Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik weterynarii
  • Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
  • Data rozpoczęcia: 9 kwietnia 2025 16:33
  • Data zakończenia: 9 kwietnia 2025 16:42

Egzamin zdany!

Wynik: 22/40 punktów (55,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Na jakie części dzieli się księga hodowlana?

A. rozdziały oraz rejestry
B. część wstępną oraz główną
C. rejestry oraz główną część
D. rejestry oraz część wstępną
Księga hodowlana to dokument, w którym rejestruje się informacje dotyczące pochodzenia, cech i stanu zdrowia zwierząt. Dzieli się ona na część wstępną i część główną. Część wstępna zawiera ogólne informacje o hodowli, celu jej prowadzenia oraz zasadach związanych z wpisywaniem danych. Jest to kluczowy element, który pozwala na zrozumienie kontekstu i specyfiki danej hodowli. Z kolei część główna zawiera szczegółowe dane dotyczące poszczególnych zwierząt, takie jak ich genealogia, wyniki badań, osiągnięcia w zawodach oraz informacje o ich właścicielach. Przykładem zastosowania księgi hodowlanej jest możliwość weryfikacji pochodzenia zwierząt, co ma szczególne znaczenie w przypadku ras chronionych i wystawiania certyfikatów. W branży hodowlanej przestrzeganie tych standardów jest fundamentalne dla zachowania czystości genetycznej ras oraz dla rozwoju hodowli zgodnie z najlepszymi praktykami zrównoważonego rozwoju.
Pytanie 2

Szyjka macicy w kierunku doogonowym przekształca się w

A. pochwę
B. srom
C. trzon macicy
D. rogi macicy
Decyzje dotyczące anatomii układu rozrodczego często są obarczone nieporozumieniami, które mogą prowadzić do mylnych wniosków. W przypadku sromu, warto zauważyć, że jest to zewnętrzna część żeńskiego układu rozrodczego, która nie jest anatomicznie powiązana z szyjką macicy. Srom pełni inne funkcje, takie jak ochrona wewnętrznych struktur układu rozrodczego oraz uczestnictwo w procesie pobudzenia seksualnego. Co więcej, trzon macicy znajduje się powyżej szyjki macicy i nie ma bezpośredniej kontynuacji w kierunku doogonowym, co czyni tę odpowiedź niewłaściwą. Rogi macicy to również niepoprawny wybór, ponieważ są to struktury, które występują w przypadku macicy podwójnej lub przegrodzonej, a ich położenie i funkcja różnią się od szyjki macicy. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do takich nieprawidłowych odpowiedzi, obejmują mylenie pojęć związanych z różnymi częściami układu rozrodczego oraz brak dostatecznej wiedzy na temat ich funkcji i lokalizacji. Aby uniknąć takich nieporozumień, istotne jest systematyczne studiowanie anatomii i fizjologii, co pozwala na lepsze rozumienie złożoności tego układu oraz skutków potencjalnych patologii.
Pytanie 3

W dniu 15 maja buhaj rasy limousine ma być użyty jako reproduktor w stacji produkcji nasienia. Na podstawie przepisu określ, kiedy najwcześniej może być zrealizowane badanie kliniczne buhaja.

§ 5.1 Zwierzęta mogą być wprowadzane do stacji produkcji nasienia tylko, jeśli były badane w okresie do 30 dni przed ich wprowadzeniem i posiadają orzeczenie weterynaryjne, które stwierdza, że są zdrowe i nadają się do rozrodu.

A. 15 lutego
B. 15 kwietnia
C. 15 marca
D. 15 czerwca
Odpowiedzi 15 marca, 15 lutego i 15 czerwca są błędne i wynikają z nieprawidłowej interpretacji przepisów dotyczących badań klinicznych zwierząt. W przypadku daty 15 marca, badanie odbyłoby się 60 dni przed wprowadzeniem buhaja do stacji, co jest niezgodne z wymogiem, że musi być ono przeprowadzone w ciągu 30 dni. Taki błąd pokazuje, że nie uwzględniono kluczowego aspektu czasu, co jest istotne, aby zapewnić aktualność informacji o stanie zdrowia zwierzęcia. Odpowiedź 15 lutego również nie jest prawidłowa, gdyż oznaczałaby przeprowadzenie badania aż 90 dni przed planowanym wprowadzeniem, co narusza zasady dotyczące terminu ważności badań klinicznych. Wprowadzenie zwierzęcia do stacji bez aktualnych badań zdrowotnych naraziłoby inne zwierzęta na ryzyko zakażeń. Z kolei odpowiedź 15 czerwca to termin po wprowadzeniu buhaja do stacji, co oczywiście nie spełnia wymogów przepisów, ponieważ badanie musi odbyć się przed wprowadzeniem, a nie po. Typowym błędem myślowym jest nieodpowiednie liczenie dni lub nieznajomość regulacji dotyczących terminów badań, co prowadzi do niezgodności z wymaganiami prawnymi.
Pytanie 4

Do grupy soczystych pasz objętościowych zaliczają się

A. wysłodki buraczane, otręby
B. okopowe, maślanka świeża
C. młóto, plewy
D. ekspelery, zielonki
Pasze objętościowe soczyste, jak sugerują niektóre odpowiedzi, nie powinny być mylone z innymi rodzajami pasz. Ekspelery i zielonki, pomimo że są ważnymi składnikami diety zwierząt, nie mieszczą się w definicji pasz soczystych. Ekspelery, będące produktem ubocznym z tłoczenia olejów roślinnych, mają niską zawartość wody i są bardziej skoncentrowanym źródłem białka i tłuszczu, co czyni je bardziej odpowiednimi jako pasze treściwe, a nie objętościowe. Zielonki, natomiast, takie jak trawy czy lucerna, mogą być uważane za pasze objętościowe, ale zazwyczaj są one suche lub wilgotne, a nie soczyste. Młóto i plewy, z kolei, są produktami pochodnymi z przemysłu zbożowego, również nie zaliczane do pasz soczystych. Młóto to resztki po produkcji piwa, bogate w błonnik, natomiast plewy to łuski ziarna, które również mają niską zawartość wody. W kontekście pasz soczystych, kluczowe jest zrozumienie ich roli w codziennej diecie zwierząt oraz, że są one stosowane przede wszystkim w celu zwiększenia wilgotności diety, co jest kluczowe dla prawidłowego trawienia i zdrowia zwierząt, a nie jako substytut bardziej surowych pasz. Takie nieporozumienia mogą prowadzić do błędnych praktyk w żywieniu zwierząt, co z kolei może wpłynąć na ich zdrowie i wydajność produkcyjną.
Pytanie 5

Aby uniknąć wystąpienia tężyczki pastwiskowej, zwierzęta powinny otrzymać

A. magnez
B. karoten
C. wapń
D. żelazo
Magnez jest kluczowym minerałem, który odgrywa istotną rolę w metabolizmie zwierząt, a zwłaszcza w profilaktyce tężyczki pastwiskowej, która może wystąpić w wyniku niedoboru tego pierwiastka. Tężyczka pastwiskowa to stan spowodowany skurczami mięśni szkieletowych, często wywołany niskim poziomem magnezu we krwi. Magnez wpływa na przewodnictwo nerwowe i funkcjonowanie mięśni, w tym na regulację skurczów. W praktyce, aby zapobiec temu schorzeniu, zwierzęta hodowlane, szczególnie bydło, powinny otrzymywać suplementację magnezu, zwłaszcza w okresie intensywnego wzrostu traw na pastwiskach, kiedy ich zawartość magnezu może być obniżona. Dobre praktyki obejmują monitorowanie poziomu magnezu w diecie zwierząt oraz stosowanie preparatów wspomagających, takich jak sole magnezowe, które są łatwo przyswajalne. Właściwe zarządzanie paszami oraz ich składnikami odżywczymi jest kluczowe dla zdrowia i wydajności produkcyjnej zwierząt, a także dla ograniczenia ryzyka wystąpienia poważnych schorzeń, takich jak tężyczka pastwiskowa.
Pytanie 6

W kiszonce z kukurydzy o dobrej jakości, przygotowanej bez użycia inokulantów, proporcja kwasu mlekowego do octowego powinna wynosić

A. 1:1
B. 3:1
C. 2:1
D. 1:3
Stosunek kwasu mlekowego do octowego w kiszonce z kukurydzy jest kluczowym aspektem procesu fermentacji, który wpływa na jakość finalnego produktu. Odpowiedzi, które sugerują stosunek 1:1, 2:1 czy 1:3, mogą wynikać z nieporozumień dotyczących roli poszczególnych kwasów. Kwas octowy, choć również jest produktem fermentacji, nie ma tak silnych właściwości konserwujących jak kwas mlekowy. Przypuszczenie, że równy lub większy udział kwasu octowego jest korzystny, opiera się na błędnym założeniu, że kwas octowy również zabezpiecza przed rozwojem niepożądanych bakterii. W rzeczywistości, nadmiar kwasu octowego może prowadzić do nieprzyjemnego smaku kiszonki oraz wpływać na jej stabilność. W praktyce, nadmiar kwasu octowego sygnalizuje, że proces fermentacji nie przebiegał prawidłowo, co może być wynikiem niewłaściwej temperatury, nieodpowiednich warunków tlenowych lub zbyt dużej ilości dostępnych cukrów. W standardach produkcji kiszonek, takich jak te określone przez organizacje rolnicze, podkreśla się znaczenie uzyskania odpowiedniego balansu kwasów dla uzyskania wysokiej jakości produktu. Dlatego kluczowe jest, aby w procesie kiszenia dążyć do uzyskania przewagi kwasu mlekowego nad octowym, co przekłada się na lepsze właściwości sensoryczne oraz trwałość kiszonki.
Pytanie 7

Na prawidłowy rozwój młodego organizmu oraz odpowiednią strukturę kości ma wpływ witamina

A. E
B. C
C. K
D. D
Inne witaminy, jak E, K czy C, mają swoje ważne role w organizmie, ale nie są bezpośrednio odpowiedzialne za budowę kości, jak to jest z witaminą D. Witamina E działa głównie jako antyoksydant, co jest ok, ale nie wpływa bezpośrednio na mineralizację kości. Witamina K jest ważna do krzepnięcia krwi, a także pomaga w metabolizmie wapnia, ale jej rola w kościach jest bardziej wspierająca. Witamina C jest potrzebna do produkcji kolagenu, który jest ważny dla tkanki łącznej i kości, ale wpływ na mineralizację kości ma mniejszy niż witamina D. Często ludzie mylą funkcje tych witamin i ich konkretne działania w organizmie. Ważne jest, by zrozumieć, że witaminy współdziałają ze sobą, ale w kontekście zdrowego wzrostu kości, witamina D jest po prostu niezastąpiona. Żeby dbać o zdrowie kości, warto dostarczyć odpowiednie ilości różnych witamin i minerałów, a szczególnie tej jednej, czyli D.
Pytanie 8

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 9

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 10

Nerki o powierzchni powycinanej są częścią układu wydalniczego

A. konia
B. kury
C. królika
D. krowy
Nerki pobrużdżone, charakterystyczne dla krowy, są przystosowane do specyfiki diety i metabolizmu tego zwierzęcia. Krowy są przeżuwaczami, co oznacza, że ich układ pokarmowy zawiera wiele przystosowań do trawienia celulozy. Pobrużdżenia nerek nie tylko zwiększają ich powierzchnię filtracyjną, ale także wspomagają skuteczność usuwania toksyn i produktów przemiany materii, które mogą powstawać w wyniku trawienia roślin. W praktyce, wiedza na temat struktury nerek krowy jest istotna dla weterynarzy oraz hodowców bydła, gdyż pozwala na monitorowanie stanu zdrowia zwierząt oraz wczesne wykrywanie zaburzeń metabolicznych. Badania dotyczące funkcji nerek u bydła mają także zastosowanie w kontekście ochrony środowiska, szczególnie w odniesieniu do zarządzania odpadami zwierzęcymi. Zrozumienie budowy i funkcji nerek krowy może więc prowadzić do lepszego zarządzania hodowlą oraz poprawy dobrostanu zwierząt.
Pytanie 11

Kóz rasa toggenburska zaliczana jest do typu eksploatacyjnego?

A. ogólnoużytkowego
B. wełnistego
C. mlecznego
D. mięsnego
Rasa kóz toggenburska jest znana przede wszystkim z wysokiej jakości mleka, co czyni ją przedstawicielem typu użytkowego mlecznego. Te kozy charakteryzują się doskonałym mlecznym potencjałem, co potwierdzają dane statystyczne, w których wydajność mleczna tej rasy wynosi średnio od 700 do 900 litrów mleka rocznie na jedną kozę. Mleko kóz toggenburskich ma wysoką zawartość tłuszczu i białka, co sprawia, że jest cenione w przemyśle mleczarskim. Ich mleko jest często wykorzystywane do produkcji serów o wysokiej jakości, takich jak sery kozie, które są popularne w wielu krajach. Dodatkowo, rasa ta jest znana z dobrego temperamentu i zdolności do przystosowania się do różnych warunków środowiskowych, co sprawia, że jest łatwa w hodowli. W kontekście dobrych praktyk hodowlanych, warto zaznaczyć, że odpowiednia dieta i warunki bytowe są kluczowe dla uzyskania optymalnej wydajności mlecznej. Dlatego hodowcy powinni zwracać szczególną uwagę na aspekty żywienia oraz warunki utrzymania, co przekłada się na jakość pozyskiwanego mleka.
Pytanie 12

Część przełyku, która jest poszerzona i służy do zbierania, rozmiękczania oraz transportu pokarmu, znajduje się

A. u owiec
B. u królików
C. u gęsi
D. u świń
Wybór odpowiedzi sugerujących, że inne zwierzęta, takie jak świnie, owce czy króliki, posiadają podobne struktury anatomiczne, prowadzi do nieporozumień dotyczących ich systemów trawiennych. Świnie, jako wszystkożerne, nie posiadają wyspecjalizowanej części przełyku do gromadzenia pokarmu. Ich układ trawienny jest przystosowany do szybkiego przetwarzania różnorodnych pokarmów, co sprawia, że ich przełyk jest prostszy i nie ma funkcji magazynującej. Podobnie, owce, które są roślinożercami, mają żołądek podzielony na kilka komór, ale nie mają rozwiniętej części przełyku służącej do przechowywania i rozmiękczania pokarmu. Króliki z kolei, mimo że mają zdolność do selektywnego pobierania pokarmu, także nie dysponują specjalizowaną sekcją przełyku. Ich układ pokarmowy jest dostosowany do trawienia błonnika, co również nie wymaga obecności takiej struktury. Błędem jest generalizowanie, że wszystkie zwierzęta roślinożerne posiadają podobne mechanizmy gromadzenia pokarmu. Każdy gatunek zwierząt ma unikalne adaptacje umożliwiające im przetrwanie w ich specyficznych środowiskach, co podkreśla znaczenie dostosowania do diety w kontekście ewolucji oraz ekologii.
Pytanie 13

Który sposób hodowli kur umożliwia osiągnięcie najwyższego standardu dobrostanu ptaków?

A. Hodowla ekstensywna
B. Hodowla bateriowa
C. Hodowla w klatkach
D. Hodowla intensywna
Chów ekstensywny kur jest uznawany za najbardziej sprzyjający dobrostanowi ptaków z kilku kluczowych powodów. W systemie tym kury mają dostęp do przestronnych wybiegów, co pozwala im na naturalne zachowania, takie jak grzebanie w ziemi, picie wody z naturalnych źródeł oraz kontakt z innymi ptakami. Dobre praktyki w chowie ekstensywnym obejmują zapewnienie odpowiedniej ilości przestrzeni, co wpływa na redukcję stresu i agresji wśród ptaków. Zgodnie z zaleceniami organizacji takich jak World Animal Protection oraz Humane Society International, minimum 4 m² na kurę na wybiegu jest uznawane za standard, który wspiera ich zdrowie oraz komfort. Dodatkowo, w chowie ekstensywnym kury są mniej narażone na choroby, co przekłada się na mniejsze wykorzystanie antybiotyków. Takie podejście jest zgodne z coraz bardziej popularnym modelem zrównoważonego rolnictwa, które kładzie nacisk na integrowanie dobrostanu zwierząt z produkcją ekologiczną.
Pytanie 14

Najkrótszy czas trwania ciąży występuje u

A. lochy
B. kotki
C. suki
D. królicy
Ciąża królicy (Oryctolagus cuniculus) trwa najkrócej spośród wymienionych zwierząt, ponieważ wynosi około 28-32 dni. Królice są zwierzętami o wyjątkowo szybkim cyklu reprodukcyjnym, co jest istotne w kontekście strategii przetrwania tego gatunku. W praktyce oznacza to, że jedna samica może mieć wiele miotów rocznie, co znacznie zwiększa populację. W hodowli królików, zrozumienie cyklu reprodukcyjnego jest kluczowe dla efektywnego zarządzania stadem i planowania reprodukcji. Zgodnie z dobrymi praktykami w hodowli, należy monitorować zdrowie samic oraz warunki ich życia, aby zapewnić optymalne środowisko dla rozrodu i wzrostu młodych. Ponieważ królice mają krótki okres ciąży, hodowcy mogą szybko reagować na zmieniające się warunki rynkowe oraz zapotrzebowanie na mięso lub futro, co jest niezbędne w kontekście komercyjnych hodowli.
Pytanie 15

Rzeczywista płodność to ilość

A. prosiąt żywych uzyskanych w miocie
B. żywych prosiąt w okresie do 21 dnia życia
C. prosiąt pozyskanych od jednej lochy w ciągu roku
D. komórek jajowych gotowych do zapłodnienia w trakcie owulacji
Płodność rzeczywista określana jako liczba żywych prosiąt uzyskanych w miocie jest kluczowym wskaźnikiem efektywności reprodukcyjnej w hodowli trzody chlewnej. Ta miara odzwierciedla zdolność lochy do produkcji zdrowych potomków i jest istotnym parametrem w ocenie jakości genetycznej oraz wydajności stada. Zgodnie z najlepszymi praktykami w branży, monitorowanie płodności rzeczywistej pozwala na identyfikację loch o wyższej wydajności oraz wprowadzenie odpowiednich strategii selekcji. Na przykład, w przypadku stwierdzenia, że pewne lochy regularnie wydają na świat więcej prosiąt, hodowcy mogą zdecydować się na ich reprodukcję w większym stopniu, co pozwoli zwiększyć całkowitą produkcję. Dodatkowo, analiza danych dotyczących płodności rzeczywistej może wpłynąć na decyzje dotyczące żywienia, zdrowia oraz zarządzania stadem, co może przyczynić się do optymalizacji procesu hodowli oraz zwiększenia zysków.
Pytanie 16

Czynnikiem, który nie stanowi wskazania do przeprowadzenia zabiegu sztucznego unasiennienia suki, jest

A. nieposiadanie pierwszego potomstwa
B. odrzucenie suki w stosunku do psów
C. agresywne zachowanie zwierząt
D. nieproporcjonalność masy ciała zwierząt
Awersja suki do psów, jej agresywność czy też różnice w masie ciała niekoniecznie powinny być traktowane jako powody do wykonania sztucznego unasiennienia. W rzeczywistości, mogą być to czynniki, które prowadzą do nieporozumień co do tego, kiedy taki zabieg jest naprawdę potrzebny. Jeśli suka nie chce mieć do czynienia z innymi psami, to częściej mamy do czynienia z problemami behawioralnymi lub zdrowotnymi a niekoniecznie z koniecznością sztucznego unoszenia. Agresja u psów zazwyczaj wskazuje na możliwe konflikty i wcale nie jest podstawą do sztucznego unoszenia, bo to może tylko zwiększyć stres u suki. A z tą dysproporcją masy ciała to w sumie też tak, może to sugerować problemy zdrowotne, ale to nie wystarczy, żeby od razu myśleć o sztucznym unasiennieniu. Ważne, by decyzje dotyczące rozmnażania zwierząt podejmować na podstawie solidnych podstaw medycznych i behawioralnych, a nie tylko na podstawie jednego aspektu, co może prowadzić do złych wniosków. Dobrze jest skonsultować się z weterynarzem, który może ustalić, co naprawdę jest problemem i podpowiedzieć, jak najlepiej podejść do reprodukcji, biorąc pod uwagę indywidualne potrzeby suki.
Pytanie 17

Zauważone u krowy opadnięcie więzadeł miednicy oraz powiększenie sromu wskazują na

A. nadchodzący poród.
B. proces starzenia się zwierzęcia.
C. kończący się rui.
D. stan zapalny układu rozrodczego.
Zapadnięcie się więzadeł miednicy oraz powiększenie sromu u krowy są typowymi objawami zbliżającego się porodu. W miarę jak zbliża się czas porodu, hormonalne zmiany w organizmie matki prowadzą do rozluźnienia więzadeł miednicy, co ułatwia przejście cielęcia przez kanał rodny. Powiększenie sromu wynika z obrzęku tkanek oraz przygotowania organizmu do porodu. Obserwacja tych objawów jest kluczowa dla hodowców bydła, ponieważ pozwala na odpowiednie przygotowanie się do procesu porodowego, w tym zapewnienia odpowiednich warunków oraz gotowości do pomocy, jeśli zajdzie taka potrzeba. W praktyce, znajomość tych objawów pozwala na lepsze zarządzanie stadem oraz na zminimalizowanie ryzyka powikłań porodowych. Dodatkowo, dobrze przeprowadzony proces porodowy jest zgodny z najlepszymi praktykami w hodowli zwierząt, co wpływa na zdrowie zarówno matki, jak i cielęcia.
Pytanie 18

W dietach dla krów mlecznych ogranicza się ilość pasz mogących wpływać na kolor mleka. Przykładem takich pasz są

A. marchew i buraki ćwikłowe
B. ziemniaki i buraki pastewne
C. słoma jęczmienna oraz sianokiszonka z traw
D. siano łąkowe wraz z słomą jęczmienną
Marchew i buraki ćwikłowe to pasze, które mogą zmieniać kolor mleka, co jest ważne w produkcji mlecznej. Mleko krów, które jedzą te pasze, może być żółtawe lub nawet czerwonawe. Zazwyczaj takie zmiany są niepożądane, szczególnie z punktu widzenia marketingu i jakości. Dlatego producenci w praktyce starają się ograniczać ich ilość w diecie krów. Wydaje mi się, że zdrowa dieta krów mlecznych powinna być różnorodna i dostosowana nie tylko do ich potrzeb, ale też oczekiwań rynku. Z tego powodu, lepiej stosować pasze, które nie wpływają na kolor mleka, jak sianokiszonka z traw czy słoma. Dobrze jest też monitorować skład paszy i badać jakość mleka, żeby zapewnić jak najlepsze efekty produkcyjne i spełniać wymagania konsumentów.
Pytanie 19

W żywieniu samic w okresie przygotowań do rozmnażania wykorzystuje się dodatek

A. ziarna owsa
B. otrąby pszenne
C. ziarna kukurydzy
D. ziarna pszenżyta
Ziarna owsa stanowią doskonały dodatek w żywieniu rozpłodników w okresie przygotowawczym do rozpłodu, ponieważ są bogate w błonnik, który wspiera prawidłowe funkcjonowanie układu pokarmowego. Owies dostarcza także cennych składników odżywczych, takich jak białko, tłuszcze nienasycone oraz witaminy z grupy B, które są niezbędne dla prawidłowego metabolizmu i ogólnego zdrowia zwierząt. W kontekście przygotowań do rozpłodu, odpowiednia dieta ma kluczowe znaczenie dla jakości nasienia oraz zdrowia reprodukcyjnego. Ziarna owsa są źródłem energii, co jest istotne w okresie wzmożonej aktywności seksualnej oraz w czasie, gdy zwierzęta są przygotowywane do krycia. Zastosowanie owsa w diecie może również wpływać na poprawę kondycji ciała, co jest niezbędne do udanego sezonu rozrodczego. W praktyce, dodatek owsa do paszy można zrealizować poprzez mieszanie go z innymi składnikami, co pozwala na zrównoważoną dietę, wspierającą zarówno zdrowie, jak i wydajność rozrodczą.
Pytanie 20

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 21

Na podstawie danych zawartych w tabeli oblicz dzienną dawkę mieszanki treściwej dla jednego tucznika.

Parametry 1 kg mieszanki:
Energia metaboliczna – 12,8 MJ
Białko ogólne – 14,8 %
Dzienne zapotrzebowanie tucznika na energię metaboliczną i białko ogólne:
Energia metaboliczna – 28,2 MJ
Białko ogólne – 325 g

A. 2,0 kg
B. 2,5 kg
C. 3,0 kg
D. 2,2 kg
No cóż, wybór błędnej odpowiedzi pokazuje, że nie do końca zrozumiałeś, jak to z tym odżywaniem tuczników jest. Odpowiedzi jak 2,0 kg, 2,5 kg czy 3,0 kg mogą wskazywać na to, że masz trochę mylne pojęcie o tym, co tak naprawdę potrzebują tuczników. Na przykład, 2,0 kg to za mało i może prowadzić do niedoborów składników odżywczych, co źle wpłynie na wzrost zwierząt. A z kolei 2,5 kg czy 3,0 kg mogą świadczyć o tym, że nie do końca ogarniasz ich potrzeby i przez to możesz je za bardzo dokarmiać. To nie tylko podnosi koszty, ale też może obniżyć jakość mięsa i wprowadzać problemy zdrowotne. Ważne, żeby dieta była na bieżąco dostosowywana do stanu zdrowia zwierząt i ich przyrostów, a nie opierała się tylko na intuicji. W hodowli monitorowanie zdrowia i wyników to klucz do sukcesu.
Pytanie 22

Właściciel jałówki otrzymuje dokument potwierdzający przeprowadzenie zabiegu sztucznego unasiennienia w postaci

A. oryginału
B. I kopii
C. I i II kopii
D. II kopii
Właściwą odpowiedzią jest otrzymanie oryginału zaświadczenia o wykonaniu zabiegu sztucznego unasienniania. Otrzymanie oryginału dokumentu jest kluczowe, ponieważ stanowi on oficjalne potwierdzenie przeprowadzonego zabiegu, które może być wymagane w różnorodnych sytuacjach, takich jak rejestracja zwierząt, uzyskanie dotacji czy prowadzenie dokumentacji hodowlanej. Oryginał zaświadczenia zawiera szczegółowe informacje, takie jak data zabiegu, dane identyfikacyjne jałówki oraz informacje o stosowanym nasieniu. W praktyce posiadacz jałówki powinien przechowywać ten dokument w bezpiecznym miejscu, aby móc w każdej chwili przedstawić go odpowiednim instytucjom, na przykład w przypadku kontroli weterynaryjnej lub audytu w gospodarstwie. Tego rodzaju dokumentacja jest kluczowa do zapewnienia przejrzystości i ścisłego przestrzegania przepisów prawnych dotyczących hodowli zwierząt oraz ich zdrowia.
Pytanie 23

Dysponujemy kosiarką, prasą zwijającą oraz owijarką do bel folią. Słoneczne warunki atmosferyczne prognozowane są jedynie na następne dwa dni od momentu koszenia trawy. Biorąc pod uwagę te czynniki, trawę powinno się zabezpieczyć w formie

A. sianokiszonki
B. suszenia
C. kiszonki
D. siana
Odpowiedzi jak susz, kiszonka i siano to raczej nie najlepsze pomysły, jeśli mówimy o konserwacji trawy w sytuacji, gdy prognoza mówi o dwóch słonecznych dniach. Susz to metoda, która po prostu wysusza trawę do niskiej wilgotności, a to może oznaczać, że stracimy większość składników odżywczych, zwłaszcza przy zmieniającej się pogodzie. Jak trawa za mocno się wysuszy, to nie tylko stracimy te składniki, ale także pasza stanie się mniej kusząca dla zwierząt. Kiszonka, podobnie jak sianokiszonka, potrzebuje dłuższego czasu na fermentację, co nie ma sensu przy prognozowanych dwóch słonecznych dniach. Trawa musi być zbierana w odpowiednim momencie i przechowywana w dobrych warunkach, w przeciwnym razie fermentacja nie zadziała. Co do siana, to jest popularne, ale też łatwo traci wartość odżywczą, zwłaszcza gdy nie jest dobrze przechowywane. A jeszcze, siano wymaga dłuższego czasu na wysuszenie, co w kontekście krótkoterminowych prognoz nie jest najlepszym rozwiązaniem. Wybór metody przechowywania paszy powinien być przemyślany i oparty na analizie warunków pogodowych, żeby uniknąć typowych błędów przy zbiorze i przechowywaniu.
Pytanie 24

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 25

Co powstaje w miejscu pękniętego pęcherzyka jajnikowego?

A. ciałko żółte
B. zarodek
C. blizna
D. zygota
Zygota, blizna oraz zarodek to pojęcia odnoszące się do różnych aspektów biologii i fizjologii. Zygota to pierwsza komórka powstała po połączeniu komórki jajowej i plemnika, a więc jej powstanie następuje dopiero po procesie zapłodnienia, który nie ma miejsca w momencie pęknięcia pęcherzyka jajnikowego. Ta pomyłka wynika często z niepełnego zrozumienia cyklu reprodukcyjnego; zapłodnienie to oddzielny proces, który może nastąpić w okresie owulacji, ale nie jest związane bezpośrednio z przekształceniem pęcherzyka w ciałko żółte. Blizna odnosi się do tkanki, która tworzy się w miejscu uszkodzeń, np. po operacjach, a nie jest biologicznie związana z funkcjami jajników. Pojęcie zarodka odnosi się do wczesnego etapu rozwoju organizmu, który powstaje dopiero po zagnieżdżeniu się zapłodnionej zygoty w błonie śluzowej macicy. Zrozumienie tych terminów i ich zastosowania w kontekście cyklu reprodukcyjnego jest kluczowe dla unikania nieporozumień w dziedzinie biologii rozrodu. Niezrozumienie różnicy między tymi pojęciami może prowadzić do błędnych wniosków i nieprzemyślanych decyzji w kontekście zdrowia reprodukcyjnego.
Pytanie 26

W kiszonce z kukurydzy o dobrej jakości, jak powinien wyglądać stosunek kwasu mlekowego do octowego?

A. 1:1
B. 1:3
C. 2:1
D. 3:1
Wybór innego stosunku kwasu mlekowego do octowego, jak na przykład 2:1, 1:1 czy 1:3, pokazuje, że brakuje trochę wiedzy na temat fermentacji kiszonek. Przy 2:1 można myśleć, że to wystarczy do dobrej stabilizacji i smaku, ale w praktyce może być za mało kwasu mlekowego, co sprzyja rozwojowi bakterii kwasu octowego, a to przecież nie jest dobre. Proporcja 1:1 może wydawać się w porządku, ale nie do końca oddaje, co jest naprawdę potrzebne do fermentacji. A z 1:3 mamy problem, bo za dużo kwasu octowego sprawia, że kiszonka staje się zbyt kwaśna i nieprzyjemna w smaku. Takie błędne podejścia mogą wynikać z braku zrozumienia, jak dokładnie działa proces fermentacji. W praktyce wiadomo, że odpowiednie warunki fermentacji, w tym proporcje kwasów, są kluczowe dla jakości produktów. Jeśli na to spojrzeć tylko teoretycznie, można łatwo wpaść w pułapkę i stworzyć coś, co nie nadaje się do jedzenia.
Pytanie 27

Jaką liczbę punktów w skali BCS przyzna się krowie mlecznej na podstawie obserwacji jej ciała?

Wyraźnie widoczne wszystkie wyrostki kolczyste kręgosłupa, ich końcówki ostro zarysowane. Wyrostki boczne kręgów lędźwiowych tworzą widoczną półkę. Pojedyncze kręgi kręgosłupa są wyraźnie rozpoznawalne. Doły głodowe bardzo wyraźne. Guzy biodrowy i kulszowy są ostre, a utworzone pomiędzy nimi zagłębienie przypomina literę "V". Zad, uda i ogon są zapadnięte. Okolice odbytu są cofnięte. Srom dobrze widoczny.

A. BCS 2
B. BCS 1
C. BCS 5
D. BCS 3
Krowa mleczna opisująca się podanymi cechami ma zdefiniowaną kondycję na poziomie BCS 1, co wskazuje na skrajne wyczerpanie organizmu. Wyraźne widoczność wyrostków kolczystych kręgosłupa, ostro zakończone końce, a także widoczne pojedyncze kręgi, to oznaki ekstremalnej utraty masy ciała. Doły głodowe, guzy biodrowe oraz kulszowe ostre i wyraźne zagłębienie w kształcie litery 'V' wskazują na to, że zwierzę znajduje się w zaawansowanym stanie niedożywienia. Tego typu ocena kondycji jest kluczowa w kontekście żywienia krowy, planów hodowlanych oraz ogólnego zarządzania stadem. Praktyczne zastosowanie wiedzy o BCS wiąże się z monitorowaniem zdrowia zwierząt oraz podejmowaniem odpowiednich działań żywieniowych, aby poprawić ich kondycję. Właściwe określenie BCS pozwala na lepsze zarządzanie stadem oraz zapobieganie chorobom, takim jak ketoza czy mastitis, które mogą być wynikiem niewłaściwego odżywiania.
Pytanie 28

U ptaków nastroszenie piór, unoszenie skrzydeł oraz przyspieszony oddech z otwartym dziobem to zachowania, które wskazują na

A. zbyt małą wilgotność w otoczeniu
B. zbyt niską temperaturę w otoczeniu
C. zbyt wysoką wilgotność w otoczeniu
D. zbyt wysoką temperaturę w otoczeniu
Zachowania takie jak nastroszenie piór, podnoszenie skrzydeł oraz przyspieszenie oddechu przy otwartym dziobie u ptaków są oznakami stresu termicznego, co najczęściej wskazuje na zbyt wysoką temperaturę otoczenia. Ptaki, w przeciwieństwie do ssaków, nie mają efektywnego sposobu na regulację temperatury ciała poprzez pocenie się. Aby schłodzić swoje ciało, ptaki mogą stosować różne mechanizmy, takie jak otwieranie dzioba w celu zwiększenia wentylacji płuc oraz unikanie nadmiernego wysiłku. Ponadto, nastroszenie piór może pomóc w zwiększeniu powierzchni ciała, co wspomaga odparowanie wody. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy jest istotne, zwłaszcza w kontekście hodowli ptaków i ich dobrostanu; zapewnienie odpowiednich warunków termicznych jest kluczowe dla ich zdrowia. W środowiskach hodowlanych należy stosować wentylację i systemy chłodzenia, aby uniknąć przegrzewania. Właściwa temperatura i wilgotność są zgodne z wytycznymi dotyczących dobrostanu zwierząt, co wzmacnia ich odporność na choroby oraz stres.
Pytanie 29

Dla dużej grupy zwierząt, najlepszym sposobem korzystania z pastwiska jest wypas w systemie

A. ciągłym
B. wolnym
C. kwaterowym
D. na uwięzi
Wypas na uwięzi jest klasycznym podejściem, które ogranicza ruch zwierząt, co może prowadzić do licznych problemów zdrowotnych oraz psychicznych. Przymusowy pobyt w jednym miejscu skutkuje nadmiernym wypasem i degradacją terenu. Ograniczone możliwości poruszania się wpływają na naturalne instynkty zwierząt, co może prowadzić do stresu i agresji. Wolny wypas, z kolei, mimo że zapewnia większą swobodę, może być niewłaściwy w przypadku dużych stad, ponieważ trudniej zarządzać ich rozprzestrzenieniem, co może prowadzić do nierównomiernego wykorzystania pastwiska. Ponadto, w sytuacji braku odpowiednich zabezpieczeń, zwierzęta mogą wędrować poza wyznaczone obszary, co stwarza ryzyko zagrożeń, takich jak kolizje czy kontakty z dziką fauną, a także problemy z ich odnalezieniem. W przypadku wypasu ciągłego, zwierzęta są stale wystawione na ten sam obszar pastwiska, co prowadzi do jego szybkiej degradacji, a w dłuższej perspektywie może spowodować erozję gleb oraz utratę bioróżnorodności. Takie podejścia często są wynikiem braku wiedzy na temat zarządzania pastwiskami oraz ich wpływu na środowisko i dobrostan zwierząt. Właściwe zrozumienie i stosowanie wypasu kwaterowego może znacznie poprawić zarówno efektywność produkcji, jak i jakość życia zwierząt w gospodarstwie.
Pytanie 30

Jakie urządzenie jest używane do mierzenia prędkości powietrza w budynkach inwentarskich?

A. luksomierz
B. higrometr
C. anemometr
D. manometr
Higrometr, manometr i luksomierz to urządzenia, które z różnych powodów nie są odpowiednie do pomiaru prędkości przepływu powietrza. Higrometr mierzy wilgotność powietrza, co jest istotnym parametrem, jednak nie dostarcza informacji na temat prędkości przepływu powietrza, co jest kluczowe w kontekście budynków inwentarskich. Z kolei manometr to instrument używany do pomiaru ciśnienia gazów lub cieczy, a jego zastosowanie w pomiarach związanych z przepływem powietrza jest ograniczone. Może on wskazywać na różnice ciśnień w systemach wentylacyjnych, co nie jest tym samym, co bezpośredni pomiar prędkości przepływu. Luksomierz natomiast mierzy natężenie oświetlenia, co również nie ma związku z przepływem powietrza. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie różnych rodzajów pomiarów z ich funkcjami. W kontekście zarządzania powietrzem w budynkach inwentarskich, kluczowe jest zrozumienie, że każdy z tych przyrządów ma swoją specyfikę i zastosowanie, ale żaden z wymienionych nie jest przeznaczony do pomiaru prędkości przepływu powietrza, co czyni anemometr jedynym właściwym wyborem.
Pytanie 31

Rośliny, które łatwo się kiszą, to

A. łubin, seradela
B. soja, wyka
C. lucerna, żyto
D. kukurydza, ziemniaki
Kukurydza i ziemniaki to rośliny, które charakteryzują się dużą zdolnością do fermentacji, co czyni je idealnymi do procesów kiszenia. Kiszenie to metoda konserwacji żywności, która polega na fermentacji mlekowej, co prowadzi do powstawania kwasu mlekowego, który działa jako naturalny konserwant. Kukurydza, bogata w skrobię, i ziemniaki, zawierające znaczne ilości skrobi i błonnika, są doskonałymi surowcami do produkcji kiszonek. Przykładem zastosowania tych roślin jest produkcja kiszonej kapusty na bazie kukurydzy, która jest popularna w wielu krajach. Standardy dotyczące kiszenia roślin często obejmują kontrolę pH, co wpływa na jakość i bezpieczeństwo końcowego produktu. Dobre praktyki w zakresie fermentacji zalecają również monitorowanie temperatury, aby optymalizować proces fermentacji, co przyczynia się do uzyskania wysokiej jakości kiszonek.
Pytanie 32

W jakim wieku dokonuje się ubojów kurczaków brojlerów?

A. 10÷12 tygodni
B. 5÷6 tygodni
C. 8÷9 tygodni
D. 3÷4 tygodni
Kurczęta brojlery, znane ze swojej szybkiej przyrostu masy, są zwykle ubijane w wieku 5-6 tygodni. W tym okresie osiągają optymalną wagę, która zazwyczaj wynosi około 2,5-3 kg. Jest to zgodne z praktykami stosowanymi w nowoczesnych fermach drobiarskich, gdzie celem jest maksymalizacja efektywności produkcji oraz zapewnienie zdrowia zwierząt. Wiek uboju jest zatem kluczowy dla jakości mięsa, ponieważ młodsze ptaki mają bardziej delikatne mięso i lepsze walory smakowe. Ponadto, hodowcy stosują różne metody żywienia i zarządzania stadem, aby osiągnąć te wyniki, zgodnie z zaleceniami takich organizacji jak Światowa Organizacja Zdrowia Zwierząt (OIE) oraz normami Unii Europejskiej dotyczącymi dobrostanu zwierząt. Zrozumienie cyklu życia kurcząt broilerów oraz optymalnych warunków ich chowu jest istotne nie tylko dla efektów ekonomicznych, ale także dla zapewnienia wysokiej jakości produktów mięsnych na rynku.
Pytanie 33

Cyfra zero w etykietowaniu jajek spożywczych 0-PL12345678 wskazuje, że są one z hodowli

A. wolnowybiegowej
B. ściółkowej
C. klatkowej
D. ekologicznej
Wybór odpowiedzi dotyczący chowu ściółkowego, wolnowybiegowego lub klatkowego jest błędny z kilku kluczowych powodów. Chow ściółkowy, oznaczany zazwyczaj cyfrą 1, polega na utrzymywaniu kur w pomieszczeniach z podłożem ściółkowym, co sprzyja ich naturalnym zachowaniom, jednak nie zapewnia im dostępu do świeżego powietrza, co jest istotne w chowu ekologicznego. Z kolei chów wolnowybiegowy, oznaczany cyfrą 2, pozwala kurkom na dostęp do wybiegów na świeżym powietrzu, co przyczynia się do ich lepszego dobrostanu, ale nie spełnia tak surowych norm jak chów ekologiczny. Wreszcie, chów klatkowy, kodowany cyfrą 3, jest najgorszą opcją pod względem dobrostanu zwierząt, gdyż kury są trzymane w ciasnych klatkach, co całkowicie zaprzecza zasadom chowu ekologicznego. Typowym błędem myślowym jest mylenie terminologii oraz standardów hodowlanych. Należy pamiętać, że określenia te nie są zamienne i każdy z nich wskazuje na różny poziom dobrostanu zwierząt i jakości produktów. Dlatego kluczowe jest zrozumienie różnic między nimi oraz ich wpływu na zdrowie, jakość oraz dobrostan zwierząt, a także na nasze wybory konsumpcyjne. Wybierając jaja, konsumenci powinni zwracać uwagę na ich oznakowanie, aby podejmować świadome decyzje w zakresie zdrowego stylu życia oraz ochrony środowiska.
Pytanie 34

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 35

Przy przelotowości 20 sztuk w grupie jałówek cielnych, jaki jest średnioroczny stan?

A. 9 sztuk
B. 12 sztuk
C. 15 sztuk
D. 20 sztuk
Odpowiedzi 20 sztuk, 12 sztuk oraz 9 sztuk są niepoprawne, ponieważ opierają się na błędnych założeniach dotyczących przelotowości i średniorocznego stanu jałówek cielnych. W przypadku pierwszej odpowiedzi, 20 sztuk sugeruje, że cały rok wszystkie zwierzęta byłyby obecne w stadzie, co jest mało prawdopodobne z uwagi na naturalne procesy hodowlane, takie jak sprzedaż, ubytki zdrowotne czy zmiany w grupie. Druga odpowiedź, 12 sztuk, może wynikać z mylnego obliczenia ubytków, jednak w rzeczywistości taki stan byłby trudny do osiągnięcia w grupie jałówek cielnych, które są zazwyczaj utrzymywane w większych liczbach. Odpowiedź 9 sztuk wskazuje na zbyt dużą redukcję stanu zwierząt, co również nie jest zgodne z praktyką hodowlaną. Każda z tych odpowiedzi nie uwzględnia kluczowych aspektów takich jak dynamika grupy, przyrosty oraz naturalne straty, które są integralną częścią procesu hodowli. Zrozumienie tych mechanizmów jest istotne, ponieważ błędne wyobrażenia na temat przelotowości mogą prowadzić do niewłaściwego zarządzania stadem, co w dłuższej perspektywie wpłynie na efektywność produkcji oraz zdrowie zwierząt.
Pytanie 36

Przy kryciu naturalnym z udziałem człowieka

A. możliwe jest zdefiniowanie terminu krycia oraz brak znajomości ojcostwa nowonarodzonych zwierząt
B. brak wiedzy na temat terminu pokrycia oraz znajomość ojcostwa nowonarodzonych zwierząt
C. brak wiedzy na temat terminu pokrycia oraz brak znajomości ojcostwa nowonarodzonych zwierząt
D. możliwe jest zdefiniowanie terminu krycia i znajomość ojcostwa nowonarodzonych zwierząt
Odpowiedź wskazująca na możliwość określenia terminu krycia oraz znajomość ojcostwa rodzących się zwierząt jest prawidłowa, ponieważ w procesie krycia naturalnego kluczowe jest zrozumienie cyklu rozrodczego zwierząt oraz odpowiednia identyfikacja osobników. Właściwe określenie terminu krycia pozwala na optymalizację czasu inseminacji, co z kolei zwiększa efektywność hodowli. W praktyce, hodowcy stosują różne metody monitorowania cyklu płciowego, takie jak obserwacja zachowań zwierząt, analizy hormonalne czy badania ultrasonograficzne. Dodatkowo, znajomość ojcostwa rodzących się zwierząt może pomóc w prowadzeniu programu hodowlanego, który uwzględnia pożądane cechy genetyczne. W kontekście standardów branżowych, organizacje hodowlane często wymagają dokumentowania rodziców zwierząt, co sprzyja lepszemu zarządzaniu populacją oraz unika problemów z inbredingiem. Przykłady dobrych praktyk obejmują prowadzenie dokładnych rejestrów kryć oraz regularne konsultacje z weterynarzami w celu zapewnienia najwyższej jakości hodowli.
Pytanie 37

Czy w ekologicznej hodowli kur niosek dozwolone jest

A. profilaktyczne szczepienie kur
B. wprowadzanie do jednego kurnika więcej niż 3 000 kur
C. używanie pasz zawierających kokcydiostatyki
D. przeprowadzanie zabiegu obcinania dziobów piskląt
Profilaktyczne szczepienie kur jest kluczowym elementem w ekologicznym chowie kur niosek, mającym na celu zapewnienie zdrowia ptaków oraz minimalizację ryzyka wystąpienia chorób zakaźnych. W systemie ekologicznym, gdzie dąży się do ograniczenia stosowania chemicznych leków i antybiotyków, szczepienia stanowią skuteczną metodę ochrony stada. Przykładem może być szczepienie przeciwko chorobie Mareka, które jest powszechnie stosowane, aby zapobiec poważnym schorzeniom, które mogą prowadzić do znacznych strat w produkcji jaj. Dobre praktyki w ekologicznych fermach kurzych obejmują także monitorowanie zdrowia ptaków oraz wprowadzenie odpowiednich programów bioasekuracji, które zmniejszają ryzyko zakażeń. Warto zauważyć, że ekologia w hodowli ptaków nie tylko polega na przestrzeganiu zasad żywienia i dobrostanu zwierząt, ale także na aktywnym podejściu do profilaktyki zdrowotnej, co jest zgodne z wytycznymi organizacji zajmujących się certyfikacją ekologicznych produktów rolnych.
Pytanie 38

Określ temperaturę graniczną, powyżej której plemniki buhaja mogą ulec znacznemu uszkodzeniu, np. podczas wyjmowania nasienia z pojemnika.

A. –150 °C
B. –170 °C
C. –130 °C
D. –190 °C
Temperatura graniczna –130 °C jest kluczowym punktem dla zachowania integralności plemników buhaja podczas ich przechowywania i transportu w cieczy azotowej. Plemniki są komórkami bardzo wrażliwymi na zmiany temperatury; ich struktura komórkowa oraz funkcje metaboliczne są optymalnie zachowane w ekstremalnie niskich temperaturach, jednakże powyżej tej granicy mogą wystąpić nieodwracalne uszkodzenia. W praktyce, aby zabezpieczyć wartościowe nasienie przed uszkodzeniami, należy zawsze upewnić się, że temperatura otoczenia nie przekracza –130 °C w trakcie manipulacji, na przykład podczas wyjmowania nasienia z kontenera. Zgodnie z normami i dobrą praktyką w inseminacji zwierząt, stosuje się specjalistyczne protokoły, które gwarantują, że nasienie jest przechowywane i transportowane w warunkach minimalizujących ryzyko jego uszkodzenia. Ważnym elementem jest również użycie odpowiednich materiałów izolacyjnych oraz monitorowanie temperatury w czasie rzeczywistym, co pozwala na szybką reakcję w razie wystąpienia nieprawidłowości.
Pytanie 39

Zastosowanie sztucznego unasienniania buhajów z krajów spoza Unii Europejskiej lub ich nasienia wymaga uzyskania zgody

A. powiatowego lekarza weterynarii
B. ministra właściwego do spraw rolnictwa
C. ministra zdrowia
D. głównego lekarza weterynarii
Zgoda ministra właściwego do spraw rolnictwa jest kluczowym elementem w procesie sztucznego unasienniania buhajów pochodzących z państw spoza Unii Europejskiej. Tego rodzaju regulacje mają na celu zapewnienie najwyższych standardów zdrowotnych i bioasekuracji w hodowli zwierząt. W praktyce oznacza to, że przed rozpoczęciem procesu sztucznego unasienniania należy przeprowadzić szczegółową ocenę stanu zdrowia oraz warunków, w jakich zwierzęta są utrzymywane. Minister rolnictwa, jako organ odpowiedzialny za bezpieczeństwo żywności i zdrowie zwierząt, ma za zadanie zapewnienie, że wszelkie praktyki hodowlane są zgodne z obowiązującymi przepisami prawa oraz międzynarodowymi normami. Dodatkowo, w przypadku sprowadzania nasienia z krajów trzecich, konieczne jest spełnienie wymogów dotyczących pochodzenia materiału, co obejmuje potwierdzenie jego jakości przez odpowiednie instytucje weterynaryjne. Takie działania są niezbędne dla ochrony lokalnego rolnictwa i zapobiegania rozprzestrzenianiu się chorób zakaźnych, które mogą być przenoszone przez niekontrolowane źródła.
Pytanie 40

Średni czas cyklu płciowego u loch wynosi

A. 21 dni
B. 17 dni
C. 28 dni
D. 25 dni
Odpowiedź 21 dni jest poprawna, ponieważ cykl płciowy loch, znany jako cykl rujowy, rzeczywiście trwa średnio 21 dni. Ten cykl składa się z kilku faz, w tym proestrus, estrus, metestrus i diestrus, z których każda odgrywa kluczową rolę w procesie reprodukcji. W fazie estrus, która trwa średnio 48-72 godziny, locha jest gotowa do zapłodnienia. Zrozumienie cyklu płciowego jest kluczowe dla hodowców świń, ponieważ pozwala na właściwe planowanie kryć i maksymalizację efektywności reprodukcji. Przykładowo, monitorując objawy rui, hodowcy mogą skuteczniej planować inseminację, co może prowadzić do lepszych wyników w produkcji świń. Warto również zauważyć, że czynniki zewnętrzne, takie jak stres, dieta czy warunki środowiskowe, mogą wpływać na regularność cyklu płciowego. Dobrą praktyką jest regularne obserwowanie samic oraz prowadzenie rejestrów ich cykli, co ułatwia zarządzanie stadem i poprawia wyniki produkcyjne.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej