Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik architektury krajobrazu
Kwalifikacja: OGR.03 - Projektowanie, urządzanie i pielęgnacja roślinnych obiektów architektury krajobrazu
Data rozpoczęcia: 9 czerwca 2025 09:13
Data zakończenia: 9 czerwca 2025 09:32

Egzamin niezdany

Wynik: 15/40 punktów (37,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakiego zabiegu nie powinno się wykonywać podczas jesiennego sadzenia róż?

A. Pokrywania gleby ściółką

B. Usuwania chwastów

C. Podlewania

D. Przycinania pędów

Odpowiedzi takie jak pielenie, ściółkowanie gleby czy nawadnianie mogą wydawać się przydatne w kontekście pielęgnacji róż jesienią, jednak ich zastosowanie nie zmienia faktu, że przycinanie pędów jest niewłaściwą praktyką w tym okresie. Pielenie ma na celu usunięcie chwastów, które konkurują z różami o składniki odżywcze i wodę, co jest istotne dla ich zdrowia. Podobnie, ściółkowanie gleby pomaga w utrzymaniu wilgotności, co może być korzystne dla korzeni roślin, zwłaszcza w chłodniejszych miesiącach. Nawadnianie, z kolei, jest kluczowe, jeśli warunki pogodowe nie dostarczają wystarczającej ilości wody. Mimo to, każde z tych działań powinno być starannie przemyślane w kontekście pory roku i specyficznych potrzeb roślin. Przycinanie jest techniką, która, jeśli przeprowadzona jesienią, może zaszkodzić róży, bo nowe pędy będą miały mniej czasu na zdobienie odporności przed zimą. Wiele osób myli przycinanie z ogólną pielęgnacją, co prowadzi do błędnych decyzji. Dlatego kluczowe jest, aby zrozumieć sezonowe potrzeby roślin i stosować odpowiednie metody pielęgnacji w odpowiednim czasie.

Pytanie 2

W okresie wiosennym, po usunięciu osłon z rabat róż oraz z ogrodów, powinno się przyciąć pędy

A. 50 cm nad ziemią

B. na poziomie 7 - 8 oczek

C. na poziomie 3 - 6 oczek

D. w połowie długości pędów

Przycinanie róż na wysokości 3 do 6 oczek to trafny sposób na dbanie o te rośliny. Dzięki temu zabiegowi wspomagasz pojawianie się nowych pędów, co jest super ważne na wiosnę. Taki sposób przycinania sprzyja zdrowemu wzrostowi, ponieważ aktywuje te tkanki, które odpowiadają za regenerację. No i przy okazji usuwasz też zmarznięte lub uszkodzone pędy, co poprawia ogólny stan rośliny. Fajnie jest też pamiętać o tym, by używać ostrych narzędzi – wtedy mniej uszkadzasz tkanki. Regularne cięcie róż dobrze wpływa na ich kwitnienie i zdrowie. W praktyce, po przycięciu, rośliny zazwyczaj produkują silniejsze i bardziej obfite pędy, a to przekłada się na lepsze kwiaty i ich większą ilość.

Pytanie 3

Przykładem przestrzeni zielonej, która jest klasyfikowana jako teren zieleni otwartej, jest

A. bulwar

B. ośrodek wypoczynkowy

C. ogród zoologiczny

D. cmentarz

Cmentarz, pomimo że często zawiera elementy zieleni, nie jest klasyfikowany jako teren zieleni otwartej. To przestrzeń przeznaczona do pochówków oraz upamiętnienia zmarłych, a jej głównym celem jest nie tylko estetyka, ale przede wszystkim szacunek dla osób tam spoczywających. Z tego względu, cmentarze są miejscami ograniczonego dostępu, co wyklucza je z kategorii terenów zieleni otwartych, które powinny być dostępne dla ogółu społeczeństwa. Ogród zoologiczny, choć również zawiera tereny zieleni, jest instytucją zamkniętą, której celem jest edukacja oraz ochrona zwierząt, a nie oferowanie przestrzeni rekreacyjnych. Z kolei ośrodek wypoczynkowy, mimo iż może mieć tereny zielone, pełni funkcje komercyjne i jest zarezerwowany dla określonej grupy osób, co ponownie wyklucza go z definicji terenów zieleni otwartej. Powszechnym błędem myślowym jest utożsamianie terenów zieleni z dowolnymi obszarami zielonymi, jednak kluczowe w tej klasyfikacji jest uwzględnienie kwestii dostępności oraz przeznaczenia tych przestrzeni. Tereny zieleni otwartej są kluczowym elementem planowania urbanistycznego, wspierającym zdrowie publiczne oraz integrację społeczną, dlatego ważne jest ich poprawne definiowanie i klasyfikowanie.

Pytanie 4

Młode drzewo bez bryły korzeniowej powinno zostać posadzone na stałym miejscu

A. na głębokości 10 cm większej niż wcześniej

B. bez usuwania juty chroniącej system korzeniowy

C. przy użyciu przesadzarki do drzew

D. w odpowiednio dużym zaprawionym dole

Młode drzewo bez bryły korzeniowej powinno być sadzone w odpowiednio zaprawionym dole, co oznacza, że wykopany otwór musi mieć odpowiednią średnicę i głębokość, aby zapewnić swobodny rozwój systemu korzeniowego. Zaprawienie dołu, na przykład poprzez dodanie kompostu czy nawozów organicznych, poprawia jakość gleby i sprzyja lepszemu przyjęciu rośliny. Warto również zwrócić uwagę na kształt dołu; powinien być on nieco szerszy u dołu niż na górze, co ułatwi korzeniom rozprzestrzenienie się w glebie. Zastosowanie takiej metody sadzenia jest zgodne z najlepszymi praktykami w arborystyce, które podkreślają znaczenie odpowiedniego przygotowania gleby przed sadzeniem, co w efekcie przyczynia się do zdrowia i długowieczności roślin. Ponadto, sadzenie w odpowiedniej wielkości dołach minimalizuje stres transplantacyjny, co jest kluczowe dla młodych drzew, które są bardziej podatne na uszkodzenia związane z niewłaściwym sadzeniem.

Pytanie 5

Jaką metodę nawadniania zaleca się dla krzewów ozdobnych, które rosną wzdłuż ogrodzenia przydomowego?

A. nawadnianie kropelkowe

B. nawadnianie zalewowe

C. zamgławianie

D. deszczowanie

Nawadnianie kropelkowe to naprawdę najlepszy sposób na podlewanie krzewów ozdobnych, zwłaszcza jeśli są posadzone blisko ogrodzenia. Ta metoda działa tak, że woda trafia prosto do korzeni roślin, przez co nie marnujemy jej i lepiej wykorzystujemy. Dzięki temu można dokładnie kontrolować, ile wody dostaje każda roślina. Z mojego doświadczenia, to ważne dla zdrowia roślin. Poza tym, nawadnianie kropelkowe pomaga ograniczyć chwasty i zmniejsza szanse na choroby grzybowe, które mogą się pojawić na mokrej ziemi. W praktyce można zamontować rury z małymi otworami, które będą stopniowo wypuszczać wodę, co pozwala na równomierne podlewanie. Myślę, że warto to stosować, bo pozwala zaoszczędzić wodę i czas, co jest naprawdę istotne w dzisiejszych czasach, gdy wszyscy staramy się dbać o środowisko.

Pytanie 6

Kiedy należy wykonać cięcie, które poprawi formę oraz zwiększy intensywność kwitnienia wrzosów?

A. w czerwcu

B. w sierpniu

C. w listopadzie

D. w kwietniu

Cięcie wrzosów w listopadzie, czerwcu czy sierpniu to raczej kiepskie pomysły, które mogą prowadzić do problemów i nieefektywności w dbaniu o te rośliny. Listopad jest czasem, gdy wrzosy wchodzą w spoczynek, więc wszelkie zabiegi cięcia mogą im zaszkodzić. Rośliny nie będą miały czasu na regenerację przed zimą, więc mogą osłabnąć. Z kolei cięcie w czerwcu, kiedy wszystko kwitnie, też nie jest najlepsze, bo może zmniejszyć liczbę i jakość kwiatów, które mogą się jeszcze pojawić. Co do sierpnia, to może technicznie da się przyciąć, ale wtedy rośliny powinny być już w pełni rozwinięte. Przycinanie wtedy może sprawić, że wrzosy będą mniej odporne na zmiany pogody i mogą łatwiej łapać choroby. Czasem ludzie myślą, że cięcie w czasie spoczynku przyspieszy wzrost na przyszłość, ale to nieprawda, bo rośliny muszą najpierw zakończyć swój cykl, zanim na nowo będą zdrowo rosły. Dlatego ważne jest, żeby przestrzegać dobrych zasad ogrodniczych i dostosowywać czas cięcia do tego, na jakim etapie są rośliny.

Pytanie 7

Jaką kategorię środków ochrony roślin powinno się wykorzystać do zwalczania chorób grzybowych?

A. Herbicydy

B. Moluskocydy

C. Akarycydy

D. Fungicydy

Fungicydy to grupa środków ochrony roślin, która jest specjalnie zaprojektowana do zwalczania chorób grzybowych. Grzyby patogenne są jednymi z najczęstszych przyczyn strat w uprawach rolniczych, dlatego ich kontrola jest kluczowa dla uzyskania wysokich plonów. Fungicydy działają na różne etapy rozwoju grzybów - mogą hamować ich wzrost, zniszczyć zarodniki lub uniemożliwić infekcję roślin. Przykłady zastosowania fungicydów obejmują opryski na zboża w celu zwalczania chorób takich jak mączniak prawdziwy czy rdza. Stosowanie fungicydów powinno być oparte na monitoringu stanu zdrowia roślin oraz prognozowaniu wystąpienia chorób, co pozwala na zastosowanie ich w odpowiednim czasie i w odpowiednich dawkach. Istotne jest również przestrzeganie zaleceń producentów oraz zasad ochrony środowiska.

Pytanie 8

Która z roślin jest stosowana do produkcji suchych bukietów?

A. Nagietek lekarski (Calendula officinclis)

B. Lewkonia dwurożna (Matthiola bicornis)

C. Kocanka ogrodowa (Helichrysum bracteatum)

D. Naparstnica purpurowa (Digitalis purpurea)

Nagietek lekarski (Calendula officinalis) jest popularną rośliną, lecz nie nadaje się do tworzenia suchych bukietów, ze względu na swoją podatność na więdnięcie oraz utratę intensywności kolorów po wysuszeniu. Chociaż jest ceniony w ziołolecznictwie za swoje właściwości przeciwzapalne i pielęgnacyjne, nie jest odpowiedni do długoterminowej dekoracji. Lewkonia dwurożna (Matthiola bicornis) również nie jest idealnym wyborem na suche bukiety, gdyż jej kwiaty mogą szybko tracić formę i blask, co czyni je mniej trwałymi w porównaniu do innych gatunków. Z kolei naparstnica purpurowa (Digitalis purpurea) jest rośliną trującą, która nie tylko nie nadaje się do tworzenia bukietów, ale może stanowić zagrożenie dla zdrowia. Wiele osób może błędnie sądzić, że każdy kolorowy kwiat nadaje się do suszenia, jednak kluczowe jest zrozumienie, że nie wszystkie rośliny zachowują swoje walory estetyczne po wysuszeniu. Warto zwrócić uwagę na techniki florystyczne, które uwzględniają wybór odpowiednich roślin do danej kompozycji, a także na znaczenie wiedzy o biologii roślin przy planowaniu projektów florystycznych. Błędem jest także pomijanie znaczenia suszenia kwiatów w odpowiednich warunkach, co ma kluczowy wpływ na ich ostateczny wygląd oraz trwałość. Rekomendowane praktyki obejmują użycie roślin, które naturalnie schną, a także dbałość o odpowiednie warunki przechowywania, aby uniknąć nieestetycznych efektów. W związku z tym, dla uzyskania trwałych i estetycznych kompozycji, warto skupić się na roślinach, które są znane z dobrej jakości po wysuszeniu.

Pytanie 9

Ile roślin aksamitki wąskolistnej (Tagetes tenuifolia) jest potrzebnych do zasiania rabaty o wymiarach 0,5 × 2,0 m, przy założeniu, że w projekcie zastosowano rozstaw 0,25 × 0,25 m?

A. 12 sztuk

B. 8 sztuk

C. 4 sztuki

D. 16 sztuk

Żeby policzyć, ile sztuk aksamitki wąskolistnej potrzebujesz na rabatę o wymiarach 0,5 × 2,0 m przy rozstawie 0,25 × 0,25 m, na początku trzeba obliczyć powierzchnię rabaty. To proste: 0,5 m razy 2,0 m daje 1,0 m². Następnie, przy tym rozstawie, zajmujemy się powierzchnią, jaką zajmuje jedna roślina. Przy rozstawie 0,25 m na 0,25 m wychodzi, że jedna roślina ma 0,0625 m². Teraz dzielimy powierzchnię rabaty przez tę zajmowaną przez jedną roślinę: 1,0 m² dzielimy przez 0,0625 m² i dostajemy 16. Więc ogólnie do gęstej obsady warto posadzić 16 sztuk aksamitki wąskolistnej. Taki rozstaw sprawia, że rośliny mają wystarczająco miejsca na wzrost i są w dobrej kondycji, co zresztą jest zgodne z tym, co się zawsze mówi o sadzeniu roślin ozdobnych.

Pytanie 10

W piaskownicach piasek powinien być wymieniany

A. co pięć lat

B. raz w roku

C. co tydzień

D. raz w miesiącu

Wymiana piasku w piaskownicach raz w roku jest zalecana, ponieważ zapewnia to odpowiednią jakość i bezpieczeństwo materiału do zabawy dla dzieci. Z czasem piasek może stać się zanieczyszczony, zawierać szkodliwe substancje, a także ulegać degradacji pod wpływem warunków atmosferycznych. Wymiana piasku co roku pozwala na usunięcie zanieczyszczeń, bakterii oraz wszelkich innych szkodliwych elementów, które mogłyby stanowić zagrożenie dla zdrowia dzieci. Praktycznym przykładem może być sytuacja, w której w piaskownicy gromadzą się resztki organiczne, jak liście czy inne odpady naturalne, które mogą sprzyjać rozwojowi pleśni i bakterii. Rekomendacje dotyczące utrzymania piaskownic są zgodne z wytycznymi organizacji zajmujących się bezpieczeństwem dzieci, które podkreślają znaczenie czystości i higieny w przestrzeniach zabaw. Regularne przeglądy i konserwacja piaskownic, w tym wymiana piasku, to kluczowe praktyki w zapewnieniu zdrowego środowiska do zabawy.

Pytanie 11

Jakie rośliny powinny być posadzone w ogrodzie przedszkolnym przy ruchliwej ulicy, aby chronić go przed spalinami i hałasem?

A. drzewa liściaste, np. lipa dużolistna

B. byliny, np. pięciornik trójząbkowy

C. drzewa iglaste, np. świerk serbski

D. krzewy, np. forsycja pośrednia

Wybór drzew liściastych, bylin czy drzew iglastych do izolacji ogrodu przedszkolnego nie jest optymalnym rozwiązaniem w kontekście ochrony przed hałasem i zanieczyszczeniami powietrza. Drzewa liściaste, takie jak lipa wielkolistna, wprawdzie mogą przyczyniać się do poprawy jakości powietrza, jednak ich efektywność w izolacji akustycznej jest ograniczona. Liście drzew liściastych, choć mają dużą powierzchnię, nie są wystarczająco gęste, by skutecznie tłumić dźwięki napływające z ruchliwej ulicy. Dodatkowo, w przypadku drzew iglastych, takich jak świerk serbski, ich igły i struktura nie zapewniają odpowiedniej ochrony przed hałasem, a ich wzrost i rozwój w warunkach miejskich może być utrudniony z powodu miejskiego zanieczyszczenia i przestrzeni ograniczonej dla korzeni. Byliny, takie jak pięciornik trójząbkowy, również nie są odpowiednie do izolacji, gdyż ich niewielka wysokość i struktura nie dają możliwości skutecznej bariery przed hałasem i spalinami. Często popełniane błędy myślowe przy wyborze roślin do izolacji wynikają z nieuwzględnienia specyfiki ich wzrostu oraz funkcji, jakie mają pełnić. Przy projektowaniu przestrzeni zielonych w takich lokalizacjach kluczowe jest stosowanie roślin, które charakteryzują się gęstością oraz odpowiednią wysokością, co pozwala na maksymalizację funkcji izolacyjnych.

Pytanie 12

Wskaż odmianę cyprysika, która charakteryzuje się luźną koroną oraz zwisającymi w dół pędami.

A. Cyprysik nutkajski (Chamaecyparis nootkatensis) odm. Pendula

B. Cyprysik groszkowy (Chamaecyparis pisifera) odm. Boulevard

C. Cyprysik groszkowy (Chamaecyparis pisifera) odm. Plumosa

D. Cyprysik Lawsona (Chamaecyparis lawsoniana) odm. Columnaris

Odmiany cyprysika wymienione w odpowiedziach są różnorodne, lecz nie spełniają kryteriów dotyczących luźnej korony oraz pędów zwisających. Cyprysik Lawsona (Chamaecyparis lawsoniana) odm. Columnaris to forma o wąskim, kolumnowym pokroju, co kontrastuje z poszukiwanym przez nas luźnym układem gałęzi. Jego struktura jest bardziej zwarta, co sprawia, że nie tworzy efektu zwisających pędów. Z kolei cyprysik groszkowy (Chamaecyparis pisifera) odm. Boulevard oraz Plumosa charakteryzują się bardziej kulistym lub stożkowatym pokrojem, również nie zaspokajając oczekiwania dotyczącego luźnej korony. Obie odmiany są popularne w architekturze krajobrazu, jednak ich sztywne i gęste układy gałęzi nie dostarczają pożądanego efektu wizualnego. Często popełnianym błędem jest zakładanie, że każda odmiana cyprysika o podobnej nazwie będzie miała podobne cechy. Zrozumienie różnic między poszczególnymi odmianami jest kluczowe dla skutecznego projektowania ogrodów. W kontekście standardów ogrodniczych, ważne jest, aby dobierać odpowiednie rośliny zgodnie z ich rzeczywistymi właściwościami, co zapewnia zarówno estetykę, jak i funkcjonalność przestrzeni. Wybór niewłaściwej odmiany może prowadzić do rozczarowań oraz nieefektywnego wykorzystania przestrzeni ogrodowej.

Pytanie 13

Po każdym użyciu elektrycznej kosiarki należy

A. wyczyścić kosiarkę mocnym strumieniem wody.

B. naostrzyć nóż w kosiarkę.

C. przekazać kosiarkę do przeglądu.

D. oczyścić nóż i spód kosiarki za pomocą szczotki.

Oczyszczanie noża i spodu kosiarki elektrycznej po każdym użyciu jest kluczowym krokiem w zapewnieniu jej długowieczności i efektywności. Zbierające się resztki trawy, brud oraz inne zanieczyszczenia mogą powodować korozję i zmniejszać wydajność pracy kosiarki. Regularne czyszczenie noża nie tylko zapobiega jego tępieniu, ale także zapewnia równomierne cięcie trawnika, co ma kluczowe znaczenie dla zdrowia roślin. Ponadto, zalegające zanieczyszczenia mogą powodować przegrzewanie się silnika, co może prowadzić do nieprzewidzianych awarii. Warto stosować się do zaleceń producenta sprzętu, często zawierających wskazówki dotyczące konserwacji. Użycie szczotki do oczyszczania jest zalecane, ponieważ pozwala na skuteczne usunięcie resztek bez ryzyka uszkodzenia delikatnych elementów kosiarki. Przy regularnym czyszczeniu można również zaobserwować poprawioną jakość pracy oraz mniejsze zużycie energii, co jest korzystne zarówno dla użytkownika, jak i dla środowiska.

Pytanie 14

Jakich rodzajów nawozów należy unikać w sezonie jesiennym w uprawie krzewów ozdobnych?

A. Azotowych

B. Fosforowych

C. Potasowych

D. Wapniowych

Jesienią nie ma sensu stosować nawozów azotowych, bo one za bardzo pobudzają rośliny do wzrostu. To może sprawić, że będą mniej odporne na zimę. W tym okresie lepiej, żeby rośliny spokojnie zakończyły swój intensywny rozwój i przygotowały się do spoczynku. Jak za dużo azotu, to pojawiają się nowe pędy, które mogą nie zdążyć się zdrewnieć przed mrozami, a to grozi ich uszkodzeniem. Fajnie jest natomiast używać nawozów potasowych i fosforowych. One pomagają roślinom wzmocnić korzenie i lepiej znosić zimowe wyzwania. Na przykład potas zwiększa mrozoodporność, bo podnosi turgor komórkowy. Fosfor za to wspiera rozwój korzeni, co jest ważne dla stabilności roślin w trudnych warunkach.

Pytanie 15

Funkcje biocenotyczne, związane z dostarczaniem pożywienia dla ptaków, mają

A. forsycja pośrednia i trzmielina Fortune'a

B. dąb czerwony i wierzba purpurowa

C. żylistek szorstki i wrzos pospolity

D. jabłoń purpurowa i ognik szkarłatny

Analizując inne dostępne odpowiedzi, można zauważyć, że dąb czerwony i wierzba purpurowa, żylistek szorstki oraz wrzos pospolity nie są w stanie zapewnić ptakom tak efektywnego źródła pożywienia jak jabłoń purpurowa i ognik szkarłatny. Dąb czerwony (Quercus rubra) jest głównie drzewem liściastym, które dostarcza pożywienia w postaci żołędzi, ale jego owoce są bardziej atrakcyjne dla niektórych ssaków, niż dla ptaków. Wierzba purpurowa (Salix purpurea) z kolei, choć cennym elementem ekosystemu, nie produkuje owoców, które byłyby pożądane przez ptaki. Żylistek szorstki (Stachys byzantina) i wrzos pospolity (Calluna vulgaris) są zasadniczo roślinami ozdobnymi, które nie przyciągają ptaków poprzez owoce. Ich funkcje w ekosystemach są bardziej związane z tworzeniem siedlisk, ale nie dostarczają one pokarmu w sposób, w jaki robią to rośliny owocowe. Powszechnym błędem jest zakładanie, że każda roślina, która rośnie w danym środowisku, będzie korzystna dla ptaków. Kluczowym aspektem jest zrozumienie, że różnorodność roślin ma kluczowe znaczenie, ale tylko te, które wytwarzają odpowiednie owoce, mogą dostarczać potrzebne pokarmy. W związku z tym, aby skutecznie wspierać faunę, ważne jest, aby dobierać rośliny zgodnie z ich faktycznymi właściwościami ekologicznymi i ich rolą w biocenozie.

Pytanie 16

Jakie połączenie kolorów jest zalecane przy projektowaniu sezonowego kwietnika o wyrazistym, geometrycznym wzorze, który będzie widoczny z dużych dystansów?

A. Harmonijnych

B. Neutralnych

C. Mieszanych

D. Kontrastowych

Wybierając kolory harmonijne, neutralne czy mieszane dla kwietników sezonowych z geometrycznymi wzorami, które mają być oglądane z daleka, można mieć problem z widocznością i estetyką. Harmonijne zestawienia, które bazują na podobnych kolorach, mogą być nudne i sprawić, że projekt będzie mniej wyrazisty. To lepiej działa, jak chcemy stworzyć spokojną atmosferę, a nie przyciągać wzrok. Neutralne kolory, jak beże czy szarości, mogą nie mieć wystarczającego kontrastu, więc geometryczne wzory będą mniej zauważalne z daleka. Mieszane kolory, które próbują połączyć różne palety, mogą prowadzić do bałaganu wizualnego, co nie jest fajne. Takie kolory mogą też wprowadzać zamieszanie w odbiorze wzorów, a to nie jest dobre, jeśli chcemy wyraźnych kształtów i linii. Generalnie, w dobrym projektowaniu chodzi o to, żeby efektywność wizualna kwietnika była przemyślana, a kontrast jest kluczowy.

Pytanie 17

W celach związanych z inwentaryzacją, pomiar obwodu lub średnicy pnia drzewa powinien być wykonany na wysokości

A. 150 cm

B. 100 cm

C. 130 cm

D. 40 cm

Wysokość 130 cm to standard, na którym mierzymy obwód pnia drzewa. Dzieje się tak, żeby mieć jednolite dane w inwentaryzacji. Mierzy się to na wysokości 1,3 metra nad ziemią, bo tak mówią międzynarodowe normy i organizacje zajmujące się lasami. Dzięki temu możemy porównywać różne badania i lepiej prowadzić ewidencję drzew. Pomiar na 130 cm ma sens, bo nie wpływają na niego różnice w wysokości, co jest istotne, gdy mamy młodsze lub starsze drzewa. W kontekście zarządzania lasami, ta stała wysokość pozwala nam monitorować zmiany w ekosystemie leśnym oraz sprawdzać wpływ różnych czynników zewnętrznych na lasy. Uważam, że to bardzo ważne dla ochrony i zarządzania naszymi zasobami leśnymi.

Pytanie 18

Na podstawie danych zamieszczonych w tablicy z KNR 2-21 oblicz nakłady robocizny związane z przygotowaniem 50 m² terenu pod obsadzenia kwiatowe w gruncie kategorii IV, z wymianą gleby rodzimej warstwą ziemi kompostowej grubości 15 cm.

Nakłady na 100 m² terenu pod obsadzenia								Tablica 0412
Lp.	Wyszczególnienie		Jednostki miary, oznaczenia		Przygotowanie terenu pod obsadzenia kwiatowe w gruncie kategorii IV z wymianą gleby rodzimej warstwą ziemi o grubości
Lp.	symbole eto	rodzaje zawodów, materiałów i maszyn	cyfrowe	literowe	10 cm	15 cm	20 cm	25 cm
a	b	c	d	e	01	02	03	04
01	761	Ogrodniczy gr. I	149	r-g	57,59	71,15	86,81	92,35
		Razem	149	r-g	57,59	71,15	86,81	92,35
20	3990400	Ziemia urodzajna (humus)	060	m³	10,30	15,40	20,60	25,70
21	3990401	Ziemia żyzna lub kompostowa	060	m³	10,30	15,40	20,60	25,70

A. 35,575 r-g

B. 28,795 r-g

C. 57,59 r-g

D. 71,15 r-g

Niepoprawne odpowiedzi wynikają z błędnych obliczeń lub złej interpretacji danych zawartych w tabeli KNR 2-21. W przypadku pierwszej z nieprawidłowych opcji, 57,59 r-g, możliwe, że osoba udzielająca odpowiedzi nie uwzględniła właściwego przeliczenia dla 50 m², a zatem oszacowała koszt na podstawie wartości dla większej powierzchni bez odpowiedniej proporcji. Odpowiedź 28,795 r-g może sugerować, że obliczenia oparte były na założeniu mniejszej grubości ziemi kompostowej, co jest niezgodne z wymaganiami pytania. Z kolei odpowiedź 71,15 r-g, choć zgodna z wartością dla 100 m², nie uwzględnia redukcji powierzchni, co jest krytycznym błędem w wycenie robocizny. Często podczas takich obliczeń popełnia się błąd w założeniu, że stawki jednostkowe można stosować bez zmian dla różnych powierzchni, co jest nieprawidłowe, ponieważ nakłady robocizny powinny być proporcjonalne do rzeczywistej powierzchni wykonywanej pracy. Warto również zwrócić uwagę na znaczenie przygotowania gleby dla przyszłych nasadzeń, co wymaga rzetelnej oceny pracy oraz materiałów, które będą użyte. Dlatego kluczowe jest dokładne zapoznanie się z normami i wytycznymi w zakresie robót ziemnych oraz ich wpływu na długoterminową jakość upraw.

Pytanie 19

Tablice informacyjne stanowią kluczowy element wyposażenia

A. ogrodu dydaktycznego.

B. parku.

C. skweru.

D. zieleni przyulicznej.

Tablice informacyjne w ogrodzie dydaktycznym pełnią kluczową rolę w edukacji ekologicznej i promowaniu świadomości przyrodniczej. Dzięki nim odwiedzający mogą łatwo zrozumieć różnorodność roślin oraz ich znaczenie dla ekosystemu. Oznakowane rośliny pozwalają na identyfikację gatunków, co jest istotne dla nauki botanicznej i zrozumienia zjawisk zachodzących w naturze. Tablice informacyjne powinny być zgodne z normami, takimi jak ISO 7010, które definiują sposób prezentacji informacji w przestrzeni publicznej. W praktyce, tablice te mogą zawierać ilustracje, opisy, a także kody QR prowadzące do dodatkowych zasobów online. Dobrze zaprojektowane tablice zwiększają atrakcyjność ogrodu dydaktycznego, zachęcając do interakcji oraz pogłębiania wiedzy o przyrodzie.

Pytanie 20

Służy do rekreacyjnych spacerów i relaksu, znajduje się w pobliżu wody, a zazwyczaj równolegle przebiega ścieżka komunikacji drogowej. Opis ten dotyczy

A. bulwaru.

B. promenady.

C. deptaka.

D. parku.

Analizując inne odpowiedzi, warto zauważyć, że deptak to przestrzeń przeznaczona głównie dla pieszych, bez bezpośredniego odniesienia do lokalizacji nad wodą. Deptaki mogą występować w różnych kontekstach urbanistycznych, ale ich cechą charakterystyczną jest ograniczenie ruchu kołowego, co czyni je mniej funkcjonalnymi dla tych, którzy szukają miejsc do wypoczynku nad wodą. Zieleńce, z drugiej strony, to obszary zdominowane przez roślinność, które mogą służyć jako miejsca relaksu, ale niekoniecznie są usytuowane nad wodą ani nie oferują przestrzeni do spacerów wzdłuż akwenów. Zieleńce często są projektowane z myślą o ochronie środowiska i bioróżnorodności, jednak nie spełniają funkcji aktywnego miejsca rekreacyjnego. Promenady, podobnie jak bulwary, są przestrzeniami rekreacyjnymi, ale często są bardziej zróżnicowane w zastosowaniu i mogą niekoniecznie być zlokalizowane wzdłuż wody. W rzeczywistości promenady mogą mieć różne rodzaje nawierzchni, a ich funkcjonalność często zależy od kontekstu lokalizacji. Powszechnym błędem jest mylenie tych terminów i niezrozumienie ich specyficznych funkcji w urbanistyce. Kluczowe jest zrozumienie, że bulwar łączy w sobie elementy zarówno rekreacyjne, jak i komunikacyjne, co czyni go unikatowym miejscem w przestrzeni miejskiej.

Pytanie 21

Jakie instrumenty powinno się zastosować do zmierzenia różnicy wysokości pomiędzy wejściem do parku a bramą wyjazdową oddaloną o 100 m?

A. Niwelator, łata.

B. Poziomica, taśma.

C. Węgielnica, poziomnica.

D. Węgielnica, teodolit.

Wykorzystanie poziomnicy oraz taśmy, węgielnicy i teodolitu, czy węgielnicy i poziomnicy do pomiaru różnicy wysokości nie jest optymalnym rozwiązaniem. Poziomnica, choć przydatna w pomiarach horyzontalnych, nie dostarcza informacji o różnicy wysokości, gdyż jej zastosowanie ogranicza się do sprawdzania poziomu powierzchni. Taśma może być użyta do pomiaru odległości, ale nie jest odpowiednia do określenia różnic wysokości w terenie. Węgielnica, podobnie jak poziomnica, jest narzędziem do pomiarów kątów, a nie różnic wysokości. Teodolit, choć wykorzystuje się go do pomiarów kątowych w geodezji, również nie jest narzędziem dedykowanym do bezpośredniego pomiaru różnic wysokości, co sprawia, że jego zastosowanie w tym kontekście byłoby nieefektywne. Należy pamiętać, że pomiary różnicy wysokości wymagają precyzyjnych i odpowiednich narzędzi, których celem jest eliminacja błędów pomiarowych oraz uzyskanie jak najwyższej dokładności. Typowym błędem jest sądzenie, że narzędzia przeznaczone do pomiarów kątowych mogą zastąpić te specyficznie zaprojektowane do pomiaru wysokości. Aby uzyskać wiarygodne wyniki, kluczowe jest stosowanie odpowiednich metod oraz narzędzi, które byłyby zgodne z międzynarodowymi standardami w geodezji.

Pytanie 22

Spis roślinności w inwentaryzacji szczegółowej drzewostanu obejmuje nazwy gatunków drzew oraz

A. pierśnice oraz odległości pomiędzy drzewami

B. średnice koron, pierśnice i wysokości

C. grubości głównych gałęzi i wysokości

D. średnice koron i grubości głównych gałęzi

W analizie inwentaryzacji drzewostanu nie można pominąć istotnych parametrów, jakimi są średnice koron, pierśnice oraz wysokości drzew, które w sposób bezpośredni wpływają na ocenę zdrowia i wartości drzew w ekosystemie. Zamiast tego, niektóre odpowiedzi sugerują, że pomiar średnic koron i grubości głównych konarów jest wystarczający. Takie podejście jest błędne, ponieważ pomijają one kluczowy aspekt, jakim jest pierśnica, a także oferują zbyt wąski zakres danych. Z kolei obliczanie grubości konarów nie przekłada się bezpośrednio na zdrowie całego drzewostanu, ponieważ konary mogą być jedynie elementem składowym drzewa, a nie jego ogólnym stanem zdrowia. Ponadto, odpowiedzi opierające się na parametrach takich jak odległości między drzewami odzwierciedlają aspekty strukturalne, ale nie dostarczają informacji o stanie zdrowia poszczególnych drzew. Brak zrozumienia znaczenia kompleksowej oceny drzewostanu poprzez wielowymiarowe podejście do pomiarów prowadzi do błędnych wniosków, co może negatywnie wpłynąć na decyzje dotyczące zarządzania i konserwacji zasobów leśnych. Niezrozumienie tych aspektów może skutkować stratą wiedzy niezbędnej do skutecznej ochrony i zarządzania ekosystemami leśnymi, co jest kluczowe w kontekście współczesnych wyzwań ekologicznych.

Pytanie 23

Jasny, pudrowaty osad grzybni oraz zarodników, zauważalny na liściach, to

A. rdza

B. plamistość liści

C. fuzarioza

D. mączniak prawdziwy

Fuzarioza to grupa chorób roślin wywołanych przez różne gatunki grzybów z rodzaju Fusarium. Objawy fuzariozy często manifestują się jako więdnięcie roślin, zmiana kolorów liści oraz obumieranie części nadziemnych. W przeciwieństwie do mączniaka, fuzarioza nie prowadzi do powstawania mączystego nalotu, lecz raczej do degradacji tkanki roślinnej. Rdza, wywoływana przez grzyby z rodziny Puccinaceae, objawia się charakterystycznymi pomarańczowymi, brązowymi lub czarnymi plamami na liściach, w których znajdują się zarodniki, co również różni się od białego nalotu mączniaka. Plamistość liści jest chorobą objawiającą się występowaniem plam o różnych kształtach i kolorach, ale nie jest to zjawisko związane z białym nalotem grzybni, lecz raczej ze zmianami w tkance roślinnej. Błędne pojęcie może wynikać z mylenia objawów chorób grzybowych oraz ich typów, co jest powszechnym problemem w diagnostyce chorób roślin. Kluczowe jest zrozumienie różnic w objawach oraz mechanizmach działania poszczególnych patogenów, co pozwala na skuteczniejszą ochronę i zarządzanie uprawami. Właściwe diagnozowanie i klasyfikowanie chorób roślin jest niezbędne dla wdrażania adekwatnych działań ochronnych oraz minimalizowania strat w plonach.

Pytanie 24

Aby zwalczyć perz, należy użyć pestycydu z kategorii

A. akarycydów

B. herbicydów

C. repelentów

D. fungicydów

Fungicydy, repelenty i akarycydy to substancje chemiczne, które pełnią różne funkcje w ochronie roślin, ale nie są odpowiednie do zwalczania perzu. Fungicydy są stosowane głównie w celu ochrony roślin przed chorobami grzybowymi. Ich działanie opiera się na zwalczaniu patogenów, które mogą powodować poważne straty w uprawach, ale nie mają wpływu na chwasty, takie jak perz. Zastosowanie fungicydów do walki z chwastami jest nieefektywne i może prowadzić do niepożądanych skutków ubocznych, takich jak rozwój oporności grzybów na te środki. Repelenty, z kolei, to substancje stosowane do odstraszania owadów, a nie do zwalczania roślinnych konkurentów. Ich działanie polega na zniechęcaniu szkodników, co jest zupełnie inną strategią ochrony roślin. Akarycydy są przeznaczone do zwalczania roztoczy, jednak nie mają żadnego wpływu na chwasty. Powszechnym błędem jest mylenie tych grup środków ochrony roślin i stosowanie ich niewłaściwie, co nie tylko prowadzi do nieefektywności, ale także może negatywnie wpływać na zdrowie ekosystemu. Ważne jest zrozumienie, jakie substancje najlepiej odpowiadają na konkretne problemy w uprawach i stosowanie odpowiednich metod ochrony, aby skutecznie zarządzać zarówno chwastami, jak i szkodnikami.

Pytanie 25

Wykonywanie analiz funkcjonalno-przestrzennych ma na celu

A. zapewnienie rozwiązań programowych i przestrzennych dla określonego obszaru

B. ocenę warunków siedliskowych dla roślin

C. przygotowanie zaleceń dotyczących pielęgnacji dla istniejącego drzewostanu

D. zgromadzenie informacji niezbędnych do oceny stanu zdrowotnego drzewostanu

Przeprowadzanie analiz funkcjonalno-przestrzennych jest kluczowym elementem planowania i zarządzania przestrzenią, szczególnie w kontekście rozwoju terenów. Celem tych analiz jest opracowanie rozwiązań, które uwzględniają zarówno aspekty ekologiczne, jak i społeczne otoczenia. Przykładem może być projektowanie infrastruktury miejskiej, gdzie uwzględnia się nie tylko funkcjonalność budynków, ale też ich wpływ na lokalną faunę i florę. W standardach branżowych, takich jak ISO 14001 dotyczących zarządzania środowiskiem, podkreśla się konieczność zintegrowanego podejścia do analizy funkcjonalno-przestrzennej, co pozwala na zminimalizowanie negatywnego wpływu na środowisko. Wiedza z zakresu GIS (Geographic Information Systems) jest również nieoceniona w tym procesie, umożliwiając wizualizację danych przestrzennych i ich analizę, co wspiera podejmowanie świadomych decyzji. W praktyce, wdrożenie takich rozwiązań sprzyja tworzeniu zrównoważonego rozwoju, co jest zgodne z aktualnymi trendami i wymaganiami prawnymi w zakresie ochrony środowiska.

Pytanie 26

Jakie narzędzia są niezbędne do pielęgnacji kwietnika sezonowego?

A. Grabi i łopatki

B. Znacznika oraz grabi

C. Sekatora oraz motyczki

D. Łopatki oraz sekatora

Można byłoby pójść w stronę innych narzędzi, jak znacznik, grabie czy łopatka, ale prawda jest taka, że one nie są wystarczające do ogarnięcia pielęgnacji kwietnika. Znacznik to fajna sprawa do oznaczania miejsc, ale w pielęgnacji roślin to niewiele daje. Grabie, choć świetne do zbierania liści, ograniczają się do porządków, a nie do pracy z samymi roślinami. Łopatka, wiadomo, dobra do sadzenia, ale nie nadaje się do cięcia czy spulchniania gleby wokół roślin. Używanie złych narzędzi może prowadzić do różnych problemów, jak uszkodzenie roślin czy niewłaściwe przygotowanie gleby. Pielęgnacja kwietników wymaga narzędzi, które umożliwią dokładne działania, a sekator i motyczka zdecydowanie są do tego najlepsze. W ogrodnictwie ważne jest, żeby dobrze dobierać narzędzia do zadań, bo to wpływa na wzrost roślin.

Pytanie 27

Jakie gatunki roślin można zalecić do uprawy w gospodarstwie szkółkarskim usytuowanym na glebach wapiennych?

A. Cis pospolity (Taxus baccata), perukowiec podolski (Cotinus coggygria)

B. Brzoza omszona (Betula pubescens), jesion wyniosły (Fraxinus excelsior)

C. Olsza czarna (Alnus glutinosa), wrzos pospolity (Calluna vulgaris)

D. Borówka czarna (Vaccinium myrtillus), buk pospolity (Fagus sylvatica)

Wybór gatunków do uprawy na glebach wapiennych wymaga zrozumienia ich specyfiki oraz wymagań środowiskowych. Borówka czarna (Vaccinium myrtillus) oraz buk pospolity (Fagus sylvatica) nie są zalecane do prowadzenia upraw na glebach wapiennych. Borówka czarna preferuje gleby kwaśne, co sprawia, że jej uprawa na glebach wapiennych prowadzi do obniżonej wydajności oraz gorszej jakości owoców, a w skrajnych przypadkach do obumierania roślin. Buk pospolity również nie jest przystosowany do takich warunków, preferując gleby o pH neutralnym lub lekko kwaśnym. Uprawa tych gatunków w niewłaściwych warunkach nie tylko prowadzi do strat w gospodarstwie, ale także do marnotrawstwa zasobów, co jest niezgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju. Kolejne błędne zestawienia, takie jak brzoza omszona (Betula pubescens) i jesion wyniosły (Fraxinus excelsior), także wskazują na nieodpowiedni wybór, ponieważ brzoza preferuje gleby wilgotne, a jesion wymaga gleb żyznych i o odpowiedniej strukturze. Olsza czarna (Alnus glutinosa) i wrzos pospolity (Calluna vulgaris) są roślinami, które również nie nadają się do uprawy na glebach wapiennych. Olsza czarna rośnie najlepiej w miejscach wilgotnych i podmokłych, podczas gdy wrzos pospolity preferuje gleby kwaśne i wyśmienicie rozwija się w torfowiskach. Wnioskując, nieprzemyślane zestawienia gatunków mogą prowadzić do nieefektywności w uprawie i straty finansowej, a także zniechęcać do zakupu ze strony klientów. Właściwy dobór roślin do specyficznych warunków glebowych jest kluczowy dla sukcesu każdego gospodarstwa szkółkarskiego.

Pytanie 28

Która kategoria roślin nie potrzebuje corocznego cięcia na wiosnę?

A. Róże rabatowe

B. Pnącza

C. Drzewa owocowe

D. Różaneczniki

Drzewa owocowe, pnącza oraz róże rabatowe są roślinami, które zazwyczaj wymagają regularnego cięcia, co jest kluczowe dla ich zdrowia i obfitości kwitnienia. Drzewa owocowe, takie jak jabłonie czy grusze, często wymagają corocznego cięcia w celu usunięcia martwych lub chorych gałęzi oraz poprawienia struktury korony, co sprzyja lepszemu nasłonecznieniu owoców i cyrkulacji powietrza. Brak odpowiedniego cięcia może prowadzić do problemów zdrowotnych roślin oraz obniżenia plonów. Pnącza, takie jak winorośl czy wisteria, również wymagają regularnego cięcia, aby kontrolować ich wzrost oraz zachować estetyczny wygląd. Niezadbanie o te rośliny może prowadzić do przepełnienia i osłabienia struktury ich wzrostu. Z kolei róże rabatowe są znane ze swojej potrzeby cięcia, które ma na celu usunięcie martwych pędów oraz formowanie rośliny, co jest kluczowe dla uzyskania zdrowych i obfitych kwiatów. W przypadku tych roślin, nieprzestrzeganie zasad cięcia może skutkować nie tylko obniżeniem jakości kwitnienia, ale również zwiększoną podatnością na choroby. Dlatego regularne cięcie jest istotnym elementem pielęgnacji tych grup roślin.

Pytanie 29

Co to jest parter wodny?

A. poziom budynku, w którym usytuowany jest basen

B. część ogrodu z nieregularnym systemem zbiorników wodnych

C. część ogrodu z regularnie rozmieszczonymi zbiornikami wodnymi w geometrycznym układzie

D. poziom ogrodu, z którego można podziwiać widok na staw

Parter wodny to kluczowy element projektowania ogrodów, zwłaszcza w kontekście tworzenia estetycznych i funkcjonalnych przestrzeni. Odpowiedź numer 2, definiująca parter wodny jako część ogrodu z regularnym układem geometrycznych zbiorników wodnych, jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do zasad architektury krajobrazu, które podkreślają harmonię i porządek w kompozycji przestrzennej. Regularne układy geometryczne, takie jak prostokątne stawy czy symetryczne fontanny, nie tylko przyciągają wzrok, ale także sprzyjają efektywnemu zarządzaniu wodą, co jest kluczowe dla utrzymania zdrowego ekosystemu w ogrodzie. Przykłady zastosowania parteru wodnego można znaleźć w wielu klasycznych ogrodach, takich jak Ogrody Petersburskie, gdzie woda jest nie tylko elementem dekoracyjnym, ale także wpływa na mikroklimat otoczenia. Dobrze zaprojektowany parter wodny może również pełnić funkcję biotopu dla wielu organizmów wodnych, co wpisuje się w nowoczesne podejścia ekologiczne w architekturze krajobrazu.

Pytanie 30

Rośliny o intensywnych rozgałęzieniach, z cienkimi i łamliwymi pędami, powinny być pakowane na czas transportu

A. w pozycji poziomej w warstwach do skrzyniopalet i transportowane do samochodu-chłodni

B. w układzie pionowym na wózkach z półkami i załadunek do samochodu zakrytego z windą

C. w pozycji pionowej w odkrytym pojeździe

D. w układzie poziomym w warstwach na podłodze odkrytego środka transportu

Transport roślin o delikatnych i kruchych pędach w pozycji poziomej, niezależnie od wybranej opcji, niesie ze sobą wysokie ryzyko uszkodzeń. Gdy rośliny są układane warstwami na podłodze w odkrytym pojeździe, są narażone na działanie niekorzystnych warunków atmosferycznych, takich jak deszcz, wiatr czy silne promieniowanie słoneczne, co może prowadzić do ich osłabienia i obumarcia. Ponadto, w przypadku transportu w pozycji poziomej, rośliny są bardziej podatne na uszkodzenia mechaniczne, ponieważ nie mają odpowiedniego wsparcia, a ich pędy mogą ulegać złamaniom. Odpowiednie praktyki transportowe wymagają, aby rośliny były transportowane w pozycji, która zapewnia ich stabilność. Wybór transportu w odkrytym pojeździe dodatkowo zwiększa ryzyko, ponieważ nie ma ochrony przed czynnikami zewnętrznymi, co jest szczególnie istotne w przypadku roślin o wrażliwych częściach. Standardy branżowe, takie jak ISO 22000, podkreślają znaczenie zabezpieczenia transportowanych towarów, co w przypadku roślin obejmuje utrzymanie ich w odpowiedniej pozycji oraz ochronę przed szkodliwymi warunkami.

Pytanie 31

Zgodnie z "Ustawą o ochronie przyrody" zezwolenie na usunięcie drzew lub krzewów z obszaru wiejskiej nieruchomości wydaje

A. starosta odpowiedniego powiatu

B. wojewoda lub prezydent miasta wojewódzkiego

C. wójt właściwej gminy

D. wojewódzki konserwator zabytków

Nieprawidłowe odpowiedzi, takie jak wojewódzki konserwator zabytków, starosta powiatu czy wojewoda, wskazują na nieporozumienie dotyczące kompetencji w zakresie ochrony przyrody. Wojewódzki konserwator zabytków zajmuje się ochroną zabytków, co nie jest związane z regulacjami dotyczącymi wycinki drzew na terenach wiejskich. Starosta, mimo że ma pewne obowiązki związane z zarządzaniem zasobami naturalnymi, nie ma kompetencji do wydawania zezwoleń na wycinkę drzew, ponieważ ta kwestia znajduje się w gestii gminy. Ponadto, rola wojewody lub prezydenta miasta wojewódzkiego dotyczy bardziej spraw administracyjnych i koordynacyjnych, a nie bezpośredniego nadzoru nad lokalnymi decyzjami dotyczącymi gospodarki leśnej. Typowym błędem myślowym jest mylenie ról różnych organów administracyjnych i przypisywanie im kompetencji, które nie są zgodne z obowiązującymi przepisami. Ważne jest, aby zdawać sobie sprawę, że każde z tych stanowisk pełni inną funkcję, a decyzje dotyczące wycinki drzew powinny być podejmowane lokalnie, z uwzględnieniem specyfiki danego terenu oraz lokalnych regulacji.

Pytanie 32

Do przycinania żywopłotów oraz modelowania krzewów stosuje się

A. areatora

B. wykaszarki z wymienną głowicą na nożyce

C. kosiarki samobieżnej

D. sekatora

Wykaszarka z wymienną głowicą na nożyce to narzędzie idealne do cięcia żywopłotów oraz formowania krzewów. Dzięki zastosowaniu wymiennej głowicy, możliwe jest dostosowanie narzędzia do różnych zadań ogrodniczych. Nożyce do żywopłotów zapewniają precyzyjne cięcie, co jest kluczowe dla zachowania estetyki oraz zdrowia roślin. Użycie wykaszarki zwiększa efektywność pracy, ponieważ pozwala na szybkie i równomierne przycinanie dużych powierzchni. W praktyce, stosowanie tego typu sprzętu może znacząco oszczędzić czas w porównaniu do tradycyjnych metod, jak ręczne przycinanie sekatorem. Ponadto, wykaszarki spełniają normy jakości i bezpieczeństwa, co jest ważne w kontekście profesjonalnych prac ogrodniczych. Warto również dodać, że wykorzystując właściwe akcesoria, można dostosować narzędzie do indywidualnych potrzeb, co jest istotne w kontekście zróżnicowanych typów roślin oraz ich wzrostu.

Pytanie 33

Najlepszym rozwiązaniem do automatycznego nawadniania żywopłotów będzie

A. linie kroplujące

B. mikrozraszacze

C. deszczownie

D. zraszacze wynurzalne

Mikrozraszacze, deszczownie oraz zraszacze wynurzalne to metody nawadniania, które mogą być stosowane w ogrodnictwie, jednak nie są one optymalnym wyborem dla automatycznego nawadniania żywopłotów. Mikrozraszacze, chociaż zapewniają lokalne nawadnianie, mogą prowadzić do nierównomiernego rozkładu wody, co skutkuje nieodpowiednim nawodnieniem niektórych roślin. Dodatkowo, ich działanie jest silnie uzależnione od warunków atmosferycznych, co w przypadku żywopłotów, które często wymagają stałego i kontrolowanego dostępu do wody, może być problematyczne. Z kolei deszczownie, mimo że skutecznie nawilżają dużą powierzchnię, mogą powodować nadmiar wody na liściach i w glebie, co sprzyja rozwojowi chorób grzybowych. Tego rodzaju systemy są również mniej wydajne, jeśli chodzi o wykorzystanie wody, co może prowadzić do niepotrzebnych strat. Zraszacze wynurzalne, które są bardziej zaawansowane technologicznie, mogą być skuteczne w dużych ogrodach, jednak ich instalacja jest bardziej skomplikowana i kosztowna, a także wymaga regularnej konserwacji. Tego typu rozwiązania nie są dostosowane do specyficznych potrzeb żywopłotów, gdzie precyzyjne nawadnianie jest kluczowe. Wybór niewłaściwej metody nawadniania opiera się na niepełnym zrozumieniu zasad działania tych systemów oraz ich wpływu na rośliny, co może prowadzić do nieefektywności i trudności w utrzymaniu zdrowego stanu żywopłotów.

Pytanie 34

Która z podanych roślin nie jest rekomendowana do uprawy polowej w gospodarstwach znajdujących się w północno-wschodniej Polsce?

A. Sosny

B. Magnolii

C. Klonu

D. Żywotnika

Klon, żywotnik i sosna to rośliny, które mają większą tolerancję na trudne warunki klimatyczne, typowe dla północno-wschodniej Polski. Klon, zwłaszcza klon zwyczajny, jest drzewem o dużej odporności na niskie temperatury oraz różnorodne typy glebowe, a jego liście w pełni sezonu wegetacyjnego przyczyniają się do poprawy jakości gleby poprzez zwiększenie jej żyzności. Żywotnik, znany również jako tuja, to roślina iglasta, która dobrze znosi zmienne warunki pogodowe i często jest wykorzystywana do żywopłotów, co czyni go praktycznym wyborem w warunkach ogrodowych. Sosna, z kolei, jest jednym z najpopularniejszych gatunków drzew w Polsce, ze względu na swoją odporność na zanieczyszczenia oraz zdolność do wzrostu na ubogich glebach. Wybierając te rośliny do uprawy w północno-wschodniej części Polski, można zapewnić sobie lepsze efekty wizualne oraz większą trwałość nasadzeń. Warto jednak zwrócić uwagę na lokalne warunki glebowe oraz klimatyczne, aby uniknąć błędów w doborze roślin, które mogą prowadzić do ich słabej kondycji lub obumierania. Słabe zrozumienie specyfiki lokalnego klimatu oraz wymagań poszczególnych gatunków roślin może skutkować nietrafionymi decyzjami, co w dłuższej perspektywie może prowadzić do strat finansowych i czasowych.

Pytanie 35

Pracownik przeprowadzając zabieg ochrony roślin w szklarni powinien być wyposażony w odzież roboczą oraz

A. kask i rękawice ochronne

B. fartuch ochronny i skórzane obuwie

C. gumowe rękawice i maskę ochronną

D. kask i buty gumowe

Odpowiedź "gumowe rękawice i maskę ochronną" jest właściwa, ponieważ przy wykonywaniu zabiegów ochrony roślin w szklarni, robotnik jest narażony na kontakt z substancjami chemicznymi, takimi jak pestycydy czy fungicydy. Gumowe rękawice zapewniają ochronę dłoni przed substancjami chemicznymi, minimalizując ryzyko ich wchłonięcia przez skórę. Ponadto, stosowanie maski ochronnej jest kluczowe dla ochrony dróg oddechowych przed wdychaniem szkodliwych oparów i pyłów, które mogą być obecne w powietrzu w trakcie aplikacji środków ochrony roślin. Zgodnie z normami BHP oraz standardami ochrony zdrowia, stosowanie odpowiednich środków ochrony indywidualnej (ŚOI) jest obowiązkowe w pracy z substancjami chemicznymi. Przykładem mogą być zalecenia zawarte w regulacjach krajowych i unijnych dotyczących stosowania agrochemikaliów, które podkreślają konieczność zapewnienia bezpieczeństwa pracownikom podczas wykonywania zabiegów w szklarni.

Pytanie 36

Jakie wymagania muszą spełniać drzewa przeznaczone do sadzenia?

A. Właściwie rozwinięte pąki liściowe oraz korzenie boczne

B. Właściwie ukształtowany pokrój oraz system korzeniowy

C. Właściwie uformowany pień oraz korzeń główny

D. Właściwie wykształcone pędy i pąki kwiatowe

Prawidłowo uformowany pokrój i system korzeniowy są kluczowymi elementami, które decydują o dalszym wzroście oraz zdrowiu drzew. Pokrój drzewa powinien być harmonijny i odpowiednio zbalansowany, co pozwala na efektywną fotosyntezę oraz stabilność w warunkach wiatrowych. System korzeniowy, z kolei, odpowiada za pobieranie wody oraz składników odżywczych z gleby, a także za stabilizację drzewa w podłożu. Zgodnie z dobrymi praktykami sadowniczymi, drzewa powinny być sadzone w odpowiednich warunkach glebowych oraz mieć korzenie w pełni rozwinięte, co pozwala im lepiej przystosować się do nowego środowiska. Dobrze rozwinięty system korzeniowy umożliwia drzewom radzenie sobie w trudnych warunkach, takich jak susza czy nadmierna wilgotność. Przykładem praktycznym może być sadzenie drzew owocowych, które wymagają odpowiedniego pokroju, aby umożliwić łatwiejsze zbieranie plonów oraz zapewnić optymalne warunki do owocowania. Dlatego, przy wyborze drzew do sadzenia, szczególną uwagę należy zwrócić na ich pokrój i system korzeniowy.

Pytanie 37

Jakie gatunki roślin można zalecić do stworzenia nieformowanego żywopłotu, który kwitnie na biało?

A. Bukszpan wieczniezielony (Buxus sempervirens), forsycja pośrednia (Forsythia x intermedia)

B. Wawrzynek wilczełyko (Daphne mezereum), złotlin chiński (Kerria japonica)

C. Cis pospolity (Taxus baccata), berberys Thunberga (Berberis thunbergii)

D. Hortensja bukietowa (Hydrangea paniculata), tawuła van Houtte'a (Spiraea x vanhouttei)

Wawrzynek wilczełyko i złotlin chiński to raczej nie najlepszy pomysł na żywopłot, który ma kwitnąć na biało. Wawrzynek kwitnie na wiosnę, ale jego białe kwiaty są dosyć malutkie i nie wyglądają zbyt efektownie w grupie. Chyba lepiej czuje się w naturalnych miejscach, jak lasy, a w żywopłocie może być mu ciężko. Złotlin chiński też odpada, bo kwitnie na żółto, a to już nie pasuje do białego żywopłotu. No i bukszpan, mimo że ładnie wygląda z gęstym pokrojem, to jego kwiaty są takie niepozorne i niezbyt spektakularne. Forsycja również nie jest tym, czego szukasz, bo ma tylko intensywnie żółte kwiaty i jeszcze rośnie dosyć szeroko. Wydaje mi się, że przy wyborze roślin do żywopłotu warto zwrócić uwagę na ich wygląd, kiedy kwitną i jakie mają wymagania. To naprawdę ważne dla sukcesu w ogrodnictwie.

Pytanie 38

Zaleca się, aby cięcie formujące krzewów, których kwiaty pojawiają się z pąków utworzonych w okresie wegetacyjnym przed kwitnieniem, było przeprowadzane

A. bezpośrednio po zakończeniu kwitnienia

B. w trakcie kwitnienia

C. bezpośrednio przed rozpoczęciem kwitnienia

D. pod koniec okresu wegetacji

Cięcie formujące krzewów, które kwitną na pędach z pąków uformowanych w ubiegłym roku, jest kluczowym elementem dbania o zdrowie i estetykę ogrodu. Odpowiedź sugerująca wykonanie cięcia pod koniec okresu wegetacji jest nieadekwatna, gdyż prowadzi do osłabienia rośliny, która na ten czas powinna skupić się na akumulacji energii przed zimą. Przeprowadzanie cięcia w tym okresie może również skutkować usunięciem pędów, które są kluczowe dla przyszłorocznego kwitnienia. Z kolei cięcie bezpośrednio przed rozpoczęciem kwitnienia może naruszyć struktury pędów, na których osadzone są pąki, co nie tylko zmniejsza ilość kwiatów, ale także osłabia roślinę w kluczowym momencie jej cyklu wegetacyjnego. Odpowiedź wskazująca na cięcie w trakcie kwitnienia jest całkowicie błędna, ponieważ w tym czasie roślina intensywnie produkuje kwiaty i każda interwencja mogłaby prowadzić do ich uszkodzenia. Należy unikać sytuacji, w której cięcie może spowodować stres rośliny; cięcie w niewłaściwych momentach prowadzi do typowych błędów myślowych, takich jak mylenie faz wzrostu i kwitnienia oraz ignorowanie naturalnych cykli roślin. Właściwe cięcie powinno być zgodne z najlepszymi praktykami ogrodniczymi, co zapewnia zdrowy rozwój krzewów i obfite kwitnienie w przyszłych sezonach.

Pytanie 39

Do grupy roślin drzewiastych nie wliczamy takich gatunków jak:

A. surmia, złotlin chiński, glediczia trójcieniowa

B. jaśminowiec wonny, trzmielina Fortune'a, barwinek pospolity

C. hortensja ogrodowa, irga pozioma, wrzos pospolity

D. parzydło leśne, zawilec gajowy, smagliczka skalna

To nie to, co trzeba. Surmia, złotlin chiński i glediczja trójcieniowa to typowe rośliny drzewiaste, więc wybrałeś błędnie. Surmia to solidne drzewo z dużymi liśćmi i ładnymi kwiatami. Złotlin chiński to krzew, który może wyrosnąć na drzewo i pięknie kwitnie wiosną. A glediczja trójcieniowa to drzewo z wyjątkowymi liśćmi, popularne w miastach, bo dobrze znosi zanieczyszczenia. Wydaje mi się, że ludzie często mylą drzewa z zielonymi roślinami, bo nie zawsze znają te różnice. Wiedza o tym, jakie rośliny są drzewiaste, a jakie nie, jest super ważna, szczególnie w naukach przyrodniczych i ogrodnictwie. Rośliny drzewiaste wpływają na bioróżnorodność, a ich obecność w krajobrazie jest istotna dla środowiska.

Pytanie 40

Różaneczniki oraz azalie powinny być sadzone w podłożu o pH

A. lekko kwasowym

B. kwasowym

C. zasadowym

D. neutralnym

Rośliny, takie jak różaneczniki i azalie, wymagają specyficznych warunków glebowych, które różnią się od standardowych wymagań dla większości roślin ogrodowych. Odpowiedzi sugerujące odczyn obojętny, zasadowy lub lekko kwaśny są błędne, ponieważ te rośliny preferują gleby wyraźnie kwaśne. Gleby o odczynie obojętnym (pH 6-7) nie dostarczają odpowiednich warunków dla ich wzrostu, ponieważ wiele niezbędnych składników odżywczych, takich jak żelazo, staje się mniej dostępnych w takich warunkach. Z kolei gleby zasadowe (pH powyżej 7) są wręcz szkodliwe dla tych roślin, prowadząc do chloroz, czyli żółknięcia liści z powodu niedoboru mikroelementów. Lekko kwaśne gleby mogą być nieco lepsze, ale nadal nie osiągają optymalnego zakresu pH, co ogranicza rozwój i kwitnienie tych atrakcyjnych roślin. Przy sadzeniu różaneczników i azalii istotne jest także, aby unikać powszechnych błędów, takich jak sadzenie w niewłaściwych warunkach glebowych oraz niewłaściwe nawożenie, co może prowadzić do uszkodzenia korzeni i śmierci roślin. Dlatego bardzo ważne jest, aby zrozumieć specyfikę tych roślin i dostarczyć im warunki odpowiadające ich naturalnemu środowisku.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej