Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik teleinformatyk
Kwalifikacja: INF.07 - Montaż i konfiguracja lokalnych sieci komputerowych oraz administrowanie systemami operacyjnymi
Data rozpoczęcia: 7 czerwca 2025 18:55
Data zakończenia: 7 czerwca 2025 19:05

Egzamin zdany!

Wynik: 36/40 punktów (90,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakie miejsce nie powinno być używane do przechowywania kopii zapasowych danych z dysku twardego komputera?

A. Inna partycja dysku tego komputera

B. Płyta CD/DVD

C. Zewnętrzny dysk

D. Pamięć USB

Przechowywanie kopii bezpieczeństwa na dysku zewnętrznym jest powszechnie uznawane za dobry praktykę, ponieważ zapewnia fizyczną separację kopii zapasowej od oryginalnych danych. Dyski zewnętrzne są mobilne, co ułatwia ich transport, a także można je łatwo odłączyć, aby uniknąć ryzyka usunięcia danych w wyniku ataku wirusa czy innej awarii systemu. Płyty CD/DVD, choć mogą być używane do archiwizacji danych, mają swoje ograniczenia, takie jak niewielka pojemność, podatność na uszkodzenia oraz długi czas zapisu i odczytu. Warto jednak pamiętać, że są one dobrym rozwiązaniem do długoterminowego przechowywania danych, jeśli są odpowiednio zabezpieczone. Pamięć USB jest również popularnym nośnikiem danych, który łączy w sobie mobilność z możliwością przechowywania większej ilości danych niż tradycyjne płyty optyczne. Użytkownicy często decydują się na nie, nie zdając sobie sprawy, że ich niewłaściwe przechowywanie może prowadzić do utraty danych. Typowym błędem myślowym jest założenie, że kopie zapasowe są zawsze bezpieczne, jeżeli znajdują się na tym samym urządzeniu. W rzeczywistości, w przypadku awarii dysku twardego, cała zawartość, w tym kopie, może zostać utracona, co podkreśla znaczenie zróżnicowanego podejścia do tworzenia kopii zapasowych.

Pytanie 2

Interfejs graficzny Menedżera usług IIS (Internet Information Services) w systemie Windows służy do ustawiania konfiguracji serwera

A. DNS

B. wydruku

C. WWW

D. terminali

Menedżer usług IIS (Internet Information Services) to kluczowe narzędzie do zarządzania serwerami WWW w systemie Windows. Umożliwia nie tylko konfigurację, ale także monitorowanie i optymalizację wydajności aplikacji webowych. Dzięki interfejsowi graficznemu, użytkownicy mogą łatwo tworzyć i zarządzać witrynami internetowymi, a także ustawiać różne protokoły, takie jak HTTP czy HTTPS. IIS wspiera wiele technologii, w tym ASP.NET, co pozwala na rozwijanie dynamicznych aplikacji internetowych. Przykładem praktycznego zastosowania IIS jest uruchamianie serwisów e-commerce, które wymagają stabilnego i bezpiecznego serwera do obsługi transakcji online. Dobrze skonfigurowany IIS według najlepszych praktyk zapewnia szybkie ładowanie stron, co jest niezbędne w kontekście SEO oraz doświadczenia użytkowników. Umożliwia także zarządzanie certyfikatami SSL, co jest kluczowe dla zabezpieczenia danych przesyłanych przez użytkowników.

Pytanie 3

Firma Dyn, której serwery DNS zostały zaatakowane, potwierdziła, że część ataku … miała miejsce dzięki różnym urządzeniom podłączonym do sieci. Ekosystem kamer, czujników oraz kontrolerów, określany ogólnie jako "Internet rzeczy", został wykorzystany przez przestępców jako botnet − sieć zainfekowanych maszyn. Do tej pory tę funkcję pełniły głównie komputery. Jakiego rodzaju atak jest opisany w tym cytacie?

A. flooding

B. DDOS

C. mail bombing

D. DOS

Odpowiedź 'DDOS' jest prawidłowa, ponieważ atak, jak opisano w pytaniu, polegał na wykorzystaniu sieci urządzeń podłączonych do Internetu, takich jak kamery i czujniki, do przeprowadzenia skoordynowanego ataku na serwery DNS firmy Dyn. Termin DDOS, czyli Distributed Denial of Service, odnosi się do ataku, w którym wiele zainfekowanych urządzeń (zwanych botami) prowadzi wspólne działanie mające na celu zablokowanie dostępu do określonego serwisu. W przeciwieństwie do klasycznego ataku DOS, który wykorzystuje pojedyncze źródło, DDOS polega na współpracy wielu urządzeń, co powoduje znacząco wyższy wolumen ruchu, który może przeciążyć serwery. Przykładem zastosowania tej wiedzy w praktyce jest monitorowanie i zabezpieczanie sieci przed atakami DDOS, co często obejmuje wdrażanie systemów ochrony, takich jak zapory sieciowe, systemy detekcji i zapobiegania włamaniom oraz usługi CDN, które mogą rozpraszać ruch, co minimalizuje ryzyko przeciążenia. Standardy branżowe, takie jak NIST SP 800-61, dostarczają wytycznych dotyczących odpowiedzi na incydenty związane z bezpieczeństwem, wskazując na znaczenie przygotowania na ataki DDOS poprzez implementację strategii zarządzania ryzykiem oraz regularne aktualizowanie procedur obronnych.

Pytanie 4

Usługi wspierające utrzymanie odpowiedniej kondycji oraz poziomu bezpieczeństwa sieci kontrolowanej przez Serwer Windows to

A. Usługi zasad sieciowych i dostępu sieciowego

B. Usługi wdrażania systemu Windows

C. Usługi zarządzania prawami dostępu w usłudze Active Directory

D. Usługi certyfikatów Active Directory

Usługi zasad sieciowych i dostępu sieciowego (Network Policy and Access Services, NPAS) stanowią istotny element infrastruktury serwerowej Windows, odpowiadając za zarządzanie dostępem do zasobów sieciowych oraz egzekwowanie polityk bezpieczeństwa. Ich główną funkcją jest kontrola dostępu do sieci, co obejmuje autoryzację, uwierzytelnianie oraz audyt. Dzięki zastosowaniu tych usług, administratorzy mogą definiować i wdrażać polityki, które decydują, które urządzenia mogą uzyskać dostęp do sieci, w oparciu o zdefiniowane zasady. Przykładem może być sytuacja, w której urządzenia mobilne pracowników są sprawdzane pod kątem zgodności z politykami bezpieczeństwa przed dopuszczeniem do sieci korporacyjnej. Usługi te wspierają również protokoły takie jak RADIUS, co umożliwia centralne zarządzanie dostępem i logowaniem użytkowników. W kontekście zabezpieczeń, NPAS spełnia standardy branżowe dotyczące bezpieczeństwa sieci, takie jak ISO/IEC 27001, pomagając organizacjom w utrzymywaniu wysokiego poziomu zabezpieczeń i zgodności z regulacjami prawnymi.

Pytanie 5

Aby serwer DNS mógł poprawnie przekształcać nazwy domenowe na adresy IPv6, konieczne jest skonfigurowanie rekordu

A. AAAA

B. MX

C. A

D. CNAME

Rekord AAAA to prawdziwy must-have w DNS, bo pozwala na zamienianie nazw domen na adresy IPv6. To coś innego niż rekord A, który działa tylko z IPv4. Rekord AAAA jest zaprojektowany na długie adresy IPv6, które mają osiem grup po cztery znaki szesnastkowe. Dlaczego to takie ważne? Liczba dostępnych adresów IPv4 się kończy, więc musimy przejść na IPv6. Na przykład, kiedy jakaś firma zakłada nową stronę www obsługującą ruch z IPv6, musi dodać odpowiedni rekord AAAA. Dzięki temu przeglądarki mogą znaleźć ich stronę. Po dodaniu tego rekordu, dobrze jest przetestować, czy wszystko działa, używając narzędzi jak dig czy nslookup. I jeszcze jedno – hadoby dobrze mieć i rekord A, i AAAA, żeby użytkownicy mogą korzystać z obu rodzajów adresów, czyli zarówno IPv4, jak i IPv6.

Pytanie 6

Jak wiele punktów rozdzielczych, według normy PN-EN 50174, powinno być umiejscowionych w budynku o trzech kondygnacjach, przy założeniu, że powierzchnia każdej z kondygnacji wynosi około 800 m²?

A. 2

B. 1

C. 4

D. 3

Zgodnie z normą PN-EN 50174, która reguluje wymagania dotyczące planowania i instalacji systemów telekomunikacyjnych w budynkach, liczba punktów rozdzielczych w obiekcie zależy od kilku kluczowych czynników, takich jak powierzchnia kondygnacji oraz ilość kondygnacji. W przypadku 3-kondygnacyjnego budynku o powierzchni każdej kondygnacji wynoszącej około 800 m², norma wskazuje na konieczność zainstalowania trzech punktów rozdzielczych. Każdy punkt rozdzielczy powinien być strategicznie rozmieszczony, aby maksymalizować efektywność sieci telekomunikacyjnej oraz zapewnić łatwy dostęp do infrastruktury. Praktyczne zastosowanie tej zasady sprawdza się w obiektach o dużej powierzchni użytkowej, gdzie odpowiednia liczba punktów rozdzielczych ułatwia zarządzanie siecią, a także minimalizuje ryzyko awarii. Zastosowanie normy PN-EN 50174 w projektowaniu sieci telekomunikacyjnych jest istotne dla zapewnienia nieprzerwanego dostępu do usług, co jest kluczowe w obiektach komercyjnych oraz publicznych.

Pytanie 7

Jakim skrótem nazywana jest sieć, która korzystając z technologii warstwy 1 i 2 modelu OSI, łączy urządzenia rozmieszczone na dużych terenach geograficznych?

A. VLAN

B. WAN

C. LAN

D. VPN

WAN, czyli Wide Area Network, odnosi się do sieci, która łączy urządzenia rozmieszczone na dużych obszarach geograficznych, wykorzystując technologie warstwy 1 i 2 modelu OSI. W przeciwieństwie do LAN (Local Area Network), która obejmuje mniejsze obszary, takie jak biura czy budynki, WAN może rozciągać się na całe miasta, kraje a nawet kontynenty. Przykładami zastosowania WAN są sieci rozległe wykorzystywane przez przedsiębiorstwa do łączenia oddziałów w różnych lokalizacjach, a także infrastruktura internetowa, która łączy miliony użytkowników na całym świecie. Standardy takie jak MPLS (Multiprotocol Label Switching) czy frame relay są często wykorzystywane w sieciach WAN, co pozwala na efektywne zarządzanie ruchem danych oraz zapewnia odpowiednią jakość usług. Znajomość technologii WAN jest kluczowa dla specjalistów IT, szczególnie w kontekście projektowania i zarządzania infrastrukturą sieciową w dużych organizacjach.

Pytanie 8

Administrator zamierza udostępnić folder C:\instrukcje w sieci trzem użytkownikom należącym do grupy Serwisanci. Jakie rozwiązanie powinien wybrać?

A. Udostępnić dysk C: grupie Serwisanci i nie ograniczać liczby równoczesnych połączeń

B. Udostępnić folder C:\instrukcje grupie Serwisanci bez ograniczeń co do liczby równoczesnych połączeń

C. Udostępnić grupie Wszyscy dysk C: i ograniczyć liczbę równoczesnych połączeń do 3

D. Udostępnić grupie Wszyscy folder C:\instrukcje i ustalić limit równoczesnych połączeń na 3

Udostępnienie folderu C:\instrukcje grupie Serwisanci jest najlepszym rozwiązaniem, ponieważ pozwala na skoncentrowanie kontroli dostępu na niewielkiej grupie użytkowników, co jest zgodne z zasadą minimalnych uprawnień. Taka praktyka zapewnia, że tylko upoważnieni użytkownicy mają dostęp do niezbędnych zasobów, co zmniejsza ryzyko nieautoryzowanego dostępu. Ograniczenie dostępu do konkretnego folderu zamiast całego dysku C: minimalizuje potencjalne zagrożenia związane z bezpieczeństwem danych, umożliwiając jednocześnie łatwe zarządzanie uprawnieniami. W kontekście zarządzania systemem, unikanie ograniczeń w liczbie równoczesnych połączeń może przyspieszyć dostęp do folderu, co jest korzystne w przypadku, gdy trzech użytkowników jednocześnie potrzebuje dostępu do tych samych instrukcji. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania zasobami w sieci, gdzie kluczowe znaczenie ma efektywne zarządzanie dostępem i bezpieczeństwem.

Pytanie 9

Jakie urządzenie powinno być użyte do połączenia komputerów, aby mogły działać w różnych domenach rozgłoszeniowych?

A. Regeneratora

B. Koncentratora

C. Rutera

D. Mostu

Ruter jest urządzeniem, które odgrywa kluczową rolę w łączeniu różnych domen rozgłoszeniowych, co pozwala na efektywną komunikację między różnymi sieciami. W przeciwieństwie do mostu czy koncentratora, które operują na warstwie drugiej modelu OSI (warstwie łącza danych), ruter funkcjonuje na warstwie trzeciej (warstwa sieci). Jego zadaniem jest zarządzanie ruchem danych pomiędzy różnymi sieciami, co oznacza, że pakiety danych mogą być kierowane do odpowiednich adresów IP, co jest istotne w przypadku, gdy komputery są w różnych podsieciach. Dzięki temu, ruter potrafi zrozumieć, kiedy dane powinny zostać wysłane do innej sieci, a kiedy pozostają w obrębie tej samej. Przykładowo, w dużych organizacjach, które mają różne lokalizacje geograficzne, rutery umożliwiają komunikację między nimi poprzez sieci WAN. Praktyczne zastosowanie ruterów obejmuje nie tylko łączenie lokalnych sieci, ale także umożliwiają one stosowanie zaawansowanych funkcji, takich jak QoS (Quality of Service), które pomagają w zarządzaniu ruchem sieciowym, co jest kluczowe w przypadku aplikacji wymagających niskich opóźnień, jak np. wideokonferencje. W kontekście standardów, rutery muszą być zgodne z protokołami, takimi jak IP (Internet Protocol) oraz muszą wspierać różnorodne protokoły routingu, co czyni je nieodzownym elementem nowoczesnych infrastruktur sieciowych.

Pytanie 10

Z powodu uszkodzenia kabla typu skrętka zanikło połączenie pomiędzy przełącznikiem a komputerem stacjonarnym. Jakie urządzenie pomiarowe powinno zostać wykorzystane do identyfikacji i naprawy usterki, aby nie było konieczne wymienianie całego kabla?

A. Spektrum analizer.

B. Urządzenie do pomiaru mocy.

C. Reflektometr TDR

D. Wielofunkcyjny miernik.

Multimetr, mimo że jest to wszechstronne narzędzie pomiarowe, nie jest optymalnym wyborem do lokalizacji uszkodzeń w kablach sieciowych typu skrętka. Jego główną funkcją jest pomiar napięcia, prądu oraz oporu, co może być użyteczne w diagnostyce obwodów elektronicznych, ale nie dostarcza informacji na temat lokalizacji wad w kablu. W przypadku uszkodzenia kabla typu skrętka multimetr może jedynie pomóc w potwierdzeniu braku ciągłości, co jest zbyt ogólnym podejściem do problemu, zwłaszcza gdy nie znamy dokładnej lokalizacji usterki. Miernik mocy również nie jest odpowiednim narzędziem do tego celu, gdyż jego funkcja ogranicza się do oceny jakości sygnału oraz mocy w danym obwodzie. Miernik mocy może wskazać, że sygnał jest osłabiony, jednak nie wskaże miejsca uszkodzenia ani nie umożliwi dokładnej diagnostyki. Analizator widma, choć użyteczny w kontekście analizy częstotliwości sygnałów, również nie jest narzędziem do lokalizacji uszkodzeń kablowych. Jego stosowanie skupia się na ocenie jakości sygnału w danym zakresie częstotliwości, co nie odpowiada na pytanie o konkretne uszkodzenie kabla. Te narzędzia, mimo że mają swoje zastosowanie w diagnostyce, nie są wystarczające do rozwiązywania problemów z uszkodzonymi kablami skrętkowymi i mogą prowadzić do błędnych wniosków, co z kolei wydłuża czas naprawy oraz zwiększa koszty operacyjne.

Pytanie 11

W systemach z rodziny Windows Server, w jaki sposób definiuje się usługę serwera FTP?

A. w serwerze aplikacji

B. w usłudze plików

C. w usłudze zasad i dostępu sieciowego

D. w serwerze sieci Web

Usługa serwera FTP w systemach z rodziny Windows Server jest częścią serwera sieci Web, co oznacza, że jej konfiguracja oraz zarządzanie odbywa się w kontekście roli IIS (Internet Information Services). IIS to kompleksowa platforma do hostowania różnych typów aplikacji internetowych i usług. W przypadku FTP, administratorzy mają możliwość tworzenia, zarządzania i konfigurowania różnych witryn FTP, a także zarządzania dostępem do zasobów za pomocą zaawansowanych ustawień uprawnień. Przykładowo, można skonfigurować serwer FTP do obsługi zdalnego przesyłania plików, co jest przydatne w wielu scenariuszach, takich jak transfer danych między serwerami lub zapewnienie dostępu klientom do plików. Z perspektywy bezpieczeństwa, warto również stosować szyfrowanie połączeń FTP przy użyciu FTPS lub SFTP, co zwiększa bezpieczeństwo przesyłanych danych. Zgodnie z dobrymi praktykami, administratorzy powinni regularnie monitorować logi serwera FTP oraz implementować odpowiednie zasady autoryzacji i audytów, aby zapewnić integralność i bezpieczeństwo danych.

Pytanie 12

Jakie polecenie pozwala uzyskać informacje o bieżących połączeniach TCP oraz szczegóły dotyczące portów źródłowych i docelowych?

A. netstat

B. ipconfig

C. ping

D. lookup

Polecenie netstat (od Network Statistics) jest niezwykle przydatnym narzędziem w systemach operacyjnych, które pozwala na uzyskanie szczegółowych informacji o aktualnych połączeniach sieciowych, w tym o połączeniach TCP. Używając tego polecenia, możemy zobaczyć zarówno źródłowe, jak i docelowe porty, co jest kluczowe w analizie ruchu sieciowego oraz diagnozowaniu problemów z połączeniem. Przykładowo, administratorzy sieci mogą użyć netstat, aby sprawdzić, jakie aplikacje korzystają z określonych portów, co pozwala na identyfikację potencjalnych zagrożeń bezpieczeństwa. W praktyce, polecenie netstat -an wyświetli wszystkie aktywne połączenia oraz nasłuchujące porty, co jest standardową praktyką w zarządzaniu sieciami. Ponadto, netstat może być używany do monitorowania wszelkich nieautoryzowanych połączeń, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zabezpieczeń sieciowych, takich jak zarządzanie ryzykiem i ochrona przed atakami DDoS.

Pytanie 13

Przed przystąpieniem do podłączania urządzeń do sieci komputerowej należy wykonać pomiar długości przewodów. Dlaczego jest to istotne?

A. Aby ustalić parametry zasilania zasilacza awaryjnego (UPS) dla stanowisk sieciowych.

B. Aby nie przekroczyć maksymalnej długości przewodu zalecanej dla danego medium transmisyjnego, co zapewnia prawidłowe działanie sieci i minimalizuje ryzyko zakłóceń.

C. Aby określić, ile urządzeń można podłączyć do jednego portu switcha.

D. Aby zapobiec przegrzewaniu się okablowania w trakcie pracy sieci.

Pomiar długości przewodów sieciowych to naprawdę kluczowy etap przy planowaniu i montażu sieci. Chodzi przede wszystkim o to, żeby nie przekraczać zalecanej długości dla wybranego medium transmisyjnego, np. skrętki czy światłowodu. Standardy, takie jak TIA/EIA-568, jasno określają, że dla skrętki UTP Cat.5e/Cat.6 maksymalna długość jednego odcinka to 100 metrów – wliczając w to patchcordy. Gdy przewód jest dłuższy, sygnał potrafi się mocno osłabić, pojawiają się opóźnienia, błędy transmisji, a nawet całkowite zerwanie połączenia. W praktyce, jeśli ktoś o tym zapomni, sieć potrafi działać bardzo niestabilnie – szczególnie przy wyższych przepływnościach lub w środowiskach o dużych zakłóceniach elektromagnetycznych. Z mojego doświadczenia wynika, że nieprzemyślane prowadzenie kabli to jeden z najczęstszych powodów reklamacji u klientów. Prawidłowy pomiar i stosowanie się do limitów to po prostu podstawa profesjonalnego podejścia i gwarancja, że sieć będzie działać zgodnie z założeniami projektowymi. Branżowe dobre praktyki zawsze zakładają uwzględnienie tych długości już na etapie projektowania, żeby uniknąć problemów w przyszłości.

Pytanie 14

Podczas konfigurowania oraz instalacji serwera DHCP w systemach z rodziny Windows Server można wprowadzać zastrzeżenia dotyczące adresów, które określą

A. adresy początkowy i końcowy zakresu serwera DHCP

B. adresy IP, które będą przydzielane w ramach zakresu DHCP dopiero po ich autoryzacji

C. adresy MAC, które nie będą przydzielane w obrębie zakresu DHCP

D. konkretne adresy IP przydzielane urządzeniom na podstawie ich adresu MAC

Zastrzeżenia adresów w serwerze DHCP to funkcja, która pozwala na przypisanie konkretnego adresu IP do urządzenia na podstawie jego adresu MAC. Ta technika jest niezwykle przydatna w środowiskach, gdzie niektóre urządzenia wymagają stałego adresu IP, na przykład serwery, drukarki sieciowe czy urządzenia IoT. Przypisanie adresu IP na podstawie adresu MAC zapewnia, że dane urządzenie zawsze otrzyma ten sam adres IP, co eliminuje problemy związane z zarządzaniem adresami i zwiększa stabilność sieci. Dobre praktyki zalecają wykorzystanie zastrzeżeń adresów IP w przypadku kluczowych urządzeń, aby uniknąć konfliktów adresów i zapewnić ich ciągłość operacyjną. Dodatkowo, proces ten ułatwia administrację siecią, umożliwiając administratorom łatwiejsze identyfikowanie urządzeń oraz ich lokalizacji w sieci. Zastosowanie tej metody jest zgodne z normami zarządzania siecią, co czyni ją standardem w wielu organizacjach.

Pytanie 15

Które z komputerów o adresach IPv4 przedstawionych w tabeli należą do tej samej sieci?

KomputerAdres IPv4
50.12.1/16
70.12.1/16
70.50.1/16
80.50.1/16

A. 3 i 4

B. 2 i 3

C. 2 i 4

D. 1 i 2

Odpowiedź 2 i 3 jest poprawna, ponieważ oba adresy IP, 172.70.0.0 i 172.70.1.0, mają tę samą część sieciową zgodnie z maską /16, co oznacza, że ich pierwsze 16 bitów jest identyczne. W praktyce, adresy IP w tej samej sieci mogą komunikować się bezpośrednio, co jest kluczowe w projektowaniu i zarządzaniu infrastrukturą sieciową. Użycie maski /16 pozwala na utworzenie dużej liczby adresów hostów w tej samej podsieci, co jest ważne dla organizacji z wieloma urządzeniami. Rozumienie, jak adresowanie IP działa w kontekście różnych masek, jest niezbędne do skutecznego konfigurowania sieci i zapewnienia ich wydajności. W przypadku adresów 1 i 2 lub 3 i 4, różnice w pierwszych 16 bitach adresów IP wskazują, że znajdują się one w różnych sieciach, co uniemożliwia im komunikację bez pomocy routera. Takie podstawowe zasady adresowania IP są fundamentalne dla architektury sieci i powinny być znane każdemu profesjonalistowi w tej dziedzinie.

Pytanie 16

Gdy użytkownik wprowadza w wierszu poleceń komendę ping www.onet.pl, wyświetla się następujący komunikat: Żądanie polecenia ping nie może odnaleźć hosta www.onet.pl. Proszę sprawdzić nazwę i spróbować ponownie. Natomiast wpisując w wierszu poleceń komendę ping 213.180.141.140 (adres IP dla serwera www.onet.pl), użytkownik otrzymuje odpowiedź z serwera. Jakie mogą być przyczyny takiego zjawiska?

A. Błędnie skonfigurowana maska podsieci

B. Błędny adres IP serwera DNS

C. Niewłaściwie skonfigurowana brama domyślna

D. Niewłaściwy adres IP hosta

Niepoprawny adres IP serwera DNS jest główną przyczyną problemu, który zaobserwował użytkownik. Kiedy użytkownik próbuje wykonać polecenie ping dla adresu URL, system operacyjny musi najpierw przetłumaczyć tę nazwę na odpowiedni adres IP przy użyciu serwera DNS. Jeśli adres IP serwera DNS jest błędny lub serwer DNS nie jest dostępny, system nie będzie w stanie zlokalizować hosta, co skutkuje komunikatem o błędzie. W praktyce, w przypadku problemów z DNS, zaleca się sprawdzenie konfiguracji DNS w ustawieniach sieciowych, a także przetestowanie innych serwerów DNS, takich jak Google DNS (8.8.8.8) lub Cloudflare DNS (1.1.1.1). Warto również pamiętać, że poprawna konfiguracja serwera DNS jest kluczowa dla prawidłowego funkcjonowania wszelkich aplikacji internetowych i usług. Standardy sieciowe, takie jak RFC 1035, określają zasady dotyczące systemu DNS, a ich przestrzeganie jest niezbędne dla zapewnienia funkcjonalności i wydajności internetowych usług.

Pytanie 17

Jakie polecenie pozwoli na wyświetlenie ustawień interfejsu sieciowego w systemie Linux?

A. ipaddr show

B. ipconfig

C. iproute show

D. traceroute

Polecenie 'ipaddr show' jest odpowiednie do wyświetlania konfiguracji interfejsu sieciowego w systemie Linux, ponieważ jest częścią zestawu narzędzi związanych z konfiguracją sieci w nowoczesnych dystrybucjach. Narzędzie to pozwala na uzyskanie szczegółowych informacji na temat adresów IP przypisanych do interfejsów sieciowych, a także na wyświetlenie ich stanu. Przykładowo, po wpisaniu 'ipaddr show' w terminalu administrator może szybko sprawdzić, jakie adresy są przypisane do poszczególnych interfejsów, co jest kluczowe w procesie diagnozowania problemów z łącznością sieciową. W praktyce, to polecenie jest standardem w administracji systemami Linux, a jego znajomość jest niezbędna dla każdego specjalisty zajmującego się sieciami komputerowymi. Warto zauważyć, że 'ipaddr' jest częścią zestawu poleceń 'ip', które zastępują starsze polecenia, takie jak 'ifconfig', co pokazuje trend w kierunku bardziej zintegrowanych i funkcjonalnych narzędzi w administracji siecią.

Pytanie 18

Jakie narzędzie wirtualizacji stanowi część systemów operacyjnych Windows?

A. VMWARE

B. HYPER-V

C. QEMU

D. ESXI

HYPER-V to natywne narzędzie wirtualizacji opracowane przez firmę Microsoft, które jest integralną częścią systemów operacyjnych Windows Server oraz Windows 10 i nowszych. Umożliwia tworzenie i zarządzanie maszynami wirtualnymi, co jest kluczowe w kontekście nowoczesnych środowisk IT, gdzie efektywność i elastyczność są na wagę złota. HYPER-V obsługuje wiele funkcji, takich jak dynamiczne przydzielanie pamięci, co pozwala na automatyczne dostosowywanie zasobów w zależności od potrzeb uruchomionych maszyn. Dodatkowo, HYPER-V wspiera różne systemy operacyjne gości, co zwiększa jego wszechstronność. Przykładowe zastosowanie HYPER-V obejmuje testowanie aplikacji w izolowanym środowisku, uruchamianie złożonych środowisk serwerowych w ramach jednego hosta, a także disaster recovery dzięki klonowaniu maszyn wirtualnych. W ramach branżowych standardów, HYPER-V spełnia wymagania dotyczące bezpieczeństwa oraz zgodności z technologiami wirtualizacji, takimi jak VDI (Virtual Desktop Infrastructure).

Pytanie 19

Ile bitów o wartości 1 występuje w standardowej masce adresu IPv4 klasy B?

A. 8 bitów

B. 16 bitów

C. 24 bity

D. 32 bity

Maska adresu IPv4 klasy B składa się z 16 bitów ustawionych na wartość 1, co oznacza, że pierwsze 16 bitów adresu IP identyfikuje sieć, a pozostałe 16 bitów są przeznaczone dla hostów w tej sieci. W praktyce wprowadza to możliwość zaadresowania do 65 536 hostów w każdej z sieci klasy B. Standardowa notacja CIDR dla klasy B to /16, co jasno wskazuje na długość prefiksu sieci. Klasa B jest często używana w średniej wielkości organizacjach oraz w dużych sieciach, gdzie potrzeba wielu hostów, ale nie na tak dużą skalę jak w klasie A. Przykład zastosowania maski klasy B można zobaczyć w dużych przedsiębiorstwach, gdzie wymagane jest rozdzielenie różnych działów, takich jak IT, HR czy marketing, w osobne podsieci, co ułatwia zarządzanie i zwiększa bezpieczeństwo. Zrozumienie maski klasy B jest istotne dla projektowania efektywnych architektur sieciowych oraz dla implementacji odpowiednich strategii IP.

Pytanie 20

Które z poniższych urządzeń pozwala na bezprzewodowe łączenie się z siecią lokalną opartą na kablu?

A. Media konwerter

B. Punkt dostępowy

C. Modem

D. Przełącznik

Punkt dostępowy, znany również jako access point, jest kluczowym urządzeniem w kontekście bezprzewodowych sieci lokalnych. Jego głównym zadaniem jest umożliwienie urządzeniom bezprzewodowym, takim jak laptopy, smartfony czy tablety, dostępu do kablowej sieci lokalnej. Punkty dostępowe działają na zasadzie połączenia z routerem lub przełącznikiem za pomocą kabla Ethernet, a następnie transmitują sygnał bezprzewodowy w określonym zasięgu, co pozwala użytkownikom na wygodne korzystanie z internetu bez konieczności używania kabli. Standardy takie jak IEEE 802.11, powszechnie znane jako Wi-Fi, definiują parametry pracy punktów dostępowych, w tym szybkości transmisji danych oraz zakresy częstotliwości. Dzięki implementacji punktów dostępowych w biurach, szkołach czy przestrzeniach publicznych, można zapewnić użytkownikom mobilny dostęp do sieci, co jest niezbędne w dobie pracy zdalnej i mobilności. Przykładem zastosowania punktów dostępowych są sieci hot-spot w kawiarniach lub na lotniskach, gdzie użytkownicy mogą łączyć się z internetem w sposób elastyczny i wygodny.

Pytanie 21

Która norma określa standardy dla instalacji systemów okablowania strukturalnego?

A. PN-EN 50310

B. PN-EN 50174

C. PN-EN 55022

D. PN-EN50173

Norma PN-EN 50174 opisuje zasady projektowania i instalacji okablowania strukturalnego, które są kluczowe dla zapewnienia efektywności i niezawodności systemów telekomunikacyjnych. Ta norma obejmuje zarówno aspekty techniczne, jak i praktyczne wytyczne dotyczące instalacji kabli, ich rozmieszczenia oraz ochrony przed zakłóceniami. W kontekście budynków biurowych, zastosowanie PN-EN 50174 pozwala na zminimalizowanie strat sygnału oraz zwiększenie żywotności instalacji poprzez zastosowanie odpowiednich metod układania kabli. Na przykład, w przypadku instalacji w dużych biurowcach, stosowanie zgodnych z normą metod zarządzania kablami i ich trasowaniem pozwala na łatwiejsze późniejsze modyfikacje oraz serwisowanie. Dodatkowo, norma ta zwraca uwagę na aspekty bezpieczeństwa, co jest kluczowe w kontekście przepisów budowlanych oraz ochrony środowiska. Warto również wspomnieć, że PN-EN 50174 jest często stosowana w połączeniu z innymi normami, takimi jak PN-EN 50173, która dotyczy systemów okablowania strukturalnego w budynkach, co zapewnia kompleksowe podejście do tematu.

Pytanie 22

Którą maskę należy zastosować, aby komputery o adresach IPv4, przedstawionych w tabeli, były przydzielone do właściwych sieci?

Adresy IPv4 komputerów	Oznaczenie sieci
192.168.10.30	Sieć 1
192.168.10.60	Sieć 1
192.168.10.130	Sieć 2
192.168.10.200	Sieć 3

A. 255.255.255.192

B. 255.255.255.240

C. 255.255.255.128

D. 255.255.255.224

Maska 255.255.255.192, znana również jako /26, jest prawidłowym wyborem w kontekście przydzielania adresów IPv4 do odpowiednich sieci. Ta maska pozwala na utworzenie 64 adresów IP w jednej podsieci, co jest rezultatem użycia 6 bitów na adresy hostów (2^6 = 64). Z tego wynika, że 2 adresy są zarezerwowane: jeden na identyfikację sieci, a drugi na rozgłoszenie (broadcast). Dzięki temu, w sieci 192.168.10.0 do 192.168.10.63 mamy 62 dostępne adresy dla hostów, co idealnie pasuje do wymaganej struktury sieci. Oddziela to sieć 1 i sieć 2, umożliwiając ich właściwe funkcjonowanie i komunikację. W praktyce, stosowanie maski /26 umożliwia efektywne zarządzanie adresacją IP, unikając konfliktów i zatorów w komunikacji między urządzeniami. W przypadku większych sieci z większą liczbą hostów, maski takie jak 255.255.255.128 (/25) mogą być bardziej odpowiednie, ale w tym przypadku 255.255.255.192 jest optymalnym rozwiązaniem.

Pytanie 23

Który z poniższych zapisów określa folder noszący nazwę dane, który jest udostępniony na dysku sieciowym urządzenia o nazwie serwer1?

A. \serwer1\dane

B. C:\dane

C. \dane

D. C:\serwer1\dane

Odpowiedź \serwer1\dane jest okej, bo pokazuje folder 'dane' na serwerze 'serwer1'. W Windowsie zwykle używamy formatu \nazwa_serwera\nazwa_folderu, żeby łatwo dostać się do plików w sieci. Można na przykład w Eksploratorze Windows wpisać tę ścieżkę, żeby zobaczyć, co jest w folderze 'dane'. To super, bo dzięki temu firmy mogą dobrze dzielić się plikami i zasobami. Fajnie też pamiętać o tym, żeby ustawiać odpowiednie uprawnienia, żeby nikt nie miał dostępu do danych, do których nie powinien mieć. Takie praktyki naprawdę pomagają w utrzymaniu porządku w firmach.

Pytanie 24

Zadaniem serwera jest rozgłaszanie drukarek w obrębie sieci, kolejka zadań do wydruku oraz przydzielanie uprawnień do korzystania z drukarek?

A. wydruku

B. DHCP

C. plików

D. FTP

Odpowiedź 'wydruku' jest poprawna, ponieważ serwer wydruku pełni kluczową rolę w zarządzaniu drukowaniem w sieci. Serwer ten koordynuje dostęp do drukarek, zarządza kolejkami zadań wydruku oraz przydziela prawa dostępu użytkownikom. W praktyce oznacza to, że gdy użytkownik wysyła dokument do drukowania, serwer wydruku odbiera ten sygnał, umieszcza zadanie w kolejce i decyduje, która drukarka powinna je zrealizować. Dzięki temu użytkownicy mogą współdzielić zasoby drukarskie w sposób efektywny i zorganizowany. W standardach branżowych, takich jak IPP (Internet Printing Protocol), serwery drukujące wykorzystują nowoczesne podejścia do zarządzania drukowaniem, co umożliwia zdalne drukowanie oraz monitorowanie stanu urządzeń. Dodatkowo, serwery te mogą integrować się z systemami zarządzania dokumentami, co pozwala na pełniejsze wykorzystanie funkcji takich jak skanowanie i archiwizacja. Prawidłowe skonfigurowanie serwera wydruku jest zatem kluczowe dla efektywności operacji biurowych i oszczędności kosztów.

Pytanie 25

Który z poniższych adresów IP należy do sieci o adresie 10.16.0.0/13?

A. 10.22.0.45 /13

B. 10.31.234.32 /13

C. 10.24.88.67 /13

D. 10.15.0.112 /13

Adres IP 10.22.0.45 należy do podsieci o adresie 10.16.0.0/13, ponieważ maska /13 oznacza, że pierwsze 13 bitów adresu IP definiuje sieć, a pozostałe bity są dostępne do użycia dla hostów. Adres 10.16.0.0/13 obejmuje zakres od 10.16.0.0 do 10.23.255.255. Wartości IP zapisane w systemie binarnym dla 10.16.0.0 to 00001010.00010000.00000000.00000000, a dla 10.22.0.45 to 00001010.00010010.00000000.00101101. Jak można zauważyć, pierwsze 13 bitów jest identyczne dla obu adresów, co potwierdza przynależność 10.22.0.45 do tej samej podsieci. W praktyce, zrozumienie klas adresów IP i ich podziału jest kluczowe w projektowaniu sieci komputerowych, co stanowi podstawę dla wydajnego zarządzania adresacją oraz bezpieczeństwem sieci. Dobrą praktyką w administrowaniu sieciami jest stosowanie planów adresacji, które uwzględniają odpowiednie maski podsieci, aby optymalnie wykorzystać dostępne adresy oraz zminimalizować ryzyko konfliktów.

Pytanie 26

W zasadach grup włączono i skonfigurowano opcję "Ustaw ścieżkę profilu mobilnego dla wszystkich użytkowników logujących się do tego komputera":

\\serwer\profile\%username%

W którym folderze serwera będzie się znajdował profil mobilny użytkownika jkowal?

A. \profile\username

B. \profile\jkowal

C. \profile\serwer\username

D. \profile\username\jkowal

Odpowiedź \profile\jkowal jest poprawna, ponieważ ścieżka do profilu mobilnego użytkownika w systemach operacyjnych jest konstruowana na podstawie nazwy użytkownika. W praktyce, podczas konfigurowania profili mobilnych, system dodaje nazwę użytkownika do podstawowej ścieżki folderu profilu, co w tym przypadku daje \profile\jkowal. To podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu kontami użytkowników w sieciach komputerowych. Użycie profili mobilnych pozwala na synchronizację ustawień i plików użytkownika między różnymi komputerami, co jest niezwykle przydatne w środowisku zdalnym i biurowym. Dzięki temu użytkownicy mogą uzyskać dostęp do swoich danych niezależnie od miejsca pracy, co zwiększa efektywność i elastyczność pracy. Zrozumienie tego procesu jest kluczowe dla administratorów systemów, którzy muszą zapewnić, że użytkownicy mają dostęp do swoich zasobów w sposób bezpieczny i efektywny.

Pytanie 27

W systemach operacyjnych Windows konto użytkownika z najwyższymi uprawnieniami domyślnymi przypisane jest do grupy

A. goście

B. operatorzy kopii zapasowych

C. użytkownicy zaawansowani

D. administratorzy

Konto użytkownika z grupy administratorzy w systemach operacyjnych Windows ma najwyższe uprawnienia domyślne, co oznacza, że może wprowadzać zmiany w systemie, instalować oprogramowanie oraz modyfikować ustawienia zabezpieczeń. Administratorzy mogą również zarządzać innymi kontami użytkowników, co czyni ich kluczowymi w kontekście zarządzania systemem. Przykładowo, administratorzy mogą tworzyć nowe konta, nadawać i odbierać uprawnienia, a także uzyskiwać dostęp do plików i folderów systemowych, które są niedostępne dla standardowych użytkowników. Z perspektywy praktycznej, rola administratora jest niezbędna w organizacjach, gdzie wymagane jest utrzymanie bezpieczeństwa i integralności danych. W kontekście standardów branżowych, dobrym przykładem jest wdrożenie zasady minimalnych uprawnień, co oznacza, że użytkownicy powinni mieć tylko te uprawnienia, które są niezbędne do wykonywania ich zadań, a uprawnienia administratorów powinny być przydzielane z rozwagą i tylko w razie potrzeby.

Pytanie 28

Jaki kabel pozwala na przesył danych z maksymalną prędkością 1 Gb/s?

A. Kabel światłowodowy

B. Skrętka kat. 4

C. Skrętka kat. 5e

D. Kabel współosiowy

Skrętka kat. 5e to kabel, który został zaprojektowany z myślą o zwiększonej wydajności transmisji danych, osiągając maksymalną prędkość do 1 Gb/s na odległości do 100 metrów. Jest to standard szeroko stosowany w sieciach Ethernet, zgodny z normą IEEE 802.3ab. Kabel ten charakteryzuje się lepszym ekranowaniem oraz wyższą jakością materiałów w porównaniu do starszych kategorii, co pozwala na minimalizację interferencji elektromagnetycznej i poprawia jakość sygnału. Skrętka kat. 5e znajduje zastosowanie w wielu środowiskach, od biur po małe i średnie przedsiębiorstwa, stanowiąc podstawę lokalnych sieci komputerowych (LAN). Dzięki swojej wydajności oraz stosunkowo niskim kosztom, jest idealnym rozwiązaniem dla infrastruktury sieciowej w aplikacjach wymagających szybkiej transmisji danych, takich jak przesyłanie dużych plików czy wideokonferencje. Warto również zauważyć, że skrętka kat. 5e jest kompatybilna z wcześniejszymi standardami, co ułatwia modernizację istniejących sieci.

Pytanie 29

Aby stworzyć las w strukturze katalogowej AD DS (Active Directory Domain Services), konieczne jest zrealizowanie co najmniej

A. jednego drzewa domeny

B. czterech drzew domeny

C. dwóch drzew domeny

D. trzech drzew domeny

Błędne odpowiedzi opierają się na niepełnym zrozumieniu struktury Active Directory oraz roli lasów i drzew domeny. Zakładając, że do utworzenia lasu wymagana jest większa liczba drzew domeny, można mylnie sugerować, że każdy las musi mieć co najmniej dwa lub więcej drzew. W rzeczywistości, las to hierarchiczna struktura, w której może istnieć jedno lub więcej drzew, a każde drzewo może składać się z jednej lub wielu domen. Typowym błędem myślowym jest mylenie hierarchii lasów i drzew z koniecznością posiadania wielu drzew w każdej organizacji. W praktyce, większość małych i średnich organizacji może skutecznie zarządzać swoimi zasobami wykorzystując tylko jedno drzewo w lesie. Tworzenie dodatkowych drzew jest zazwyczaj uzasadnione tylko w przypadku specyficznych potrzeb, takich jak różnice w politykach bezpieczeństwa, wymagania dotyczące zarządzania użytkownikami lub potrzeba izolacji zasobów. Wprowadzenie zbyt wielu drzew domeny prowadzi do nadmiernej złożoności oraz trudności w administracji, co jest sprzeczne z najlepszymi praktykami. Stąd, odpowiedzi sugerujące więcej niż jedno drzewo, wyrażają mylne przekonanie o konieczności skomplikowanej struktury w każdej organizacji, co nie znajduje odzwierciedlenia w rzeczywistej architekturze AD DS.

Pytanie 30

Wskaż błędne stwierdzenie dotyczące Active Directory?

A. Domeny uporządkowane w hierarchii mogą tworzyć strukturę drzewa

B. Active Directory to usługa, która monitoruje wykorzystanie limitów dyskowych aktywnych katalogów

C. Active Directory stanowi system katalogowy w sieciach operacyjnych firmy Microsoft

D. W Active Directory informacje są organizowane w sposób hierarchiczny

Active Directory (AD) to usługa katalogowa stworzona przez firmę Microsoft, która ułatwia zarządzanie użytkownikami i zasobami w sieci. Obejmuje funkcje takie jak zarządzanie tożsamościami, kontrola dostępu oraz centralizacja informacji o użytkownikach, grupach oraz urządzeniach. W praktyce AD umożliwia administratorom zarządzanie kontami użytkowników, grupami, komputerami oraz politykami bezpieczeństwa w zorganizowany sposób. Na przykład, dzięki hierarchicznej strukturze domen i jednostek organizacyjnych, administratorzy mogą łatwo przypisywać odpowiednie uprawnienia i ograniczenia w zależności od potrzeb organizacji. Standardy takie jak LDAP (Lightweight Directory Access Protocol) są wykorzystywane do komunikacji z katalogiem, co zapewnia interoperacyjność z innymi systemami. Dobre praktyki w zakresie bezpieczeństwa, takie jak regularne audyty i stosowanie polityk dostępu, są kluczowe dla ochrony danych i zasobów w środowisku AD.

Pytanie 31

Aby umożliwić komunikację pomiędzy sieciami VLAN, wykorzystuje się

A. ruter

B. koncentrator

C. punkt dostępowy

D. modem

Ruter to naprawdę ważne urządzenie, które łączy różne sieci, w tym również VLAN-y, czyli wirtualne sieci lokalne. Dzięki VLAN-om można lepiej zarządzać ruchem w sieci i zwiększać jej bezpieczeństwo. Żeby urządzenia w różnych VLAN-ach mogły ze sobą rozmawiać, potrzebny jest ruter, który zajmuje się przełączaniem danych między tymi sieciami. W praktyce ruter korzysta z różnych protokołów routingu, jak OSPF czy EIGRP, żeby skutecznie przesyłać informacje. Co więcej, nowoczesne rutery potrafią obsługiwać routing między VLAN-ami, dzięki czemu można przesyłać dane między nimi bez potrzeby używania dodatkowych urządzeń. Używanie rutera w sieci VLAN to świetny sposób na projektowanie sieci, co ma duży wpływ na efektywność i bezpieczeństwo komunikacji.

Pytanie 32

W Active Directory, zbiór składający się z jednej lub wielu domen, które dzielą wspólny schemat oraz globalny katalog, określa się mianem

A. siatką

B. gwiazdą

C. lasem

D. liściem

Odpowiedź 'lasem' jest poprawna, ponieważ w architekturze Active Directory (AD) termin 'las' odnosi się do zbioru jednej lub większej liczby domen, które mają wspólny schemat (Schema) oraz globalny wykaz (Global Catalog). Las jest kluczowym elementem organizacji wewnętrznej Active Directory, który pozwala na zarządzanie grupami domen i ich zasobami w skoordynowany sposób. W praktyce, las umożliwia administratorom IT zarządzanie wieloma domenami w ramach jednej struktury, co jest szczególnie istotne w dużych organizacjach z rozproszoną infrastrukturą IT. Dla przykładu, jeśli firma ma różne oddziały w różnych lokalizacjach, może stworzyć las, który obejmie wszystkie te oddziały jako osobne domeny, ale z możliwością współdzielenia zasobów i informacji. Dzięki temu organizacja może zachować elastyczność i łatwość w zarządzaniu, a także zapewnić spójność w politykach bezpieczeństwa i dostępu. Dodatkowo, w kontekście dobrych praktyk, zarządzanie lasami w AD wspiera zasady segregacji obowiązków oraz ułatwia nadzorowanie polityk grupowych.

Pytanie 33

Aby zrealizować ręczną konfigurację interfejsu sieciowego w systemie LINUX, należy wykorzystać komendę

A. ipconfig

B. eth0

C. ifconfig

D. route add

Odpowiedź 'ifconfig' jest poprawna, ponieważ jest to klasyczne polecenie używane w systemach Linux do konfigurowania i zarządzania interfejsami sieciowymi. Umożliwia ono nie tylko wyświetlenie szczegółowych informacji o aktualnych ustawieniach interfejsów, takich jak adres IP, maska podsieci czy stan interfejsu, ale także pozwala na zmianę tych ustawień. Przykładem użycia może być wydanie polecenia 'ifconfig eth0 192.168.1.10 netmask 255.255.255.0 up', które ustawia adres IP dla interfejsu eth0. Pomimo że 'ifconfig' był standardowym narzędziem przez wiele lat, od czasu wprowadzenia narzędzia 'ip' w pakiecie iproute2, zaleca się używanie polecenia 'ip' do zarządzania interfejsami sieciowymi. Niemniej jednak, 'ifconfig' pozostaje w użyciu w wielu systemach oraz w starszych instrukcjach i dokumentacjach, co czyni go istotnym elementem wiedzy o administracji sieciami w systemach Linux.

Pytanie 34

Wskaż właściwy adres hosta?

A. 192.168.192.0/18

B. 192.169.192.0/18

C. 128.129.0.0/9

D. 128.128.0.0/9

Pozostałe odpowiedzi są niepoprawne z różnych powodów, które wynikają z zasadności przydzielania adresów IP i klasyfikacji sieci. Adres 192.168.192.0/18 to adres prywatny, który należy do klasy C, a jego zakres często używany jest w lokalnych sieciach komputerowych. Jednak w przypadku tego pytania, który dotyczy publicznych adresów IP, nie jest to właściwy wybór. Adresy prywatne, takie jak ten, nie mogą być używane w Internecie, co może prowadzić do nieporozumień w kontekście adresowania. Adres 128.128.0.0/9, mimo że jest z klasy B, jest również niepoprawny, ponieważ istnieję już zarezerwowane adresy, które nie są dostępne do użytku publicznego. Wyboru 192.169.192.0/18 również należy unikać, ponieważ adres ten nie istnieje — jest to kombinacja adresu z nieprawidłowymi oktetami. Zrozumienie klasyfikacji adresów IP oraz ich zastosowania jest kluczowe dla skutecznego projektowania i implementacji sieci. Typowe błędy wynikają często z mylenia klasy adresu oraz niezrozumienia zasad dotyczących prywatności i publiczności adresów IP, co prowadzi do nieefektywnego zarządzania i potencjalnych konfliktów w sieci.

Pytanie 35

Jakie polecenie spowoduje wymuszenie aktualizacji wszystkich zasad grupowych w systemie Windows, bez względu na to, czy uległy one zmianie?

A. gpupdate /wait

B. gpupdate /force

C. gpupdate /sync

D. gpupdate /boot

Odpowiedź 'gpupdate /force' jest prawidłowa, ponieważ to polecenie wymusza ponowne przetworzenie zasad grupy w systemie Windows, niezależnie od tego, czy zostały one zmienione od ostatniej aktualizacji. W praktyce oznacza to, że wszystkie zasady grupowe, zarówno dotyczące komputerów, jak i użytkowników, będą stosowane w bieżącej sesji. Przykładem zastosowania tego polecenia może być sytuacja, gdy administrator systemu wprowadził zmiany w politykach bezpieczeństwa i chce, aby te zmiany natychmiast wpłynęły na użytkowników lub maszyny w sieci, bez potrzeby czekania na automatyczne synchronizacje. Warto podkreślić, że stosowanie 'gpupdate /force' jest zalecane w sytuacjach wymagających natychmiastowych aktualizacji polityk, aby zapewnić zgodność z organizacyjnymi standardami bezpieczeństwa i najlepszymi praktykami zarządzania IT. W związku z tym, to polecenie jest kluczowym narzędziem w arsenale administratorów sieciowych, którzy muszą utrzymać kontrolę nad politykami grupowymi.

Pytanie 36

Jakie oznaczenie według normy ISO/IEC 11801:2002 definiuje skrętkę foliowaną, przy czym wszystkie pary żył są ekranowane folią?

A. F/FTP

B. F/UTP

C. U/UTP

D. S/FTP

Odpowiedź F/UTP jest poprawna, ponieważ oznaczenie to odnosi się do skrętki, w której wszystkie pary żył są ekranowane folią, co zapewnia skuteczną ochronę przed zakłóceniami elektromagnetycznymi oraz interferencjami zewnętrznymi. W standardzie ISO/IEC 11801:2002, F/UTP wskazuje na strukturę kabli, gdzie 'F' oznacza folię, a 'UTP' oznacza nieekranowane przewody, co w kontekście F/UTP sugeruje, że ekranowanie dotyczy jedynie par żył, a nie całego kabla. Stosowanie F/UTP jest szczególnie popularne w instalacjach sieciowych w biurach i budynkach komercyjnych, gdzie wymagane są wysokie prędkości transmisji danych przy jednoczesnym zminimalizowaniu zakłóceń. Przykładowo, w środowisku o dużym natężeniu sygnałów elektromagnetycznych, takich jak bliskość urządzeń elektronicznych, ekranowanie folią znacznie zwiększa niezawodność i stabilność przesyłu danych. Ponadto, zgodność z omawianymi normami jest kluczowa dla zapewnienia jakości oraz certyfikacji infrastruktury sieciowej, co jest niezbędne w profesjonalnych środowiskach IT.

Pytanie 37

Czy po zainstalowaniu roli Hyper-V na serwerze Windows można

A. upraszczanie i automatyzowanie zarządzania kluczami licencji zbiorczych

B. tworzenie maszyn wirtualnych oraz ich zasobów i zarządzanie nimi

C. szybkie zdalne wdrażanie systemów operacyjnych Windows na komputerach w sieci

D. centralne zarządzanie oraz wsparcie dla rozproszonych aplikacji biznesowych

Odpowiedź wskazuje na kluczową funkcjonalność Hyper-V, która polega na tworzeniu i zarządzaniu maszynami wirtualnymi (VM). Hyper-V to wirtualizacyjna platforma oferowana przez Microsoft, która pozwala na uruchamianie wielu instancji systemów operacyjnych na tym samym fizycznym serwerze. Użytkownicy mogą tworzyć maszyny wirtualne z różnymi konfiguracjami sprzętowymi, co umożliwia testowanie aplikacji, uruchamianie serwerów plików, baz danych czy aplikacji webowych w izolowanym środowisku. Przykładem zastosowania może być wykorzystanie Hyper-V do symulacji środowiska produkcyjnego w celu przeprowadzenia testów przed wdrożeniem nowych rozwiązań. Dodatkowo, wirtualizacja za pomocą Hyper-V pozwala na lepsze wykorzystanie zasobów fizycznych, zmniejszenie kosztów operacyjnych i zapewnienie elastyczności w zarządzaniu infrastrukturą IT. W kontekście dobrych praktyk branżowych, używanie Hyper-V jest zgodne z podejściem do wirtualizacji zasobów, które zwiększa skalowalność i redukuje czas przestojów serwerów.

Pytanie 38

W lokalnej sieci stosowane są adresy prywatne. Aby nawiązać połączenie z serwerem dostępnym przez Internet, trzeba

A. dodać drugą kartę sieciową z adresem publicznym do każdego hosta

B. przypisać adres publiczny jako dodatkowy adres karty sieciowej na każdym hoście

C. ustawić sieci wirtualne w obrębie sieci lokalnej

D. skonfigurować translację NAT na ruterze brzegowym lub serwerze

Odpowiedź jest prawidłowa, ponieważ translacja adresów sieciowych (NAT) jest kluczowym procesem umożliwiającym komunikację między prywatnymi adresami IP w sieci lokalnej a publicznymi adresami IP w Internecie. NAT działa na routerach brzegowych, które przekształcają adresy prywatne hostów w adresy publiczne, co pozwala na nawiązywanie połączeń z serwerami dostępnymi w sieci globalnej. Przykładem może być sytuacja, gdy użytkownik w domowej sieci lokalnej, korzystając z routera z włączonym NAT, chce uzyskać dostęp do strony internetowej. Router zmienia adres prywatny urządzenia na swój adres publiczny, a odpowiedzi z serwera są następnie kierowane z powrotem do właściwego urządzenia dzięki przechowywaniu informacji o sesji. NAT jest zgodny z protkokłami takimi jak TCP/IP i jest uznawany za standardową praktykę w zarządzaniu adresacją IP, co zwiększa bezpieczeństwo sieci lokalnych poprzez ukrycie rzeczywistych adresów IP. Dodatkowo, NAT umożliwia oszczędność adresów IP, ponieważ wiele urządzeń może korzystać z jednego adresu publicznego.

Pytanie 39

Medium, w którym przesyłany sygnał nie jest narażony na wpływ zakłóceń elektromagnetycznych, to

A. światłowód

B. kabel koncentryczny

C. kabel typu skrętka

D. fale radiowe

Światłowód jest medium transmisyjnym, które charakteryzuje się wysoką odpornością na zakłócenia elektromagnetyczne. Działa na zasadzie przesyłania sygnału świetlnego przez włókna szklane lub plastikowe, co sprawia, że sygnał nie jest narażony na wpływy elektromagnetyczne, które mogą zakłócać jego jakość. W praktyce oznacza to, że światłowody są idealnym rozwiązaniem w środowiskach, gdzie występują silne zakłócenia, np. w pobliżu urządzeń elektronicznych czy w przemyśle. Dzięki temu, światłowody znalazły szerokie zastosowanie w telekomunikacji, sieciach komputerowych oraz systemach monitoringu. Warto też wspomnieć, że w porównaniu do tradycyjnych kabli miedzianych, światłowody oferują znacznie większą przepustowość oraz dłuższy zasięg transmisji bez utraty jakości sygnału. Standardy takie jak ITU-T G.652 określają wymagania dotyczące światłowodów wykorzystywanych w telekomunikacji.

Pytanie 40

Jaką metodę należy zastosować, aby chronić dane przesyłane w sieci przed działaniem sniffera?

A. Wykorzystanie antydialera

B. Szyfrowanie danych w sieci

C. Skanowanie za pomocą programu antywirusowego

D. Zmiana hasła konta użytkownika

Szyfrowanie danych w sieci to kluczowy proces, który znacząco zwiększa bezpieczeństwo przesyłanych informacji. Sniffer to narzędzie służące do podsłuchiwania ruchu w sieci, co oznacza, że atakujący może przechwytywać dane takie jak hasła, numery kart kredytowych czy inne wrażliwe informacje. Szyfrowanie danych sprawia, że nawet jeśli te dane zostaną przechwycone, będą nieczytelne dla osób trzecich. Przykładem szyfrowania jest protokół HTTPS, który jest szeroko stosowany w Internecie do zabezpieczania komunikacji między przeglądarką a serwerem. Dzięki zastosowaniu szyfrowania, dane są kodowane za pomocą algorytmów takich jak AES czy RSA, co sprawia, że tylko uprawnione osoby z odpowiednim kluczem mogą je odczytać. Wdrożenie szyfrowania w transmitowanych danych jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które zalecają zabezpieczanie wszystkich wrażliwych informacji w celu ochrony prywatności i integralności danych.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej