Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik weterynarii
Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
Data rozpoczęcia: 7 kwietnia 2025 14:26
Data zakończenia: 7 kwietnia 2025 14:37

Egzamin zdany!

Wynik: 29/40 punktów (72,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Terminowe usuwanie zawiązków rogów u cieląt polega na ich

A. wycinaniu

B. wypalaniu

C. wymrażaniu przy użyciu ciekłego azotu

D. wytrawianiu środkiem chemicznym

Usuwanie zawiązków rogów u cieląt metodą termiczną, czyli wypalanie, polega na zastosowaniu wysokotemperaturowego narzędzia, które powoduje koagulację tkanek w miejscu, gdzie zawiązki rogów się znajdują. Proces ten prowadzi do zniszczenia tkanki rogowej, co uniemożliwia dalszy rozwój rogów. Wypalanie zawiązków rogów to technika, która jest zgodna z zaleceniami weterynaryjnymi i stosowana szeroko w praktykach hodowlanych. Przykładowo, technika ta zapewnia minimalizację krwawienia i mało inwazyjny charakter, co sprzyja szybkiej regeneracji tkanek po zabiegu. Wypalanie jest również preferowane ze względu na mniejsze ryzyko zakażeń w porównaniu do bardziej inwazyjnych metod, takich jak wycinanie. Stosowanie tej metody powinno być przeprowadzane przez wykwalifikowany personel, w odpowiednich warunkach sanitarnych, co podkreśla znaczenie standardów branżowych w zapewnieniu dobrostanu zwierząt podczas takich zabiegów.

Pytanie 2

Zabieg trzebienia knurków bez zastosowania znieczulenia odbywa się

A. do 14 dnia życia

B. do 21 dnia życia

C. do 7 dnia życia

D. do 4 dnia życia

Trzebienie knurków bez znieczulenia do 7 dnia życia jest uznawane za standardową praktykę w hodowli trzody chlewnej. W tym okresie życia zwierzęta są nadal bardzo młode i ich układ nerwowy nie jest w pełni rozwinięty, co sprawia, że odczuwanie bólu jest znacznie mniejsze w porównaniu do starszych osobników. Ponadto, przeprowadzanie tego zabiegu w tym terminie jest zgodne z zaleceniami wielu organizacji zajmujących się dobrostanem zwierząt, takich jak Światowa Organizacja Zdrowia Zwierząt (OIE). Właściwe przeprowadzanie trzebienia w tym okresie pozwala na uniknięcie problemów z zachowaniem dorosłych knurków oraz zapewnienie ich lepszego zdrowia psychicznego i fizycznego. Praktyka ta jest również istotna z punktu widzenia ograniczenia ryzyka infekcji oraz zmniejszenia stresu wśród zwierząt, co jest kluczowe w każdej hodowli. Warto zaznaczyć, że stosowanie znieczulenia w przypadku starszych knurków staje się coraz bardziej powszechne, jednak w przypadku tak młodych zwierząt ryzyko jest minimalne.

Pytanie 3

Schemat genetycznego ulepszania populacji zwierząt to

A. program hodowlany

B. ulepszanie genetyczne

C. postęp w hodowli

D. selekcja

Zrozumienie podstaw genetyki w kontekście hodowli zwierząt jest kluczowe dla skutecznego doskonalenia populacji. Wybór opcji takich jak postęp hodowlany, doskonalenie genetyczne czy selekcja może prowadzić do mylnych wniosków. Postęp hodowlany jest terminem ogólnym odnoszącym się do wszelkich działań mających na celu poprawę cech zwierząt, ale nie wskazuje na konkretny, systematyczny proces, jakim jest program hodowlany. Z kolei doskonalenie genetyczne to koncepcja, która nie uwzględnia specyfiki działania, jakie podejmowane są w ramach formalnych programów hodowlanych. Selekcja skupia się głównie na wyborze najlepszych osobników do dalszego rozmnażania, ale sama w sobie nie definiuje całościowego podejścia do hodowli. Przyjęcie tych terminów jako synonimów programu hodowlanego może prowadzić do nieporozumień, ponieważ nie oddają one złożoności i struktury procesu, jakim jest program hodowlany. W praktyce skuteczny program hodowlany łączy te elementy w spójną całość, mając na celu nie tylko wybór najlepszych osobników, ale także ich odpowiednie krzyżowanie oraz monitorowanie efektów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży. Ignorowanie tej struktury może skutkować nieefektywnymi lub wręcz szkodliwymi decyzjami hodowlanymi, które nie przyniosą oczekiwanych rezultatów.

Pytanie 4

Zgodnie z zasadami dotyczącymi obrotu stadem bydła, przewidywany wskaźnik wycieleń krów z początkowego stanu szacuje się na 90%. Początkowa liczba krów wynosi 150 sztuk. Jak wiele cieląt uzyskamy "z urodzenia"?

A. 135

B. 150

C. 45

D. 90

Poprawna odpowiedź to 135 cieląt, co wynika z zastosowania planowanego wskaźnika wycieleń na poziomie 90% do stanu początkowego krów, który wynosi 150 sztuk. Aby obliczyć liczbę cieląt z urodzenia, należy pomnożyć liczbę krów przez wskaźnik wycieleń. Wzór wygląda następująco: 150 krów x 0,90 (90%) = 135 cieląt. Obliczenie to jest fundamentalne w zarządzaniu stadem bydła, ponieważ pozwala na przewidywanie liczby cieląt, co jest kluczowe w planowaniu produkcji mleka i mięsa. Przykładowo, jeśli gospodarstwo rolne planuje sprzedaż cieląt lub ich dalsze użytkowanie w produkcji, znajomość tego wskaźnika jest istotna dla podejmowania decyzji biznesowych oraz optymalizacji zasobów. Stosowanie takiej analizy pozwala na lepsze zarządzanie stanem zwierząt oraz poprawę efektywności produkcji, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży hodowlanej.

Pytanie 5

Zastosowanie nasienia samca tej samej rasy do unasiennienia samicy stanowi przykład

A. kojarzenia

B. bastardyzacji

C. krzyżowania

D. kopulacji

Kojarzenie to proces, w którym dochodzi do zapłodnienia samicy przez samca tej samej rasy, co ma kluczowe znaczenie w hodowli zwierząt. Użycie nasienia od samca tej samej rasy zapewnia, że potomstwo będzie miało charakterystyki zgodne z określonymi standardami rasowymi. W praktyce, kojarzenie jest szeroko stosowane w hodowli zwierząt, aby utrzymać pożądane cechy genetyczne oraz podnieść jakość stada. Przykłady zastosowania kojarzenia obejmują programy hodowlane w rolnictwie, które skupiają się na poprawie wydajności mlecznej bydła, wzrostu tuszy u trzody chlewnej oraz zwiększeniu odporności na choroby. W standardach hodowlanych, kojarzenie powinno być przeprowadzane zgodnie z zasadami genetyki, aby uniknąć degeneracji genotypu i fenotypu zwierząt. Dobre praktyki w tym zakresie obejmują przeprowadzanie analizy pokrewieństwa, co pozwala na lepsze planowanie kojarzeń i unikanie problemów związanych z inbreedingiem.

Pytanie 6

Jak dokonuje się pomiaru wilgotności w pomieszczeniach inwentarskich?

A. manometrem

B. barometrem

C. higrometrem

D. anemometrem

Pomiar wilgotności w pomieszczeniu inwentarskim wykonuje się za pomocą higrometru, który jest urządzeniem przeznaczonym do pomiaru zawartości wody w powietrzu. W kontekście pomieszczeń inwentarskich, utrzymanie odpowiedniej wilgotności jest kluczowe dla zdrowia zwierząt oraz jakości przechowywanych materiałów, takich jak pasze. Higrometry mogą działać na zasadzie pomiaru ciśnienia pary wodnej, co pozwala na dokładne określenie poziomu wilgotności. Przykładowo, w pomieszczeniach hodowlanych, takich jak obory czy chlewnie, zaleca się utrzymanie wilgotności na poziomie 50-70%, co można monitorować przy pomocy higrometru. Dobre praktyki branżowe zalecają regularne kalibracje higrometrów oraz ich umieszczanie w strategicznych miejscach, aby uzyskać reprezentatywne dane o wilgotności w całym pomieszczeniu. Wiedza na temat wilgotności pomaga w podejmowaniu decyzji dotyczących wentylacji, co z kolei wpływa na komfort i zdrowie zwierząt.

Pytanie 7

Ruja u krów przejawia się między innymi

A. skakaniem na inne zwierzęta

B. leżeniem

C. oddaleniem się od stada

D. brakiem apetytu

Skakanie na inne zwierzęta jest jednym z najbardziej charakterystycznych objawów rui u krów. W okresie rui, samice stają się bardziej ekspresyjne i skłonne do interakcji z innymi osobnikami, co może przejawiać się w zachowaniach takich jak skakanie. To zachowanie jest naturalne i wynika z hormonalnych zmian, które zachodzą w organizmie krowy, zwiększając jej aktywność i gotowość do krycia. W praktyce, hodowcy mogą wykorzystać te zachowania do planowania procesu inseminacji, co jest kluczowe dla efektywności produkcji mlecznej oraz rozmnażania. Ważne jest, aby obserwować stado i notować zachowania krów, co pozwoli na lepszą koordynację działań związanych z reprodukcją. Warto również dodać, że zrozumienie cyklu rui i związanych z nim zachowań jest fundamentalne dla zarządzania stadem oraz zapewnienia ich dobrostanu, co jest zgodne z aktualnymi standardami w chowie bydła.

Pytanie 8

Po stracie swojego zwierzęcia rolnik zobowiązany jest do przechowywania jego danych w rejestrze bydła lub świń przez czas

A. 4 lat

B. 1 roku

C. 3 lat

D. 2 lat

Wybór okresu krótszego niż 3 lata dla przechowywania danych o utraconym zwierzęciu jest nieuzasadniony i wynika z niepełnego zrozumienia przepisów dotyczących rejestracji zwierząt. Odpowiedzi sugerujące 1 roku, 2 lat lub 4 lat nie uwzględniają wymogu utrzymania pełnej dokumentacji przez wymagany czas, co jest kluczowe dla efektywnego monitorowania zdrowia zwierząt i identyfikowalności. Skrócenie tego okresu do 1 lub 2 lat może prowadzić do sytuacji, w której niezbędne informacje o stanie zdrowia czy pochodzeniu zwierząt nie będą dostępne w razie potrzeby, co jest istotne w kontekście potencjalnych epidemii. Z kolei wydłużenie tego terminu do 4 lat może generować niepotrzebne obciążenie administracyjne, zwłaszcza w większych gospodarstwach. Należy pamiętać, że wszystkie decyzje dotyczące zarządzania stadem powinny być oparte na aktualnych regulacjach prawnych oraz najlepszych praktykach w branży, co podkreśla znaczenie odpowiednich okresów przechowywania danych w kontekście bioasekuracji i ochrony zdrowia publicznego.

Pytanie 9

Jakie urządzenie wykorzystuje się do mierzenia poziomu wilgotności w pomieszczeniach inwentarskich?

A. anemometr

B. higrometr

C. barometr

D. wakuometr

Higrometr to urządzenie, które służy do pomiaru wilgotności powietrza, co jest kluczowe w wielu zastosowaniach, w tym w pomieszczeniach inwentarskich. Utrzymanie odpowiedniego poziomu wilgotności jest niezbędne dla zdrowia zwierząt oraz jakości przechowywanych produktów, takich jak pasze. Higrometry mogą działać na różnych zasadach, w tym na zasadzie zmian oporu elektrycznego, co pozwala na dokładny pomiar wilgotności względnej powietrza. Używanie higrometru w praktyce oznacza regularne monitorowanie warunków panujących w pomieszczeniach, co może zapobiec problemom takim jak rozwój pleśni czy bakterii. Standardy branżowe, takie jak normy ISO dotyczące jakości powietrza, wskazują na konieczność regularnego pomiaru wilgotności, co świadczy o profesjonalnym podejściu do zarządzania pomieszczeniami inwentarskimi. Właściwe wykorzystanie higrometru pozwala nie tylko na zapewnienie optymalnych warunków, ale także na lepsze zarządzanie zasobami i kosztami.

Pytanie 10

W przypadku zbiornika na gnojowicę, który znajduje się poza strefą OSN, jego pojemność powinna umożliwiać przechowywanie na czas

A. 4 miesięcy

B. 2 miesięcy

C. 6 miesięcy

D. 12 miesięcy

Selekcja krótszych okresów przechowywania, takich jak 2 lub 6 miesięcy, jest często wynikiem niepełnego zrozumienia problematyki zarządzania odpadami organicznymi, w tym gnojowicy. Zakładając, że okres 2 miesięcy jest wystarczający, można wpaść w pułapkę błędnego myślenia, które nie uwzględnia zmiennych klimatycznych, takich jak intensywne opady deszczu, które mogą wystąpić w okresie wiosennym czy jesiennym. Niewłaściwe przechowywanie gnojowicy przez zbyt krótki czas może prowadzić do jej przepełnienia, co w konsekwencji skutkuje jej wypływem z pojemnika i zanieczyszczeniem okolicy. Z kolei odpowiedzi wskazujące na 6 miesięcy jako minimalny okres przechowywania również mogą być mylące, ponieważ prawidłowe zarządzanie gnojowicą nie powinno być oparte na sztywnych ramach czasowych, lecz dostosowane do rzeczywistych warunków meteorologicznych i potrzeb roślinnych. W praktyce, niewłaściwe podejście do oceny wymagań dotyczących czasu przechowywania może prowadzić do decyzji, które nie tylko narażają środowisko, ale również mogą wiązać się z dodatkowymi kosztami związanymi z ewentualnymi karami za naruszenie przepisów ochrony środowiska. Dlatego tak ważne jest, by przed podjęciem decyzji w tej kwestii zapoznać się z lokalnymi przepisami oraz standardami zarządzania gnojowicą, które wskazują na optymalne praktyki.

Pytanie 11

U kotów z chorobami nerek zaleca się podawanie diety o obniżonej zawartości

A. włókien.

B. .białka

C. tłuszczu.

D. węglowodanów.

Pojęcie żywienia kotów z problemami nerkowymi często bywa mylone. Odpowiedzi wskazujące na niską zawartość włókien, tłuszczu czy węglowodanów nie uwzględniają kluczowej zasady dotyczącej diety nerkowej. Włókna, choć mogą być ważne w kontekście zdrowia jelit, nie mają bezpośredniego wpływu na funkcjonowanie nerek w porównaniu do białka. Co więcej, w diecie kotów białko pełni niezastąpioną funkcję jako źródło aminokwasów, które są niezbędne do wielu procesów metabolicznych. Zbyt duża ich ilość może jednak prowadzić do akumulacji toksycznych substancji w organizmie, co jest szczególnie problematyczne w przypadku schorzeń nerek. Z kolei tłuszcz i węglowodany są makroskładnikami, których poziom również ma znaczenie, ale nie jest głównym czynnikiem ryzyka w przypadku niewydolności nerek. Utrzymanie odpowiednich proporcji w diecie jest kluczowe, ale najistotniejszą praktyką pozostaje ograniczenie białka. Ponadto, ważnym błędem myślowym jest przypuszczenie, że każda kategoria składników odżywczych powinna być ograniczana w kontekście chorób nerek, co nie ma uzasadnienia w literaturze weterynaryjnej. Z tego powodu, konsultacja z lekarzem weterynarii jest niezbędna dla dostosowania diety, aby zaspokoić indywidualne potrzeby zdrowotne kota.

Pytanie 12

Krew, która opuszcza serce, jest rozprowadzana po całym organizmie zwierzęcia przez

A. żyły

B. naczynia włosowate

C. tętnice

D. naczynia chłonne

Tętnice to naczynia krwionośne, które transportują krew z serca do różnych części ciała. Ich ściany są grubsze i bardziej elastyczne niż te w żyłach, co pozwala im radzić sobie z wyższym ciśnieniem krwi, które jest generowane podczas skurczu serca. W przypadku zwierząt, tętnice odgrywają kluczową rolę w układzie krwionośnym, ponieważ dostarczają tlen i substancje odżywcze do komórek. Przykładem może być tętnica aorta, największa tętnica w organizmie, która rozprowadza natlenioną krew do całego ciała. Zrozumienie funkcji tętnic jest istotne w medycynie i biologii, ponieważ wiele schorzeń, takich jak miażdżyca, polega na zwężeniu i uszkodzeniu tych naczyń, co może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych. Dlatego w praktyce klinicznej monitorowanie stanu tętnic oraz ich zdrowia jest kluczowe dla zapobiegania chorobom serca i układu krążenia.

Pytanie 13

Najbardziej rozwinięte jelito ślepe występuje

A. u psa

B. u świni

C. u bydła

D. u konia

Jelito ślepe, znane również jako cecum, jest u koni najsilniej rozwinięte w porównaniu do innych zwierząt gospodarskich. U koni jelito ślepe osiąga znaczne rozmiary, co jest adaptacją do ich diet roślinnych, składających się głównie z włókien. Jego pojemność, która może wynosić nawet od 30 do 40 litrów, pozwala na fermentację pokarmu i efektywne wchłanianie składników odżywczych. Właściwe funkcjonowanie jelita ślepego jest kluczowe dla zdrowia koni, gdyż pomaga w przetwarzaniu celulozy, co jest niezbędne dla ich energii. W praktyce, hodowcy i weterynarze muszą monitorować zdrowie jelita, aby zapobiec problemom zdrowotnym, takim jak kolki, które mogą być wynikiem nieodpowiedniej diety lub zaburzeń w trawieniu. Dobrą praktyką w żywieniu koni jest dostosowywanie diety do ich potrzeb, aby wspierać zdrową mikroflorę jelitową i zapobiegać problemom trawiennym.

Pytanie 14

Na jakie części dzieli się księga hodowlana?

A. rejestry oraz główną część

B. część wstępną oraz główną

C. rejestry oraz część wstępną

D. rozdziały oraz rejestry

Każda odpowiedź, która nie wskazuje na podział księgi hodowlanej na część wstępną i część główną, jest niepoprawna, ponieważ nie uwzględnia fundamentalnej struktury tego dokumentu. Część wstępna pełni rolę informacyjną, zbierając kluczowe dane o hodowli, co nie zostało uwzględnione w sugestiach dotyczących rejestrów. Przykładowe odpowiedzi, które wskazują na rejestry jako kluczowy element podziału, pomijają istotność kontekstu i ogólnego zarysu hodowli. W praktyce, rejestry są subelementami, które mogą występować w ramach części głównej, ale nie stanowią one głównych kategorii podziału. Odpowiedzi wskazujące na rozdziały również nie uwzględniają rzeczywistej struktury księgi hodowlanej, która wymaga szczegółowego rozróżnienia pomiędzy wprowadzeniem a danymi zwierząt. Typowym błędem myślowym jest założenie, że elementy takie jak rejestry mogą pełnić tę samą funkcję co główne części księgi. W rzeczywistości, ich rola jest znacznie bardziej złożona i związana z organizacją informacji, a nie z ich podstawowym podziałem. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że księga hodowlana jako dokument ma ściśle określoną strukturę, która jest zgodna ze standardami hodowlanymi i zasadami organizacji zabezpieczającymi integralność danych w hodowli.

Pytanie 15

Czynnikiem, który nie stanowi wskazania do przeprowadzenia zabiegu sztucznego unasiennienia suki, jest

A. nieposiadanie pierwszego potomstwa

B. nieproporcjonalność masy ciała zwierząt

C. agresywne zachowanie zwierząt

D. odrzucenie suki w stosunku do psów

Awersja suki do psów, jej agresywność czy też różnice w masie ciała niekoniecznie powinny być traktowane jako powody do wykonania sztucznego unasiennienia. W rzeczywistości, mogą być to czynniki, które prowadzą do nieporozumień co do tego, kiedy taki zabieg jest naprawdę potrzebny. Jeśli suka nie chce mieć do czynienia z innymi psami, to częściej mamy do czynienia z problemami behawioralnymi lub zdrowotnymi a niekoniecznie z koniecznością sztucznego unoszenia. Agresja u psów zazwyczaj wskazuje na możliwe konflikty i wcale nie jest podstawą do sztucznego unoszenia, bo to może tylko zwiększyć stres u suki. A z tą dysproporcją masy ciała to w sumie też tak, może to sugerować problemy zdrowotne, ale to nie wystarczy, żeby od razu myśleć o sztucznym unasiennieniu. Ważne, by decyzje dotyczące rozmnażania zwierząt podejmować na podstawie solidnych podstaw medycznych i behawioralnych, a nie tylko na podstawie jednego aspektu, co może prowadzić do złych wniosków. Dobrze jest skonsultować się z weterynarzem, który może ustalić, co naprawdę jest problemem i podpowiedzieć, jak najlepiej podejść do reprodukcji, biorąc pod uwagę indywidualne potrzeby suki.

Pytanie 16

Który organ nadzoruje, czy gospodarstwo realizuje produkcję zwierzęcą z zachowaniem Zwykłej Dobrej Praktyki Rolniczej?

A. Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa

B. Wydział Ochrony Środowiska

C. Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi

D. Inspekcja Weterynaryjna

Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, czyli ARiMR, odgrywa naprawdę ważną rolę w monitorowaniu tego, co dzieje się w rolnictwie, głównie w produkcji zwierzęcej. Zwykła Dobra Praktyka Rolnicza to zbiór zasad, które mają na celu zapewnienie jakości i bezpieczeństwa w produkcji rolniczej. ARiMR, jako instytucja, która pilnuje wdrażania polityki rolnej w Polsce, regularnie sprawdza gospodarstwa, aby ocenić, czy producenci stosują się do norm. Na przykład, kontrolując gospodarstwa, ARiMR zwraca uwagę na to, czy hodowcy zwierząt stosują odpowiednie metody żywienia i utrzymania tych zwierząt, a także dbają o ich zdrowie zgodnie z dobrą praktyką. Ważne jest, aby o to dbać, nie tylko dla dobrego samopoczucia zwierząt, ale też dla jakości produktów, co ma znaczenie na rynku. ARiMR też współpracuje z innymi instytucjami, jak Inspekcja Weterynaryjna. To pomaga w zapewnieniu lepszej kontroli i przestrzegania przepisów w sektorze rolnym, co jest istotne dla utrzymania zaufania konsumentów.

Pytanie 17

Przy kryciu naturalnym z udziałem człowieka

A. brak wiedzy na temat terminu pokrycia oraz brak znajomości ojcostwa nowonarodzonych zwierząt

B. brak wiedzy na temat terminu pokrycia oraz znajomość ojcostwa nowonarodzonych zwierząt

C. możliwe jest zdefiniowanie terminu krycia i znajomość ojcostwa nowonarodzonych zwierząt

D. możliwe jest zdefiniowanie terminu krycia oraz brak znajomości ojcostwa nowonarodzonych zwierząt

Odpowiedź wskazująca na możliwość określenia terminu krycia oraz znajomość ojcostwa rodzących się zwierząt jest prawidłowa, ponieważ w procesie krycia naturalnego kluczowe jest zrozumienie cyklu rozrodczego zwierząt oraz odpowiednia identyfikacja osobników. Właściwe określenie terminu krycia pozwala na optymalizację czasu inseminacji, co z kolei zwiększa efektywność hodowli. W praktyce, hodowcy stosują różne metody monitorowania cyklu płciowego, takie jak obserwacja zachowań zwierząt, analizy hormonalne czy badania ultrasonograficzne. Dodatkowo, znajomość ojcostwa rodzących się zwierząt może pomóc w prowadzeniu programu hodowlanego, który uwzględnia pożądane cechy genetyczne. W kontekście standardów branżowych, organizacje hodowlane często wymagają dokumentowania rodziców zwierząt, co sprzyja lepszemu zarządzaniu populacją oraz unika problemów z inbredingiem. Przykłady dobrych praktyk obejmują prowadzenie dokładnych rejestrów kryć oraz regularne konsultacje z weterynarzami w celu zapewnienia najwyższej jakości hodowli.

Pytanie 18

Jakie zastosowanie ma technologia GEDIS?

A. klasyfikacji tusz

B. seksowania nasienia

C. inseminacji loch

D. kolczykowania świń

Technologia GEDIS (Genetic Data Information System) jest nowoczesnym narzędziem wykorzystywanym w hodowli zwierząt, szczególnie w kontekście inseminacji loch. Jej głównym celem jest optymalizacja procesów związanych z reprodukcją, co przyczynia się do zwiększenia wydajności hodowli. Dzięki zastosowaniu GEDIS, hodowcy mają możliwość precyzyjnego doboru nasienia, co z kolei prowadzi do poprawy jakości i zdrowia przyszłego potomstwa. System ten umożliwia analizę danych genetycznych, co pozwala na selekcję najlepszych zwierząt do rozmnażania. Praktyczne zastosowanie tej technologii polega na tworzeniu baz danych, w których gromadzone są informacje o genotypach oraz wynikach w zakresie produkcji i zdrowia. Na przykład, stosowanie GEDIS w hodowli świń pozwala na skrócenie czasu potrzebnego na osiągnięcie optymalnych wyników reprodukcyjnych oraz redukcję kosztów związanych z niewłaściwym doborem nasienia. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które kładą nacisk na genetykę jako kluczowy element efektywnej hodowli.

Pytanie 19

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 20

W diecie dla świń nie wykorzystuje się ziemniaków

A. suszonych.

B. surowych.

C. gotowanych.

D. gotowanych kiszonych.

Niestety, stwierdzenie, że parowane, suszone czy kiszone ziemniaki są dobre dla świń, jest błędne. Parowanie to jedna z metod, która neutralizuje toksyczne substancje, jak solanina, przez co przetworzone ziemniaki są znacznie lepsze do karmienia świń. Suszone ziemniaki mogą być ok, ale muszą być odpowiednio przetworzone, żeby uniknąć problemów zdrowotnych. Często popełniamy błąd, myśląc, że te formy ziemniaków są niebezpieczne, a to przez niewiedzę o procesie ich obróbki i jak to wpływa na ich skład chemiczny oraz wartość odżywczą. Surowe ziemniaki to duże ryzyko dla zdrowia zwierząt, więc to, co wchodzą do diety świń, trzeba bardzo starannie przemyśleć i stosować zgodnie z przepisami bezpieczeństwa żywności.

Pytanie 21

Cyfra zero w etykietowaniu jajek spożywczych 0-PL12345678 wskazuje, że są one z hodowli

A. wolnowybiegowej

B. klatkowej

C. ściółkowej

D. ekologicznej

Oznaczenie ekologiczne, reprezentowane przez cyfrę zero w oznakowaniu jaj (0-PL12345678), wskazuje, że jaja pochodzą z chowu ekologicznego. W systemie rolnictwa ekologicznego zwraca się szczególną uwagę na dobrostan zwierząt oraz jakość ich paszy, która również musi spełniać określone normy. W tym przypadku kury mają zapewnione odpowiednie warunki życia, w tym dostęp do przestrzeni na świeżym powietrzu oraz ekologicznych środków żywienia. Dobrą praktyką w hodowli ekologicznej jest również unikanie stosowania antybiotyków oraz sztucznych dodatków do paszy, co przekłada się na jakość końcowego produktu. Wybierając jaja ekologiczne, konsumenci wspierają zrównoważony rozwój i świadome rolnictwo, co ma pozytywne skutki dla środowiska oraz zdrowia ludzi. Zdecydowanie warto zwracać uwagę na certyfikaty ekologiczne, które zapewniają o najwyższej jakości produktów.

Pytanie 22

Selekcja zwierząt do hodowli, które posiadają pożądane cechy, przeprowadzona na podstawie oceny ich wartości użytkowej, to

A. eksterier

B. selekcja

C. heterozja

D. brakowanie

Selekcja to proces, który polega na wybieraniu osobników do rozrodu, które wykazują pożądane cechy w obrębie danej rasy lub gatunku. W kontekście hodowli zwierząt, selekcja opiera się na ocenie wartości użytkowej, co oznacza, że hodowcy podejmują decyzje na podstawie konkretnych kryteriów, takich jak wydajność produkcyjna, odporność na choroby, temperament czy cechy fizyczne. Dobrym przykładem jest hodowla bydła mlecznego, gdzie selekcjonuje się osobniki o wysokiej wydajności mlecznej, co ma na celu poprawę całej stada. W praktyce selekcja może przybierać różne formy, takie jak selekcja fenotypowa, genotypowa, czy molekularna, a jej celem jest maksymalizacja wartości genetycznej populacji. Standardy w hodowli zwierząt często zalecają stosowanie programów selekcyjnych, które uwzględniają zarówno aspekty genetyczne, jak i środowiskowe, aby zapewnić długoterminowy rozwój i zrównoważony postęp genetyczny.

Pytanie 23

Przewlekły niedobór witaminy E oraz selenu w diecie buhaja, ma szkodliwy wpływ na działanie jego układu

A. pokarmowego

B. wydalniczego

C. oddechowego

D. rozrodczego

Witamina E oraz selen odgrywają kluczową rolę w zdrowiu reprodukcyjnym buhajów. Witamina E jest silnym antyoksydantem, który chroni komórki przed uszkodzeniami oksydacyjnymi, co jest szczególnie ważne dla komórek płciowych. Niedobór tej witaminy może prowadzić do obniżenia jakości nasienia, co w efekcie wpływa na płodność. Selen z kolei wspiera funkcjonowanie enzymów, które są niezbędne do prawidłowej spermatogenezy. W praktyce, hodowcy powinni monitorować poziom tych składników odżywczych w diecie buhajów, aby zapewnić im odpowiednią kondycję zdrowotną i reprodukcyjną. Regularne badania krwi oraz analiza paszy mogą pomóc w uniknięciu niedoborów. Ponadto, stosowanie suplementów diety, które zawierają witaminę E i selen, powinno być zgodne z zaleceniami weterynaryjnymi, co zwiększa szanse na uzyskanie zdrowego potomstwa oraz poprawia wyniki produkcyjne stada.

Pytanie 24

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 25

Jak nazywa się dziedzina medycyny, która bada budowę, funkcje fizjologiczne, diagnostykę oraz leczenie żeńskiego układu płciowego?

A. inseminacja

B. andrologia

C. ginekologia

D. położnictwo

Ginekologia jest dziedziną medycyny, która koncentruje się na strukturze, funkcji oraz zdrowiu żeńskiego układu płciowego. Obejmuje szereg praktycznych działań, jak diagnostyka, leczenie schorzeń i przeprowadzanie zabiegów. Na przykład, ginekolog może diagnozować i leczyć choroby takie jak endometrioza, zespół policystycznych jajników czy nowotwory układu rozrodczego. Ginekologia ma również kluczowe znaczenie w opiece nad kobietami w różnych etapach życia, od młodzieńczej fazy menstruacyjnej, przez ciążę, aż po menopauzę. W ramach tej specjalizacji ginekologowie stosują nowoczesne techniki diagnostyczne, takie jak ultrasonografia, badania cytologiczne oraz testy laboratoryjne, co pozwala na wczesne wykrywanie i skuteczne leczenie schorzeń. Ponadto, ginekologia współpracuje z innymi dziedzinami medycyny, co sprawia, że jest niezbędna w zintegrowanym podejściu do zdrowia kobiet. Standardy dobrych praktyk w ginekologii opierają się na rekomendacjach towarzystw medycznych, promujących regularne badania kontrolne oraz edukację pacjentek w zakresie profilaktyki i zdrowego stylu życia.

Pytanie 26

Podczas sprzedaży rocznego psa do państwa Unii Europejskiej nie ma konieczności

A. zaopatrywania go w paszport

B. szczepienia go przeciwko wściekliźnie

C. przekazywania rodowodu psa

D. wszczepiania mu mikroczipu

Zrozumienie wymagań dotyczących przewozu psów do krajów Unii Europejskiej jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa i przestrzegania przepisów weterynaryjnych. W przypadku odpowiedzi dotyczących obowiązkowego wszczepienia mikroczipu, zaopatrzenia w paszport oraz szczepienia przeciwko wściekliźnie, istnieją jasne regulacje, które nakładają na właścicieli psów obowiązki dotyczące tych kwestii. Wszczepienie mikroczipu jest niezbędne, ponieważ umożliwia identyfikację zwierzęcia oraz jego właściciela, co jest kluczowe w przypadku zagubienia psa lub w sprawach dotyczących odpowiedzialności prawnej. Paszport dla psa, zawierający dokumentację zdrowotną oraz szczepienia, jest wymagany, aby upewnić się, że zwierzę jest zdrowe i spełnia określone normy sanitarno-epidemiologiczne. Szczepienie przeciwko wściekliźnie jest z kolei wymagane w celu ochrony zdrowia publicznego, a jego brak może skutkować poważnymi konsekwencjami zdrowotnymi oraz prawnymi. Z tego powodu, pomimo że rodowód nie jest obligatoryjny, inne wymagania dotyczące zdrowia i identyfikacji psa są kluczowe dla zapewnienia jego bezpieczeństwa oraz przestrzegania przepisów unijnych. Ignorowanie tych regulacji może prowadzić do problemów zarówno w kraju pochodzenia, jak i podczas przekraczania granicy, dlatego warto być dobrze poinformowanym o wymaganiach przed podjęciem decyzji o przewozie psa do Unii Europejskiej.

Pytanie 27

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 28

Wpis do księgi hodowlanej loch następuje na podstawie wniosku

A. pracownika ARiMR

B. hodowcy

C. zootechnika

D. osoby upoważnionej przez prowadzącego księgi

Odpowiedź "hodowcy" jest poprawna, ponieważ zgodnie z przepisami dotyczącymi hodowli zwierząt, to hodowca jest osobą odpowiedzialną za zgłaszanie lochy do księgi hodowlanej. W praktyce oznacza to, że hodowca musi dostarczyć odpowiednie dokumenty oraz informacje dotyczące zwierzęcia, takie jak jego pochodzenie, status zdrowotny oraz dane dotyczące użytkowania w hodowli. Księga hodowlana jest kluczowym elementem w systemie zarządzania hodowlą, ponieważ pozwala na monitorowanie cech genetycznych zwierząt oraz prowadzenie odpowiednich działań selekcyjnych. Przykładem może być hodowla świń, gdzie właściwe prowadzenie księgi hodowlanej wpływa na jakość produkcji mięsnej oraz zdrowotność populacji. Warto również zaznaczyć, że zgodność z normami prowadzenia ksiąg hodowlanych jest istotna dla uzyskania certyfikatów jakości oraz wsparcia finansowego w ramach funduszy unijnych.

Pytanie 29

Najlepszym pożywieniem dla cieląt w pierwszej dobie ich życia jest

A. siano

B. siara

C. mleko

D. pójło

Siara, czyli pierwsze mleko wytwarzane przez krowę po porodzie, jest najważniejszym pokarmem dla cieląt w pierwszej dobie życia. Zawiera niezbędne przeciwciała, które są kluczowe dla pasywnej immunizacji cieląt, chroniąc je przed chorobami w pierwszych tygodniach życia. Ponadto, siara ma wysoką zawartość białka, tłuszczu oraz witamin, co wspiera rozwój młodych zwierząt. Idealnie jest, gdy cielęta otrzymują siarę w ciągu pierwszych kilku godzin po narodzinach, ponieważ ich zdolność do wchłaniania przeciwciał maleje z upływem czasu. Praktyka podawania siary powinna być zgodna z zaleceniami weterynaryjnymi oraz dobrymi praktykami hodowlanymi, aby zapewnić zdrowy rozwój cieląt. Warto również pamiętać o odpowiednich warunkach przechowywania siary, aby zachować jej właściwości odżywcze i immunologiczne.

Pytanie 30

Brak dostępu kota do jedzenia, zabawy lub możliwości swobodnego przemieszczania się po swoim obszarze nie prowadzi do jego

A. zadowolenia

B. przygnębienia

C. frustracji

D. złości

Pozbawienie kota jedzenia, zabawy czy możliwości swobodnego poruszania się po swoim terytorium nie wywołuje u niego zadowolenia, ponieważ koty są zwierzętami o określonych potrzebach behawioralnych i fizjologicznych, które muszą być zaspokajane, aby mogły żyć zdrowo i harmonijnie. Koty, jako zwierzęta terytorialne, potrzebują przestrzeni do eksploracji oraz aktywności, aby utrzymać równowagę psychiczną. Odpowiednie dostarczanie bodźców, takich jak zabawki, interakcja z opiekunem oraz możliwość przemieszczania się w obrębie swojego terytorium są kluczowe dla ich dobrostanu. W kontekście praktyki weterynaryjnej czy behawioralnej uznaje się, że brak takich elementów prowadzi do frustracji, stresu, a w dłuższym okresie może skutkować problemami zdrowotnymi lub behawioralnymi. Dobre praktyki w opiece nad kotami obejmują zapewnienie im przestrzeni do zabawy oraz regularnych interakcji z opiekunem, co przyczynia się do ich zadowolenia oraz zdrowia ogólnego.

Pytanie 31

Pepsyna to enzym trawienny, który rozkłada

A. skrobię

B. laktozę

C. białko

D. tłuszcz

Pepsyna jest kluczowym enzymem trawiennym, który odgrywa fundamentalną rolę w procesie trawienia białek. Działa w kwaśnym środowisku żołądka, gdzie przekształca białka w mniejsze peptydy poprzez hydrolizę wiązań peptydowych. Proces ten jest niezbędny, aby organizm mógł przyswoić aminokwasy, które są budulcem dla wielu ważnych związków w organizmie, takich jak hormony, enzymy czy przeciwciała. Przykładem zastosowania wiedzy dotyczącej pepsyny jest diagnozowanie i leczenie zaburzeń trawienia, które mogą wynikać z niedoboru tego enzymu. Dzięki zrozumieniu działania pepsyny, dietetycy mogą zalecać odpowiednie terapie żywieniowe lub suplementację enzymów, co wspiera zdrowe trawienie i przyswajanie składników odżywczych. Ponadto, w kontekście standardów branżowych, badania nad efektywnością enzymów trawiennych, takich jak pepsyna, są niezbędne w produkcji żywności oraz suplementów diety, co ma na celu poprawę jakości życia pacjentów z problemami trawiennymi.

Pytanie 32

Optymalny rezultat uzyskuje się przy inseminacji loch w

A. momencie po zakończeniu objawów rui, między 48-72 godziną od jej wystąpienia

B. szczytowej fazie rui, między 12-36 godziną od jej wystąpienia

C. końcowej fazie rui, między 38-48 godziną od jej wystąpienia

D. początkowej fazie rui, między 12-14 godziną od jej wystąpienia

Wskazanie szczytowej fazy rui jako najlepszego momentu do inseminacji lochy jest naprawdę w porządku. To wtedy samice mają najwyższy poziom hormonów, co zdecydowanie zwiększa szanse na zapłodnienie. Jak się to robi? No, najlepiej inseminować od 12 do 36 godzin po wystąpieniu rui, wtedy plemniki są na miejscu, gdy komórki jajowe czekają. Trzeba też pamiętać, żeby robić to w odpowiednich odstępach, by zwiększać szansę na ciążę. Pomocne mogą być technologie monitorujące rui oraz analiza cyklu płciowego loch. Badania pokazują, że podczas tej fazy można uzyskać więcej cieląt na jedną lochę, co z punktu widzenia hodowli jest bardzo korzystne. Nie zapominajmy też o dbaniu o zdrowie lochy, bo to wszystko wpływa na rui i jej powodzenie, więc dobrze jest przestrzegać najlepszych praktyk w zarządzaniu stadem.

Pytanie 33

Właściciel bydła, owiec oraz kóz jest zobowiązany do zgłoszenia w biurze powiatowym ARiMR każdej zmiany lokalizacji zwierząt w ciągu

A. 21 dni od daty wystąpienia zdarzenia

B. 7 dni od daty wystąpienia zdarzenia

C. 180 dni od daty wystąpienia zdarzenia

D. 30 dni od daty wystąpienia zdarzenia

Odpowiedzi sugerujące dłuższe terminy, takie jak 180 dni, 21 dni czy 30 dni, nie są zgodne z aktualnymi przepisami prawa dotyczącego zgłaszania zmian w miejscach pobytu zwierząt. Wydłużanie okresu zgłoszenia takich zmian może prowadzić do wielu problemów, w tym trudności w monitorowaniu zdrowia i dobrostanu zwierząt. Przykładowo, w przypadku chorób zakaźnych, opóźnienie w zgłoszeniu zmiany miejsca pobytu zwierząt znacznie utrudnia działania inspekcji weterynaryjnej, co może skutkować rozprzestrzenieniem się choroby. Odpowiedzi te mogą wynikać z błędnej interpretacji przepisów lub braku znajomości aktualnych regulacji. Ważne jest, aby pamiętać, że przepisy dotyczące hodowli i zarządzania zwierzętami są wprowadzane w celu ochrony zarówno zwierząt, jak i ludzi. Ignorowanie tych przepisów w praktyce prowadzi do poważnych konsekwencji, takich jak kary finansowe czy ograniczenia w działalności rolniczej. Dostosowanie się do wymagań prawnych, w tym terminowego zgłaszania zmian, jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania gospodarstw rolnych oraz dla zapewnienia zdrowia publicznego.

Pytanie 34

Na obszarze OSN pojemność płyty do przechowywania obornika powinna umożliwiać jego składowanie przez czas

A. 12 miesięcy

B. 2 miesiące

C. 4 miesiące

D. 6 miesięcy

Prawidłowa odpowiedź to sześć miesięcy, co jest zgodne z zaleceniami dotyczącymi zarządzania odpadami organicznymi w rolnictwie. Pojemność płyty obornikowej musi umożliwić przechowywanie obornika przez ten okres, aby zapewnić odpowiednie warunki dla jego dekompozycji oraz uniknąć negatywnego wpływu na środowisko. Przechowywanie obornika przez sześć miesięcy pozwala na zachowanie właściwej struktury oraz składników odżywczych, co jest istotne podczas późniejszego jego stosowania jako nawozu. W praktyce, odpowiednia pojemność płyty obornikowej może zapobiec przesiąkaniu odcieków do gruntów i wód gruntowych, co jest kluczowe w kontekście ochrony ekosystemów. Standardy takie jak dyrektywy Unii Europejskiej w zakresie gospodarki odpadami podkreślają wagę odpowiedniego zarządzania obornikiem, nazywanego również materiałem organicznym, co z kolei wpływa na jakość gleby i bezpieczeństwo żywności. Warto również dodać, że zbyt krótki okres przechowywania, na przykład cztery lub dwa miesiące, może prowadzić do niepełnej dekompozycji, co skutkuje stratami składników odżywczych oraz potencjalnym zanieczyszczeniem środowiska. Z kolei roczny okres przechowywania może być zbyt długi i nieefektywny, co przyczynia się do zwiększenia kosztów operacyjnych oraz negatywnego wpływu na gospodarstwo.

Pytanie 35

Na prawidłowy rozwój młodego organizmu oraz odpowiednią strukturę kości ma wpływ witamina

A. E

B. K

C. D

D. C

Witamina D jest mega ważna dla młodych ludzi, ponieważ wspiera wzrost i budowę kości. Dzięki niej, organizm może lepiej przyswajać wapń i fosfor z pożywienia, co jest kluczowe, żeby kości były mocne. Jak brakuje tej witaminy, to może to prowadzić do problemów, jak na przykład krzywica, co jest szczególnie niebezpieczne w dzieciństwie. Dzieci, które mają odpowiednią ilość witaminy D, łatwiej osiągają dobrą gęstość kości, co przydaje się nie tylko podczas wzrostu, ale także później w życiu. Warto jeść tłuste ryby, jak łosoś, a także korzystać z nabiału wzbogaconego w tę witaminę. Oczywiście, słońce też pomaga, bo skóra produkuje witaminę D pod wpływem promieni. Wiele krajów zaleca suplementację tej witaminy, zwłaszcza zimą, kiedy słońca jest mało. Dlatego trzeba pilnować poziomu witaminy D, żeby uniknąć różnych problemów z kośćmi w przyszłości.

Pytanie 36

Okres parzenia w życiu matki pszczelej trwa do momentu jej unasiennienia i występuje

A. raz w ciągu życia.

B. raz w każdym roku użytkowania.

C. na początku i na końcu każdego sezonu użytkowania.

D. przed każdym czerwieniem.

Okres godowy matki pszczelej, który trwa do jej unasiennienia, to kluczowy etap w cyklu życia pszczół. W przeciwieństwie do innych owadów, matki pszczele mają unikalny cykl reprodukcyjny, który ma miejsce tylko raz w życiu. Ten moment jest kluczowy dla zapewnienia zdrowia i efektywności całej kolonii. Po tym okresie matka pszczela jest zdolna do składania jaj, co jest fundamentalne dla dalszego rozwoju rodziny pszczelej. To zjawisko jest zgodne z praktykami w pszczelarstwie, gdzie hodowcy często monitorują cykle godowe matek, aby zaplanować odpowiednie unasiennianie. Zachowanie to jest zgodne z zaleceniami Wydziału Biologii Uniwersytetu w Zurychu, który podkreśla znaczenie przeprowadzania unasienniania w odpowiednim czasie dla zwiększenia wydajności pszczół. Wiedza na temat okresu godowego matki pszczelej jest niezbędna dla efektywnego zarządzania pasieką, co prowadzi do lepszej produkcji miodu i zdrowia pszczół.

Pytanie 37

Rasa owiec, z której pozyskuje się wełnę mieszaną charakteryzującą się typowo kożuchowym układem frakcji włosów, to

A. texel

B. merynos polski

C. suffolk

D. wrzosówka

Odpowiedzi takie jak suffolk, merynos polski i texel, choć są znane, nie są rasami, z których pozyskuje się wełnę o typowo kożuchowym układzie frakcji włosów. Suffolk to rasa, która jest w szczególności ceniona za mięso, a jej wełna nie odpowiada wymaganiom dotyczącym kożuchowego ułożenia. Merynos polski, znany z produkcji wełny o doskonałej jakości, również nie ma charakterystyki kożuchowej; jego wełna jest bardziej gładka i delikatna, co sprawia, że jest preferowana w odzieży wysokiej jakości, ale nie spełnia norm dla wełny kożuchowej. Texel, z kolei, jest rasą, która skupia się głównie na najlepszej jakości mięsa, a jego wełna ma tendencję do bycia krótką i grubą, nieodpowiednią do produkcji kożuchów. Często popełnianym błędem jest mylenie rasy owiec z ich zastosowaniem w produkcji wełny lub mięsa bez uwzględnienia specyficznych cech, które determinuje ich wartość w danym kontekście. Właściwe zrozumienie, która rasa owiec odpowiada za konkretne rodzaje produktów, jest kluczowe dla skutecznej hodowli i przetwórstwa.

Pytanie 38

Jakie urządzenie służy do pomiaru prędkości przepływu powietrza w pomieszczeniu inwentarskim?

A. termometr

B. wakuometr

C. higrometr

D. anemometr

Anemometr jest urządzeniem przeznaczonym do pomiaru prędkości powietrza, a jego zastosowanie w pomieszczeniach inwentarskich jest kluczowe dla zapewnienia optymalnych warunków hodowlanych. Właściwy przepływ powietrza ma bezpośredni wpływ na zdrowie zwierząt, ich komfort oraz wydajność produkcyjną. Stosowanie anemometrów pozwala na monitorowanie i dostosowywanie warunków mikroklimatycznych w obiektach takich jak obory czy kurniki. Na przykład, w przypadku zbyt niskiej prędkości powietrza, może dojść do akumulacji amoniaku, co negatywnie wpływa na układ oddechowy zwierząt. W praktyce, anemometry mogą być używane do oceny efektywności systemów wentylacyjnych, co jest zgodne z normami dotyczącymi dobrostanu zwierząt. Warto również zauważyć, że dostępne są różne typy anemometrów, takie jak anemometry wirnikowe czy cieplne, które mogą być używane w zależności od specyficznych potrzeb pomiarowych oraz warunków panujących w pomieszczeniu inwentarskim.

Pytanie 39

W jakim wieku dokonuje się ubojów kurczaków brojlerów?

A. 3÷4 tygodni

B. 10÷12 tygodni

C. 5÷6 tygodni

D. 8÷9 tygodni

Wybór niewłaściwego wieku uboju kurcząt brojlery często wynika z nieodpowiedniego zrozumienia ich cyklu życia oraz procesów związanych z chowem. Odpowiedzi sugerujące uboje w wieku 3-4 tygodni oraz 8-9 tygodni są zbyt skrajne. Uboje w wieku 3-4 tygodni są niewłaściwe, ponieważ w tym czasie kurczęta nie osiągają jeszcze wymaganej masy ciała, co skutkuje niską wydajnością mięsa. W praktyce, młodsze ptaki mają również często problem z niepełnym rozwinięciem mięśni, co negatywnie wpływa na jakość mięsa. Z drugiej strony, wybór wieku 8-9 tygodni wiąże się z opóźnieniem w procesie uboju, co może prowadzić do nadmiernej wagi i pogorszenia jakości mięsa, które staje się bardziej tłuste i mniej delikatne. Ponadto, dłuższy czas chowu może zwiększać ryzyko wystąpienia chorób u ptaków, co jest niezgodne z praktykami zapewniającymi dobrostan zwierząt. Zrozumienie tych aspektów jest kluczowe dla każdego, kto chce prowadzić hodowlę drobiu w sposób etyczny i efektywny. Warto także podkreślić, że decyzje dotyczące uboju powinny opierać się na monitorowaniu wzrostu i zdrowia ptaków, aby zapewnić maksymalną jakość i wydajność produkcji.

Pytanie 40

Jakie łożysko występuje u zwierząt przeżuwających?

A. Tarczowe

B. Liścieniowate

C. Rozproszone

D. Pierścieniowe

Łożyska liścieniowate to ciekawy typ łożysk, które spotkamy u zwierząt przeżuwających, jak bydło, owce czy kozy. Ich budowa jest naprawdę dostosowana do potrzeb tych zwierzaków, bo pozwala im dobrze trawić rośliny. Te łożyska mają płaskie, elastyczne warstwy, co sprawia, że obciążenie rozkłada się na większej powierzchni. To ważne, bo przeżuwacze mają spore ciała. Dzięki temu łożyska stabilizują stawy, a jednocześnie umożliwiają ruch i elastyczność. Z mojego doświadczenia, wiedza o łożyskach liścieniowatych jest super przydatna dla weterynarzy i hodowców, bo pomaga lepiej rozwiązywać problemy związane z aparatem ruchu. Dbanie o zdrowie stawów przekłada się na lepszą produkcję i dobrostan zwierząt, co teraz jest bardzo ważne w hodowli i ich pielęgnacji.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej