Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.03 - Tworzenie i administrowanie stronami i aplikacjami internetowymi oraz bazami danych
  • Data rozpoczęcia: 7 stycznia 2025 11:21
  • Data zakończenia: 7 stycznia 2025 11:22

Egzamin niezdany

Wynik: 7/40 punktów (17,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Poniżej przedstawiono sposób obsługi

Ilustracja do pytania
A. ciasteczek
B. zmiennych tekstowych
C. baz danych
D. sesji
Analizując przedstawione odpowiedzi, najpierw rozważmy zmienne tekstowe. Kod PHP nie odnosi się bezpośrednio do operacji na zmiennych tekstowych, które zazwyczaj obejmują manipulację ciągami znaków przy użyciu funkcji takich jak strlen czy str_replace. Kod dotyczy mechanizmu przechowywania danych między żądaniami HTTP, co nie jest typowe dla obsługi zmiennych tekstowych. Kolejna opcja to baza danych. Skrypty PHP często współpracują z bazami danych w celu przechowywania i pobierania danych, ale w tym przypadku żadna operacja na bazie danych nie jest wykonywana. Nie ma użytych funkcji typowych dla obsługi baz danych, takich jak mysqli_query czy PDO. Skrypt nie ustanawia połączenia z bazą danych ani nie wykonuje zapytań. Natomiast sesje to mechanizm do przechowywania danych o użytkownikach między żądaniami, ale działa inaczej niż ciasteczka. Sesje zwykle przechowują informacje na serwerze, a jedynie identyfikator sesji jest przechowywany po stronie klienta, często w ciasteczku, ale niekoniecznie. Kod nie wykorzystuje zmiennej $_SESSION, która jest typowa dla obsługi sesji. Każda z tych koncepcji ma swoje zastosowania i ograniczenia, jednak w kontekście przedstawionego kodu kluczowe jest zrozumienie, że podstawową operacją wykonywaną jest manipulacja ciasteczkami, co wyklucza inne podane rozwiązania i wskazuje na prawidłową odpowiedź jako na obsługę ciasteczek w PHP. Kod ilustruje prosty przykład sprawdzania i wyświetlania wartości ciasteczka, co jest podstawowym zastosowaniem tej technologii po stronie klienta.

Pytanie 2

echo date"Y"); Po uruchomieniu tego kodu PHP na ekranie ukaże się bieżąca data, obejmująca wyłącznie

A. dzień
B. miesiąc i rok
C. dzień i miesiąc
D. rok
Odpowiedź 'rok' jest prawidłowa, ponieważ w podanym kodzie PHP echo date('Y') zwraca aktualny rok w czterocyfrowym formacie, np. 2023. Funkcja date w PHP jest używana do formatowania daty i czasu, a 'Y' jest stałą formatującą, która reprezentuje rok w pełnym formacie. Dzięki temu programista może łatwo uzyskać i wyświetlić rok w różnych kontekstach, na przykład w systemach zarządzania treścią, raportach czy aplikacjach webowych. Praktyczne zastosowanie tej funkcji jest szerokie, np. w generowaniu automatycznych stopki na stronach internetowych, gdzie często umieszcza się aktualny rok, aby informować użytkowników o bieżącym roku w kontekście praw autorskich. Znajomość różnych formatów daty i ich zastosowanie zgodnie z dobrymi praktykami programistycznymi z pewnością przyczyni się do poprawy jakości kodu.

Pytanie 3

Uprawnienia obiektowe, przyznawane użytkownikom serwera bazy danych, mogą umożliwiać lub uniemożliwiać

A. wykonywanie operacji na bazie, takich jak wstawianie lub modyfikowanie danych
B. zmienianie ról oraz kont użytkowników
C. realizowanie czynności, takich jak tworzenie kopii zapasowej
D. dziedziczenie uprawnień
Inne odpowiedzi dotyczące uprawnień obiektowych są niepoprawne z kilku istotnych powodów. Dziedziczenie uprawnień jest procesem, w którym użytkownicy mogą automatycznie otrzymywać uprawnienia od roli, do której są przypisani, jednak nie jest to główny cel uprawnień obiektowych. Uprawnienia te są skoncentrowane na tym, co użytkownik może zrobić z danymi, a nie na mechanizmie ich przekazywania. Modyfikowanie ról i kont użytkowników jest bardziej związane z administracją i zarządzaniem użytkownikami, co nie jest bezpośrednio związane z operacjami na danych. Rola użytkownika definiuje, jakie uprawnienia są dostępne, ale uprawnienia obiektowe skupiają się na konkretnej interakcji z danymi. Wreszcie, wykonywanie instrukcji, takich jak tworzenie kopii zapasowej, również wykracza poza koncepcję uprawnień obiektowych. Te operacje są zazwyczaj związane z administracyjnymi uprawnieniami, które są oddzielone od standardowych uprawnień do modyfikacji danych. W skrócie, uprawnienia obiektowe nie odnoszą się do przekazywania uprawnień, zarządzania kontami czy wykonywania administracyjnych operacji, lecz do bezpośrednich interakcji użytkowników z danymi w bazie.

Pytanie 4

Podaj nazwę Systemu Zarządzania Treścią, którego logo jest widoczne na zamieszczonym rysunku?

Ilustracja do pytania
A. WordPress
B. Drupal
C. Joomla!
D. MediaWiki
Podczas wyboru systemu zarządzania treścią istotne jest zrozumienie różnic między różnymi platformami. Drupal jest potężnym CMS-em często wybieranym do budowy złożonych stron gdzie wymagane są skomplikowane struktury danych i zaawansowana kontrola uprawnień użytkowników. Jednak jego zaawansowane funkcje mogą sprawić że krzywa uczenia się będzie bardziej stroma szczególnie dla początkujących użytkowników. Drupal jest jednak doskonałym wyborem dla dużych organizacji które potrzebują niezawodności i skalowalności. Z kolei WordPress jest najbardziej popularnym CMS-em na świecie znanym ze swojej prostoty i ogromnej liczby dostępnych wtyczek i motywów co czyni go idealnym wyborem dla blogów i prostych stron internetowych. Jego przystępność i łatwość użycia sprawiają że jest on preferowany przez początkujących ale może być niewystarczający dla bardziej rozbudowanych projektów. MediaWiki to platforma stworzona dla projektów typu wiki i jest najlepiej znana z napędzania Wikipedii. Jej funkcje są skoncentrowane na umożliwieniu wielu użytkownikom współpracy i edycji treści co czyni ją mniej odpowiednią dla tradycyjnych stron internetowych. Typowym błędem podczas wyboru CMS-a jest kierowanie się wyłącznie popularnością zamiast analizowania specyficznych potrzeb projektu i odpowiednich funkcji jakie oferuje dany CMS. Dlatego kluczowe jest zrozumienie że wybór CMS-a powinien być podyktowany konkretnymi wymaganiami dotyczącymi funkcjonalności i zarządzania treścią.

Pytanie 5

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 6

W języku SQL po wykonaniu poniższego zapytania zostanie

A. usunięta kolumna grupa
B. dodana kolumna grupa
C. zmieniona nazwa tabeli na grupa
D. zmieniona nazwa kolumny na grupa
Pierwsza odpowiedź sugeruje, że kolumna 'grupa' zostanie dodana do tabeli, co jest błędne, ponieważ użycie słowa 'DROP' sugeruje usunięcie, a nie dodanie. W SQL do dodawania kolumn używa się komendy 'ADD', a nie 'DROP'. Druga odpowiedź, która stwierdza, że kolumna zostanie usunięta, jest poprawna, ale nie są podane inne aspekty jej działania. Trzecia odpowiedź dotyczy zmiany nazwy tabeli na 'grupa', co również jest niepoprawne, ponieważ komenda 'ALTER TABLE' z 'DROP COLUMN' nie ma na celu zmiany nazwy tabeli, lecz jedynie modyfikację jej struktury poprzez usunięcie kolumny. Zmiana nazwy tabeli wymagałaby użycia komendy 'RENAME'. Ostatnia odpowiedź, która mówi, że zmienia nazwę kolumny na 'grupa', jest również fałszywa, ponieważ do zmiany nazwy kolumny w SQL używa się komendy 'ALTER COLUMN' z 'RENAME', a nie 'DROP'. Tak więc, wszystkie te odpowiedzi zawierają błędne interpretacje dotyczące funkcji komendy 'ALTER TABLE DROP COLUMN', a zrozumienie tej komendy jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania strukturą bazy danych.

Pytanie 7

Jaki znacznik w HTML jest używany do oznaczania fragmentów tekstu jako kodu programistycznego?

A. <blockquote> </blockquote>
B. <span> </span>
C. <em> </em>
D. <code> </code>
Znacznik <em> jest używany do podkreślenia tekstu, nadając mu kursywę, co sugeruje akcentowanie lub ważność wyrażenia, ale nie ma zastosowania do oznaczania kodu komputerowego. Podobnie znacznik <span> służy do grupowania elementów w celu stylizacji CSS lub manipulacji JavaScript, ale nie niesie ze sobą semantycznych wskazówek dotyczących typów treści, jakim jest kod. Nie jest on przeznaczony do wyodrębniania fragmentów tekstu jako kodu, co czyni go nieodpowiednim w kontekście tego pytania. Ostatni z wymienionych znaczników, <blockquote>, ma na celu cytowanie dłuższych fragmentów tekstu zewnętrznego, często z zachowaniem wcięcia, aby zaznaczyć, że jest to cytat. Użycie <blockquote> dla kodu komputerowego wprowadzałoby niejasności, ponieważ nie odzwierciedla semantyki kodu, a raczej tekstu cytowanego. W rezultacie, stosowanie tych znaczników w miejscu <code> prowadzi do błędnej interpretacji treści przez przeglądarki oraz skomplikowania struktury dokumentu HTML.

Pytanie 8

Celem testów wydajnościowych jest ocena

A. sekwencji zdarzeń, w której prawdopodobieństwo wystąpienia każdego zdarzenia zależy wyłącznie od wyniku zdarzenia poprzedniego
B. możliwości oprogramowania do funkcjonowania w warunkach niewłaściwej pracy systemu
C. poziomu spełnienia wymagań dotyczących wydajności przez system bądź moduł
D. możliwości oprogramowania do funkcjonowania w warunkach błędnej pracy sprzętu
Odpowiedzi sugerujące, że testy wydajnościowe mają na celu sprawdzenie ciągu zdarzeń, w którym prawdopodobieństwo każdego zdarzenia zależy jedynie od wyniku poprzedniego, dotyczą zupełnie innej dziedziny – statystyki i teorii prawdopodobieństwa. W kontekście testów wydajnościowych mówimy o analizie zachowania systemu w odpowiedzi na obciążenie, a nie o modelowaniu zdarzeń losowych. Kolejne koncepcje, takie jak zdolność oprogramowania do działania w warunkach wadliwej pracy systemu lub sprzętu, odnoszą się do testów odpornościowych i awaryjnych, a nie do testów wydajnościowych. Testy te mają na celu zbadanie, jak system reaguje na sytuacje awaryjne, jednak nie są one bezpośrednio związane z oceną jego wydajności. Te nieporozumienia mogą wynikać z mylnego założenia, że testy wydajnościowe obejmują wszystkie aspekty funkcjonalności systemu, podczas gdy w rzeczywistości koncentrują się one na specyficznych wymaganiach dotyczących szybkości i efektywności działania. Właściwe rozumienie testów wydajnościowych jako narzędzia do pomiaru i optymalizacji wydajności systemu jest kluczowe dla zapewnienia jego sukcesu na rynku. Każda z tych nieprawidłowych odpowiedzi prowadzi do niedosłownego zrozumienia celów i metodologii stosowanych w testach wydajnościowych, co może skutkować poważnymi błędami w procesie wytwarzania oprogramowania.

Pytanie 9

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 10

Jaką właściwość CSS należy zastosować, aby uzyskać linie przerywaną w obramowaniu?

Ilustracja do pytania
A. double
B. dotted
C. solid
D. dashed
Wybór właściwości takich jak solid double czy dotted dla stylu obramowania często wynika z niepełnego zrozumienia ich zastosowań Solid jest używane do tworzenia ciągłej linii co może być mylące gdy celem jest uzyskanie efektu linii przerywanej W kontekście projektowania stron internetowych solid jest bardziej dominujące i może przesuwać punkt ciężkości z treści na formatowanie co nie zawsze jest pożądane Double tworzy podwójną linię i choć może być stosowane w celu uzyskania bardziej wyrazistego efektu jego użycie w sytuacji gdy potrzebna jest subtelność jest nieodpowiednie Dotyczy to sytuacji gdzie wizualna przejrzystość i prostota są kluczowe Dotted tworzy linię z kropkami która różni się od dashed strukturą i wyglądem podczas gdy dashed używa kresek dotted sprawia wrażenie bardziej delikatnej i lekko chaotycznej linii co nie zawsze jest zgodne z zamierzonym stylem estetycznym Struktura dotted może być stosowana tam gdzie wymagana jest bardziej dekoracyjna linia Wybór właściwej właściwości jest kluczowy dla osiągnięcia zamierzonego efektu wizualnego i powinien być oparty na standardach projektowania stron internetowych które uwzględniają zarówno estetykę jak i funkcjonalność Zapewnienie spójności w użyciu stylów w całej witrynie jest również istotne dla zachowania profesjonalnego wyglądu i łatwości użytkowania takich jak rozpoznawalność interakcji i intuicyjność nawigacji poprzez odpowiednie oznaczenia CSS pozwala na szeroką personalizację co wymaga zrozumienia subtelnych różnic między różnymi wartościami stylów i ich odpowiednimi zastosowaniami w kontekście projektu

Pytanie 11

Jakiej kwerendy w bazie MariaDB należy użyć, aby wybrać artykuły, których ceny mieszczą się w przedziale domkniętym <10, 20>?

A. SELECT * FROM Artykuly WHERE Cena BETWEEN 10 AND 20
B. SELECT * FROM Artykuly WHERE Cena IN (10, 20)
C. SELECT * FROM Artykuly WHERE Cena LIKE 1%, 2%
D. SELECT * FROM Artykuly WHERE Cena > 10 AND Cena < 20
Pierwsza z niepoprawnych odpowiedzi, 'SELECT * FROM Artykuly WHERE Cena IN (10, 20);', jest błędna, ponieważ operator IN służy do sprawdzania, czy wartość znajduje się w określonej liście wartości. W tym przypadku zwróci tylko artykuły, których cena wynosi dokładnie 10 lub 20, a nie wszystkie artykuły w przedziale między tymi wartościami. Operator IN nie obsługuje zakresów, co może prowadzić do niepełnych wyników w analizach cenowych. Odpowiedź 'SELECT * FROM Artykuly WHERE Cena LIKE 1%, 2%;' również nie jest poprawna, ponieważ operator LIKE jest używany do wyszukiwania wzorców w tekstach, a nie do porównywania wartości liczbowych. Użycie LIKE w tym kontekście jest całkowicie niewłaściwe i prowadzi do błędnych interpretacji wyników, co jest typowym błędem wśród początkujących użytkowników SQL. Z kolei kwerenda 'SELECT * FROM Artykuly WHERE Cena > 10 AND Cena < 20;' z kolei nie obejmuje wartości granicznych 10 i 20, co sprawia, że nie zwróci artykułów, których cena wynosi równo 10 lub 20. To pokazuje typowy błąd myślowy, polegający na niepełnym zrozumieniu zastosowania operatorów porównawczych w SQL. W praktyce, aby uzyskać pełny zakres wartości w analizach, kluczowe jest zrozumienie różnic między tymi operatorami oraz ich właściwe zastosowanie w kontekście wymagań dotyczących danych.

Pytanie 12

Metoda i zmienna są widoczne tylko dla innych metod w obrębie tej samej klasy. Jaki modyfikator odpowiada przedstawionemu opisowi?

A. public
B. protected
C. static
D. private
Modyfikator 'private' w języku programowania Java, a także w innych językach obiektowych, jest kluczowym elementem kontrolowania dostępu do metod i zmiennych. Oznaczenie metody lub zmiennej jako 'private' sprawia, że jest ona dostępna wyłącznie dla wewnętrznych operacji klasy, co zwiększa bezpieczeństwo kodu i chroni przed niezamierzonymi modyfikacjami z zewnątrz. Przykładem zastosowania 'private' może być zmienna, która przechowuje ważne dane, takie jak hasło użytkownika w klasie zarządzającej danymi logowania. Dzięki temu, że jest ona prywatna, inne klasy nie mają możliwości jej odczytu lub zmiany, co ogranicza ryzyko naruszenia bezpieczeństwa. Dobra praktyka programistyczna zaleca stosowanie modyfikatora 'private' tam, gdzie to możliwe, aby implementować kapsułkowanie, co jest jedną z fundamentalnych zasad programowania obiektowego. Standaryzacja praktyk dostępu do danych w ten sposób wspiera łatwe zarządzanie kodem oraz jego przyszłą modyfikowalność.

Pytanie 13

Formaty wideo, które są wspierane przez standard HTML5, to

A. MP4, Ogg, WebM
B. Ogg, AVI, MPEG
C. MP4, AVI
D. Ogg, QuickTime
Wybór odpowiedzi takiej jak MP4, AVI, nie uwzględnia faktu, że format AVI nie jest obsługiwany przez HTML5. AVI to starszy format kontenera, który wymaga zainstalowanych kodeków, co czyni go mniej przydatnym w kontekście nowoczesnych aplikacji webowych, które stawiają na zgodność i łatwość użycia. Podobnie, wybór Ogg, QuickTime również jest błędny, ponieważ format QuickTime, choć popularny, nie jest częścią standardu HTML5 i wymaga korzystania z dodatkowych wtyczek lub komponentów w przeglądarkach, co nie sprzyja wydajności ani wygodzie użytkowników. W przypadku Ogg, choć jest to format otwarty, jego zastosowanie w praktyce jest ograniczone w porównaniu z MP4 czy WebM. Również zestawienie Ogg, AVI, MPEG jest mylące, ponieważ MPEG to bardziej ogólne określenie dla różnych standardów kompresji wideo, a nie konkretny format pliku. Współczesne praktyki programistyczne i standardy internetowe preferują formaty, które są natywnie wspierane przez przeglądarki, a te, które wymagają dodatkowych wtyczek lub nie są powszechnie używane, są odrzucane. Zrozumienie, które formaty są zgodne z HTML5, jest kluczowe dla zapewnienia optymalnych doświadczeń użytkownika.

Pytanie 14

Dla strony internetowej stworzono styl, który będzie stosowany tylko do wybranych znaczników, takich jak niektóre nagłówki oraz kilka akapitów. W tej sytuacji, aby przypisać styl do konkretnych znaczników, najodpowiedniejsze będzie użycie

Ilustracja do pytania
A. klasy
B. pseudoklasy
C. identyfikatora
D. selektora akapitu
Pseudoklasy w CSS są używane do stylizowania elementów w określonym stanie, np. :hover dla zmiany stylu po najechaniu myszą. Nie są odpowiednie do przypisywania unikalnych stylów do konkretnych elementów. Identyfikator w CSS, oznaczany przez #, jest używany do stylizowania jednego unikalnego elementu na stronie. Jego użycie jest ograniczone do jednego elementu, co jest zgodne z zasadą unikalności identyfikatorów w dokumencie HTML. Nie nadaje się do sytuacji, gdy ten sam styl ma być stosowany do wielu elementów, ponieważ zmuszałoby to do definiowania i przypisywania wielu unikalnych identyfikatorów do każdego z nich, co jest przeciwieństwem DRY (Don't Repeat Yourself). Selektor akapitu bezpośrednio odnosi się do wszystkich elementów danego typu, np. p dla wszystkich akapitów. Nie jest on elastyczny, gdy chcemy zastosować styl tylko do niektórych elementów danego typu. Klasy oferują większą elastyczność w zarządzaniu stylami wielu elementów, ponieważ mogą być stosowane do różnych typów elementów w różnych miejscach dokumentu HTML. Ponadto, klasy są bardziej czytelne i ułatwiają utrzymanie kodu, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w programowaniu front-endowym. Użycie klas wspiera również lepszą strukturę i modularność kodu CSS, co jest istotne w kontekście pracy zespołowej oraz skalowalności projektu.

Pytanie 15

Tabele: Firmy oraz Zamówienia są ze sobą powiązane relacją jeden do wielu. Aby uzyskać tylko identyfikatory zamówień wraz z odpowiadającymi im nazwami firm dla przedsiębiorstw, których poziom wynosi 4, należy użyć polecenia

Ilustracja do pytania
A. SELECT Zamówienia.id, nazwa FROM Zamówienia JOIN Firmy ON Zamówienia.id = Firmy.id WHERE poziom = 4
B. SELECT Zamówienia.id, nazwa FROM Zamówienia JOIN Firmy WHERE poziom = 4
C. SELECT Zamówienia.id, nazwa FROM Zamówienia JOIN Firmy ON Zamówienia.Firmy_id = Firmy.id WHERE poziom = 4
D. SELECT id, nazwa FROM Zamówienia JOIN Firmy ON Zamówienia.Firmy_id = Firmy.id WHERE poziom = 4
W kontekście zaproponowanych odpowiedzi, błędne podejścia wynikają głównie z niewłaściwego zastosowania klauzuli JOIN oraz braku zrozumienia relacji między tabelami. Kluczowym błędem jest ignorowanie związku pomiędzy kluczem głównym i kluczem obcym, co prowadzi do niepoprawnych wyników w zapytaniach SQL. Na przykład, próba połączenia tabel bez wyraźnego zdefiniowania relacji poprzez klauzulę ON może skutkować pełnym iloczynem kartezjańskim, co jest nieefektywne i często nieprawidłowe pod względem logicznym. Innym częstym błędem w analizie takich zapytań jest niedostateczne uwzględnienie warunków filtrowania w klauzuli WHERE. Warunki te są niezbędne do ograniczenia zestawu wyników do tych, które są istotne dla bieżącej analizy, zwłaszcza w kontekście zamówień i firm o określonym poziomie. Niepoprawne stosowanie aliasów lub brak ich użycia może także prowadzić do niejasności, zwłaszcza w bardziej złożonych zapytaniach, gdzie precyzyjne odwoływanie się do kolumn jest kluczowe. Ponadto, pomijanie sprawdzenia czy dane kolumny istnieją i są odpowiednio indeksowane może prowadzić do błędów wykonania zapytań lub znacznego spadku wydajności, co ma krytyczne znaczenie w środowisku produkcyjnym. Dbając o unikanie takich błędów, warto zastosować się do zasad projektowania baz danych, które skupiają się na integralności referencyjnej i optymalizacji zapytań, co zwiększa ich efektywność i czytelność w praktycznych zastosowaniach biznesowych. Zachowanie tych zasad pozwala na budowanie solidnych i wydajnych systemów bazodanowych, które wspierają procesy decyzyjne w organizacjach.

Pytanie 16

Skrypt w JavaScript, który obsługuje wynagrodzenia pracowników, powinien stworzyć raport dla tych, którzy są zatrudnieni na umowę o pracę oraz otrzymują wynagrodzenie w przedziale domkniętym od 4000 do<br> 4500 zł. Jaki warunek należy zastosować do wygenerowania raportu?

A. umowa == 'praca' && (pensja >= 4000 && pensja <= 4500)
B. umowa == 'praca' || (pensja >= 4000 && pensja <= 4500)
C. umowa == 'praca' && (pensja >= 4000 || pensja <= 4500)
D. umowa == 'praca' || (pensja >= 4000 || pensja <= 4500)
Odpowiedź umowa == 'praca' && (pensja >= 4000 && pensja <= 4500) jest poprawna, ponieważ precyzyjnie określa warunki, jakie muszą być spełnione, aby wygenerować raport. Warunek umowa == 'praca' zapewnia, że analizujemy tylko pracowników zatrudnionych na umowę o pracę, co jest kluczowe w kontekście raportowania. Dodatkowo zastosowanie operatora logicznego '&&' w połączeniu z zakresowym sprawdzeniem pensji (pensja >= 4000 && pensja <= 4500) skutkuje tym, że raport zostanie wygenerowany wyłącznie dla pracowników, których pensja mieści się w ścisłym przedziale od 4000 do 4500 zł. To podejście jest zgodne z dobrymi praktykami programistycznymi, gdzie ważne jest, aby warunki były ściśle zdefiniowane, co pozwala uniknąć nieporozumień i błędów w danych. Przykładowo, jeżeli stworzymy funkcję generującą raport, możemy ją łatwo zaimplementować w systemie hr, co pozwoli na automatyzację procesów związanych z płacami oraz raportowaniem, a także zwiększy przejrzystość i precyzję w zarządzaniu danymi finansowymi.

Pytanie 17

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 18

W systemie kolorów RGB kolor żółty uzyskuje się przez zmieszanie dwóch barw: zielonej i czerwonej. Jaki kod szesnastkowy reprezentuje kolor żółty?

A. #F0F0F0
B. #FFFF00
C. #FF00FF
D. #00FFFF
Nieprawidłowe odpowiedzi mogą sugerować brak zrozumienia podstawowych zasad tworzenia kolorów w modelu RGB. Kod #FF00FF reprezentuje kolor fioletowy. Składa się on z maksymalnej wartości czerwonego (FF), braku zielonego (00) i maksymalnej wartości niebieskiego (FF). Umożliwia to powstawanie kolorów o różnych odcieniach, ale nie żółtego. Kolejnym błędnym wyborem jest kod #00FFFF, który oznacza kolor cyjan (turkusowy). W tym przypadku wartości czerwonej są zerowe (00), zielona ma wartość 255 (FF), a niebieska także 255 (FF). Ostatni kod, #F0F0F0, to odcień szarości, w którym wszystkie trzy składniki RGB mają dość wysokie wartości, ale nie w wystarczającej kombinacji, aby uzyskać żółty. Zrozumienie kolorów RGB wymaga zrozumienia, że każdy kolor tworzony jest poprzez mieszanie odpowiednich wartości podstawowych. Typowym błędem myślowym, prowadzącym do wyboru niewłaściwej odpowiedzi, jest niepoprawne łączenie wartości kolorów lub mylenie ich składników. Praktyka tworzenia palet kolorów powinna opierać się na znajomości standardów branżowych, co pozwala uniknąć pomyłek i zapewnić lepszą jakość wizualną projektów. Dobrze jest również znać zastosowanie kolorów w kontekście dawania informacji; na przykład, kolor żółty jest często używany do oznaczania ostrzeżeń, co podkreśla znaczenie zrozumienia jego kodu szesnastkowego w praktyce.

Pytanie 19

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 20

W systemie baz danych sklepu komputerowego znajduje się tabela o nazwie komputery. Aby stworzyć raport, który wyświetli dane dla konkretnego zestawu informacji z tej tabeli, zawierający tylko te komputery, które mają co najmniej 8 GB pamięci RAM oraz procesor Intel, można wykorzystać zapytanie:

A. SELECT * FROM komputery WHERE procesor= 'Intel' AND pamiec<8
B. SELECT * FROM komputery WHERE procesor= 'Intel' OR pamiec>=8
C. SELECT * FROM komputery WHERE procesor= 'Intel' AND pamiec>=8
D. SELECT * FROM komputery WHERE procesor= 'Intel' OR pamiec<8
Pierwsza z niepoprawnych odpowiedzi wykorzystuje operator 'OR' w połączeniu z warunkiem 'pamiec<8', co jest niewłaściwe, ponieważ pozwala na zwrócenie komputerów, które mają procesor Intel, ale pamięć RAM mniejszą niż 8 GB. To nie spełnia wymagań dotyczących minimalnej pamięci. Druga odpowiedź również błędnie używa operatora 'OR', co pozwala na zwrócenie komputerów z procesorem Intel, które mogą mieć pamięć większą lub równą 8 GB, ale także te, które nie mają procesora Intel, ale ich pamięć RAM jest mniejsza niż 8 GB. To narusza zasadę, że obydwa warunki muszą być jednocześnie spełnione, co prowadzi do nieprawidłowych wyników. Ostatnia niepoprawna odpowiedź wykorzystuje operator 'AND', jednak warunek dotyczący pamięci jest błędny, ponieważ odnosi się do pamięci mniejszej niż 8 GB, co jest sprzeczne z wymaganiami. Każda z tych odpowiedzi wprowadza w błąd, ponieważ nie spełniają one kryteriów, które zostały jasno określone w pytaniu, co może prowadzić do nieefektywnego zarządzania danymi w bazie i błędnych analiz.

Pytanie 21

Jaką funkcję pełni CONCAT w języku SQL?

A. określenie podłańcucha znaków z tekstu wejściowego
B. przycinanie wyświetlanego tekstu
C. usuniecie określonego tekstu
D. łączenie tekstu do wyświetlenia
Chociaż usunięcie wskazanego tekstu, przycięcie wyświetlanego tekstu oraz wyznaczenie podłańcucha znaków są funkcjami, które mogą być użyteczne w operacjach na danych, nie są one związane z funkcjonalnością CONCAT. Usunięcie wskazanego tekstu jest realizowane przez funkcje takie jak REPLACE, które zastępują określone fragmenty tekstu innymi wartościami, a nie przez łączenie ich w jeden ciąg. Przycięcie wyświetlanego tekstu, na przykład przy użyciu funkcji TRIM, dotyczy usuwania białych znaków z początku i końca łańcucha, co również nie ma związku z łączeniem tekstów. Wyznaczenie z wejściowego tekstu podłańcucha znaków można zrealizować przez funkcję SUBSTRING, która pozwala na wydobycie określonego fragmentu z długiego tekstu. Każda z tych operacji ma swoje zastosowanie i jest bardzo przydatna w kontekście przetwarzania danych, jednak nie przynależą do funkcji CONCAT, której głównym celem jest łączenie tekstów, a nie ich modyfikacja w inny sposób.

Pytanie 22

Podany kod źródłowy ma na celu pokazanie<table style="border: 2px solid black; border-collapse: collapse; margin-bottom: 20px;"> <tr> <td style="border: 1px solid black; padding: 10px; font-family: monospace;"> $liczba = 1;<br> while ($liczba != 0)<br> {<br> &nbsp;&nbsp;$liczba = rand(0, 100);<br> &nbsp;&nbsp;echo $liczba;<br> } </td> </tr> </table>

A. kolejne liczby od 1 do 100
B. liczby wprowadzane z klawiatury do momentu, gdy wczytana zostanie wartość 0
C. wylosowane liczby od 1 do 99
D. losowe liczby od 0 do 100 aż do momentu, gdy wylosowana zostanie wartość 0
Odpowiedzi, które sugerują, że kod generuje kolejne liczby od 1 do 100, wylosowane liczby od 1 do 99, czy też wczytane z klawiatury liczby, zawierają fundamentalne błędy w interpretacji logiki działania przedstawionego kodu. Po pierwsze, pętla while w kodzie analizowanym opiera się na losowym generowaniu liczb z wykorzystaniem funkcji rand(), a nie na sekwencyjnym przydzielaniu wartości. Kod nie generuje przyrostu numerycznego, jak sugeruje odpowiedź sugerująca liczby od 1 do 100. Ponadto, nie ma żadnej logiki, która wprowadzałaby wartości do programu z klawiatury, co całkowicie wyklucza odpowiedzi sugerujące wczytywanie liczb. Ważne jest, aby zrozumieć, że w kontekście programowania różnica pomiędzy losowym generowaniem a sekwencyjnym przydzielaniem wartości ma kluczowe znaczenie. Niepoprawne koncepcje pochodzą często z mylenia pojęć losowości i deterministycznych sekwencji, co prowadzi do błędnych wniosków. Każdy programista musi być świadomy tych różnic, aby unikać nieporozumień w kodzie, co jest istotne zarówno w codziennej praktyce programistycznej, jak i w bardziej złożonych projektach, gdzie precyzyjne działanie kodu jest kluczowe dla uzyskania oczekiwanych wyników.

Pytanie 23

Utworzono bazę danych z tabelą mieszkancy, która zawiera pola: nazwisko, imie, miasto. Następnie zrealizowano poniższe zapytanie do bazy: ```SELECT nazwisko, imie FROM mieszkancy WHERE miasto='Poznań' UNION ALL SELECT nazwisko, imie FROM mieszkancy WHERE miasto='Kraków';``` Wskaź, które zapytanie zwróci te same dane.

A. ```SELECT nazwisko, imie FROM mieszkancy AS 'Poznań' OR 'Kraków';```
B. ```SELECT nazwisko, imie FROM mieszkancy WHERE miasto HAVING 'Poznań' OR 'Kraków';```
C. ```SELECT nazwisko, imie FROM mieszkancy WHERE miasto='Poznań' OR miasto='Kraków';```
D. ```SELECT nazwisko, imie FROM mieszkancy WHERE miasto BETWEEN 'Poznań' OR 'Kraków';```
Wszystkie niepoprawne odpowiedzi zawierają błędy syntaktyczne lub logiczne, które uniemożliwiają prawidłowe wykonanie zapytania. W pierwszej odpowiedzi użycie aliasu 'AS' jest niewłaściwe w tym kontekście, ponieważ nie można zastosować aliasu dla warunku w klauzuli WHERE. SQL nie interpretuje 'OR' w ten sposób, co powoduje, że zapytanie nie zwróci żadnych wyników. Druga odpowiedź z zastosowaniem klauzuli HAVING jest także błędna, ponieważ HAVING służy do filtrowania wyników po agregacji, a nie do prostego filtrowania danych w kolumnach. W tym przypadku poprawne byłoby użycie WHERE, które jest dedykowane do tego celu. Ostatnia odpowiedź z użyciem 'BETWEEN' jest zupełnie nieprawidłowa, ponieważ operator BETWEEN oczekuje dwóch wartości do porównania oraz nie może być używany z wieloma wartościami za pomocą 'OR'. W przypadku miast, powinno się stosować warunek, który precyzyjnie zdefiniuje, które miasta mają być brane pod uwagę, co w tej sytuacji nie zostało spełnione. Te błędy wskazują na nieprawidłowe zrozumienie zasad działania SQL oraz różnic pomiędzy operatorami logicznymi.

Pytanie 24

Dane są zapisy w tabeli uczniowie, które zostały przedstawione na rysunku. Jaki będzie rezultat wykonania podanego zapytania SQL?

Ilustracja do pytania
A. Dane 4, 3, 4, 3
B. Liczba wierszy równa 4
C. Wartość 3.5
D. Suma ocen równa 14
W kontekście przedstawionego zapytania SQL błędne jest oczekiwanie że wynikiem będzie dane 4 3 4 3 lub suma ocen równa 14. Wynika to z faktu że funkcja AVG() służy do obliczania średniej a nie zwracania poszczególnych wartości ani ich sumy. Często spotykanym błędem jest mylenie funkcji agregujących takich jak AVG() SUM() COUNT() z prostym wyborem danych. Funkcje agregujące przetwarzają dane aby dostarczyć zagregowany wynik zamiast zwracać pojedyncze rekordy. Zapytanie SELECT AVG(ocena) jest skonstruowane aby obliczyć średnią wartość kolumny ocena przez co nie zwraca pełnego zestawu danych ani ich sumy. Co więcej liczba wierszy równa 4 sugerowałaby użycie funkcji COUNT() która zlicza liczbę rekordów. Zrozumienie różnic między tymi funkcjami jest kluczowe w analizie danych i konstruowaniu zapytań SQL. SQL oferuje różne sposoby manipulacji i analizy danych a skuteczne korzystanie z tych narzędzi wymaga jasnego zrozumienia ich funkcji i zastosowań. Tylko przez właściwe zrozumienie celu każdej funkcji można poprawnie interpretować i analizować dane w kontekście rzeczywistych scenariuszy biznesowych i technicznych.

Pytanie 25

Funkcja, która wywołuje samą siebie to

A. hermetyzacja
B. rekurencja
C. dziedziczenie
D. iteracja
Iteracja, hermetyzacja i dziedziczenie to pojęcia związane z programowaniem, ale nie odnoszą się do konceptu rekurencji. Iteracja to proces powtarzania zestawu instrukcji, aż do spełnienia określonego warunku. W przeciwieństwie do rekurencji, w iteracji nie zachodzi wywoływanie samej siebie, a raczej wykorzystuje się pętle, takie jak for czy while, aby przejść przez dane lub wykonywać operacje wielokrotnie. Hermetyzacja odnosi się do techniki programowania obiektowego, która polega na ukrywaniu wewnętrznych szczegółów implementacji obiektu i udostępnianiu jedynie niezbędnych interfejsów, co pozwala na zachowanie kontroli nad danymi i ich modyfikacjami. To z kolei wpływa na zwiększenie bezpieczeństwa oraz modularności kodu, ale nie ma związku z wywoływaniem funkcji samej siebie. Dziedziczenie to mechanizm, który umożliwia tworzenie nowych klas na podstawie już istniejących, dzieląc z nimi atrybuty oraz metody. Chociaż dziedziczenie jest fundamentalnym aspektem programowania obiektowego, nie dotyczy ono rekurencji ani sposobu, w jaki funkcje mogą się wywoływać. Każda z tych koncepcji ma swoje unikalne zastosowanie i znaczenie w programowaniu, ale są one odrębne od idei rekurencji.

Pytanie 26

Która z poniższych zasad NIE WPŁYNIE pozytywnie na poprawę czytelności kodu?

A. Kod powinien być tworzony bez wcięć oraz zbędnych enterów
B. Każda linia kodu powinna zawierać tylko jedną komendę
C. Warto dodawać komentarze w bardziej skomplikowanych fragmentach kodu
D. Nazwy zmiennych powinny odzwierciedlać ich funkcję
Wszystkie inne odpowiedzi wskazują na praktyki, które znacząco przyczyniają się do poprawy czytelności kodu. Nazwy zmiennych odzwierciedlające ich zadanie pozwalają innym programistom szybko zrozumieć, co dany fragment kodu robi, co jest nieocenione w procesie przeglądu kodu oraz jego późniejszej konserwacji. Komentarze umieszczane w trudniejszych częściach kodu mają na celu wyjaśnienie logiki oraz intencji programisty, co ułatwia późniejsze zrozumienie i modyfikowanie kodu. Kiedy programiści wracają do kodu po dłuższym czasie, dobrze opisane fragmenty mogą znacząco przyspieszyć proces przypomnienia sobie działania danego fragmentu. Wreszcie, zasada dotycząca umieszczania jednej instrukcji na linii promuje klarowność i porządek, co minimalizuje ryzyko błędów oraz ułatwia debugowanie. Ignorowanie tych zasad prowadzi do kodu, który jest nieczytelny, trudny do zrozumienia i modyfikacji, co jest sprzeczne z najlepszymi praktykami programowania, które kładą nacisk na przejrzystość i utrzymywalność kodu. Programiści powinni dążyć do stosowania tych zasad, aby ich kod był bardziej zrozumiały i łatwiejszy do utrzymania.

Pytanie 27

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 28

Jaki typ danych w MySQL należy zastosować, aby w jednym polu zapisać zarówno datę, jak i czas?

A. YEAR
B. TIMESTAMP
C. BOOLEAN
D. DATE
Odpowiedzi DATE, YEAR i BOOLEAN są niewłaściwe w kontekście przechowywania zarówno daty, jak i czasu w bazie danych MySQL. DATE jest typem danych, który przechowuje tylko datę, bez informacji o godzinie. Użycie DATE oznaczałoby utratę ważnych informacji o czasie, co może być istotne w wielu aplikacjach, na przykład w systemach rejestracji zdarzeń. YEAR, z kolei, jest ograniczonym typem danych, który służy jedynie do przechowywania roku. Oznacza to, że nie może być użyty do rejestrowania pełnej daty ani czasu, co jest niewystarczające w przypadku wielu praktycznych zastosowań. BOOLEAN to typ danych, który przechowuje jedynie wartości logiczne (prawda/fałsz) i nie ma zastosowania w kontekście daty i czasu. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do wyboru niewłaściwych typów danych, obejmują myślenie, że daty i czasy można zrealizować oddzielnie, co w praktyce może prowadzić do problemów z synchronizacją i zarządzaniem danymi. Właściwe rozumienie dostępnych typów danych w MySQL jest kluczowe dla efektywnego projektowania baz danych i zapewnienia ich integralności.

Pytanie 29

Wskaż poprawne zdanie dotyczące poniższego polecenia. ```CREATE TABLE IF NOT EXISTS ADRES (ulica VARCHAR(70)) CHARACTER SET utf8); ```

A. IF NOT EXISTS używa się opcjonalnie, żeby potwierdzić, że taka tabela nie istnieje w bazie danych
B. Rekord tabeli nie może mieć wartości 3 MAJA
C. Nie można dodawać do tabeli ulic, które zawierają polskie znaki w nazwie
D. Klauzula CHARACTER SET utf8 jest wymagana
Pierwsze stwierdzenie, że rekordem tabeli nie może być 3 MAJA, jest niepoprawne, ponieważ w SQL nie ma ograniczeń co do znaków w wartościach tekstowych poza ogólnymi zasadami dotyczącymi typów danych. Jeżeli kolumna była zdefiniowana jako VARCHAR, można wprowadzać dowolne ciągi znaków, w tym daty w formacie tekstowym, o ile są one zgodne z ograniczeniami zdefiniowanymi na poziomie bazy danych. Drugie stwierdzenie, że klauzula CHARACTER SET utf8 jest obowiązkowa, również jest błędne. Ustalanie zestawu znaków jest opcjonalne; jeśli nie zostanie określony, system domyślnie użyje zestawu znaków przypisanego do bazy danych. Zestaw znaków jest istotny dla poprawnego przechowywania i wyświetlania danych tekstowych, ale jego brak nie uniemożliwia stworzenia tabeli. Wreszcie, trzecie stwierdzenie, że do tabeli nie można wprowadzać ulic zawierających polskie znaki, jest nieprawdziwe. W przypadku użycia zestawu znaków utf8, baza danych jest w stanie poprawnie przechowywać i przetwarzać polskie znaki diakrytyczne, takie jak ą, ę, ó, czy ł. W związku z tym nie ma żadnych ograniczeń co do wprowadzania takich danych, co czyni wprowadzenie ulic z polskimi znakami jak najbardziej możliwym i prawidłowym.

Pytanie 30

Jakie jest zadanie funkcji Desaturacja?

A. powiększenie intensywności kolorów
B. przekształcenie kolorów na odcienie szarości
C. zwiększenie liczby kolorów używanych w grafice
D. rozjaśnienie wizualizacji
Zwiększenie jaskrawości kolorów to podejście, które w ogóle nie ma nic wspólnego z desaturacją. Takie coś zazwyczaj prowadzi do bardziej intensywnych kolorów, ale w kontekście desaturacji to totalne nieporozumienie. Desaturacja wręcz zmniejsza nasycenie, przekształcając to w szarość. Rozjaśnienie? To jeszcze inna sprawa. Zwiększa jasność pikseli, co może spowodować utratę szczegółów w jasnych miejscach, podczas gdy desaturacja nie zmienia jasności, tylko to, jak postrzegamy kolory. Mówiąc o zwiększeniu liczby kolorów to w ogóle bzdura, bo desaturacja ogranicza paletę do odcieni szarości. Często ludzie mylą nasycenie, jasność i kolor, co wprowadza w błąd, a zrozumienie tych terminów to kluczowa umiejętność dla każdego, kto zajmuje się grafiką czy fotografią.

Pytanie 31

Ile razy zostanie wykonana pętla napisana w języku PHP, przy założeniu, że zmienna kontrolna nie jest zmieniana w trakcie działania pętli? for $i = 0; $i <=10; $i+=2) { .... }

A. 0
B. 5
C. 10
D. 6
Wybór błędnych odpowiedzi wynika z nieprawidłowego zrozumienia działania pętli for oraz sposobu, w jaki zostają liczone iteracje. Odpowiedzi takie jak 0, 5 czy 10 są oparte na mylących założeniach. Na przykład, odpowiedzi 0 i 10 mogą sugerować, że pętla nie wykonuje żadnych iteracji lub, że wykonuje ich zbyt wiele, co jest sprzeczne z rzeczywistością. Pętla for, jak w tym przypadku, zaczyna od 0 i kończy na 10, a krok wynosi 2. Zmiana wartości $i przy każdym przejściu pętli jest kluczowym elementem do zrozumienia. Jeśli więc zmienna nie jest zmieniana, nie osiągnie ona wartości końcowej prawidłowo. Typowym błędem jest także myślenie o warunkach w sposób nieprecyzyjny; w tym wypadku warunek $i <= 10 jest spełniony dla wartości 10, co może mylić. W praktyce, programiści powinni zawsze dokładnie analizować zakres iteracji, aby uniknąć błędnych założeń. To zrozumienie jest fundamentalne, aby pisać wydajny i bezpieczny kod, stosując się do najlepszych praktyk programistycznych.

Pytanie 32

Język PHP zapewnia wsparcie dla

A. obiektów przeglądarki
B. zdarzeń związanych z myszą
C. klawiszy klawiatury
D. sesji i ciastek
Chociaż odpowiedzi dotyczące obiektów przeglądarki, zdarzeń myszy czy klawiatury mogą być związane z interakcjami użytkownika w kontekście aplikacji internetowych, to jednak nie są bezpośrednio powiązane z funkcjonalnościami PHP. PHP działa po stronie serwera, co oznacza, że nie ma bezpośredniego dostępu do obiektów przeglądarki ani zdarzeń, które występują na kliencie. Obiekty przeglądarki, takie jak DOM (Document Object Model), są manipulowane przy użyciu języków skryptowych po stronie klienta, takich jak JavaScript. Zdarzenia myszy i klawiatury również są obsługiwane przez JavaScript, który reaguje na interakcje użytkownika w czasie rzeczywistym, ciekawą funkcjonalnością, która jest poza zasięgiem PHP. Zrozumienie różnicy między działaniem kodu po stronie serwera a po stronie klienta jest kluczowe, aby uniknąć błędnych założeń dotyczących możliwości PHP. Pamiętajmy, że PHP może współpracować z JavaScript, ale nie zastępuje go; w praktyce często stosuje się obydwa języki równocześnie, aby uzyskać pełną funkcjonalność aplikacji webowych. Ignorowanie tych podstawowych różnic prowadzi do nieporozumień dotyczących roli, jaką odgrywają różne technologie w tworzeniu nowoczesnych aplikacji internetowych.

Pytanie 33

Definicja formularza została użyta na stronie internetowej, która przesyła dane do pliku napisanego w języku PHP. W jakiej tablicy będą dostępne dane z tego formularza?

Ilustracja do pytania
A. $_COOKIE
B. $_ACTION
C. $_GET
D. $_POST
Tablica $_POST w PHP służy do przechwytywania danych przesyłanych za pomocą metody POST. Jest to standardowa praktyka w przypadku formularzy, które zawierają dane wrażliwe lub dużą ilość informacji. Metoda POST przesyła dane w treści żądania HTTP, co oznacza, że nie są one widoczne w adresie URL, co zwiększa bezpieczeństwo w porównaniu do metody GET. Przykładem zastosowania mogą być formularze logowania czy przesyłania plików. W PHP dostęp do danych z formularza można uzyskać poprzez prostą składnię, na przykład $_POST['nazwa_pola']. Ważne jest, aby zawsze walidować i filtrować dane wejściowe, aby zabezpieczyć aplikację przed atakami typu SQL Injection czy XSS. Zastosowanie metody POST jest zgodne z ogólnymi zasadami bezpieczeństwa i standardami projektowania aplikacji webowych, które zalecają ograniczanie widoczności danych przesyłanych przez użytkownika. Dobre praktyki obejmują również stosowanie HTTPS, aby dodatkowo zaszyfrować dane przesyłane pomiędzy klientem a serwerem.

Pytanie 34

Podany fragment dokumentu HTML zawierający kod JavaScript sprawi, że po naciśnięciu przycisku

Ilustracja do pytania
A. obraz1.png zostanie wymieniony na obraz2.png
B. obraz1.png zostanie zniknięty
C. obraz2.png zostanie zniknięty
D. obraz2.png zostanie wymieniony na obraz1.png
W analizie odpowiedzi należy zwrócić uwagę na działanie technologii webowych w kontekście manipulacji elementami HTML. W pytaniu przedstawiono kod JavaScript używany w zdarzeniu onclick przycisku HTML co prowadzi do zmiany stylu elementu. Jeśli chodzi o odpowiedź sugerującą że obraz1.png zostanie ukryty jest to błędne ponieważ w kodzie nie ma odwołania do tego elementu poprzez identyfikator. Manipulacja stylami CSS dotyczy jedynie elementów które zostały jednoznacznie zidentyfikowane w skrypcie. Kolejna błędna odpowiedź mówi że obraz2.png zostanie zastąpiony przez obraz1.png. W rzeczywistości w kodzie nie ma żadnego mechanizmu ani funkcji które by zamieniały jeden obrazek na drugi. Skrypt jedynie ukrywa element zmieniając jego styl display więc nie dochodzi do żadnej zamiany. Odpowiedź sugerująca że obraz1.png zostanie zastąpiony przez obraz2.png również jest błędna z podobnych powodów. Manipulacja DOM w tym przypadku polega wyłącznie na zmianie stylu widoczności a nie na modyfikacji treści czy zamianie elementów. Typowym błędem jest założenie że skrypty JavaScript dokonują zamian elementów co wymaga bardziej zaawansowanych operacji niż zmiana stylu display. Kluczowe w programowaniu webowym jest zrozumienie jak selektywne odwoływanie się do elementów za pomocą funkcji takich jak getElementById pozwala na precyzyjne kontrolowanie ich właściwości i reakcji na interakcje użytkownika co jest fundamentem tworzenia dynamicznych i interaktywnych stron internetowych

Pytanie 35

Aby obraz umieszczony za pomocą kodu HTML mógł być rozpoznawany przez programy wspierające osoby niewidome, konieczne jest określenie atrybutu

A. alt
B. border
C. sizes
D. src
Atrybuty 'src', 'sizes' oraz 'border' nie są odpowiednie do zapewnienia dostępności obrazów w kontekście osób niewidzących, ponieważ nie dostarczają informacji o treści czy kontekście wizualnym. Atrybut 'src' jest używany do wskazywania źródła pliku graficznego, co jest niezbędne do załadowania obrazu, ale nie informuje użytkownika o tym, co ten obraz reprezentuje. W przypadku, gdy obrazek nie załadował się, użytkownik nie otrzyma żadnej informacji na temat treści obrazowej, co jest kluczowym błędem w kontekście dostępności. Atrybut 'sizes' jest związany z responsywnością obrazów - pozwala określić różne wymiary obrazka w zależności od rozmiaru ekranu, co jest przydatne w projektowaniu responsywnych stron, ale w żaden sposób nie wspomaga użytkowników niewidomych. Z kolei 'border' określa styl obramowania obrazka, co ma znaczenie estetyczne, ale nie wpływa na dostępność treści. Stosowanie tych atrybutów zamiast 'alt' jest powszechnym błędem w projektowaniu stron internetowych, ponieważ wskazuje na brak zrozumienia potrzeb osób z ograniczeniami wzrokowymi oraz zaniedbaniu standardów dostępności. W kontekście tworzenia stron internetowych, kluczowe jest, aby każdy element wizualny był również dostosowany do osób, które mogą nie mieć możliwości jego bezpośredniego zobaczenia. Niewłaściwe podejście do stosowania atrybutów w HTML może prowadzić do wykluczenia dużej grupy użytkowników i naruszenia zasad równości w dostępie do informacji.

Pytanie 36

W tabeli psy znajdują się kolumny: imie, rasa, telefon_wlasciciela, rok_szczepienia. Jakie polecenie SQL należy zastosować, aby uzyskać numery telefonów właścicieli psów, które były szczepione przed rokiem 2015?

A. SELECT telefon_wlasciciela FROM psy WHERE rok_szczepienia < 2015
B. SELECT telefon_wlasciciela FROM psy WHERE rok_szczepienia > 2015
C. SELECT imie, rasa FROM psy WHERE rok_szczepienia > 2015
D. SELECT psy FROM rok_szczepienia < 2015
Wybór odpowiedzi 'SELECT telefon_wlasciciela FROM psy WHERE rok_szczepienia < 2015' jest poprawny, ponieważ spełnia wszystkie kryteria zawarte w pytaniu. Kluczowym elementem jest zastosowanie klauzuli WHERE, która filtruje wyniki do tych, gdzie rok szczepienia jest mniejszy niż 2015. Używając SELECT, wybieramy tylko kolumnę 'telefon_wlasciciela', co odpowiada na konkretną potrzebę, jaką jest uzyskanie numerów telefonów właścicieli psów, które były szczepione przed określoną datą. W praktyce, takie zapytanie może być użyteczne w sytuacjach np. przypominania właścicielom o konieczności szczepień, co wpisuje się w szerszy kontekst zarządzania zdrowiem zwierząt. Dobre praktyki w SQL obejmują również staranność przy określaniu warunków filtracji, aby zminimalizować ryzyko błędnych wyników. Warto także pamiętać o indeksowaniu kolumn w bazie danych, co może przyspieszyć wykonywanie takich zapytań, zwłaszcza w dużych zbiorach danych.

Pytanie 37

Jakie jest zadanie poniższej pętli? ```int x = 0; while (x < 10) { mojeKsiazki[x] = new Ksiazka(); x++; }```

A. uzupełnienie tablicy Ksiazka danymi.
B. wyświetlenie na ekranie informacji z tabeli Ksiazka.
C. stwórzenie dziesięciu instancji obiektów typu Ksiazka.
D. stwórzenie jednego obiektu typu mojeKsiazki.
Wszystkie pozostałe odpowiedzi zawierają błędne interpretacje działania przedstawionej pętli. Po pierwsze, wypełnienie tabeli Ksiazka danymi nie jest precyzyjnie określone w kodzie. Pętla nie przypisuje żadnych konkretów do utworzonych obiektów, a jedynie je inicjalizuje. Odpowiedź dotycząca wypisania na ekranie danych tabeli Ksiazka również jest błędna. W kodzie nie ma żadnych instrukcji wyświetlających dane obiektów, więc ta interpretacja jest myląca. Kolejną nieprawidłowością jest sugestia, że pętla tworzy tylko jeden obiekt. W rzeczywistości pętla jest zaprojektowana tak, aby utworzyć osiem obiektów, co jest sprzeczne z założeniem, że jedna iteracja odpowiada jednemu obiektowi. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich wniosków to brak zrozumienia mechanizmu działania pętli i nieumiejętność analizy kodu krok po kroku. Ważne jest, aby programiści potrafili czytać i analizować kod w kontekście ogólnych zasad programowania obiektowego oraz rozumieli rolę pętli w tworzeniu i zarządzaniu obiektami.

Pytanie 38

Jaki będzie rezultat po uruchomieniu podanego skryptu?

Ilustracja do pytania
A. Na ekranie pojawią się oba komunikaty: "test1" oraz "test2"
B. Pojawi się tylko komunikat "test1"
C. Nie zostanie wyświetlony żaden komunikat
D. Pojawi się jedynie komunikat "test2"
W analizie skryptu PHP ważne jest zrozumienie roli metod specjalnych jak __construct() i __destruct(). __construct() uruchamia się podczas tworzenia obiektu, a __destruct() w momencie niszczenia obiektu. Odpowiedź wskazująca, że żaden napis się nie wyświetli, ignoruje fakt, że zarówno konstruktor jak i destruktor wywołują funkcję echo. Przy odpowiedzi, że wyświetli się tylko napis test1, pominięto działanie metody __destruct(), która następuje po zakończeniu skryptu. Natomiast stwierdzenie, że wyświetli się tylko napis test2 ignoruje działanie konstruktora, który zostaje niezwłocznie aktywowany po stworzeniu obiektu $gruszka. Częstym błędem jest nieujmowanie pełnego cyklu życia obiektu, co prowadzi do nieprawidłowego zrozumienia działania destruktorów, zwłaszcza że uruchamiane są one automatycznie, wpływając na zarządzanie zasobami i pamięcią. Zrozumienie tych mechanizmów jest kluczowe w efektywnym zarządzaniu kodem w PHP, szczególnie w zaawansowanych projektach obiektowych.

Pytanie 39

Zapytanie przedstawione poniżej zwróci wynik: ```SELECT COUNT(cena) FROM uslugi;```

A. ilość wszystkich cen usług w tabeli
B. suma wartości cen usług w tabeli
C. wszystkie wartości cenowe usług w tabeli
D. średnią wartość cen usług w tabeli
Pojawiające się nieporozumienia związane z interpretacją zapytania mogą prowadzić do błędnych wniosków. Wybór odpowiedzi, która zakłada, że zapytanie zwróci wszystkie ceny usług, jest nieprecyzyjny, ponieważ funkcja COUNT() nie wyświetla wszystkich wartości, a jedynie ich ilość. Z kolei odpowiedź sugerująca, że zapytanie oblicza średnią cenę usług, również jest błędna, ponieważ do obliczenia średniej stosuje się funkcję AVG(), a nie COUNT(). Dodatkowo, wybór opcji dotyczącej sumy cen usług jest mylący, gdyż do tego celu używa się funkcji SUM(). Zrozumienie, jak działają te funkcje, jest kluczowe w pracy z bazami danych. Funkcja COUNT() wykonuje zadanie zliczenia, co różni się od zadań agregacyjnych takich jak SUM() czy AVG(), które operują na wartościach liczbowych. Typowym błędem jest mylenie zadań zliczania z zadaniami obliczeniowymi, co może prowadzić do nieprawidłowych analiz danych. Dlatego ważne jest, aby przed sformułowaniem zapytania dobrze zrozumieć, jakie operacje są wykonywane na danych i jakie funkcje są do tego odpowiednie.

Pytanie 40

W dokumencie HTML umieszczono tekst sformatowany określonym stylem. Aby dodać do tego tekstu kilka słów sformatowanych innym stylem, należy użyć znacznika

A. <table>
B. <hr>
C. <span>
D. <section>
Znaczniki <hr>, <table> oraz <section> nie są odpowiednie do wtrącania fragmentów tekstu w innym stylu. <hr> to znacznik, który wprowadza poziomą linię, służący do wizualnego oddzielania elementów na stronie, a nie do formatowania tekstu. Stosowanie go w miejscu, gdzie chcemy zmienić styl fragmentu tekstu, byłoby nieefektywne i zmniejszałoby czytelność. Z kolei <table> jest używane do tworzenia tabel, co oznacza, że jego zastosowanie ogranicza się do strukturyzowania danych w formie wierszy i kolumn. Tego znacznika nie można użyć do lokalnego formatowania tekstu, ponieważ wprowadza on zupełnie inny kontekst i zmienia sposób, w jaki przeglądarka interpretuje i wyświetla zawartość. Ostatecznie <section> jest stosowane do grupowania powiązanych treści w sekcję dokumentu, co jest przydatne w kontekście organizacji treści, ale nie ma zastosowania w przypadku, gdy chcemy zmienić styl pojedynczych wyrazów lub fraz. Każdy z tych znaczników ma swoje specyficzne zastosowanie w HTML, które nie odpowiada potrzebie lokalnego formatowania tekstu, co czyni je niewłaściwymi wyborami w tym kontekście.