Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik budownictwa
Kwalifikacja: BUD.12 - Wykonywanie robót murarskich i tynkarskich
Data rozpoczęcia: 5 czerwca 2025 12:07
Data zakończenia: 5 czerwca 2025 12:28

Egzamin zdany!

Wynik: 29/40 punktów (72,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakim preparatem powinno się pokryć powierzchnię tynku, który się osypuje i pyli, aby go wzmocnić?

A. Barwiącym

B. Antyadhezyjnym

C. Gruntującym

D. Penetrującym

Preparat gruntujący jest kluczowym elementem w procesie wzmocnienia osypującego się i pylącego tynku. Jego podstawową funkcją jest poprawa przyczepności materiałów wykończeniowych, co jest szczególnie istotne w przypadku powierzchni, które wykazują tendencję do kruszenia się lub osypywania. Gruntowanie powierzchni tynku zmniejsza chłonność podłoża, co pozwala na równomierne wchłanianie farby lub innego materiału wykończeniowego, co z kolei prowadzi do uzyskania lepszego efektu estetycznego i trwałości powłoki. Przykładem praktycznego zastosowania gruntów może być ich użycie przed malowaniem ścian z tynku, gdzie gruntowanie pozwala na uniknięcie powstawania smug czy różnic kolorystycznych. Dodatkowo, preparaty gruntujące często zawierają składniki, które wzmacniają strukturę tynku i zabezpieczają go przed działaniem wilgoci, co jest zgodne z dobrą praktyką budowlaną. Zastosowanie gruntów zgodnie z zaleceniami producentów na etykietach może znacznie wydłużyć żywotność powierzchni oraz zredukować potrzebę częstych napraw.

Pytanie 2

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 3

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 4

Do czego jest używana poziomica wężowa?

A. Do wyznaczania i przenoszenia poziomu murowanej ściany na odległość

B. Do sprawdzania pionowości murowanej ściany

C. Do kontrolowania grubości muru w ścianie

D. Do określania zewnętrznej krawędzi warstw muru

Poziomica wężowa to naprawdę przydatne narzędzie, które pozwala na precyzyjne wyznaczanie poziomu murowanych ścian. Działa na zasadzie hydrostatyki, co oznacza, że woda w rurce ustawia się na równym poziomie, niezależnie od tego, jak trzymamy poziomicę. To mega ważne, zwłaszcza przy dużych budowach, gdzie precyzja ma kluczowe znaczenie. Czasem tradycyjne poziomice nie są wystarczające, szczególnie w trudnym terenie. Dobrze jest wiedzieć, że poziomica wężowa świetnie sprawdzi się przy ustawianiu fundamentów, bo dokładne przeniesienie poziomu z jednego miejsca na drugie zabezpiecza stabilność budowli. W branży budowlanej trzymanie się norm i dobrych praktyk to podstawa, żeby zbudować coś, co posłuży przez lata i będzie bezpieczne.

Pytanie 5

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 6

Tynk zwykły w trzech warstwach, którego powierzchnia jest gładka, równomierna i ma połysk w ciemnym odcieniu, klasyfikuje się jako tynk kategorii

A. IV

B. IV w

C. III

D. IV f

Tynk kategorii IV w charakteryzuje się równością, gładkością oraz połyskiem, co czyni go idealnym rozwiązaniem w przypadku powierzchni, które mają być estetyczne i łatwe w utrzymaniu. Tynki te są często stosowane w obiektach o wysokich wymaganiach estetycznych, takich jak biura, hotele czy galerie sztuki. Gładka, lśniąca powierzchnia tynku IV w nie tylko podkreśla walory wizualne pomieszczenia, ale także ułatwia konserwację i czyszczenie. Warto dodać, że tynki te mogą być dostępne w różnych odcieniach, co pozwala na łatwe dopasowanie ich do koncepcji aranżacyjnej wnętrza. W branży budowlanej tynki klasy IV w są zgodne z normami jakościowymi, które zapewniają ich trwałość oraz odporność na uszkodzenia. W zastosowaniach praktycznych, ich wykorzystanie w miejscach o dużym natężeniu ruchu oraz narażeniu na zanieczyszczenia jest szczególnie korzystne, ponieważ gładka struktura ogranicza osadzanie się brudu.

Pytanie 7

Ile bloczków gazobetonowych o wymiarach 24 x 24 x 59 cm, których zużycie wynosi 7 szt./m2, będzie potrzeba do postawienia 3 zewnętrznych ścian garażu wolnostojącego, przy założeniu, że wysokość ścian wynosi 2,5 m, a wymiary garażu w rzucie to 4,0 x 6,0 m?

A. 350 sztuk

B. 175 sztuk

C. 280 sztuk

D. 168 sztuk

W przypadku błędnych odpowiedzi często występują nieporozumienia w zakresie obliczania powierzchni ścian oraz w przeliczeniu wymagań dotyczących ilości bloczków. Niekiedy użytkownicy mogą pomylić się przy określaniu wymiarów garażu, co prowadzi do niepoprawnego obliczenia powierzchni ścian. Dodatkowo, nieprawidłowe zrozumienie pojęcia jednostek zużycia materiałów budowlanych, takich jak bloczki gazobetonowe, może prowadzić do zaniżenia lub zawyżenia ilości potrzebnych bloczków. Na przykład, jeżeli ktoś obliczy powierzchnię tylko jednej ściany lub pomyli się w obliczeniach, może dojść do błędnych wniosków. Zdarza się także, że nie uwzględnia się pełnej wysokości ścian, co skutkuje niekompletną analizą potrzebnych materiałów. Kluczowe jest, aby przy takich obliczeniach zachować precyzję oraz stosować prawidłowe jednostki, aby uniknąć problemów w realizacji budowy. Przykłady błędnych rozważań obejmują również niezrozumienie, jak przeliczać jednostki w metrach kwadratowych na sztuki bloczków, co wymaga znajomości podstawowych zasad budownictwa oraz umiejętności matematycznych. Takie podstawowe błędy mogą prowadzić do znacznych niedoborów materiałów na placu budowy, co w konsekwencji powoduje opóźnienia oraz zwiększa koszty całej inwestycji.

Pytanie 8

Jaki sprzęt powinien być użyty do przygotowania zaprawy, niezbędnej do postawienia ścian w budynku jednorodzinnym z bloczków gazobetonowych, murowanych na standardowe spoiny?

A. Agregat tynkarski.

B. Betoniarkę wolnospadową.

C. Mieszarkę wirową.

D. Pompę do zapraw.

Betoniarka wolnospadowa jest najbardziej odpowiednim sprzętem do przygotowania zaprawy do wymurowania ścian budynku jednorodzinnego z bloczków gazobetonowych. Jej konstrukcja, umożliwiająca mieszanie materiałów w obracającym się bębnie, zapewnia równomierne połączenie składników zaprawy, co jest kluczowe dla uzyskania odpowiednich właściwości mechanicznych i trwałości materiału. Standardy budowlane, takie jak PN-EN 998-1, określają wymagania dotyczące zapraw murarskich, wskazując na konieczność zapewnienia odpowiedniej konsystencji i jednorodności mieszanki. Betoniarka wolnospadowa pozwala na przygotowanie większej ilości zaprawy jednocześnie, co zwiększa efektywność pracy na budowie i zmniejsza czas potrzebny na wykonanie zlecenia. Dodatkowo, dzięki właściwościom tej maszyny, zaprawa uzyskuje lepsze parametry wytrzymałościowe, co przekłada się na stabilność i bezpieczeństwo całej konstrukcji. W praktyce, zastosowanie betoniarki przyspiesza proces przygotowania materiałów, co jest szczególnie ważne w przypadku większych inwestycji budowlanych, gdzie czas realizacji ma kluczowe znaczenie.

Pytanie 9

Proces docieplania metodą lekką mokrą zaczyna się od

A. instalacji listwy startowej

B. przytwierdzenia materiału izolacyjnego

C. przymocowania siatki zbrojącej

D. nałożenia tynku cienkowarstwowego

Wprowadzenie w błąd podczas planowania docieplenia metodą lekką mokrą może prowadzić do wielu problemów technicznych, które mogą wpłynąć na efektywność energetyczną budynku. Wklejenie siatki zbrojącej, choć istotne, nie powinno być pierwszym krokiem, ponieważ wymaga wcześniejszego przygotowania podłoża oraz ustabilizowania materiału izolacyjnego. Mieszanie kolejności czynności prowadzi do ryzyka, że siatka nie zostanie odpowiednio osadzone, co może skutkować jej odklejaniem się lub pękaniem tynku. Mocowanie materiału izolacyjnego powinno następować po stabilizacji listwy startowej. W przeciwnym razie, istnieje ryzyko, że izolacja nie będzie trwale przymocowana i może ulegać odkształceniom. Wykonanie tynku cienkowarstwowego jako pierwszego kroku jest nie tylko niemożliwe, ale także niezgodne z ogólnymi zasadami wykonywania prac budowlanych. Tynk wymaga solidnej podstawy, jaką zapewnia właściwie zamontowana listwa startowa oraz izolacja. Zrozumienie tych etapów jest kluczowe dla uniknięcia problemów z izolacyjnością oraz trwałością całej konstrukcji budowlanej, dlatego należy ściśle stosować się do sprawdzonych praktyk budowlanych.

Pytanie 10

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 11

Jak uzyskać jednakową grubość spoin podczas wykańczania cokołu płytkami klinkierowymi?

A. miarki centymetrowej

B. krzyżyków dystansowych

C. suwmiarki

D. spoinówki

Stosowanie spoinówki, suwmiarki czy miarki centymetrowej w celu uzyskania jednakowej grubości spoin podczas licowania cokołu płytkami klinkierowymi jest podejściem nieprawidłowym. Spoinówka, choć może być użyteczna w innych kontekstach do aplikacji zaprawy, nie zapewnia stałego odstępu między płytkami, co jest kluczowe dla równych spoin. Wykorzystując suwmiarkę, możliwe jest jedynie dokonanie pomiarów grubości spoin po ich ułożeniu, co nie wpływa na proces układania i nie eliminuje problemu nierówności. Z kolei miarka centymetrowa, podobnie jak suwmiarka, służy jedynie do pomiarów, a nie do kontrolowania odstępów między płytkami. W praktyce, wiele osób może myśleć, że wystarczy zmierzyć odległości przy użyciu tych narzędzi, jednak kluczowe dla estetyki i funkcjonalności spoin jest ich odpowiednie wyznaczenie już na etapie układania. Krzyżyki dystansowe są zaprojektowane tak, aby dokładnie utrzymać równe odstępy, co znacząco ułatwia pracę i wpływa na efekt końcowy. Dlatego też ignorowanie ich zastosowania może prowadzić do licznych problemów, takich jak nierówności spoin, co z kolei może wpłynąć na trwałość i wygląd wykończenia.

Pytanie 12

W hurtowni "Bud-kom" sprzedaż bloczków z betonu komórkowego odbywa się wyłącznie w pełnych paletach. Zgodnie z potrzebami do budowy ścian budynku wymagane jest 375 sztuk bloczków o wymiarach 480×199×599 mm. Na jednej palecie mieści się 24 bloczki o tych rozmiarach. Cena tych bloczków wynosi 631,00 zł za paletę. Jakie będą całkowite koszty zakupu bloczków w tej hurtowni zgodnie z wymaganiami?

A. 9 750,00 zł

B. 10 096,00 zł

C. 10 125,00 zł

D. 9 465,00 zł

Aby obliczyć koszty zakupu bloczków z betonu komórkowego w hurtowni 'Bud-kom', musimy najpierw ustalić, ile palet bloczków jest potrzebnych do zaspokojenia zapotrzebowania. Potrzebujemy 375 bloczków, a na jednej palecie mieszczą się 24 bloczki. Dlatego liczba potrzebnych palet wynosi: 375 podzielić przez 24, co daje 15,625. Ponieważ sprzedaż w hurtowni jest realizowana wyłącznie w pełnych paletach, zaokrąglamy tę liczbę w górę do 16 palet. Koszt jednej palety wynosi 631,00 zł, więc całkowity koszt zakupu będzie wynosił 16 palet pomnożone przez 631,00 zł, co daje 10 096,00 zł. Dzięki tej metodzie można szybko ocenić koszty materiałów budowlanych, co jest kluczowe dla harmonogramu i budżetu projektu budowlanego. W praktyce wiedza ta jest niezbędna do planowania zakupów i zarządzania finansami projektu budowlanego, a także do wspierania negocjacji z dostawcami, co może pozwolić na uzyskanie korzystniejszych warunków handlowych.

Pytanie 13

Jeśli w dokumentacji technicznej stwierdzono: "(...) ściany zewnętrzne jednowarstwowe z ceramiki poryzowanej łączonej na pióro i wpust na zaprawie ciepłochronnej (T)(...)", to co to oznacza dla wykonywanego muru w kontekście spoin?

A. pionowe w każdej warstwie

B. poziome oraz pionowe w pierwszej warstwie, a w wyższych jedynie pionowe

C. poziome w każdej warstwie

D. poziome oraz pionowe w miejscach łączenia bloczków

W odpowiedzi wskazano, że w miejscach docięcia bloczków należy wykonać zarówno spoiny poziome, jak i pionowe, co jest zgodne z zasadami budowy murów z ceramiki poryzowanej. W przypadku jednowarstwowych ścian zewnętrznych wykonanych z bloczków łączonych na pióro i wpust, szczególne znaczenie ma prawidłowe wykonanie spoin, aby zapewnić odpowiednią nośność oraz szczelność muru. Spoiny poziome w miejscach docięcia bloczków są niezbędne, aby zminimalizować ryzyko powstawania mostków termicznych, które mogą negatywnie wpływać na efektywność energetyczną budynku. W miejscach, gdzie bloczki są cięte, spoiny pionowe również powinny być wykonane, aby zachować integralność muru oraz zapewnić odpowiednią stabilność konstrukcji. Dobre praktyki budowlane, takie jak te opisane w normie PN-EN 1996, zalecają stosowanie zaprawy ciepłochronnej w takich połączeniach, co dodatkowo poprawia właściwości izolacyjne i akustyczne ściany. Przykładem zastosowania tej zasady może być budowa domów jednorodzinnych, gdzie poprawne wykonanie spoin wpływa na komfort cieplny mieszkańców.

Pytanie 14

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 15

Który z rodzajów tynków można zaklasyfikować jako trójwarstwowy zwykły kat. IV, charakteryzujący się równą i gładką, bardzo starannie wygładzoną powierzchnią uzyskaną przy użyciu packi?

A. Doborowy

B. Pospolity

C. Surowy

D. Wypalany

Odpowiedzi 'pospolity', 'surowy' oraz 'wypalany' nie odnoszą się do tynku trójwarstwowego zwykłego kat. IV, który jest określany jako doborowy. Tynk pospolity nie jest klasyfikowany na tym samym poziomie jakościowym, co tynk doborowy. Charakteryzuje się on często niższą jakością wykonania oraz mniejszą gładkością powierzchni, co wpływa negatywnie na estetykę oraz trwałość wykończeń. Tynk surowy, z kolei, jest nieprzetworzonym materiałem, co uniemożliwia uzyskanie odpowiedniego wykończenia oraz równości powierzchni, a tym samym nie spełnia wymogów dla tynku trójwarstwowego kat. IV. Tynk wypalany jest stosowany w zupełnie innych kontekstach, często w odniesieniu do ceramiki i materiałów budowlanych, nie mając zastosowania w klasycznej technologii tynkarskiej. Typowymi błędami myślowymi przy wyborze niewłaściwego tynku są niejednoznaczne zrozumienie klasyfikacji tynków oraz ich przeznaczenia, co prowadzi do podejmowania decyzji na podstawie niepełnych informacji. Aby uniknąć takich pomyłek, zaleca się dokładne zapoznanie się ze specyfikacjami technicznymi i klasyfikacjami materiałów budowlanych przed podjęciem decyzji o wyborze tynku do konkretnego projektu.

Pytanie 16

Aby zmniejszyć ilość wody w betonie przy temperaturze otoczenia od +5°C do +10°C, warto zastosować dodatek

A. napowietrzającą

B. uplastyczniającą

C. przeciwmrozową

D. uszczelniającą

Odpowiedzi "uszczelniającą", "przeciwmrozową" i "napowietrzającą" mogą wydawać się odpowiednie, jednak każda z nich odnosi się do innych celów i właściwości materiałów budowlanych. Domieszki uszczelniające mają na celu poprawę szczelności betonu, co jest ważne w kontekście ochrony przed wodą, ale nie wpływają na redukcję ilości wody w mieszance. W przypadku domieszek przeciwmrozowych, ich główną rolą jest ochrona betonu przed uszkodzeniem w wyniku zamarzania i rozmarzania, co jest szczególnie istotne w niskich temperaturach, ale nie dotyczą one bezpośrednio zmniejszenia wody w mieszance. Z kolei domieszki napowietrzające wprowadzają powietrze do mieszanki, co zwiększa jej odporność na cykle mrozowe, lecz również nie prowadzą do redukcji wody. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że wszystkie domieszki mają podobne działanie, podczas gdy ich funkcje są zróżnicowane i związane z wymaganiami technologicznymi. Właściwe zastosowanie domieszek wymaga zrozumienia ich specyficznych właściwości oraz wpływu na zachowanie betonu w różnych warunkach, co jest kluczowe dla zapewnienia jakości i trwałości konstrukcji budowlanych.

Pytanie 17

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 18

Ile trzeba zapłacić za cegły potrzebne do zbudowania ściany o powierzchni 28 m², jeżeli 140 cegieł jest wymaganych do wykonania 1 m² ściany o grubości 38 cm, a cena jednej cegły wynosi 1,50 zł?

A. 3 920,00 zł

B. 5 880,00 zł

C. 1 596,00 zł

D. 7 980,00 zł

Aby obliczyć koszt cegieł potrzebnych do wykonania ściany o powierzchni 28 m², zaczynamy od ustalenia, ile cegieł potrzebujemy. Z danych wynika, że do wykonania 1 m² ściany potrzeba 140 cegieł. Zatem dla 28 m² obliczamy: 28 m² * 140 cegieł/m² = 3 920 cegieł. Następnie, znając cenę jednej cegły, która wynosi 1,50 zł, obliczamy całkowity koszt: 3 920 cegieł * 1,50 zł/cegła = 5 880,00 zł. To podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w budownictwie, gdzie przed rozpoczęciem prac kosztorysowych dokonuje się szczegółowych obliczeń, aby uniknąć niedoszacowania materiałów budowlanych. Dobrze przeprowadzone obliczenia pozwalają na efektywne zarządzanie budżetem i uniknięcie dodatkowych kosztów na etapie realizacji projektu.

Pytanie 19

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 20

Która z wymienionych czynności nie jest częścią badań kontrolnych przeprowadzanych podczas odbioru tynków cienkowarstwowych?

A. Weryfikacja prawidłowości przygotowania podłoża

B. Badanie nasiąkliwości tynku

C. Pomiar grubości tynku

D. Sprawdzenie przyczepności tynku do podłoża

Wśród czynności kontrolnych podczas odbioru tynków pocienionych, badanie przyczepności tynku do podłoża oraz badanie grubości tynku są kluczowymi parametrami, które wpływają na jakość i trwałość aplikacji. Często pomija się znaczenie tych testów, co prowadzi do błędnych przekonań o ich nieważności. Przyczepność tynku do podłoża jest niezbędna dla stabilności i długowieczności całej konstrukcji. Niewłaściwa przyczepność może powodować odspajanie się tynku, co skutkuje poważnymi uszkodzeniami i kosztownymi naprawami. Z kolei badanie grubości tynku jest istotne dla zapewnienia, że aplikacja spełnia normy projektowe oraz gwarantuje odpowiednie właściwości izolacyjne i estetyczne. Właściwa grubość tynku bezpośrednio wpływa na jego funkcjonalność, a także na ochronę podłoża przed działaniem czynników atmosferycznych. Mimo że badanie nasiąkliwości tynku może dostarczać informacji o jego właściwościach, w przypadku tynków pocienionych nie jest kluczowe, ponieważ ich formuły są zaprojektowane z myślą o zminimalizowaniu wchłaniania wody. Dlatego wiele osób myli tę kwestię, uznając, że wszystkie powyższe badania są równie istotne dla oceny jakości tynku, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków i zaniedbań w procesie kontroli jakości.

Pytanie 21

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 22

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 23

Która z metod osuszania mokrych ścian nie wymaga ingerencji w ich strukturę?

A. Iniekcja krystaliczna w nawiercone w murze otwory

B. Podcinanie muru strugą mieszanki cieczy z piaskiem kwarcowym

C. Wykonanie tynku renowacyjnego po usunięciu starego tynku

D. Umieszczanie blachy falistej lub fałdowej w spoinie, pod kątem do lica ściany

Wykonanie tynku renowacyjnego po usunięciu tynku istniejącego jest metodą, która nie wymaga naruszania konstrukcji ściany. Tynk renowacyjny ma na celu odbudowę warstwy ochronnej muru oraz poprawę jego właściwości higroskopijnych. Dzięki temu procesowi, wilgoć zgromadzona w murze może być efektywnie odprowadzana na zewnątrz. Tynki renowacyjne są specjalnie zaprojektowane, aby współpracować z materiałem, z którego wykonane są ściany, zapewniając jednocześnie ich wentylację. Przykładowo, w przypadku murów historicznych, zastosowanie tynku wapiennego, który ma zdolność do 'oddychania', pozwala zachować integralność strukturalną budowli. Dodatkowo, stosowanie tynków renowacyjnych jest zgodne z normami konserwatorskimi, co jest niezwykle ważne w przypadku obiektów zabytkowych.

Pytanie 24

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 25

Proces naprawy wilgotnego tynku powinien rozpocząć się od

A. osuchania powierzchni tynku

B. zlikwidowania nalotów pleśni

C. eliminacji źródła zawilgocenia

D. nałożenia środka gruntującego

Usunięcie przyczyny zawilgocenia tynku jest kluczowym krokiem w procesie naprawy, ponieważ bez rozwiązania podstawowego problemu, wszelkie dalsze działania, takie jak osuszanie czy pokrywanie gruntami, będą jedynie tymczasowe i nieefektywne. W praktyce oznacza to, że najpierw należy zidentyfikować źródło wilgoci, co może być spowodowane różnymi czynnikami, takimi jak nieszczelne rury, niewłaściwe odprowadzanie wody, czy też uszkodzenia fundamentów. Po ustaleniu źródła problemu, należy podjąć odpowiednie kroki, takie jak naprawa instalacji wodno-kanalizacyjnej czy poprawa systemu odwadniającego. Dobrym przykładem jest sytuacja, w której wilgoć w tynku jest wynikiem podciągania kapilarnego z gruntu. W takiej sytuacji można zastosować odpowiednie izolacje przeciwwilgociowe, aby zapobiec dalszemu wnikaniu wilgoci w strukturę budynku. Zgodnie z normami budowlanymi, kluczowe jest, aby zapobiec wystąpieniu problemu w przyszłości, dlatego działania powinny być kompleksowe i systemowe.

Pytanie 26

Na fundamentowej ścianie budynku przeprowadzono pionową izolację poprzez dwukrotne pokrycie ściany lepikiem asfaltowym. Jakiego rodzaju jest to izolacja?

A. akustyczna

B. przeciwdrganiowa

C. przeciwwilgociowa

D. termiczna

Izolacja pionowa z lepikiem asfaltowym to naprawdę ważna rzecz, bo pomaga chronić nasz budynek przed wodą gruntową. Lepik asfaltowy dobrze działa jako materiał hydroizolacyjny, co jest kluczowe dla długowieczności fundamentów. Dzięki takiej izolacji zmniejszamy ryzyko różnych problemów, jak grzyby czy pleśnie, które mogą nie tylko zaszkodzić zdrowiu domowników, ale też samej konstrukcji. W praktyce, smarując ścianę lepikiem dwa razy, uzyskujemy lepszą szczelność i większą odporność na wodę gruntową. Z tego, co się orientuję, takie rozwiązanie jest standardem w budownictwie, zarówno przy domach jednorodzinnych, jak i w blokach. Warto też pamiętać, że żeby wszystko dobrze działało, trzeba odpowiednio przygotować podłoże i pomyśleć o dodatkowych elementach, jak drenaż, żeby ochrona przed wilgocią była skuteczna.

Pytanie 27

Z jakiego materiału można budować przewody dymowe i wentylacyjne?

A. pustaków żużlobetonowych

B. cegły pełnej

C. cegły wapienno-piaskowej

D. cegły dziurawki

Cegła wapienno-piaskowa, cegła dziurawka oraz pustaki żużlobetonowe są materiałami, które nie nadają się do budowy przewodów dymowych i wentylacyjnych z kilku kluczowych powodów. Cegła wapienno-piaskowa, mimo że ma dobre właściwości mechaniczne, nie wykazuje wystarczającej odporności na wysokie temperatury, co może prowadzić do deformacji i utraty funkcjonalności przewodów. Wysoka zawartość wapnia w cegle wapienno-piaskowej sprawia, że pod wpływem wysokiej temperatury może ona łatwo ulegać degradacji. Cegła dziurawka, charakteryzująca się licznymi otworami w swojej strukturze, co czyni ją lekką, nie jest w stanie skutecznie zatrzymać wysokich temperatur ani działań chemicznych, a także ma obniżoną wytrzymałość na ściskanie. Zastosowanie jej w przewodach dymowych może zatem stwarzać zagrożenie pożarowe. Pustaki żużlobetonowe, mimo że są często stosowane w budownictwie, nie są odpowiednie do budowy przewodów dymowych z uwagi na ich porowatą strukturę oraz właściwości termiczne. Ich zastosowanie w tym kontekście mogłoby prowadzić do poważnych problemów z odprowadzaniem spalin i bezpieczeństwem, co jest całkowicie niezgodne z obowiązującymi normami budowlanymi. Kluczowe jest, aby przy wyborze materiałów budowlanych do przewodów dymowych kierować się nie tylko ich właściwościami mechanicznymi, ale także ich odpornością na działanie wysokich temperatur oraz ich zdolnością do zachowania integralności w trudnych warunkach eksploatacyjnych.

Pytanie 28

Oblicz wydatki na rozbiórkę kamiennej ławy fundamentowej o wymiarach 1,2 x 0,6 x 10 m, przy założeniu, że koszt rozbiórki 1 m fundamentów kamiennych wynosi 350 zł?

A. 2520 zł

B. 210 zł

C. 2100 zł

D. 420 zł

Aby obliczyć koszt rozbiórki kamiennej ławy fundamentowej, musimy najpierw określić objętość rozbieranego materiału. Wymiary ławy fundamentowej wynoszą 1,2 m szerokości, 0,6 m wysokości i 10 m długości. Obliczamy objętość, stosując wzór: V = długość x szerokość x wysokość. W naszym przypadku będzie to: V = 10 m x 1,2 m x 0,6 m = 7,2 m³. Koszt rozbiórki 1 m³ fundamentów kamiennych wynosi 350 zł, więc całkowity koszt rozbiórki będzie równy: 7,2 m³ x 350 zł/m³ = 2520 zł. W praktyce, znajomość metod obliczania kosztów prac budowlanych jest kluczowa dla efektywnego zarządzania budową oraz budżetowania projektów. Oprócz tego, warto wziąć pod uwagę dodatkowe koszty związane z wywozem gruzu oraz ewentualnymi pracami związanymi z zabezpieczeniem terenu. Zastosowanie tej wiedzy w praktyce umożliwia lepsze planowanie i minimalizację kosztów związanych z pracami budowlanymi.

Pytanie 29

Jakie spoiwo powoduje korozję stali?

A. Cementowo-wapienne

B. Gipsowe

C. Wapienne

D. Cementowe

Spoiwo gipsowe wywołuje korozję stali ze względu na swoje właściwości chemiczne i fizyczne. Gips, jako materiał krystaliczny, w obecności wody może wydzielać kwas siarkowy, który reaguje z metalami, prowadząc do ich utlenienia. W praktyce, w budownictwie, gipsowe tynki i gipsowe elementy konstrukcyjne są stosowane w pomieszczeniach wilgotnych, co zwiększa ryzyko korozji stali zbrojeniowej, jeśli nie są odpowiednio zabezpieczone. Zastosowanie odpowiednich powłok antykorozyjnych oraz zastosowanie stali o podwyższonej odporności na korozję to standardy, które powinny być przestrzegane, aby minimalizować ryzyko uszkodzeń konstrukcji. W branży budowlanej rekomenduje się także regularne przeglądy stanu technicznego konstrukcji, aby wczesne wykrywanie korozji mogło umożliwić podjęcie odpowiednich działań naprawczych.

Pytanie 30

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 31

Izolacja przeciwwilgociowa podłogi na parterze budynku bez piwnicy jest układana

A. bezpośrednio na ziemi

B. na warstwie izolacji cieplnej

C. na warstwie chudego betonu

D. bezpośrednio na podsypce z piasku

Układanie poziomej izolacji przeciwwilgociowej podłogi parteru bezpośrednio na gruncie jest praktyką, która niesie za sobą wiele ryzyk. Bezpośredni kontakt z gruntem naraża izolację na działanie wilgoci gruntowej, co może prowadzić do jej degradacji oraz obniżenia efektywności ochrony budynku przed wilgocią. Z kolei układanie izolacji na warstwie izolacji termicznej, mimo że teoretycznie może wydawać się sensowne, w praktyce stwarza problemy z utrzymaniem odpowiedniej ciągłości izolacji przeciwwilgociowej. Izolacja termiczna, jak styropian czy wełna mineralna, nie jest zaprojektowana do absorbowania wody i może ulegać uszkodzeniu w warunkach nieodpowiedniej izolacji przeciwwilgociowej, co prowadzi do strat energetycznych oraz problemów z wilgocią w budynku. Co więcej, stosowanie podsypki z piasku jako bazy dla izolacji również budzi wątpliwości. Mimo że piasek może wydawać się stabilny, jego właściwości absorpcyjne mogą powodować, że wilgoć z gruntu przenika do konstrukcji. W każdym z przypadków, brak odpowiedniej warstwy chudego betonu prowadzi do sytuacji, w której skuteczność izolacji przeciwwilgociowej jest znacznie obniżona, co może skutkować kosztownymi naprawami i rewitalizacją budynku w przyszłości. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla właściwego projektowania i budowy budynków, co potwierdzają odpowiednie normy budowlane oraz wytyczne branżowe.

Pytanie 32

Jakie jest spoiwo w zaprawach mineralnych?

A. żywica

B. silikon

C. cement

D. akryl

Cement jest podstawowym spoiwem zapraw mineralnych, które jest powszechnie stosowane w budownictwie. Jest to materiał wiążący, który po zmieszaniu z wodą i kruszywem tworzy masę, która twardnieje w czasie. W praktyce, zaprawy mineralne, takie jak zaprawy murarskie czy tynkarskie, wykorzystują cement jako kluczowy składnik, ponieważ zapewnia on doskonałą wytrzymałość oraz trwałość konstrukcji. Przykładowo, cement portlandzki, najczęściej stosowany w budownictwie, jest niezbędny do produkcji betonu, który znajduje zastosowanie w fundamentach, stropach oraz innych elementach budowlanych. Zgodnie z normami PN-EN 197-1, cement klasowy CEM I jest najczęściej używany w budownictwie, co potwierdza jego wysoką jakość i funkcjonalność. Dobre praktyki w zakresie stosowania zapraw mineralnych z cementem obejmują odpowiednie przygotowanie podłoża, właściwe proporcje składników oraz zapewnienie odpowiednich warunków do wiązania i twardnienia masy, co ma decydujący wpływ na trwałość i bezpieczeństwo konstrukcji.

Pytanie 33

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 34

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 35

Jaką ilość tynku maszynowego należy przygotować do otynkowania ściany o wymiarach 5 m × 3 m przy grubości tynku 5 mm, wiedząc, że jego średnie zużycie wynosi 14 kg na 1 m²tynkowanej powierzchni przy grubości 10 mm?

A. 70 kg

B. 42 kg

C. 105 kg

D. 210 kg

Wybór niepoprawnej odpowiedzi może wynikać z kilku typowych błędów w obliczeniach oraz zrozumieniu zagadnienia. Często mylnie zakłada się, że zużycie tynku można bezpośrednio pomnożyć przez powierzchnię, nie uwzględniając zmiany grubości tynku. Na przykład, w przypadku odpowiedzi wskazujących na 42 kg, może występować błędne założenie, że proporcjonalnie zmniejszone zużycie będzie na tyle małe, że wystarczy tylko na pokrycie połowy powierzchni. Takie podejście ignoruje fakt, że przy grubości 5 mm rzeczywiste zużycie tynku będzie znacznie niższe niż to dla 10 mm, a wynikające z tego obliczenia muszą być dostosowane do aktualnych warunków aplikacji. Kolejnym błędem może być nieprawidłowe zrozumienie, co oznacza średnie zużycie; obliczenia opierające się na założeniu, że 14 kg/m² jest stałą wartością niezależną od grubości, prowadzą do niedokładnych wyników. Wiedza na temat proporcji i kalkulacji w budownictwie jest kluczowa, aby uniknąć marnotrawstwa materiałów oraz nadmiernych kosztów związanych z zakupem. Dlatego znajomość technik obliczeniowych oraz ich praktyczne zastosowanie są niezwykle istotne w pracach budowlanych.

Pytanie 36

Reperacja pojedynczych uszkodzeń oraz niewielkich pęknięć na powierzchni tynku ściany nośnej polega na klinowym usunięciu tynku oraz

A. wprowadzeniu zaczynu cementowego pod ciśnieniem

B. nasączeniu pękniętych miejsc wodą i uzupełnieniu ubytków zaprawą taką jak tynk

C. uzupełnieniu ubytków zaprawą cementową

D. wzmocnieniu konstrukcji klamrowo i ponownym otynkowaniu

Odpowiedź dotycząca nasączenia miejsc spękań wodą i wypełnienia ubytków zaprawą tynkarską jest poprawna, ponieważ taka procedura pozwala na skuteczne zminimalizowanie ryzyka dalszych uszkodzeń oraz zapewnienie właściwej przyczepności materiału naprawczego. Przed przystąpieniem do naprawy, ważne jest, aby dokładnie oczyścić uszkodzoną powierzchnię z luźnych fragmentów tynku oraz zanieczyszczeń, co pozwoli na lepsze wnikanie wody do spękań. Następnie, nasączenie wodą umożliwia aktywację drobnych cząsteczek cementu w zaprawie, co w połączeniu z odpowiednim wypełnieniem ubytków zaprawą tynkarską przyczynia się do uzyskania trwałej i estetycznej naprawy. Zgodnie z normą PN-EN 998-1, właściwe przygotowanie powierzchni oraz użycie odpowiednich materiałów budowlanych jest kluczowe dla zapewnienia długotrwałej jakości wykończenia. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie budownictwa i renowacji, co potwierdza jego skuteczność w zakresie zachowania estetyki oraz integralności konstrukcyjnej ścian. Przykładowo, w budynkach zabytkowych, gdzie estetyka ma kluczowe znaczenie, podejście to jest szczególnie istotne, aby zachować autentyczność i charakter oryginalnych materiałów.

Pytanie 37

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 38

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 39

Jakie składniki mieszanki betonowej można podgrzać w trakcie jej przygotowywania w temperaturze poniżej +5 °C?

A. Cement oraz wodę

B. Wapno oraz piasek

C. Piasek i wodę

D. Cement i wapno

Odpowiedź "Piasek i wodę" jest prawidłowa, ponieważ te składniki mieszanki betonowej można podgrzewać, aby zminimalizować ryzyko zamarzania podczas prac w niskich temperaturach. Zgodnie z zaleceniami zawartymi w normach branżowych, takich jak PN-EN 206, temperatura mieszanki betonowej powinna być utrzymywana powyżej 0 °C, aby zapewnić odpowiednie procesy hydratacji cementu. Podgrzewanie piasku oraz wody pozwala na uzyskanie mieszanki o wyższej temperaturze, co sprzyja właściwej reakcji chemicznej i redukuje ryzyko wystąpienia problemów związanych z zamarzaniem. Przykładem praktycznego zastosowania tej metody jest przygotowywanie betonu w zimowych warunkach budowlanych, gdzie podgrzewanie wody do około +20 °C oraz użycie ciepłego piasku może znacząco poprawić jakość i trwałość betonowych konstrukcji. Ważne jest, aby zawsze stosować się do wytycznych dotyczących temperatury składników oraz czasu ich mieszania, aby zapewnić optymalne warunki pracy.

Pytanie 40

Tynk III kategorii powszechny to

A. tynk trójwarstwowy zatarty packą na gładko

B. narzut jedno- lub dwu-warstwowy wygładzany pacą

C. tynk trójwarstwowy wygładzony pacą pokrytą filcem

D. narzut o jednej warstwie, wyrównany kielnią

Tynk pospolity III kategorii, jako tynk trójwarstwowy zatarty packą na gładko, jest odpowiednim rozwiązaniem w przypadku, gdy zależy nam na uzyskaniu estetycznej, gładkiej powierzchni. Tego rodzaju tynk składa się z trzech warstw: warstwy podkładowej, warstwy zasadniczej oraz warstwy wykończeniowej, co pozwala na uzyskanie odpowiedniej wytrzymałości oraz trwałości. Takie podejście jest zgodne z normami budowlanymi, które zalecają stosowanie trzech warstw w celu osiągnięcia najlepszych właściwości termoizolacyjnych oraz akustycznych. Przykładem zastosowania tynku pospolitego III kategorii mogą być wnętrza budynków mieszkalnych, gdzie gładka powierzchnia ścian jest zarówno estetyczna, jak i funkcjonalna. Dobra praktyka polega na prawidłowym wykonaniu każdej z warstw, co wpływa na końcowy efekt estetyczny oraz trwałość tynku, a także na jego odporność na uszkodzenia mechaniczne czy wilgoć. Dodatkowo, tynk taki może być malowany, co otwiera dodatkowe możliwości aranżacyjne w przestrzeni. Zastosowanie tynku trójwarstwowego zwiększa też wartość estetyczną obiektów budowlanych.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej