Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik żywienia i usług gastronomicznych
  • Kwalifikacja: HGT.02 - Przygotowanie i wydawanie dań
  • Data rozpoczęcia: 15 kwietnia 2025 20:09
  • Data zakończenia: 15 kwietnia 2025 20:24

Egzamin zdany!

Wynik: 20/40 punktów (50,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jaką cenę gastronomiczną jednej butelki wina ustali zakład gastronomiczny, jeżeli jej cena detaliczna wynosi 35 zł a marża gastronomiczna wynosi 50%?

A. 52,50 zł
B. 70,00 zł
C. 87,50 zł
D. 62,50 zł
Widziałem, że przy błędnych odpowiedziach sporo osób myli się w obliczeniach dotyczących marży i ceny sprzedaży. Na przykład odpowiedzi jak 70 zł czy 62,50 zł wskazują, że mogło być jakieś nieporozumienie z marżą. Często myli się marżę z narzutem, co prowadzi do błędnych wyników. Marża oblicza się na podstawie ceny sprzedaży, a nie kosztu zakupu. Musisz zrozumieć, że ta marża 50% odnosi się do ceny detalicznej, a nie do tego, ile płacisz za butelkę. W przypadku 70 zł mogło być tak, że ktoś źle dodał 50% do ceny detalicznej, przez co wyszła za wysoka cena. Natomiast w przypadku 62,50 zł, obliczenia mogły być robione na złych założeniach co do marży. Tak czy inaczej, w gastronomii trzeba dobrze ustalać ceny, żeby pokryć koszty, ale nie odstraszyć klientów. Zbyt wysokie ceny mogą ich zniechęcić, a zbyt niskie nie pokryją wydatków. Więc znajomość kalkulacji cen jest naprawdę istotna dla sukcesu w branży gastronomicznej.
Pytanie 2

Ser gouda, który został osuszony i nie przeszedł żadnych zmian mikrobiologicznych, powinien

A. służyć jako przekąska na talerzu serowym
B. zostać bezwzględnie wyrzucony
C. być starty do zapiekanek
D. zostać wykorzystany do dekoracji kanapek
Decyzje dotyczące wykorzystania obsuszonego sera gouda wymagają szczegółowego rozważenia jego właściwości. Wyrzucenie go bez głębszej analizy to marnotrawstwo cennych zasobów, zwłaszcza gdy ser nie wykazuje oznak zepsucia ani mikrobiologicznych zmian. Wiele osób może mylnie sądzić, że taki ser nadaje się tylko do konsumowania w postaci surowej, co ogranicza jego potencjał kulinarny. Użycie sera jako przekąski do talerza serów może być błędnym podejściem, gdyż obsuszony ser nie prezentuje się atrakcyjnie, a jego struktura może być mniej apetyczna w porównaniu do świeżego sera. Również dekoracja kanapek z użyciem obsuszonego sera nie jest najlepszym pomysłem, ponieważ może zniechęcać do spożywania, gdyż nie jest dostatecznie miękki ani aromatyczny. Kluczowe jest zrozumienie, że ser gouda, mimo że może wydawać się nieświeży, wciąż ma wiele do zaoferowania, a jego wykorzystanie w zapiekankach pozwala na zachowanie wartości odżywczych. Przy odpowiednim przetwarzaniu, nawet starszy ser może zyskać na walorach smakowych, co jest zgodne z zasadami kuchni kreatywnej oraz praktykami redukcji odpadów.
Pytanie 3

Największą zawartość cholesterolu ma

A. wątroba wieprzowa
B. białko jaja
C. masło roślinne
D. ser żółty
Wątroba wieprzowa jest najbogatszym źródłem cholesterolu, zawierającym go znacznie więcej niż inne produkty wymienione w pytaniu. Cholesterol jest niezbędny dla organizmu, pełniąc kluczowe funkcje, takie jak synteza hormonów steroidowych, witaminy D oraz kwasów żółciowych, które są niezbędne do trawienia tłuszczów. Wątroba wieprzowa dostarcza dużych ilości nie tylko cholesterolu, ale także białka i witamin, takich jak witamina A, witaminy z grupy B, a także minerałów, jak żelazo i cynk. W praktyce, uwzględnienie wątroby wieprzowej w diecie, w umiarkowanych ilościach, może być korzystne dla osób potrzebujących zwiększonej podaży składników odżywczych, takich jak sportowcy czy osoby rekonwalescencyjne. Warto jednak pamiętać, że nadmierne spożycie cholesterolu może prowadzić do problemów zdrowotnych, takich jak miażdżyca. Dlatego zaleca się, aby dieta była zrównoważona, a źródła cholesterolu były umiarkowane. W kontekście dietetyki, wątroba wieprzowa powinna być spożywana z uwzględnieniem ogólnych zasad zdrowego odżywiania. Warto również zwrócić uwagę na biotechnologię i hodowlę zwierząt, które mają wpływ na jakość produktów mięsnych.
Pytanie 4

Końcowe przygotowanie warzyw ugotowanych w niewielkiej ilości wody, posypanych mąką ziemniaczaną i ponownie zagotowanych, to

A. garnirowanie
B. glazurowanie
C. klarowanie
D. zasmażanie
Zasmażanie to technika, w której mąka jest podsmażana na tłuszczu, co ma na celu nadanie potrawie smaku oraz zagęszczenie sosów. Chociaż mąka jest używana w obu przypadkach, różni się ona od glazurowania, ponieważ nie zakłada bezpośredniego gotowania warzyw w wodzie w celu ich wykończenia. Ponadto, zasmażanie stosuje się głównie w kontekście przygotowania sosów lub zup, a nie jako technikę wykończenia warzyw. Klarowanie to proces, który ma na celu usunięcie zanieczyszczeń, zmętnienia lub osadów z płynów, takich jak buliony czy soki. Choć jest to istotna technika w kuchni, nie ma związku z glazurowaniem warzyw. Garnirowanie odnosi się do dekorowania potraw, co również nie oddaje istoty glazurowania, które koncentruje się na przygotowaniu warzyw. W związku z tym, błędne odpowiedzi wynikają z mylnego zrozumienia terminologii kulinarnej oraz sposobu przygotowywania potraw. Kluczowe jest zrozumienie, że każda z tych technik ma swoje konkretne zastosowanie i nie są one wymienne. Warto zwracać uwagę na różnice między nimi, aby poprawnie stosować odpowiednie metody w praktyce kulinarnej.
Pytanie 5

Umieszczanie przyprawionych kawałków słoniny wewnątrz fragmentów chudej wołowiny przeznaczonej do duszenia to

A. szpikowanie.
B. bejcowanie.
C. solenie.
D. tablerowanie.
Peklowanie, tablerowanie oraz bejcowanie to różne procesy przetwarzania mięsa, które są często mylone z szpikowaniem. Peklowanie polega na konserwowaniu mięsa poprzez zastosowanie soli, cukru oraz przypraw, co pozwala na wydłużenie jego trwałości oraz nadanie charakterystycznego smaku. Nie jest to jednak metoda, która wpływa na strukturę mięsa poprzez dodanie tłuszczu wewnątrz, jak ma to miejsce w przypadku szpikowania. Tablerowanie oznacza natomiast proces krojenia mięsa w plastry i układania ich w formie, co nie ma związku z wypełnianiem ich tłuszczem. Bejcowanie to technika polegająca na marynowaniu mięsa w płynnych mieszankach przypraw, co również nie ma na celu poprawy struktury, lecz głównie wzbogacenie smaku. Te pomyłki często wynikają z niepełnego zrozumienia celu i efektów poszczególnych metod kulinarnych. Wiedza na temat różnic między tymi procesami jest kluczowa dla profesjonalnych kucharzy i entuzjastów gotowania, aby mogli oni świadomie stosować odpowiednie techniki w zależności od pożądanych rezultatów w kuchni.
Pytanie 6

Ser kremowy w stylu brie klasyfikowany jest jako ser

A. twardy.
B. półtwardy.
C. pleśniowy.
D. topiony.
Ser kremowy typu brie należy do serów pleśniowych, co oznacza, że jest produkowany z mleka krowiego i charakteryzuje się specyficznym procesem dojrzewania przy użyciu kultur pleśniowych. W przypadku brie, jego biała skórka jest efektem działania pleśni Penicillium candidum, która nie tylko nadaje charakterystyczny smak, ale również wpływa na teksturę sera. Sery pleśniowe, w tym brie, są często stosowane w kuchni francuskiej, a ich delikatny smak sprawia, że idealnie komponują się z różnorodnymi dodatkami, takimi jak orzechy, owoce czy wina. W restauracjach i podczas degustacji serów, brie jest często serwowany jako element deski serów, co podkreśla jego walory smakowe oraz estetyczne. Zrozumienie klasyfikacji serów, w tym ich podziału na pleśniowe, twarde, półtwarde i topione, jest kluczowe dla profesjonalnych kucharzy i sommelierów, którzy pragną dobierać odpowiednie akompaniamenty do serów podczas serwowania potraw.
Pytanie 7

Odzież ochronna dla kucharza pracującego w kuchni gorącej powinna być zrobiona z materiału

A. trudnopalnego
B. syntetycznego
C. łatwopalnego
D. impregnowanego
Strój ochronny kucharza pracującego w kuchni gorącej powinien być wykonany z materiału trudnopalnego, ponieważ zapewnia on ochronę przed wysokimi temperaturami oraz płomieniami, które mogą występować w trakcie przygotowywania potraw. Materiały trudnopalne charakteryzują się zwiększoną odpornością na ogień, co minimalizuje ryzyko poparzeń i urazów w sytuacjach awaryjnych. Przykładem mogą być specjalistyczne uniformy wykonane z tkanin takich jak Nomex czy Kevlar, które są powszechnie stosowane w gastronomii. Te materiały nie tylko chronią kucharzy przed ogniem, ale również przed wysoką temperaturą, co jest szczególnie ważne w kuchniach, w których smażenie, pieczenie lub grillowanie są na porządku dziennym. Przestrzeganie standardów bezpieczeństwa w miejscu pracy, takich jak normy OSHA (Occupational Safety and Health Administration), podkreśla znaczenie stosowania odzieży ochronnej z materiałów trudnopalnych, co jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa personelu kuchennego i zmniejszenia ryzyka wypadków.
Pytanie 8

Obiekt gastronomiczny, który serwuje dania kuchni polskiej, regionalnej oraz specjały innych kultur, to

A. jadłodajnia
B. pub piwny
C. bar espresso
D. restauracja folklorystyczna
Bar espresso to miejsce, które skupia się głównie na serwowaniu kawy, zwłaszcza espresso i różnych napojów kawowych, takich jak cappuccino czy latte. Jego oferta nie obejmuje pełnych posiłków, co oznacza, że nie jest odpowiednim terminem na opisanie zakładu, który serwuje potrawy kuchni polskiej i innych narodów. Jadłodajnia to z kolei lokal, który zazwyczaj oferuje prostsze i tańsze posiłki, ale również nie koncentruje się na różnorodności kuchni, a raczej na prostych daniach codziennych. Pub piwny to miejsce, które głównie skupia się na napojach alkoholowych, a chociaż często można w nim znaleźć przekąski, nie jest to lokal, który specjalizuje się w kuchni polskiej czy regionalnej. Odróżnienie tych typów lokali jest kluczowe w kontekście branży gastronomicznej. Właściciele, planując swoje menu i ofertę, muszą być świadomi różnic i specyfiki każdego z tych miejsc. Typowe błędy myślowe, prowadzące do wyboru niewłaściwej odpowiedzi, często wynikają z mylnego utożsamiania różnych typów lokali gastronomicznych oraz ich funkcji. Ważne jest, aby zrozumieć, że różnorodność kuchni i tradycji, jakie oferuje restauracja folklorystyczna, jest unikalna i nieporównywalna z innymi wymienionymi kategoriami.
Pytanie 9

W niemieckim serwisie surówkę warzywną do dania głównego należy serwować

A. na talerzu zakąskowym
B. w metalowym pucharku
C. na półmisku
D. w nelsonce
Odpowiedzi takie jak "w pucharku metalowym", "na półmisku" oraz "w nelsonce" są nieodpowiednie w kontekście serwowania surówki warzywnej w tradycyjnej niemieckiej kuchni. Pucharek metalowy, choć praktyczny w pewnych zastosowaniach, nie jest odpowiednim naczyniem do podawania surówki, ponieważ może nie sprzyjać estetycznemu wykończeniu potrawy. Metalowe naczynia często kojarzą się z surowym lub industrialnym stylem, co nie wpisuje się w konwencję bardziej domowych i przytulnych dań, jakimi są surówki. Półmisek z kolei, choć używany do serwowania większych porcji, może zniechęcać gości do próbowania surówki, ponieważ nie oferuje indywidualnych porcji. Wyjątkowe dania powinny być podawane w sposób, który ułatwia ich degustację, a talerz zakąskowy idealnie wpisuje się w tę potrzebę. Z kolei nelsonka, będąca naczyniem do serwowania zup lub sosów, również nie jest właściwa do surówki, która potrzebuje przestrzeni na talerzu, aby zachować świeżość i atrakcyjność wizualną. Te błędne koncepcje mogą wynikać z nieznajomości standardów serwowania potraw oraz z braku uwagi na estetykę oraz doświadczenie kulinarne gości, które są niezwykle ważne w profesjonalnej gastronomii.
Pytanie 10

Jaką metodą przeprowadza się wstępne przygotowanie surowca czystego?

A. obieranie
B. sortowanie
C. formowanie
D. płukanie
Płukanie, obieranie oraz sortowanie to procesy, które często mylone są z formowaniem, jednak w rzeczywistości pełnią one różne funkcje w obróbce wstępnej czystej. Płukanie, na przykład, służy do usuwania zanieczyszczeń lub pozostałości chemikaliów z powierzchni surowców, co jest niezbędne dla zapewnienia bezpieczeństwa żywności. Niemniej jednak, nie ma to związku z nadawaniem kształtu produktowi, co jest kluczowym elementem formowania. Obieranie jest procesem, który polega na usuwaniu skórki lub zewnętrznych warstw owoców i warzyw, co może wpływać na ich teksturę i smak, ale również nie wiąże się z formowaniem. Z kolei sortowanie polega na klasyfikacji produktów według określonych kryteriów, takich jak wielkość, jakość czy dojrzałość, co ma na celu zapewnienie jednorodności surowców przed dalszą obróbką. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie tych procesów z formowaniem, co prowadzi do nieporozumień w zakresie technologii obróbczej. Aby skutecznie stosować techniki obróbki wstępnej, ważne jest zrozumienie ich odmiennych funkcji oraz zastosowań w kontekście całego procesu produkcji żywności. Wiedza ta jest kluczowa dla efektywnej produkcji oraz zapewnienia jakości i bezpieczeństwa produktów końcowych.
Pytanie 11

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 12

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 13

Dodatkiem do żywności, który hamuje rozwój mikroorganizmów, jest

A. konserwant.
B. emulgator.
C. przeciwutleniacz.
D. regulator.
Konserwanty to dodatki do żywności, które mają na celu hamowanie rozwoju drobnoustrojów, takich jak bakterie, pleśnie i drożdże, co znacząco wydłuża trwałość produktów spożywczych. Ich działanie polega na inhibicji procesów fermentacyjnych oraz na zapobieganiu psuciu się żywności, co ma kluczowe znaczenie dla bezpieczeństwa i jakości żywności. Przykładami konserwantów są kwas benzoesowy, azotyn sodu oraz sorbinian potasu. Zastosowanie konserwantów jest regulowane przez przepisy prawa żywnościowego, które określają dopuszczalne ich stężenia oraz konkretne grupy produktów, w których mogą być stosowane. Dobrym przykładem są wędliny, które dzięki dodatkom konserwującym mogą być przechowywane dłużej, zachowując swoją świeżość oraz walory sensoryczne. Oprócz przedłużania trwałości, konserwanty pomagają w ochronie zdrowia konsumentów, minimalizując ryzyko zatrucia pokarmowego spowodowanego obecnością patogenów.
Pytanie 14

Gdy pracownik się skaleczył, jego krew przedostała się do mielonego mięsa. W takiej sytuacji powinno się to mięso

A. wykorzystać w dalszej produkcji
B. poddawać obróbce cieplnej
C. przeznaczyć do utylizacji
D. mocno doprawić przyprawami
Odpowiedź o przeznaczeniu mięsa do utylizacji jest prawidłowa z uwagi na istotne zagrożenia zdrowotne związane z obecnością krwi pracownika w mięsie mielonym. Krew może być nośnikiem różnorodnych patogenów, w tym bakterii, wirusów oraz pasożytów, które mogą prowadzić do poważnych chorób pokarmowych. W branży spożywczej, szczególnie w produkcji mięsa, kluczowe jest przestrzeganie zasad bezpieczeństwa żywności, które są zgodne z normami HACCP (Hazard Analysis and Critical Control Points). Zgodnie z tymi zasadami, wszelkie zanieczyszczenia biologiczne muszą być eliminowane, aby zminimalizować ryzyko dla konsumentów. W praktyce, mięso, które mogło być zanieczyszczone krwią, powinno być natychmiast usunięte z obiegu i zutylizowane, aby zapobiec ewentualnym zagrożeniom zdrowotnym dla klientów. Utylizacja takiego mięsa jest nie tylko działaniem zgodnym z przepisami, ale także wyrazem dbałości o zdrowie publiczne i odpowiedzialności producentów.
Pytanie 15

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 16

Zdezynfekowane jaja należy przechowywać

A. na regale w kuchni w czystej misce.
B. w lodówce w wytłaczarkach.
C. w lodówce w czystej misce.
D. na regale w kuchni w wytłaczarkach.
Trzymanie zdezynfekowanych jaj na regale w kuchni, nawet w jakiejś wytłaczarce, czy czystej misce, to pomysł, który może nie być najlepszy. Regał w kuchni często nie zapewnia odpowiedniej temperatury, a to sprzyja rozwojowi bakterii. Jaja to produkty, które szybko się psują, więc, jak je trzymasz w temperaturze pokojowej, to idealne warunki dla drobnoustrojów. Wytłaczarki mogą chronić jaja przed uszkodzeniem, ale nie zapewniają wentylacji ani kontroli temperatury, co jest ważne, by jaja były świeże. Dodatkowo, trzymanie ich w miejscach narażonych na zanieczyszczenia, jak kurz czy inne jedzenie, zwiększa ryzyko, że się popsują. Nawet czyste miski na regale nie chronią przed wpływami z zewnątrz. Według standardów bezpieczeństwa żywności, jaja powinny być trzymane tak, żeby miały jak najmniejszy kontakt z innymi produktami i w odpowiedniej temperaturze. Jak się tego nie przestrzega, to jaja mogą się szybko psuć, a nawet mogą być zagrożeniem zdrowotnym, jak zatrucia pokarmowe.
Pytanie 17

Do pieczonego indyka najlepiej dobierać wino?

A. czerwone wytrawne
B. białe półsłodkie
C. białe wytrawne
D. czerwone półsłodkie
Wina czerwone, zarówno wytrawne, jak i półsłodkie, nie są zalecane do pieczonego indyka, ponieważ ich intensywność smakowa może przytłoczyć delikatniejsze aromaty mięsa. Czerwone wina często mają wyższe taniny, co może prowadzić do nieprzyjemnych kontrastów z określonymi przyprawami stosowanymi w potrawach drobiowych. Na przykład, podanie czerwonego wytrawnego wina do pieczonego indyka może spowodować, że mięso wyda się bardziej suche, a jego smak mniej wyrazisty. Półsłodkie czerwone wina mogą dodatkowo wprowadzać niepożądane nuty słodyczy, które niekompatybilnie łączą się z wytrawnym profilem dania. Warto również dodać, że białe półsłodkie wino, choć może być atrakcyjne dla niektórych smakoszy, nie pasuje do klasycznych standardów pairingowych, które preferują wina o wytrawnej strukturze do dań mięsnych. Wino powinno podkreślać atuty potrawy, a nie konkurować z nimi, co jest często błędnie interpretowane przez osoby wybierające wina na podstawie osobistych preferencji, a nie na podstawie sprawdzonych praktyk kulinarnych.
Pytanie 18

Kawior serwuje się jako

A. słodki wyrób kuchni włoskiej
B. zupę kuchni węgierskiej
C. napój kuchni bałkańskiej
D. przystawkę kuchni rosyjskiej
Kawior jest tradycyjnym przysmakiem, który głównie pochodzi z ryb, takich jak jesiotr, i jest szczególnie popularny w kuchni rosyjskiej. W kontekście gastronomii, kawior uznawany jest za luksusowy produkt, często podawany jako zakąska. W Rosji podaje się go z różnymi dodatkami, takimi jak bliny (małe naleśniki), śmietana czy cebula. Kawior może być serwowany na zimno jako element eleganckiego przyjęcia lub bankietu. Standardy kulinarne w wysokiej gastronomii podkreślają znaczenie jakości kawioru, który powinien być świeży oraz odpowiednio przechowywany. Jego smak i aromat są delikatne, co sprawia, że dobrze komponuje się z innymi składnikami, w zależności od lokalnych tradycji kulinarnych. Znajomość serwowania kawioru oraz jego właściwości smakowych jest istotna dla każdego, kto zajmuje się gastronomią, gastronomią wysoką czy organizacją wydarzeń kulinarnych.
Pytanie 19

Na uroczystości typu lampka wina serwuje się

A. kawę, herbatę oraz słodycze
B. napoje alkoholowe i bezalkoholowe oraz lekkie przekąski
C. dania ciepłe oraz napoje alkoholowe
D. napoje alkoholowe i bezalkoholowe, kawę oraz wyroby cukiernicze
Odpowiedź wskazująca na podawanie napojów alkoholowych i bezalkoholowych oraz skromnych przekąsek jest prawidłowa, ponieważ lamka wina to wydarzenie, które ma charakter mniej formalny i skoncentrowane jest na towarzyskim aspekcie spotkania. W ramach tego typu przyjęć, kluczowe jest, aby goście mieli możliwość wyboru napojów, co wyraża się w oferowaniu zarówno alkoholi, jak i napojów bezalkoholowych dla tych, którzy preferują opcje niealkoholowe. Skromne przekąski, takie jak orzeszki, chipsy czy koreczki, są idealnym uzupełnieniem napojów, ponieważ nie dominują nad nimi w kontekście kulinarnym, ale są wystarczająco atrakcyjne, aby umilić czas spędzony w towarzystwie innych. W branży cateringowej oraz podczas organizacji eventów tego rodzaju, zaleca się przestrzeganie ogólnych zasad związanych z doborem menu, które powinno być dostosowane do charakteru wydarzenia oraz preferencji gości. Umożliwia to stworzenie przyjemnej atmosfery oraz sprzyja integracji uczestników.
Pytanie 20

Daną potrawą kuchni włoskiej, przygotowaną z dużych kawałków makaronu wypełnionego nadzieniem i zapiekanego, jest

A. lasagne
B. ravioli
C. spaghetti
D. polenta
Lasagne to tradycyjna potrawa kuchni włoskiej, która składa się z dużych, płaskich płatków makaronu, które są przekładane różnorodnymi farszami, zwykle na bazie mięs, warzyw oraz serów, a następnie zapiekane w piekarniku. Kluczowym elementem lasagne jest zastosowanie sosu beszamelowego i sosu pomidorowego, które nadają potrawie charakterystyczny smak i konsystencję. Warto zaznaczyć, że lasagne może być przygotowywana na wiele sposobów, w tym w wersji wegetariańskiej z warzywami. Potrawa ta doskonale ilustruje zasady kuchni włoskiej, które kładą nacisk na świeże składniki, prostotę przy przygotowaniu oraz harmonię smaków. Przygotowując lasagne, warto pamiętać o tym, aby nie przesadzić z ilością sosu, co może wpłynąć na konsystencję dania. Przykładowo, popularne jest dodawanie do farszu ricotty, co nie tylko poprawia smak, ale także teksturę potrawy. Lasagne jest idealnym daniem na specjalne okazje, takie jak rodzinne obiady czy święta.
Pytanie 21

Najkrócej w optymalnych warunkach chłodniczych należy przechowywać

A. czereśnie.
B. maliny.
C. śliwki.
D. borówki.
Maliny to dość delikatne owoce, które potrzebują specjalnych warunków, żeby długo zachować świeżość i jakość. Jak się je dobrze schłodzi, w temp. od 0 do 2°C, mogą leżeć około 5-7 dni. Ale uwaga, są bardzo wrażliwe na wszelkie uszkodzenia oraz na różne mikroskopijne robaczki, dlatego ważne, żeby odpowiednio je pakować i przewozić. Najlepiej używać opakowań wentylowanych, bo to pozwala na krążenie powietrza i zmniejsza ryzyko pleśni czy gnicia. I pamiętaj, maliny powinny być zbierane, kiedy są w pełni dojrzałe, bo to wpływa na ich smak. Jak dobrze się zarządza chłodzeniem, to maliny można transportować na długie odległości, co jest mega istotne w międzynarodowym handlu, gdzie świeżość ma kluczowe znaczenie.
Pytanie 22

Zaprezentowany proces produkcyjny ilustruje etapy przygotowania <p style="text-align: center;"><i>Obróbka wstępna brudnych ziemniaków → rozdrabnianie → mieszanie składników → formowanie → smażenie</i></p>

A. placków z ziemniaków
B. pyz z ziemniaków
C. ziemniaków nadziewanych
D. ziemniaków purée
Odpowiedź 'placków ziemniaczanych' jest poprawna, ponieważ przedstawiony schemat produkcyjny idealnie odzwierciedla proces przygotowania tej potrawy. Obróbka wstępna brudnych ziemniaków polega na ich myciu, a następnie rozdrabnianie pozwala na uzyskanie odpowiedniej konsystencji masy ziemniaczanej, co jest kluczowe dla uzyskania placków. Mieszanie składników, takich jak cebula, jajka i przyprawy, jest niezbędne dla nadania smaku i tekstury. Następnie formowanie masy w kształt placków oraz ich smażenie na złoty kolor to typowe etapy produkcji placków ziemniaczanych, które są bardzo popularnym daniem w kuchni polskiej. Dodatkowo, placki ziemniaczane mogą być podawane z różnorodnymi dodatkami, takimi jak śmietana, sosy czy nawet gulasz, co czyni je wszechstronnym daniem. Przygotowywanie placków ziemniaczanych jest zgodne z zasadami dobrej praktyki produkcyjnej, zapewniającym bezpieczeństwo i jakość żywności. W branży gastronomicznej warto zwrócić uwagę na odpowiednie przechowywanie oraz wykorzystanie surowców, co wpływa na końcowy efekt potrawy.
Pytanie 23

Siekaną polędwicę wołową, która ma być użyta do befsztyku tatarskiego, powinno się przechowywać w warunkach chłodniczych maksymalnie

A. 2 godziny
B. 1 dzień
C. 8 godzin
D. 2 dni
Przechowywanie siekanej polędwicy wołowej jako surowego mięsa ma swoje specyficzne wymagania, które są często mylone. Odpowiedzi sugerujące, że polędwicę można przechowywać przez jeden dzień, osiem godzin lub dwa dni, są niezgodne z zasadami bezpieczeństwa żywności. Surowe mięso, niezależnie od jego rodzaju, jest szczególnie podatne na kontaminację bakteryjną po upływie krótkiego czasu w temperaturze pokojowej. Temperatura pokojowa sprzyja rozwojowi bakterii, a po dwóch godzinach mięso zaczyna stawać się niebezpieczne do spożycia. Przykład błędnego myślenia to założenie, że mięso, które wygląda i pachnie dobrze, jest bezpieczne do spożycia. Takie podejście ignoruje fakt, że wiele patogenów nie wpływa na wygląd czy zapach żywności, a ich obecność może być niebezpieczna dla zdrowia. Przepisy dotyczące przechowywania żywności, w tym te oparte na HACCP, jednoznacznie wskazują na konieczność szybkiego spożycia surowego mięsa lub jego przechowywania w odpowiednio niskich temperaturach do momentu jego obróbki. Dlatego istotne jest, aby stosować się do zasad dotyczących czasu przechowywania surowych produktów mięsnych, co ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia bezpieczeństwa konsumentów.
Pytanie 24

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 25

Cierpki smak owoców aronii jest spowodowany przez

A. benzoesany
B. związki pektynowe
C. antocyjany
D. garbniki
Odpowiedzi, które nie wskazują na garbniki, opierają się na nieporozumieniu dotyczącym chemicznych składników odpowiedzialnych za smak owoców aronii. Benzoesany są pochodnymi kwasu benzoesowego, często stosowanymi jako konserwanty w przemyśle spożywczym, ale nie mają one wpływu na smak owoców. Antocyjany są barwnikami odpowiedzialnymi za czerwoną, fioletową i niebieską barwę owoców, co również nie tłumaczy ich cierpkiego smaku. Związki pektynowe, z kolei, to polisacharydy mające kluczowe znaczenie dla struktury i gęstości produktów spożywczych, ale nie są one odpowiedzialne za smak. Typowy błąd myślowy, który prowadzi do tych pomyłek, to mylenie różnych grup związków chemicznych oraz ich funkcji. Zrozumienie, że smak jest wynikiem interakcji wielu komponentów, jest kluczowe w analizowaniu profili smakowych produktów spożywczych. W kontekście aronii, to garbniki są kluczowymi graczami, a nie inne związki, które pełnią inne funkcje w układzie chemicznym owoców.
Pytanie 26

W restauracji do serwowania dużych porcji dań głównych przez kelnera wykorzystuje się

A. salaterki, noże i widelce
B. salaterki i sosjerki
C. półmiski, łyżki i widelce
D. kokilki oraz wazy
Niepoprawne odpowiedzi odnoszą się do nieodpowiednich narzędzi oraz koncepcji związanych z serwowaniem dań w restauracjach. Kokilki i wazy są używane głównie do podawania zup, deserów lub małych porcji, a nie do serwowania dań głównych. Użycie tych naczyń w kontekście wieloporcjowym nie jest zgodne z standardami serwowania potraw, które wymagają większych porcji i odpowiednich naczyń. Salaterki i sosjerki, chociaż służą do podawania sałat i sosów, nie są wystarczające do serwowania dań głównych, co ogranicza ich zastosowanie w tym kontekście. Noże i widelce, chociaż są niezbędnymi narzędziami do spożywania jedzenia, nie obejmują aspektu prezentacji potraw, co jest kluczowe w gastronomii. Typowym błędem myślowym jest skupienie się wyłącznie na narzędziach do spożywania jedzenia bez uwzględnienia kontekstu serwowania. W branży gastronomicznej kluczowe jest zrozumienie, że każda potrawa wymaga odpowiednich naczyń i narzędzi, co przyczynia się do lepszego doświadczenia kulinarnego gości.
Pytanie 27

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 28

Brukselka należy do warzyw

A. owocowych.
B. kapustnych.
C. liściowych.
D. rzepowatych.
Brukselka, czyli tak zwana Brassica oleracea var. gemmifera, to rodzaj kapusty i przez to zaliczamy ją do warzyw kapustnych. Warzywa kapustne, do których należą też brokuły, kalafiory czy jarmuż, są pełne witamin, minerałów i błonnika. Dietetycy polecają ich spożycie, bo mają pozytywny wpływ na zdrowie, na przykład zmniejszają ryzyko chorób serca czy różnych nowotworów. Dodatkowo, brukselka to dobre źródło antyoksydantów, jak witamina C i K, które wspierają nasz układ odpornościowy oraz dbają o kości. W uprawach często stosuje się te warzywa w płodozmianie, co jest świetnym sposobem na walkę z chorobami glebowymi i podniesienie plonów. Warto też wiedzieć, że jeśli dobrze przygotujesz brukselkę, może być pysznym i zdrowym dodatkiem do wielu potraw, więc warto ją włączyć do swojej diety.
Pytanie 29

Jakie właściwości ma fasola typu flageolet?

A. Niedojrzałe nasiona w kolorze zielonym o delikatnym smaku
B. Młode, pozbawione włókien strąki oraz nasiona
C. Ziarna suche, o intensywnym aromacie i słodkim smaku
D. Dojrzałe, czarne ziarna o kształcie nerkowatym
Wybór odpowiedzi zawierających stwierdzenia o dojrzałych ziarnach, ich suchym charakterze oraz intensywnych aromatach jest błędny, ponieważ te cechy nie odnoszą się do fasoli typu flageolet. Fasola ta, w przeciwieństwie do dojrzałych, suchych ziaren, to roślina, której nasiona są zbierane w fazie niedojrzałej, co nadaje im świeżość oraz delikatny smak. Odpowiedzi wskazujące na czarne ziarna o nerkowatym kształcie mylą flageolet z innymi odmianami fasoli, takimi jak czarna fasola, która jest zupełnie inną kategorią, zarówno pod względem koloru, jak i zastosowania kulinarnego. Użytkownicy mogą również błędnie myśleć, że suche ziarna fasoli flageolet mają mocny aromat. W rzeczywistości, fasola flageolet jest ceniona za subtelny smak, który doskonale komponuje się z innymi składnikami potraw. W kontekście dobrych praktyk kulinarnych, warto podkreślić znaczenie znajomości różnych odmian fasoli i ich specyficznych cech, co pozwala na lepsze dopasowanie składników do przepisów, a także na osiągnięcie zamierzonych efektów smakowych w potrawach. Takie zrozumienie różnic pomiędzy odmianami fasoli jest kluczowe dla każdego, kto pragnie rozwijać swoje umiejętności kulinarne i tworzyć dania o wysokiej jakości.
Pytanie 30

W skład jakich substancji chemicznych wchodzą aminokwasy?

A. węglowodanów.
B. białek.
C. tłuszczów.
D. witamin.
Pojęcie aminokwasów i ich rola w organizmach żywych jest kluczowe dla zrozumienia biochemii, jednak niektóre odpowiedzi mogą prowadzić do błędnych wniosków. Aminokwasy nie są składnikami witamin, które są niezależnymi substancjami organicznymi wymaganymi przez organizm w niewielkich ilościach do prawidłowego funkcjonowania. Witamina D, na przykład, jest syntetyzowana w skórze z cholesterolu pod wpływem promieniowania UV i nie zawiera aminokwasów w swojej strukturze. Tłuszcze, będące źródłem energii, również nie są bezpośrednio związane z aminokwasami. Składają się z glicerolu i kwasów tłuszczowych, a ich funkcje obejmują magazynowanie energii oraz tworzenie błon komórkowych, ale nie mają związku ze strukturą białek. Węglowodany, będące głównym źródłem energii dla organizmu, również nie mają związku z aminokwasami. W rzeczywistości, węglowodany składają się głównie z monosacharydów i nie uczestniczą w syntezie białek. Kluczowym błędem myślowym jest mylenie różnych grup związków biologicznych i ich funkcji w organizmach, co może prowadzić do niepełnego zrozumienia znaczenia białek oraz ich budulca, czyli aminokwasów. Ważne jest, aby zrozumieć, że aminokwasy pełnią unikalne funkcje i są niezbędne dla organizmu, natomiast witaminy, tłuszcze i węglowodany mają swoje specyficzne role, które są niezależne od białek.
Pytanie 31

Jaką metodę konserwacji zastosowano do produkcji ogórków kiszonych?

A. Fizyczną
B. Biologiczną
C. Skojarzoną
D. Chemiczną
Odpowiedź 'biologiczna' jest poprawna, ponieważ ogórki kiszone są produktem fermentacji mlekowej, w której biorą udział bakterie kwasu mlekowego. Ten proces jest wynikiem aktywności mikroorganizmów, które przekształcają cukry zawarte w ogórkach w kwas mlekowy, co nie tylko konserwuje warzywa, ale także nadaje im charakterystyczny smak i zapach. W praktyce, proces ten polega na umieszczeniu świeżych ogórków w solance, co sprzyja rozwojowi pożądanych bakterii, a jednocześnie hamuje rozwój patogenów. Standardy jakości dotyczące produkcji ogórków kiszonych określają, że fermentacja powinna przebiegać w kontrolowanych warunkach, aby zapewnić bezpieczeństwo żywności. Dobrze przeprowadzona fermentacja mlekowa prowadzi do zachowania cennych składników odżywczych, takich jak witaminy z grupy B oraz probiotyki, które wspierają zdrowie układu pokarmowego. W branży żywnościowej, zdrowe praktyki fermentacji są kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości produktów.
Pytanie 32

Brązowy osad, który pojawia się podczas gotowania rosołu, jest rezultatem

A. wytapiania lipidów
B. pęcznienia żelatyny
C. karmelizacji monosacharydów
D. denaturacją białek prostych
Denaturacja białek prostych jest kluczowym procesem, który zachodzi podczas gotowania rosołu. W wyniku podgrzewania białka, takie jak te znajdujące się w mięsie i kościach, ulegają denaturacji, co powoduje ich rozkład oraz uwolnienie związków aromatycznych i smakowych. Właśnie te białka, a zwłaszcza kolagen, są odpowiedzialne za powstawanie brązowej piany. Denaturacja białek wpływa również na klarowność rosołu – im bardziej białka są denaturowane, tym mniej zanieczyszczeń i osadów pozostaje w finalnym produkcie. W praktyce, aby uzyskać jak najlepszy rosół, zaleca się gotowanie go na wolnym ogniu, co pozwala na łagodną denaturację białek i wydobycie pełni smaku. Dodatkowo, umiejętność obserwacji powstawania piany pozwala kucharzom na lepsze zrozumienie procesów kulinarnych, co jest istotne w profesjonalnej gastronomii, gdzie jakość potraw jest kluczowa.
Pytanie 33

W jakiej sekwencji powinny być rozmieszczone meble oraz urządzenia w zmywalni naczyń stołowych?

A. Wyparzacz, kosze na odpady, zlewozmywak, stoły
B. Stoły, kosze na odpady, zlewozmywak, wyparzacz
C. Stoły, wyparzacz, zlewozmywak, kosze na odpady
D. Wyparzacz, stoły, zlewozmywak, kosze na odpady
Ustawienie mebli i urządzeń w zmywalni naczyń stołowych w kolejności: stoły, kosze na odpadki, zlewozmywak, wyparzacz, jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie ergonomii oraz efektywności procesów mycia. Stoły robocze powinny być umiejscowione jako pierwsze, aby zapewnić wygodne miejsce do odkładania brudnych naczyń. Kosze na odpadki powinny znajdować się w pobliżu stołów, co pozwala na szybkie pozbycie się resztek jedzenia, tym samym minimalizując ryzyko zanieczyszczenia powierzchni roboczych. Zlewozmywak z kolei umożliwia natychmiastowe mycie naczyń, a wyparzacz na końcu procesu zapewnia ich dezynfekcję. Taka kolejność nie tylko przyspiesza pracę, ale także zwiększa poziom higieny, co jest kluczowe w branży gastronomicznej, gdzie stosowanie się do norm sanitarnych jest obowiązkowe. Umożliwia to również płynny przepływ pracy, co jest istotne w miejscach o dużym natężeniu ruchu, takich jak restauracje czy kantyny.
Pytanie 34

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 35

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 36

Która grupa zawiera wyłącznie owoce pestkowe?

A. Pigwy, śliwki, wiśnie.
B. Żurawiny, borówki, nektarynki.
C. Brzoskwinie, wiśnie, śliwki.
D. Jabłka, gruszki, pigwy.
Odpowiedź 'Brzoskwinie, wiśnie, śliwki' jest poprawna, ponieważ wszystkie wymienione owoce zaliczane są do grupy owoców pestkowych. Owoce pestkowe, znane również jako drzewne, charakteryzują się tym, że mają jednolitą zewnętrzną skórkę i jedną dużą pestkę w swoim wnętrzu. Przykłady tych owoców obejmują nie tylko brzoskwinie, wiśnie i śliwki, ale także inne popularne owoce, takie jak morele i czereśnie. Zastosowanie wiedzy o grupach owoców ma znaczenie praktyczne w ogrodnictwie i uprawach rolnych, ponieważ pozwala na efektywne planowanie sadów oraz dobór odpowiednich odmian w zależności od ich wymagań klimatycznych i glebowych. Standardy dotyczące klasyfikacji owoców pestkowych są zgodne z systemem botanicznym, co ułatwia komunikację i wymianę informacji w branży rolniczej oraz handlu owocami. Dodatkowo, znajomość tych grup jest istotna w kontekście diety, ponieważ owoce pestkowe są bogate w witaminy, minerały i przeciwutleniacze, co przyczynia się do poprawy zdrowia konsumentów.
Pytanie 37

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 38

Zgodnie z wytycznymi HACCP, w jakiej temperaturze należy rozmrażać mięso?

A. 4°C
B. 8°C
C. 12°C
D. 16°C
Odpowiedzi 12°C, 8°C i 16°C są nieodpowiednie z punktu widzenia zasad HACCP oraz bezpieczeństwa żywności. Temperatura 12°C jest zbyt wysoka, ponieważ znajduje się w strefie, w której bakterie mogą się szybko rozwijać. W szczególności, wiele patogennych bakterii, takich jak Listeria monocytogenes, może rozwijać się w niskich temperaturach, a powyżej 4°C ich aktywność wzrasta. Na poziomie 8°C ryzyko wzrostu mikroorganizmów również jest znaczne, co może prowadzić do rozwoju chorób wywołanych przez spożycie zanieczyszczonego mięsa. Z kolei temperatura 16°C to już zbyt wysoki poziom, który zdecydowanie przekracza granice strefy bezpiecznej. W kontekście zachowania bezpieczeństwa żywności, istotne jest zrozumienie pojęcia 'strefy niebezpiecznej', która obejmuje zakres temperatur od 5°C do 60°C. W tym zakresie bakterie mogą się mnożyć w tempie wykładniczym, co stanowi poważne zagrożenie dla zdrowia publicznego. Dlatego kluczowe jest, aby nie rozmrażać mięsa w temperaturach, które mogą sprzyjać rozwojowi patogenów. W praktyce, zamiast wybierać wyższe temperatury, należy stosować metody takie jak rozmrażanie w lodówce, w zimnej wodzie lub w mikrofalówce, co pozwala na zachowanie bezpieczeństwa żywności i minimalizowanie ryzyka.
Pytanie 39

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 40

Jaki deser wymaga użycia żelatyny do stężenia?

A. Mus porzeczkowy
B. Suflet jabłkowy
C. Sorbet truskawkowy
D. Kisiel karmelowy
Kisiel karmelowy to deser, który charakteryzuje się gęstą, galaretowatą konsystencją, ale jego przygotowanie opiera się na użyciu skrobi, a nie żelatyny. Stosując skrobię, taką jak mąka ziemniaczana, uzyskujemy odpowiednią strukturę, która jest typowa dla kisieli. W związku z tym, mylenie kisielu z musami owocowymi może prowadzić do nieporozumień co do ich technik przygotowania. Suflet jabłkowy to delikatny deser, który nie wymaga żelatyny, ponieważ jego lekkość i puszystość są uzyskiwane dzięki ubitym białkom jaj. Tutaj zastosowanie żelatyny może zniweczyć efekt puszystości, co jest kluczowe dla tego typu deseru. Sorbet truskawkowy natomiast to deser lodowy, który w ogóle nie wymaga dodatku żelatyny, ponieważ jego struktura opiera się na mrożeniu puree owocowego z dodatkiem cukru i wody. Zastosowanie żelatyny w sorbecie mogłoby prowadzić do niepożądanej, gumowatej tekstury. Zrozumienie różnic między tymi deserami jest kluczowe dla osiągnięcia odpowiednich rezultatów kulinarnych, a pomylenie ich składników lub technik może wpłynąć na końcowy efekt, co pokazuje jak istotne jest posiadanie wiedzy na temat metod przygotowania różnych typów deserów.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej