Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik ekonomista
Kwalifikacja: EKA.04 - Prowadzenie dokumentacji w jednostce organizacyjnej
Data rozpoczęcia: 30 maja 2025 08:03
Data zakończenia: 30 maja 2025 08:28

Egzamin niezdany

Wynik: 18/40 punktów (45,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Kierowanie, które objawia się serdecznym podejściem do pracowników, łagodzeniem ich błędów, akceptowaniem niedociągnięć oraz unikiem kontrowersyjnych i problematycznych zagadnień, jest nazywane stylem

A. demokratycznym

B. doradczym

C. autokratycznym

D. patronalnym

Podejście demokratyczne charakteryzuje się partycypacją pracowników w podejmowaniu decyzji, co w praktyce oznacza, że menedżer konsultuje się z zespołem przed podjęciem kluczowych kroków. Tolerowanie niedociągnięć i pobłażanie pracownikom jest sprzeczne z założeniami tego stylu, który stawia na aktywne zaangażowanie i odpowiedzialność zespołu. Styl autokratyczny, z kolei, oparty jest na jednoosobowym podejmowaniu decyzji przez lidera, który nie dopuszcza do dyskusji ani propozycji ze strony zespołu. Takie podejście może prowadzić do frustracji i obniżenia morale, ale w przeciwieństwie do stylu patronalnego, może skutkować szybkim podejmowaniem decyzji. Styl doradczy, który polega na dostarczaniu wskazówek i konsultacji, pozwala na większą interakcję z pracownikami niż styl autokratyczny, ale nadal nie sprzyja familiarnemu podejściu, które jest kluczowe dla stylu patronalnego. W praktyce, mylenie stylów kierowania może prowadzić do nieefektywnego zarządzania, gdzie pracownicy nie wiedzą, czego się spodziewać, co osłabia zarówno ich zaangażowanie, jak i wydajność. Ważne jest, aby liderzy rozumieli różnice między tymi stylami i potrafili dostosować swoje podejście do specyfiki zespołu oraz celów organizacji.

Pytanie 2

Podczas wykonywania zadań biurowych pracownik zasłabł. Którą z wymienionych czynności należy wykonać jako pierwszą w celu udzielenia pomocy?

A. Zastosować masaż serca

B. Wezwać pogotowie

C. Ułożyć ciało w pozycji leżącej z nogami uniesionymi do góry

D. Wykonać sztuczne oddychanie

Ułożenie ciała w pozycji poziomej z nogami uniesionymi do góry jest kluczowe w przypadku omdlenia. Taka pozycja pomaga zwiększyć przepływ krwi do mózgu, co może przyspieszyć odzyskiwanie przytomności. Zmniejsza to ryzyko dalszych urazów, takich jak kontuzje głowy, które mogłyby wystąpić, gdyby osoba upadła na twardą powierzchnię. W sytuacjach nagłych, gdy ktoś traci przytomność, ważne jest, aby najpierw ocenić stan poszkodowanego, a następnie zastosować odpowiednie działania pierwszej pomocy. Ułożenie w tej pozycji nie tylko wspiera krążenie, ale także ułatwia oddychanie. Ważnym aspektem jest obserwacja poszkodowanego pod kątem powrotu przytomności oraz monitorowanie jego oddechu i tętna. W razie potrzeby, jeśli osoba nie odzyskuje przytomności, można przystąpić do resuscytacji krążeniowo-oddechowej, jednak najpierw zawsze należy zapewnić podstawowe wsparcie krążeniowe. Dobrym przykładem zastosowania tej techniki jest sytuacja w biurze, gdzie nagłe omdlenia mogą być wynikiem stresu, odwodnienia lub długotrwałego siedzenia. W takich przypadkach kluczowe jest, aby pracownicy byli świadomi, jak prawidłowo reagować, aby zapewnić bezpieczeństwo sobie i innym."

Pytanie 3

Aby zidentyfikować błędy księgowe wynikające z naruszenia zasady podwójnego zapisu, należy przygotować

A. informację dodatkową

B. rachunek zysków i strat

C. zestawienie obrotów i sald

D. zestawienie bilansowe

Rachunek zysków i strat, informacja dodatkowa i zestawienie bilansowe to raczej nie są narzędzia do znajdowania błędów związanych z zasadą podwójnego zapisu. Rachunek zysków i strat pokazuje, jak firma sobie radzi w danym czasie, skupiając się na przychodach i kosztach, a nie na tym, czy zapisy są poprawne. Analizując go, można ocenić rentowność, ale nie da się z niego wywnioskować, czy zapisy w księgach są okej. Informacja dodatkowa jest ważna, bo wyjaśnia dane w bilansie i rachunku zysków, ale też nie pomaga w wykrywaniu błędów. Zestawienie bilansowe, które pokazuje aktywa, pasywa i kapitał własny, również nie ma na celu identyfikacji błędów związanych z zasadą podwójnego zapisu. Często ludzie mylą te dokumenty, myśląc, że mogą służyć do weryfikacji poprawności, ale w rzeczywistości pełnią inne funkcje. Skupiając się na zestawieniu obrotów i sald, można szybciej znaleźć niezgodności i błędy, co jest kluczowe dla zachowania rzetelności finansowej i spaśności systemu księgowego.

Pytanie 4

Pracownik otrzymuje wynagrodzenie zasadnicze w wysokości 2 200,00 zł, dodatek stażowy w wysokości 10% oraz premię, która jest uzależniona od liczby zawartych umów z klientami. Ile wyniesie łączne wynagrodzenie brutto pracownika, jeżeli w bieżącym miesiącu zawarł 16 umów z klientami?

Liczba zawartych umów z klientami w miesiącu	Wysokość premii
1-5	5%
6-10	10%
11-15	15%
16-20	20%

A. 2 860,00 zł

B. 2 640,00 zł

C. 2 750,00 zł

D. 2 420,00 zł

Odpowiedź 2 860,00 zł jest poprawna, ponieważ prawidłowo uwzględnia wszystkie składniki wynagrodzenia pracownika. Wynagrodzenie zasadnicze wynosi 2 200,00 zł. Dodatek stażowy, który wynosi 10% od wynagrodzenia zasadniczego, to dodatkowe 220,00 zł. Premia z kolei jest uzależniona od liczby zawartych umów z klientami. W przypadku 16 umów, pracownik otrzymuje 20% wynagrodzenia zasadniczego jako premię, co daje 440,00 zł. Sumując te wartości: 2 200,00 zł (wynagrodzenie zasadnicze) + 220,00 zł (dodatek stażowy) + 440,00 zł (premia), otrzymujemy 2 860,00 zł. Taki sposób obliczania wynagrodzenia jest zgodny z praktykami w wielu branżach, w których wynagrodzenia są uzależnione od wydajności pracowników. Uwzględnienie różnych komponentów wynagrodzenia pozwala na bardziej sprawiedliwą i motywującą strukturę płac, co może wpływać na zwiększenie zaangażowania oraz efektywności zatrudnionych osób.

Pytanie 5

W przedsiębiorstwie zajmującym się produkcją i handlem pracuje 80 osób, w tym 16 zatrudnionych w działach administracyjnych i biurowych. Jaki procent ogółu zatrudnionych stanowią?

A. 5%

B. 2%

C. 20%

D. 50%

Poprawna odpowiedź to 20%, ponieważ udział pracowników administracyjno-biurowych w zatrudnieniu ogółem oblicza się poprzez podzielenie liczby tych pracowników przez całkowitą liczbę zatrudnionych w firmie, a następnie pomnożenie wyniku przez 100%, aby uzyskać procent. W tym przypadku mamy 16 pracowników administracyjno-biurowych w firmie zatrudniającej 80 osób. Zatem obliczenia wyglądają następująco: (16 / 80) * 100% = 20%. Zrozumienie tej koncepcji jest kluczowe w kontekście zarządzania zasobami ludzkimi oraz analizy struktury zatrudnienia w firmach. W praktyce, takie obliczenia pozwalają na lepsze planowanie zasobów ludzkich, a także na identyfikację obszarów, które mogą wymagać zwiększonej uwagi lub zasobów. Warto również zauważyć, że analiza struktury zatrudnienia jest zgodna z dobrymi praktykami zarządzania, które sugerują regularne monitorowanie i ocenę składu zespołu, aby zapewnić równowagę i efektywność działania organizacji.

Pytanie 6

Na podstawie danych zawartych w tabeli oblicz kwotę zobowiązania z tytułu podatku VAT podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego za grudzień.

Informacje dotyczące podatku VAT za grudzień	Wartość w zł
Podatek VAT należny od sprzedaży	6 420,00
Podatek VAT naliczony od nabycia towarów i usług pozostałych	4 350,00
Nadwyżka podatku naliczonego nad należnym za listopad	720,00

A. 3 630,00 zł

B. 2 070,00 zł

C. 2 790,00 zł

D. 1 350,00 zł

Odpowiedź 1 350,00 zł jest prawidłowa, ponieważ obliczenie zobowiązania z tytułu podatku VAT wymaga zastosowania odpowiednich zasad. Na początku należy zidentyfikować wysokość podatku VAT należnego od sprzedaży, który powinien być zgłoszony w deklaracji VAT za grudzień. Następnie, od tej kwoty odliczamy podatek VAT naliczony, który został zapłacony przy nabyciu towarów i usług w tym samym okresie. Po uwzględnieniu wszelkich odliczeń, takich jak ewentualne nadwyżki VAT naliczonego z poprzednich miesięcy, uzyskujemy ostateczną kwotę zobowiązania. Używanie poprawnych zasad rachunkowości oraz przepisów dotyczących VAT jest kluczowe dla prawidłowego rozliczenia. Przykładem może być sytuacja, w której przedsiębiorca sprzedaje towary, ale również nabywa materiały do produkcji, co wpływa na obliczenia VAT. Zachowanie dokładności i zgodności z procedurami jest niezbędne dla uniknięcia problemów z urzędami skarbowymi.

Pytanie 7

Firma nabyła materiały, które zostały przyjęte do magazynu. Płatność za dostarczone materiały zostanie zrealizowana w późniejszym terminie. Wartość kwoty do zapłaty stanowi zobowiązanie

A. wobec urzędu skarbowego

B. z tytułu ubezpieczeń społecznych

C. tytułu dostaw i usług

D. wobec pracowników

Odpowiedzi wskazujące na zobowiązania wobec urzędów skarbowych, pracowników czy z tytułu ubezpieczeń społecznych są niewłaściwe, ponieważ dotyczą zupełnie innych obszarów zobowiązań, które nie mają zastosowania w kontekście zakupu materiałów. Zobowiązanie wobec urzędów skarbowych odnosi się do obowiązków podatkowych przedsiębiorstwa, takich jak VAT czy podatek dochodowy, które są związane z przychodami i wydatkami firmy, a nie z bieżącymi zakupami materiałów. Z kolei zobowiązania wobec pracowników dotyczą wynagrodzeń i innych świadczeń, jakie firma wypłaca swoim pracownikom za wykonaną pracę, a nie za zakupione towary czy usługi. Zobowiązania z tytułu ubezpieczeń społecznych są związane z obowiązkami płatnika względem instytucji ubezpieczeniowych, co jest zupełnie oddzielnym tematem. Często w praktyce można spotkać się z nieporozumieniami, gdyż niektórzy mogą mylić różne typy zobowiązań, zakładając, że każde zobowiązanie finansowe jest takie samo. Kluczowe jest zrozumienie, że każde zobowiązanie ma swoje źródło i kontekst, co ma kluczowe znaczenie w zarządzaniu finansami przedsiębiorstwa.

Pytanie 8

Spółka osobowa, stworzona przez wspólników do wykonywania zawodu regulowanego, takiego jak lekarz czy radca prawny, w ramach działalności gospodarczej prowadzonej pod własną nazwą, to

A. spółka akcyjna

B. spółka cywilna

C. spółka komandytowa

D. spółka partnerska

Wybór spółki akcyjnej jest nieodpowiedni, ponieważ ta forma prawna jest zazwyczaj stosowana przez przedsiębiorstwa, które planują pozyskiwać kapitał od wielu inwestorów poprzez emisję akcji. Spółka akcyjna charakteryzuje się wysoką formalnością, w tym koniecznością tworzenia prospektów emisyjnych i przestrzegania licznych regulacji związanych z rynkiem kapitałowym, co nie jest adekwatne dla wspólników wykonujących wolne zawody. Z kolei spółka cywilna, choć jest prostą formą współpracy między przedsiębiorcami, nie jest odpowiednia dla osób wykonujących wolne zawody, gdyż nie zapewnia im ochrony przed odpowiedzialnością osobistą za zobowiązania spółki. Co więcej, spółka cywilna nie zyskuje osobowości prawnej, co może ograniczać jej możliwości operacyjne. Spółka komandytowa również nie jest właściwym wyborem w kontekście wolnych zawodów, ponieważ łączy w sobie cechy spółki osobowej i kapitałowej, a wspólnicy komandytariusze mają ograniczoną odpowiedzialność, co może wprowadzać niekorzystne zamieszanie w relacjach z klientami, którzy oczekują pełnej odpowiedzialności za świadczone usługi. Wybór niewłaściwej formy prawnej może prowadzić do nieefektywności w zarządzaniu przedsiębiorstwem oraz zwiększenia ryzyka finansowego, co jest sprzeczne z dobrymi praktykami w obszarze prowadzenia działalności gospodarczej.

Pytanie 9

Spółka akcyjna dokonała emisji własnych akcji. Jakie konsekwencje ta operacja przyniesie?

A. w pasywach bilansu nie zmieniając całkowitej sumy bilansowej

B. w aktywach i pasywach bilansu zwiększając całkowitą sumę bilansową

C. w aktywach bilansu nie zmieniając całkowitej sumy bilansowej

D. w aktywach i pasywach bilansu zmniejszając całkowitą sumę bilansową

Zrozumienie wpływu emisji akcji na bilans spółki jest kluczowe dla oceny jej kondycji finansowej. Niektóre z koncepcji przedstawionych w niepoprawnych odpowiedziach mogą prowadzić do mylnych wniosków. Na przykład, stwierdzenie, że emisja akcji nie zmienia sumy bilansowej, opiera się na błędnym założeniu, że zmiany w aktywach i pasywach mogą mieć neutralny wpływ na całkowity bilans. Emitując akcje, spółka pozyskuje kapitał, co prowadzi do wzrostu aktywów, ponieważ przychody z emisji są często w formie gotówki lub innych wartościowych aktywów. Z drugiej strony, zmiana ta wpływa również na pasywa, gdyż wzrasta kapitał własny. Innym błędnym podejściem jest twierdzenie, że taka operacja zmniejsza sumę bilansową. W rzeczywistości, jeśli spółka emituje akcje, zwiększa swoje zasoby, co wpływa na poprawę sytuacji finansowej i potencjalne możliwości rozwoju. Kluczową kwestią jest zrozumienie, że bilans zawsze musi być zrównoważony; każda zmiana w aktywach ma swoje odwzorowanie w pasywach lub w kapitale własnym, co jest zgodne z zasadą podwójnego zapisu. W kontekście dobrych praktyk, należy pamiętać o odpowiednim ujawnieniu informacji dotyczących emisji akcji w sprawozdaniach finansowych, co sprzyja transparentności i rzetelności przedstawianych danych.

Pytanie 10

Producent sprzętu AGD planuje w ciągu następnych pięciu lat rozszerzyć asortyment wytwarzanych produktów i utworzyć własną sieć dystrybucji. Który z planów obejmuje osiągnięcie zamierzonych celów?

A. Operacyjnym

B. Rzeczowym

C. Strategicznym

D. Taktycznym

Wybór planu strategicznego jako odpowiedzi na pytanie o realizację zamierzonych celów producenta sprzętu AGD jest trafny, ponieważ plan ten dotyczy długoterminowych wizji i celów organizacji. Obejmuje on kluczowe decyzje dotyczące rozwoju firmy, takie jak poszerzanie asortymentu produkowanych wyrobów oraz tworzenie własnej sieci dystrybucji. Plan strategiczny koncentruje się na analizie otoczenia rynkowego, identyfikacji szans i zagrożeń, a także na określeniu celów, które są zgodne z misją i wizją firmy. Przykładem zastosowania planu strategicznego może być wprowadzenie innowacyjnych produktów na rynek, co wymaga dokładnego badania potrzeb klientów oraz konkurencji. Standardy zarządzania strategicznego, takie jak analiza SWOT, pozwalają na skuteczną oceny mocnych i słabych stron przedsiębiorstwa oraz jego otoczenia, co jest kluczowe dla podejmowania decyzji inwestycyjnych i rozwojowych. Warto również zaznaczyć, że planowanie strategiczne powinno być procesem cyklicznym, który uwzględnia zmiany na rynku oraz wewnętrzne aspekty organizacji.

Pytanie 11

Zamieszczony fragment umowy dotyczy zakazu konkurencji

§ 1

Pracownik zobowiązuje się w okresie zatrudnienia u pracodawcy nie prowadzić działalności konkurencyjnej w stosunku do działalności prowadzonej przez pracodawcę.

§ 2

Pracownik zobowiązuje się ponadto w okresie zatrudnienia nie świadczyć pracy na podstawie umowy o pracę, kontraktu menedżerskiego, umowy zlecenia, umowy o dzieło lub na jakiejkolwiek innej podstawie na rzecz jakiegokolwiek podmiotu prowadzącego działalność konkurencyjną wobec pracodawcy.

•

§ 3

Pracownik zobowiązuje się do zachowania w tajemnicy wszelkich okoliczności i poufnych informacji, o których dowiedział się w związku z wykonywaną przez niego pracą, a których ujawnienie mogłoby narazić pracodawcę na szkodę.

§ 4

W razie naruszenia przez pracownika niniejszej umowy pracodawca może:
— dochodzić od niego naprawienia poniesionej szkody na zasadach określonych w k.p.,
— w uzasadnionych przypadkach wypowiedzieć umowę o pracę lub rozwiązać ją bez wypowiedzenia z winy pracownika.

A. po ustaniu stosunku pracy i z zakazem ponownego zatrudnienia.

B. po ustaniu stosunku pracy.

C. w czasie trwania stosunku pracy.

D. w czasie trwania stosunku pracy oraz po jego ustaniu.

Wybór odpowiedzi sugerujących, że zakaz konkurencji obowiązuje po ustaniu stosunku pracy, jest błędny z kilku powodów. Po pierwsze, takie stanowisko nie znajduje potwierdzenia w przedstawionym fragmencie umowy, który jasno określa, że zakaz ten dotyczy wyłącznie okresu zatrudnienia. Często pojawia się mylne przekonanie, że po zakończeniu umowy o pracę pracownik może ponownie podjąć działania, które są konkurencyjne wobec byłego pracodawcy, co jest sprzeczne z podstawowymi zasadami ochrony interesów przedsiębiorstwa. Ponadto, zakazy konkurencji po ustaniu stosunku pracy mogą być wprowadzone, jednak wymagają one zazwyczaj dodatkowego wynagrodzenia dla pracownika oraz muszą być jasno określone w umowie. Innym typowym błędem jest założenie, że zakaz konkurencji może być nałożony bez ograniczeń czasowych i terytorialnych. Tego rodzaju klauzule często nie są akceptowane przez sądy, które kierują się zasadą proporcjonalności. W związku z tym, aby uniknąć nieporozumień, kluczowe jest dokładne czytanie zapisów umowy oraz zrozumienie zakresu obowiązków pracowniczych w kontekście konkurencji. Właściwe interpretowanie zapisów umowy o pracę jest kluczowe dla zachowania równowagi między ochroną interesów pracodawcy a prawami pracownika.

Pytanie 12

Zobowiązanie do regularnego szkolenia pracowników na stanowisku technika ekonomisty w zakresie bhp w godzinach pracy oraz na koszt pracodawcy wynika z obowiązywania przepisów

A. Kodeksu cywilnego

B. Kodeksu pracy

C. Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej

D. Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej

Obowiązek okresowego szkolenia pracowników, w tym techników ekonomistów, w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy (BHP) wynika z przepisów Kodeksu pracy, który reguluje kwestie ochrony zdrowia i życia pracowników w miejscu pracy. Zgodnie z art. 237^3 Kodeksu pracy, pracodawca jest zobowiązany do organizowania szkoleń w zakresie BHP, co obejmuje zarówno szkolenia wstępne, jak i okresowe. Przykładowo, w sektorze finansowym, pracownicy mogą być narażeni na różne ryzyka, takie jak stres czy ergonomiczne problemy związane z pracą przy komputerze, co wymaga odpowiednich szkoleń. Realizacja tego obowiązku na koszt pracodawcy jest kluczowa dla zapewnienia, że wszyscy pracownicy mają dostęp do niezbędnej wiedzy, co przyczynia się do poprawy ogólnego bezpieczeństwa w miejscu pracy. Pracodawcy powinni także pamiętać o dokumentacji szkoleń oraz ich aktualizacji, aby spełniać normy prawne i dobre praktyki dotyczące ochrony zdrowia w miejscu pracy.

Pytanie 13

Po 24 latach zatrudnienia w Zakładach Mięsnych w Olecku pracownik przeszedł na rentę chorobową. Z jakiego źródła otrzyma świadczenie?

A. z Zakładów Mięsnych w Olecku

B. z Zakładu Opieki Zdrowotnej

C. z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych

D. z Związku Inwalidów i Rencistów

Zaznaczając 'z Zakładów Mięsnych w Olecku', pomyliłeś się trochę. To nie pracodawca wypłaca rentę, tylko Zakład Ubezpieczeń Społecznych (ZUS). Nawet jak pracujesz w jednej firmie przez długie lata, jak 24 lata, to nie możliwe, żeby renta szła od twojego pracodawcy. Związek Inwalidów i Rencistów też nie jest odpowiedzialny za wypłatę rent, oni tylko pomagają, doradzają, ale to nie oni wypłacają te pieniądze. Renta chorobowa to świadczenie z ubezpieczeń społecznych, więc niezależnie od innych organizacji, które mogą pomóc, to ZUS musi się tym zajmować. Co do 'z Zakładu Opieki Zdrowotnej', to też nie jest to źródło renty. Oni dają usługi zdrowotne, ale nie mają nic wspólnego z finansami rentowymi. Ważne, aby wiedzieć, które instytucje co robią, bo można łatwo się pogubić.

Pytanie 14

Właściciel sklepu oszacował przewidywaną sprzedaż na rok 2012 na kwotę 40 000 zł. Jaką powierzchnię sklepową powinien on posiadać, wiedząc, że roczny przychód przypadający na 1 metr kwadratowy w tej branży wynosi 2 500 zł?

A. 62,50 m2

B. 6,25 m2

C. 16,00 m2

D. 160,00 m2

Obliczanie powierzchni sklepu na podstawie przewidywanej sprzedaży i obrotów na metr kwadratowy wymaga precyzyjnego podejścia analitycznego. W przypadku błędnych odpowiedzi, jak 160 m2, 6,25 m2 czy 62,50 m2, można zauważyć, że wynikają one z niepoprawnych założeń w obliczeniach. Na przykład, odpowiedź 160 m2 sugeruje, że właściciel sklepu mylnie zakłada, iż jego sprzedaż na metr kwadratowy jest znacznie niższa niż w rzeczywistości, co prowadzi do nadmiernego szacowania potrzebnej powierzchni. Taki błąd może wynikać z nieznajomości standardów branżowych dotyczących obrotów w danej kategorii handlowej. Z kolei odpowiedzi 6,25 m2 i 62,50 m2 mogą powstać z błędów w jednostkach miary lub w sposobie przeliczeń, co skutkuje niewłaściwą interpretacją danych. To pokazuje, jak ważne jest zrozumienie podstawowych zasad zarządzania powierzchnią handlową oraz umiejętność dokładnego obliczania potrzebnej przestrzeni na podstawie realistycznych danych o sprzedaży. W praktyce, nieprawidłowe oszacowania mogą prowadzić do niewłaściwego zagospodarowania przestrzeni sklepowej, co ma negatywne konsekwencje finansowe oraz operacyjne, w tym utratę potencjalnych zysków.

Pytanie 15

Zakład produkuje odlewy żeliwne różniące się wagą, stosując ten sam proces produkcji i materiały. Księgowy powinien wykonać kalkulację kosztu wytworzenia stosując metodę kalkulacji

A. zleceniowej.

B. doliczającej.

C. prostej podziałowej.

D. współczynnikowej podziałowej.

Odpowiedzi jak "metoda doliczeniowa", "podziałowa prosta" czy "zleceniowa" nie pasują do tematu kalkulacji kosztów odlewów żeliwnych. Metoda doliczeniowa polega na dodawaniu kosztów bezpośrednich do pośrednich na poziomie poszczególnych zleceń, co nie wystarcza, gdy mamy do czynienia z różnorodnymi odlewami o różnych wagach. Bez szczegółowego rozróżnienia, przypisywanie kosztów może prowadzić do błędnych obliczeń. Z kolei podziałowa prosta to po prostu podzielenie kosztów produkcji na jednostki produkcyjne, co w wypadku różnorodnych odlewów też nie oddaje rzeczywistego obrazu kosztów. A metoda zleceniowa sprawdzi się przy produkcji jednostkowej lub małoseryjnej, gdzie każdy produkt ma własne zlecenie. Natomiast przy odlewach żeliwnych, które są produkowane na większą skalę i w różnych wagach, ta metoda raczej nie jest efektywna. Często ludzie myślą, że każda metoda kalkulacji może być uniwersalna, co prowadzi do nieprecyzyjnych danych finansowych i utrudnia podejmowanie decyzji w zarządzie. Dobór odpowiedniej metody kalkulacji kosztów to kluczowa sprawa dla efektywności finansowej firmy.

Pytanie 16

Jakie dane koniecznie powinny znaleźć się w umowie o pracę?

A. Wyposażenie biura.

B. Wymagane kwalifikacje do zatrudnienia.

C. Miejsce pracy.

D. Zakres urlopu wypoczynkowego.

Miejsce wykonywania pracy to kluczowy element umowy o pracę, który określa, gdzie pracownik będzie wykonywał swoje obowiązki. Zgodnie z Kodeksem pracy, umowa o pracę powinna zawierać informacje dotyczące miejsca pracy, co pozwala na jasne sformułowanie oczekiwań zarówno pracodawcy, jak i pracownika. Praktyczne zastosowanie tego zapisu jest istotne, ponieważ lokalizacja ma wpływ na organizację pracy, czas dojazdu oraz potencjalne wydatki związane z transportem. Na przykład, w sytuacji, gdy praca odbywa się w różnych lokalizacjach, pracodawca może wskazać miejsce główne oraz zasady dotyczące ewentualnych dojazdów. Ponadto, wskazanie miejsca pracy jest ważne w kontekście przepisów o BHP, które mogą różnić się w zależności od lokalizacji. Z perspektywy dobrych praktyk, precyzyjne określenie miejsca pracy przyczynia się do lepszej organizacji oraz zmniejsza ryzyko nieporozumień i sporów prawnych.

Pytanie 17

W hurtowni sprzedającej artykuły papiernicze przeprowadzono inwentaryzację i stwierdzono różnice między stanem rzeczywistym a stanem ewidencyjnym. W tabeli przedstawiono wyniki inwentaryzacji, na podstawie których stwierdzono

Towar	J.m.	Cena w zł	Ilość według spisu z natury	Ilość według zapisów w księgach
Zeszyt A-5	szt.	5,00	120	135
Piórniki	szt.	6,00	50	48
Długopisy	szt.	3,00	300	320

A. niedobór piórników.

B. niedobór zeszytów.

C. nadwyżkę zeszytów.

D. nadwyżkę długopisów.

Odpowiedź "niedobór zeszytów" jest poprawna, ponieważ wyniki inwentaryzacji wykazały, że stan rzeczywisty zeszytów jest o 15 sztuk niższy niż stan ewidencyjny. W kontekście zarządzania zapasami, takie różnice mogą wskazywać na problemy w procesach magazynowych, w tym niewłaściwe przyjęcia towarów, błędy w sprzedaży lub kradzieże. Zastosowanie systemów informatycznych do zarządzania magazynem, które automatycznie aktualizują stan ewidencyjny po każdej transakcji, może pomóc w uniknięciu takich sytuacji. Dodatkowo warto prowadzić regularne inwentaryzacje, aby w porę zidentyfikować problemy i podjąć odpowiednie działania. W branży artykułów papierniczych, gdzie sezonowość sprzedaży może wpływać na zapotrzebowanie, ważne jest także prognozowanie potrzeb oraz monitorowanie trendów. Wdrożenie takich praktyk przyczynia się do zwiększenia efektywności operacyjnej oraz minimalizacji strat.

Pytanie 18

Tabela przedstawia wartość aktywów obrotowych w spółce "Wera" na początek i koniec 2004 roku. Na podstawie tych danych można stwierdzić, że w badanym okresie

Aktywa obrotowe	Początek roku bieżącego		Koniec roku bieżącego
Aktywa obrotowe	stan w zł	wskaźnik struktury	stan w zł	wskaźnik struktury
1. Zapasy	72 500	60%	91 000	70%
2. Należności krótkoterminowe	21 000	15%	13 000	10%
3. Inwestycje krótkoterminowe	20 500	25%	26 000	20%

A. wartość należności krótkoterminowych uległa zmniejszeniu o 8000 zł

B. wartość inwestycji krótkoterminowych na koniec roku uległa zwiększeniu o 5%

C. największy udział w strukturze majątku stanowią należności krótkoterminowe.

D. udział zapasów w strukturze majątku zmniejszył się o 10%

Kiedy patrzymy na odpowiedzi, które nie zgadzają się z danymi w tabeli, może to wynikać z nie do końca jasnego zrozumienia, jak działają aktywa i jak się zmieniają z czasem. Na przykład jeśli mówimy, że udział zapasów w majątku zmniejszył się o 10%, to zakłada, że na początku miały one sporą część aktywów obrotowych. Ale trzeba pamiętać, że na zmiany w strukturze majątku wpływa sporo czynników, jak zmiany w produkcji czy zakupach, więc tą analizę trzeba robić z odpowiednią wiedzą o rynku. Jeśli chodzi o inwestycje krótkoterminowe i twierdzenie, że ich wartość wzrosła o 5%, to może prowadzić do nieporozumień, jeśli nie weźmiemy pod uwagę ryzyk związanych z tymi inwestycjami. A stwierdzenie, że należności krótkoterminowe mają największy udział w majątku, również może być mylące, bo opiera się na niepełnych danych lub złej interpretacji. Analizując aktywa, musimy zwracać uwagę nie tylko na wartości, ale też na proporcje między różnymi składnikami. Takie błędne rozumienie może prowadzić do problemów w zarządzaniu finansami, co w dłuższej perspektywie może zaszkodzić rozwojowi firmy.

Pytanie 19

Urlop okolicznościowy to uprawnienie przysługujące pracownikowi w celu zwolnienia z pracy z powodu

A. śmiercią i pogrzebem babci pracownika

B. regularnego badania lekarskiego

C. szkolenia pracownika w obszarze bhp

D. wezwaniu do stawienia się przed prokuraturą

Urlop okolicznościowy jest uprawnieniem pracowniczym, które dotyczy sytuacji wymagających nagłej i pilnej obecności pracownika w związku z wydarzeniami losowymi, takimi jak zgon bliskiej osoby. W polskim prawodawstwie, Kodeks pracy przewiduje możliwość skorzystania z takiego urlopu w przypadku śmierci członka rodziny, co obejmuje nie tylko rodziców czy rodzeństwo, ale także dziadków. Przykładowo, gdy pracownik musi uczestniczyć w pogrzebie babci, przysługuje mu prawo do takiego zwolnienia. Warto zaznaczyć, że urlop okolicznościowy jest płatny, co oznacza, że pracownik nie traci wynagrodzenia w czasie jego trwania. Tego typu przepisy są zgodne z europejskimi standardami ochrony praw pracowników, które dążą do zapewnienia równowagi między obowiązkami zawodowymi a życiem prywatnym. Pracodawcy mają obowiązek przestrzegania tych regulacji, co podkreśla znaczenie odpowiedzialności społecznej i etyki w zarządzaniu zasobami ludzkimi.

Pytanie 20

Wskaźnik znacznej płynności finansowej wskazuje

A. na rotację zapasów

B. na zamrożenie zapasów

C. na zdolność do regulowania długoterminowych zobowiązań

D. na zdolność do spłaty bieżących zobowiązań

Wskaźnik wysokiej płynności finansowej, często mierzony za pomocą wskaźnika bieżącego, odzwierciedla zdolność przedsiębiorstwa do regulowania bieżących zobowiązań finansowych za pomocą dostępnych aktywów obrotowych. Wysoka płynność oznacza, że firma ma wystarczające środki, aby pokryć swoje zobowiązania w krótkim okresie, co jest kluczowe dla utrzymania stabilności finansowej. Przykładem praktycznym może być sytuacja, w której firma ma znaczącą ilość gotówki lub ekwiwalentów pieniężnych, które mogą być szybko wykorzystane na pokrycie faktur lub innych bieżących wydatków. Normy branżowe sugerują, że wskaźnik płynności powinien wynosić co najmniej 1,2 do 2,0, co oznacza, że aktywa obrotowe powinny przewyższać zobowiązania krótkoterminowe. Przy zachowaniu wysokiej płynności, firma staje się bardziej odporna na nagłe wahania finansowe, co jest istotne w kontekście analizy ryzyka finansowego oraz utrzymania zaufania inwestorów i kredytodawców.

Pytanie 21

Jerzy Goździkowski nabył do swojej hurtowni kasę fiskalną o wartości początkowej 10 000 zł. Stawka amortyzacyjna dla kasy fiskalnej wynosi 20%. Po trzech latach dokonywania odpisów według metody liniowej, jaka będzie wartość bieżąca kasy fiskalnej?

A. 5 000 zł

B. 3 000 zł

C. 4 000 zł

D. 6 000 zł

Wartość bieżąca kasy fiskalnej po trzech latach nie wynosi odpowiednio 6000 zł, 3000 zł lub 5000 zł, co jest wynikiem błędnego obliczenia odpisów amortyzacyjnych. W przypadku pierwszej z wymienionych wartości, 6000 zł, można zauważyć, że ktoś może błędnie założyć, że amortyzacja jest naliczana na podstawie innej stawki lub może pomylić całkowite odpisy z wartością bieżącą. Z kolei wartość 3000 zł mogłaby wynikać z mylnego przekonania, że amortyzacja jest naliczana w inny sposób, np. z mylnym rozumieniem wartości początkowej lub stawki amortyzacyjnej. Z kolei 5000 zł można uznać za wynik niepoprawnego dodawania lub założenia błędnych wartości rocznych odpisów. Wszystkie te odpowiedzi wskazują na typowe błędy, jakie mogą wystąpić przy obliczaniu amortyzacji, takie jak niepoprawne założenia dotyczące stawki, błędne dodawanie wartości odpisów lub ignorowanie możliwości obliczenia wartości bieżącej aktywów. Kluczowe jest zrozumienie, że amortyzacja liniowa polega na równomiernym rozłożeniu kosztu aktywów na przewidywany okres ich użyteczności, a nie na arbitralnym ustalaniu wartości bieżącej bez uwzględnienia rzeczywistych odpisów. Dlatego konieczne jest dokładne przestrzeganie zasad rachunkowości oraz stosowanie odpowiednich metod i stawek amortyzacyjnych, aby uzyskać wiarygodne wyniki finansowe.

Pytanie 22

Organizacja działająca w obszarze finansów publicznych, która pokrywa swoje wydatki bezpośrednio z budżetu, a uzyskane przychody przekazuje na konto budżetu państwowego lub budżetu danego samorządu terytorialnego to

A. zakład budżetowy

B. fundusz celowy

C. gospodarstwo pomocnicze

D. jednostka budżetowa

Jednostka budżetowa jest podstawową jednostką organizacyjną w sektorze finansów publicznych, której działanie jest ściśle związane z budżetem państwa lub budżetami jednostek samorządu terytorialnego. Tego rodzaju jednostki mają za zadanie realizację zadań publicznych, a ich finansowanie pochodzi bezpośrednio z budżetu. Przykładami jednostek budżetowych mogą być szkoły, szpitale publiczne czy urzędy gmin. Te instytucje, wykonując swoje zadania, ponoszą wydatki, które muszą być pokrywane z zatwierdzonego budżetu, a wszelkie przychody, które uzyskują, są odprowadzane na rachunek budżetu. W praktyce oznacza to, że jednostki budżetowe muszą prowadzić szczegółowe rozliczenia finansowe, przestrzegać określonych procedur oraz raportować swoje wydatki i dochody odpowiednim organom. W kontekście standardów i dobrych praktyk, jednostki budżetowe powinny stosować zasady przejrzystości i odpowiedzialności finansowej, co jest kluczowe dla zarządzania publicznymi środkami.

Pytanie 23

Zamykając konto aktywów, należy zapisać saldo końcowe konta po stronie

A. winien

B. mniejszych obrotów

C. debet

D. większych obrotów

Zrozumienie zasad zamykania kont aktywów jest kluczowe dla prawidłowego prowadzenia ksiąg rachunkowych. Wybór odpowiedzi, które sugerują inne podejścia, często opiera się na mylnym przekonaniu o sposobie prezentacji sald w bilansie. Ujęcie salda po stronie większych obrotów oznaczałoby, że aktywa wzrastałyby, co jest sprzeczne z ideą ich zamknięcia. Saldo aktywów, które zostaje przeniesione na inne konta, powinno odzwierciedlać rzeczywisty stan finansowy firmy, a nie wykazywać fałszywych wzrostów. Ponadto, pojęcie debetu w kontekście zamknięcia konta aktywów prowadzi do nieporozumień związanych z podstawowymi zasadami księgowości. Debet odnosi się do zwiększenia wartości aktywów lub zmniejszenia zobowiązań, co nie znajduje zastosowania w procesie zamykania konta. Właściwe zrozumienie, że saldo końcowe aktywów powinno być ujęte w kontekście mniejszych obrotów, jest fundamentalne, aby uniknąć błędnych zapisów, które mogą prowadzić do nieprawidłowych bilansów oraz naruszeń standardów rachunkowości. To również może wpływać na decyzje zarządu, które są podejmowane na podstawie błędnych danych finansowych.

Pytanie 24

Pracownik dostarcza swojemu pracodawcy deklarację w celu ustalenia miesięcznych zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych na formularzu

A. PIT-11

B. PIT-2

C. PIT-12

D. PIT-36

Wybór formularzy PIT-36, PIT-11 i PIT-12 może wskazywać na lekkie nieporozumienia, bo każdy z nich ma swoje konkretne zastosowanie. PIT-36 to roczny formularz, który wypełniają osoby prowadzące swoją działalność czy uzyskujące dochody z różnych źródeł. Ale on nie służy do obliczania miesięcznych zaliczek. PIT-11, to z kolei dokument, który pracodawca daje na koniec roku podatkowego i w nim są informacje o dochodach i zaliczkach na podatek. Też nie idzie go użyć do miesięcznych obliczeń. A PIT-12 dotyczy tych, którzy chcą skorzystać z ulg na dzieci, ale to też sprawa rocznego rozliczenia. Takie niepoprawne wybory mogą wynikać z zawirowań w zrozumieniu, do czego służą te różne dokumenty. Dlatego ważne jest, aby każdy pracownik zrozumiał, jakie formularze są do kogo i do czego, by uniknąć problemów z podatkami i błędów w obliczeniach.

Pytanie 25

Dokument wydany na żądanie zatrudnionego, w którym pracodawca poleca go innym firmom, to

A. referencja

B. karta oceny pracy

C. zaświadczenie o zatrudnieniu

D. świadectwo pracy

W kontekście dokumentów wystawianych przez pracodawców, ważne jest zrozumienie różnicy między referencją a innymi typami dokumentów, takimi jak karta oceny pracy, zaświadczenie o zatrudnieniu czy świadectwo pracy. Karta oceny pracy to narzędzie wewnętrzne, które służy do regularnej oceny wydajności pracownika przez bezpośredniego przełożonego. Jej celem jest monitorowanie postępów oraz identyfikacja obszarów do poprawy, a nie rekomendacja dla przyszłych pracodawców. Zaświadczenie o zatrudnieniu natomiast potwierdza jedynie fakt zatrudnienia pracownika w danej firmie, nie zawiera jednak informacji o jego umiejętnościach czy osiągnięciach, co obniża jego wartość w kontekście poszukiwania nowej pracy. Świadectwo pracy jest dokumentem końcowym, który potwierdza zakończenie współpracy oraz zawiera informacje o przebiegu zatrudnienia, ale także nie ma na celu rekomendacji pracownika. Typowe błędy myślowe prowadzące do niewłaściwego przypisania tych dokumentów to mylenie ich funkcji i celów. Niezrozumienie różnicy między dokumentami mogą skutkować nieodpowiednim przygotowaniem siebie czy swoich pracowników do rekrutacji, co w dłuższej perspektywie negatywnie wpłynie na ich karierę zawodową.

Pytanie 26

Z zamieszczonego planu urlopów wynika, że

Plan urlopów Hurtowni Budowlanej CEGŁA sp. z o.o.
Imię i nazwisko pracownika	Stanowisko	Urlop zaległy	Urlop bieżący	Planowany termin wykorzystania urlopu	Podpis pracownika
Jan Pasek	kierowca	7 dni	20 dni	13-28 lutego (12 dni) 6-26 czerwca (15 dni)	Pasek
Iwona Skorek	sprzedawca	5 dni	20 dni	9-30 stycznia (16 dni) 6-10 sierpnia (5 dni)	Skorek
Renata Rusin	kasjer	4 dni	26 dni	13-26 marca (10 dni) 2-27 lipca (20 dni)	Rusin
Marek Bąk	sprzedawca	7 dni	20 dni	18-26 września (7 dni) 12-23 listopada (10 dni)	MBąk

A. Jan Pasek i Marek Bąk mają zaplanowane terminy wykorzystania całego urlopu.

B. Iwonie Skorek i Markowi Bąkowi zostanie jeszcze do wykorzystania po 10 dni urlopu.

C. Jan Pasek i Renata Rusin mają zaplanowane terminy wykorzystania całego urlopu.

D. Iwonie Skorek i Renacie Rusin zostaną jeszcze do wykorzystania po 4 dni urlopu.

W analizie planów urlopowych często występują typowe błędy, które mogą prowadzić do błędnych wniosków, szczególnie dotyczących dostępności dni urlopowych dla poszczególnych pracowników. Odpowiedzi sugerujące, że Iwona Skorek i Marek Bąk mają dni urlopu do wykorzystania, nie uwzględniają szczegółowej analizy, jaka jest konieczna do odpowiedniego zarządzania dniami urlopowymi. Przykładowo, twierdzenie, że Iwona Skorek i Renata Rusin mogą mieć do wykorzystania po 4 dni urlopu, jest mylące, ponieważ wymagałoby to, aby zarówno dni urlopu zaległego, jak i bieżącego, były zsumowane w sposób, który nie odzwierciedla rzeczywistej sytuacji. Właściwe podejście wymaga zrozumienia, że każdy pracownik ma prawo do określonej liczby dni, które muszą być rozliczone zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa pracy oraz wewnętrznymi regulacjami firmy. Dlatego błędne interpretacje mogą prowadzić do nieefektywnego zarządzania urlopami, co w skutkach może prowadzić do narastającego stresu w zespole i obniżonej efektywności. Kluczowe jest, aby w procesie planowania urlopu uwzględniać wszystkie istotne aspekty, a nie tylko te, które są oczywiste, co z pewnością poprawi atmosferę w pracy oraz umożliwi lepsze zarządzanie czasem i zasobami ludzkimi.

Pytanie 27

Jakie obciążenie podatkowe należy do lokalnych podatków i opłat?

A. Podatek dochodowy od osób fizycznych

B. Podatek od towarów i usług

C. Podatek dochodowy od osób prawnych

D. Podatek od czynności cywilnoprawnych

Podatek dochodowy od osób prawnych oraz podatek dochodowy od osób fizycznych są obciążeniami podatkowymi, które nie są zaliczane do lokalnych podatków. Oba te podatki mają charakter ogólnokrajowy i są regulowane przez przepisy prawa podatkowego na poziomie centralnym. Podatek dochodowy od osób prawnych dotyczy przychodów uzyskiwanych przez przedsiębiorstwa i jest obliczany na podstawie zysków. W Polsce stawka tego podatku wynosi 19%, a dla małych podatników 9%. Z kolei podatek dochodowy od osób fizycznych dotyczy przychodów osób prywatnych, a jego stawki są progresywne, co oznacza, że wzrastają wraz z dochodem. Te podatki są generalnie wykorzystywane do finansowania wydatków państwowych, takich jak obrona narodowa, edukacja czy zdrowie, a nie lokalnych inicjatyw. Podatek od towarów i usług (VAT) również nie jest podatkiem lokalnym, lecz ogólnopaństwowym, którego celem jest opodatkowanie konsumpcji. Zrozumienie różnicy między tymi podatkami a podatkiem od czynności cywilnoprawnych jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania finansami osobistymi i przedsiębiorstwem. Wyciąganie niewłaściwych wniosków co do lokalnych obciążeń podatkowych może prowadzić do poważnych konsekwencji, w tym do niezrozumienia obowiązków podatkowych i potencjalnych sankcji za ich niedopełnienie.

Pytanie 28

W firmie zajmującej się produkcją stan zapasów materiału X w magazynie na dzień 01.12.2018 r. wynosił 300 szt., a prognozowane miesięczne zużycie to 430 szt. Jaką ilość materiału X należało nabyć, aby na dzień 31.12.2018 r. w magazynie pozostało 330 szt.?

A. 400 szt

B. 200 szt

C. 460 szt

D. 1 060 szt

Patrząc na inne odpowiedzi, zauważam, że sporo z nich opiera się na błędnych założeniach, jeśli chodzi o zarządzanie zapasami. Na przykład, jeśli ktoś zaznaczył, że trzeba kupić 400 sztuk, to pewnie popełnił jakiś błąd w obliczeniach. Ta odpowiedź nie liczy tego, że po zużyciu 430 sztuk z tych 300, które były w magazynie, zostanie tylko 230 sztuk. A to zdecydowanie za mało, żeby osiągnąć wymagane 330 sztuk na koniec miesiąca. Z kolei odpowiedź 200 sztuk wydaje się zbyt mała, bo znowu nie bierze pod uwagę pełnego zużycia. Natomiast 1 060 sztuk to totalnie nieporozumienie, bo to wskazuje na jakieś dramatyczne źle zrozumienie sytuacji. W tym przypadku osoba mogła źle ocenić zapotrzebowanie. Ważne jest zrozumienie, jak działa zarządzanie zapasami, a to polega na naprawdę mądrej równowadze między tym, co mamy, a co musimy mieć. Użycie różnych technik, jak analiza ABC czy Just-In-Time, może pomóc w lepszym prognozowaniu potrzeb, co może przynieść lepsze efekty. Jak tego nie rozumiesz, to łatwo można stanąć w obliczu problemów z nadwyżkami lub brakami materiałowymi.

Pytanie 29

Cechy takie jak osobiste wykonywanie pracy oraz działanie pod nadzorem pracodawcy są typowe dla

A. umowy o pracę

B. umowy zlecenia

C. umowy agencyjnej

D. umowy o dzieło

Umowa o pracę jest dokumentem prawnym, który reguluje stosunek pracy między pracodawcą a pracownikiem. Jej fundamentalne cechy to osobisty charakter świadczenia pracy oraz wykonywanie pracy pod kierownictwem pracodawcy. Oznacza to, że pracownik jest zobowiązany do realizacji zadań określonych przez pracodawcę, a także do przestrzegania jego poleceń. Przykładem zastosowania umowy o pracę jest zatrudnienie w firmie, gdzie pracownik wykonuje określone zadania w ramach ustalonego czasu pracy pod nadzorem przełożonego. Taka umowa daje pracownikowi szereg praw, w tym prawo do wynagrodzenia, urlopów oraz ochrony przed zwolnieniem bez uzasadnienia. Standardy w zakresie umowy o pracę są regulowane przez Kodeks pracy, który określa m.in. minimalne wynagrodzenie, czas pracy oraz zasady dotyczące wypowiedzenia umowy. Warto również zauważyć, że zatrudnienie w oparciu o umowę o pracę jest korzystne zarówno dla pracodawcy, który ma większą kontrolę nad pracownikami, jak i dla pracowników, którzy cieszą się większymi przywilejami i stabilnością zatrudnienia.

Pytanie 30

Klient odebrał zamówiony produkt razem z fakturą. Podczas odbioru towaru zauważył jego uszkodzenie i w związku z tym złożył reklamację. Sprzedawca zaakceptował reklamację i wystawił

A. rachunek

B. notę korygującą

C. fakturę korygującą

D. duplikat faktury

Faktura korygująca to taki dokument, który pozwala na wprowadzenie zmian w już wystawionej fakturze. Na przykład, jeżeli sprzedawca uznał reklamację, to właśnie faktura korygująca jest najlepszym rozwiązaniem do formalnego ujęcia zwrotu towaru lub jego uszkodzenia. Ważne jest, że ten dokument jest kluczowy, żeby dobrze udokumentować transakcję w księgach rachunkowych obu stron. Przykładowo, wyobraź sobie, że klient dostaje towar, który jest uszkodzony. Jeśli sprzedawca akceptuje reklamację, to trzeba skorygować wartość transakcji. W praktyce, faktura korygująca powinna zawierać odniesienie do oryginalnej faktury, wyjaśnienie, dlaczego dokonano korekty oraz nowe wartości – to wszystko pomoże w przejrzystym ujęciu tej operacji w dokumentacji. Pamiętaj również, że ten dokument powinien być wystawiony w ciągu 7 dni od daty zakończenia transakcji, co jest zgodne z przepisami podatkowymi. To daje jasność obu stronom, dotycząca sytuacji prawnej i finansowej związanej z transakcją.

Pytanie 31

Jaki plan jest tworzony na czas krótszy niż rok?

A. Długookresowy

B. Średniookresowy

C. Operacyjny

D. Taktyczny

Plan długookresowy jest konstruowany z myślą o celach na wiele lat, zazwyczaj wykraczających poza horyzont jednego roku, dlatego nie może być uznany za stosowny w kontekście pytania. Plany średniookresowe, które obejmują okres od jednego do pięciu lat, również nie są adekwatne, ponieważ przekraczają wymagany czas. Natomiast plan taktyczny, mimo że może obejmować działania krótkoterminowe, jest bardziej złożonym podejściem, które integruje różne aspekty i strategie długookresowe. Kluczowym błędem w myśleniu o planach operacyjnych jest pomylenie ich z innymi typami planów, które mają różne cele i horyzonty czasowe. Plany operacyjne są w istocie detaliczne i nakierowane na realizację określonych zadań w krótkim czasie, co stanowi ich istotę. Wiele osób myli plany operacyjne z planami taktycznymi, co prowadzi do nieporozumień dotyczących ich zastosowania. Dokładne zrozumienie, że plan operacyjny dotyczy krótkoterminowych działań, a inne plany wymagają szerszej perspektywy, jest kluczowe w procesie planowania w każdej organizacji.

Pytanie 32

W tabeli ujęto wskaźniki rotacji poszczególnych rodzajów materiału w Przedsiębiorstwie Produkcyjnym Modus zajmującym się szyciem garniturów. Które zapasy materiałowe były najczęściej odnawiane?

Rodzaj materiału	Wskaźnik rotacji materiałów w dniach
Wełna	10 dni
Guziki	21 dni
Nici	18 dni
Podszewka	12 dni

A. Podszewki.

B. Guzików.

C. Nici.

D. Wełny.

Wełna jest poprawną odpowiedzią, ponieważ wskaźnik rotacji materiałów w Przedsiębiorstwie Produkcyjnym Modus wskazuje, jak często dany rodzaj materiału jest odnawiany. W przypadku wełny wskaźnik rotacji wynosi 10 dni, co oznacza, że ten materiał jest odnawiany najczęściej spośród wymienionych opcji. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy jest kluczowe w zarządzaniu zapasami, ponieważ pozwala to na efektywne planowanie zakupów i minimalizację kosztów związanych z przechowywaniem materiałów. Zrozumienie wskaźników rotacji jest istotne w kontekście branży odzieżowej, gdzie częste zmiany w modzie wymagają elastyczności w zarządzaniu zapasami. W branży krawieckiej, gdzie wykorzystanie różnych materiałów ma kluczowe znaczenie dla jakości produktów, znajomość wskaźników rotacji umożliwia optymalne gospodarowanie zasobami, co jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania w produkcji.

Pytanie 33

Przeanalizuj fragment zamieszczonego wyciągu bankowego przedsiębiorstwa i określ kwotę, która wpłynęła na konto Rachunek bankowy tego przedsiębiorstwa.

15.05.2010 r. wpływ od PH „Lima" za Fa Vat nr 232/05	2 300 zł
16.05.2010 r. realizacja czeku rozrachunkowego nr 14142356	500 zł
18.05.2010 r. przelew dla PHU „Colo" za Fa VAT nr 23/05/10	12 000 zł
22.05.2010 r. prowizja za przelew	10 zł
23.05.2010 r. przelew podatku VAT	650 zł

A. 12 000 zł

B. 13 110 zł

C. 24 300 zł

D. 2 300 zł

Wybór jednej z pozostałych kwot może być wynikiem niepełnego zrozumienia zasad analizy wyciągów bankowych. Wiele osób błędnie interpretuje operacje na wyciągu jako możliwe wpływy, nie zwracając uwagi na ich charakterystykę. Na przykład, wybór kwoty 12 000 zł mógł wynikać z mylnego założenia, że wszystkie wpisy o dużych kwotach są wpływami, podczas gdy może to być suma kilku obciążeń. Odpowiedź 13 110 zł także jest nieprawidłowa, ponieważ może być efektem zsumowania różnych operacji, w tym wpływów i wydatków, co prowadzi do zafałszowania rzeczywistego obrazu wpływów. Z kolei kwota 24 300 zł sugeruje, że osoba oceniająca mogła nie zauważyć, iż nie wszystkie operacje zwiększają saldo konta; w rzeczywistości, na wyciągu bankowym obciążenia, takie jak wypłaty lub przelewy do innych instytucji, obniżają saldo. Kluczem jest rozróżnienie między wpływami a obciążeniami, co jest podstawową umiejętnością w każdym systemie księgowym. Ponadto, standardy rachunkowości wymagają precyzyjnej dokumentacji i analizy wszystkich transakcji, co podkreśla znaczenie świadomego podejścia do analizy wyciągów bankowych. Ignorowanie tych zasad prowadzi do nieprawidłowych wniosków oraz nieefektywnego zarządzania finansami.

Pytanie 34

Na podstawie danych zawartych w tabeli oblicz, ile wyniesie wskaźnik przyjęć za rok 2014.

Średni stan zatrudnienia w 2014 roku	1 200 osób
Stan zatrudnienia w grudniu 2014 roku	1 100 osób
Liczba przyjętych pracowników w 2014 roku	60 osób
Liczba przyjętych pracowników w grudniu 2014 roku	12 osób

A. 1%

B. 5%

C. 10%

D. 50%

Wskaźnik przyjęć to istotny wskaźnik w zarządzaniu zasobami ludzkimi, który pozwala na ocenę efektywności procesu rekrutacyjnego. Aby go obliczyć, należy podzielić liczbę przyjętych pracowników przez średni stan zatrudnienia, co w tym przypadku daje 60 podzielone przez 1200. Wynik tej operacji to 0,05, czyli 5% po przemnożeniu przez 100%. Taki wskaźnik pozwala zrozumieć, jak skuteczny był proces rekrutacji w danym roku, a także nawiązuje do standardów analizy efektywności HR. W praktyce, organizacje często analizują ten wskaźnik w kontekście porównawczym z innymi latami, co może pomóc w identyfikacji trendów, albo w optymalizacji strategii pozyskiwania talentów. Warto zauważyć, że poprawne obliczenie tego wskaźnika wymaga uwzględnienia nie tylko liczby przyjętych pracowników, ale także zmian w strukturze zatrudnienia, co jest kluczowe dla pełnej analizy.

Pytanie 35

Który z organów państwa jest uprawniony do realizowania zadań wymienionych w tabeli?

kierowanie pracami rządu
wydawanie rozporządzeń
koordynowanie pracy ministrów
sprawowanie nadzoru nad samorządem terytorialnym

A. Prezes Rady Ministrów.

B. Minister Rozwoju i Finansów.

C. Minister Środowiska.

D. Prezydent RP.

Wybór innego organu państwowego, takiego jak Minister Rozwoju i Finansów, Minister Środowiska czy Prezydent RP, nie jest właściwy ze względu na specyfikę kompetencji przypisanych do tych ról. Minister Rozwoju i Finansów zajmuje się głównie aspektami ekonomicznymi i budżetowymi, co nie obejmuje szerokiego zarządzania pracami całego rządu ani koordynacji działań ministrów. Jego zadania koncentrują się na polityce rozwoju oraz finansów publicznych, a nie na nadzorze nad administracją rządową w ujęciu ogólnym. Podobnie, Minister Środowiska jest odpowiedzialny za kwestie związane z ochroną środowiska, co również ogranicza jego kompetencje do specyficznych zagadnień, a nie do szerokiej koordynacji działań rządowych. Prezydent RP, mimo że pełni ważną rolę w systemie politycznym, nie jest odpowiedzialny za bieżące zarządzanie rządem. Jego główne zadania to reprezentowanie Polski na arenie międzynarodowej, a także pełnienie funkcji strażnika Konstytucji. Wybrane odpowiedzi mogą być wynikiem niepełnego zrozumienia hierarchii i podziału kompetencji w polskim systemie rządowym, co często prowadzi do błędnych wniosków. Kluczowe jest zrozumienie, że Prezes Rady Ministrów ma największy zakres władzy wykonawczej i odpowiedzialności za koordynację polityki rządowej, co nie jest domeną innych wymienionych organów.

Pytanie 36

Firma świadcząca usługi zaciągnęła roczny kredyt bankowy na sumę 12 000 złotych. Spłata kredytu odbywać się będzie w równych comiesięcznych ratach. Odsetki na poziomie 12% rocznie będą obliczane od rzeczywistej wartości kredytu. Po upływie dwóch miesięcy firma poniesie wydatki związane z kredytem w wysokości

A. 240 złotych

B. 110 złotych

C. 120 złotych

D. 230 złotych

Odpowiedź 240 złotych jest prawidłowa, ponieważ uwzględnia zarówno ratę kapitałową, jak i odsetki od kredytu. Kredyt w wysokości 12 000 złotych przy oprocentowaniu 12% rocznie oznacza, że miesięczne oprocentowanie wynosi 1% (12% / 12 miesięcy). Po zaciągnięciu kredytu na 12 000 zł, pierwsza rata kapitałowa wynosi 1/12 z 12 000 zł, co daje 1 000 zł. Odsetki za pierwszy miesiąc są obliczane na podstawie całej kwoty kredytu i wynoszą 120 zł (1% z 12 000 zł). Drugiego miesiąca rata kapitałowa pozostaje taka sama, a odsetki są obliczane od zredukowanej kwoty zadłużenia. Po pierwszej racie kapitałowej pozostaje 11 000 zł, co skutkuje odsetkami w wysokości 110 zł (1% z 11 000 zł). Łącznie koszty kredytu po dwóch miesiącach to 120 zł + 110 zł = 240 zł. Taki sposób obliczania kosztów kredytu jest zgodny z powszechnie stosowanymi metodami w bankowości i finansach.

Pytanie 37

Cukiernia Lukier specjalizuje się w wytwarzaniu słodkich bułek oraz rogali, korzystając z tych samych surowców. Na produkcję bułek potrzeba dwa razy więcej materiałów niż na produkcję rogali. Które podejście do kalkulacji zostanie zastosowane w celu określenia jednostkowego kosztu produkcji?

A. Prosta podziałowa

B. Współczynnikowa podziałowa

C. Zleceniowa doliczająca

D. Asortymentowa doliczająca

Odpowiedź "Podziałowa współczynnikowa" jest poprawna, ponieważ metoda ta umożliwia ustalenie jednostkowego kosztu wytworzenia, gdy różne produkty są wytwarzane z tego samego materiału, ale w odmiennych proporcjach. W przypadku cukierni Lukier, bułki i rogaliki są produkowane z tych samych składników, jednak na bułki zużywa się dwukrotnie więcej materiału niż na rogaliki. Dlatego istotne jest, aby koszt materiałów był rozdzielany na podstawie odpowiednich współczynników. Ta metoda jest często stosowana w przemyśle spożywczym, gdzie różne produkty mają różne wymagania materiałowe. Na przykład, jeżeli całkowity koszt materiałów wynosi 600 zł, a proporcja materiału używanego do bułek i rogalików to 2:1, to koszt przypisany do bułek wyniesie 400 zł, a do rogali 200 zł. Umożliwia to precyzyjne określenie kosztu jednostkowego poszczególnych produktów, co jest kluczowe dla efektywności kosztowej i podejmowania decyzji biznesowych.

Pytanie 38

Posługując się tabelą zawierającą stawki podatku od czynności cywilnoprawnych oblicz, ile wyniesie podatek od umowy pożyczki zawartej na kwotę 23 000 zł.

Tytuł podatku	Stawka podatku
Od umowy sprzedaży: 1) nieruchomości, rzeczy ruchomych, prawa użytkowania wieczystego, własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, użytkowego oraz wynikających z przepisów prawa spółdzielczego: prawa do domu jednorodzinnego oraz prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym 2) od innych praw majątkowych	2% 1%
Od umowy: 1) odpłatnego użytkowania, w tym również nieprawidłowego oraz odpłatnej służebności 2) pożyczki oraz depozytu nieprawidłowego 3) od umów spółki	1% 2% 0,5%
Od ustanowienia hipoteki: na zabezpieczenie wierzytelności istniejącej na zabezpieczenie wierzytelności istniejącej o nieustalonej wartości	0,1% 19 zł

A. 23,00 zł

B. 230,00 zł

C. 460,00 zł

D. 11,50 zł

Wybór odpowiedzi 230,00 zł, 11,50 zł lub 23,00 zł jest błędny, ponieważ wynika z nieprawidłowego zrozumienia stawki podatku oraz sposobu jego obliczania. Odpowiedź 230,00 zł mogła pojawić się w wyniku mylnego zastosowania stawki podatkowej lub pomyłki w obliczeniach. Przykładowo, ktoś mógł pomylić się, przyjmując, że stawka wynosi 1% zamiast 2%. Natomiast wybór odpowiedzi 11,50 zł to zupełnie nieadekwatne wyliczenie, które może sugerować zrozumienie zasadności stosowania stawki w zupełnie innym kontekście, co jest błędne w tym przypadku. Odpowiedź 23,00 zł mogła wynikać z pomylenia stawki podatku z kwotą, którą należałoby zapłacić w innym przypadku, co również jest błędne. Kluczowym błędem w podejmowaniu decyzji jest niedostateczna znajomość przepisów podatkowych i ich stosowanie w praktyce, co wymaga solidnego fundamentu teoretycznego. Warto pamiętać, że poprawne rozumienie stawki podatku oraz umiejętność jej obliczania są fundamentalne w każdej działalności finansowej. Niewłaściwe podejście do tego tematu może prowadzić do poważnych konsekwencji, takich jak błędne rozliczenia podatkowe, które mogą skutkować karami finansowymi lub innymi nieprzyjemnościami prawno-finansowymi.

Pytanie 39

Tabela zawiera wskaźniki rentowności sprzedaży netto osiągnięte przez cztery zakłady produkujące zabawki wchodzące w skład przedsiębiorstwa wielozakładowego. Najlepszy wskaźnik rentowności sprzedaży netto osiągnął zakład

Wskaźniki rentowności sprzedaży netto
Zakład MIŚ	8%
Zakład LALA	11%
Zakład KLOCEK	9%
Zakład PAN SAMOCHODZIK	15%

A. MIŚ

B. LALA

C. PAN SAMOCHODZIK

D. KLOCEK

Wybór niepoprawnej odpowiedzi może wynikać z kilku błędów w rozumieniu wskaźników rentowności oraz ich zastosowania w praktyce. Odpowiedzi, które zakładają, że inne zakłady, takie jak LALA, KLOCEK czy MIŚ, mogły osiągnąć lepsze wyniki, często opierają się na mylnych przekonaniach dotyczących analizy danych lub interpretacji wyników finansowych. Kluczowym błędem jest ignorowanie konkretnego wskaźnika, jakim jest rentowność sprzedaży netto, który jednoznacznie wskazuje na efektywność zakładu w generowaniu zysku z przychodów. Przykładowo, zakład, który osiąga wysokie przychody, ale jednocześnie ma wysokie koszty operacyjne, niekoniecznie będzie miał lepszy wskaźnik rentowności. Właściwa analiza danych polega na porównaniu wskaźników, a nie na subiektywnych przekonaniach czy doświadczeniach. Dodatkowo, należy pamiętać, że rynek zabawek jest bardzo konkurencyjny, a zakłady muszą dążyć do optymalizacji procesów oraz redukcji kosztów, aby poprawić swoją rentowność. Ignorowanie tych aspektów prowadzi do wyciągania błędnych wniosków i wyboru odpowiedzi, które nie są oparte na solidnej analizie danych finansowych. W praktyce, każda decyzja oparta na błędnej interpretacji wskaźników może prowadzić do strat finansowych i obniżenia konkurencyjności na rynku. Dlatego też, w kontekście analizy wyników finansowych, ogromne znaczenie ma zrozumienie podstawowych zasad analizy wskaźników oraz umiejętność ich właściwego interpretowania.

Pytanie 40

Jaką wartość będzie miała cena sprzedaży netto suszarki do włosów, jeśli koszt wyprodukowania 1 000 sztuk to 50 000 zł, a firma stosuje 20% marżę zysku?

A. 65 zł

B. 60 zł

C. 55 zł

D. 70 zł

Aby obliczyć cenę sprzedaży netto suszarki do włosów, najpierw trzeba ustalić koszt jednostkowy wytworzenia. Koszt wytworzenia 1000 sztuk wynosi 50 000 zł, więc koszt wytworzenia jednej sztuki to 50 000 zł / 1000 = 50 zł. Następnie, przy zastosowaniu 20% narzutu zysku, należy obliczyć jego wartość: 50 zł * 20% = 10 zł. Cena sprzedaży netto to suma kosztu jednostkowego i narzutu, czyli 50 zł + 10 zł = 60 zł. Ustalanie narzutów zysku jest standardową praktyką w zarządzaniu finansami przedsiębiorstw. Stosowanie narzutu pozwala na pokrycie kosztów stałych oraz wygenerowanie zysku. Przykładowo, w branży detalicznej często stosuje się różne stawki narzutów w zależności od rodzaju produktu, co pozwala dostosować strategię cenową do potrzeb rynku. Warto również zwrócić uwagę na porównywanie cen konkurencji oraz elastyczność cenową, co jest kluczowe dla utrzymania konkurencyjności na rynku.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej