Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik fotografii i multimediów
Kwalifikacja: AUD.02 - Rejestracja, obróbka i publikacja obrazu
Data rozpoczęcia: 10 czerwca 2025 10:05
Data zakończenia: 10 czerwca 2025 10:17

Egzamin zdany!

Wynik: 24/40 punktów (60,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Przygotowane zapotrzebowanie na sprzęt i materiały do realizacji zdjęć w plenerze z wykorzystaniem promieniowania podczerwonego powinno zawierać aparat fotograficzny z zestawem obiektywów oraz statyw, a także

A. filtr IR i film ortochromatyczny

B. filtr jasnoczerwony i film ortochromatyczny

C. filtr IR i film czuły na promieniowanie długofalowe

D. filtr UV i film wrażliwy na promieniowanie długofalowe

Wybór filtrów i filmów w fotografii podczerwonej jest kluczowy dla osiągnięcia zamierzonych efektów wizualnych. Odpowiedzi, które wskazują na filtr UV i film czuły na promieniowanie długofalowe, są błędne, ponieważ filtr UV nie jest użyteczny w kontekście fotografii IR. Filtry UV przeznaczone są do blokowania promieniowania ultrafioletowego, co ma na celu ochronę obiektywu i poprawę jakości zdjęć w standardowej fotografii, a nie w rejestracji promieniowania podczerwonego. Z kolei film czuły na promieniowanie długofalowe jest rzeczywiście pożądany, ale nie współdziała z filtrem UV, co sprawia, że ten zestaw nie jest odpowiedni dla fotografii podczerwonej. W przypadku wskazania filtru jasnoczerwonego i filmu ortochromatycznego, również pojawiają się istotne nieścisłości. Filtr jasnoczerwony przepuszcza większą ilość światła w zakresie czerwonym, a film ortochromatyczny jest czuły na różne długości fal w widzialnym spektrum, co uniemożliwia rejestrację promieniowania podczerwonego. Te pomyłki pokazują typowe błędy w myśleniu, które często prowadzą do nieprawidłowych wyborów sprzętowych. W rzeczywistości, aby uzyskać efektywną fotografię w podczerwieni, niezbędne jest zastosowanie sprzętu zaprojektowanego z myślą o tym specyficznym zakresie fal elektromagnetycznych.

Pytanie 2

Technika zdjęciowa, która redukuje pozytyw do płaszczyzn z wyraźnie rozdzielonymi tonami szarości, to

A. izohelia

B. pseudosolaryzacja

C. solaryzacja

D. guma

Techniki fotograficzne, takie jak guma, solaryzacja czy pseudosolaryzacja, są zupełnie inne od izohelii. Guma to taki proces, co robi odbitki i wykorzystuje organiczne podłoża, no i te mokre emulsje, co daje miękkie przejścia tonalne. Ale nie chodzi tutaj o wyraźne płaszczyzny szarości, jak w izohelii. Solaryzacja to technika, gdzie mamy do czynienia z częściową ekspozycją na światło i efekty są dość nieprzewidywalne, z negatywnymi tonami – a to już nie ma nic wspólnego z izohelią. Pseudosolaryzacja trochę wprowadza zamieszanie w tonacji obrazu, więc teoretycznie nie uzyskujemy oddzielnych obszarów szarości, co faktycznie powinno być kluczowe przy izohelii. Kiedy wybieramy techniki, które do tego się nie nadają, jak guma czy solaryzacja, to zwykle kończy się na tym, że detale znikają i kontrast idzie w dół. Dlatego warto dobrze zrozumieć izohelię, jeśli chce się, żeby prace miały ten odpowiedni styl i tonalność.

Pytanie 3

Jakie urządzenie wykorzystuje się do cyfrowego odwzorowania slajdów lub negatywów fotograficznych?

A. Przystawka cyfrowa

B. Aparat cyfrowy

C. Skaner

D. Ploter

Skaner jest urządzeniem, które służy do przekształcania fizycznych slajdów lub negatywów fotograficznych na formaty cyfrowe. Proces ten polega na skanowaniu obrazu przy użyciu światła, które odbija się od materiału, a następnie przetwarzaniu go na obraz cyfrowy. Skanery do slajdów są wyposażone w specjalne źródła światła, które umożliwiają dokładne odwzorowanie kolorów i szczegółów. W praktyce skanery te są wykorzystywane w archiwizacji zdjęć, digitalizacji rodzinnych albumów oraz w profesjonalnych studiach fotograficznych. Standardy jakości skanowania, takie jak rozdzielczość (dpi), są kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości obrazu, co ma znaczenie w kontekście późniejszego wydruku czy publikacji online. Warto także dodać, że skanery mogą być wyposażone w oprogramowanie do edycji obrazu, co pozwala na poprawę jakości skanowanych zdjęć.

Pytanie 4

Aby uzyskać efekt wyeksponowania chmur, przyciemnienia nieba oraz stworzenia burzowego klimatu w czarno-białych zdjęciach krajobrazowych, jaki filtr należy zastosować?

A. szary

B. niebieski

C. czerwony

D. zielony

Jeśli chodzi o uzyskiwanie lepszego efektu z chmurami i przyciemnieniem nieba w czarno-białych zdjęciach, używanie filtrów niebieskich czy zielonych nie daje dobrego rezultatu. Na przykład, filtr niebieski raczej osłabia kontrast między niebem a chmurami, co skutkuje płaskim obrazem. Chmury stają się mniej wyraziste, a niebo nie wygląda już dramatycznie. Filtr zielony, który zazwyczaj jest dla podkreślenia zieleni, też tutaj się nie sprawdzi, bo sprawia, że i niebo, i chmury będą mniej widoczne. Użycie filtru czerwonego to standardowe posunięcie, które pomaga w lepszym oddzieleniu tonów. Czasami ludzie mylą efekty kolorystyczne i nie zdają sobie sprawy, że właściwy filtr powinien akcentować te detale, które są kluczowe dla udanego przedstawienia krajobrazu. Trzeba zrozumieć, jak kolory wpływają na tonację zdjęcia, żeby uzyskać satysfakcjonujące wyniki w czarno-białej fotografii krajobrazowej.

Pytanie 5

W najnowszych profesjonalnych systemach zarządzania kolorem metoda renderingu perceptual oznacza

A. zachowanie dokładnych wartości kolorów kosztem relacji między nimi

B. stosowanie kompensacji błędu koloru dla dostosowania do percepcji ludzkiego oka

C. zachowanie naturalnej relacji między kolorami kosztem dokładności poszczególnych wartości

D. konwersję wszystkich kolorów do przestrzeni CMYK

Odpowiedzi, które sugerują, że renderowanie dokładnych wartości kolorów kosztem relacji między nimi jest właściwe, pokazują podstawowe nieporozumienie w zakresie zarządzania kolorem. W praktyce, zachowanie precyzyjnych wartości barw często prowadzi do nienaturalnego wyglądu, ponieważ ludzkie oko nie postrzega kolorów w oderwaniu od ich kontekstu i relacji z innymi kolorami. Również konwersja wszystkich kolorów do przestrzeni CMYK nie jest zgodna z zasadami renderowania perceptual, ponieważ ogranicza paletę kolorów do specyficznych wartości, co może skutkować utratą detali i różnorodności kolorystycznej. Z kolei kompensacja błędu koloru dla dostosowania do percepcji ludzkiego oka, choć istotna, nie odnosi się bezpośrednio do idei renderingu perceptual. Ta metoda skupia się na tworzeniu wizualnej harmonii, a nie na korekcji błędów. Kluczowe błędy myślowe w tych niepoprawnych odpowiedziach polegają na zbytnim skupieniu się na dokładności technicznej, zamiast na subiektywnym odbiorze kolorów, co w kontekście sztuki i designu jest niezwykle istotne. Przykładowo, w przypadku projektów graficznych, zbyt bliskie trzymanie się dokładnych wartości RGB może prowadzić do efektów, które są nieprzyjemne w odbiorze, a ostateczny rezultat nie oddaje zamierzonego wrażenia artystycznego. Dlatego w profesjonalnych praktykach ważniejsze jest zrozumienie, jak kolory wpływają na siebie nawzajem, a nie tylko ich indywidualnych wartości.

Pytanie 6

Planowanie zdjęć krajobrazowych na barwnym materiale przy użyciu obiektywu ultraszerokokątnego wymaga wziąć pod uwagę filtr do przyciemnienia nieba

A. polaryzacyjny

B. połówkowy szary

C. połówkowy czerwony

D. połówkowy pomarańczowy

Filtr połówkowy szary jest kluczowym narzędziem w fotografii krajobrazowej, szczególnie gdy chcemy uzyskać zrównoważoną ekspozycję między jasnym niebem a ciemniejszym horyzontem. Działa on poprzez stopniowe przyciemnienie górnej części kadru, co pozwala na zredukowanie nadmiaru światła pochodzącego z nieba. Stosując ten filtr, fotograf może uzyskać lepszą równowagę tonalną, co przekłada się na bardziej efektowne zdjęcia, w których niebo nie jest prześwietlone, a szczegóły krajobrazu są odpowiednio uwydatnione. Praktycznym zastosowaniem tego filtra jest jego użycie podczas fotografowania o wschodzie lub zachodzie słońca, kiedy to niebo jest szczególnie jasne w porównaniu do ciemniejszych elementów krajobrazu. Dobrą praktyką jest także przeprowadzanie testów z różnymi ustawieniami filtra, aby znaleźć optymalne ustawienia dla konkretnego ujęcia, co może znacząco zwiększyć jakość uzyskanych zdjęć. Ponadto, stosowanie filtrów połówkowych jest zalecane w kontekście zachowania zakresu tonalnego w zdjęciach, co jest istotne w obróbce cyfrowej, gdyż pozwala na łatwiejsze dostosowanie kolorów i kontrastu.

Pytanie 7

Który z formatów umożliwia zapis obrazu z matrycy aparatu cyfrowego bez procesu interpolacji danych?

A. JPEG

B. PNG

C. TIFF

D. NEF

Wybór formatów JPEG, TIFF oraz PNG wskazuje na kilka nieporozumień związanych z zapisywaniem obrazów z matrycy aparatu fotograficznego. JPEG to popularny format używany do kompresji zdjęć, jednak charakteryzuje się stratną kompresją. Oznacza to, że podczas zapisu obrazu część danych jest usuwana, co prowadzi do utraty jakości oraz szczegółowości obrazu. JPEG jest często stosowany w przypadkach, gdy ważna jest szybkość i niewielki rozmiar pliku, jednak nie jest polecany do profesjonalnych zastosowań, gdzie jakość obrazu jest kluczowa. TIFF to format, który wspiera zarówno kompresję bezstratną, jak i stratną, jednak w praktyce jest znacznie cięższy i nie tak powszechnie stosowany w codziennej pracy, co czyni go mniej praktycznym dla szybkiego udostępniania zdjęć. PNG, z kolei, jest formatem przeznaczonym głównie do grafiki internetowej, a nie do przechowywania zdjęć. Obsługuje kompresję bezstratną, lecz nie jest używany w kontekście obrazów surowych z matryc, co sprawia, że jego zastosowanie w profesjonalnej fotografii jest ograniczone. Wybór formatu zapisu obrazu powinien być zgodny z zamierzonym użyciem, a w przypadku profesjonalnej fotografii zaleca się korzystanie z formatów surowych, które zachowują maksimum danych i jakości.

Pytanie 8

Aby uzyskać efekt oświetlenia konturowego na fotografowanym obiekcie, należy użyć oświetlenia

A. tylnego

B. górnego

C. górno-bocznego

D. przedniego

Oświetlenie tylne to technika, która wprowadza charakterystyczny efekt konturowy, podkreślając kształt i fakturę fotografowanego obiektu. Dzięki umiejscowieniu źródła światła za obiektem, tworzony jest kontrast pomiędzy jasno oświetlonym tłem a ciemniejszym obiektem. Taki efekt jest szczególnie użyteczny w fotografii portretowej oraz produktowej, gdzie zależy nam na wydobyciu detali i nadaniu głębi. Przykładem zastosowania oświetlenia tylnego jest fotografia kwiatów, gdzie światło przechodzi przez płatki, eksponując ich przezroczystość i fakturę. Dodatkowo, dobre praktyki w zakresie użycia oświetlenia tylnego wymagają odpowiedniego ustawienia kątów oraz mocy oświetlenia, aby uniknąć prześwietlenia tła i uzyskać pożądany efekt. Warto też pamiętać o użyciu dyfuzorów, aby złagodzić intensywność światła, co przyczyni się do uzyskania bardziej artystycznego efektu końcowego.

Pytanie 9

Wskaż obecnie najczęściej używaną skalę do określania czułości na światło matrycy lub filmu?

A. ASA

B. DIN

C. GOST

D. ISO

Odpowiedź ISO jest prawidłowa, ponieważ ISO (International Organization for Standardization) jest międzynarodowym standardem określającym czułość matryc i filmów fotograficznych na światło. Wartości ISO wskazują, jak bardzo materiał wrażliwy na światło, jak film lub matryca cyfrowa, reaguje na oświetlenie. Wyższa wartość ISO oznacza większą czułość na światło, co umożliwia fotografowanie w słabszych warunkach oświetleniowych. Na przykład, przy ustawieniu ISO 1600, aparat będzie w stanie uchwycić więcej detali w ciemnych scenach, podczas gdy przy ISO 100 lepsze wyniki uzyskamy w jasnym świetle dziennym. W praktyce, profesjonalni fotografowie często dostosowują wartość ISO w zależności od sytuacji – w słabym oświetleniu zwiększają czułość, aby uniknąć rozmycia obrazu, natomiast w jasnych warunkach obniżają ją, aby zminimalizować szumy. Warto podkreślić, że standard ISO jest powszechnie akceptowany w branży fotograficznej i stanowi kluczowy element w procesie tworzenia zdjęć, a jego znajomość jest istotnym narzędziem w rękach każdego fotografa.

Pytanie 10

Aby fotografować duże obiekty z bliskiej odległości lub w wąskich przestrzeniach, konieczne jest wykorzystanie obiektywu

A. standardowego

B. lustrzanego

C. długoogniskowego

D. szerokokątnego

Obiektyw szerokokątny jest idealnym rozwiązaniem do fotografowania dużych przedmiotów z małej odległości, zwłaszcza w ciasnych pomieszczeniach. Dzięki szerszemu kątowi widzenia, który zazwyczaj wynosi od 24 mm do 35 mm w przeliczeniu na pełnoklatkowy format, umożliwia uchwycenie większej części sceny, co jest niezwykle użyteczne w sytuacjach, gdzie ograniczona przestrzeń nie pozwala na oddalenie się od obiektu. Przykładowo, fotografując wnętrza budynków czy architekturę, obiektyw szerokokątny pozwala na ukazanie całej kompozycji, zamiast jedynie fragmentu. W standardach fotografii architektonicznej i wnętrzarskiej szerokokątne obiektywy są często zalecane, ponieważ eliminują zniekształcenia perspektywy, które mogłyby powstać przy użyciu obiektywu normalnego lub długiego ogniskowania. Dodatkowo, szerokokątne obiektywy często pozwalają na kreatywne kompozycje, w których można łączyć bliskie detale z szerszym kontekstem otoczenia, co zwiększa dynamikę fotografii.

Pytanie 11

W atelier możemy uzyskać oświetlenie światłem ciągłym typu kontra, umieszczając źródło światła

A. za modelem

B. z przodu modela

C. za aparatem

D. z boku modela

Umieszczenie źródła światła za aparatem wydaje się na pierwszy rzut oka ok, bo oświetla scenę bezpośrednio. Ale w praktyce, to prowadzi do płaskiego oświetlenia, które nie wydobywa głębi ani detali. Gdy robisz fotografię portretową, to lepiej, żeby światło było przed modelem lub z boku, bo inaczej można uzyskać ostre oświetlenie, które nie podkreśla rysów twarzy, a wręcz może robić niekorzystne cienie. Zwłaszcza, jeśli światło z boku jest za mocne albo źle ustawione, to cienie mogą przykryć detale na twarzy i zepsuć kompozycję. Poza tym, światło z przodu zazwyczaj daje płaski efekt, który zbytnio wygładza model. Te błędy mogą wynikać z niedostatecznego zrozumienia, jak działa światło i jak wpływa na postrzeganie obiektów. Z moim doświadczeniem, właściwe modelowanie światła to kluczowa umiejętność dla każdego fotografa, który chce dobrze wykorzystać różne źródła światła i osiągnąć zamierzony efekt artystyczny.

Pytanie 12

Jaka jest ogniskowa standardowego obiektywu dla aparatu średnioformatowego?

A. 80 mm

B. 18 mm

C. 180 mm

D. 50 mm

Ogniskowa standardowego obiektywu dla aparatu średnioformatowego wynosi zazwyczaj 80 mm, co odpowiada optymalnemu kątowi widzenia zbliżonemu do ludzkiego oka. Obiektyw o tej ogniskowej jest uważany za standardowy ze względu na swoją wszechstronność i zdolność do uchwycenia realistycznych proporcji w fotografii portretowej oraz krajobrazowej. Używając obiektywu 80 mm, fotograf może osiągnąć naturalne uwydatnienie detali twarzy w portretach, unikając jednocześnie zniekształceń, które mogą występować przy szerszych ogniskowych. Tego rodzaju obiektyw jest również często wykorzystywany w fotografii mody i produktowej, gdzie precyzyjne odwzorowanie kolorów i detali jest kluczowe. Dodatkowo, standardowe obiektywy charakteryzują się dużą jasnością, co pozwala na uzyskanie pięknego rozmycia tła (bokeh), co jest pożądane w wielu stylach fotografii. W kontekście standardów branżowych, 80 mm jest powszechnie uznawana za idealny kompromis między szerokim i wąskim kątem widzenia.

Pytanie 13

Jakiej wartości skali ISO arytmetycznej odpowiada oznaczenie czułości 21°?

A. 100

B. 200

C. 800

D. 400

Odpowiedź 100 ISO jest poprawna, ponieważ wartość 21° w skali arytmetycznej odpowiada standardowej światłoczułości 100 ISO. Skala ISO jest miarą czułości materiałów światłoczułych, a każdy wzrost o 1° oznacza podwojenie czułości. W praktyce, ISO 100 jest często stosowane w fotografii przy dobrych warunkach oświetleniowych, co pozwala uzyskać wysoką jakość zdjęć z minimalnym szumem. Fotografowie mogą korzystać z ISO 100 w scenach o dużej ilości światła, takich jak fotografowanie w plenerze w słoneczny dzień. Zrozumienie tej skali jest kluczowe dla kontrolowania ekspozycji oraz osiągania zamierzonych efektów wizualnych. Przykładowo, podczas fotografowania krajobrazu przy zastosowaniu dłuższych czasów naświetlania, niska czułość, jak ISO 100, zapewnia lepszą jakość obrazu oraz ostrość detali. Z punktu widzenia standardów branżowych, wybór odpowiedniej wartości ISO jest istotny dla uzyskania zadowalających rezultatów wizualnych oraz estetyki zdjęcia.

Pytanie 14

Zasada czterech mocnych punktów w fotografii opiera się na kompozycji

A. trójpodziału

B. spirali

C. podziału ukośnego

D. podziału diagonalnego

Reguła trójpodziału to jedna z fundamentów kompozycji w fotografii, polegająca na podziale kadru na trzy równe części w poziomie i pionie, co tworzy dziewięć pól. Kluczowe punkty przecięcia tych linii to miejsca, w których powinny znajdować się najważniejsze elementy obrazu. Dzięki tej technice zdjęcia stają się bardziej zrównoważone i harmonijne, przyciągając wzrok widza. Przykładem zastosowania reguły trójpodziału może być fotografia krajobrazowa, gdzie horyzont umieszczony na jednej z linii poziomych oraz interesujący obiekt, na przykład drzewo czy góra, umieszczony na jednym z punktów przecięcia, tworzy kompozycję przyciągającą uwagę. Ponadto, stosowanie tej reguły ułatwia rozkład elementów w zdjęciu, co sprzyja lepszemu odbiorowi wizualnemu. Warto zaznaczyć, że trójpodział jest szeroko wykorzystywany nie tylko w fotografii, ale także w innych dziedzinach sztuki, takich jak malarstwo czy film, co dowodzi jego uniwersalności i skuteczności w tworzeniu atrakcyjnych kompozycji.

Pytanie 15

Który z poniższych formatów zapisu obrazu pozwala na przechowywanie informacji o przezroczystości?

A. PCX

B. BMP

C. JPEG

D. PNG

Format PNG jest jednym z najpopularniejszych formatów zapisu obrazu, który wspiera przechowywanie informacji o przezroczystości. PNG (Portable Network Graphics) został stworzony jako ulepszenie formatu GIF, z naciskiem na lepszą jakość obrazu i większą liczbę kolorów. PNG używa bezstratnej kompresji, co oznacza, że nie traci jakości obrazu podczas zapisu. Dzięki możliwości przechowywania informacji o kanale alfa, PNG umożliwia tworzenie grafik z przezroczystymi obszarami, co jest szczególnie przydatne w projektowaniu stron internetowych czy tworzeniu grafik na potrzeby multimediów. W praktyce, jeśli chcesz nałożyć obraz na inny bez widocznej tła, PNG będzie idealnym wyborem. Jest to zgodne z najlepszymi praktykami w branży graficznej i webowej, gdzie przezroczystość i jakość obrazu są kluczowe.

Pytanie 16

W jakim celu stosuje się technikę HDR w fotografii?

A. Aby zwiększyć intensywność kolorów

B. Aby uzyskać efekt rozmycia ruchu

C. Aby zmniejszyć ilość szumów w obrazie

D. Aby uzyskać większy zakres dynamiczny obrazu

W fotografii technika HDR nie jest stosowana do zmniejszania ilości szumów. Szumy to zakłócenia w obrazie, które są bardziej związane z czułością ISO i jakością przetwornika. Aby zmniejszyć ilość szumów, stosuje się techniki takie jak redukcja szumów w postprodukcji lub używanie niższych wartości ISO. Natomiast zwiększenie intensywności kolorów można osiągnąć poprzez regulację nasycenia lub kontrastu w edycji zdjęć, ale nie jest to główny cel HDR. HDR może wprawdzie wpływać na postrzeganie kolorów poprzez lepsze oddanie detali, ale nie jest to jego podstawowe zastosowanie. Co do uzyskiwania efektu rozmycia ruchu, to jest to technika związana z długim czasem naświetlania, nie z HDR. Rozmycie ruchu jest używane do kreatywnego przedstawienia ruchu w fotografii, np. przy fotografowaniu płynącej wody czy poruszających się ludzi. Każda z tych technik ma swoje miejsce w fotografii i jest używana do osiągania konkretnych efektów, ale nie są one związane z zastosowaniem HDR.

Pytanie 17

Jaką gradację papieru fotograficznego należy zastosować do kopiowania niedoświetlonego, mało kontrastowego negatywu czarno-białego?

A. Specjalną

B. Normalną

C. Miękką

D. Twardą

Wybór twardej gradacji papieru fotograficznego do kopiowania niedoświetlonego, małokontrastowego negatywu czarno-białego jest kluczowy, aby uzyskać odpowiedni sposób reprodukcji tonalnej. Twarda gradacja papieru charakteryzuje się większym kontrastem, co oznacza, że lepiej oddaje detale w światłach i cieniach, a tym samym potrafi wydobyć formy, które w małokontrastowym negatywie mogłyby się zlać. W przypadku negatywu, który jest niedoświetlony, twarda gradacja pomaga w wydobyciu szczegółów, które normalnie mogłyby pozostać niewidoczne. Przykładem zastosowania twardej gradacji mogą być sytuacje, w których negatywy pochodzą z robionych w trudnych warunkach oświetleniowych, jak np. w cieniu lub w czasie zachodu słońca. Dobre praktyki w fotografii analogowej wskazują, że dobór odpowiedniej gradacji papieru jest kluczowy dla osiągnięcia zamierzonych rezultatów, a twarda gradacja jest standardowo polecana w takich okolicznościach, aby uzyskać świeże i wyraziste odbitki.

Pytanie 18

Jaką rozdzielczość powinien mieć obraz cyfrowy, który ma być użyty w prezentacji multimedialnej na ekranie monitora?

A. 300 ppi

B. 50 ppi

C. 72 ppi

D. 150 ppi

Wybór rozdzielczości 50 ppi nie jest odpowiedni dla obrazów przeznaczonych do prezentacji multimedialnych. Tak niska wartość rozdzielczości skutkuje marną jakością obrazu, co może prowadzić do nieczytelności i braku detali na ekranie. Obrazy o tak niskiej wartości ppi są zazwyczaj stosowane w kontekście wyświetlania na bardzo dużych powierzchniach, gdzie szczegóły nie są tak istotne, jak w przypadku prezentacji na mniejszych ekranach. Wybór 150 ppi również jest nieoptymalny dla tego typu zastosowań, gdyż choć zapewnia lepszą jakość obrazu, to jednak prowadzi do znacznego zwiększenia rozmiaru pliku. To z kolei może negatywnie wpływać na wydajność aplikacji multimedialnych, wymagając dłuższego czasu ładowania. Z kolei 300 ppi jest powszechnie stosowane w druku, gdzie wysoka jakość obrazu jest kluczowa. W przypadku prezentacji multimedialnych jednak takie natężenie szczegółów jest zbędne, a pliki w takiej rozdzielczości są niepraktyczne do użytku na ekranach. Warto zwrócić uwagę, że niektóre z tych błędnych wyborów wynikają z mylnego założenia, że wyższa rozdzielczość zawsze oznacza lepszą jakość, co nie jest prawdą w kontekście mediów wyświetlanych na ekranie.

Pytanie 19

Drukarka, która produkuje wydruki ekologiczne, nietoksyczne, bez zapachu oraz odporne na zmienne warunki atmosferyczne i promieniowanie UV, korzysta z materiałów elastycznych

A. igłowa

B. termiczna

C. sublimacyjna

D. lateksowa

Drukarki termiczne, sublimacyjne oraz igłowe charakteryzują się zupełnie innymi procesami drukowania, które nie umożliwiają osiągnięcia właściwości, jakie oferuje drukarka lateksowa. Drukarki termiczne wykorzystują ciepło do wytwarzania obrazu na specjalnym papierze, co ogranicza ich zastosowanie głównie do druku paragonów lub etykiet. Wydruki te nie są odporne na działanie promieni UV ani warunków atmosferycznych, co czyni je nieodpowiednimi do długoterminowej ekspozycji na zewnątrz. Z kolei drukarki sublimacyjne wykorzystują proces sublimacji barwników, co skutkuje utrwaleniem obrazu w podłożu, jednakże są one głównie stosowane do druku tekstylnego i nie oferują elastyczności, jaką zapewniają farby lateksowe. Ponadto, wydruki sublimacyjne są zazwyczaj mniej odporne na czynniki atmosferyczne i mogą blaknąć pod wpływem promieni UV. Drukarki igłowe, z kolei, działają na zasadzie uderzania igieł w taśmę barwiącą, co ogranicza jakość wydruków i sprawia, że są one bardziej odpowiednie do dokumentów tekstowych niż do grafiki. W kontekście ekologiczności, te technologie nie posiadają zalet farb lateksowych, które są przyjazne dla środowiska oraz użytkowników. Dlatego istotne jest, aby przy wyborze technologii druku kierować się ich właściwościami i zastosowaniami, co pozwoli na uzyskanie optymalnych efektów w konkretnych projektach.

Pytanie 20

Aby zeskanować oryginał, który ma być wykorzystany w materiałach reklamowych, jaką powinien mieć rozdzielczość?

A. 300 spi

B. 200 spi

C. 150 spi

D. 72 spi

Wybór rozdzielczości 300 spi (punktów na cal) dla skanowania oryginału do folderu reklamowego jest zgodny z najlepszymi praktykami w dziedzinie druku i grafiki. Rozdzielczość 300 spi zapewnia wystarczającą jakość obrazu, co jest szczególnie istotne w przypadku materiałów reklamowych, gdzie detale i ostrość są kluczowe dla przyciągnięcia uwagi odbiorcy. W standardowej produkcji drukarskiej, taka jak offset, przyjmuje się, że rozdzielczość 300 spi jest optymalna dla uzyskania wyraźnych i profesjonalnych efektów wizualnych. Jeśli oryginał zostałby zeskanowany w niższej rozdzielczości, na przykład 150 spi, mogłoby to skutkować utratą szczegółów i rozmyciem, co może negatywnie wpłynąć na jakość finalnego produktu. Przykłady zastosowania tej wiedzy obejmują przygotowanie ilustracji do broszur, ulotek, a także plakaty, które będą drukowane w dużych formatach. W przypadku profesjonalnych wydruków, takich jak fotografie czy grafiki artystyczne, zachowanie wysokiej jakości skanowanego obrazu jest kluczowe, aby uniknąć nieprzyjemnych niespodzianek w procesie produkcji.

Pytanie 21

Właściwie zrobione zdjęcie do paszportu to zdjęcie

A. czarno-białe, w rozmiarze 30 mm x 40 mm, na którym twarz zajmuje 60-70% całej powierzchni zdjęcia

B. kolorowe, w rozmiarze 35 mm x 45 mm, na którym twarz zajmuje 70-80% całej powierzchni zdjęcia

C. kolorowe, w rozmiarze 30 mm x 40 mm, na którym twarz zajmuje 60-70% całej powierzchni zdjęcia

D. czarno-białe, w rozmiarze 35 mm x 45 mm, na którym twarz zajmuje 70-80% całej powierzchni zdjęcia

No więc, chodzi o to, że poprawne zdjęcie to takie kolorowe, w rozmiarze 35 mm x 45 mm, na którym twarz zajmuje 70-80% całej powierzchni. To są wytyczne od Międzynarodowej Organizacji Lotnictwa Cywilnego (ICAO) i jak bierzesz paszport, to musisz się do nich stosować. Ten standardowy format to nie przypadek – im większą część zdjęcia zajmuje twarz, tym lepiej dla biometrycznego rozpoznawania. Wyraźna twarz jest kluczowa, bo to ułatwia identyfikację. Dobrze jest też, żeby zdjęcie było na jednolitym tle, najlepiej jasny kolor, bo wtedy twarz lepiej się wyróżnia. Jeśli chodzi o oświetlenie, to staraj się, żeby było równomierne – unikniesz cieni, które mogą zepsuć jakość. Z mojej perspektywy, jak się zobaczy takie zdjęcia w biurach paszportowych, to widać, że przestrzeganie tych zasad jest naprawdę ważne.

Pytanie 22

Prawidłowa kolejność etapów w procesie obróbki chemicznej czarno-białego materiału negatywowego to

A. utrwalanie, wywoływanie, przerywanie, płukanie

B. wywoływanie, przerywanie, utrwalanie, płukanie

C. przerywanie, wywoływanie, utrwalanie, płukanie

D. wywoływanie, utrwalanie, przerywanie, płukanie

Analizując inne proponowane odpowiedzi, można zauważyć, że każda z nich zawiera istotne błędy merytoryczne, które mogą prowadzić do nieodpowiednich wyników w procesie obróbki chemicznej. Przykładowo, utrwalanie zaraz po wywoływaniu bez zastosowania przerywania może skutkować zbyt intensywnym rozwinięciem obrazu, co z kolei prowadzi do jego zniekształcenia. Utrwalacz działa na materiał światłoczuły, stabilizując obraz, ale wymaga wcześniejszego zatrzymania reakcji wywoływania, aby nie zaszkodzić detalom. Kolejną nieprawidłowością jest przerywanie przed wywoływaniem – nie ma sensu zatrzymywać reakcji, jeśli obraz jeszcze nie został ujawniony. To błędne podejście prowadzi do błędnych wniosków o możliwości uzyskania jakiegokolwiek obrazowania. Z perspektywy praktycznej, wszystkie te etapy są ze sobą w ścisłej relacji, a kolejność ich wykonywania jest ściśle związana z osiągnięciem pożądanych efektów. Niewłaściwe przeprowadzenie choćby jednego z tych etapów może doprowadzić do nieczytelnych lub całkowicie zniszczonych negatywów. Dlatego tak ważne jest, aby zrozumieć, że nie tylko same chemikalia, ale również kolejność ich użycia ma kluczowe znaczenie w procesie obróbki materiałów fotograficznych.

Pytanie 23

Na jakim nośniku danych można zapisać plik o rozmiarze 20 GB?

A. DVD

B. DVD-RW

C. HD DVD

D. CD-RW

HD DVD to format optyczny, który został zaprojektowany z myślą o przechowywaniu dużych ilości danych, co czyni go idealnym nośnikiem do zapisywania plików o wielkości 20 GB. Standard HD DVD pozwala na zapis do 30 GB danych na pojedynczej warstwie, a nawet do 51 GB na nośnikach dwuwarstwowych, co zdecydowanie przewyższa wymagania dotyczące przechowywania pliku tej wielkości. HD DVD był wykorzystywany głównie do przechowywania filmów w wysokiej rozdzielczości, gier oraz innych aplikacji multimedialnych. Jego wprowadzenie na rynek miało miejsce w czasach, gdy technologia DVD była już ustabilizowana, a zapotrzebowanie na wyższe pojemności danych rosyjską znaczenie. Z perspektywy branżowej, HD DVD jest doskonałym przykładem ewolucji nośników optycznych, które musiały dostosować się do rosnących potrzeb użytkowników, w tym standardów takich jak Blu-ray, które ostatecznie przejęły dominację na rynku. Dlatego wybór HD DVD jako nośnika dla pliku o wielkości 20 GB jest całkowicie uzasadniony i zgodny z obowiązującymi standardami.

Pytanie 24

Jaki rodzaj planu zdjęciowego przedstawia postać ludzką od wysokości nieco powyżej kolan do tuż nad głową?

A. Amerykański

B. Zbliżony.

C. Cały.

D. Ogromny.

Odpowiedź 'Amerykański' jest poprawna, ponieważ ten rodzaj planu zdjęciowego, znany również jako plan amerykański, obejmuje postać ludzką od wysokości nieco powyżej kolan do miejsca tuż nad głową. Jest to popularny format w filmie oraz telewizji, ponieważ umożliwia uchwycenie zarówno gestów oraz mimiki postaci, jak i ich otoczenia. W praktyce plan amerykański jest często stosowany w scenach dialogowych, gdzie ważne jest, aby widzowie mogli zobaczyć zarówno wyraz twarzy aktora, jak i reakcje innych postaci. Dobrą praktyką jest umieszczenie kamery na wysokości wzroku, co pozwala na naturalne przedstawienie interakcji między postaciami. Użycie tego planu jest zgodne z zasadami kompozycji i kadrowania w sztuce filmowej, co wspiera narrację wizualną. Pozwala również na uzyskanie dynamiki w scenach akcji, co jest istotne w kontekście produkcji filmowych i telewizyjnych.

Pytanie 25

Trójpodział kadru w fotografii to podział

A. na plany pierwszy, drugi oraz trzeci.

B. zdjęcia na trzy części.

C. pozwalający na wyznaczenie mocnych elementów w obrazie.

D. na plany ogólny, średni i zbliżony.

Podział kadru na trzy obrazy, plany pierwszy, drugi i trzeci czy też plany ogólny, średni i zbliżenie to koncepcje, które mogą mylnie sugerować, że trójpodział kadru opiera się na fizycznym podziale zdjęcia na mniejsze sekcje. W rzeczywistości, trójpodział to bardziej złożona zasada kompozycji, która nie skupia się na ilości obrazów, ale na ich rozmieszczeniu i interakcji w jednym kadrze. Rozumienie trójpodziału jako podziału na plany może prowadzić do błędnych praktyk w fotografii, ponieważ plany te odnoszą się do perspektywy i głębi obrazu, a nie do jego kompozycji. Niekiedy fotograficy mogą nieświadomie unikać mocnych punktów, co sprawia, że ich zdjęcia stają się mniej angażujące i trudniejsze do analizy wizualnej. Ponadto, koncentrowanie się jedynie na technice podziału kadru na plany może ograniczać kreatywność, gdyż nie uwzględnia innych elementów kompozycyjnych, takich jak linie prowadzące, symetria czy balans, które są kluczowe w tworzeniu estetycznych obrazów. Warto zatem zgłębić te zasady i praktykować ich zastosowanie w różnych kontekstach fotograficznych, aby uzyskać pełniejsze zrozumienie ich wpływu na kompozycję i ostateczny efekt wizualny.

Pytanie 26

Jakie wartości parametrów ekspozycji powinny być zastosowane po nałożeniu filtru o krotności 4 na obiektyw, jeśli poprawne wartości bez filtru to: liczba przesłony 11 oraz czas naświetlania 1/500 s?

A. f/16 i 1/125 s

B. f/8 i 1/125 s

C. f/16 i 1/250 s

D. f/8 i 1/250 s

Odpowiedź f/8 i 1/250 s jest prawidłowa, ponieważ przy zastosowaniu filtru o krotności 4, należy skorygować zarówno wartość przysłony, jak i czas naświetlania, aby uzyskać odpowiednią ekspozycję. Filtr o krotności 4 oznacza, że ilość światła docierającego do matrycy jest zmniejszona czterokrotnie. W praktyce, aby to zrekompensować, można zwiększyć przepuszczalność światła poprzez otwarcie przysłony lub wydłużenie czasu naświetlania. W tym przypadku, zmiana przysłony z f/11 na f/8 (co odpowiada zwiększeniu o jeden krok) pozwala na przepuszczenie większej ilości światła. Dodatkowo, aby zrekompensować zmniejszenie ilości światła spowodowane filtrem, czas naświetlania powinien być wydłużony z 1/500 s do 1/250 s, co również odpowiada zwiększeniu o jeden krok. Zastosowanie tych dwóch korekcji prowadzi do uzyskania poprawnej ekspozycji. W praktycznych zastosowaniach, umiejętność dostosowywania ustawień aparatu w odpowiedzi na zmiany w oświetleniu jest kluczowa dla uzyskania zamierzonego efektu fotograficznego, szczególnie w warunkach, gdzie używa się dodatkowych akcesoriów, takich jak filtry.

Pytanie 27

Który z poniższych elementów wpływa na balans bieli w fotografii cyfrowej?

A. Przysłona

B. Oświetlenie

C. Czułość ISO

D. Czas naświetlania

Balans bieli w fotografii cyfrowej to kluczowy element wpływający na odwzorowanie kolorów na zdjęciach. Jego zadaniem jest kompensacja zabarwienia światła, dzięki czemu białe obiekty na zdjęciu faktycznie wyglądają na białe, niezależnie od źródła światła. Oświetlenie, które jest podstawową przyczyną różnic w balansie bieli, może mieć różne temperatury barwowe. Na przykład światło słoneczne ma inną temperaturę niż sztuczne oświetlenie żarowe czy fluorescencyjne. Aparaty cyfrowe posiadają wbudowane ustawienia balansu bieli oraz opcję automatycznego dopasowania, które analizuje scenę i dostosowuje balans bieli odpowiednio do dominującego oświetlenia. W praktyce, zrozumienie jak oświetlenie wpływa na balans bieli pozwala fotografowi na świadome manipulowanie kolorystyką zdjęcia, co jest szczególnie ważne w profesjonalnej fotografii, gdzie wierne odwzorowanie kolorów jest niezbędne, np. w fotografii produktowej czy portretowej. Wiedza ta pozwala także na kreatywne podejście do pracy z fotografią, gdzie różne ustawienia balansu bieli mogą dać różnorodne efekty artystyczne.

Pytanie 28

Sensor typu Four Thirds w porównaniu do pełnej klatki (FF) charakteryzuje się

A. wyższą rozdzielczością przy tej samej liczbie megapikseli

B. większą głębią ostrości przy tej samej przysłonie

C. mniejszymi szumami przy długich czasach naświetlania

D. lepszym odwzorowaniem szczegółów przy wysokim ISO

Koncepcje zawarte w pozostałych odpowiedziach są nieprawidłowe, ponieważ opierają się na mylnym zrozumieniu różnic między różnymi formatami sensorów. Stwierdzenie, że sensor Four Thirds ma lepsze odwzorowanie szczegółów przy wysokim ISO niż pełna klatka, jest błędne. W rzeczywistości, sensory pełnoklatkowe z reguły radzą sobie lepiej w trudnych warunkach oświetleniowych, oferując wyższą jakość obrazu i mniejsze szumy. Jest to spowodowane większą powierzchnią sensora, co pozwala na zbieranie większej ilości światła. Ponadto, mówi się o wyższej rozdzielczości sensora przy tej samej liczbie megapikseli. W praktyce, sensor pełnoklatkowy, mimo że ma tę samą liczba megapikseli, ma większe piksele, co prowadzi do lepszego odwzorowania detalów. Kolejny aspekt to szumy przy długich czasach naświetlania. Sensor Four Thirds, z uwagi na swoją konstrukcję, ma tendencję do generowania większych szumów w porównaniu do sensorów pełnoklatkowych. Wszystkie te aspekty wskazują, że przy wyborze sprzętu fotograficznego nie można kierować się tylko liczbami, ale również zrozumieniem, jak różne formaty sensora wpływają na zachowanie się obrazu w różnych warunkach. Dla fotografów kluczowe jest zrozumienie, że wybór sensora powinien być uzależniony od ich indywidualnych potrzeb i stylu pracy.

Pytanie 29

Czy oświetlenie rembrandtowskie można uzyskać przez umiejscowienie światła głównego

A. bezpośrednio nad obiektywem

B. w miejscu przednio-górno-bocznym

C. za modelem, w kierunku obiektywu

D. poniżej obiektywu

Umieszczenie światła poniżej obiektywu prowadzi do zupełnie innego efektu oświetleniowego, nazywanego oświetleniem dolnym. Takie ustawienie światła może powodować nieprzyjemne cienie na twarzy, szczególnie pod oczami, co może wywoływać niekorzystne wrażenia estetyczne i dramatyczne. W przypadku umiejscowienia światła tuż nad obiektywem, również nie uzyskamy pożądanego efektu rembrandtowskiego, ponieważ światło nie będzie w stanie odpowiednio modelować kształtu twarzy. Zamiast tego stworzy efekt płaskiego oświetlenia, który może zniekształcać rysy i prowadzić do braku głębi w obrazie. Umieszczenie światła za modelem w kierunku obiektywu natomiast skutkuje oświetleniem tylnym, co całkowicie eliminuje cienie i prowadzi do efektywnego 'wyciągnięcia' modela z tła, ale nie nadaje charakterystycznych rysów i nie spełnia założeń oświetlenia rembrandtowskiego. Wszystkie te błędne koncepcje wynikają z nieznajomości zasad modelowania światłem, które są kluczowe w fotografii i filmie. Używanie niewłaściwych technik prowadzi do zniekształcenia zamysłu artystycznego oraz potencjalnego obniżenia jakości finalnych prac fotograficznych.

Pytanie 30

Jakie cechy są typowe dla fotografii wykonanej w niskim kluczu?

A. Ciemne tło, oświetlenie przednie rozproszone

B. Jasne tło, oświetlenie frontalne

C. Ciemne tło, oświetlenie skierowane

D. Jasne tło, oświetlenie boczne z przodu

Niestety, żadna z pozostałych odpowiedzi nie oddaje charakterystyki niskiego klucza. Oświetlenie w fotografii w niskim kluczu polega na wykorzystaniu ciemnych tonów oraz skoncentrowanego światła, co odzwierciedla odpowiedź dotycząca ciemnego tła i skierowanego oświetlenia. Wybór jasnego tła, jak w niektórych z niepoprawnych odpowiedzi, jest sprzeczny z zasadami niskiego klucza, które mają na celu podkreślenie dramatyzmu i tajemniczości poprzez kontrast. Jasne tło wprowadza zbyt wiele rozproszonego światła, co skutkuje zdominowaniem kompozycji przez jasne elementy, zamiast wydobycia formy poprzez cienie. Takie podejście często prowadzi do niezamierzonych rezultatów, w których główny obiekt traci na wyrazistości. Oświetlenie skierowane w niektórych przypadkach może być użyte, jednak musi być stosowane w kontekście ciemnego tła, aby podkreślić detale i tekstury. Kluczowe jest zrozumienie, że stosowanie rozproszonego światła w połączeniu z jasnym tłem może zniweczyć efekt, który fotograf w niskim kluczu stara się osiągnąć. Warto zauważyć, że w fotografii artyści często dążą do mistrzowskiego wykorzystania kontrastów, co jest niemożliwe przy zastosowaniu niewłaściwych kombinacji oświetlenia i tła.

Pytanie 31

Który z obiektywów ma ogniskową, która w przybliżeniu odpowiada długości przekątnej filmu naświetlanej klatki?

A. Obiektyw szerokokątny

B. Obiektyw makro

C. Obiektyw długoogniskowy

D. Obiektyw standardowy

Obiektyw standardowy, którego ogniskowa jest w przybliżeniu równa przekątnej formatu naświetlanej klatki filmowej, jest często używany w różnych dziedzinach fotografii. W przypadku formatu 35 mm, ogniskowa standardowego obiektywu wynosi około 50 mm. Ten typ obiektywu jest szczególnie ceniony za swoją zdolność do reprodukowania perspektywy bliskiej temu, co widzi ludzkie oko, co czyni go idealnym do fotografii portretowej, ulicznej czy dokumentalnej. Dzięki temu, zdjęcia wykonane obiektywem standardowym często wyglądają naturalnie i nie wymagają dodatkowej korekcji perspektywy. W praktyce obiektywy standardowe oferują także dobrą jakość optyczną, niewielką głębię ostrości oraz łatwość w użytkowaniu, co czyni je doskonałym wyborem dla początkujących fotografów, jak i dla profesjonalistów. Warto również zwrócić uwagę na ich wszechstronność - obiektywy te mogą być używane w różnych warunkach oświetleniowych i są dostępne w różnych wersjach, takich jak obiektywy z jasnymi przysłonami, co pozwala na pracę w trudniejszych warunkach oświetleniowych.

Pytanie 32

Do prawidłowego wykonania fotografii do biometrycznego paszportu stosuje się tło w kolorze

A. ciemnym granatowym

B. jasnym neutralnym

C. intensywnie zielonym

D. intensywnie czerwonym

Aby uzyskać prawidłową fotografię do biometrycznego paszportu, stosuje się tło w kolorze jasnym neutralnym. Tego typu tło pozwala na odpowiednie wyodrębnienie twarzy osoby fotografowanej, minimalizując jednocześnie ryzyko zakłóceń wizualnych. Zgodnie z międzynarodowymi standardami, takimi jak te określone przez Międzynarodową Organizację Lotnictwa Cywilnego (ICAO), tło powinno być jednolite, co sprawia, że jasne neutralne kolory, takie jak biel, szarość czy jasny beż, są najbardziej zalecane. Pozwalają one na lepszy kontrast z rysami twarzy, co jest kluczowe dla automatycznego rozpoznawania twarzy. Praktycznie rzecz biorąc, użycie takiego tła wpływa na jakość zdjęcia i jego akceptację przez instytucje zajmujące się wydawaniem dokumentów. Warto również pamiętać, że tło nie powinno zawierać żadnych wzorów ani tekstur, które mogłyby zakłócać odbiór obrazu. Przykładowo, jeśli fotografujemy osobę w białej koszuli, jasne tło zneutralizuje efekt zlewania się kolorów, co jest zalecane w kontekście formalnych dokumentów.

Pytanie 33

Które oprogramowanie pozwala na sprawne zarządzanie plikami, ich nagrywanie, wyświetlanie, wyszukiwanie, sortowanie, filtrowanie oraz edytowanie metadanych?

A. Corel Photo-Paint

B. Publisher

C. Adobe Bridge

D. Adobe InDesign

Adobe Bridge to aplikacja stworzona przez firmę Adobe, która pełni funkcję menedżera plików multimedialnych, szczególnie w kontekście pracy z grafiką i fotografią. Program ten umożliwia użytkownikom łatwe zarządzanie plikami, ich przeglądanie, organizację, a także edytowanie metadanych, co jest niezwykle cenne w profesjonalnym środowisku kreatywnym. Dzięki możliwościom takim jak sortowanie, filtrowanie i wyszukiwanie, Adobe Bridge pozwala na szybkie odnalezienie potrzebnych zasobów, co znacznie przyspiesza proces pracy nad projektami. W praktyce, projektanci graficzni i fotografowie często korzystają z tej aplikacji, aby organizować swoje portfolio, tworzyć kolekcje zdjęć do użycia w różnych projektach oraz efektywnie współpracować z innymi aplikacjami Adobe, takimi jak Photoshop czy InDesign. Użytkownicy mogą również tworzyć zestawy narzędzi oraz metadanych, co umożliwia agregację informacji o projektach i materiałach. Standardy branżowe nakładają na profesjonalistów obowiązek efektywnego zarządzania swoimi zasobami cyfrowymi, co czyni Adobe Bridge niezastąpionym narzędziem w nowoczesnym workflow kreatywnym.

Pytanie 34

W programie Adobe Photoshop można skorygować błędy perspektywy wynikające z nachylenia aparatu przy użyciu filtra

A. eliminacja szumu

B. odkrywanie krawędzi

C. korekcja obiektywu

D. rozmycie w kierunku radialnym

Korekcja obiektywu w Photoshopie to naprawdę przydatne narzędzie. Umożliwia nam pozbycie się tych wszystkich dziwnych zniekształceń, które mogą się pojawić, zwłaszcza przy użyciu szerokokątnych obiektywów. Niekiedy obiekty przy krawędziach kadru wyglądają na zniekształcone lub nawet spłaszczone. Dzięki filtrze korekcji obiektywu możemy poprawić te geometryczne proporcje obrazu, co sprawia, że zdjęcia wyglądają znacznie bardziej naturalnie. Weźmy na przykład zdjęcia budynków – korekcja obiektywu pozwala na prostowanie linii pionowych i poziomych. To jest istotne, bo gdy robimy zdjęcia architektury, musimy dbać o realistyczną perspektywę. W praktyce często wykorzystuje się również różne techniki jak warstwowanie i maskowanie, żeby móc dokładnie kontrolować efekt końcowy. Moim zdaniem, warto również zwracać uwagę na to, żeby zdjęcie przed i po korekcji porównać, żeby mieć pewność, że wszystkie zniekształcenia zostały usunięte i obraz nadal wygląda autentycznie.

Pytanie 35

Mieszek pozwala na wykonywanie zdjęć w dużej skali odwzorowania?

A. owadów.

B. widoków.

C. ludzi.

D. budowli.

Wybór owadów jako obiektu fotografowania w dużej skali odwzorowania jest poprawny, ponieważ tego typu fotografia, znana jako makrofotografia, umożliwia uchwycenie detali, które są niedostrzegalne gołym okiem. Mieszek, w kontekście fotografii, odnosi się do obiektywu używanego w makrofotografii, który pozwala na bliskie zbliżenie i szczegółowe odwzorowanie małych obiektów, takich jak owady. Przykładowo, fotografowanie pszczół w ich naturalnym środowisku pozwala na uchwycenie nie tylko ich kolorów, ale także subtelnych detali, takich jak tekstura ciała, co jest niezwykle istotne w dokumentowaniu różnorodności biologicznej. Dobrą praktyką w makrofotografii jest użycie statywu i źródła światła, co poprawia jakość zdjęć oraz pozwala na dłuższe czasy naświetlania bez ryzyka poruszenia obrazu. Osobom zajmującym się nauką lub hobbystom, którzy chcą uwiecznić owady, zaleca się również korzystanie z obiektywów makro o dużej przysłonie, co pozwala na uzyskanie efektu bokeh, podkreślającego główny obiekt i redukującego niepożądane tło.

Pytanie 36

Jaki obiektyw z dodatkowymi akcesoriami należy wykorzystać przy rejestracji obrazu, by skala odwzorowania obiektu na negatywie wynosiła 5:1?

A. Długoogniskowy z mieszkiem pośrednim

B. Standardowy z pierścieniem pośrednim

C. Standardowy z nasadką multiplikującą

D. Długoogniskowy z nasadką multiplikującą

Wybór standardowego obiektywu z nasadką multiplikującą, długoogniskowego z nasadką multiplikującą oraz długoogniskowego z mieszkiem pośrednim nie jest odpowiedni do uzyskania skali odwzorowania 5:1, ponieważ każde z tych rozwiązań ma swoje ograniczenia i specyfikę zastosowania. Nasadka multiplikująca zwiększa ogniskową obiektywu, co może skutkować lepszym oddaleniem od obiektu, ale jednocześnie obniża jakość obrazu poprzez wprowadzenie aberracji oraz zmniejszenie jasności, co nie jest zalecane przy fotografii makro. Długoogniskowy obiektyw z nasadką multiplikującą, choć wydaje się kuszącą opcją dla osiągnięcia większego powiększenia, w rzeczywistości powoduje problemy z głębią ostrości i może utrudniać ustawienie ostrości, co jest kluczowe w makrofotografii. Z kolei długoogniskowy obiektyw z mieszkiem pośrednim może być użyty do uzyskania powiększeń, ale jego konstrukcja nie sprzyja łatwej manipulacji i często wymaga większej stabilizacji, co w praktyce może być trudne do zrealizowania. Użytkownicy często popełniają błąd, sądząc, że każde powiększenie uzyskane za pomocą odpowiednich akcesoriów da pożądany efekt wizualny, co w rzeczywistości wymaga dokładnego dostosowania do specyfiki obiektu oraz warunków oświetleniowych. Dlatego kluczowe jest zrozumienie różnic między tymi metodami oraz ich wpływu na jakość uzyskiwanego obrazu.

Pytanie 37

W jakim formacie powinien być zapisany obraz fotograficzny z głębią koloru 24 bity, jeśli ma być umieszczony w sieci?

A. GIF

B. RAW

C. JPEG

D. TIFF

Odpowiedź JPEG jest prawidłowa, ponieważ format ten jest jednym z najczęściej używanych do przechowywania i udostępniania obrazów w internecie. JPEG (Joint Photographic Experts Group) obsługuje 24-bitową głębię koloru, co oznacza, że może przechowywać ponad 16 milionów kolorów. To czyni go idealnym wyborem dla fotografii, gdzie jakość obrazu jest kluczowa. JPEG wykorzystuje stratną kompresję, co pozwala na znaczne zmniejszenie rozmiaru pliku, co jest niezwykle ważne w kontekście szybkiego ładowania stron internetowych oraz oszczędności przestrzeni na serwerach. W praktyce, większość aparatów cyfrowych i smartfonów zapisuje zdjęcia właśnie w tym formacie, co ułatwia ich późniejsze dzielenie się w sieci. Dodatkowo, JPEG jest zgodny z większością przeglądarek internetowych i edytorów graficznych, co czyni go wszechstronnym wyborem w branży kreatywnej. Warto także dodać, że zastosowanie formatu JPEG jest zgodne z najlepszymi praktykami projektowymi w zakresie optymalizacji zasobów multimedialnych w sieci.

Pytanie 38

Jakiego środka należy używać do samodzielnego czyszczenia obiektywów z soczewkami posiadającymi powłokę przeciwodblaskową?

A. Pędzelka

B. Sprężonego powietrza

C. Irchy

D. Wilgotnej ściereczki

Użycie sprzężonego powietrza do czyszczenia obiektywów z powłokami przeciwodblaskowymi jest najlepszym rozwiązaniem z kilku powodów. Po pierwsze, sprzężone powietrze skutecznie usuwa drobne zanieczyszczenia, takie jak kurz czy pył, które mogą osiadać na soczewkach, nie narażając ich na zarysowania, co może się zdarzyć przy użyciu szorstkich materiałów. Powłoki przeciwodblaskowe, które mają na celu poprawę jakości obrazu poprzez redukcję odblasków, są delikatne, a ich uszkodzenie może znacząco wpłynąć na funkcjonalność obiektywu. Dobrą praktyką jest użycie specjalnych sprężarek powietrza, które są dostępne w sklepach fotograficznych. Warto również pamiętać, aby nie trzymać dyszy zbyt blisko soczewki, aby uniknąć nadmiaru wilgoci lub zimnego powietrza, które mogą powodować skraplanie się. Regularne czyszczenie obiektywu sprzężonym powietrzem przed jego użyciem pomoże w zachowaniu optymalnej jakości zdjęć oraz długowieczności sprzętu fotograficznego, zgodnie z zaleceniami producentów.

Pytanie 39

Pomiar odbitego światła wykonuje się, ustawiając światłomierz z miejsca aparatu na

A. aparat fotograficzny

B. tło

C. źródło światła

D. obiekt fotografowany

Pomiar światła odbitego z obiektów fotografowanych jest kluczowym aspektem pracy fotografa, ponieważ pozwala na uzyskanie właściwej ekspozycji i odwzorowania kolorów. Kierując światłomierz na obiekt fotografowany, uzyskujemy pomiar intensywności światła, które jest odbite od obiektu do obiektywu aparatu. Taki pomiar jest bardziej istotny, ponieważ różne obiekty mogą mieć różną zdolność do odbicia światła, co wpływa na finalny efekt fotografii. Na przykład, czarne przedmioty pochłaniają większą część światła, podczas gdy jasne refleksyjne powierzchnie mogą wprowadzać zniekształcenia w pomiarze, jeśli kierujemy światłomierz na źródło światła. Standardy branżowe zalecają używanie matrycowych światłomierzy, które dostosowują pomiar do różnych scenariuszy, co pozwala na precyzyjne dostosowanie parametrów ekspozycji. Działania te są zgodne z praktykami zalecanymi przez profesjonalistów, aby zapewnić najlepszą jakość zdjęć w różnych warunkach oświetleniowych.

Pytanie 40

Oświetlenie, które dociera na wysokości twarzy fotografowanego modela w przybliżeniu pod kątem 90° względem osi optycznej obiektywu, charakteryzuje się rodzajem oświetlenia

A. tylnego

B. dolnego

C. bocznego

D. przedniego

Wybór niewłaściwego rodzaju oświetlenia, jak dolne, tylne czy przednie, może prowadzić do niepożądanych efektów w fotografii. Oświetlenie dolne, gdzie światło pochodzi z dołu, może wprowadzać dramatyzm, ale również wywołać nieprzyjemne cienie na twarzy modela, co jest szczególnie niekorzystne w portretach, ponieważ to może zniekształcić rysy twarzy. Oświetlenie tylne tworzy efekt konturu, co może być atrakcyjne w niektórych sytuacjach, ale nie uchwyci szczegółów modela, a zamiast tego skupi uwagę na tle, co w przypadku portretu nie jest pożądane. W przypadku oświetlenia przedniego, które pada bezpośrednio na twarz modela, może to prowadzić do efektu 'płaskiego' obrazu, gdzie brakuje cieni, co sprawia, że zdjęcie jest mniej interesujące. W praktyce, błędem jest myślenie, że jedno źródło światła pasuje do każdego rodzaju fotografii. Kluczowe jest zrozumienie, jak różne kąty oświetlenia wpływają na postrzeganie obiektu. Warto pamiętać, że oświetlenie powinno być dostosowane do zamierzonego efektu, co jest kluczowe w standardach profesjonalnej fotografii.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej