Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik budownictwa
Kwalifikacja: BUD.14 - Organizacja i kontrola robót budowlanych oraz sporządzanie kosztorysów
Data rozpoczęcia: 6 maja 2025 09:54
Data zakończenia: 6 maja 2025 10:21

Egzamin zdany!

Wynik: 32/40 punktów (80,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jaką rolę w budowie dachu odgrywa murłata?

A. Przenosi i rozkłada obciążenia z krokwi na ścianę nośną

B. Stanowi wsparcie dla płatwi kalenicowej

C. Pełni funkcję podpory dla płatwi pośredniej

D. Przenosi i rozkłada obciążenia z słupów na podwalinę

Murłata to kluczowy element konstrukcji dachu, który pełni istotną rolę w przenoszeniu i rozkładaniu obciążeń z krokwi na ściany nośne budynku. Dzięki temu zapewnia stabilność całej konstrukcji dachu. Murłata jest zakotwiczona na ścianach, co pozwala na równomierne rozłożenie sił, które działają na dach, w tym ciężaru pokrycia dachu i sił wiatru. W praktyce stosuje się różne materiały, takie jak drewno lub stal, w zależności od wymagań projektowych oraz obciążeń, które muszą być wytrzymywane. Zgodnie z normami budowlanymi, murłata powinna być odpowiednio wymiarowana, aby sprostać lokalnym warunkom klimatycznym oraz obciążeniom. Dobrą praktyką jest także wykonanie odpowiednich połączeń z krokwiami, co dodatkowo zwiększa sztywność i stabilność całej konstrukcji. Zrozumienie roli murłaty jest kluczowe dla każdego inżyniera budownictwa oraz architekta, ponieważ jej niewłaściwe zaprojektowanie może prowadzić do poważnych problemów strukturalnych.

Pytanie 2

Jaką minimalną temperaturę należy osiągnąć, aby można było wykonać powłokę z materiałów bitumicznych?

A. 0 °C

B. +10 °C

C. -5 °C

D. +5 °C

Minimalna temperatura, w której dopuszczalne jest wykonywanie powłoki z materiałów bitumicznych, wynosi +5 °C. Wartość ta jest kluczowa, ponieważ w niższych temperaturach materiały bitumiczne mogą nie osiągnąć optymalnej przyczepności do podłoża, co z kolei prowadzi do powstawania wad w warstwie izolacyjnej. Przy temperaturze poniżej +5 °C, struktura materiału nie jest wystarczająco plastyczna, co zagraża integralności powłok, a także ich właściwościom mechanicznym. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest proces wykonywania izolacji dachów, gdzie temperatury poniżej wskazanej granicy mogą skutkować nieefektywnym związaniem warstwy bitumicznej z podłożem. Standardy branżowe, takie jak Polskie Normy (PN) czy normy międzynarodowe, często podkreślają te wymagania, aby zapewnić długoterminową trwałość i skuteczność stosowanych powłok. Dlatego zawsze warto monitorować temperaturę otoczenia podczas prac związanych z aplikacją materiałów bitumicznych, aby zapewnić ich skuteczność oraz trwałość.

Pytanie 3

W trakcie realizacji robót rozbiórkowych budynku, w celu składowania gruzu, należy korzystać z

A. płyt spocznikowych

B. placów przed budynkiem

C. stropów nad piwnicami

D. piwnic znajdujących się pod budynkiem

Właściwym miejscem do składowania gruzu podczas robót rozbiórkowych są place przed budynkiem. Zastosowanie takich miejsc jest zgodne z zasadami BHP oraz z przepisami dotyczącymi organizacji placu budowy. Place te zapewniają łatwy dostęp do materiałów, co ułatwia transport i segregację gruzu. Ponadto, składowanie gruzu na otwartej przestrzeni umożliwia jego łatwe przemieszczanie i odbiór, a także minimalizuje ryzyko uszkodzenia budynku czy sąsiednich obiektów. W praktyce, podczas organizacji placu budowy, należy również wziąć pod uwagę odpowiednie oznakowanie stref składowania, co wpływa na bezpieczeństwo i efektywność prowadzonych prac. Rekomenduje się również stosowanie osłon przeciwpyłowych oraz zabezpieczeń, aby ograniczyć wpływ na otoczenie. Użycie przestrzeni przed budynkiem pozwala na zorganizowanie składowania w sposób, który ogranicza zakłócenia w ruchu pieszym i drogowym, co jest istotnym elementem w kontekście dbałości o bezpieczeństwo publiczne oraz środowisko.

Pytanie 4

Jakie jest maksymalne dozwolone natężenie wiatru, w którym można wykonywać prace z użyciem robotów rozbiórkowych?

A. 15 m/s

B. 7,5 m/s

C. 10 m/s

D. 5,5 m/s

Maksymalna prędkość wiatru, przy której można prowadzić roboty rozbiórkowe, wynosi 10 m/s. Ta wartość została określona na podstawie analizy ryzyka i bezpieczeństwa pracy w trudnych warunkach atmosferycznych. Wysoka prędkość wiatru może prowadzić do niestabilności konstrukcji budowlanych, a także zwiększać ryzyko upadku przedmiotów czy sprzętu używanego w trakcie rozbiórki. Przykładem zastosowania tej zasady jest porównanie prac rozbiórkowych w miastach oraz na terenach przemysłowych, gdzie dynamiczne warunki wiatrowe mogą wpływać na bezpieczeństwo pracowników oraz otoczenia. W praktyce, przed przystąpieniem do robót rozbiórkowych, zaleca się monitorowanie prognoz meteorologicznych oraz stosowanie urządzeń pomiarowych do weryfikacji warunków wiatrowych. Warto również pamiętać o normach branżowych, takich jak PN-EN 1991-1-4, które precyzują wymagania dotyczące oddziaływania wiatru na obiekty budowlane, wskazując na konieczność uwzględnienia tych parametrów w planowaniu prac budowlanych i rozbiórkowych.

Pytanie 5

Jaką wartość ma norma dziennej wydajności robotników zajmujących się demontażem ścianki z cegieł o grubości
½ cegły na zaprawie cementowo-wapiennej, jeżeli norma czasu pracy wynosząca 0,95 r-g/m² została przyjęta z KNR?
Prace rozbiórkowe będą realizowane przez 8 godzin dziennie.

A. 7,60 m2

B. 8,42 m2

C. 7,60 r-g

D. 8,42 r-g

Niepoprawne odpowiedzi wynikają z błędnych interpretacji norm wydajności oraz zastosowania nieodpowiednich jednostek miary. Odpowiedzi takie jak 7,60 r-g czy 7,60 m² nie uwzględniają prawidłowego wyliczenia opartego na normie czasu pracy. Przy obliczeniach wydajności dziennej robotników, kluczowe jest zrozumienie, że norma czasu pracy odnosi się do metrów kwadratowych na jednostkę czasu, a nie do jednostek robotogodzin. Dlatego nie można po prostu mnożyć lub dzielić jednostek r-g bez odniesienia do powierzchni, co prowadzi do błędnych wniosków. W praktyce, podczas planowania robót budowlanych, istotne jest zachowanie precyzji w obliczeniach, aby uniknąć znaczących opóźnień i przeszacowań kosztów. Ustalone normy wydajności powinny być traktowane jako wytyczne pozwalające na realistyczne oszacowanie potrzebnych zasobów i czasu pracy. Niezrozumienie tego aspektu może prowadzić do nieefektywnego zarządzania projektem, co w konsekwencji wpływa na jego rentowność. Do typowych błędów należy także niewłaściwe przeliczenie czasu pracy na jednostki powierzchni, co jest szczególnie istotne w kontekście robót rozbiórkowych, gdzie precyzyjne oszacowanie wydajności bezpośrednio przekłada się na efektywność pracy całego zespołu.

Pytanie 6

Jakie pokrycia dachowe są tworzone przy użyciu połączeń na rąbki stojące oraz leżące?

A. Z blach stalowych ocynkowanych

B. Z płyt z tworzyw sztucznych

C. Z powłok bezspoinowych

D. Z dachówek ceramicznych

Pokrycia dachowe z blach stalowych ocynkowanych są jednymi z najczęściej stosowanych w budownictwie, zwłaszcza w kontekście systemów z połączeniami na rąbki stojące i leżące. Rąbek stojący to technika, w której blachy łączone są w pionie, co pozwala na uzyskanie lepszej szczelności oraz estetycznego wyglądu dachu. Blacha ocynkowana charakteryzuje się wysoką odpornością na korozję, co czyni ją idealnym materiałem do użytku na dachach. Przykładowo, w budownictwie przemysłowym, dachy z blachy ocynkowanej z rąbkiem stojącym są powszechnie stosowane ze względu na ich trwałość i niskie koszty eksploatacji. Dodatkowo, technika ta pozwala na łatwe montowanie i demontowanie pokrycia, co jest istotne w przypadku przyszłych remontów lub przeglądów. W kontekście norm branżowych, stosowanie rąbków jest zgodne z wymaganiami zawartymi w europejskich standardach budowlanych, co zapewnia wysoką jakość i bezpieczeństwo konstrukcji dachowych.

Pytanie 7

Układanie dachówek bitumicznych (gontów bitumicznych) na dachu polega na tym, że

A. elementy pokrycia zawiesza się na łatach przybitych do kontrłat

B. materiał pokryciowy przytwierdza się do podłoża ze sklejki wodoodpornej za pomocą spinek i zatrzasków

C. elementy pokrycia mocuje się gwoździami papowymi ocynkowanymi do podłoża z desek

D. materiał pokryciowy umieszcza się na krokwiach i przymocowuje za pomocą wkrętów samowiercących

Odpowiedź dotycząca mocowania elementów pokrycia gwoździami papowymi ocynkowanymi do podłoża z desek jest prawidłowa, ponieważ to właśnie ten sposób układania jest zgodny z najlepszymi praktykami w branży budowlanej. Gwoździe papowe ocynkowane są zaprojektowane specjalnie do mocowania gontów bitumicznych i zapewniają ich stabilność oraz odporność na korozję, co jest kluczowe w kontekście długoterminowej trwałości pokrycia dachowego. Przy odpowiednim rozstawieniu gwoździ, które powinno wynosić około 30 cm, można zapewnić, że gonty będą dobrze trzymały się podłoża i nie będą narażone na zerwanie w wyniku silnych wiatrów. Ponadto, mocowanie na deskach stanowi solidną bazę, która umożliwia swobodne odprowadzanie wody deszczowej oraz ogranicza ryzyko tworzenia się zastoisk wodnych, co z kolei minimalizuje ryzyko przecieków. Wybierając ten sposób montażu, należy również pamiętać o odpowiednim zabezpieczeniu krawędzi i narożników dachu, co znacznie zwiększa odporność na działanie warunków atmosferycznych. Warto także zwrócić uwagę na zalecenia producentów gontów, które mogą zawierać szczegółowe instrukcje dotyczące instalacji, co pomoże osiągnąć optymalne rezultaty.

Pytanie 8

Za stworzenie Specyfikacji Warunków Zamówienia w ramach zamówień publicznych odpowiada

A. wykonawca

B. zamawiający

C. kierownik budowy

D. inspektor nadzoru

Odpowiedź "zamawiający" to strzał w dziesiątkę! Zgodnie z ustawą o zamówieniach publicznych w Polsce, to właśnie zamawiający ma zadanie stworzyć Specyfikację Warunków Zamówienia (SWZ). Ten dokument jest mega ważny, bo określa wszystkie kluczowe warunki, które muszą być spełnione przy realizacji zamówienia publicznego. Zamawiający, który zleca wykonanie robót czy dostaw, powinien dokładnie opisać, czego potrzebuje i jakie ma wymagania, żeby zapewnić uczciwą konkurencję i transparentność w całym procesie. Dzięki temu ryzyko błędów w realizacji umów jest mniejsze, a interesy publiczne są lepiej chronione. W dobrych praktykach przy sporządzaniu SWZ powinno się uwzględniać różne aspekty, takie jak kwestie techniczne, finansowe czy kryteria oceny ofert. To pokazuje, jak ważna jest rola zamawiającego w tym całym zamówieniowym świecie. Warto też pamiętać o standardach branżowych – dobrze by było, żeby zamawiający konsultował się z ekspertami lub korzystał z gotowych wzorów dokumentów, co z pewnością podnosi jakość przygotowywanych specyfikacji.

Pytanie 9

Aby mechanicznie zagęścić mieszankę betonową ułożoną w deskowaniu z przygotowanym zbrojeniem słupa, jakie urządzenie powinno się zastosować?

A. wibrator powierzchniowy

B. wibrator wgłębny

C. stół wibracyjny

D. ubijak stalowy lub drewniany

Wybór innego narzędzia do zagęszczania betonu nie jest optymalny w kontekście wykonywania konstrukcji, takich jak słupy. Wibratory powierzchniowe, choć skuteczne w wielu zastosowaniach, działają głównie na powierzchni betonu, co uniemożliwia efektywne zagęszczenie materiału w obszarach, gdzie zbrojenie jest blisko powierzchni. Tego typu podejście często prowadzi do tworzenia pustek powietrznych w dolnej części elementu, co negatywnie wpływa na jego wytrzymałość i trwałość. Ubijaki stalowe lub drewniane, mimo że mogą być użyte do prostych prac, nie zapewniają takiego stopnia zagęszczenia, jak wibratory, zwłaszcza w przypadku gęstych mieszanek betonowych. Blokują one powietrze w betonie, co jest przeciwieństwem zamierzonego efektu zagęszczania. Stół wibracyjny, choć użyteczny w kontekście formowania elementów prefabrykowanych, nie jest praktyczny w przypadku zagęszczania betonu w deskowaniach, zwłaszcza gdy mamy do czynienia z wysokimi słupami. Użycie niewłaściwych narzędzi może prowadzić do typowych błędów, takich jak niespójności w strukturze betonu, co w dłuższej perspektywie może skutkować poważnymi uszkodzeniami konstrukcji. W praktyce budowlanej, odpowiednie dobieranie narzędzi jest kluczowe dla zapewnienia jakości i bezpieczeństwa wykonywanych prac, co wymaga znajomości technik i narzędzi dostępnych na rynku.

Pytanie 10

Jakie materiały stosuje się do wzmacniania uszkodzonych konstrukcji budowlanych z betonu i kamienia naturalnego?

A. zaprawę cementową

B. mieszaninę cementowo-wapienną

C. mieszaninę cementowo-wapienną

D. zaczyn cementowy

Wybór nieodpowiednich materiałów do wzmocnienia spękanych konstrukcji budowlanych może prowadzić do poważnych problemów z integralnością strukturalną. Zaprawa cementowa, będąca mieszanką cementu, piasku i wody, nie jest optymalnym rozwiązaniem w kontekście spękanych konstrukcji, gdyż jej zastosowanie nie dostarcza odpowiedniej elastyczności ani zdolności do przywracania pierwotnej wytrzymałości w przypadku poważniejszych uszkodzeń. Z kolei zaczyn cementowo-wapienny, mimo że ma swoje zalety, takich jak lepsza plastyczność i niższa skurczliwość, może nie zapewniać odpowiedniej twardości i wytrzymałości na ściskanie, co jest kluczowe w przypadku budowli betonowych. Zaprawa cementowo-wapienna, z kolei, łączy w sobie zalety wapna i cementu, jednak jej zastosowanie w przypadku spękanych konstrukcji powinno być ograniczone, gdyż nie uwzględnia specyficznych wymagań wytrzymałościowych, które są niezbędne. Niewłaściwy dobór materiałów może wynikać z braku wiedzy na temat ich właściwości i zastosowań, co prowadzi do mylnych wniosków i błędnych praktyk. Warto pamiętać, że każdy materiał budowlany ma swoje specyficzne właściwości, które powinny być uwzględniane na etapie projektowania i realizacji prac budowlanych, a także podczas dokonywania napraw. Zastosowanie odpowiednich standardów i dobrych praktyk branżowych, takich jak PN-EN 1504, jest kluczowe dla zapewnienia długotrwałej i bezpiecznej eksploatacji konstrukcji budowlanych.

Pytanie 11

Książka obiektu budowlanego powinna zawierać między innymi

A. wyliczenia planowanych robót remontowych

B. rysunki detali konstrukcyjnych

C. protokoły przeglądów okresowych

D. harmonogramy zrealizowanych robót

Książka obiektu budowlanego jest dokumentem, który służy do gromadzenia wszelkich istotnych informacji dotyczących obiektu budowlanego w trakcie jego cyklu życia. Protokóły przeglądów okresowych są kluczowym elementem tej książki, ponieważ dokumentują stan techniczny obiektu oraz pozwalają na systematyczną kontrolę nad jego bezpieczeństwem i zgodnością z obowiązującymi normami. Właściwie prowadzone protokoły przeglądów umożliwiają identyfikację potencjalnych problemów i podejmowanie działań zapobiegawczych, co może znacząco wpłynąć na trwałość budynku. Dodatkowo, zgodnie z polskimi przepisami prawa budowlanego, właściciele obiektów są zobowiązani do regularnych przeglądów, a ich wyniki powinny być dokumentowane. Przykładowo, po każdej kontroli instalacji elektrycznej lub wentylacyjnej powinny być sporządzane protokoły, które następnie są wpisywane do książki obiektu. To nie tylko zabezpiecza interesy właściciela, ale również jest niezbędne w przypadku kontroli przez organy nadzoru budowlanego.

Pytanie 12

Jaką metodą łączy się krokwi w kalenicy?

A. jaskółczy ogon

B. nakładkę prostą

C. obce pióro

D. wrąb czołowy

Połączenie krokwi w kalenicy na nakładkę prostą jest standardową metodą, która zapewnia odpowiednią stabilność oraz wytrzymałość konstrukcji dachowej. Nakładka prosta polega na nałożeniu dwóch krokwi na siebie, co pozwala na ich solidne połączenie. To rozwiązanie jest szczególnie korzystne w przypadku dachów o dużym kącie nachylenia, gdzie dodatkowe wsparcie jest niezbędne. Dzięki temu połączeniu, siły działające na krokwie są równomiernie rozkładane, co minimalizuje ryzyko ich wygięcia czy złamania w wyniku obciążenia. W praktyce, połączenie to często wykorzystuje się w budynkach mieszkalnych oraz obiektach użyteczności publicznej. Stosując nakładki proste, projektanci dachów przestrzegają norm budowlanych, takich jak Eurokod, które wskazują na zalecane metody łączenia elementów konstrukcyjnych. Dodatkowo, zastosowanie nakładek prostych ułatwia również późniejsze prace dekarskie oraz konserwacyjne, ponieważ umożliwia łatwy dostęp do strefy kalenicy.

Pytanie 13

Prace związane z kryciem dachów nie mogą być realizowane, jeśli prędkość wiatru jest wyższa niż

A. 10 m/s

B. 8 m/s

C. 2 m/s

D. 4 m/s

Prace dekarskie są szczególnie narażone na wpływ warunków atmosferycznych, w tym prędkości wiatru. W zależności od rodzaju materiałów używanych do pokryć dachowych oraz zastosowanych technik, maksymalna prędkość wiatru, przy której można bezpiecznie prowadzić prace dekarskie, wynosi 10 m/s. Przy przekroczeniu tej wartości ryzyko uszkodzenia dachu lub wypadków pracy znacznie wzrasta. Na przykład, podczas montażu blachodachówki lub dachówki ceramicznej, silny wiatr może spowodować, że materiały te będą niekontrolowane i mogą spaść z dachu, co stwarza zagrożenie dla osób pracujących w pobliżu, jak i dla przechodniów. Dodatkowo, w standardach budowlanych oraz kodeksach bezpieczeństwa pracy przewidziano ograniczenia związane z warunkami atmosferycznymi, aby zapewnić bezpieczeństwo pracowników. Dlatego przed rozpoczęciem prac dekarskich, zawsze warto dokładnie monitorować prognozy pogody oraz oceniać warunki wiatrowe, aby uniknąć niebezpieczeństw związanych z pracą w trudnych warunkach.

Pytanie 14

Ilość materiałów uzyskanych w wyniku rozbiórki, które mają być użyte ponownie, ustala się na podstawie

A. projektu budowlanego

B. planu robót rozbiórkowych

C. inwentaryzacji wykonanej przed przystąpieniem do rozbiórki

D. pomiarów z natury dokonanych po zakończeniu rozbiórki

Pomiar z natury przeprowadzony po rozbiórce jest kluczowym etapem w ocenie ilości materiałów, które mogą być ponownie wykorzystane. Taka metoda pozwala na dokładne oszacowanie ilości i jakości materiałów, które pozostały po zakończeniu robót budowlanych. Zbierając dane bezpośrednio z miejsca rozbiórki, specjaliści mogą uwzględnić rzeczywiste warunki, które mogą wpływać na stan i przydatność tych materiałów. Przykładowo, beton, cegły, stal czy drewno mogą wymagać oceny pod kątem uszkodzeń, zanieczyszczeń czy odporności na warunki atmosferyczne. Tego rodzaju analiza może być wspierana przez technologie takie jak skanowanie 3D, które przyspiesza proces inwentaryzacji. W kontekście standardów branżowych, takie podejście jest zgodne z wytycznymi dotyczącymi zrównoważonego rozwoju i recyklingu materiałów budowlanych, które promują efektywne wykorzystanie zasobów oraz minimalizację odpadów.

Pytanie 15

Ilość gipsu szpachlowego potrzebna do uzyskania gładzi na ścianie z płyt gipsowych wynosi 15 kg na 10 m2. Ile kilogramów gipsu jest potrzebnych do wykonania gładzi na dwóch ścianach, z których każda ma wysokość 3,0 m oraz szerokości odpowiednio 5,5 m i 4,5 m?

A. 45 kg

B. 150 kg

C. 450 kg

D. 90 kg

Aby obliczyć ilość gipsu szpachlowego potrzebnego do wykonania gładzi na dwóch ścianach, najpierw musimy obliczyć ich powierzchnię. Pierwsza ściana o wysokości 3,0 m i szerokości 5,5 m ma powierzchnię równą 3,0 m * 5,5 m = 16,5 m2. Druga ściana o wysokości 3,0 m i szerokości 4,5 m ma powierzchnię 3,0 m * 4,5 m = 13,5 m2. Łączna powierzchnia obu ścian wynosi 16,5 m2 + 13,5 m2 = 30 m2. Zgodnie z normą zużycia gipsu szpachlowego, która wynosi 15 kg na 10 m2, obliczamy potrzebną ilość gipsu do pokrycia 30 m2: 30 m2 / 10 m2 = 3, co oznacza, że potrzeba 3 razy 15 kg, co daje 45 kg. Odpowiednia ilość gipsu jest kluczowa dla uzyskania wysokiej jakości gładzi, co jest standardem w branży budowlanej. Użycie właściwej ilości materiału pozwala na uniknięcie problemów z pękaniem lub odpadaniem gładzi, co może prowadzić do kosztownych napraw.

Pytanie 16

Pojawienie się rys skurczowych na tynku wskazuje na

A. niedostateczne wymieszanie składników zaprawy

B. zanieczyszczenie piasku gliną, co wpłynęło na zaprawę

C. użycie zbyt dużej ilości spoiwa w przygotowanej zaprawie

D. różne proporcje składników w kolejnych porcjach zaprawy

Pojawianie się rys skurczowych na powierzchni tynku może być mylnie interpretowane jako wynik niejednakowych proporcji składników w zaprawie. Jednak, choć niewłaściwe proporcje mogą wpływać na ogólną jakość zaprawy, to prawdziwą przyczyną rys jest nadmiar spoiwa. Pojawiające się rysy są efektem skurczu, które występuje podczas procesu wysychania. Jeśli zaprawa zawiera zbyt dużo spoiwa, to w trakcie odparowywania wody, skurcz będzie bardziej intensywny, co prowadzi do pęknięć. Zanieczyszczenie piasku gliną, choć może wpływać na przyczepność zaprawy, nie jest bezpośrednią przyczyną rys. Dodatkowo, niedostateczne wymieszanie zaprawy może wpływać na jej jednorodność, ale nie jest to główny czynnik powodujący skurcz. Ważne jest, aby zrozumieć, że rysy skurczowe są efektem niewłaściwej technologii przygotowania zaprawy. W kontekście budowlanym, kluczowym jest przestrzeganie zasad dotyczących proporcji składników oraz stosowanie wysokiej jakości materiałów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi oraz normami budowlanymi.

Pytanie 17

Na podstawie danych zawartych w tabeli, określ wymiary rynny oraz rury spustowej, które należy przyjąć do odwodnienia dachu jednospadowego o powierzchni efektywnej równej 145 m².

Zalecane wymiary rynien i rur spustowych
Efektywna powierzchnia dachu [m²]	Szerokość rynny [mm]	Średnica rury spustowej [mm]
poniżej 20	70	50
20 ÷ 57	100 lub 125	70
57 ÷ 97	125	100
97 ÷ 170	150	100
170 ÷ 243	180	125

A. Szerokość rynny: 180 mm, średnica rury spustowej: 125 mm

B. Szerokość rynny: 100 mm, średnica rury spustowej: 100 mm

C. Szerokość rynny: 150 mm, średnica rury spustowej: 100 mm

D. Szerokość rynny: 150 mm, średnica rury spustowej: 125 mm

Wybrana odpowiedź jest poprawna, ponieważ analiza tabeli wskazuje, że dla dachu jedno- lub wielospadowego o powierzchni efektywnej 145 m², odpowiednie wymiary rynny oraz rury spustowej to szerokość rynny 150 mm oraz średnica rury spustowej 100 mm. Takie dimensionowanie jest zgodne z ogólnymi standardami dotyczącymi systemów odwodnienia dachów, które uwzględniają przepływ wody deszczowej oraz spadki. Szerokość rynny powinna być na tyle duża, aby skutecznie zbierać wodę z całej powierzchni dachu, a średnica rury spustowej musi być dostosowana do maksymalnego obciążenia wodą, które może wystąpić w czasie intensywnych opadów deszczu. Odpowiednie dobranie tych wymiarów zapewnia właściwe funkcjonowanie systemu odwodnienia, minimalizując ryzyko przelewów oraz blokad. W praktyce oznacza to, że przy takich parametrach można mieć pewność, że system będzie skuteczny oraz trwały, co jest kluczowe dla zachowania dachu w dobrym stanie przez długi czas.

Pytanie 18

Jaka jest minimalna prędkość wiatru, która wymaga wstrzymania robót rozbiórkowych?

A. 5 m/s

B. 10 m/s

C. 15 m/s

D. 20 m/s

Minimalna prędkość wiatru, przy której należy wstrzymać roboty rozbiórkowe, wynosi 10 m/s. W kontekście prac budowlanych i rozbiórkowych, wiatr o takiej prędkości może powodować znaczne niebezpieczeństwo dla pracowników oraz dla konstrukcji. Wysoka prędkość wiatru może wpływać na stabilność maszyn i sprzętu używanego podczas rozbiórki, co może prowadzić do wypadków. Przykładem może być sytuacja, w której dźwig przechyla się lub nie jest w stanie stabilnie podnieść materiałów, co może prowadzić do ich upadku. Zgodnie z przepisami BHP oraz zaleceniami Polskiego Normy PN-EN 1991-1-4 dotyczącą oddziaływań wiatru, określona prędkość wiatru stanowi punkt odniesienia dla bezpieczeństwa prac budowlanych. W praktyce, przed rozpoczęciem jakichkolwiek robót, należy zawsze monitorować prognozy pogodowe oraz wykorzystywać anemometry do pomiaru rzeczywistej prędkości wiatru, by zapewnić bezpieczeństwo wszystkim pracownikom na placu budowy.

Pytanie 19

Jeśli według ustalonej normy jeden betoniarz w ciągu 26,38 r-g zrealizuje 100 m² stropu żelbetowego, to dwuosobowy zespół pracując przez 5 dni roboczych po 8 godzin dziennie wykona

A. 131,90 m2 stropu

B. 151,63 m2 stropu

C. 263,80 m2 stropu

D. 303,26 m2 stropu

Analizując dostępne odpowiedzi, można zauważyć typowe błędy w obliczeniach i założeniach dotyczących wydajności pracy. Wiele osób może przyjąć, że czas pracy zespołu 2-osobowego jest po prostu podzielony przez liczbę pracowników, co jednak nie uwzględnia rzeczywistej wydajności wynikającej z pracy zespołowej. Przykładowo, zakładając, że każdy z betoniarzy pracuje niezależnie, moglibyśmy błędnie obliczyć, że wykonają 131,90 m², co zasugerowałoby, że wydajność pracy nie wzrosła w wyniku współpracy. Ponadto, zignorowanie czasu potrzebnego na przygotowanie i sprzątanie miejsca pracy, które również wpływa na ogólną wydajność, może prowadzić do przeszacowania wyników. Obliczenia muszą uwzględniać nie tylko czas pracy, ale również wspólną dynamikę zespołu oraz praktyki organizacyjne, które wpływają na efektywność. W standardach budowlanych zaleca się przeprowadzanie analizy wydajności z uwzględnieniem czynników takich jak przerwy, zmęczenie, a także różne techniki budowlane, które mogą zwiększyć lub zmniejszyć wydajność. Zrozumienie tych aspektów jest kluczowe dla efektywnego zarządzania pracami budowlanymi i optymalizacji procesów.

Pytanie 20

Na podstawie zamieszczonego zestawienia wyników pomiaru z natury wykopu liniowego oblicz wartość obmiaru robót związanych z wykonaniem tego wykopu.

Wyniki pomiaru wykopu liniowego
Długość wykopu	60,0 m
Głębokość wykopu	1,0 m
Szerokość dna wykopu	2,0 m
Nachylenie skarp wykopu	1:1

A. 60,00 m3

B. 240,00 m3

C. 180,00 m3

D. 120,00 m3

Poprawna odpowiedź to 180,00 m3, co wynika z dokładnych obliczeń opartych na danych przedstawionych w zestawieniu wyników pomiaru. Aby obliczyć objętość wykopu liniowego, kluczowe jest ustalenie szerokości górnej krawędzi oraz pola przekroju poprzecznego. W tym przypadku szerokość górnej krawędzi wykopu wynosi 4,0 m, a pole przekroju poprzecznego wynosi 3,0 m2. Obliczenie objętości wykopu polega na mnożeniu pola przekroju poprzecznego przez długość wykopu. Znajomość takich obliczeń jest istotna w pracy inżyniera budowlanego, ponieważ pozwala na dokładne planowanie robót ziemnych oraz oszacowanie kosztów materiałów i robocizny. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy można zauważyć w projektach budowlanych, gdzie precyzyjne pomiary i obliczenia mają kluczowe znaczenie dla efektywności realizacji zadań. Standardy branżowe, takie jak Normy Eurokod, również wskazują na konieczność dokładnych obliczeń w zakresie robót ziemnych.

Pytanie 21

Kto przygotowuje kosztorys ofertowy?

A. zamawiający prace po zawarciu umowy

B. wykonawca prac przed zawarciem umowy

C. zamawiający prace przed zawarciem umowy

D. wykonawca prac po zawarciu umowy

Kosztorys ofertowy jest kluczowym dokumentem, który sporządza wykonawca robót przed podpisaniem umowy. Działanie to jest zgodne z dobrą praktyką branżową oraz zdefiniowanymi standardami, które wymagają, aby wykonawcy dokładnie oszacowali koszty wykonania robót budowlanych na etapie składania oferty. Sporządzenie kosztorysu ofertowego przed podpisaniem umowy umożliwia wykonawcy zrozumienie zakresu prac, co jest niezbędne do przygotowania rzetelnej wyceny. W kontekście przetargów budowlanych, wykonawcy muszą uwzględnić nie tylko koszty materiałów i robocizny, ale również inne wydatki, takie jak koszty pośrednie i marża zysku. Dobrze opracowany kosztorys stanowi podstawę do negocjacji z zamawiającym i wpływa na decyzje dotyczące przyznania zamówienia. Dodatkowo, przy przygotowywaniu kosztorysu wykonawca może korzystać z norm i katalogów kosztów, co zwiększa przejrzystość i wiarygodność oferty.

Pytanie 22

Aby pomalować trudno dostępne miejsca grzejnika, krat i balustrad, należy wykorzystać pędzel

A. ławkowca

B. kątowego

C. gąbkowego

D. tapeciaka

Pędzel kątowy jest narzędziem doskonale przystosowanym do malowania trudnodostępnych powierzchni, takich jak grzejniki, kratki czy balustrady. Jego unikalny kształt, z ukośnie ściętymi włosiami, pozwala na precyzyjne dotarcie do zakamarków oraz miejsc o ograniczonym dostępie, co jest szczególnie istotne w przypadku malowania obiektów o skomplikowanej geometrii. Używając pędzla kątowego, możemy skutecznie nałożyć farbę w sposób równomierny, eliminując ryzyko powstawania zacieków czy nierówności. W praktyce, malując grzejniki, warto zwrócić uwagę na to, aby do pędzla dobrać odpowiednią farbę, która nie tylko dobrze się rozprowadza, ale także jest odporna na wysokie temperatury. Warto zaznaczyć, że stosowanie pędzli kątowych zgodnie z zaleceniami producentów farb oraz standardami branżowymi pozwala na osiągnięcie trwałych i estetycznych rezultatów malarskich. Takie podejście wpisuje się w najnowsze trendy w zakresie wykończenia wnętrz, gdzie jakość wykonania jest równie ważna, co estetyka.

Pytanie 23

Zgodnie z KNR 2-01 norma czasu pracy pracowników na oczyszczenie terenu z resztek po wykarczowaniu z transportem wynosi 3,06 r-g/100 m². Ilu pracowników należy zaangażować do oczyszczenia terenu o wielkości 1600 m², jeśli według harmonogramu te prace muszą być zrealizowane w ciągu dwóch 8-godzinnych dni roboczych?

A. 4 robotników

B. 7 robotników

C. 6 robotników

D. 3 robotników

Aby obliczyć liczbę robotników potrzebnych do oczyszczenia terenu o powierzchni 1600 m² w danym czasie, należy najpierw ustalić czas pracy wymagany do wykonania tego zadania. Zgodnie z normą KNR 2-01, oczyszczenie terenu z pozostałości po wykarczowaniu wynosi 3,06 roboczogodziny (r-g) na 100 m². Dla powierzchni 1600 m², obliczamy całkowity czas pracy: (1600 m² / 100 m²) * 3,06 r-g = 48,96 r-g. Mając na uwadze, że prace muszą być zakończone w ciągu dwóch dni roboczych po 8 godzin, dostępny czas wynosi 2 dni * 8 godzin = 16 godzin. Aby obliczyć liczbę robotników, dzielimy całkowity czas pracy przez dostępny czas: 48,96 r-g / 16 h = 3,06. Ponieważ nie możemy zatrudnić ułamkowej liczby robotników, zaokrąglamy w górę do najbliższej liczby całkowitej, co daje nam 4 robotników. Taki sposób obliczeń jest zgodny z praktykami zarządzania projektami budowlanymi, gdzie precyzyjne szacowanie zasobów ludzkich jest kluczowe dla terminowego i efektywnego zakończenia projektu.

Pytanie 24

Jaką materiałową izolację powinno się zastosować na połączeniu murłaty ze ścianą?

A. folię aluminiową

B. płytę styropianową

C. wełnę mineralną

D. warstwę papy

Wybór niewłaściwych materiałów do izolacji na styku murłaty ze ścianą może prowadzić do poważnych problemów związanych z wilgocią oraz trwałością konstrukcji. Folia aluminiowa, mimo że ma dobre właściwości odbijające ciepło, nie jest materiałem, który skutecznie zabezpieczy przed wodą. Jej zastosowanie w tym kontekście może prowadzić do gromadzenia się wilgoci w warstwach budynku, co sprzyja rozwojowi pleśni i osłabieniu struktury. W przypadku wełny mineralnej, choć jest to materiał stosunkowo popularny w izolacjach termicznych, jej nasiąkliwość wodą czyni ją nieodpowiednią do stosowania w miejscach narażonych na bezpośredni kontakt z wilgocią. Dodatkowo, wełna mineralna wymaga odpowiedniej osłony przed działaniem wody, co w praktyce komplikuje proces izolacji. Płyta styropianowa, z kolei, jest materiałem stosowanym do izolacji termicznej, jednak w kontekście murłaty, jej zastosowanie może być niewłaściwe, ponieważ styropian nie zapewnia wymaganej odporności na wodę w miejscach, gdzie może ona przenikać do struktury budynku. W praktyce, błędne podejście do wyboru materiałów izolacyjnych prowadzi do powstawania błędów w myśleniu, które bazują na ogólnym przekonaniu o właściwościach materiałów bez uwzględnienia ich specyficznych zastosowań w danym kontekście budowlanym. Warto więc przestrzegać sprawdzonych norm i wskazówek, aby zapewnić skuteczność i trwałość izolacji.

Pytanie 25

Aby przeprowadzić naprawę izolacji fundamentowej na ścianie pionowej, należy zacząć od odkrycia sekcji ściany z uszkodzoną izolacją, a następnie

A. usunąć uszkodzoną izolację z odsłoniętej ściany

B. zagruntować odsłoniętą powierzchnię emulsją asfaltową

C. uzupełnić nierówności zaprawą cementową

D. osuszyć odsłonięty fragment ściany

Zagruntowanie odsłoniętej ściany emulsją asfaltową, osuszenie fragmentu ściany, czy uzupełnianie nierówności zaprawą cementową, są to działania, które mogą być mylące w kontekście naprawy izolacji fundamentowej. Choć zagruntowanie emulsją asfaltową może być użyteczne w niektórych przypadkach, nie powinno być pierwszym krokiem po odsłonięciu uszkodzonej izolacji. Emulsja asfaltowa ma na celu poprawę przyczepności nowych materiałów, ale jej aplikacja na zniszczoną powierzchnię nie przyniesie oczekiwanych rezultatów, jeśli podłoże nie jest odpowiednio przygotowane. Osuszenie fragmentu ściany jest ważnym krokiem w przypadku wystąpienia wilgoci, jednak w kontekście naprawy izolacji, nie wystarczy tylko osuszenie. Bez wcześniejszego usunięcia uszkodzonej izolacji, nowa warstwa nie będzie miała właściwej przyczepności, co może prowadzić do dalszych problemów z wilgocią. Uzupełnianie nierówności zaprawą cementową również stanowi nieodpowiednie podejście, ponieważ nie rozwiązuje problemu z uszkodzoną izolacją. W rzeczywistości, takie działanie może prowadzić do zatrzymania wilgoci wewnątrz murów, co z czasem doprowadzi do powstania pleśni i osłabienia struktury budynku. Typowym błędem jest ignorowanie stanu istniejącej izolacji i skupienie się na poprawie estetyki lub powierzchni, co w dłuższej perspektywie nie zapewnia trwałego rozwiązania problemu z wilgocią i może prowadzić do kosztownych napraw w przyszłości.

Pytanie 26

Kto powinien przeprowadzać czynności kontrolne w ramach rocznej okresowej inspekcji stanu technicznego budynku?

A. mistrz murarski

B. zarządca budynku

C. właściciel budynku

D. osoba z uprawnieniami budowlanymi

Robienie rocznej kontroli stanu technicznego budynku to naprawdę ważna sprawa. Powinno się to robić przez kogoś z uprawnieniami budowlanymi. Tylko taki fachowiec zna się na rzeczy i wie, jak dokładnie ocenić, co się dzieje z budynkiem. Na przykład, inżynier budowlany, który ma odpowiednie uprawnienia, potrafi dobrze sprawdzić stan konstrukcji, instalacji czy wykończenia. Bez tego, można by było narazić ludzi, którzy tam pracują czy mieszkają, na niebezpieczeństwo. Osoby te muszą też przestrzegać ogólnych norm budowlanych, co zapewnia, że kontrola będzie na poziomie. Jeśli taką kontrolę zrobi ktoś bez odpowiednich kwalifikacji, mogą pojawić się poważne problemy, zarówno prawne, jak i finansowe dla właściciela. Dlatego właśnie tak istotne jest, by kontrole przeprowadzali wykwalifikowani specjaliści, którzy umieją dostrzegać potencjalne usterki i zaproponować, co dalej z tym zrobić.

Pytanie 27

Zgodnie z KNR 2-01 norma pracy spycharki wynosi 1,4 m-g na 100 m³ odspojonego gruntu. Ile spycharek powinno działać na terenie budowy, aby przetransportować na wskazane miejsce 1600 m³ odspojonego gruntu w czasie jednej 8-godzinnej zmiany?

A. 5 spycharek

B. 3 spycharki

C. 1 spycharka

D. 2 spycharki

Norma pracy spycharki według KNR 2-01 wynosi 1,4 m-g na 100 m³ odspojonego gruntu, co oznacza, że jedna spycharka jest w stanie przemieścić 1,4 metra gruntu w ciągu godziny. Aby obliczyć, ile spycharek będzie potrzebnych do przemieszczenia 1600 m³ w ciągu 8 godzin, najpierw obliczamy, ile m³ grunt spycharka może przemieścić w ciągu jednej zmiany. W ciągu 8 godzin jedna spycharka może więc wykonać: 8 godzin * (100 m³ / 1,4 m-g) = 800 m³. Dzieląc 1600 m³ przez 800 m³, otrzymujemy 2 spycharki potrzebne do wykonania pracy w tym czasie. Jednak biorąc pod uwagę, że praca może być utrudniona (np. przerwy w pracy, czas na manewry, przestoje), zaleca się zastosowanie dodatkowej spycharki. Dlatego 3 spycharki będą najbardziej efektywne, aby zachować płynność pracy i zminimalizować ryzyko opóźnień. Taki sposób planowania pracy jest zgodny z najlepszymi praktykami w zarządzaniu projektami budowlanymi, które zalecają uwzględnianie zapasów w planowaniu, aby zwiększyć elastyczność operacyjną.

Pytanie 28

Który z dokumentów dostarcza informacji na temat bezpiecznego wykonywania robót budowlanych?

A. Plan BIOZ

B. Dziennik robót

C. Protokół z odbioru prac

D. Zezwolenie na budowę

Plan BIOZ, czyli Plan Bezpieczeństwa i Ochrony Zdrowia, to dokument niezbędny w każdym projekcie budowlanym, który ma na celu zapewnienie bezpiecznych warunków pracy na placu budowy. Zawiera on szczegółowe procedury i wytyczne dotyczące zagrożeń, które mogą wystąpić podczas robót budowlanych, a także środki zapobiegawcze i ochronne, które mają na celu minimalizację ryzyka wypadków. Przykładowo, w Planie BIOZ mogą być określone wymagania dotyczące używania sprzętu ochrony osobistej, organizacji ruchu na placu budowy oraz szkoleń dla pracowników. Zastosowanie Planu BIOZ jest zgodne z przepisami prawa pracy oraz normami bezpieczeństwa, co czyni go kluczowym dokumentem w kontekście organizacji bezpiecznego procesu budowlanego. Dobrze przygotowany Plan BIOZ może również pomóc w skutecznym zarządzaniu ryzykiem i zwiększyć świadomość pracowników na temat potencjalnych zagrożeń.

Pytanie 29

Aby zrealizować betonowe ławy fundamentowe w tradycyjnym deskowaniu, jaką ekipę należy przydzielić?

A. cieśla, zbrojarz, betoniarz

B. betoniarz, cieśla

C. monter, zbrojarz, betoniarz

D. zbrojarz, betoniarz

Wybór odpowiedzi 'cieśla, zbrojarz, betoniarz' jest prawidłowy, ponieważ do wykonania żelbetowych ław fundamentowych w deskowaniu tradycyjnym wymagany jest zespół specjalistów o określonych kompetencjach. Cieśla jest odpowiedzialny za wykonanie deskowania, które musi być solidne i precyzyjnie dopasowane, aby zapewnić prawidłowy kształt ław fundamentowych. Zbrojarz zajmuje się przygotowaniem i montażem zbrojenia, które jest kluczowe dla zapewnienia wytrzymałości konstrukcji. Betoniarz natomiast odpowiada za prawidłowe wylanie betonu oraz jego późniejsze pielęgnowanie, co jest istotne dla uzyskania właściwych parametrów technicznych materiału. Każda z tych ról jest niezbędna dla sukcesu całego procesu budowlanego, a ich współpraca pozwala na osiągnięcie wysokiej jakości wykonania. Przykładowo, niewłaściwie przygotowane deskowanie przez cieślę może prowadzić do deformacji ław, co w konsekwencji może wpłynąć na stabilność całej konstrukcji budynku. Zgodnie z najlepszymi praktykami w branży budowlanej, takie zespoły są standardem w realizacji tego typu prac.

Pytanie 30

Kto jest odpowiedzialny za przygotowanie specyfikacji istotnych warunków zamówienia (SIWZ)?

A. Przedstawiciel wykonawcy

B. Oferent

C. Zamawiający

D. Komisja przetargowa

Zamawiający jest kluczowym podmiotem w procesie przetargowym, odpowiedzialnym za opracowanie specyfikacji istotnych warunków zamówienia (SIWZ). SIWZ definiuje istotne wymagania dotyczące przedmiotu zamówienia, a także warunki, które musi spełnić wykonawca, aby mógł złożyć ofertę. W praktyce, zamawiający powinien dokładnie zrozumieć swoje potrzeby oraz specyfikę rynku, na którym działa, aby stworzyć dokument, który precyzyjnie określi cele i oczekiwania. Na przykład, w przypadku zamówień publicznych, zamawiający powinien kierować się ustawą Prawo zamówień publicznych, która precyzuje, jakie elementy muszą być zawarte w SIWZ, takie jak opis przedmiotu zamówienia, wymagania dotyczące jakości oraz kryteria oceny ofert. Ponadto, dobra praktyka zaleca konsultacje z ekspertami branżowymi oraz przeprowadzenie analizy rynku, co pozwala na lepsze dostosowanie specyfikacji do realiów i dostępnych rozwiązań. Ostatecznie, prawidłowo przygotowana SIWZ jest fundamentem skutecznego przeprowadzenia postępowania przetargowego oraz osiągnięcia zadowalających wyników dla zamawiającego.

Pytanie 31

Kto jest odpowiedzialny za opracowanie planu BIOZ (bezpieczeństwa i ochrony zdrowia)?

A. inwestor przedsięwzięcia

B. projektant obiektu

C. kierownik budowy

D. inspektor budowlany

Kierownik budowy jest odpowiedzialny za sporządzenie planu BIOZ, ponieważ to on koordynuje prace budowlane i zapewnia bezpieczeństwo na placu budowy. Plan BIOZ jest kluczowym dokumentem, który określa zasady ochrony zdrowia i bezpieczeństwa podczas realizacji inwestycji budowlanej. Zgodnie z przepisami prawa budowlanego, to kierownik budowy musi zidentyfikować potencjalne zagrożenia i opracować odpowiednie środki zaradcze. Na przykład, w przypadku realizacji budowy wielokondygnacyjnego budynku, kierownik budowy musi uwzględnić ryzyko związane z pracą na wysokości oraz zapewnić odpowiednie zabezpieczenia, takie jak barierki ochronne czy systemy asekuracyjne. Dobrą praktyką jest także regularne aktualizowanie planu BIOZ w miarę postępu prac budowlanych oraz przeprowadzanie szkoleń dla pracowników, aby zapewnić ich świadomość i przestrzeganie procedur bezpieczeństwa. Przygotowując plan BIOZ, kierownik budowy powinien również współpracować z innymi specjalistami, takimi jak inspektorzy BHP, aby uzyskać szeroki zakres wiedzy na temat najlepszych praktyk w branży budowlanej.

Pytanie 32

Jaką funkcję w obrębie budynku pełni ścianka kolankowa?

A. Ochroni ściany zewnętrzne przed opadami deszczu

B. Zwiększa wysokość oraz powierzchnię poddasza

C. Podnosi odporność ściany zewnętrznej na wilgoć

D. Przykrywa krawędzie dachów i może pełnić rolę muru przeciwpożarowego

Ścianka kolankowa pełni kluczową rolę w konstrukcji budynków, zwłaszcza w kontekście poddaszy. Jej główną funkcją jest zwiększenie wysokości oraz przestrzeni poddasza, co pozwala na efektywne wykorzystanie tego obszaru. Ścianka kolankowa, będąc murem, który znajduje się pomiędzy dachem a poddaszem, umożliwia wyższe umiejscowienie stropu poddasza, co przekłada się na lepsze warunki użytkowe. Przykładowo, w budynkach mieszkalnych, które są projektowane z myślą o adaptacji poddaszy na przestrzenie mieszkalne, ścianka kolankowa pozwala na stworzenie komfortowych pomieszczeń o odpowiedniej wysokości, spełniających normy budowlane dotyczące minimalnej wysokości pomieszczeń. Standardy budowlane, takie jak PN-EN 1991-1-4, podkreślają znaczenie odpowiedniego projektowania przestrzeni poddaszy, co w praktyce oznacza, że ścianka kolankowa staje się istotnym elementem wpływającym na komfort i funkcjonalność tego typu wnętrz. Warto również zauważyć, że w przypadku budynków o dużych skosach dachowych, ścianka kolankowa może znacząco zwiększyć wartość użytkową poddasza, co jest istotne z perspektywy inwestycyjnej.

Pytanie 33

Jaką koparką, zanim przystąpimy do odspajania gruntu, powinniśmy zjechać na dno wykopu i odspajać grunt z jego dna?

A. Przedsiębierną

B. Zbierakową

C. Chwytakową

D. Podsiębierną

Odpowiedź 'Przedsiębierną' jest prawidłowa, ponieważ koparki przedsiębierne, znane również jako koparki łyżkowe, są zaprojektowane do pracy na dnie wykopów, gdzie ich konstrukcja umożliwia efektywne odspajanie i zbieranie gruntu. W tej kategorii maszyn hydraulicznych, łyżki mają kształt, który sprzyja skutecznemu wydobywaniu materiału z dna, co czyni je idealnym narzędziem do wykonywania tego typu prac. Przykładem zastosowania koparki przedsiębiernej może być prace budowlane, gdzie konieczne jest usunięcie warstwy gruntowej na dużych głębokościach, na przykład podczas budowy fundamentów. W branży budowlanej, zgodnie z normami BHP, kluczowe jest zapewnienie stabilności wykopu i bezpieczeństwa operatora maszyn, co jest ułatwione dzięki zastosowaniu odpowiednich typów koparek na dnie wykopu. Standardy operacyjne zalecają, aby przed rozpoczęciem odspajania grunt zawsze ocenić warunki, aby uniknąć osunięć ziemi i innych niebezpieczeństw.

Pytanie 34

W skład zespołu oceniającego zakończenie robót budowlano-remontowych, które były nadzorowane przez inspektora wyznaczonego przez zamawiającego, wchodzą przedstawiciele

A. zamawiającego, wykonawcy i mieszkańców oraz kierownik budowy

B. wykonawcy i mieszkańców oraz rzeczoznawca budowlany i kierownik budowy

C. wykonawcy i mieszkańców oraz inspektor nadzoru i kierownik budowy

D. zamawiającego, wykonawcy i mieszkańców oraz inspektor nadzoru

Zgodnie z obowiązującymi standardami w zakresie odbioru robót budowlanych, kluczowym elementem komisji odbiorowej jest obecność przedstawicieli zamawiającego, wykonawcy oraz inspektora nadzoru. Rola zamawiającego polega na reprezentowaniu interesów inwestora, a inspektor nadzoru zapewnia, że prace zostały wykonane zgodnie z projektem oraz obowiązującymi normami. Obecność mieszkańców jest ważna, ponieważ ich opinie mogą wpływać na końcowy odbiór, szczególnie w kontekście funkcjonalności użytkowej obiektu. W praktyce, komisja powinna dokładnie zweryfikować jakość wykonanych prac, stosując metodyki oceny zgodności z wymaganiami technicznymi. Warto przypomnieć, że zgodnie z rozporządzeniem o warunkach technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, proces odbioru powinien być dokumentowany, a wszelkie uwagi zgłaszane przez członków komisji powinny być uwzględniane w końcowym protokole odbioru. Tylko taki zorganizowany system przyczyni się do zwiększenia jakości finalnych realizacji budowlanych.

Pytanie 35

Tablica informacyjna dotycząca budowy powinna obejmować między innymi następujące dane:

A. imię i nazwisko kierownika budowy oraz numery telefonów dostawców materiałów budowlanych

B. numer pozwolenia na budowę oraz numery telefonów inwestora i wykonawcy robót budowlanych

C. adres realizacji robót budowlanych oraz liczbę pracowników zaangażowanych na budowie

D. imię oraz nazwisko projektanta i typ nawierzchni dróg tymczasowych na budowie

Tablica informacyjna budowy to naprawdę ważny element każdej inwestycji budowlanej, i tak mówi prawo budowlane. Znajdziesz na niej istotne dane, które mają na celu zapewnienie bezpieczeństwa i jasności w tym, co się dzieje na budowie. Na przykład, numer pozwolenia na budowę oraz telefony inwestora i wykonawcy to fundamenty, które pozwalają na identyfikację prawnych aspektów projektu, a także umożliwiają łatwy kontakt, gdy zajdzie taka potrzeba. Pozwolenie potwierdza, że wszystko zostało zapięte na ostatni guzik, co jest istotne nie tylko dla pracowników, ale też dla osób z okolicy. Numery telefonów inwestora i wykonawcy naprawdę ułatwiają komunikację, zwłaszcza w nagłych sytuacjach czy podczas nadzoru budów. Jak dla mnie, umieszczenie tych informacji na tablicy zwiększa przejrzystość całego procesu budowlanego i wspiera lokalną społeczność w poznawaniu szczegółów dotyczących prac.

Pytanie 36

Kolejność planowania zagospodarowania terenu budowy powinna być następująca:

A. tymczasowe drogi → zaplecze administracyjno-socjalne → ogrodzenie i tablica informacyjna → zaplecze produkcyjno-usługowe

B. tymczasowe drogi → zaplecze produkcyjno-usługowe → ogrodzenie i tablica informacyjna → zaplecze administracyjno-socjalne

C. ogrodzenie i tablica informacyjna → zaplecze administracyjno-socjalne → tymczasowe drogi → zaplecze produkcyjno-usługowe

D. ogrodzenie i tablica informacyjna → zaplecze produkcyjno-usługowe → tymczasowe drogi → zaplecze administracyjno-socjalne

Poprawna kolejność zagospodarowania terenu budowy opiera się na podstawowych zasadach organizacji pracy oraz bezpieczeństwa na placu budowy. Rozpoczęcie od ogrodzenia terenu i umieszczenia tablicy informacyjnej ma na celu zapewnienie bezpieczeństwa oraz informowanie osób postronnych o prowadzonych pracach. Ogrodzenie ogranicza dostęp do niebezpiecznych stref, co jest zgodne z normami BHP. Następnym krokiem jest stworzenie zaplecza administracyjno-socjalnego, które zapewnia odpowiednie warunki pracy dla personelu, a także dostęp do niezbędnych udogodnień, takich jak toalety i pomieszczenia socjalne. Po tym etapie możemy przystąpić do budowy tymczasowych dróg, które ułatwiają transport materiałów budowlanych oraz przemieszczanie się pracowników. Na końcu, gdy tereny są już dobrze zorganizowane, tworzymy zaplecze produkcyjno-usługowe, co pozwala na efektywne wykorzystanie przestrzeni do przechowywania materiałów oraz organizacji pracy. Taki układ jest zgodny z dobrymi praktykami zarządzania budową, umożliwiając optymalizację procesów oraz minimalizację ryzyka wypadków.

Pytanie 37

Metoda równoległego wykonania, stosowana w organizacji robót budowlanych, polega na

A. jednoczesnym rozpoczęciu wszystkich robót budowlanych

B. rozpoczynaniu następnych robót po zakończeniu tych wcześniejszych

C. przeprowadzeniu robót z uwzględnieniem przerw technologicznych

D. wyrównanym i rytmicznym wykonaniu wszystkich robót budowlanych

Metoda równoległego wykonania robót budowlanych jest strategią, która polega na równoczesnym rozpoczęciu wszystkich działań budowlanych na danym projekcie. Dzięki temu podejściu możliwe jest zoptymalizowanie czasu realizacji inwestycji oraz zredukowanie czasu przestoju pomiędzy poszczególnymi etapami budowy. Przykład zastosowania tej metody można znaleźć w dużych projektach infrastrukturalnych, takich jak budowa lotnisk czy odcinków autostrad, gdzie równoczesne prowadzenie prac w różnych lokalizacjach przyspiesza proces oddania całego obiektu do użytku. W praktyce, metoda ta wymaga starannego zaplanowania i koordynacji działań, aby uniknąć konfliktów pomiędzy różnymi ekipami budowlanymi oraz zapewnić efektywne wykorzystanie zasobów. Warto także zwrócić uwagę na normy dotyczące zarządzania projektami budowlanymi, takie jak PRINCE2 czy PMBOK, które podkreślają znaczenie planowania i monitorowania postępów w przypadku równoległego wykonywania robót.

Pytanie 38

Jakie elementy obejmuje plan bezpieczeństwa i zdrowia na terenie budowy (BiOZ)?

A. część projektowa, część obliczeniowa, część opisowa

B. część obliczeniowa, część projektowa, część rysunkowa

C. strona tytułowa, część opisowa, część rysunkowa

D. strona tytułowa, część obliczeniowa, część opisowa

Plan bezpieczeństwa i ochrony zdrowia na budowie (BiOZ) jest kluczowym dokumentem, który ma na celu zapewnienie bezpieczeństwa pracowników oraz ochrony zdrowia w trakcie realizacji prac budowlanych. Składa się on z trzech głównych części: strony tytułowej, części opisowej oraz części rysunkowej. Strona tytułowa zawiera informacje identyfikujące projekt, takie jak nazwa inwestycji, lokalizacja oraz dane kontaktowe wykonawcy. Część opisowa przedstawia szczegółowe informacje dotyczące zagrożeń występujących na budowie, strategii ich eliminacji oraz procedur bezpieczeństwa, które należy stosować. Część rysunkowa zawiera schematy i plany dotyczące organizacji pracy na budowie, w tym lokalizację urządzeń ochronnych, dróg ewakuacyjnych oraz innych istotnych elementów. Dobrze przygotowany BiOZ jest zgodny z normami prawnymi, takimi jak Ustawa o bezpieczeństwie i higienie pracy oraz normy PN-EN, i stanowi podstawę do prowadzenia bezpiecznych prac budowlanych.

Pytanie 39

Jakie narzędzie jest potrzebne do wyginania pojedynczych prętów zbrojeniowych o średnicy 10 mm?

A. Nożyc ręcznych

B. Wyciągarki

C. Giętarki ręcznej

D. Nożyc hydraulicznych

Giętarka ręczna jest narzędziem zaprojektowanym z myślą o precyzyjnym gięciu prętów zbrojeniowych, co czyni ją idealnym wyborem do pracy z prętami o średnicy 10 mm. Dzięki swojej konstrukcji pozwala na dokładne i kontrolowane gięcie, co jest kluczowe w procesach budowlanych, gdzie wymagana jest wysoka jakość wykonania oraz zgodność z normami budowlanymi. Przykładowe zastosowanie giętarki ręcznej obejmuje tworzenie złożonych kształtów zbrojenia w elementach konstrukcyjnych, takich jak stropy czy fundamenty. Narzędzie to umożliwia elastyczne dostosowanie kąta i promienia gięcia, co pozwala na łatwe realizowanie specyficznych wymagań projektowych. W branży budowlanej stosowanie giętarek ręcznych jest zgodne z normami PN-EN 1992, które określają zasady projektowania konstrukcji żelbetowych, a ich użycie jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie obróbki metali.

Pytanie 40

W jakim rodzaju gruntu można użyć ażurowego deskowania do ochraniania ścian wykopu wąskoprzestrzennego o głębokości 3 m?

A. Plastycznym

B. Płynnym

C. Zwartym

D. Miękkoplastycznym

Wybór odpowiedzi dotyczących gruntów plastycznych, miękkoplastycznych czy płynnych jest nietrafiony, ponieważ każdy z tych typów gruntu ma swoje specyficzne właściwości, które uniemożliwiają stosowanie ażurowego deskowania w opisanych warunkach. Grunty plastyczne, takie jak gliny plastyczne, często wykazują dużą podatność na odkształcenia pod wpływem obciążeń, co powoduje ryzyko osuwania się ścian wykopu. W przypadku gruntów miękkoplastycznych, które są jeszcze bardziej podatne na deformacje, stosowanie ażurowego deskowania staje się niebezpieczne, gdyż nie zapewnia ono odpowiedniego wsparcia dla ścian wykopu. Z kolei grunty płynne, jak osady na dnie rzek czy bagniste podłoża, również nie są odpowiednie do stosowania deskowania ażurowego. Te grunty charakteryzują się dużymi właściwościami plastycznymi i brakiem stabilności, co skutkuje nieprzewidywalnym zachowaniem pod wpływem obciążeń. W praktyce, podejmowanie decyzji o zastosowaniu ażurowego deskowania w takich warunkach jest często wynikiem błędnych założeń dotyczących nośności gruntu oraz jego zachowania pod obciążeniem. W związku z tym, kluczowe jest zrozumienie właściwości gruntu oraz stosowanie odpowiednich metod zabezpieczenia wykopów, aby uniknąć niebezpieczeństw związanych z pracami ziemnymi.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej