Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
  • Data rozpoczęcia: 6 maja 2025 00:34
  • Data zakończenia: 6 maja 2025 00:54

Egzamin zdany!

Wynik: 28/40 punktów (70,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jaką liczbę komputerów można zaadresować w sieci z maską 255.255.255.224?

A. 27 komputerów
B. 32 komputery
C. 25 komputerów
D. 30 komputerów
Odpowiedź 30 komputerów jest prawidłowa, ponieważ maska podsieci 255.255.255.224 oznacza, że mamy do czynienia z maską o długości 27 bitów (22 bity do identyfikacji podsieci i 5 bitów do identyfikacji hostów). Aby obliczyć liczbę dostępnych adresów IP dla hostów w takiej podsieci, stosujemy wzór 2^n - 2, gdzie n to liczba bitów przeznaczonych na hosty. W naszym przypadku mamy 5 bitów, co daje 2^5 = 32. Jednakże musimy odjąć 2 adresy: jeden dla adresu sieci (wszystkie bity hostów ustawione na 0) i jeden dla adresu rozgłoszeniowego (wszystkie bity hostów ustawione na 1). Dlatego 32 - 2 = 30. Taka konfiguracja jest powszechnie stosowana w małych sieciach lokalnych, gdzie zarządzanie adresami jest kluczowe. Umożliwia to efektywne wykorzystanie przestrzeni adresowej i jest zgodne z zasadami projektowania sieci, gdzie każda podsieć powinna mieć odpowiednią liczbę adresów dla urządzeń. Przykład zastosowania tej maski to sieci biurowe, gdzie liczba urządzeń jest ograniczona, a efektywność w zarządzaniu adresami jest istotna.

Pytanie 2

Która z usług musi być aktywna na ruterze, aby mógł on modyfikować adresy IP źródłowe oraz docelowe podczas przekazywania pakietów pomiędzy różnymi sieciami?

A. TCP
B. UDP
C. NAT
D. FTP
NAT, czyli Network Address Translation, to kluczowa usługa używana w ruterach, która umożliwia zmianę adresów IP źródłowych i docelowych przy przekazywaniu pakietów pomiędzy różnymi sieciami. Jej głównym celem jest umożliwienie wielu urządzeniom w sieci lokalnej korzystania z jednego publicznego adresu IP, co jest szczególnie istotne w kontekście ograniczonej liczby dostępnych adresów IPv4. Dzięki NAT, ruter przypisuje unikalne numery portów do połączeń wychodzących, co pozwala na śledzenie, które pakiety należą do których urządzeń w sieci lokalnej. Przykładowo, w typowej sieci domowej kilka urządzeń, takich jak telefony, komputery i telewizory, może korzystać z jednego adresu IP przypisanego przez ISP, a NAT będzie odpowiedzialny za odpowiednią translację adresów. Zastosowanie NAT pozwala również na zwiększenie bezpieczeństwa sieci, ponieważ adresy IP urządzeń wewnętrznych są ukryte przed bezpośrednim dostępem z zewnątrz. W branży telekomunikacyjnej i informatycznej NAT jest standardem, który wspiera efektywne zarządzanie adresami IP oraz zwiększa prywatność użytkowników.

Pytanie 3

Program Mozilla Firefox jest udostępniany na zasadach licencji

A. OEM
B. Liteware
C. GNU MPL
D. MOLP
Mozilla Firefox działa na licencji GNU MPL, co oznacza, że jest to tak zwane oprogramowanie open source. Dzięki temu użytkownicy mogą z niego korzystać, zmieniać go i dzielić się swoimi modyfikacjami z innymi. To sprzyja innowacjom i współpracy wśród programistów. Na przykład, każdy może dostosować przeglądarkę do swoich potrzeb, a programiści na całym świecie mogą dodawać nowe funkcje. Licencja GNU MPL wspiera zasady wolnego oprogramowania, więc wszyscy mają szansę przyczynić się do jej rozwoju, ale ważne, by wszelkie zmiany były udostępniane na takich samych zasadach. Dzięki temu mamy większą przejrzystość, bezpieczeństwo i zaufanie do kodu, co jest kluczowe, zwłaszcza w aplikacjach internetowych, które muszą dbać o prywatność i dane użytkowników. Używanie oprogramowania na licencji GNU MPL jest po prostu dobrą praktyką w branży IT, bo pozwala na tworzenie lepszych i bardziej elastycznych rozwiązań.

Pytanie 4

Polecenie dsadd służy do

A. usuwania użytkowników, grup, komputerów, kontaktów oraz jednostek organizacyjnych z usługi Active Directory
B. zmiany atrybutów obiektów w katalogu
C. przemieszczania obiektów w ramach jednej domeny
D. dodawania użytkowników, grup, komputerów, kontaktów i jednostek organizacyjnych do usługi Active Directory
Polecenie dsadd to całkiem ważne narzędzie w Active Directory. Dzięki niemu można dodawać różne obiekty jak użytkownicy, grupy, a nawet komputery czy kontakty. Z moich doświadczeń wynika, że dobra znajomość tego polecenia jest kluczowa dla każdego administratora, bo umożliwia lepsze zarządzanie strukturą organizacyjną. Przykładowo, gdy tworzysz nowego użytkownika, to właśnie dsadd pozwala wprowadzić wszystkie potrzebne dane, takie jak nazwa, hasło czy grupy, do których ten użytkownik ma przynależeć. Zastosowanie dsadd w życiu codziennym ułatwia automatyzację, co zdecydowanie zwiększa efektywność pracy. Co więcej, fajnie jest łączyć to z PowerShell, gdyż można wtedy masowo dodawać obiekty, co oszczędza sporo czasu, zwłaszcza w dużych firmach, gdzie użytkowników jest całkiem sporo.

Pytanie 5

Administrator Active Directory w domenie firma.local pragnie skonfigurować mobilny profil dla wszystkich użytkowników. Ma on być przechowywany na serwerze serwer1, w folderze pliki, który jest udostępniony w sieci jako dane$. Który z parametrów w ustawieniach profilu użytkownika spełnia opisane wymagania?

A. \firma.local\pliki\%username%
B. \serwer1\dane$\%username%
C. \serwer1\pliki\%username%
D. \firma.local\dane\%username%
Wszystkie pozostałe odpowiedzi nie spełniają kryteriów wymaganych do skonfigurowania profilu mobilnego. Odpowiedź \serwer1\pliki\%username% wskazuje na folder pliki, który nie jest ukryty, co może prowadzić do niepożądanego dostępu do danych użytkowników. Przechowywanie profili w publicznie dostępnych folderach może narazić dane na nieautoryzowany dostęp, co jest sprzeczne z zasadami dobrego zarządzania bezpieczeństwem informacji. Z kolei wpis \firma.local\pliki\%username% nie odnosi się bezpośrednio do serwera 1, a zamiast tego sugeruje użycie nazwy domeny, co może wprowadzać niepotrzebne komplikacje w sytuacji, gdy struktura serwerów może ulegać zmianom. Użycie \firma.local\dane\%username% również nie spełnia wymagań dotyczących ukrytych folderów. Kluczowym aspektem jest to, że profile mobilne powinny być umieszczane w dedykowanych folderach, które są zarówno dostępne dla użytkowników, jak i zabezpieczone przed przypadkowym dostępem przez osoby nieuprawnione. Często popełnianym błędem jest zrozumienie, że udostępnione foldery muszą być widoczne dla wszystkich, co jest mylnym założeniem w kontekście prywatności i bezpieczeństwa danych.

Pytanie 6

CommView oraz WireShark to aplikacje wykorzystywane do

A. ochrony przesyłania danych w sieci
B. analizowania pakietów przesyłanych w sieci
C. określania wartości tłumienia w kanale transmisyjnym
D. badania zasięgu sieci bezprzewodowej
CommView i WireShark to narzędzia wykorzystywane do analizy ruchu sieciowego, umożliwiające monitorowanie pakietów transmitowanych w sieci w czasie rzeczywistym. Dzięki tym programom można dokładnie zobaczyć, jakie dane są przesyłane, co jest kluczowe przy diagnozowaniu problemów z wydajnością sieci, monitorowaniu bezpieczeństwa, czy optymalizacji usług sieciowych. Przykładowo, WireShark pozwala na filtrowanie pakietów według różnych kryteriów, co może być niezwykle przydatne w przypadku identyfikacji niepożądanych połączeń lub analizowania ruchu do i z określonych adresów IP. Zastosowanie tych narzędzi znajduje się w standardach branżowych, takich jak ITIL czy ISO/IEC 27001, gdzie monitoring i analiza ruchu sieciowego są kluczowymi elementami zarządzania bezpieczeństwem informacji oraz zapewnienia jakości usług.

Pytanie 7

Do przechowywania fragmentów dużych plików programów oraz danych, które nie mieszczą się w całości w pamięci, wykorzystywany jest

A. schowek systemu
B. plik stronicowania
C. menedżer zadań
D. edytor rejestru
Plik stronicowania jest kluczowym elementem zarządzania pamięcią w systemach operacyjnych, który pozwala na przechowywanie części danych oraz programów, które są zbyt duże, aby zmieścić się w pamięci RAM. Kiedy system operacyjny potrzebuje więcej pamięci, niż jest dostępne w RAM, wykorzystuje plik stronicowania, aby przenieść rzadziej używane dane na dysk twardy, zwalniając tym samym miejsce dla aktywnych procesów. Przykładem zastosowania pliku stronicowania jest uruchamianie aplikacji graficznych lub gier, które wymagają dużych zasobów pamięci. W tym przypadku, plik stronicowania umożliwia systemowi operacyjnemu dynamiczne zarządzanie pamięcią, co zwiększa wydajność oraz stabilność aplikacji. Zgodnie z dobrymi praktykami, zaleca się, aby wielkość pliku stronicowania była co najmniej równa ilości zainstalowanej pamięci RAM, co pozwala na efektywne zarządzanie pamięcią oraz zapewnia płynne działanie systemu operacyjnego. Dodatkowo, monitorowanie użycia pliku stronicowania może pomóc w identyfikacji problemów z pamięcią, takich jak zbyt mała ilość RAM, co może prowadzić do spadku wydajności systemu.

Pytanie 8

Jakie medium transmisyjne w sieciach LAN rekomenduje się do użycia w historycznych obiektach?

A. Kabel koncentryczny
B. Światłowód
C. Kabel typu skrętka
D. Fale radiowe
Kabel typu skrętka, światłowód oraz kabel koncentryczny, choć są popularnymi mediami transmisyjnymi w nowoczesnych sieciach LAN, nie są idealnym rozwiązaniem w kontekście zabytkowych budynków. Skrętka, z uwagi na swoją konstrukcję, wymaga fizycznej instalacji, co często wiąże się z koniecznością wiercenia otworów czy kucia ścian, co może naruszyć struktury i estetykę zabytkowego obiektu. Ponadto, skrętki mają ograniczenia co do długości oraz mogą być podatne na zakłócenia elektromagnetyczne, które w niektórych lokalizacjach mogą być znaczne. Światłowód, mimo że oferuje wysoką przepustowość i odporność na zakłócenia, również wymaga fizycznego ułożenia kabli, co w przypadku obiektów o dużej wartości historycznej staje się problematyczne. Kable koncentryczne, choć były popularne w przeszłości, obecnie ustępują miejsca nowocześniejszym rozwiązaniom ze względu na ograniczenia w przepustowości oraz wyższe koszty instalacji w trudnych warunkach. Typowe błędy myślowe obejmują przekonanie, że tradycyjne media będą wystarczające, ignorując konieczność ochrony zabytków oraz dostosowania się do ich specyficznych wymagań. Należy pamiętać, że w kontekście technologii informacyjnej, podejście do instalacji w obiektach zabytkowych musi być przemyślane i zgodne z zasadami ochrony dziedzictwa kulturowego.

Pytanie 9

Tworzenie obrazu dysku ma na celu

A. przyspieszenie pracy z wybranymi plikami znajdującymi się na tym dysku
B. ochronę aplikacji przed nieuprawnionymi użytkownikami
C. ochronę danych przed nieuprawnionym dostępem
D. zabezpieczenie systemu, aplikacji oraz danych przed poważną awarią komputera
Obraz dysku, znany również jako obraz systemu, jest kopią wszystkich danych zgromadzonych na dysku twardym, w tym systemu operacyjnego, aplikacji oraz plików użytkownika. Tworzy się go głównie w celu zabezpieczenia całego systemu przed nieprzewidzianymi awariami, takimi jak uszkodzenie dysku twardego, wirusy czy inne formy uszkodzeń. Gdy obraz dysku jest dostępny, użytkownik może szybko przywrócić system do stanu sprzed awarii, co znacznie zmniejsza ryzyko utraty ważnych danych. Przykładem zastosowania obrazu dysku może być regularne wykonywanie kopii zapasowych na serwerach oraz komputerach stacjonarnych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu danymi. Dzięki odpowiedniej strategii tworzenia obrazów dysku, organizacje mogą zapewnić ciągłość działania i minimalizować przestoje. Standardy takie jak ISO 22301 podkreślają znaczenie planowania kontynuacji działania, w tym zabezpieczeń w postaci kopii zapasowych. Warto również pamiętać o regularnym testowaniu procesu przywracania z obrazu, aby mieć pewność, że w przypadku awarii odzyskanie danych będzie skuteczne.

Pytanie 10

Podaj właściwe przyporządkowanie usługi z warstwy aplikacji oraz standardowego numeru portu, na którym ta usługa działa?

A. DNS - 53
B. DHCP - 161
C. IMAP - 8080
D. SMTP - 80
Odpowiedź 'DNS - 53' jest poprawna, ponieważ DNS, czyli Domain Name System, jest kluczowym protokołem używanym do tłumaczenia nazw domen na adresy IP. Usługa ta działa na porcie 53, zarówno dla protokołu UDP, jak i TCP. W praktyce, kiedy użytkownik wpisuje adres URL w przeglądarce, jego komputer wysyła zapytanie DNS na port 53, aby uzyskać odpowiadający adres IP. Stosowanie standardowego portu 53 dla DNS jest zgodne z RFC 1035, co czyni tę praktykę uznaną w branży. W przypadku większej liczby zapytań, które mogą wymagać rozkładu obciążenia, wiele serwerów DNS może być skonfigurowanych do pracy w klastrach, również korzystających z portu 53. Warto również zaznaczyć, że bezpieczeństwo komunikacji DNS można poprawić poprzez wykorzystanie DNSSEC, co dodatkowo podkreśla znaczenie tego portu i protokołu w zapewnieniu integralności danych.

Pytanie 11

W tabeli zaprezentowano specyfikacje czterech twardych dysków. Dysk, który oferuje najwyższą średnią prędkość odczytu danych, to

Pojemność320 GB320 GB320 GB320 GB
Liczba talerzy2322
Liczba głowic4644
Prędkość obrotowa7200 obr./min7200 obr./min7200 obr./min7200 obr./min
Pamięć podręczna16 MB16 MB16 MB16 MB
Czas dostępu8.3 ms8.9 ms8.5 ms8.6 ms
InterfejsSATA IISATA IISATA IISATA II
Obsługa NCQTAKNIETAKTAK
DyskA.B.C.D.

A. D
B. C
C. B
D. A
Dysk A zapewnia największą średnią szybkość odczytu danych dzięki najniższemu czasowi dostępu wynoszącemu 8.3 ms co jest kluczowym parametrem przy wyborze dysku twardego do zadań jak szybkie przetwarzanie danych czy ładowanie aplikacji Im niższy czas dostępu tym szybciej dysk może odczytywać i zapisywać dane co jest istotne w zastosowaniach wymagających szybkiej reakcji jak w serwerach czy stacjach roboczych Dysk A wyposażony jest także w 16 MB pamięci podręcznej oraz obsługę NCQ co przyspiesza operacje wejścia-wyjścia poprzez optymalne kolejkowanie zadań NCQ (Native Command Queuing) jest istotnym wsparciem w środowiskach wielozadaniowych ułatwiając jednoczesny dostęp do wielu plików Standard SATA II z prędkością 3 Gb/s zapewnia wystarczającą przepustowość dla większości zastosowań komercyjnych i konsumenckich Wybór odpowiedniego dysku twardego zgodnie z wymaganiami aplikacji jest kluczowy dla optymalizacji wydajności systemu Warto zatem inwestować w dyski o niższym czasie dostępu i obsłudze NCQ aby zwiększyć efektywność pracy szczególnie w zastosowaniach profesjonalnych

Pytanie 12

Jaką maskę podsieci należy wybrać dla sieci numer 1 oraz sieci numer 2, aby urządzenia z podanymi adresami mogły komunikować się w swoich podsieciach?

Ilustracja do pytania
A. 255.255.255.128
B. 255.255.240.0
C. 255.255.128.0
D. 255.255.255.240
Odpowiedzi z maskami 255.255.255.240 i 255.255.255.128 wskazują na mylne zrozumienie zasad podziału sieci i odpowiedniego doboru maski sieciowej. Maska 255.255.255.240 jest stosowana dla bardzo małych sieci, gdzie potrzeba tylko kilku adresów hostów, co nie pasuje do podanych adresów IP, które wymagają znacznie większej przestrzeni adresowej. Zastosowanie takiej maski skutkowałoby w sytuacji, gdzie urządzenia nie mogłyby się komunikować wewnątrz tej samej sieci, ponieważ zasięg adresów byłby zbyt mały. Maska 255.255.255.128 jest również stosowana w kontekście małych sieci, co oznacza, że nie obejmuje wystarczającego zakresu dla wszystkich wymienionych adresów IP. Z kolei maska 255.255.240.0 oferuje większy zasięg niż 255.255.255.128, ale wciąż nie jest odpowiednia, ponieważ nie zapewnia wystarczającego zakresu dla podanego zakresu adresów. Typowy błąd w myśleniu polega na nieodpowiednim doborze maski poprzez brak zrozumienia rzeczywistej ilości wymaganych adresów hostów oraz błędnym założeniu, że mniejsze maski pozwalają na elastyczniejszą konfigurację bez uwzględnienia rzeczywistego zapotrzebowania na przestrzeń adresową w danej sieci. Właściwy dobór maski sieciowej wymaga analizy potrzeb sieciowych oraz zrozumienia struktury adresacji IP w celu zapewnienia efektywnej komunikacji pomiędzy urządzeniami.

Pytanie 13

Wskaź zestaw do diagnostyki logicznych układów elektronicznych umiejscowionych na płycie głównej komputera, który nie reaguje na próby uruchomienia zasilania?

Ilustracja do pytania
A. A
B. D
C. C
D. B
Zestaw oznaczony literą A przedstawia sondę logiczną, która jest niezbędnym narzędziem przy diagnozowaniu problemów z logicznymi układami elektronicznymi na płytach głównych komputerów. Sonda logiczna umożliwia testowanie i analizowanie stanów logicznych w cyfrowych obwodach elektronicznych takich jak bramki logiczne, układy scalone, czy procesory. Użycie sondy logicznej pozwala na szybkie i precyzyjne zidentyfikowanie miejsc, w których następują zaniki napięcia lub błędne sygnały, co jest kluczowe w przypadku, gdy komputer nie reaguje na próby włączenia zasilania. Poprzez podłączenie do różnych punktów testowych na płycie głównej, technik może określić, które komponenty działają prawidłowo, a które nie. W praktyce, sonda logiczna jest szeroko stosowana w serwisach komputerowych oraz podczas prac związanych z projektowaniem układów cyfrowych, ponieważ pozwala na szybkie zlokalizowanie błędów. Dobrą praktyką jest również stosowanie sondy logicznej w połączeniu z innymi urządzeniami pomiarowymi, co zwiększa dokładność i efektywność diagnozowania usterek.

Pytanie 14

Przy użyciu urządzenia zobrazowanego na rysunku możliwe jest sprawdzenie działania

Ilustracja do pytania
A. procesora
B. płyty głównej
C. zasilacza
D. dysku twardego
Przedstawione na rysunku urządzenie to tester zasilacza komputerowego. Urządzenie takie służy do sprawdzania napięć wyjściowych zasilacza, które są kluczowe dla stabilnej pracy komputera. Tester zasilacza pozwala na szybkie i efektywne sprawdzenie, czy zasilacz dostarcza odpowiednie napięcia na liniach 12V, 5V, 3.3V oraz -12V. Sprawdzenie poprawności tych napięć jest istotne, ponieważ odchylenia od normy mogą prowadzić do niestabilnej pracy komputera, zawieszania się systemu lub nawet uszkodzenia podzespołów. W praktyce, podczas testowania zasilacza, należy podłączyć jego złącza do odpowiednich portów testera, a wyniki są wyświetlane na ekranie LCD. Dobry tester pokaże również status sygnału PG (Power Good), który informuje o gotowości zasilacza do pracy. Stosowanie testerów zasilaczy jest powszechną praktyką w serwisach komputerowych i wśród entuzjastów sprzętu komputerowego, co pozwala na szybkie diagnozowanie problemów związanych z zasilaniem i uniknięcie kosztownych awarii.

Pytanie 15

Dysk z systemem plików FAT32, na którym regularnie przeprowadza się działania usuwania starych plików oraz dodawania nowych plików, doświadcza

A. kolokacji
B. fragmentacji
C. relokacji
D. defragmentacji
Defragmentacja, kolokacja i relokacja to terminy, które są często mylone z fragmentacją, jednak odnoszą się do innych procesów i koncepcji w zarządzaniu danymi na dyskach. Defragmentacja to proces mający na celu zredukowanie fragmentacji poprzez przenoszenie fragmentów plików do sąsiadujących bloków, co przyspiesza dostęp do danych. Choć ten proces jest konieczny w przypadku fragmentacji, nie jest to odpowiedź na pytanie dotyczące przyczyn fragmentacji. Kolokacja zajmuje się umieszczaniem powiązanych danych w bliskiej odległości na dysku, co ma na celu poprawę efektywności operacji odczytu i zapisu, ale nie jest to problem wynikający z działania systemu plików. Relokacja dotyczy przenoszenia danych na inny obszar dysku lub inny nośnik (np. w wyniku uszkodzenia lub pełnego wykorzystania przestrzeni), co również nie odnosi się do zjawiska fragmentacji. Fragmentacja wynika z cyklicznych operacji kasowania i zapisu na dysku, co prowadzi do chaotycznego rozmieszczenia danych, a nie z działań związanych z ich organizacją czy przenoszeniem. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla skutecznego zarządzania danymi i optymalizacji wydajności systemu komputerowego.

Pytanie 16

Program iftop działający w systemie Linux ma na celu

A. monitorowanie aktywności połączeń sieciowych
B. prezentowanie bieżącej prędkości zapisu w pamięci operacyjnej
C. kończenie procesu, który zużywa najwięcej zasobów procesora
D. ustawianie parametrów interfejsu graficznego
Program iftop jest narzędziem służącym do monitorowania połączeń sieciowych w systemie Linux. Jego główną funkcjonalnością jest wyświetlanie danych dotyczących aktywności sieciowej w czasie rzeczywistym. Użytkownik może zobaczyć, które adresy IP są najbardziej aktywne, jak również ilość przesyłanych danych w określonym czasie. Dzięki temu administratorzy sieci mogą szybko identyfikować potencjalne problemy, takie jak nadmierne obciążenie sieci, działania złośliwe lub błędy konfiguracyjne. Dodatkowo, iftop umożliwia filtrowanie wyników według interfejsów sieciowych oraz protokołów, co zwiększa jego użyteczność w bardziej złożonych środowiskach. W praktyce, narzędzie to jest często wykorzystywane w połączeniu z innymi narzędziami do monitorowania sieci, takimi jak Wireshark, aby uzyskać pełniejszy obraz stanu infrastruktury sieciowej. Jeżeli chcesz dowiedzieć się więcej o monitoringach sieciowych, warto zaznajomić się z protokołem SNMP oraz narzędziami do jego implementacji.

Pytanie 17

Jakie polecenie pozwala na uzyskanie informacji o bieżących połączeniach TCP oraz o portach źródłowych i docelowych?

A. ipconfig
B. lookup
C. netstat
D. ping
Odpowiedź 'netstat' jest prawidłowa, ponieważ jest to polecenie używane w systemach operacyjnych, które umożliwia monitorowanie połączeń sieciowych, w tym aktywnych połączeń TCP oraz informacji o portach źródłowych i docelowych. Narzędzie to jest niezwykle przydatne dla administratorów sieci, ponieważ pozwala na identyfikację bieżących połączeń, co może być kluczowe w diagnostyce problemów z siecią lub zabezpieczeń. Na przykład, uruchamiając 'netstat -ano', można uzyskać szczegółowe informacje o wszystkich aktywnych połączeniach, w tym identyfikatory procesów (PID), co ułatwia zarządzanie i monitorowanie aplikacji korzystających z internetu. Rekomendowane jest także korzystanie z opcji 'netstat -tuln', która pokazuje nasłuchujące porty TCP oraz UDP, co jest kluczowe w kontekście zarządzania ruchem sieciowym oraz zabezpieczeń. Zastosowanie tego narzędzia jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie analizy i zarządzania siecią, co czyni je niezbędnym elementem w arsenale każdego specjalisty IT.

Pytanie 18

W nagłówku ramki standardu IEEE 802.3, który należy do warstwy łącza danych, znajduje się

A. numer portu
B. adres MAC
C. adres IPv4
D. parametr TTL
W kontekście standardu IEEE 802.3, zrozumienie roli adresu MAC jest istotne, aby uniknąć powszechnych nieporozumień związanych z innymi elementami związanymi z sieciami komputerowymi. Adres IP, na przykład, jest używany na wyższej warstwie modelu OSI, czyli w warstwie sieciowej, a nie w warstwie łącza danych. Adres IP służy do lokalizowania urządzeń w szerszej sieci, takiej jak Internet, gdzie adresy MAC nie mają zastosowania poza lokalnym segmentem. Parametr TTL (Time To Live) odnosi się do liczby routerów, przez które pakiet może przejść, zanim zostanie odrzucony, co dotyczy głównie ruchu na warstwie sieciowej. Numer portu z kolei jest używany do identyfikacji konkretnych aplikacji lub usług w ramach protokołów transportowych, takich jak TCP czy UDP. Te elementy, choć istotne w kontekście komunikacji sieciowej, nie mają miejsca w nagłówku ramki IEEE 802.3. Typowym błędem myślowym jest mylenie różnych warstw modelu OSI oraz ich funkcji. Ważne jest, aby zapamiętać, że każda warstwa ma swoje unikalne zadania i używa specyficznych identyfikatorów, co pozwala na efektywne zarządzanie i routing danych w sieciach komputerowych.

Pytanie 19

Który z protokołów jest używany do przesyłania plików na serwer?

A. DNS (Domain Name System)
B. DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol)
C. HTTP (Hyper Text Transfer Protocol)
D. FTP (File Transfer Protocol)
FTP, czyli File Transfer Protocol, jest protokołem zaprojektowanym specjalnie do przesyłania plików pomiędzy komputerami w sieci. Jest to standardowy protokół internetowy, który umożliwia użytkownikom przesyłanie i pobieranie plików z serwera. FTP działa w oparciu o model klient-serwer, gdzie użytkownik pełni rolę klienta, a serwer jest odpowiedzialny za przechowywanie i udostępnianie plików. Przykładem praktycznego zastosowania FTP może być przesyłanie dużych plików z lokalnego komputera na serwer hostingowy w celu publikacji strony internetowej. FTP obsługuje również różne tryby przesyłania danych, takie jak tryb pasywny i aktywny, co pozwala na lepsze dostosowanie do różnych konfiguracji sieciowych. Standardy FTP są szeroko stosowane w branży IT, a wiele narzędzi i aplikacji, takich jak FileZilla czy WinSCP, oferuje łatwe w użyciu interfejsy graficzne do zarządzania transferem plików za pomocą tego protokołu.

Pytanie 20

Tryb działania portu równoległego, oparty na magistrali ISA, który umożliwia transfer danych do 2,4 MB/s, przeznaczony dla skanerów oraz urządzeń wielofunkcyjnych, to

A. ECP
B. Bi-directional
C. SPP
D. Nibble Mode
Wybór trybu SPP (Standard Parallel Port) jest częstym błędem w rozumieniu różnorodności portów równoległych. SPP ogranicza transfer do 150 KB/s, co zdecydowanie nie spełnia wymagań nowoczesnych urządzeń, takich jak skanery czy wielofunkcyjne drukarki, które potrzebują szybszego transferu danych. Nibble Mode, z kolei, to metoda, która pozwala przesyłać dane w blokach po 4 bity, co również jest mało efektywne w kontekście nowoczesnych aplikacji. Zastosowanie tej metody może prowadzić do znacznych opóźnień oraz obniżonej wydajności, co jest nieakceptowalne w środowiskach wymagających wysokiej przepustowości. Bi-directional oznacza komunikację w obu kierunkach, co teoretycznie zwiększa możliwości interakcji z urządzeniami, jednak nie jest on dedykowany do osiągnięcia tak wysokich prędkości transferu danych jak ECP. Zrozumienie różnic między tymi trybami jest kluczowe dla efektywnej konfiguracji sprzętu. Użytkownicy często myślą, że różnice są marginalne, podczas gdy w praktyce mogą one znacznie wpłynąć na wydajność systemu oraz czas realizacji zadań. Tego rodzaju błędy w ocenie mogą prowadzić do wyboru niewłaściwego sprzętu, co w dłuższej perspektywie skutkuje dużymi stratami czasowymi i finansowymi.

Pytanie 21

RAMDAC konwerter przekształca sygnał

A. cyfrowy na analogowy
B. zmienny na stały
C. analogowy na cyfrowy
D. stały na zmienny
Wszystkie błędne odpowiedzi dotyczące konwertera RAMDAC opierają się na nieporozumieniach związanych z jego funkcją i zastosowaniem. Odpowiedź sugerująca, że RAMDAC przetwarza sygnał analogowy na cyfrowy, jest błędna, ponieważ konwertery działają w przeciwnym kierunku. Proces konwersji z analogowego na cyfrowy wykonuje się z wykorzystaniem analogowo-cyfrowych konwerterów (ADC), które są zaprojektowane do uchwytywania sygnałów analogowych i przekształcania ich na format cyfrowy, co jest niezbędne w sytuacjach, kiedy analogowe dane z czujników muszą być wprowadzone do systemów komputerowych. Przykładami tego są mikrofony, które przetwarzają fale dźwiękowe na sygnały cyfrowe. Odpowiedź wskazująca na konwersję sygnałów stałych na zmienne jest również myląca, ponieważ RAMDAC nie jest odpowiedzialny za tę transformację. Sygnały stałe i zmienne są pojęciami, które odnoszą się do natury sygnałów, a nie do rodzaju konwersji, jaką wykonuje RAMDAC. Konwertery są projektowane z myślą o specyficznych zastosowaniach, a RAMDAC jest ściśle związany z procesem wyświetlania. Sygnał zmienny na stały również nie jest odpowiednią odpowiedzią, ponieważ odnosi się do przetwarzania, które nie jest typowe dla konwerterów stosowanych w systemach graficznych. W rezultacie, zrozumienie, jak działa RAMDAC i jakie są jego rzeczywiste funkcje, jest kluczowe dla prawidłowej interpretacji technologii przetwarzania sygnałów w systemach komputerowych.

Pytanie 22

Jaką wartość w systemie dziesiętnym ma suma liczb szesnastkowych: 4C + C4?

A. 272
B. 270
C. 273
D. 271
W przypadku wyboru odpowiedzi, które nie są poprawne, warto zwrócić uwagę na typowe błędy w konwersji systemów liczbowych. Na przykład, błędne zrozumienie wartości cyfr w systemie szesnastkowym może prowadzić do nieprawidłowych obliczeń. Często zdarza się, że osoby przeliczające liczby szesnastkowe mylą wartości cyfr, co skutkuje błędnymi sumami. Na przykład, jeśli ktoś obliczy wartość 4C jako 4 * 16^1 + 11 * 16^0 zamiast 4 * 16^1 + 12 * 16^0, uzyska fałszywy wynik, który może być bliski, ale niepoprawny. Innym częstym błędem jest pominięcie dodawania wartości z obu liczb, co prowadzi do częściowej sumy. Ważne jest również, by zrozumieć, że w systemie szesnastkowym każda cyfra ma inną wagę, a niepoprawne traktowanie tej wagi może prowadzić do błędnych konkluzji. Typowym nieporozumieniem jest również to, że niektórzy mogą przyjąć, iż dodawanie liczb w systemie szesnastkowym można przeprowadzać bez wcześniejszej konwersji do systemu dziesiętnego, co jest błędne. Tego rodzaju nieścisłości mogą wpływać na dalsze analizy i decyzje w obszarze programowania oraz inżynierii oprogramowania, gdzie precyzyjne obliczenia są niezbędne.

Pytanie 23

Jakie polecenie w systemie Windows przeznaczonym dla stacji roboczej umożliwia ustalenie wymagań logowania dla wszystkich użytkowników tej stacji?

A. Net file
B. Net computer
C. Net accounts
D. Net session
Polecenie 'Net accounts' w systemie Windows służy do zarządzania kontami użytkowników oraz definiowania polityki haseł. Umożliwia administratorowi dostosowanie wymagań dotyczących logowania dla wszystkich kont użytkowników na danej stacji roboczej. Dzięki temu można ustawić takie aspekty jak minimalna długość hasła, maksymalny czas ważności hasła oraz liczba nieudanych prób logowania przed zablokowaniem konta. Na przykład, administrator może wprowadzić polecenie 'net accounts /minpwlen:8 /maxpwage:30', co zdefiniuje minimalną długość hasła na 8 znaków oraz maksymalny okres ważności hasła na 30 dni. Tego rodzaju zarządzanie polityką haseł jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie bezpieczeństwa IT, które rekomendują regularne zmiany haseł oraz ich odpowiednią długość i złożoność, aby zminimalizować ryzyko nieautoryzowanego dostępu do systemu.

Pytanie 24

Który z parametrów okablowania strukturalnego definiuje stosunek mocy sygnału tekstowego w jednej parze do mocy sygnału wyindukowanego w sąsiedniej parze na tym samym końcu kabla?

A. Suma przeników zdalnych
B. Suma przeników zbliżnych i zdalnych
C. Przenik zdalny
D. Przenik zbliżny
Przenik zbliżny, znany również jako crosstalk bliski, to kluczowy parametr okablowania strukturalnego, który definiuje stosunek mocy sygnału tekstowego w jednej parze przewodów do mocy sygnału wyindukowanego w sąsiedniej parze, na tym samym końcu kabla. W praktyce oznacza to, że przenik zbliżny jest miarą wpływu zakłóceń elektromagnetycznych między parami w tym samym kablu, co jest istotne dla zapewnienia wysokiej jakości transmisji danych. W standardach EIA/TIA 568 oraz ISO/IEC 11801 określone są maksymalne dopuszczalne wartości przeniku zbliżnego, które mają kluczowe znaczenie dla projektowania, instalacji i testowania systemów okablowania strukturalnego. Na przykład, w aplikacjach Ethernet 10GBase-T, przenik zbliżny powinien być utrzymany na niskim poziomie, aby zminimalizować błędy w transmisji. Praktyczne zastosowania tej wiedzy obejmują zarówno projektowanie kabli, jak i dobór odpowiednich komponentów, takich jak złącza i gniazda, które są zgodne z normami branżowymi, umożliwiając efektywną komunikację w sieciach komputerowych.

Pytanie 25

Schemat blokowy ilustruje

Ilustracja do pytania
A. napęd DVD-ROM
B. napęd dyskietek
C. streamer
D. dysk twardy
Widać, że dobrze rozumiesz, o co chodzi z dyskiem twardym! Schemat blokowy pokazuje, jak to urządzenie jest zbudowane. Dysk twardy to taki spory nośnik, który trzyma nasze dane na obracających się talerzach pokrytych materiałem magnetycznym. Te talerze kręcą się naprawdę szybko, czasem nawet 7200 obrotów na minutę, co sprawia, że dostęp do informacji jest błyskawiczny. Głowice, które zapisują i odczytują dane, unoszą się nad talerzami dzięki specjalnej poduszce powietrznej. Mechanizm, który to wszystko kieruje, pomaga głowicom znaleźć odpowiednie ścieżki do zapisu i odczytu danych. Co ciekawe, dyski twarde są świetne do komputerów osobistych i serwerów, ponieważ mają dużą pojemność i są stosunkowo tanie w przeliczeniu na gigabajty. Dzięki protokołom jak SATA czy SAS, wszystko działa sprawnie i zgodnie z tym, co się powinno w branży IT.

Pytanie 26

Jaki protokół umożliwia terminalowe połączenie zdalne z urządzeniami, zapewniając przy tym transfer danych w sposób zaszyfrowany?

A. SSL (Secure Socket Layer)
B. Remote
C. Telnet
D. SSH (Secure Shell)
SSH (Secure Shell) to protokół używany do bezpiecznego łączenia się ze zdalnymi systemami, oferujący wysoki poziom zabezpieczeń dzięki szyfrowaniu danych. Działa na poziomie aplikacji i umożliwia zdalne logowanie oraz wykonywanie poleceń na serwerach. Zastosowanie SSH jest szerokie, od administracji serwerami, przez transfer plików przy użyciu SCP (Secure Copy Protocol), po zarządzanie infrastrukturą w chmurze. Protokół ten jest zgodny z najlepszymi praktykami w zakresie bezpieczeństwa, jako że zapewnia integralność, poufność oraz autoryzację użytkowników. W przeciwieństwie do protokołu Telnet, który przesyła dane w postaci niezaszyfrowanej, SSH chroni przed podsłuchem i atakami typu man-in-the-middle. Ponadto, SSH wspiera różne metody uwierzytelniania, w tym klucze publiczne i prywatne, co pozwala na znaczne podniesienie poziomu bezpieczeństwa. Dzięki standardom takim jak RFC 4251, SSH stał się podstawowym narzędziem w obszarze zdalnego dostępu, które powinno być stosowane w każdej organizacji.

Pytanie 27

Podaj domyślny port używany do przesyłania poleceń w serwerze FTP

A. 21
B. 25
C. 110
D. 20
Port 21 jest domyślnym portem do przekazywania poleceń w protokole FTP (File Transfer Protocol). Protokół ten służy do przesyłania plików między klientem a serwerem w sieci. Protokół FTP działa w modelu klient-serwer, gdzie klient nawiązuje połączenie z serwerem, a port 21 jest używany do inicjowania sesji oraz przesyłania poleceń, takich jak logowanie czy komendy do przesyłania plików. W praktycznych zastosowaniach, gdy użytkownik korzysta z klienta FTP, np. FileZilla lub WinSCP, to właśnie port 21 jest wykorzystywany do połączenia z serwerem FTP. Ponadto, standard RFC 959 precyzuje, że port 21 jest przeznaczony dla komend, podczas gdy port 20 jest używany do transferu danych w trybie aktywnym. Znajomość tych portów i ich funkcji jest kluczowa dla administratorów sieci oraz profesjonalistów zajmujących się bezpieczeństwem, ponieważ niewłaściwe zarządzanie portami może prowadzić do problemów z bezpieczeństwem i nieefektywnością transferu plików.

Pytanie 28

Wykonane polecenia, uruchomione w interfejsie CLI rutera marki CISCO, spowodują ```Router#configure terminal Router(config)#interface FastEthernet 0/0 Router(config-if)#ip address 10.0.0.1 255.255.255.0 Router(config-if)#ip nat inside```

A. zdefiniowanie zakresu adresów wewnętrznych 10.0.0.1 ÷ 255.255.255.0
B. pozwolenie na ruch z sieci o adresie 10.0.0.1
C. konfiguracja interfejsu zewnętrznego z adresem 10.0.0.1/24 dla NAT
D. konfiguracja interfejsu wewnętrznego z adresem 10.0.0.1/24 dla NAT
Ustawienie interfejsu wewnętrznego o adresie 10.0.0.1/24 dla technologii NAT jest poprawnym działaniem, ponieważ komenda 'ip nat inside' wskazuje na to, że dany interfejs jest przeznaczony do komunikacji wewnętrznej w sieci NAT. Adres 10.0.0.1 z maską 255.255.255.0 oznacza, że jest to adres przypisany do interfejsu FastEthernet 0/0, który jest częścią prywatnej sieci, zgodnie z definicją adresów prywatnych w standardzie RFC 1918. Działanie to jest fundamentalne w konfiguracji NAT, ponieważ pozwala na translację adresów prywatnych na publiczne, umożliwiając urządzeniom w sieci lokalnej dostęp do internetu. Dzięki temu, urządzenia mogą łączyć się z zewnętrznymi sieciami, ukrywając swoje prywatne adresy IP, co zwiększa bezpieczeństwo oraz oszczędza ograniczoną pulę adresów publicznych. Przykładem zastosowania tej konfiguracji jest mała firma, która posiada lokalną sieć komputerową, gdzie wszystkie urządzenia komunikują się z internetem poprzez jeden adres publiczny, co jest kluczowym aspektem w zarządzaniu i bezpieczeństwie sieci.

Pytanie 29

W standardzie IEEE 802.3af metoda zasilania różnych urządzeń sieciowych została określona przez technologię

A. Power over Ethernet
B. Power over Classifications
C. Power over Internet
D. Power under Control
Pojęcia, które pojawiają się w niepoprawnych odpowiedziach, mogą prowadzić do mylnych wniosków na temat technologii zasilania w sieciach komputerowych. Power under Control sugeruje istnienie jakiegoś systemu zarządzania zasilaniem, jednak nie odnosi się do uznawanej technologii stosowanej w standardzie IEEE 802.3af, który definiuje specyfikację dla zasilania przez Ethernet. Power over Internet jest terminem, który może wprowadzać w błąd, ponieważ nie odnosi się do energii elektrycznej w kontekście przesyłania informacji przez Internet, lecz raczej skupia się na przesyłaniu danych. Z kolei Power over Classifications nie ma żadnego uzasadnienia w kontekście istniejących standardów zasilania przez Ethernet, co sprawia, że odpowiedzi te nie są zgodne z rzeczywistością technologiczną. W rzeczywistości, standardy takie jak IEEE 802.3af i jego późniejsze wersje, jak IEEE 802.3at, definiują szczegóły techniczne dotyczące zasilania urządzeń w sieciach, a nie ogólne terminy związane z internetem. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich niepoprawnych odpowiedzi, to mylenie ogólnych terminów z konkretnymi technologiami oraz brak zrozumienia, jak te technologie są wdrażane w praktyce. Kluczowe jest zrozumienie, że PoE to uznawany standard, który wspiera wiele typów urządzeń i jest fundamentem nowoczesnych instalacji sieciowych.

Pytanie 30

W systemie Linux plik posiada uprawnienia ustawione na 541. Właściciel ma możliwość pliku

A. zmieniać
B. odczytać, zapisać oraz wykonać
C. wyłącznie wykonać
D. odczytać oraz wykonać
Uprawnienia pliku w systemie Linux są określane za pomocą trzech cyfr, gdzie każda cyfra reprezentuje różne uprawnienia dla właściciela, grupy i innych użytkowników. Wartość 541 oznacza, że właściciel ma uprawnienia do odczytu (4) i wykonania (1), ale nie ma uprawnień do zapisu (0). Z tego względu poprawna odpowiedź to możliwość odczytu i wykonania. Uprawnienia te są kluczowe w zarządzaniu bezpieczeństwem systemu, ponieważ pozwalają na kontrolowanie, kto ma dostęp do plików i jak może z nich korzystać. Na przykład, jeśli właściciel pliku chce, aby inni użytkownicy mogli go uruchomić, ale nie modyfikować, ustawienie uprawnień na 541 jest odpowiednie. Dobre praktyki w zarządzaniu uprawnieniami obejmują minimalizowanie dostępu do plików, a także używanie polecenia 'chmod' do precyzyjnego ustawiania tych uprawnień, co jest niezbędne w środowiskach produkcyjnych dla utrzymania bezpieczeństwa i integralności danych.

Pytanie 31

Jaka liczba hostów może być podłączona w sieci o adresie 192.168.1.128/29?

A. 6 hostów
B. 8 hostów
C. 12 hostów
D. 16 hostów
Adres IP 192.168.1.128/29 oznacza, że masz maskę podsieci z 29 bitami. Dzięki temu można mieć 2^(32-29) = 2^3 = 8 adresów w tej podsieci. Z tych 8 adresów, dwa są zajęte – jeden to adres sieci (192.168.1.128), a drugi to adres rozgłoszeniowy (192.168.1.135). Pozostałe 6 adresów, czyli od 192.168.1.129 do 192.168.1.134, można przypisać różnym urządzeniom w sieci. Takie podsieci często spotykamy w małych biurach czy w domach, gdzie zazwyczaj nie ma więcej niż 6 urządzeń. Można to sobie wyobrazić jako sieć, gdzie masz komputery, drukarki i inne sprzęty, co wymaga dokładnego zaplanowania adresów IP, żeby nie było konfliktów. Zrozumienie, jak działa adresacja IP i maskowanie podsieci, jest mega ważne dla każdego administratora sieci lub specjalisty IT. Dzięki temu można efektywnie zarządzać siecią i dbać o jej bezpieczeństwo.

Pytanie 32

Zainstalowanie gniazda typu keyston w serwerowej szafie jest możliwe w

A. patchpanelu FO
B. patchpanelu załadowanym
C. adapterze typu mosaic
D. patchpanelu niezaładowanym
Instalacja gniazda typu keyston w patchpanelu niezaładowanym jest poprawną odpowiedzią, ponieważ takie gniazda są zaprojektowane do montażu w panelach, które nie zawierają jeszcze zainstalowanych modułów. W przypadku patchpaneli niezaładowanych, technik ma możliwość dostosowania ich do specyficznych potrzeb sieciowych, co pozwala na elastyczne zarządzanie połączeniami i ich konfigurację. W praktyce, instalacja gniazda keyston w takim panelu umożliwia szybkie wprowadzanie zmian w infrastrukturze sieciowej, co jest kluczowe w dynamicznych środowiskach, gdzie często zachodzi potrzeba modyfikacji połączeń. Ponadto, stosowanie standardów takich jak TIA/EIA 568A/B zapewnia, że instalacje są zgodne z wymaganiami branżowymi, co przekłada się na niezawodność i jakość wykonania systemu okablowania.

Pytanie 33

Jaka jest równoważna forma 232 bajtów?

A. 4GiB
B. 1GiB
C. 8GB
D. 2GB
Odpowiedzi przedstawione jako 1GiB, 2GB i 8GB są błędne, ponieważ wynikają z nieprawidłowych przeliczeń jednostek pamięci. 1GiB to równowartość 1 073 741 824 bajtów, co oznacza, że 232 bajty są zaledwie ułamkiem tego rozmiaru. Podobnie 2GB (2 147 483 648 bajtów) i 8GB (8 589 934 592 bajtów) są znacznie większe niż 232 bajty, co sprawia, że ich wybór jest nieodpowiedni. Często mylone są różnice między gigabajtami (GB) a gibibajtami (GiB), gdzie 1 GiB jest równy 1024 MB, a 1 GB jest równy 1000 MB. Standardy te są kluczowe w branży IT, gdzie precyzyjne zrozumienie jednostek pamięci jest niezbędne dla efektywnego zarządzania danymi i projektowania systemów. Typowym błędem jest nieodróżnianie tych dwóch jednostek, co prowadzi do nadmiernych oszacowań potrzebnej pamięci. W praktyce, zrozumienie kontekstu, w jakim używamy jednostek, jest kluczowe, zwłaszcza gdy mówimy o ich zastosowaniu w różnych technologiach, takich jak dyski twarde, pamięci flash i sieci komputerowe, gdzie efektywność przechowywania danych jest kluczowym czynnikiem sukcesu.

Pytanie 34

Narzędzie wbudowane w systemy Windows w edycji Enterprise lub Ultimate ma na celu

Ilustracja do pytania
A. konsolidację danych na dyskach
B. kompresję dysku
C. kryptograficzną ochronę danych na dyskach
D. tworzenie kopii dysku
Funkcja BitLocker jest narzędziem wbudowanym w systemy Windows w wersjach Enterprise i Ultimate, które służy do kryptograficznej ochrony danych na dyskach twardych. Stosuje ona zaawansowane algorytmy szyfrowania, aby zabezpieczyć dane przed nieautoryzowanym dostępem. Szyfrowanie całych woluminów dyskowych uniemożliwia dostęp do danych bez odpowiedniego klucza szyfrującego, co jest szczególnie istotne w kontekście ochrony danych osobowych i poufnych informacji biznesowych. Praktyczne zastosowanie BitLockera obejmuje ochronę danych na laptopach i innych urządzeniach przenośnych, które są narażone na kradzież. Dzięki funkcji BitLocker To Go możliwe jest również szyfrowanie dysków wymiennych, takich jak pendrive'y, co zwiększa bezpieczeństwo podczas przenoszenia danych między różnymi urządzeniami. BitLocker jest zgodny z wieloma standardami bezpieczeństwa, co czyni go narzędziem rekomendowanym w wielu organizacjach, które dążą do spełnienia wymogów prawnych dotyczących ochrony danych.

Pytanie 35

Jakie informacje można uzyskać za pomocą polecenia uname -s w systemie Linux?

A. ilości dostępnej pamięci.
B. stanu aktywnych interfejsów sieciowych.
C. nazwa jądra systemu operacyjnego.
D. wolnego miejsca na dyskach twardych.
Polecenie uname -s w systemie Linux pokazuje nam nazwę jądra. To jakby szybki sposób na dowiedzenie się, z jakiego rdzenia korzysta nasz system. Używa się go często wśród administratorów, żeby wiedzieć, jakie jądro jest zainstalowane, co jest ważne przy aktualizacjach, czy przy instalowaniu nowych programów. Z mojego doświadczenia, czasami warto sprawdzić, jakie jądro mamy, bo to może wpłynąć na to, czy nowy sterownik działa, czy nie. Regularne sprawdzanie wersji jądra to dobry pomysł, żeby utrzymać system stabilnym i bezpiecznym. Zresztą, różne wersje jądra mogą różnie reagować na sprzęt, a to z kolei wpływa na wydajność całego systemu.

Pytanie 36

W podejściu archiwizacji danych określanym jako Dziadek – Ojciec – Syn na poziomie Dziadek wykonuje się kopię danych na koniec

A. tygodnia
B. dnia
C. miesiąca
D. roku
W strategii archiwizacji danych Dziadek – Ojciec – Syn, odpowiedź "miesiąca" jest prawidłowa, ponieważ poziom Dziadek odnosi się do długoterminowego przechowywania danych, które wykonuje się co miesiąc. Taka praktyka jest zgodna z zasadami zarządzania danymi, gdzie istotne jest, aby zapewnić odpowiednią częstotliwość tworzenia kopii zapasowych w relacji do zmieniających się potrzeb biznesowych i operacyjnych. Kopie miesięczne pozwalają na zachowanie danych przez dłuższy okres, co jest kluczowe w przypadku audytów lub konieczności przywracania danych z wcześniejszych okresów. W praktyce, organizacje mogą implementować harmonogramy archiwizacji, w których dane są kopiowane na nośniki offline lub w chmurze, co zwiększa bezpieczeństwo i dostępność informacji. Dobre praktyki zakładają również rotację nośników, aby zminimalizować ryzyko ich uszkodzenia oraz stosowanie rozwiązań zgodnych z regulacjami prawnymi dotyczących ochrony danych, co czyni tę odpowiedź najbardziej właściwą.

Pytanie 37

Aby zrealizować transfer danych pomiędzy siecią w pracowni a siecią ogólnoszkolną, która ma inną adresację IP, należy zastosować

A. ruter
B. przełącznik
C. koncentrator
D. punkt dostępowy
Przełącznik, koncentrator i punkt dostępowy mają różne funkcje w architekturze sieciowej, które nie obejmują bezpośrednio wymiany danych pomiędzy sieciami o różnych adresach IP. Przełącznik działa na warstwie drugiej modelu OSI, co oznacza, że przesyła ramki na podstawie adresów MAC, a nie adresów IP. Jego zadaniem jest łączenie urządzeń w obrębie tej samej sieci lokalnej (LAN), co oznacza, że nie ma on możliwości komunikacji z innymi sieciami, które mają różne zakresy adresowe. Koncentrator, będący prostym urządzeniem do łączenia wielu urządzeń w sieci, w ogóle nie przetwarza danych, a jedynie je retransmituje, co zdecydowanie nie jest wystarczające w przypadku potrzeby wymiany danych pomiędzy różnymi sieciami. Z kolei punkt dostępowy to urządzenie, które umożliwia bezprzewodowe połączenie z siecią, ale również nie ma zdolności do routingu między różnymi adresami IP. W praktyce, osoby myślące, że te urządzenia mogą zastąpić ruter, mogą napotkać trudności w realizacji zadań związanych z integracją różnych sieci, co prowadzi do problemów z komunikacją oraz dostępem do zasobów. Kluczowe jest zrozumienie, że do wymiany danych pomiędzy różnymi sieciami niezbędny jest ruter, który wykonuje bardziej złożone operacje na poziomie adresacji IP, co jest nieosiągalne dla wspomnianych urządzeń.

Pytanie 38

Jakie cyfry należy wprowadzić na klawiaturze telefonu podłączonego do bramki VoIP po wcześniejszym wpisaniu *** aby ustalić adres bramy domyślnej sieci?

Aby wejść w tryb konfiguracji należy wprowadzić *** po podniesieniu słuchawki.
Tabela przedstawia wszystkie parametry oraz ich opis
ParametrInformacjaOpcje
Menu główne po wprowadzeniu ***Wejście w tryb programowania- następna opcja
+ powrót do menu głównego
Należy wybrać parametr 01-05, 07, 12-17, 47 lub 99
01„DHCP" lub „statyczny IP"Używając cyfry „9" przełączanie pomiędzy : statycznym i dynamicznym adresem.
02Statyczny adres IPZostanie wyemitowany komunikat z adresem IP
Należy wprowadzić nowy adres 12 cyfrowy za pomocą klawiatury numerycznej.
03Maska podsieci + adresTak samo jak w przypadku 02
04Brama domyślna + adresTak samo jak w przypadku 02
05Adres serwera DNSTak samo jak w przypadku 02

A. 01
B. 03
C. 02
D. 04
Wybór błędnej odpowiedzi wynika z niepełnego zrozumienia procesu konfigurowania urządzeń sieciowych VoIP. Każdy z parametrów dostępnych w tabeli przedstawia inny aspekt konfiguracji. Wprowadzenie błędnej cyfry może wynikać z mylnego przekonania, że adres IP, maska podsieci czy DNS są kluczowe przy pierwszym kroku konfiguracji. Jednakże brama domyślna pełni unikalną funkcję, umożliwiającą komunikację z innymi sieciami. Brak jej poprawnego skonfigurowania prowadzi do problemów z routingiem i potencjalnym brakiem dostępu do zasobów zewnętrznych. Wiele osób mylnie zakłada, że wszystkie etapy konfiguracji są równoważne, jednak to właśnie brama domyślna jest niezbędna do prawidłowego działania sieci. Typowym błędem jest także niewłaściwe zrozumienie różnicy między statycznym a dynamicznym przypisywaniem adresów w kontekście bramy domyślnej. W rzeczywistości, brama domyślna jest skonfigurowana jako niezmienny punkt sieciowy, który prowadzi wszystkie pakiety poza lokalną podsieć. Zrozumienie tego mechanizmu jest kluczowe dla efektywnego zarządzania i rozwiązywania problemów sieciowych w profesjonalnych środowiskach IT.

Pytanie 39

W standardzie Ethernet 100Base-TX do przesyłania danych używane są żyły kabla UTP przypisane do pinów

A. 1,2,5,6
B. 1,2,3,4
C. 4,5,6,7
D. 1,2,3,6
W sieci Ethernet 100Base-TX do transmisji danych wykorzystuje się cztery żyły kabla UTP, przypisane do pinów 1, 2, 3 i 6. Te piny odpowiadają za przesyłanie danych w standardzie 100Base-TX, który jest częścią specyfikacji IEEE 802.3u. Piny 1 i 2 są używane do przesyłania danych (D+ i D-), natomiast piny 3 i 6 służą do odbierania danych (D+ i D-). W praktyce oznacza to, że w standardzie 100Base-TX stosuje się technologię Full Duplex, co umożliwia jednoczesne przesyłanie i odbieranie danych przez kabel. Dzięki temu, w porównaniu do starszych technologii, takich jak 10Base-T, Ethernet 100Base-TX zapewnia wyższą przepustowość i efektywność w transferze informacji. Standard ten jest szeroko stosowany w nowoczesnych sieciach lokalnych, co czyni go istotnym elementem infrastruktury IT. Warto również zwrócić uwagę na znaczenie odpowiedniego okablowania oraz jego jakości, które mają kluczowy wpływ na osiągane prędkości i stabilność połączenia.

Pytanie 40

Jakie polecenie w systemie Windows służy do monitorowania bieżących połączeń sieciowych?

A. telnet
B. netsh
C. netstat
D. net view
Polecenie 'netstat' jest kluczowym narzędziem w systemie Windows, które umożliwia monitorowanie aktywnych połączeń sieciowych oraz analizy statystyk dotyczących protokołów TCP/IP. Używając 'netstat', użytkownicy mogą uzyskać informacje na temat otwartych portów, aktualnie aktywnych połączeń oraz stanu protokołów sieciowych. Na przykład, polecenie 'netstat -a' wyświetli wszystkie połączenia i porty nasłuchujące, co jest przydatne do diagnozowania problemów z siecią, identyfikowania nieautoryzowanych połączeń czy też weryfikowania działania aplikacji sieciowych. W kontekście bezpieczeństwa, regularne monitorowanie połączeń za pomocą 'netstat' staje się praktyką standardową, pozwalając na szybką reakcję w przypadku wykrycia podejrzanej aktywności. Narzędzie to jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi w zakresie zarządzania siecią i bezpieczeństwa, umożliwiając administratorom systemów i sieci lepsze zrozumienie ruchu sieciowego oraz podejmowanie świadomych decyzji dotyczących konfiguracji i zabezpieczeń.