Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik ekonomista
  • Kwalifikacja: EKA.04 - Prowadzenie dokumentacji w jednostce organizacyjnej
  • Data rozpoczęcia: 15 kwietnia 2025 08:53
  • Data zakończenia: 15 kwietnia 2025 08:58

Egzamin niezdany

Wynik: 14/40 punktów (35,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Dokument notarialny dotyczący założenia spółki, który musi być przechowywany bezterminowo, zalicza się do kategorii dokumentów

A. BE
B. A
C. B
D. BC
Wybór odpowiedzi z kategorii BC, BE lub B świadczy o niepełnym zrozumieniu klasyfikacji dokumentów oraz ich znaczenia w kontekście archiwizacji. Dokumenty kategorii B i BE są zazwyczaj związane z mniej istotnymi czynnościami, które nie wymagają archiwizacji w sposób bezterminowy. Kategoria B dotyczy na przykład dokumentacji operacyjnej, która jest ważna tylko przez określony czas i może być niszczona po upływie terminu użyteczności. Kategoria BE obejmuje dokumenty, które mogą być przechowywane w krótszym okresie, a ich znaczenie jest ograniczone do bieżącej działalności operacyjnej firmy. Z kolei kategoria BC dotyczy dokumentów, które mogą być przechowywane w postaci elektronicznej, co również nie odpowiada wymaganiom dla aktów notarialnych. Użytkownicy mogą mylnie sądzić, że dokumenty te nie potrzebują długoterminowej archiwizacji, co jest istotnym błędem. Ważne jest, aby zrozumieć, że akty notarialne, jako dokumenty o dużej wadze prawnej, powinny być przechowywane zgodnie z najlepszymi praktykami archiwizacji, co zapewnia nie tylko zgodność z przepisami, ale także zabezpieczenie interesów spółki w dłuższej perspektywie czasowej. Brak świadomości co do znaczenia tych dokumentów może prowadzić do nieodwracalnych konsekwencji prawnych.
Pytanie 2

W firmie zajmującej się produkcją suszarek do bielizny w ciągu jednego miesiąca wyprodukowano:<br/> - 4 000 szt. suszarek z wykończeniem na poziomie 100 %,<br/> - 2 000 szt. suszarek z wykończeniem na poziomie 50 %. Koszt techniczny produkcji wyniósł 50 000 zł. Jakiej wartości jest koszt wytworzenia jednej sztuki suszarki do bielizny?

A. 6,00 zł
B. 10,00 zł
C. 4,00 zł
D. 12,50 zł
Niepoprawne odpowiedzi opierają się na błędnych założeniach dotyczących kalkulacji kosztów jednostkowych. W przypadku pierwszej z błędnych odpowiedzi, 6,00 zł, mogło to wynikać z niepełnego uwzględnienia całkowitych kosztów produkcji oraz liczby wyprodukowanych sztuk. Oszacowanie kosztu 4,00 zł wiąże się z pominięciem odpowiedniego przeliczenia stopnia wykończenia suszarek. Koszt jednostkowy nie może być obliczany jedynie na podstawie surowej liczby sztuk, ponieważ niektóre z nich nie są w pełni wykończone, co wpływa na ich wartość. Ostatnia błędna odpowiedź, 12,50 zł, mogła powstać z błędnego założenia, że wszystkie suszarki są pełnowartościowe. Tego typu błędy myślowe są powszechne w analizach kosztowych, gdy nie uwzględnia się rzeczywistych wydatków związanych z produkcją. Ważne jest, aby przy ocenie kosztów produkcji zawsze brać pod uwagę zarówno całkowity koszt, jak i stopień wykończenia wyrobów, ponieważ to bezpośrednio wpływa na kalkulacje cenowe. Rzetelna analiza kosztów wytworzenia jest kluczowa dla poprawnego ustalania cen, co z kolei wpływa na konkurencyjność przedsiębiorstwa na rynku.
Pytanie 3

Kasjer w przygotowanym raporcie kasowym powinien uwzględnić

A. liczbę załączonych dokumentów kasowych KW
B. miejsce przechowywania gotówki
C. czas przeprowadzonych wypłat
D. liczbę przyjętych banknotów według nominałów
Poprawna odpowiedź odnosi się do kluczowego elementu w obiegu dokumentów kasowych. Kasjer jest zobowiązany do wpisania liczby załączonych dokumentów kasowych KW (Kasa Wydatkowa) w raporcie kasowym, co jest podstawowym wymogiem zgodnym z zasadami rachunkowości i audytu finansowego. Dokumenty te stanowią dowód na przeprowadzone transakcje, a ich ścisłe ewidencjonowanie wpływa na przejrzystość i kontrolę finansową w firmie. Przykładowo, w przypadku audytu, dostępność i poprawność załączonych dokumentów KW umożliwi audytorom weryfikację operacji kasowych i potwierdzenie ich zgodności z zapisami w księgach rachunkowych. Ważne jest, aby każdy dokument został odpowiednio sklasyfikowany i zarejestrowany, co świadczy o rzetelności prowadzonej dokumentacji. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, należy również zadbać o to, aby każdy dokument był numerowany i datowany, co ułatwi identyfikację i kontrolę w przyszłości.
Pytanie 4

W czwartym kwartale 2021 roku firma otrzymała dostawy surowców w następujących interwałach czasowych: 14 dni, 16 dni, 14 dni, 18 dni, 15 dni, 13 dni. Oblicz średni cykl dostaw przy użyciu metody średniej arytmetycznej w IV kwartale 2021 roku?

A. 8 dni
B. 30 dni
C. 6 dni
D. 15 dni
Aby obliczyć średni cykl dostaw przy użyciu metody średniej arytmetycznej, sumujemy wszystkie wartości czasów dostaw i dzielimy przez ich liczbę. W tym przypadku mamy następujące czasy dostaw: 14 dni, 16 dni, 14 dni, 18 dni, 15 dni, 13 dni. Suma tych wartości wynosi 90 dni. Następnie dzielimy 90 dni przez 6 (liczba dostaw), co daje nam średnią 15 dni. Zastosowanie średniej arytmetycznej w tym kontekście jest standardową praktyką w zarządzaniu łańcuchem dostaw, ponieważ pozwala na uzyskanie przeciętnego czasu realizacji dostaw, co jest niezbędne do planowania produkcji, optymalizacji zapasów oraz poprawy efektywności operacyjnej. Znajomość średniego cyklu dostaw umożliwia przedsiębiorstwom lepsze prognozowanie zapotrzebowania oraz identyfikację potencjalnych problemów w łańcuchu dostaw, co w efekcie poprawia ich konkurencyjność na rynku.
Pytanie 5

Firma akcyjna NEPTUN z siedzibą w Gdańsku dysponuje kapitałem akcyjnym wynoszącym 2 000 000 zł i emituje 4 000 akcji. W roku 2011 uzyskała zysk, z którego 160 000 zł przeznaczyła na wypłatę dywidendy. Pani Alicja Goździk, która posiada 200 akcji tej firmy, otrzyma dywidendę w wysokości

A. 8 000 zł
B. 6 000 zł
C. 16 000 zł
D. 60 000 zł
Aby obliczyć dywidendę, którą Pani Alicja Goździk otrzyma z kapitału akcyjnego Spółki Akcyjnej NEPTUN, należy najpierw ustalić wartość dywidendy na jedną akcję. Spółka przeznaczyła na dywidendy 160 000 zł, a całkowita liczba akcji wynosi 4 000. Zatem dywidenda na akcję wynosi 160 000 zł / 4 000 akcji = 40 zł na akcję. Pani Alicja posiada 200 akcji, więc jej całkowita dywidenda to 200 akcji * 40 zł = 8 000 zł. Tego rodzaju obliczenia są istotne w praktyce zarządzania finansami przedsiębiorstw, ponieważ pozwalają inwestorom ocenić wysokość zwrotu z inwestycji oraz podejmować decyzje dotyczące zakupu lub sprzedaży akcji. Ważne jest, aby inwestorzy byli świadomi zasad dotyczących dywidend, w tym terminu wypłaty oraz polityki dywidendowej spółek, co jest standardem w analizie akcji na rynku kapitałowym.
Pytanie 6

W roku 2008 wskaźnik bieżącej płynności finansowej wynosił 1,3, natomiast w 2009 roku wzrósł do 1,4. Co oznacza ten przyrost wskaźnika?

A. mniejszą rentowność kapitałów własnych
B. obniżenie zdolności jednostki do regulowania bieżących zobowiązań
C. wzrost zdolności jednostki do regulowania bieżących zobowiązań
D. wyższą rentowność kapitałów własnych
Analizując dostępne odpowiedzi, możemy zauważyć, że nieprawidłowe są stwierdzenia dotyczące zmniejszonej rentowności kapitałów własnych oraz zmniejszenia zdolności jednostki do spłaty bieżących zobowiązań. Wzrost wskaźnika bieżącej płynności finansowej nie ma bezpośredniego związku z rentownością kapitałów własnych, która dotyczy zysku generowanego w stosunku do zainwestowanego kapitału. W rzeczywistości, zwiększona płynność może wspierać rentowność, gdyż firma, mając większe zasoby do dyspozycji, może lepiej zarządzać swoimi operacjami i inwestycjami. Ponadto, zmiana wskaźnika nie implikuje ograniczenia zdolności do regulowania zobowiązań; wręcz przeciwnie, wzrost wskaźnika wskazuje na poprawę tej zdolności. Typowym błędem myślowym jest mylenie wskaźników płynności z innymi wskaźnikami finansowymi, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków. Ważne jest zrozumienie, że wskaźnik bieżącej płynności koncentruje się wyłącznie na krótkoterminowych zobowiązaniach, a jego wzrost powinien być interpretowany jako pozytywny sygnał dla kondycji finansowej przedsiębiorstwa.
Pytanie 7

Zakłady Odzieżowe otrzymały zlecenie na nową kolekcję odzieży damskiej. Jak księgowy określi tę sytuację?

A. zdarzenie gospodarcze
B. zlecenie gospodarcze
C. sytuację gospodarczą
D. operację gospodarczą
Odpowiedź 'zdarzenie gospodarcze' jest poprawna, ponieważ odnosi się do sytuacji, w której zachodzi wymiana dóbr i usług, co jest fundamentalnym aspektem działalności gospodarczej. W kontekście zakładów odzieżowych, zamówienie na kolekcję odzieży damskiej oznacza, że następuje zawarcie umowy, która prowadzi do obiegu środków finansowych i towarów. Zdarzenie gospodarcze można zdefiniować jako sytuację, w której dochodzi do zmiany w stanie majątku firmy, co w przypadku zakładów odzieżowych ma miejsce przy realizacji zamówień. Przykładami zdarzeń gospodarczych są sprzedaż produktów, zakup materiałów czy też zawarcie kontraktu na usługi. W praktyce księgowej każde zdarzenie gospodarcze powinno być dokładnie dokumentowane, aby zapewnić zgodność z zasadami rachunkowości oraz umożliwić prawidłowe sporządzanie sprawozdań finansowych, co jest zgodne z międzynarodowymi standardami rachunkowości. Zrozumienie tego pojęcia jest kluczowe dla każdego profesjonalisty w dziedzinie finansów, ponieważ pozwala na dokładne śledzenie operacji finansowych przedsiębiorstwa.
Pytanie 8

Umowa o pracę zawarta na czas sześciu miesięcy od dnia 1 marca 2015 roku zakończyła się w dniu

A. 31 sierpnia 2015 r.
B. 1 września 2015 r.
C. 30 sierpnia 2015 r.
D. 2 września 2015 r.
Umowa o pracę na czas określony, w tym przypadku na 6 miesięcy, zaczyna obowiązywać od daty jej zawarcia, czyli 1 marca 2015 roku. Obliczając termin zakończenia takiej umowy, należy uwzględnić pełne miesiące, co oznacza, że umowa ta zakończy się 31 sierpnia 2015 roku. Warto zwrócić uwagę, że umowy o pracę na czas określony wygasają automatycznie z upływem czasu, na jaki zostały zawarte, i nie wymagają dodatkowych działań ze strony pracodawcy ani pracownika. W praktyce, w przypadku umów trwających mniej niż 6 miesięcy, termin zakończenia jest łatwy do obliczenia, ponieważ zazwyczaj wystarczy dodać odpowiednią liczbę miesięcy do daty rozpoczęcia. Takie obliczenia są istotne zarówno w kontekście praw pracowniczych, jak i w zarządzaniu zasobami ludzkimi w organizacjach. Zgodnie z Kodeksem pracy, szczegółowe zasady dotyczące zawierania i rozwiązywania umów są jasno określone, co ma na celu zapewnienie przejrzystości i bezpieczeństwa zarówno dla pracodawców, jak i pracowników.
Pytanie 9

Wskaźnik, który oblicza zmiany w stanie zatrudnienia wynikające z przyjęć oraz zwolnień pracowników, to

A. dynamiki kadr
B. natężenia kadr
C. struktury kadr
D. płynności kadr
Wskaźnik natężenia kadr, struktury kadr oraz dynamiki kadr, choć mają swoje miejsce w analizie zasobów ludzkich, nie odnoszą się bezpośrednio do zmian w stanie zatrudnienia wywołanych przyjęciami i zwolnieniami. Natężenie kadr odnosi się do stosunku liczby pracowników do liczby miejsc pracy w danej organizacji, co nie dostarcza informacji o rotacji pracowników. Struktura kadr zajmuje się układem i proporcjami różnych grup pracowników w organizacji, takich jak wiek, płeć czy poziom wykształcenia, co również nie jest bezpośrednio związane z przyjęciami i zwolnieniami. Z kolei dynamika kadr może odnosić się do ogólnych zmian w zatrudnieniu w czasie, ale nie precyzuje, czy te zmiany są wynikiem przyjęć czy zwolnień. W praktyce, błędna interpretacja tych wskaźników może prowadzić do mylnych wniosków i decyzji zarządczych, które zamiast poprawiać sytuację kadrową, mogą ją pogorszyć. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy z tych wskaźników ma swoją specyfikę i zastosowanie, a ich mylne traktowanie może skutkować nieefektywnym zarządzaniem zasobami ludzkimi.
Pytanie 10

Firma dokonuje płatności za usługi poprzez przelew na podstawie otrzymanej faktury. Który błąd w poleceniu przelewu spowoduje, że bank nie zrealizuje płatności?

A. Niepoprawna kwota przelewu
B. Nieprawidłowy numer faktury w opisie przelewu
C. Brak kodu pocztowego w nazwisku zleceniodawcy
D. Brak jednej cyfry w numerze konta bankowego odbiorcy
Brak jednej cyfry w numerze konta bankowego odbiorcy jest kluczowym błędem, który uniemożliwi realizację płatności. Banki w Polsce przyjmują znormalizowane formaty numerów kont, w tym numer IBAN, który jest 26-cyfrowym identyfikatorem. Jeśli którakolwiek z cyfr w tym numerze jest błędna lub brakuje jej, system informatyczny banku nie będzie w stanie poprawnie zidentyfikować konta odbiorcy. To prowadzi do odrzucenia polecenia przelewu. W praktyce, aby uniknąć takich błędów, zaleca się dokładne sprawdzenie numeru konta przed zatwierdzeniem przelewu. Warto również korzystać z mechanizmów automatycznego wprowadzania danych, jakie oferują systemy bankowe, co minimalizuje ryzyko błędów ludzkich. W przypadku wątpliwości, zawsze można skontaktować się z odbiorcą płatności w celu potwierdzenia, że podany numer konta jest poprawny.
Pytanie 11

Rejestrację spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w Krajowym Rejestrze Sądowym przeprowadza

A. izba gospodarcza
B. sąd rejonowy
C. urząd miasta
D. starostwo powiatowe
Rejestracja spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w Krajowym Rejestrze Sądowym nie jest zadaniem przypisanym do urzędów miasta, starostw powiatowych ani izb gospodarczych. Często pojawia się błędne przekonanie, że te instytucje mają prawo do rejestracji spółek, co jest niezgodne z obowiązującym prawem. Urząd miasta zajmuje się sprawami administracyjnymi lokalnego szczebla, natomiast starostwa powiatowe odpowiadają za różne aspekty administracyjne związane z powiatami, ale nie mają kompetencji do rejestracji spółek w KRS. Izby gospodarcze, mimo że pełnią ważną rolę w wspieraniu przedsiębiorczości i dostarczaniu informacji o rynku, nie są organami odpowiedzialnymi za proces rejestracji. Każda z tych instytucji ma swoje szczegółowe kompetencje, ale rejestracja spółek w Polsce jest ściśle regulowana przez prawo i leży w gestii sądów rejonowych. Niezrozumienie tej struktury może prowadzić do nieprawidłowości w procesie zakupu i rejestracji firmy, co z kolei może skutkować opóźnieniami oraz problemami prawno-administracyjnymi. Właściwe zrozumienie roli sądów rejonowych w procesie rejestracji jest kluczowe dla każdego, kto planuje założyć własną działalność gospodarczą.
Pytanie 12

Firma Odzieżowa sp. z o.o. tworząc plan biznesowy, przeprowadziła analizę SWOT. Jako swoją mocną stronę wskazała

A. silną pozycję na rynku.
B. ubóstwo społeczeństwa.
C. niskie zasoby finansowe.
D. brak przewagi nad rywalami.
Wybór odpowiedzi, która wskazuje na brak przewagi nad konkurencją, ma fundamentalne błędy w myśleniu o strategii rynkowej. Każde przedsiębiorstwo dąży do budowania przewagi konkurencyjnej, która jest kluczem do sukcesu w dynamicznie zmieniającym się środowisku. Brak przewagi nad konkurencją oznacza, że firma może mieć trudności z przyciągnięciem klientów, co często prowadzi do spadku sprzedaży i rentowności. Podobnie, małe zasoby finansowe nie mogą być uznane za mocną stronę, ponieważ ograniczają możliwości inwestycyjne i strategiczne. Przykładem może być sytuacja, w której przedsiębiorstwo nie jest w stanie sfinansować kampanii marketingowej lub innowacji, co z kolei obniża jego konkurencyjność. Zubożenie społeczeństwa również nie stanowi mocnej strony - w rzeczywistości wpływa negatywnie na popyt na produkty odzieżowe, ponieważ konsumenci ograniczają wydatki. Takie myślenie prowadzi do błędnych wniosków, ponieważ mocne strony powinny koncentrować się na zasobach, które mogą być wykorzystane do osiągnięcia przewagi w konkurencji. W związku z tym, kluczowe jest zrozumienie, że identyfikacja mocnych stron powinna opierać się na zasobach, które firma może realnie wykorzystać do osiągnięcia sukcesu rynkowego.
Pytanie 13

Jakim dokumentem magazynowym pracownik powinien zarejestrować przyjęcie wyrobów gotowych z produkcji do magazynu?

A. Rw – rozchód wewnętrzny
B. Pw – przychód wewnętrzny
C. Wz – wydanie na zewnątrz
D. Pz – przyjęcie z zewnątrz
Odpowiedzi Rw – rozchód wewnętrzny, Pz – przyjęcie z zewnątrz oraz Wz – wydanie na zewnątrz są błędne, ponieważ każdy z tych dokumentów pełni inną funkcję w procesie zarządzania magazynem. Rozchód wewnętrzny (Rw) jest dokumentem stosowanym do ewidencjonowania wydania towarów z magazynu na różne cele, co oznacza, że jest to protokół, który ma zastosowanie w przypadku, gdy zasoby są przenoszone w obrębie firmy lub wydawane na cele wewnętrzne. Z kolei Pz (przyjęcie z zewnątrz) dotyczy sytuacji, gdy towar przychodzi z zewnątrz firmy, najczęściej w ramach zakupów lub innych transakcji zewnętrznych, co nie ma miejsca, jeśli chodzi o wyroby gotowe produkowane wewnętrznie. Wydanie na zewnątrz (Wz) jest dokumentem stosowanym, gdy towar opuszcza magazyn w celu dostarczenia go do klienta lub innego podmiotu, co również nie odpowiada sytuacji przyjęcia wyrobów gotowych. Typowe błędy, które mogą prowadzić do niepoprawnych wniosków, to mylenie dokumentacji związanej z przyjęciem wyrobów z ich wydaniem oraz niewłaściwe rozumienie funkcji każdego z dokumentów magazynowych. Poprawne zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla efektywnego zarządzania stanami magazynowymi i prawidłowego rozliczania towarów w systemie księgowym.
Pytanie 14

Największy wkład w dochody budżetu państwowego stanowią

A. przychody z prywatyzacji majątku publicznego
B. zyski z Narodowego Banku Polskiego
C. cła na towary przywożone z zagranicy
D. podatki
Zyski Narodowego Banku Polskiego, cła na towary sprowadzane z zagranicy oraz przychody z prywatyzacji majątku państwowego są różnymi, lecz mniej znaczącymi źródłami dochodów budżetu państwa w porównaniu do podatków. Zyski NBP są ograniczone do specyficznych sytuacji, takich jak zyski z operacji finansowych, które są jednorazowe i nie przewidują stabilnych wpływów. Cła na towary sprowadzane z zagranicy, choć mogą wnosić istotny wkład w budżet, są uzależnione od sytuacji gospodarczej i politycznej, a ich wysokość może się znacznie zmieniać w zależności od polityki handlowej i umów międzynarodowych, co nie czyni ich pewnym źródłem finansowania. Przychody z prywatyzacji majątku państwowego mogą przynieść jednorazowe zyski, ale nie mogą być traktowane jako stałe źródło dochodów, ponieważ po sprzedaży aktywów państwowych budżet nie będzie już mógł liczyć na te wpływy w przyszłości. Podejście do opierania budżetu na tych źródłach prowadzi do nieefektywności i niestabilności finansowej, co jest sprzeczne z zasadami odpowiedzialnego zarządzania finansami publicznymi, w których kluczowa jest przewidywalność i stabilność dochodów.
Pytanie 15

Firma produkcyjna nabyła maszynę, która wymaga montażu przed jej użyciem. Do jakiej kategorii aktywów trwałych będzie zakwalifikowana ta maszyna przed jej oddaniem do użytku?

A. Środki trwałe
B. Koszty zakończonych prac rozwojowych
C. Środki trwałe w budowie
D. Ulepszenia w obcych środkach trwałych
Odpowiedź 'Środki trwałe w budowie' jest prawidłowa, ponieważ maszyna, która wymaga montażu przed oddaniem do użytkowania, nie jest jeszcze gotowa do eksploatacji. W polskich przepisach rachunkowości oraz standardach MSSF (Międzynarodowe Standardy Sprawozdawczości Finansowej) aktywa, które są w trakcie budowy lub montażu, klasyfikowane są jako 'środki trwałe w budowie'. Oznacza to, że koszty związane z nabyciem oraz montażem takiej maszyny mogą być kapitalizowane, co wpływa na późniejsze odpisy amortyzacyjne. W praktyce, organizacje powinny prowadzić szczegółowe ewidencje dotyczące wszystkich wydatków związanych z budową środków trwałych, aby zapewnić zgodność z przepisami i umożliwić dokładne obliczenia amortyzacji po rozpoczęciu użytkowania. Dobrą praktyką jest również zrozumienie wpływu takich aktywów na bilans oraz na wskaźniki finansowe przedsiębiorstwa, co może mieć istotne znaczenie dla oceny jego kondycji finansowej.
Pytanie 16

Plan miesięcznego zaopatrzenia w materiały dla działu produkcyjnego to plan

A. operacyjny
B. taktyczny
C. zmianowy
D. strategiczny
Miesięczny plan zaopatrzenia materiałowego dla działu produkcji jest klasyfikowany jako plan operacyjny, ponieważ dotyczy krótkoterminowych działań mających na celu zaspokojenie bieżących potrzeb produkcyjnych. Plany operacyjne są zazwyczaj tworzone na okres do jednego roku i koncentrują się na konkretnej realizacji strategii w codziennych operacjach. W przypadku zaopatrzenia materiałowego, plan operacyjny określa, jakie materiały są potrzebne, w jakich ilościach oraz w jakim czasie powinny być dostarczone, aby zapewnić płynność produkcji. Przykładem może być sytuacja, gdy dział produkcji planuje uruchomienie nowej linii produkcyjnej i potrzebuje określonych surowców w określonym terminie, co wymaga ścisłej współpracy z działem zakupów. Dbanie o to, aby materiały były dostępne w odpowiednich ilościach i czasie, jest kluczowe dla efektywności działań operacyjnych. Dobrą praktyką w branży jest regularne przeglądanie i aktualizowanie planów operacyjnych, aby dostosować je do zmieniających się warunków rynkowych oraz potrzeb produkcji.
Pytanie 17

W trakcie uzupełniania wewnętrznego dowodu Pw (przyjęcie wyrobów gotowych z produkcji do magazynu) pracownik popełnił błąd w nazwie produktu. Jak można poprawić ten błąd?

A. skorzystać z korektora.
B. usunąć błędny zapis i wpisać poprawny.
C. używać strony czarnej.
D. zastosować stronę czerwoną.
Wybór odpowiedzi, która polega na skreśleniu błędnego zapisu i dokonaniu zapisu poprawnego, jest zgodny z zaleceniami dotyczącymi dokumentacji w procesach magazynowych. W przypadku identyfikacji błędu w dokumentach magazynowych, należy stosować technikę, która zapewnia przejrzystość i pełną identyfikowalność. Skreślenie błędnego zapisu oraz wprowadzenie poprawnego zapisu jest praktyką zgodną z zasadami rzetelności danych i dobrych praktyk zarządzania dokumentacją. Przykładowo, jeśli pracownik pomylił nazwę wyrobu gotowego, poprawne postępowanie pozwala na zachowanie integralności dokumentu, co jest szczególnie istotne podczas audytów wewnętrznych i zewnętrznych. Ważne jest także, aby wszystkie zmiany były datowane i podpisywane przez osobę odpowiedzialną, co potwierdza przejrzystość procesu. Przykład dobrej praktyki dotyczy firm, które regularnie szkolą swoich pracowników w zakresie poprawnego prowadzenia dokumentacji, co minimalizuje ryzyko błędów oraz zwiększa efektywność operacyjną.
Pytanie 18

Podmioty gospodarcze, których działalność opiera się na świadczeniu różnego rodzaju usług, to

A. przedsiębiorstwo transportowe, bank oraz hotel
B. fabryka makaronu oraz zakłady naprawcze
C. huta żelaza, hurtownia oraz zakład energetyczny
D. przedsiębiorstwo handlowe i gospodarstwo rolne
Zgubne jest utożsamianie jednostek gospodarczych z działalnością opartą na produkcji dóbr materialnych. Huta żelaza, hurtownia i zakład energetyczny są to przykłady przedsiębiorstw nastawionych na produkcję lub dystrybucję towarów, które nie mieszczą się w definicji jednostek świadczących usługi. Huta żelaza wytwarza stal, co jest procesem produkcyjnym, natomiast hurtownia zajmuje się handlem towarami, co również odnosi się do sektora handlowego, a nie usługowego. Zakład energetyczny produkuje energię, co również jest formą działalności produkcyjnej. Przedsiębiorstwo handlowe i gospodarstwo rolne również nie wpisują się w kategorię usług, ponieważ ich działalność koncentruje się na handlu towarami oraz produkcji żywności. Fabryka makaronu i zakłady naprawcze również należą do sektora produkcji i naprawy, co nie jest tożsame z działalnością usługową. Typowym błędem myślowym jest zatem mylenie różnorodnych form działalności gospodarczej oraz brak zrozumienia różnicy między produkcją a świadczeniem usług, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków w kontekście klasyfikacji jednostek gospodarczych. Współczesna gospodarka wymaga zrozumienia tych różnic, aby skutecznie funkcjonować na rynku.
Pytanie 19

W spółce komandytowej komandytariusz ma prawo do

A. udziału w zysku proporcjonalnie do faktycznie wniesionego do spółki wkładu
B. udziału w zysku zgodnie z postanowieniami w statucie spółki
C. rocznych odsetek w wysokości 15 % wniesionego do spółki kapitału
D. udziału w zysku proporcjonalnie do rzeczywiście świadczonej pracy na rzecz spółki
Współpraca w ramach spółki komandytowej jest złożonym zagadnieniem, które wymaga zrozumienia ról i praw poszczególnych uczestników. Odpowiedzi, które sugerują prawo do corocznych odsetek w wysokości 15% wniesionego kapitału, są mylne, ponieważ w spółce komandytowej zyski nie są rozdzielane jako odsetki, lecz jako proporcjonalny udział w zysku. Działanie na zasadzie wypłaty odsetek sugeruje, że komandytariusz jest traktowany jak wierzyciel, co jest sprzeczne z zasadami funkcjonowania spółek osobowych. Kolejne nieporozumienie wynika z twierdzenia, że komandytariusz ma prawo do udziału w zysku zgodnie z zapisami w statucie spółki. Choć statuty mogą regulować wiele aspektów działania spółki, to prawo do zysku w spółce komandytowej opiera się na wkładach kapitałowych, a nie na umowach statutowych. Z kolei udział w zysku proporcjonalnie do faktycznie świadczonej pracy jest typowym błędem myślowym, bowiem komandytariusze nie są odpowiedzialni za codzienne zarządzanie spółką i nie mają obowiązku wykonywania pracy. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla skutecznego inwestowania w spółki komandytowe oraz minimalizacji ryzyka związanego z błędnymi oczekiwaniami finansowymi.
Pytanie 20

Czterech absolwentów Wydziału Architektury Politechniki Gdańskiej postanowiło utworzyć firmę w celu wykonywania wolnego zawodu. Zawarli oni umowę spółki

A. z ograniczoną odpowiedzialnością
B. partnerską
C. akcyjną
D. komandytowo-akcyjną
No, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, akcyjna czy komandytowa, to raczej nie jest to, czego szukają architekci. Sp. z o.o. brzmi dobrze, bo ogranicza odpowiedzialność, ale jest strasznie skomplikowana w prowadzeniu, a jeszcze więcej papierków – to raczej nie dla twórczych ludzi. Spółka akcyjna to już w ogóle nie dla małych grup, to bardziej dla wielkich firm, które chcą sprzedawać akcje. Co do spółki komandytowo-akcyjnej, to ona mieszka te dwie formy, więc wprowadza tylko zamieszanie. Wybór złej formy prawnej może sprawić, że wszystko będzie nieefektywne i mogą się pojawić problemy w zespole, co nie jest fajne. Lepiej dobrze przemyśleć, co się chce osiągnąć i jak to wszystko ma wyglądać.
Pytanie 21

Jaka będzie wysokość podatku VAT, jeżeli sprzedaż jest obciążona podstawową stawką, a wartość sprzedaży brutto towaru wynosi 4 920,00 zł?

A. 464,00 zł
B. 365,00 zł
C. 920,00 zł
D. 4 000,00 zł
Aby obliczyć kwotę podatku VAT od sprzedaży towarów, należy zastosować wzór na odliczenie VAT z ceny brutto. W tym przypadku, jeżeli cena sprzedaży brutto wynosi 4 920,00 zł, a podstawowa stawka VAT w Polsce wynosi 23%, możemy obliczyć kwotę VAT w następujący sposób: najpierw wyliczamy cenę netto, co można zrobić, dzieląc cenę brutto przez 1,23 (czyli 1 + stawka VAT). Wzór wygląda następująco: cena netto = 4 920,00 zł / 1,23 = 4 000,00 zł. Następnie, aby obliczyć kwotę VAT, musimy obliczyć różnicę między ceną brutto a ceną netto: 4 920,00 zł - 4 000,00 zł = 920,00 zł. Zatem kwota podatku VAT wynosi 920,00 zł. W praktyce, znajomość obliczeń VAT jest kluczowa dla przedsiębiorców, aby poprawnie rozliczać podatki oraz wystawiać faktury. Uwzględnienie takiej kalkulacji w codziennej działalności zapewnia zgodność z przepisami prawa podatkowego i unika ewentualnych konsekwencji finansowych związanych z błędnym rozliczeniem.
Pytanie 22

Osoby, które przez cały rok podatkowy pozostawały w małżeństwie, a ich majątek był wspólny, mają możliwość złożenia wspólnego zeznania podatkowego na formularzu

A. PIT-28/PIT-28S
B. PIT-37
C. PIT-16/PIT-16S
D. PIT-11
Prawidłowa odpowiedź to PIT-37, który jest przeznaczony dla osób fizycznych osiągających dochody z pracy, zleceń oraz innych źródeł, w tym wspólnie z małżonkiem. Osoby pozostające w związku małżeńskim przez cały rok podatkowy, korzystające ze wspólności majątkowej, mają prawo złożyć wspólne zeznanie podatkowe. Taki sposób rozliczenia może przynieść korzyści podatkowe, na przykład poprzez możliwość skorzystania z tzw. odliczenia wspólnego. Ważne jest, aby przed złożeniem formularza, upewnić się, że wszystkie przychody obu małżonków są ujęte w zeznaniu oraz że spełnione są inne wymogi, takie jak nieprzekroczenie limitów dochodowych. Przykładem może być sytuacja, gdy jeden z małżonków zarabia znacznie więcej, a drugi nie osiąga dochodów. Wspólne rozliczenie może zredukować zobowiązania podatkowe, co jest korzystne dla obu stron. Praktyka ta jest zgodna z obowiązującymi przepisami prawa podatkowego, które promują wspólne rozliczenie małżonków jako formę wsparcia rodzinnego.
Pytanie 23

Pracodawca przerywa z pracownikiem stosunek pracy wynikający z umowy o pracę na czas nieokreślony i nie planuje nawiązać z nim nowego stosunku pracy. W takiej sytuacji pracodawca jest zobowiązany do wydania pracownikowi świadectwa pracy

A. po złożeniu przez pracownika pisemnego wniosku
B. po wcześniejszym rozliczeniu się pracownika z pracodawcą
C. niezwłocznie, w dniu zakończenia stosunku pracy
D. w dowolnie ustalonym terminie z pracownikiem
Decyzja o wydaniu świadectwa pracy po złożeniu pisemnego wniosku przez pracownika jest mylna, ponieważ prawo pracy nie przewiduje takiego wymogu. Świadectwo pracy jest dokumentem, który pracodawca ma obowiązek dostarczyć niezależnie od woli pracownika, co jest istotne dla ochrony jego praw. Opóźnienie w wydaniu świadectwa pracy w dowolnym uzgodnionym terminie z pracownikiem może wprowadzać niepewność oraz utrudnienia w znalezieniu nowej pracy, co jest sprzeczne z ideałami sprawiedliwości społecznej i wspierania zatrudnienia. Wydanie świadectwa po uprzednim rozliczeniu się pracownika z pracodawcą również nie jest zgodne z przepisami, ponieważ obowiązek wydania świadectwa pracy nie może być uzależniony od dokonania przez pracownika rozliczeń finansowych. W praktyce, takie podejście może prowadzić do niejasności i napięć w relacjach między pracodawcą a pracownikiem, a także do potencjalnych sporów prawnych. Pracodawcy powinni mieć na uwadze, że świadectwo pracy jest kluczowym dokumentem dla pracownika, który ma wpływ na jego przyszłe możliwości zawodowe. Każde opóźnienie w jego wydaniu, niezależnie od przyczyny, może narazić pracownika na straty i wprowadzić niepotrzebny stres oraz frustrację. Dlatego ważne jest, aby pracodawcy ściśle przestrzegali przepisów prawa pracy i wydawali świadectwo w dniu rozwiązania umowy o pracę.
Pytanie 24

Czynnikiem wpływającym na tempo rotacji zapasów towarowych jest

A. kompozycja asortymentu sprzedaży
B. strategia antymonopolowa rządu
C. wysokość wskaźników branżowych na giełdzie
D. kompozycja zatrudnienia w przedsiębiorstwie
Struktura asortymentu sprzedaży jest kluczowym czynnikiem decydującym o szybkości rotacji zapasów towarowych. Oznacza to, że różnorodność produktów oferowanych przez firmę oraz ich dopasowanie do potrzeb rynku wpływają na to, jak szybko klienci dokonują zakupów. W praktyce, jeśli firma posiada szeroki asortyment produktów, które są odpowiednio skategoryzowane i łatwo dostępne, może to zwiększyć zainteresowanie klientów i przyspieszyć sprzedaż. Przykładem może być supermarket, który oferuje szeroki wybór świeżych owoców i warzyw, co przyciąga konsumentów i zwiększa obrót w danym dziale. Dobrze zdefiniowana struktura asortymentu, oparta na analizie preferencji klientów oraz trendów rynkowych, jest zgodna z zasadami zarządzania zapasami, które sugerują, że odpowiedni dobór produktów jest kluczowy dla efektywnej sprzedaży. Wysoka rotacja zapasów prowadzi do obniżenia kosztów przechowywania i minimalizacji ryzyka przestarzałych produktów, co jest standardem w najlepszych praktykach zarządzania łańcuchem dostaw.
Pytanie 25

Który organ Narodowego Banku Polskiego odpowiada między innymi za określanie stóp procentowych?

A. Zarząd NBP
B. Prezes NBP
C. Rada Polityki Pieniężnej
D. Komitet Analiz Ekonomicznych
Zarząd NBP, choć istotny w strukturze Narodowego Banku Polskiego, nie podejmuje kluczowych decyzji dotyczących stóp procentowych, gdyż to Rada Polityki Pieniężnej ma odpowiednie kompetencje w tym zakresie. Rolą Zarządu NBP jest zarządzanie codziennymi operacjami banku oraz realizowanie polityki ustalonej przez RPP. Komitet Badań Ekonomicznych, z drugiej strony, pełni funkcję doradczą i analityczną, ale nie jest organem decyzyjnym w kwestii ustalania stóp procentowych. To może prowadzić do mylnego wrażenia, że badania i analizy wpływają bezpośrednio na politykę monetarną, co nie jest prawdą. W przypadku Prezesa NBP, chociaż ma on znaczący wpływ na kształtowanie polityki banku, to decyzje w zakresie stóp procentowych są kolektywną odpowiedzialnością RPP. Błędem jest więc przypisywanie kompetencji w zakresie polityki pieniężnej organom, które ich nie posiadają, co może wynikać z nieznajomości struktury organizacyjnej NBP oraz ról poszczególnych organów. Należy zwrócić uwagę na odpowiedzialność oraz funkcje poszczególnych członków struktury, aby uniknąć mylnych wniosków dotyczących tego, kto realnie wpływa na politykę monetarną w Polsce.
Pytanie 26

Podstawą prawną, która reguluje zasady prowadzenia ksiąg rachunkowych, jest ustawa

A. o swobodzie działalności gospodarczej
B. o rachunkowości
C. o finansach publicznych
D. o doradztwie podatkowym
Analizując pozostałe odpowiedzi, można zauważyć, że żaden z wymienionych aktów prawnych nie reguluje bezpośrednio zasad prowadzenia ksiąg rachunkowych w taki sposób, jak czyni to ustawa o rachunkowości. Ustawa o finansach publicznych koncentruje się na zarządzaniu finansami jednostek sektora publicznego, regulując kwestie dotyczące budżetowania, wydatków, oraz przejrzystości w zakresie wydatkowania publicznych pieniędzy. Chociaż jest istotna dla sektora publicznego, nie odnosi się bezpośrednio do zasad prowadzenia ksiąg rachunkowych w przedsiębiorstwach prywatnych. Ustawa o doradztwie podatkowym dotyczy natomiast praktyk i zasad związanych z udzielaniem pomocy w zakresie przepisów podatkowych, co jest ważne, ale nie ma wpływu na księgowanie transakcji ani na standardy rachunkowości. Ostatnia z wymienionych ustaw, o swobodzie działalności gospodarczej, reguluje zasady podejmowania działalności gospodarczej w Polsce, ale w kontekście księgowości nie dotyka szczegółowych wymogów dotyczących prowadzenia ksiąg. Zrozumienie tych odmiennych regulacji jest kluczowe, aby uniknąć mylnych interpretacji, które mogą prowadzić do nieprawidłowego księgowania oraz błędów w sprawozdawczości finansowej.
Pytanie 27

Firma produkcyjna eksploatuje linię technologiczną, której wartość początkowa wynosi 67 000 zł. Jeśli roczna stawka amortyzacji to 12,5%, to przy użyciu liniowej metody amortyzacji pełne umorzenie tej linii zostanie osiągnięte

A. po 6 latach
B. po 12 latach
C. po 8 latach
D. po 10 latach
Wybór odpowiedzi, która sugeruje, że pełne umorzenie nastąpi po innym czasie, może wynikać z błędnego zrozumienia podstawowych zasad amortyzacji lub pomylenia proporcji w obliczeniach. Na przykład, wybór opcji 'po 6 latach' sugeruje, że amortyzacja byłaby większa niż to, co rzeczywiście wynika z rocznej stawki. W rzeczywistości, przy 12,5% rocznej amortyzacji, aktywa umarzają się wolniej, a pełne umorzenie aktywów o wartości 67 000 zł zajmuje 8 lat. Opcja 'po 10 latach' również nie jest poprawna, ponieważ sugeruje dłuższy okres, a zatem błędne wyliczenia prowadzą do nieprawidłowych wyników. W przypadku 'po 12 latach' znów mamy do czynienia z nadmiernym przewidywaniem czasu, co może wynikać z braku zrozumienia, jak działa amortyzacja lub z pominięcia kluczowych danych, takich jak wartość aktywów czy stawka amortyzacji. Zrozumienie linii amortyzacyjnej jest istotne dla każdego przedsiębiorstwa, ponieważ wpływa na planowanie budżetu, kalkulacje podatkowe oraz podejmowanie strategicznych decyzji inwestycyjnych. Błędne obliczenia mogą prowadzić do nieefektywnego zarządzania finansami, co w dłuższej perspektywie może wpłynąć na stabilność finansową firmy.
Pytanie 28

Kwota netto wynikająca z umowy o dzieło, wraz z przekazaniem praw autorskich, to 3 000,00 zł. Zleceniodawca nie pełni roli pracodawcy wobec wykonawcy, a także praca nie jest świadczona na rzecz pracodawcy. Jaka będzie wysokość podatku dochodowego do zapłacenia w urzędzie skarbowym, jeśli koszty uzyskania przychodu wynoszą 50%?

A. 270,00 zł
B. 1 230,00 zł
C. 1 500,00 zł
D. 540,00 zł
W przypadku podawania niewłaściwych odpowiedzi, często można zauważyć błędne zrozumienie sposobu obliczania podatku dochodowego oraz kosztów uzyskania przychodu. Na przykład, przyjęcie, że podatek wynosi 1 230,00 zł, wskazuje na brak właściwego uwzględnienia kosztów uzyskania przychodu. Zgodnie z przepisami, wykonawcy mogą odliczać 50% przychodu jako koszty, co znacznie obniża podstawę opodatkowania. Z kolei odpowiedź sugerująca 540,00 zł jako kwotę podatku, również opiera się na błędnym założeniu, że cała kwota brutto jest podstawą opodatkowania, co jest niezgodne z prawem. Dodatkowo, wybór 1 500,00 zł jako podatku sugeruje pomyłkę w kalkulacjach, ponieważ nie uwzględnia stawki podatkowej, która wynosi 18%. Typowe błędy myślowe w takich sytuacjach obejmują ignorowanie przepisów dotyczących kosztów uzyskania przychodu oraz niewłaściwe stosowanie stawek podatkowych. Właściwe zrozumienie mechanizmu obliczania podatku dochodowego jest kluczowe, aby uniknąć nieprawidłowości, które mogą prowadzić do problemów z urzędami skarbowymi, w tym do dodatkowych płatności lub kar finansowych.
Pytanie 29

Który z przykładów ilustruje zestaw dóbr komplementarnych?

A. Komputer i monitor
B. Stół i krzesło
C. Auto i rower
D. Książka oraz radio
Analizując pozostałe odpowiedzi, zauważamy, że związki między wymienionymi dobrami nie są komplementarne. Odpowiedź dotycząca samochodu i roweru może wydawać się atrakcyjna, jednak te dwa towary są w rzeczywistości substytutami, a nie komplementami. Klient może wybrać jeden z tych środków transportu w zależności od swoich preferencji, co nie jest cechą dóbr komplementarnych. Z kolei książka i radio to dobra, które mogą współistnieć w życiu codziennym, lecz ich użycie nie jest ze sobą bezpośrednio związane; można korzystać z jednego bez potrzeby posiadania drugiego, co również wyklucza je z kategorii dóbr komplementarnych. W odpowiedzi dotyczącej stołu i krzesła można zauważyć, że chociaż te przedmioty są często używane razem, to nie są one technicznie dobrami komplementarnymi w ekonomicznym sensie, gdyż nie ma wymagań co do ich posiadania w parze, a ich funkcjonalność istnieje niezależnie od siebie. W kontekście dobr komplementarnych kluczowe jest zrozumienie, że ich użycie powinno być wzajemne i konieczne do efektywnego działania. Tylko wtedy, gdy jedno dobro jest niezbędne do wykorzystania drugiego, możemy mówić o komplementarności. Dlatego jest istotne, aby świadomi konsumenci brali pod uwagę relacje między dobrami, by podejmować najlepsze decyzje zakupowe.
Pytanie 30

W firmie w I kwartale przeciętny stan zatrudnienia wynosił 60 osób. W tym czasie do pracy przyjęto 6 osób, a 3 zostały zwolnione. Wskaźnik przyjęć wyniósł 10%, co oznacza, że

A. nowo zatrudnieni pracownicy stanowią 10% przeciętnego stanu zatrudnienia.
B. zwolnieni pracownicy stanowią 5% przeciętnego stanu zatrudnienia.
C. do pracy przyjęto 6 osób.
D. w firmie pracuje 60 osób.
Wskaźnik przyjęć, wynoszący 10%, odnosi się do nowo zatrudnionych pracowników w stosunku do średniego stanu zatrudnienia w danym okresie. W tym przypadku średni stan zatrudnienia wynosił 60 pracowników, a przyjęto 6 nowych pracowników. Obliczając wskaźnik przyjęć, stosujemy wzór: (liczba przyjętych pracowników / średni stan zatrudnienia) * 100%. W naszym przypadku (6 / 60) * 100% = 10%. Tak więc, nowo zatrudnieni pracownicy stanowią rzeczywiście 10% średniego stanu zatrudnienia, co jest istotnym wskaźnikiem do analizy dynamiki zatrudnienia w przedsiębiorstwie. W praktyce, obliczanie tego wskaźnika pozwala na ocenę efektywności procesów rekrutacyjnych oraz dostosowywanie strategii zatrudnienia do potrzeb organizacji. Monitorowanie wskaźnika przyjęć jest także kluczowe w kontekście planowania zasobów ludzkich i przewidywania przyszłych potrzeb kadrowych.
Pytanie 31

Zobowiązanie do cyklicznego kształcenia pracowników na stanowisku technika ekonomisty w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy w czasie pracy oraz na koszt pracodawcy wynika z przepisów

A. regulaminu pracy
B. Kodeksu pracy
C. rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej
D. Kodeksu cywilnego
Wybór Kodeksu cywilnego jako podstawy do obowiązku szkoleń bhp jest nietrafiony, gdyż Kodeks cywilny skupia się na regulacjach dotyczących stosunków cywilnoprawnych, a nie na bezpieczeństwie pracy. Przepisy dotyczące bhp są ściśle związane z zatrudnieniem i ochroną zdrowia, co znajduje swoje miejsce w Kodeksie pracy. Regulamin pracy, chociaż zawiera zasady organizacji pracy i odpowiedzialności pracowników, nie reguluje kwestii szkoleń w tak szczegółowy sposób, jak Kodeks pracy. Można tu zauważyć typowy błąd myślowy polegający na myleniu aktów prawnych o różnym zakresie i celu. W kontekście rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej, należy pamiętać, że jest to akt wykonawczy, który precyzuje szczegóły dotyczące przepisów Kodeksu pracy, ale nie stanowi samodzielnej podstawy prawnej. W rezultacie, wybór niemających bezpośredniego związku z bhp źródeł prawnych może prowadzić do niewłaściwej interpretacji przepisów i zaniedbania obowiązków w zakresie szkolenia pracowników. Zrozumienie różnicy między tymi aktami jest kluczowe dla prawidłowego stosowania przepisów oraz zapewnienia bezpieczeństwa w miejscu pracy.
Pytanie 32

Producent wprowadził na rynek nowatorski produkt, który w znakomity sposób spełnia oczekiwania klientów. Sprzedaje go w wysokiej cenie, kierując ofertę do osób z wysokimi dochodami. Jaką strategię ustalania cen zastosował producent?

A. Zbierania śmietanki
B. Cen minimalnych
C. Penetracji
D. Cen neutralnych
Wybór strategii cen neutralnych sugeruje, że producent ustala ceny w sposób, który nie różni się znacząco od cen konkurencji. Taka strategia nie jest adekwatna w sytuacji, gdy produkt jest innowacyjny i zaspokaja unikalne potrzeby klientów. Z definiowaniem cen minimalnych związane jest obniżanie cen do najniższego możliwego poziomu, co w przypadku innowacyjnego produktu o wysokiej wartości byłoby nieopłacalne i mogłoby zaszkodzić postrzeganiu marki. Strategia penetracji, z drugiej strony, polega na ustaleniu niskiej ceny w celu szybkiego zdobycia rynku, co również nie odpowiada sytuacji, w której producent kieruje swój produkt do klientów o wysokich dochodach. Te błędne odpowiedzi wynikają głównie z mylnego przekonania, że każda innowacja powinna być dostępna dla szerokiego grona odbiorców. W rzeczywistości, wprowadzenie produktu reprezentującego nowoczesne rozwiązania technologiczne wymaga starannego rozważenia strategii cenowej, aby maksymalizować zyski i wartość postrzeganą przez konsumentów. Istotne jest, aby zrozumieć, że różne strategie cenowe są odpowiednie dla różnych typów produktów oraz segmentów rynkowych. Aby skutecznie zarządzać cenami, przedsiębiorcy powinni analizować rynek, konkurencję oraz potrzeby swoich klientów, co pozwoli na lepsze dostosowanie oferty do oczekiwań konsumentów.
Pytanie 33

Aby założyć spółkę akcyjną, konieczne jest zebranie kapitału zakładowego w wysokości

A. 50 000 zł
B. 5 000 zł
C. 500 000 zł
D. 100 000 zł
Zgromadzenie kapitału założycielskiego w wysokości 500 000 zł, 50 000 zł czy 5 000 zł nie jest zgodne z aktualnymi przepisami prawa handlowego w Polsce, które precyzują minimalny kapitał zakładowy dla spółki akcyjnej na poziomie 100 000 zł. Często pojawiające się błędne interpretacje, takie jak niższe wartości kapitału, mogą wynikać z niewłaściwego zrozumienia struktury kapitałowej różnych typów spółek. Na przykład, minimalny kapitał zakładowy dla spółki z ograniczoną odpowiedzialnością wynosi 5 000 zł, co może prowadzić do mylnych przekonań, że podobne regulacje obowiązują także dla spółek akcyjnych. Warto zauważyć, że kapitał zakładowy w przypadku spółek akcyjnych nie tylko służy do zabezpieczenia interesów wierzycieli, ale także jest istotnym czynnikiem wpływającym na postrzeganie spółki przez rynek. Spółki z wyższym kapitałem zakładowym mogą być postrzegane jako bardziej stabilne i wiarygodne, co może ułatwić im pozyskiwanie finansowania i budowanie relacji z inwestorami. Dlatego też, przy zakładaniu spółki akcyjnej, kluczowe jest spełnienie wymogów dotyczących minimalnego kapitału, aby uniknąć problemów prawnych i finansowych w przyszłości.
Pytanie 34

Która z poniższych spółek dysponuje osobowością prawną?

A. Spółka komandytowa
B. Spółka jawna
C. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością
D. Spółka partnerska
Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (sp. z o.o.) jest jedną z najpopularniejszych form prawnych w Polsce, która posiada osobowość prawną. Oznacza to, że jest odrębnym podmiotem prawnym, co daje jej możliwość zaciągania zobowiązań, posiadania majątku oraz występowania przed sądem na własny rachunek. Praktyczne zastosowanie osobowości prawnej sp. z o.o. widoczne jest w ochronie majątku jej właścicieli, gdyż odpowiedzialność wspólników za zobowiązania firmy ogranicza się do wysokości wniesionych wkładów. Przykładem może być sytuacja, w której spółka z o.o. zaciąga kredyt na rozwój działalności; w przypadku niewypłacalności bank nie ma prawa dochodzić swoich roszczeń z majątku osobistego wspólników, co stanowi istotną ochronę dla inwestorów. Spółki z o.o. są regulowane przez Kodeks spółek handlowych, który określa zasady ich tworzenia, funkcjonowania oraz likwidacji, co zapewnia przejrzystość i bezpieczeństwo działalności gospodarczej.
Pytanie 35

W sklepie z elektroniką podczas inwentaryzacji zauważono braki w ilości 5 szt. telewizorów, których cena zakupu wynosiła 1 000 zł/szt. Marża przy sprzedaży wynosi 20% ceny zakupu. Niedobór został uznany za winę pracownika i będzie potrącany z jego miesięcznego wynagrodzenia przez dwanaście miesięcy w równych częściach. Pracownik zostanie obciążony za występujący niedobór wartością towaru w cenie sprzedaży. Jaką kwotę odliczy się w pierwszym miesiącu?

A. 600 zł
B. 1 000 zł
C. 1 200 zł
D. 500 zł
Jeśli wybrałeś 1 200 zł, to może dlatego, że myślałeś, że to całkowita wartość sprzedaży telewizorów, ale to nie tak. W rzeczywistości, do obliczeń powinieneś użyć wartości niedoboru, a nie ceny sprzedaży. A ta odpowiedź 600 zł też może się wydawać sensowna, ale pomyliłeś się myśląc, że trzeba to pomnożyć przez miesiące, co nie jest prawdą. Z kolei odpowiedź 1 000 zł jest błędna, bo opiera się na niepoprawnym przyjęciu ceny zakupu jako bazy do obliczeń. Kluczowe jest to, że powinieneś myśleć o wartości zakupu i marży, a nie tylko o cenie sprzedaży. To ważne, żeby zrozumieć te zasady, bo w praktyce finansowej mogą sporo namieszać.
Pytanie 36

Hurtownia nabyła towar za cenę brutto 756,00 zł, wliczając podatek VAT w wysokości 8%. Marża hurtowa wynosi 50% od ceny zakupu netto. Jaką kwotę będzie miała cena sprzedaży brutto tego towaru?

A. 1 291,50 zł
B. 1 050,00 zł
C. 1 224,72 zł
D. 1 134,00 zł
Wybór innych opcji może wynikać z nieporozumień dotyczących obliczeń oraz mechanizmu wyliczania ceny sprzedaży. Często błędnie zakłada się, że cena brutto jest jedynie prostą sumą ceny zakupu netto oraz dodanego VAT, co prowadzi do nieprawidłowych obliczeń. Na przykład, opcja 1 291,50 zł może wynikać z błędnego dodawania VAT do całkowitych wartości zamiast do wartości netto. Możliwe jest również pomylenie marży z marżą brutto, co może prowadzić do przecenienia wartości sprzedaży. Gdy kalkulujemy marżę, kluczowe jest jej odniesienie do ceny zakupu netto, a nie brutto. Inna częsta pomyłka to niepoprawne zrozumienie stawki VAT; pomijając ją lub stosując niewłaściwą wartość, można uzyskać zafałszowany wynik. W praktyce, aby uniknąć tych błędów, warto stosować systemy informatyczne do zarządzania cenami oraz podatkami, co zapewnia większą precyzję w obliczeniach. Ponadto, zrozumienie zasad księgowości oraz ustawodawstwa podatkowego może znacząco ułatwić prawidłowe kalkulacje i zrozumienie procesu, co jest niezbędne dla efektywnego zarządzania finansami w każdej hurtowni.
Pytanie 37

Na jakich kontach stosuje się zasadę podwójnego zapisu?

A. pozabilansowych
B. specjalnych
C. analitycznych
D. syntetycznych
Konta pozabilansowe, chociaż są istotne w obiegu dokumentacyjnym, nie stosują zasady podwójnego zapisu w tradycyjnym rozumieniu. Zasada ta odnosi się przede wszystkim do rejestrowania operacji, które mają bezpośredni wpływ na bilans przedsiębiorstwa, co oznacza, że zapis na kontach pozabilansowych nie zmienia wartości aktywów ani pasywów. Konta specjalne, takie jak konta rezerwowe, również nie są odpowiednie, ponieważ ich funkcja polega na tworzeniu rezerw na przyszłe zobowiązania, a nie na rejestracji bieżących transakcji. Z kolei konta analityczne, mimo że są istotnym elementem systemu księgowego, nie są same w sobie miejscem, gdzie stosuje się zasadę podwójnego zapisu. To raczej konta syntetyczne służą jako nośniki dla danych analitycznych. Nieprawidłowe podejście do tych koncepcji często wynika z niepełnego zrozumienia struktury systemu księgowego oraz błędnego utożsamiania funkcji różnych typów kont. Ważne jest zrozumienie, że zasada podwójnego zapisu ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia rzetelności i przejrzystości w sprawozdaniach finansowych, a jej niestosowanie prowadzi do zafałszowania rzeczywistego obrazu finansowego jednostki.
Pytanie 38

Pierwszym krokiem w procesie planowania jest

A. ocena otoczenia konkurencyjnego
B. określenie celów
C. nadzór nad realizacją planu
D. poszukiwanie różnych rozwiązań
Pierwszym krokiem w procesie planowania nie jest kontrola realizacji planu, ponieważ ten etap następuje po ustaleniu celów oraz opracowaniu strategii działania. Kontrola ma na celu ocenę, czy działania są zgodne z ustalonymi celami. W rzeczywistości, podejście polegające na rozpoczynaniu od kontroli może prowadzić do frustracji, ponieważ nie da się efektywnie ocenić postępów bez wcześniejszego określenia, co jest celem. Kolejna niepoprawna koncepcja to analiza otoczenia konkurencyjnego. Choć jest to ważny element planowania, powinno się ją przeprowadzić po ustaleniu celów, aby móc dostosować strategię do aktualnych warunków rynkowych. W ostatniej z niepoprawnych odpowiedzi, poszukiwanie alternatywnych rozwiązań, również nie jest punktem wyjścia. Lektura możliwych rozwiązań i strategii jest istotna, ale wymaga wcześniejszego określenia, co chcemy osiągnąć. Ogólna zasada planowania mówi, że najlepsze rezultaty uzyskuje się, gdy proces ten jest systematyczny i uporządkowany, a kluczem do sukcesu jest klarowne zdefiniowanie celów, co pozwala na późniejsze skuteczne działania i oceny.
Pytanie 39

W związku z planowanym remontem budynku produkcyjnego, firma utworzyła rezerwę w wysokości 10 000 złotych do końca roku obrotowego. Utworzona rezerwa będzie ujęta w bilansie jako rozliczenia międzyokresowe

A. czynne
B. bierne
C. przychodów
D. kosztów zakupu
Kiedy mówimy o rozliczeniach międzyokresowych, kluczowe jest zrozumienie różnicy między rezerwami biernymi a czynymi. Odpowiedzi, które wskazują na rezerwy czynne, sugerują, że chodzi o przyszłe korzyści ekonomiczne lub przychody, które jeszcze nie zostały zrealizowane. Przykładowo, rezerwy czynne mogą dotyczyć kosztów, które zostały już poniesione, ale jeszcze nie zostały przypisane do odpowiednich okresów sprawozdawczych. To podejście prowadzi do mylnego wniosku, że rezerwy na remont budynku są formą aktywów, co jest nieprawidłowe. Z kolei odpowiedzi dotyczące kosztów zakupu lub przychodów są również mylące, ponieważ sugerują, że utworzone rezerwy mają charakter transakcji, które wpływają na przychody lub koszty operacyjne, co nie ma zastosowania w przypadku rezerw na przyszłe zobowiązania związane z remontem. Kluczowym błędem myślowym jest mylenie zobowiązań z aktywami – podczas gdy rezerwy bierne są zobowiązaniami, rezerwy czynne dotyczą przyszłych korzyści ekonomicznych. Rozumienie tych różnic jest fundamentalne dla poprawnego zastosowania zasad rachunkowości i skutecznego zarządzania finansami przedsiębiorstwa. Zgodność z Międzynarodowymi Standardami Rachunkowości wymaga precyzyjnego ujęcia rezerw w bilansie, co jest kluczowe dla wiarygodności sprawozdań finansowych.
Pytanie 40

Jaką dzienną wydajność pracy osiąga jeden pracownik obsługujący kasę fiskalną w firmie handlowej, jeśli całkowity utarg uzyskany na 4 kasach fiskalnych w ciągu 2 zmian wyniósł 120 000,00 zł?

A. 30 000,00 zł
B. 15 000,00 zł
C. 60 000,00 zł
D. 20 000,00 zł
Wybór innej odpowiedzi może wynikać z nieporozumienia dotyczącego zasad obliczeń związanych z wydajnością pracy. Na przykład, odpowiedzi takie jak 20 000,00 zł i 30 000,00 zł mogą wydawać się logiczne, jednak nie uwzględniają pełnego kontekstu obliczeń. Jeśli przyjmiemy utarg 120 000,00 zł i podzielimy go przez liczbę kas, otrzymamy 30 000,00 zł, co odnosi się do wydajności dla każdej kasy, a nie dla pojedynczego pracownika. Niezrozumienie, że każda kasa jest obsługiwana przez jednego pracownika w danym momencie, prowadzi do błędnych wniosków. Z kolei błędne rozumienie pojęcia wydajności w odniesieniu do liczby zmian może również wprowadzać w błąd; zmiany nie zwiększają wydajności pojedynczego pracownika, lecz raczej są powiązane z całkowitym czasem operacyjnym sklepu. Kluczowe jest zrozumienie, że wydajność pojedynczego pracownika obliczamy, dzieląc całkowity utarg przez liczbę pracowników, co w tym przypadku prowadzi nas do właściwej odpowiedzi. Często zdarza się, że osoby nie skupiają się na szczegółach, co prowadzi do rozbieżności w obliczeniach i błędnych podejść do analizy efektywności pracy w punktach sprzedaży.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej