Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik weterynarii
  • Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
  • Data rozpoczęcia: 17 kwietnia 2025 14:18
  • Data zakończenia: 17 kwietnia 2025 14:53

Egzamin zdany!

Wynik: 27/40 punktów (67,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Zabieg pielęgnacyjny polegający na eliminacji martwej sierści (trymowanie) przeprowadza się przede wszystkim

A. u kóz
B. u koni
C. u owiec
D. u psów
Trymowanie to naprawdę ważny zabieg dla psów, zwłaszcza tych z szorstką sierścią, jak teriery czy spaniele. Nie tylko sprawia, że pies wygląda lepiej, ale też dba o jego zdrowie. Kiedy regularnie trymujesz, martwe włosy nie wkręcają się w futro, co może powodować podrażnienia. Wiesz, trymowanie to nie tylko o nożyczkach – czasem potrzebne są brzytwy trymerskie czy szczotki dostosowane do typu sierści. Specjaliści mówią, że dzięki regularnemu trymowaniu psy czują się lepiej i są zdrowsze, więc warto to robić.

Pytanie 2

Na prawidłowy rozwój młodego organizmu oraz odpowiednią strukturę kości ma wpływ witamina

A. E
B. K
C. C
D. D
Inne witaminy, jak E, K czy C, mają swoje ważne role w organizmie, ale nie są bezpośrednio odpowiedzialne za budowę kości, jak to jest z witaminą D. Witamina E działa głównie jako antyoksydant, co jest ok, ale nie wpływa bezpośrednio na mineralizację kości. Witamina K jest ważna do krzepnięcia krwi, a także pomaga w metabolizmie wapnia, ale jej rola w kościach jest bardziej wspierająca. Witamina C jest potrzebna do produkcji kolagenu, który jest ważny dla tkanki łącznej i kości, ale wpływ na mineralizację kości ma mniejszy niż witamina D. Często ludzie mylą funkcje tych witamin i ich konkretne działania w organizmie. Ważne jest, by zrozumieć, że witaminy współdziałają ze sobą, ale w kontekście zdrowego wzrostu kości, witamina D jest po prostu niezastąpiona. Żeby dbać o zdrowie kości, warto dostarczyć odpowiednie ilości różnych witamin i minerałów, a szczególnie tej jednej, czyli D.

Pytanie 3

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 4

Jakie jest roczne zapotrzebowanie na kiszonkę z kukurydzy dla 20 krów, jeżeli dzienna dawka dla jednej krowy wynosi 25 kg, a rezerwa wynosi 20%?

A. 219 t
B. 365 t
C. 146 t
D. 182,5 t
Aby obliczyć całoroczne zapotrzebowanie na kiszonkę z kukurydzy dla 20 krów, należy najpierw określić dzienne zapotrzebowanie jednej krowy, które wynosi 25 kg. Pomnożenie tej wartości przez 20 krów daje 500 kg kiszonki dziennie. Następnie, aby uzyskać roczne zapotrzebowanie, należy pomnożyć dzienne zapotrzebowanie przez 365 dni, co daje 182 500 kg rocznie. Jednakże, w praktyce warto uwzględnić zapas na nieprzewidziane okoliczności oraz zmiany w diecie. Dlatego dodajemy 20% rezerwy, co oznacza, że całkowita ilość potrzebnej kiszonki wzrasta o 36 500 kg (czyli 20% z 182 500 kg), co prowadzi nas do całkowitego zapotrzebowania wynoszącego 219 000 kg, czyli 219 ton. W praktyce, takie obliczenia są kluczowe dla zarządzania paszami w hodowli bydła, ponieważ zapewniają optymalną dietę, co wpływa na zdrowie zwierząt oraz wydajność produkcji mleka.

Pytanie 5

Korzenie buraków, które mają być używane do karmienia bydła, powinny być

A. oczyszczone i pokrojone.
B. oczyszczone i całe.
C. oczyszczone.
D. pokrojone.
Odpowiedź "oczyszczone i rozdrobnione" jest prawidłowa, ponieważ przygotowanie korzeni buraków do skarmiania bydła powinno obejmować zarówno oczyszczenie, jak i rozdrobnienie. Oczyszczenie buraków jest kluczowe, aby usunąć zanieczyszczenia, takie jak gleba, kamienie czy resztki roślinne, które mogą być szkodliwe dla zdrowia zwierząt. Rozdrobnienie buraków zwiększa ich dostępność dla bydła, ułatwiając trawienie i przyswajanie składników odżywczych. W praktyce, buraki mogą być poddawane procesowi szatkowania lub mielenia, co nie tylko poprawia ich strawność, ale również może zwiększyć smakowitość paszy. Standardy dotyczące skarmiania bydła zalecają, aby pasze były przygotowane w sposób zapewniający ich bezpieczeństwo i wysoką jakość. W przypadku buraków, ich właściwe przygotowanie jest kluczowe dla optymalizacji procesu żywienia i maksymalizacji wydajności zwierząt.

Pytanie 6

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 7

Nadmiar wapnia w organizmach zwierzęcych określamy jako

A. hiperkaliemia
B. hiperkalcemia
C. hiperkapnia
D. hipernatremia
Hiperkaliemia, hiperkapnia i hipernatremia to różne problemy z elektrolitami i gazami w organizmie i czasami można je pomylić z hiperkalcemią. Hiperkaliemia to podwyższony poziom potasu we krwi, co może prowadzić do problemów z sercem. Potas jest super ważny dla mięśni i nerwów, a za dużo potasu często bierze się z niewydolności nerek albo złej diety. Hiperkapnia to z kolei większa ilość dwutlenku węgla we krwi, co może się zdarzyć przy problemach oddechowych, i może prowadzić do kwasicy. A hipernatremia to sytuacja, gdzie poziom sodu jest za wysoki, zwykle przez odwodnienie albo nadmierne solenie. W praktyce weterynaryjnej ważne jest, żeby lekarze potrafili odróżnić te stany, bo to krytyczne dla leczenia. Często ludzie mylą te terminy z powodu braku wiedzy o elektrolitach i ich roli w organizmie. Zrozumienie ich ról i działania to klucz do dobrej diagnostyki i skutecznego leczenia. W weterynarii znajomość tych definicji i umiejętność ich zastosowania jest naprawdę istotna, bo to się przekłada na lepszą opiekę nad pacjentem.

Pytanie 8

Substancje wydzielane przez zwierzęta do ich środowiska, które powodują specyficzne reakcje organizmów innych przedstawicieli tego samego gatunku, to

A. gestageny
B. estrogeny
C. hormony
D. feromony
Feromony są to chemiczne substancje wydzielane przez organizmy, które mają na celu wywołanie specyficznych reakcji u innych osobników tego samego gatunku. Ich podstawowa rola polega na komunikacji między osobnikami, co jest kluczowe dla wielu aspektów życia społecznego zwierząt, takich jak zachowania związane z rozmnażaniem, obroną terytoriów czy ostrzeganiem przed zagrożeniami. Przykładem mogą być feromony seksualne, które przyciągają osobniki płci przeciwnej w celu rozmnażania. Feromony odgrywają także ważną rolę w ekosystemach, wpływając na dynamikę populacji i interakcje międzygatunkowe. W praktyce ich badanie ma zastosowanie m.in. w rolnictwie, gdzie stosuje się feromony do zwalczania szkodników poprzez wprowadzanie pułapek feromonowych, co jest bardziej ekologiczne niż tradycyjne pestycydy. Zrozumienie działania feromonów jest zatem kluczowe dla biologii, zoologii oraz ekologii, a ich zastosowanie w różnych dziedzinach może przynieść korzyści w ochronie środowiska.

Pytanie 9

Indeks selekcyjny jest najbardziej obiektywną i porównywalną miarą wartości hodowlanej buhajów. W Polsce dla bydła mlecznego stosuje się indeks

A. CMS
B. PF
C. PROS
D. TPI
Zarówno TPI (Total Performance Index), CMS (Cow Management System), jak i PROS (Profil Reprodukcyjny i Ocena Selektywna) to indeksy, które funkcjonują w różnych systemach hodowlanych, ale nie są bezpośrednio związane z polskim systemem oceny bydła mlecznego. TPI jest stosowany głównie w Stanach Zjednoczonych i koncentruje się na ogólnej wydajności i jakości mleka, ale nie uwzględnia specyfiki polskiego rynku ani lokalnych warunków hodowlanych. CMS, z drugiej strony, to narzędzie zarządzania, które pomaga hodowcom analizować dane dotyczące krów, ale nie jest indeksem selekcyjnym w sensie oceny wartości hodowlanej. PROS jest podejściem, które koncentruje się na profilowaniu reprodukcyjnym, lecz nie pełni roli wszechstronnego wskaźnika do porównywania buhajów. Używanie tych indeksów w kontekście polskiego bydła mlecznego może prowadzić do mylnych wniosków i niewłaściwych decyzji hodowlanych. Dlatego kluczowe jest stosowanie indeksu PF, który jest dopasowany do lokalnych warunków, co zapewnia bardziej precyzyjne i rzetelne informacje na temat wartości hodowlanej buhajów. Zrozumienie i umiejętność korzystania z odpowiednich narzędzi selekcyjnych jest fundamentem efektywnej hodowli bydła mlecznego, a ignorowanie lokalnych standardów może skutkować nieefektywnym doborem genetycznym i nieoptymalnymi wynikami produkcyjnymi.

Pytanie 10

W przypadku lochy, która została pokryta 1 kwietnia, kiedy przewiduje się poród?

A. 24 lipca
B. 30 czerwca
C. 2 września
D. 7 sierpnia
Planowany termin porodu lochy pokrytej 1 kwietnia przypada na 24 lipca. Czas trwania ciąży u świń wynosi średnio około 114 dni, co odpowiada około 3,8 miesiąca. Licząc od 1 kwietnia, dodajemy 114 dni, co prowadzi nas do daty 24 lipca. To ważne z punktu widzenia praktyk hodowlanych, ponieważ umiejętność dokładnego przewidywania dat porodów jest kluczowa dla zarządzania cyklem produkcyjnym. W przypadku hodowców, właściwe obliczenie terminu porodu pozwala na lepsze przygotowanie się do przyjęcia nowego potomstwa, co związane jest z odpowiednim zapewnieniem miejsca dla lochy oraz nowo narodzonych prosiąt. Warto także pamiętać, że w praktyce mogą wystąpić niewielkie odchylenia od tego terminu, dlatego należy uwzględnić obserwacje zachowań lochy oraz jej stan zdrowia, co może wpłynąć na dokładność przewidywań. Dobrą praktyką jest także prowadzenie dokumentacji dotyczącej cykli rozrodczych zwierząt, co ułatwia prognozowanie przyszłych zdarzeń.

Pytanie 11

Bilans paszowy przykładowego gospodarstwa (w dt) Wskaż paszę, dla której bilans paszowy jest zerowy.

WyszczególnienieZielonkaKukurydza
na kiszonkę
SianoPasza
treściwa
Dodatki
mineralne
Zapotrzebowanie50003922485437,9
Produkcja460065004800
Nadwyżka (+)
Niedobór (–)

A. Zielonka.
B. Siano.
C. Kukurydza na kiszonkę.
D. Pasza treściwa.
Wybór innych pasz niż siano może prowadzić do błędnych wniosków dotyczących bilansowania pasz w gospodarstwie. Kukurydza na kiszonkę, zielonka oraz pasze treściwe mogą być nieodpowiednio interpretowane jako pasze o zerowym bilansie paszowym. Kukurydza na kiszonkę to silosowana pasza, której produkcja i zapotrzebowanie mogą się różnić w zależności od sezonu i jakości plonów, co znacznie utrudnia osiągnięcie stanu równowagi. Zielonka, będąca świeżym materiałem roślinnym, również nie gwarantuje zrównania zapotrzebowania i produkcji ze względu na sezonowe zmiany oraz specyfikę zbiorów. Pasze treściwe, bogate w składniki odżywcze, są wykorzystywane jako uzupełnienie diety zwierząt, ale ich bilans również nie jest prosty do oszacowania bez szczegółowej analizy. Często rolnicy popełniają błąd, oceniając bilans paszowy jedynie na podstawie jednego czynnika, co prowadzi do błędnych decyzji żywieniowych. Zrozumienie koncepcji bilansu paszowego jest kluczowe dla efektywnego zarządzania hodowlą oraz produkcją pasz, a poleganie na intuicyjnych wyborach paszowych może skutkować problemami zdrowotnymi w stadzie oraz nieoptymalnym wykorzystaniem zasobów. Dlatego kluczowe jest podejście systemowe, uwzględniające wszystkie aspekty żywienia zwierząt.

Pytanie 12

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 13

W dokumencie "Zgłoszenie owiec do rejestru" jagnię, którego matka należy do rasy merynos polski, a ojciec do rasy texel, zostanie oznaczone kodem

A. krzyżówki z rasami mięsnymi
B. krzyżówki z rasami plennymi
C. rasy ojca
D. rasy matki
Odpowiedź "krzyżówki z rasami mięsnymi" jest poprawna, ponieważ w przypadku, gdy matka jagnięcia należy do rasy merynos polski, a ojciec do rasy texel, jagnię to klasyfikowane jest jako krzyżówka. Merynos polski to rasa owiec o wysokiej jakości wełny, podczas gdy texel jest rasą mięsną, znaną z dobrej wydajności mięsnej. W systemie rejestracyjnym owiec, takie krzyżówki są często oznaczane w sposób, który odzwierciedla ich pochodzenie, a w tym przypadku klasyfikacja obejmuje rasy mięsne. Umożliwia to hodowcom lepsze zrozumienie genotypu i fenotypu zwierząt, co ma kluczowe znaczenie dla produkcji oraz selekcji. Zrozumienie tej klasyfikacji pozwala hodowcom na przewidywanie cech potomstwa oraz optymalizację strategii hodowlanych, co jest zgodne z dobrą praktyką w branży. Przykłady zastosowania tej wiedzy obejmują planowanie krzyżówek w celu uzyskania najlepszych cech nie tylko w zakresie jakości wełny, ale także wydajności mięsnej, co jest niezwykle istotne w nowoczesnych hodowlach owiec.

Pytanie 14

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 15

W fermentowanej masie do produkcji kwasu mlekowego w ilości zapewniającej prawidłowy proces fermentacji konieczna jest odpowiednia ilość

A. białka
B. tłuszczy
C. węglowodanów
D. witamin
Wybór witamin jako kluczowego składnika w procesie zakiszania jest nieodpowiedni, ponieważ witaminy nie są bezpośrednim źródłem energii dla bakterii mleczarskich. Chociaż witaminy są istotne dla zdrowia zwierząt i mogą wspierać ogólny metabolizm, nie mają roli w produkcji kwasu mlekowego, co jest kluczowe dla skutecznego procesu fermentacji. Podobnie, tłuszcze, mimo że są ważnym źródłem energii w diecie zwierząt, nie uczestniczą w fermentacji mlekowej w takim samym stopniu jak węglowodany. Ich obecność w masie zakiszanej może wręcz hamować proces fermentacji, ponieważ bakterie mleczarskie preferują fermentację glukozy i innych cukrów prostych. Białko, z kolei, jest istotnym makroskładnikiem, jednak nie jest bezpośrednio zaangażowane w produkcję kwasu mlekowego. Zbyt wysoka zawartość białka w zakiszanej masie może prowadzić do powstawania amoniaku, co jest niepożądane i może wpłynąć na jakość zakiszonego produktu. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do tych nieprawidłowych wniosków, często opierają się na mylnym przekonaniu, że wszystkie składniki odżywcze mają równą wagę w procesach fermentacyjnych, co jest dużym uproszczeniem. Rzeczywistość jest taka, że węglowodany są kluczowym czynnikiem determinującym efektywną fermentację w procesie zakiszania.

Pytanie 16

Jakie jest proporcjonalne odniesienie powierzchni okien do powierzchni podłogi, jeśli powierzchnia okien wynosi 20 m2, a powierzchnia podłogi 240 m2?

A. 1:12
B. 1:20
C. 1:24
D. 1:10
Odpowiedź 1:12 jest poprawna, ponieważ stosunek powierzchni okien do powierzchni podłogi obliczamy, dzieląc powierzchnię okien przez powierzchnię podłogi. W tym przypadku mamy 20 m² (powierzchnia okien) podzielone przez 240 m² (powierzchnia podłogi), co daje 20/240 = 1/12. Oznacza to, że na każdy 1 m² powierzchni okien przypada 12 m² powierzchni podłogi. Taki stosunek jest istotny w kontekście projektowania budynków, ponieważ wpływa na oświetlenie naturalne, wentylację oraz estetykę wnętrza. Przykładowo, w budownictwie mieszkalnym zaleca się, aby stosunek ten oscylował w okolicach 1:12, aby zapewnić odpowiednią ilość światła dziennego, co jest zgodne z wytycznymi dotyczącymi efektywności energetycznej. Dobre praktyki w architekturze uwzględniają również regulacje lokalne, które mogą określać minimalne wymagania dotyczące powierzchni okien w zależności od przeznaczenia budynku.

Pytanie 17

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 18

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 19

Jakie działania należy podjąć w przypadku ukąszenia psa przez węża?

A. założeniu opaski uciskowej poniżej miejsca ukąszenia i przykładaniu ciepłych okładów
B. założeniu opaski uciskowej poniżej miejsca ukąszenia i przykładaniu zimnych okładów
C. założeniu opaski uciskowej powyżej miejsca ukąszenia i przykładaniu ciepłych okładów
D. założeniu opaski uciskowej powyżej miejsca ukąszenia i przykładaniu zimnych okładów
Założenie opaski uciskowej powyżej miejsca ukąszenia oraz przykładanie zimnych okładów to sprawdzona procedura w przypadku ukąszenia przez węża. Opaska uciskowa ma na celu ograniczenie krążenia krwi w obszarze ukąszenia, co może spowolnić rozprzestrzenianie się toksyn w organizmie. Zimne okłady pomagają w redukcji obrzęku oraz bólu, co jest szczególnie istotne w sytuacji stresowej. Przykładanie zimnych kompresów powinno być krótkotrwałe, aby nie doprowadzić do odmrożeń, a także należy pamiętać, aby nie stosować zbyt mocnego ucisku, aby nie zablokować przepływu krwi całkowicie. W sytuacjach zagrożenia życia, takich jak ukąszenie węża, kluczowe jest jak najszybsze dostarczenie poszkodowanego do szpitala, gdzie lekarze mogą podjąć dalsze kroki, w tym podanie surowicy przeciwwężowej. Zgodnie z wytycznymi organizacji zajmujących się medycyną ratunkową, odpowiednie postępowanie może zdecydować o dalszym przebiegu leczenia.

Pytanie 20

Jaką powierzchnię gruntów rolnych powinno mieć gospodarstwo, które utrzymuje 30 DJP, przy obsadzie 1,5 DJP/ha UR?

A. 40 ha
B. 20 ha
C. 30 ha
D. 15 ha
Aby obliczyć wymaganą powierzchnię użytków rolnych dla gospodarstwa dysponującego 30 DJP (dużymi jednostkami przeliczeniowymi), przy obsadzie 1,5 DJP na hektar użytków rolnych, stosujemy prosty wzór: powierzchnia UR = liczba DJP / obsada na ha. W tym przypadku: 30 DJP / 1,5 DJP/ha = 20 ha. Oznacza to, że gospodarstwo potrzebuje 20 hektarów użytków rolnych, aby efektywnie utrzymać 30 DJP. Ważne jest, aby w praktyce rolniczej zrozumieć, że obsada na hektar może się różnić w zależności od rodzaju hodowli, intensywności produkcji oraz lokalnych warunków glebowych. Przykładowo, w intensywnych systemach hodowli bydła mlecznego, obsada może być wyższa, co wymaga mniejszej powierzchni użytków do utrzymania tej samej liczby DJP. Rekomendacje dotyczące obsady są często zawarte w lokalnych standardach i zaleceniach agrotechnicznych, które warto uwzględniać w planowaniu gospodarstw.

Pytanie 21

W ekologicznej hodowli zwierząt nieakceptowalne jest wykorzystywanie do celów innych niż terapeutyczne

A. kokcydiostatyków
B. probiotyków
C. preparatów homeopatycznych
D. ziół
Kokcydiostatyki to takie chemiczne substancje, które są używane, żeby zwalczać kokcydiozę. To choroba pasożytnicza, która może naprawdę zaszkodzić zdrowiu zwierząt w hodowli. W ekologicznej hodowli to jest jasne, że używanie dodatków do paszy, które nie są zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju, jest całkowicie nietolerowane. Standardy ekologiczne, ustalone przez Unię Europejską, mówią, że hodowcy muszą korzystać z naturalnych metod leczenia i zapobiegania chorobom. Na przykład, zamiast kokcydiostatyków, lepiej postawić na zdrowe zarządzanie, jak rotacja paszy, dobrze zaplanowane szczepienia oraz probiotyki, które też można stosować w celach terapeutycznych. Co więcej, ekologiczny chów zwierząt stawia duży nacisk na dobrostan, więc chodzi też o to, żeby miały one zrównoważoną dietę i naturalne warunki życia, co w dłuższej perspektywie pójdzie na zdrowie i wydajność zwierząt.

Pytanie 22

Wyznacz datę, w której locha może zostać ponownie pokryta, jeśli urodziła prosięta 2 lipca, a czas laktacji trwa 35 dni, natomiast okres od odsadzenia prosiąt do ponownego krycia wynosi 10 dni?

A. 6 sierpnia
B. 16 sierpnia
C. 26 sierpnia
D. 12 lipca
Locha, która oprosiła się 2 lipca, ma długość laktacji wynoszącą 35 dni. Oznacza to, że okres laktacji kończy się 6 sierpnia. Po zakończeniu laktacji, prosięta są odsadzone, co w praktyce oznacza, że locha może nie być pokrywana przez pewien czas. W tym przypadku, okres odsadzenia prosiąt do ponownego krycia wynosi 10 dni, co oznacza, że locha będzie gotowa do ponownego krycia 16 sierpnia. Takie planowanie jest kluczowe dla optymalizacji cyklu produkcji, a także zdrowia zwierząt. Właściwe zarządzanie czasem krycia oraz laktacji jest niezbędne dla efektywności hodowli trzody chlewnej. Stosowanie się do takich praktyk pozwala na lepsze zarządzanie stadem oraz zwiększa wydajność produkcji prosiąt.

Pytanie 23

Aby uniknąć wystąpienia tężyczki pastwiskowej, zwierzęta powinny otrzymać

A. wapń
B. żelazo
C. magnez
D. karoten
Odpowiedzi związane z żelazem, wapniem i karotenem nie są adekwatne w kontekście zapobiegania tężyczce pastwiskowej, ponieważ nie adresują one bezpośrednio problemu niedoboru magnezu. Żelazo jest pierwiastkiem niezbędnym do produkcji hemoglobiny i transportu tlenu w organizmie, ale jego niedobór prowadzi do anemii, a nie do tężyczki. W przypadku wapnia, chociaż jest on również istotny dla funkcji mięśni i układu nerwowego, to nadmiar wapnia może prowadzić do potencjalnych zaburzeń równowagi mineralnej, co może pogorszyć sytuację w kontekście wystąpienia objawów klinicznych podobnych do tych w tężyczce pastwiskowej. Karoten, czyli prowitaminy A, jest niezbędny dla zdrowia zwierząt, ale jego rola skupia się na procesach wzrostu i rozwoju oraz na zdrowiu oczu, a nie na regulacji skurczów mięśniowych. Typowe błędy myślowe prowadzące do błędnych wniosków obejmują mylenie objawów niedoboru różnych minerałów i witamin oraz ich funkcji w organizmie. Właściwe rozumienie roli magnezu w diecie zwierząt hodowlanych jest kluczowe dla skutecznego zarządzania ich zdrowiem i prewencji chorób związanych z niedoborami mineralnymi.

Pytanie 24

Cechy prawidłowego wymięcia krowy to

A. zawieszenie brzuszne i kształt kulisty
B. zawieszenie sromowe i kształt miskowaty
C. zawieszenie sromowo-brzuszne i kształt kulisty
D. zawieszenie sromowo-brzuszne i kształt skrzynkowaty
Odpowiedzi zawierające błędne koncepcje, jak zawieszenie sromowe czy brzuszne oraz różne kształty wymion, mogą prowadzić do nieporozumień w zakresie oceny zdrowia krowy oraz efektywności jej produkcji mlecznej. Zawieszenie sromowe, sugerujące wsparcie tylko w okolicy sromu, nie zapewnia odpowiedniego podparcia dla wymienia, co może skutkować gromadzeniem się mleka oraz zwiększoną podatnością na stany zapalne. Kształt miskowaty, mimo że może być atrakcyjny wizualnie, nie jest korzystny z perspektywy funkcjonalnej, ponieważ może ograniczać objętość mleka, a także utrudniać dojenie. Wymiona o niewłaściwym kształcie często wiążą się z problemami zdrowotnymi, takimi jak mastitis, co znacząco obniża wydajność produkcyjną i podnosi koszty leczenia. Również zawieszenie brzuszne, które nie jest typowe dla zdrowych krów, może prowadzić do problemów z dojeniem, co jest niezgodne z dobrymi praktykami hodowlanymi, które zalecają dążenie do harmonijnych i funkcjonalnych wymion. Właściwa wiedza na temat anatomicznych cech wymion jest kluczowa w hodowli i produkcji mleka, dlatego warto skupić się na standardach zdrowotnych i wydajnościowych, aby unikać popełniania typowych błędów w ocenie zwierząt.

Pytanie 25

Niedobór jodu w diecie zwierząt prowadzi do

A. zaburzeń krzepliwości krwi
B. niedoczynności tarczycy
C. niedokrwistości
D. łamliwości kości
Niedobór jodu w diecie zwierząt prowadzi do niedoczynności tarczycy, co jest stanem, w którym gruczoł tarczowy nie produkuje wystarczającej ilości hormonów tarczycy, takich jak tyroksyna (T4) i trijodotyronina (T3). Hormony te są kluczowe dla regulacji metabolizmu, wzrostu oraz rozwoju zwierząt. W przypadku niedoboru jodu, zwierzęta mogą doświadczać objawów, takich jak przyrost masy ciała, letarg, oraz obrzęki, w tym charakterystyczne powiększenie tarczycy, zwane wolem. Zastosowanie odpowiedniej suplementacji jodem w paszy jest standardową praktyką w hodowli zwierząt, aby zapobiec niedoborom oraz związanym z nimi problemom zdrowotnym. Warto wspomnieć, że w krajach, gdzie występują naturalne niedobory jodu w glebie, takie jak niektóre regiony górskie, kontrola poziomu jodu w diecie zwierząt jest kluczowa dla zapewnienia ich prawidłowego rozwoju i produkcji. Właściwe zarządzanie dietą zwierząt, w tym odpowiednia suplementacja jodu, jest zgodne z międzynarodowymi standardami weterynaryjnymi oraz zaleceniami organizacji zajmujących się zdrowiem zwierząt.

Pytanie 26

Które zwierzę ma macicę przypominającą kształtem rogi barana?

A. u świni
B. u suki
C. u klaczy
D. u krowy
Wybór odpowiedzi, że macica przypominająca kształtem rogi barana występuje u suki, świni lub klaczy, jest nieprawidłowy i wynika z nieporozumień dotyczących anatomii tych zwierząt. U suki, macica ma kształt jednorodny, z jedną komorą, co czyni ją znacznie prostszą w budowie niż u krowy. W przypadku świni, macica jest bardziej rozbudowana, ale jej kształt nie przypomina rogu barana, a raczej jest bardziej cylindryczny i dostosowany do dużych miotów. Klacze z kolei posiadają macicę o kształcie bardziej zbliżonym do tego, co obserwuje się u suk, z jednolitą strukturą, która nie wykazuje charakterystycznych rogu barana. Te różnice w budowie macicy są kluczowe w kontekście reprodukcji i zdrowia zwierząt, a ich zrozumienie jest niezbędne dla odpowiedniego zarządzania hodowlą. Typowe błędy myślowe w tym zakresie często związane są z ogólnymi wyobrażeniami na temat budowy narządów wewnętrznych i pomijaniem istotnych różnic pomiędzy gatunkami. Uświadamiając sobie te różnice, można lepiej zrozumieć specyfikę zdrowia i reprodukcji różnych zwierząt gospodarskich, co jest niezbędne dla skutecznego ich zarządzania oraz zapewnienia dobrostanu.

Pytanie 27

Kto prowadzi księgi hodowlane świn?

A. Polski Związek Hodowców Świń
B. Polski Związek Hodowców Trzody Chlewnej
C. Polski Związek Producentów Trzody Chlewnej "POLSUS"
D. Polski Związek Hodowców i Producentów Trzody Chlewnej "POLSUS"
Polski Związek Hodowców Trzody Chlewnej nie jest jedyną organizacją zajmującą się hodowlą trzody, ale nie ma on na przykład odpowiedzialności za prowadzenie ksiąg hodowlanych. Wiele osób myśli, że wszystkie związki hodowlane mają takie same uprawnienia, a tak nie jest. Księgi hodowlane muszą być prowadzone przez organizacje, które naprawdę są do tego upoważnione, a POLSUS w tym przypadku jest tą odpowiednią. Wybierając organizację, hodowcy często mają swoje powody, na przykład dotyczące jakości materiału genetycznego, ale brak wiedzy o strukturze organizacyjnej tych związków może prowadzić do pomyłek. Niektóre odpowiedzi sugerują, że te organizacje mają podobne zakresy działalności, a to wprowadza w błąd, bo każda z nich ma różne cele i zadania, co potem wpływa na jakość informacji w księgach. Moim zdaniem, wiedza na temat właściwych instytucji prowadzących księgi hodowlane jest ważna, bo dzięki temu można korzystać z rzetelnych źródeł i lepiej podejmować decyzje hodowlane.

Pytanie 28

Jaką strukturę o największej pojemności posiada bydło?

A. ma trawieniec.
B. ma żwacz.
C. posiada księgi.
D. ma czepiec.
Żwacz jest największą komorą żołądka u bydła, odgrywając kluczową rolę w procesie fermentacji pokarmu. Jest to miejsce, w którym bakterie i mikroorganizmy rozkładają włókna roślinne, co umożliwia skuteczny proces trawienia. Żwacz, będący komorą o dużej pojemności, może pomieścić od 100 do 150 litrów materiału pokarmowego, co jest niezbędne dla zwierząt ruminujących, takich jak bydło. Praktycznie, efektywność żwacza pozwala bydłu na wykorzystanie złożonych substancji roślinnych, które w innym wypadku byłyby trudne do strawienia. Właściwe zarządzanie dietą bydła, w tym dobór paszy bogatej w włókna, jest kluczowe dla zdrowia zwierząt oraz zwiększenia wydajności produkcji mleka i mięsa. W kontekście standardów branżowych, badania nad wydajnością żwacza i technikami poprawy jego funkcjonowania są nieustannie prowadzone, co wpływa na rozwój nowoczesnych praktyk hodowlanych.

Pytanie 29

Jakie działania należy podjąć w przypadku udzielania pierwszej pomocy koniowi wykazującemu objawy ochwatu?

A. stosowaniu ciepłych okładów na kopyta
B. wykonaniu zimnych okładów na kopyta
C. owijaniu i ogrzewaniu mięśni zadu konia
D. schładzaniu mięśni zadu konia
Wykonanie zimnych okładów na kopyta konia z objawami ochwatu jest kluczowym działaniem w kontekście pierwszej pomocy. Ochwat, znany również jako laminitis, to poważna choroba, w której dochodzi do zapalenia lameli w kopycie, co prowadzi do bólu i dyskomfortu. Zimne okłady mają na celu zmniejszenie stanu zapalnego oraz obrzęku poprzez zwężenie naczyń krwionośnych, co w efekcie ogranicza przepływ krwi do uszkodzonego obszaru. W praktyce, zimne okłady można stosować przez 20-30 minut, co 2-3 godziny, aby uzyskać optymalne efekty. Ważne jest, aby stosować okłady bezpośrednio na kopyta, a nie na mięśnie zadu konia, ponieważ to właśnie kopyta są miejscem wystąpienia stanu zapalnego. Zimne okłady nie tylko pomagają w zmniejszeniu bólu, ale również mogą przyspieszyć proces regeneracji. Dobre praktyki obejmują również konsultację z weterynarzem, aby ocenić stan konia i wdrożyć dalsze leczenie, takie jak zmiana diety czy odpowiednia opieka weterynaryjna.

Pytanie 30

Aby uzyskać 1 kg siana, ile zielonki jest potrzebne?

A. 2-3 kg zielonki
B. 6-7 kg zielonki
C. 4-5 kg zielonki
D. 8-9 kg zielonki
Aby wyprodukować 1 kg siana, rzeczywiście potrzeba 4-5 kg zielonki. Wynika to z procesu suszenia, w którym woda i inne składniki odżywcze są usuwane z roślin. Zielonka, będąca świeżą rośliną, ma znacznie wyższą zawartość wilgoci, co powoduje, że jej masa zmniejsza się podczas i po procesie suszenia. W praktyce, z jednego kilograma zielonki uzyskuje się zaledwie 15-20% masy suchej, co przekłada się na konieczność użycia większej ilości świeżej zielonki, aby uzyskać określoną ilość siana. Przykładowo, w produkcji siana z traw, zbierając 5 kg zielonki, można uzyskać około 1 kg siana. Znajomość tego procesu jest istotna dla rolników i producentów pasz, ponieważ pozwala na efektywne planowanie zbiorów oraz oszacowanie potrzebnych zasobów. Przestrzeganie dobrych praktyk w tym zakresie, takich jak odpowiedni czas zbioru i techniki suszenia, jest kluczowe dla jakości końcowego produktu.

Pytanie 31

Jakie elementy kostne wspomagają funkcjonowanie mięśni?

A. trzeszczki
B. powięzi
C. więzadła
D. kaletki
Wybór powięzi, więzadeł lub kaletek jako struktur usprawniających pracę mięśni jest błędny, ponieważ te elementy pełnią różne, choć istotne funkcje w układzie ruchu. Powięzi to struktury łącznotkankowe, które otaczają mięśnie, narządy i inne tkanki, odgrywając rolę w stabilizacji oraz wsparciu dla mięśni, ale nie są bezpośrednio odpowiedzialne za zwiększenie dźwigni. Więzadła, będące pasmami tkanki łącznej, łączą kości w stawach i zapewniają stabilność, ale ich głównym celem jest zapobieganie nadmiernym ruchom stawów, a nie efektywne wspomaganie pracy mięśni. Kaletki, małe woreczki wypełnione płynem, działają jako smar w stawach, redukując tarcie, ale nie wpływają na biomechanikę działania mięśni w sposób bezpośredni. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe, aby uniknąć typowych błędów w analizie ruchu i projektowaniu programów treningowych. Powszechne mylenie ról tych struktur może prowadzić do nieefektywnych strategii rehabilitacyjnych oraz treningowych, co podkreśla znaczenie gruntownej wiedzy anatomicznej oraz biomechanicznej w pracy z pacjentami i sportowcami.

Pytanie 32

Jak długo trwa okres ciąży u klaczy?

A. 11 miesięcy
B. 9 miesięcy
C. 10 miesięcy
D. 5 miesięcy
Okres ciąży u klaczy, który trwa średnio około 11 miesięcy, jest kluczowym aspektem w hodowli koni. Dobrze zrozumienie tego cyklu ma ogromne znaczenie dla skutecznej reprodukcji oraz ogólnego zdrowia klaczy i jej źrebięcia. W praktyce hodowlanej, wiedza o czasie trwania ciąży pozwala na odpowiednie planowanie działań takich jak przygotowanie stajni czy zapewnienie odpowiedniej diety dla ciężarnej klaczy. Standardowe praktyki wskazują, że klacze powinny być monitorowane przez weterynarzy, aby zapewnić zdrowy przebieg ciąży, co może obejmować regularne badania ultrasonograficzne. Dodatkowo, zrozumienie tego, że ciąża klaczy trwa dłużej niż u wielu innych zwierząt gospodarskich, pozwala na lepsze przygotowanie się do wyzwań związanych z opieką nad nowo narodzonym źrebięciem, które wymaga specjalistycznej opieki i wsparcia w pierwszych dniach życia.

Pytanie 33

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 34

Słomkę z zamrożonym nasieniem byka należy niezwłocznie po wyjęciu z pojemnika podgrzać w ciepłej wodzie lub w elektrycznej rozmrażarce do nasienia, w temperaturze

A. 32°C
B. 40°C
C. 37°C
D. 42°C
Odpowiedź 37°C jest prawidłowa, ponieważ jest to temperatura, która najlepiej sprzyja procesowi rozmrażania komórek nasienia buhaja. Ogrzewanie nasienia do tej temperatury ma na celu maksymalne zachowanie jego żywotności i jakości. Standardowe procedury stosowane w inseminacji zwierząt gospodarskich wskazują na konieczność precyzyjnego kontrolowania temperatury, aby zminimalizować ryzyko uszkodzenia komórek plemnikowych. Jeżeli nasienie jest zbyt szybko rozmrażane lub poddawane zbyt wysokiej temperaturze, może dojść do uszkodzeń błony komórkowej plemników, co prowadzi do obniżenia ich zdolności do zapłodnienia. W praktyce, użycie kąpieli wodnej o stałej temperaturze 37°C przez kilka minut zapewnia optymalne warunki do rozmrażania, co potwierdzają liczne badania naukowe oraz standardy takie jak te opracowane przez Międzynarodową Federację Wymiany Geneticznej (IFAG).

Pytanie 35

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 36

Dwunastnica znajduje się pomiędzy

A. żołądkiem a jelitem cienkim
B. jelitem czczym a jelitem biodrowym
C. jelitem ślepym a okrężnicą
D. jelitem biodrowym a jelitem ślepym
Lokalizacja dwunastnicy jest kluczowym elementem zrozumienia anatomicznej struktury układu pokarmowego. Odpowiedzi, które sugerują, że dwunastnica znajduje się pomiędzy jelitem czczym a jelitem biodrowym, jelitem ślepym a okrężnicą, czy jelitem biodrowym a jelitem ślepym, opierają się na powszechnych nieporozumieniach dotyczących anatomii jelit. Jelito czcze jest częścią jelita cienkiego, które znajduje się za dwunastnicą, a jelito biodrowe oraz ślepe są częścią jelita grubego, które z kolei znajduje się dalej w kierunku odbytnicy. Położenie dwunastnicy między żołądkiem a jelitem cienkim jest fundamentalne dla właściwego zrozumienia procesów trawiennych. Często błędne odpowiedzi wynikają z nieznajomości sekwencji anatomicznej oraz funkcji poszczególnych odcinków jelita. Warto pamiętać, że dwunastnica odgrywa kluczową rolę w procesach trawienia i wchłaniania, a jej nieprawidłowe zrozumienie może prowadzić do błędów diagnostycznych w praktyce klinicznej. Niezrozumienie tej sekwencji anatomicznej można również przypisać ogólnemu braku wiedzy na temat fizjologii układu pokarmowego, co wpływa na zdolność do prawidłowego diagnozowania i leczenia schorzeń związanych z tym układem.

Pytanie 37

Elementy mieszanek treściwych, które mają za zadanie łączenie toksycznych metabolitów oraz mykotoksyn produkowanych przez niepożądane mikroorganizmy, to

A. enzymy
B. przeciwutleniacze
C. detoksykanty
D. prebiotyki
Prebiotyki, przeciwutleniacze i enzymy, mimo że mają swoje własne istotne funkcje w organizmie, nie odpowiadają za wiązanie toksycznych metabolitów ani mykotoksyn. Prebiotyki są nieprzyswajalnymi składnikami pokarmowymi, które stymulują wzrost i aktywność korzystnych mikroorganizmów w jelitach. Ich głównym celem jest poprawa zdrowia układu pokarmowego poprzez wspieranie flory bakteryjnej, a nie eliminacja toksyn. Przeciwutleniacze, takie jak witamina C czy E, neutralizują wolne rodniki, ale ich działanie nie obejmuje wiązania toksycznych substancji. Ich rola polega na ochronie komórek przed uszkodzeniami oksydacyjnymi, co jest ważne dla zachowania zdrowia, ale nie ma bezpośredniego związku z detoksykacją w sensie eliminacji mykotoksyn. Enzymy, z kolei, to białka katalizujące reakcje chemiczne w organizmie. Choć są kluczowe w procesach metabolicznych, nie pełnią funkcji detoksykacyjnej w kontekście wiązania toksyn. Typowym błędem myślowym jest mylenie różnych funkcji biologicznych tych substancji, co może prowadzić do niewłaściwego stosowania suplementów diety i braku oczekiwanych efektów. W praktyce, ważne jest zrozumienie specyficznych ról poszczególnych składników, aby podejmować właściwe decyzje żywieniowe i zdrowotne.

Pytanie 38

Pies do towarzystwa, który dobrze pełni rolę obrońcy. Wysokość w kłębie psa wynosi 55-61 cm, a suki 50-58 cm. Oczy: średniej wielkości, okrągłe, preferowane jak najciemniejsze, szczególnie u psów biało-czarnych, natomiast u psów biało-brązowych akceptowalne są jaśniejsze. Włos: krótki, prosty, sztywny. Szczenięta rodzą się białe. Cętki zaczynają się pojawiać u około dwutygodniowych szczeniąt, a dorosłe psy na białym tle mają czarne lub brązowe plamki. Ogon sięga do stawu skokowego i nie powinien być zakręcony ani opadnięty.
Opis ten odnosi się do psa rasy

A. beagle
B. bernardyn
C. dalmatyńczyk
D. doberman
Prawidłowa odpowiedź to dalmatyńczyk, który jest rasą psa znaną ze swojego charakterystycznego umaszczenia. Cechą rozpoznawczą dalmatyńczyków są czarne lub brązowe cętki na białym tle, co idealnie wpisuje się w opis zawarty w pytaniu. Wysokość w kłębie dla samców wynosi 55-61 cm, a dla suk 50-58 cm, co również jest zgodne z danymi przedstawionymi w opisie. Szczenięta dalmatyńczyków rodzą się całkowicie białe, a cętki zaczynają się pojawiać dopiero po około dwóch tygodniach życia. Krótki, twardy włos jest kolejną kluczową cechą tej rasy. Dalmatyńczyki są znane nie tylko jako psy do towarzystwa, ale również jako psy obronne, co czyni je wszechstronnymi towarzyszami. Dobrze sprawdzają się w różnych rolach, od towarzyszy rodziny po psy służbowe. Warto również zaznaczyć, że dalmatyńczyki wymagają regularnej aktywności fizycznej i umysłowej, co powinno być brane pod uwagę przez przyszłych właścicieli.

Pytanie 39

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 40

Oblicz potrzebną ilość kiszonki z kukurydzy dla 15 krów w czasie zimowego żywienia, które trwa 200 dni, zakładając, że dzienna porcja wynosi 25 kg?

A. 25 t
B. 20 t
C. 75 t
D. 15 t
Aby obliczyć zapotrzebowanie na kiszonkę z kukurydzy dla 15 krów na okres 200 dni, należy zastosować prostą formułę. Dzienna dawka dla jednej krowy wynosi 25 kg. Dla 15 krów, dzienne zapotrzebowanie wynosi 15 krów x 25 kg = 375 kg. Następnie mnożymy to przez liczbę dni żywienia: 375 kg x 200 dni = 75 000 kg, co przelicza się na 75 ton. Praktyczna wiedza z zakresu żywienia bydła wskazuje, że odpowiednie obliczenia są kluczowe dla zapewnienia zdrowia zwierząt, a także dla optymalizacji kosztów. Właściwa ilość paszy jest niezbędna do uzyskania dobrych wyników w produkcji mleka oraz jakości mięsa. W branży hodowlanej zaleca się regularne monitorowanie zapotrzebowania na pasze, aby dostosować strategie żywieniowe do zmieniających się warunków i potrzeb zwierząt. Takie działania zapewniają nie tylko oszczędności, ale także zdrowie oraz wydajność stada.