Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik logistyk
Kwalifikacja: SPL.01 - Obsługa magazynów
Data rozpoczęcia: 11 czerwca 2025 08:55
Data zakończenia: 11 czerwca 2025 09:11

Egzamin zdany!

Wynik: 23/40 punktów (57,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Na rysunku przedstawiono

A. cyklogram wyrobu gotowego.

B. plan potrzeb materiałowych.

C. harmonogram potrzeb materiałowych.

D. strukturę wyrobu gotowego.

Harmonogram potrzeb materiałowych, przedstawiony na rysunku, jest kluczowym narzędziem w zarządzaniu produkcją i logistyką. Zawiera on szczegółowe informacje dotyczące zapotrzebowania na materiały w określonych okresach, co pozwala na dokładne planowanie i optymalizację procesów produkcyjnych. W praktyce, harmonogram taki bierze pod uwagę nie tylko zapotrzebowanie brutto, ale także aktualne stany magazynowe, co umożliwia lepsze zarządzanie zapasami i redukcję kosztów związanych z nadmiernymi lub niewystarczającymi dostawami. W branży produkcyjnej, stosowanie harmonogramów takich jak MRP (Material Requirements Planning) jest standardem, który pozwala na synchronizację produkcji z dostępnością materiałów, co z kolei wpływa na efektywność operacyjną. Użycie harmonogramów potrzeb materiałowych zapewnia, że wszystkie etapy produkcji są płynne i wolne od przestojów spowodowanych brakami surowców, co jest kluczowe w kontekście zwiększania konkurencyjności na rynku.

Pytanie 2

Zarządzanie obiegiem materiałów oraz surowców w kontekście procesu produkcji dotyczy przepływów fizycznych pomiędzy

A. dostawcą, magazynem produktów gotowych i klientem

B. magazynem produktów gotowych, dystrybutorem oraz klientem

C. dostawcą, magazynem materiałów oraz produkcją

D. produkcją, dystrybutorem i sprzedawcą detalicznym

W odpowiedziach, które nie są zgodne z prawidłowym podejściem do zarządzania przepływem materiałów i surowców, pojawiają się istotne nieporozumienia dotyczące ról poszczególnych jednostek w łańcuchu dostaw. Wskazanie magazynu wyrobów gotowych, dystrybutora i klienta jako kluczowych elementów sugeruje, że proces produkcji opiera się głównie na dystrybucji gotowych produktów, a nie na surowcach potrzebnych do samego wytwarzania. Takie podejście ignoruje fundamentalną rolę dostawców oraz magazynów materiałów w zapewnieniu płynnego przebiegu produkcji, co jest kluczowe dla efektywności operacyjnej. Ponadto, skupienie się na dystrybutorach i detalistach w kontekście zarządzania przepływem materiałów może prowadzić do zrozumienia, że to oni są głównymi graczami w procesie produkcyjnym, co jest błędne. W rzeczywistości, dystrybutorzy są bardziej zaangażowani w fazę końcową łańcucha dostaw, a nie w sam proces wytwarzania. Uznawanie ich za kluczowych w kontekście zarządzania materiałami może prowadzić do nieefektywności w działaniu przedsiębiorstw, które powinny koncentrować swoje wysiłki na optymalizacji relacji z dostawcami i zarządzaniu zapasami surowców, aby zwiększyć elastyczność i reagować na zmieniające się potrzeby rynku. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które podkreślają konieczność integracji procesów zarządzania materiałami i produkcją, aby osiągnąć maksymalną efektywność.

Pytanie 3

Zasada, zgodnie z którą ostatnie miejsce otrzymuje harmonogram dostarczania gotowych produktów do klientów, a artykuły do wytworzenia są pobierane z wcześniejszych miejsc, definiuje system zarządzania przepływem materiałów?

A. rso

B. KANBAN

C. EDI

D. TQM

KANBAN to metoda zarządzania produkcją i przepływem materiałów, która opiera się na zasadzie sterowania wizualnego, wykorzystująca karty lub inne oznaczenia do sygnalizowania potrzeby uzupełnienia zapasów. W systemie KANBAN ostatnie stanowisko produkcyjne ma kluczowe znaczenie, ponieważ to ono wysyła sygnał o potrzebie dostarczenia gotowych wyrobów do odbiorców. Wyroby do produkcji są pobierane z poprzednich stanowisk, co pozwala na odpowiednie dostosowanie produkcji do rzeczywistego popytu. Przykładem zastosowania KANBAN może być linia montażowa, gdzie każdy procesor wymaga elementów do dalszej pracy; KANBAN zapewnia, że materiały są dostarczane na czas, eliminując nadprodukcję i redukując zapasy. W praktyce, aby wprowadzić KANBAN, organizacje często korzystają z tablic wizualnych, które wspierają komunikację i transparentność w procesie produkcyjnym. Metoda ta jest zgodna z zasadami Lean Manufacturing i Just-In-Time, co czyni ją jedną z najlepszych praktyk w zarządzaniu produkcją.

Pytanie 4

Zbiór metod służących do określenia zapotrzebowania na materiały oraz podzespoły na niższym etapie struktury produktu definiuje

A. planowanie potrzeb

B. harmonogramowanie

C. moduł produkcyjny

D. specyfikacja dostaw

Moduł produkcyjny, harmonogramowanie oraz specyfikacja dostaw to terminy, które, choć związane z procesami produkcyjnymi, nie odnoszą się bezpośrednio do określenia zapotrzebowania na materiały i podzespoły na poziomie niższym w hierarchii wyrobu. Moduł produkcyjny zazwyczaj odnosi się do konkretnej sekcji lub jednostki w systemie produkcyjnym, koncentrując się na realizacji zadań produkcyjnych, a nie na planowaniu potrzeb. Harmonogramowanie to proces układania planów produkcyjnych, które wskazuje, kiedy i jakie operacje powinny być przeprowadzone, ale nie zajmuje się szczegółowo prognozowaniem zapotrzebowania na materiały. Z kolei specyfikacja dostaw ma na celu określenie wymagań dotyczących dostawców i materiałów, ale nie obejmuje całościowego podejścia do planowania potrzeb, które wymaga analizy i prognozowania. W wyniku tego, błędna interpretacja tych terminów może prowadzić do nieefektywnego zarządzania zapasami i produkcją. Kluczowym błędem myślowym jest mylenie planowania potrzeb z innymi procesami operacyjnymi, co skutkuje niedoszacowaniem znaczenia planowania potrzeb w kontekście optymalizacji łańcucha dostaw. Zrozumienie różnic między tymi pojęciami jest kluczowe dla efektywnego zarządzania procesami produkcyjnymi.

Pytanie 5

Dokument, który zawiera zasady dotyczące przygotowania towaru do transportu, potencjalny zakres wymaganej kontroli, rodzaj i ilość dokumentów potrzebnych podczas przewozu, to

A. zlecenie spedycyjne

B. list przewozowy

C. umowa spedycji

D. instrukcja wysyłkowa

Zlecenie spedycyjne to taki dokument, który mówi, co zleceniodawca chce, żeby spedytor zrobił, czyli organizuje transport towarów. Chociaż jest to niezbędne do współpracy między firmą a spedytorem, to nie daje zbyt wielu szczegółów o tym, jak przygotować towar do wysyłki. Umowa spedycji reguluje warunki współpracy, ok? Określa prawa i obowiązki, ale też nie mówi, jak dokładnie pakować czy przeprowadzać kontrole. A list przewozowy to dokument, który idzie z przesyłką, potwierdza odbiór przez przewoźnika i ma podstawowe info o przesyłce, ale nie skupia się na samym przygotowaniu. To podejście może prowadzić do różnych nieporozumień, zwłaszcza kto jest odpowiedzialny za co, no i jakie kontrole trzeba zrobić przed wysyłką. Warto pamiętać, że dobre zarządzanie logistyką wymaga przestrzegania odpowiednich procedur, jak wymogi ISO, żeby zminimalizować ryzyko w działaniu. Rozumienie ról dokumentów w procesie spedycyjnym jest kluczowe, żeby wszystko działało sprawnie, szczególnie w dzisiejszym skomplikowanym świecie biznesu.

Pytanie 6

Jaka sytuacja występuje w systemie produkcyjnym, gdy punkt o najniższych możliwościach produkcji ogranicza przepływ towarów oraz materiałów, jednocześnie ustalając granice wydajności dla całego systemu produkcyjnego?

A. wąskie gardło

B. harmonogramowanie produkcji

C. cykl dostaw

D. marszruta technologiczna

Wybór odpowiedzi "cykl dostaw" nie odnosi się do problematyki ograniczeń w produkcji. Cykl dostaw koncentruje się na zarządzaniu przepływem materiałów i towarów w łańcuchu dostaw od dostawcy do klienta, co obejmuje planowanie, transport, magazynowanie i dystrybucję. Chociaż cykl dostaw jest kluczowy dla efektywności operacyjnej, nie dotyczy on bezpośrednio ograniczeń produkcyjnych ani nie identyfikuje wąskich gardeł. Z kolei "harmonogramowanie produkcji" to proces planowania, kiedy i jakie produkty będą wytwarzane na różnych stanowiskach produkcyjnych. Choć harmonogramowanie ma wpływ na wydajność, to nie identyfikuje ani nie rozwiązuje problemu, jaki stwarza wąskie gardło. Marszruta technologiczna dotyczy zaś sekwencji operacji, które muszą być wykonane w procesie produkcji, co jest bardziej związane z procesem niż z jego wydajnością. Często popełnianym błędem jest mylenie tych terminów oraz nieuwzględnianie ich powiązań z wydajnością produkcji. Ważne jest, aby zrozumieć, że optymalizacja cyklu dostaw czy harmonogramu produkcji nie zastąpi konieczności identyfikacji wąskich gardeł, które mogą znacząco ograniczać całościową wydajność systemu produkcyjnego.

Pytanie 7

Na podstawie informacji o warunkach przechowywania ryb i produktów rybnych określ, w którym magazynie można przechowywać konserwy rybne.

Warunki przechowywania ryb i produktów rybnych
Grupa towarowa	Temperatura przechowywania [°C]
Ryby i produkty rybne świeże	-1÷3
Ryby i produkty rybne mrożone	poniżej -18
Ryby i produkty rybne solone	-5÷5
Ryby i produkty rybne marynowane	0÷8
Ryby i produkty rybne wędzone	0÷10
Konserwy rybne	4÷25
Wyroby garmażeryjne rybne	0÷8

Magazyn	Temperatura powietrza w magazynie [°C]
I.	-5
II.	0
III.	3
IV.	12

A. W magazynie IV.

B. W magazynie III.

C. W magazynie I.

D. W magazynie II.

Wybór magazynu IV jako miejsca przechowywania konserw rybnych jest zgodny z wymaganiami dotyczącymi warunków przechowywania produktów rybnych. Konserwy rybne powinny być przechowywane w temperaturze od 4 do 25 stopni Celsjusza, a magazyn IV, z temperaturą 12 stopni Celsjusza, idealnie spełnia tę normę. Przechowywanie produktów w odpowiedniej temperaturze jest kluczowe dla zapewnienia ich świeżości oraz bezpieczeństwa żywnościowego. W praktyce, nieprzestrzeganie tych temperatur może prowadzić do rozwoju bakterii oraz psucia się produktów, co w konsekwencji zagraża zdrowiu konsumentów. Dobrym przykładem zastosowania tych zasad są standardy HACCP (Hazard Analysis and Critical Control Points), które jasno określają krytyczne punkty kontroli w procesie przechowywania żywności. Utrzymanie odpowiedniej temperatury w magazynach wpływa również na jakość organoleptyczną konserw, co jest istotne dla ich akceptacji przez klientów.

Pytanie 8

Firma zajmująca się produkcją ręczników działa przez 5 dni w tygodniu w systemie 2 zmian po 8 godzin każda. Jaka jest tygodniowa zdolność produkcyjna pojedynczej maszyny krawieckiej, jeśli według normy czas szycia jednego ręcznika wynosi 4 minuty?

A. 2 400 ręczników

B. 120 ręczników

C. 1 200 ręczników

D. 600 ręczników

Obliczając, ile jedna maszyna krawiecka może uszyć ręczników w tygodniu, musimy najpierw sprawdzić, ile minut ta maszyna pracuje. Przecież firma działa przez 5 dni w tygodniu, a każda zmiana trwa 8 godzin. Więc całkowity czas pracy to: 5 dni razy 2 zmiany razy 8 godzin razy 60 minut, co daje nam 4 800 minut. Z godnie z normą, szycie jednego ręcznika zajmuje 4 minuty. Zatem maksymalnie maszyna da radę uszyć 1 200 ręczników w ciągu tygodnia. Wiesz, to jest ważne, żeby umieć tak obliczać, bo to pomaga w planowaniu produkcji i podnoszeniu wydajności. Niezła wiedza, która może przydać się w trakcie pracy w przemyśle tekstylnym.

Pytanie 9

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 10

Jeśli w ciągu 30 dni roboczych awarie urządzeń spowodowały 6 dni przerwy w produkcji, to jaki jest procentowy wskaźnik dostępności linii produkcyjnej?

A. 80%

B. 25%

C. 120%

D. 20%

Wskaźnik dostępności linii technologicznej obliczamy według wzoru: (Czas rzeczywistego działania / Czas planowany) x 100%. W tym przypadku czas planowany wynosi 30 dni roboczych, co przekłada się na 30 dni x 8 godzin = 240 godzin. Awarie maszyn spowodowały 6 dni postoju, co oznacza 6 dni x 8 godzin = 48 godzin przestoju. Czas rzeczywistego działania wynosi więc 240 godzin - 48 godzin = 192 godziny. Podstawiając do wzoru, otrzymujemy: (192 / 240) x 100% = 80%. Wskaźnik dostępności jest kluczowym parametrem w zarządzaniu produkcją, pozwalającym na ocenę efektywności wykorzystania zasobów. W praktyce, warto monitorować ten wskaźnik, aby identyfikować potencjalne problemy z maszynami i planować odpowiednie działania prewencyjne, co w dłuższym okresie zwiększa wydajność i redukuje koszty operacyjne.

Pytanie 11

Który wózek widłowy, o najwyższym współczynniku wykorzystania jego udźwigu, należy zastosować do przewozu podczas jednego cyklu dwóch paletowych jednostek ładunkowych (pjł) o masie brutto 0,9 t/pjł?

	Wózek widłowy 1.	Wózek widłowy 2.	Wózek widłowy 3.	Wózek widłowy 4.
Udźwig [kg]	1 400	1 900	2 300	2 500

A. Wózek widłowy 3.

B. Wózek widłowy 4.

C. Wózek widłowy 2.

D. Wózek widłowy 1.

Wybór wózka widłowego 2 jest uzasadniony jego wysokim współczynnikiem wykorzystania udźwigu, który wynosi 94,7%. Przy masie brutto dwóch paletowych jednostek ładunkowych o łącznej masie 1800 kg, wózek ten wykazuje zdolność dostosowania się do obciążenia w sposób efektywny i bezpieczny. W praktyce, stosowanie wózków widłowych o wysokim współczynniku wykorzystania udźwigu jest kluczowe w logistyce oraz magazynowaniu, ponieważ pozwala na optymalizację procesów transportowych. Wózki te nie tylko zwiększają efektywność operacyjną, ale także minimalizują ryzyko uszkodzenia ładunku oraz wózka. Przykładowo, w branżach takich jak przemysł spożywczy czy budowlany, gdzie przewożone są różnorodne towary w paletach, wybór odpowiedniego wózka widłowego może znacząco wpływać na wydajność pracy. Standardy bezpieczeństwa, takie jak normy OSHA, zalecają dobór sprzętu na podstawie rzeczywistego obciążenia oraz jego maksymalnych parametrów, co potwierdza, że wózek 2 jest właściwym wyborem dla założeń przedstawionego problemu.

Pytanie 12

Jakie jest zasięg działalności regionalnych centrów logistycznych?

A. 50 - 100 km

B. 50 - 499 km

C. 0 - 50 km

D. 50 - 250 km

Zasięg działania regionalnych centrów logistycznych nie powinien być ograniczany do wartości poniżej 50 km czy w przedziale 50-250 km. Takie podejście prowadzi do zniekształcenia rzeczywistych możliwości operacyjnych tych obiektów. Odpowiedzi wskazujące na zasięg do 50 km ograniczają perspektywę funkcjonowania centrów, które są zaprojektowane do obsługi znacznie większych obszarów. W praktyce, centra logistyczne mają na celu nie tylko zaspokojenie lokalnych potrzeb, ale również wsparcie regionalnych strategii transportowych. Przykładowo, w przypadku odpowiedzi w przedziale 50-100 km, pomijana jest możliwość dostępu do znacznie większej bazy klientów, co może wpływać na wzrost efektywności operacyjnej. Zastosowanie regionalnych centrów w ramach łańcucha dostaw, zgodnie z zasadami lean management, zakłada eliminację marnotrawstwa i maksymalne wykorzystanie zasobów w szerszym zakresie geograficznym. Te błędne koncepcje są często wynikiem niepełnego zrozumienia roli, jaką odgrywają centra w optymalizacji procesów logistycznych oraz ich strategicznego znaczenia dla przedsiębiorstw, które starają się dostosować do zmieniających się warunków rynkowych.

Pytanie 13

Przedsiębiorstwo otrzymało zamówienie na 100 szt. wyrobu gotowego X. Oblicz na podstawie zamieszczonej struktury wyrobu zapotrzebowanie netto na materiały A i B, jeżeli w magazynie aktualnie znajduje się: 10 szt. wyrobu gotowego X, 10 szt. materiału A oraz 10 szt. materiału B.

A. Materiał A - 80 szt., materiał B - 170 szt.

B. Materiał A - 60 szt., materiał B - 170 szt.

C. Materiał A - 90 szt., materiał B - 190 szt.

D. Materiał A - 90 szt., materiał B - 180 szt.

Poprawna odpowiedź na to pytanie wynika z dokładnego zrozumienia metod obliczania zapotrzebowania netto na materiały. Aby uzyskać zapotrzebowanie netto na materiał A, należy najpierw ustalić zapotrzebowanie brutto, które w tym wypadku wynosi 100 sztuk wyrobu gotowego X. Następnie, od tej wartości odejmujemy ilość materiału A, który znajduje się w magazynie (10 sztuk) oraz ilość materiału A, który jest zawarty w istniejących gotowych wyrobach (10 sztuk). Tym samym obliczenia przedstawiają się następująco: 100 - 10 - 10 = 80 sztuk materiału A. Podobnie wykonujemy obliczenia dla materiału B. Ilość materiału B potrzebna do produkcji wyrobu gotowego X wynosi 200 sztuk. Po odjęciu 10 sztuk dostępnych w magazynie oraz 20 sztuk zawartych w gotowych wyrobach uzyskujemy wartość: 200 - 10 - 20 = 170 sztuk materiału B. Te obliczenia są zgodne z metodami stosowanymi w zarządzaniu łańcuchem dostaw i podkreślają istotę monitorowania stanów magazynowych, aby efektywnie zarządzać produkcją oraz optymalizować zapasy.

Pytanie 14

Na rysunku przedstawiono kod kreskowy

A. UPC-A

B. EAN-13

C. UPC-E

D. EAN-8

Kod kreskowy, który widzisz na obrazku, to EAN-13. To ważne, bo składa się z 13 cyfr, co wyróżnia go spośród innych kodów. EAN-13, czyli European Article Number, jest standardem, który stosuje się na całym świecie do oznaczania produktów, zwłaszcza w sklepach i w logistyce. Dzięki temu, kiedy kupujesz coś w sklepie, od razu można szybko zidentyfikować towar, co ułatwia zakupy i zarządzanie zapasami. Ponadto, każdy produkt ma unikalny kod, co znacznie zmniejsza ryzyko pomyłek, a to z kolei poprawia wydajność. Warto też wiedzieć, że EAN-13 działa z systemem UPC, co znaczy, że może być używany w różnych krajach. Oprócz handlu, EAN-13 jest przydatny także w zarządzaniu łańcuchem dostaw, co jest naprawdę istotne dla automatyzacji i śledzenia produktów.

Pytanie 15

W ramach systemu logistycznego - z uwagi na układ obiektów - pojawia się infrastruktura

A. rezerwowa

B. liniowa

C. popytu

D. lotnicza

Odpowiedź "liniowa" jest poprawna, ponieważ w kontekście infrastruktury logistycznej odnosi się do obiektów, które mają charakter ciągły i umożliwiają efektywne połączenie różnych punktów transportowych. Infrastruktura liniowa obejmuje takie elementy jak drogi, tory kolejowe czy rurociągi, które są kluczowe dla sprawnego przepływu towarów i usług. W praktyce oznacza to, że dobrze zaprojektowana infrastruktura liniowa przyczynia się do redukcji kosztów transportu oraz zwiększenia efektywności logistycznej. Przykładem zastosowania infrastruktury liniowej w logistyce jest system kolei towarowych, który pozwala na szybki i ekonomiczny transport dużych ilości ładunków. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, planowanie infrastruktury liniowej powinno uwzględniać analizy ruchu, prognozy popytu oraz aspekty ekologiczne, co wpływa na zrównoważony rozwój transportu.

Pytanie 16

Średni miesięczny popyt na artykuły biurowe wynosi 80 sztuk. W pierwszym tygodniu wyniósł 20 sztuk, natomiast w trzecim tygodniu osiągnął 120 sztuk. Jakie są wskaźniki sezonowości dla pierwszego i trzeciego tygodnia?

A. I tydzień 0,20, III tydzień 2,50

B. I tydzień 0,25, III tydzień 1,50

C. I tydzień 0,80, III tydzień 1,05

D. I tydzień 0,50, III tydzień 1,30

Wskaźnik sezonowości jest miarą, która pokazuje, jak zmienia się popyt w danym okresie w porównaniu do średniego popytu. Aby obliczyć wskaźniki sezonowości dla pierwszego i trzeciego tygodnia, należy podzielić rzeczywisty popyt w danym tygodniu przez średni miesięczny popyt, a następnie pomnożyć przez liczbę tygodni w miesiącu. W przypadku pierwszego tygodnia, popyt wyniósł 20 sztuk, co daje wskaźnik sezonowości równy 20/80 = 0,25. W trzecim tygodniu popyt wzrósł do 120 sztuk, co daje wskaźnik sezonowości równy 120/80 = 1,50. Dzięki temu podejściu możemy lepiej zrozumieć, jak popyt zmienia się w różnych okresach i jakie czynniki mogą wpływać na te zmiany, co jest kluczowe dla planowania zamówień i zarządzania zapasami. Przykładowo, jeśli dane te są stosowane w praktyce, można dostosować strategie zaopatrzenia, aby lepiej odpowiadać na potrzeby klientów w szczytowych okresach popytu, co jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania łańcuchem dostaw.

Pytanie 17

Przedstawiona na rysunku paletowa jednostka ładunkowa (pjł) utworzona jest na palecie o wymiarach
1 200 x 800 x 144 mm. Rozmieszczono na niej 8 jednakowych kartonów w dwóch warstwach, wykorzystując całą powierzchnię palety. Ile wynoszą wymiary (długość x szerokość) kartonów ułożonych na palecie?

A. 800 x 600 mm

B. 400 x 300 mm

C. 800 x 400 mm

D. 600 x 400 mm

Odpowiedź 600 x 400 mm jest prawidłowa, ponieważ odpowiada na wymagania dotyczące wymiarów kartonów umieszczonych na palecie. Aby obliczyć wymiary kartonów, musimy podzielić wymiary palety przez liczbę kartonów w jednej warstwie. W przypadku palety o wymiarach 1200 mm długości i 800 mm szerokości, a także 8 kartonów rozmieszczonych w dwóch warstwach po 4 kartony na warstwę, obliczenia są następujące: Długość jednego kartonu wynosi 1200 mm / 2 = 600 mm, a szerokość to 800 mm / 2 = 400 mm. Takie podejście do rozmieszczania ładunków na paletach jest zgodne z praktykami optymalizacji przestrzeni magazynowej oraz standardami logistycznymi, które zalecają maksymalne wykorzystanie dostępnej powierzchni palet. Przykłady zastosowania takiego obliczenia można znaleźć w branży transportowej, gdzie efektywność załadunku wpływa na koszty transportu i czas dostawy.

Pytanie 18

Model zarządzania przepływem materiałów, w którym potrzeby produkcyjne wynikają z rzeczywistych wymagań rynku, określany jest mianem

A. push

B. toczenia

C. pchania

D. pull

W zarządzaniu łańcuchem dostaw wyróżnia się różne podejścia do organizacji przepływu materiałów, a koncepcja push, znana także jako system pchania, polega na prognozowaniu zapotrzebowania i wytwarzaniu produktów na podstawie przewidywanych potrzeb rynku. W tym modelu produkcja odbywa się na podstawie wcześniejszych założeń, co prowadzi często do gromadzenia dużych zapasów, które mogą nie znaleźć swoich nabywców. Problem z takim podejściem polega na tym, że może ono powodować nadprodukcję, a w konsekwencji marnotrawstwo zasobów. Organizacje mogą borykać się z kosztami przechowywania nadmiaru zapasów oraz ryzykiem przestarzałości produktów. W tym kontekście koncepcje toczenia i pchania często są mylone z podejściem pull, co prowadzi do nieporozumień dotyczących efektywności zarządzania. Zamiast dostosowywać produkcję do rzeczywistych potrzeb rynku, system push wymusza produkcję w oparciu o prognozy, które mogą być mylne, co w praktyce prowadzi do błędów w planowaniu. Standardy branżowe, takie jak te wprowadzone przez metodologię Lean, jasno wskazują, że elastyczność i zdolność do szybkiej reakcji na zmiany w popycie są kluczowe dla osiągania sukcesu na współczesnym rynku. Właściwe zrozumienie tych koncepcji jest niezbędne do efektywnego zarządzania łańcuchem dostaw.

Pytanie 19

Wyjazd, który trwa od chwili załadunku w początkowym porcie do momentu zakończenia rozładunku w tym samym porcie, nazywa się żeglugą

A. liniowa

B. trampingowa

C. trampowa

D. nieregularna

Często wybierając niepoprawne odpowiedzi, mylisz podstawowe pojęcia związane z transportem morskim. Żegluga trampowa, mimo że ważna, różni się od liniowej, bo statki trampowe nie mają ustalonych tras ani rozkładów. Działają bardziej na zasadzie elastyczności, wynajmując jednostki do przewozu towarów według tego, co akurat jest potrzebne na rynku. Taki sposób działania może prowadzić do tego, że czas i miejsce załadunku oraz wyładunku są zmienne, co nie pasuje do definicji żeglugi liniowej. Ponadto, terminy jak 'żegluga nieregularna' i 'trampingowa' często są mylone, co może wprowadzać zamieszanie. Żegluga nieregularna zazwyczaj dotyczy operacji, które są nieplanowane, a trampingowa to bardziej opisowe określenie dla statków działających według zasad trampowych. Warto zrozumieć, że nie wszystkie formy żeglugi są równe — w rzeczywistości różnice między nimi są dość istotne dla efektywności operacji morskich i zarządzania łańcuchem dostaw. Zrozumienie tych różnic jest konieczne do skutecznego planowania transportu morskiego.

Pytanie 20

System informatyczny WMS do zarządzania magazynem nie pozwala na

A. uzyskanie informacji o stanie magazynu według różnych wytycznych

B. szybką identyfikację każdej partii towaru oraz każdej indywidualnej przesyłki

C. kontrolę ilościową i asortymentową towarów przyjmowanych do magazynu w odniesieniu do zgodności dostawy z wcześniej złożonym zamówieniem

D. monitorowanie danych finansowych, informacji związanych z zarządzaniem kadrami oraz procesem produkcyjnym

Wybór odpowiedzi sugerujących, że WMS nie pozwala na sprawną lokalizację każdej partii towaru i każdej pojedynczej przesyłki, dostarczenie informacji dotyczących stanu magazynowego według wielu różnych kryteriów czy też kontrolę ilościową i asortymentową przyjmowanego towaru jest błędny z kilku powodów. Po pierwsze, system WMS jest zaprojektowany tak, aby umożliwiać precyzyjne lokalizowanie produktów, co jest jedną z jego podstawowych funkcji. Dzięki zastosowaniu zaawansowanych technik identyfikacji, takich jak skanowanie kodów kreskowych oraz technologie RFID, system ten znacznie ułatwia proces inwentaryzacji oraz minimalizuje ryzyko błędów związanych z lokalizacją towarów. Po drugie, WMS zapewnia możliwość generowania raportów dotyczących stanu magazynowego, co pozwala na lepsze zarządzanie zapasami. Użytkownicy mogą definiować różne kryteria wyszukiwania, takie jak rodzaj towaru, daty przyjęcia czy lokalizacje, co zwiększa elastyczność systemu w zarządzaniu danymi. Wreszcie, WMS umożliwia kontrolę jakości i zgodności dostaw, co jest kluczowe dla zachowania standardów jakości i efektywności operacyjnej w magazynach. Błędne przekonania na temat ograniczeń WMS często wynikają z niepełnego zrozumienia funkcji i możliwości tego systemu, a także z zamieszania pomiędzy różnymi systemami informatycznymi używanymi w logistyce, co może prowadzić do mylenia ich ról.

Pytanie 21

Kluczowym składnikiem efektywności transportu kombinowanego jest

A. sieć autostrad

B. terminal przeładunkowy

C. magazyn regionalny

D. port lotniczy

Sieć autostrad, port lotniczy oraz magazyn regionalny, choć ważne w kontekście transportu towarów, nie są kluczowymi elementami transportu kombinowanego. Autostrady stanowią infrastrukturę drogową, która ułatwia transport, ale sama w sobie nie wspiera efektywnego przeładunku towarów między różnymi środkami transportu. W przypadku portów lotniczych, są one wyspecjalizowane w transporcie lotniczym, a ich główną funkcją jest obsługa lotów pasażerskich i towarowych, co nie odpowiada na potrzebę integracji różnych form transportu. Magazyny regionalne z kolei skupiają się na składowaniu towarów, lecz również nie spełniają roli interfejsu między różnymi środkami transportu. Często błędnie uznaje się, że infrastruktura transportowa, jak autostrady czy porty lotnicze, mogą same w sobie tworzyć efektywny system transportu kombinowanego. W rzeczywistości, kluczowym aspektem jest możliwość płynnego przeładunku towarów, co jest zarezerwowane dla terminali przeładunkowych, a nie dla ogólnych obiektów transportowych czy magazynowych. To zrozumienie roli, jaką odgrywają terminale, jest niezbędne do efektywnego projektowania i zarządzania nowoczesnymi systemami transportowymi.

Pytanie 22

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 23

Zakład produkujący musli pracuje na trzech zmianach po 8 godzin. Wydajność każdej zmiany wynosi 1 tonę musli. Na każde 100 kg musli firma używa 15 kg żurawiny. Ile żurawiny jest potrzebne do produkcji musli w ciągu jednego dnia?

A. 3 600 kg

B. 15 000 kg

C. 150 kg

D. 450 kg

Aby obliczyć, ile żurawiny należy wydać do dziennej produkcji musli, najpierw ustalamy całkowitą dzienną produkcję musli. Przedsiębiorstwo pracuje na trzy zmiany po 8 godzin każda, co daje łącznie 24 godziny pracy. Wydajność jednej zmiany wynosi 1 tonę musli, co oznacza, że w ciągu dnia produkcja wynosi 3 tony musli (1 t z każdej zmiany). Następnie, korzystając z podanej proporcji, na każde 100 kg musli zużywa się 15 kg żurawiny. Zatem, dla 3 ton musli (czyli 3000 kg) możemy obliczyć, ile żurawiny będzie potrzebne. 3000 kg musli to 30 razy 100 kg, więc potrzebujemy 30 razy 15 kg żurawiny. To daje nam 450 kg żurawiny. Takie obliczenia są zgodne z dobrymi praktykami w zakresie planowania produkcji, gdzie precyzyjne obliczenia są kluczowe dla efektywności i minimalizacji kosztów surowców. W praktyce, przedsiębiorstwa często stosują podobne kalkulacje w celu optymalizacji wykorzystania surowców i zapewnienia płynności produkcji.

Pytanie 24

Aby biologicznie przetworzyć opakowania, stosuje się proces kompostowania. Do tej metody nadają się

A. papier i tektura

B. polichlorek winylu

C. polistyren

D. aluminium oraz stal

Polistyren, aluminium, stal i polichlorek winylu to materiały, które nie nadają się do kompostowania, co może być mylące dla niektórych. Polistyren, który często spotykamy w opakowaniach, jest tworzywem sztucznym i bardzo długo się rozkłada. Te materiały nie są przetwarzane przez mikroorganizmy, co sprawia, że mogą zanieczyszczać kompost. Aluminium i stal można recyklingować, ale to nie znaczy, że są biodegradowalne, więc też nie idą do kompostownika. Polichlorek winylu to inny materiał, który choć szeroko używany, w kompoście może wydobywać toksyczne substancje, co jest groźne dla środowiska. Wiedza na temat tych materiałów jest naprawdę ważna, żeby nie popełniać błędów przy segregacji, jak mylenie biodegradowalnych rzeczy z tymi, które nie mogą być kompostowane. Nieznajomość tych zasad sprawia, że nie tylko źle zarządzamy odpadami, ale także obciążamy system recyklingu, co ostatecznie szkodzi naszej planecie.

Pytanie 25

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 26

Przykładem niezmiennego kosztu związanym z działaniem magazynu jest

A. zużycie materiałów opakowaniowych w ramach usługi co-packingu

B. amortyzacja środków transportu bliskiego

C. wynagrodzenie pracowników magazynowych zatrudnionych na akord

D. zużycie energii elektrycznej

Wynagrodzenie magazynierów zatrudnionych na akord to koszt zmienny, który zależy od wydajności pracy. Im więcej towarów zostanie przetworzonych przez magazynierów, tym wyższe będą ich wynagrodzenia. Koszty zmienne są istotne w zarządzaniu operacyjnym, jednak nie mogą być klasyfikowane jako koszty stałe, które są niezależne od poziomu działalności. Zużycie energii elektrycznej i zużycie opakowań w ramach usługi co-packingu również różnią się w zależności od intensywności operacji magazynowych. W miarę zwiększenia wolumenu operacji, wzrasta zapotrzebowanie na energię oraz materiały opakowaniowe, co sprawia, że te koszty są zmienne. Wprowadzenie do rozważania amortyzacji środków transportu bliskiego jako stałego kosztu jest kluczowe, ponieważ środki te są wykorzystywane przez dłuższy czas, a ich związane z tym wydatki są przewidywalne i stałe. W praktyce, błędne klasyfikowanie kosztów stałych i zmiennych może prowadzić do nieefektywnego zarządzania budżetem oraz trudności w prognozowaniu wyników finansowych, co jest istotne dla długofalowej strategii rozwoju firmy.

Pytanie 27

Korzystając ze schematu, oblicz czas dostawy towarów jednym środkiem transportu z Centrum Dystrybucji do odbiorcy X, a następnie do odbiorcy Y. Samochód jedzie ze średnią prędkością 60 km/h, a wyładunek u każdego odbiorcy trwa po 20 minut.

A. 5 godzin 20 minut.

B. 4 godziny 20 minut.

C. 4 godziny 30 minut.

D. 3 godziny 50 minut.

Błędne odpowiedzi wynikają z nieprawidłowego zrozumienia zasad obliczania czasu dostawy. Wiele osób może założyć, że obliczenie czasu dostawy wymaga jedynie prostej kalkulacji czasu przejazdu, bez uwzględnienia czasu wyładunku, co może prowadzić do znacznego zaniżenia całkowitego czasu dostawy. Często pojawia się także mylne przekonanie, że czas wyładunku powinien być zsumowany tylko raz, niezależnie od liczby odbiorców. Takie podejście błędnie zakłada, że czas operacyjny nie wpływa na całkowity czas dostawy, co jest sprzeczne z praktykami w branży logistycznej. Ponadto, niektórzy mogą nie uwzględniać czasów przejazdu między odbiorcami, co skutkuje niedoszacowaniem całkowitego czasu. W praktyce, każda dostawa wymaga dokładnego zaplanowania, które obejmuje nie tylko czas podróży, ale również wszelkie operacje związane z obsługą towarów. Ignorując te aspekty, można wprowadzić w błąd, co może prowadzić do opóźnień i niezadowolenia klienta, co jest sprzeczne z normami jakości usług transportowych. Dlatego ważne jest, aby dokładnie analizować wszystkie elementy procesu dostawy oraz stosować standardowe procedury obliczania, aby zapewnić efektywność i terminowość dostaw.

Pytanie 28

Na podstawie załączonego cennika ustal, jaką opłatę pobierze terminal za składowanie jednego pełnego kontenera 40ft przez okres 8 dni.

KONTENERY		J.m.	Pełne		Puste
KONTENERY		J.m.	20ft	40ft	20ft	40ft
1.	Sztauerka statkowa	szt.	264,00	343,00	176,00	232,00
2.	Przeładunek burta-plac lub odwrotnie	szt.	123,00	160,00	89,00	115,00
3.	Przeładunek plac-samochód/wagon lub odwrotnie	szt.	123,00	160,00	89,00	115,00
4.	Opłata bezpieczeństwa (ISPS)	szt.	7,40	7,40	-	-
5.	Manipulacja	szt.	253,00	329,00	253,00	329,00
Składowanie:
6.	7 dni wliczone w stawkę przeładunkową	-	-	-	-	-
7.	Od 8 do 14 dnia	szt./dzień	10,70	21,40	10,70	21,40
8.	Od 15 do 21 dnia	szt./dzień	21,40	43,40	21,40	43,40
9.	Od 22 do 28 dnia	szt./dzień	27,50	54,60	27,50	54,60
10.	Od 29 dnia	szt./dzień	47,40	95,00	47,40	95,00
Stawki taryfy wyrażone są w złotych polskich.

A. 21,40 zł

B. 43,40 zł

C. 42,80 zł

D. 10,70 zł

Twoja odpowiedź jest dobra, bo zgadza się z cennikiem. Składowanie pełnego kontenera 40ft przez pierwsze 7 dni jest bezpłatne, więc nie musisz się martwić o dodatkowe opłaty. Zaczyna się liczyć dopiero od 8 dnia, wtedy stawka wynosi 21,40 zł za dzień. W logistyce to jest mega ważne, żeby zrozumieć te zasady, bo pozwala to lepiej zarządzać kosztami. A pamiętaj, że różne terminale mogą mieć różne zasady, więc zawsze dobrze sprawdzić cennik, zanim planujesz transport. Dzięki temu unikasz niespodzianek w budżecie. Słyszałem, że im więcej wiesz o kosztach składowania, tym lepiej sobie radzisz w logistyce, więc warto się tym zainteresować.

Pytanie 29

Dostosowanie zewnętrznych rozmiarów opakowań transportowych do wymiarów przestrzeni ładunkowej palet, wymiarów wewnętrznych kontenerów oraz objętości ładunkowej stosowanych środków transportu to

A. odpowiednie zagospodarowanie granicy ładowności środków transportu

B. optymalne zagospodarowanie powierzchni magazynowej

C. formowanie ładunku

D. koordynacja wymiarowa

Zrozumienie, dlaczego wskazane odpowiedzi są niepoprawne, wymaga analizy koncepcji związanych z logistyką i transportem. Odpowiedź odwołująca się do "odpowiedniego zagospodarowania granicy ładowności środków transportu" sugeruje, że chodzi o maksymalne obciążenie pojazdu, co jest ważne, ale nie odnosi się bezpośrednio do dostosowywania wymiarów opakowań. Granica ładowności dotyczy w szczególności ciężaru, a nie wymiarów, co czyni tę odpowiedź nieadekwatną w kontekście pytania. Podobnie, "formowanie ładunku" wskazuje na proces organizacji produktów w ładunku, ale nie obejmuje aspektu wymiarów opakowań oraz ich zgodności z przestrzenią transportową, co jest kluczowe dla efektywności logistycznej. W przypadku "optymalnego zagospodarowania powierzchni magazynowej", koncepcja odnosi się głównie do wykorzystania dostępnej przestrzeni w magazynach, a nie bezpośrednio do wymiarów opakowań transportowych. Ta odpowiedź ignoruje związek między wymiarami a transportem jako takim. W praktyce, często występuje błąd myślowy polegający na myleniu szerokich pojęć logistycznych z wąskimi aspektami, co prowadzi do nieprecyzyjnych wniosków. Właściwe zrozumienie tych zagadnień wymaga zatem uwzględnienia specyfiki działania w łańcuchu dostaw oraz zastosowania odpowiednich norm w celu osiągnięcia synergii między magazynowaniem a transportem.

Pytanie 30

Zgodnie z regułą priorytetu LIFO (Last In First Out) kolejność realizacji zadań jest następująca

Zadanie	Kolejność przyjęcia
a	2
b	4
c	3
d	1

A. b, c, a, d

B. a, b, d, c

C. d, c, a, b

D. d, a, c, b

Odpowiedź 'b, c, a, d' jest w porządku, bo dobrze pokazuje zasadę LIFO, czyli że to, co ostatnio dodane, robi się jako pierwsze. W praktyce to znaczy, że te świeżutkie zadania są realizowane najszybciej. W projektach to może naprawdę pomóc, szczególnie jak wszystko dzieje się szybko i zmiany następują co chwilę. Na przykład, w sytuacjach, gdy musisz coś załatwić na wczoraj, stosowanie LIFO daje szansę na szybkie dostosowywanie się do tego, co jest najważniejsze. Fajnie jest też mieć porządek w tym, co się robi, a narzędzia takie jak Trello czy Jira naprawdę ułatwiają kontrolowanie zadań według tej zasady. Rozumienie i wykorzystywanie zasady LIFO ma wielkie znaczenie, nie tylko przy planowaniu, ale i na co dzień, bo wpływa to na to, jak efektywnie realizujemy projekty i jakie są ich wyniki.

Pytanie 31

Ocena ABC zasobów w magazynie w celu ich efektywnego rozmieszczenia w strefie składowania odbywa się na podstawie kryterium

A. wartości zapasów

B. częstości wydania

C. ustalonych miejsc składowania

D. dostępnych miejsc składowania

Częstotliwość wydań jest kluczowym kryterium w analizie ABC zapasów, które pozwala na efektywne zarządzanie miejscami składowania w magazynie. Klasyfikacja ABC dzieli zapasy na trzy grupy: A, B i C, gdzie grupa A obejmuje pozycje o najwyższej wartości i częstotliwości obrotu, a grupa C pozycje o najniższej. W praktyce oznacza to, że przedmioty z grupy A powinny być składowane w łatwo dostępnych miejscach, aby zminimalizować czas potrzebny na ich wydanie. Przykładowo, jeśli przedsiębiorstwo zajmuje się dystrybucją odzieży, to popularne i często sprzedawane artykuły powinny znajdować się blisko strefy załadunkowej, co przyspiesza cały proces operacyjny. Warto również zauważyć, że analiza ABC może przyczynić się do redukcji kosztów magazynowych poprzez lepsze zarządzanie przestrzenią i optymalizację procesów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami stosowanymi w logistyce. Dzięki takiemu podejściu przedsiębiorstwa mogą efektywniej zarządzać swoimi zapasami, co przekłada się na zwiększenie ich rentowności i satysfakcji klientów.

Pytanie 32

Przedstawiona tabela zawiera dane dotyczące stanu zapasów oraz liczbę wyrobów gotowych montowanych w przedsiębiorstwie na dwóch zmianach. W związku z koniecznością realizacji 9 przenośników taśmowych, firma powinna zamówić

Elementy montażu	Stan zapasów w sztukach	Montaż wykonywany podczas I zmiany w sztukach	Montaż wykonywany podczas II zmiany w sztukach
silniki	4	5	4
taśmy	5	4	5

A. 5 silników i 5 taśm.

B. 4 silniki i 5 taśm.

C. 4 silniki i 3 taśmy.

D. 5 silników i 4 taśmy.

Odpowiedź "5 silników i 4 taśmy" jest prawidłowa, ponieważ dokładnie odpowiada na potrzeby produkcyjne związane z realizacją zamówienia na 9 przenośników taśmowych. Wykorzystując dane z tabeli, można zauważyć, że do montażu 9 przenośników potrzebne są 9 silników i 9 taśm. W aktualnym stanie zapasów firma dysponuje 4 silnikami, co oznacza konieczność zamówienia dodatkowych 5 silników. W przypadku taśm, dostępnych jest 5 sztuk, zatem do osiągnięcia wymaganej ilości 9 taśm, trzeba zamówić 4 dodatkowe. Taki proces zamówień jest zgodny z zasadami zarządzania zapasami, które sugerują utrzymanie minimalnego poziomu zapasów w celu zaspokojenia popytu produkcyjnego. Odpowiednie planowanie i prognozowanie potrzeb materiałowych są kluczowe w każdej organizacji produkcyjnej, aby uniknąć opóźnień w realizacji zamówień oraz nadmiernych kosztów związanych z niedoborem surowców.

Pytanie 33

Wózki transportowe, które są używane głównie w zamkniętych obiektach magazynowych do rozmieszczania produktów w systemach składowania przeznaczonych do składowania na wysokości, określane są mianem wózków

A. pchających

B. unoszących

C. naładownych

D. podnośnikowych

Wózki podnośnikowe to specjalistyczne urządzenia transportowe, które są kluczowe w logistyce i magazynowaniu, szczególnie w obiektach, gdzie składowanie odbywa się na dużych wysokościach. Są one zaprojektowane tak, aby podnosić i transportować towary do różnorodnych systemów składowania, takich jak regały wysokiego składowania. Dzięki swojej konstrukcji, wózki podnośnikowe mogą efektywnie operować w ograniczonej przestrzeni, co sprawia, że są niezwykle użyteczne w magazynach i centrach dystrybucyjnych. Przykładowo, wózki te mogą być wykorzystywane do przenoszenia palet z towarami na poziomy regałów, co nie tylko przyspiesza proces załadunku i rozładunku, ale również zwiększa bezpieczeństwo pracy. Ich stosowanie jest zgodne z normami branżowymi, takimi jak ISO 9001, co zapewnia, że operacje są przeprowadzane w sposób efektywny i bezpieczny, minimalizując ryzyko uszkodzeń towarów oraz kontuzji pracowników.

Pytanie 34

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 35

W skład kosztów materialnych wchodzą

A. koszty związane z delegacjami służbowymi

B. amortyzacja środków trwałych

C. wydatki związane z użyciem kapitału obcego

D. płatności związane z podatkami i opłatami

Amortyzacja środków trwałych to proces rozłożenia kosztu zakupu danego środka trwałego na jego przewidywany okres użytkowania. Jest to kluczowy element kosztów materialnych, ponieważ pozwala firmom na realne odzwierciedlenie kosztów związanych z użytkowaniem aktywów w ich wynikach finansowych. Dzięki amortyzacji przedsiębiorstwa mogą równomiernie rozkładać ciężar finansowy inwestycji w środki trwałe, co jest zgodne z zasadą współmierności przychodów i kosztów. Przykładowo, jeśli firma nabywa maszyny produkcyjne za 100 000 zł z przewidywaną żywotnością 10 lat, to roczny koszt amortyzacji wyniesie 10 000 zł. W ten sposób firma może monitorować i planować swoje wydatki oraz lepiej zarządzać cash flow. Warto również zaznaczyć, że amortyzacja jest uznawana przez prawo podatkowe, co pozwala na odliczenie tych kosztów od podstawy opodatkowania, co z kolei obniża należności podatkowe przedsiębiorstwa i wpływa na poprawę jego rentowności.

Pytanie 36

Jakie kwestie reguluje konwencja ADR?

A. transport towarów łatwo psujących się

B. przewóz towarów za pomocą transportu drogowego

C. czas pracy kierowców ciężarówek

D. transport drogowy materiałów niebezpiecznych

Wybór odpowiedzi dotyczącej przewozu towarów szybko psujących się, czasu pracy załóg samochodów ciężarowych oraz przewozu towarów transportem drogowym, nie odnosi się bezpośrednio do konwencji ADR, co wskazuje na niezrozumienie jej specyfiki. Konwencja ta została stworzona w celu regulacji transportu towarów niebezpiecznych, a więc jej zastosowanie nie obejmuje ogólnych zasad transportu czy też specyficznych przepisów dotyczących czasu pracy kierowców. Przewóz towarów szybko psujących się, takich jak żywność, jest regulowany przez inne przepisy, które koncentrują się na zachowaniu świeżości i bezpieczeństwa żywności, a nie na aspektach związanych z materiałami niebezpiecznymi. Z kolei czas pracy załóg samochodów ciężarowych jest oznaczany regulacjami unijnymi oraz krajowymi, które są niezależne od konwencji ADR. Dążenie do uproszczenia przepisów transportowych może prowadzić do mylnych interpretacji, przez co istotne jest dokładne zapoznanie się z odpowiednimi regulacjami w kontekście ich zastosowania. Niestety, wybór odpowiedzi nie uwzględnia kluczowego aspektu, jakim jest bezpieczeństwo transportu towarów niebezpiecznych, który jest centralnym celem konwencji ADR. Kluczowym błędem jest tu mylne utożsamienie ogólnych zasad transportu z regulacjami dotyczącymi specyficznych towarów, co może prowadzić do poważnych konsekwencji w praktyce transportowej.

Pytanie 37

W systemie kontroli ciągłej monitorowanie poziomu zapasów oraz podejmowanie odpowiednich decyzji odbywa się

A. co miesiąc

B. na bieżąco

C. w ustalonych interwałach obserwacji

D. w regularnych odstępach czasowych

Odpowiedzi takie jak 'w równych odstępach czasu', 'raz w miesiącu' oraz 'w ustalonych cyklach obserwacji' nie są zgodne z zasadami efektywnego zarządzania zapasami w systemie kontroli ciągłej. Monitorowanie zapasów w równych odstępach czasu jest często niewystarczające, ponieważ nie uwzględnia dynamicznych zmian popytu i nagłych sytuacji, które mogą wystąpić w trakcie okresu obserwacji. To podejście może prowadzić do sytuacji, w których zapasy są nadmierne lub zbyt małe, co negatywnie wpływa na zdolność firmy do zaspokajania potrzeb klientów. Z kolei monitorowanie raz w miesiącu jest zbyt rzadkie w dzisiejszym, szybko zmieniającym się środowisku biznesowym, gdzie warunki rynkowe mogą ulegać istotnym zmianom w krótkim czasie. Wreszcie, ustalone cykle obserwacji mogą nie być elastyczne, co ogranicza zdolność reagowania na nagłe zapotrzebowanie lub zmiany w dostępności materiałów. W praktyce, wiele organizacji przyjmuje podejście oparte na rzeczywistych danych, integrując systemy informacyjne i analityczne, aby umożliwić bieżące monitorowanie i optymalizację stanów zapasów. Takie techniki, jak analiza predykcyjna czy analiza danych w czasie rzeczywistym, umożliwiają lepsze prognozowanie zapotrzebowania, co jest kluczowe dla efektywnego zarządzania zapasami w nowoczesnych przedsiębiorstwach.

Pytanie 38

W końcowych punktach sieci dystrybucji przedstawionej na schemacie sprzedaje się dziennie po 180 sztuk produktu. Ile sztuk tego produktu należy wyprodukować, aby pokryć dzienne zapotrzebowanie?

A. 180 szt.

B. 540 szt.

C. 360 szt.

D. 720 szt.

Wybór odpowiedzi 540 sztuk jest poprawny, ponieważ aby zaspokoić dzienne zapotrzebowanie na produkt w sieci dystrybucji, należy uwzględnić całkowitą liczbę produktów sprzedawanych w każdym z końcowych punktów. W danym przypadku każdy z trzech punktów dystrybucyjnych sprzedaje 180 sztuk, co daje łączną potrzebną produkcję równą 180 sztuk mnożone przez 3 punkty, co w sumie daje 540 sztuk. To podejście jest zgodne z zasadami planowania produkcji, które często uwzględniają nie tylko zapotrzebowanie na poziomie pojedynczych punktów, ale także całościowe wymagania rynku. Praktyczne zastosowanie tego obliczenia można zaobserwować w różnych branżach, gdzie precyzyjne określenie potrzebnej produkcji jest kluczem do efektywności operacyjnej. Wzory i modele prognozowania popytu, takie jak analiza trendów czy prognozy sezonowe, również bazują na podobnych zasadach, co podkreśla znaczenie dokładnych obliczeń w zarządzaniu zapasami i produkcją.

Pytanie 39

Jednym z kluczowych atutów transportu morskiego jest

A. niska częstość transportów

B. masowość przewozów

C. wysoka dostępność usług przewozowych

D. szybkość transportu

Masowość przewozów w transporcie morskim to jedna z jego kluczowych zalet, ponieważ umożliwia efektywne przewożenie dużych ilości towarów na dużą odległość. Statki cargo mają zdolność transportu znacznych ładunków, co prowadzi do obniżenia kosztów przewozu na jednostkę towaru. Na przykład, kontenerowiec może przewozić tysiące kontenerów, co czyni go bardziej opłacalnym w porównaniu do transportu drogowego czy kolejowego, gdzie ograniczenia ładowności są znacznie mniejsze. Dzięki standardom, takim jak te określone przez Międzynarodową Organizację Morską (IMO), transport morski stał się bardziej zorganizowany i bezpieczny, co pozwala na lepsze zarządzanie masowymi ładunkami. W praktyce, wiele przedsiębiorstw korzysta z transportu morskiego do importu surowców, jak ropa naftowa czy węgiel, jak również do eksportu wyrobów gotowych, co znacznie redukuje ogólne koszty logistyczne i czas dostawy.

Pytanie 40

Firma oferuje 2% zniżki dla stałych klientów. Stały klient kupił 45 szt. artykułów w cenie 240,00 zł/szt., a także 22 szt. artykułów po 180,00 zł/szt. Jaka będzie całkowita zniżka, jaką otrzyma stały klient, biorąc pod uwagę, że podane ceny są cenami przed udzieleniem rabatu?

A. 14 464,80 zł

B. 295,20 zł

C. 13 112,40 zł

D. 267,60 zł

Aby obliczyć łączny rabat dla stałego klienta, najpierw należy obliczyć łączną wartość zakupów przed rabatem. Klient nabył 45 sztuk produktów w cenie 240,00 zł za sztukę oraz 22 sztuki w cenie 180,00 zł za sztukę. Łączna kwota za produkty pierwszego rodzaju wynosi 45 * 240,00 zł = 10 800,00 zł, a za produkty drugiego rodzaju 22 * 180,00 zł = 3 960,00 zł. Dodając obie kwoty, otrzymujemy 10 800,00 zł + 3 960,00 zł = 14 760,00 zł. Następnie, aby obliczyć rabat, należy pomnożyć łączną wartość zakupów przez stawkę rabatową, czyli 2%. Wartość rabatu wynosi zatem 14 760,00 zł * 0,02 = 295,20 zł. Wyliczenia te są zgodne z praktykami stosowanymi w handlu detalicznym, gdzie rabaty są często stosowane jako forma zachęty do zakupów przez stałych klientów. Zrozumienie, jak obliczać rabaty i ich wpływ na całkowite koszty zakupów, jest kluczowe w zarządzaniu finansami przedsiębiorstwa.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej