Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik ekonomista
Kwalifikacja: EKA.04 - Prowadzenie dokumentacji w jednostce organizacyjnej
Data rozpoczęcia: 31 maja 2025 00:32
Data zakończenia: 31 maja 2025 01:05

Egzamin zdany!

Wynik: 26/40 punktów (65,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

W ciągu 8 godzin pracy, pracownik skorzystał z przysługującej mu 15-minutowej przerwy wliczanej do czasu pracy oraz trzech 20-minutowych przerw na załatwienie spraw osobistych. Jakim procentem efektywnie wykorzystał czas na realizację obowiązków zawodowych?

A. 97%

B. 93%

C. 84%

D. 89%

Wybierając inne odpowiedzi, można zauważyć kilka typowych błędów w myśleniu, które prowadzą do nieprawidłowych obliczeń efektywności czasowej. Na przykład, wybierając 93%, można założyć, że pracownik spędził większość czasu efektywnie, jednak nie uwzględniono w tej ocenie pełnego wymiaru wszystkich przerw. Takie podejście ignoruje rzeczywisty wpływ przerw na całkowity czas pracy. Przykładowo, nieodpowiednie zsumowanie przerw lub ich niedoszacowanie prowadzi do błędnych wniosków o efektywności. W przypadku 89% równie istotne jest zrozumienie, że nie rozważono pełnej sumy przerw, co znacznie zawyża efektywność. Z kolei 97% jest zupełnie nierealistyczne, zakładając niemal idealne wykorzystanie czasu pracy, co w praktyce rzadko się zdarza. Zrozumienie podstawowych zasad obliczania efektywności i uwzględnienie wszystkich elementów czasu pracy jest kluczowe dla poprawnej analizy. Warto również zwrócić uwagę na standardy dotyczące zarządzania czasem pracy, które wskazują na zrównoważone podejście do organizacji godzin pracy i przerw, aby zminimalizować zmęczenie i zwiększyć ogólną wydajność. Efektywność nie mierzy się jedynie poprzez procentowy wskaźnik, ale także poprzez jakość zadań wykonywanych w danym czasie.

Pytanie 2

Jakie zewnętrzne źródła informacji są wykorzystywane w finansowej analizie przedsiębiorstwa?

A. kosztorysy z działu produkcji

B. publikacje giełdowe i bankowe

C. dokumenty dotyczące zatrudnienia w firmie

D. sprawozdania finansowe tworzone przez przedsiębiorstwo

Kosztorysy wydziału produkcyjnego oraz dokumentacja dotycząca zatrudnienia w przedsiębiorstwie, choć mogą dostarczać istotnych informacji wewnętrznych, nie są klasyfikowane jako zewnętrzne źródła informacji w kontekście analizy finansowej. Kosztorysy są bardziej skoncentrowane na wewnętrznych kosztach i efektywności produkcji, a nie na zewnętrznych czynnikach wpływających na wartość firmy. Podobnie, dokumentacja dotycząca zatrudnienia jest istotna dla zarządzania kadrami i utrzymania efektywności operacyjnej, ale nie dostarcza szerszego obrazu finansowego odnośnie do tego, jak firma wypada w porównaniu do konkurencji na rynku. Z kolei sprawozdania finansowe sporządzane przez przedsiębiorstwo, mimo że są kluczowe dla analizy wewnętrznej, również nie spełniają kryteriów zewnętrznego źródła informacji. Kluczowym błędem myślowym jest pomylenie informacji wewnętrznych z zewnętrznymi, co prowadzi do niepełnego obrazu sytuacji finansowej firmy. W praktyce, aby skutecznie przeprowadzić analizę finansową, ważne jest, aby korzystać z różnych źródeł, w tym danych rynkowych i analiz branżowych, które mogą dostarczyć kontekstu do wyników finansowych firmy i pomóc w ocenie jej przyszłych perspektyw.

Pytanie 3

Zamieszczone w ramce zadania realizuje

pozyskiwanie i gospodarowanie środkami finansowymi na realizację zadań z zakresu aktywizacji lokalnego rynku pracy,
rejestrowanie bezrobotnych i innych osób poszukujących pracy,
świadczenie usług w zakresie pośrednictwa pracy i poradnictwa zawodowego,
świadczenie pomocy w aktywnym poszukiwaniu pracy,
inicjowanie, organizowanie i finansowanie prac interwencyjnych i robót publicznych,
przyznawanie i wypłacanie zasiłków oraz innych świadczeń z tytułu bezrobocia.

A. Wojewódzka Rada Zatrudnienia.

B. Wojewódzki Urząd Pracy.

C. Powiatowy Urząd Pracy.

D. Powiatowa Rada Zatrudnienia.

PUP, czyli Powiatowy Urząd Pracy, to naprawdę ważna instytucja w naszym kraju, jeśli chodzi o rynek pracy. Przede wszystkim rejestruje ludzi, którzy nie mają zatrudnienia, a to jest kluczowe, żeby mogli skorzystać z różnych usług i wsparcia finansowego. Kiedy mówimy o pośrednictwie pracy, to PUP łączy pracodawców z osobami, które szukają pracy, co jest mega pomocne. Są też różne programy, jak prace interwencyjne czy roboty publiczne, które mają na celu aktywizację zawodową bezrobotnych. Nie zapomnijmy o zasiłkach dla tych, którzy są bez pracy - to ważne wsparcie w trudnych chwilach. Wszystkie te działania są zgodne z Ustawą o promocji zatrudnienia, która reguluje, jak te urzędy powinny działać. Zresztą, widać to w praktyce - dobra praca PUP rzeczywiście może zmniejszyć bezrobocie w regionie i poprawić sytuację osób szukających zatrudnienia.

Pytanie 4

W okresie od stycznia do marca średni stan zapasów wyniósł 200 000 zł, a przychody z tytułu sprzedaży osiągnęły 1 260 000 zł. Jak obliczyć wskaźnik rotacji w razach?

A. 5,0

B. 6,3

C. 5,5

D. 6,0

Wskaźnik rotacji w razach jest kluczowym wskaźnikiem efektywności zarządzania zapasami w przedsiębiorstwie. Oblicza się go poprzez podzielenie przychodów ze sprzedaży przez przeciętny stan materiałów w danym okresie. W tym przypadku mamy przychody ze sprzedaży wynoszące 1 260 000 zł oraz przeciętny stan materiałów wynoszący 200 000 zł. Wzór na wskaźnik rotacji w razach przedstawia się następująco: Wskaźnik rotacji = Przychody / Przeciętny stan materiałów. Po podstawieniu danych otrzymujemy: 1 260 000 zł / 200 000 zł = 6,3. Taki wynik oznacza, że przedsiębiorstwo zdołało obrócić swoje zapasy 6,3 razy w badanym okresie. W praktyce wyższy wskaźnik rotacji może wskazywać na bardziej efektywne zarządzanie zapasami, co prowadzi do lepszego wykorzystania kapitału. Dobrą praktyką jest porównywanie tego wskaźnika z branżowymi normami, aby zidentyfikować potencjalne obszary do poprawy. W przypadku powtarzających się zjawisk niskiej rotacji, przedsiębiorstwo może rozważyć optymalizację procesów zamówień oraz magazynowania.

Pytanie 5

W przypadku stanowisk przeznaczonych do użytkowania komputerów

A. najmniejsza odległość pomiędzy dwoma komputerami to 1 metr

B. odległość pomiędzy sąsiadującymi monitorami ustawionymi tyłem wynosi 30 cm

C. odległość pomiędzy stanowiskami nie powinna być mniejsza niż 80 cm

D. minimalna odległość ekranu od wzroku powinna wynosić 35 cm

Odpowiedź, że odległość między stanowiskami nie powinna być mniejsza niż 80 cm, jest zgodna z zaleceniami dotyczącymi ergonomii w pracy przy komputerze. Zgodnie z normami, takimi jak ISO 9241, zachowanie odpowiedniej przestrzeni między stanowiskami pracy jest kluczowe dla zapewnienia komfortu i bezpieczeństwa pracowników. Zbyt bliskie usytuowanie stanowisk może prowadzić do problemów z koncentracją, a także sprzyjać pojawieniu się konfliktów dotyczących prywatności i hałasu. Dobre praktyki sugerują, że dystans ten powinien wynosić co najmniej 80 cm, aby umożliwić swobodne ruchy, a także zapewnić odpowiednią wentylację i oświetlenie. Na przykład, w biurach open space, gdzie wiele osób pracuje w jednym pomieszczeniu, odpowiednia przestrzeń wpływa na efektywność pracy i zadowolenie z warunków sprzyjających zdrowiu. Warto też zauważyć, że ergonomiczne stanowiska pracy powinny być dostosowane do indywidualnych potrzeb użytkowników, co może obejmować m.in. regulację wysokości biurka czy krzesła, a także umiejscowienie monitorów w odpowiedniej odległości od oczu, co pozwala na uniknięcie zmęczenia wzroku.

Pytanie 6

Aby obliczyć wskaźnik zatrudnienia, niezbędne są poniższe dane:

A. kwota uzyskanych przychodów ze sprzedaży oraz liczba świeżo zatrudnionych pracowników

B. ilość pracowników, którzy odeszli oraz liczba przyjętych pracowników, a także okresy ich zatrudnienia

C. liczba świeżo zatrudnionych pracowników oraz średni stan zatrudnienia w analizowanym czasie

D. wartość osiągniętego zysku oraz wartość średniego zatrudnienia w analizowanym czasie

Wskaźnik przyjęć pracowników, zwany również wskaźnikiem zatrudnienia, jest kluczowym wskaźnikiem w zarządzaniu zasobami ludzkimi, który pozwala ocenić dynamikę zmian w zatrudnieniu w danym przedsiębiorstwie. Poprawna odpowiedź, wskazująca na konieczność uwzględnienia liczby nowozatrudnionych pracowników oraz średniego stanu zatrudnienia w badanym okresie, opiera się na fundamentalnych zasadach analizy danych kadrowych. Liczba nowozatrudnionych pracowników dostarcza informacji o tym, jak wiele osób zaczęło pracę w określonym czasie, co jest istotne dla oceny aktualnych potrzeb kadrowych i efektywności procesów rekrutacyjnych. Średni stan zatrudnienia, z kolei, pozwala na zrozumienie ogólnej struktury zatrudnienia w firmie, co jest niezbędne do prawidłowego obliczenia wskaźnika. Przykładowo, w firmie, która w ciągu roku przyjęła 50 nowych pracowników, a jej średni stan zatrudnienia wyniósł 200 osób, wskaźnik przyjęć wyniesie 25%. Zrozumienie tych relacji i umiejętność ich analizy jest niezbędne w zarządzaniu ludźmi, a także w planowaniu strategii zatrudnienia zgodnie z wymaganiami rynkowymi i specyfiką branży. Wskazanie poprawnych danych do obliczenia wskaźnika jest zgodne z dobrymi praktykami HR, które podkreślają znaczenie monitorowania wskaźników efektywności zatrudnienia dla optymalizacji procesów rekrutacyjnych i zatrudnieniowych w organizacji.

Pytanie 7

Rynek papierów wartościowych, który obejmuje transakcje już istniejącymi papierami wartościowymi, nazywamy rynkiem

A. równoległym

B. wtórnym

C. podstawowym

D. pierwotnym

Rynek wtórny to segment rynku papierów wartościowych, na którym odbywają się transakcje papierami wartościowymi, które zostały już wcześniej wyemitowane. Głównym celem rynku wtórnego jest umożliwienie inwestorom kupowania i sprzedawania papierów wartościowych w celu uzyskania zysku oraz płynności. Przykładem zastosowania rynku wtórnego może być giełda, gdzie akcje spółek są przedmiotem obrotu. Dzięki rynkowi wtórnemu, inwestorzy mogą reagować na zmiany w sytuacji rynkowej, co wpływa na wycenę aktywów. Ponadto, rynek wtórny przyczynia się do ustalenia ceny papierów wartościowych, co jest kluczowe zarówno dla inwestorów, jak i dla emitentów. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, inwestorzy powinni regularnie analizować rynek wtórny, aby podejmować świadome decyzje inwestycyjne, a także zrozumieć mechanizmy działania tego segmentu rynku, co pozwala na lepsze prognozowanie przyszłych trendów. Zrozumienie rynku wtórnego jest kluczowe dla każdej osoby zaangażowanej w inwestycje na rynkach finansowych.

Pytanie 8

Kiedy dostawca ekskluzywnego towaru wybiera tylko jeden określony punkt sprzedaży w danym rejonie, oznacza to, że zastosował on dystrybucję

A. wybiórczą

B. wyłączną

C. selektywną

D. intensywną

Wiesz, dystrybucja intensywna to taka strategia, gdzie dostawcy starają się wsadzić swoje produkty w jak największą ilość punktów sprzedaży. To ma swoje minusy, bo przy takim podejściu ciężko jest utrzymać kontrolę nad marką i jej wizerunkiem. To dokładnie przeciwieństwo wyłącznej dystrybucji, gdzie chodzi o to, żeby mieć mniej punktów sprzedaży. A dystrybucja wybiórcza to coś pośredniego, czyli dostawca wybiera kilka punktów, ale nie wszystkie. Można by to pomylić z selektywną dystrybucją, która bierze pod uwagę jakość punktów sprzedaży. Sporo ludzi myli te terminy, bo różnice są na pierwszy rzut oka niezbyt wyraźne. Często błędnie myśli się, że im więcej punktów sprzedaży, tym większa sprzedaż, ale w przypadku towarów luksusowych to nie zawsze działa. Ekskluzywność i kontrola nad dystrybucją są mega ważne dla zachowania dobrego wizerunku marki. Zrozumienie tego jest kluczowe, jeśli chodzi o skuteczne planowanie strategii marketingowych i sprzedażowych.

Pytanie 9

W jakim momencie, zgodnie z regulacjami Kodeksu pracy, pracodawca jest zobowiązany do uznania za nieważną karę porządkową nałożoną na pracownika oraz do usunięcia z jego akt osobowych kopii zawiadomienia o ukaraniu?

A. Po roku nienagannej pracy

B. Z dniem 1 stycznia roku następnego po nałożeniu kary

C. Po upływie dwóch lat od daty nałożenia nagany

D. W momencie rozwiązania umowy o pracę

Wybór odpowiedzi, które wskazują na inne momenty, w których pracodawca powinien uznać karę porządkową za niebyłą, może wynikać z nieporozumień dotyczących przepisów Kodeksu pracy. Odpowiedź sugerująca, że kara porządkowa jest uznawana za niebyłą po dwóch latach od daty udzielenia nagany, jest niezgodna z obowiązującymi regulacjami. Przepisy nie przewidują tak długiego okresu bezpośrednio w kontekście kar porządkowych, co może prowadzić do błędnych wniosków. Z kolei stwierdzenie, że kara jest uznawana za niebyłą z dniem rozwiązania stosunku pracy, również jest mylące, ponieważ dotyczy to sytuacji, gdzie pracodawca nie ma obowiązku przechowywania takich dokumentów po ustaniu zatrudnienia, a nie zniesienia samej kary. Odpowiedź zakładająca, że kara zostaje unieważniona z dniem 1 stycznia następnego roku po nałożeniu kary, także nie ma podstaw w przepisach. Z perspektywy prawnej, to pracownik, a nie data kalendarzowa, jest kluczowym elementem w ocenie, czy kara powinna zostać usunięta z akt. Dlatego ważne jest, aby zwracać uwagę na szczegółowe regulacje dotyczące czasu, który musi upłynąć, aby kara uznana została za niebyłą, co jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania dokumentacją pracowniczą.

Pytanie 10

Firma "Galant" specjalizuje się w produkcji obuwia skórzanego. W bilansie skóra nabyta do wytwarzania zostanie zakwalifikowana jako

A. wartości niematerialne oraz prawne

B. aktywa trwałe

C. inwestycje o krótkim czasie trwania

D. materiały na magazynie

Odpowiedź "materiały na składzie" jest prawidłowa, ponieważ skóra zakupiona do produkcji obuwia w bilansie przedsiębiorstwa "Galant" klasyfikowana jest jako materiały, które są wykorzystywane do produkcji wyrobów gotowych. W rachunkowości materiały na składzie są zaliczane do zapasów, które zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF) powinny być ujmowane w wartości nabycia. W praktyce oznacza to, że przedsiębiorstwo powinno zarejestrować koszty zakupu skóry jako zapasy, które zostaną wykorzystane w przyszłej produkcji. Gdy materiały te zostaną przetworzone w gotowe wyroby, ich wartość zostanie przeniesiona do kosztów wytworzenia obuwia. Dobrą praktyką jest regularna inwentaryzacja zapasów, co pozwala na monitorowanie rzeczywistych stanów magazynowych i utrzymanie płynności produkcji.

Pytanie 11

Jakie obowiązki ma Główny Urząd Statystyczny?

A. prowadzenie rejestru podatników

B. zbieranie, gromadzenie i opracowywanie danych statystycznych

C. ustalanie i weryfikowanie obowiązków ubezpieczeń społecznych

D. realizacja bankowej obsługi budżetu państwa

Główny Urząd Statystyczny (GUS) jest centralnym organem statystycznym w Polsce, którego podstawowym zadaniem jest zbieranie, gromadzenie oraz opracowywanie danych statystycznych. Te działania są kluczowe dla monitorowania i analizy zjawisk społecznych, gospodarczych oraz demograficznych w kraju. Zbieranie danych może obejmować m.in. prowadzenie badań ankietowych, spisów ludności oraz analizę danych z różnych źródeł. Przykładem może być roczny spis powszechny, który dostarcza informacji o liczbie ludności, strukturze demograficznej oraz warunkach życia. Dobre praktyki statystyczne wymagają stosowania standardów metodologicznych, takich jak klasyfikacje statystyczne czy normy dotyczące jakości danych. Opracowane przez GUS statystyki są wykorzystywane przez rząd, naukowców oraz przedsiębiorców do podejmowania decyzji politycznych i biznesowych, co podkreśla znaczenie tych działań dla funkcjonowania społeczeństwa.

Pytanie 12

Kierownik, który daje swoim podwładnym całkowitą swobodę w podejmowaniu decyzji, przyjmuje jaki styl zarządzania?

A. autokratyczny

B. demokratyczny

C. patronalny

D. liberalny

Styl autokratyczny polega na ścisłym kontrolowaniu podwładnych przez kierownika, który podejmuje wszystkie decyzje samodzielnie, bez angażowania zespołu. Taka forma zarządzania najczęściej skutkuje niskim zaangażowaniem pracowników oraz obniżoną kreatywnością, ponieważ pracownicy nie mają możliwości wniesienia swoich pomysłów. Z kolei styl patronalny wiąże się z paternalizmem, w którym kierownik podejmuje decyzje na podstawie swojego doświadczenia, ale niekoniecznie angażuje zespół w proces decyzyjny. Może to prowadzić do sytuacji, w której pracownicy czują się niedoceniani i zniechęceni, co w dłuższej perspektywie wpływa negatywnie na kulturę organizacyjną. Styl demokratyczny, chociaż zakłada współpracę i zaangażowanie podwładnych w podejmowanie decyzji, nie daje im tak dużej swobody jak styl liberalny. W stylu demokratycznym kierownik ułatwia proces dyskusji i zbiera opinie, ale ostateczna decyzja często nadal leży w jego gestii. Pojawiające się nieporozumienia mogą wynikać z mylnego przekonania, że każdy styl zarządzania, który angażuje pracowników, jest równy stylowi liberalnemu, co jest błędem. Zrozumienie różnic między tymi stylami jest kluczowe dla skutecznego zarządzania i budowania efektywnych zespołów.

Pytanie 13

Do zadań, które wykonują banki komercyjne, należy między innymi

A. udzielanie kredytów zarówno osobom fizycznym, jak i przedsiębiorcom.

B. wydawanie gotówki.

C. określanie wysokości stopy rezerw obowiązkowych.

D. obsługa rachunków bankowych instytucji publicznych.

Banki komercyjne odgrywają kluczową rolę w gospodarce, a jednym z ich podstawowych zadań jest udzielanie kredytów przedsiębiorcom i osobom fizycznym. Udzielanie kredytów jest istotne, ponieważ pozwala na finansowanie inwestycji, rozwój działalności gospodarczej oraz zaspokojenie potrzeb konsumpcyjnych. Kredyty umożliwiają firmom rozwój, zakup maszyn, zatrudnienie pracowników, a także pokrycie bieżących wydatków. Z perspektywy klienta indywidualnego, kredyty pozwalają na sfinansowanie takich potrzeb jak zakup mieszkania, samochodu czy edukacji. Banki muszą przy tym przestrzegać regulacji dotyczących oceny zdolności kredytowej, co jest standardem w branży. Przykładem dobrych praktyk jest stosowanie modeli ryzyka kredytowego, które pomagają bankom w ocenie wiarygodności klientów oraz w zarządzaniu portfelem kredytowym. Dzięki tym praktykom banki mogą minimalizować ryzyko niewypłacalności i zoptymalizować swoje działania w zakresie udzielania kredytów, co przyczynia się do stabilności całego systemu finansowego.

Pytanie 14

W tabeli przedstawiono wybrane zadania czterech instytucji. Która z nich jest bankiem?

Instytucja A.	Instytucja B.
decydowanie o emisji bonów skarbowych opracowywanie projektu budżetu państwa nadzorowanie funkcjonowania systemu podatkowego	gromadzenie środków pieniężnych pochodzących ze składek płaconych przez pracownika i pracodawcę wypłacanie świadczeń o charakterze socjalnym, społecznym dokonywanie okresowej kontroli przyznawanych rent
Instytucja C.	Instytucja D.
gromadzenie środków pieniężnych udzielanie kredytów przyjmowanie depozytów i wkładów terminowych wymiana i sprzedaż walut zagranicznych	realizowania obrotów towarami odnotowywanie kursów w specjalnym rejestrze

A. C.

B. A.

C. D.

D. B.

Instytucja C jest bankiem, ponieważ jej działalność obejmuje kluczowe funkcje bankowe, takie jak gromadzenie środków pieniężnych oraz udzielanie kredytów. Banki pełnią fundamentalną rolę w gospodarce, umożliwiając klientom dostęp do usług finansowych. Na przykład, banki przyjmują depozyty od klientów, co pozwala im na finansowanie udzielanych kredytów. Ponadto, banki uczestniczą w wymianie walut, co jest niezbędne w globalnym handlu. Przykładem dobrych praktyk w bankowości jest stosowanie odpowiednich przepisów dotyczących ochrony środków klientów oraz zarządzania ryzykiem kredytowym. Instytucje bankowe, zgodnie z regulacjami prawnymi, są zobowiązane do przestrzegania standardów bezpieczeństwa finansowego, co zwiększa zaufanie klientów. Dodatkowo, banki oferują różnorodne produkty finansowe, takie jak konta oszczędnościowe, lokaty terminowe, oraz kredyty hipoteczne, co czyni je nieodłącznym elementem życia finansowego obywateli.

Pytanie 15

Spółka akcyjna dokonała emisji własnych akcji. Jakie konsekwencje ta operacja przyniesie?

A. w aktywach i pasywach bilansu zwiększając całkowitą sumę bilansową

B. w aktywach i pasywach bilansu zmniejszając całkowitą sumę bilansową

C. w pasywach bilansu nie zmieniając całkowitej sumy bilansowej

D. w aktywach bilansu nie zmieniając całkowitej sumy bilansowej

Zrozumienie wpływu emisji akcji na bilans spółki jest kluczowe dla oceny jej kondycji finansowej. Niektóre z koncepcji przedstawionych w niepoprawnych odpowiedziach mogą prowadzić do mylnych wniosków. Na przykład, stwierdzenie, że emisja akcji nie zmienia sumy bilansowej, opiera się na błędnym założeniu, że zmiany w aktywach i pasywach mogą mieć neutralny wpływ na całkowity bilans. Emitując akcje, spółka pozyskuje kapitał, co prowadzi do wzrostu aktywów, ponieważ przychody z emisji są często w formie gotówki lub innych wartościowych aktywów. Z drugiej strony, zmiana ta wpływa również na pasywa, gdyż wzrasta kapitał własny. Innym błędnym podejściem jest twierdzenie, że taka operacja zmniejsza sumę bilansową. W rzeczywistości, jeśli spółka emituje akcje, zwiększa swoje zasoby, co wpływa na poprawę sytuacji finansowej i potencjalne możliwości rozwoju. Kluczową kwestią jest zrozumienie, że bilans zawsze musi być zrównoważony; każda zmiana w aktywach ma swoje odwzorowanie w pasywach lub w kapitale własnym, co jest zgodne z zasadą podwójnego zapisu. W kontekście dobrych praktyk, należy pamiętać o odpowiednim ujawnieniu informacji dotyczących emisji akcji w sprawozdaniach finansowych, co sprzyja transparentności i rzetelności przedstawianych danych.

Pytanie 16

Komputerowy program finansowo-księgowy, który został zakupiony oraz wprowadzony do użytku, będzie klasyfikowany w bilansie przedsiębiorstwa w kategorii

A. inwestycje długoterminowe

B. wartości niematerialne i prawne

C. zapasy

D. rzeczowe aktywa trwałe

Zakupiony i przyjęty do użytkowania komputerowy program finansowo-księgowy stanowi wartość niematerialną i prawną, ponieważ jest to oprogramowanie, które nie ma materialnej formy, a jednocześnie wnosi wartość do działalności przedsiębiorstwa. W bilansie, wartości niematerialne i prawne obejmują m.in. patenty, licencje, znaki towarowe oraz programy komputerowe. Przykładowo, gdy firma nabywa oprogramowanie księgowe, to może je amortyzować w czasie, co wpływa pozytywnie na jej wynik finansowy. W praktyce, zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSFS), wartości niematerialne są ujmowane w bilansie według kosztu nabycia pomniejszonego o skumulowaną amortyzację oraz ewentualne straty z tytułu utraty wartości. Dzięki prawidłowemu ujęciu tego aktywa w bilansie, przedsiębiorstwo ma możliwość dokładnej analizy swoich zasobów oraz efektywności inwestycji w technologie wspierające działalność operacyjną.

Pytanie 17

Firma zajmująca się przetwórstwem owoców i warzyw, której oferta obejmowała dżemy i konfitury, rozszerzyła asortyment, wprowadzając nowy produkt - soki. Jaką strategię rozwoju przyjęła?

A. Przetrwania

B. Modyfikacji produktu

C. Dywersyfikacji

D. Penetracji rynku

Wprowadzenie nowego produktu, jakim są soki, przez firmę przetwórstwa owoców i warzyw, jest doskonałym przykładem strategii modyfikacji produktu. Ta strategia polega na wprowadzaniu na rynek nowych wersji istniejących produktów, co pozwala na zaspokojenie dodatkowych potrzeb klientów oraz poszerzenie asortymentu. Modyfikacja produktu może obejmować zmiany w składzie, opakowaniu, a także dodanie nowych smaków czy wariantów. Przykładem mogą być firmy, które wprowadzają soki z różnych owoców lub warzyw, co pozwala im dotrzeć do szerszej grupy odbiorców. Warto zauważyć, że modyfikacja produktu ma na celu nie tylko zwiększenie sprzedaży, ale również budowanie lojalności klientów poprzez różnorodność oferty. W branży przetwórstwa owoców i warzyw, dostosowywanie produktów do zmieniających się trendów zdrowotnych, jak np. soki tłoczone na zimno, jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, co może prowadzić do znaczącej przewagi konkurencyjnej.

Pytanie 18

Jaką pozycję bilansową zajmuje kapitał wniesiony przez udziałowców w spółce z o.o.?

A. Kapitał rezerwowy

B. Kapitał wspólników

C. Kapitał zakładowy

D. Kapitał zapasowy

Kapitał wniesiony przez wspólników w spółce z o.o. to ten kapitał zakładowy, o którym wszyscy mówią. To suma, którą trzeba wpłacić, zanim zaczniemy działać, i jest ona gwarancją dla naszych wierzycieli. Bez kapitału zakładowego ciężko byłoby nam się rozwijać i zdobywać nowe środki. Przepisy prawa mówią, że dla spółki z o.o. minimalna kwota to 5 000 zł, więc warto to mieć na uwadze. Możemy nawet zwiększyć ten kapitał, emitując nowe udziały, co może być super przydatne, gdy planujemy jakieś nowe inwestycje. Ważne jest, żeby zrozumieć, czym różni się kapitał zakładowy od innych kapitałów, jak zapasowy czy rezerwowy, bo każdy z nich ma swoje miejsce i funkcję w finansach firmy. Kapitał zakładowy to coś, co pokazuje, jak bardzo właściciele są zaangażowani w firmę i na czym opiera się nasza stabilność finansowa.

Pytanie 19

Wśród obowiązkowych ubezpieczeń społecznych, które są opłacane przez pracodawcę, znajdują się następujące składki:

A. emerytalne – 9,76%, rentowe – 8% oraz chorobowe

B. emerytalne – 9,76%, chorobowe – 2,45% oraz zdrowotne

C. emerytalne – 9,76%, rentowe – 1,5% oraz zdrowotne

D. emerytalne – 9,76%, rentowe – 6,5% oraz wypadkowe

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Poprawna odpowiedź dotycząca obowiązkowych składek na ubezpieczenia społeczne finansowanych przez pracodawcę to składki emerytalne, rentowe oraz wypadkowe. Składka emerytalna wynosi 9,76%, natomiast składka rentowa to 6,5%. Dodatkowo pracodawcy zobowiązani są do opłacania składki wypadkowej, której wysokość zależy od liczby zatrudnionych pracowników oraz rodzaju wykonywanej działalności gospodarczej. Ubezpieczenia te są kluczowe z perspektywy zabezpieczenia społeczeństwa i zapewnienia pracownikom ochrony w razie zdarzeń losowych. W praktyce, składki te są potrącane z wynagrodzenia pracowników i opłacane do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (ZUS). Pracodawcy mają obowiązek terminowego regulowania tych zobowiązań, co jest regulowane przez ustawodawstwo dotyczące systemu ubezpieczeń społecznych. Dobre praktyki w zakresie zarządzania wynagrodzeniami wymagają stałej kontroli oraz monitorowania zmian w przepisach, aby zapewnić zgodność z obowiązującymi normami i uniknąć kar finansowych.

Pytanie 20

Na teczce, w której umieszczone są, powinna być umieszczona kategoria archiwalna A

A. akta osobowe pracowników zatrudnionych

B. dokumenty związane z wyceną środków trwałych

C. dokumenty dotyczące księgowości materiałowo-towarowej

D. dokumenty związane z rejestracją podmiotu gospodarczego

Nieprawidłowe odpowiedzi wynikają z błędnego zrozumienia kategorii archiwalnych oraz specyfiki przechowywanych dokumentów. Dokumenty księgowości materiałowo-towarowej, mimo że są istotne dla funkcjonowania przedsiębiorstwa, nie mieszczą się w kategorii A, która dotyczy rejestracji firm. Te dokumenty są bardziej związane z kategorią księgowości, która klasyfikuje je według kryteriów finansowych i operacyjnych. Z kolei dokumenty dotyczące wyceny środków trwałych powinny być klasyfikowane w kontekście finansów i aktywów przedsiębiorstwa, a nie rejestracji podmiotów. Także akta osobowe zatrudnionych pracowników, które są ważne z punktu widzenia prawa pracy i ochrony danych osobowych, nie pasują do tej kategorii. Typowym błędem jest uproszczenie klasyfikacji dokumentów do ich funkcji lub tematu, zamiast uwzględnienia kontekstu prawnego i administracyjnego, który determinuje, jak i gdzie dokumenty powinny być archiwizowane. Kluczowym aspektem archiwizacji jest zrozumienie, że różne kategorie dokumentów mają różne wymagania dotyczące przechowywania, co jest istotne dla utrzymania zgodności z przepisami prawa oraz dla efektywności zarządzania dokumentacją.

Pytanie 21

Nabywca ma prawo wystawić notę korygującą do faktury zakupowej w sytuacji

A. udzielenia rabatu przez sprzedawcę

B. ujawnionej pomyłki w cenie

C. błędnie podanego numeru NIP odbiorcy

D. przeprowadzonego zwrotu towarów

Notę korygującą do faktury zakupu nabywca może wystawić w przypadku błędnie wpisanego numeru NIP odbiorcy, ponieważ NIP jest kluczowym elementem identyfikującym podatnika w obrocie gospodarczym. Poprawność numeru NIP jest istotna nie tylko dla właściwego ewidencjonowania transakcji, ale również dla celów podatkowych, takich jak odliczenie podatku VAT. Błędny numer NIP może prowadzić do problemów z rozliczeniem podatku, co z kolei może skutkować sankcjami. W praktyce, gdy nabywca zauważy, że numer NIP odbiorcy na fakturze jest nieprawidłowy, powinien natychmiast wystawić notę korygującą, aby skorygować te dane. Warto pamiętać, że nota korygująca musi być odpowiednio udokumentowana i powinna odnosić się bezpośrednio do pierwotnej faktury, co pozwoli na zachowanie przejrzystości w dokumentacji księgowej oraz w relacjach z organami skarbowymi. Właściwe zarządzanie dokumentacją oraz stosowanie not korygujących jest zgodne z zasadami dobrych praktyk w obszarze księgowości i podatków, co z kolei sprzyja minimalizacji ryzyka błędów i nieporozumień w przyszłości.

Pytanie 22

W II kwartale 2018 r. przedsiębiorstwo planuje zmniejszenie kosztów obsługi magazynu o 10%, a utrzymania budynku o 5% w stosunku do kosztów z poprzedniego kwartału, natomiast koszty utrzymania sprzętu planuje na tym samym poziomie. Korzystając z danych zamieszczonych w tabeli oblicz, ile wyniosą całkowite koszty utrzymania magazynu w II kwartale 2018 r.

Koszty utrzymania magazynu w I kwartale 2018 r.
Lp.	Rodzaj kosztu	Wartość w zł
1.	Obsługa magazynu	8 000,00
2.	Utrzymanie budynku	21 000,00
3.	Utrzymanie sprzętu	4 000,00
Razem		33 000,00

A. 28 050,00 zł

B. 31 150,00 zł

C. 33 000,00 zł

D. 34 850,00 zł

Obliczenie całkowitych kosztów utrzymania magazynu w II kwartale 2018 r. wymaga uwzględnienia planowanych zmniejszeń kosztów. Koszty obsługi magazynu zostaną zmniejszone o 10%, co jest zgodne z praktykami zarządzania kosztami, które koncentrują się na efektywności operacyjnej. Koszty utrzymania budynku mają być zredukowane o 5%, co również pokazuje dążenie do optymalizacji wydatków. Z kolei utrzymanie sprzętu, pozostające na tym samym poziomie, podkreśla znaczenie ciągłości operacyjnej, co jest kluczowe dla efektywności magazynów. Po przeprowadzeniu szczegółowych obliczeń, sumując zmodyfikowane koszty, uzyskujemy kwotę 31 150,00 zł. Przykładem zastosowania tej wiedzy w praktyce może być analiza kosztów w firmach zajmujących się logistyką, gdzie regularne przeglądy wydatków są niezbędne do utrzymania konkurencyjności na rynku. Dobre praktyki sugerują także, aby przedsiębiorstwa regularnie monitorowały i aktualizowały swoje budżety, co pozwala na szybsze reagowanie na zmiany w otoczeniu rynkowym.

Pytanie 23

Na podstawie przepisów Kodeksu karnego skarbowego ustal, ile wynosi maksymalna kara grzywny wymierzona wyrokiem nakazowym przy założeniu, że minimalne wynagrodzenie wynosi 1 850,00 zł miesięcznie.

Fragment z Kodeksu karnego skarbowego
Art. 48. § 1. Kara grzywny może być wymierzona w granicach od jednej dziesiątej do dwudziestokrotnej wysokości minimalnego wynagrodzenia, chyba że kodeks stanowi inaczej. § 2. Mandatem karnym można nałożyć karę grzywny w granicach nieprzekraczających podwójnej wysokości minimalnego wynagrodzenia. § 3. Wyrokiem nakazowym można wymierzyć karę grzywny w granicach nieprzekraczających dziesięciokrotnej wysokości minimalnego wynagrodzenia.

Fragment z Kodeksu karnego skarbowego

Art. 48.
§ 1. Kara grzywny może być wymierzona w granicach od jednej dziesiątej do dwudziestokrotnej wysokości minimalnego wynagrodzenia, chyba że kodeks stanowi inaczej.
§ 2. Mandatem karnym można nałożyć karę grzywny w granicach nieprzekraczających podwójnej wysokości minimalnego wynagrodzenia.
§ 3. Wyrokiem nakazowym można wymierzyć karę grzywny w granicach nieprzekraczających dziesięciokrotnej wysokości minimalnego wynagrodzenia.

A. Minimalnie 3 700,00 zł.

B. Maksymalnie 18 500,00 zł.

C. Maksymalnie 37 000,00 zł.

D. Minimalnie 18 500,00 zł.

Wybór niewłaściwej odpowiedzi świadczy o niedostatecznej znajomości przepisów dotyczących kar grzywnych w Kodeksie karnym skarbowym. Wysokość kary grzywny określona w Kodeksie nie jest ustalana arbitralnie, lecz w oparciu o ściśle zdefiniowane zasady. Na przykład, odpowiedzi wskazujące na kwoty przekraczające 18 500,00 zł wskazują na niepoprawne zrozumienie zasady, że kara nie może być wyższa niż dziesięciokrotność minimalnego wynagrodzenia. Odpowiedź sugerująca „Maksymalnie 37 000,00 zł” nie tylko jest błędna, ale również wskazuje na brak wiedzy o tym, że minimalne wynagrodzenie jest bazą do obliczeń, a nie samodzielnym wskaźnikiem kary. Warto zauważyć, że kara grzywny powinna być adekwatna do popełnionego wykroczenia oraz sytuacji finansowej sprawcy, co oznacza, że sądy mają obowiązek stosować się do ram określonych przez Kodeks, co czyni kwoty powyżej 18 500,00 zł całkowicie nieuzasadnionymi. To podkreśla znaczenie znajomości przepisów oraz umiejętności ich stosowania w praktyce, co jest kluczowe dla osób pracujących w obszarze prawa karnego i skarbowego.

Pytanie 24

Obliczona kwota podstawowej stawki VAT, w oparciu o wartość netto produktu, wynosi 1 150,00 zł. Jaką wartość netto ma ten towar?

A. 5 000,00 zł

B. 14 375,00 zł

C. 15 525,00 zł

D. 3 000,00 zł

Jak chcesz obliczyć wartość netto towaru, mając VAT w wysokości 1150,00 zł, użyj wzoru na podatek: VAT = wartość netto * stawka VAT. W Polsce podstawowa stawka VAT to 23%, więc robimy tak: 1150,00 zł = wartość netto * 0,23. Jak przekształcimy wzór, to dostaniemy wartość netto = 1150,00 zł / 0,23, co daje nam 5000,00 zł. Wartość netto to coś, co musisz znać, bo na jej podstawie potem obliczasz VAT. Przykładowo, dla przedsiębiorców znalazłoby to zastosowanie przy ustalaniu cen sprzedaży i przy rozliczeniach podatkowych z urzędami skarbowymi.

Pytanie 25

Do umów jednostronnych należy umowa

A. zlecenia

B. najmu

C. sprzedaży

D. darowizny

Umowa darowizny jest klasyfikowana jako umowa jednostronnie zobowiązująca, co oznacza, że tylko jedna strona (darczyńca) zobowiązuje się do spełnienia świadczenia, w tym przypadku do przekazania określonego majątku na rzecz drugiej strony (obdarowanego). Z perspektywy praktycznej, darowizna ma na celu wsparcie obdarowanego bez oczekiwania wzajemnych korzyści, co różni ją od innych umów, takich jak umowa zlecenia czy sprzedaży, które wymagają wzajemnych zobowiązań. Przykładem zastosowania umowy darowizny może być przekazanie nieruchomości członkowi rodziny, co jest powszechną praktyką w kontekście zarządzania majątkiem i planowania sukcesji. Warto także zauważyć, że umowy darowizny mogą być obciążone pewnymi warunkami, takimi jak uzyskanie zgody obdarowanego. W odniesieniu do dobrych praktyk, umowy darowizny powinny być spisane w formie pisemnej, aby uniknąć przyszłych sporów oraz zapewnić jasność co do intencji stron. Uregulowania prawne dotyczące darowizn znajdują się w Kodeksie cywilnym, co stanowi ważny kontekst dla zrozumienia ich charakterystyki.

Pytanie 26

Zakład krawiecki otrzymał zlecenie na 500 sztuk jedwabnych apaszek. Norma zużycia materiału na jedną apaszkę wynosi 0,5 m.b. jedwabiu. W magazynie firmy znajduje się 100 m.b. jedwabiu. Ile metrów bieżących jedwabiu należy dokupić, aby zrealizować to zlecenie?

A. 250 m.b.

B. 300 m.b.

C. 150 m.b.

D. 400 m.b.

Kiedy chcemy zrealizować zamówienie na 500 jedwabnych apaszek, musimy najpierw policzyć, ile materiału w sumie potrzebujemy. Każda apaszka wymaga 0,5 metra jedwabiu, więc dla 500 sztuk wychodzi nam 500 razy 0,5, co daje 250 metrów. Z tego, co wiem, w magazynie mamy 100 metrów, więc musimy kupić 150 metrów więcej. W praktyce, planowanie zapasów jest naprawdę istotne, bo wpływa na to, jak szybko zrealizujemy zamówienia i ile pieniędzy wydamy na magazynowanie. Moim zdaniem, monitorowanie zapasów to klucz do sukcesu – trzeba wiedzieć, jakie materiały nam się kończą i przewidywać, co będzie potrzebne w przyszłości. W branży krawieckiej zarządzanie materiałami to podstawa, jeśli chcesz być konkurencyjny i nie tracić na jakości.

Pytanie 27

Zapas, który gromadzone jest dla uzyskania zysku związanego ze zmianą cen, nosi nazwę zapas

A. spekulacyjny

B. bieżący

C. sezonowy

D. cykliczny

Wybór innych typów zapasów, takich jak bieżący, sezonowy czy cykliczny, nie uwzględnia fundamentalnej różnicy pomiędzy nimi a zapasami spekulacyjnymi. Zapas bieżący jest gromadzony w celu zaspokojenia bieżącego popytu na produkty i zapewnienia ciągłości produkcji. Firmy regularnie analizują swoje potrzeby operacyjne, aby utrzymać odpowiedni poziom zapasów, co jest kluczowe dla efektywności operacyjnej. Z kolei zapas sezonowy odnosi się do gromadzenia towarów w okresach wzmożonego popytu, które są przewidywane na podstawie cykli sezonowych, na przykład w przypadku produktów sezonowych, takich jak odzież letnia czy artykuły świąteczne. Zapas cykliczny dotyczy natomiast wzorców popytu związanych z określonymi cyklami gospodarczymi, co oznacza, że przedsiębiorstwa gromadzą zapasy w oparciu o przewidywania związane z cyklami wzrostu i spadku gospodarczego. Te podejścia nie są jednak związane z chęcią osiągnięcia zysku z fluktuacji cen, co jest kluczowe dla zapasów spekulacyjnych. Typowym błędem myślowym jest mylenie tych różnych typów zapasów i ich celów. W praktyce, aby skutecznie zarządzać zapasami, należy zrozumieć nie tylko ich rodzaje, ale także kontekst rynkowy oraz specyfikę branży, co pozwala unikać podejmowania decyzji na podstawie błędnych założeń.

Pytanie 28

Jakie zadanie nie należy do kompetencji Narodowego Banku Polskiego?

A. prowadzenie obsługi bankowej dla przedsiębiorstw

B. prowadzenie obsługi bankowej budżetu państwa

C. zarządzanie rezerwami dewizowymi

D. wydawanie znaków pieniężnych

Narodowy Bank Polski (NBP) pełni kluczową rolę w polskim systemie finansowym, jednak jego kompetencje są ściśle określone przez ustawy i regulacje. W zakresie jego działalności nie znajduje się obsługa bankowa przedsiębiorstw. NBP koncentruje się na polityce monetarnej, stabilności cen, emisji pieniądza oraz zarządzaniu rezerwami dewizowymi. Przykładem jest emisja znaków pieniężnych, która jest jednym z podstawowych zadań NBP, jak również gospodarowanie rezerwami dewizowymi, co ma na celu zapewnienie stabilności finansowej kraju. Obsługa bankowa przedsiębiorstw jest zarezerwowana dla instytucji komercyjnych, które oferują różnorodne produkty finansowe, takie jak kredyty, konta bankowe czy usługi doradcze. NBP nie angażuje się w bezpośrednią obsługę klientów indywidualnych ani przedsiębiorstw, co wynika z jego roli jako banku centralnego, którego priorytetem jest stabilność makroekonomiczna, a nie działalność komercyjna.

Pytanie 29

Który dokument jest przechowywany przez pracodawcę w części A akt osobowych zatrudnionego?

A. Oświadczenie w celu zastosowania podwyższonych kosztów uzyskania przychodów

B. Zaświadczenie o ukończeniu wymaganego szkolenia w obszarze BHP

C. Oświadczenie dotyczące wypowiedzenia lub rozwiązania umowy o pracę

D. Kopię świadectwa pracy z wcześniejszego miejsca zatrudnienia

Kopia świadectwa pracy z poprzedniej pracy to dokument, który według Kodeksu pracy powinien być trzymany w części A akt osobowych pracownika. Z artykułu 29 wynika, że każdy pracodawca musi prowadzić akta osobowe dla swoich pracowników, a część A to właśnie dokumenty związane z zatrudnieniem i rozwiązaniem umowy. Świadectwo pracy jest ważnym dowodem na doświadczenie zawodowe i karierę pracownika. Kiedy ktoś aplikuje o nową pracę albo stara się o awans, to pracodawcy często sprawdzają takie informacje, żeby lepiej ocenić umiejętności kandydata. Trzymanie kopii tego dokumentu w aktach osobowych to dobra praktyka w HR, bo pozwala na utrzymanie porządku i jawności w zarządzaniu ludźmi. Wiedza na temat przepisów dotyczących przechowywania dokumentów pomaga pracodawcom unikać problemów z prawem pracy i chronić interesy zarówno pracodawcy, jak i pracownika.

Pytanie 30

W trakcie inwentaryzacji w magazynie odkryto braki w towarze. Komisja inwentaryzacyjna ustaliła, że
- braki o wartości 4 200 złotych były spowodowane zdarzeniami losowymi,
- braki wynoszące 800 złotych są skutkiem ubytków naturalnych w granicach norm,
- braki wynikające z zaniedbań obowiązków pracownika magazynowego o wartości 500 złotych.

Na podstawie tych informacji określono, że wartość niedoborów niezawinionych wynosi

A. 4 200 złotych

B. 800 złotych

C. 4 700 złotych

D. 5 000 złotych

Odpowiedź 5 000 złotych jest poprawna, ponieważ obejmuje całkowitą wartość niedoborów, które nie są wynikiem zaniedbań pracowników ani ubytków naturalnych. W analizowanej sytuacji mamy trzy kategorie niedoborów: 4 200 złotych spowodowane zdarzeniami losowymi, 800 złotych jako ubytki naturalne oraz 500 złotych jako wynik zaniedbań. Z perspektywy księgowej i zarządzania ryzykiem, niedobory niezawinione należy rozpatrywać jako te, które nie są wynikiem błędnych działań ludzkich. Ostatecznie, aby obliczyć wartość niedoborów niezawinionych, dodajemy kwoty niedoborów spowodowanych zdarzeniami losowymi oraz ubytków naturalnych, co daje nam 4 200 zł + 800 zł = 5 000 zł. W kontekście audytów wewnętrznych oraz skutecznego zarządzania zasobami, jest to kluczowe, aby odpowiednio klasyfikować i raportować te zasoby. Dobrą praktyką w firmach jest regularne przeprowadzanie inwentaryzacji, co pozwala na szybsze wykrywanie nieprawidłowości oraz efektywniejsze zarządzanie zasobami.

Pytanie 31

Posługując się tabelą zawierającą stawki podatku od czynności cywilnoprawnych oblicz, ile wyniesie podatek od umowy pożyczki zawartej na kwotę 23 000 zł.

Tytuł podatku	Stawka podatku
Od umowy sprzedaży: 1) nieruchomości, rzeczy ruchomych, prawa użytkowania wieczystego, własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, użytkowego oraz wynikających z przepisów prawa spółdzielczego: prawa do domu jednorodzinnego oraz prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym 2) od innych praw majątkowych	2% 1%
Od umowy: 1) odpłatnego użytkowania, w tym również nieprawidłowego oraz odpłatnej służebności 2) pożyczki oraz depozytu nieprawidłowego 3) od umów spółki	1% 2% 0,5%
Od ustanowienia hipoteki: na zabezpieczenie wierzytelności istniejącej na zabezpieczenie wierzytelności istniejącej o nieustalonej wartości	0,1% 19 zł

A. 11,50 zł

B. 230,00 zł

C. 460,00 zł

D. 23,00 zł

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 460,00 zł jest prawidłowa, ponieważ stawka podatku od umowy pożyczki wynosi 2% wartości pożyczki. Aby obliczyć podatek, należy pomnożyć kwotę pożyczki (23 000 zł) przez stawkę podatku (0,02). Wynik to 23 000 zł * 0,02 = 460 zł, co odpowiada podanej odpowiedzi. Tego rodzaju obliczenia są istotne w praktyce zawodowej, na przykład przy przygotowywaniu dokumentacji dla instytucji finansowych. Wiedza o stawkach podatkowych i umiejętność ich stosowania w praktyce jest kluczowa dla osób zajmujących się finansami oraz prawem cywilnym. Zrozumienie obowiązujących stawek podatkowych pozwala na unikanie nieporozumień oraz błędów przy zawieraniu umów, co może chronić przed nieprzyjemnymi konsekwencjami finansowymi. Dobrze jest również pamiętać, że w zależności od rodzaju umowy, stawki mogą się różnić, dlatego ważne jest ich aktualne sprawdzanie w odpowiednich tabelach lub aktach prawnych.

Pytanie 32

Który z organów państwa jest uprawniony do realizowania zadań wymienionych w tabeli?

kierowanie pracami rządu
wydawanie rozporządzeń
koordynowanie pracy ministrów
sprawowanie nadzoru nad samorządem terytorialnym

A. Minister Środowiska.

B. Minister Rozwoju i Finansów.

C. Prezydent RP.

D. Prezes Rady Ministrów.

Prezes Rady Ministrów jest kluczowym organem w strukturze władzy wykonawczej w Polsce, posiadającym szereg kompetencji charakterystycznych dla zarządzania rządem. W kontekście zadań wymienionych w tabeli, jego rola polega na kierowaniu pracami Rady Ministrów i koordynacji działań poszczególnych ministrów, co jest niezbędne do efektywnego funkcjonowania administracji rządowej. Przykładami jego kompetencji są wydawanie rozporządzeń, które mają na celu wdrażanie polityki rządowej oraz sprawowanie nadzoru nad samorządami terytorialnymi, co pozwala na dostosowanie działań lokalnych do strategii ogólnokrajowej. W praktyce, Prezes Rady Ministrów ma decydujący wpływ na kształtowanie polityki gospodarczej i społecznej państwa, a jego decyzje są kluczowe dla implementacji reform. Zgodnie z Konstytucją RP, do jego zadań należy również reprezentowanie rządu na zewnątrz, co podkreśla znaczenie tej roli w kontekście międzynarodowym i relacjach z innymi państwami. W związku z tym, odpowiedź wskazująca na Prezesa Rady Ministrów jako organ odpowiedzialny za realizację wymienionych zadań jest jednoznacznie uzasadniona.

Pytanie 33

Kierowanie, które objawia się serdecznym podejściem do pracowników, łagodzeniem ich błędów, akceptowaniem niedociągnięć oraz unikiem kontrowersyjnych i problematycznych zagadnień, jest nazywane stylem

A. doradczym

B. patronalnym

C. demokratycznym

D. autokratycznym

Styl patronalny, w kontekście kierowania zespołem, odnosi się do podejścia, w którym liderzy wykazują się familiarnym stosunkiem do swoich pracowników, często pobłażając im w obliczu niedociągnięć czy braków. Takie podejście może sprzyjać budowaniu bliskich relacji w zespole, ale jednocześnie może prowadzić do obniżenia standardów pracy, jeśli nie zostanie odpowiednio zbalansowane z wymaganiami i oczekiwaniami. W praktyce, menedżerowie, którzy stosują styl patronalny, często unikają trudnych rozmów dotyczących wydajności pracowników, co może prowadzić do sytuacji, w których problemy nie są rozwiązywane. Ważne jest, aby liderzy potrafili zrównoważyć bliskość z zespołem z koniecznością wprowadzenia dyscypliny i osiągania celów organizacyjnych. W wielu organizacjach, szczególnie w rodzinnych firmach, styl ten może być widoczny w relacjach między członkami rodziny a pracownikami, gdzie emocje mają duże znaczenie. Zastosowanie stylu patronalnego wymaga zrozumienia, kiedy i jak wprowadzać konstruktywną krytykę, aby nie zrazić pracowników, a jednocześnie dążyć do ciągłego rozwoju i efektywności zespołu.

Pytanie 34

Tabela zawiera dane dotyczące liczby zatrudnionych i zrealizowanej wielkości sprzedaży w przedsiębiorstwie handlowym Zenit w latach 2007 - 2009. Na podstawie analizy danych można stwierdzić, że w roku 2009 w stosunku do roku 2007 nastąpił

Rok	Liczba zatrudnionych	Wielkość sprzedaży (w tys. zł)
2007	20	540
2008	26	572
2009	24	480

A. wzrost wielkości sprzedaży.

B. wzrost wydajności pracy.

C. spadek wydajności pracy.

D. spadek zatrudnienia.

Wybór odpowiedzi o spadku wydajności pracy w przedsiębiorstwie Zenit w roku 2009 w porównaniu do roku 2007 jest prawidłowy. Wydajność pracy definiuje się jako stosunek wartości produkcji do liczby zatrudnionych, co w przypadku tego przedsiębiorstwa wyraża się jako sprzedaż na jednego pracownika. Analiza danych pokazuje, że w 2007 roku wartość ta wynosiła 27 tys. zł na osobę, natomiast w 2009 roku spadła do 20 tys. zł. Taki spadek oznacza, że każdy pracownik generował mniej przychodu niż w roku wcześniejszym, co jest wskaźnikiem obniżonej efektywności. W praktyce, obniżenie wydajności pracy może wynikać z wielu czynników, takich jak zwiększenie zatrudnienia bez proporcjonalnego wzrostu sprzedaży, co może sugerować problemy w zarządzaniu zasobami ludzkimi lub strategią sprzedaży. Analizowanie wydajności pracy jest kluczowym elementem w ocenie efektywności działania przedsiębiorstw, a także w podejmowaniu decyzji dotyczących optymalizacji procesów i struktury zatrudnienia.

Pytanie 35

Amortyzację można wyznaczyć przy użyciu metody

A. łańcuchowej

B. statystycznej

C. chronologicznej

D. progresywnej

Amortyzacja metodą progresywną, znana również jako metoda przyspieszonej amortyzacji, polega na tym, że większa część kosztów środka trwałego jest rozliczana w pierwszych latach jego użytkowania. To podejście jest szczególnie użyteczne w przypadku aktywów, które szybko tracą na wartości lub są intensywnie eksploatowane na początku ich życia. Przyjęcie tej metody pozwala na lepsze dopasowanie kosztów do przychodów generowanych przez dany środek trwały, co jest istotne dla dokładnego odzwierciedlenia rzeczywistej sytuacji finansowej przedsiębiorstwa. W praktyce, amortyzacja progresywna znajduje zastosowanie w branżach, gdzie nowoczesne maszyny i technologie szybko stają się przestarzałe. Przykładem może być przemysł IT czy produkcja, gdzie nowoczesny sprzęt jest kluczowy dla efektywności operacyjnej. Zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF), przedsiębiorstwa powinny stosować metody amortyzacji, które najlepiej odzwierciedlają zużycie aktywów, a amortyzacja progresywna jest jednym z zalecanych podejść.

Pytanie 36

W skład wynagrodzenia brutto pracownika wchodzi
– płaca podstawowa 3 500,00 zł,
– dodatek za pełnioną funkcję 400,00 zł,
– premia za osiągnięcia 700,00 zł.
O ile wzrośnie wynagrodzenie brutto pracownika, gdy płaca podstawowa zwiększy się o 10%?

A. 420,00 zł

B. 110,00 zł

C. 350,00 zł

D. 390,00 zł

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Prawidłowa odpowiedź to 350,00 zł, ponieważ wzrost płacy zasadniczej o 10% z kwoty 3 500,00 zł wynosi 350,00 zł. Obliczenia wykonujemy w następujący sposób: 10% z 3 500,00 zł to 0,10 * 3 500,00 zł = 350,00 zł. Po dodaniu tego wzrostu do pierwotnej płacy zasadniczej, nowa płaca zasadnicza wynosi 3 500,00 zł + 350,00 zł = 3 850,00 zł. Wartość wynagrodzenia brutto po tej zmianie wzrasta, a pozostałe składniki, takie jak dodatek funkcyjny i premia motywacyjna, pozostają bez zmian. Zrozumienie tego procesu jest kluczowe dla pracowników działu kadr i płac, ponieważ pozwala na dokładne obliczenia wpływające na wynagrodzenia oraz daje obraz, jak zmiany w jednej kategorii wynagrodzenia wpływają na całkowite wynagrodzenie pracownika. Dobre praktyki wskazują, aby regularnie analizować wynagrodzenia, co może wpłynąć na motywację oraz satysfakcję pracowników.

Pytanie 37

Z danych zamieszczonych w tabeli wynika, że pracownicy zajmujący stanowiska nierobotnicze stanowią

Zatrudnienie pracowników wg grup pracowniczych
Lp.	Wyszczególnienie grup pracowniczych	Liczba zatrudnionych
1	Kierownictwo	5
2	Pracownicy techniczni	12
3	Pracownicy ekonomiczni	8
4	Pracownicy administracyjni	11
5	Robotnicy	84
Razem zatrudnionych		120

A. 50% ogółu zatrudnionych.

B. 10% ogółu zatrudnionych.

C. 30% ogółu zatrudnionych.

D. 70% ogółu zatrudnionych.

Odpowiedź 30% ogółu zatrudnionych jest prawidłowa, ponieważ dokładnie odzwierciedla strukturę zatrudnienia w analizowanej tabeli. Pracownicy zajmujący stanowiska nierobotnicze, tacy jak kierownictwo, pracownicy techniczni, administracyjni i ekonomiczni, stanowią 36 osób z ogólnej liczby 120 zatrudnionych. Aby obliczyć procent, należy zastosować wzór: (liczba pracowników nierobotniczych / całkowita liczba pracowników) * 100, co daje (36 / 120) * 100 = 30%. Zrozumienie struktury zatrudnienia jest kluczowe w zarządzaniu zasobami ludzkimi i planowaniu organizacyjnym. Dobre praktyki w zakresie analizy danych kadrowych wymagają nie tylko zbierania danych, ale również ich interpretacji, co pozwala na lepsze podejmowanie decyzji dotyczących alokacji zasobów. W kontekście standardów branżowych, stosowanie takich analiz może wspierać zarządzanie talentami i strategię rozwoju organizacji.

Pytanie 38

W spółce akcyjnej, na podstawie uchwały walnego zgromadzenia, część osiągniętego zysku netto przeznaczono na pokrycie ewentualnych strat przedsiębiorstwa i przekazano na

A. kapitał zapasowy

B. fundusz firmy

C. kapitał akcyjny

D. fundusz rezerwowy

Wybór funduszu zasobowego, funduszu przedsiębiorstwa czy kapitału udziałowego jako odpowiedzi na pytanie o przeznaczenie części zysku netto w kontekście pokrycia ewentualnej straty przedsiębiorstwa jest nieadekwatny ze względu na różnice w funkcjach i zastosowaniach tych elementów kapitałowych. Fundusz zasobowy jest tworzony na konkretne potrzeby inwestycyjne spółki, na przykład na rozwój nowych projektów czy modernizację sprzętu. Jego przeznaczenie nie obejmuje pokrycia strat, co stawia go w opozycji do kapitału zapasowego, którego podstawowym celem jest właśnie zabezpieczenie się przed nieprzewidzianymi stratami. Z kolei fundusz przedsiębiorstwa obejmuje środki, które mogą być przeznaczone na różne cele operacyjne, ale również nie znajdują zastosowania w kontekście strat, które mogą zagrozić stabilności finansowej spółki. Kapitał udziałowy, będący wynikiem aportów akcjonariuszy, nie jest przeznaczany na pokrycie strat, lecz stanowi podstawę finansowania działalności spółki. Typowym błędem myślowym w tym kontekście jest mylenie różnych rodzajów kapitałów oraz nieznajomość ich funkcji w strukturze finansowej przedsiębiorstwa. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania finansami w spółce akcyjnej.

Pytanie 39

Właściciel warsztatu samochodowego stara się o kredyt obrotowy na finansowanie codziennej działalności. Gdzie powinien złożyć swoje podanie o kredyt?

A. W kasie zapomogowo-pożyczkowej

B. W banku centralnym

C. W banku komercyjnym

D. W kasie prywatnych przedsiębiorców

Złożenie wniosku o kredyt obrotowy w kasie zapomogowo-pożyczkowej, banku centralnym czy kasie prywatnych przedsiębiorców jest niewłaściwym podejściem, które nie uwzględnia specyfiki potrzeb finansowych przedsiębiorstwa. Kasa zapomogowo-pożyczkowa zazwyczaj oferuje wsparcie finansowe głównie dla osób prywatnych lub pracowników danej instytucji, co nie odpowiada potrzebom profesjonalnej działalności gospodarczej. Z kolei bank centralny pełni inną rolę w systemie finansowym, koncentrując się na stabilności waluty i polityce monetarnej, a nie na udzielaniu kredytów bezpośrednio przedsiębiorcom. Przykład tych instytucji ilustruje błędne zrozumienie, że można uzyskać kredyt obrotowy w każdym miejscu, co prowadzi do nieefektywnego wykorzystania czasu oraz zasobów przez przedsiębiorcę. W przypadku kas prywatnych przedsiębiorców, brak regulacji oraz transparentności w procesie przyznawania pożyczek może wiązać się z wysokim ryzykiem finansowym oraz brakiem wsparcia w zakresie doradztwa finansowego. Właściwe podejście wymaga zrozumienia struktury rynku finansowego oraz wyboru instytucji, która najlepiej odpowiada na potrzeby przedsiębiorstwa, co w praktyce oznacza złożenie wniosku w banku komercyjnym, który jest w stanie dostarczyć nie tylko środki finansowe, ale i profesjonalne wsparcie w zakresie zarządzania finansami.

Pytanie 40

Jeżeli standardowe zużycie materiału wynosi 15 kg na sztukę wyrobu gotowego, a produkcja dzienna osiąga 300 sztuk, to całkowite dzienne zużycie materiału wynosi

A. 45 000 kg

B. 20 000 kg

C. 4,5 t

D. 2 t

Aby obliczyć dzienne zużycie materiału, należy pomnożyć normę techniczną zużycia materiału przez liczbę produkowanych sztuk. W tym przypadku norma wynosi 15 kg na sztukę, a dziennie produkuje się 300 sztuk. Zatem obliczenia będą wyglądały następująco: 15 kg/szt. * 300 szt. = 4500 kg. Przeliczając tę wartość na tony, otrzymujemy 4,5 t. To obliczenie odpowiada standardom praktyki przemysłowej, które zakładają precyzyjne kalkulacje w obszarze zarządzania materiałami i produkcją. Takie procedury są kluczowe w optymalizacji kosztów, planowaniu produkcji oraz minimalizacji odpadów. Stosowanie norm zużycia materiałów pozwala na efektywne zarządzanie zapasami, co jest istotne w kontekście rentowności oraz zrównoważonego rozwoju przedsiębiorstwa.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej