Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
  • Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
  • Data rozpoczęcia: 13 maja 2025 15:13
  • Data zakończenia: 13 maja 2025 15:28

Egzamin zdany!

Wynik: 20/40 punktów (50,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Oblicz masę netto papieru w formacie B1 (700 x 1 000 mm) o gramaturze 135 g/m2, potrzebną do wydrukowania 8 000 materiałów w formacie B4?

A. 96,4 kg
B. 98,6 kg
C. 92,5 kg
D. 94,5 kg
Odpowiedź 94,5 kg jest prawidłowa, ponieważ do obliczenia masy netto papieru potrzebujemy znać powierzchnię wydruku oraz gramaturę papieru. Format B4 ma wymiary 250 x 353 mm, co daje 0,088 m2 na jeden arkusz. Przy 8000 akcydensach, całkowita powierzchnia potrzebnego papieru wynosi 8000 * 0,088 m2 = 704 m2. Następnie, przy gramaturze 135 g/m2, musimy pomnożyć tę powierzchnię przez gramaturę: 704 m2 * 135 g/m2 = 95040 g, co w przeliczeniu daje 95,04 kg. Jednak należy uwzględnić, że papier jest sprzedawany w formatach arkuszowych, a B1 ma wymiary 700 x 1000 mm, co daje 0,7 m2. Ostatecznie, aby uzyskać masę netto, należy obliczyć, ile arkuszy B1 potrzeba, co zmienia wyniki na 94,5 kg. Wiedza o gramaturze i formatach papieru jest kluczowa w branży poligraficznej, co pozwala na dokładne planowanie kosztów i materiałów.

Pytanie 2

Ile kolorowych separacji powinno się przygotować do realizacji offsetowych form drukarskich dla druku w palecie kolorów 4+1?

A. 1 separację
B. 8 separacji
C. 5 separacji
D. 4 separacje
Odpowiedź 5 separacji jest prawidłowa, ponieważ w druku offsetowym z kolorystyką 4+1, mamy do czynienia z podstawowym zestawem kolorów CMYK (cyan, magenta, yellow, black) oraz dodatkowym kolorem, który jest często używany do rozszerzenia palety barw lub uzyskania efektów specjalnych. Ten dodatkowy kolor może być na przykład kolorem Pantone, co pozwala na uzyskanie bardziej nasyconych kolorów i lepszego odwzorowania odcieni. W praktyce w druku offsetowym do drukowania materiałów reklamowych, broszur czy katalogów, posiadanie pięciu separacji pozwala na większą elastyczność w kreowaniu projektów graficznych. Warto również zwrócić uwagę na standardy branżowe, takie jak ISO 12647, które podkreślają znaczenie precyzyjnego odwzorowania kolorów w procesie druku. Dodatkowa separacja zwiększa możliwości w zakresie uzyskania unikalnych efektów wizualnych, co jest istotne w kontekście marketingowym. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla efektywnego dostosowywania procesu druku do różnych wymagań projektów graficznych.

Pytanie 3

Jakie oprogramowanie można wykorzystać do wstępnej analizy poprawności stworzenia pliku PDF w jakości do druku?

A. Adobe InDesign
B. Impozycjoner
C. Adobe Acrobat
D. Corel Draw
Wybór impozycjonera do oceny pliku PDF jest niewłaściwy, ponieważ impozycjonery służą głównie do układu i przygotowania plików do druku, a nie do ich wstępnej analizy jakościowej. Ich głównym celem jest optymalizacja rozmieszczenia stron na arkuszu drukarskim, co nie obejmuje oceny technicznych aspektów, takich jak rozdzielczość czy kolory. Corel Draw, jako oprogramowanie do grafiki wektorowej, również nie jest narzędziem dedykowanym do analizy plików PDF pod kątem jakości druku. Choć można w nim otworzyć plik PDF i wprowadzić pewne edycje, nie jest to program zaprojektowany do oceny zgodności z branżowymi standardami druku. Z kolei Adobe InDesign jest profesjonalnym narzędziem do projektowania layoutów, jednak podobnie jak Corel Draw, nie oferuje zaawansowanych funkcji analizy jakości plików PDF. Często użytkownicy mogą mylić te programy z Adobe Acrobat, nie zdając sobie sprawy, że nie są one zoptymalizowane do weryfikacji plików pod kątem druku. Przygotowując plik PDF do druku, kluczowe jest, aby używać odpowiednich narzędzi i standardów, takich jak PDF/X, które obsługiwane są przez Adobe Acrobat. To pozwala uniknąć typowych błędów, takich jak nieprawidłowe osadzenie czcionek czy błędy w zarządzaniu kolorami, które mogą prowadzić do niezgodności między tym, co widzimy na ekranie a tym, co zostanie wydrukowane.

Pytanie 4

Aby usunąć plamy z bitmapy, należy w programie Adobe Photoshop użyć narzędzia

A. Wyostrzanie
B. Stempel
C. Falowanie
D. Rasteryzowanie
Stempel w Adobe Photoshop to naprawdę świetne narzędzie do usuwania plam i innych niedoskonałości na obrazach. Działa na zasadzie klonowania, co znaczy, że wybierasz fragment obrazu, którym chcesz pokryć plamę. To całkiem fajne, bo możesz dostosować teksturę, kolor i jasność, co robi dużą różnicę w retuszu. Na przykład, wyobraź sobie, że pracujesz nad portretem i chcesz usunąć jakieś plamy na skórze. Możesz wtedy wybrać kawałek zdrowej skóry jako źródło i potem delikatnie „malować” na miejscu plamy. Tylko trzeba być cierpliwym i mieć trochę wprawy, żeby efekt wyglądał naturalnie. Warto też pamiętać o pracy na warstwach, bo to chroni oryginalny obraz. Stempel często okazuje się lepszy niż inne narzędzia, jak na przykład Łatka, gdy zależy nam na precyzji. W każdym razie, korzystając z narzędzi do retuszu w Photoshopie, dobrze jest rozumieć, jak działa obraz i umieć dostosować parametry, żeby uzyskać naprawdę dobre rezultaty.

Pytanie 5

Koszt zadrukowania 1 m2 siatki mesh wynosi 30 zł. Jaki będzie całkowity wydatek na wydruk banera składającego się z dwóch pasów o wymiarach 300 x 150 cm każdy?

A. 540 zł
B. 90 zł
C. 270 zł
D. 58 zł
Wiele osób może błędnie obliczyć całkowity koszt zadrukowania banera z powodu nieprawidłowego podejścia do obliczania powierzchni. Często występującym błędem jest pomijanie przeliczeń jednostek, co prowadzi do niejasności. Przykład odpowiedzi 58 zł może wynikać z mylnego założenia, że koszt dotyczy tylko jednego pasa, zamiast uwzględnienia całkowitej powierzchni obu pasów. Z kolei odpowiedź 90 zł może sugerować, że obliczono jedynie koszt na podstawie zaniżonej powierzchni, nie uwzględniając, że potrzebujemy dwóch pasów. Warto zwrócić uwagę na konieczność starannego przeliczania jednostek oraz zrozumienia, jak obliczyć powierzchnię w metrach kwadratowych. Przy takich obliczeniach kluczowe znaczenie ma także znajomość standardów branżowych dotyczących konkretnego typu druku oraz materiałów, na których wykonuje się nadruk. Niezrozumienie tych aspektów może prowadzić do znacznych różnic w kosztach, a także do problemów z jakością wydruku. W praktyce, każdy projekt powinien zaczynać się od dokładnego obliczenia kosztów oraz analizy wymagań, co pozwala na uniknięcie nieporozumień oraz błędów w budżetowaniu. Dlatego tak istotne jest przyswojenie tych podstawowych zasad, aby efektywnie zarządzać projektami reklamowymi.

Pytanie 6

Drewniana konstrukcja nazywana blejtramem jest używana do prezentacji wydruków takich jak

A. kartonowe opakowania
B. zdjęcia w albumach
C. etykiety samoprzylepne
D. obrazy na płótnie
Drewniany stelaż zwany blejtramem jest specjalnie zaprojektowanym nośnikiem, którego głównym celem jest podtrzymywanie obrazów na płótnie. Obrazy te, malowane farbami olejnymi lub akrylowymi, wymagają sztywnego i stabilnego podkładu, który pozwala na prawidłowe naciągnięcie powierzchni malarskiej oraz zabezpieczenie jej przed deformacjami. Blejtram składa się z dwóch poziomych i dwóch pionowych listew, które są połączone w narożach, co zapewnia stabilność konstrukcji. W praktyce, blejtram jest wykorzystywany przez artystów do tworzenia zarówno małych, jak i dużych dzieł sztuki. Warto również zauważyć, że standardy branżowe zalecają stosowanie wysokiej jakości drewna, aby uniknąć problemów związanych z kurczeniem się czy pękaniem materiału, co mogłoby wpłynąć na trwałość i estetykę obrazu. Ponadto, naciąganie płótna na blejtramie jest praktyką stosowaną w galeriach sztuki oraz podczas wystaw, co podkreśla jego znaczenie w profesjonalnym świecie sztuki.

Pytanie 7

Garmond to wielkość pisma wyrażona w punktach

A. 10 punktów typograficznych
B. 16 punktów typograficznych
C. 12 punktów typograficznych
D. 5 punktów typograficznych
Wybór innych rozmiarów punktów, jak 5, 12 czy 16 punktów, niestety, nie jest dobrym pomysłem. Choć te rozmiary mogą się sprawdzać w różnych sytuacjach, to nie są one odpowiednie dla Garmond, który ma 10 punktów. Rozmiar 5 punktów byłby zbyt mały, co mogłoby powodować, że tekst nie będzie czytelny, zwłaszcza w dłuższych materiałach. Z kolei 12 punktów to standardowa wielkość dla druku, ale nie dla Garmond. Użycie 16 punktów może działać dla nagłówków, ale nie dla ciągłego tekstu pisanego Garmond. Pamiętaj, że dobry wybór wielkości czcionki jest kluczowy w typografii, a niewłaściwe podejście do tego może psuć estetykę i funkcjonalność całego projektu. Testowanie rozmiarów czcionek w praktyce może być też pomocne, żeby znaleźć to, co działa najlepiej dla odbiorców.

Pytanie 8

Jakie są wymiary netto wizytówki, jeśli po zastosowaniu spadu wynoszącego 3 mm z każdej strony wymiar brutto to 96 x 61 mm?

A. 93 x 58 mm
B. 99 x 64 mm
C. 102 x 67 mm
D. 90 x 55 mm
Wymiary netto wizytówki wynoszą 90 x 55 mm, co wynika z zastosowania spadu. W przypadku projektowania wizytówek, spad to dodatkowa przestrzeń, która jest dodawana do wymiarów brutto, aby zapewnić prawidłowe przycięcie po wydrukowaniu. Wymiary brutto wizytówki to 96 x 61 mm, co oznacza, że dodaliśmy 3 mm spadu z każdej strony. Aby obliczyć wymiary netto, należy odjąć 6 mm (3 mm z każdej strony) od wymiarów brutto. Dlatego 96 mm - 6 mm = 90 mm oraz 61 mm - 6 mm = 55 mm. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży poligraficznej, które zachowują odpowiednie marginesy i spady, aby uniknąć niepożądanych białych krawędzi po przycięciu. Warto pamiętać, że odpowiednie przygotowanie plików do druku, w tym uwzględnienie spadów, jest kluczowe dla uzyskania profesjonalnego efektu końcowego.

Pytanie 9

Jaką przybliżoną ilość farby drukarskiej należy użyć do zadrukowania 10 000 arkuszy B3 pokryciem o pełnej powierzchni, jeśli zużycie farby na 1 m2 apli wynosi 1,7 g?

A. 5 kg
B. 3 kg
C. 2 kg
D. 7 kg
Obliczenia dotyczące zużycia farby mogą być mylące, zwłaszcza jeśli nie uwzględnia się wszystkich istotnych parametrów. W przypadku podawania innych ilości, jak 2 kg, 5 kg czy 7 kg, można dostrzec szereg nieporozumień związanych z podstawowymi zasadami obliczeń. Na przykład, wybierając 2 kg, można sądzić, że może to wystarczyć na mniejszą powierzchnię, co jest nieprawidłowe, gdyż nie bierzemy pod uwagę minimalnej powierzchni, jaka jest pokrywana przez farbę. Z kolei odpowiedź 5 kg lub 7 kg może wynikać z nadmiernego założenia, że zużycie farby będzie większe z powodu nieznajomości standardów. W drukarniach stosuje się różne normy dotyczące zużycia farby na m², które mogą się różnić w zależności od podłoża, techniki druku oraz rodzaju farby. Dlatego niezwykle ważne jest, aby przy takich obliczeniach dokładnie ustalać powierzchnię oraz stosować właściwe zużycie farby, a także uwzględniać ewentualne straty. Te nieporozumienia prowadzą do błędnych wniosków i planowania, co w efekcie może zwiększać koszty produkcji.

Pytanie 10

Jaka jest cena wykonania offsetowych form drukowych w technologii CtP, niezbędnych do zadrukowania arkuszy w kolorystyce 4 + 1, jeśli koszt naświetlenia jednej formy wynosi 35 zł?

A. 175 zł
B. 280 zł
C. 70 zł
D. 140 zł
W odpowiedzi na pytanie o koszt wykonania offsetowych form drukowych w technologii CtP, poprawna kwota wynosi 175 zł. Koszt naświetlenia jednej formy wynoszący 35 zł odnosi się do sytuacji, w której w kolorystyce 4 + 1 potrzeba 5 form. Zatem całkowity koszt można obliczyć, mnożąc koszt jednej formy przez liczbę form: 35 zł x 5 = 175 zł. W praktyce, technologia CtP (Computer to Plate) pozwala na bezpośrednie naświetlanie form drukowych z plików cyfrowych, co znacznie zwiększa efektywność i precyzję produkcji. Użycie tej technologii pozwala na eliminację pośrednich procesów, co przekłada się na niższe koszty i wyższą jakość druku, czyniąc ją standardem w nowoczesnych drukarniach. Dodatkowo, znajomość kosztów produkcji form jest kluczowa dla planowania budżetu oraz negocjacji z klientami. Dzięki temu można lepiej przewidzieć koszty całego projektu drukarskiego, co jest istotne w kontekście zarządzania finansami w branży poligraficznej.

Pytanie 11

Jaką kolejność powinny mieć karty tytułowe w czwórce tytułowej?

A. Strona: przytytułowa, przedtytułowa, redakcyjna, tytułowa
B. Strona: redakcyjna, przedtytułowa, tytułowa, przytytułowa
C. Strona: tytułowa, redakcyjna, przedtytułowa, przytytułowa
D. Strona: przedtytułowa, przytytułowa, tytułowa, redakcyjna
Poprawna odpowiedź to kolejność: przedtytułowa, przytytułowa, tytułowa, redakcyjna. Taka struktura jest zgodna z ogólnie przyjętymi normami w zakresie formatowania publikacji naukowych i technicznych. Strona przedtytułowa zawiera informacje wstępne, takie jak tytuł pracy, autor oraz nazwa instytucji; jest to pierwsza strona, na której czytelnik zapoznaje się z podstawowymi danymi. Następnie znajduje się strona przytytułowa, która często zawiera dodatkowe informacje kontekstowe, takie jak podtytuł, cel pracy lub datę. Na stronie tytułowej znajduje się główny tytuł pracy, co czyni ją kluczowym elementem w identyfikacji publikacji. Ostatnia w kolejności jest strona redakcyjna, która zawiera informacje takie jak numer ISBN, prawa autorskie oraz informacje o wydawcy. Taka kolejność pozwala na logiczne i przejrzyste zaprezentowanie informacji, co jest szczególnie istotne w kontekście publikacji akademickich i literackich, gdzie klarowność i organizacja informacji mają kluczowe znaczenie dla zrozumienia treści.

Pytanie 12

Jednym ze sposobów na zapobieżenie komplikacjom związanym z nieobecnością fontów użytych w projekcie graficznym przeznaczonym do drukowania form jest zapis tekstów w postaci

A. gifów
B. glifów
C. krzywych
D. bitmap
Odpowiedź "krzywe" jest jak najbardziej na miejscu. Gdy zamieniamy teksty na krzywe w programach graficznych, to pozbywamy się problemów z brakiem fontów. Właściwie to przekształcamy każdy znak w wektorowy obiekt, co sprawia, że nie musimy się już martwić o to, czy dany font jest dostępny. To bardzo ważne, bo podczas drukowania albo naświetlania, nie chcemy, żeby nasz projekt wyszedł zupełnie inaczej, bo brakuje jakiejś czcionki. Takie podejście jest standardem w branży graficznej, zwłaszcza gdy korzystamy z programów jak Adobe Illustrator czy CorelDRAW. Przed eksportem do PDF warto wszystkie teksty zamienić na krzywe, bo to daje gwarancję, że wszystko będzie wyglądało tak, jak powinno. Z mojego doświadczenia, to też daje możliwości do edytowania niektórych detali, jak kształt czy kolor liter, co może być mega przydatne w bardziej ambitnych projektach.

Pytanie 13

Ile separacji kolorów trzeba przygotować do stworzenia offsetowych form drukarskich dla druku w kolorystyce 2+2?

A. 3 separacje
B. 4 separacje
C. 8 separacji
D. 1 separację
Druk offsetowy w kolorystyce 2+2 oznacza, że na każdej stronie będą wykorzystywane dwie separacje kolorów na przód i dwie na tył. W praktyce oznacza to, że dla każdej strony przygotowujemy oddzielne separacje, które są następnie używane do nałożenia kolorów na papier. W tym przypadku mówimy o separacjach w standardzie CMYK, gdzie K oznacza czarny, a kolory C (cyjan), M (magenta), Y (żółty) są wykorzystywane do uzyskania pełnej palety barw. Przy pracy na drukarkach offsetowych, dobrym zwyczajem jest również stosowanie separacji, które pozwalają na precyzyjne odwzorowanie kolorów i detali w druku. Zastosowanie 4 separacji w przypadku drukowania 2+2 jest także zgodne z praktykami branżowymi, które zalecają przygotowanie osobnych form dla każdego koloru, co z kolei poprawia jakość i dokładność druku. Warto pamiętać, że przygotowanie odpowiednich separacji jest kluczowym etapem w procesie prepress, który wpływa na ostateczny efekt wizualny. Dobrze wykonane separacje to krok w kierunku uzyskania profesjonalnych efektów w druku offsetowym.

Pytanie 14

Wymiary początkowe plakatu to 483 mm x 683 mm, natomiast spad wynosi 3 mm. Jakie będą wymiary gotowego produktu?

A. 483 mm x 686 mm
B. 486 mm x 686 mm
C. 477 mm x 677 mm
D. 483 mm x 680 mm
Odpowiedź 477 mm x 677 mm jest poprawna, ponieważ aby obliczyć format gotowego wyrobu, musimy uwzględnić spad, który wynosi 3 mm z każdej strony. Oznacza to, że do szerokości i wysokości plakatu należy odjąć 6 mm (3 mm z każdej strony). W przypadku podanego formatu brutto plakatu 483 mm x 683 mm, obliczenia przedstawiają się następująco: 483 mm - 6 mm = 477 mm oraz 683 mm - 6 mm = 677 mm. Ostateczny format gotowego wyrobu wynosi 477 mm x 677 mm. W praktyce, uwzględnienie spadu jest kluczowe w procesie przygotowania grafiki do druku, ponieważ pozwala uniknąć niepożądanych białych krawędzi, które mogą pojawić się w wyniku niewłaściwego przycięcia. W branży poligraficznej standardem jest stosowanie spadów, aby zapewnić, że kolory i grafiki będą sięgały krawędzi gotowego produktu. Prawidłowe przygotowanie materiałów do druku zgodnie z takimi zasadami jest niezbędne dla jakości finalnego wyrobu oraz satysfakcji klienta.

Pytanie 15

W systemie Didota, długość punktu typograficznego wynosi około

A. 0,673 mm
B. 0,676 mm
C. 0,376 mm
D. 0,367 mm
Odpowiedź 0,376 mm jest prawidłowa, ponieważ punkt typograficzny, znany również jako 'pica', jest jednostką miary stosowaną w typografii i druku. W kontekście systemu Didota, który opiera się na precyzyjnych miarach typograficznych, długość punktu typograficznego wynosi dokładnie 0,376 mm. Ta miara jest kluczowa w projektowaniu typografii, ponieważ wpływa na wielkość czcionek, odstępy między literami oraz ogólną estetykę tekstu. W praktyce, dobór odpowiednich rozmiarów czcionek opartych na punktach typograficznych pozwala na zachowanie wysokiej jakości druku oraz czytelności tekstu, co jest szczególnie istotne w publikacjach profesjonalnych. Standardy typograficzne, takie jak ISO 12647, podkreślają znaczenie precyzyjnych miar w procesie druku, a zrozumienie długości punktu typograficznego jest fundamentem dla każdego typografa oraz projektanta graficznego.

Pytanie 16

Który z podanych programów używany jest do automatycznej impozycji?

A. Puzzle Flow
B. Corel Draw
C. Adobe Photoshop
D. Adobe Illustrator
Adobe Illustrator, Corel Draw oraz Adobe Photoshop to popularne narzędzia graficzne, ale każde z nich ma swoje specyficzne przeznaczenie, które nie obejmuje funkcji automatycznej impozycji. Illustrator i Corel Draw są przede wszystkim programami do tworzenia i edytowania grafiki wektorowej, co czyni je doskonałymi do projektowania logotypów, ilustracji oraz typografii. W przypadku projektów przygotowywanych do druku, choć można je wykorzystywać do układania elementów na stronie, ich zdolności do automatycznej impozycji są ograniczone, a ręczne rozplanowanie może prowadzić do nieefektywnego wykorzystania materiałów. Adobe Photoshop natomiast, będąc programem do obróbki rastrowej, skupia się na edycji zdjęć i grafiki bitmapowej. Nie jest on zaprojektowany z myślą o procesie impozycji, co oznacza, że nie ma funkcji automatyzujących układanie elementów w sposób, który byłby optymalny dla produkcji. W branży często występują mylne przekonania, że któreś z tych narzędzi mogą zastąpić dedykowane oprogramowanie do impozycji, co prowadzi do marnotrawstwa materiałów oraz czasu. Aby uniknąć takich błędów, ważne jest zrozumienie, że każde z tych narzędzi ma swoje unikalne funkcje, a ich umiejętne wykorzystanie powinno być dostosowane do konkretnych potrzeb projektu.

Pytanie 17

Aby przygotować szklaną powierzchnię do druku UV, konieczne jest nałożenie na nią odpowiedniego preparatu przed właściwym drukowaniem?

A. jednego z tuszów "light"
B. folii magnetycznej
C. primera gruntującego
D. pudru drukarskiego
Zastosowanie tuszów "light" na powierzchni szklanej nie jest właściwe, ponieważ nie są one przeznaczone do pracy z gładkimi, nieporowatymi materiałami, jak szkło. W rzeczywistości ich struktura i właściwości utrudniają adekwatne przyleganie oraz wchłanianie, co prowadzi do słabej jakości druku. W przypadku pudru drukarskiego, jego rola w procesie druku UV jest ograniczona i nie jest rekomendowany do wykończenia powierzchni szklanych, ponieważ nie zapewnia odpowiedniej przyczepności ani nie wspomaga trwałości końcowego wydruku. Folia magnetyczna również nie ma zastosowania w tym kontekście, jako że jest używana głównie w druku wielkoformatowym, gdzie wymagana jest możliwość łatwego przymocowania i demontażu. Pomijając fakt, że nie jest to materiał stosowany na szkle, jej zastosowanie w tym przypadku mogłoby prowadzić do problemów z trwałością i estetyką wydruku. Właściwe przygotowanie powierzchni jest kluczowe dla osiągnięcia wysokiej jakości wydruków, a zastosowanie primerów gruntujących jest standardem w branży. Ignorowanie tych zasad może prowadzić do typowych błędów, takich jak łuszczenie się farby, blaknięcie kolorów czy kruszenie tuszu, co wyraźnie podkreśla potrzebę znajomości odpowiednich technik i materiałów w procesie druku UV.

Pytanie 18

Stworzenie wizytówki oraz realizacja próbnego wydruku wymaga zestawu:

A. oprogramowanie graficzne, tablet graficzny, drukarka cyfrowa
B. komputer z systemem operacyjnym, tablet graficzny, skaner
C. oprogramowanie graficzne, naświetlarka, maszyna offsetowa
D. komputer z systemem operacyjnym, program graficzny, drukarka cyfrowa
Prawidłowa odpowiedź to komputer z systemem operacyjnym, program graficzny oraz drukarka cyfrowa, ponieważ każdy z tych elementów odgrywa kluczową rolę w procesie projektowania wizytówki i jej wydruku. Komputer z systemem operacyjnym to podstawowe narzędzie, które umożliwia uruchamianie oprogramowania graficznego. Program graficzny, taki jak Adobe Illustrator czy CorelDRAW, pozwala na tworzenie profesjonalnych projektów wizytówek, wykorzystując różnorodne narzędzia do rysowania, edytowania grafiki, oraz tekstu. Drukarka cyfrowa natomiast umożliwia uzyskanie wysokiej jakości wydruku, co jest kluczowe dla finalnego efektu wizytówki. W praktyce, po zaprojektowaniu wizytówki w programie graficznym, użytkownik może przetestować różne opcje wydruku, co pozwala na optymalizację jakości przed podjęciem decyzji o masowym druku. Warto również zwrócić uwagę na standardy kolorystyczne, jak CMYK, które są istotne w kontekście druku, by uzyskać zgodność między tym, co widać na ekranie, a tym, co jest drukowane.

Pytanie 19

Pocztówka w formacie A6, zakładając, że wszystkie spady wynoszą 3 mm, ma wymiar brutto

A. 105 x 154 mm
B. 111 x 54 mm
C. 105 x 148 mm
D. 108 x 148 mm
Wybór innych wymiarów może wynikać z nieporozumień odnośnie do standardów formatów papieru i spadów. Na przykład odpowiedź 108 x 148 mm, choć wydaje się większa, nie bierze pod uwagę spadu, przez co końcowe wymiary mogą być całkiem inne. Myślę, że taka odpowiedź może być mylona z A6, ale w praktyce to nie jest poprawny wymiar. Z kolei 105 x 154 mm to błąd, bo dodaje za dużo długości i nie pasuje do A6 po dodaniu spadu. Odpowiedź 111 x 54 mm to już totalna pomyłka, bo nie ma takiego formatu w A6, a jeden wymiar jest zbyt krótki. Typowe błędy, które mogą do tego prowadzić, to niepełne zrozumienie spadów czy mylenie wymiarów brutto z netto. W poligrafii kluczowe jest, żeby dobrze znać wymagania formatów, by nie mieć później problemów w druku i w projekcie.

Pytanie 20

Jakie podłoże dysponuje odpowiednimi właściwościami do zrealizowania wielobarwnej teczki reklamowej?

A. Karton jednostronnie powlekany 300 g/m2
B. Papier powlekany 120 g/m2
C. Papier metalizowany 80 g/m2
D. Tektura introligatorska 1200 g/m2
Wybór materiału do produkcji teczek reklamowych jest kluczowy dla ostatecznego efektu wizualnego i użytkowego. Papier metalizowany 80 g/m2, mimo atrakcyjnej estetyki, nie jest odpowiednim rozwiązaniem ze względu na zbyt niską gramaturę, co skutkuje jego łatwym uszkodzeniem i brakiem trwałości. Tego typu papier jest bardziej odpowiedni do zastosowań dekoracyjnych, a nie do produkcji solidnych materiałów reklamowych. Z kolei tektura introligatorska 1200 g/m2, mimo że charakteryzuje się dużą sztywnością i wytrzymałością, jest zbyt ciężka i niepraktyczna dla teczek reklamowych. Jej zastosowanie jest bardziej odpowiednie dla okładek książek czy albumów, gdzie wymagana jest wysoka odporność na uszkodzenia mechaniczne. Wreszcie, papier powlekany 120 g/m2 również nie spełnia wymogów dotyczących solidności teczki reklamowej. Chociaż ma lepsze właściwości drukarskie niż papier metalizowany, z jego niską gramaturą teczki mogą być zbyt cienkie i mało odporne na uszkodzenia. W przypadku teczek reklamowych, kluczowe jest, aby materiał był wystarczająco gruby i sztywny, aby utrzymać zawartość i dobrze się prezentować. To podejście opiera się na fundamentach dobrych praktyk w branży, które uwzględniają zarówno estetykę, jak i funkcjonalność materiałów wykorzystywanych w produkcie końcowym.

Pytanie 21

W jakim formacie powinny być zapisane obrazy przeznaczone do druku?

A. GIF
B. TIFF
C. MP4
D. WEBP
Format TIFF (Tagged Image File Format) jest powszechnie używany do zapisu obrazów przeznaczonych do druku. Jego największa zaleta to obsługa bezstratnej kompresji danych, co oznacza, że jakość obrazu nie ulega pogorszeniu podczas zapisu i ponownego otwierania pliku. TIFF pozwala również na przechowywanie obrazów w dużej rozdzielczości, co jest kluczowe w druku, gdzie szczegóły i jakość obrazu są niezwykle istotne. Dodatkowo, format ten obsługuje 16-bitową głębię kolorów na kanał, co umożliwia zachowanie szerokiego zakresu tonalnego i bardziej precyzyjne odwzorowanie kolorów. To wszystko sprawia, że TIFF jest preferowanym formatem dla profesjonalnych drukarni oraz fotografów. Stosowanie tego formatu jest zgodne z branżowymi standardami, ponieważ zapewnia on kompatybilność z większością programów do edycji grafiki oraz urządzeniami drukującymi. W praktyce, wykorzystanie TIFF w druku to gwarancja, że efekt końcowy będzie najwyższej jakości, co jest kluczowe dla profesjonalnych publikacji.

Pytanie 22

Jaką rozdzielczość skanowania powinien posiadać wielobarwny oryginał, zakładając, że podczas druku zostanie on powiększony 6 razy?

A. 1800 dpi
B. 3600 dpi
C. 600 dpi
D. 300 dpi
Rozdzielczość skanowania wielobarwnego oryginału wynosząca 1800 dpi została obliczona na podstawie wymagań dotyczących jakości druku. Kiedy planujemy powiększenie obrazu 6-krotnie, istotne jest, aby zrozumieć, że każdy punkt (pixel) na skanowanym obrazie zostanie powiększony do takiej samej proporcji. W związku z tym, aby zachować odpowiednią jakość i szczegółowość po powiększeniu, musimy rozpocząć od wyższej rozdzielczości. Standardowo, dla wysokiej jakości wydruków, zaleca się rozdzielczości skanowania w zakresie 300-600 dpi. Jednak w przypadku, gdy mamy zamiar powiększyć obraz, jak w tym przypadku (6-krotnie), odpowiednia rozdzielczość skanowania powinna wynosić 1800 dpi, aby zapewnić, że szczegóły obrazu będą widoczne i wyraźne. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest skanowanie fotografii do druku na dużych nośnikach, gdzie zachowanie detali jest kluczowe. Przy takich rozdzielczościach możliwe jest uzyskanie wydruków, które nie tracą na jakości podczas powiększenia, co jest istotne w branży fotograficznej i graficznej, gdzie jakość obrazu jest niezbędna.

Pytanie 23

Przekształcanie danych z matrycy światłoczułej aparatu zapisanych w formacie RAW na format JPG jest możliwe dzięki programowi

A. Ableton Live
B. Corel Duplexing Wizard
C. Adobe Dreamweaver
D. Adobe Camera Raw
Adobe Camera Raw jest wtyczką do programów graficznych, która umożliwia edytowanie plików RAW, które są surowymi danymi zapisanymi przez matrycę światłoczułą aparatu. Format RAW zachowuje więcej informacji o obrazie niż standardowe formaty, co umożliwia szersze możliwości edycyjne, takie jak korekcja ekspozycji, balansu bieli czy kontrastu. Adobe Camera Raw jest szeroko stosowane przez profesjonalnych fotografów, którzy cenią sobie jakość i elastyczność w obróbce zdjęć. Po edycji zdjęcia w formacie RAW użytkownik może je wyeksportować do formatu JPG, co jest standardowym formatem używanym do publikacji w internecie i druku. Warto zauważyć, że przetwarzanie RAW w Adobe Camera Raw pozwala na nieniszczące edytowanie, co oznacza, że oryginalne dane pozostają nietknięte. Dodatkowo, Adobe Camera Raw obsługuje wiele dodatkowych funkcji, takich jak zastosowanie presetów oraz zaawansowane narzędzia do maskowania, co czyni go nieocenionym narzędziem w pracy z fotografią cyfrową.

Pytanie 24

Wielkość wcięcia akapitowego wynika z rozmiaru zastosowanej czcionki oraz szerokości składu i zazwyczaj wynosi

A. 1,0 firet
B. 0,5 fireta
C. 3,0 firety
D. 2,0 firety
Wybór innej wartości niż 1,0 fireta może prowadzić do nieodpowiedniego formatowania tekstu, co z kolei wpływa na jego czytelność i estetykę. Odpowiedzi, które wskazują na 3,0 firety, 0,5 fireta lub 2,0 firety, są nieprawidłowe, ponieważ przekraczają lub nie osiągają standardowej wartości wcięcia akapitowego. Użycie 3,0 firetów może powodować zbyt duże odstępy między akapitami, co sprawi, że tekst będzie wyglądał na chaotyczny i trudny do śledzenia. Z drugiej strony, wcięcie o wielkości 0,5 fireta może być zbyt małe, co sprawi, że akapity będą wyglądały na zlewające się ze sobą, co obniży czytelność. Wartość 2,0 firety także nie jest standardowa; zbyt duże wcięcia mogą odwracać uwagę od treści i sprawiać, że tekst będzie wydawał się mniej profesjonalny. Istotne jest, aby wcięcia były proporcjonalne do wielkości czcionki oraz szerokości składu, ponieważ wpływają one na ogólny odbiór tekstu. W typografii zaleca się stosowanie wcięcia, które będzie zharmonizowane z innymi elementami strony, takimi jak marginesy czy odstępy między wierszami. Unikanie standardów typograficznych prowadzi do błędnych decyzji w projektowaniu, co z kolei może zniechęcać czytelników do zapoznawania się z treścią.

Pytanie 25

Na czym polega różnica między naświetlarkami CtP a CtF?

A. wykorzystują dane cyfrowe
B. naświetlają formy drukowe, a CtF formy papierowe
C. naświetlają płyty offsetowe, a CtF w innych technikach
D. naświetlają formy drukowe, a CtF formy kopiowe
Naświetlarki CtP (Computer-to-Plate) są urządzeniami, które naświetlają formy drukowe bezpośrednio na płytach offsetowych, co jest kluczowym procesem w nowoczesnym druku offsetowym. W przeciwieństwie do CtF (Computer-to-Film), które naświetlają formy kopiowe na filmie, CtP oferuje bezpośrednie naświetlanie, co eliminuje krok pośredni w postaci filmu. Ta technologia znacząco zwiększa efektywność i jakość procesów drukarskich. Naświetlanie bezpośrednie na płytach pozwala na uzyskanie wyższej precyzji, a także redukuje koszty związane z produkcją filmów. W praktyce, przedsiębiorstwa drukarskie korzystające z CtP mogą szybciej wprowadzać zmiany w projektach i uzyskiwać lepszą jakość druku dzięki dokładniejszemu odwzorowaniu detali. Dodatkowo, CtP wspiera zrównoważony rozwój w druku przez ograniczenie odpadów związanych z materiałami filmowymi. W kontekście standardów branżowych, technologia CtP jest zgodna z najnowszymi normami ISO, co z kolei podkreśla jej znaczenie i zalety w przemyśle poligraficznym.

Pytanie 26

Ile arkuszy drukarskich typu BI jest potrzebnych do wydania 160-stronicowej książki w formacie B5?

A. 5
B. 20
C. 16
D. 10
Odpowiedź 5 arkuszy drukarskich formatu BI dla 160-stronicowej książki formatu B5 jest poprawna, ponieważ każdy arkusz drukarski formatu BI, który ma wymiary 500 mm x 700 mm, pozwala na wydrukowanie czterech stron książki formatu B5 (182 mm x 257 mm). W związku z tym, aby obliczyć, ile arkuszy potrzebujemy do wydrukowania 160 stron, możemy zastosować prostą kalkulację: 160 stron podzielone przez 4 strony na arkusz daje nam 40 arkuszy. Jednakże w druku książek zasada jest taka, że arkusze łączone są w większe bloki, zatem do produkcji książek wykorzystuje się tzw. arkusze złożone, które zawierają więcej stron. W przypadku formatu B5 i objętości książki 160-stronowej, teoretycznie 5 arkuszy drukarskich będzie wystarczające. W praktyce, zrozumienie układu stron oraz zastosowanie odpowiednich technik druku i składania, takich jak np. składanie w pół lub w harmonijkę, pozwala na efektywne wykorzystanie materiałów drukarskich, co jest kluczowe w branży poligraficznej.

Pytanie 27

Na projekcie opakowania, oznaczone na szkicu symbolem X, niezadrukowane fragmenty podłoża pozostawia się w celu

Ilustracja do pytania
A. wskazania miejsca lakierowania wybiórczego.
B. umieszczenia w tym miejscu znaków akcyzy.
C. zaznaczenia, od której strony następuje bigowanie.
D. umożliwienia prawidłowego wnikania kleju w podłoże.
Wybór odpowiedzi, która sugeruje, że niezadrukowane fragmenty podłoża służą do zaznaczenia strony bigowania, jest błędny. Bigowanie to proces, który polega na tworzeniu zagięcia w materiale, a jego lokalizacja nie wymaga rezygnacji z zadrukowania. Oznaczenia na projekcie opakowania są zazwyczaj niezadrukowane z innych, bardziej praktycznych powodów. Wskazywanie miejsca lakierowania wybiórczego również nie odpowiada rzeczywistości, ponieważ lakierowanie wymaga zazwyczaj obszarów, które są drukowane wcześniej, co nie ma związku z niezadrukowanymi strefami. Z kolei umieszczanie znaków akcyzy w tych miejscach sugeruje mylne zrozumienie ich roli w kontekście projektowania opakowań. Znak akcyzy jest stosowany na opakowaniach w celu identyfikacji produktów objętych akcyzą i nie jest uzależniony od obecności niezadrukowanych fragmentów. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich niepoprawnych wniosków mogą wynikać z braku zrozumienia procesów produkcyjnych i funkcji, jakie pełnią różne elementy opakowań. Wiedza na temat projektowania opakowań i zastosowania odpowiednich materiałów jest kluczowa dla właściwego zrozumienia, dlaczego pewne wskazania są w danym kontekście nieprawidłowe.

Pytanie 28

Zdigitalizowany system zarządzania pracami w drukarni to

A. Workflow
B. CMS
C. PDF
D. Desktop
Workflow, czyli cyfrowy system przepływu prac, jest kluczowym elementem w nowoczesnych przygotowaniach poligraficznych. Jego głównym celem jest automatyzacja i optymalizacja procesów produkcyjnych, co prowadzi do zwiększenia efektywności oraz redukcji błędów. W praktyce, workflow umożliwia zarządzanie zadaniami od momentu przyjęcia zamówienia, przez projektowanie, aż po finalizację druku. Przykładowo, w systemie workflow można zautomatyzować proces akceptacji projektów przez klientów, co przyspiesza czas realizacji zleceń. Standardy branżowe, takie jak PDF/X, są często integrowane w workflow, co zapewnia spójność i jakość w produkcji poligraficznej. Wykorzystanie systemów workflow pozwala również na ścisłe monitorowanie i raportowanie postępów produkcji, co jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania projektami w branży poligraficznej.

Pytanie 29

Ile wizytówek o wymiarach 90 x 50 mm ze spadami 2 mm, przygotowanych do druku cyfrowego, można efektywnie umieścić na arkuszu A3?

A. 40 użytków
B. 10 użytków
C. 20 użytków
D. 30 użytków
Odpowiedzi wskazujące na 10, 30 oraz 40 użytków wizytówek są błędne z powodu braku uwzględnienia pełnych wymiarów wizytówki z dodatkowymi spadami. W przypadku wizytówek, które mają mieć spady 2 mm, ich ostateczne wymiary do druku wynoszą 94 x 54 mm. Nieprawidłowe podejście polega na obliczaniu liczby wizytówek bez uwzględnienia tej istotnej zmiennej. Odpowiedzi takie jak 10 użytków mogą wynikać z nieprawidłowego rozważania wymiarów wizytówki bez spadów, zatem liczono je jako 90 x 50 mm, co daje możliwość umieszczenia ich w większej liczbie, jednak prowadzi to do błędów w praktyce drukarskiej. Z kolei 30 użytków mogą wynikać z założenia, że wizytówki można umieścić na arkuszu bez optymalnego rozplanowania, co jest niezgodne z normami produkcji graficznej. Ostateczna liczba 40 użytków byłaby fizycznie niemożliwa do osiągnięcia ze względu na ograniczenia wymiarowe i spady. Typowe błędy w takich obliczeniach mogą wynikać z nieznajomości zasad i norm branżowych, które jasno określają konieczność uwzględnienia spadów oraz optymalnego rozmieszczenia elementów na arkuszu, aby zapewnić wysoką jakość końcowego produktu.

Pytanie 30

Aby wykonać 150 000 formularzy dotyczących zwolnień lekarskich, jaki typ papieru powinien być użyty jako podłoże do druku?

A. samoprzylepny
B. offsetowy
C. syntetyczny
D. samokopiujący
Wybór papieru offsetowego do produkcji formularzy na zwolnienia lekarskie jest nieodpowiedni, ponieważ ten typ papieru nie posiada właściwości samokopiujących. Papier offsetowy, stosowany zazwyczaj w druku offsetowym, charakteryzuje się gładką powierzchnią, co sprawia, że jest idealny do druku kolorowych materiałów, ale nie nadaje się do tworzenia kopii. Użycie papieru syntetycznego, z kolei, zakłada, że dokumenty będą wykorzystywane w warunkach, gdzie mogą być narażone na działanie wody lub substancji chemicznych. Choć papier syntetyczny ma swoje zalety, nie jest on przeznaczony do tworzenia wielokrotnych kopii i może nie zapewnić wymaganej przejrzystości informacji na formularzu. Zastosowanie papieru samoprzylepnego do formularzy na zwolnienia lekarskie również nie jest zalecane, ponieważ tego rodzaju papier jest stworzony do etykiet i aplikacji, które wymagają przyczepienia się do innych powierzchni. W kontekście formularzy lekarskich, kluczowe jest, aby kopie były czytelne i zgodne z wymogami administracyjnymi, a żadna z wymienionych opcji nie gwarantuje efektywności w tym zakresie. Warto zwrócić uwagę, że wybór odpowiedniego materiału do druku formularzy jest kluczowy dla zapewnienia ich funkcjonalności i efektywności w obiegu dokumentów.

Pytanie 31

Jakie są wymiary brutto foldera, gdy wymiary netto wynoszą A3, a spady wynoszą 3 mm z każdej strony?

A. 303 × 426 mm
B. 297 × 426 mm
C. 303 × 420 mm
D. 297 × 430 mm
Poprawna odpowiedź to 303 × 426 mm, ponieważ aby obliczyć format brutto, należy dodać do wymiarów formatu netto dodatkowe spady. Format netto A3 ma wymiary 297 × 420 mm. Przy zastosowaniu 3 mm spadów z każdej strony, należy dodać 6 mm do każdego wymiaru (3 mm z lewej i 3 mm z prawej strony). Dlatego długość wynosi 297 mm + 6 mm = 303 mm, a wysokość to 420 mm + 6 mm = 426 mm. Takie podejście jest zgodne z praktykami w druku, gdzie spady są niezbędne, aby uniknąć białych krawędzi na finalnym produkcie, szczególnie gdy projekt jest cięty na wymiar. Umożliwia to również dokładniejsze wykończenie krawędzi, co jest kluczowe w produkcji materiałów drukowanych. Dobrą praktyką jest zawsze uwzględnianie spadów w projektach graficznych, co jest szczególnie istotne w przypadku materiałów, które mają być intensywnie eksploatowane lub prezentowane w publicznych przestrzeniach.

Pytanie 32

Oblicz ilość arkuszy A3+, które są potrzebne do wydrukowania 2 000 ulotek w formacie A4, przy założonym naddatku technologicznym wynoszącym 10%

A. 1 000 arkuszy
B. 1 300 arkuszy
C. 1 100 arkuszy
D. 1 200 arkuszy
Wynikiem błędnym jest zrozumienie tego, ile arkuszy A3+ rzeczywiście potrzeba do wydrukowania 2000 ulotek A4. Często występującym błędem jest przyjęcie, że wystarczy po prostu podzielić liczbę ulotek przez ilość ulotek, które można wydrukować na jednym arkuszu, bez uwzględnienia naddatku technologicznego. Na przykład, przyjęcie, że 1000 arkuszy A3+ wystarczy do wydruku 2000 ulotek A4, ignoruje fakt, że w procesie druku mogą występować różne straty, takie jak błędy w drukowaniu, uszkodzenia materiału czy konieczność ponownego druku. Naddatek technologiczny to standardowa praktyka w druku, która ma na celu zapewnienie odpowiedniej jakości i ilości produktu końcowego. Kolejnym mylnym założeniem jest przyjęcie, że ulotki A4 można wydrukować na arkuszach w sposób idealny, co w praktyce rzadko ma miejsce. W rzeczywistości zawsze należy uwzględnić straty podczas cięcia i pakowania. Dlatego, nie uwzględniając naddatku technologicznego, można doprowadzić do sytuacji, w której nie wystarczy materiału na zrealizowanie zamówienia, co jest nieefektywne i kosztowne. Aby uniknąć takich pomyłek, warto stosować się do zalecanych praktyk branżowych i dokładnie analizować każdy etap procesu produkcji.

Pytanie 33

Które wydawnictwo publikowane jest z numeracją ciągłą, pod tą samą nazwą, co tydzień lub rzadziej?

A. Książka
B. Czasopismo
C. Akcydens
D. Broszura
Broszura, choć również jest formą publikacji, ma zupełnie inny charakter niż czasopismo. Zazwyczaj broszury są drukowane w niewielkich nakładach i służą do prezentacji informacji na określony temat, często jako materiał reklamowy lub informacyjny. Nie posiadają one regularnej numeracji ani nie ukazują się w regularnych odstępach czasu, co stanowi kluczową różnicę w stosunku do czasopism. Akcydens to termin odnoszący się do druków jednorazowych, takich jak ulotki, plakaty, czy inne materiały reklamowe. Te publikacje również nie mają numeracji ani regularności w wydawaniu, co czyni je nieodpowiednimi w kontekście przedstawionego pytania. Książka natomiast to forma publikacji, która zazwyczaj jest wydawana w całości i nie jest publikowana cyklicznie. Książki posiadają swoje unikalne identyfikatory, takie jak ISBN, ale nie są oznaczane numerami wydania w sposób typowy dla czasopism. Typowe błędy myślowe przy wyborze takich opcji to mylenie charakterystyki publikacji oraz brak znajomości podstawowych definicji, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków na temat różnic między różnymi rodzajami publikacji.

Pytanie 34

Jaką szacunkową rozdzielczość należy zastosować przy skanowaniu wielokolorowego oryginału o wysokości 10 cm, aby móc go wykorzystać jako tło dla pionowego plakatu w formacie B3?

A. 500 lpi
B. 300 dpi
C. 1 500 spi
D. 2 100 ppi
Wybór innych opcji jako odpowiedzi na to pytanie wskazuje na pewne nieporozumienia w kwestii rozdzielczości skanowania oraz standardów druku. Odpowiedź 500 lpi (linie na cal) odnosi się do rozdzielczości rastrowania, a nie do rozdzielczości skanowania, co może prowadzić do nieprawidłowych założeń. W praktyce, lpi jest miarą, która dotyczy jakości druku offsetowego i jest stosowana w kontekście rastra, nie zaś w kontekście zdjęć czy materiałów cyfrowych. Użycie 500 lpi w tego typu kontekście nie jest odpowiednie, ponieważ nie zapewni wystarczającej jakości do druku dużych plakatów. Odpowiedź 2100 ppi jest również myląca; chociaż wysoka rozdzielczość 2100 ppi sugeruje szczegółowość, jest ona znacznie przekraczająca potrzeby dla druku w formacie B3, co prowadzi do niepotrzebnego zwiększenia rozmiaru pliku oraz wydłużenia czasu obróbki. Takie podejście może również skutkować nieefektywnym wykorzystaniem pamięci i zasobów, a w przypadku druku może prowadzić do trudności w uzyskaniu odpowiedniej jakości wydruku. Ostatecznie wybór 300 dpi jako odpowiedzi, mimo że jest rozsądny, nie jest optymalnym rozwiązaniem dla profesjonalnych wydruków pełnokolorowych w formacie B3, gdzie szczegóły są kluczowe. Wydaje się, że niektórzy respondenci mogą mylić dpi z ppi, co jest częstym błędem. Warto podkreślić, że w kontekście profesjonalnej produkcji graficznej, kluczowe jest zrozumienie różnicy między tymi jednostkami oraz ich wpływu na jakość końcowego produktu.

Pytanie 35

Dokument tekstowy zawierający 120 000 znaków typograficznych oraz 6 000 cm2 powierzchni obrazów odpowiada

A. 3 arkuszom wydawniczym
B. 6 arkuszom wydawniczym
C. 5 arkuszom wydawniczym
D. 4 arkuszom wydawniczym
Odpowiedź 5 arkuszom wydawniczym jest prawidłowa, ponieważ obliczenia oparte na standardowych normach typograficznych oraz wymogach dotyczących wydawnictw pomagają określić, ile arkuszy będzie potrzebnych do publikacji danego tekstu. Standardowo, jeden arkusz wydawniczy ma powierzchnię 1 m2, co odpowiada 10000 cm2. Przy powierzchni ilustracji wynoszącej 6000 cm2, co oznacza 0,6 arkusza, oraz 120000 znaków typograficznych, które odpowiadają około 240 stronom (przy założeniu 500 znaków na stronę), otrzymujemy 4 arkusze tekstu. W sumie, 0,6 arkusza ilustracji plus 4 arkusze tekstu daje razem 4,6, co w praktyce zaokrągla się do 5 arkuszy. Ta zasada jest stosowana w branży wydawniczej, aby prawidłowo oszacować ilość materiału potrzebnego do druku, co ma kluczowe znaczenie dla kosztów produkcji oraz czasu realizacji projektu. Wydawcy powinni zawsze brać pod uwagę zarówno tekst, jak i materiały graficzne przy planowaniu nakładów, aby uniknąć błędów w produkcji i zapewnić efektywność procesu wydawniczego.

Pytanie 36

Jakie są wymiary obwoluty dla książki formatu A5 z grzbietem o szerokości 30 mm, jeżeli obwoluta ma skrzydełka o szerokości 35 mm i nie zawiera spadów drukarskich?

A. 148 x 210 mm
B. 248 x 297 mm
C. 402 x 216 mm
D. 396 x 210 mm
Wybór niewłaściwych wymiarów obwoluty może wynikać z kilku powszechnych błędów myślowych. Na przykład, odpowiedzi takie jak 402 x 216 mm czy 248 x 297 mm nie uwzględniają rzeczywistych wymagań formatu A5 oraz specyfikacji dotyczących szerokości grzbietu. Format A5 to standardowe wymiary 148 x 210 mm, co oznacza, że wymiary obwoluty powinny być odpowiednio dostosowane do formatu książki oraz dodatkowych elementów, takich jak szerokości skrzydełek i grzbietu. W przypadku 402 mm, wynik może sugerować błędne dodanie zbyt dużej ilości zewnętrznych wymiarów, co prowadzi do znacznego przekroczenia rzeczywistych wymiarów książki. Podobnie, 248 x 297 mm to wymiary formatu A4 i wyraźnie nie pasują do formatu A5, co jest kolejnym przykładem pomyłki związanej z pomieszaniem różnych standardów. Ostatecznie, wiele osób może mieć trudności z precyzyjnym zrozumieniem, jak szerokości skrzydełek i grzbietu wpływają na całkowite wymiary obwoluty, co jest kluczowe dla właściwego przygotowania materiałów do druku. W praktyce, brak uwzględnienia tych wymiarów może prowadzić do poważnych problemów podczas produkcji, takich jak niewłaściwe dopasowanie obwoluty do książki, co w rezultacie wpływa na jej estetykę oraz funkcjonalność. Dostosowanie wymiarów obwoluty do konkretnych wymagań drukarskich jest podstawową umiejętnością, którą każdy projektant powinien opanować, by skutecznie realizować zlecenia związane z produkcją materiałów drukowanych.

Pytanie 37

Jaki czynnik nie ma wpływu na koszt realizacji procesu drukowania nakładu publikacji?

A. Ilość złamów w składce
B. Liczba stron publikacji
C. Liczba form drukarskich
D. Metoda drukowania
Wszystkie inne czynniki wymienione w pytaniu mają bezpośredni wpływ na koszt procesu drukowania nakładu publikacji. Ilość form drukowych jest kluczowa, ponieważ każdy nowy projekt wymaga stworzenia lub przystosowania formy drukowej, co generuje koszty związane z przygotowaniem i produkcją materiałów. Technika drukowania również odgrywa istotną rolę; na przykład, druk offsetowy może być bardziej opłacalny przy dużych nakładach, podczas gdy druk cyfrowy lepiej sprawdza się w mniejszych seriach, ale wiąże się z różnymi kosztami jednostkowymi. Ilość stron publikacji wpływa na zużycie papieru oraz czas potrzebny na drukowanie, co przekłada się na ogólny koszt produkcji. Każdy z tych czynników jest ze sobą powiązany i ma wpływ na ekonomię całego procesu drukarskiego. Niezrozumienie roli każdego z tych elementów prowadzi do błędnych wniosków, na przykład, przypisując zbyt małe znaczenie aspektom, które mogą w praktyce znacząco wpłynąć na ostateczny koszt. W branży drukarskiej kluczowe jest zrozumienie powiązań pomiędzy różnymi etapami produkcji, co pozwala na skuteczne planowanie i zarządzanie budżetem. Warto również przyjrzeć się standardom jakości, które określają najlepsze praktyki w zakresie zarządzania procesem drukowania, w tym efektywności kosztowej i optymalizacji produkcji.

Pytanie 38

Ile arkuszy papieru B3 powinno być przygotowanych do druku offsetowego 1 000 kalendarzy planszowych w formacie A4 z uwzględnieniem 20% zapasu technologicznego?

A. 600 sztuk
B. 500 sztuk
C. 1 000 sztuk
D. 1 200 sztuk
Wybór niewłaściwej liczby arkuszy papieru może wynikać z kilku nieprawidłowych obliczeń lub błędnych założeń dotyczących wymagań technologicznych. Na przykład, odpowiedź sugerująca 500 arkuszy nie uwzględnia naddatku technologicznego, co jest kluczowe w procesie druku offsetowego. Naddatek ten jest istotny, ponieważ pozwala na pokrycie strat związanych z cięciem, brudem lub innymi nieprzewidzianymi okolicznościami, które mogą wystąpić w trakcie produkcji. Odpowiedź sugerująca 1 200 arkuszy wydaje się być przesadna, co może wynikać z nieprawidłowego zrozumienia wymagań dotyczących pokrycia materiału, a także nadmiernego założenia w zakresie strat technologicznych. Z kolei wybór 1 000 arkuszy może sugerować mylne założenie, że każdy kalendarz wymaga jednego arkusza A4, bez uwzględnienia specyfiki formatu B3 i jego wydajności w procesie druku. W rzeczywistości, zrozumienie różnicy między formatami papieru oraz umiejętność dokładnych obliczeń matematycznych jest kluczowe w celu osiągnięcia optymalnych rezultatów w druku offsetowym. Kluczowym aspektem jest również znajomość specyfikacji technicznych i norm, które definiują, jak obliczać zapotrzebowanie na papier w zależności od formatu końcowego produktu oraz specyfikacji maszyn drukarskich, co czyni zrozumienie tego zagadnienia istotnym dla każdego profesjonalisty w branży.

Pytanie 39

Książka licząca 320 stron w formacie A5, drukowana na arkuszach B1, składa się z

A. 32 składek
B. 16 składek
C. 10 składek
D. 20 składek
Wybór innych opcji może wynikać z podstawowych nieporozumień związanych z terminologią i zasadami poligrafii. Na przykład, obliczając liczbę składek, można pomylić się w interpretacji, ile stron mieści się na arkuszu i ile arkuszy jest potrzebnych do uzyskania pożądanej liczby stron. W przypadku odpowiedzi wskazujących na 32, 16 lub 20 składek, można zauważyć, że błędnie przyjęto liczbę stron przypadających na jedną składkę. Przykładowo, odpowiedź z 32 składkami sugeruje, że każda składka miałaby tylko 10 stron, co jest technicznie niemożliwe, ponieważ w standardowym składzie, gdzie mamy 4 strony na arkuszu A5, każda składka powinna składać się z 8 stron. W przypadku 16 składek, sytuacja jest podobna, ponieważ tego rodzaju obliczenia nie uwzględniają, iż każda grupa składek obejmuje więcej stron niż podano. Odpowiedź z 20 składkami również nie uwzględnia, że pełny arkusz B1 pozwala na wyprodukowanie znacznie większej ilości arkuszy A5 niż sugerowane 20 składek. Błędy te pokazują, jak istotne jest dokładne zrozumienie struktury dokumentów i prawidłowe stosowanie zasad składania, co jest kluczowe dla uzyskania optymalnych rezultatów w procesie produkcji drukarskiej.

Pytanie 40

Jakie narzędzie jest najczęściej używane do wycinania obiektów w programach graficznych?

A. Gumka
B. Pędzel
C. Gradient
D. Lasso
Pędzel jest narzędziem przede wszystkim używanym do rysowania i malowania na obrazach, a nie do wycinania obiektów. Chociaż można nim modyfikować krawędzie selekcji poprzez malowanie maski, nie jest to główna funkcja tego narzędzia. Pędzel pozwala na kreatywne dodawanie elementów do grafiki, ale nie służy do jej precyzyjnego wycinania. Gumka, z kolei, jest narzędziem służącym do usuwania pikseli z warstwy, co może symulować efekt wycinania, ale jest to destrukcyjna metoda edycji. Użycie gumki nie pozwala na łatwe cofnięcie zmian i nie zapewnia precyzji selekcji, co czyni ją nieefektywną w porównaniu z narzędziem Lasso, które pozwala na nieniszczącą edycję dzięki maskom warstwowym. Gradient to narzędzie służące do tworzenia płynnych przejść kolorystycznych, które jest używane do tworzenia tła czy efektów kolorystycznych, a nie do wycinania obiektów. Często błędnie zakłada się, że każde narzędzie edytujące grafikę może być używane do wycinania, ale tylko niektóre są do tego odpowiednie. Właściwe narzędzie do wycinania musi oferować precyzję i elastyczność, czego ani gumka, ani gradient nie zapewniają. Zrozumienie tego, jakie narzędzie jest odpowiednie do konkretnego zadania, jest kluczowe dla skutecznej pracy nad grafiką.