeb klienta, co jest zgodne z najlepszymi praktykami jakościowymi, takimi jak ISO 9001.

Pytanie 5

Jakie urządzenie nadaje się do wycinania samoprzylepnych liter?

A. Skaner płaski

B. Skaner bębnowy

C. Ploter tnący

D. Kopiorama

Ploter tnący to naprawdę świetne urządzenie do wycinania samoprzylepnych liter. Jest zaprojektowany tak, żeby ciąć materiały takie jak folie samoprzylepne z dużą precyzją. Można dzięki niemu tworzyć skomplikowane kształty i litery w różnych rozmiarach, co jest mega ważne w reklamie i signmakingu. To, co mi się podoba w tym urządzeniu, to jak dokładnie tnie. Dzięki tej technologii, można zaoszczędzić sporo czasu, a to w branży ma duże znaczenie. Używa się go w różnych miejscach, na przykład do oznakowania pojazdów, dekoracji witryn sklepów czy personalizacji produktów. W reklamie często korzysta się z standardów jakości, jak ISO 9001, żeby zapewnić dobry poziom i precyzję w końcowym produkcie. Korzystanie z plotera tnącego w takich procesach to naprawdę dobry wybór, bo to zwiększa efektywność i satysfakcję klienta.

Pytanie 6

W jakim celu stosuje się proof cyfrowy w przygotowywaniu publikacji?

A. Aby sprawdzić zgodność kolorystyczną przed drukiem

B. Aby uzyskać większą liczbę odbitek

C. Aby obniżyć koszty produkcji

D. Aby zwiększyć rozdzielczość obrazu

Proof cyfrowy to kluczowe narzędzie w procesie przygotowania do druku, które pozwala na weryfikację zgodności kolorystycznej materiału przed jego finalnym wydrukiem. Umożliwia to graficy i drukarzowi dokładne sprawdzenie, jak kolory na ekranie komputera będą wyglądały po wydrukowaniu. Dzięki temu można uniknąć kosztownych błędów, które mogą wyniknąć z różnic między kolorami na ekranie a tymi po wydruku. Proces zarządzania kolorami w proofingu cyfrowym jest oparty na profilach ICC, co pozwala na uzyskanie spójnych i przewidywalnych rezultatów w różnych urządzeniach drukujących. W praktyce proof cyfrowy staje się nieocenionym narzędziem w produkcji wysokiej jakości materiałów, gdzie precyzja kolorystyczna jest priorytetem, np. w reklamach, magazynach, czy opakowaniach produktów. Dzięki niemu klient oraz drukarnia mogą mieć pewność, że finalny produkt spełni oczekiwania estetyczne i techniczne, a proces produkcji będzie przebiegał sprawnie i bez nieprzewidzianych problemów.

Pytanie 7

Jaki będzie koszt jednostronnego zadrukowania arkusza w jednym kolorze na pełnoformatowej maszynie offsetowej, jeśli jego cena wynosi 8 groszy? Ile będzie kosztować druk 20 000 jednokolorowych plakatów formatu B2?

A. 800 zł

B. 80 zł

C. 1 600 zł

D. 200 zł

Podane odpowiedzi, które nie są prawidłowe, często wynikają z nieprawidłowych założeń dotyczących ilości arkuszy potrzebnych do wydrukowania określonej liczby plakatów. Wiele osób może przyjąć, że koszt wydruku 20 000 plakatów można obliczyć bezpośrednio przez pomnożenie liczby plakatów przez jednostkowy koszt druku, co jest mylne. Gdyby ktoś na przykład pomylił się w wyliczeniu arkuszy i stwierdził, że potrzebuje 20 000 arkuszy, co prowadziłoby do obliczenia 20 000 x 0,08 zł, uzyskując 1 600 zł, nie uwzględniałby, że z jednego arkusza można wydrukować dwa plakaty B2 jednocześnie. Inna możliwość to błędne założenie, że koszt jednostkowy druku dla większych nakładów ulega znaczącemu obniżeniu, co mogłoby skłonić kogoś do określenia kosztu na 200 zł lub 80 zł. Należy pamiętać, że w poligrafii ceny za wykonaną usługę zależą od specyfiki zamówienia, a nie tylko od nakładu. Prawidłowe podejście do wyceny druku wymaga uwzględnienia nie tylko kosztu jednostkowego, ale również efektywności produkcji oraz systemu, w jakim realizowane są zamówienia. Dlatego kluczowe jest zrozumienie metodologii obliczania kosztów, co pozwala uniknąć typowych błędów myślowych i zapewnia dokładność w procesie wyceny.

Pytanie 8

Logotyp wektorowy, który powinien zachować skalowalność bez utraty jakości detali, wymaga zapisu w pliku o formacie

A. PHP

B. PSD

C. JPG

D. AI

Wybór formatu JPG to trochę zła decyzja. To format rastrowy, czyli obraz jest zbudowany z pikseli. Jak spróbujesz powiększyć taki obraz, to jakość spadnie. Logo powinno być używane w różnych rozmiarach i na różnych materiałach, więc JPG nie jest najlepszym wyborem. Format PSD, choć używany w Photoshopie, też jest rastrowy. Zwykle go używa się do edytowania zdjęć czy grafik, a nie do logo, które musi być skalowalne. PHP to w ogóle nie jest format pliku graficznego, tylko język skryptowy, więc w kontekście projektowania logo to kompletnie nie pasuje. Często popełniamy błąd myśląc, że wszystkie formaty graficzne są takie same, a tak nie jest. Ważne, żeby zrozumieć, w jaki sposób różne formaty wpływają na jakość i skalowalność projektów, żeby móc świadomie podejmować decyzje w projektowaniu. W branży kluczowe jest, by używać odpowiednich narzędzi, bo wybór formatu pliku naprawdę wpływa na końcowy efekt wizualny.

Pytanie 9

Co oznacza zapis kodu cyfrowego pokazanego na rysunku?

A. Numer zatwierdzenia podręcznika do użytku szkolnego.

B. Rodzaj zastrzeżenia praw autorskich publikacji.

C. Międzynarodowy Znormalizowany Numer Książki.

D. Międzynarodowy Znormalizowany Numer Wydawnictwa Ciągłego.

Poprawna odpowiedź to Międzynarodowy Znormalizowany Numer Wydawnictwa Ciągłego (ISSN), który jest unikalnym identyfikatorem stosowanym do oznaczania czasopism i innych wydawnictw ciągłych, takich jak roczniki czy periodyki. ISSN jest przydzielany przez Międzynarodowy Związek Wydawców i jest niezbędny do katalogowania publikacji w bibliotekach oraz w bazach danych. Przykłady zastosowania ISSN obejmują biblioteki, które wykorzystują ten numer do klasyfikacji i udostępniania czasopism, a także wydawców, którzy muszą go podać w celu spełnienia wymogów formalnych przy rejestracji publikacji. Posiadanie ISSN ułatwia także śledzenie i zarządzanie dostępnością publikacji, co jest kluczowe w dobie cyfryzacji. Z tego powodu, znajomość i umiejętność posługiwania się tym numerem jest istotna dla każdego, kto pracuje w branży wydawniczej lub bibliotecznej.

Pytanie 10

Jaką liczbę separacji barwnych należy przygotować do wykonania form drukowych w technologii offsetowej dla druku o kolorystyce 4+2?

A. 8 separacji

B. 6 separacji

C. 4 separacje

D. 2 separacje

Odpowiedź 6 separacji jest prawidłowa, ponieważ w druku offsetowym o kolorystyce 4+2 mamy do czynienia z drukowaniem w pełnym kolorze oraz dodatkowymi kolorami specjalnymi. Standardowe kolory w druku offsetowym to CMYK (Cyan, Magenta, Yellow, Key/Black), które odpowiadają za uzyskanie szerokiej gamy kolorów. W przypadku kolorystyki 4+2, oznacza to, że oprócz tych czterech podstawowych farb, przygotowujemy także dwie dodatkowe separacje, które mogą być użyte do zwiększenia zakresu kolorów, takich jak kolory Pantone lub inne odcienie, które są kluczowe dla ostatecznego efektu wizualnego. Tego typu podejście jest powszechnie stosowane w projektach wymagających precyzyjnego odwzorowania kolorów, co zapewnia większą atrakcyjność graficzną i zgodność z wymaganiami klientów. W praktyce oznacza to dodatkowe etapy w procesie produkcji, takie jak przygotowanie form drukowych oraz dobór odpowiednich farb, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży druku.

Pytanie 11

W jaki sposób zmieni się cena jednostkowa druku ulotki metodą offsetową w przypadku zwiększenia nakładu?

A. Spadnie

B. Wzrośnie

C. Nie ulegnie zmianie

D. Nie można tego przewidzieć

Istnieją różne błędne wyobrażenia dotyczące wpływu wielkości nakładu na koszt jednostkowy druku offsetowego. Niektóre z nich sugerują, że koszt jednostkowy może wzrosnąć lub pozostać bez zmian, co jest niezgodne z zasadami ekonomii skali w produkcji. Zwiększenie nakładu powoduje, że koszty stałe, takie jak przygotowanie klisz czy uruchomienie maszyny, rozkładają się na większą liczbę wydruków, co automatycznie obniża koszt jednostkowy. Sugerowanie, że koszt jednostkowy pozostanie bez zmian, ignoruje fakt, że koszty zmienne, takie jak materiały czy czas pracy, również są bardziej efektywnie zarządzane przy dużych nakładach. Warto też zauważyć, że błędne przekonanie o wzroście kosztów jednostkowych może wynikać z niepełnej analizy kosztów związanych z produkcją. W praktyce, branża drukarska korzysta z różnych technik i strategii optymalizacji kosztów, co czyni druk offsetowy jedną z najbardziej opłacalnych metod przy większych nakładach. Zrozumienie tych mechanizmów jest kluczowe dla podejmowania świadomych decyzji w zakresie produkcji materiałów drukowanych.

Pytanie 12

Kwadrat stanowi jednostkę typograficzną równą

A. 48 punktom typograficznym

B. 12 punktom typograficznym

C. 16 punktom typograficznym

D. 4 punktom typograficznym

Wybór odpowiedzi, że jeden kwadrat odpowiada 12, 16 lub 4 punktom typograficznym, jest nieprawidłowy i wynika z nieporozumienia dotyczącego koncepcji jednostek typograficznych. W typografii jednostką bazową jest punkt, a kwadrat jest określony jako wartość znacznie większa. Odpowiedzi te wskazują na częste błędy w posługiwaniu się jednostkami miary, co może prowadzić do niezrozumienia ich zastosowania w praktyce. Punkt typograficzny ma różne definicje, ale standardowo wynosi 1/72 cala, co oznacza, że 48 punktów to 0.666 cala. Słabsza znajomość jednostek może prowadzić do błędów w projektowaniu, takich jak niewłaściwe ustawienie odstępów, co z kolei wpływa na czytelność tekstu oraz estetykę projektu. Ważne jest, aby projektanci mieli solidne podstawy w typografii i potrafili prawidłowo przeliczać jednostki, aby uniknąć nieporozumień. Znajomość pełnej skali jednostek typograficznych, w tym kwadratów i punktów, jest niezbędna w pracy projektanta, szczególnie w kontekście komunikacji z drukarniami oraz w programach graficznych, gdzie precyzja jest kluczowa dla jakości końcowego produktu.

Pytanie 13

Jaką metodą można zadrukować powierzchnię kuli?

A. rotograwiurową

B. tampodrukową

C. offsetową

D. fleksograficzną

Tampodruk to technika druku, która idealnie nadaje się do zadrukowywania powierzchni trójwymiarowych, takich jak kuli. W procesie tym używa się matrycy oraz elastomerowego tamponu, który przenosi farbę z matrycy na powierzchnię obiektu. Dzięki tej metodzie możliwe jest uzyskanie wysokiej jakości druku nawet na nierównych lub zakrzywionych powierzchniach. Przykłady zastosowania tampodruku obejmują zadrukowywanie piłek, gadżetów reklamowych oraz elementów plastikowych, gdzie precyzyjne odwzorowanie kolorów i detali jest kluczowe. Warto również zauważyć, że tampodruk jest jedną z najbardziej elastycznych technik druku, co pozwala na szeroką gamę materiałów – od metalu po ceramikę. Standardy branżowe, takie jak ISO 12647, podkreślają znaczenie jakości druku oraz precyzyjnego odwzorowania kolorów, które tampodruk skutecznie spełnia.

Pytanie 14

Obustronnie zadrukowany arkusz w formacie A2 w pełnym kolorze oznacza się

A. C3+2

B. 4+4

C. 2+2

D. 1+1

Wybór odpowiedzi, która nie jest poprawna, często wynika z nieporozumień dotyczących terminologii używanej w branży poligraficznej. Zrozumienie oznaczeń dotyczących druku jest kluczowe dla właściwego interpretowania wymagań klienta oraz specyfikacji projektów. Oznaczenie 1+1 sugeruje jednostronny zadruk, co nie spełnia kryteriów dla pełnokolorowego druku obustronnego, a więc jest nieadekwatne w kontekście tego pytania. Z kolei odpowiedzi 2+2 oraz 4+4 są bardziej złożonymi interpretacjami, które mogą powodować dodatkowe niejasności. Oznaczenie 2+2 odnosi się do dwóch kolorów na każdej stronie zadrukowanej, co również nie odpowiada wymaganiu pełnokolorowemu, a tym samym jest niewłaściwe. Przyjęcie podejścia 4+4 jako standardu w druku offsetowym oznacza, że każda strona jest drukowana w pełnej gamie kolorów, co znacząco podnosi jakość wizualną i estetykę finalnego produktu. Istotne jest, aby zrozumieć, że w kontekście druku, wybór odpowiednich parametrów zadruku jest kluczowy, a błędne oznaczenie może prowadzić do niezgodności z wymaganiami klienta, co w praktyce skutkuje dodatkowymi kosztami oraz czasem potrzebnym na poprawki. Dlatego ważne jest, aby być świadomym norm i praktyk w branży druku, które są ustalane na podstawie doświadczeń i potrzeb rynku, co pozwala uniknąć typowych pułapek i błędów w interpretacji oznaczeń związanych z zadrukiem.

Pytanie 15

Jaką metodą można zadrukować klawiaturę komputerową?

A. tampondrukową

B. offsetową

C. fleksograficzną

D. typograficzną

Tampondruk to technika druku, która polega na przenoszeniu farby z matrycy na podłoże za pomocą elastycznego tamponu. Jest to metoda szczególnie efektywna w przypadku zadrukowywania powierzchni o nieregularnych kształtach, co czyni ją idealną do użycia na klawiaturach komputerowych, gdzie elementy takie jak klawisze mają różne kontury i głębokości. Tampondruki są często wykorzystywane do oznaczania klawiszy, logo oraz innych informacji, które muszą być wyraźne i odporne na ścieranie. W tej technice stosowane są farby o wysokiej trwałości, co zapewnia długowieczność zadruku nawet w intensywnie użytkowanych produktach. Standardy jakości w branży drukarskiej wymagają, aby zadruk był odporny na działanie chemikaliów, co jest kluczowe w kontekście użytkowania klawiatury. Dobrą praktyką jest również przeprowadzenie testów przyczepności farby, aby upewnić się, że nadruk będzie odporny na codzienne użytkowanie. Tampondruk znajduje zastosowanie nie tylko w elektronice, ale również w przemysłach takich jak medycyna czy automatyka, gdzie precyzyjne i trwałe oznaczenia są kluczowe.

Pytanie 16

Jakie są szacunkowe wydatki na zakup 10 000 arkuszy papieru offsetowego w formacie A1 o gramaturze 150 g/m², jeśli cena za kilogram tego materiału wynosi 2,50 zł?

A. 1 575

B. 1 675

C. 1 875

D. 1 975

Błędne odpowiedzi mogą wynikać z różnych nieporozumień związanych z obliczaniem kosztów materiałów. Wiele osób może pominąć kluczowy krok związany z przeliczeniem powierzchni arkuszy papieru na masę, co prowadzi do niepoprawnych wyników. Przykładowo, niektórzy mogą błędnie wyliczyć powierzchnię arkusza, nie uwzględniając rzeczywistych wymiarów formatu A1, co skutkuje zaniżeniem lub zawyżeniem całkowitego kosztu. Dodatkowo, niektóre błędne odpowiedzi mogą wynikać z ignorowania faktu, że cena jednostkowa materiału (2,50 zł/kg) musi być pomnożona przez całkowitą masę papieru w kilogramach, a nie przez nieodpowiednio dobraną wartość. Ważne jest, aby w obliczeniach uwzględniać wszystkie parametry, takie jak gramatura, format oraz ilość zamawianego materiału. Zastosowanie metod obliczeniowych zgodnych z powszechnie przyjętymi standardami w branży poligraficznej, jak również znajomość rodzajów papieru oraz ich właściwości, pozwala na precyzyjne planowanie kosztów, co w dłuższej perspektywie przyczynia się do lepszego zarządzania budżetem projektów i optymalizacji procesów produkcyjnych.

Pytanie 17

Jaką kwotę należy zapłacić za wydanie 40-stronicowego wielobarwnego magazynu, jeżeli koszt jednej strony wynosi 85 zł?

A. 3 200 zł

B. 3 400 zł

C. 3 000 zł

D. 3 600 zł

Koszt składu 40-stronicowego wielobarwnego czasopisma można obliczyć, mnożąc liczbę stron przez koszt jednej strony. W tym przypadku mamy 40 stron, a koszt jednej strony wynosi 85 zł. Zatem obliczenie wygląda następująco: 40 stron * 85 zł/strona = 3400 zł. Taka metoda obliczeń jest standardem w branży wydawniczej, gdzie koszt produkcji jest najczęściej obliczany na podstawie jednostkowego kosztu strony. Dobrą praktyką jest także uwzględnienie dodatkowych kosztów, takich jak koszty redakcyjne, korekty, czy grafiki, które mogą wpłynąć na całkowity budżet. Wiedza na temat kosztów składu jest istotna dla każdego wydawcy, ponieważ pozwala na lepsze planowanie budżetu i podejmowanie świadomych decyzji finansowych.

Pytanie 18

Jakie podłoże należy zastosować do cyfrowego druku dwustronnych, wielobarwnych wizytówek firmowych?

A. papier samoprzylepny o gramaturze 120 g/m2

B. papier fotograficzny o gramaturze 150 g/m2

C. tektura jednostronna o gramaturze 1200 g/m2

D. karton satynowany o gramaturze 350 g/m2

Wybór tektury jednostronnej o gramaturze 1200 g/m2 nie jest najlepszy. Jest po prostu za gruba na wizytówki i może być problem z ich przechowywaniem czy wręczaniem. No i ta jednostronność, druga strona wygląda kiepsko, a to nie jest fajne w kontekście profesjonalnego wizerunku. Papier fotograficzny o gramaturze 150 g/m2, mimo że z dobrą jakością druku, jest zbyt cienki i mało sztywny, więc wizytówki mogą się łatwo wyginać. A papier samoprzylepny o gramaturze 120 g/m2, no cóż, nie jest do wizytówek, lepiej się sprawdza w etykietach. Często takie błędy wynikają z nieporozumień dotyczących różnych typów podłoży i ich zastosowań, co wpływa na to, jak klienci odbierają wizytówki. W druku ważne, żeby wybierać odpowiedni materiał, bo wygląda to nie tylko na estetykę, ale również na trwałość i funkcjonalność końcowego produktu.

Pytanie 19

Strona publikacji poligraficznej, która nie jest zadrukowana, określana jest jako

A. składką

B. wakatem

C. kontrą

D. kolumną

W odpowiedziach jak 'składka', 'kontra' czy 'kolumna' jest coś nie tak. Każdy z tych terminów ma swój własny znaczenie w poligrafii. Na przykład składka dotyczy zestawu stron, które układa się razem, na przykład w broszurze. To skupia się na tym, jak składać materiały drukowane w spójną całość, a nie na niezadrukowanej przestrzeni. Kontra natomiast oznacza drugą stronę arkusza, gdzie mamy zupełnie inną treść, co też się nie zgadza z tematem. Kolumna to jednostka tekstu, oddzielona od innych, która pomaga w organizacji treści w publikacji. Te niepoprawne odpowiedzi mogą wynikać z mylenia terminów, co często prowadzi do zamieszania. Ważne, żeby rozumieć, że te słowa mają swoje unikalne miejsce w branży, a mylenie ich z wakatem może wprowadzać zamieszanie w projektach.

Pytanie 20

Ile użytków B5 można zmieścić na arkuszu B1 w najlepszym przypadku?

A. 16

B. 32

C. 8

D. 4

Odpowiedź 16 jest prawidłowa, ponieważ arkusz formatu B1 ma wymiary 1000 mm x 707 mm, a format B5 wynosi 250 mm x 176 mm. Aby obliczyć, ile użytków B5 mieści się na arkuszu B1, należy najpierw obliczyć powierzchnię obu formatów. Powierzchnia arkusza B1 wynosi 707000 mm², a B5 44000 mm². Dzieląc powierzchnię B1 przez powierzchnię B5, otrzymujemy 16, co oznacza, że na arkuszu B1 można umieścić maksymalnie 16 arkuszy B5. Takie obliczenia są istotne w przemyśle poligraficznym oraz przy projektowaniu materiałów drukowanych, gdzie optymalne wykorzystanie papieru wpływa na koszty produkcji. Dobre praktyki poligraficzne zakładają, że projektanci powinni zawsze uwzględniać efektywność cięcia papieru, a także minimalizację odpadów materiałowych, co jest kluczowe dla zrównoważonego rozwoju w branży. Warto również zaznaczyć, że znajomość formatów papieru oraz umiejętność ich przeliczania jest niezbędna dla grafików i specjalistów w dziedzinie druku.

Pytanie 21

Jaki program można wykorzystać do wstępnej analizy poprawności przygotowania pliku PDF zgodnego ze standardem drukarskim?

A. Adobe InDesign

B. Corel Draw

C. Impozycjoner

D. Adobe Acrobat

Wybór niewłaściwego programu do oceny plików PDF w kontekście przygotowania do druku może prowadzić do poważnych problemów i nieporozumień. Corel Draw to oprogramowanie głównie wykorzystywane do tworzenia grafiki wektorowej i projektowania, a nie do weryfikacji plików PDF pod kątem norm drukarskich. Umożliwia wprawdzie eksport do formatu PDF, jednak nie oferuje zaawansowanych narzędzi do inspekcji dokumentów pod kątem zgodności z wymaganiami branżowymi. Podobnie, InDesign, chociaż jest potężnym narzędziem do składu i DTP, nie jest dedykowane do weryfikacji plików PDF jako takich. Program ten koncentruje się na tworzeniu projektów, a nie na ich późniejszej ocenie w kontekście druku. Impozycjoner może być używany do przygotowania plików do druku, ale jego głównym zadaniem jest układanie stron w odpowiedniej kolejności, a nie ich ocena. To podejście może prowadzić do błędnych wniosków, gdy użytkownicy zakładają, że oprogramowanie do składu i projektowania również może spełniać funkcje weryfikacyjne. Kluczowe jest, aby zrozumieć, że narzędzia te mają różne cele i funkcje, więc stosowanie odpowiedniego programu do oceny plików PDF o standardzie drukarskim, jak Adobe Acrobat, jest niezbędne dla zapewnienia wysokiej jakości końcowego produktu.

Pytanie 22

Jakie są wymiary netto ulotki, jeśli przy spadach o wysokości 3 mm z każdej krawędzi, wymiary brutto wynoszą 154x216 mm?

A. 148x213 mm

B. 151x210 mm

C. 148x210 mm

D. 151 x 213 mm

Odpowiedź 148x210 mm jest poprawna, ponieważ aby obliczyć wymiary netto ulotki, należy od wymiarów brutto 154x216 mm odjąć spady wynoszące 3 mm z każdej strony. Spady to dodatkowe marginesy, które są dodawane do wymiarów projektu, aby zapewnić, że kolor lub grafika sięgają krawędzi gotowego produktu po jego przycięciu. Obliczenia wyglądają następująco: 154 mm - 2 * 3 mm = 148 mm (szerokość) oraz 216 mm - 2 * 3 mm = 210 mm (wysokość). W praktyce, ten typ obliczeń jest kluczowy w procesie druku, gdzie precyzja wymiarów jest niezbędna do uzyskania estetycznego i profesjonalnego wyglądu finalnego produktu. W branży poligraficznej standardy te są powszechnie stosowane, co zapewnia jednolitość i wysoką jakość wydruków. Ponadto, znajomość wymiarów netto jest istotna dla projektantów, którzy muszą upewnić się, że wszystkie elementy graficzne znajdują się w odpowiednich granicach, aby uniknąć ich przycięcia podczas produkcji.

Pytanie 23

Rozmieszczenie materiałów na arkuszu druku to

A. dublowanie

B. skalowanie

C. impozycja

D. pozycjonowanie

Impozycja to proces rozmieszczania użytków na arkuszu drukarskim w taki sposób, aby po wydrukowaniu i złożeniu arkusza uzyskać właściwie uporządkowane i czytelne elementy. Jest to kluczowy etap w produkcji materiałów drukowanych, który ma na celu optymalizację wykorzystania powierzchni papieru oraz zapewnienie prawidłowej kolejności stron w finalnym produkcie. Przykładem jest przygotowanie książki, gdzie odpowiednia impozycja pozwala na ułożenie stron tak, aby po złożeniu wszystkie znajdowały się we właściwej kolejności. W branży graficznej i poligraficznej impozycja jest ściśle związana z normami i standardami, takimi jak PDF/X, które określają zasady przygotowania dokumentów do druku. Dobre praktyki w impozycji to m.in. uwzględnienie marginesów, spadów oraz specyfikacji dotyczących rodzaju papieru i techniki druku. Zrozumienie procesu impozycji jest kluczowe dla osiągnięcia wysokiej jakości finalnego produktu drukowanego.

Pytanie 24

Czym są elementy, które bezpośrednio pozwalają na modyfikację kształtu obiektów wektorowych?

A. wypełnienia, grupy ścieżek

B. warstwy, grupy ścieżek

C. punkty kontrolne, ścieżki

D. obrys, ścieżki przycinania

Wszystkie przedstawione odpowiedzi zawierają elementy, które są istotne w pracy z grafiką wektorową, jednakże żaden z nich nie odpowiada na pytanie o elementy bezpośrednio umożliwiające zmianę kształtu obiektów. Warstwy i grupy ścieżek, chociaż są kluczowe dla organizacji projektów graficznych, nie mają bezpośredniego wpływu na kształt obiektów. Warstwy służą do zarządzania różnymi elementami projektu w sposób hierarchiczny, co ułatwia edytowanie i organizowanie, natomiast grupy ścieżek pozwalają na zgrupowanie kilku ścieżek, ale same w sobie nie zmieniają kształtu. Wypełnienia i obrys są związane z estetyką obiektów, a nie ich kształtem – wypełnienie dotyczy koloru wewnętrznego, a obrys to kolor i grubość konturu. Ścieżki przycinania są narzędziem do zarządzania widocznością elementów, a nie do ich transformacji. Typowym błędem myślowym jest błędne utożsamienie organizacji i stylizacji obiektów z ich kształtem. W rzeczywistości, aby skutecznie zmieniać kształty w grafice wektorowej, należy skupić się na manipulacji punktami kontrolnymi oraz ścieżkami, co zapewnia pełną kontrolę nad formą grafiki.

Pytanie 25

Interlinia oznacza przestrzeń między sąsiadującymi

A. łamami

B. wierszami

C. wyrazami

D. kolumnami

Pojęcie interlinii jest często mylone z innymi terminami typograficznymi, co prowadzi do nieporozumień. Na przykład, nie jest to odległość pomiędzy kolumnami, gdyż kolumny dotyczą organizacji tekstu w układzie wielokolumnowym, a ich szerokość i odstępy są niezależne od interlinii. Przypisanie interlinii do wyrazów również jest błędne; interlinia dotyczy relacji pomiędzy wierszami, a nie pomiędzy poszczególnymi wyrazami w obrębie jednego wiersza. Zrozumienie znaczenia interlinii jest kluczowe, zwłaszcza w kontekście projektowania dokumentów, gdzie odpowiednia odległość między wierszami wpływa na percepcję tekstu przez czytelnika. Z kolei odniesienie interlinii do łamów również jest niepoprawne. Łam to termin używany w kontekście dzielenia tekstu na mniejsze części, na przykład podczas jego formatowania w gazetach lub książkach, a nie bezpośrednio w odniesieniu do odległości między wierszami. Błędne podejścia często wynikają z braku znajomości terminologii typograficznej i niewłaściwej interpretacji ról poszczególnych elementów w dokumencie. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć, że interlinia to specyficzna koncepcja związana z układem tekstu, która ma kluczowe znaczenie dla jego czytelności i estetyki.

Pytanie 26

Jakie narzędzie jest najczęściej używane do wycinania obiektów w programach graficznych?

A. Lasso

B. Gumka

C. Gradient

D. Pędzel

Pędzel jest narzędziem przede wszystkim używanym do rysowania i malowania na obrazach, a nie do wycinania obiektów. Chociaż można nim modyfikować krawędzie selekcji poprzez malowanie maski, nie jest to główna funkcja tego narzędzia. Pędzel pozwala na kreatywne dodawanie elementów do grafiki, ale nie służy do jej precyzyjnego wycinania. Gumka, z kolei, jest narzędziem służącym do usuwania pikseli z warstwy, co może symulować efekt wycinania, ale jest to destrukcyjna metoda edycji. Użycie gumki nie pozwala na łatwe cofnięcie zmian i nie zapewnia precyzji selekcji, co czyni ją nieefektywną w porównaniu z narzędziem Lasso, które pozwala na nieniszczącą edycję dzięki maskom warstwowym. Gradient to narzędzie służące do tworzenia płynnych przejść kolorystycznych, które jest używane do tworzenia tła czy efektów kolorystycznych, a nie do wycinania obiektów. Często błędnie zakłada się, że każde narzędzie edytujące grafikę może być używane do wycinania, ale tylko niektóre są do tego odpowiednie. Właściwe narzędzie do wycinania musi oferować precyzję i elastyczność, czego ani gumka, ani gradient nie zapewniają. Zrozumienie tego, jakie narzędzie jest odpowiednie do konkretnego zadania, jest kluczowe dla skutecznej pracy nad grafiką.

Pytanie 27

Odbitki umożliwiające ocenę rozmieszczenia stron lub elementów na arkuszu drukarskim to wydruki próbne

A. stykowe

B. koncepcyjne

C. fotograficzne

D. impozycyjne

Wybór odpowiedzi koncepcyjne, fotograficzne, czy stykowe wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące terminologii używanej w poligrafii. Odbitki koncepcyjne odnoszą się do wizualizacji pomysłów na etapie planowania projektu, ale nie dotyczą szczegółowego rozmieszczenia stron na arkuszu drukarskim. Fotograficzne odbitki są z kolei związane z reprodukcją obrazów i nie odnoszą się do aspektów impozycji. Stykowe natomiast to technika, w której na jednym arkuszu umieszczane są różne elementy graficzne, ale nie jest to tożsame z próbą oceny rozmieszczenia stron w kontekście produkcji druku. Te błędne odpowiedzi mogą wynikać z braku zrozumienia, że próbne odbitki impozycyjne mają na celu nie tylko weryfikację wizualną, ale także techniczne aspekty produkcji, jak np. dobór odpowiednich kolorów, marginesów czy układu. Właściwe podejście do procesu impozycji jest kluczowe w celu uniknięcia błędów, które mogą prowadzić do kosztownych poprawek na etapie druku. Zrozumienie różnicy między tymi pojęciami jest istotne dla efektywnego zarządzania projektami w branży poligraficznej.

Pytanie 28

Do jakiego rodzaju druków zalicza się akcydens?

A. luźnych

B. książkowych

C. broszurowych

D. periodycznych

Wybór odpowiedzi związanych z drukami książkowymi, broszurowymi czy periodycznymi jest błędny, gdyż każda z tych kategorii odnosi się do innego typu publikacji. Druki książkowe to przeważnie kompleksowe i trwałe publikacje, które mają ustaloną strukturę i wymagają dłuższego czasu produkcji. Książki są z reguły wydawane w większych nakładach i mają zakres tematyczny, co różni je od akcydensów, które są tymczasowe i często jednorazowego użytku. Broszury, chociaż mogą być związane z akcydensami, zazwyczaj mają bardziej złożoną konstrukcję i są publikowane w większych nakładach jako materiały informacyjne lub reklamowe. Ponadto, druki periodyczne, takie jak czasopisma, są regularnie wydawane w ustalonych odstępach czasu i mają stałych redaktorów oraz autorów, co również różni je od luźnych akcydensów. Typowe błędy w myśleniu, prowadzące do wybierania niepoprawnych odpowiedzi, obejmują utożsamianie różnych form publikacji z jednym rodzajem druku, co wynika z braku zrozumienia struktury i celów poszczególnych typów materiałów drukowanych. Akcydensy powinny być traktowane jako odrębna kategoria, która w praktyce pełni unikalną rolę komunikacyjną i reklamową na rynku.

Pytanie 29

Jakie oznaczenie jest właściwe dla formatu publikacji o wymiarach 250 x 350 mm?

A. B4

B. A3

C. A4

D. B3

Odpowiedź B4 jest poprawna, ponieważ format B4 odpowiada wymiarom 250 x 353 mm. Format B4 jest jednym z wielu standardowych formatów papierów, które są zdefiniowane przez normę ISO 216. Normy te są szeroko stosowane w przemyśle poligraficznym i wydawniczym, co gwarantuje spójność w produkcji materiałów drukowanych. W praktyce, format B4 jest często wykorzystywany do wydawania czasopism, broszur oraz dużych publikacji, które wymagają większej powierzchni druku niż standardowe formaty A. Używając formatów B, producenci mogą lepiej dostosować swoje publikacje do specyficznych potrzeb czytelnika, na przykład poprzez większą przestrzeń na ilustracje lub tekst, co jest kluczowe w przypadku materiałów reklamowych czy artystycznych. Warto również zauważyć, że stosowanie standardowych formatów papieru, takich jak B4, ułatwia procesy takie jak składanie, pakowanie i dystrybucja, ponieważ wszystkie etapy produkcji są zgodne z ustalonymi normami branżowymi.

Pytanie 30

W celu zdigitalizowania materiałów analogowych, należy zastosować

A. analogowego aparatu fotograficznego

B. naświetlarki

C. drukarki elektrofotograficznej

D. skanera

Naświetlarka, drukarka elektrofotograficzna oraz analogowy aparat fotograficzny to urządzenia, które nie są przeznaczone do digitalizacji materiałów analogowych w rozumieniu przekształcenia fizycznych obrazów na formy cyfrowe. Naświetlarka jest urządzeniem służącym do naświetlania materiałów światłoczułych, takich jak filmy, a jej głównym celem jest przygotowanie obrazu do kolejnych procesów fotograficznych, a nie konwersja do formatu cyfrowego. Drukarka elektrofotograficzna, natomiast, służy do reprodukcji cyfrowych obrazów na papierze, co czyni ją narzędziem do tworzenia kopii, a nie do digitalizacji. Co więcej, analogowy aparat fotograficzny rejestruje obrazy w postaci chemicznej na filmie, a nie w formie cyfrowej, co wyklucza go z procesu digitalizacji. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich wniosków to mylenie etapów tworzenia obrazu z procesem jego digitalizacji. Kluczowe jest zrozumienie, że digitalizacja wymaga użycia technologii, która konwertuje analogowe informacje na formaty elektroniczne, co w tym przypadku skutecznie realizuje jedynie skaner.

Pytanie 31

Przydzielanie użytków na arkuszu to czynność charakterystyczna dla programu

A. Adobe Acrobat

B. Puzzle Flow Organizer

C. Microsoft World

D. Adobe Media Encoder

Puzzle Flow Organizer to narzędzie zaprojektowane z myślą o zarządzaniu i organizowaniu przepływu pracy oraz rozmieszczaniu użytków na arkuszu. Jego interfejs umożliwia użytkownikom łatwe rozplanowanie różnych elementów, co jest kluczowe w kontekście projektów wymagających uporządkowania informacji w wizualny sposób. Program ten wspiera dobrą praktykę organizacyjną poprzez umożliwienie wizualizacji procesów, co zwiększa efektywność i przejrzystość pracy zespołowej. Na przykład, w przypadku projektów graficznych, użytkownik może łatwo zorganizować różne elementy layoutu, aby lepiej zrozumieć, jak będą one współpracować w finalnym produkcie. Puzzle Flow Organizer uwzględnia standardy branżowe dotyczące organizacji pracy i wizualizacji informacji, co czyni go niezastąpionym narzędziem w obszarze zarządzania projektami oraz pracy kreatywnej. Umożliwia to także łatwe wprowadzanie zmian w układzie, co jest nieocenione w dynamicznych środowiskach pracy.

Pytanie 32

Ile arkuszy trzeba przygotować do druku, aby uzyskać 5 000 plakatów formatu A1, biorąc pod uwagę, że naddatek technologiczny na materiał do druku wynosi 5%?

A. 5 100 arkuszy

B. 5 250 arkuszy

C. 5 350 arkuszy

D. 5 500 arkuszy

Aby obliczyć liczbę arkuszy potrzebnych do uzyskania 5 000 plakatów netto, należy uwzględnić dodatkowy naddatek technologiczny wynoszący 5%. Obliczenia można przeprowadzić w następujący sposób: najpierw obliczamy całkowitą liczbę plakatów, które muszą zostać wydrukowane, aby uzyskać 5 000 sztuk po uwzględnieniu naddatku. Wzór na to wygląda następująco: liczba plakatów netto / (1 - naddatek technologiczny). Wstawiając nasze liczby: 5 000 / (1 - 0,05) = 5 000 / 0,95 = 5 263,16. Oznacza to, że potrzebujemy około 5 263 arkuszy. Jednakże, ponieważ nie możemy przygotować ułamkowej części arkusza, zaokrąglamy do najbliższej liczby całkowitej, co daje 5 250 arkuszy. Tego rodzaju obliczenia są kluczowe w branży drukarskiej, gdzie precyzyjne planowanie materiałów jest niezbędne do utrzymania efektywności produkcji oraz zminimalizowania strat materiałowych. W praktyce, zrozumienie zasad naddatku technologicznego jest istotne, ponieważ pozwala to na skuteczne zarządzanie zasobami i optymalizację kosztów produkcji.

Pytanie 33

Jaka będzie łączna kwota za skład 32 stron gazety, jeśli cena za skład jednej strony wynosi 70 złotych?

A. 2 600 zł

B. 2 780 zł

C. 2 240 zł

D. 2 420 zł

Gdy wybierasz błędne odpowiedzi, najczęściej chodzi o jakieś pomyłki w obliczeniach lub złe rozumienie, jak powinno się to liczyć. Przykładowo, jeśli ktoś wybrał 2780 zł, to pewnie źle dodał koszty do jednostkowej stawki, przez co całkowity koszt wyszedł za wysoki. Odpowiedzi jak 2420 zł czy 2600 zł mogą sugerować, że ktoś nie do końca zrozumiał, jak działa wzór lub użył złego kosztu jednostkowego. Często ludzie popełniają błędy w mnożeniu albo pomijają ważne elementy w obliczeniach. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy koszt jednostkowy trzeba pomnożyć przez dokładną liczbę jednostek, a inne rzeczy, jak rabaty czy dodatkowe opłaty, powinny być liczone oddzielnie. W biznesie błędy w takich obliczeniach mogą prowadzić do dużych problemów finansowych, dlatego warto stosować dobre praktyki, na przykład dokładnie sprawdzać obliczenia i używać narzędzi do kalkulacji, które pomagają unikać pomyłek. Fajnym pomysłem może być też stworzenie systemu do kontrolowania kosztów, co pomoże na bieżąco oceniać i korygować wydatki, a to jest kluczowe dla stabilności finansowej firmy.

Pytanie 34

Drukowanie arkusza z jednolitym tłem pokrywającym 100% powierzchni farbą określanym jest jako

A. gradientu

B. siatki

C. tinty

D. apli

Zastosowanie terminów takich jak 'siatki', 'tinty' i 'gradienty' w kontekście drukowania jednolitym tłem o 100% pokryciu farbą jest mylące i nieprecyzyjne. Siatki w druku odnoszą się do techniki, w której używa się różnych wzorów punktów w celu uzyskania odcieni oraz gradientów kolorów. Jest to technika, która nie zapewnia jednolitego pokrycia, co jest wymagane w przypadku zadrukowywania arkuszy apli. Terminy 'tinty' i 'gradienty' również sugerują stosowanie różnorodnych odcieni oraz przejść kolorystycznych, co jest sprzeczne z ideą uzyskania jednorodnego tła. Gradient to płynne przejście między dwoma lub więcej kolorami, co w praktyce nie odpowiada 100% pokryciu farbą, lecz tworzy efekt wielobarwności. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich niepoprawnych wniosków często polegają na myleniu technik druku i ich zastosowania. W praktyce ważne jest, aby zrozumieć różnice między tymi pojęciami oraz ich wpływ na jakość finalnego produktu. W kontekście norm druku, takich jak ISO 12647, kluczowe jest stosowanie odpowiednich technik i standardów, co pozwala na uzyskanie wysokiej jakości druku zgodnej z oczekiwaniami klientów. Właściwe zrozumienie terminologii oraz zastosowania poszczególnych technik jest niezbędne, aby uniknąć błędów w projektach graficznych.

Pytanie 35

W aplikacji Adobe Photoshop narzędzie Lasso wykorzystuje się do realizacji na bitmapie obróbki graficznej określanej jako

A. rozmycie

B. wypełnianie

C. kadrowanie

D. selekcja

Wybór wypełniania jako odpowiedzi na pytanie o zastosowanie narzędzia Lasso w Photoshopie wskazuje na nieporozumienie dotyczące podstawowych funkcji narzędzi graficznych. Wypełnianie odnosi się do procesu dodawania koloru lub tekstury do całego obszaru, co jest całkowicie innym działaniem niż selekcja. Narzędzie Lasso nie wypełnia obszaru, lecz umożliwia jego zaznaczenie, co jest pierwszym krokiem przed wypełnieniem wybranego obszaru. Kolejnym błędem jest utożsamienie rozmycia z funkcjonalnością Lasso. Rozmycie polega na wygładzaniu krawędzi zdjęcia lub obiektu, co również nie jest działaniem realizowanym przez to narzędzie. Poprawne wprowadzenie rozmycia miałoby sens jedynie po dokonaniu selekcji, co nie zmienia faktu, że jest to odrębna operacja. Kadrowanie natomiast to proces przycinania obrazu do określonego rozmiaru lub proporcji, co również różni się od selekcji. Kadrowanie może być zastosowane po selekcji, ale nie jest jego bezpośrednim celem. Zrozumienie różnicy pomiędzy tymi terminami i ich zastosowaniem w praktyce jest kluczowe dla efektywnej pracy w programach graficznych, a także dla osiągnięcia pożądanych rezultatów w projektach graficznych.

Pytanie 36

Podaj przybliżoną wartość rozdzielczości, z jaką powinno się zeskanować wielobarwny oryginał o wysokości 5 cm, jeśli skan będzie użyty jako tło dla pionowego plakatu w formacie B4?

A. W przybliżeniu 500 dpi

B. W przybliżeniu 1 500 dpi

C. W przybliżeniu 300 dpi

D. W przybliżeniu 2 100 dpi

Wybór niższej rozdzielczości, takiej jak 1 500 dpi, 500 dpi czy 300 dpi, dla zeskanowania oryginału o wysokości 5 cm jest nieadekwatny do wymagań, jakie stawia projektowanie graficzne oraz profesjonalny druk. Rozdzielczość 300 dpi, choć jest uznawana za wystarczającą do druku w wielu standardowych zastosowaniach, w kontekście skanowania wielobarwnych obrazów może prowadzić do utraty wartościowych detali. Skanowanie w 500 dpi również nie odda pełnego bogactwa kolorów i detali, które mogą być istotne w przypadku używania oryginału jako tła dla plakatu, który będzie oglądany z bliskiej odległości. Wybór 1 500 dpi może wydawać się rozsądny, jednak w rzeczywistości jest to kompromis, który nie uwzględnia możliwości, jakie daje skanowanie w wyższej rozdzielczości. Typowe błędy myślowe w tym przypadku polegają na założeniu, że wystarczy jedynie minimalna jakość do druku, podczas gdy w rzeczywistości większa rozdzielczość przekłada się na lepszą jakość obrazu. Ostatecznie, przy projektowaniu materiałów reklamowych, kluczowe jest, aby skan miał jakość wystarczającą do zachowania detali i głębi kolorów, co w dłuższej perspektywie przekłada się na efektywność i estetykę materiałów wizualnych.

Pytanie 37

Jakie narzędzie w programie Adobe Photoshop pozwala na wybranie konkretnego obiektu?

A. Gumka

B. Lasso

C. Kadrowanie

D. Pędzel

Narzędzie Lasso w programie Adobe Photoshop jest niezwykle istotnym elementem w procesie selekcji obiektów na warstwie graficznej. Umożliwia ono precyzyjne zaznaczanie nieregularnych kształtów, co jest kluczowe, gdy użytkownik potrzebuje wyróżnić konkretne fragmenty obrazu. Lasso pozwala na rysowanie dowolnych kształtów, co czyni je bardzo elastycznym narzędziem. Przykładem zastosowania może być wycinanie skomplikowanego obiektu, takiego jak postać z tła, co jest przydatne w grafice reklamowej czy przy tworzeniu fotomontaży. Lasso może być również używane w połączeniu z innymi narzędziami, jak na przykład maskami warstw, co pozwala na jeszcze większą kontrolę nad edycją. Warto zaznaczyć, że poprawne korzystanie z narzędzi selekcji w Photoshopie jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które zalecają precyzyjne i staranne przygotowanie elementów graficznych.

Pytanie 38

Które oprogramowanie pozwala na realizację automatycznej impozycji użytków?

A. Puzzle Flow

B. Corel Draw

C. Adobe Photoshop

D. Adobe Illustrator

Puzzle Flow to zaawansowane narzędzie do automatycznej impozycji, które jest szeroko stosowane w branży poligraficznej. Umożliwia ono efektywne przygotowanie materiałów do druku poprzez automatyczne rozmieszczanie i układanie elementów na arkuszu, co znacząco zwiększa wydajność procesu produkcji. Użycie Puzzle Flow pozwala na redukcję marnotrawstwa materiałów i czasu, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie optymalizacji procesów produkcyjnych. Przykładowo, w przypadku druku etykiet, narzędzie to umożliwia precyzyjne rozplanowanie jednostek na arkuszu, minimalizując odstępy pomiędzy nimi oraz dostosowując rozmiar i orientację. Takie podejście jest kluczowe w branży, gdzie marginesy zysku są często niewielkie, a każdy element procesu produkcji ma wpływ na finalny koszt produktu. Dodatkowo, dzięki integracji z innymi systemami zarządzania produkcją, Puzzle Flow pozwala na pełną automatyzację impozycji, co poprawia koordynację i komunikację w zespole. W kontekście norm jakościowych, korzystanie z takiego oprogramowania przyczynia się do spełnienia wymagań dotyczących efektywności oraz dokładności w procesie druku.

Pytanie 39

Kluczowym elementem właściwego odwzorowania kolorów w procesie druku jest zastosowanie systemu zarządzania kolorami, który szczególnie uwzględnia określenie

A. modułu dopasowania barw oraz jasności barw

B. profilu ICC oraz skali szarości

C. przestrzeni barwnej oraz profilu ICC

D. składu barw RGB oraz nasycenia kolorów

Odpowiedź 'przestrzeni barwnej oraz profilu ICC' jest prawidłowa, ponieważ oba te elementy są kluczowe w zarządzaniu kolorami w produkcji poligraficznej. Przestrzeń barwna definiuje, jakie kolory mogą być reprezentowane w danym systemie, a jej wybór wpływa na to, jak kolory będą wyglądać w finalnym produkcie. Najczęściej stosowane przestrzenie barwne w druku to CMYK (cyan, magenta, yellow, black) oraz RGB (red, green, blue) dla mediów elektronicznych. Profil ICC (International Color Consortium) to standard, który umożliwia opisanie charakterystyki urządzeń w sposób, który pozwala na konwersję kolorów pomiędzy różnymi urządzeniami (np. z monitora na drukarkę). Dzięki zastosowaniu profili ICC, można uzyskać większą wierność kolorystyczną oraz spójność kolorów pomiędzy różnymi etapami produkcji. Przykładowo, w druku offsetowym, zastosowanie odpowiednich profili ICC dla drukarek pozwala na osiągnięcie zamierzonych efektów kolorystycznych, a także minimalizuje ryzyko różnic w odczuciu kolorów w różnych partiach druku. Dlatego zrozumienie i stosowanie zarówno przestrzeni barwnej, jak i profilu ICC, jest kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości wydruków.

Pytanie 40

Boczek, główka, okienko oraz drabinka to typowe składniki dla

A. wzorów chemicznych

B. tabel dziełowych

C. tekstów obcojęzycznych

D. tekstów gładkich

Odpowiedź "tabel dziełowych" jest prawidłowa, ponieważ boczek, główka, okienko i drabinka to elementy, które występują w kontekście organizacji i struktury tabel. Tabele dziełowe są używane do przedstawiania różnych danych w sposób przejrzysty i uporządkowany, a elementy te pełnią określone funkcje w układzie tabeli. Boczek odnosi się do obramowania tabeli, które może zawierać dodatkowe informacje lub funkcje, główka to część tabeli, w której zazwyczaj znajdują się nazwy kolumn, okienko to miejsce, gdzie umieszczane są dane, a drabinka to sposób prezentacji hierarchii informacji. W praktyce, tabele dziełowe są niezwykle ważne w różnych dziedzinach, od naukowych po biznesowe, gdzie przejrzystość i organizacja danych mają kluczowe znaczenie. Zgodnie z standardami organizacji, takich jak ISO 8601 czy normy dotyczące prezentacji danych, stosowanie tabel jest najlepszą praktyką, szczególnie w dokumentach, raportach i analizach. Przykładem zastosowania mogą być zestawienia danych finansowych, które wymagają jasnej i zrozumiałej prezentacji informacji.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej