Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik stylista
Kwalifikacja: MOD.03 - Projektowanie i wytwarzanie wyrobów odzieżowych
Data rozpoczęcia: 15 kwietnia 2025 11:27
Data zakończenia: 15 kwietnia 2025 11:53

Egzamin niezdany

Wynik: 14/40 punktów (35,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakie kroki powinien podjąć krawiec w trakcie przygotowań odzieży do pierwszej miary?

A. Rozprasować szwy

B. Sfastrygować elementy odzieży

C. Połączyć komponenty odzieży na maszynie

D. Przyszyć guziki i wykonać dziurki

Rozprasowanie szwów, połączenie części odzieży na maszynie czy przyszywanie guzików oraz robienie dziurek to czynności, które przychodzą na myśl w kontekście szycia odzieży, jednak nie są one odpowiednie na etapie przygotowania do pierwszej miary. Rozprasowanie szwów jest czynnością, która ma miejsce po wykonaniu ostatecznego szycia, a nie przed. Celem tej praktyki jest wygładzenie szwów, co ma na celu poprawę ogólnego wyglądu odzieży. Połączenie na maszynie części odzieży jest kolejnym krokiem, który następuje po tym, jak krawiec ma pewność, że fason odzieży jest odpowiedni. Właściwe dopasowanie i kontrola wymiarów powinny poprzedzać ten proces, aby uniknąć konieczności ponownego prucia i poprawiania. Przyszywanie guzików i robienie dziurek to finalne etapy wykończeniowe, które są realizowane dopiero po zakończeniu wszystkich prac konstrukcyjnych. W praktyce, pomijanie etapu sfastrygowania może prowadzić do wielu błędów, takich jak źle dopasowane szwy czy niewłaściwe proporcje odzieży. Dobrze jest pamiętać, że w krawiectwie istotne jest przestrzeganie kolejności działań, aby osiągnąć optymalną jakość i zadowolenie klienta. Zrozumienie tego procesu jest kluczowe, aby uniknąć typowych pułapek, które mogą wpłynąć na ostateczny efekt pracy. W branży krawieckiej priorytetem jest precyzja, a sfastrygowanie odzieży staje się niezbędnym krokiem w kierunku uzyskania idealnego dopasowania i wysokiej jakości wykończenia.

Pytanie 2

Jaki typ kołnierza jest formowany na podstawie podkroju szyi z przodu?

A. Marynarski

B. Szalowy

C. Okrągły "be-be"

D. Koszulowy

Kołnierz koszulowy jest jednym z najpopularniejszych rodzajów kołnierzy, jednak jego modelowanie nie opiera się na podkroju szyi przodu. Kluczowe dla jego konstrukcji są specyficzne wymiary oraz kształt, który zazwyczaj wymaga precyzyjnego określenia rozmiaru kołnierza oraz szerokości jego klap. Większość osób utożsamia kołnierz koszulowy z klasyczną koszulą, co prowadzi do błędnych wniosków o jego wszechstronności. Z drugiej strony, kołnierz marynarski, zazwyczaj używany w strojach żeglarskich, ma zupełnie inną konstrukcję, która nie bazuje na podkroju szyi przodu, lecz na wyraźnym odcięciu kształtu i specyficznej formie, co sprawia, że nie ma zastosowania w kontekście pytania. Kołnierz okrągły „be-be”, który charakteryzuje się prostym, okrągłym kształtem, również nie jest modelowany bezpośrednio na podstawie podkroju szyi przodu, ponieważ jego forma jest niezależna od kształtu szyi, co może utrudniać komfort noszenia w przypadku osób o nietypowej budowie ciała. W każdym z tych przypadków, projektowanie kołnierzy wymaga zrozumienia anatomii oraz właściwego dopasowania do sylwetki, co jest kluczowe dla końcowego efektu wizualnego i funkcjonalności odzieży. Często projektanci popełniają błąd, sądząc, że każdy rodzaj kołnierza można zastosować w dowolnej odzieży, co prowadzi do niewłaściwego dopasowania i braku estetyki.

Pytanie 3

Wymiary określone symbolami ot oraz TD stanowią podstawę do zrealizowania konstrukcji formy spódnicy?

A. z koła

B. podstawowej

C. rozkloszowanej

D. z klinów

Odpowiedzi "z klinów", "rozkloszowanej" oraz "podstawowej" nie są poprawne w kontekście wymiarów ot i TD, ponieważ każda z tych metod ma swoje specyficzne wymagania i zastosowania. Konstrukcja 'z klinów' odnosi się do innej techniki, w której spódnica jest dzielona na segmenty, co nie wykorzystuje pełnych wymiarów koła, a raczej ich segmentację. Taki sposób konstrukcji jest bardziej skomplikowany i wymaga odmiennych obliczeń, co może prowadzić do błędów, jeśli nie jest dokładnie przemyślany. Z kolei 'rozkloszowana' spódnica może być postrzegana jako efekt końcowy, ale nie jest to technika konstrukcji sama w sobie. Może ona wynikać z użycia różnych metod, w tym metody z koła, ale sama w sobie nie dostarcza konkretnej odpowiedzi na pytanie dotyczące podstawowych wymiarów. Odpowiedź 'podstawowa' jest nieprecyzyjna, ponieważ nie odnosi się bezpośrednio do konkretnej metody wykreślenia spódnicy. W praktyce krawieckiej niezwykle ważne jest zrozumienie, w jaki sposób różne metody konstrukcji wpływają na finalny produkt. Prawidłowe rozpoznawanie tych technik i ich zastosowań pozwala uniknąć typowych błędów w projektowaniu i szyciu odzieży.

Pytanie 4

Zbyt niski nacisk stopki skutkuje nieprawidłowościami występującymi podczas szycia, które polegają na

A. zrywaniu nici górnej

B. zrywaniu nitki dolnej

C. łamaniu igły

D. nieprawidłowym przesuwie materiału

Zrywanie nitki dolnej albo górnej czy łamanie igły to problemy, które czasem się zdarzają podczas szycia, ale one nie mają bezpośredniego związku z tym, że stopka nie dociska wystarczająco. Zrywanie nitki dolnej najczęściej wynika z błędnego nawleczenia maszyny lub znapinacza, który jest zbyt luźny. To prowadzi do zatorów i przerywania nici. Natomiast zrywanie nici górnej może pochodzić z nieodpowiedniego ustawienia napięcia, a także z użycia złych igieł czy nici. Łamanie igły też nie jest bezpośrednio związane z dociskiem stopki, tylko często z niewłaściwym doborem igły do materiału lub szyciem przez zbyt grubą warstwę. To nie jest dobre myślenie, żeby wszystkie problemy z szyciem przypisywać tylko jednemu czynnikowi, jakim jest docisk. Ważne jest, żeby rozumieć, jak te wszystkie rzeczy ze sobą współpracują i pamiętać o regularnej kontroli maszyny. To naprawdę dobra praktyka, żeby maszyna zawsze działała jak należy.

Pytanie 5

Podaj powód powstania żółtych plam podczas prasowania odzieży w warunkach domowych?

A. Prasowanie bez odsysania pary

B. Zbyt duży nacisk żelazka

C. Zbyt wysoka temperatura prasowania

D. Bardzo krótki czas prasowania

Prasowanie z pominięciem odsysania pary, krótki czas prasowania oraz zbyt duży docisk żelazka to czynniki, które, mimo że mogą wpływać na jakość prasowania, nie są bezpośrednimi przyczynami zażółcenia tkanin. Odsysanie pary to technika, która pomaga w usuwaniu nadmiaru wilgoci i zmniejsza ryzyko, że materiał będzie przegrzewany. Prasowanie bez tej funkcji może prowadzić do powstawania zagnieceń, ale niekoniecznie do zażółcenia. Krótki czas prasowania natomiast zazwyczaj sprzyja zachowaniu integralności kolorystycznej materiału, ponieważ nie daje wystarczająco dużo czasu na działanie wysokiej temperatury. Z kolei zbyt duży docisk żelazka może powodować zagniecenia, ale również nie jest bezpośrednio związany z dezyntegracją włókien, która prowadzi do zjawiska zażółcenia. W rzeczywistości, to temperatura jest najbardziej krytycznym parametrem, który wymaga starannego monitorowania. Przykładem może być sytuacja, gdy nieświadome prasowanie syntetyków w wysokiej temperaturze prowadzi do ich uszkodzenia, co skutkuje trwałymi zmianami w kolorze. Dlatego kluczowym aspektem jest edukacja w zakresie dobierania odpowiednich ustawień dla różnych rodzajów tkanin oraz unikania powszechnych błędów związanych z temperaturą.

Pytanie 6

Przygotowując bluzkę do pierwszej przymiarki, należy

A. zszyć na maszynie i rozprasować zaszewki, szwy oraz rękawy

B. sfastrygować zaszewki, szwy modelowe, ramiona oraz prawy rękaw

C. sfastrygować zaszewki, szwy modelowe oraz przyszyć kołnierz

D. zszyć zaszewki, sfastrygować modelowe szwy oraz lewy rękaw

Wybór odpowiedzi, która sugeruje zszycie zaszewek, sfastrygowanie szwów modelowych oraz lewego rękawa, naprawdę pokazuje, że nie do końca rozumiesz, jak działa etap przygotowawczy w szyciu. Zszycie zaszewek przed przymiarem to zły pomysł, bo wtedy nie masz szans na poprawki, gdyby coś było nie tak z wymiarami. Kluczowe w szyciu na miarę jest przymierzanie i dostosowywanie kroju, a jak zaszewki są już zszyte, to masz pole do popisu zamknięte. A pomysł sfastrygowania tylko lewego rękawa? To nie zapewnia równowagi w konstrukcji bluzki. Wszystkie elementy odzieży muszą być równo przygotowane do przymiarek, żeby uniknąć problemów z kształtem. Lepiej byłoby sfastrygować zaszewki i szwy modelowe, żeby mieć możliwość dokonania korekt przed zszywaniem. Zszycie na maszynie zaszewek, szwów i rękawów bez wcześniejszego sfastrygowania? To może prowadzić do trudnych do poprawienia defektów. W branży odzieżowej warto trzymać się pewnych standardów, które prowadzą do dobrej jakości oraz estetyki wykonania.

Pytanie 7

Wysokość talii ZTv określa się od dolnej części do miejsca

A. bocznej talii

B. środkowej talii

C. tylnej talii

D. przedniej talii

Odpowiedź 'bocznego talii' jest rzeczywiście trafna. Wysokość talii ZTv, to taki pomiar, który bierze się od podstawy talii aż do bocznego punktu. To jest ważne przy projektowaniu ubrań, bo im lepsze dopasowanie, tym lepiej to wszystko wygląda i komfort jest na najwyższym poziomie. Jak się np. szyje coś sportowego, to dokładne pomiary są kluczowe, bo w końcu chodzi o to, żeby było wygodnie i żeby ubrania nie krępowały ruchów. Tak więc, znajomość wysokości talii ZTv to naprawdę istotna sprawa dla każdego, kto zajmuje się modą.

Pytanie 8

Pomiary prowadzone w każdym kierunku szerokości lub długości wzdłuż krzywych, to

A. obwody

B. głębokości

C. odcinki

D. łuki

Odpowiedzi "głębokości", "odcinki" oraz "obwody" nie są prawidłowe w kontekście pomiarów dokonywanych po liniach krzywych. Głębokość odnosi się do miary od powierzchni do dna zbiornika lub innego obiektu, co nie ma związku z pomiarami na powierzchni. Odcinki natomiast definiują proste linie łączące dwa punkty, co również nie odpowiada pomiarom krzywym, które w rzeczywistości tworzą bardziej złożone formy. Obwody mogą kojarzyć się z pomiarami zamkniętymi, ale zazwyczaj są one związane z pomiarami powierzchni, a nie z krzywymi. Typowym błędem myślowym przy wyborze tych odpowiedzi jest mylenie różnych pojęć geometrii i ich zastosowań w geodezji. Ważne jest, aby zrozumieć, że pomiary krzywych są integralną częścią praktyki geodezyjnej i wymagają precyzyjnego podejścia oraz znajomości właściwych terminów i definicji, aby można było skutecznie analizować i interpretować dane pomiarowe.

Pytanie 9

Szablon krawiecki to model, w którym uwzględniono

A. linie konturowe i pomocnicze

B. dodatki do szwów i podwinięć

C. punkty montażowe i konstrukcyjne

D. dodatki technologiczne i konstrukcyjne

Wybór odpowiedzi dotyczącej punktów konstrukcyjnych i montażowych, linii pomocniczych i konturowych oraz dodatków konstrukcyjnych i technologicznych jest błędny, ponieważ te aspekty nie stanowią kluczowych elementów szablonów odzieżowych w kontekście ich podstawowych funkcji. Punkty konstrukcyjne i montażowe są istotne w procesie projektowania, ponieważ wskazują na miejsca, w których poszczególne elementy powinny być łączone, jednak nie odnoszą się bezpośrednio do specyfikacji dotyczącej wykończenia odzieży. Linie pomocnicze i konturowe również pełnią ważną rolę w tworzeniu szablonów, ale ich głównym celem jest ułatwienie wizualizacji i konstrukcji formy odzieżowej, a nie dostarczenie informacji na temat dodatków potrzebnych do szycia. Dodatki konstrukcyjne i technologiczne mogą obejmować różnorodne elementy maszyn i narzędzi używanych w procesie produkcyjnym, jednak nie są one bezpośrednio związane z szablonem. Zrozumienie różnicy między tymi elementami jest kluczowe dla skutecznego projektowania i produkcji odzieży. W praktyce, każdy projektant odzieży powinien umieć rozróżniać te zagadnienia i koncentrować się na kluczowych aspektach szablonów, aby zapewnić wysoką jakość procesu szycia oraz finalnego produktu.

Pytanie 10

Klientka złożyła zlecenie w zakładzie usługowo-miarowym na uszycie letniej garsonki, do której użyto: - 1,50 m gabardyny bawełnianej w cenie 30,00 zł za 1 m, - 8 guzików w cenie 2 zł za sztukę, - klamerki w cenie 4 zł za sztukę. Za usługę uszycia garsonki naliczono opłatę wysokości 150 zł. Jaka suma w złotych została zapłacona przez klientkę za realizację zamówienia?

A. 205 zł

B. 215 zł

C. 240 zł

D. 255 zł

Klientka zapłaciła 215 zł za wykonanie zamówienia na garsonkę, co można obliczyć, sumując koszty materiałów oraz opłatę za uszycie. Koszt gabardyny wynosi 1,50 m x 30,00 zł/m = 45,00 zł. Koszt guzików to 8 sztuk x 2,00 zł/szt = 16,00 zł, a koszt klamerki to 4,00 zł. Dodając te wartości, otrzymujemy 45,00 zł + 16,00 zł + 4,00 zł = 65,00 zł. Następnie dodajemy koszt uszycia, czyli 150,00 zł. Całkowity koszt zamówienia wynosi 65,00 zł + 150,00 zł = 215,00 zł. To podejście do obliczeń jest zgodne z dobrą praktyką w branży krawieckiej, gdzie precyzyjne oszacowanie kosztów materiałów i robocizny jest kluczowe dla ustalenia ceny końcowej produktu. Warto również zauważyć, że w przypadku zamówień szytych na miarę, zawsze korzystnie jest szczegółowo wyliczać wydatki, aby mieć pełen obraz kosztów oraz zysku.

Pytanie 11

Wskaż niezbędne pomiary krawieckie oznaczone symbolami do wykonania formy kamizelki damskiej.

A. SyTy, SySvXp, ZWo, SySvXpTp, opx, ot, obt, ou

B. ZWo, SyTy, SySvXp, SySvXpTp, RvNv, os, obt

C. ZWo, SyTy, SySvXp, SySvXpTp, opx, ot, os, obt

D. PcPl, XlXl, Zwo, ZUo, opx, ot, os, SySvXp, SyTy

Odpowiedź wskazująca na pomiary ZWo, SyTy, SySvXp, SySvXpTp, opx, ot, os, obt jest prawidłowa, ponieważ te miary są kluczowe w procesie konstrukcji kamizelki damskiej. ZWo, czyli szerokość w biuście, jest jednym z najważniejszych wymiarów, ponieważ decyduje o dopasowaniu w tej newralgicznej strefie. SyTy (szerokość talii) również odgrywa istotną rolę w kształtowaniu sylwetki i zapewnieniu komfortu noszenia. SySvXp i SySvXpTp odnoszą się do długości pleców, co jest istotne dla prawidłowego ułożenia kamizelki na sylwetce. Pozostałe pomiary, takie jak opx (obwód piersi), ot (obwód talii) oraz os (obwód bioder) są niezbędne do pełnego zrozumienia proporcji ciała i odpowiedniego dopasowania elementów kamizelki. W praktyce, korzystając z tych wymiarów, projektanci mogą tworzyć odzież, która nie tylko dobrze leży, ale także podkreśla atuty sylwetki. Standardy branżowe wskazują, że precyzyjne pomiary są fundamentem każdej konstrukcji odzieżowej, co wpływa na satysfakcję klientek oraz jakość końcowego produktu.

Pytanie 12

Doszycie ściągaczy do bluzy ukazanej na ilustracji powinno odbywać się przy użyciu maszyny szyjącej i ściegu

A. łańcuszkowym jednoigłowym jednonitkowym

B. obrzucającym dwuigłowym czteronitkowym

C. stębnowym dwuigłowym czteronitkowym

D. stębnowym jednoigłowym trzynitkowym

Wybierając inne rodzaje ściegów, takie jak łańcuszkowy jednoigłowy jednonitkowy, obrzucający dwuigłowy czteronitkowy czy stębnowy dwuigłowy czteronitkowy, można napotkać na szereg problemów, które wpływają negatywnie na wytrzymałość i funkcjonalność gotowego produktu. Ścieg łańcuszkowy jest mniej elastyczny i nie zapewnia takiej samej wytrzymałości, jak ścieg stębnowy. Choć może być stosowany w innych technikach szycia, przy ściągaczach, które wymagają większej elastyczności, jego zastosowanie może prowadzić do pęknięć lub deformacji. Z kolei obrzucający ścieg dwuigłowy czteronitkowy, choć mocny, jest zbyt obszerny i nieadekwatny do precyzyjnych elementów odzieży, takich jak ściągacze, gdzie potrzebna jest większa kontrola nad materiałem. Wybór stębnowego dwuigłowego czteronitkowego również nie jest optymalny, ponieważ dwuigłowy wariant może prowadzić do zbyt dużego napięcia tkaniny, co przy ściągaczach nie jest pożądane. Wiele osób myli również funkcję poszczególnych typów ściegów, co skutkuje błędnym doborem technologii do konkretnego zastosowania. Kluczowe jest rozumienie, że różne techniki szycia są dedykowane do specyficznych zastosowań, a ich niewłaściwe użycie może prowadzić do problemów z trwałością oraz estetyką odzieży.

Pytanie 13

Jaką metodę klejenia wykorzystuje się do połączenia paska spodniowego z wkładem klejowym?

A. Wielkopowierzchniowego klejenia

B. Małych wklejek

C. Wkładów konstrukcyjnych

D. Wkładów sztywnikowych

Odpowiedzi wskazujące na inne techniki klejenia, takie jak wkłady sztywnikowe, wielkopowierzchniowe klejenie czy wkłady konstrukcyjne, opierają się na błędnych założeniach dotyczących zastosowania i funkcji tych metod. Wkłady sztywnikowe są zazwyczaj używane w projektowaniu odzieży, gdzie wymagane jest wzmocnienie strukturalne, ale nie są odpowiednie do łączenia pasków z wkładami klejowymi. Z kolei wielkopowierzchniowe klejenie to technika, która sprawdza się przy dużych powierzchniach, gdzie wymagane jest silne połączenie, lecz w przypadku detali takich jak paski do spodni, staje się to niepraktyczne i nieefektywne. Wkłady konstrukcyjne, chociaż mogą oferować stabilność, z reguły są stosowane w większych projektach, gdzie struktura materiału odgrywa kluczową rolę w funkcjonalności odzieży. Powszechny błąd to mylenie specyfiki zastosowania różnych technik klejenia, co prowadzi do niewłaściwego doboru metody w stosunku do wymagań danego produktu. Każda z wymienionych technik ma swoje specyficzne zastosowanie, lecz w kontekście łączenia paska z wkładem klejowym, małe wklejki okazują się najbardziej efektywne, łącząc wytrzymałość z estetyką, co jest kluczowe w produkcji odzieży.

Pytanie 14

Ocena jakości sukienki uwzględnia jej układalność?

A. materiałów zasadniczych

B. dodatków krawieckich

C. wykonania wyrobu gotowego

D. wykonania elementów wyrobu odzieżowego

Ocena jakości sukienki z uwzględnieniem materiałów zasadniczych, wykonania elementów wyrobu odzieżowego czy dodatków krawieckich, choć istotna, nie oddaje pełnego obrazu tego, co wpływa na układalność i ostateczną jakość wyrobu gotowego. Materiały zasadnicze mają wpływ na trwałość oraz komfort noszenia, jednak nie zawsze determinują sposób, w jaki sukienka się układa. Na przykład, nawet najdroższe materiały mogą źle się układać, jeśli konstrukcja wyrobu nie jest odpowiednio przemyślana. Również wykonanie poszczególnych elementów odzieży, jak szwy czy wykończenia, jest ważne, ale głównie w kontekście ich wpływu na ogólną jakość wyrobu, a nie bezpośrednio na jego układalność. Dodatki krawieckie, takie jak zamki, guziki czy aplikacje, mogą również wpływać na estetykę, ale nie są głównym czynnikiem determinującym, czy sukienka dobrze leży na sylwetce. Kluczowym błędem myślowym jest pomijanie kompleksowego podejścia do analizy jakości wyrobu gotowego. W ocenie sukienek należy zawsze uwzględniać, że układalność jest wynikiem synergii wszystkich tych elementów, a nie tylko pojedynczych składników. Dlatego, aby uzyskać sukienkę o wysokiej jakości, ważne jest, aby wszystkie aspekty - od materiałów po wykonanie detali - zostały zharmonizowane z myślą o końcowym efekcie, czyli odzieży, która nie tylko dobrze wygląda, ale również komfortowo się nosi.

Pytanie 15

Który z wymienionych elementów krawieckich używa się, między innymi, do usztywnienia paska w męskich spodniach?

A. Gimp.

B. Pasmanteria.

C. Bortę.

D. Gurt.

Galon, bortę i gimp są przykładami dodatków krawieckich, które, mimo że mają swoje unikalne zastosowania, nie pełnią funkcji usztywnienia paska w spodniach męskich. Galon to wąska taśma, często ozdobna, używana głównie do wykończeń i zdobień, ale nie ma właściwości usztywniających. Jego funkcja polega na dodawaniu estetycznych detali, a nie na zapewnieniu stabilności strukturalnej. Bortę to rodzaj taśmy, która jest stosowana do wykończeń brzegów tkanin, ale również nie spełnia funkcji usztywnienia. Z kolei gimp to elastyczny materiał, który może być użyty do wzmocnienia krawędzi lub dodania dekoracyjnych detali, jednak także nie ma zastosowania w kontekście usztywnienia paska. Często błędnie zakłada się, że każdy dodatkiem krawiecki może pełnić wiele różnych ról, co prowadzi do mylnych wniosków. Wiedza o specyficznych funkcjach różnych dodatków jest kluczowa w krawiectwie, ponieważ zapewnia prawidłowe wykorzystanie materiałów i zwiększa jakość wykonania odzieży. Niezrozumienie tego aspektu może skutkować niewłaściwym doborem materiałów, co negatywnie wpływa na ostateczny efekt wizualny oraz funkcjonalność odzieży.

Pytanie 16

Do wytwarzania odzieży nie nadaje się materiał

A. z pojedynczą blizną

B. z uszkodzonym brzegiem

C. z nierównomierną barwą

D. ze zniekształconą krajką

Tkanina z pojedynczą blizną jest uważana za niewłaściwą do produkcji wyrobu odzieżowego, ponieważ blizny oznaczają uszkodzenia, które mogą wpływać na wytrzymałość i estetykę finalnego produktu. Przy produkcji odzieży kluczowe jest, aby materiały były nie tylko estetyczne, ale także mocne i trwałe. Przykładowo, blizny mogą prowadzić do osłabienia struktury tkaniny, co może skutkować łatwiejszym przerwaniem lub rozerwaniem w trakcie użytkowania. W branży odzieżowej istnieją standardy jakości, które określają akceptowalne wady materiału. Zgodnie z normami ISO 9001, należy unikać użycia tkanin z jakimikolwiek widocznymi wadami, które mogą wpłynąć na jakość końcowego produktu. W praktyce, tkaniny powinny być starannie kontrolowane przed rozpoczęciem procesu szycia, aby zapewnić, że spełniają wymagania jakościowe, a ich trwałość nie będzie kwestionowana. Wybierając odpowiednie materiały, producenci minimalizują ryzyko reklamacji i zwiększają satysfakcję klientów.

Pytanie 17

Jakie będzie przybliżone zapotrzebowanie na tkaninę o szerokości 90 cm, z której zakład krawiecki wykona damskie spodnie o długości 104 cm?

A. 210 cm

B. 230 cm

C. 115 cm

D. 104 cm

Przy obliczaniu zużycia tkaniny do uszycia spodni, można łatwo wpaść w pułapki związane z nieprawidłową kalkulacją długości wymaganej tkaniny. Na przykład, odpowiedzi takie jak 115 cm, 210 cm czy 104 cm odzwierciedlają podstawowe błędy, które nie uwzględniają całościowego obrazu potrzebnego materiału. Zakładając, że długość nogawki wynosi 104 cm, wiele osób może błędnie założyć, że tyle wystarczy, co jest mylące. Przy tkaninie o szerokości 90 cm, musimy nie tylko uwzględnić długość nogawki, ale także na szerokości tkaniny, aby zapewnić odpowiednie rozmieszczenie elementów wykroju. Nie można zapominać o tym, że zazwyczaj do uszycia spodni potrzebne są dwa kawałki tkaniny na nogawki oraz dodatkowy materiał na pas i inne detale. Dodatkowo, błędy w obliczeniach mogą wynikać z pominięcia zapasu na szwy oraz możliwości błędów podczas krojenia. Dlatego rzeczywiste wymagania dotyczące tkaniny są znacznie większe, a oszacowanie na poziomie 230 cm uwzględnia wszystkie te czynniki, co jest standardem w krawiectwie. Kluczowe jest zrozumienie, że właściwe obliczenie zużycia tkaniny to nie tylko kwestia długości, ale również obejmuje odpowiednią szerokość i dodatkowe zapasy, co zostaje często zignorowane w prostych kalkulacjach.

Pytanie 18

Norma to dokument

A. dobrowolny, zaakceptowany przez uznaną jednostkę normalizacyjną

B. umożliwiający wytworzenie produktu w przedsiębiorstwie państwowym

C. określający sposób działania przedsiębiorstwa prywatnego

D. obowiązujący, przyjmowany przez najwyższe organy państwowe

Odpowiedzi sugerujące, że norma jest dokumentem obowiązującym uchwalanym przez najwyższe organy państwowe, czy też dobrowolnym, zaakceptowanym przez uznaną jednostkę normalizacyjną, wprowadzają w błąd, ponieważ nie uwzględniają istotnej roli norm w kontekście działalności prywatnych przedsiębiorstw. Normy nie są jedynie aktami prawnymi, ale także dobrowolnymi dokumentami, które przedsiębiorstwa wybierają na podstawie własnych potrzeb i strategii. Obowiązujące normy, takie jak normy ISO, choć uznawane są na poziomie międzynarodowym, nie są narzucane przez państwo, lecz dobrowolnie przyjmowane przez organizacje chcące poprawić swoje procesy oraz jakość produktów. Z kolei sugestia, że norma pozwala na stworzenie produktu w przedsiębiorstwie państwowym, również jest nieprecyzyjna, ponieważ normy mają na celu nie tylko tworzenie produktów, ale przede wszystkim zapewnienie odpowiednich standardów jakości i efektywności w procesach produkcyjnych. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie norm z regulacjami prawnymi, co prowadzi do dezinformacji na temat ich charakterystyki i zastosowania. Normy są narzędziem wsparcia dla przedsiębiorstw w dążeniu do doskonałości operacyjnej i spełnienia oczekiwań rynku, dlatego ich znaczenie w sektorze prywatnym jest niezaprzeczalne.

Pytanie 19

Jakie czynności należy wykonać, aby poprawić bluzkę z zbyt głębokim dekoltem?

A. poszerzeniu przedniej części na linii pachy oraz bokach

B. wszyciu nadmiaru materiału w bocznych szwach

C. wydłużeniu zaszewki piersiowej w okolicy boku

D. wszyciu nadmiaru tkaniny w szwach barkowych

Zastosowanie wydłużenia zaszewki piersiowej od linii boku w celu naprawy zbyt głębokiego podkroju szyi jest podejściem, które ignoruje podstawowe zasady konstrukcji odzieży. Zaszewka piersiowa jest elementem, który wpływa na kształt i dopasowanie w obszarze biustu, a nie bezpośrednio w rejonie podkroju szyi. Wydłużenie jej może prowadzić do niepożądanych efektów, takich jak dodatkowe fałdy materiału przy szyi lub brak równowagi w proporcjach całej bluzki, co w rezultacie pogorszy estetykę odzieży. Poszerzenie przodu na linii pachy oraz bokach również jest nieefektywnym rozwiązaniem, ponieważ nie wpływa na głębokość podkroju szyi, ale może sprawić, że bluzka stanie się zbyt luźna w obszarze biustu, co również jest niepożądane. Wszycie nadmiaru tkaniny w szwach bocznych ma za to na celu dostosowanie obwodu bluzki, jednak nie rozwiązuje problemu głębokości podkroju, co jest kluczowe w tej sytuacji. Typowym błędem jest założenie, że poprawki w jednym obszarze mogą wpłynąć na inny, co w praktyce krawieckiej może prowadzić do poważnych problemów z dopasowaniem. Dlatego tak ważne jest, aby każdy element odzieży był poprawiany w kontekście całej konstrukcji, co daje lepsze efekty jakościowe i estetyczne.

Pytanie 20

Jakie z wymienionych środków ochrony osobistej stosuje się, aby zabezpieczyć krojczy przed skaleczeniem?

A. Ruchome osłony noża taśmowego

B. Podwieszenie przewodów elektrycznych nad stołami krojczymi

C. Izolacja kabli zasilających krajarkę

D. Sprawne systemy odpylające

Izolacja przewodów doprowadzających prąd do krajarki, sprawne urządzenia odpylające oraz podwieszenie przewodów elektrycznych nad stołami krojczymi to działania, które, choć istotne w kontekście bezpieczeństwa w miejscu pracy, nie odnoszą się bezpośrednio do zabezpieczania operatora przed skaleczeniem podczas krojenia. Izolacja przewodów jest kluczowa dla zapobiegania porażeniom elektrycznym, jednak nie chroni przed mechanicznymi urazami, które mogą wystąpić w wyniku kontaktu z ostrymi narzędziami. Sprawne urządzenia odpylające są istotne dla utrzymania czystości i zdrowego środowiska pracy, ale ich rola w kontekście ochrony przed skaleczeniem jest marginalna, związana jedynie z eliminacją pyłków, które mogłyby wpływać na warunki pracy. Podwieszenie przewodów elektrycznych nad stołami krojczymi może poprawić porządek w przestrzeni roboczej, lecz nie ma związku z bezpośrednią ochroną przed urazami mechanicznymi. Kluczowe jest, by zabezpieczenia w miejscu pracy odpowiadały na konkretne zagrożenia, jakie mogą wystąpić w danym środowisku. Dlatego też, stosowanie ruchomych osłon noża taśmowego jest najlepszym rozwiązaniem w tej sytuacji, gdyż skutecznie chroni pracowników przed potencjalnym niebezpieczeństwem związanym z obsługą maszyn krojczych.

Pytanie 21

Jakie są określenia błędów, które pojawiają się podczas szycia i wpływają na jakość wyprodukowanego odzieżowego produktu?

A. Konfekcyjne

B. Wykroju

C. Materiałowe

D. Funkcjonalne

Wybierając inne odpowiedzi, można wpaść w pułapki związane z terminologią oraz koncepcjami jakości wyrobów odzieżowych. Odpowiedzi takie jak błędy użytkowe, surowcowe czy wykrojów, dotyczą różnych aspektów produkcji odzieży, jednak nie są związane bezpośrednio z jakością szycia. Błędy użytkowe zazwyczaj odnoszą się do problemów wynikających z niewłaściwego użytkowania odzieży przez konsumentów, co nie ma wpływu na proces szycia. Surowcowe błędy związane są z jakością materiałów używanych do produkcji, ale również nie wpływają bezpośrednio na techniki szycia, mimo że mogą przyczynić się do ogólnej jakości wyrobu. Z kolei błędy wykrojów dotyczą niewłaściwego przygotowania wykroju, co z kolei może prowadzić do konfekcyjnych błędów, ale nie jest ich synonimem. W procesie produkcji kluczowe jest zrozumienie, jak każdy etap wpływa na ostateczny produkt. Niekiedy błędne zrozumienie definicji tych terminów prowadzi do mylnych wniosków co do jakości i procedur, które powinny być wdrożone w celu ich eliminacji. W związku z tym, zrozumienie różnicy między tymi kategoriami błędów jest niezbędne dla poprawnego oceniania procesu szycia i jakości wyrobów odzieżowych.

Pytanie 22

Aby pozbyć się fałd poprzecznych z tyłu bluzki pod kołnierzem, należy odpruć kołnierz oraz

A. wszyć go, zwiększając szerokość szwu

B. ściąć tył wzdłuż linii podkroju szyi i barków

C. odciąć krawędź podkroju kołnierza

D. wszyć go, zmniejszając szerokość szwu

Odpowiedzi sugerujące ścięcie krawędzi podkroju kołnierza, wszycie go z większą lub mniejszą szerokością szwu, czy też ścięcie krawędzi tyłu bluzki w sposób inny niż wzdłuż linii podkroju szyi i barków, opierają się na niewłaściwym zrozumieniu konstrukcji odzieży oraz chybionych założeniach odnośnie do problemu fałd poprzecznych. W przypadku ścięcia krawędzi podkroju kołnierza, można doprowadzić do nieodwracalnych uszkodzeń materiału, co w konsekwencji może powodować błędne dopasowanie bluzki w obrębie kołnierza. Z kolei wszycie kołnierza z większą szerokością szwu nie usuwa nadmiaru materiału w tylnej części bluzki, co może zwiększyć ryzyko wystąpienia fałd, a także wpłynąć negatywnie na estetykę i komfort noszenia. Zmniejszenie szerokości szwu również nie jest właściwym rozwiązaniem, ponieważ w przypadku nadmiaru materiału nie rozwiązuje to problemu, a jedynie może spowodować dodatkowe problemy z układem materiału. Te błędne koncepcje opierają się na braku zrozumienia mechaniki dopasowania odzieży oraz roli, jaką odgrywają linie cięcia i konstrukcyjne właściwości materiału. W praktyce, każda zmiana w konstrukcji odzieży powinna być przemyślana i oparta na dokładnych pomiarach oraz analizie proporcji, co jest kluczowe dla uzyskania właściwego dopasowania i komfortu noszenia.

Pytanie 23

Poduszka krawiecka to narzędzie pomocnicze, które służy do prasowania

A. materiału z pokryciem włóknistym

B. materiałów o dużych powierzchniach

C. ukształtowanych części odzieży

D. elementów o prostych liniach

Poduszka krawiecka to super przydatne narzędzie, które ułatwia prasowanie różnych elementów odzieży. W szczególności sprawdza się przy rękawach, kołnierzykach i innych kształtnych częściach, gdzie tradycyjne prasowanie może być ciężkie. Dzięki niej można idealnie wymodelować kształt, bez obaw, że materiał się zniekształci. Przykładowo, prasując rękawy koszul, można łatwo pozbyć się zagnieceń i uzyskać ładny efekt. W profesjonalnym krawiectwie to wręcz standard, żeby korzystać z poduszek krawieckich. Moim zdaniem, to naprawdę podnosi jakość pracy i finalnych efektów, co ma spore znaczenie w branży odzieżowej.

Pytanie 24

Jaką temperaturę prasowania należy ustawić przy wyprasowaniu damskiej spódnicy z tkaniny wełnianej, jeśli na etykiecie producent umieścił symbol żelazka z dwoma kropkami?

A. 120°C

B. 110°C

C. 150°C

D. 200°C

No więc, temperatura prasowania 150°C, którą wskazuje symbol żelazka z dwoma kropkami, jest naprawdę fajna dla tkanin wełnianych. Wełna to naturalny materiał, który może się skurczyć albo przypalić przy zbyt wysokiej temperaturze. Prasując w 150°C, możemy spokojnie pozbyć się zagnieceń, a jednocześnie nie uszkodzimy włókien. Na przykład, kiedy prasujemy spódnicę, warto użyć pary, bo to zmiękcza tkaninę i ułatwia robotę. Dobrze też pamiętać, żeby prasować od wewnętrznej strony lub przez cienką tkaninę – to dodatkowa ochrona przed gorącem. Jak będziesz tak prasować, to tkanina zachowa swoje właściwości i odzież będzie wyglądać świetnie. Zasady dotyczące prasowania wełny są zgodne z tym, jak ogólnie trzeba dbać o odzież, czyli dostosowujemy temperaturę do typu materiału, żeby służył nam dłużej.

Pytanie 25

Jakiego typu noża nie można wykorzystać w krajarkach do dzielenia nakładu na sekcje?

A. Z nożem pionowym

B. Z nożem tarczowym

C. Z nożem wielokątnym

D. Z nożem taśmowym

Wybór krajarki z nożem pionowym, tarczowym lub wielokątnym do rozkroju nakładu na sekcje jest zrozumiałą pomyłką, jednak nie uwzględnia kluczowych różnic w konstrukcji i przeznaczeniu tych narzędzi. Noże pionowe są powszechnie używane w pracy z materiałami, które wymagają precyzyjnego cięcia w różnych kierunkach. W kontekście rozkroju nakładu, ich zdolność do wykonywania cięć wzdłużnych i poprzecznych czyni je idealnym wyborem, dzięki czemu można z łatwością dostosować głębokość cięcia i uzyskać równomierne sekcje. Z kolei noże tarczowe, charakteryzujące się dużą prędkością obrotową, umożliwiają szybkie i efektywne cięcie, co jest szczególnie istotne w produkcji masowej. Ich zdolność do cięcia przez różne materiały sprawia, że są niezwykle wszechstronne. W przypadku noży wielokątnych, ich zastosowanie w krajarkach jest ograniczone do specyficznych aplikacji, gdzie wymagane jest cięcie o określonym kształcie. Powszechnym błędem przy wyborze narzędzi tnących jest ignorowanie specyfiki materiału oraz wymagań produkcyjnych, co prowadzi do niewłaściwych decyzji. Kluczowe jest, aby przed podjęciem decyzji o wyborze narzędzia tnącego, dokładnie zrozumieć jego właściwości oraz zastosowanie w kontekście specyficznych wymagań produkcyjnych.

Pytanie 26

Nieprawidłowy transport zszywanej warstwy materiałów może być spowodowany niewłaściwym

A. prowadzeniem nici górnej ze szpulki do uszka igły

B. nawleczeniem bębenka mechanizmu chwytacza

C. dociskaniem stopką zszywanych warstw materiałów

D. ustawieniem mechanizmów igielnicy i chwytacza

Wybór nieodpowiednich mechanizmów w procesie szycia może prowadzić do nieprawidłowego transportu materiałów, jednak nie jest to głównym czynnikiem wpływającym na jakość szwów. Położenie mechanizmów igielnicy i chwytacza jest istotne, ale ich właściwa konfiguracja zazwyczaj nie ma bezpośredniego wpływu na jakość docisku materiałów. W rzeczywistości te elementy powinny działać zgodnie z założeniami producenta, co zazwyczaj nie prowadzi do problemów z transportem. Prowadzenie nici górnej z szpulki do uszka igły także ma swoje znaczenie, ale jest to bardziej kwestia prawidłowego nawlekania, które nie ma wpływu na jakość docisku materiałów w trakcie szycia. Nawleczenie bębenka mechanizmu chwytacza również nie powinno być źródłem problemów transportowych, o ile bębenek jest prawidłowo zamocowany i nawleczony. Te elementy, mimo że są ważne dla ogólnego funkcjonowania maszyny, nie są bezpośrednimi przyczynami nieprawidłowego transportu zszywanej warstwy materiałów. Często mylone są przyczyny i skutki, co prowadzi do błędnych wniosków dotyczących jakości szycia. Zrozumienie roli docisku w procesie szycia jest kluczowe dla osiągnięcia wysokiej jakości produktów, a ignorowanie tego aspektu może prowadzić do frustracji i niskiej jakości wykonania.

Pytanie 27

Aby rozwiązać zapięcie typu "polo", należy użyć

A. bawełnianych tasiemek dekoracyjnych

B. podszewki o specyficznym zastosowaniu

C. skośnych lamówek pasmanteryjnych

D. plis z głównego materiału

Odpowiedź 'plisy z materiału zasadniczego' jest prawidłowa, ponieważ plisy są techniką wykończeniową, która pozwala na estetyczne i funkcjonalne odszycie zapięcia typu 'polo'. Plisy nadają produktowi elegancki wygląd, a jednocześnie umożliwiają zachowanie odpowiedniej struktury tkaniny. W przypadku zapięcia polo, plisy z materiału zasadniczego najlepiej komponują się z fasonem koszuli, tworząc harmonijną całość. Przykładem zastosowania plis może być klasyczna koszula polo, gdzie plisy na zapięciu podkreślają detale oraz zapewniają komfort noszenia. W branży odzieżowej stosuje się plisy nie tylko ze względów estetycznych, ale także funkcjonalnych, gdyż dobrze wykonane plisy pozwalają na swobodne poruszanie się materiału, co jest istotne podczas noszenia odzieży sportowej czy casualowej. Zgodnie z najlepszymi praktykami, plisy powinny być zszywane starannie, z zachowaniem odpowiednich odstępów, co wpływa na jakość wykończenia oraz trwałość produktu.

Pytanie 28

Dostosowanie sukni princeski zapinanej na guziki z tyłu obejmuje jej przystosowanie do figury oraz wszycie 5 guzików wzdłuż linii środka tyłu. Jak będzie wyglądać koszt usługi, jeżeli cena jednego guzika wynosi 1,20 zł, a wydatki na pracę ocenione zostały na 40,00 zł?

A. 40,00 zł

B. 44,60 zł

C. 46,00 zł

D. 41,20 zł

Poprawna odpowiedź to 46,00 zł, co wynika z dokładnego obliczenia kosztów związanych z przeróbką sukni princeski. Aby obliczyć całkowity koszt usługi, należy dodać koszty robocizny oraz wartość przyszywanych guzików. Koszt robocizny wynosi 40,00 zł. Z kolei cena za jeden guzik to 1,20 zł, a w tym przypadku trzeba przyszyć 5 guzików. Dlatego koszt guzików wynosi 5 * 1,20 zł = 6,00 zł. Sumując te wartości: 40,00 zł (robocizna) + 6,00 zł (guziki) = 46,00 zł. W praktyce, w branży krawieckiej, takie obliczenia są istotne dla określenia finalnej ceny usługi. Warto również pamiętać, że przy ustalaniu cen dobrze jest uwzględnić dodatkowe koszty, takie jak materiały eksploatacyjne, co pozwala na transparentność i rzetelność w ofertach. Dobrą praktyką jest również informowanie klientów o składowych ceny, co zwiększa ich zaufanie i satysfakcję z usług.

Pytanie 29

W celu rozwiązania sporu pomiędzy dwoma pracownikami krojowni zastosowano metodę arbitrażu, w której

A. udziałowcy konfliktu liczą na to, że spór z czasem wygaśnie samoczynnie

B. udziałowcy konfliktu wybierają osobę trzecią - specjalistę, która podejmie decyzję w sprawie rozwiązania konfliktu

C. udziałowcy konfliktu prowadzą rozmowy mające na celu osiągnięcie zgody

D. strony konfliktu korzystają z pomocy mediatora, który wspiera je w prowadzeniu dyskusji

Technika arbitrażu polega na zaangażowaniu osoby trzeciej, która podejmuje decyzję w sprawie rozwiązania konfliktu pomiędzy stronami. Jest to formalny proces, w którym arbiter, będący specjalistą w danej dziedzinie, analizuje sytuację, wysłuchuje argumentów obu stron i na podstawie przedstawionych dowodów podejmuje ostateczną decyzję. Przykładem zastosowania arbitrażu może być sytuacja, w której dwaj pracownicy w zakładzie produkcyjnym mają spór dotyczący podziału obowiązków. Jeśli rozmowy między nimi nie przynoszą rezultatów, mogą zdecydować się na arbitraż, aby uzyskać obiektywną opinię i rozstrzyganie konfliktu przez osobę, która posiada wiedzę na temat specyfiki pracy w danej branży. Arbitraż często jest stosowany w negocjacjach biznesowych i sporach handlowych, ponieważ pozwala na szybkie i efektywne rozwiązanie problemu, bez konieczności angażowania sądów. W profesjonalnych środowiskach dobrze jest stosować arbitraż jako alternatywę dla długotrwałych i kosztownych procesów sądowych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu konfliktami."

Pytanie 30

Jakie informacje, między innymi, powinny być zawarte w szablonie podstawowym elementu odzieżowego?

A. Szerokości szwów oraz podwinięć, punkty montażowe, lokalizacja linii środka elementu

B. Wielkość oraz rodzaj ubrania, kierunek nitki prostej, szerokość materiału

C. Podstawowe linie konstrukcyjne, rodzaj tkaniny, kierunek nitki osnowy

D. Krawędzie i narożniki narażone na uszkodzenia, fason odzieżowy, nazwa elementu wyrobu

Ta odpowiedź dobrze odnosi się do najważniejszych informacji, które muszą być na szablonie podstawowym odzieżowym. Szerokości szwów i podwinięć są naprawdę istotne, bo to wpływa na to, jak końcowy produkt będzie wyglądać i jakie będzie miał wykończenie. Punkty montażowe mówią nam, gdzie powinny być łączone różne części odzieży, co jest kluczowe dla tego, żeby wszystko trzymało się kupy i dobrze pasowało. Położenie linii środka jest ważne, żeby zachować symetrię i proporcje, co w projektowaniu odzieży ma ogromne znaczenie. Wiedza o tych rzeczach jest niezbędna dla konstruktorów i projektantów, bo tylko wtedy mogą zrobić coś, co spełnia normy jakości i estetyki. Dobrym przykładem mogą być instrukcje w specyfikacjach technicznych, które pomagają przy produkcji odzieży, bo mniej jest wtedy błędów w szyciu i to jest według mnie zgodne z najlepszymi praktykami w branży.

Pytanie 31

Kołnierz szalowy do damskiej bluzki jest modelowany na podstawie

A. krzywej podkroju szyi tyłu

B. krzywej podkroju szyi przodu

C. formy tyłu i przodu

D. wykreślonego kąta prostego

Kołnierz szalowy do bluzki damskiej modeluje się przede wszystkim na podstawie krzywej podkroju szyi przodu, co wynika z konieczności zapewnienia odpowiedniego dopasowania i estetyki wykończenia dekoltu. Krzywa ta stanowi główny punkt odniesienia do kształtowania formy kołnierza, ponieważ decyduje o jego konturze oraz o tym, jak kołnierz będzie się układał na sylwetce. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy można zobaczyć w projektowaniu bluzek, gdzie właściwe uformowanie kołnierza przekłada się na komfort noszenia oraz ogólny wygląd odzieży. W dobrych praktykach krawieckich, na etapie projektowania, należy zwrócić uwagę na proporcje i kontury podkroju szyi, aby kołnierz harmonijnie współgrał z całością fasonu. Dodatkowo, znajomość krzywej podkroju szyi przodu umożliwia zastosowanie różnych wariantów kołnierzy, takich jak kołnierze stójkowe czy wykładane, co poszerza możliwości twórcze w projektowaniu odzieży. Standaryzacja wymiarów w tym kontekście jest istotna dla uzyskania powtarzalnych efektów w produkcji odzieży.

Pytanie 32

Jaką metodę obróbki parowej można wykorzystać do eliminacji wyświecenia szwów w ubraniach?

A. Dekatyzowanie

B. Zgniecenie

C. Odprasowanie

D. Naparowanie

Naparowanie to proces, który polega na stosowaniu pary wodnej do usuwania wyświecenia szwów w odzieży. W trakcie naparowania, włókna tkaniny są nawilżane, co pozwala im przywrócić pierwotny kształt oraz elastyczność. Dzięki temu szwy odzyskują swój pierwotny wygląd, a odzież zyskuje estetyczny wygląd. Naparowanie jest szczególnie przydatne w przypadku tkanin naturalnych, takich jak bawełna czy wełna, które mają tendencję do zniekształcania się pod wpływem użytkowania. W praktyce, proces ten można zrealizować za pomocą specjalnych pras do naparowania lub urządzeń parowych, które wygenerują odpowiednią ilość pary. W branży odzieżowej stosowanie naparowania jest uważane za standardową metodę obróbki, co zwiększa jakość finalnych produktów. Warto również zaznaczyć, że naparowanie może być stosowane jako element końcowej obróbki odzieży, co wpływa na ich walory estetyczne oraz trwałość.

Pytanie 33

Jakim szwem powinno się zakończyć dół skróconej spódnicy uszytej z bawełny?

A. Obrębiającym

B. Zwykłym

C. Wpuszczanym

D. Francuskim

Decydując się na inne szwy do wykończenia dołu skróconej spódnicy z tkaniny bawełnianej, można napotkać kilka istotnych problemów. Szw francuski, chociaż estetyczny, jest w rzeczywistości stosowany głównie w przypadku tkanin lekkich i delikatnych, a nie sprawdzi się w przypadku grubszego materiału, jakim jest bawełna. Jego konstrukcja polega na podwójnym fałdowaniu krawędzi, co może prowadzić do zbyt dużej objętości w miejscu wykończenia, co jest niepożądane w spódnicach. Podobnie, szew zwykły, który polega na prostym zszywaniu dwóch kawałków tkaniny, nie zapewnia odpowiedniego zabezpieczenia krawędzi przed strzępieniem. Dodatkowo, może to prowadzić do szybszego zużycia ubrania, co nie jest zgodne z podstawowymi zasadami szycia jakościowego. W kontekście spódnicy, szew wpuszczany, który jest często stosowany do ukrywania szwów wewnętrznych, również nie jest odpowiedni, gdyż nie zabezpiecza krawędzi materiału w wystarczający sposób. Błędem myślowym może być przekonanie, że każdy z tych szwów może być stosowany zamiennie. W rzeczywistości wybór odpowiedniego szwu powinien opierać się na charakterystyce materiału oraz przeznaczeniu gotowego produktu. Użycie nieodpowiedniego szwu może skutkować nie tylko estetyką, ale również funkcjonalnością odzieży, co jest sprzeczne z podstawowymi zasadami projektowania odzieży i szycia. Warto więc zawsze kierować się wiedzą na temat cech i właściwości materiałów oraz technik szycia, aby uniknąć błędów w finalnym produkcie.

Pytanie 34

Jaką metodę prasowania należy użyć do wyprasowania spódnicy damskiej uszytej z lnu?

A. Na sucho z lewej strony

B. Na sucho z prawej strony

C. Na mokro po zwilżeniu materiału

D. Na mokro przy użyciu zaparzaczki

Wybór innych metod prasowania, takich jak prasowanie na sucho po stronie lewej lub prawej, nie jest zalecany dla odzieży z lnu. Prasowanie na sucho, zwłaszcza w wysokich temperaturach, może prowadzić do uszkodzenia włókien lnu, co skutkuje ich kruszeniem się oraz utratą naturalnej struktury. Dodatkowo, prasowanie spódnicy z lnu od zewnętrznej strony (po prawej) może przyczynić się do powstawania nieestetycznych błyszczących plam, co jest efektem nieodpowiedniego traktowania materiału. Kolejną nieprawidłową koncepcją jest korzystanie z zaparzaczki. Choć technika ta polega na wykorzystaniu pary wodnej, jej zastosowanie w przypadku lnu może być problematyczne. Zaparzaczka generuje dużą ilość pary, co może powodować nadmierne nawilżenie tkaniny i prowadzić do deformacji, rozciągania lub uszkodzeń strukturalnych. Użytkownicy często popełniają błąd polegający na myśleniu, że im więcej wilgoci, tym lepiej, co nie jest prawdą. Ostatecznie, optymalne prasowanie lnu wymaga precyzyjnego podejścia i zrozumienia, że nadmierne ciepło oraz niewłaściwa technika mogą trwale zniszczyć materiał. Dlatego kluczowe jest stosowanie odpowiednich metod, które wspierają pielęgnację i trwałość odzieży z lnu.

Pytanie 35

Jakie czynności powinny być zrealizowane w pierwszej kolejności podczas szycia spodni wykończonych paskiem z podtrzymywaczami w talii?

A. Wszyć pasek oraz podtrzymywacze

B. Wszyć zamek błyskawiczny z listewką

C. Zszyć zaszewki, przyszyć kieszenie, wszyć pasek oraz zamek błyskawiczny

D. Zszyć zaszewki, szwy boczne oraz wewnętrzne nogawek

Odpowiedzi, które wskazują na wszywanie zamka błyskawicznego z listewką, wszywanie paska i podtrzymywaczy, a także zszywanie zaszewek oraz kieszeni przed wykonaniem szwów bocznych i wewnętrznych nogawek, mogą wydawać się logiczne, ale w rzeczywistości prowadzą do wielu problemów podczas szycia. Zamek błyskawiczny z listewką, choć istotny, powinien być wszyty dopiero po zakończeniu podstawowych prac konstrukcyjnych. Niewłaściwe podejście do kolejności działań w szyciu może prowadzić do niskiej jakości wykończenia oraz trudności w późniejszym dopasowywaniu spodni. Podobnie, wszywanie paska przed zszywaniem szwów bocznych i wewnętrznych nogawek może skutkować problemami z luźnym dopasowaniem, co jest szczególnie problematyczne w przypadku materiałów elastycznych. W szybkim szyciu spodni, kluczowe jest, aby najpierw ustalić wszystkie wewnętrzne połączenia, co pozwala na lepsze dopasowanie i wykończenie produktu końcowego. Zasady dobrego szycia nakładają na nas obowiązek, aby nie przyspieszać procesu, bo każdy krok ma swoje znaczenie. Zbierając te wszystkie aspekty, można uznać, że każdy krok w procesie szycia powinien być starannie przemyślany i poparty doświadczeniem, aby uniknąć trudności w późniejszych etapach produkcji.

Pytanie 36

Jakie pomiary kontrolne należy wykonać dla figury z wypukłymi plecami i płaską klatką piersiową, aby odpowiednio dopasować podstawowe formy bluzki do sylwetki?

A. SvTt, SvXpTp

B. SyTy, SySvXp

C. ZSv, SvXpTp

D. ZSy, SySvXpTp

Wybór innych zestawów pomiarowych, takich jak ZSy, SySvXpTp, SyTy, SySvXp czy ZSv, SvXpTp, nie uwzględnia kluczowych aspektów dotyczących sylwetki z wypukłymi plecami i płaską klatką piersiową. Na przykład, zestaw ZSy i SySvXp koncentruje się na pomiarach, które nie są wystarczające dla osób z tą specyfiką. ZSy, czyli szerokość szyi, nie jest krytycznym pomiarem w kontekście dostosowywania bluzek do wspomnianej sylwetki. Z kolei SyTy, który odnosi się do długości talii, może być użyty, ale nie dostarcza kompleksowego obrazu, który pomogłby w korekcie pleców. W przypadku ZSv, który również nie odnosi się bezpośrednio do kluczowych wymiarów, mogą wystąpić problemy z dopasowaniem, prowadzące do dyskomfortu noszenia. Przy krawiectwie istotne jest, aby uwzględniać proporcje ciała i kontekst, w którym dana odzież ma być noszona. Niewłaściwe pomiary mogą skutkować niewłaściwym dopasowaniem, co z kolei prowadzi do estetycznych i praktycznych niedociągnięć. Kluczowe jest zrozumienie, że właściwe pomiary są fundamentem każdego procesu konstrukcji odzieży, a ich pominięcie może prowadzić do poważnych problemów w finalnym produkcie, co nie jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży krawieckiej.

Pytanie 37

Jakiej operacji technologicznej nie da się zrealizować na maszynie specjalistycznej z mechanizmem zygzakowym?

A. Zamocowania kieszeni nakładanej

B. Przyszycia zamka błyskawicznego

C. Naszycia aplikacji na elemencie odzieży

D. Wykończenia brzegu wyrobu

Wykończenie brzegu wyrobu, naszycie aplikacji na elemencie odzieży oraz zamocowanie kieszeni nakładanej to operacje, które teoretycznie można realizować na maszynie wyposażonej w mechanizm zygzaka. To mylenie ich funkcji z przyszyciem zamka błyskawicznego może prowadzić do nieporozumień. Każda z wymienionych operacji wykorzystuje charakterystyczny ruch maszyny, aby osiągnąć pożądany efekt estetyczny i funkcjonalny. Przykładowo, wykończenie brzegu wyrobu przy użyciu zygzakowego ściegu pozwala na zabezpieczenie krawędzi materiału przed strzępieniem, co jest kluczowe w produkcji odzieży. Naszywanie aplikacji z kolei korzysta z ruchu zygzaka do precyzyjnego umiejscowienia dekoracyjnych elementów, co sprzyja kreatywności w projektowaniu. Zamocowanie kieszeni nakładanej również odbywa się na maszynach z zygzakiem, umożliwiając szybkie i skuteczne wykonanie tego elementu. Często błędnie zakłada się, że każda operacja wymaga tego samego typu maszyny, co prowadzi do nieefektywnego wykorzystywania dostępnych narzędzi. W rzeczywistości każda z tych operacji ma swoje specyficzne wymagania, a zrozumienie różnic w ich realizacji jest kluczowe dla prawidłowego procesu produkcji odzieży.

Pytanie 38

Zbyt głęboki dekolt z przodu sukni to pomyłka wynikająca z niewłaściwego

A. przeprowadzenia pomiarów krawieckich

B. układania form sukni na materiale

C. wyboru fasonu do sylwetki

D. doboru metod szycia

Głęboki dekolt w przodzie sukni to jeden z typowych błędów, które mogą się zdarzyć przez źle przeprowadzone pomiary krawieckie. Każda sylwetka jest inna, więc mega ważne jest, żeby robić pomiary naprawdę dokładnie. Jak pomiary są zrobione nie tak, to można się łatwo pomylić z wymiarami, co później prowadzi do złego dopasowania. Przykład? Może być tak, że przy pomiarze obwodu szyi wynik jest za mały. Efekt – dekolt wyjdzie za głęboki, co nie wygląda za dobrze i może być niewygodne. W praktyce najlepiej korzystać z metod jak 'body mapping', gdzie odwzorowujemy kształty ciała na podstawie różnych punktów pomiarowych. Używanie miękkich miar krawieckich i spisywanie wyników w formie wykresów też jest polecane przez krawców. Jak będziesz przestrzegać tych podstawowych zasad, to uzyskasz lepsze wymiary, a tym samym lepsze dopasowanie sukni.

Pytanie 39

Jaką ilość materiału bawełnianego o szerokości 150 cm będzie potrzebował krawiec do uszycia damskich spodni rybaczek o długości 80,0 cm, dla osoby o obwodzie bioder 96,0 cm?

A. 176 cm

B. 160 cm

C. 80 cm

D. 88 cm

Odpowiedzi 80 cm, 160 cm i 176 cm są błędne z paru powodów. Jak wybierzesz 80 cm, to może wyglądać na to, że to wystarczająca długość dla spodni o długości 80 cm. Ale nie bierzesz pod uwagę zapasów materiału na szwy i podłożenie, co jest kluczowe. Typowy zapas na szwy to jakieś 1-1,5 cm na stronę, więc w przypadku nóg spodni to może być dodatkowe 4-6 cm. Z kolei 160 cm to za dużo, bo powoduje marnowanie materiału i wyższe koszty. No i nadmiar tkaniny bywa niewygodny, więc nie ma sensu. Odpowiedź 176 cm jest jeszcze gorsza z tej samej przyczyny - robi jeszcze większe straty w materiale. Problem w tym, że nie rozumiesz zasad doboru tkaniny i źle liczysz, co powinno opierać się na dokładnych pomiarach i specyfice kroju. Jak szyjesz spodenki rybaczki, trzeba wszystko przemyśleć i zastosować zasady optymalizacji, co jest ważne w produkcji.

Pytanie 40

Jaką apreturę wykorzystuje się w procesie wykończenia materiałów przeznaczonych na odzież z włókien lnianych?

A. Przeciwkurczliwą

B. Usztywniającą

C. Brudnospieralną

D. Przeciwgniotliwą

Apretura przeciwgniotliwa jest kluczowym procesem w wykończeniu tkanin lnianych, które charakteryzują się naturalną tendencją do gniecenia się. Stosowanie tej apretury pozwala na uzyskanie bardziej estetycznego wyglądu odzieży, co jest istotne w branży odzieżowej. Warto zauważyć, że lniane tkaniny, mimo swoich licznych zalet, takich jak przewiewność i wysoka chłonność, mogą być podatne na zagniecenia, co sprawia, że apretura przeciwgniotliwa jest niezbędna w ich obróbce. Dzięki tym właściwościom, odzież wykonana z lnu zachowuje świeżość i schludność przez dłuższy czas. Przykładem zastosowania apretury przeciwgniotliwej mogą być koszule, które noszone są w różnych warunkach, od formalnych po codzienne. W standardach branżowych, takich jak ISO 3738, podkreśla się znaczenie apretur w poprawie właściwości użytkowych tkanin, co znajduje odzwierciedlenie w praktykach producentów odzieży. Dobrze dobrana apretura przeciwgniotliwa staje się zatem nie tylko elementem estetyki, ale także funkcjonalności odzieży.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej