Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik mechanik
Kwalifikacja: MEC.03 - Montaż i obsługa maszyn i urządzeń
Data rozpoczęcia: 19 lutego 2025 13:46
Data zakończenia: 19 lutego 2025 14:01

Egzamin niezdany

Wynik: 16/40 punktów (40,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Ile paczek elektrod (po 20 sztuk) potrzeba na tydzień w zakładzie operującym w systemie dwuzmianowym od poniedziałku do piątku oraz w sobotę w systemie jednozmianowym, jeśli każdy pracownik zużywa 30 elektrod w ciągu zmiany, a na jednej zmianie pracuje 4 pracowników?

A. 66 paczek

B. 40 paczek

C. 60 paczek

D. 44 paczek

Aby obliczyć tygodniowy zapas paczek elektrod, musimy najpierw ustalić, ile elektrod zużywa każdy pracownik w ciągu tygodnia. W zakładzie pracującym w systemie dwuzmianowym od poniedziałku do piątku oraz w sobotę w systemie jednozmianowym, mamy 4 pracowników na każdej zmianie. W ciągu tygodnia (5 dni po 2 zmiany) zużycie elektrod przez 4 pracowników wynosi: 30 elektrod * 4 pracowników * 2 zmiany * 5 dni = 1200 elektrod. W sobotę, przy jednej zmianie, zużycie wynosi: 30 elektrod * 4 pracowników = 120 elektrod. Całkowite tygodniowe zużycie elektrod wynosi więc 1200 + 120 = 1320 elektrod. Ponieważ jedna paczka zawiera 20 elektrod, obliczamy zapas paczek: 1320 elektrod / 20 elektrod na paczkę = 66 paczek. Taki sposób obliczeń jest zgodny z dobrą praktyką zarządzania zapasami, co pozwala uniknąć przestojów w produkcji z powodu braku materiałów.

Pytanie 2

Wiertarka, której stół jest zdolny do ruchu w dwóch prostopadłych kierunkach, nosi nazwę

A. współrzędnościowa

B. promieniowa

C. kadłubowa

D. słupowa

Wybranie kadłubowej, promieniowej czy słupowej wiertarki pokazuje, że nie do końca rozumiesz, jak różne typy wiertarek działają i do czego służą. Wiertarki kadłubowe są, powiedzmy, dość proste i mają kompaktową budowę. Ich stalowa konstrukcja uniemożliwia precyzyjne przesuwanie stołu w dwóch osiach, więc są raczej do prostych operation. A wiertarki promieniowe, chociaż mają regulowane ramię, nie dają takiej precyzji, szczególnie w wielopunktowym wierceniu. Co do wiertarek słupowych, to one też nie przesuwają stołu w dwóch osiach i głównie wiercą w pionie. Właściwie to są one raczej mało uniwersalne przy bardziej złożonych zadaniach. Te błędy mogą wynikać z braku znajomości różnorodnych typów wiertarek i ich zastosowań, co może później prowadzić do problemów w produkcji i większych kosztów.

Pytanie 3

Górna granica dla podanego pomiaru 10 ±^0,3 mm wynosi

A. 10,3 mm

B. 9,7 mm

C. 9,3 mm

D. 10,6 mm

Górny wymiar graniczny dla zapisu 10 ±0,3 mm oznacza, że wartość nominalna wynosi 10 mm, a tolerancja wynosi 0,3 mm. Aby obliczyć górny wymiar graniczny, dodajemy tolerancję do wartości nominalnej, co daje 10 mm + 0,3 mm = 10,3 mm. Tego typu zapisy są powszechnie stosowane w inżynierii i produkcji, zwłaszcza w kontekście norm ISO, które definiują zasady dotyczące tolerancji wymiarowych. Przykładem zastosowania tego podejścia może być produkcja części maszyn, gdzie precyzyjne wymiary są kluczowe dla zapewnienia właściwego dopasowania i funkcjonowania komponentów. Nieprzestrzeganie tolerancji może prowadzić do problemów z jakością, co w dłuższej perspektywie może wpłynąć na bezpieczeństwo i efektywność działania urządzeń, dlatego ważne jest, aby inżynierowie i technicy dobrze rozumieli te zasady.

Pytanie 4

Który środek ochrony indywidualnej używany przy spawaniu elektrycznym, powinien wybrać pracownik?

A. Rękawice drelichowe

B. Okulary ochronne

C. Maska spawalnicza

D. Fartuch drelichowy

Maska spawalnicza jest kluczowym środkiem ochrony indywidualnej dla pracowników zajmujących się spawaniem elektrycznym. Oferuje ona ochronę nie tylko oczu, ale również całej twarzy przed intensywnym promieniowaniem świetlnym, które wydobywa się podczas procesu spawania. Wysoka temperatura i iskry mogą powodować poważne oparzenia oraz trwałe uszkodzenia wzroku, dlatego stosowanie maski jest niezbędne. Nowoczesne maski spawalnicze są wyposażone w filtry, które automatycznie przyciemniają się w momencie zapłonu łuku, co zapewnia komfort i bezpieczeństwo pracy. Na przykład, standardy określone w normach EN 175 oraz EN 379 wskazują, że maski powinny spełniać określone wymagania dotyczące ochrony UV oraz odporności na wysokie temperatury. Dlatego, wybierając maskę spawalniczą, należy zwrócić uwagę na certyfikaty oraz właściwości techniczne produktu, aby zapewnić sobie maksymalną ochronę. Pracownicy powinni również regularnie kontrolować stan techniczny maski, aby zagwarantować jej właściwe funkcjonowanie.

Pytanie 5

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 6

Aby przeprowadzić lutowanie miękkie, konieczne jest zastosowanie spoiwa będącego stopem

A. cyny

B. miedzi

C. żelaza

D. aluminium

Lutowanie to technika, która łączy metale, ale trzeba używać odpowiednich materiałów spoiwnych. Aluminium, miedź i żelazo raczej nie nadają się do lutowania miękkiego z powodu ich właściwości fizycznych i chemicznych. Aluminium, chociaż często używane w przemyśle, wymaga specjalnych technik, jak lutowanie twarde, bo jego naturalna warstwa tlenków może sprawić sporo kłopotów przy lutowaniu. Miedź, mimo że jest łatwa do lutowania, też nie sprawdza się w lutowaniu miękkim, bo ma wysoką przewodność cieplną i trzeba używać wyższych temperatur. a to może uszkodzić wrażliwe komponenty. Żelazo to kolejny przypadek - jest bardziej podatne na korozję i jego lutowanie bywa bardziej skomplikowane i też częściej wiąże się z lutowaniem twardym, co nie pasuje do delikatnych zastosowań. Zdarza się, że wybieramy niewłaściwe metale, bo nie mamy wystarczającej wiedzy o ich właściwościach i zastosowaniach w lutowaniu, a to jest kluczowe, żeby mieć trwałe połączenia. Musisz być świadomy, jakie materiały wybierasz, żeby uniknąć problemów i zapewnić długowieczność komponentów.

Pytanie 7

Aby wyprofilować rowek pod wpust pryzmatyczny typu A w wale, trzeba zastosować frez

A. palcowy

B. krążkowy

C. walcowo-czołowy

D. tarczycowy

Wybór niewłaściwych narzędzi skrawających do obróbki rowków pod wpusty pryzmatyczne może prowadzić do znacznych błędów produkcyjnych. Frezy tarczowe, mimo iż są szeroko stosowane do cięcia materiałów w płaszczyźnie, nie są odpowiednie do kształtowania rowków, ponieważ ich konstrukcja nie pozwala na precyzyjne skrawanie w osi pionowej, co jest kluczowe w przypadku wpustów pryzmatycznych. Z kolei frezy walcowo-czołowe, które charakteryzują się większą szerokością roboczą i są bardziej uniwersalne, również nie są optymalne dla tego typu obróbki, ponieważ nie są w stanie dokładnie wykonać wąskich rowków wymagających większej precyzji. Frezy krążkowe, podobnie jak tarczowe, są ukierunkowane na cięcie w płaszczyźnie, a ich użycie do rowków pod wpusty pryzmatyczne nie zapewni wymaganej dokładności i jakości powierzchni. Często przyczyną błędnego doboru narzędzi jest brak zrozumienia specyfiki obróbki oraz nieznajomość właściwości narzędzi skrawających. W związku z tym, kluczowe jest, aby przed przystąpieniem do obróbki dobrze zrozumieć wymagania projektowe oraz dobierać narzędzia zgodnie z najlepszymi praktykami inżynieryjnymi oraz normami branżowymi.

Pytanie 8

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 9

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 10

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 11

Osoba, która udziela pomocy osobie porażonej prądem, powinna w pierwszej kolejności

A. ustawić poszkodowanego na boku

B. przystąpić do sztucznego oddychania

C. przerwać dopływ prądu

D. zadzwonić po karetkę

Odcięcie dopływu prądu w sytuacji, gdy ktoś został porażony prądem elektrycznym, jest najważniejszym krokiem, który należy podjąć w celu zapewnienia bezpieczeństwa zarówno poszkodowanemu, jak i ratownikowi. Prąd elektryczny może prowadzić do poważnych obrażeń, takich jak oparzenia, zaburzenia rytmu serca, a nawet zatrzymanie akcji serca. Dlatego pierwszym działaniem, które należy podjąć, jest wyeliminowanie zagrożenia poprzez odcięcie źródła prądu. Może to być wykonane przez wyłączenie bezpiecznika, odłączenie urządzenia, lub użycie przedmiotów izolujących, jak np. drewniane patyki. Tego rodzaju działania wymagają jednak ostrożności, ponieważ zbliżanie się do porażonego bez uprzedniego odcięcia prądu może stanowić zagrożenie dla ratownika. Warto zaznaczyć, że w przypadku braku możliwości odcięcia prądu, należy zachować odpowiednią odległość i nie dotykać poszkodowanego. Standardy bezpieczeństwa zalecają, aby zawsze unikać sytuacji, które mogą prowadzić do ponownego porażenia prądem podczas akcji ratunkowej. Dobrze przeszkoleni ratownicy są świadomi tych zasad i zawsze w pierwszej kolejności myślą o bezpieczeństwie wszystkim zaangażowanym.

Pytanie 12

Składnikiem emisji z silnika spalinowego, który wskazuje na niepełne spalanie paliwa, jest

A. tlenek azotu

B. para wodna

C. tlenek węgla

D. dwutlenek węgla

Wybór pary wodnej jako składnika spalin wskazuje na mylne zrozumienie procesów spalania. Para wodna jest naturalnym produktem spalania, który powstaje w wyniku reakcji chemicznych z udziałem wodoru zawartego w paliwie. Jej obecność w spalinach nie jest oznaką niezupełnego spalania, lecz wręcz przeciwnie – świadczy o przeprowadzeniu reakcji chemicznych, w których wodór spala się w obecności tlenu. Dwutlenek węgla również nie jest wskaźnikiem niezupełnego spalania, a raczej produktem jego prawidłowego przebiegu. CO2 powstaje, gdy węgiel z paliwa jest całkowicie utleniony, co jest pożądanym rezultatem. Tlenek azotu, z drugiej strony, jest wynikiem reakcji azotu z tlenem w wysokotemperaturowych warunkach spalania, ale nie ma bezpośredniego związku z efektywnością spalania paliwa. Obecność tlenku azotu może być zatem wynikiem efektywnego procesu spalania, ale w warunkach, które sprzyjają jego powstawaniu. Typowe błędy myślowe, prowadzące do takowych wyborów, wynikają z nieznajomości podstawowych reakcji chemicznych zachodzących podczas spalania oraz z mylnego utożsamiania produktów spalania z ich wpływem na efektywność i zupełność tych procesów. Właściwe zrozumienie tych zagadnień jest kluczowe dla analizowania emisji spalin oraz podejmowania działań mających na celu ich redukcję w kontekście ochrony środowiska.

Pytanie 13

Na wartość wymaganej kompresji w cylindrze silnika spalinowego nie ma wpływu

A. uszkodzenie uszczelki pod głowicą silnika

B. zastosowanie oleju silnikowego o większej klasie lepkości

C. wypalenie gniazd zaworowych w głowicy silnika

D. uszkodzenie pierścieni tłokowych

Problemy z kompresją w cylindrze silnika spalinowego mogą być związane z różnymi uszkodzeniami mechanicznymi, które mogą wpływać na szczelność komory spalania. Wypalenie gniazd zaworowych w głowicy silnika to jeden z typowych problemów wynikających z przegrzewania silnika lub niewłaściwego ustawienia zaworów. Takie uszkodzenia prowadzą do nieszczelności, która umożliwia ucieczkę mieszanki paliwowo-powietrznej lub spalin, co znacząco obniża wartość kompresji. Uszkodzenie uszczelki pod głowicą silnika również może skutkować utratą kompresji, ponieważ uszczelka ta odpowiada za trwałe i szczelne połączenie między głowicą a blokiem silnika. Jej awaria może prowadzić do mieszania oleju z płynem chłodzącym oraz ucieczki spalin. Dodatkowo, uszkodzenie pierścieni tłokowych powoduje, że sprężanie mieszanki spalinowej w cylindrze nie jest efektywne, co może prowadzić do znacznych strat mocy. Problemy te wynikają z mechanicznych uszkodzeń, które negatywnie wpływają na parametry pracy silnika. Zrozumienie, że zmiana lepkości oleju nie naprawi uszkodzeń mechanicznych, a jedynie może poprawić smarowanie, jest kluczowe. Wybór odpowiedniego oleju ma znaczenie, ale nie eliminuje problemów związanych z utratą kompresji spowodowanych mechanicznymi uszkodzeniami silnika. Dlatego ważne jest, aby regularnie kontrolować stan podzespołów oraz przeprowadzać diagnostykę silnika, aby zapobiegać poważnym awariom.

Pytanie 14

Wykonywanie prac spawalniczych w sąsiedztwie materiałów łatwopalnych jest niedozwolone w odległości mniejszej niż

A. 75 m

B. 25 m

C. 5 m

D. 35 m

Wykonywanie prac spawalniczych w pobliżu materiałów łatwopalnych stanowi poważne zagrożenie dla bezpieczeństwa, dlatego przepisy BHP jasno określają minimalne odległości, w jakich można prowadzić takie prace. Zgodnie z wytycznymi, prace spawalnicze powinny być prowadzone w odległości nie mniejszej niż 5 metrów od materiałów łatwopalnych. Taka odległość ma na celu zminimalizowanie ryzyka pożaru, które może być spowodowane iskrami lub wysokotemperaturowym łukiem spawalniczym. W praktyce, dla zachowania jeszcze większego bezpieczeństwa, zaleca się stosowanie dodatkowych środków ochronnych, takich jak osłony, kurtyny ogniowe czy odpowiednie oznakowanie stref zagrożenia. Przykłady zastosowania tych zasad można znaleźć w przepisach krajowych i międzynarodowych, takich jak normy ISO oraz wytyczne OSHA, które podkreślają znaczenie odpowiednich procedur ochrony przeciwpożarowej podczas prac spawalniczych. Przestrzeganie tych zasad nie tylko chroni zdrowie i życie pracowników, ale także zmniejsza ryzyko strat materialnych oraz prawnych konsekwencji związanych z pożarami.

Pytanie 15

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 16

Po zakończeniu pracy na tokarce, pracownik powinien między innymi

A. zdjąć uchwyt oraz imak narzędziowy

B. usunąć wióry za pomocą sprężonego powietrza

C. nasmarować łoże olejem

D. schłodzić narzędzia przy użyciu mokrych pakuł

Usuwanie wiórów sprężonym powietrzem, ochładzanie narzędzi za pomocą mokrych pakuł oraz demontaż uchwytu i imaka narzędziowego to działania, które nie tylko nie są zalecane, ale mogą również prowadzić do wielu problemów technicznych i bezpieczeństwa. Usuwanie wiórów sprężonym powietrzem jest ryzykowne, ponieważ może powodować, że drobne cząstki metalu będą unosiły się w powietrzu, co stwarza zagrożenie dla zdrowia pracowników. Zamiast tego, bardziej odpowiednią metodą jest użycie odkurzacza przemysłowego, który zbiera wióry i nie pozwala im na rozprzestrzenienie się. Ochładzanie narzędzi za pomocą mokrych pakuł z kolei może wprowadzać wilgoć do wnętrza maszyn, co sprzyja powstawaniu korozji i może wpłynąć negatywnie na precyzję obróbcza. Demontaż uchwytu i imaka narzędziowego po zakończeniu pracy nie jest konieczny i może prowadzić do uszkodzeń czy błędów montażowych przy kolejnej konfiguracji urządzenia. W praktyce, te działania mogą być wynikiem błędnego zrozumienia zasad konserwacji oraz bezpieczeństwa w pracy z maszynami. Kluczowe jest, aby każdy pracownik był dobrze przeszkolony w zakresie prawidłowych procedur obsługi maszyn oraz dbałości o ich stan techniczny, co może znacznie poprawić efektywność i bezpieczeństwo w miejscu pracy.

Pytanie 17

Jaką wartość siły należy zastosować na pręt o przekroju 20 mm2, aby wytworzyć w nim naprężenia wynoszące 20 MPa?

A. 400 N

B. 100 N

C. 1000 N

D. 800 N

Aby obliczyć siłę potrzebną do wywołania naprężeń w pręcie, można skorzystać z podstawowego wzoru na naprężenie: \( \sigma = \frac{F}{A} \), gdzie \( \sigma \) to naprężenie (w pascalach), \( F \) to siła (w newtonach), a \( A \) to pole przekroju poprzecznego (w metrach kwadratowych). W tym przypadku, mamy naprężenie równe 20 MPa, co jest równoważne 20 000 000 Pa, oraz pole przekroju 20 mm², co po przeliczeniu na metry kwadratowe wynosi 20 x 10^-6 m². Wstawiając te wartości do wzoru, otrzymujemy: \( 20 000 000 = \frac{F}{20 \times 10^{-6}} \). Przemnażając obie strony równania przez 20 x 10^-6 m², uzyskujemy \( F = 20 000 000 \times 20 \times 10^{-6} = 400 N \). Dzięki temu wiemy, że przyłożenie siły 400 N do pręta o podanym przekroju skutkuje naprężeniem równym 20 MPa. Takie obliczenia mają praktyczne zastosowanie w inżynierii materiałowej oraz projektowaniu struktur, gdzie bezpieczeństwo i efektywność materiałów są kluczowe. Warto również odnosić się do norm, takich jak Eurokod 2, które definiują wymagania dotyczące wytrzymałości materiałów i ich zastosowania w budownictwie.

Pytanie 18

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 19

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 20

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 21

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 22

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 23

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 24

Zdarzenie losowe, które sprawia, że obiekt przestaje być w pełni sprawny na czas określony lub na stałe, a jego stan zmienia się na częściowo sprawny lub całkowicie niesprawny, określane jest jako

A. zużycie obiektu

B. uszkodzenie obiektu

C. niewydolność obiektu

D. starzenie obiektu

Uszkodzenie obiektu to termin odnoszący się do zdarzenia losowego, które wpływa na funkcjonalność i stan techniczny obiektu eksploatacji. Gdy obiekt ulega uszkodzeniu, jego zdolność do dalszej pracy jest ograniczona, co może prowadzić do przejścia w stan częściowej lub całkowitej niezdatności. Przykłady uszkodzeń obejmują wady materiałowe, awarie mechaniczne, czy też uszkodzenia spowodowane warunkami atmosferycznymi. W praktyce, zarządzanie ryzykiem w eksploatacji obiektów wymaga identyfikacji potencjalnych źródeł uszkodzeń oraz wdrożenia odpowiednich procedur konserwacyjnych. Standardy branżowe, takie jak ISO 55000 dotyczące zarządzania aktywami, podkreślają znaczenie monitorowania stanu technicznego oraz przeprowadzania regularnych przeglądów w celu minimalizacji ryzyka uszkodzeń. Dzięki tym praktykom można zredukować koszty napraw oraz przedłużyć żywotność obiektów.

Pytanie 25

Do której grupy należy zakwalifikować pożar propanu-butanu?

Grupa pożarów	Określenie rodzaju pożarów
Grupa A	Pożary ciał stałych pochodzenia organicznego podczas spalania których występuje zjawisko żarzenia się (drewno, papier, węgiel...)
Grupa B	Pożary cieczy palnych i ciał stałych topiących się podczas palenia (benzyna, nafta rozpuszczalniki...)
Grupa C	Pożary gazów (metan, gaz ziemny, acetylen...)
Grupa D	Pożary metali (sód, potas, magnez...)

A. Grupa D

B. Grupa C

C. Grupa A

D. Grupa B

Propan-butan to mieszanina gazów, która jest powszechnie stosowana jako paliwo w różnych zastosowaniach, w tym w systemach grzewczych, urządzeniach kuchennych oraz pojazdach z silnikami na gaz. Zgodnie z klasyfikacją pożarów, pożary gazów, takich jak metan, acetylen czy propan-butan, przypisuje się do grupy C. W sytuacji zagrożenia pożarowego, odpowiednie procedury gaszenia muszą być zgodne z wytycznymi dotyczącymi tej grupy. W praktyce oznacza to, że do gaszenia pożarów grupy C stosuje się środki gaśnicze, takie jak dwutlenek węgla lub proszki gaśnicze, które są skuteczne w przypadku pożarów gazów. Przykładem może być użycie gaśnic zawierających CO2, które skutecznie tłumią płomienie, eliminując źródło tlenu, co jest kluczowe w przypadku gazów palnych. Znajomość klasyfikacji pożarów oraz właściwego podejścia do ich gaszenia jest niezbędna dla bezpieczeństwa zarówno w domach, jak i w przemyśle.

Pytanie 26

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 27

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 28

Przed malowaniem odnawianej osłony tokarki, co należy usunąć z jej powierzchni?

A. starą powłokę oraz wygładzić powierzchnię

B. starą powłokę i nasmarować naftą

C. starą powłokę, odtłuścić i zmatowić powierzchnię

D. tłuste plamy

Usuwanie starej powłoki oraz przygotowanie powierzchni przed malowaniem jest kluczowym etapem, który nie powinien być bagatelizowany. Odpowiedzi, które sugerują pomijanie zmatowienia lub odtłuszczenia, prowadzą do nieefektywnego malowania, co może skutkować szybszym zużyciem i koniecznością kolejnych napraw. Na przykład, opcja polegająca jedynie na usunięciu starej powłoki i posmarowaniu naftą jest niewłaściwa, ponieważ nafta nie ma właściwości odtłuszczających i nie przyczyni się do poprawy przyczepności farby. Starą powłokę należy usunąć całkowicie, a nie pozostawiać resztek, które mogą podważyć nową powłokę. Z kolei pominięcie procesu zmatowienia stwarza ryzyko, że farba nie przylegnie odpowiednio do gładkiej powierzchni, co skutkuje łuszczeniem się i szybkim uszkodzeniem. Tłuste plamy również nie powinny być ignorowane, ponieważ każde zanieczyszczenie na powierzchni może prowadzić do osłabienia adhezji. W praktyce, ignorowanie tych zasad może prowadzić do nieefektywnego wykorzystania materiałów, strat finansowych związanych z naprawą oraz wydłużenia czasu przestojów w pracy maszyny. Dlatego kluczowe jest stosowanie się do ustalonych procedur i norm, aby zapewnić długotrwałą i skuteczną ochronę powierzchni metalowych.

Pytanie 29

Zadaniem pracownika przed uruchomieniem maszyny lub urządzenia, które nie wpływa na bezpieczeństwo obsługi, jest

A. przeprowadzenie próbnego uruchomienia urządzenia i ocena jego funkcjonowania

B. włączenie zasilania elektrycznego

C. przygotowanie narzędzi warsztatowych, akcesoriów roboczych oraz środków ochrony osobistej

D. zgłoszenie dostrzeżonych problemów i nieprawidłowości przełożonemu

Przygotowanie pomocy warsztatowych, narzędzi pracy oraz środków ochrony jest kluczowym elementem, który nie wpływa bezpośrednio na bezpieczeństwo obsługi maszyny, ale jest istotny dla efektywności i komfortu pracy. Właściwe przygotowanie miejsca pracy, w tym dostęp do odpowiednich narzędzi i materiałów, pozwala na sprawne i bezpieczne wykonywanie zadań. Na przykład, jeśli pracownik zamierza przeprowadzić konserwację urządzenia, obecność właściwych narzędzi, takich jak klucze, wkrętaki czy smary, pozwala na szybsze i bardziej efektywne zakończenie pracy, minimalizując ryzyko błędów. Zgodnie z normami BHP, każdy pracownik powinien mieć możliwość przygotowania swojego stanowiska pracy w sposób, który sprzyja bezpieczeństwu i ergonomii. Warto również podkreślić, że odpowiednie środki ochrony osobistej, takie jak rękawice, okulary ochronne czy kaski, są niezbędne do zapewnienia bezpieczeństwa w trakcie wykonywania jakichkolwiek działań związanych z maszynami. To podejście wpisuje się w najlepsze praktyki branżowe, które zalecają odpowiednie przygotowanie każdego etapu pracy.

Pytanie 30

Przenośnik wałkowy bezcięgnowy wykorzystywany w transporcie wewnętrznym ma za zadanie przemieszczać

A. poziome skrzynie w magazynach

B. pionowe duże komponenty urządzeń.

C. poziome substancje sypkie.

D. pionowe i poziome małe elementy.

Przenośnik bezcięgnowy wałkowy jest specjalistycznym urządzeniem, które znajduje szerokie zastosowanie w transporcie wewnątrzzakładowym, szczególnie w magazynach. Jego główną funkcją jest przemieszczanie skrzyń i innych ładunków w sposób poziomy, co czyni go idealnym rozwiązaniem do transportu towarów w magazynach, gdzie efektywność i szybkość są kluczowe. Dzięki zastosowaniu rolek, ładunki mogą być łatwo przesuwane wzdłuż przenośnika, co redukuje konieczność ręcznego przenoszenia towarów i minimalizuje ryzyko uszkodzeń. Przenośniki te są zgodne z normami bezpieczeństwa i efektywności energetycznej, co czyni je zgodnymi z dobrymi praktykami branżowymi. W praktyce, przenośniki wałkowe są używane w procesach sortowania, pakowania oraz dostarczania towarów do różnych stref magazynowych, co przyczynia się do optymalizacji procesów logistycznych.

Pytanie 31

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 32

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 33

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 34

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 35

Jaką moc powinien mieć silnik, który napędza żuraw, aby zrealizować pracę 180 kJ w ciągu 1 minuty?

A. 5 kW

B. 6 kW

C. 3 kW

D. 2 kW

W przypadku błędnych odpowiedzi na to pytanie, często pojawia się nieporozumienie dotyczące interpretacji jednostek miary związanych z mocą i pracą. Kluczowym elementem jest zrozumienie, że moc jest miarą pracy wykonanej w jednostce czasu. Wybierając odpowiedzi takie jak 2 kW, 5 kW czy 6 kW, można popełnić błąd w obliczeniach związanych z przeliczeniem jednostek. Na przykład, odpowiedź 2 kW sugeruje, że w ciągu jednej minuty silnik mógłby wykonać 120 kJ pracy (2 kW * 60 s), co jest niższe od wymaganego 180 kJ, co skutkuje niedostateczną mocą. Z kolei odpowiedzi 5 kW i 6 kW oznaczają, że silnik wykonuje odpowiednio 300 kJ i 360 kJ pracy w tym samym czasie, co jest zbyt dużo, co wskazuje na nadmiar mocy, który może prowadzić do nieefektywności lub nadmiernego zużycia energii. Zrozumienie tych podstawowych koncepcji jest kluczowe, ponieważ niewłaściwe wyliczenia mogą prowadzić do wyboru silników, które nie są odpowiednio dopasowane do wymagań pracy, co w praktyce może skutkować pojawieniem się problemów technicznych oraz zwiększeniem kosztów eksploatacji. Dobrą praktyką jest zawsze weryfikować obliczenia i analizować wszystkie aspekty związane z projektem, co pozwoli uniknąć typowych błędów myślowych.

Pytanie 36

Do czynności konserwacyjnych w zakresie urządzeń mechanicznychnie wlicza się

A. uzupełnienie olejów oraz płynów

B. smarowanie ruchomych części

C. wymiana filtrów

D. wymiana łożysk i uszczelniaczy

Wymiana łożysk i uszczelniaczy nie jest typowym zadaniem konserwacyjnym, lecz bardziej naprawczym. Konserwacja to działania mające na celu utrzymanie urządzenia w dobrym stanie operacyjnym, co obejmuje regularne uzupełnianie olejów, wymianę filtrów oraz smarowanie ruchomych elementów. Przykładowo, uzupełnienie olejów i płynów jest kluczowe dla zapewnienia odpowiedniego smarowania i chłodzenia, co bezpośrednio wpływa na wydajność i żywotność urządzenia. Wymiana filtrów jest niezbędna w celu eliminacji zanieczyszczeń, które mogą negatywnie wpływać na pracę systemów hydraulicznych i pneumatycznych. Smarowanie ruchomych elementów minimalizuje tarcie, co również przyczynia się do mniejsze zużycie części. Standardy branżowe, takie jak ISO 55000 dotyczące zarządzania aktywami, podkreślają znaczenie regularnych działań konserwacyjnych w utrzymaniu efektywności operacyjnej.

Pytanie 37

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 38

Na zdjęciu przedstawiono

A. wiertarkę stojakową.

B. honownicę do otworów.

C. tokarkę karuzelową.

D. frezarkę pionową.

Wybór innej maszyny, jak frezarka pionowa czy tokarka karuzelowa, to niezbyt trafny krok. Frezarka pionowa nie ma pionowego wrzeciona, tylko poziome, i jest do frezowania, czyli to coś innego niż wiercenie. A tokarka karuzelowa to całkiem inna bajka, bo obrabia detale okrągłe przez ruch obrotowy, a to zupełnie nie ma związku z wiertarkami. Wybranie honownicy też jest nietrafne, bo honowanie to wykańczanie, a nie wiercenie. Typowym problemem jest mylenie różnych maszyn obróbczych i zapominanie o ich funkcjach. Moim zdaniem, warto zrozumieć, co które narzędzie robi, żeby dobrze je wykorzystać.

Pytanie 39

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 40

Od czego zależy prędkość wypływu cieczy przez niewielki otwór w dnie zbiornika o cienkich ściankach?

A. objętości cieczy zgromadzonej w zbiorniku

B. kształtu otworu, przez który następuje wypływ

C. wysokości napełnienia zbiornika

D. powierzchni dolnej części zbiornika

Wiele osób może pomyśleć, że prędkość wypływu cieczy zależy od powierzchni dna zbiornika lub objętości cieczy w zbiorniku, jednak te czynniki nie mają bezpośredniego wpływu na prędkość cieczy wypływającej przez otwór. Powierzchnia dna zbiornika wpływa jedynie na całkowitą objętość cieczy oraz jej wysokość, a nie na ciśnienie hydrostatyczne, które jest kluczowe dla prędkości wypływu. Z kolei objętość cieczy w zbiorniku determinuje wysokość słupa cieczy, ale sama w sobie nie kształtuje ciśnienia, które działa na ciecz przy otworze wypływowym. Jeśli chodzi o kształt otworu wypływowego, to także nie ma on wpływu na prędkość wypływu, gdyż w przypadku małych otworów, kształt ma znaczenie głównie dla oporów przepływu, a nie dla prędkości wypływu. Właściwe zrozumienie tych aspektów jest kluczowe w praktycznych zastosowaniach takich jak projektowanie systemów hydraulicznych, ponieważ nieprawidłowe założenia mogą prowadzić do błędów w obliczeniach, a w konsekwencji do awarii systemów. Dlatego ważne jest, aby inżynierowie uwzględniali wyłącznie te parametry, które mają rzeczywisty wpływ na zachowanie cieczy w danym kontekście.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej