Pytanie 1
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Wyniki egzaminu
Informacje o egzaminie:
- Zawód: Technik ekonomista
- Kwalifikacja: EKA.04 - Prowadzenie dokumentacji w jednostce organizacyjnej
- Data rozpoczęcia: 25 lutego 2025 11:44
- Data zakończenia: 25 lutego 2025 11:58
Egzamin niezdany
Wynik: 16/40 punktów (40,0%)
Wymagane minimum: 20 punktów (50%)
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 2
Rozbieżność pomiędzy rodzajem towaru umieszczonym na fakturze a zamówieniem złożonym u dostawcy jest stwierdzana w trakcie inspekcji
A. formalnej
B. merytorycznej
C. rachunkowej
D. ekonomicznej
Odpowiedź 'merytorycznej' jest prawidłowa, ponieważ kontrola merytoryczna polega na weryfikacji, czy treść dokumentów, takich jak faktury czy zamówienia, jest zgodna z rzeczywistością i obowiązującymi regulacjami. W przypadku niezgodności rodzaju towaru, kontrola ta umożliwia identyfikację błędów, które mogą prowadzić do poważnych konsekwencji prawnych oraz finansowych. Na przykład, jeśli na fakturze znajduje się inny produkt niż zamówiony, może to skutkować problemami z reklamacjami, a także błędnym księgowaniem. Praktyczne zastosowanie kontroli merytorycznej występuje w działach zakupów i księgowości, gdzie pracownicy muszą upewnić się, że dokumentacja jest zgodna z zamówieniami i rzeczywistym stanem magazynowym. Dobre praktyki sugerują przeprowadzanie takich kontroli na etapie przyjęcia towarów, co pozwala na natychmiastowe zgłoszenie i rozwiązanie potencjalnych problemów.
Pytanie 3
Zakład Meblarski produkuje dwa typy mebli kuchennych w ramach dwóch odrębnych zleceń produkcyjnych. Koszty wydziałowe dzielone są proporcjonalnie do płac bezpośrednich. Zlecenia zostały zakończone w okresie sprawozdawczym. Na podstawie zamieszczonej tabeli kalkulacyjnej, określ metodę kalkulacji kosztów produkcji zastosowaną przez Zakład Meblarski.
| Lp. | Pozycje kalkulacyjne kosztów | Koszty ogółem (zł) | Koszty przypadające na: | |
|---|---|---|---|---|
| zlecenie nr 1 - 20 szt. | zlecenie nr 2 - 15 szt. | |||
| 1. | Materiały bezpośrednie | 40 000,00 | 28 000,00 | 12 000,00 |
| 2. | Płace bezpośrednie | 30 000,00 | 16 000,00 | 14 000,00 |
| 3. | Koszty wydziałowe | 20 000,00 | 13 000,00 | 7 000,00 |
A. Podziałowa współczynnikowa.
B. Wstępna.
C. Podziałowa prosta.
D. Doliczeniowa.
Wybór metod kalkulacji kosztów produkcji jest kluczowy dla efektywnego zarządzania finansami w każdej organizacji. Istotne jest zrozumienie, że metody podziałowe, takie jak podziałowa prosta czy podziałowa współczynnikowa, nie biorą pod uwagę specyfiki płac bezpośrednich. Podziałowa prosta polega na dzieleniu kosztów ogólnych na wszystkie wyroby bez uwzględnienia ich specyficznych cech, co może prowadzić do błędnych wniosków dotyczących rentowności poszczególnych zleceń. Z kolei podziałowa współczynnikowa może wprowadzać dodatkową komplikację w postaci ustalania współczynników, które mogą być trudne do wyznaczenia i mogą nie odzwierciedlać rzeczywistego zużycia zasobów. Metoda wstępna, z kolei, skupia się na prognozowaniu kosztów, a nie na rzeczywistych danych, co również może prowadzić do nieścisłości. W praktyce, niewłaściwy wybór metody kalkulacji może skutkować nieprawidłowym przypisaniem kosztów, co w dłuższej perspektywie może prowadzić do problemów finansowych w firmie. Dlatego kluczowe jest, aby przedsiębiorstwa stosowały metody takie jak doliczeniowa, które umożliwiają bardziej dokładne zarządzanie kosztami i lepsze podejmowanie decyzji strategicznych.
Pytanie 4
Według regulacji zawartych w Kodeksie spółek handlowych minimalna wysokość kapitału zakładowego wynosi 500 000 złotych, a nominalna wartość akcji musi być równa przynajmniej 1 grosz. Te wymagania odnoszą się do zakupu spółek
A. komandytowych.
B. akcyjnych.
C. otwartych.
D. komandytowo - akcyjnych.
Odpowiedź "akcyjnych" jest poprawna, ponieważ zgodnie z Kodeksem spółek handlowych, spółki akcyjne muszą spełniać określone wymogi dotyczące kapitału zakładowego oraz wartości nominalnej akcji. Wysokość kapitału zakładowego wynosi co najmniej 500 000 złotych, co ma na celu zapewnienie odpowiedniej stabilności finansowej spółki oraz ochronę interesów jej akcjonariuszy. Nominalna wartość akcji, wynosząca co najmniej 1 grosz, pozwala na emitowanie akcji w różnych nominałach, umożliwiając elastyczne podejście do pozyskiwania kapitału. Przykładowo, jeśli spółka chce przeprowadzić emisję akcji, może ustalić ich wartość nominalną na poziomie, który przyciągnie inwestorów, jednocześnie spełniając wymogi prawne. Spółki akcyjne są również zobowiązane do prowadzenia transparentnej księgowości i raportowania finansowego, co zwiększa zaufanie inwestorów oraz poprawia wizerunek spółki na rynku. Takie wymagania są standardem w krajach rozwiniętych, gdzie regulacje mają na celu ochronę inwestorów oraz stabilność rynku.
Pytanie 5
Kto składa formularz PIT-37 w przypadku uzyskiwania
A. przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej
B. dochodów ze źródeł znajdujących się za granicą
C. dochodu z wynajmu nieruchomości
D. przychodów z tytułu umowy o pracę
Deklaracja PIT-37 jest przeznaczona dla podatników, którzy uzyskują przychody z tytułu umowy o pracę oraz innych źródeł, takich jak zlecenia cywilnoprawne, wynagrodzenia z umów o dzieło czy emerytury. Wypełniając PIT-37, podatnicy mogą skorzystać z wielu ulg i odliczeń, które mogą obniżyć wysokość należnego podatku. Na przykład, możliwość skorzystania z ulgi na dzieci lub odliczenia darowizn na cele charytatywne. Zastosowanie tej deklaracji jest szerokie, co czyni ją jedną z najczęściej używanych w Polsce. W przypadku przychodów z umowy o pracę, pracodawca pobiera zaliczki na podatek dochodowy, co ułatwia przyszłe rozliczenie. Warto również zauważyć, że PIT-37 jest prostą deklaracją do wypełnienia, co czyni ją dostępną dla większości podatników, nawet tych, którzy nie są obeznani z przepisami podatkowymi. W praktyce, prawidłowe wypełnienie PIT-37 jest kluczowe dla uniknięcia problemów z urzędami skarbowymi oraz ewentualnych kar finansowych.
Pytanie 6
W bilansie firmy, oprogramowanie komputerowe, zakupione licencje oraz prawo do używania znaku towarowego są klasyfikowane jako
A. aktywa trwałe rzeczowe
B. aktywa obrotowe rzeczowe
C. długoterminowe inwestycje
D. wartości niematerialne i prawne
Odpowiedź 'wartości niematerialne i prawne' jest prawidłowa, ponieważ oprogramowanie komputerowe, nabyte licencje oraz prawo do używania znaku towarowego są klasyfikowane jako aktywa, które nie mają fizycznej postaci, ale przynoszą korzyści ekonomiczne przedsiębiorstwu. Wartości niematerialne i prawne odzwierciedlają prawa autorskie, patenty, znaki towarowe oraz inne formy własności intelektualnej, które są zgodne z Międzynarodowymi Standardami Rachunkowości (MSR) oraz Krajowymi Standardami Rachunkowości (KSR). Przykładami wartości niematerialnych mogą być licencje na oprogramowanie, które pozwalają przedsiębiorstwu na korzystanie z określonych technologii, czy też znak towarowy, który zwiększa rozpoznawalność marki. Z perspektywy praktycznej, prawidłowe klasyfikowanie tych aktywów jest kluczowe dla oceny sytuacji finansowej firmy oraz jej zdolności generowania przychodów w dłuższym okresie. Ponadto, ich amortyzacja jest istotnym elementem kosztów operacyjnych, co wpływa na rentowność firmy.
Pytanie 7
Jakie zadanie nie należy do kompetencji Narodowego Banku Polskiego?
A. prowadzenie obsługi bankowej budżetu państwa
B. prowadzenie obsługi bankowej dla przedsiębiorstw
C. zarządzanie rezerwami dewizowymi
D. wydawanie znaków pieniężnych
Zrozumienie kompetencji Narodowego Banku Polskiego wymaga rozróżnienia między rolą banku centralnego a działalnością banków komercyjnych. Wszelkie odpowiedzi, które sugerują, że NBP może świadczyć usługi bankowe dla przedsiębiorstw, są błędne, ponieważ banki centralne nie prowadzą działalności komercyjnej w tradycyjnym znaczeniu. Emisja znaków pieniężnych i gospodarowanie rezerwami dewizowymi są fundamentalnymi zadaniami NBP, które mają na celu stabilizację systemu finansowego i przeciwdziałanie inflacji. W kontekście dobrych praktyk, banki komercyjne są odpowiedzialne za obsługę klientów, w tym małych i dużych przedsiębiorstw, co oznacza, że ich usługi są skierowane na zaspokajanie potrzeb gospodarki, takich jak kredyty czy lokaty. Sugerowanie, że NBP wykonuje te funkcje, może prowadzić do mylnych interpretacji dotyczących podziału ról w systemie bankowym. Kluczową rolą NBP jest regulacja i nadzór nad całym sektorem bankowym, a nie prowadzenie działalności bankowej, co czyni go instytucją nadrzędną w zakresie polityki monetarnej i stabilności finansowej, a nie bezpośrednim dostawcą usług finansowych dla przedsiębiorstw.
Pytanie 8
Negocjacje w twardym stylu opisują
A. częstym stosowaniem uników oraz uległością jednego z uczestników negocjacji
B. stawianiem drugiej stronie wyraźnych i konkretnych żądań
C. poszukiwaniem takiego rozwiązania, które zostanie zaakceptowane przez drugą stronę
D. godzeniem się na potencjalną stratę w dążeniu do uzyskania kompromisu
Negocjacje twarde, często nazywane również negocjacjami pozycyjnymi, opierają się na jasnym i zdecydowanym stawianiu wymagań. W tym podejściu negocjatorzy przyjmują mocne stanowisko i dążą do maksymalizacji swoich zysków bez względu na potrzeby drugiej strony. Przykładem mogą być negocjacje kontraktowe, gdzie jedna ze stron domaga się konkretnych warunków dostawy, ceny czy terminów realizacji, a druga strona jest zmuszona dostosować się do tych wymagań, aby osiągnąć porozumienie. Negocjacje twarde mogą prowadzić do szybkich wyników, ale często wiążą się z ryzykiem konfliktu, co może zniechęcać do dalszej współpracy. W kontekście standardów praktyk negocjacyjnych, kluczowe jest zrozumienie, że twarde podejście bywa skuteczne w sytuacjach, gdzie istnieje duża różnica interesów i gdzie długoterminowe relacje nie są priorytetem. Umiejętne stosowanie negocjacji twardych wymaga również znajomości technik perswazji i umiejętności argumentacji, aby skutecznie przedstawić swoje żądania.
Pytanie 9
Gdy w miejscu pracy występuje uciążliwy hałas generowany przez maszyny i urządzenia, to pracownik, aby chronić się przed jego negatywnym oddziaływaniem, powinien zostać wyposażony
A. w rękawice
B. w nauszniki
C. w osłony siatkowe
D. w okulary ochronne
Wybór nauszników jako środka ochrony przed hałasem w miejscu pracy jest zgodny z najlepszymi praktykami w zakresie ochrony zdrowia i bezpieczeństwa. Hałas w miejscu pracy może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych, w tym uszkodzeń słuchu oraz stresu. Nauszniki, odpowiednio dobrane i używane, są skuteczną barierą, która zmniejsza intensywność dźwięków, chroniąc tym samym słuch pracowników. Zgodnie z normami takimi jak PN-N-01307:2013, które określają metody oceny ryzyka hałasowego w środowisku pracy, nauszniki powinny być stosowane w sytuacjach, gdy poziom hałasu przekracza 85 dB. Przykładem zastosowania nauszników mogą być stanowiska pracy w halach produkcyjnych, gdzie maszyny generują wysokie poziomy hałasu. Warto również dodać, że nauszniki można łączyć z innymi środkami ochrony osobistej, takimi jak zatyczki do uszu, co oferuje dodatkową ochronę w szczególnie głośnych warunkach.
Pytanie 10
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 11
Czy obowiązek pracodawcy dotyczący prowadzenia dokumentacji związanej ze stosunkiem pracy oraz aktami osobowymi pracowników dotyczy osób zatrudnionych na podstawie umowy?
A. agencyjnej
B. o pracę
C. o dzieło
D. zlecenia
Odpowiedź "o pracę" jest prawidłowa, ponieważ obowiązek pracodawcy prowadzenia dokumentacji w sprawach dotyczących stosunku pracy oraz akt osobowych pracowników dotyczy wyłącznie osób zatrudnionych na podstawie umowy o pracę. Umowa o pracę jest regulowana przez Kodeks pracy, który szczegółowo określa prawa i obowiązki zarówno pracodawców, jak i pracowników. W przypadku umowy o pracę pracodawca jest zobowiązany do prowadzenia pełnej dokumentacji, w tym akt osobowych, co jest kluczowe dla zapewnienia przestrzegania przepisów prawa pracy. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być konieczność archiwizacji dokumentów pracowniczych, które są niezbędne w przypadku kontroli z inspekcji pracy czy przy ustalaniu praw pracowniczych. W praktyce, brak odpowiedniej dokumentacji może skutkować konsekwencjami prawnymi oraz finansowymi dla pracodawcy. Warto także zauważyć, że prowadzenie skrupulatnej dokumentacji jest zgodne z dobrymi praktykami zarządzania zasobami ludzkimi, co wpływa na budowanie pozytywnej kultury organizacyjnej.
Pytanie 12
Która technika planowania zakłada, że dotychczasowa relacja pomiędzy dwoma wielkościami planistycznymi pozostanie niezmieniona, co jest stosowane w obliczeniach na okres planowy?
A. Metoda bilansowa
B. Metoda proporcji stałych
C. Metoda kolejnych przybliżeń
D. Metoda simpleks
Wybór innych metod planowania, takich jak metoda kolejnych przybliżeń, metoda bilansowa czy metoda simpleks, może prowadzić do nieporozumień związanych z podstawami analizy planistycznej. Metoda kolejnych przybliżeń jest techniką iteracyjną, która polega na stopniowym dostosowywaniu prognoz, co nie gwarantuje zachowania stałych proporcji między wielkościami. W praktyce oznacza to, że zmiany w jednym z elementów mogą prowadzić do nieprzewidywalnych skutków w innych, co stanowi ryzyko w kontekście długoterminowego planowania. Metoda bilansowa z kolei koncentruje się na równowadze między przychodami a wydatkami, co może być użyteczne w pewnych kontekstach, ale nie odnosi się bezpośrednio do zachowania stałych relacji między zmiennymi. Natomiast metoda simpleks, używana głównie w programowaniu liniowym, ma na celu optymalizację wykorzystania zasobów przy zadanych ograniczeniach, lecz nie zakłada stałości proporcji w żadnym zakresie. Często błędnym myśleniem jest zakładanie, że każda z tych metod może zastąpić prostotę i efektywność metody proporcji stałych, co prowadzi do nieodpowiednich decyzji planistycznych i może skutkować nieefektywnym zarządzaniem przedsiębiorstwem.
Pytanie 13
W roku 2008 wskaźnik bieżącej płynności finansowej wynosił 1,3, natomiast w 2009 roku wzrósł do 1,4. Co oznacza ten przyrost wskaźnika?
A. wzrost zdolności jednostki do regulowania bieżących zobowiązań
B. obniżenie zdolności jednostki do regulowania bieżących zobowiązań
C. mniejszą rentowność kapitałów własnych
D. wyższą rentowność kapitałów własnych
Analizując dostępne odpowiedzi, możemy zauważyć, że nieprawidłowe są stwierdzenia dotyczące zmniejszonej rentowności kapitałów własnych oraz zmniejszenia zdolności jednostki do spłaty bieżących zobowiązań. Wzrost wskaźnika bieżącej płynności finansowej nie ma bezpośredniego związku z rentownością kapitałów własnych, która dotyczy zysku generowanego w stosunku do zainwestowanego kapitału. W rzeczywistości, zwiększona płynność może wspierać rentowność, gdyż firma, mając większe zasoby do dyspozycji, może lepiej zarządzać swoimi operacjami i inwestycjami. Ponadto, zmiana wskaźnika nie implikuje ograniczenia zdolności do regulowania zobowiązań; wręcz przeciwnie, wzrost wskaźnika wskazuje na poprawę tej zdolności. Typowym błędem myślowym jest mylenie wskaźników płynności z innymi wskaźnikami finansowymi, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków. Ważne jest zrozumienie, że wskaźnik bieżącej płynności koncentruje się wyłącznie na krótkoterminowych zobowiązaniach, a jego wzrost powinien być interpretowany jako pozytywny sygnał dla kondycji finansowej przedsiębiorstwa.
Pytanie 14
Organizacja działań związanych z określaniem zmian w majątku firmy, źródłach jej finansowania, przychodach oraz wydatkach, a także wyniku finansowego dotyczy planowania
A. rzeczowego
B. ekonomicznego
C. finansowego
D. technicznego
Planowanie finansowe to kluczowy element zarządzania przedsiębiorstwem, które ma na celu określenie oraz zarządzanie majątkiem, źródłami finansowania, przychodami, wydatkami i wynikiem finansowym. Odpowiedź "finansowego" jest prawidłowa, ponieważ planowanie finansowe koncentruje się na alokacji zasobów oraz strategiach, które pozwalają maksymalizować wartość przedsiębiorstwa. W praktyce, przedsiębiorstwa wykorzystują budżetowanie jako narzędzie do planowania finansowego, które pozwala na monitorowanie przychodów i wydatków oraz analizowanie odchyleń od założonych celów. Dobre praktyki w zakresie planowania finansowego obejmują również przewidywanie przyszłych potrzeb finansowych oraz analizę ryzyka, co jest kluczowe dla długoterminowego sukcesu firmy. Przykładem może być firma, która decyduje się na inwestycję w nowy projekt, a wcześniej przeprowadza dokładną analizę kosztów i przewidywanych zysków, aby zapewnić, że decyzja ta będzie opłacalna. Współczesne modele planowania finansowego uwzględniają również zmiany w otoczeniu rynkowym, co pozwala na elastyczne dostosowanie strategii w odpowiedzi na dynamiczne warunki rynkowe.
Pytanie 15
W sklepie ze sprzętem sportowym sprzedaż rowerów górskich podlega 23% stawce VAT. Cena brutto jednego roweru wynosi 1 000 zł. Jaka będzie kwota podatku VAT (w pełnych złotych) przy sprzedaży dwóch rowerów?
A. 187 zł
B. 460 zł
C. 374 zł
D. 230 zł
Wielu uczniów może popełniać błędy przy obliczaniu VAT-u, co prowadzi do złych wyborów. Często zdarza się, że ktoś oblicza VAT bezpośrednio z ceny brutto, zapominając o tym, że najpierw muszą policzyć cenę netto. Jeśli ktoś zrobił to jako 23% z 1 000 zł, to wyjdzie mu 230 zł na rower, co przy dwóch rowerach dałoby 460 zł. To wynika z tego, że nie wszyscy rozumieją, jak działa VAT, który wymaga uwzględnienia zarówno ceny brutto, jak i netto. Często są też błędy w mnożeniu ceny za jeden rower przez liczbę sprzedanych rowerów, bez myślenia, że VAT oblicza się na podstawie ceny netto. Później mogą wyjść im kwoty, które na pierwszy rzut oka wyglądają dobrze, ale są jednak błędne. Kluczowe jest, żeby zrozumieć, że VAT dotyczy ceny netto i, że trzeba stosować dobre wzory, żeby nie pomylić się. I warto wiedzieć, że obliczenia VAT-u są regulowane prawem, co jest istotne dla każdej firmy.
Pytanie 16
Jan Nowak, prowadzący indywidualną działalność gospodarczą bez zatrudnionych pracowników, miał obowiązek uiszczenia składek na ubezpieczenia społeczne do ZUS za listopad 2018 r. najpóźniej do
A. 17 grudnia 2018 r. (poniedziałek)
B. 20 grudnia 2018 r. (czwartek)
C. 10 grudnia 2018 r. (poniedziałek)
D. 15 listopada 2018 r. (czwartek)
Odpowiedź "10 grudnia 2018 r." jest okej, bo zgodnie z prawem, jak jesteś przedsiębiorcą prowadzącym jednoosobową działalność i nie masz pracowników, to musisz opłacać składki na ubezpieczenia społeczne do 10. dnia miesiąca po tym, którego te składki dotyczą. Więc składki za listopad 2018 r. powinieneś opłacić do 10 grudnia. Fajnie jest pamiętać, żeby płacić w terminie, bo unikniesz odsetek i różnych problemów z ZUS-em. Dodatkowo, regularne płacenie składek jest ważne, żeby mieć ciągłość w ubezpieczeniu, a to może potem wpłynąć na twoje prawa do świadczeń. Zawsze warto znać terminy płatności, bo to podstawowy obowiązek każdego przedsiębiorcy, co pokazuje, że bierze odpowiedzialność za finanse.
Pytanie 17
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 18
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 19
Aby określić koszt wydobycia jednej tony węgla, kopalnia powinna wykorzystać kalkulację
A. podziałową współczynnikową
B. podziałową prostą
C. procesową
D. doliczeniową
Zastosowanie kalkulacji podziałowej współczynnikowej w kontekście ustalania kosztów wydobycia węgla jest nieadekwatne. Metoda ta polega na przypisywaniu kosztów do poszczególnych jednostek na podstawie określonych współczynników, co w przypadku wydobycia węgla może prowadzić do zniekształcenia rzeczywistych kosztów. Węgiel jest surowcem, którego wydobycie odbywa się w sposób ciągły, a koszty są bardziej związane z ilością wydobywanego materiału niż z wyznaczonymi współczynnikami. Obliczenia oparte na kalkulacji podziałowej prostej dostarczają klarownych informacji o rzeczywistych kosztach jednostkowych, podczas gdy podejście współczynnikowe może wprowadzać niepotrzebne komplikacje oraz błędy. Ponadto, kalkulacja doliczeniowa, która polega na dodaniu kosztów pośrednich do kosztów bezpośrednich, nie jest efektywna w tym kontekście, ponieważ nie oddaje rzeczywistych kosztów wydobycia jednej tony. Z kolei kalkulacja procesowa, która jest stosowana w produkcji seryjnej lub masowej, nie odnosi się do specyfiki wydobycia surowców naturalnych, gdzie efektywność kosztowa zależy od ściśle określonych jednostek. Dlatego podejścia oparte na współczynnikach lub doliczeniu kosztów pośrednich mogą prowadzić do mylnych wniosków i nieefektywnych decyzji zarządczych.
Pytanie 20
Wśród obowiązkowych ubezpieczeń społecznych, które są opłacane przez pracodawcę, znajdują się następujące składki:
A. emerytalne – 9,76%, rentowe – 1,5% oraz zdrowotne
B. emerytalne – 9,76%, rentowe – 6,5% oraz wypadkowe
C. emerytalne – 9,76%, chorobowe – 2,45% oraz zdrowotne
D. emerytalne – 9,76%, rentowe – 8% oraz chorobowe
Poprawna odpowiedź dotycząca obowiązkowych składek na ubezpieczenia społeczne finansowanych przez pracodawcę to składki emerytalne, rentowe oraz wypadkowe. Składka emerytalna wynosi 9,76%, natomiast składka rentowa to 6,5%. Dodatkowo pracodawcy zobowiązani są do opłacania składki wypadkowej, której wysokość zależy od liczby zatrudnionych pracowników oraz rodzaju wykonywanej działalności gospodarczej. Ubezpieczenia te są kluczowe z perspektywy zabezpieczenia społeczeństwa i zapewnienia pracownikom ochrony w razie zdarzeń losowych. W praktyce, składki te są potrącane z wynagrodzenia pracowników i opłacane do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (ZUS). Pracodawcy mają obowiązek terminowego regulowania tych zobowiązań, co jest regulowane przez ustawodawstwo dotyczące systemu ubezpieczeń społecznych. Dobre praktyki w zakresie zarządzania wynagrodzeniami wymagają stałej kontroli oraz monitorowania zmian w przepisach, aby zapewnić zgodność z obowiązującymi normami i uniknąć kar finansowych.
Pytanie 21
Biorąc pod uwagę okres, na który tworzone są strategie w firmach, wyróżniamy plany
A. całościowe
B. problematyczne
C. długookresowe
D. fragmentaryczne
Odpowiedź długookresowe jest poprawna, ponieważ w kontekście planowania strategicznego w przedsiębiorstwach, plany długookresowe odnoszą się do działań i celów, które są zaplanowane na okres przekraczający zazwyczaj trzy lata. Takie plany są kluczowe dla wyznaczenia kierunków rozwoju firmy, umożliwiający długofalowe podejście do zarządzania. Przykładem może być strategia rozwoju firmy w obszarze innowacji technologicznych, która wymaga długoterminowego inwestowania w badania i rozwój. Długookresowe planowanie pozwala na identyfikację kluczowych zasobów, które będą niezbędne w przyszłości, oraz na prognozowanie zmian na rynku i w otoczeniu biznesowym. Praktyki te są zgodne z podejściem strategicznym zalecanym przez takie standardy jak Balanced Scorecard, które kładą nacisk na perspektywy długookresowe w zarządzaniu organizacją. Właściwe podejście do planowania długookresowego jest istotne, ponieważ pozwala na minimalizowanie ryzyk związanych z nieprzewidywalnymi zmianami w otoczeniu biznesowym.
Pytanie 22
Jakie czynniki mają wpływ na elastyczność popytu na określony towar?
A. cena i popyt
B. cena i podaż
C. dochód i podaż
D. cena i dochód
Analizując błędne odpowiedzi, można zauważyć, że niektóre z nich ignorują kluczowe aspekty dotyczące elastyczności popytu. Odpowiedzi, które wskazują na związek między ceną a podażą oraz ceną a popytem, mogą wprowadzać w błąd. Często mylona jest relacja pomiędzy popytem a podażą, co jest zrozumiałe, ponieważ oba te pojęcia są fundamentalne w ekonomii. Jednakże elastyczność popytu skupia się na tym, jak zmiany ceny wpływają na ilość popytu, a nie na podaż. Co więcej, odpowiedź „dochód i podaż” również jest niepoprawna, ponieważ podaż nie jest czynnikiem wpływającym na elastyczność popytu. Podaż odnosi się do ilości dobra, które producenci są gotowi sprzedać po określonej cenie, a nie do chęci konsumentów do zakupu. Typowym błędem myślowym jest zatem mylenie pojęć popytu i podaży oraz nieuwzględnianie, jak różne poziomy dochodów mogą wpływać na chęć zakupu. W praktyce zrozumienie różnicy pomiędzy tymi pojęciami jest kluczowe dla skutecznego przewidywania zmian na rynku oraz dostosowywania strategii sprzedażowych, co wpisuje się w najlepsze praktyki w zarządzaniu biznesem.
Pytanie 23
W wyniku awarii instalacji elektrycznej w dziale marketingu wszystkie źródła światła przestały działać. Kto jest uprawniony do naprawy systemu elektrycznego?
A. osoba, która potrafi przeprowadzać naprawy instalacji elektrycznej
B. osoba posiadająca odpowiednie uprawnienia energetyczne
C. pracownik, który został przeszkolony w tym temacie przez swojego szefa
D. pracownik wskazany przez kierownika po otrzymaniu odpowiedniego polecenia
Odpowiedź wskazująca, że naprawy instalacji elektrycznej może dokonać osoba posiadająca stosowne uprawnienia energetyczne, jest prawidłowa z kilku kluczowych powodów. Po pierwsze, w Polsce do wykonywania prac związanych z instalacjami elektrycznymi wymagane są odpowiednie uprawnienia, które można uzyskać na podstawie przepisów prawa energetycznego oraz norm branżowych, takich jak PN-IEC 60364. Osoby te powinny posiadać wiedzę z zakresu bezpieczeństwa i norm dotyczących instalacji elektrycznych, co jest niezbędne dla zapewnienia bezpieczeństwa zarówno pracowników, jak i użytkowników obiektów. Przykładowo, pracownik z ważnym świadectwem kwalifikacyjnym (grupa 1, G1) ma prawo do wykonywania prac przy urządzeniach elektrycznych do określonego napięcia, co jest kluczowe w przypadku awarii systemu oświetlenia. W praktyce, osoba taka będzie w stanie nie tylko naprawić instalację, ale także zdiagnozować źródło problemu oraz zaproponować odpowiednie rozwiązania, minimalizując ryzyko wystąpienia podobnych awarii w przyszłości. Działania te są zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania bezpieczeństwem i zdrowiem w miejscu pracy.
Pytanie 24
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 25
Który z dokumentów musi zostać poddany obowiązkowej weryfikacji pod względem merytorycznym, formalnym oraz rachunkowym?
A. Rw - dokument rozchodu wewnętrznego
B. Wz - dokument wydania zewnętrznego
C. Pz - dokument przyjęcia zewnętrznego
D. Faktura VAT zakupu
Wydanie zewnętrzne, przyjęcie zewnętrzne oraz rozchód wewnętrzny to dokumenty, które mają różne cele i nie wymagają tak ścisłej kontroli, jak faktura VAT zakupu. Wydanie zewnętrzne (Wz) jest dokumentem wydawanym w momencie przekazania towaru odbiorcy i nie musi spełniać rygorystycznych wymogów związanych z kontrolą rachunkową, ponieważ nie jest samodzielnym dowodem księgowym. Przyjęcie zewnętrzne (Pz) odnosi się do procesu przyjmowania towarów do magazynu, co również nie pociąga za sobą obowiązku weryfikacji merytorycznej i rachunkowej jak w przypadku faktury VAT. Rozchód wewnętrzny (Rw) dotyczy przemieszczenia towarów wewnątrz firmy i jest mniej formalny, co oznacza, że nie wymaga pełnej kontroli merytorycznej. W kontekście księgowości i przepisów podatkowych, odpowiednia kontrola finansowa jest kluczowa, a nieprzestrzeganie jej może prowadzić do błędów w ewidencji, co w konsekwencji może skutkować problemami z organami podatkowymi. Typowym błędem myślowym jest przekonanie, że każdy dokument związany z ruchem towarów wymaga tej samej klasy kontroli, co faktura VAT. Dlatego zrozumienie różnic między dokumentami oraz ich odpowiedzialnością w kontekście przepisów podatkowych jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania przedsiębiorstwa.
Pytanie 26
Do obszaru przedsiębiorstw prywatnych w gospodarce narodowej nie należą
A. spółki handlowe
B. osoby fizyczne zajmujące się działalnością gospodarczą
C. spółki cywilne
D. jednoosobowe spółki skarbu państwa
Odpowiedzi wskazujące na osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, spółki cywilne oraz spółki handlowe są niepoprawne, ponieważ wszystkie te formy działalności są zaliczane do sektora przedsiębiorstw prywatnych. Osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą to najprostsza forma przedsiębiorczości, gdzie indywidualny przedsiębiorca podejmuje ryzyko gospodarcze i zarządza swoim biznesem, co jest podstawą sektora prywatnego. Spółki cywilne, jako umowy między wspólnikami o wspólnym prowadzeniu działalności, również są przykładem współpracy prywatnych podmiotów w celach zyskownych. Spółki handlowe, z kolei, to bardziej złożona struktura prawna, która może obejmować różne formy organizacyjne, takie jak spółki akcyjne czy spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, które również są tworzone w celu realizacji prywatnych interesów. Pojmowanie sektora przedsiębiorstw jako wyłącznie tego, co jest kontrolowane przez osoby prywatne, wymaga precyzyjnego zrozumienia jego definicji oraz funkcji w gospodarce. Często pojawia się w tym kontekście mylne przekonanie, że tylko przedsiębiorstwa niezależne od państwa są częścią sektora prywatnego, co jest nieprawidłowe i prowadzi do błędnych wniosków o funkcjonowaniu rynku.
Pytanie 27
Na podstawie danych zawartych w tabeli określ, w którym roku przedsiębiorstwo uzyskało największy zysk netto z 1 złotówki przychodu ze sprzedaży.
| Rok | Zysk netto (zł) | Przychody ze sprzedaży (zł) |
|---|---|---|
| 2010 | 12 000 | 160 000 |
| 2011 | 18 000 | 200 000 |
| 2012 | 12 000 | 150 000 |
| 2013 | 15 000 | 200 000 |
A. W 2012 roku.
B. W 2013 roku.
C. W 2011 roku.
D. W 2010 roku.
Wybierając inne lata, można wpaść w pułapki błędnych analiz i interpretacji danych. Na przykład, decyzja o 2012 roku może wynikać z mylnego założenia, że wyższe przychody automatycznie oznaczają lepszą rentowność. Jednakże, wysokie przychody mogą być wynikiem intensyfikacji sprzedaży, która niekoniecznie przekłada się na wysoki zysk netto. Dla 2010 roku, można sądzić, że zysk był zadowalający, ale bez dokładnej analizy wskaźników finansowych, trudno jest ocenić efektywność. Również wybór 2013 roku może być efektem tego, że nie uwzględniono spadków, które mogły się zdarzyć po 2011 roku. Podstawowym błędem jest przyjmowanie, że zyski są jedynym wskaźnikiem sukcesu finansowego. Kluczowym narzędziem do oceny rzeczywistej sytuacji finansowej jest analiza wskaźników, takich jak rentowność netto czy marża zysku. W praktyce, ignorowanie tych wskaźników może prowadzić do mylnych wniosków oraz nieefektywnego zarządzania finansami przedsiębiorstwa. Użycie wskaźników pozwala na bardziej rzetelną ocenę efektywności operacyjnej, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu finansami.
Pytanie 28
Analiza finansowa nie uwzględnia analizy
A. wyników finansowych i rentowności
B. stanu majątkowego
C. przychodów oraz kosztów
D. gospodarki materiałowej
Gospodarka materiałowa, choć istotna w zarządzaniu przedsiębiorstwem, nie jest bezpośrednim elementem analizy finansowej. Analiza finansowa koncentruje się na ocenie sytuacji majątkowej przedsiębiorstwa, jego wyników finansowych oraz rentowności, co obejmuje m.in. badanie przychodów i kosztów. Przykładowo, analiza bilansu pozwala ocenić, jakie aktywa i pasywa posiada firma, a analiza rachunku zysków i strat pozwala zrozumieć, jakie przychody i wydatki generuje. Gospodarka materiałowa skupia się na zarządzaniu procesami związanymi z zaopatrzeniem i obiegiem materiałów, co jest istotne, ale nie wchodzi w zakres klasycznej analizy finansowej. Zgodnie z dobrymi praktykami, kluczowe jest różnicowanie tych dwóch obszarów, aby skupić się na właściwej strategii zarządzania finansami przedsiębiorstwa.
Pytanie 29
Plan tygodniowy dotyczący terminów oraz spotkań z kontrahentami firmy klasyfikuje się jako plany
A. operacyjne
B. strategiczne
C. rzeczowe
D. taktyczne
Tygodniowy plan spotkań z kontrahentami firmy to naprawdę plan operacyjny. Czemu? Bo skupia się na codziennych sprawach, które pomagają w osiąganiu długoterminowych celów firmy. Działa tu zasada, że plany operacyjne to te krótkoterminowe i bardziej szczegółowe, które pokazują, jak zrealizować konkretne zadania w ramach większych strategii. Przykłady to chociażby harmonogramy spotkań czy organizacja działań marketingowych. Dobrze zaplanowane operacje to klucz do sukcesu i pozwalają firmom lepiej dostosować się do zmieniającego się rynku. Spotkania z kontrahentami są szczególnie ważne, bo pomagają utrzymać dobre relacje, co jest istotne dla długofalowego działania firmy.
Pytanie 30
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 31
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 32
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 33
W zależności od tematu planowania wyróżnia się następujące rodzaje planów?
A. produkcyjne, marketingowe, finansowe
B. jednorazowe, okresowe, ciągłe
C. operacyjne, strategiczne, perspektywiczne
D. bieżące, taktyczne, długookresowe
Brak odpowiedzi na to pytanie.
Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź "produkcyjne, marketingowe, finansowe" jest poprawna, ponieważ odzwierciedla kluczowe kategorie planów, które są istotne dla zarządzania w organizacji. Plany produkcyjne koncentrują się na efektywnym zarządzaniu procesami produkcyjnymi i zwiększeniu wydajności. Przykładem może być planowanie produkcji, które uwzględnia harmonogramy, zasoby i technologie. Plany marketingowe skupiają się na strategiach promocji i sprzedaży produktów lub usług, co jest kluczowe dla osiągnięcia przewagi konkurencyjnej. Na przykład, kampania reklamowa dla nowego produktu wymaga szczegółowego planu marketingowego, aby skutecznie dotrzeć do klientów. Plany finansowe są niezbędne do zarządzania budżetem i przepływem gotówki, co pozwala organizacjom na podejmowanie świadomych decyzji inwestycyjnych. Przykładem może być plan finansowy, który uwzględnia prognozy przychodów i wydatków. Te trzy kategorie planów są standardem w zarządzaniu, umożliwiając organizacjom skuteczne osiąganie celów i dostosowanie się do zmieniającego się rynku.
Odpowiedź "produkcyjne, marketingowe, finansowe" jest poprawna, ponieważ odzwierciedla kluczowe kategorie planów, które są istotne dla zarządzania w organizacji. Plany produkcyjne koncentrują się na efektywnym zarządzaniu procesami produkcyjnymi i zwiększeniu wydajności. Przykładem może być planowanie produkcji, które uwzględnia harmonogramy, zasoby i technologie. Plany marketingowe skupiają się na strategiach promocji i sprzedaży produktów lub usług, co jest kluczowe dla osiągnięcia przewagi konkurencyjnej. Na przykład, kampania reklamowa dla nowego produktu wymaga szczegółowego planu marketingowego, aby skutecznie dotrzeć do klientów. Plany finansowe są niezbędne do zarządzania budżetem i przepływem gotówki, co pozwala organizacjom na podejmowanie świadomych decyzji inwestycyjnych. Przykładem może być plan finansowy, który uwzględnia prognozy przychodów i wydatków. Te trzy kategorie planów są standardem w zarządzaniu, umożliwiając organizacjom skuteczne osiąganie celów i dostosowanie się do zmieniającego się rynku.
Pytanie 34
Obszar, w którym z jednej strony są osoby poszukujące zatrudnienia, a z drugiej przedsiębiorcy, którzy tworzą etaty i potrzebują pracowników, określamy mianem rynku
A. pracy
B. kapitałowego
C. dóbr
D. usług
Brak odpowiedzi na to pytanie.
Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Rynek pracy to miejsce, gdzie spotykają się ludzie, którzy szukają pracy, i firmy, które jej oferują. Jak to działa? No, poszukujący pracy to ci, co chcą pracować, a pracodawcy to ci, co mają dla nich miejsca. Ważne jest, że rynek pracy jest dość dynamiczny, co znaczy, że zmienia się w zależności od tego, ile osób szuka pracy i ile firm potrzebuje nowych pracowników. Na przykład w branży IT jest ogromne zapotrzebowanie na programistów, więc osoby z odpowiednimi umiejętnościami mogą liczyć na lepsze wynagrodzenie i warunki. Dobra praktyka to regularne analizowanie rynku i dostosowywanie ofert pracy do potrzeb pracowników, bo to pozwala firmom być konkurencyjnymi.
Rynek pracy to miejsce, gdzie spotykają się ludzie, którzy szukają pracy, i firmy, które jej oferują. Jak to działa? No, poszukujący pracy to ci, co chcą pracować, a pracodawcy to ci, co mają dla nich miejsca. Ważne jest, że rynek pracy jest dość dynamiczny, co znaczy, że zmienia się w zależności od tego, ile osób szuka pracy i ile firm potrzebuje nowych pracowników. Na przykład w branży IT jest ogromne zapotrzebowanie na programistów, więc osoby z odpowiednimi umiejętnościami mogą liczyć na lepsze wynagrodzenie i warunki. Dobra praktyka to regularne analizowanie rynku i dostosowywanie ofert pracy do potrzeb pracowników, bo to pozwala firmom być konkurencyjnymi.
Pytanie 35
Jan Litwin prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług parkingowych, opodatkowaną w formie karty podatkowej. Jaką kwotę podatku dochodowego ustali w drodze decyzji naczelnik urzędu skarbowego, jeżeli parking posiada 220 stanowisk parkingowych?
| Wykaz miesięcznych stawek podatku dochodowego w formie karty podatkowej | ||
|---|---|---|
| Usługi parkingowe | ||
| Objaśnienie: Stawki dotyczą działalności bez względu na stan zatrudnienia. | ||
| Lp. | Parkingi o liczbie stanowisk | Stawka |
| 1 | 2 | 3 |
| 1 | do 140 | 6,80 zł od każdego stanowiska |
| 2 | powyżej 140 do 180 | 952,00 zł + 10,00 zł od każdego stanowiska powyżej 140 |
| 3 | powyżej 180 | 1 352,00 zł + 11,90 zł od każdego stanowiska powyżej 180 |
A. 2 618,00 zł
B. 1 828,00 zł
C. 1 752,00 zł
D. 1 496,00 zł
Brak odpowiedzi na to pytanie.
Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 1 828,00 zł jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z obowiązującymi przepisami dotyczącymi karty podatkowej dla usług parkingowych, wysokość podatku dochodowego jest uzależniona od liczby stanowisk parkingowych. W przypadku parkingu z 220 miejscami, stawki te są zdefiniowane w tabelach, które określają miesięczne zobowiązania podatkowe. Zsumowanie odpowiednich stawek dla tej liczby miejsc parkingowych prowadzi do wyniku, który powinien wynosić 1 828,00 zł. W praktyce, prowadząc działalność w zakresie usług parkingowych, przedsiębiorca musi regularnie monitorować zmiany w przepisach podatkowych oraz dbać o prawidłowe klasyfikowanie swojej działalności. To ważne, aby zapewnić sobie stabilność finansową i uniknąć problemów z urzędami skarbowymi. Dobrą praktyką jest również konsultowanie się z doradcą podatkowym, aby być na bieżąco z obowiązującymi stawkami oraz ewentualnymi ulgami, które mogą być dostępne dla przedsiębiorców w tej branży.
Odpowiedź 1 828,00 zł jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z obowiązującymi przepisami dotyczącymi karty podatkowej dla usług parkingowych, wysokość podatku dochodowego jest uzależniona od liczby stanowisk parkingowych. W przypadku parkingu z 220 miejscami, stawki te są zdefiniowane w tabelach, które określają miesięczne zobowiązania podatkowe. Zsumowanie odpowiednich stawek dla tej liczby miejsc parkingowych prowadzi do wyniku, który powinien wynosić 1 828,00 zł. W praktyce, prowadząc działalność w zakresie usług parkingowych, przedsiębiorca musi regularnie monitorować zmiany w przepisach podatkowych oraz dbać o prawidłowe klasyfikowanie swojej działalności. To ważne, aby zapewnić sobie stabilność finansową i uniknąć problemów z urzędami skarbowymi. Dobrą praktyką jest również konsultowanie się z doradcą podatkowym, aby być na bieżąco z obowiązującymi stawkami oraz ewentualnymi ulgami, które mogą być dostępne dla przedsiębiorców w tej branży.
Pytanie 36
Koszty związane z wytworzeniem 80 sztuk wyrobów gotowych oraz 40 sztuk produktów w trakcie przerobu, które są w 50% ukończone, wynoszą 2 000 zł. Jak obliczyć jednostkowy techniczny koszt wyprodukowania jednego wyrobu gotowego?
A. 25,53 zł
B. 16,67 zł
C. 19,00 zł
D. 20,00 zł
Brak odpowiedzi na to pytanie.
Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wyliczenie jednostkowego technicznego kosztu wytworzenia wyrobu gotowego wymaga uwzględnienia zarówno kosztów wyrobów gotowych, jak i produktów niezakończonych. W przedstawionym przypadku 80 szt. wyrobów gotowych oraz 40 szt. produktów niezakończonych w 50% oznacza, że w przeliczeniu na pełne jednostki, mamy w sumie 80 + (40 * 0,5) = 100 jednostek. Całkowity koszt wyniósł 2 000 zł, co daje jednostkowy koszt wytworzenia równy 2 000 zł / 100 = 20 zł. Zastosowanie takiego podejścia jest zgodne z normą IFRS, w której koszty wytworzenia są alokowane na podstawie rzeczywistego użycia zasobów. Przykłady zastosowania tej metody można znaleźć w przedsiębiorstwach zajmujących się produkcją, gdzie precyzyjne określenie kosztów jednostkowych jest kluczowe dla kalkulacji cen i analizy rentowności. W praktyce, stosowanie metodologii ukierunkowanej na koszt jednostkowy pomaga w podejmowaniu strategicznych decyzji zarządczych oraz w opracowywaniu bardziej efektywnych rozwiązań produkcyjnych.
Wyliczenie jednostkowego technicznego kosztu wytworzenia wyrobu gotowego wymaga uwzględnienia zarówno kosztów wyrobów gotowych, jak i produktów niezakończonych. W przedstawionym przypadku 80 szt. wyrobów gotowych oraz 40 szt. produktów niezakończonych w 50% oznacza, że w przeliczeniu na pełne jednostki, mamy w sumie 80 + (40 * 0,5) = 100 jednostek. Całkowity koszt wyniósł 2 000 zł, co daje jednostkowy koszt wytworzenia równy 2 000 zł / 100 = 20 zł. Zastosowanie takiego podejścia jest zgodne z normą IFRS, w której koszty wytworzenia są alokowane na podstawie rzeczywistego użycia zasobów. Przykłady zastosowania tej metody można znaleźć w przedsiębiorstwach zajmujących się produkcją, gdzie precyzyjne określenie kosztów jednostkowych jest kluczowe dla kalkulacji cen i analizy rentowności. W praktyce, stosowanie metodologii ukierunkowanej na koszt jednostkowy pomaga w podejmowaniu strategicznych decyzji zarządczych oraz w opracowywaniu bardziej efektywnych rozwiązań produkcyjnych.
Pytanie 37
Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością jest współwłasnością dwóch partnerów, posiadających udziały w wysokości:
partner X-40 000 zł,
partner Y-10 000 zł.
W ciągu roku firma wypracowała zysk wynoszący 100 000 zł. Mając na uwadze, że do podziału przeznacza się 20% zysku, oblicz kwotę dywidendy, która przysługuje partnerowi X?
A. 40 000 zł
B. 10 000 zł
C. 20 000 zł
D. 16 000 zł
Brak odpowiedzi na to pytanie.
Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Aby obliczyć kwotę dywidendy należną wspólnikowi X, należy najpierw ustalić całkowity zysk, który jest do podziału. W tym przypadku zysk spółki wynosi 100 000 zł, a zgodnie z umową, do podziału przeznaczone jest 20% tego zysku, co daje 20 000 zł. Następnie, aby określić, jaka część tej kwoty przypada wspólnikowi X, należy wziąć pod uwagę proporcję jego udziałów w stosunku do całkowitych udziałów w spółce. Wspólnik X posiada 40 000 zł, podczas gdy wspólnik Y ma 10 000 zł, co daje łącznie 50 000 zł. Proporcja udziałów wspólnika X wynosi 40 000 zł / 50 000 zł = 0,8. Dlatego wspólnik X otrzymuje 80% z kwoty do podziału, co przekłada się na 16 000 zł. Tego typu obliczenia są standardową praktyką w zakresie podziału zysków w spółkach z o.o., co zapewnia sprawiedliwość i przejrzystość w relacjach wspólników. Takie podejście do podziału zysków opiera się na zasadach współwłasności i jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu przedsiębiorstwami.
Aby obliczyć kwotę dywidendy należną wspólnikowi X, należy najpierw ustalić całkowity zysk, który jest do podziału. W tym przypadku zysk spółki wynosi 100 000 zł, a zgodnie z umową, do podziału przeznaczone jest 20% tego zysku, co daje 20 000 zł. Następnie, aby określić, jaka część tej kwoty przypada wspólnikowi X, należy wziąć pod uwagę proporcję jego udziałów w stosunku do całkowitych udziałów w spółce. Wspólnik X posiada 40 000 zł, podczas gdy wspólnik Y ma 10 000 zł, co daje łącznie 50 000 zł. Proporcja udziałów wspólnika X wynosi 40 000 zł / 50 000 zł = 0,8. Dlatego wspólnik X otrzymuje 80% z kwoty do podziału, co przekłada się na 16 000 zł. Tego typu obliczenia są standardową praktyką w zakresie podziału zysków w spółkach z o.o., co zapewnia sprawiedliwość i przejrzystość w relacjach wspólników. Takie podejście do podziału zysków opiera się na zasadach współwłasności i jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu przedsiębiorstwami.
Pytanie 38
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 39
W magazynie materiałów budowlanych, podczas przeprowadzania inwentaryzacji, ustalono, że znajdują się zapasy 2 000 kg cementu oraz 3 000 kg wapna budowlanego. Zgodnie z zapisami w kartotekach magazynowych zapasy wynoszą:
- cement 2 100 kg
- wapno budowlane 2 800 kg W zarejestrowanym arkuszu różnic inwentaryzacyjnych zidentyfikowano
A. wyłącznie nadwyżkę wapna budowlanego 200 kg
B. tylko niedobór cementu 100 kg
C. niedobór cementu 100 kg oraz nadwyżkę wapna budowlanego 200 kg
D. nadwyżkę cementu 100 kg oraz niedobór wapna budowlanego 200 kg
Brak odpowiedzi na to pytanie.
Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź wskazująca na niedobór cementu 100 kg oraz nadwyżkę wapna budowlanego 200 kg jest trafna i wynika z analizy danych zgromadzonych podczas inwentaryzacji. W wyniku spisu z natury stwierdzono, że zapasy cementu wynoszą 2 000 kg, co jest o 100 kg mniej niż zapisane w kartotekach magazynowych 2 100 kg. W tym przypadku mówimy o niedoborze, co jest kluczowe dla utrzymania odpowiednich stanów magazynowych oraz zapewnienia ciągłości produkcji. Z drugiej strony, wapno budowlane zostało zidentyfikowane w ilości 3 000 kg, co przewyższa zapis w kartotece wynoszący 2 800 kg, co skutkuje nadwyżką 200 kg. Tego typu analizy są istotne w kontekście zarządzania zapasami, pozwalają na uniknięcie przestojów w produkcji oraz pomagają w optymalizacji kosztów. Regularne inwentaryzacje zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi są niezbędne do utrzymania dokładności danych w systemach ERP oraz do zapewnienia prawidłowego obiegu materiałów budowlanych.
Odpowiedź wskazująca na niedobór cementu 100 kg oraz nadwyżkę wapna budowlanego 200 kg jest trafna i wynika z analizy danych zgromadzonych podczas inwentaryzacji. W wyniku spisu z natury stwierdzono, że zapasy cementu wynoszą 2 000 kg, co jest o 100 kg mniej niż zapisane w kartotekach magazynowych 2 100 kg. W tym przypadku mówimy o niedoborze, co jest kluczowe dla utrzymania odpowiednich stanów magazynowych oraz zapewnienia ciągłości produkcji. Z drugiej strony, wapno budowlane zostało zidentyfikowane w ilości 3 000 kg, co przewyższa zapis w kartotece wynoszący 2 800 kg, co skutkuje nadwyżką 200 kg. Tego typu analizy są istotne w kontekście zarządzania zapasami, pozwalają na uniknięcie przestojów w produkcji oraz pomagają w optymalizacji kosztów. Regularne inwentaryzacje zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi są niezbędne do utrzymania dokładności danych w systemach ERP oraz do zapewnienia prawidłowego obiegu materiałów budowlanych.
Pytanie 40
W zależności od częstości przeprowadzania analizy ekonomicznej, wyróżniamy analizę
A. doraźną, okresową i ciągłą
B. ogólną, odcinkową i szczegółową
C. funkcjonalną, systemową i decyzyjną
D. całościową, odcinkową i kompleksową
Brak odpowiedzi na to pytanie.
Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Analiza ekonomiczna, niezależnie od tego, czy robimy ją doraźnie, okresowo, czy ciągle, jest naprawdę ważna w każdej firmie. Jak się zdarza jakaś kryzysowa sytuacja, to musimy działać szybko. Na przykład, jeśli zauważymy spadek sprzedaży, to warto przeanalizować rentowność. Wiadomo, że analiza okresowa dotyczy systematycznego sprawdzania wyników finansowych w ustalonych terminach, a to pozwala nam zobaczyć pewne trendy i zaplanować, co robić dalej. Analiza ciągła to też ciekawa sprawa, bo dzięki danym w czasie rzeczywistym możemy na bieżąco monitorować, jak sprawnie działa nasza firma i szybciej podejmować decyzje. Jeżeli dobrze wykorzystujemy te metody, to łatwiej nam będzie dostosować strategię do zmieniającego się rynku i być bardziej konkurencyjnymi. W praktyce, przedsiębiorstwa korzystają z różnych narzędzi analitycznych, takich jak analizy SWOT czy różne raporty finansowe, co jest naprawdę zgodne z tym, co się teraz robi w branży.
Analiza ekonomiczna, niezależnie od tego, czy robimy ją doraźnie, okresowo, czy ciągle, jest naprawdę ważna w każdej firmie. Jak się zdarza jakaś kryzysowa sytuacja, to musimy działać szybko. Na przykład, jeśli zauważymy spadek sprzedaży, to warto przeanalizować rentowność. Wiadomo, że analiza okresowa dotyczy systematycznego sprawdzania wyników finansowych w ustalonych terminach, a to pozwala nam zobaczyć pewne trendy i zaplanować, co robić dalej. Analiza ciągła to też ciekawa sprawa, bo dzięki danym w czasie rzeczywistym możemy na bieżąco monitorować, jak sprawnie działa nasza firma i szybciej podejmować decyzje. Jeżeli dobrze wykorzystujemy te metody, to łatwiej nam będzie dostosować strategię do zmieniającego się rynku i być bardziej konkurencyjnymi. W praktyce, przedsiębiorstwa korzystają z różnych narzędzi analitycznych, takich jak analizy SWOT czy różne raporty finansowe, co jest naprawdę zgodne z tym, co się teraz robi w branży.