Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik farmaceutyczny
  • Kwalifikacja: MED.09 - Sporządzanie i wytwarzanie produktów leczniczych oraz prowadzenie obrotu produktami leczniczymi, wyrobami medycznymi, suplementami diety i środkami spożywczymi specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz innymi produktami dopuszczonymi do obrotu w aptece
  • Data rozpoczęcia: 15 kwietnia 2025 02:20
  • Data zakończenia: 15 kwietnia 2025 02:30

Egzamin zdany!

Wynik: 25/40 punktów (62,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Spis leków objętych refundacją nie zawiera danych dotyczących

A. wysokości limitu dofinansowania
B. kosztów wytworzenia leku
C. ceny sprzedaży detalicznej
D. zakresu wskazań objętych dofinansowaniem
Wykaz refundowanych leków obejmuje różnorodne informacje istotne dla pacjentów oraz pracowników służby zdrowia, w tym wysokości limitów finansowania i ceny detaliczne. Wysokość limitu finansowania to maksymalna kwota, którą NFZ jest skłonny pokryć w przypadku refundacji leku. Informacja ta jest niezbędna, aby pacjenci mogli zrozumieć, jakie koszty będą musieli pokryć z własnej kieszeni. Ceny detaliczne z kolei wskazują, ile pacjent ma zapłacić za lek w aptece i są kluczowe dla oceny dostępności terapeutycznej. Zakres wskazań objętych refundacją również znajduje się w wykazie, co pozwala lekarzom na właściwe przepisywanie leków zgodnie z ich wskazaniami. Dlatego odpowiedzi dotyczące wysokości limitu finansowania, ceny detalicznej i zakresu wskazań są błędne, ponieważ te informacje są integralną częścią wykazu refundowanych leków. Typowym błędem myślowym tutaj jest mylenie informacji o kosztach producenta z informacjami, które są istotne dla pacjentów i systemu zdrowotnego. Koszty producenta mogą wpływać na cenę leku, ale nie są uwzględniane w wykazie, ponieważ nie mają bezpośredniego znaczenia dla pacjentów i lekarzy, którzy korzystają z wykazu w codziennej praktyce. Właściwe zrozumienie struktury wykazu refundowanych leków jest kluczowe dla oceny ich dostępności i zrozumienia zasad refundacji.

Pytanie 2

Jakim odpowiednikiem leku przeciwhistaminowego ketotifen jest?

A. Cromosol
B. Zaditen
C. Salbutamol
D. Claritine
Cromosol to lek stosowany w leczeniu astmy, jednak jego działanie opiera się na innym mechanizmie, ponieważ jest to preparat zawierający kromoglikan sodu, który działa jako stabilizator błon komórkowych i zapobiega uwalnianiu histaminy. Dlatego nie może być uznany za odpowiednik ketotifenu, który ma konkretne działanie przeciwhistaminowe. Salbutamol to lek rozszerzający oskrzela, należący do grupy beta-agonistów, stosowany w doraźnym leczeniu skurczów oskrzeli, a nie w leczeniu przyczyn alergii. Claritine, z kolei, jest lekiem przeciwhistaminowym, ale zawiera inny składnik aktywny (loratadynę), który ma inny profil działania oraz zastosowania kliniczne. Stąd wybór niewłaściwej odpowiedzi może być skutkiem mylenia różnych klas leków i ich mechanizmów działania. Właściwe zrozumienie różnic między lekami przeciwhistaminowymi, stabilizatorami błon komórkowych oraz lekami bronchodilatacyjnymi jest kluczowe dla skutecznego leczenia alergii i astmy. Często zdarza się, że osoby mylą te klasy leków, co prowadzi do błędnych wniosków dotyczących ich zastosowania oraz działania. Ostatecznie dobór odpowiedniego leku powinien opierać się na zrozumieniu ich mechanizmów działania oraz celów terapeutycznych, co jest fundamentalne dla skutecznego leczenia pacjentów z chorobami alergicznymi.

Pytanie 3

W jakim urządzeniu przeprowadza się proces sterylizacji?

A. streptomycyny
B. ciekłej parafiny
C. tlenku cynku
D. roztworu glukozy w wodzie
Wodny roztwór glukozy jest substancją, która może być używana w autoklawie do sterylizacji. Proces ten polega na eksponowaniu materiałów lub roztworów na wysoką temperaturę oraz ciśnienie, co efektywnie eliminuje mikroorganizmy, w tym bakterie i wirusy. W przypadku wodnego roztworu glukozy, stosuje się go w laboratoriach biologicznych i medycznych, gdzie wymagane jest uzyskanie czystych kultur komórkowych lub preparatów do dalszych badań. Sterylizacja w autoklawie jest zgodna z wytycznymi standardu ISO 17665, który dotyczy procesów sterylizacji produktów medycznych. Przykładem zastosowania autoklawu do sterylizacji wodnego roztworu glukozy może być przygotowanie podłoży hodowlanych w mikrobiologii, gdzie kluczowe jest, aby eliminować wszystkie formy życia mikrobiologicznego, aby uzyskać wiarygodne wyniki eksperymentów.

Pytanie 4

Jaką metodą bada się obecność endotoksyn bakteryjnych w lekach stosowanych pozajelitowo?

A. za pomocą posiewu na podłożu tioglikolanowym
B. przy użyciu sączków membranowych
C. poprzez hodowlę komórek wskaźnikowych
D. z wykorzystaniem lizatu amebocytów skrzypłocza
Badanie obecności endotoksyn bakteryjnych w lekach pozajelitowych jest kluczowym aspektem zapewnienia ich bezpieczeństwa, a metoda wykorzystująca lizaty amebocytów skrzypłocza (Limulus polyphemus) jest najbardziej uznawana i standardowa w tej dziedzinie. Lizaty te reagują na endotoksyny, co pozwala na ich szybkie i skuteczne wykrycie. Metoda ta, znana jako test LAL (Limulus Amebocyte Lysate), jest szeroko stosowana w przemyśle farmaceutycznym oraz w badaniach naukowych, jako alternatywa dla tradycyjnych metod hodowlanych, które mogą być czasochłonne i nie zawsze wiarygodne. Przykładem zastosowania testu LAL jest kontrola jakości leków infuzyjnych, gdzie obecność endotoksyn może prowadzić do poważnych reakcji u pacjentów. Standardy takie jak USP (United States Pharmacopeia) i EP (European Pharmacopoeia) zalecają stosowanie testu LAL jako metody referencyjnej, co potwierdza jego wiarygodność i znaczenie w praktykach jakościowych.

Pytanie 5

Jakie jest przeciwwskazanie do zastosowania benzodiazepin w roli środków nasennych?

A. stres emocjonalny, szczególnie w kontekście nerwic
B. choroba wrzodowa żołądka oraz dwunastnicy
C. ryzyko uzależnienia lub posiadane uzależnienie
D. padaczka oraz stany padaczkowe
Benzodiazepiny są powszechnie stosowane w terapii zaburzeń snu, jednak ich stosowanie wiąże się z ryzykiem uzależnienia, co czyni je nieodpowiednimi dla pacjentów z historią uzależnień lub znacznych skłonności do uzależnień. Uzależnienie od benzodiazepin może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych, w tym do zaburzeń psychicznych oraz somatycznych. W praktyce klinicznej zaleca się stosowanie benzodiazepin tylko w krótkoterminowym leczeniu bezsenności, a ich użycie powinno być ściśle monitorowane przez specjalistów. W przypadku pacjentów z ryzykiem uzależnienia, alternatywne metody leczenia, takie jak terapie poznawczo-behawioralne, mogą być bardziej odpowiednie. Ponadto, wytyczne dotyczące farmakoterapii zalecają ostrożność przy przepisywaniu benzodiazepin, co podkreśla znaczenie oceny ryzyka i korzyści w każdym przypadku.

Pytanie 6

Co należy zrobić z lekiem z wykazu B, który znajduje się w aptece i ma termin ważności kończący się 30.11.2013, w dniu 01.12.2013?

A. Przekazać do utylizacji
B. Przekazać do organu nadzoru farmaceutycznego
C. Odesłać do producenta
D. Odesłać do hurtowni
Fajnie, że wiesz, jak ważne jest przekazywanie leków do utylizacji. Jak masz lek, który skończył ważność, to powinieneś się nim zająć przed upływem terminu. Utylizacja takich leków to istotna sprawa, bo nie tylko dbamy o zdrowie pacjentów, ale też o środowisko. Jak apteki i placówki medyczne nie mają odpowiednich procedur, to mogą sporo namieszać. W praktyce to powinno wyglądać tak, że leki, które nie nadają się do użycia, pakowane są w dobre pojemniki, a transport do utylizacji musi być zgodny z normami. Trzeba pamiętać o przepisach, zarówno krajowych, jak i unijnych, które mówią, jak powinno się postępować z takimi odpadami medycznymi. To naprawdę ważne, żebyśmy wszyscy byli tego świadomi.

Pytanie 7

Kiedy adres pacjenta zapisany na recepcie jest nieczytelny, technik farmaceutyczny powinien

A. odmówić wykonania recepty
B. odesłać pacjenta do lekarza w celu poprawnego zapisania adresu
C. zrealizować receptę bez uwzględnienia zniżki refundacyjnej
D. na odwrocie recepty wpisać czytelnie adres
Odmowa realizacji recepty z powodu nieczytelnego adresu pacjenta jest krokiem, który może wzbudzić wiele kontrowersji i prowadzić do negatywnych skutków dla pacjenta. Przede wszystkim, każdy przypadek nieczytelnej recepty powinien być traktowany indywidualnie, z uwzględnieniem potrzeby pacjenta oraz kontekstu klinicznego. Odesłanie pacjenta do lekarza w celu poprawienia adresu także może wydawać się rozsądnym rozwiązaniem, jednak w praktyce może prowadzić do zbędnych opóźnień w dostępie do leków, co w niektórych sytuacjach może zagrażać zdrowiu pacjenta. Realizacja recepty bez zniżki refundacyjnej nie jest optymalnym rozwiązaniem, ponieważ nie rozwiązuje problemu nieczytelności adresu, a jedynie wpływa na koszty dla pacjenta. Technicy farmaceutyczni powinni pamiętać, że ich rola nie polega jedynie na mechanicznej realizacji recept, ale także na zapewnieniu bezpieczeństwa pacjentów. Właściwe podejście powinno skupiać się na poszukiwaniu rozwiązań, które nie tylko spełniają wymogi prawne, ale także wychodzą naprzeciw potrzebom pacjentów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w farmacji.

Pytanie 8

Zawartość jonów Ca<sup>2+</sup> w próbce wyznaczono metodą miareczkowania kompleksometrycznego przy użyciu roztworu EDTA o znanym stężeniu. Do zmiareczkowania próbki o objętości 20 mL zastosowano 15 mL roztworu EDTA o stężeniu 0,020 mol/L. Jakie jest stężenie jonów Ca<sup>2+</sup> w analizowanej próbce, jeśli reagujące substancje występują w stosunku równomolowym?

A. 0,200 mol/L
B. 0,015 mol/L
C. 0,030 mol/L
D. 0,020 mol/L
Podczas analizy stężenia jonów Ca<sup>2+</sup> w próbce, istotne jest zrozumienie zasad miareczkowania i stechiometrii reakcji chemicznych. Wiele z błędnych odpowiedzi wynika z nieprawidłowego zastosowania wzorów lub nieprawidłowego zrozumienia relacji między ilościami reagentów. Na przykład, wybierając stężenie 0,200 mol/L, można sądzić, że obliczenia opierają się na błędnym założeniu, że zużycie 15 mL EDTA oznacza więcej reagentu w próbce, co jest niezgodne z zasadą równomolowej reakcji. Inne niepoprawne odpowiedzi, takie jak 0,030 mol/L i 0,020 mol/L, mogą wynikać z obliczenia stężenia na podstawie całkowitego zużycia EDTA bez uwzględnienia objętości próbki, co prowadzi do zafałszowania wyników. Stężenie powinno być obliczane na podstawie ilości moli jonów podzielonych przez objętość próbki w litrach, co jest kluczowym krokiem w każdym eksperymencie chemicznym. Ważne jest, aby pamiętać, że stechiometria reakcji jest kluczowa w miareczkowaniu, a błędy w tej dziedzinie mogą prowadzić do poważnych nieścisłości w wynikach analizy. Zrozumienie tych zasad jest niezbędne do uzyskania wiarygodnych danych w chemii analitycznej.

Pytanie 9

Jakie nieodwracalne zjawisko występuje podczas przechowywania emulsji o/w?

A. koalescencja
B. zjawisko śmietankowania
C. flokulacja
D. wysolenie
Emulsje są układami, w których jedna ciecz jest rozproszona w drugiej, a procesy destabilizacji tych układów są kluczowe dla zrozumienia ich zachowań. Śmietankowanie odnosi się do tendencji kropli oleju do gromadzenia się na powierzchni emulsji, co niekoniecznie prowadzi do trwałej destabilizacji, a raczej do ich rozwarstwienia w wyniku różnicy gęstości. Flokulacja, natomiast, polega na agregacji cząsteczek drobnych, co prowadzi do ich większej wielkości, ale niekoniecznie oznacza nieodwracalny proces destabilizacji, ponieważ flokulaty mogą powrócić do stanu rozproszonego. Wysolenie to zjawisko, w którym sól wpływa na stabilność emulsji, ale nie jest to proces, który zachodzi wyłącznie w emulsjach o/w. Kluczowym błędem myślowym jest mylenie tych zjawisk z koalescencją, która jest procesem nieodwracalnym, prowadzącym do trwałej destabilizacji emulsji. Zrozumienie różnic między tymi procesami jest istotne dla skutecznego zarządzania jakością produktów emulsjowych w różnych branżach, gdzie stabilność emulsji jest kluczowa dla zachowania ich właściwości.

Pytanie 10

Zgodnie z obowiązującymi regulacjami, farmaceuta nie powinien przygotowywać leku recepturowego, który zawiera

A. sodowy fenobarbital
B. chlorowodorek efedryny
C. kodeiny fosforan
D. chlorowodorek papaweryny
Wybór efedryny chlorowodorku, fenobarbitalu sodowego lub papaweryny chlorowodorek jako składników leków recepturowych, które mogą być sporządzane przez technika farmaceutycznego, opiera się na mylnym założeniu, że są one mniej ryzykowne od kodeiny. Efedryna, na przykład, jest stosowana w leczeniu astmy i działa jako środek rozszerzający oskrzela, ale również ma potencjał do nadużywania, co sprawia, że jej stosowanie powinno być ściśle kontrolowane. Fenobarbital sodowy, z drugiej strony, jest lekiem stosowanym w leczeniu padaczki i zaburzeń snu, jednak również posiada zdolność do wywoływania uzależnienia, co podkreśla potrzebę ostrożności w jego użyciu. Papaweryna chlorowodorek, jako środek rozkurczowy, jest używana w terapii schorzeń związanych z napięciem mięśni gładkich, ale jej sporządzanie również powinno odbywać się zgodnie z wytycznymi. Kluczowym problemem związanym z tymi odpowiedziami jest zrozumienie, że w przypadku substancji o potencjalnych działaniach uzależniających, obowiązują szczególne przepisy, które mają na celu ochronę pacjentów. Warto również zauważyć, że technik farmaceutyczny powinien być dobrze przeszkolony i znać granice swoich kompetencji, aby nie naruszyć prawa i nie zagrażać zdrowiu pacjentów. W związku z tym, odpowiedzi te są niepoprawne, ponieważ lek recepturowy zawierający kodeinę wymaga szczególnej uwagi i nadzoru ze strony wykwalifikowanego farmaceuty.

Pytanie 11

Jakie są objawy niedoboru cholekaciferolu?

A. zwyrodnienie mięśni
B. zwiększona krzepliwość
C. krzywica u dzieci oraz rozmiękanie kości u dorosłych
D. ślepota zmierzchowa
Cholekalcyferol, znany jako witamina D3, odgrywa kluczową rolę w metabolizmie wapnia i fosforu, co jest niezbędne dla utrzymania zdrowych kości. Niedobór tej witaminy prowadzi do poważnych zaburzeń w mineralizacji kości. U dzieci może to skutkować krzywicą, schorzeniem objawiającym się deformacjami kości, bólem oraz osłabieniem mięśni. U dorosłych niedobór cholekalcyferolu przyczynia się do osteomalacji, czyli rozmiękania kości, co może prowadzić do zwiększonego ryzyka złamań. Praktyczne zalecenia dotyczące zapobiegania niedoborom obejmują zwiększenie ekspozycji na słońce, spożywanie produktów bogatych w witaminę D oraz suplementację, zwłaszcza w grupach wysokiego ryzyka, takich jak osoby starsze czy te z ograniczonym dostępem do światła słonecznego. Utrzymanie odpowiedniego poziomu witaminy D w organizmie jest zgodne z zaleceniami Światowej Organizacji Zdrowia, która podkreśla znaczenie tej witaminy dla zdrowia publicznego.

Pytanie 12

Zgodnie z wytycznymi Farmakopei, zalecaną metodą uzyskiwania substancji leczniczych z Althaeae radix jest

A. maceratio
B. percolatio
C. przygotowanie infusum
D. przygotowanie decoctum
Maceracja, czyli maceratio, to fajna metoda, która polega na moczeniu surowca w zimnej lub letniej wodzie przez dłuższy czas. Dzięki temu można wydobyć z niego wartościowe składniki, a przy tym uniknąć wysokiej temperatury. W przypadku korzenia ślazu, czyli Althaeae radix, ta metoda jest wręcz polecana. Wiesz czemu? Ponieważ pomaga zachować wrażliwe składniki, takie jak polisacharydy, które mają właściwości łagodzące. Także dzięki maceracji otrzymujemy ekstrakt, który ma dużo aktywnych substancji, co jest bardzo ważne w farmakoterapii, zwłaszcza przy leczeniu schorzeń oddechowych. A co najlepsze, ta metoda jest zgodna z wytycznymi Farmakopei, które potwierdzają, że jest skuteczna i bezpieczna. Macerację można wykorzystać na przykład przy robieniu syropów czy nalewek, gdzie ważne jest, żeby zachować jak najwyższą jakość składników aktywnych. Więc ogólnie, maceracja to super technika, która naprawdę odpowiada na potrzeby pacjentów.

Pytanie 13

Na recepcie, dla Zasłużonego Dawcy Przeszczepu, w miejscu oznaczonym dodatkowymi uprawnieniami znajduje się symbol

A. IB
B. ZK
C. IW
D. PO
Symbol ZK oznacza Zasłużonego Dawcę Przeszczepu, co jest istotnym elementem na recepcie. Osoby, które oddały narządy do transplantacji, mogą korzystać z dodatkowych uprawnień zdrowotnych, co powinno być wyraźnie zaznaczone na recepcie. Stosowanie symbolu ZK nie tylko ułatwia identyfikację pacjentów z tym statusem, ale także gwarantuje im dostęp do odpowiednich świadczeń zdrowotnych. Na przykład, Zasłużeni Dawcy Przeszczepu mogą mieć prawo do zniżek na leki lub inne usługi medyczne. W praktyce, przy przepisywaniu leków, lekarze muszą być świadomi tych uprawnień, aby zapewnić pacjentom wsparcie, które im przysługuje. Należy również pamiętać, że znajomość i stosowanie tych symboli jest zgodne z dobrymi praktykami w systemie opieki zdrowotnej, co ma na celu poprawę jakości usług oraz podniesienie standardów opieki nad pacjentami.

Pytanie 14

Jakie są zasady i normy dotyczące przechowywania próbek archiwalnych przez wytwórcę?

A. Prawie farmaceutycznym - Dobra Praktyka Wytwarzania GMP
B. Farmakopei Europejskiej
C. Farmakopei Polskiej VI
D. Urzędowym Wykazie Produktów Leczniczych Dopuszczonych do Obrotu na Terenie RP
Odpowiedzi, które wskazują na inne źródła regulacyjne, nie są odpowiednie w kontekście przechowywania próbek archiwalnych. Farmakopea Europejska, choć istotna w zakresie standardów jakości leków, nie dostarcza szczegółowych wytycznych dotyczących praktyk archiwizacyjnych, a jej głównym celem jest określenie specyfikacji produktów leczniczych oraz metod ich badania. Urzędowy Wykaz Produktów Leczniczych Dopuszczonych do Obrotu na Terenie RP to dokument, który służy do identyfikacji produktów leczniczych dostępnych na rynku, ale nie zawiera zasad dotyczących ich przechowywania. Z kolei Farmakopea Polska VI jest także skupiona na specyfikacjach i metodach badawczych, nie oferując jednak szczegółowych wytycznych odnośnie do archiwizacji próbek. Typowym błędem jest zakładanie, że wszystkie regulacje dotyczące farmacji obejmują te same aspekty, co może prowadzić do nieporozumień dotyczących odpowiednich praktyk w zakresie przechowywania. W rzeczywistości, Dobre Praktyki Wytwarzania są jedynym kompleksowym zestawem zasad, który szczegółowo opisuje procesy związane z utrzymywaniem jakości i bezpieczeństwa leków oraz ich próbek. Zrozumienie, że różne regulacje mają różne zastosowania, jest kluczowe dla właściwego podejścia do kwestii jakości w branży farmaceutycznej.

Pytanie 15

Nie powinno się wysypywać proszków zawierających substancje do kapsułek skrobiowych

A. higroskopijne
B. neutralne
C. silnie działające
D. kolorowe
Odpowiedź 'higroskopijne' jest prawidłowa, ponieważ substancje higroskopijne mają zdolność do pochłaniania wilgoci z otoczenia. W przypadku kapsułek skrobiowych, które są stosowane w farmacji i suplementacji diety, nieodpowiednie jest rozsypywanie proszków higroskopijnych, ponieważ mogą one prowadzić do zmiany właściwości kapsułek, ich rozpuszczalności oraz biodostępności substancji czynnej. Na przykład, jeśli kapsułki są wypełnione proszkiem higroskopijnym, mogą one wchłonąć wilgoć, co skutkuje niepożądanym zamoczeniem zawartości, a tym samym zmniejszeniem ich skuteczności. Standardy branżowe, takie jak te określone w Farmakopei, zalecają unikanie używania substancji, które mogą wpływać na stabilność i integralność form farmaceutycznych. W praktyce, wytwórcy suplementów diety i leków muszą dokładnie dobierać substancje wypełniające, aby zapewnić wysoką jakość i bezpieczeństwo swoich produktów.

Pytanie 16

Błędna kalibracja wagi może być przyczyną pomyłki

A. przypadkowego
B. metodycznego
C. grubego
D. systematycznego
Błędy grube, metodologiczne i przypadkowe nie są skutkiem nieprawidłowej kalibracji wagi w taki sposób, jak błędy systematyczne. Błąd gruby, na przykład, pojawia się wskutek pojedynczych, ekstremalnych pomiarów, które mogą być wynikiem ludzkiej pomyłki lub awarii sprzętu. W przeciwieństwie do błędów systematycznych, które mają stały charakter, błędy grube są sporadyczne i mogą być łatwo zidentyfikowane i pominięte w analizie wyników. Błąd metodologiczny odnosi się do sytuacji, w których proces pomiarowy jest przeprowadzany w sposób niewłaściwy, na przykład przez nieodpowiednią technikę ważenia, co może prowadzić do nieprawidłowych wyników, ale nie jest bezpośrednio związane z kalibracją samego sprzętu. Z kolei błędy przypadkowe są wynikiem nieprzewidywalnych fluktuacji i są z natury losowe, co odróżnia je od błędów systematycznych, które są powtarzalne i zdefiniowane przez stałe odchylenie od wartości prawdziwej. W praktyce, zrozumienie różnicy między tymi rodzajami błędów jest kluczowe dla prowadzenia rzetelnych badań i zapewnienia jakości w pomiarach, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie metrologii.

Pytanie 17

Która z poniższych czynności nie jest przeprowadzana za każdym razem podczas uruchamiania wagi elektronicznej?

A. Kalibracja
B. Sprawdzenie wypoziomowania
C. Legalizacja
D. Ręczne zerowanie
Legalizacja wagi elektronicznej jest procesem, który ma na celu zapewnienie, że urządzenie spełnia określone normy prawne i techniczne. Legalizacja jest procesem przeprowadzanym okresowo, zazwyczaj co kilka lat, i nie jest wymagane przy każdym uruchomieniu wagi. Przykładem może być legalizacja wagi w momencie zakupu czy po przeprowadzeniu istotnych zmian w jej konstrukcji. W praktyce, użytkownicy powinni skupić się na kalibracji i zerowaniu wagi przed każdym użyciem, co zapewnia precyzyjne pomiary. Kalibracja polega na dostosowaniu wskazań wagi do znanych wartości mas, co jest kluczowe dla utrzymania dokładności pomiarów. Zerowanie natomiast odnosi się do ustawienia wagi na wartość zerową przed pomiarem, co jest szczególnie istotne w przypadku pomiarów, gdzie nie ma dodatkowego obciążenia. Warto również zaznaczyć, że normy ISO oraz regulacje metrologiczne kładą duży nacisk na regularne przeprowadzanie legalizacji, co pomaga w utrzymaniu wysokich standardów jakości i bezpieczeństwa w pomiarach.

Pytanie 18

Sprzęt, w którym materiały wykorzystywane w wytwarzaniu lekarstw są poddawane działaniu wysokiej temperatury pod zwiększonym ciśnieniem w atmosferze nasyconej parą wodną, to

A. kąpiel wodna
B. sterylizator powietrzny
C. autoklaw
D. aparatura destylacyjna
Analizując pozostałe odpowiedzi, można zauważyć, że żadna z nich nie spełnia kryteriów, które definiują działanie autoklawu. Łaźnia wodna, jako urządzenie do podgrzewania substancji w wodzie, nie jest w stanie osiągnąć odpowiedniego ciśnienia ani wysokiej temperatury, co czyni ją niewystarczającą do sterylizacji. Choć może być przydatna w procesach laboratoryjnych, jej zastosowanie ogranicza się głównie do podgrzewania i nie zapewnia skuteczności wymaganej w kontekście sterylizacji. Destylator z kolei służy do oddzielania komponentów cieczy na podstawie różnic w temperaturach wrzenia, a nie do eliminacji patogenów, co czyni go nieodpowiednim narzędziem w farmakologii. Sterylizator powietrzny, mimo że również przeprowadza procesy sterylizacji, działa w zupełnie inny sposób. Używa suchego ciepła do zabijania mikroorganizmów, co jest mniej efektywne w porównaniu do metod stosujących parę wodną pod ciśnieniem. Tego typu pomyłki w ocenie dostępnych technologii mogą wynikać z niepełnej wiedzy na temat różnorodnych metod sterylizacji, co może prowadzić do nieefektywnych praktyk w laboratoriach czy placówkach medycznych. W rezultacie, wybór niewłaściwego urządzenia mógłby wpłynąć na jakość produkcji i bezpieczeństwo pacjentów.

Pytanie 19

Przy którym z leków, na jednej recepcie, lekarz może wpisać nazwę tylko jednego preparatu, a także musi określić słownie ilość sumaryczną substancji psychotropowej oraz wskazać sposób dawkowania?

A. Bisocard (Bisoprolol)
B. Adeksa (Akarboza)
C. Stilnox (Zolpidem)
D. Cinie (Sumatryptan)
Odpowiedź Stilnox (Zolpidem) jest poprawna, ponieważ Zolpidem jest lekiem psychotropowym, który jest stosowany w leczeniu bezsenności. Zgodnie z obowiązującymi przepisami, leki zawierające substancje psychotropowe wymagają szczególnego traktowania na receptach. Lekarz powinien wypisać na jednej recepcie jedynie jeden preparat, a ilość substancji psychotropowej musi być wyrażona słownie. Jest to standardowe podejście w celu minimalizacji ryzyka nadużyć oraz zapewnienia bezpieczeństwa pacjentów. Przykładem zastosowania może być pacjent z chroniczną bezsennością, który wymaga precyzyjnego dawkowania Zolpidemu, co również powinno być jasno określone w recepcie. Takie podejście jest zgodne z zaleceniami zawartymi w ustawodawstwie regulującym przepisy dotyczące leczenia substancjami psychotropowymi oraz ma na celu ochronę pacjentów przed potencjalnymi skutkami ubocznymi i nadużyciem leków.

Pytanie 20

Utrzymująca się chrypka, suchość w jamie ustnej oraz grzybica jamy ustnej i gardła mogą występować jako działania niepożądane związane ze stosowaniem drogą wziewną

A. flutikazonu
B. mesny
C. fenoterolu
D. salbutamolu
Fenoterol i salbutamol są lekami beta-agonistycznymi, które działają głównie jako bronchodilatatory, co oznacza, że ich głównym celem jest rozszerzenie dróg oddechowych, co przynosi ulgę w astmie i POChP. Chociaż leki te mogą powodować pewne działania niepożądane, takie jak drżenie mięśni, bóle głowy czy zmiany ciśnienia krwi, nie są one typowo związane z występowaniem długotrwałej chrypki, suchości w ustach czy drożdżycy jamy ustnej. Ponadto, mesny, stosowany jako środek chelatujący w terapii zatrucia cyklofosfamidem, nie ma związku z chorobami dróg oddechowych ani ich farmakologicznym leczeniem. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich wniosków mogą wynikać z mylenia mechanizmów działania poszczególnych grup leków i niezrozumienia ich wskazań oraz potencjalnych skutków ubocznych. W kontekście farmakologii istotne jest, aby zrozumieć, że różne klasy leków mają różne profile działań niepożądanych, co wymaga precyzyjnego podejścia w diagnostyce i terapii. Dlatego kluczowym jest, aby lekarze i pacjenci byli świadomi, jakie leki są stosowane oraz jakie mogą mieć efekty uboczne, aby skutecznie zarządzać leczeniem.

Pytanie 21

Procent substancji czynnej, który został uwolniony z formy leku, to

A. próg dawki leku
B. minimalna dawka leku
C. dostępność farmaceutyczna
D. dostępność biologiczna
Wybór odpowiedzi dotyczącej dawki progowej leku, dawki minimalnej leku czy dostępności biologicznej wskazuje na pewne nieporozumienia w zakresie definicji i różnic pomiędzy tymi pojęciami. Dawka progowa leku odnosi się do najniższej dawki, która musi być podana, aby uzyskać zamierzony efekt terapeutyczny, co nie ma związku z uwalnianiem substancji czynnej z postaci leku. Dawka minimalna leku to natomiast najniższa dawka, która jest potrzebna, aby zapewnić skuteczność, ale nie jest to termin odnoszący się do procesu uwalniania substancji czynnej. Z kolei dostępność biologiczna określa, w jakim stopniu i w jakim czasie substancja czynna dociera do krążenia ogólnego, co jest wynikiem nie tylko uwolnienia z postaci leku, ale także procesu absorpcji i metabolicznych przekształceń w organizmie. W odpowiedzi na to pytanie kluczowe jest zrozumienie, że dostępność farmaceutyczna koncentruje się na tym, ile substancji czynnej jest uwalniane w odpowiednich warunkach, co jest podstawowe dla efektywności leku. Dlatego też, pomylenie tych terminów może prowadzić do błędnych wniosków na temat działania leków i ich właściwego stosowania w praktyce klinicznej.

Pytanie 22

W aseptycznych warunkach powinno się przygotować

A. krople do ucha z hydrokortyzonem
B. czopki doodbytnicze z benzokainą
C. roztwór z chlorheksydyny diglukonianem
D. maść z neomycyny siarczanem
Maść z neomycyny siarczanem jest preparatem stosowanym w warunkach aseptycznych, co oznacza, że jej przygotowanie powinno odbywać się w środowisku wolnym od drobnoustrojów. Neomycyna jest antybiotykiem aminoglikozydowym, który jest skuteczny w zwalczaniu wielu rodzajów bakterii, co czyni ją idealnym wyborem do stosowania w infekcjach skórnych. Wytwarzanie maści w aseptycznych warunkach zapewnia, że do preparatu nie dostaną się żadne patogeny, które mogłyby obniżyć jego skuteczność lub prowadzić do dalszych komplikacji zdrowotnych. Przygotowując maść, istotne jest przestrzeganie zasad dobrej praktyki wytwarzania (GMP), co obejmuje stosowanie sterylnych narzędzi, odpowiednich technik mieszania składników oraz dbanie o czystość roboczego miejsca. Przykłady zastosowania maści z neomycyny obejmują leczenie zakażeń ran, oparzeń czy odleżyn, gdzie kluczowe jest nie tylko zabezpieczenie miejsca aplikacji, ale także zapewnienie, że terapia jest wolna od zanieczyszczeń.

Pytanie 23

Osoba wydająca lek receptorowy z apteki przeprowadza

A. analizę ilościową składników leku
B. kontrolę wizualną leku
C. kontrolę uwalniania substancji leczniczej
D. analizę jakościową składników leku
Kontrola wizualna leku jest kluczowym etapem w procesie jego wydawania z apteki, który pozwala na ocenę jego wyglądu, stanu opakowania oraz oznaczeń. W praktyce farmaceutycznej, farmaceuta dokonuje oceny, czy lek spełnia standardy jakości związane z estetyką, co może obejmować sprawdzenie, czy nie występują zmiany koloru, uszkodzenia opakowania czy zanieczyszczenia. Zgodnie z zapisami regulacyjnymi, farmaceuci są zobowiązani do stosowania się do wytycznych dotyczących kontroli jakości leków, co jest istotne dla zapewnienia bezpieczeństwa pacjentów. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest sytuacja, w której farmaceuta zauważy, że lek ma inny kolor niż ten, który jest widoczny na etykiecie – może to sugerować problem z jakością lub niewłaściwe przechowywanie leku. Tego rodzaju kontrola jest również często dokumentowana w procedurach wewnętrznych apteki, co sprzyja zachowaniu wysokich standardów jakości.

Pytanie 24

Glicerol (Glicerolum) jest:

A. przezroczystą substancją w stanie płynnym, o charakterystycznym zapachu i palącym smaku
B. bezbarwną, chłonącą wilgoć cieczą, o gęstości syropu
C. białym, krystalicznym proszkiem, rozpuszczającym się w wodzie i etanolu
D. żółtawą, klarowną, gęstą cieczą, o subtelnym, charakterystycznym zapachu
Pierwsza odpowiedź opisuje glicerol jako przezroczystą ciecz o swoistym zapachu i palącym smaku, co jest niezgodne z rzeczywistością. Glicerol jest bezwonną cieczą, co jest kluczowym aspektem jego właściwości. Właściwości smakowe glicerolu również nie są palące; wręcz przeciwnie, jest on słodki i wykazuje właściwości nawilżające, co czyni go atrakcyjnym dla zastosowań w kosmetykach oraz w branży spożywczej. Druga błędna odpowiedź sugeruje, że glicerol jest białym krystalicznym proszkiem, co jest nieprawdziwe. Glicerol jest cieczą, a nie ciałem stałym, co oznacza, że nie może mieć formy proszku, co jest sprzeczne z jego chemiczną strukturą. Ponadto, glicerol nie jest rozpuszczalny w etanolu w takim stopniu, jak mogłoby to sugerować. Ostatnia odpowiedź, która opisuje glicerol jako żółtawą, przezroczystą ciecz, jest również błędna, ponieważ glicerol jest bezbarwny, a żółty odcień nie jest typowy dla tej substancji. Te nieporozumienia mogą wynikać z mylenia glicerolu z innymi substancjami chemicznymi, które mogą mieć podobne zastosowania, ale różnią się właściwościami fizycznymi i chemicznymi. Zrozumienie różnic między tymi substancjami jest kluczowe dla poprawnego ich stosowania w różnych dziedzinach przemysłu.

Pytanie 25

Z zestawu sprzętu, narzędzi i opakowań niezbędnych do przygotowania leku wybierz taki, który jest konieczny do wytworzenia czopków metodą wylewania?

A. Czopkarka, moździerz, pistel, pudełko do czopków
B. Łaźnia wodna, moździerz, pistel, pudełko do czopków
C. Łaźnia wodna, parownica, bagietka, formy jednorazowe do czopków
D. Moździerz, pistel, formy jednorazowe do czopków, torebka apteczna
Żeby zrobić czopki metodą wylewania, warto mieć pod ręką odpowiednie narzędzia i sprzęt, bo to zapewnia zarówno bezpieczeństwo, jak i skuteczność całego procesu. Na pewno potrzebujesz łaźni wodnej, bo rozpuszczanie składników aktywnych w dobrych temperaturach jest super ważne, żeby nie straciły swoich właściwości. Parownica też się przyda, bo pomaga pozbyć się nadmiaru wody, co jest istotne, żeby składniki były dobrze skoncentrowane. Bagietka to kolejna rzecz, którą warto mieć - pozwala na dokładne mieszanie składników, dzięki czemu masa czopków jest jednorodna. No i pamiętaj o formach jednorazowych do czopków, bo pomagają uzyskać odpowiednie kształty i ułatwiają całe wylewanie. W farmacji korzystanie z takich narzędzi jest zgodne z dobrymi praktykami, bo czystość i precyzja w robieniu leków są super istotne.

Pytanie 26

Jakie zjawisko, prowadzące do niezgodności recepturowej, występuje w proszkach zawierających mentol oraz kamforę?

A. Wilgotnienie
B. Euteksja
C. Higroskopijność
D. Adsporpcja
Euteksja to coś, co zdarza się, gdy mieszamy niektóre chemikalia, jak mentol i kamfora. W odpowiednich proporcjach mogą one powodować, że temperatura topnienia jest niższa niż topnienie tych składników osobno. Jak to działa w praktyce? No, to może być problematyczne, kiedy staramy się zrobić leki, bo trudno wtedy osiągnąć jednorodny produkt, a to jest naprawdę istotne dla stabilności i skuteczności leku. Dlatego warto wiedzieć, że euteksja jest ważna, zwłaszcza przy robieniu proszków i maści. Umożliwia to skuteczniejsze działanie leku, zwłaszcza gdy chodzi o jego wchłanianie w organizmie. Dobrze jest znać te zjawiska, bo pozwala to lepiej planować procesy produkcyjne i unikać problemów z recepturami, co jest zgodne z zasadami dobrej praktyki wytwarzania (GMP).

Pytanie 27

Czas realizacji recepty na antybiotyki w formie preparatów do stosowania wewnętrznego oraz parenteralnego, licząc od daty jej wystawienia lub daty realizacji umieszczonej na recepcie, nie może być dłuższy niż

A. 365 dni
B. 120 dni
C. 30 dni
D. 7 dni
Termin realizacji recepty na antybiotyki w postaci preparatów do stosowania wewnętrznego i parenteralnego wynosi 7 dni od daty jej wystawienia lub naniesionej na recepcie daty realizacji. Przepisy te są zgodne z ustawą o zawodach lekarza i lekarza dentysty oraz rozporządzeniami w sprawie recept, które mają na celu zapewnienie bezpieczeństwa pacjentów oraz skuteczności terapii. Krótki czas realizacji recepty na antybiotyki jest uzasadniony ich specyfiką, ponieważ są to leki, które stosuje się w leczeniu infekcji bakteryjnych, a ich skuteczność jest kluczowa w kontekście zmniejszenia ryzyka rozwoju oporności bakterii na antybiotyki. Przykładem zastosowania tej zasady jest sytuacja, kiedy pacjent zdiagnozowany z infekcją bakteryjną otrzymuje receptę na antybiotyk; ważne jest, aby zrealizował ją jak najszybciej, by rozpocząć terapię i ograniczyć ryzyko powikłań. Pracownicy ochrony zdrowia powinni być dobrze poinformowani o tych zasadach, aby skutecznie doradzać pacjentom w kwestii realizacji recept.

Pytanie 28

Która substancja jest niewskazana do używania przez kobiety w ciąży, z uwagi na ryzyko negatywnego wpływu na płód?

A. Kwas foliowy
B. Ryboflawina
C. Kwas pantotenowy
D. Retinol
Retinol, znany również jako witamina A1, jest kluczowym składnikiem odżywczym, który odgrywa istotną rolę w wielu procesach biologicznych, w tym w reakcji immunologicznej, widzeniu, oraz w utrzymaniu zdrowego stanu skóry. Jednakże, ze względu na swoje właściwości teratogenne, stosowanie retinolu u kobiet w ciąży jest zdecydowanie przeciwwskazane. Badania wykazały, że nadmierna ilość retinolu w organizmie matki może prowadzić do poważnych wad wrodzonych u płodu, w tym uszkodzeń układu nerwowego, wad serca oraz deformacji twarzoczaszki. Z tego względu, lekarze zalecają unikanie produktów zawierających retinol, jak również jego pochodnych, aby zminimalizować ryzyko dla rozwijającego się dziecka. Alternatywą dla retinolu w pielęgnacji skóry kobiet w ciąży są składniki takie jak kwas foliowy, który jest bezpieczny i niezbędny dla prawidłowego rozwoju płodu, wspierając procesy neurogenezy oraz rozwój komórek. W praktyce, kobiety w ciąży powinny wybierać kosmetyki i suplementy diety z listy składników zatwierdzonych do stosowania w ciąży, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie dermatologii i ginekologii.

Pytanie 29

Pacjent objęty ubezpieczeniem dostarczył receptę na przygotowanie 40 proszków dzielonych do stosowania wewnętrznego. Jaką kwotę pacjent musi zapłacić?

A. pokrywa NFZ
B. wynosi 50% kosztów wykonania
C. wynosi 2 ryczałty
D. wynosi 1 ryczałt
Poprawna odpowiedź wynika z zasad dotyczących odpłatności pacjentów za leki recepturowe. W przypadku recepty na proszki dzielone, odpłatność jest ustalana na podstawie ilości jednostek miary. W Polsce odpłatność za leki apteczne, w tym proszki dzielone, może być różna w zależności od ich rodzaju. Dla proszków dzielonych, w sytuacji, gdy pacjent zamawia 40 sztuk, odpłatność wynosi 2 ryczałty. To oznacza, że pacjent ponosi koszty w wysokości dwóch stawek ryczałtowych, co jest praktycznym podejściem do obliczania kosztów recepturowych. Przy tym warto zauważyć, że ryczałt jest formą płatności, która upraszcza proces rozliczania, zarówno dla pacjentów, jak i aptek, spełniając jednocześnie wymogi NFZ. Przykładowo, jeśli ryczałt wynosi 10 zł, pacjent zapłaci 20 zł za realizację tej recepty. Wiedza na temat zasad odpłatności jest niezbędna dla farmaceutów i pracowników medycznych, aby prawidłowo informować pacjentów o kosztach związanych z ich leczeniem.

Pytanie 30

Podaj odpowiednią sekwencję działań w procesie granulacji klasycznej na mokro.

A. Zwilżanie i ugniatanie, ujednolicenie ziaren, formowanie granulatu, suszenie
B. Zwilżanie i ugniatanie, formowanie granulatu, suszenie, ujednolicenie ziaren
C. Formowanie granulatu, zwilżanie i ugniatanie, suszenie, ujednolicenie ziaren
D. Formowanie granulatu, zwilżanie i ugniatanie, ujednolicenie ziaren, suszenie
W procesie granulacji klasycznej na mokro jest kilka ważnych etapów, które musisz zrozumieć, żeby uzyskać granulat o fajnych właściwościach. Na początku ważne jest zwilżenie i ugniatanie surowców – chodzi o to, żeby dodać odpowiednią ilość cieczy, tak żeby cząsteczki mogły się złączyć. Dobrze dobrana ilość wody czy innego nośnika wilgoci ma mega wpływ na to, jaki będzie finałowy granulat. Potem formujesz granulat, tworząc z tych aglomeratów pożądane ziarna. Następuje suszenie, które obniża wilgotność granulek, co jest kluczowe dla ich stabilności. Na końcu musisz ujednolicić ziarna – to sprawia, że granulaty są jednorodne i mają odpowiednią wielkość, co jest ważne w dalszych technologiach, jak tabletowanie. To wszystko jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży farmaceutycznej i pokrewnych dziedzinach.

Pytanie 31

Jakie działania niepożądane mogą się pojawić w ciągu kilku godzin po zażyciu doustnym chloropromazyny?

A. Nadkwaśność
B. Parkinsonizm
C. Ślinotok
D. Nowotworzenie
Odpowiedzi 'Nowotworzenie', 'Ślinotok' i 'Nadkwaśność' nie są prawidłowe w kontekście działań niepożądanych występujących w krótkim czasie po przyjęciu doustnie chloropromazyny. 'Nowotworzenie' to długoterminowe ryzyko związane z niektórymi neuroleptykami, jednak nie jest to działanie typowe, które mogłoby wystąpić w tak wczesnym okresie. Długotrwałe stosowanie niektórych leków psychiatrycznych może wiązać się z podwyższonym ryzykiem nowotworów, ale nie jest to dzieje się w ciągu kilku godzin. 'Ślinotok' jest objawem, który może wystąpić, ale zazwyczaj związany jest z innymi schorzeniami lub lekami, a nie bezpośrednio z chloropromazyną. Nadkwaśność, z kolei, to problem gastroenterologiczny, który nie jest bezpośrednio związany z działaniem chloropromazyny. Typowe błędy myślowe prowadzące do wybrania tych odpowiedzi mogą wynikać z niepełnej wiedzy na temat farmakologii leków psychotropowych oraz ich działań niepożądanych. Kluczowe jest, aby zrozumieć mechanizm działania leków oraz ich potencjalne skutki uboczne, co ma kluczowe znaczenie w praktyce klinicznej.

Pytanie 32

Która z substancji jest niewskazana do stosowania u kobiet w ciąży z powodu ryzyka szkodliwego wpływu na płód?

A. Kwas hialuronowy
B. Olej z wiesiołka
C. Retinol
D. Alantoina
Retinol, będący formą witaminy A, jest substancją, która może mieć poważne konsekwencje dla rozwoju płodu, szczególnie w pierwszych trzech miesiącach ciąży. Badania wykazały, że nadmiar witaminy A, w tym w postaci retinolu, może prowadzić do wad wrodzonych, takich jak wady serca, malformacje kończyn oraz zaburzenia rozwojowe układu nerwowego. Z tego powodu stosowanie retinolu jest przeciwwskazane u kobiet w ciąży oraz w okresie karmienia piersią, co powinno być uwzględnione w praktykach dermatologicznych. W kontekście pielęgnacji skóry, lekarze i kosmetolodzy zalecają stosowanie alternatywnych składników, takich jak bakuchiol, który jest uznawany za bezpieczniejszą opcję. Zgodnie z wytycznymi Amerykańskiej Akademii Dermatologii, unikanie retinolu i jego pochodnych w ciąży jest kluczowe dla ochrony zdrowia przyszłych matek i ich dzieci.

Pytanie 33

Jakie jest inne określenie Rivanolu?

A. benzalkoniowego chlorku
B. chlorheksydyny diglukonianu
C. potasu nadmanganianu
D. etakrydyny mleczanu
Etakrydyny mleczan, znany również jako Rivanolum, jest związkiem o właściwościach przeciwdrobnoustrojowych, szeroko stosowanym w medycynie ze względu na swoje działanie antyseptyczne. Jego zastosowanie obejmuje leczenie ran, oparzeń oraz zapobieganie zakażeniom w chirurgii. Etakrydyny mleczan działa poprzez zaburzenie funkcji błon komórkowych patogenów, co prowadzi do ich śmierci. W praktyce klinicznej, preparaty zawierające etakrydyny mleczan są często stosowane do irygacji ran oraz jako środek dezynfekujący w procedurach medycznych. Ponadto, ze względu na niską toksyczność, etakrydyny mleczan może być stosowany u pacjentów z wrażliwą skórą. W kontekście standardów branżowych, stosowanie etakrydyny mleczanu jest zgodne z zaleceniami WHO dotyczącymi higieny i aseptyki, co podkreśla jego znaczenie w praktyce medycznej.

Pytanie 34

Która substancja występuje w formie gęstej cieczy?

A. Ichthammolum
B. Cerezinum
C. Cholesterolum
D. Cetaceum
Ichtammolum, znany również jako ichthyol, to substancja otrzymywana z łupków osadowych, która występuje w postaci gęstej cieczy. Jest szeroko stosowany w dermatologii, szczególnie w leczeniu stanów zapalnych skóry, takich jak trądzik, egzema czy łuszczyca. Dzięki swoim właściwościom przeciwzapalnym i antybakteryjnym, ichthyol pomaga w redukcji zaczerwienienia i swędzenia, a także wspomaga gojenie ran. Można go znaleźć w wielu preparatach aptecznych, w tym maściach i żelach. Dodatkowo, ichthyol jest stosowany w medycynie weterynaryjnej do leczenia chorób skóry u zwierząt. Warto również zauważyć, że substancja ta spełnia normy jakościowe określone przez różne organizacje zdrowotne, co czyni ją bezpiecznym wyborem w leczeniu problemów skórnych.

Pytanie 35

Oleum Jecoris Aselli może być polecany przy niedoborze witaminy

A. PP
B. A
C. C
D. D
Oleum Jecoris Aselli, znane również jako olej z wątroby dorsza, jest cennym źródłem witamin rozpuszczalnych w tłuszczach, zwłaszcza witaminy D. Witamina D odgrywa kluczową rolę w regulacji metabolizmu wapnia i fosforu, co jest niezbędne dla zdrowia kości oraz funkcjonowania układu odpornościowego. Jej niedobór, czyli hipowitaminoza, może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych, w tym osteoporozy u dorosłych i krzywicy u dzieci. Oleum Jecoris Aselli jest często zalecane w terapii uzupełniającej w przypadku niskiego poziomu witaminy D, zwłaszcza w regionach o ograniczonej ekspozycji na słońce. Regularne stosowanie tego oleju może wspierać nie tylko układ kostny, ale także ogólną kondycję organizmu, co czyni go istotnym elementem diety, szczególnie w okresach zimowych. Przy wyborze suplementów witaminowych należy kierować się dobrymi praktykami branżowymi, takimi jak konsultacja z lekarzem lub dietetykiem, aby zapewnić odpowiednie dawkowanie i bezpieczeństwo stosowania.

Pytanie 36

Gdzie są przechowywane próbki archiwalne?

A. wytwórca leku
B. Okręgowa Izba Aptekarska
C. apteka ogólnodostępna
D. Wojewódzki Inspektor Nadzoru Farmaceutycznego
Przechowywanie próbek archiwalnych przez aptekę ogólnodostępną, Okręgową Izbę Aptekarską czy Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Farmaceutycznego jest koncepcją mylną, ponieważ te instytucje mają odmienne role w systemie ochrony zdrowia. Apteka ogólnodostępna zajmuje się dystrybucją leków i obsługą pacjentów, a nie ich produkcją. Jej głównym obowiązkiem jest zapewnienie dostępności leków oraz doradztwo pacjentom. Okręgowa Izba Aptekarska oraz Wojewódzki Inspektor Nadzoru Farmaceutycznego pełnią funkcje nadzorcze i kontrolne, mając na celu zapewnienie, że pharmacy (apteki) przestrzegają przepisów prawa i standardów jakości. Jednak nie są odpowiedzialne za przechowywanie próbek leków, co wynika z ich kompetencji. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że instytucje te mają takie same obowiązki jak wytwórcy. W rzeczywistości, wytwórca leku ma ścisłe wymogi dotyczące archiwizacji próbek, aby zapewnić bezpieczeństwo i jakość swoich produktów, czego nie można oczekiwać od instytucji zajmujących się regulacją i kontrolą rynku farmaceutycznego. Takie nieporozumienia mogą prowadzić do niewłaściwego postrzegania ról i obowiązków w branży farmaceutycznej, co może z kolei wpływać na skuteczność nadzoru oraz bezpieczeństwo pacjentów.

Pytanie 37

Który z poniższych leków jest mukolitykiem?

A. acetylocysteina
B. acetazolamid
C. acebutolol
D. acenokumarol
Acetylocysteina jest lekiem mukolitycznym, co oznacza, że działa poprzez rozrzedzenie śluzu w drogach oddechowych, ułatwiając jego usunięcie. Działa na poziomie molekularnym, rozkładając mostki dwusiarczkowe w mucynie, co prowadzi do zmniejszenia lepkości wydzielin. Jest powszechnie stosowana w leczeniu schorzeń płucnych, takich jak przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP) czy mukowiscydoza. Acetylocysteina może być podawana doustnie lub inhalacyjnie, co zwiększa jej dostępność w układzie oddechowym. W kontekście standardów terapeutycznych, jej stosowanie jest zgodne z wytycznymi wielu towarzystw medycznych, które rekomendują mukolityki jako kluczowe elementy terapii w chorobach towarzyszących zwiększonej produkcji śluzu. Dodatkowo, acetylocysteina ma właściwości przeciwutleniające, co może przynosić dodatkowe korzyści w terapii chorób układu oddechowego.

Pytanie 38

Aby wydobyć substancje aktywne z świeżego surowca roślinnego, należy najpierw poddać surowiec

A. zwilżeniu
B. perkolacji
C. stabilizacji etanolem
D. maceracji prostej
Widzę, że zrozumiałeś, że różne metody mogą być użyteczne przy wydobywaniu substancji czynnych, ale nie wszystkie nadają się na pierwszy krok w przygotowywaniu surowca roślinnego. Na przykład, maceracja prosta to proces, w którym surowce leżą w rozpuszczalniku przez dłuższy czas, ale przy świeżym surowcu to nie zawsze działa jak należy. Może to prowadzić do tego, że nie wyciągniesz wszystkich aktywnych składników, zwłaszcza, że enzymy mogą zniszczyć te cenne substancje. Perkolacja jest fajna do pozyskiwania ekstraktów, ale też wymaga wcześniejszego przygotowania surowca, więc jest mniej odpowiednia jako pierwszy krok. Z kolei zwilżenie surowca jest przydatne, ale nie chroni przed enzymatyczną degradacją ani utlenianiem, co sprawia, że to też za mało. Często mylone są te metody ze stabilizacją, ale one nie dają takiej samej ochrony i nie są zoptymalizowane pod kątem maksymalizacji substancji czynnych. Trzeba pamiętać, że każdy etap w ekstrakcji roślin jest super ważny i musi być dopasowany do rodzaju surowca oraz celu, jaki chcemy osiągnąć.

Pytanie 39

Informacji Przed użyciem należy unikać umieszczania na opakowaniu, które zawiera

A. suspensio
B. mixtura
C. unguentum
D. emulsio
Odpowiedź 'unguentum' jest prawidłowa, ponieważ unguenta, czyli maści, są preparatami, które są stosowane na skórę, a ich składniki aktywne często wymagają stałego stanu i nie powinny być mieszane przed użyciem. W przypadku unguentum ważne jest, aby zachować ich jednolitą konsystencję i właściwości fizykochemiczne, co jest kluczowe dla skuteczności terapeutycznej. Przykłady zastosowania unguentum obejmują maści stosowane w dermatologii, gdzie kluczowe jest, aby składniki aktywne były równomiernie rozprowadzone i nie ulegały separacji. Przestrzeganie standardów takich jak Farmakopea, która określa wymagania dotyczące formulacji i przechowywania takich preparatów, jest istotne dla zapewnienia bezpieczeństwa i efektywności terapii. W praktyce, niewłaściwe przygotowanie unguentum, takie jak mieszanie przed użyciem, może prowadzić do zmiany ich właściwości i obniżenia skuteczności, co może być szkodliwe dla pacjentów.

Pytanie 40

Aby zrealizować standaryzację Anisi fructus, należy przeprowadzić test

A. wskaźnika goryczy.
B. zawartości olejku eterycznego.
C. wskaźnika pęcznienia.
D. zawartości tanin.
Właściwą odpowiedzią jest zawartość olejku eterycznego, ponieważ standaryzacja Anisi fructus, czyli owoców anyżu, polega na określeniu stężenia substancji czynnych, które odpowiadają za jego właściwości terapeutyczne. Olejek eteryczny z anyżu zawiera głównie anetol, który jest odpowiedzialny za charakterystyczny smak i zapach, a także za działanie lecznicze. W praktyce farmaceutycznej, aby zapewnić wysoką jakość surowców roślinnych, istotne jest monitorowanie ich zawartości olejku eterycznego, co jest zgodne z wytycznymi farmakopei. Na przykład, w przypadku produktów z anyżu, zaleca się, aby zawartość anetolu była w odpowiednich przedziałach, co gwarantuje ich skuteczność. Wykonywanie takich badań jest kluczowe dla utrzymania standardów jakości, co wpływa na bezpieczeństwo i efektywność produktów, które zawierają te surowce. Z tego powodu, analiza olejku eterycznego odgrywa kluczową rolę w procesie kontroli jakości surowców roślinnych oraz gotowych preparatów.