Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik ekonomista
Kwalifikacja: EKA.04 - Prowadzenie dokumentacji w jednostce organizacyjnej
Data rozpoczęcia: 10 czerwca 2025 08:30
Data zakończenia: 10 czerwca 2025 08:56

Egzamin niezdany

Wynik: 16/40 punktów (40,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Który zapis wartości rocznych stawek amortyzacji, przy naliczeniu wartości zużycia środków trwałych, odzwierciedla zastosowanie metody progresywnej?

A. 60, 60, 60, 60

B. 100, 120, 140, 160

C. 100, 100, 100, 60

D. 140, 120, 60, 60

Odpowiedź 100, 120, 140, 160 jest poprawna, ponieważ odzwierciedla metodę progresywną w amortyzacji. W tej metodzie stawki amortyzacyjne wzrastają w kolejnych latach użytkowania środka trwałego. To podejście jest zgodne z zasadą, że wartość środka trwałego maleje na skutek jego zużycia, a jednocześnie w miarę upływu czasu może dojść do wzrostu wartości użytkowej lub rynkowej środka, co uzasadnia wyższe stawki w późniejszych latach. Przykładowo, jeżeli przedsiębiorstwo inwestuje w nowoczesne technologie, może zainwestować więcej w utrzymanie i modernizację tych zasobów w pierwszych latach eksploatacji, co znajduje odzwierciedlenie w wyższych stawkach amortyzacyjnych. Praktyka ta jest zgodna z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF), które zachęcają do stosowania metod amortyzacji najbardziej odpowiadających rzeczywistemu zużyciu aktywów.

Pytanie 2

Pani Janina planuje na przyszły rok wyjazd wakacyjny do Egiptu. Przewidywany koszt podróży to 5 500 złotych. Zdecydowała się na otwarcie lokaty w banku na rok, mając na uwadze, że roczna stopa procentowa lokaty wynosi 10%. Jaką kwotę powinna wpłacić do banku, by uzyskać na wyjazd potrzebne fundusze?

A. 6 050 złotych

B. 4 950 złotych

C. 6 005 złotych

D. 5 000 złotych

Wybór niewłaściwej kwoty do ulokowania w banku może wynikać z niepoprawnego zrozumienia zasad oprocentowania lokat. Na przykład, jeśli ktoś uznałby, że wystarczy wpłacić 4 950 zł, aby osiągnąć 5 500 zł w przyszłości, to popełnia błąd w obliczeniach. Przy oprocentowaniu 10% należy pamiętać, że lokata nie rośnie liniowo, lecz według procentu składanego. W przypadku wybrania kwoty 6 005 zł, osoba ta mogłaby błędnie założyć, że zyski z lokaty pokryją różnicę w kosztach wycieczki, nie uwzględniając faktycznej stopy zwrotu. Natomiast ulokowanie 6 050 zł to z kolei nadwyżka, która jest niepotrzebna, ponieważ Pani Janina nie tylko przekroczyłaby wymagane 5 500 zł, ale również nadmiernie zainwestowała swoje pieniądze, co mogłoby prowadzić do nieefektywnego zarządzania kapitałem. Kluczem do sukcesu w inwestycjach i oszczędnościach jest precyzyjne obliczenie i zrozumienie, jak procent składa się na zwiększenie wartości inwestycji. W praktyce, umiejętność obliczania wymaganych kwot przy określonym oprocentowaniu jest niezbędna do utrzymania kontroli nad budżetem i planowania przyszłych wydatków. Warto również śledzić zmiany stóp procentowych oraz dostępność produktów bankowych, aby maksymalizować zyski z lokat i inwestycji.

Pytanie 3

Zgodnie z przepisami Kodeksu pracy, pracownikowi przysługuje dodatek do wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych, które przypadają na niedziele oraz dni świąteczne, które nie są dniami pracy zgodnymi z ustalonym rozkładem czasu pracy, w wysokości

A. 80% wynagrodzenia

B. 70% wynagrodzenia

C. 100% wynagrodzenia

D. 50% wynagrodzenia

Odpowiedzi, które sugerują, że dodatek za pracę w godzinach nadliczbowych w niedziele lub święta wynosi 50%, 70% lub 80% wynagrodzenia, są nieprawidłowe. Takie podejście wynika z niewłaściwego zrozumienia przepisów Kodeksu pracy, które w sposób jednoznaczny określają, że za pracę w tych dniach przysługuje dodatek równy 100% wynagrodzenia. Pracodawcy, którzy stosują niższe stawki, mogą narazić się na konsekwencje prawne, w tym roszczenia finansowe ze strony pracowników. Stosowanie zaniżonych stawek może wynikać z przekonania, że praca w niedziele nie powinna być traktowana na równi z innymi rodzajami pracy, co jest błędnym założeniem. W rzeczywistości, praca w dni, które są tradycyjnie wolne, powinna być odpowiednio wynagradzana, aby zrekompensować pracownikowi straty związane z utratą czasu wolnego. Pracodawcy powinni przestrzegać przepisów prawnych, aby nie tylko uniknąć sankcji, ale także stworzyć pozytywne środowisko pracy, które szanuje prawa pracowników. Ponadto, uczciwe wynagrodzenie za pracę w niedzielę i święta jest ważne z perspektywy budowania zaufania i lojalności w zespole, co ma bezpośredni wpływ na efektywność i morale pracowników.

Pytanie 4

Firma planuje wprowadzenie nowego produktu na rynek. Jeśli menedżer, zanim podejmie ostateczną decyzję, ocenia różne opcje i wybiera tę najlepiej dostosowaną, to mamy do czynienia z analizą

A. bieżącą

B. retrospektywną

C. prospektywną

D. ex post

Podejście ex post polega na analizie skutków decyzji po ich podjęciu, co nie jest adekwatne w kontekście wprowadzania nowego wyrobu. Menedżerowie, podejmując decyzje, muszą działać na podstawie prognoz i przewidywań, a nie po fakcie. Analiza bieżąca odnosi się do oceny sytuacji w danej chwili, a nie do przewidywania przyszłych zdarzeń i wariantów, co również nie odpowiada na potrzeby menedżera przed podjęciem kluczowej decyzji. Retrospektywna analiza z kolei skupia się na przeszłych działaniach i ich rezultatach, co nie wnosi wartości do procesu decyzyjnego w fazie preparatoryjnej. Kluczowym błędem w myśleniu o analizach jest mylenie momentu podejmowania decyzji z momentem ewaluacji jej skutków. W kontekście strategii wprowadzania produktu, powinno się skupić na tym, jak różne warianty mogą wpłynąć na przyszłość organizacji, a nie na tym, co już się wydarzyło. Dobrą praktyką w zarządzaniu projektami jest wykorzystywanie narzędzi analitycznych, które pozwalają na przewidywanie i planowanie, a nie tylko oceny tego, co miało miejsce w przeszłości. Właściwe podejście do analizy pozwala na zminimalizowanie ryzyka i zwiększenie szans na sukces nowego wyrobu na rynku.

Pytanie 5

Właściciel warsztatu samochodowego stara się o kredyt obrotowy na finansowanie codziennej działalności. Gdzie powinien złożyć swoje podanie o kredyt?

A. W banku centralnym

B. W kasie prywatnych przedsiębiorców

C. W kasie zapomogowo-pożyczkowej

D. W banku komercyjnym

Wybór banku komercyjnego jako miejsca złożenia wniosku o kredyt obrotowy jest uzasadniony, ponieważ instytucje te specjalizują się w udzielaniu różnych form finansowania dla przedsiębiorstw. Banki komercyjne oferują szeroką gamę produktów kredytowych, które są dostosowane do potrzeb firm, w tym przedsiębiorstw zajmujących się mechaniką pojazdową. Wniosek o kredyt obrotowy w banku komercyjnym umożliwia pozyskanie środków na bieżące wydatki operacyjne, co jest kluczowe dla utrzymania płynności finansowej. Przykładowo, przedsiębiorca może skorzystać z tych funduszy na zakup części zamiennych, opłacenie wynagrodzeń pracowników czy pokrycie kosztów eksploatacyjnych. Dodatkowo, banki komercyjne często oferują elastyczne warunki spłaty oraz możliwość negocjacji oprocentowania, co może być korzystne dla przedsiębiorcy. Znajomość rynku bankowego oraz umiejętność przedstawienia solidnego biznesplanu mogą znacząco zwiększyć szanse na uzyskanie preferencyjnych warunków kredytowych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży finansowej.

Pytanie 6

Do zadań Rady Polityki Pieniężnej należy

A. realizacja obrotu dewizowego i przeprowadzanie rozliczeń z zagranicą

B. ustalanie poziomu stóp procentowych NBP

C. udzielanie gwarancji bankowych oraz poręczeń

D. przyjmowanie oszczędnościowych wkładów oraz lokat terminowych

Udzielanie gwarancji bankowych i poręczeń, dokonywanie obrotu dewizami oraz przyjmowanie wkładów oszczędnościowych nie są podstawowymi zadaniami Rady Polityki Pieniężnej. Gwarancje bankowe i poręczenia są częścią działalności komercyjnych instytucji bankowych, które operują na rynku finansowym, ale nie są bezpośrednio związane z funkcjami RPP, która koncentruje się na polityce monetarnej. Obrot dewizami oraz prowadzenie rozliczeń z zagranicą również leżą w gestii banków komercyjnych i instytucji finansowych, a nie RPP. Z kolei przyjmowanie wkładów oszczędnościowych oraz lokat terminowych jest działalnością banków detalicznych, które oferują produkty finansowe dla klientów indywidualnych. To błędne zrozumienie funkcji RPP często wynika z mylenia jej roli z rolą instytucji komercyjnych, które świadczą usługi finansowe. Zrozumienie różnicy między tymi instytucjami jest kluczowe, ponieważ RPP nie działa na rynku jako instytucja komercyjna, lecz pełni funkcję nadzorczą oraz stabilizacyjną, co wpływa na całą gospodarkę krajową. W praktyce polityka monetarna, którą kształtuje RPP, ma fundamentalne znaczenie dla stabilności makroekonomicznej, a stosowanie niewłaściwych terminów w dyskusji na temat polityki monetarnej może prowadzić do nieporozumień wśród uczestników rynku.

Pytanie 7

Jaką wartość brutto osiągnie sprzedaż 5 sztuk towaru, jeżeli cena netto za jedną sztukę wynosi 80 zł, a stawka VAT wynosi 5%?

A. 40,00 zł

B. 420,00 zł

C. 400,00 zł

D. 42,00 zł

Aby obliczyć wartość brutto sprzedaży 5 sztuk towarów, należy najpierw obliczyć wartość netto sprzedaży. Cena sprzedaży netto jednej sztuki to 80 zł, więc dla 5 sztuk mamy 5 * 80 zł = 400 zł. Następnie, przy obliczaniu wartości brutto, należy uwzględnić podatek VAT. Przy 5% stawce VAT, obliczamy kwotę VAT, która wynosi 5% z 400 zł, czyli 0,05 * 400 zł = 20 zł. Wartość brutto to suma wartości netto i podatku VAT, co daje 400 zł + 20 zł = 420 zł. Tego typu obliczenia są kluczowe w zarządzaniu finansami firmy, zwłaszcza w kontekście raportowania podatkowego oraz analiz sprzedaży. W praktyce, znajomość zasadnaliczania VAT jest niezbędna dla każdego przedsiębiorcy, aby poprawnie wystawić fakturę VAT oraz zrozumieć wpływ podatku na ceny sprzedaży. Warto również zaznaczyć, że przestrzeganie przepisów dotyczących VAT jest istotne dla uniknięcia ewentualnych sankcji podatkowych. Ostatecznie, umiejętność poprawnego obliczania wartości brutto jest podstawą efektywnego prowadzenia działalności gospodarczej.

Pytanie 8

Największy wkład w dochody budżetu państwowego stanowią

A. podatki

B. przychody z prywatyzacji majątku publicznego

C. cła na towary przywożone z zagranicy

D. zyski z Narodowego Banku Polskiego

Podatki stanowią główne źródło dochodów dla budżetu państwa, co jest zgodne z zasadami ustroju fiskalnego. W Polsce dochody budżetowe z podatków obejmują różnorodne formy, takie jak podatki dochodowe (PIT i CIT), VAT, akcyzę oraz inne opłaty. Ich znaczenie wynika z faktu, że są one stabilnym i przewidywalnym źródłem finansowania wydatków publicznych, co jest kluczowe dla planowania gospodarki państwowej. Na przykład, podatki dochodowe mogą być wykorzystywane do finansowania programów socjalnych, edukacji oraz infrastruktury. W świetle dobrych praktyk w zarządzaniu finansami publicznymi, kluczowe jest prowadzenie polityki, która sprzyja efektywności systemu podatkowego oraz jego sprawiedliwości. Warto również dodać, że w wielu krajach na świecie, w tym w Polsce, istnieją programy mające na celu uproszczenie systemu podatkowego i zwiększenie jego przejrzystości, co z kolei przekłada się na wyższe wpływy do budżetu.

Pytanie 9

Przedstawiony fragment to roczne zeznanie podatkowe dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych sporządzone dla Pana Kowalskiego. Pan Kowalski samodzielnie rozlicza się z podatku z urzędem skarbowym. Jaką kwotę i w którym polu powinien wpisać podatnik w tym zeznaniu podatkowym?

Obliczenie wysokości zobowiązania lub kwoty zwrotu (w zł)
Podatek należny	1. 10 500 zł
Suma zaliczek pobranych przez płatników	2. 9 800 zł
Różnica pomiędzy podatkiem należnym a sumą zaliczek pobranych przez płatników - do zapłaty	3.
Różnica pomiędzy podatkiem należnym a sumą zaliczek pobranych przez płatników, a podatkiem należnym - nadpłata	4.

A. 20 300 zł w polu nr 4 (nadpłata).

B. 20 300 zł w polu nr 3 (do zapłaty).

C. 700 zł w polu nr 4 (nadpłata).

D. 700 zł w polu nr 3 (do zapłaty).

Wybór innych odpowiedzi, które sugerują, że kwota 700 zł powinna być wpisana w polu nr 4 (nadpłata) lub w polu nr 3 (do zapłaty) z błędnymi kwotami, wskazuje na nieporozumienie dotyczące zasadności oraz interpretacji formularza rocznego zeznania podatkowego. Kluczowym aspektem jest zrozumienie, że pole nr 3 jest zarezerwowane dla kwot, które podatnik jest zobowiązany zapłacić, natomiast pole nr 4 dotyczy nadpłat, które są sytuacją, w której podatnik wpłacił więcej niż wynosi jego rzeczywiste zobowiązanie podatkowe. W przypadku Pana Kowalskiego, który ma do zapłaty 700 zł, wpisanie tej kwoty w pole nr 4 byłoby błędem, ponieważ oznaczałoby to, że podatnik ma nadpłatę, co nie jest zgodne z rzeczywistością. Ponadto, wybór odpowiedzi wskazujących na 20 300 zł w polu nr 3 jako do zapłaty sugeruje nieprawidłowe zrozumienie obliczeń podatkowych oraz pomija kluczowe kroki w prawidłowym rozliczeniu. Typowym błędem, który prowadzi do takich niepoprawnych wniosków, jest zbyt ogólna analiza danych oraz brak uwzględnienia szczegółów dotyczących zaliczek na podatek dochodowy oraz ich wpływu na całkowite zobowiązania podatkowe. W takiej sytuacji istotne jest, aby podatnik dokładnie analizował swoje dochody oraz wydatki, co pozwoli uniknąć pomyłek w przyszłych rozliczeniach.

Pytanie 10

Wskaźnik, który oblicza zmiany w stanie zatrudnienia wynikające z przyjęć oraz zwolnień pracowników, to

A. dynamiki kadr

B. struktury kadr

C. natężenia kadr

D. płynności kadr

Wskaźnik natężenia kadr, struktury kadr oraz dynamiki kadr, choć mają swoje miejsce w analizie zasobów ludzkich, nie odnoszą się bezpośrednio do zmian w stanie zatrudnienia wywołanych przyjęciami i zwolnieniami. Natężenie kadr odnosi się do stosunku liczby pracowników do liczby miejsc pracy w danej organizacji, co nie dostarcza informacji o rotacji pracowników. Struktura kadr zajmuje się układem i proporcjami różnych grup pracowników w organizacji, takich jak wiek, płeć czy poziom wykształcenia, co również nie jest bezpośrednio związane z przyjęciami i zwolnieniami. Z kolei dynamika kadr może odnosić się do ogólnych zmian w zatrudnieniu w czasie, ale nie precyzuje, czy te zmiany są wynikiem przyjęć czy zwolnień. W praktyce, błędna interpretacja tych wskaźników może prowadzić do mylnych wniosków i decyzji zarządczych, które zamiast poprawiać sytuację kadrową, mogą ją pogorszyć. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy z tych wskaźników ma swoją specyfikę i zastosowanie, a ich mylne traktowanie może skutkować nieefektywnym zarządzaniem zasobami ludzkimi.

Pytanie 11

Niedobór towarów w magazynie, stwierdzony przez komisję inwentaryzacyjną, który przekracza ustaloną normę i nie jest wynikiem zdarzeń losowych ani winy pracownika magazynu, kwalifikuje się jako niedobór

A. zawiniony

B. nadzwyczajny

C. ponad normę

D. w granicach norm

Stwierdzenie, że niedobór towarów w magazynie jest rozliczany jako niedobór nadzwyczajny lub zawiniony, jest niepoprawne i opiera się na błędnych założeniach dotyczących klasyfikacji niedoborów. Niedobór nadzwyczajny sugeruje, że sytuacja jest wynikiem nieprzewidzianych okoliczności, podczas gdy w tym przypadku niedobór przekracza ustaloną normę i nie jest efektem zdarzeń losowych. Takie myślenie może prowadzić do błędnych wniosków w kontekście audytu i zarządzania ryzykiem, ponieważ nie identyfikuje rzeczywistych przyczyn problemu. Z kolei niedobór zawiniony wskazuje na winę pracownika, co w tym przypadku również nie znajduje potwierdzenia. Klasyfikacja jako "ponad normę" wskazuje, że problem wymaga szczegółowej analizy, a nie przypisania winy jednostkowej. Typowym błędem jest utożsamianie każdej niezgodności z błędem pracowniczym, co może prowadzić do nieprawidłowego zarządzania zasobami i braku efektywności w procesach magazynowych. Kluczowe jest zrozumienie kontekstu oraz przyczyn niedoborów, co pozwala na wdrażanie odpowiednich działań naprawczych i zapobiegawczych zamiast podejmowania działań oparte na błędnych założeniach. W efekcie, niewłaściwa klasyfikacja może prowadzić do nieefektywnego zarządzania zapasami i strat finansowych dla organizacji.

Pytanie 12

W tabeli ujęto wskaźniki rotacji poszczególnych rodzajów materiału w Przedsiębiorstwie Produkcyjnym Modus zajmującym się szyciem garniturów. Które zapasy materiałowe były najczęściej odnawiane?

Rodzaj materiału	Wskaźnik rotacji materiałów w dniach
Wełna	10 dni
Guziki	21 dni
Nici	18 dni
Podszewka	12 dni

A. Nici.

B. Wełny.

C. Podszewki.

D. Guzików.

Wełna jest poprawną odpowiedzią, ponieważ wskaźnik rotacji materiałów w Przedsiębiorstwie Produkcyjnym Modus wskazuje, jak często dany rodzaj materiału jest odnawiany. W przypadku wełny wskaźnik rotacji wynosi 10 dni, co oznacza, że ten materiał jest odnawiany najczęściej spośród wymienionych opcji. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy jest kluczowe w zarządzaniu zapasami, ponieważ pozwala to na efektywne planowanie zakupów i minimalizację kosztów związanych z przechowywaniem materiałów. Zrozumienie wskaźników rotacji jest istotne w kontekście branży odzieżowej, gdzie częste zmiany w modzie wymagają elastyczności w zarządzaniu zapasami. W branży krawieckiej, gdzie wykorzystanie różnych materiałów ma kluczowe znaczenie dla jakości produktów, znajomość wskaźników rotacji umożliwia optymalne gospodarowanie zasobami, co jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania w produkcji.

Pytanie 13

Hurtownia w I kwartale br. sprzedała następujące ilości towaru X:
− 180 sztuk w styczniu,
− 200 sztuk w lutym,
− 220 sztuk w marcu.
W miesiącu kwietniu planowana sprzedaż towaru X ma wynosić średnią sprzedaży z I kwartału br. Ile sztuk towaru X powinno zostać zakupionych przez hurtownię w kwietniu, jeśli na początku miesiąca w magazynie znajduje się 120 sztuk, a na koniec miesiąca powinno pozostać 65 sztuk?

A. 15 sztuk

B. 145 sztuk

C. 275 sztuk

D. 255 sztuk

Aby obliczyć, ile towaru X powinna zakupić hurtownia w kwietniu, musimy najpierw ustalić średnią sprzedaż z I kwartału. Sprzedaż w poszczególnych miesiącach wynosiła 180 sztuk w styczniu, 200 sztuk w lutym i 220 sztuk w marcu, co daje łącznie 600 sztuk. Średnia sprzedaż w I kwartale to 600 sztuk podzielone przez 3 miesiące, co daje 200 sztuk. Hurtownia planuje sprzedaż 200 sztuk w kwietniu. Mając na uwadze, że zapas na początku kwietnia wynosi 120 sztuk, a na koniec miesiąca powinno pozostać 65 sztuk, obliczamy ilość towaru, którą trzeba kupić: 200 (sprzedaż) + 65 (zapasy na koniec miesiąca) - 120 (zapasy na początku miesiąca) = 145 sztuk. Ważne jest, aby podczas planowania zakupów brać pod uwagę zarówno przewidywaną sprzedaż, jak i stan zapasów, co pozwala na efektywne zarządzanie magazynem i uniknięcie braków towaru, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w logistyce i zarządzaniu łańcuchem dostaw.

Pytanie 14

Aby ustalić tempo zmian w poziomie sprzedaży towarów w firmie w latach 2007 - 2010, konieczne jest obliczenie wskaźnika

A. natężenia

B. korelacji

C. struktury

D. dynamiki

Wybór innych wskaźników, takich jak natężenie, korelacja czy struktura, jest nieodpowiedni przy ocenie tempa zmian poziomu sprzedaży. Wskaźnik natężenia, odnosząc się do stopnia występowania zjawiska w danym kontekście, nie daje pełnego obrazu dynamiki sprzedaży, ponieważ nie uwzględnia zmian w czasie ani ich wpływu na całkowite wyniki. Wskaźnik korelacji, z kolei, zajmuje się identyfikowaniem zależności między dwiema zmiennymi, ale nie informuje nas o kierunku ani tempie zmian. Jest on użyteczny w badaniach związanych z relacjami między zmiennymi, ale nie jest narzędziem do analizy trendów sprzedaży. Wreszcie, wskaźnik struktury koncentruje się na analizie udziałów poszczególnych elementów w całości, a nie na zmianach w czasie. Typowym błędem myślowym przy wyborze tych wskaźników jest brak zrozumienia ich zastosowania w kontekście analizy czasowej. Aby skutecznie zarządzać sprzedażą, niezbędne jest wykorzystanie odpowiednich narzędzi analitycznych, takich jak wskaźnik dynamiki, który umożliwia kompleksową ocenę i podejmowanie decyzji na podstawie rzeczywistych danych.

Pytanie 15

Co oznacza selekcja pozytywna?

A. odrzuceniu osób uznanych za nieodpowiednie do wykonywania określonej pracy

B. realizacji bieżących badań rynku pracy w celu dostosowania programu kształcenia

C. wybraniu najlepszych aplikantów spośród wielu ubiegających się o zatrudnienie

D. zmianach w personelu na podstawie umowy między pracodawcami

Pojęcia związane z fluktuacją kadr, bieżącą analizą rynku pracy oraz odrzuceniem nieodpowiednich kandydatów nie odnoszą się do definicji selekcji pozytywnej w kontekście rekrutacji. Fluktuacja kadr odnosi się do procesu zmian w składzie pracowników organizacji, a nie do selekcji nowych pracowników. Oznacza to, że nawet jeśli pracodawcy mogą współpracować w ramach porozumień dotyczących zatrudnienia, nie jest to bezpośrednio związane z wyborem najlepszych kandydatów. Ponadto, prowadzenie bieżących analiz rynku pracy jest istotne dla ogólnej strategii zarządzania zasobami ludzkimi, ale nie dotyczy selekcji pozytywnej, która skupia się na wyborze odpowiednich osób na konkretne stanowiska. Odrzucenie nieodpowiednich kandydatów to proces selekcji negatywnej, który ma na celu eliminację osób, które nie spełniają wymagań danej roli. Właściwe podejście do rekrutacji powinno być zatem zorganizowane w sposób, który koncentruje się na identyfikacji i pozyskiwaniu najlepszych talentów, a nie tylko na eliminacji nieodpowiednich. Często błąd w myśleniu polega na myleniu tych dwóch procesów, co prowadzi do nieefektywnej strategii rekrutacyjnej i ogranicza możliwości organizacji w pozyskiwaniu wartościowych pracowników. W praktyce, skuteczna selekcja pozytywna jest niezbędna dla budowy silnych zespołów i osiągania długofalowego sukcesu organizacyjnego.

Pytanie 16

Zgłoszenie nowego pracownika do ZUS na formularzu ZUS ZUA powinno być dokonane od daty powstania obowiązku ubezpieczenia w terminie

A. 15 dni

B. 20 dni

C. 10 dni

D. 7 dni

Zgłoszenie do ZUS nowozatrudnionego pracownika w terminach 10, 15 lub 20 dni jest nieprawidłowe, ponieważ nie odpowiada rzeczywistym wymogom prawnym, które określają maksymalny czas na dokonanie zgłoszenia. Ustawa o systemie ubezpieczeń społecznych wyraźnie wskazuje, że zgłoszenie powinno być dokonane w ciągu 7 dni od dnia powstania obowiązku ubezpieczenia. Zgłoszenie w terminie dłuższym może prowadzić do poważnych konsekwencji, takich jak nałożenie kar finansowych na pracodawcę czy problemy z dostępem pracownika do świadczeń. Użytkownicy często mylą terminy związane z różnymi procedurami administracyjnymi, co prowadzi do błędnych założeń. Na przykład, niektórzy mogą pomylić termin zgłoszenia z terminem opłacania składek, które rzeczywiście mają swoje odrębne terminy. Ponadto, zaniedbanie terminowego zgłoszenia może skutkować złożonymi problemami w przyszłości, takimi jak brak możliwości ubiegania się o świadczenia chorobowe lub emerytalne. Kluczowym elementem w pracy z dokumentacją ZUS jest systematyczność i dokładność, co pozwala na zachowanie zgodności z obowiązującymi przepisami prawnymi oraz ochronę interesów zarówno pracodawców, jak i pracowników. Powszechnym błędem jest również niezrozumienie, że każdy dzień zwłoki może wpłynąć na dalsze procedury administracyjne i komplikacje w relacjach z instytucjami. Dlatego tak ważne jest, aby w procesach zatrudnienia działać według jasno określonych zasad i terminów, aby uniknąć niepotrzebnych problemów.

Pytanie 17

Grupa adwokatów planuje utworzenie spółki prawa handlowego. Nikt z nich nie pragnie brać odpowiedzialności za długi spółki, które mogą wyniknąć z działalności innych wspólników wykonujących wolny zawód. Jaką formę spółki prawa handlowego powinni wybrać?

A. Akcyjną

B. Komandytową

C. Z ograniczoną odpowiedzialnością

D. Partnerską

Spółka partnerska to taki specjalny typ spółki, który jest stworzony głównie dla ludzi wykonujących wolne zawody, jak prawnicy, lekarze czy architekci. W tej spółce każdy wspólnik odpowiada za swoje działania, i nie ma obawy, że poniesie konsekwencje za błędy innych. Dzięki temu prawnicy mogą spać spokojnie, bo ograniczają swoje osobiste ryzyko. Na przykład, zespół prawników może wspólnie prowadzić kancelarię, dzielić się doświadczeniem i radami, a jednocześnie każdy z nich nie odpowiada za pomyłki innych. Co fajne, spółka partnerska daje też możliwość dostosowania zasad współpracy do tego, co najlepiej pasuje do ich działalności, zgodnie z Kodeksem spółek handlowych. To daje im większą elastyczność. Moim zdaniem, to bardzo mądra decyzja dla adwokatów.

Pytanie 18

W zależności od częstości przeprowadzania analizy ekonomicznej, wyróżniamy analizę

A. ogólną, odcinkową i szczegółową

B. całościową, odcinkową i kompleksową

C. funkcjonalną, systemową i decyzyjną

D. doraźną, okresową i ciągłą

Analiza ekonomiczna, niezależnie od tego, czy robimy ją doraźnie, okresowo, czy ciągle, jest naprawdę ważna w każdej firmie. Jak się zdarza jakaś kryzysowa sytuacja, to musimy działać szybko. Na przykład, jeśli zauważymy spadek sprzedaży, to warto przeanalizować rentowność. Wiadomo, że analiza okresowa dotyczy systematycznego sprawdzania wyników finansowych w ustalonych terminach, a to pozwala nam zobaczyć pewne trendy i zaplanować, co robić dalej. Analiza ciągła to też ciekawa sprawa, bo dzięki danym w czasie rzeczywistym możemy na bieżąco monitorować, jak sprawnie działa nasza firma i szybciej podejmować decyzje. Jeżeli dobrze wykorzystujemy te metody, to łatwiej nam będzie dostosować strategię do zmieniającego się rynku i być bardziej konkurencyjnymi. W praktyce, przedsiębiorstwa korzystają z różnych narzędzi analitycznych, takich jak analizy SWOT czy różne raporty finansowe, co jest naprawdę zgodne z tym, co się teraz robi w branży.

Pytanie 19

Teoretyczne zużycie materiału na uszycie pojedynczego garnituru wynosi 3 mb. Straty w trakcie produkcji są na poziomie 10%. Firma planuje wyprodukować 100 sztuk garniturów w ciągu miesiąca. Jakie będzie miesięczne zapotrzebowanie na materiały?

A. 270 mb

B. 300 mb

C. 250 mb

D. 330 mb

Aby obliczyć miesięczne zapotrzebowanie na materiały do uszycia garniturów, należy uwzględnić zarówno teoretyczne zużycie materiału, jak i straty produkcyjne. Teoretyczne zużycie materiału na jeden garnitur wynosi 3 mb, a przedsiębiorstwo planuje wyprodukować 100 sztuk. Zatem, całkowite zapotrzebowanie na materiały bez strat wynosi 3 mb x 100 = 300 mb. Jednak straty produkcyjne wynoszą 10%, co oznacza, że musimy doliczyć dodatkową ilość materiału. Wartość strat wynosi 10% z 300 mb, co daje 30 mb. Dlatego łączna ilość materiału, jaką należy zamówić, to 300 mb + 30 mb = 330 mb. W praktyce takie obliczenia są kluczowe w zarządzaniu zapasami i planowaniu produkcji, aby zapewnić ciągłość wytwarzania oraz minimalizować ryzyko braków materiałowych. Dobre praktyki w branży odzieżowej zalecają zawsze uwzględniać straty w procesie planowania, co pozwala na skuteczniejsze zarządzanie zasobami.

Pytanie 20

Przedsiębiorca prowadzący działalność usługową płaci podatek od przychodu wg ryczałtu ewidencjonowanego. W maju osiągnął przychody z tytułu:
- malowania biura w kwocie 5 000,00 zł,
- transportu żwiru w kwocie 1 000,00 zł.
Oblicz wartość podatku dochodowego za maj, zgodnie z zamieszczonymi w tabeli stawkami ryczałtu ewidencjonowanego.

Rodzaje świadczonych usług	Stawka ryczałtu ewidencjonowanego
usługi budowlane	5,5%
transport samochodowy poniżej 2 ton	8,5%

A. 280,00 zł

B. 360,00 zł

C. 160,00 zł

D. 480,00 zł

Jak widzę, wybrana inna kwota może wskazywać na kilka powszechnych błędów w obliczeniach. Na przykład, jeśli ktoś postawił na 280,00 zł, 160,00 zł czy 480,00 zł, to najpewniej nie zrozumiał, jak działają odpowiednie stawki ryczałtu. Może się zdarzyć, że ktoś pomylił stawkę 8,5% z malowaniem biura, obliczając 425,00 zł, co nie ma sensu. Z drugiej strony, jeśli ktoś wyszedł na 160,00 zł, to raczej źle dodał wyniki lub pomylił stawki. W przypadku ryczałtu ewidencjonowanego ważne jest, by przedsiębiorcy dobrze znali klasyfikację swoich usług. Niezrozumienie tych zasad może prowadzić do pomyłek, a to już się może źle skończyć w kwestiach podatkowych. Dlatego warto korzystać z odpowiednich narzędzi i wsparcia, żeby nie wpaść w pułapki związane z błędnym obliczaniem podatków.

Pytanie 21

Według regulacji zawartych w Kodeksie spółek handlowych minimalna wysokość kapitału zakładowego wynosi 500 000 złotych, a nominalna wartość akcji musi być równa przynajmniej 1 grosz. Te wymagania odnoszą się do zakupu spółek

A. akcyjnych.

B. otwartych.

C. komandytowych.

D. komandytowo - akcyjnych.

Wybór odpowiedzi sugerujących inne typy spółek, jak jawne, komandytowe czy komandytowo-akcyjne, jest niepoprawny, ponieważ te formy nie mają takich samych wymagań kapitałowych jak spółki akcyjne. Spółki jawne, na przykład, nie mają minimalnego wymogu kapitału zakładowego, a ich struktura opiera się na osobistej odpowiedzialności wspólników, co może prowadzić do większego ryzyka dla inwestorów. Podobnie, spółki komandytowe umożliwiają inwestorom zostanie komandytariuszem, co oznacza ograniczoną odpowiedzialność za zobowiązania spółki, ale również brak wymogu minimalnego kapitału. Spółki komandytowo-akcyjne łączą cechy spółek akcyjnych i komandytowych, ale wymagają jedynie minimalnego kapitału w wysokości 50 000 złotych, co również nie spełnia kryteriów postawionych w pytaniu. Zrozumienie różnic między tymi typami spółek jest kluczowe dla prawidłowej interpretacji przepisów prawa handlowego. Niezrozumienie specyfiki tych struktur może prowadzić do błędnych decyzji inwestycyjnych oraz niewłaściwego wyboru formy prawnej dla planowanego przedsięwzięcia.

Pytanie 22

Ile produktów wytworzy pracownik w trakcie 8 godzin pracy, jeśli średni czas wykonania jednej sztuki wynosi 10 minut?

A. 48 szt.

B. 60 szt.

C. 24 szt.

D. 80 szt.

W przypadku błędnych odpowiedzi, można zauważyć, że często wynikają one z nieprawidłowego przeliczenia czasu pracy na jednostki produkcji. Na przykład, wybór 60 sztuk może sugerować, że osoba myśli, iż każde 8 godzin pracy odpowiada 60 minutom, co jest błędem logicznym. Przyjęcie takiego założenia prowadzi do znaczącego zawyżenia liczby wyrobów, co nie jest zgodne z rzeczywistością. Z kolei 24 sztuki mogą wynikać z założenia, że czas wykonania jednego wyrobu to 20 minut, co również jest nieprawidłowe, ponieważ popełniono błąd w podstawowej arytmetyce. Wybór 80 sztuk wprowadza jeszcze większe zamieszanie, ponieważ sugeruje, że czas na jeden wyrób wynosi 6 minut, co w kontekście standardów jakości i wydajności produkcji nie jest realistyczne. Obliczenia takie nie uwzględniają czasu potrzebnego na przerwy, przygotowanie stanowiska pracy czy kontrolę jakości, które są kluczowe w procesach produkcyjnych. Takie błędne założenia prowadzą do złych decyzji w zarządzaniu produkcją, co może skutkować obniżeniem jakości wyrobów oraz wydajności całego zespołu. Warto zawsze weryfikować swoje obliczenia i opierać się na rzeczywistych danych produkcji.

Pytanie 23

Który z zamieszczonych opisów dotyczy stanowiska spełniającego wymogi ergonomii?

A.	Krzesło ma możliwość regulowania oparcia. Pod biurkiem znajdują się pojemniki na papier. Wysokość biurka dopasowana jest do wzrostu pracownika. Blat biurka ma ciemny kolor, co współgra z resztą mebli w biurze.
B.	Krzesło ma możliwość regulowania oparcia. Faktura blatu jest jasna, matowa lub półmatowa. Wysokość biurka dopasowana jest do wzrostu pracownika. Pod biurkiem znajduje się podnóżek z regulowaną wysokością.
C.	Biurko ma ciemny kolor, jest matowe i nie powoduje olśnienia. Monitor ustawiony jest tyłem do okna, by nie odbijało się światło. Krzesło jest głębokie i miękkie z możliwością regulowania oparcia. Pod biurkiem znajdują się: jednostka centralna komputera i śmietnik.
D.	Wysokość biurka dopasowana jest do wzrostu pracownika. Monitor komputera ustawiony jest naprzeciw dużego okna. Pod biurkiem znajduje się podnóżek z regulowaną wysokością. Krzesło ma podstawę pięcioramienną wyposażoną w kółka.

A. A.

B. D.

C. C.

D. B.

Odpowiedź B jest prawidłowa, ponieważ doskonale ilustruje zasady ergonomii w miejscu pracy. Ergonomia ma kluczowe znaczenie dla zdrowia i komfortu pracowników, a jej zasady powinny być wdrażane w każdym biurze. Wysokość biurka powinna być dostosowana do wzrostu pracownika, co pozwala na przyjęcie prawidłowej postawy podczas pracy. Zbyt wysokie lub zbyt niskie biurka mogą prowadzić do bólu kręgosłupa oraz innych problemów zdrowotnych. Dodatkowo, możliwość regulacji wysokości krzesła jest istotna, ponieważ umożliwia dostosowanie siedziska do indywidualnych potrzeb użytkownika. Użycie podnóżka jest również istotne, ponieważ pozwala na utrzymanie nóg w odpowiedniej pozycji, co zmniejsza napięcie mięśniowe oraz poprawia krążenie. Stosowanie tych zasad nie tylko poprawia komfort, ale także zwiększa efektywność pracowników. Warto zapoznać się z normą PN-EN ISO 9241, która definiuje wymagania ergonomiczne dotyczące stanowisk pracy z ekranami. Dobre praktyki w zakresie ergonomii pomagają w tworzeniu zdrowego środowiska pracy i mogą przyczynić się do zmniejszenia liczby nieobecności w pracy z powodu problemów zdrowotnych.

Pytanie 24

Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli można obliczyć wskaźniki

Zatrudnienie pracowników w przedsiębiorstwie w latach 2000 – 2007
Rok	2000	2001	2002	2003	2004	2005	2006	2007
Stan zatrudnienia	582	564	601	599	632	685	670	700

A. natężenia zatrudnienia.

B. dynamiki zatrudnienia.

C. dyspersji zatrudnienia.

D. struktury zatrudnienia.

Warto zauważyć, że inne odpowiedzi dotyczące struktury, dyspersji oraz natężenia zatrudnienia nie są właściwe w kontekście poruszanego pytania. Struktura zatrudnienia odnosi się do podziału zatrudnionych według różnych kryteriów, takich jak wiek, płeć czy poziom wykształcenia. Choć jest to istotny aspekt analizy rynku pracy, nie jest to wskaźnik, który pozwala na bezpośrednie śledzenie zmian w zatrudnieniu w czasie. Dyspersja zatrudnienia, z kolei, odnosi się do rozkładu zatrudnionych w różnych sektorach lub lokalizacjach, co również nie dotyczy dynamiki zmian w czasie. Natężenie zatrudnienia to pojęcie związane z ilością zatrudnionych w stosunku do liczby ludności w danym obszarze, a nie ze zmianami w zatrudnieniu w kolejnych latach. Błędne odpowiedzi często wynikają z mylnego zrozumienia terminologii z zakresu statystyki zatrudnienia. Kluczowe jest zrozumienie, że wskaźniki analizy rynku pracy są specyficzne i każde z nich ma swoje unikalne zastosowanie oraz ograniczenia. Dlatego istotne jest, aby w analizach stosować właściwe wskaźniki, które odpowiadają celom badawczym oraz sytuacji, z jaką mamy do czynienia.

Pytanie 25

Pierwszym krokiem w procesie planowania w firmie jest

A. rozpoznanie problemów

B. ocena dostępnych zasobów i kompetencji

C. analiza konkurencyjnego środowiska

D. określenie celów

Pierwszym etapem procesu planowania w przedsiębiorstwie jest ustalenie celów, co stanowi fundament skutecznego zarządzania. Ustalenie celów pozwala przedsiębiorstwu na zdefiniowanie kierunków działań oraz oczekiwanych rezultatów. Dobrze sformułowane cele powinny być SMART, co oznacza, że powinny być Specyficzne, Mierzalne, Osiągalne, Realistyczne i Czasowo określone. Przykładem zastosowania tej zasady może być firma, która w celu zwiększenia sprzedaży decyduje się na ustalenie celu, aby zwiększyć przychody o 20% w ciągu najbliższych 12 miesięcy. Taki cel nie tylko definiuje, co firma chce osiągnąć, ale także daje ramy do oceny postępów oraz podejmowania działań korygujących. W kontekście standardów branżowych, ustalanie celów jest kluczowe w metodologii zarządzania projektami, takiej jak PRINCE2 czy PMBOK, które podkreślają konieczność planowania i monitorowania celów w trakcie realizacji projektów. Ustanowienie jasnych celów jest niezbędne, aby wszyscy członkowie zespołu byli zgodni co do priorytetów i strategii działania.

Pytanie 26

Jaką minimalną wartość nominalną mogą mieć akcje w polskich spółkach akcyjnych?

A. 1 grosz

B. 1 złoty

C. 10 złotych

D. 100 złotych

Wartości nominalne akcji w polskich spółkach akcyjnych nie są tylko kwotami, które można wrzucić do jednej szuflady. Jak ktoś myśli, że minimalna wartość to 1 złoty, 10 złotych czy 100 złotych, to się myli, bo to nieaktualne info. Zgodnie z Kodeksem spółek handlowych, 1 grosz to ta minimalna wartość, co ma na celu pomóc głównie małym i średnim firmom w dostępie do rynku. Często ludzie mylą wartość nominalną z innymi rzeczami, jak wartość rynkowa akcji, która zależy od popytu i podaży, a nie od nominalnej. Warto też zrozumieć, że wyższa wartość nominalna nie znaczy lepsza stabilność spółki, to mit. Niskie wartości nominalne dają większą elastyczność w pozyskiwaniu funduszy i pozwalają mniejszym przedsiębiorstwom przyciągnąć inwestycje. W praktyce więcej akcji o niskiej wartości może być lepszym rozwiązaniem niż kilka akcji droższych. I zapamiętaj, że wartości nominalne to tylko jedna z wielu rzeczy, jakie wpływają na decyzje inwestycyjne, więc nie można ich przeceniać.

Pytanie 27

W ubiegłym roku koszty produkcji w firmie zajmującej się wyrobem nożyczek wyniosły 5 200 zł, a w obecnym roku osiągnęły 8 800 zł. W tych latach wyprodukowano odpowiednio 260 oraz 400 sztuk gotowych produktów. Jak kształtuje się koszt jednostkowy w bieżącym roku w porównaniu do roku poprzedniego?

A. niższy o 3 zł

B. wyższy o 2 zł

C. wyższy o 3 zł

D. niższy o 2 zł

Wybór odpowiedzi wskazujących na niższy koszt jednostkowy o 2 zł lub 3 zł jest błędny, ponieważ opiera się na nieprawidłowym zrozumieniu relacji między całkowitym kosztem produkcji a ilością wyprodukowanych jednostek. Koszt jednostkowy oblicza się, dzieląc całkowity koszt przez liczbę wyprodukowanych wyrobów. W przypadku podanych danych, w roku ubiegłym całkowity koszt wynosił 5200 zł, a jednostek było 260, co daje koszt jednostkowy 20 zł. W roku bieżącym, przy wzroście kosztu do 8800 zł i produkcji 400 sztuk, jednostkowy koszt wzrósł do 22 zł. Osoby, które wybrały niższe wartości kosztów, mogą mieć na myśli, że zwiększenie produkcji mogłoby obniżyć koszty jednostkowe ze względu na tzw. efekt skali, jednak w tym przypadku całkowity wzrost kosztu produkcji przewyższył oszczędności wynikające z większej produkcji. Dodatkowo, wskazywanie na wyższy koszt jednostkowy bez wskazania dokładnych wartości kosztów jednostkowych i ich obliczeń, prowadzi do błędnych konkluzji, co może świadczyć o niepełnym zrozumieniu podstaw analizy kosztów. Zrozumienie tych koncepcji jest kluczowe w praktyce zarządzania przedsiębiorstwami, ponieważ błędne oszacowania mogą prowadzić do niewłaściwego ustalania cen oraz błędnych decyzji inwestycyjnych.

Pytanie 28

Jeżeli standardowe zużycie materiału wynosi 15 kg na sztukę wyrobu gotowego, a produkcja dzienna osiąga 300 sztuk, to całkowite dzienne zużycie materiału wynosi

A. 45 000 kg

B. 2 t

C. 4,5 t

D. 20 000 kg

Wielu ludzi może popełnić błąd, myśląc, że wystarczy przeliczyć wielkość zużycia materiałów bez uwzględnienia kluczowych danych. Przykładowo, niektórzy mogą uznać, że suma 300 sztuk wyrobów gotowych w połączeniu z normą 15 kg/szt. prowadzi do wyników 20 000 kg, co jest wynikiem niewłaściwego przeliczenia. Można zauważyć, że błędne odpowiedzi na ogół wynikają z niepoprawnej interpretacji jednostek i operacji matematycznych. Użytkownicy mogą także mylnie sądzić, że 45 000 kg to odpowiedź, ignorując podstawowe obliczenia, które pokazują, że rzeczywista ilość to 4,5 t, a nie 45 t. W przypadku wyniku 2 t, również można dostrzec, że jest to wynik wynikający z nieprawidłowego podziału lub pomnożenia. W praktyce, aby unikać takich pomyłek, kluczowe staje się zrozumienie, jak przeliczać jednostki oraz w jaki sposób sumować wyniki. W każdym z tych przypadków, zrozumienie podstawowych zasad kalkulacji oraz umiejętność zastosowania norm technicznych w praktyce jest niezbędne do efektywnego zarządzania procesami produkcyjnymi. Warto również podkreślić, że standardy branżowe wymagają dokładności i precyzji w analizach, co jest niezbędne do efektywnego zarządzania zasobami i optymalizacji produkcji.

Pytanie 29

W firmie produkującej obuwie damskie toner używany w dziale księgowości powinien być klasyfikowany jako

A. półfabrykat

B. wyrób gotowy

C. materiał

D. towar

Wybór niewłaściwych kategorii, takich jak półfabrykat, towar czy wyrób gotowy, wskazuje na niezrozumienie różnic między tymi pojęciami a materiałem. Półfabrykat to produkt, który przeszedł pewien etap obróbki, ale nie jest jeszcze gotowy do sprzedaży lub użycia. W kontekście produkcji obuwia damskiego, półfabrykatami mogą być np. skórki czy elementy konstrukcyjne, które są jeszcze w trakcie przetwarzania. Toner, będący substancją wykorzystywaną w procesie drukowania, nie jest w żadnym sensie produktem pośrednim, gdyż nie podlega dalszej obróbce ani nie przyczynia się bezpośrednio do tworzenia obuwia. Z kolei klasyfikowanie tonera jako towaru sugeruje, że jest on gotowy do sprzedaży, co również jest błędne, ponieważ toner jest narzędziem wspierającym działalność firmy, a nie przedmiotem handlu. Uznawanie go za wyrób gotowy jest kolejnym nieporozumieniem, ponieważ wyrób gotowy to produkt, który przeszedł pełny cykl produkcji i jest gotowy do sprzedaży klientom. W przypadku tonera, jego rola jest ograniczona do wspierania procesów administracyjnych, co czyni jego klasyfikację jako materiału najbardziej odpowiednią. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla prawidłowej analizy zasobów w przedsiębiorstwie oraz ich odpowiedniego zarządzania.

Pytanie 30

Z danych zamieszczonych w tabeli wynika, że liczba zatrudnionych w przeliczeniu na pełne etaty wynosi

Liczba pracowników	Wymiar etatu
18	½
20	¼
30	1
16	¾

A. 84 pracowników.

B. 56 pracowników.

C. 30 pracowników.

D. 21 pracowników.

Zgadza się, poprawna odpowiedź to 56 pracowników. Wiesz, przy takich obliczeniach zawsze trzeba pamiętać o tym, jak wygląda wymiar etatów. Nie każdy pracownik musi być na pełnym etacie, a te różnice trzeba zsumować. Często w praktyce wygląda to tak, że dla każdej grupy pracowników mnożymy ich liczbę przez ich wymiar etatu, a potem dodajemy wszystko do kupy. To daje nam dokładniejszy obraz tego, ilu naprawdę mamy pełnych etatów. Warto znać takie podejście, bo pomaga lepiej zarządzać zasobami ludzkimi i planować zatrudnienie.

Pytanie 31

W cukrowni, miesięczne zużycie buraków cukrowych wynosi 42 000 kg, co odpowiada 30 dniom. Czasowy wskaźnik zapasu minimalnego to 7 dni, a maksymalnego 11 dni. Jaką wartość powinien mieć minimalny zapas buraków w kilogramach?

A. 12 600 kg

B. 9 800 kg

C. 1 400 kg

D. 15 400 kg

Aby obliczyć zapas minimalny ilościowy buraków cukrowych, należy najpierw ustalić, jakie jest dzienne zużycie tych surowców. Miesięczne zużycie buraków wynosi 42 000 kg, co daje nam średnie dzienne zużycie na poziomie 1 400 kg (42 000 kg / 30 dni). Wskaźnik czasowy zapasu minimalnego wynosi 7 dni, co oznacza, że zapas minimalny powinien zabezpieczać zużycie na ten okres. Zatem, mnożąc dzienne zużycie przez liczbę dni, otrzymujemy zapas minimalny równy 9 800 kg (1 400 kg * 7 dni). Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami zarządzania zapasami, które zalecają utrzymanie odpowiednich poziomów zapasów, aby zminimalizować ryzyko przestojów w produkcji. Utrzymując zapas minimalny w tej wysokości, cukrownia ma pewność, że będzie w stanie zaspokoić swoje potrzeby przez cały okres wskaźnika czasowego, co jest kluczowe w kontekście ciągłości produkcji i stabilności operacyjnej.

Pytanie 32

Przedsiębiorca rozlicza się z podatku dochodowego na zasadach ogólnych według skali podatkowej. Na podstawie informacji zawartych w tabeli oblicz kwotę należnej zaliczki na podatek dochodowy podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego.

Dochód do opodatkowania	Zapłacona składka na ubezpieczenie zdrowotne do odliczenia od podatku	Kwota zmniejszająca podatek
4 670,00 zł	248,82 zł	556,02 zł

A. 36,00 zł

B. 285,00 zł

C. 841,00 zł

D. 840,60 zł

Wybór odpowiedzi, która nie odpowiada kwocie 36,00 zł, często wynika z nieporozumień dotyczących sposobu obliczania zaliczek na podatek dochodowy. Przykładowo, odpowiedzi takie jak 285,00 zł, 840,60 zł czy 841,00 zł nie uwzględniają kluczowych aspektów, które wpływają na ostateczną wysokość zaliczki. Typowym błędem jest pominięcie konieczności odliczenia składki na ubezpieczenie zdrowotne, co jest niezbędnym krokiem w procesie obliczania zaliczki na podatek dochodowy. Ponadto, w przypadku gdy podatnik nie uwzględnia kwoty zmniejszającej podatek, może dojść do wyliczenia znacznie wyższej kwoty podatku niż jest to wymagane przez przepisy prawne. Inne błędne odpowiedzi mogą wynikać z nieprawidłowego zastosowania stawki podatkowej lub z błędnego zrozumienia, jak dochód do opodatkowania przekłada się na obliczenia podatkowe. Takie nieporozumienia są powszechne wśród osób, które nie mają dostatecznej wiedzy na temat przepisów podatkowych lub nieuwzględniają aktualnych zmian w prawie. Aby unikać takich błędów, warto systematycznie poszerzać wiedzę na temat obowiązujących przepisów dotyczących podatków dochodowych oraz regularnie konsultować się z doradcą podatkowym, co może znacznie ułatwić prawidłowe obliczenia i rozliczenia podatkowe.

Pytanie 33

Do materiałów magazynowych niezgodnych, które przewyższają określone normy, zalicza się zapasy

A. Nadmierne i sezonowe

B. Nadmierne i zbędne

C. Aktualne i sezonowe

D. Aktualne i zbędne

Odpowiedź "Nadmierne i zbędne" jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do zapasów materiałowych, które wykraczają poza ustalone normy, zarówno w zakresie ilości, jak i przydatności. Zapasy nadmierne to te, które przekraczają optymalne poziomy zapasów, co może prowadzić do zatorów w magazynie, nieefektywnego wykorzystania przestrzeni oraz zwiększonych kosztów przechowywania. Z kolei zapasy zbędne to te, które nie są już potrzebne do realizacji bieżących i przyszłych planów produkcyjnych lub sprzedażowych. Przykładami mogą być materiały, które zostały zastąpione przez nowsze technologie lub produkty, które nie znalazły nabywców. W praktyce, zarządzanie zapasami powinno skupiać się na minimalizacji nadmiaru, co jest zgodne z zasadami Lean Management, które dążą do eliminacji marnotrawstwa oraz maksymalizacji efektywności procesów. Poprawne klasyfikowanie zapasów i ich regularna analiza pomagają przedsiębiorstwom w optymalizacji kosztów oraz lepszym dostosowaniu się do zmieniających się warunków rynkowych.

Pytanie 34

Spółki komandytowe klasyfikowane są jako spółki

A. osobowe w ramach prawa handlowego

B. kapitałowe w ramach prawa cywilnego

C. kapitałowe w ramach prawa handlowego

D. osobowe w ramach prawa cywilnego

Spółki komandytowe są klasyfikowane jako osobowe spółki prawa handlowego, co oznacza, że ich struktura organizacyjna opiera się na osobistym zaangażowaniu wspólników. W ramach tej formy działalności gospodarczej występują dwa rodzaje wspólników: komplementariusze, którzy odpowiadają za zobowiązania spółki całym swoim majątkiem, oraz komandytariusze, którzy odpowiadają tylko do wysokości wniesionego wkładu. Taka konstrukcja sprzyja elastyczności w zarządzaniu i umożliwia przyciąganie inwestycji, ponieważ komandytariusze mogą inwestować w spółkę z ograniczonym ryzykiem. Przykładem zastosowania spółki komandytowej może być działalność w branży inwestycyjnej, gdzie inwestorzy (komandytariusze) pragną zabezpieczyć swoje interesy, jednocześnie korzystając z doświadczenia zarządzających (komplementariuszy). Warto również zauważyć, że spółki komandytowe cieszą się popularnością wśród przedsiębiorców ze względu na korzystne regulacje podatkowe i możliwość elastycznego kształtowania umów spółkowych, co wspiera innowacyjne podejście w prowadzeniu biznesu.

Pytanie 35

Do obowiązków Służby Celnej należy ustalanie oraz pobieranie podatków?

A. od spadków i darowizn

B. dochodowego od osób prawnych

C. dochodowego od osób fizycznych

D. od towarów i usług z tytułu importu towarów

Wybór błędnych odpowiedzi wskazuje na niepełne zrozumienie zakresu kompetencji Służby Celnej. Odpowiedzi związane z podatkiem dochodowym, zarówno od osób prawnych, jak i fizycznych, nie są związane z działalnością Służby Celnej, która koncentruje się głównie na poborze podatków pośrednich, takich jak VAT w kontekście importu. Podatek dochodowy dotyczy ogólnego dochodu generowanego przez osoby i przedsiębiorstwa, a jego pobór i nadzór leży głównie w gestii urzędów skarbowych, a nie Służby Celnej. Warto zauważyć, że podatek od spadków i darowizn również nie wchodzi w zakres obowiązków Służby Celnej, gdyż jest to podatek bezpośredni, regulowany przez przepisy podatkowe, a nie przez przepisy celne. Typowym błędem myślowym jest mylenie różnorodnych rodzajów podatków oraz ich właściwych organów podatkowych. Służba Celna funkcjonuje według własnych przepisów i procedur, które są ściśle związane z obrotem towarowym i zabezpieczaniem granic, a nie z podatkami dochodowymi czy innymi rodzajami podatków. Zrozumienie tej różnicy jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania w obszarze prawa celnego i podatkowego.

Pytanie 36

Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli określ sytuację firmy w zakresie rotacji zapasów materiałów.

Kwartał	Wskaźnik rotacji zapasów materiałów
Kwartał	w dniach	w razach
I	30	3
II	25	3,6
III	22	4
IV	18	5

A. Okres wymiany zapasów materiałów jest coraz dłuższy.

B. Firma ponosi coraz większe koszty magazynowania materiałów.

C. Okres wymiany zapasów materiałów jest coraz krótszy.

D. Firma coraz wolniej wymienia zapasy materiałów.

Analizując pozostałe odpowiedzi, można zauważyć występowanie typowych błędów myślowych, które prowadzą do nieprawidłowych wniosków. Stwierdzenie, że okres wymiany zapasów materiałów jest coraz dłuższy, przeczy przedstawionym danym o rotacji zapasów. W przypadku, gdy wskaźnik ten maleje, sugeruje to, że firma zwiększa efektywność swoich operacji, co jest sprzeczne z ideą wydłużania okresu wymiany. Wysokie koszty magazynowania materiałów mogą być mylnie interpretowane jako oznaka problemów z rotacją, podczas gdy w rzeczywistości, zmniejszenie okresu wymiany może prowadzić do optymalizacji kosztów. Ostatnia odpowiedź sugerująca, że firma wymienia zapasy materiałów coraz wolniej, również jest niezgodna z danymi. Tego typu błędne podejście może wynikać z braku zrozumienia podstawowych zasad zarządzania zapasami oraz ich wpływu na ogólną wydajność przedsiębiorstwa. Kluczowym elementem skutecznego zarządzania zapasami jest analizy wskaźników rotacji, które umożliwiają podejmowanie świadomych decyzji operacyjnych. W obliczu zmieniającego się rynku, umiejętność szybkiej adaptacji i efektywnego gospodarowania zapasami staje się niezbędna dla zapewnienia konkurencyjności firmy.

Pytanie 37

Księgowanie przy użyciu wartości ujemnych, realizowane na tych samych kontach oraz po tych samych stronach, gdzie pojawił się zapis błędny, nazywamy

A. storna czarnego częściowego

B. storna czerwonego

C. storna czarnego

D. korekty

Wybór storna czarnego to nie jest najlepszy pomysł, jeśli chodzi o praktyki księgowe. To, co musisz wiedzieć, to że terminy księgowe mają swoje ściśle określone znaczenie. A storno czarne odnosi się do sposobu, w którym nowy zapis koryguje błędny zapis, ale nie pozwala na dokładne zidentyfikowanie błędu. To może prowadzić do bałaganu w księgach, bo pierwotne zapisy są wówczas mniej przejrzyste. No i storno czarne częściowe też jest takie sobie, bo często nie wystarcza, żeby całkowicie zlikwidować ryzyko błędów w przyszłości. Księgowi powinni ostrożnie dobierać metody, bo odpowiednia terminologia jest ważna, żeby uniknąć zamieszania i problemów w audytach. Wydaje mi się, że najlepiej stosować storno czerwone, które pozwala na niewątpliwe i czytelne poprawienie błędów.

Pytanie 38

Pracodawca podpisał z pracownikiem umowę o pracę na czas próbny od 2 listopada 2018 r. do 31 grudnia 2018 r. Jaki był okres wypowiedzenia tej umowy?

A. 3 dni robocze

B. 1 tydzień

C. 1 miesiąc

D. 2 tygodnie

Wybór innych odpowiedzi może wynikać z mylnych założeń dotyczących przepisów prawa pracy. Odpowiedź wskazująca na 3 dni robocze nie uwzględnia pełnego zrozumienia przepisów dotyczących wypowiedzenia umowy o pracę. W prawie pracy okres wypowiedzenia dla umowy na czas próbny wynosi co najmniej 1 tydzień, co jest ważnym zapisem w Kodeksie pracy. Uważanie, że okres wypowiedzenia może wynosić jedynie 3 dni robocze, opiera się na błędnym przekonaniu, że przepisy dotyczące umów na czas nieokreślony stosują się w tym przypadku. Kolejna niepoprawna odpowiedź, sugerująca 2 tygodnie, odnosi się do sytuacji, które mogą dotyczyć umów na czas określony, które trwają dłużej, co wprowadza zamieszanie. Wreszcie, twierdzenie, że okres wypowiedzenia wynosi 1 miesiąc, również jest merytorycznie niewłaściwe, ponieważ tego rodzaju okres odnosi się do umów o pracę na czas nieokreślony, a nie próbny, gdzie zasady są bardziej elastyczne i korzystne dla obu stron. Kluczowym błędem myślowym jest mylenie rodzajów umów oraz ich specyficznych regulacji dotyczących wypowiedzenia, co może prowadzić do nieodpowiednich decyzji zarówno po stronie pracodawcy, jak i pracownika. Zrozumienie tych różnic jest niezbędne dla właściwego zarządzania zasobami ludzkimi i przestrzegania prawa pracy.

Pytanie 39

Waluta, która służy do regulowania zobowiązań podatkowych, odgrywa rolę

A. środka płatniczego

B. miernika wartości

C. środka wymiany

D. środka tezauryzacji

Odpowiedź "środek płatniczy" jest poprawna, ponieważ pieniądz, jako środek płatniczy, jest akceptowany w transakcjach gospodarczych, w tym w regulowaniu zobowiązań podatkowych. Pieniądz pełni rolę uniwersalnego środka wymiany, co oznacza, że jest powszechnie akceptowany jako forma zapłaty. W kontekście zobowiązań podatkowych, płatność podatków w danej walucie jest niezbędna do spełnienia wymogów prawnych i regulacyjnych. Przykładem może być płacenie podatku dochodowego, VAT lub innych opłat publicznych, które muszą być uiszczane w określonej walucie, najczęściej w walucie krajowej. Standardy księgowe oraz regulacje podatkowe wymagają, aby wszystkie transakcje były dokumentowane przy użyciu środków płatniczych, co podkreśla znaczenie tej funkcji. W praktyce, bez środka płatniczego, system podatkowy nie mógłby funkcjonować, a przedsiębiorstwa oraz osoby fizyczne napotkałyby trudności w realizacji swoich zobowiązań finansowych.

Pytanie 40

Koszty poniesione przez przedsiębiorstwo na wyprodukowanie partii 2 000 sztuk produktów wyniosły: (tabela poniżej) Jednostkowy koszt własny wytworzenia 1 sztuki produktu wynosi

Pozycje kalkulacyjne	Poniesione koszty (zł)
Materiały bezpośrednie	30 000,00
Płace bezpośrednie	16 000,00
Koszty wydziałowe	4 600,00
Koszty zarządu	2 400,00

A. 23,00 zł

B. 25,30 zł

C. 26,50 zł

D. 24,20 zł

Podczas analizy odpowiedzi na to pytanie można zauważyć typowe błędy myślowe, które prowadzą do nieprawidłowych wniosków. Na przykład, odpowiedzi 26,50 zł i inne sugerują, że koszt jednostkowy został obliczony w sposób, który nie uwzględnia wszystkich wydatków poniesionych na produkcję. Warto zwrócić uwagę, że w praktyce jednostkowy koszt wytworzenia musi brać pod uwagę nie tylko bezpośrednie koszty materiałów, ale także koszty pośrednie, takie jak wynagrodzenia pracowników, koszty energii, amortyzację maszyn oraz inne wydatki operacyjne. Otrzymanie błędnych wyników może również wynikać z pomyłek arytmetycznych, co w praktyce jest zjawiskiem powszechnym, szczególnie w przypadku dużych zestawień kosztów. Niezrozumienie zasady agregacji kosztów może prowadzić do wyboru niewłaściwej odpowiedzi, co z kolei może skutkować nieoptymalnymi decyzjami finansowymi. Kluczowe jest, aby podczas obliczeń zachować szczególną uwagę na szczegóły oraz stosować odpowiednie metody analizy kosztów, które są standardem w zarządzaniu finansami w przedsiębiorstwach. Prawidłowe zrozumienie tych zasad pozwala uniknąć pułapek finansowych oraz wspiera efektywne planowanie budżetu i cen produktów.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej