Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
  • Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
  • Data rozpoczęcia: 16 kwietnia 2025 13:55
  • Data zakończenia: 16 kwietnia 2025 14:27

Egzamin niezdany

Wynik: 19/40 punktów (47,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

W przypadku, gdy nakład etykiet drukowanych techniką offsetową zostanie zmniejszony o 50%, jaki będzie wpływ na jednostkowy koszt druku?

A. pozostanie bez zmian
B. zmniejszy się
C. nie da się tego przewidzieć
D. zwiększy się
Jak ktoś myśli, że zmniejszenie nakładu etykiet drukowanych metodą offsetową o połowę zmniejszy lub utrzyma koszty na tym samym poziomie, to jest mocno w błędzie. To zresztą dość powszechne myślenie, które bierze się z braku zrozumienia, jak działają koszty w druku offsetowym. W tym przypadku to raczej stałe koszty dominują, a nie zmienne. Kiedy nakład jest mniejszy, te stałe koszty - jak przygotowanie form, wynajem maszyn czy wynagrodzenie dla operatorów - są rozkładane na mniejszą liczbę etykiet, co sprawia, że jednostkowe koszty rosną. Wiele osób myśli, że zmniejszenie nakładu od razu oznacza niższe koszty, nie zdając sobie sprawy, że część kosztów zostaje bez zmian. Jeszcze innym błędem jest założenie, że koszty zmienne, takie jak materiały czy atrament, są najważniejsze w całej układance, a to nie jest prawda w kontekście druku offsetowego. W rzeczywistości te zmienne są jedynie częścią całości, a ich wpływ jest dużo mniejszy niż tych stałych. Żeby lepiej zrozumieć, jak kalkulować koszty w druku offsetowym, warto się przyjrzeć wszystkim kosztom i ich wpływowi na całość produkcji.
Pytanie 2

Jaką wartość ma koszt jednostkowy druku kalendarzyków, jeśli drukarnia oszacowała wydruk 300 kalendarzyków listkowych o rozmiarze 85 x 55 mm na arkuszach A3+ na kwotę 120,00 zł?

A. 55 gr
B. 40 gr
C. 25 gr
D. 30 gr
Koszt jednostkowy druku kalendarzyka wynosi 40 groszy. Żeby to policzyć, wystarczy podzielić cały koszt druku przez liczbę wydrukowanych sztuk. W tym case, wydruk 300 kalendarzyków kosztuje 120 zł, więc 120 zł dzielone przez 300 daje 0,40 zł, co jest równoznaczne z 40 groszami. Takie obliczenia są naprawdę ważne w branży drukarskiej, bo pomagają lepiej zarządzać kosztami i ustalać ceny. Na przykład, kiedy planujesz budżet na marketing, znajomość kosztów jednostkowych produkcji pomoże ci określić, czy opłaca się zamówić więcej materiałów reklamowych. Fajnie też wiedzieć, że koszt jednostkowy może się zmieniać w zależności od różnych rzeczy, jak skala produkcji, technologia druku czy materiały użyte do produkcji. Zrozumienie tego aspektu pozwala na lepszą analizę kosztów i podejmowanie bardziej przemyślanych decyzji związanych z zamówieniami drukarskimi.
Pytanie 3

Jaka metoda druku powinna zostać użyta do przygotowania 100 wizytówek?

A. Cyfrową
B. Offsetową
C. Rotograwiurową
D. Tampondrukową
Wybór nieodpowiedniej techniki druku może prowadzić do nieefektywności w produkcji wizytówek. Offsetowa metoda druku, chociaż oferuje doskonałą jakość przy dużych nakładach, wiąże się z wysokimi kosztami przygotowania form oraz dłuższym czasem realizacji. W przypadku produkcji 100 wizytówek, inwestycja w przygotowanie matryc nie jest ekonomicznie uzasadniona, ponieważ koszty jednostkowe rosną znacząco. Metoda rotograwiurowa jest idealna dla produkcji na dużą skalę, zwłaszcza w przypadku długich serii, takich jak gazety czy opakowania, ale w kontekście wizytówek jest całkowicie nieadekwatna, ze względu na złożoność i koszty związane z procesem. Tampondruk, z drugiej strony, jest techniką używaną do druku na nierównych powierzchniach i może być stosowany w produkcji gadżetów reklamowych, ale nie jest zalecany dla papieru czy wizytówek, ponieważ oferuje ograniczone możliwości w zakresie detali graficznych. Tradycyjne myślenie o zastosowaniu tych metod do niewielkich nakładów może prowadzić do nieporozumień dotyczących efektywności kosztowej i jakości, których klienci oczekują od finalnego produktu. Kluczowe jest zrozumienie, że wybór techniki druku powinien być dostosowany do specyfiki zamówienia oraz wymaganej jakości, co w przypadku wizytówek jednoznacznie wskazuje na druk cyfrowy jako najlepszą opcję.
Pytanie 4

Ile matryc drukarskich jest koniecznych do zrealizowania wydruku czterostronicowego zaproszenia w technice wielobarwnej (CMYK) z elementami lakieru wybiórczego na stronach pierwszej i czwartej?

A. 5 matryc
B. 4 matryce
C. 8 matryc
D. 6 matryc
Analizując odpowiedzi, można zauważyć, że niektóre z nich zakładają niewłaściwe zrozumienie procesu druku i liczby form wymaganych do wykonania zadania. Przykładowo, oszacowanie 8 form mogłoby wynikać z błędnego założenia, że każdy kolor i dodatkowe efekty, takie jak lakierowanie, wymagają oddzielnych form dla każdej strony. Takie podejście nie bierze pod uwagę, że w przypadku druku z wykorzystaniem technologii offsetowej, możliwe jest zastosowanie jednej formy do zadrukowania różnych stron, o ile nie zachodzi potrzeba indywidualnego nałożenia kolorów lub efektów. Z kolei wskazanie tylko 4 form sugeruje, że lakierowanie wybiórcze nie wymaga osobnej formy, co jest nieprawidłowe - lakierowanie to oddzielny proces, który musi być uwzględniony w liczbie form. W praktyce, każdy z tych błędów prowadzi do nieprecyzyjnego zaplanowania procesu produkcji, co może skutkować problemami w realizacji zamówienia, wydłużeniem czasów produkcji i potencjalnymi dodatkowymi kosztami. Zrozumienie, jak efekty takie jak lakierowanie wybiórcze, wpływają na liczbę wymaganych form, jest kluczowe dla efektywnego zarządzania projektem drukarskim i realizacji produktu o wysokiej jakości.
Pytanie 5

Etap przygotowawczy do drukowania, który polega na konwersji obrazu ciągłotonalnego w obraz rastrowy, jest znany pod akronimem

A. CTP
B. PJP
C. DTP
D. CMS
Niepoprawne odpowiedzi wskazują na mylenie różnych pojęć związanych z procesem przygotowania materiałów do druku. CTP, czyli Computer to Plate, odnosi się do procesu, w którym obrazy są bezpośrednio przenoszone na płyty drukarskie, a więc jest to krok, który następuje po etapie PJP. Odpowiedzi CMS (Color Management System) dotyczą zarządzania kolorami w procesie druku, co jest istotne, lecz nie opisuje samej konwersji obrazu ciągłotonalnego na rastrowy. DTP, czyli Desktop Publishing, jest terminem szerszym, obejmującym różne aspekty przygotowania publikacji do druku, ale także nie odnosi się bezpośrednio do procesu rasteryzacji. Te koncepcje, mimo że są związane z przygotowaniem do druku, nie dotyczą bezpośrednio procesu przygotowania plików w kontekście zamiany obrazów ciągłotonalnych na rastrowe. Wiele osób może mylić te etapy, co prowadzi do nieporozumień dotyczących workflow w drukarniach. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy z tych terminów ma swoje specyficzne zastosowanie i rolę, a nieprawidłowe postrzeganie ich jako synonimów może skutkować błędami w przygotowaniu materiałów do druku.
Pytanie 6

Jaki program powinno się wybrać do tworzenia publikacji elektronicznych w formacie ePUB?

A. Inkscape
B. Birdfont
C. Sigil
D. GIMP
Birdfont, GIMP oraz Inkscape to narzędzia, które nie są odpowiednie do tworzenia publikacji elektronicznych w standardzie ePUB. Birdfont to program do tworzenia czcionek, co oznacza, że jego funkcjonalność koncentruje się na projektowaniu typografii, a nie na edytowaniu dokumentów ePUB. Użytkownicy mogą pomylić Birdfont z narzędziami do edycji tekstu, jednak jego główne zastosowanie dotyczy grafiki wektorowej związanej z czcionkami, co czyni go nieodpowiednim wyborem w kontekście e-booków. GIMP to edytor grafiki rastrowej, który służy do obróbki zdjęć i tworzenia grafik, ale nie jest przeznaczony do składania tekstu i zarządzania strukturą dokumentów ePUB. Choć GIMP może być używany do tworzenia obrazów, nie zapewnia funkcji związanych z formatowaniem tekstu czy zarządzaniem metadanymi, co jest kluczowe w publikacjach elektronicznych. Inkscape, z drugiej strony, to narzędzie do grafiki wektorowej, które, mimo że może być używane do projektowania elementów graficznych e-booków, nie ma wbudowanych funkcji do tworzenia ePUB. Użytkownicy często mylą aplikacje graficzne z edytorami tekstów, co prowadzi do nieporozumień na temat ich zastosowań. W kontekście tworzenia e-booków, kluczowe jest korzystanie z narzędzi dostosowanych do standardów ePUB, które oferują odpowiednie możliwości edycji i publikacji.
Pytanie 7

Ile kolorowych separacji powinno się przygotować do realizacji offsetowych form drukarskich dla druku w palecie kolorów 4+1?

A. 4 separacje
B. 1 separację
C. 5 separacji
D. 8 separacji
Odpowiedzi, które sugerują mniejszą liczbę separacji niż pięć, mogą wynikać z mylnego założenia, że wystarczy jedynie zestaw CMYK do uzyskania pełnej gamy barw. Chociaż standardowy zestaw czterech kolorów CMYK jest wystarczający do wielu zastosowań, nie uwzględnia on potrzeby uzyskania specyficznych odcieni, które mogą być nieosiągalne w standardowym procesie druku. Przyjęcie, że wystarczy cztery separacje, prowadzi do ograniczenia kreatywności projektanta oraz może skutkować niższą jakością wydruku. Również błędna koncepcja, sugerująca, że jedna separacja mogłaby zaspokoić potrzeby kolorystyczne projektu, zupełnie ignoruje złożoność kolorów oraz ich interakcje w procesie druku. W kontekście druku offsetowego, właściwe zarządzanie kolorami oraz ich precyzyjne odwzorowanie stają się kluczowe, a ograniczenie się do jednokolorowej separacji wręcz uniemożliwia uzyskanie wysokiej jakości efektów. Ponadto, niektóre projekty wymagające zastosowania dodatkowego koloru mogą nie być optymalnie realizowane bez dodatkowej separacji, co prowadzi do rozczarowujących rezultatów wizualnych. Właściwe zrozumienie procesu drukowania i odpowiednich separacji nie tylko zwiększa efektywność produkcji, ale również wpływa na satysfakcję końcowego klienta.
Pytanie 8

Jaką rozdzielczość powinno mieć zeskanowane wielobarwne źródło, jeśli wiadomo, że podczas druku offsetowego zostanie ono powiększone trzykrotnie?

A. 900 dpi
B. 300 dpi
C. 600 dpi
D. 800 dpi
Aby uzyskać wysoką jakość druku offsetowego, ważne jest, aby zeskanować oryginał w odpowiedniej rozdzielczości. W przypadku gdy oryginał ma być powiększany trzykrotnie, należy obliczyć wymaganą rozdzielczość skanowania, aby zapewnić, że szczegóły obrazu pozostaną wyraźne i ostre. Standardowa rozdzielczość druku wynosi 300 dpi (punktów na cal), co jest odpowiednie dla wielu zastosowań. Jednakże, gdy obraz ma być powiększany, rozdzielczość skanowania musi być odpowiednio wyższa, aby uniknąć utraty jakości. Przy powiększeniu o 300% (3x), rozdzielczość skanowania powinna wynosić 300 dpi x 3, co daje 900 dpi. W praktyce oznacza to, że skanowanie w 900 dpi pozwoli na zachowanie wysokiej jakości detali po wydruku. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w branży, gdzie jakość obrazu jest kluczowa dla satysfakcji klienta oraz estetyki końcowego produktu. Ponadto, stosowanie wyższych rozdzielczości podczas skanowania jest standardem w przypadku materiałów reklamowych czy ilustracji, gdzie precyzyjne odwzorowanie kolorów i detali ma kluczowe znaczenie.
Pytanie 9

Jaką ilość folii należy mieć do jednostronnego laminowania 1 000 arkuszy formatu A3?

A. 130 m2
B. 110 m2
C. 125 m2
D. 115 m2
Podane odpowiedzi 130 m2, 115 m2 oraz 110 m2 są błędne z kilku powodów. Po pierwsze, w każdej z tych propozycji zawyżono lub zaniżono obliczenia powierzchni potrzebnej do laminowania. Kluczowe jest zrozumienie, że format A3 ma powierzchnię równą 0,125 m2. Przy jednostronnym laminowaniu 1000 arkuszy A3, całkowita wymagana powierzchnia folii wynosi 1000 x 0,125 m2, co daje dokładnie 125 m2. Błędem jest pomylenie jednostek miary lub przyjęcie zbyt dużych marginesów na straty materiałowe, które w przypadku standardowego laminowania nie powinny być tak wysokie. Dodatkowo, ważne jest, aby w obliczeniach uwzględnić tylko tę część folii, która rzeczywiście będzie użyta do laminowania, a nie dodatkowe zapasy. Zbyt duże zapotrzebowanie na folię może prowadzić do niepotrzebnego wzrostu kosztów produkcji, co jest nieefektywne pod względem zarządzania zasobami. W profesjonalnym środowisku poligraficznym kluczowe jest precyzyjne planowanie i właściwe wyliczenia, które pozwalają na optymalne wykorzystanie materiałów. Rekomendacje branżowe wskazują na konieczność dokładnego przeliczania powierzchni oraz przewidywania ewentualnych strat, co powinno stać się standardem w każdym zakładzie zajmującym się laminowaniem.
Pytanie 10

Najlepszym materiałem do wytworzenia wielobarwnego opakowania na telefon jest

A. papier fotograficzny 90 g/m2
B. papier syntetyczny 200 g/m2
C. tektura introligatorska 1260 g/m2
D. tektura jednostronnie powlekana 350 g/m2
Wybór materiału na opakowanie telefonów jest ważny, bo wpływa na to, jak to wszystko wygląda i działa. Papier syntetyczny 200 g/m2, choć jest odporny na wilgoć, nie daje dobrych efektów druku, co może skutkować blaknięciem kolorów. Dodatkowo, jest często droższy i mniej ekologiczny niż tektura, co raczej nie sprzyja oszczędnościom i może sprawić, że marka wydaje się nieprzyjazna dla środowiska. Papier fotograficzny 90 g/m2 znowu, mimo że kolory są świetne, jest po prostu za cienki, a to wpływa na trwałość takiego opakowania. Może być problem przy transporcie, bo nie chroni dostatecznie produktu. A tektura introligatorska 1260 g/m2? Jest po prostu zbyt ciężka i niepraktyczna do używania, co pewnie podniesie koszty transportu. No i w ogóle ciężko się z nią pracuje, zwłaszcza przy cięciu i składaniu. Wydaje mi się, że to ważne, żeby zrozumieć te rzeczy, bo mogą nas wprowadzić w błąd przy projektowaniu opakowań.
Pytanie 11

Operacje związane z skalowaniem i kadrowaniem bitmap są typowe dla jakiego programu?

A. Adobe Dreamweaver
B. PuzzleFlow Organizer
C. Microsoft Word
D. Adobe Photoshop
Adobe Photoshop to zaawansowane oprogramowanie graficzne, które jest standardem w branży projektowania graficznego. Skalowanie oraz kadrowanie bitmap to kluczowe operacje, które umożliwiają edytowanie obrazów rastrowych. Skalowanie polega na zmianie wymiarów obrazu, co jest istotne w kontekście dostosowywania grafik do różnych formatów czy rozdzielczości. Dzięki funkcjom takim jak 'Transformacja' czy 'Skalowanie', użytkownicy mogą precyzyjnie dostosować wielkość obrazów, zachowując ich jakość. Z kolei kadrowanie pozwala na wycięcie niepotrzebnych elementów z obrazu, co jest przydatne w celu poprawy kompozycji wizualnej czy eliminacji zbędnych detali. W Photoshopie kadrowanie można zrealizować za pomocą narzędzia 'Crop', które oferuje dodatkowe opcje, takie jak zachowanie proporcji czy wprowadzenie konkretnego rozmiaru obrazu. Używanie Photoshop w projektach graficznych zgodnie z dobrymi praktykami zwiększa efektywność pracy oraz jakość końcowego produktu, co czyni go niezbędnym narzędziem dla profesjonalistów w branży.
Pytanie 12

W projekcie graficznym etykiety, siatka wykrojnika, grafika oraz oznaczenia drukarskie powinny być rozmieszczone

A. połączone w jedną warstwę
B. posortowane kolejno od elementów najbardziej zauważalnych
C. zapisane w pliku wyłącznie zamkniętym
D. na oddzielnych warstwach
Umieszczanie siatki wykrojnika, grafiki i znaczników drukarskich na osobnych warstwach jest najlepszą praktyką w projektowaniu graficznym opakowań. Takie podejście umożliwia większą elastyczność podczas edycji pliku, ponieważ każdy element może być łatwo modyfikowany bez wpływu na pozostałe. Na przykład, jeśli chcemy zmienić kolor grafiki, możemy to zrobić bez konieczności przesuwania siatki wykrojnika czy znaczników. Ponadto, korzystanie z osobnych warstw ułatwia przygotowanie pliku do druku, gdyż drukarnie często wymagają, aby różne elementy były wyraźnie zdefiniowane. Standardy branżowe, takie jak PDF/X, zalecają, aby różne warstwy były używane w celu zminimalizowania błędów produkcyjnych. Warto również zauważyć, że dobrze zorganizowany plik graficzny z osobnymi warstwami ułatwia współpracę między projektantami a klientami oraz innymi interesariuszami, co jest kluczowe w procesie tworzenia opakowań. Dodatkowo, w sytuacji, gdy projekt wymaga dalszych modyfikacji, archiwizacja projektu z wyraźnie zdefiniowanymi warstwami staje się znacznie bardziej efektywna.
Pytanie 13

Jaką szacunkową rozdzielczość należy zastosować przy skanowaniu wielokolorowego oryginału o wysokości 10 cm, aby móc go wykorzystać jako tło dla pionowego plakatu w formacie B3?

A. 300 dpi
B. 2 100 ppi
C. 1 500 spi
D. 500 lpi
Wybór innych opcji jako odpowiedzi na to pytanie wskazuje na pewne nieporozumienia w kwestii rozdzielczości skanowania oraz standardów druku. Odpowiedź 500 lpi (linie na cal) odnosi się do rozdzielczości rastrowania, a nie do rozdzielczości skanowania, co może prowadzić do nieprawidłowych założeń. W praktyce, lpi jest miarą, która dotyczy jakości druku offsetowego i jest stosowana w kontekście rastra, nie zaś w kontekście zdjęć czy materiałów cyfrowych. Użycie 500 lpi w tego typu kontekście nie jest odpowiednie, ponieważ nie zapewni wystarczającej jakości do druku dużych plakatów. Odpowiedź 2100 ppi jest również myląca; chociaż wysoka rozdzielczość 2100 ppi sugeruje szczegółowość, jest ona znacznie przekraczająca potrzeby dla druku w formacie B3, co prowadzi do niepotrzebnego zwiększenia rozmiaru pliku oraz wydłużenia czasu obróbki. Takie podejście może również skutkować nieefektywnym wykorzystaniem pamięci i zasobów, a w przypadku druku może prowadzić do trudności w uzyskaniu odpowiedniej jakości wydruku. Ostatecznie wybór 300 dpi jako odpowiedzi, mimo że jest rozsądny, nie jest optymalnym rozwiązaniem dla profesjonalnych wydruków pełnokolorowych w formacie B3, gdzie szczegóły są kluczowe. Wydaje się, że niektórzy respondenci mogą mylić dpi z ppi, co jest częstym błędem. Warto podkreślić, że w kontekście profesjonalnej produkcji graficznej, kluczowe jest zrozumienie różnicy między tymi jednostkami oraz ich wpływu na jakość końcowego produktu.
Pytanie 14

Ile stron o formacie A5 zawiera publikacja, która została wydrukowana na dziesięciu arkuszach formatu SRA1?

A. 336 stron
B. 288 stron
C. 320 stron
D. 352 strony
Odpowiedź, że książka ma 320 stron, to strzał w dziesiątkę! Jest to związane z tym, że arkusze SRA1 są spore, mają 640 na 900 mm, więc po złożeniu na pół dostajemy arkusz A1, a z tego znowu możemy uzyskać cztery arkusze A5. Kiedy mamy 10 arkuszy SRA1, to można z nich wycisnąć całe 40 arkuszy A5, co razem daje te 320 stron (40 arkuszy pomnożone przez 8 stron na każdym A5). Takie obliczenia to dobra praktyka w druku, bo pomagają zredukować koszty produkcji. Z praktyki wiem, że to przydatna wiedza dla ludzi z branży, takich jak graficy czy drukarze, którzy muszą dobrze planować nakłady i wydatki. Znajomość wymiarów i zasad składania arkuszy to naprawdę istotna sprawa, zwłaszcza podczas przygotowania do druku i obliczeń efektywności produkcji.
Pytanie 15

Jaką powierzchnię folii potrzeba do jednostronnego laminowania 1 000 arkuszy formatu A3?

A. 130 m2
B. 125 m2
C. 115 m2
D. 110 m2
Obliczenia związane z ilością folii do laminowania arkuszy mogą być mylące, jeśli nie uwzględnimy dokładnych wymiarów arkuszy oraz sposobu ich laminowania. W przypadku folii, kluczowe jest rozumienie, że każda odpowiedź, która nie uwzględnia rzeczywistej powierzchni laminowanej, prowadzi do nieprawidłowych wniosków. Na przykład, wybór wartości 115 m2 może wynikać ze zbyt ogólnych założeń dotyczących powierzchni laminowanej, co ignoruje rzeczywiste wymiary arkuszy A3. Z kolei odpowiedzi takie jak 130 m2 czy 110 m2 mogą sugerować zawyżenie lub zaniżenie potrzebnej ilości folii, co jest efektem błędnych kalkulacji opartych na innych formatach lub na niepełnych danych. Często, przy takich zadaniach, użytkownicy mylnie przyjmują przeliczenia na inne jednostki miary lub nie dokonują odpowiednich przeliczeń na metry kwadratowe, co prowadzi do błędnych ustaleń. Zachęcam do zwrócenia uwagi na standardy branżowe dotyczące obliczeń materiałowych, które podkreślają potrzebę precyzyjnego uwzględnienia wymiarów produktu końcowego oraz dodatkowych marginesów, które mogą być wymagane w procesie laminowania.
Pytanie 16

Technologiczny zapis kolorów ulotki, która jest zadrukowana w wielu odcieniach z jednej strony, a z drugiej w barwach PANTONE 113<sup>®</sup> oraz PANTONE 118<sup>®</sup>, oznacza się

A. 2 + 1
B. 3 + 1
C. 4 + 2
D. 4 + 1
Odpowiedź 4 + 2 jest ok, bo oznacza, że użyto technologii druku, gdzie zadrukowano ulotkę po jednej stronie w różnych kolorach. W tym przypadku mamy cztery kolory w druku offsetowym – to te standardowe, czyli cyjan, magenta, żółty i czarny, a do tego jeszcze dwa specyficzne kolory PANTONE, jak np. PANTONE 113® i PANTONE 118®. Dzięki PANTONE można uzyskać dokładne odcienie, które w tradycyjnym druku są trudniejsze do osiągnięcia, co ma znaczenie, kiedy chcemy, żeby projekt wyglądał naprawdę dobrze. Ulotki powinny przyciągać wzrok, więc warto wiedzieć, jak różne techniki druku mogą się uzupełniać, żeby uzyskać świetny efekt. Poza tym, znajomość takich oznaczeń jest super ważna, kiedy przygotowujemy pliki do druku i komunikujemy się z drukarnią, bo to wpływa na jakość końcowego produktu. Przykłady? No cóż, kampanie marketingowe, w których kolory są kluczowe dla przekazu wizualnego, to idealny moment na wykorzystanie takich technik.
Pytanie 17

Wskaż zestaw materiałów, które powinny być użyte do produkcji etykiet samoprzylepnych na butelki z płynem do kąpieli, drukowanych metodą fleksograficzną?

A. Folia polipropylenowa, klej, papier silikonowy i farby UV
B. Papier samokopiujący, klej oraz farby akrylowe
C. Papier dekoracyjny, farby wodne i lakier nitrocelulozowy
D. Laminat (folia AL-papier), biała farba podkładowa i lakier offsetowy
Folia polipropylenowa to naprawdę świetny materiał do etykiet samoprzylepnych, bo jest odporna na wilgoć i bardzo trwała. Z tego, co wiem, przy drukowaniu etykiet metodą fleksograficzną trzeba używać specjalnych farb, a farby UV są tu strzałem w dziesiątkę. Dzięki nim kolory są intensywne, a schnięcie jest błyskawiczne, co znacznie przyspiesza całą produkcję. Klej to też podstawa, bo to on sprawia, że etykiety się kleją, a papier silikonowy to coś w rodzaju podkładu, na którym etykieta czeka, aż ją przykleimy do butelki. Taki zestaw materiałów pasuje do dobrych praktyk w branży opakowaniowej, a różne standardy jakości to potwierdzają. Można to zobaczyć na przykładzie kosmetyków, które potrzebują ładnych i funkcjonalnych etykiet, odpornych na wodę oraz chemikalia z płynów do kąpieli.
Pytanie 18

Ile separacji kolorystycznych powinno się przygotować do druku offsetowego w systemie 2+4?

A. 6
B. 8
C. 2
D. 3
W druku offsetowym, kolorystyka 2+4 odnosi się do zastosowania dwóch kolorów z palety podstawowej oraz czterech kolorów specjalnych. W praktyce oznacza to, że do przygotowania separacji barwnych trzeba uwzględnić kolory CMYK (Cyan, Magenta, Yellow, Black), co daje nam cztery separacje, oraz dodatkowe kolory specjalne, które są najczęściej wykorzystywane w przypadku konkretnych projektów graficznych, takich jak PMS (Pantone Matching System). Zatem, przygotowanie sześciu oddzielnych separacji barwnych jest poprawne, ponieważ uwzględnia zarówno podstawowe kolory CMYK, jak i dodatkowe kolory, które mogą być zastosowane w projekcie. W praktyce, stosowanie dodatkowych kolorów specjalnych pozwala na uzyskanie szerszej gamy barw oraz lepszej jakości druku, co jest niezwykle ważne w przypadku materiałów marketingowych, gdzie precyzja koloru jest kluczowa. Poznanie odpowiedniego procesu separacji barwnej w druku offsetowym i umiejętność jego zastosowania są niezbędne dla każdego profesjonalisty w branży graficznej.
Pytanie 19

Jakie są wymiary arkusza papieru formatu A1?

A. 707 x 1000 mm
B. 420 x 594 mm
C. 841 x 1189 mm
D. 594 x 841 mm
A1 to jeden z formatów papieru zgodnych z międzynarodowym standardem ISO 216, który definiuje system formatów A, B i C. Format A1 ma dokładne wymiary 594 x 841 mm, co czyni go dwukrotnie większym od formatu A2 oraz połową formatu A0. W praktyce A1 jest często wykorzystywany w projektach architektonicznych i inżynieryjnych, gdzie potrzebna jest większa powierzchnia do prezentacji rysunków technicznych, planów czy schematów. Dzięki temu, że formaty A są ze sobą skalowalne, można łatwo przechodzić między różnymi rozmiarami, co jest szczególnie przydatne w procesie drukowania i projektowania. Ponadto, stosowanie standardowych rozmiarów papieru, takich jak A1, jest zalecane w obiegu dokumentów w celu zapewnienia kompatybilności z urządzeniami biurowymi, takimi jak drukarki i skanery, co ułatwia organizację pracy i archiwizację dokumentów.
Pytanie 20

Nieprawidłowe ustawienie kątów rastra prowadzi do występowania na wydrukach zjawiska

A. rozmazania
B. zamazania
C. smożenia
D. mory
Smużenie odnosi się do rozmycia obrazu, które może wystąpić w wyniku złej jakości druku, użycia niewłaściwych atramentów lub problemów z ustawieniem głowic drukujących. Choć smużenie jest niepożądanym zjawiskiem w druku, nie jest związane z kątami rastrowania, lecz z innymi aspektami technologicznymi, takimi jak mechanika drukarki czy jakość podłoża. Rozmazanie to zjawisko, które może wystąpić w wyniku nadmiernego nałożenia atramentu lub błędów w procesie suszenia, co również nie ma bezpośredniego związku z ustawieniami kątów rastrowania. Zamazanie zazwyczaj wynika z niskiej rozdzielczości obrazu lub niewłaściwego skalowania, co może prowadzić do utraty detali, ale nie dotyczy problemu mory. Przyczyną błędnych odpowiedzi jest często mylenie różnych zjawisk związanych z jakością druku. Odpowiednie zrozumienie różnic między tymi terminami wymaga znajomości procesów druku i technologii, które wpływają na ostateczny efekt. Aby uniknąć tych błędów, warto zaznajomić się z zasadami jakości druku oraz przepisami technologicznymi, które szczegółowo opisują różne zjawiska oraz metody ich eliminacji.
Pytanie 21

Czym zajmuje się system produkcji CIP3 w branży poligraficznej?

A. zarządzanie obiegiem treści stron internetowych klientów
B. komputerowe przygotowanie materiałów do druku
C. kalibracja kolorów monitorów grafików w sieci
D. przepływ informacji dotyczącej drukowanej pracy z naświetlarki bezpośrednio do maszyny drukującej
CIP3 (Century Interoperability Protocol Version 3) to standard, który umożliwia automatyzację procesu produkcji druku poprzez bezpośredni przepływ informacji między naświetlarką a maszyną drukującą. Dzięki temu rozwiązaniu, wszystkie istotne dane dotyczące specyfikacji druku, takie jak ustawienia kolorów, typ papieru oraz parametry naświetlania, mogą być automatycznie przesyłane do maszyny drukującej, co znacząco zwiększa efektywność oraz redukuje ryzyko błędów ludzkich. Przykładowo, jeśli naświetlarka zmienia parametry naświetlania dla konkretnej pracy, informacje te są natychmiastowo przekazywane do maszyny drukującej, co pozwala na bieżąco dostosowywanie procesu produkcyjnego. W praktyce, implementacja CIP3 w drukarni prowadzi do skrócenia czasu przetwarzania zleceń oraz poprawy jakości wydruków, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, takimi jak automatyzacja procesów produkcyjnych i standaryzacja procedur.
Pytanie 22

Przygotowanie formy drukowej w technologii offsetowej, które polega na bezpośrednim przenoszeniu obrazu z systemu komputerowego na płytę offsetową, wymaga użycia technologii oznaczanej symbolem

A. CtF
B. RIP
C. OCR
D. CtP
W odpowiedziach, które nie są poprawne, znajdują się różne podejścia do przygotowania formy drukowej, które jednak nie są zgodne z nowoczesnymi praktykami w druku offsetowym. RIP (Raster Image Processor) to technologia przetwarzająca obrazy na format rastrowy, ale sama w sobie nie jest bezpośrednią metodą przenoszenia obrazu na płytę, lecz narzędziem wspierającym proces CtP. Z kolei CtF (Computer to Film) to technologia, która polega na przenoszeniu obrazu z komputera na film, co jest starszym podejściem i nie zapewnia takiej jakości i efektywności jak CtP. Zastosowanie CtF w dzisiejszych czasach jest coraz rzadsze, ponieważ proces ten wiąże się z dodatkowymi kosztami na etapie produkcji, a także z większą ilością odpadów. OCR (Optical Character Recognition) odnosi się do technologii rozpoznawania tekstu, która jest używana w zupełnie innym kontekście, głównie w digitalizacji dokumentów i nie ma zastosowania w produkcji form drukowych. Stosowanie tych technologii może prowadzić do mylnego wniosku, że są one zbliżone do nowoczesnych rozwiązań CtP, co jest nieprawdziwe. Kluczowe jest zrozumienie, że CtP skupia się na efektywności, jakości druku oraz oszczędności, eliminując etapy związane z filmowaniem, co jest istotne w kontekście aktualnych standardów branżowych.
Pytanie 23

Oprogramowanie do konwersji obrazu ciągłotonalnego identyfikuje się symbolem

A. DTP
B. RGB
C. RIP
D. GCR
Wybór odpowiedzi RGB, DTP czy GCR jest nieprawidłowy z kilku powodów. RGB to model kolorów oparty na trzech barwach: czerwonej, zielonej i niebieskiej, używany głównie w kontekście wyświetlania obrazów na ekranach. W odróżnieniu od modelu CMYK, który jest stosowany w druku, RGB nie jest odpowiedni dla procesów związanych z rastrowaniem obrazów do publikacji. DTP odnosi się do procesu publikacji z wykorzystaniem komputerów, ale nie jest to oprogramowanie do rastrowania. DTP wykorzystuje różne narzędzia i programy, ale samo w sobie nie przetwarza obrazów rastrowych. GCR (Gray Component Replacement) to technika używana w druku, która ma na celu zredukowanie użycia kolorów przy pomocy szarości, jednak nie jest to program ani oprogramowanie do przetwarzania obrazów. Osoby wybierające te odpowiedzi mogą mylić różne aspekty procesów graficznych i drukarskich. Kluczowym błędem jest zrozumienie, że do konwersji obrazów rastrowych nie wystarczy jedynie model kolorów lub techniki publikacji, lecz wymagana jest odpowiednia aplikacja jak RIP, która spełnia konkretne funkcje w tym zakresie. Bez prawidłowej analizy, łatwo jest pomylić różne terminy i ich zastosowania w kontekście druku oraz obróbki graficznej.
Pytanie 24

Jakim skrótem określa się technologię pozyskiwania edytowalnego tekstu z zeskanowanego dokumentu lub obrazu bitmapowego?

A. OCR
B. ICC
C. CMS
D. CTA
Wybór innych skrótów, takich jak ICC, CTA czy CMS, może prowadzić do nieporozumień, ponieważ nie odnoszą się one do technologii rozpoznawania tekstu. ICC, czyli International Color Consortium, to standard dotyczący zarządzania kolorami w systemach komputerowych, który koncentruje się na kalibracji kolorów i zapewnieniu spójności kolorystycznej. W kontekście przetwarzania dokumentów nie ma zastosowania w pozyskiwaniu tekstu z bitmap. CTA, z kolei, oznacza Call to Action, co odnosi się do marketingu internetowego i zachęcania użytkowników do podejmowania działań, ale nie ma żadnego związku z technologią rozpoznawania tekstu. CMS, czyli Content Management System, to system zarządzania treścią, który służy do tworzenia i edytowania treści w serwisach internetowych, jednak nie obejmuje funkcji rozpoznawania tekstu z obrazów. Tego rodzaju błędy myślowe mogą wynikać z braku zrozumienia podstawowych definicji oraz zastosowań różnych technologii w praktyce. Kluczowe jest zatem zapoznanie się z właściwymi skrótami oraz ich kontekstem w branży informatycznej, aby uniknąć nieporozumień i stosować odpowiednie narzędzia w zależności od potrzeb.
Pytanie 25

Które zdanie złożone jest poprawne według zasad składni tekstów?

A. Tak ,zwiedzałem to miasto już 3 - 4 razy
B. Tak , zwiedzałem to miasto już 3 - 4 razy
C. Tak, zwiedzałem to miasto już 3-4 razy
D. Tak , zwiedzałem to miasto już 3- 4 razy
Odpowiedź "Tak, zwiedzałem to miasto już 3-4 razy." jest poprawna, ponieważ zgodnie z zasadami poprawnego składu tekstów, zapisywanie liczb w formie złączonej, bez spacji, jest zgodne z normami. W przypadku liczb złożonych, takich jak "3-4", nie stosujemy spacji, co sprawia, że całość wygląda estetycznie i jest bardziej zrozumiała. W praktyce, pisząc teksty, szczególnie te formalne, ważne jest przestrzeganie zasad gramatyki i interpunkcji, aby komunikować się w sposób jasny i profesjonalny. Przykładowo, w dokumentach akademickich czy raportach biznesowych, poprawne formatowanie liczb i ich zapisu wpływa na odbiór treści oraz uznawane jest za oznakę staranności i dbałości o szczegóły. Warto również pamiętać, że w zależności od kontekstu, niektóre style pisania mogą wprowadzać dodatkowe zasady, ale w ogólnej praktyce standardem jest unikanie zbędnych spacji w przypadku złożonych zapisów liczbowych.
Pytanie 26

Jaką długość drutu introligatorskiego należy przygotować do produkcji 6 000 broszur zszywanych przy użyciu trzech zszywek o długości 20 mm?

A. 240 m
B. 360 m
C. 600 m
D. 120 m
Żeby policzyć, ile drutu introligatorskiego potrzebujemy na 6000 broszur zszywanych trzema zszywkami po 20 mm, najpierw musimy wiedzieć, ile drutu idzie na jedną broszurę. Każda wymaga 3 zszywek, więc mamy 60 mm drutu na jedną broszurę. Jak to pomnożymy przez 6000, dostajemy 360000 mm, co daje 360 metrów. W praktyce musimy pamiętać, żeby ogólnie mieć trochę zapasu drutu. Czasami w produkcji zdarzają się różne nieprzewidziane sytuacje, jak błędy w cięciu czy jakieś problemy z zszywkami. Wiedza o tym, jak to wszystko policzyć, naprawdę może pomóc w poprawie jakości broszur oraz w obniżeniu kosztów. Takie coś jest ważne, bo przy dużych zamówieniach każdy metr ma znaczenie.
Pytanie 27

W jaki sposób zmieni się koszt jednostkowy produkcji katalogów na maszynie rotograwiury, jeśli nakład zostanie zwiększony o 15%?

A. wzrośnie proporcjonalnie do zwiększenia nakładu
B. zmniejszy się, z uwagi na wzrost nakładu drukowanego z tych samych form drukowych
C. wzrośnie w wyniku konieczności zapłaty za nadgodziny pracy drukarza
D. pozostanie taki sam z powodu stosunkowo niewielkiej zmiany wzrostu nakładu
Wzrost nakładu o 15% na maszynie rotograwiurowej prowadzi do obniżenia kosztu jednostkowego wydruku z powodu efektywności skali. W praktyce oznacza to, że stałe koszty produkcji, takie jak przygotowanie form drukowych czy ustawienie maszyny, rozkładają się na większą liczbę wydrukowanych egzemplarzy. W przypadku rotograwiury, która jest procesem przystosowanym do masowej produkcji, większy nakład nie tylko zwiększa wydajność, ale również zmniejsza jednostkowy koszt materiałów, ponieważ surowce takie jak atrament czy podłoża są wykorzystywane w bardziej optymalny sposób. Przykładem może być produkcja katalogów o dużym nakładzie, gdzie kolejne egzemplarze są drukowane z minimalnymi dodatkowymi kosztami operacyjnymi. W branży druku, kluczowe jest stosowanie dobrych praktyk, takich jak analiza kosztów i rentowności w kontekście planowania produkcji, co pozwala na precyzyjne przewidywanie kosztów jednostkowych przy różnych nakładach.
Pytanie 28

Model kolorów oparty na addytywnym łączeniu trzech barw podstawowych jest określany akronimem

A. CIE
B. HSB
C. RGB
D. HSL
Odpowiedź RGB jest poprawna, ponieważ model ten opiera się na addytywnym mieszaniu trzech podstawowych kolorów: czerwonego, zielonego i niebieskiego. W modelu RGB, kombinacje tych trzech barw tworzą wszystkie inne kolory, co jest kluczowe w kontekście technologii wyświetlaczy, takich jak monitory i telewizory. Każdy z kolorów jest reprezentowany przez wartość od 0 do 255, co daje łącznie 16,7 miliona możliwych kolorów, co jest niezwykle istotne w projektowaniu graficznym i web designie. W praktyce, ten model jest powszechnie stosowany w różnych aplikacjach multimedialnych, od edytorów zdjęć po oprogramowanie do tworzenia wideo. Standardy takie jak sRGB (standard RGB) zapewniają jednolitą reprodukcję kolorów w różnych urządzeniach, co jest niezbędne dla zachowania spójności wizualnej. Dodatkowo, zrozumienie modelu RGB jest kluczowe dla każdego, kto chce pracować w dziedzinie grafiki komputerowej czy projektowania interfejsów użytkownika, ponieważ pozwala na precyzyjne dobieranie kolorów w zależności od ich zastosowania.
Pytanie 29

Jakie podłoże najlepiej nadaje się do drukowania folderów reklamowych na cyfrowej drukarce elektrofotograficznej?

A. Papier syntetyczny 60 g/m2
B. Papier niepowlekany offsetowy 150 g/m2
C. Karton powlekany 250 g/m2
D. Tektura lita 420 g/m2
Papier syntetyczny 60 g/m2, choć lekki i elastyczny, nie jest odpowiednim wyborem do druku folderów reklamowych na cyfrowej drukarce elektrofotograficznej. Jego niska gramatura 60 g/m2 sprawia, że jest zbyt cienki i łatwo ulega uszkodzeniom, co w kontekście folderów reklamowych, które powinny być trwałe i estetyczne, jest poważnym ograniczeniem. Takie materiały mogą nie zapewniać odpowiedniego wsparcia dla złożonych grafik. Z kolei papier niepowlekany offsetowy 150 g/m2, choć jest lepszym wyborem niż papier syntetyczny, nie daje takich rezultatów wizualnych jak karton powlekany. Brak powłoki ogranicza intensywność kolorów i może prowadzić do zamazania detali, co jest niepożądane w materiałach reklamowych. Na koniec, tektura lita 420 g/m2, choć bardzo wytrzymała, jest zbyt gruba dla folderów; może to prowadzić do problemów z ich składaniem oraz transportem. Zbyt duża sztywność może także ograniczyć ich funkcjonalność. Wybór niewłaściwego podłoża wpływa nie tylko na jakość druku, ale także na wrażenia użytkowników, co jest kluczowe w kontekście marketingowym. Warto zwrócić uwagę na właściwości fizyczne materiałów oraz ich zastosowanie w kontekście druku, aby uniknąć typowych błędów w projektowaniu i produkcji materiałów reklamowych.
Pytanie 30

Zidentyfikuj format plakatu o wymiarach 420 × 594 mm.

A. A2
B. A1
C. B1
D. B2
Odpowiedź A2 jest poprawna, ponieważ format A2 charakteryzuje się wymiarami 420 × 594 mm. Format ten należy do międzynarodowego systemu wymiarów papieru znanego jako ISO 216, który jest powszechnie stosowany w druku i projektowaniu graficznym. Wymiar A2, jako jeden z formatów z serii A, jest szeroko wykorzystywany w różnych dziedzinach, takich jak reklama, architektura czy sztuka. Przykładem zastosowania A2 może być tworzenie plakatów, które często wymagają dużej przestrzeni na graficzne przedstawienie treści. Warto zauważyć, że w serii A każdy kolejny format jest połową poprzedniego, co oznacza, że A2 jest dwa razy większy od A3, a jego charakterystyka sprawia, że idealnie nadaje się do wyrazistych i efektownych projektów graficznych. Zrozumienie standardów formatu A2 pozwala na lepsze planowanie i realizację projektów, które wymagają dużych rozmiarów druku.
Pytanie 31

Czy z zwiększeniem nakładu, koszt jednostkowy wykonania folderu

A. maleje
B. pozostaje bez zmian
C. rośnie
D. waha się
Wybrałeś odpowiedź 'maleje' i to jest całkiem słuszne. W przemyśle, jak na przykład w produkcji folderów, jednostkowy koszt wykonania rzeczywiście zazwyczaj maleje, gdy produkcja rośnie. To zjawisko nazywa się 'efektem skali'. Chodzi o to, że przy większych zamówieniach, koszty stałe, np. sprzętu czy wynajmu, są dzielone na więcej wyprodukowanych egzemplarzy. Dzięki temu, jak produkcja rośnie, jednostkowy koszt może się znacznie zmniejszyć, co sprawia, że firma staje się bardziej efektywna i konkurencyjna. W praktyce, na przykład drukarnia, przy dużych zamówieniach na foldery, ma szansę wynegocjować lepsze ceny za materiały, co obniża koszty jednostkowe. Rozumienie tego może mocno pomóc w zarządzaniu kosztami i podejmowaniu dobrych decyzji inwestycyjnych.
Pytanie 32

Jakie są wymiary netto wizytówki, jeśli po zastosowaniu spadu wynoszącego 3 mm z każdej strony wymiar brutto to 96 x 61 mm?

A. 93 x 58 mm
B. 102 x 67 mm
C. 99 x 64 mm
D. 90 x 55 mm
Wymiary netto wizytówki wynoszą 90 x 55 mm, co wynika z zastosowania spadu. W przypadku projektowania wizytówek, spad to dodatkowa przestrzeń, która jest dodawana do wymiarów brutto, aby zapewnić prawidłowe przycięcie po wydrukowaniu. Wymiary brutto wizytówki to 96 x 61 mm, co oznacza, że dodaliśmy 3 mm spadu z każdej strony. Aby obliczyć wymiary netto, należy odjąć 6 mm (3 mm z każdej strony) od wymiarów brutto. Dlatego 96 mm - 6 mm = 90 mm oraz 61 mm - 6 mm = 55 mm. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży poligraficznej, które zachowują odpowiednie marginesy i spady, aby uniknąć niepożądanych białych krawędzi po przycięciu. Warto pamiętać, że odpowiednie przygotowanie plików do druku, w tym uwzględnienie spadów, jest kluczowe dla uzyskania profesjonalnego efektu końcowego.
Pytanie 33

Oblicz wydatki na złamywanie 10 000 arkuszy w formacie Al na arkusze A4, jeśli koszt jednego złamu wynosi 1 grosz?

A. 360 zł
B. 320 zł
C. 340 zł
D. 300 zł
Analizując odpowiedzi, które nie są poprawne, warto zauważyć, że wiele z nich opiera się na błędnych założeniach dotyczących kalkulacji kosztów. Przykładowo, odpowiedzi 320 zł, 300 zł i 360 zł mogą wynikać z niepoprawnych obliczeń dotyczących liczby arkuszy oraz kosztów jednostkowych. W kontekście branży poligraficznej, kluczowe jest precyzyjne określenie, ile arkuszy można uzyskać z jednego arkusza formatu A1 oraz jakie są koszty związane z tym procesem. Aby obliczyć całkowity koszt, należy najpierw ustalić, ile arkuszy A4 można uzyskać z jednego arkusza A1. Złamanie arkusza A1 na format A4 daje cztery arkusze A4, co oznacza, że dla 10 000 arkuszy A1 uzyskujemy 40 000 arkuszy A4. Koszt słania jednego arkusza A1 wynosi 1 grosz, co daje 10 000 groszy za 10 000 arkuszy. Przy takiej ilości arkuszy A4 koszt złamania wynosi 40 000 groszy, co przekłada się na 400 zł. Dlatego odpowiedzi 320 zł, 300 zł i 360 zł są błędne, ponieważ nie uwzględniają pełnej liczby arkuszy A4 ani nie są zgodne z podanymi kosztami jednostkowymi. Wnioskując, kluczowym błędem w tych odpowiedziach było niezrozumienie relacji między wymiarami arkuszy i ich kosztami, co w praktyce może prowadzić do znacznych nieścisłości w wycenach i budżetach projektów poligraficznych.
Pytanie 34

Jakie oznaczenie posiada plakat o wymiarach 594 x 841 mm?

A. A0
B. A3
C. A6
D. A1
Plakat o wymiarach 594 x 841 mm odpowiada formatowi A1 według międzynarodowego standardu ISO 216, który reguluje system formatów papieru. Format A1 jest dwukrotnie większy od formatu A2 oraz cztery razy większy od A3, co czyni go idealnym do zastosowań, gdzie wymagana jest wysoka czytelność i widoczność, na przykład w przypadku plakatów reklamowych, wystaw, czy prezentacji. W praktyce, format A1 jest często używany w architekturze, projektowaniu graficznym i edukacji, gdzie większe powierzchnie są preferowane do prezentacji informacji. Standard ISO 216 oparty jest na proporcjach 1:√2, co pozwala na łatwe przekształcanie między różnymi formatami, co jest szczególnie przydatne w drukarstwie oraz przy projektowaniu dokumentów. Dostałem również wiele informacji na temat odpowiednich zastosowań plakatów w różnych branżach, co wskazuje na ich wszechstronność w komunikowaniu wizualnym.
Pytanie 35

Jaką masę posiada 500 arkuszy papieru o wymiarach 700 x 1 000 mm i gramaturze 100 g/m<sup>2</sup>?

A. 19 kg
B. 35 kg
C. 42 kg
D. 25 kg
Wybór innej odpowiedzi może wynikać z kilku typowych błędów logicznych związanych z obliczaniem masy papieru. Na przykład, odpowiedź 25 kg wydaje się być zbyt niska, co sugeruje, że nie uwzględniono wystarczającej gramatury dla podanej powierzchni. Osoby wybierające 19 kg mogą myśleć o gramaturze tylko w kontekście liczby arkuszy, a nie biorąc pod uwagę całkowitej masy. Natomiast 42 kg to odpowiedź, która może powstać w wyniku błędnego pomnożenia masy jednego arkusza przez zbyt dużą liczbę arkuszy lub mylenia jednostek miary. Aby poprawnie obliczyć masę papieru, kluczowe jest zrozumienie, że gramatura odnosi się do masy jednego metra kwadratowego papieru. W przypadku papieru o gramaturze 100 g/m² masa jednego arkusza o wymiarach 700 x 1000 mm wynosi 70 g i należy to pomnożyć przez liczbę arkuszy. Niezrozumienie tej zasady prowadzi do błędnych wyliczeń. Warto również zauważyć, że w praktyce branżowej takie obliczenia są niezwykle istotne, gdyż niepoprawna ocena masy materiałów może prowadzić do problemów w procesie produkcji, w tym do nieodpowiedniego doboru materiałów, co skutkuje stratami finansowymi oraz czasowymi.
Pytanie 36

Które z poniżej wymienionych urządzeń stanowią cyfrowe wyjścia używane w poligrafii?

A. Skanery, naświetlarki CtF, kopiarki stykowe
B. Drukarki, plotery wielkoformatowe, naświetlarki CtF
C. Cyfrowe kamery, naświetlarki CtP, kopioramy
D. Analogowe kamery, drukarki laserowe, proofery cyfrowe
W tych odpowiedziach widać różne urządzenia, ale nie wszystkie z nich są cyfrowymi urządzeniami wyjścia w poligrafii. Cyfrowe aparaty i kopiarki mają swoje miejsce, ale nie są urządzeniami wyjścia, bo głównie służą do rejestrowania obrazów, a nie do drukowania na finalnym produkcie. Skanery czy kopiarki stykowe też raczej się w to nie wpisują, bo ich główną rolą jest skanowanie lub kopiowanie, a nie bezpośredni druk. Naświetlarki CtF to z kolei trochę inny temat, bo one naświetlają filmy do druku offsetowego, ale nie drukują bezpośrednio na papierze. Podobnie z analogowymi aparatami czy drukarkami laserowymi – one działają na innych zasadach. Warto więc te różnice chyba dobrze zrozumieć, żeby móc dobrać odpowiednie technologie do konkretnego projektu.
Pytanie 37

Jak wiele offsetowych form drukarskich CtP trzeba stworzyć, aby zadrukować arkusz w kolorach 4 + 4, korzystając z technologii odwracania arkusza przez boczny margines?

A. Jedną formę
B. Dwie formy
C. Cztery formy
D. Osiem form
W przypadku druku w kolorystyce 4 + 4, co oznacza, że mamy do czynienia z dwoma stronami kolorowymi (każda strona z czterema kolorami: cyan, magenta, yellow i black), konieczne jest przygotowanie czterech oddzielnych form drukowych. Każda forma odpowiada za jeden z kolorów na danej stronie. Metoda odwracania arkusza przez margines boczny polega na tym, że arkusz jest najpierw drukowany na jednej stronie, a następnie odwracany w celu zadrukowania drugiej strony. Takie podejście pozwala na jednoczesne drukowanie obu stron bez konieczności zmiany formy. W praktyce oznacza to, że przygotowując cztery formy, można zredukować czas i koszty produkcji, ponieważ wszystkie kolory mogą być nałożone w jednym cyklu produkcyjnym na każdą ze stron. Warto także zaznaczyć, że stosowanie offsetowych form CtP (Computer to Plate) zapewnia wysoką jakość druku oraz precyzyjne odwzorowanie kolorów, co jest kluczowe w profesjonalnym druku komercyjnym.
Pytanie 38

Jakie jest porównanie kosztu jednostkowego wydruku ulotki w maszynie 4-kolorowej o kolorystyce 4 + 4 metodą odwracania przez margines boczny do jednostkowego kosztu drukowania z 8 form drukowych?

A. mniejszy od 1
B. większy od 1
C. równy 1
D. większy lub równy 1
Kwestia porównania kosztu jednostkowego wydrukowania może prowadzić do nieporozumień, zwłaszcza jeśli nie uwzględnimy pełnego kontekstu procesów drukarskich. Udało się zauważyć, że wybór odpowiedniej metody drukowania, takiej jak druk offsetowy czy cyfrowy, wpływa na całkowity koszt produkcji. Odpowiedzi sugerujące, że koszt jednostkowy wydrukowania na maszynie 4-kolorowej jest większy od 1 lub równy 1, mogą wynikać z błędnej analizy kosztów materiałów lub nakładów. Zazwyczaj w druku offsetowym, większe nakłady wiążą się z korzystniejszymi stawkami, co można zaobserwować w przypadku druku ulotek w dużych ilościach. Istnieje również mylne przeświadczenie, że koszt jednostkowy druku z większej liczby form jest bardziej opłacalny; otóż w rzeczywistości, większa liczba form oznacza wyższe koszty przygotowawcze i mniejsze efekty skali. Kolejnym błędem jest pomijanie efektywności produkcji oraz wpływu technologii na koszt jednostkowy, co jest kluczowe w ocenie opłacalności, a także w odniesieniu do standardów wydajności produkcji poligraficznej. Zrozumienie tych aspektów jest niezbędne do podejmowania racjonalnych decyzji w zakresie wyboru technologii oraz zarządzania kosztami w druku.
Pytanie 39

Jaką maszynę należy wykorzystać do produkcji 500 plakatów w formacie A3 w kolorystyce 4 + 0?

A. 8-kolorowej maszyny offsetowej
B. 2-kolorowej maszyny sitodrukowej
C. 4-kolorowej maszyny cyfrowej
D. 4-kolorowej maszyny rotograwiurowej
Użycie 2-kolorowej maszyny sitodrukowej dla produkcji 500 plakatów w kolorystyce 4 + 0 nie jest odpowiednim rozwiązaniem. Sitodruk jest techniką, która najlepiej sprawdza się przy dużych nakładach, zwłaszcza w przypadku prostych wzorów i jednolitych kolorów. Wytwarzanie czterokolorowych plakatów wymagałoby zastosowania czterech osobnych matryc, co zwiększyłoby czas przygotowania oraz koszty produkcji. Dodatkowo, sitodruk ma ograniczenia, jeśli chodzi o detale i gradienty kolorów, co sprawia, że nie nadaje się do bardziej skomplikowanych projektów graficznych. Kolejna nieefektywna opcja to 8-kolorowa maszyna offsetowa. Choć maszyny offsetowe są zdolne do produkcji wysokiej jakości wydruków, są one bardziej opłacalne w przypadku dużych nakładów, a w przypadku zamówienia 500 plakatów, koszty związane z przygotowaniem formy i czas realizacji mogą okazać się nieuzasadnione. Z drugiej strony, 4-kolorowa maszyna rotograwiurowa również nie jest optymalnym wyborem dla tego konkretnego zadania. Ta technologia jest zazwyczaj wykorzystywana do bardzo dużych nakładów i długich serii, ponieważ proces jej przygotowania jest bardziej skomplikowany i kosztowny. Dlatego nieuwzględnienie charakterystyki technologii druku i wymagań dotyczących nakładu prowadzi do wyboru niewłaściwej maszyny, co w efekcie zwiększa koszty i czas realizacji projektu.
Pytanie 40

Jaki jest koszt złamania jednego arkusza formatu A2 na 16-stronicową składkę, jeśli cena za jedno złamanie wynosi 1 grosz?

A. 1 gr
B. 2 gr
C. 3 gr
D. 4 gr
Nieprawidłowe odpowiedzi wynikały z błędnego zrozumienia zasad złamywania arkuszy. W przypadku podanego pytania, istotne jest uwzględnienie liczby złamów potrzebnych do uzyskania 16 stron z arkusza formatu A2. Zakładając, że koszt każdego złamania wynosi 1 grosz, osoba odpowiadająca 2 gr, 1 gr czy 4 gr nie uwzględniła koniecznych operacji związanych z obróbką arkusza. Odpowiedzi te mogą sugerować, że respondent nie znał podstawowych zasad podziału papieru w poligrafii, co jest kluczowe w codziennej praktyce produkcyjnej. W druku offsetowym, przekształcanie dużych arkuszy w mniejsze jednostki wymaga nie tylko znajomości kosztów, ale także umiejętności optymalizacji procesów. Typowym błędem jest myślenie, że koszt złamania można zredukować do prostych rachunków bez uwzględnienia odpowiedniej analizy procesów produkcyjnych. Warto również zauważyć, że takie błędne rozumienie może prowadzić do nieefektywnych decyzji budżetowych i planowania produkcji. Znajomość zasad kalkulacji kosztów oraz umiejętność ich zastosowania w praktyce są fundamentalne dla sukcesu w branży poligraficznej.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej