Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik weterynarii
Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
Data rozpoczęcia: 15 maja 2025 20:43
Data zakończenia: 15 maja 2025 20:50

Egzamin zdany!

Wynik: 36/40 punktów (90,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Modyfikację grupy wiekowej zwierzęcia z powodu jego wieku lub zmianę grupy użytkowej w wyniku zmiany metody użytkowania, w tabeli obrotu stada dokumentuje się jako

A. przeniesienie

B. przemieszczenie

C. przeklasowanie

D. przeznaczenie

Przeklasowanie to termin stosowany w zarządzaniu stadem, który odnosi się do zmiany grupy wiekowej zwierzęcia lub zmiany grupy użytkowej w wyniku zmiany sposobu użytkowania. W praktyce, przeklasowanie jest szczególnie istotne w kontekście rejestracji zwierząt hodowlanych, gdzie precyzyjne dokumentowanie zmian jest kluczowe dla ścisłego zarządzania stadem, a także dla celów analitycznych i raportowych. Na przykład, jeśli młode bydło przechodzi z grupy cieląt do grupy jałówek, taka zmiana powinna zostać odpowiednio udokumentowana jako przeklasowanie. Standardy branżowe, takie jak normy ISO dotyczące hodowli zwierząt, podkreślają znaczenie dokładnych zapisów w tabelach obrotu stada, aby umożliwić przejrzystość i kontrolę w hodowli. Ponadto, przeklasowanie wpływa na zarządzanie wydajnością zwierząt, ich zdrowiem oraz na realizację celów hodowlanych, co czyni tę procedurę niezwykle istotną.

Pytanie 2

W przypadku udzielania pierwszej pomocy owcy, u której występują poważne objawy wzdęcia żwacza, należy wykonać

A. masowanie

B. przepędzanie

C. cewnikowanie

D. trokarowanie

Trokarowanie jest kluczową procedurą stosowaną w nagłych przypadkach wzdęcia żwacza u owiec. Wzdęcie żwacza, zwane również tympanizmem, jest stanem potencjalnie zagrażającym życiu, w którym gromadzi się nadmierna ilość gazów, co prowadzi do rozszerzenia żwacza i może powodować ucisk na inne narządy wewnętrzne. Trokarowanie polega na wprowadzeniu trokara, czyli specjalnego narzędzia chirurgicznego, przez ścianę żwacza, co umożliwia uwolnienie nagromadzonego gazu. To szybkie działanie może uratować życie zwierzęcia, ponieważ pozwala na natychmiastowe złagodzenie ciśnienia. Praktyczne zastosowanie trokarowania wymaga znajomości anatomii owcy oraz umiejętności szybkiej oceny stanu zdrowia zwierzęcia. Właściwe miejsce wkłucia oraz technika wykonania procedury są kluczowe dla jej skuteczności i bezpieczeństwa. W sytuacjach krytycznych, takich jak silne wzdęcia, trokarowanie powinno być przeprowadzone zgodnie z obowiązującymi standardami weterynaryjnymi, aby zminimalizować ryzyko powikłań oraz zapewnić efektywne uwolnienie gazów.

Pytanie 3

Niedobór witaminy A w diecie zwierząt może prowadzić do

A. krwawych wybroczyn pod skórą

B. osłabienia kości i stawów, określanego krzywicą

C. obrzmienia oraz krwawienia dziąseł

D. osłabienia wzroku znanego jako "kurza ślepota"

Witamina A odgrywa kluczową rolę w prawidłowym funkcjonowaniu wzroku. Jej niedobór prowadzi do zaburzeń w produkcji rodopsyny, pigmentu niezbędnego do percepcji światła w siatkówce oka, co skutkuje osłabieniem wzroku, znanym jako 'kurza ślepota'. To schorzenie charakteryzuje się trudnościami w widzeniu w słabym oświetleniu. W praktyce, aby zapobiec niedoborom witaminy A w diecie zwierząt, należy stosować odpowiednie suplementy oraz wprowadzać do ich żywienia źródła tej witaminy, takie jak marchew, wątroba czy produkty mleczne. Zgodnie z wytycznymi dotyczących żywienia zwierząt, witamina A powinna być dostarczana w odpowiednich dawkach, aby zapewnić optymalne zdrowie i wydajność, co jest szczególnie istotne w hodowli zwierząt gospodarskich i domowych, gdzie maksymalizacja zdrowia zwierząt przekłada się na ich wydajność produkcyjną i dobrostan.

Pytanie 4

Sierść strzyże się najczęściej u koni, które są wykorzystywane

A. rekreacyjnie

B. pociągowo

C. roboczo

D. wyścigowo

Strzyżenie sierści u koni wyścigowych ma na celu poprawę ich wydajności i komfortu. W przypadku koni użytkowanych w wyścigach, odpowiednia pielęgnacja sierści jest kluczowa dla zapewnienia optymalnej temperatury ciała, a także dla ich estetyki. Krótsza sierść ułatwia także dokładne monitorowanie stanu zdrowia konia, co jest istotne w kontekście osiąganych wyników. W praktyce, wielu właścicieli koni wyścigowych decyduje się na strzyżenie w okresie letnim, aby zredukować ryzyko przegrzania podczas intensywnych treningów. Dodatkowo, strzyżenie umożliwia lepszą wentylację skóry, co jest ważne podczas zawodów. Ponadto, wprowadzenie właściwych standardów pielęgnacji sierści, takich jak użycie odpowiednich narzędzi strzyżarskich, jest zgodne z praktykami branżowymi. Właściwe techniki strzyżenia mogą także wpłynąć na obniżenie ryzyka rozwoju chorób skórnych, co jest szczególnie istotne w przypadku koni wyścigowych, które są narażone na różnorodne stresory. Stąd wynika, że strzyżenie sierści jest integralnym elementem kompleksowego podejścia do dbania o zdrowie koni wyścigowych.

Pytanie 5

Terminowe usuwanie zawiązków rogów u cieląt polega na ich

A. wymrażaniu przy użyciu ciekłego azotu

B. wypalaniu

C. wytrawianiu środkiem chemicznym

D. wycinaniu

Usuwanie zawiązków rogów u cieląt metodą termiczną, czyli wypalanie, polega na zastosowaniu wysokotemperaturowego narzędzia, które powoduje koagulację tkanek w miejscu, gdzie zawiązki rogów się znajdują. Proces ten prowadzi do zniszczenia tkanki rogowej, co uniemożliwia dalszy rozwój rogów. Wypalanie zawiązków rogów to technika, która jest zgodna z zaleceniami weterynaryjnymi i stosowana szeroko w praktykach hodowlanych. Przykładowo, technika ta zapewnia minimalizację krwawienia i mało inwazyjny charakter, co sprzyja szybkiej regeneracji tkanek po zabiegu. Wypalanie jest również preferowane ze względu na mniejsze ryzyko zakażeń w porównaniu do bardziej inwazyjnych metod, takich jak wycinanie. Stosowanie tej metody powinno być przeprowadzane przez wykwalifikowany personel, w odpowiednich warunkach sanitarnych, co podkreśla znaczenie standardów branżowych w zapewnieniu dobrostanu zwierząt podczas takich zabiegów.

Pytanie 6

W końcowej fazie hodowli gęsi często stosuje się ziarno

A. żyta

B. jęczmienia

C. pszenicy

D. owsa

Owies jest szczególnie cenionym zbożem w końcowym okresie tuczu gęsi ze względu na swoje korzystne właściwości odżywcze oraz energetyczne. Zawiera wyższą zawartość tłuszczów i błonnika w porównaniu do innych zbóż, co wspiera prawidłowy rozwój gęsi oraz przyczynia się do efektywnego przyrostu masy ciała. Wprowadzenie owsa do diety gęsi pobudza ich apetyt, co jest istotne w ostatnich etapach tuczu, gdy gęsi powinny zwiększyć swoją masę przed ubojami. Przykładowo, w praktyce hodowlanej, owies może być podawany w formie całego ziarna lub jako składnik paszy mieszanej, co umożliwia łatwe dostosowanie diety do indywidualnych potrzeb ptaków. Dodatkowo, owies jest zbożem o niskim indeksie glikemicznym, co przyczynia się do stabilizacji poziomu cukru we krwi, hamując jednocześnie nagłe skoki energii, co jest korzystne w kontekście zdrowia gęsi. W wielu gospodarstwach stosuje się owies zgodnie z zaleceniami weterynarzy i specjalistów ds. żywienia zwierząt, co wpływa na jakość uzyskiwanych produktów.

Pytanie 7

Na podstawie danych w tabeli określ, w którym budynku jest najwyższy poziom oświetlenia naturalnego.

Typ budynku	Stosunek powierzchni okien do powierzchni podłogi
Chlewnia dla loch i prosiąt	1 : 15
Obora dla krów mlecznych	1 : 18
Bukaciarna	1 : 25
Tuczarnia	1 : 30

A. W bukaciarni.

B. W oborze dla krów mlecznych.

C. W tuczami.

D. W chlewni dla loch i prosiąt.

Wybór chlewni dla loch i prosiąt jako miejsca z najwyższym poziomem oświetlenia naturalnego jest zgodny z zasadami projektowania budynków inwentarskich. Stosunek powierzchni okien do powierzchni podłogi wynoszący 1:15 jest kluczowy dla zapewnienia odpowiedniego oświetlenia, co wpływa na dobrostan zwierząt oraz ich wydajność produkcyjną. W praktyce, im większy stosunek okien do podłogi, tym więcej światła naturalnego wpada do wnętrza budynku, co może przyczynić się do obniżenia kosztów energii związanych z oświetleniem sztucznym. Dobrze zaprojektowane budynki inwentarskie powinny uwzględniać nie tylko aspekty estetyczne, ale także funkcjonalne, takie jak wentylacja, regulacja temperatury oraz dostosowanie oświetlenia do potrzeb zwierząt. W kontekście standardów branżowych, na przykład wytyczne dotyczące dobrostanu zwierząt określają minimalne wymagania dotyczące oświetlenia, które powinny być spełnione w obiektach hodowlanych. Dlatego zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla każdego projektanta i hodowcy.

Pytanie 8

Gdy zajdzie potrzeba użycia leków klasycznych w gospodarstwie zajmującym się produkcją żywności metodami ekologicznymi, to czas karencji wydłuża się w porównaniu do obowiązującego?

A. czterokrotnie

B. trzykrotnie

C. pięciokrotnie

D. dwukrotnie

Odpowiedź 'dwukrotnie' jest poprawna, ponieważ zgodnie z regulacjami dotyczącymi produkcji ekologicznej, w przypadku zastosowania leków konwencjonalnych, okres karencji dla produktów ekologicznych ulega wydłużeniu. W praktyce oznacza to, że jeżeli standardowy okres karencji wynosi na przykład 7 dni, to w przypadku zastosowania leków konwencjonalnych ten okres wydłuża się do 14 dni. Takie podejście ma na celu minimalizowanie ryzyka obecności resztek substancji chemicznych w produktach spożywczych, co jest kluczowe dla zachowania standardów jakości ekologicznej. Warto zauważyć, że w wielu krajach przepisy dotyczące ekologicznych gospodarstw rolnych, takie jak rozporządzenie (WE) nr 834/2007, jasno definiują te zasady, aby zapewnić bezpieczeństwo konsumentów oraz ochronę środowiska. Przykładem może być sytuacja, w której rolnik zmuszony jest do użycia chemicznych środków ochrony roślin w przypadku poważnego zagrożenia dla upraw, jednak musi on z góry planować i informować o wydłużonym czasie przed zbiorami, aby spełnić wymagania prawne i etyczne związane z produkcją ekologiczną.

Pytanie 9

Jakie narzędzie wykorzystuje się do korekcji racic u bydła?

A. peana prostego

B. kleszczy Burdizzo

C. kleszczy czołowych

D. trokaru metalowego

Korekcja racic u bydła jest kluczowym zabiegiem weterynaryjnym, mającym na celu zapobieganie i leczenie schorzeń racic, takich jak zapalenie, wrastanie oraz inne deformacje. Kleszcze czołowe są narzędziem specjalistycznym, które umożliwiają precyzyjne i bezpieczne przycinanie nadmiaru rogu racicy, co jest istotne dla zachowania zdrowia zwierzęcia. Użycie kleszczy czołowych pozwala na dokładne dopasowanie siły nacisku oraz kontrolę nad kierunkiem cięcia, co jest niezbędne w przypadku wrażliwych tkanek. W praktyce weterynaryjnej, aby zapewnić optymalne warunki, przed zabiegiem zaleca się dokładne oczyszczenie i zdezynfekowanie racicy, co minimalizuje ryzyko infekcji. Ponadto, po korekcji warto przeprowadzić obserwację stanu zdrowia bydła, aby upewnić się, że nie występują żadne niepożądane objawy. Dobrą praktyką jest również regularne kontrolowanie stanu racic, co pozwala na wczesne wykrycie problemów i podjęcie odpowiednich działań.

Pytanie 10

Do jakiej grupy kości należy łopatka?

A. pneumatycznych

B. płaskich

C. krótkich

D. długich

Łopatka, znana również jako łopatka czworoboczna, jest klasyfikowana jako kość płaska. Kości płaskie mają charakterystyczny kształt, który jest szerszy i cieńszy niż inne typy kości. W przypadku łopatki, jej struktura umożliwia efektywną funkcję w obrębie górnych kończyn. Kości płaskie, takie jak łopatka, pełnią kluczowe role w ochronie narządów wewnętrznych oraz jako miejsca przyczepu dla mięśni, co ma ogromne znaczenie w kontekście biomechaniki ciała. Na przykład, mięśnie takie jak mięsień naramienny czy rotator cuff przyczepiają się do łopatki, co pozwala na szeroki zakres ruchu w stawie ramiennym. Poprawna identyfikacja i klasyfikacja kości są niezbędne w medycynie, rehabilitacji oraz w sportach, gdzie wiedza o anatomii wpływa na technikę wykonywania ruchów oraz zapobieganie kontuzjom.

Pytanie 11

Zbyt duża liczba kurcząt pod sztuczną kwoką sygnalizuje niewłaściwą

A. niską intensywność oświetlenia

B. niską temperaturę

C. wysoką temperaturę

D. intensywność oświetlenia

Nadmiar gromadzenia się kurcząt pod sztuczną kwoką jest wskaźnikiem zbyt niskiej temperatury, co jest kluczowym aspektem w hodowli drobiu. Kiedy temperatura jest nieodpowiednia, ptaki szukają ciepła, co skutkuje ich zbiorowaniem się w jednym miejscu. Optymalna temperatura dla piskląt w pierwszym tygodniu życia wynosi około 32-35°C, a następnie stopniowo powinna być obniżana o około 3°C co tydzień. Przykładem dobrych praktyk jest monitorowanie temperatury za pomocą termometrów oraz dostosowywanie źródeł ciepła, aby zapewnić komfort ptakom. Ważne jest także, aby odpowiednio izolować pomieszczenie, gdzie przebywają kurczęta, aby uniknąć nagłych spadków temperatury. Zbyt niska temperatura może prowadzić do osłabienia organizmu piskląt, zwiększonej podatności na choroby oraz obniżonej efektywności wzrostu. Dlatego regularne pomiary i kontrola warunków środowiskowych są niezbędne dla zdrowia i dobrostanu drobiu.

Pytanie 12

W ekologicznej hodowli bydła mięsnego nie rekomenduje się rasy

A. hereford

B. limousine

C. belgijska błękitno-biała

D. aberdeen angus

Rasa belgijska błękitno-biała raczej nie nadaje się do ekologicznego chowu bydła mięsnego i to z kilku powodów. Z jednej strony ma świetną wydajność mięsną, co jest super w chowie konwencjonalnym, ale w ekologii stawiamy na dobrostan zwierząt i różnorodność genetyczną. Dodatkowo, bydło tej rasy miewa problemy z rodzeniem, a to sprawia, że trzeba częściej interweniować weterynaryjnie, co jest sprzeczne z zasadami ekologicznego chowu. Tam chodzi o to, żeby jak najmniej ingerować w naturalne procesy. Dlatego polecałbym wybierać rasy takie jak Aberdeen Angus, Limousine czy Hereford. Te rasy są lepiej przystosowane do naszych warunków i mają lepszą zdolność do adaptacji. Poza tym, są bardziej odporne i mają lepsze wskaźniki dobrostanu. Warto też zwrócić uwagę na standardy ekologiczne, które mówią o zachowaniu bioróżnorodności i produkcji zgodnej z naturalnymi cyklami zwierząt.

Pytanie 13

Tężyczka pastwiskowa u bydła pojawia się z powodu niedoboru

A. magnezu

B. fosforu

C. wapnia

D. żelaza

Tężyczka pastwiskowa jest schorzeniem występującym najczęściej u bydła, które jest spowodowane niedoborem magnezu. Magnez odgrywa kluczową rolę w procesach metabolicznych, szczególnie w funkcjonowaniu układu nerwowego i mięśniowego. Niedobór tego pierwiastka prowadzi do nadmiernej pobudliwości układu nerwowego, co objawia się drgawkami, skurczami mięśni i innymi symptomami neurologicznymi. W praktyce, aby zapobiegać tężyczce pastwiskowej, hodowcy powinni regularnie monitorować poziom magnezu w diecie bydła, stosując odpowiednie suplementy, zwłaszcza w okresach intensywnego wzrostu trawy, kiedy zawartość magnezu w pożywieniu może być niska. Ponadto, stosowanie mineralnych dodatków paszowych, które zawierają magnez, stało się standardem w zarządzaniu zdrowiem bydła. Uwzględnienie magnezu w diecie jest zgodne z zaleceniami Instytutu Żywienia Zwierząt i jest kluczowe dla utrzymania zdrowia i wydajności produkcyjnej zwierząt.

Pytanie 14

Stosowanie w sztucznym unasiennianiu buhajów lub ich nasienia, pochodzącego z kraju spoza Unii Europejskiej, wymaga uzyskania zgody

A. ministra ochrony zdrowia

B. powiatowego weterynarza

C. głównego weterynarza

D. ministra odpowiedzialnego za rolnictwo

Odpowiedź ministra właściwego do spraw rolnictwa jest prawidłowa, ponieważ w Polsce to właśnie ten minister odpowiada za regulacje związane z hodowlą zwierząt gospodarskich oraz ich rozmnażaniem. Zgodnie z przepisami prawa, w przypadku wykorzystywania nasienia buhajów pochodzących z krajów trzecich (czyli spoza Unii Europejskiej), należy uzyskać zgodę odpowiednich organów w celu zapewnienia, że nasienie spełnia wymogi zdrowotne i jakościowe. Przykładem zastosowania tych zasad może być import nasienia buhajów z krajów takich jak USA czy Nowa Zelandia, gdzie przed przystąpieniem do jego użycia w hodowli, hodowca musi dostarczyć odpowiednią dokumentację oraz spełnić określone normy weterynaryjne. Dobre praktyki w tej dziedzinie uwzględniają również przeprowadzanie badań zdrowotnych zarówno nasienia, jak i samych zwierząt, co stanowi kluczowy element w uprzedzaniu rozprzestrzeniania się chorób zakaźnych. Zgoda ministra właściwego do spraw rolnictwa jest zatem nie tylko wymogiem formalnym, ale również praktycznym krokiem w kierunku zapewnienia bezpieczeństwa zdrowotnego w hodowli zwierząt.

Pytanie 15

Najmniej moczu wydalają

A. świnie

B. konie

C. indyki

D. psy

Indyki, jako ptaki, mają zdolność do oszczędzania wody w organizmie, co jest szczególnie istotne w ich naturalnym środowisku. W porównaniu do ssaków, ptaki często wydalają mocz w postaci pasty moczowej, co pozwala im na minimalizację utraty wody. W praktyce oznacza to, że indyki wydalają stosunkowo niewielkie ilości wody w porównaniu do zwierząt takich jak konie czy psy, które wydalają bardziej rozcieńczony mocz, zawierający większe ilości wody. To podejście jest zgodne z przystosowaniami ewolucyjnymi, które pozwalają ptakom na przetrwanie w warunkach, gdzie dostępność wody jest ograniczona. Dobrą praktyką w hodowli indyków jest zapewnienie im odpowiednich warunków żywienia oraz dostępu do wody, co wspiera ich zdrowie i optymalne funkcjonowanie. Zrozumienie tych potrzeb jest kluczowe dla hodowców, aby mogli oni skutecznie zarządzać ich dobrostanem.

Pytanie 16

Którego gatunku samice mają najkrótszy czas trwania ciąży?

A. Owiec

B. Kóz

C. Bydła

D. Świń

Samice świń, czyli lochy, mają najkrótszy okres ciąży spośród wymienionych zwierząt, który wynosi średnio około 114 dni (około 3,8 miesiąca). Ta krótka długość ciąży jest wynikiem adaptacji ewolucyjnych, które pozwalają na szybkie rozmnażanie się, co jest kluczowe w kontekście efektywności produkcji świńskiej. W praktyce, krótki okres ciąży wpływa na intensywność hodowli, umożliwiając producentom zwierząt uzyskanie większej liczby miotów w krótszym czasie. W branży hodowlanej przestrzega się standardów dotyczących żywienia i opieki nad lochami w czasie ciąży, aby zapewnić zdrowie zarówno matki, jak i prosiąt. Prawidłowe zarządzanie ciążą loch jest kluczowe dla uzyskania zdrowego potomstwa, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w hodowli zwierząt. Ponadto, przeprowadza się regularne kontrole weterynaryjne, które pomagają w monitorowaniu zdrowia ciążowych loch oraz wczesnym wykrywaniu ewentualnych problemów.

Pytanie 17

Aby zapewnić właściwe warunki w kurniku, konieczne jest utrzymanie wilgotności względnej powietrza w zakresie

A. 85-95%

B. 45-55%

C. 60-70%

D. 20-30%

Odpowiedzi sugerujące wilgotność powietrza na poziomie 85-95% oraz 45-55% są nieadekwatne dla kurników. Przesadzona wilgotność powyżej 70% prowadzi do ryzyka kondensacji wody, co sprzyja rozwojowi chorób i szkodników. Wysoka wilgotność stwarza warunki idealne dla pleśni i bakterii, co może prowadzić do infekcji układu oddechowego u drobiu. Zbyt niska wilgotność, z kolei, poniżej 50%, może wywołać odwodnienie, problemy z oddychaniem oraz osłabienie układu immunologicznego. Ponadto, w przypadku wskazania wilgotności 20-30%, dochodzi do negatywnych skutków zdrowotnych, takich jak suchość śluzówek, co prowadzi do obniżenia wydajności produkcji jaj i wzrostu kosztów leczenia zwierząt. Właściwe zrozumienie i kontrolowanie poziomu wilgotności jest kluczowe w hodowli drobiu, a powszechne błędy, takie jak ignorowanie wskaźników lub poleganie na subiektywnych odczuciach, mogą prowadzić do poważnych konsekwencji ekonomicznych i zdrowotnych. Dlatego istotne jest przestrzeganie standardów branżowych i praktyk związanych z dobrostanem zwierząt, które zalecają utrzymywanie wilgotności w przedziale od 60 do 70%.

Pytanie 18

System karmienia krów mlecznych, który opiera się na jednoczesnym podawaniu zmieszanych wszystkich rodzajów pasz wchodzących w skład diety, to system

A. JPM

B. BTJ

C. TMR

D. PMR

TMR, czyli Total Mixed Ration, to system żywienia krów mlecznych, który polega na mieszaniu wszystkich składników paszy razem przed podaniem zwierzętom. W tym systemie wszystkie składniki, takie jak siano, pasze treściwe, objętościowe oraz dodatki mineralno-witaminowe, są dokładnie wymieszane, co zapewnia równomierne dostarczanie składników odżywczych. Dzięki temu krowy mają stały dostęp do zbilansowanego pokarmu, co sprzyja ich zdrowiu i wydajności mlecznej. Praktyczne zastosowanie TMR można zauważyć w nowoczesnych fermach, gdzie precyzyjne zarządzanie paszami przekłada się na lepsze wyniki produkcyjne. W przypadku systemu TMR szczególnie istotne jest monitorowanie składu paszy oraz jej wartości odżywczej, co powinno być zgodne z zaleceniami specjalistów z zakresu zootechniki. TMR pozwala na zminimalizowanie strat paszy, a także na optymalizację kosztów produkcji, co jest kluczowe w kontekście zwiększającej się konkurencji na rynku mleczarskim.

Pytanie 19

Jakie jest przeznaczenie stosowania ziarna owsa w żywieniu tryków w okresie przed stanówką?

A. Zwiększenia jakości ich nasienia

B. Pomoc w trawieniu pokarmów

C. Poprawienia jakości ich wełny

D. Zagwarantowania im poczucia sytości

Odpowiedź dotycząca poprawy jakości nasienia tryków jest właściwa, ponieważ owies jest źródłem cennych składników odżywczych, które mają kluczowe znaczenie dla jakości spermy. Zawiera on białka, tłuszcze i węglowodany, a także witaminy i minerały, które wspierają procesy metaboliczne w organizmach zwierząt. Owies dostarcza również kwasów tłuszczowych omega-3, które są niezbędne do produkcji hormonów płciowych, a ich odpowiedni poziom wpływa na jakość nasienia. W praktyce, hodowcy tryków często wprowadzają owies do diety na kilka miesięcy przed planowanym okresem krycia, co pozwala na optymalizację kondycji zwierząt oraz poprawę ich zdolności rozrodczych. Zastosowanie owsa zgodnie z zaleceniami weterynaryjnymi oraz normami żywieniowymi może przynieść korzyści nie tylko w kontekście zwiększenia jakości nasienia, ale także ogólnej zdrowotności tryków, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w hodowli zwierząt.

Pytanie 20

Celem krzyżowania różnych ras zwierząt jest osiągnięcie

A. modyfikacji

B. heterozji

C. selekcji

D. korelacji

Heterozja, znana również jako tzw. efekt hybrydowy, to zjawisko występujące w wyniku krzyżowania różnych ras zwierząt, które prowadzi do uzyskania potomstwa o lepszych cechach niż ich rodzice. Jest to szczególnie istotne w hodowli zwierząt, gdzie celem jest poprawa cech takich jak wydajność produkcyjna, zdrowotność czy adaptacyjność do warunków środowiskowych. Przykładem może być krzyżowanie różnych ras bydła mlecznego, co często prowadzi do wyższej wydajności mlecznej w rezultacie heterozji. W praktyce hodowcy stosują techniki takie jak selekcja masowa czy programy hodowlane oparte na genetyce, aby maksymalizować korzyści płynące z heterozji. Zgodnie z zasadami genetyki, heterozja jest efektem kombinacji genów różnych ras, co może prowadzić do zwiększonej zmienności fenotypowej. Dobre praktyki hodowlane wykorzystują te zjawiska, aby osiągnąć lepsze wyniki i zwiększyć efektywność produkcji zwierzęcej, co jest kluczowe w kontekście zrównoważonego rozwoju rolnictwa.

Pytanie 21

Które zwierzę jest wszystkożerne?

A. królik

B. świnia

C. pies

D. koń

Świnie są zwierzętami wszystkożernymi, co oznacza, że ich dieta może składać się zarówno z roślin, jak i zwierząt. W praktyce oznacza to, że mogą one spożywać zboża, warzywa, owoce, a także resztki pokarmowe oraz białko pochodzenia zwierzęcego. W hodowli świń, umiejętne zarządzanie dietą ma kluczowe znaczenie dla zdrowia i wydajności tych zwierząt. Zgodnie z zaleceniami żywieniowymi, dieta świń powinna być dobrze zbilansowana, aby zapewnić im niezbędne składniki odżywcze oraz optymalny przyrost masy. Ponadto, w kontekście rolnictwa, wykorzystanie świn jako wszystkożernych zwierząt może przyczynić się do efektywnego recyklingu resztek pokarmowych, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju i dobrych praktyk hodowlanych.

Pytanie 22

Chalazy stanowią element struktury

A. jaja

B. włosa

C. jelita

D. pazura

Chalazy, czyli te komórki chalazalne, to naprawdę ważny element w budowie jaj ptaków. Ich główna rola to utrzymywanie żółtka w jajku w odpowiedniej pozycji, co jest kluczowe dla rozwoju zarodka. Chalazy zbudowane są z białka, a ich struktura sprawia, że żółtko nie wędruje w jajku. To jest istotne, zwłaszcza w kontekście ewolucji i rozmnażania ptaków, bo stabilizacja żółtka ma duży wpływ na to, jak efektywnie przebiega zapłodnienie i rozwój zarodków. Moim zdaniem, zrozumienie roli chalaz w produkcji jaj jest istotne nie tylko dla nauki, ale też dla przemysłu drobiarskiego, gdzie jakość jaj ma ogromne znaczenie. Badania nad chalazami są ciekawe, bo skupiają się nie tylko na ich mechanicznych właściwościach, ale i na tym, jak mogą być wykorzystywane w biotechnologii i inżynierii biologicznej, co otwiera nowe perspektywy w badaniach białek i ich funkcji.

Pytanie 23

Trzeci palec jest najbardziej odległą częścią kończyn

A. koni

B. owiec

C. psów

D. kotów

Odpowiedź "koni" jest trafna, bo ten trzeci palec to ich najdalszy palec, który nazywamy kopytem. Konie to zwierzęta, które muszą biegać szybko, więc ich kończyny zmieniły się w trakcie ewolucji, przez co mają tylko jeden palec. To jest fajne, bo dzięki temu lepiej przystosowują się do życia tam, gdzie szybkość i wytrzymałość są kluczowe. Warto wiedzieć, jak zbudowane są kończyny koni, bo to ma ogromne znaczenie w weterynarii i hodowli. Dobre zadbanie o kopyta jest niezbędne, żeby konie były zdrowe i mogły dobrze sprawować się w sporcie czy na farmie. Znajomość anatomii ich palców pomaga też unikać kontuzji, takich jak kulawizny czy różne problemy z kopytami.

Pytanie 24

Przed wprowadzeniem kateteru do pochwy ważne jest, aby zadbać o higienę warg sromowych lochy. Jak należy postępować?

A. w każdej sytuacji

B. w przypadku podejrzenia infekcji

C. gdy są zanieczyszczone

D. wyłącznie u pierwiastek

Przed wprowadzeniem cewnika do pochwy ważne jest, żeby zadbać o czystość warg sromowych lochy. Bez względu na to, w jakim stanie jest zwierzę, trzeba pamiętać o zasadach higieny. To naprawdę pomaga uniknąć wprowadzenia drobnoustrojów i różnych infekcji, co jest super istotne w weterynarii. Odpowiednie przygotowanie polega na dokładnym oczyszczeniu i dezynfekcji, co jest podstawą w takich sytuacjach. Można użyć jałowych ściereczek czy gazików nasączonych płynem dezynfekującym. Dzięki temu ryzyko zakażeń jest mniejsze, a rany lepiej się goją po zabiegach. Takie standardy są zgodne z tym, co ogólnie wiadomo w weterynarii, bo higiena to kluczowy element w zapobieganiu infekcjom. Dbanie o to nie tylko chroni zdrowie lochy, ale także zapewnia lepsze warunki dla personelu medycznego i zwiększa skuteczność zabiegów.

Pytanie 25

Optymalnym momentem na unasienienie krowy jest

A. druga połowa rui

B. 24 godz. po rui

C. pierwsza połowa rui

D. 6-12 godz. przed rują

Wybór nieodpowiedniego momentu na unasienienie krowy może prowadzić do nieefektywności reprodukcyjnej oraz strat ekonomicznych w hodowli. Odpowiedzi takie jak 24 godziny po rui, 6-12 godzin przed rują czy pierwsza połowa rui są oparte na nieprawidłowych założeniach dotyczących cyklu rozrodczego krów. Unasienienie 24 godziny po rui jest zbyt późne, ponieważ w tym czasie jaja mogą już być niezdolne do zapłodnienia, co obniża szanse na sukces. Inseminacja 6-12 godzin przed rują może być z kolei zbyt wczesna, co oznacza, że komórki jajowe mogą nie być jeszcze gotowe do zapłodnienia, co również zmniejsza prawdopodobieństwo zajścia w ciążę. Natomiast inseminacja w pierwszej połowie rui, chociaż może wydawać się logiczna, nie jest optymalna, gdyż w tym okresie szczyt aktywności owulacyjnej nie został jeszcze osiągnięty. Zrozumienie cyklu rujowego krów i jego faz jest kluczowe dla skutecznego zarządzania reprodukcją. W praktyce, hodowcy powinni być dobrze zaznajomieni z obserwacją objawów rui oraz korzystać z narzędzi do monitorowania cykli, co pozwala na lepsze planowanie inseminacji i zwiększenie efektywności produkcji. Ignorowanie tych zasad może prowadzić do obniżenia płodności stada oraz zwiększenia kosztów związanych z powtarzającymi się inseminacjami.

Pytanie 26

Który system żywienia bydła opasu ma najkrótszy czas trwania?

A. Półintensywny.

B. Kombinowany.

C. Ekstensywny.

D. Intensywny.

System intensywny w żywieniu bydła opasowego to naprawdę ciekawa sprawa. Charakteryzuje się tym, że czas tuczu jest krótki, głównie dlatego, że zwierzęta dostają paszę w odpowiednich ilościach i to, co najlepiej wpływa na ich przyrosty. Zazwyczaj mają do dyspozycji pasze treściwe, które są bogate w białko i energię, co przyspiesza przyrosty masy. Przykład? Intensywne tuczenie cieląt w zamkniętych obiektach to świetny sposób. Cielaki mają wtedy stały dostęp do paszy i wody, a warunki, w jakich żyją, są starannie kontrolowane. Warto wspomnieć, że dobre praktyki zalecają monitorowanie zdrowia zwierząt oraz ich reakcje na różne pasze. To pozwala na jeszcze lepszą optymalizację tuczu. Takie systemy są powszechne w krajach, gdzie rolnictwo jest na wysokim poziomie, jak USA czy Niemcy, a efektywność produkcji mięsa tam robi wrażenie.

Pytanie 27

Czynnikiem, który nie stanowi wskazania do przeprowadzenia zabiegu sztucznego unasiennienia suki, jest

A. odrzucenie suki w stosunku do psów

B. nieposiadanie pierwszego potomstwa

C. nieproporcjonalność masy ciała zwierząt

D. agresywne zachowanie zwierząt

Awersja suki do psów, jej agresywność czy też różnice w masie ciała niekoniecznie powinny być traktowane jako powody do wykonania sztucznego unasiennienia. W rzeczywistości, mogą być to czynniki, które prowadzą do nieporozumień co do tego, kiedy taki zabieg jest naprawdę potrzebny. Jeśli suka nie chce mieć do czynienia z innymi psami, to częściej mamy do czynienia z problemami behawioralnymi lub zdrowotnymi a niekoniecznie z koniecznością sztucznego unoszenia. Agresja u psów zazwyczaj wskazuje na możliwe konflikty i wcale nie jest podstawą do sztucznego unoszenia, bo to może tylko zwiększyć stres u suki. A z tą dysproporcją masy ciała to w sumie też tak, może to sugerować problemy zdrowotne, ale to nie wystarczy, żeby od razu myśleć o sztucznym unasiennieniu. Ważne, by decyzje dotyczące rozmnażania zwierząt podejmować na podstawie solidnych podstaw medycznych i behawioralnych, a nie tylko na podstawie jednego aspektu, co może prowadzić do złych wniosków. Dobrze jest skonsultować się z weterynarzem, który może ustalić, co naprawdę jest problemem i podpowiedzieć, jak najlepiej podejść do reprodukcji, biorąc pod uwagę indywidualne potrzeby suki.

Pytanie 28

W gospodarstwach ulokowanych na OSN konieczne jest magazynowanie nawozów naturalnych przez czas nie krótszy niż

A. 6 miesięcy

B. 5 miesięcy

C. 3 miesiące

D. 4 miesiące

Odpowiedź 3, czyli przechowywanie nawozów naturalnych przez co najmniej 6 miesięcy, jest zgodna z obowiązującymi normami, takie jak dyrektywy unijne dotyczące zarządzania nawozami w gospodarstwach rolnych. Kluczowym celem tego wymogu jest zminimalizowanie ryzyka zanieczyszczenia gleby i wód gruntowych oraz zapewnienie odpowiedniej jakości nawozów. Przechowywanie nawozów przez dłuższy okres pozwala na ich naturalne rozkładanie się, co zwiększa ich efektywność nawożenia i zmniejsza potencjalne emisje gazów cieplarnianych, takich jak amoniak. Przykładem dobrej praktyki jest stosowanie pojemników do przechowywania nawozów, które są dobrze wentylowane i chronione przed deszczem, co zapobiega ich wypłukiwaniu i zanieczyszczaniu środowiska. Długoterminowe przechowywanie nawozów również ułatwia ich późniejsze zastosowanie w odpowiednich warunkach, co jest kluczowe dla zrównoważonego rozwoju rolnictwa i ochrony bioróżnorodności.

Pytanie 29

Podczas karmienia kiszonkami konieczne jest dostarczanie zwierzętom

A. zakwaszaczy

B. kredy pastewnej

C. probiotyków

D. mocznika

Mocznik, zakwaszacze i probiotyki to nie są kluczowe dodatki w skarmianiu kiszonek, chociaż mogą się przydać w pewnych sytuacjach. Zakwaszacze, jak kwas mlekowy, często poprawiają fermentację paszy, ale nie dają minerałów, które są podstawą diety. Myślenie, że probiotyki mogą zastąpić minerały, jest błędne, bo one głównie wspierają florę bakteryjną w jelitach, co jest fajne, ale nie dostarcza wapnia. Mocznik to inna sprawa - jest źródłem azotu, ale trzeba uważać, żeby nie przesadzić, bo może być toksyczny. Używanie mocznika w kiszonkach nie uzupełnia niedoborów mineralnych i może wręcz szkodzić metabolizmowi, jeśli nie jest odpowiednio stosowane. Więc na pewno nie można myśleć, że te składniki zastąpią kredę pastewną. Zrozumienie, jak każde z tych dodatków działa, jest kluczowe dla zdrowia zwierząt i ich wydajności. Niezrozumienie tego tematu może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych i obniżenia wyników produkcyjnych.

Pytanie 30

W intensywnym chowie stosuje się przycinanie dziobów.

A. perliczek.

B. gęsi.

C. kaczek.

D. kur.

Przycinanie dziobów kur jest praktyką stosowaną w chowie intensywnym, mającą na celu ochronę ptaków przed urazami oraz zapobieganie agresji i kanibalizmowi. Dzioby kur są przycinane, aby ograniczyć ich zdolność do zadawania ran innym osobnikom oraz sobie samym. W intensywnym chowie, gdzie zwierzęta są często trzymane w ciasnych warunkach, może dojść do stresu i rywalizacji o przestrzeń oraz zasoby. Praktyka ta jest regulowana przez różne standardy dobrostanu zwierząt, które podkreślają konieczność minimalizacji cierpienia i stresu. Przycinanie dziobów powinno być przeprowadzane przez wykwalifikowany personel, a technika powinna być dostosowana do wieku i gatunku ptaka, aby zminimalizować ból i dyskomfort. W przypadku ptaków młodych, najczęściej stosuje się przycinanie do 10 dni życia, co zapewnia szybsze gojenie się ran. Dobre praktyki w tym zakresie obejmują również monitorowanie zachowań ptaków po zabiegu, aby upewnić się, że nie dochodzi do niepożądanych komplikacji.

Pytanie 31

Krew, która opuszcza serce, jest rozprowadzana po całym organizmie zwierzęcia przez

A. tętnice

B. naczynia chłonne

C. naczynia włosowate

D. żyły

Tętnice to naczynia krwionośne, które transportują krew z serca do różnych części ciała. Ich ściany są grubsze i bardziej elastyczne niż te w żyłach, co pozwala im radzić sobie z wyższym ciśnieniem krwi, które jest generowane podczas skurczu serca. W przypadku zwierząt, tętnice odgrywają kluczową rolę w układzie krwionośnym, ponieważ dostarczają tlen i substancje odżywcze do komórek. Przykładem może być tętnica aorta, największa tętnica w organizmie, która rozprowadza natlenioną krew do całego ciała. Zrozumienie funkcji tętnic jest istotne w medycynie i biologii, ponieważ wiele schorzeń, takich jak miażdżyca, polega na zwężeniu i uszkodzeniu tych naczyń, co może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych. Dlatego w praktyce klinicznej monitorowanie stanu tętnic oraz ich zdrowia jest kluczowe dla zapobiegania chorobom serca i układu krążenia.

Pytanie 32

Kość prącia występuje u jakiego gatunku?

A. U buhaja

B. U psa

C. U ogiera

D. U knura

Kość prącia, znana również jako os penis, występuje u psów i jest kluczowym elementem ich anatomii. Stanowi ona szkieletowy element narządów płciowych samców, a jej obecność jest istotna dla reprodukcji oraz kopulacji. W przypadku psów, kość prącia jest zróżnicowana pod względem długości i grubości, co może mieć znaczenie w kontekście ich rasy oraz wielkości. Przykładowo, u psów ras dużych, takich jak Dogi, kość prącia jest znacznie większa niż u mniejszych ras, co może wpływać na ich zdolności reprodukcyjne. Kość ta jest również istotna w kontekście badań weterynaryjnych, ponieważ jej morfologia może być wykorzystywana do diagnozowania różnych schorzeń, takich jak dysplazja stawów czy urazy. Zrozumienie anatomii i funkcji kości prącia jest zatem niezbędne dla weterynarzy oraz hodowców, którzy chcą zapewnić zdrowie i dobre samopoczucie psów.

Pytanie 33

Bilans paszowy przykładowego gospodarstwa (w dt) Wskaż paszę, dla której bilans paszowy jest zerowy.

Wyszczególnienie	Zielonka	Kukurydza na kiszonkę	Siano	Pasza treściwa	Dodatki mineralne
Zapotrzebowanie	5000	3922	48	543	7,9
Produkcja	4600	6500	48	0	0
Nadwyżka (+) Niedobór (–)

A. Kukurydza na kiszonkę.

B. Siano.

C. Pasza treściwa.

D. Zielonka.

Siano jest paszą, dla której bilans paszowy jest zerowy, co oznacza, że zapotrzebowanie na tę paszę równoważy się z jej produkcją. W przypadku siana, zarówno zapotrzebowanie, jak i produkcja wynoszą 48 dt. Taki bilans paszowy jest istotny w praktyce rolniczej, ponieważ wskazuje na efektywne zarządzanie paszami w gospodarstwie. Właściwe obliczenia bilansu paszowego są kluczowe w kontekście optymalizacji żywienia zwierząt, które powinny otrzymywać odpowiednią ilość składników odżywczych. W praktyce, zarządzanie bilansami paszowymi nie tylko wspomaga zdrowie zwierząt, ale także zwiększa wydajność produkcji mleka czy mięsa. Odpowiednie zbilansowanie paszy wpływa na zdrowotność stada oraz jego rozmnażalność, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w hodowli zwierząt i zarządzaniu gospodarstwami rolnymi. Dlatego istotne jest, aby rolnicy regularnie analizowali bilans paszowy, szczególnie w kontekście sezonowych zmian w dostępności pasz.

Pytanie 34

W jakim wieku dokonuje się ubojów kurczaków brojlerów?

A. 10÷12 tygodni

B. 3÷4 tygodni

C. 8÷9 tygodni

D. 5÷6 tygodni

Kurczęta brojlery, znane ze swojej szybkiej przyrostu masy, są zwykle ubijane w wieku 5-6 tygodni. W tym okresie osiągają optymalną wagę, która zazwyczaj wynosi około 2,5-3 kg. Jest to zgodne z praktykami stosowanymi w nowoczesnych fermach drobiarskich, gdzie celem jest maksymalizacja efektywności produkcji oraz zapewnienie zdrowia zwierząt. Wiek uboju jest zatem kluczowy dla jakości mięsa, ponieważ młodsze ptaki mają bardziej delikatne mięso i lepsze walory smakowe. Ponadto, hodowcy stosują różne metody żywienia i zarządzania stadem, aby osiągnąć te wyniki, zgodnie z zaleceniami takich organizacji jak Światowa Organizacja Zdrowia Zwierząt (OIE) oraz normami Unii Europejskiej dotyczącymi dobrostanu zwierząt. Zrozumienie cyklu życia kurcząt broilerów oraz optymalnych warunków ich chowu jest istotne nie tylko dla efektów ekonomicznych, ale także dla zapewnienia wysokiej jakości produktów mięsnych na rynku.

Pytanie 35

Zgodnie z założeniami dotyczącymi hodowli stada owiec, przewidywany wskaźnik płodności maciorek w stanie początkowym oszacowany jest na 210%, a wskaźnik skutecznych pokryć wynosi 95%. Liczba maciorek na początku to 100 sztuk. Ile sztuk wyniosą przychody jagniąt "z urodzenia"?

A. 210

B. 95

C. 200

D. 100

No, to mamy 200 jagniąt, które będą naszymi przychodami z urodzeń. Jak to się liczy? Musimy wziąć pod uwagę wskaźnik plenności oraz wskaźnik skutecznych pokryć. Wskaźnik plenności maciorek na poziomie 210% mówi nam, że na jedną maciorkę przypada 2,1 jagnięcia w ciągu roku. Jeśli mamy 100 maciorek, to liczymy tak: 100 maciorek razy 2,1 jagnięcia na maciorkę, co daje nam 210 jagniąt. Ale! Musimy pamiętać o wskaźniku skutecznych pokryć, który wynosi 95%, co oznacza, że tylko 95% tej liczby to faktyczne przychody. Więc robimy obliczenie: 210 jagniąt razy 0,95, co daje nam 199,5, a po zaokrągleniu mamy 200 jagniąt. To pokazuje, jak ważne jest branie pod uwagę wszystkich wskaźników, kiedy planujemy produkcję zwierzęcą. To zgodne z dobrymi praktykami w hodowli, gdzie precyzyjne prognozowanie naprawdę ma znaczenie dla efektywności ekonomicznej. Im lepiej rozumiemy te wskaźniki, tym lepiej możemy zarządzać naszymi zasobami i zwiększać zyski.

Pytanie 36

Aby tarczyca mogła działać prawidłowo, niezbędny jest

A. sód

B. jod

C. magnez

D. potas

Jod jest kluczowym mikroelementem niezbędnym do prawidłowego funkcjonowania tarczycy. Jego główną rolą jest udział w syntezie hormonów tarczycy, takich jak tyroksyna (T4) i trijodotyronina (T3), które regulują metabolizm, wzrost oraz rozwój organizmu. Bez wystarczającej ilości jodu, tarczyca nie jest w stanie produkować tych hormonów, co może prowadzić do niedoczynności tarczycy, objawiającej się zmęczeniem, przyrostem masy ciała oraz zaburzeniami nastroju. W praktyce, aby zapewnić odpowiednią podaż jodu, warto uwzględnić w diecie produkty bogate w ten pierwiastek, takie jak ryby morskie, algi, mleko i sól jodowaną. Zgodnie z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia, zaleca się, aby dorośli spożywali około 150 µg jodu dziennie. Przykłady dobrych praktyk obejmują również monitorowanie poziomu jodu w populacji oraz uzupełnianie diety w przypadku jego niedoborów.

Pytanie 37

Oblicz zapotrzebowanie na sianokiszonkę dla gospodarstwa, które posiada 65 krów. Dzienna ilość sianokiszonki wynosi 15 kg na sztukę. Czas karmienia paszą trwa 200 dni. Rezerwa na pasze objętościowe stanowi 20%

A. 234 t

B. 195 t

C. 975 kg

D. 3 t

Aby obliczyć zapotrzebowanie na sianokiszonkę dla gospodarstwa hodującego 65 krów, należy uwzględnić dzienną dawkę sianokiszonki wynoszącą 15 kg na sztukę oraz okres żywienia paszą trwały przez 200 dni. Zatem dzienne zapotrzebowanie na sianokiszonkę dla całego stada wynosi: 65 krów * 15 kg = 975 kg dziennie. Następnie, aby obliczyć całkowite zapotrzebowanie na paszę na 200 dni, należy pomnożyć dzienne zapotrzebowanie przez liczbę dni: 975 kg * 200 dni = 195000 kg, co przekłada się na 195 ton. Jednakże, biorąc pod uwagę 20% rezerwę na pasze objętościowe, musimy zwiększyć tę wartość. Rezerwa 20% oznacza, że musimy dodać do całkowitego zapotrzebowania 20% tej wartości: 195000 kg * 0.2 = 39000 kg. Zatem całkowite zapotrzebowanie z rezerwą wynosi 195000 kg + 39000 kg = 234000 kg, co odpowiada 234 ton. Stosowanie rezerw w paszach objętościowych jest niezwykle istotne w hodowli bydła, ponieważ zapewnia bezpieczeństwo i ciągłość żywienia zwierząt, szczególnie w przypadku nieprzewidzianych okoliczności, takich jak zmiany w dostępności paszy czy jej jakość.

Pytanie 38

Zauważone u krowy opadnięcie więzadeł miednicy oraz powiększenie sromu wskazują na

A. kończący się rui.

B. stan zapalny układu rozrodczego.

C. proces starzenia się zwierzęcia.

D. nadchodzący poród.

Zapadnięcie się więzadeł miednicy oraz powiększenie sromu u krowy są typowymi objawami zbliżającego się porodu. W miarę jak zbliża się czas porodu, hormonalne zmiany w organizmie matki prowadzą do rozluźnienia więzadeł miednicy, co ułatwia przejście cielęcia przez kanał rodny. Powiększenie sromu wynika z obrzęku tkanek oraz przygotowania organizmu do porodu. Obserwacja tych objawów jest kluczowa dla hodowców bydła, ponieważ pozwala na odpowiednie przygotowanie się do procesu porodowego, w tym zapewnienia odpowiednich warunków oraz gotowości do pomocy, jeśli zajdzie taka potrzeba. W praktyce, znajomość tych objawów pozwala na lepsze zarządzanie stadem oraz na zminimalizowanie ryzyka powikłań porodowych. Dodatkowo, dobrze przeprowadzony proces porodowy jest zgodny z najlepszymi praktykami w hodowli zwierząt, co wpływa na zdrowie zarówno matki, jak i cielęcia.

Pytanie 39

Pierwszy zabieg sztucznego unasienniania jałówek rasy holsztyńsko-fryzyjskiej przeprowadza się po osiągnięciu masy ciała

A. 400 kg i kondycji 3,25 - 3,5 punktów BCS

B. 450 kg i kondycji 4,50 - 5,0 punktów BCS

C. 300 kg i kondycji 2,25 - 2,5 punktów BCS

D. 500 kg i kondycji 3,75 - 4,0 punktów BCS

Odpowiedź wskazująca, że do pierwszego zabiegu sztucznego unasienniania jałówki rasy holsztyńsko-fryzyjskiej należy przygotować ją po osiągnięciu masy ciała 400 kg i kondycji 3,25 - 3,5 punktów BCS jest prawidłowa. Właściwe przygotowanie jałówki do unasienniania jest kluczowe, aby zapewnić jej odpowiednią zdolność do reprodukcji oraz zdrowie. W przypadku rasy holsztyńsko-fryzyjskiej, zalecana masa ciała na etapie pierwszego unasienniania wynika z potrzeby osiągnięcia dojrzałości płciowej, co jest związane z odpowiednim rozwojem narządów rozrodczych. Condycja BCS (Body Condition Score) w przedziale 3,25 - 3,5 wskazuje na optymalny poziom tkanki tłuszczowej i mięśniowej, co sprzyja prawidłowemu przebiegowi inseminacji i ciąży. Dobrą praktyką w hodowli bydła jest monitorowanie nie tylko masy ciała, ale także kondycji ciała, aby zminimalizować ryzyko problemów zdrowotnych i niepowodzeń w reprodukcji, co może prowadzić do strat ekonomicznych. Właściwe zarządzanie żywieniem i warunkami hodowli ma kluczowe znaczenie dla osiągnięcia tych parametrów.

Pytanie 40

Zabieg przycinania kiełków przeprowadza się

A. u jagniąt

B. u prosiąt

C. u źrebiąt

D. u cieląt

Zabieg skracania kiełków, znany również jako przycinanie lub obcinanie kiełków, jest zalecany szczególnie u prosiąt. Kiełki zębowe prosiąt mogą powodować szereg problemów zdrowotnych, zarówno dla zwierząt, jak i dla ich opiekunów. Długie kiełki mogą prowadzić do urazów wewnętrznych podczas ssania mleka, co potencjalnie może zagrażać ich życiu. Obcinanie kiełków należy wykonywać w odpowiednim wieku, zazwyczaj w ciągu kilku pierwszych dni życia prosięcia, aby zminimalizować stres i ryzyko powikłań. Przykładowo, w wielu gospodarstwach rolnych standardem stało się wykonywanie tego zabiegu w ciągu pierwszych 3-5 dni po porodzie, co pozwala na szybkie i bezproblemowe gojenie ran. Warto również zauważyć, że zabieg ten powinien być przeprowadzany przez wykwalifikowany personel, aby zapewnić bezpieczeństwo i dobrostan prosiąt oraz zgodność z normami weterynaryjnymi. Takie działania są zgodne z zasadami dobrego traktowania zwierząt i pomagają w zapobieganiu poważnym problemom zdrowotnym.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej