Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Asystentka stomatologiczna
Kwalifikacja: MED.01 - Asystowanie lekarzowi dentyście i utrzymanie gabinetu w gotowości do pracy
Data rozpoczęcia: 30 marca 2025 12:07
Data zakończenia: 30 marca 2025 12:10

Egzamin niezdany

Wynik: 8/40 punktów (20,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Które materiały stomatologiczne mają zdolność do uwalniania fluoru?

A. glassjonomer, ormocer

B. glassjonomer, wodorotlenek wapnia

C. ormocer, wodorotlenek wapnia

D. kompomer, cement krzemowy

Glassjonomer i ormocer to materiały stomatologiczne, które wykazują zdolność do uwalniania fluoru, co jest kluczowe w zapobieganiu próchnicy. Glassjonomery, które są stosowane w różnych zastosowaniach stomatologicznych, takich jak wypełnienia, cementy oraz materiały do klejenia, charakteryzują się zdolnością do wchłaniania i stopniowego uwalniania fluoru, co wspiera remineralizację szkliwa. Przykładem zastosowania glassjonomerów jest ich użycie w leczeniu ubytków w zębach mlecznych, gdzie ich działanie remineralizujące jest szczególnie korzystne. Z kolei ormocery, będące połączeniem kompozytów i materiałów na bazie szkła, również uwalniają fluor, co czyni je wartościowym wyborem w stomatologii estetycznej. Dzięki ich właściwościom mechanicznym i estetycznym, ormocery są wykorzystywane do wypełnień estetycznych, co dodatkowo wspiera zdrowie zębów. W praktyce, stosowanie tych materiałów zgodnie z wytycznymi i najlepszymi praktykami może znacząco wpłynąć na długoterminową kondycję zębów pacjentów.

Pytanie 2

Przewlekłe spożycie zbyt dużej ilości fluoru prowadzi do

A. fluorozy

B. hipoplazji

C. erytroplazji

D. melanoplakii

Fluoroza jest chorobą związana z przewlekłym nadmiarem fluoru w organizmie, objawiającą się przede wszystkim zmianami w strukturze zębów. Powstaje na skutek nadmiernego spożycia fluoru w okresie, gdy zęby są w fazie rozwoju, co może prowadzić do zmian w szkliwie. Objawy fluorozy obejmują plamy, przebarwienia oraz różne deformacje szkliwa, co wpływa na estetykę zębów oraz ich funkcję. W praktyce, zrozumienie fluorozy jest kluczowe dla dentystów i specjalistów zajmujących się profilaktyką zdrowia jamy ustnej, aby mogli skutecznie edukować pacjentów o ryzykach związanych z nadmiernym spożyciem fluoru. Standardy takich organizacji jak Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) podkreślają znaczenie monitorowania stężenia fluoru w wodzie pitnej oraz w produktach stomatologicznych, aby zminimalizować ryzyko wystąpienia fluorozy. Wiedza na temat fluorozy ma również zastosowanie w planowaniu leczenia stomatologicznego oraz w działaniach profilaktycznych, co znacząco wpływa na jakość życia pacjentów.

Pytanie 3

Zapora językowa jest wykorzystywana do rehabilitacji funkcji

A. połykania

B. żucia

C. oddychania

D. mowy

Wybór mowy, żucia czy oddychania jako celów stosowania zapory na język jest nieprawidłowy. Po pierwsze, zapora na język nie jest narzędziem służącym do rehabilitacji mowy w sensie dosłownym, ponieważ mowa opiera się głównie na kontrolowaniu fonacji oraz artykulacji dźwięków, co nie wymaga wsparcia ze strony zapory. Po drugie, żucie, które jest procesem mechanicznym związanym z rozdrabnianiem pokarmu, również nie znajduje bezpośredniego związku z funkcjonalnością zapory, ponieważ żucie odbywa się głównie przy udziale zębów i mięśni żuchwy, a nie języka. Co więcej, oddychanie to podstawowa funkcja życiowa, która nie jest kontrolowana przez zaporę, a jej zaburzenia wymagają zupełnie innych metod terapeutycznych, takich jak ćwiczenia oddechowe czy farmakoterapia. Często mylnie zakłada się, że urządzenia pomagające w rehabilitacji połykania mogą być stosowane w innych dziedzinach bez uwzględnienia specyfiki ich działania. Warto zauważyć, że terapia zaburzeń połykania, w której zapora na język ma swoje zastosowanie, opiera się na precyzyjnych technikach oraz standardach określających skuteczność interwencji, co powinno być uwzględnione w procesie terapeutycznym.

Pytanie 4

Jak długo należy przechowywać dokumentację dotyczącą procesu sterylizacji?

A. 10 lat

B. 20 lat

C. 5 lat

D. 15 lat

Dokumentacja procesu sterylizacji powinna być przechowywana przez okres 10 lat, co jest zgodne z wymogami wielu regulacji prawnych oraz standardów jakości w branży medycznej. Okres ten zapewnia odpowiednią historię działań związanych z procesem sterylizacji, co jest niezbędne dla zapewnienia bezpieczeństwa pacjentów oraz zgodności z normami audytowymi. Przykładowo, w przypadku wystąpienia jakichkolwiek nieprawidłowości czy incydentów medycznych, dostęp do dokumentacji sprzed 10 lat może być kluczowy dla analizy i oceny danego procesu. Dodatkowo, zgodność z takim okresem przechowywania dokumentów wpisuje się w najlepsze praktyki zarządzania jakością, takie jak ISO 13485, które podkreślają znaczenie pełnej dokumentacji dla systemu zarządzania jakością w organizacjach zajmujących się wyrobami medycznymi. Warto również zauważyć, że dłuższe przechowywanie dokumentacji może być wymagane przez niektóre przepisy w zależności od lokalnych regulacji lub specyfiki działalności, dlatego zawsze warto konsultować się z lokalnymi przepisami oraz standardami branżowymi.

Pytanie 5

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 6

Który test jest wykorzystywany do codziennej oceny prawidłowego funkcjonowania autoklawu klasy B w praktyce stomatologicznej?

A. Test Browna

B. Test Helix

C. Test Bowie-Dicka

D. Test z folią aluminiową

Test Bowie-Dicka jest standardowym narzędziem używanym do codziennej kontroli skuteczności działania autoklawów klasy B w gabinetach stomatologicznych. Autoklawy te są zaprojektowane do sterylizacji instrumentów medycznych i stomatologicznych poprzez zastosowanie wysokiej temperatury i ciśnienia. Test Bowie-Dicka polega na użyciu specjalnej taśmy testowej, która zmienia kolor w zależności od osiągnięcia odpowiednich warunków sterylizacji. Przeprowadza się go na początku cyklu sterylizacji, aby upewnić się, że proces ten przebiega prawidłowo. Jego regularne stosowanie jest nie tylko zgodne z normami branżowymi, ale także kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa pacjentów. W praktyce, wyniki testu pozwalają na szybką ocenę, czy autoklaw działa właściwie, co jest niezbędne dla utrzymania wysokiej jakości usług stomatologicznych. Zastosowanie tego testu jest również potwierdzane przez międzynarodowe standardy, takie jak ISO 17665, które szczegółowo opisują wymagania dotyczące procesów sterylizacji.

Pytanie 7

Nie używa się do wypełniania ubytków

A. nakładacza.

B. formów

C. ekskawatorów.

D. upychadeł kulkowych.

Ekskawatory nie są stosowane do wypełniania ubytków w materiałach budowlanych czy w pracach remontowych, ponieważ są to narzędzia głównie wykorzystywane do wykopów, prac ziemnych oraz transportu dużych ilości materiału. W kontekście naprawy czy uzupełniania ubytków w strukturach, takich jak ściany czy powierzchnie podłogowe, stosuje się inne narzędzia, które są bardziej precyzyjne i odpowiednie do takich zadań. Przykładem mogą być formówki, które pozwalają na precyzyjne kształtowanie wypełnień, lub upychadła kulkowe, które są używane do zagęszczania materiałów. W praktyce, wybór odpowiednich narzędzi jest kluczowy dla jakości wykonania prac, a ekskawatory pełnią zupełnie inną rolę, skupiając się na masowych działaniach w terenie. Warto zwrócić uwagę na standardy budowlane, które podkreślają konieczność stosowania odpowiednich narzędzi do określonych zadań, co wpływa na trwałość i bezpieczeństwo wykonanych prac.

Pytanie 8

Do której klasy dźwigni odnosi się poniższy opis?
"uchwyt w formie gruszki, dziób z trójkątnym ostrzem, zgięty pod kątem prostym względem uchwytu"

A. Friedmana

B. Lecluse'a

C. Schlemmera

D. Wintera

Odpowiedź "Schlemmera" jest prawidłowa, ponieważ opisany kształt narzędzia idealnie pasuje do charakterystyki dźwigni Schlemmera, która jest powszechnie stosowana w chirurgii ortopedycznej. Rękojeść w kształcie gruszki zapewnia wygodny uchwyt, co jest kluczowe w precyzyjnych operacjach. Trójkątne ostrze dzióba, zagięte pod kątem prostym, umożliwia łatwe wprowadzanie narzędzia w tkanki, co minimalizuje uszkodzenia i przyspiesza proces gojenia. Dźwignia ta jest często używana w zabiegach związanych z usuwaniem zmienionych chorobowo tkanek oraz w rekonstrukcji stawów. Standardy chirurgiczne wymagają, aby narzędzia były nie tylko funkcjonalne, ale również ergonomiczne, co zwiększa bezpieczeństwo pacjenta i komfort pracy chirurga. Warto również zauważyć, że dźwignie Schlemmera są projektowane z myślą o ich używaniu w trudnych warunkach operacyjnych, co czyni je niezastąpionymi w nowoczesnej medycynie.

Pytanie 9

Przechowywanie odpadów medycznych oznaczonych kodem 18 01 04 może trwać maksymalnie zgodnie z ich właściwościami, jednak nie dłużej niż

A. 15 dni

B. 10 dni

C. 20 dni

D. 30 dni

Wybór nieprawidłowych odpowiedzi, takich jak 15 dni, 10 dni lub 20 dni, wynika często z błędnych przekonań o charakterystyce i regulacjach dotyczących odpadów medycznych. Przede wszystkim czas przechowywania odpadów medycznych, takich jak te sklasyfikowane pod kodem 18 01 04, jest regulowany przez przepisy prawa, które kładą duży nacisk na bezpieczeństwo. Odpady medyczne są klasyfikowane jako odpady niebezpieczne, co obliguje placówki zdrowotne do przestrzegania rygorystycznych norm dotyczących ich przechowywania. Wybór krótszego okresu, na przykład 15 dni, może prowadzić do nieodpowiedniego zarządzania tymi odpadami, co zwiększa ryzyko ich zanieczyszczenia oraz potencjalnych zagrożeń dla zdrowia publicznego. Dokładniejsze zrozumienie przepisów związanych z gospodarką odpadami medycznymi oraz ich właściwościami jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa zarówno w placówkach medycznych, jak i w społeczności lokalnej. Należy pamiętać, że odpady te muszą być przechowywane w sposób zgodny z dobrymi praktykami branżowymi, a ich niewłaściwe zarządzanie może prowadzić do poważnych konsekwencji, w tym ekologicznych, zdrowotnych oraz prawnych. Dlatego tak istotne jest przestrzeganie określonych norm, które w tym przypadku ustalają maksymalny czas przechowywania na 30 dni.

Pytanie 10

W jakiej pozycji powinien być ustawiony fotel dla pacjentki w zaawansowanej ciąży w trakcie leczenia próchnicy?

A. Siedzącej

B. Czterokończynowej

C. Trendelenburga

D. Leżącej

Ustawienie pacjentki w pozycji siedzącej podczas leczenia próchnicy, szczególnie w zaawansowanej ciąży, to naprawdę dobre rozwiązanie. Dlaczego? Po pierwsze, ta pozycja daje komfort i stabilność, co w sytuacji ciąży jest kluczowe. Pacjentka może łatwiej oddychać, a ryzyko ucisku na naczynia krwionośne jest znacznie mniejsze, co jest ważne dla jej zdrowia. Lekarz ma też lepszy dostęp do jamy ustnej, co sprawia, że zabieg można przeprowadzić sprawniej. W praktyce, stomatolodzy często polecają fotele, które można regulować, żeby dostosować je do potrzeb pacjentek. Dobrze też, jak lekarz informuje pacjentkę o tym, jak powinna siedzieć, bo to może pomóc jej się uspokoić, zwłaszcza jeśli wizyty u dentysty są dla niej stresujące. No i badania pokazują, że odpowiednia pozycja może naprawdę zmniejszyć lęk i poprawić ogólne zadowolenie z wizyty.

Pytanie 11

W trakcie zabiegu asystentka, dzięki prawidłowemu podparciu stóp, zapewnia stabilność ciała oraz właściwą pozycję, w której jej linia wzroku znajduje się

A. od 10 do 15 cm powyżej linii wzroku operatora

B. od 10 do 15 cm poniżej linii wzroku operatora

C. od 15 do 25 cm poniżej linii wzroku operatora

D. od 15 do 20 cm powyżej linii wzroku operatora

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Prawidłowa odpowiedź dotycząca utrzymania odpowiedniej pozycji asystentki podczas zabiegu, wskazująca, że jej linia wzroku powinna znajdować się od 15 do 20 cm powyżej linii wzroku operatora, jest podstawą zapewnienia ergonomii oraz efektywności pracy. Utrzymanie odpowiedniej pozycji ciała jest kluczowe dla zapobiegania kontuzjom oraz zmęczeniu, zwłaszcza przy długotrwałych interwencjach. W praktyce oznacza to, że asystentka powinna stać na odpowiedniej wysokości platformie lub podwyższeniu, co pozwoli jej na swobodne monitorowanie działań operatora bez konieczności nadmiernego zginania karku lub ciała. Taka pozycja sprzyja lepszemu widokowi na pole zabiegowe, co jest istotne podczas wykonywania precyzyjnych zadań, takich jak przekazywanie narzędzi czy asystowanie w operacjach chirurgicznych. Standardy ergonomiczne w medycynie zalecają również regularne przerwy oraz aktywność fizyczną, aby zminimalizować ryzyko dyskomfortu i urazów, co dodatkowo podkreśla znaczenie utrzymania właściwej postawy w miejscu pracy.

Pytanie 12

Ewidencja dokumentacyjna pacjentów uporządkowana według daty urodzenia jest systemem

A. cyfrowym

B. terytorialnym

C. alfabetycznym

D. chronologicznym

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Dokumentacja ewidencyjna pacjentów prowadzona według daty urodzenia jest systemem chronologicznym, ponieważ organizacja danych opiera się na czasie, w którym pacjenci przyszli na świat. System chronologiczny umożliwia łatwe śledzenie historii medycznej pacjentów i identyfikację demograficznych trendów zdrowotnych w populacji. Praktyczne zastosowanie takiej ewidencji można zobaczyć w analizie wieku pacjentów, co pozwala na lepsze zarządzanie zasobami w placówkach medycznych. Przykładowo, wiedza o liczbie pacjentów w danej grupie wiekowej może pomóc w planowaniu programów profilaktycznych, takich jak badania przesiewowe dla osób w określonym wieku. W kontekście dobrych praktyk, organizacje zdrowotne często korzystają z systemów chronologicznych, aby spełnić wymagania dotyczące raportowania i analizy danych w zgodzie z regulacjami prawnymi oraz standardami ochrony zdrowia, jak np. standardy ICD-10 dla klasyfikacji chorób. W tym kontekście, ewidencja chronologiczna staje się kluczowym elementem w zapewnieniu jakości usług medycznych.

Pytanie 13

Matka z 7-letnim dzieckiem zgłosiła się do gabinetu stomatologicznego w celu zalakowania bruzd. Jaki materiał powinien być przygotowany do przeprowadzenia tej procedury?

A. Dentynę wodną

B. Wodorotlenek wapnia

C. Cement fosforanowy

D. Lak szczelinowy

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Lak szczelinowy to taki fajny materiał, który stosuje się w stomatologii dziecięcej do zabezpieczania bruzd zębów. Jego głównym celem jest ochrona przed próchnicą, co jest super ważne, zwłaszcza dla dzieciaków. To, co go wyróżnia, to odporność na kwasy oraz elastyczność, dzięki czemu idealnie pasuje do szczelin w zębach trzonowych i przedtrzonowych. Proces lakowania polega na nałożeniu go na ząb, co tworzy rodzaj ochronnej bariery przed bakteriami i resztkami jedzenia. Dzieci często mają problemy z utrzymaniem higieny w buzi, a lak szczelinowy może im bardzo pomóc. Myślę, że to naprawdę ważny krok w profilaktyce stomatologicznej. Zgodnie z tym, co mówi Polskie Towarzystwo Stomatologiczne, najlepiej jest lakować zęby po pojawieniu się zębów stałych, bo wtedy są lepiej chronione. To mało inwazyjny i bezpieczny zabieg, który w dodatku może być w różnych kolorach, co na pewno zachęca dzieci do dbania o swoje zęby. Wizyty w gabinecie stomatologicznym przestają być takim strasznym przeżyciem.

Pytanie 14

Sektor lewego żuchwy oznaczany jest cyfrą

A. IV

B. II

C. I

D. III

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Sektor lewy żuchwy oznacza się cyfrą IV, co jest zgodne z tym, jak w stomatologii nazywamy różne obszary. W praktyce, wiedza o tym, gdzie znajdują się te sektory jest mega ważna, bo pomaga dentystom w diagnostyce i planowaniu leczenia. Jak dentysta układa plan leczenia, to często korzysta z tych oznaczeń, żeby lepiej rozmawiać z pacjentami czy innymi specjalistami. Na przykład, jeśli mówimy o problemie w sektorze IV, to pacjent od razu wie, o co chodzi. Dzięki temu łatwiej zrozumie sytuację. Oznaczenia te są też zgodne z międzynarodowymi standardami, które mają na celu uproszczenie komunikacji i zwiększenie bezpieczeństwa pacjentów. Znajomość tych zasad jest naprawdę istotna dla każdego, kto pracuje w stomatologii, by leczenie było skuteczne i bezpieczne.

Pytanie 15

W dokumentacji medycznej pacjenta przy dacie ostatniej konsultacji zapisano: pacjent zgłosi się za tydzień w celu leczenia zęba 45 (MOD). Przed wizytą tego pacjenta należy przygotować kształtkę na ząb.

A. drugi trzonowiec dolny prawy

B. pierwszy trzonowiec górny lewy

C. drugi przedtrzonowiec dolny prawy

D. pierwszy przedtrzonowiec górny lewy

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 'drugi przedtrzonowiec dolny prawy' jest prawidłowa, ponieważ ząb 45 odnosi się do drugiego przedtrzonowca dolnego po prawej stronie w międzynarodowej numeracji zębów, która jest zgodna z normami określonymi przez Światową Organizację Zdrowia (WHO). Przygotowanie kształtki dla zęba 45 jest kluczowe w kontekście leczenia, gdyż odpowiednia forma kształtki zapewnia optymalne warunki do przeprowadzenia zabiegu stomatologicznego. Kształtka może być użyta do przygotowania ubytku, co jest istotne dla skuteczności leczenia, zwłaszcza w przypadkach wymagających odbudowy materialnej. W praktyce stomatologicznej zawsze należy zwracać uwagę na prawidłowe przygotowanie narzędzi i materiałów, aby zminimalizować ryzyko komplikacji oraz zapewnić pacjentowi komfort podczas wizyty. Ponadto, znajomość prawidłowej numeracji zębów jest niezbędna dla efektywnej komunikacji w zespole dentystycznym i przy planowaniu leczenia.

Pytanie 16

Dziecko przed zabiegiem dentystycznym powinno być poinformowane

A. o składzie chemicznym stosowanych leków

B. o długości igły iniekcyjnej, która będzie używana

C. o następnych etapach zabiegu oraz upewnić się, że nie będzie odczuwało bólu

D. o następnych etapach zabiegu oraz o sytuacjach, w których może odczuwać ból

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Informowanie dziecka o kolejnych etapach zabiegu stomatologicznego oraz sytuacjach, w których może odczuwać ból, jest kluczowym elementem procesu przygotowania pacjenta do procedury. Taka komunikacja pozwala na zminimalizowanie lęku oraz niepewności, co jest szczególnie ważne w przypadku dzieci. Standardy opieki stomatologicznej podkreślają, że wprowadzenie pacjenta w kontekst zabiegu, wyjaśnienie krok po kroku, co się wydarzy i jakie mogą być odczucia, zwiększa komfort i współpracę ze strony dziecka. Przykładem może być opisanie, że na początku lekarz znieczuli miejsce zabiegu, co może wiązać się z lekkim ukłuciem. W ten sposób dziecko nie jest zaskoczone i lepiej radzi sobie z sytuacją. Takie podejście również wspiera budowanie zaufania do lekarza, co jest nieocenione w kontekście długofalowej opieki stomatologicznej. Zgodnie z zaleceniami American Academy of Pediatric Dentistry, właściwa komunikacja z młodym pacjentem ma kluczowe znaczenie dla zmniejszenia lęku i napięcia, co przekłada się na pozytywne doświadczenia związane z wizytami stomatologicznymi.

Pytanie 17

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 18

Gazik nasączony 70% alkoholem po zdezynfekowaniu ampułki znieczulającej powinien być umieszczony w pojemniku oznaczonym kodem

A. 18 01 04

B. 18 01 01

C. 18 01 10

D. 18 01 03

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 18 01 03 jest prawidłowa, ponieważ dotyczy odpadów medycznych, które są zanieczyszczone substancjami niebezpiecznymi, w tym wypadku spirytusem. W kontekście postępowania z odpadami medycznymi, niezwykle istotne jest ich odpowiednie klasyfikowanie i segregowanie, aby zminimalizować ryzyko zakażeń i zanieczyszczenia. Odpady takie jak gaziki nasączone spirytusem powinny być zbierane w specjalnych pojemnikach, które są oznaczone odpowiednim kodem, umożliwiającym ich późniejsze właściwe przetwarzanie. Kod 18 01 03 odnosi się do odpadów medycznych zanieczyszczonych substancjami chemicznymi, co w tym przypadku idealnie pasuje do sytuacji. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy jest kluczowe w pracy asystentki stomatologicznej, gdyż odpowiednia segregacja odpadów przyczynia się do ochrony środowiska i zdrowia publicznego. Warto pamiętać, że przestrzeganie przepisów dotyczących gospodarki odpadami medycznymi jest wymagane przez prawo oraz standardy sanitarno-epidemiologiczne.

Pytanie 19

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 20

Czynnikiem mogącym prowadzić do dysfunkcji układu żucia jest

A. oddychanie ustami

B. nawykowe podpieranie podbródka

C. korzystanie ze smoczka

D. gryzienie paznokci

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Oddychanie przez usta ma istotny wpływ na funkcjonowanie narządu żucia. W normalnych warunkach, prawidłowe oddychanie powinno odbywać się przez nos, co sprzyja naturalnemu rozwojowi zgryzu oraz ustawieniu żuchwy. Kiedy jednak osoba oddycha przez usta, może to prowadzić do szeregu dysfunkcji, takich jak zniekształcenie zgryzu, problemy z artykulacją oraz osłabienie mięśni żucia. Przykładowo, dzieci, które nawykowo oddychają przez usta, często mają szersze podniebienie, co może spowodować problemy ortodontyczne w przyszłości. Właściwe nawyki oddechowe są kluczowe dla zdrowia jamy ustnej, a ich ignorowanie może prowadzić do długofalowych konsekwencji zdrowotnych. Warto konsultować się z ortodontą lub specjalistą od medycyny stomatologicznej, aby zidentyfikować potencjalne problemy związane z oddychaniem oraz wdrożyć odpowiednie metody terapeutyczne, takie jak ćwiczenia oddechowe czy terapie ortodontyczne, które mogą pomóc w przywróceniu prawidłowego wzorca oddychania.

Pytanie 21

Zjawisko związane z utratą twardej struktury zębów podczas żucia pokarmu między zębami przeciwstawnymi oraz formowaniem kęsa pokarmowego określa się mianem

A. atrycji

B. erozji

C. abfrakcji

D. demastykacji

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Demastykacja to proces, który odnosi się do mechanicznego usuwania twardych tkanek zęba w trakcie żucia pokarmu. Podczas tego procesu, zęby przeciwstawne ścierają się, co prowadzi do tworzenia kęsa pokarmowego. W kontekście stomatologii, demastykacja jest naturalnym zjawiskiem, które zachodzi podczas normalnego funkcjonowania narządu żucia. Warto zaznaczyć, że demastykacja jest zjawiskiem różnym od atrycji, erozji czy abfrakcji, które mają inne mechanizmy i przyczyny. Przykładowo, atrycja dotyczy ścierania się zębów w wyniku ich kontaktu ze sobą, a erozja odnosi się do chemicznego niszczenia szkliwa zębowego przez kwasy. W praktyce, zrozumienie demastykacji ma znaczenie przy projektowaniu protez i innych form leczenia stomatologicznego, które muszą uwzględniać naturalne procesy zachodzące w jamie ustnej, aby zapewnić długoterminowe efekty leczenia i komfort pacjenta. Warto również monitorować wszelkie zmiany w zgryzie pacjenta, ponieważ mogą one wskazywać na nieprawidłowości spowodowane nadmierną demastykacją.

Pytanie 22

Po przeprowadzeniu impregnacji pacjentowi należy zalecić

A. przestrzeganie białej diety przez 24 godziny

B. staranne umycie zębów szczoteczką

C. płukanie ust 0,02% roztworem chlorheksydyny

D. unikanie jedzenia i picia przez okres 2 godzin

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Zalecenie powstrzymania się od jedzenia i picia przez 2 godziny po zabiegu impregnacji jest kluczowe dla zapewnienia skuteczności zastosowanego materiału. Impregnacja to proces, w którym substancja aktywna wnika w strukturę zęba, w celu poprawy jego odporności na próchnicę oraz wzmocnienia szkliwa. Jedzenie lub picie tuż po zabiegu może spowodować, że substancja nie zdąży się dokładnie wchłonąć, co ograniczy jej działanie. W praktyce dentystycznej, zgodnie z wytycznymi Polskiego Towarzystwa Stomatologicznego, pacjentom zaleca się unikanie spożycia pokarmów i płynów w tym czasie, aby maksymalizować efektywność leczenia. Dodatkowo, zapobieganie wymywaniu zastosowanych substancji przez saliwę lub inne płyny jest istotne dla długofalowych efektów ochronnych, co podkreśla znaczenie tego zalecenia. Warto również zauważyć, że lekarze dentyści powinni informować pacjentów o tym, jak ważne jest przestrzeganie tych wytycznych, aby unikać niepożądanych efektów terapeutycznych.

Pytanie 23

W systemie Viohla ząb stały oznaczany jest numerem 27

A. górny drugi trzonowiec lewy

B. dolny drugi przedtrzonowiec prawy

C. dolny drugi trzonowiec prawy

D. górny drugi przedtrzonowiec prawy

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź górny drugi trzonowiec lewy (numer 27 w systemie Viohla) jest poprawna, ponieważ zgodnie z klasyfikacją zębów stałych w tym systemie, zęby trzonowe oznaczone są w zależności od ich lokalizacji w jamie ustnej. System Viohla jest stosowany w stomatologii do precyzyjnego identyfikowania i klasyfikacji zębów, co jest niezwykle istotne w planowaniu leczenia stomatologicznego oraz w prowadzeniu dokumentacji medycznej. Ząb numer 27 to górny drugi trzonowiec lewy, który znajduje się w górnej lewej ćwiartce jamy ustnej. Dobrą praktyką w stomatologii jest stosowanie uznawanych międzynarodowych standardów, takich jak klasyfikacja FDI lub system Viohla, ponieważ pozwala to na jednoznaczne porozumiewanie się między specjalistami. Umożliwia to również pacjentom lepsze zrozumienie ich stanu zdrowia oraz planu leczenia, co zwiększa ich zaangażowanie i współpracę. W kontekście leczenia ortodontycznego czy protetycznego, precyzyjne oznaczenie zębów ma kluczowe znaczenie dla sukcesu terapii.

Pytanie 24

Objawy takie jak zaczerwienienie i swędzenie skóry, szybko postępujący obrzęk oraz trudności w oddychaniu wskazują na rodzaj wstrząsu

A. kardiogennego

B. septycznego

C. anafilaktycznego

D. krwotocznego

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Zaczerwienienie, świąd skóry, szybko narastający obrzęk oraz utrudnione oddychanie to klasyczne objawy wstrząsu anafilaktycznego, który jest ciężką reakcją alergiczną. Reakcja ta zachodzi w wyniku kontaktu z alergenem, co prowadzi do gwałtownego uwolnienia histaminy i innych mediatorów zapalnych z komórek tucznych. W praktyce klinicznej, w przypadku podejrzenia wstrząsu anafilaktycznego, najważniejsze jest szybkie rozpoznanie i natychmiastowe działanie. Kluczowym krokiem jest podanie adrenaliny, która działa rozszerzająco na oskrzela oraz zwężająco na naczynia krwionośne, co może uratować życie pacjenta. W przypadku osób z alergiami, odpowiednie szkolenie dla personelu medycznego oraz dostępność zestawów z adrenaliną są zgodne z wytycznymi Europejskiej Rady Resuscytacji, które podkreślają znaczenie szybkiej interwencji w tego typu sytuacjach. Wiedza o objawach wstrząsu anafilaktycznego i umiejętność szybkiego reagowania to kluczowe elementy w zapewnieniu bezpieczeństwa pacjentów z alergiami.

Pytanie 25

Przygotowując się do aktywnego wsparcia podczas procedury wszczepiania implantów, powinno się umyć ręce metodą

A. podstawową

B. higieniczną

C. socjalną

D. chirurgiczną

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Metoda mycia rąk chirurgicznego jest kluczowym elementem w procedurach medycznych, szczególnie w kontekście zabiegów, takich jak wszczepianie implantów. Ta technika różni się od innych metod, ponieważ ma na celu nie tylko usunięcie widocznych zanieczyszczeń, ale również eliminację drobnoustrojów i patogenów, które mogą być obecne na skórze. Mycie rąk chirurgiczne obejmuje nie tylko dokładne umycie rąk wodą i mydłem, ale także stosowanie antyseptyków, co znacząco zwiększa poziom ochrony przed infekcją. W praktyce, przed przystąpieniem do zabiegu, personel medyczny stosuje technikę, która polega na myciu rąk przez co najmniej 5-10 minut przy użyciu specjalistycznych preparatów dezynfekujących. Przykładem może być użycie roztworu na bazie alkoholu lub chlorheksydyny, co jest zgodne z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia oraz lokalnych standardów sanitarnych. Zastosowanie metody mycia rąk chirurgicznego jest zatem niezbędne, by zminimalizować ryzyko zakażeń i zapewnić bezpieczeństwo zarówno pacjentom, jak i personelowi medycznemu.

Pytanie 26

Właściwa minimalna odległość pomiędzy materiałem poddawanym sterylizacji a zgrzewem, która gwarantuje odpowiednie zamknięcie torebki papierowo-foliowej, powinna wynosić

A. 2,0 cm

B. 3,0 cm

C. 0,5 cm

D. 1,5 cm

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 3,0 cm jest jak najbardziej trafna. Dzięki tej odległości zgrzew torebki papierowo-foliowej dobrze się zamyka, co jest mega ważne, żeby wszystko było sterylne. W medycynie musimy mieć na uwadze, że odpowiednia odległość między materiałem a zgrzewem zapobiega uszkodzeniom oraz kontaminacji. Tak więc, zgodnie z normami pakowania materiałów sterylizacyjnych, 3,0 cm to minimum, żeby para wodna czy inny środek mogły dobrze działać i zminimalizować ryzyko uszkodzenia w trakcie transportu. Dobrze jest też wiedzieć, że zachowując tę odległość, mamy pewność, że zgrzew jest solidny i nie pęknie później, co mogłoby prowadzić do utraty sterylności. Na przykład, przy pakowaniu narzędzi chirurgicznych, musi być zachowana ta zasada, by wszystko było bezpieczne i skuteczne podczas operacji. Organizacje takie jak CDC czy ISO dobrze mówią o tym, jak ważne jest odpowiednie pakowanie i przechowywanie materiałów medycznych.

Pytanie 27

Preparaty zawierające wodorotlenek wapnia są wykorzystywane

A. do mumifikacji

B. do fluoryzacji

C. do apeksyfikacji

D. do dewitalizacji

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Leki zawierające wodorotlenek wapnia są stosowane w stomatologii, szczególnie w procesie apeksyfikacji, co jest kluczowe w leczeniu zębów z niepełnym rozwojem korzenia. Apeksyfikacja to procedura mająca na celu ustabilizowanie i zakończenie procesu rozwoju korzenia zęba, który został zainfekowany. Wodorotlenek wapnia działa jako środek dezynfekujący oraz stymulator mineralizacji, co sprzyja tworzeniu się twardej tkanki zęba. Przykładowe zastosowanie to leczenie zębów mlecznych oraz zębów stałych z otwartym wierzchołkiem korzenia, gdzie bakterie mogą powodować poważne uszkodzenia. W praktyce stomatologicznej, wodorotlenek wapnia może być stosowany jako materiał wypełniający lub jako część procedur endodontycznych, co jest zgodne z wytycznymi American Association of Endodontists, które rekomendują użycie tego związku w różnych sytuacjach klinicznych. Warto również dodać, że leki te muszą być stosowane z zachowaniem ostrożności, aby uniknąć potencjalnych powikłań. Zastosowanie wodorotlenku wapnia pokazuje jego wielką wartość w nowoczesnej stomatologii oraz wpływ na poprawę wyników leczenia.

Pytanie 28

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 29

Asysta bierna to realizacja zadań

A. tylko w trakcie pracy z pacjentem leżącym

B. bez wskazania lekarza dentysty

C. jedynie podczas pracy z pacjentem siedzącym

D. bez pełnego zrozumienia całego przebiegu zabiegu

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Asysta bierna to proces, w którym osoba asystująca wykonuje swoje obowiązki bez pełnego zrozumienia całości przeprowadzanego zabiegu. W praktyce oznacza to, że asystent nie jest bezpośrednio zaangażowany w podejmowanie decyzji klinicznych, ale wspiera lekarza dentystę w trakcie wykonywania procedur. Przykłady takiej asysty obejmują przygotowanie narzędzi, organizację stanowiska pracy czy pomoc w przekazywaniu materiałów. Tego typu asysta jest istotna w kontekście zachowania płynności zabiegu oraz minimalizacji ryzyka błędów, które mogą wystąpić w wyniku nieporozumień. Standardy w dziedzinie stomatologii podkreślają, że każdy członek zespołu powinien znać swoje zadania oraz rolę w procesie leczenia pacjenta, a jednocześnie być świadomym ograniczeń wynikających z braku pełnej wiedzy na temat przeprowadzanej procedury. Dlatego asysta bierna, pomimo braku zrozumienia całości zabiegu, ma swoje miejsce w praktyce dentystycznej, zwłaszcza w kontekście pracy z doświadczonymi specjalistami, którzy mogą przekazać wiedzę i umiejętności w trakcie wykonywania zabiegów.

Pytanie 30

Którą zasadę z pięciu zmian należy zastosować, ustawiając podgłówek do pracy w obrębie szczęki bądź żuchwy?

A. IV

B. II

C. V

D. III

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wybrana odpowiedź IV. odnosi się do zasady regulacji podgłówka w kontekście pracy szczęki lub żuchwy, co jest kluczowe w ortodoncji oraz protetyce. Zasada ta podkreśla konieczność dostosowania podgłówka w taki sposób, by wspierał prawidłowe położenie zgryzu, co jest niezwykle istotne dla zachowania funkcji stawów skroniowo-żuchwowych oraz zapewnienia komfortu pacjenta. Przykładowo, odpowiednie ustawienie podgłówka może zapobiegać bólom głowy oraz sztywności mięśni, które wynikają z niewłaściwego zgryzu. W praktyce dentystycznej często stosuje się różne urządzenia ortodontyczne, które pomagają w korygowaniu położenia zgryzu oraz dostosowują podgłówek w zależności od potrzeb pacjenta. Warto również zwrócić uwagę na standardy, takie jak wytyczne American Dental Association, które zalecają skrupulatne podejście do regulacji podgłówka, aby uzyskać optymalne wyniki kliniczne oraz trwałe efekty leczenia.

Pytanie 31

Przesunięcie zębów górnych przednich w stronę przedsionka jamy ustnej to

A. hipoplazja

B. protruzja

C. retencja

D. retruzja

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Protruzja to w sumie temat, który można usłyszeć w ortodoncji. Chodzi tu o to, że zęby wychylają się do przodu w kierunku jamy ustnej. Ma to spore znaczenie, jeśli chodzi o estetykę uśmiechu i to, jak wygląda nasz zgryz. Gdy mówimy o protruzji, to zęby górne mogą wyglądać na bardziej widoczne, co czasem bywa ok, zwłaszcza jak ktoś chce mieć ładniejszy uśmiech. W praktyce używa się tego terminu przy planowaniu leczenia ortodontycznego, które często wiąże się z noszeniem aparatów ortodontycznych, żeby zęby były w odpowiedniej pozycji. Fajnie jest też zauważyć, że protruzja bywa celem, gdy zęby są ustawione dziwnie lub są w niewłaściwej pozycji, co wpływa na to jak funkcjonujemy i jak się prezentujemy. Kwestia protruzji zębów górnych to też ważny temat w ortodoncji, bo czasem trzeba poprawić zgryz i zrobić tak, żeby stawy skroniowo-żuchwowe działały prawidłowo.

Pytanie 32

Abrazja jest efektem działania

A. reakcji chemicznej bez obecności bakterii

B. ścierania zębów za pomocą twardych materiałów

C. wpływu czynników chemicznych

D. ciężarów zgryzowych oddziałujących na ząb

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Abrazja to proces usuwania tkanek zęba spowodowany mechanicznymi czynnikami, takimi jak ścieranie zębów przez twarde przedmioty. W codziennej praktyce stomatologicznej, abrazja często występuje u pacjentów, którzy stosują niewłaściwe techniki szczotkowania zębów, używają zbyt twardych szczoteczek lub past do zębów o dużej ścieralności. Przykładem może być pacjent, który używa szczoteczki o zbyt twardym włosiu, co prowadzi do nadmiernego ścierania szkliwa. Warto zaznaczyć, że abrazja może prowadzić do poważnych problemów, takich jak odsłonięcie zębiny czy zwiększona wrażliwość zębów. Dlatego zaleca się przestrzeganie zaleceń stomatologów dotyczących techniki szczotkowania oraz używania produktów o niskiej ścieralności, aby minimalizować ryzyko abrazji. Dobre praktyki obejmują regularne kontrole dentystyczne, które mogą pomóc w identyfikacji wczesnych oznak abrazji i podjęciu odpowiednich działań zapobiegawczych.

Pytanie 33

Jakie właściwości lecznicze wykazują preparaty wodorotlenkowo-wapniowe?

A. mumifikowanie tkanek miękkich

B. działanie przeciwkrwotoczne

C. działanie odontotropowe i bakteriobójcze

D. długotrwałe i silne działanie kariostatyczne

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Preparaty wodorotlenkowo-wapniowe charakteryzują się działaniem odontotropowym oraz bakteriobójczym, co czyni je niezwykle ważnymi w stomatologii, szczególnie w kontekście leczenia kanałowego. Działanie odontotropowe oznacza, że substancje te sprzyjają regeneracji tkanek zęba, stymulując procesy gojenia i odbudowy. Dodatkowo, ich właściwości bakteriobójcze pozwalają na skuteczne eliminowanie drobnoustrojów, co jest kluczowe w leczeniu zapaleń miazgi zębowej oraz w przypadku zakażeń endodontycznych. W praktyce, preparaty te są stosowane jako materiał wypełniający kanały korzeniowe, a także przy leczeniu perforacji zębów. Warto zaznaczyć, że zgodnie z wytycznymi Międzynarodowej Federacji Stomatologicznej, stosowanie wodorotlenku wapnia w terapii endodontycznej jest standardem, który zapewnia wysoką skuteczność oraz bezpieczeństwo terapii. Ponadto, ich długotrwałe działanie umożliwia skuteczne kontrolowanie zakażeń, co jest kluczowe dla utrzymania zdrowia jamy ustnej pacjentów.

Pytanie 34

Aby otrzymać zawiesinę używaną jako wkładka w terapii powikłań ozębnowych pulpopatii, należy połączyć lek endodontyczny - jodoform

A. z kamfokrezolem

B. z antyforminą

C. z kamfenolem

D. z chloraminą

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wybór kamfenolu jako składnika zawiesiny do stosowania w leczeniu powikłań ozębnowych pulpopatii jest uzasadniony jego właściwościami chemicznymi i farmakologicznymi. Kamfenol działa jako środek przeciwbakteryjny, co jest kluczowe w kontekście infekcji zębów oraz stanów zapalnych tkanek okołowierzchołkowych. W połączeniu z jodoformem, który ma silne działanie antyseptyczne, kamfenol potęguje efekty terapeutyczne, zapewniając skuteczne działanie na bakterie oporne na inne leki. Przykłady kliniczne pokazują, że stosowanie tej kombinacji w leczeniu pacjentów z pulpitis czy periapicalis prowadzi do znaczącej poprawy stanu zdrowia zęba, zmniejszając ból oraz przyspieszając proces gojenia. W praktyce, lekarze stomatolodzy zwracają uwagę na znaczenie właściwego doboru leków w leczeniu endodontycznym, co jest zgodne z wytycznymi Amerykańskiej Akademii Stomatologii Endodontycznej, które promują stosowanie skutecznych i bezpiecznych materiałów w terapii endodontycznej.

Pytanie 35

Podaj liczbę punktów wsparcia pacjenta, gdy znajduje się on w pozycji poziomej.

A. 16-20

B. 4-5

C. 8-12

D. 22 - 25

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 16-20 punktów podparcia jest prawidłowa, ponieważ w przypadku pacjenta leżącego na plecach, istotne jest, aby jego ciało było odpowiednio wspierane w celu zapobiegania odleżynom i utrzymania komfortu. Liczba punktów podparcia odnosi się do miejsc kontaktu ciała z powierzchnią łóżka, co ma kluczowe znaczenie dla rozkładu masy ciała. Zgodnie z wytycznymi dotyczącymi opieki nad pacjentami leżącymi, punkty te obejmują m.in. głowę, barki, łokcie, biodra, kolana oraz pięty. W praktyce, odpowiednie wspieranie tych obszarów poprzez użycie poduszek, materacy o odpowiedniej twardości i jakości, może znacząco zmniejszyć ryzyko powstawania odleżyn. Standardy opieki, takie jak te ustalone przez World Health Organization (WHO) oraz National Pressure Injury Advisory Panel (NPIAP), podkreślają znaczenie monitorowania i zarządzania punktami podparcia. Dlatego właściwe zrozumienie liczby punktów podparcia oraz ich rozmieszczenia jest kluczowe dla każdego profesjonalisty zajmującego się opieką zdrowotną.

Pytanie 36

Jak powinny zostać potraktowane kleszcze Tomasa Bertena, które są zanieczyszczone krwią, po wykonaniu zabiegu?

A. Należy umieścić kleszcze bezpośrednio po zabiegu w wanience z preparatem dezynfekcyjnym

B. Przed włożeniem do wanienki warto przetrzeć kleszcze środkiem dezynfekującym

C. Kleszcze należy najpierw wypłukać pod bieżącą wodą, a następnie umieścić je w wanience z preparatem dezynfekcyjnym

D. Przed umieszczeniem w wanience należy opłukać kleszcze w wodzie

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Umieszczenie kleszczy bezpośrednio po zabiegu w wanience z preparatem dezynfekcyjnym jest kluczowym działaniem, które zapewnia skuteczną dezyfekcję materiału biologicznego. Kleszcze mogą przenosić różne patogeny, dlatego ich prawidłowe traktowanie po usunięciu jest niezwykle ważne. Dezynfekcyjne preparaty zawierają substancje chemiczne zdolne do zabicia bakterii, wirusów i innych mikroorganizmów. Umieszczając kleszcze w wanience, zapewniamy im odpowiedni czas na kontakt z preparatem, co jest niezbędne do skutecznej dezyfekcji. W praktyce oznacza to, że na przykład w warunkach laboratoryjnych kleszcze powinny być umieszczone w wanience na czas zalecany przez producenta preparatu, co zwykle wynosi od kilku do kilkunastu minut. Dodatkowo, stosowanie dezynfekcji zgodnie z zaleceniami producenta i przy użyciu odpowiednich preparatów jest zgodne z normami bezpieczeństwa biologicznego, co minimalizuje ryzyko zakażeń i zapewnia bezpieczeństwo personelu medycznego oraz pacjentów. Rekomenduje się również dokumentowanie tych procesów w protokołach, co może być przydatne w kontekście audytów i kontroli jakości.

Pytanie 37

Dysfunkcją, która nie wpływa na powstawanie wady zgryzu, jest

A. niewłaściwa wymowa

B. oddychanie przez usta

C. powiększenie migdałka gardłowego

D. nawykowe podpieranie bródki

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Nawyki związane z podpieraniem bródki nie są uważane za dysfunkcję, która prowadzi do rozwoju wad zgryzu, ponieważ nie wpływają one bezpośrednio na rozwój strukturalny zgryzu. W przeciwieństwie do oddychania przez usta czy przerostu migdałków, które mogą zaburzać prawidłowy rozwój jamy ustnej i zgryzu, nawykowe podpieranie bródki może być bardziej związane z wygodą lub reakcją na inne czynniki, a nie bezpośrednim działaniem na zęby lub kości szczęki. Przykładowo, dzieci, które mają pewne okresy w rozwoju, w których praktykują takie nawyki, mogą nie doświadczać długoterminowych problemów ze zgryzem, jeśli inne warunki, takie jak prawidłowe oddychanie przez nos, są spełnione. Warto jednak zwrócić uwagę na znaczenie monitorowania takich nawyków, ponieważ mogą one sugerować inne problemy ortodontyczne, które wymagają uwagi. Dobre praktyki w ortodoncji obejmują regularne kontrole dentystyczne oraz stosowanie aparatów ortodontycznych w przypadku zidentyfikowania możliwych zaburzeń rozwoju zgryzu.

Pytanie 38

Stomatolog wykonuje pierwsze badanie profilaktyczne u pacjenta. W tym czasie asystentka stomatologiczna powinna

A. uzupełniać rejestrację pacjentów

B. wypełniać sekcję diagnostyczną karty

C. obsługiwać końcówkę ssaka

D. kontrolować oświetlenie w jamie ustnej

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wypełnienie części diagnostycznej karty pacjenta podczas pierwszej wizyty to bardzo ważne zadanie dla asystentki stomatologicznej. Dzięki temu możemy dokładnie zapisać stan zdrowia jamy ustnej pacjenta, co ma spore znaczenie dla dalszego leczenia i oceny, jak skuteczne były wcześniejsze działania. Właściwie wypełniona karta powinna zawierać takie info jak historia chorób, wcześniej wykonane zabiegi stomatologiczne czy aktualne dolegliwości. Na przykład, warto wpisać alergie pacjenta, bo to jest istotne przy wyborze materiałów, które później użyjemy. Generalnie, dokumentacja medyczna to ważna baza wiedzy dla stomatologa przy planowaniu leczenia, więc asystentka powinna dbać, aby była przejrzysta i rzetelna. To naprawdę pomagają w praktyce, więc warto trzymać się tych standardów.

Pytanie 39

Która technika fluoryzacji kontaktowej polega na aplikacji fluorku sodu o stężeniu 0,5-1% za pomocą szczoteczki do zębów?

A. Lakierowanie

B. Knutsona

C. Berggrena-Walendera

D. Torella

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Metoda Berggrena-Walendera jest jedną z najskuteczniejszych technik fluoryzacji kontaktowej stosowanych w stomatologii. Polega na nałożeniu i wcieraniu fluorku sodu o stężeniu 0,5-1% w zęby z użyciem szczoteczki. Ta technika jest szczególnie cenna w profilaktyce chorób próchnicowych, ponieważ fluorek sodu wzmacnia mineralizację szkliwa oraz zmniejsza jego podatność na demineralizację. W praktyce, lekarze stomatolodzy często rekomendują tę metodę dzieciom oraz osobom z podwyższonym ryzykiem rozwoju próchnicy. Warto również zauważyć, że regularne stosowanie fluoru w takiej formie wpisuje się w zalecenia Światowej Organizacji Zdrowia oraz krajowych wytycznych dotyczących zdrowia jamy ustnej. Dodatkowo, fluoryzacja kontaktowa w tej formie jest często łączona z innymi metodami profilaktycznymi, takimi jak lakowanie bruzd, co potęguje jej efektywność.

Pytanie 40

Podczas pomiaru ciśnienia tętniczego mankiet urządzenia ciśnieniowego umieszcza się

A. powyżej stawu łokciowego w obrębie tętnicy ramiennej

B. poniżej stawu łokciowego w obrębie tętnicy ramiennej

C. powyżej stawu łokciowego w obrębie żyły ramiennej

D. poniżej stawu ramiennego w obrębie żyły ramiennej

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź wskazująca na zakładanie mankietu powyżej stawu łokciowego w rzucie tętnicy ramiennej jest poprawna, ponieważ pozwala na uzyskanie najdokładniejszych pomiarów ciśnienia krwi. Mankiet powinien być umieszczony w taki sposób, aby obejmował tętnicę ramienną, co zapewnia prawidłowe zjawisko przepływu krwi i minimalizuje ryzyko błędnych odczytów. Zgodnie z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) oraz American Heart Association (AHA), najważniejsze jest, aby mankiet był umiejscowiony w miejscu, gdzie można łatwo wyczuć puls tętnicy ramiennej. Przykładem zastosowania takich praktyk może być rutynowe badanie pacjentów w placówkach medycznych, gdzie kluczowe jest uzyskanie wiarygodnych wyników, co wpływa na dalsze decyzje terapeutyczne. Umieszczenie mankietu w odpowiedniej lokalizacji jest również istotne z punktu widzenia działań prewencyjnych, ponieważ nieprawidłowe pomiary mogą prowadzić do niewłaściwego rozpoznania stanów zdrowotnych, takich jak nadciśnienie. Dlatego kluczowe jest przestrzeganie standardów i dobrych praktyk w tym zakresie.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej