Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik stylista
Kwalifikacja: MOD.03 - Projektowanie i wytwarzanie wyrobów odzieżowych
Data rozpoczęcia: 4 marca 2025 10:53
Data zakończenia: 4 marca 2025 11:15

Egzamin niezdany

Wynik: 13/40 punktów (32,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Klientka zleciła szycie spodni. Koszt materiału z magazynu wynosi 80,00 zł, stawka za roboczogodzinę to 12,00 zł, a czas realizacji usługi wynosi 5 h. Jaką kwotę zapłaci klientka za uszycie spodni?

A. 92,00 zł

B. 140,00 zł

C. 60,00 zł

D. 120,00 zł

Poprawna odpowiedź wynika z sumy kosztów materiałów oraz robocizny. Koszt materiału wynosi 80,00 zł, a czas pracy to 5 godzin. Stawka za roboczogodzinę to 12,00 zł. Aby obliczyć całkowity koszt robocizny, należy pomnożyć czas pracy przez stawkę za roboczogodzinę: 5 h * 12,00 zł/h = 60,00 zł. Następnie należy dodać koszt materiału: 80,00 zł + 60,00 zł = 140,00 zł. Warto zauważyć, że takie podejście do kalkulacji kosztów jest standardem w branży odzieżowej, gdzie precyzyjne obliczenia mają kluczowe znaczenie dla utrzymania rentowności. Dobra praktyka wskazuje, aby zawsze dokładnie dokumentować wszystkie wydatki związane z produkcją, co umożliwia lepsze zarządzanie kosztami i planowanie przyszłych zamówień. W pracy z klientami ważne jest także umiejętne komunikowanie kosztów, co może wpłynąć na ich decyzje zakupowe.

Pytanie 2

Elektryczne nożyce tarczowe powinny być wykorzystywane do cięcia nakładu o wysokości nieprzekraczającej

A. 10 mm

B. 150 mm

C. 70 mm

D. 300 mm

Wybór innej wysokości materiału do cięcia elektrycznymi nożycami tarczowymi, na przykład 70 mm, 150 mm czy 300 mm, prowadzi do nieefektywnego wykorzystania narzędzia oraz potencjalnego uszkodzenia zarówno nożyc, jak i obrabianego materiału. Elektryczne nożyce tarczowe są projektowane z myślą o pracy z cienkimi materiałami, a ich silnik i mechanizm tnący są przystosowane do radzenia sobie z oporem cięcia, który wzrasta wraz ze zwiększoną grubością. Przy grubości 70 mm, nożyce mogą nie być w stanie wygenerować wystarczającej siły, co skutkuje zacięciami, a nawet awarią urządzenia. Z kolei cięcie materiałów o wysokości 150 mm czy 300 mm wykracza poza ich nominalne możliwości, co może prowadzić do wydłużenia czasu obróbki, a także do pogorszenia jakości cięcia. W praktyce, stosowanie nieodpowiednich narzędzi do danego zadania jest częstym błędem, który wynika z braku zrozumienia zasadniczych różnic pomiędzy narzędziami oraz ich przeznaczeniem. Pracownicy powinni być dobrze szkoleni w zakresie wyboru odpowiednich narzędzi, co jest kluczowe dla zachowania efektywności produkcji oraz bezpieczeństwa pracy. W kontekście standardów branżowych, warto zwrócić uwagę na normy dotyczące narzędzi skrawających, które zalecają stosowanie odpowiednich narzędzi w zależności od grubości obrabianego materiału, aby uniknąć niepotrzebnych uszkodzeń i awarii.

Pytanie 3

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 4

Głównym powodem tworzenia się fałd poziomych na główce rękawa jest zbyt

A. wysoka główka rękawa

B. szeroki rękaw

C. długie rękawy bluzki

D. głęboki wykroj pachy

Wysoka główka rękawa jest kluczowym elementem konstrukcji odzieży, szczególnie w przypadku bluzek i koszul. Jej odpowiednia wysokość ma istotny wpływ na kształt i styl rękawa, a tym samym na ogólną sylwetkę odzieży. Wysoka główka rękawa pozwala na lepsze dopasowanie do naturalnych krzywizn barków, co minimalizuje zbieranie się materiału i powstawanie fałd poziomych. Zbyt wysoka główka może jednak powodować nadmiar materiału w okolicy ramion, co prowadzi do nieestetycznego wyglądu. W praktyce, projektanci odzieży starają się balansować wysokość główki rękawa z innymi wymiarami, aby uzyskać harmonijną sylwetkę. Dobrym przykładem są kroje bluzek z raglanowymi rękawami, gdzie wysokość główki jest dostosowana do elastyczności i swobody ruchów. Znajomość zasad konstrukcji rękawów oraz ich wpływu na ogólny wygląd odzieży jest kluczowa dla każdego projektanta.

Pytanie 5

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 6

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 7

Wskaż odpowiednią sekwencję wszystkich działań krawca przed przystąpieniem do przeróbki odzieży, zgodnie z wymaganiami klienta?

A. Określić cel przeróbki, ustalić zakres prac, ustalić sposób przeróbki, dokonać pomiarów krawieckich

B. Dokonać pomiarów krawieckich, ustalić zakres prac, wykonać przeróbkę

C. Dokonać pomiarów krawieckich, określić cel przeróbki, ustalić zakres prac, ustalić sposób przeróbki

D. Ustalić sposób przeróbki, dokonać pomiarów krawieckich, wykonać przeróbkę

Podejścia przedstawione w niepoprawnych odpowiedziach często pomijają kluczowe etapy przygotowania przeróbki, skutkując nieefektywnym procesem krawieckim. Na przykład, jeśli krawiec rozpoczyna od dokonywania pomiarów krawieckich bez najpierw określenia celu przeróbki, może dojść do sytuacji, w której pomiary będą nieadekwatne do oczekiwań klienta. Ustalanie zakresu prac bez zrozumienia celu przeróbki prowadzi do chaosu, ponieważ krawiec może wprowadzić zmiany, które są niezgodne z intencjami klienta. Niedostateczne planowanie dotyczące sposobu przeróbki przed przystąpieniem do pomiarów może skutkować zastosowaniem niewłaściwych technik lub materiałów, co z kolei prowadzi do niskiej jakości końcowego produktu. Każdy z tych kroków jest niezwykle istotny, aby zapewnić wysoką jakość usług. Krawiec powinien zawsze stosować dobre praktyki, takie jak kompleksowe zaplanowanie pracy już na wstępnym etapie, aby uniknąć potencjalnych problemów i zapewnić, że efekt końcowy spełnia oczekiwania klienta. Ignorowanie tych zasad prowadzi do nieefektywności i niezadowolenia klientów, co w dłuższej perspektywie może negatywnie wpłynąć na reputację krawca oraz jego działalność.

Pytanie 8

Jakie działania są konieczne przy przeróbce zbyt szerokich spodni damskich w talii, uwzględniając wyprucie paska oraz

A. zwężenie spodni wzdłuż całej długości boków, doszycie paska

B. zwężenie spodni w biodrach, skrócenie i doszycie paska

C. zwężenie spodni w talii, skrócenie i doszycie paska

D. zwężenie spodni zarówno w biodrach, jak i w talii, doszycie paska

Wybór pozostałych odpowiedzi często wynika z błędnych założeń dotyczących procesu modyfikacji odzieży. Zwężenie spodni na całej długości boków nie jest zalecane przy przeróbkach na linii talii, ponieważ zajmuje zbyt dużą powierzchnię materiału, co może prowadzić do nieproporcjonalnych zmian w sylwetce. Takie podejście może sprawić, że spodnie stracą swoje pierwotne kształty oraz styl. Dodatkowo, zwężenie na linii bioder i na linii talii może być nadmiarowe, ponieważ najczęściej to talia jest kluczowym miejscem, które wymaga dostosowania. Wprowadzanie zbyt wielu zmian jednocześnie może prowadzić do trudności w uzyskaniu pożądanego efektu końcowego oraz zwiększać ryzyko uszkodzenia materiału. Również pominięcie skrócenia spodni w procesie przeróbki prowadzi do aspektu wizualnego, gdyż długość nogawek ma znaczący wpływ na proporcje całej sylwetki. Często krawcy spotykają się z problemem nadmiaru materiału w dolnych partiach spodni, co może skutkować nieestetycznym wyglądem. Dlatego tak ważne jest, aby uwzględniać konkretne potrzeby klienta i jego preferencje oraz stosować właściwe techniki modyfikacji, aby osiągnąć pożądany efekt końcowy. W praktyce warto korzystać z metod takich jak dokładne mierzenie, które pozwala na uniknięcie typowych błędów prowadzących do niezadowolenia z efektów przeróbek.

Pytanie 9

Jakie jest przeznaczenie operacji sprasowania w procesie produkcji odzieży?

A. Skrócenia długości krawędzi komponentów

B. Eliminacji połysku z tkaniny

C. Usunięcia oznak szwów

D. Zmniejszenia grubości komponentów

Sprasowanie tkanin w produkcji odzieży to naprawdę ważna sprawa, bo wpływa na to, jak materiał się zachowuje, na przykład jego grubość. Jak dobrze sprasujesz tkaniny, to potem łatwiej będzie je uformować i wykończyć, co jest kluczowe, jeśli zależy nam na jakości ubrania. Używanie odpowiednich narzędzi, jak żelazka parowe czy prasowalnice, pomaga w uzyskaniu jednolitej grubości elementów. Zmniejszenie grubości tkanin przez sprasowanie sprawia, że lepiej przylegają do ciała i są bardziej komfortowe w noszeniu. Dodatkowo, jeśli chodzi o estetykę, dobrze sprasowane ubranie nie ma fałd czy nierówności, dzięki czemu lepiej się prezentuje. Moim zdaniem, ważne jest, żeby sprasowanie było dostosowane do rodzaju tkaniny i technologii produkcji, bo wtedy nasze ubrania będą nie tylko ładne, ale też trwałe i wygodne dla klientów.

Pytanie 10

Jak określa się zbiór pomiarów antropometrycznych wykonywanych wzdłuż linii otaczających mierzony obszar ciała?

A. Obwody

B. Łuki

C. Wysokości

D. Szerokości

Odpowiedź "Obwody" jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do grupy pomiarów antropometrycznych, które są wykonywane wzdłuż linii przylegających do ciała. Obwody mierzonych części ciała, takich jak talia, biodra czy ramiona, mają kluczowe znaczenie w ocenie stanu zdrowia, a także w projektowaniu odzieży czy sprzętu sportowego. W praktyce, pomiary obwodów są istotne w branży medycznej, gdzie pomagają określić ryzyko otyłości, a także w dietetyce do monitorowania postępów w redukcji masy ciała. Standardowe metody pomiaru obwodów, zgodne z wytycznymi takich organizacji jak ISO czy antropometryczne standardy AAM, zapewniają dokładność i porównywalność wyników. Dzięki tym danym można nie tylko ocenić proporcje ciała, ale także dostosować plany żywieniowe i treningowe do indywidualnych potrzeb, co stanowi najlepsze praktyki w zakresie zdrowia i fitnessu.

Pytanie 11

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 12

Pracę z maszyną do szycia, po włożeniu odpowiednich nici, powinno się rozpoczynać od

A. wykonania próby szycia

B. wymiany paska na kole zamachowym

C. demontażu mechanizmu chwytacza

D. wymiany igły

Wykonanie próby szycia po założeniu odpowiednich nici jest kluczowym krokiem, który pozwala upewnić się, że maszyna działa prawidłowo oraz że wszystkie ustawienia są właściwie skonfigurowane. Przed rozpoczęciem właściwej produkcji warto wykonać kilka szwów na odpadzie materiału, co pomoże zidentyfikować ewentualne problemy, takie jak niewłaściwe naprężenie nici czy usterki w mechanizmie chwytacza. Praktyka ta jest zgodna z normami branżowymi dotyczącymi zapewnienia jakości, takimi jak ISO 9001, które kładą nacisk na weryfikację procesów produkcyjnych. Dzięki próbie szycia można również ocenić, czy wybrany typ nici oraz igły jest odpowiedni do konkretnego materiału, co ma znaczenie dla wytrzymałości i estetyki końcowego produktu. Wykonując próby szycia, operatorzy mogą dostosować prędkość maszyny oraz inne parametry, co przyczynia się do lepszej efektywności i mniejszej ilości odpadów podczas właściwej produkcji.

Pytanie 13

Aby chronić odzież wykonaną z wełny przed skurczeniem oraz eliminować nadmierny połysk, należy zastosować

A. odprasowanie

B. dekatyzowanie

C. przeprasowanie

D. prasowanie

Sprasowanie, odprasowanie oraz przeprasowanie to techniki, które mogą wydawać się zbliżone do dekatyzowania, ale mają różne cele i efekty. Sprasowanie odnosi się do procesu, w którym przy użyciu wysokiej temperatury i ciśnienia wygładza się tkaniny, jednak nie ma wpływu na ich strukturę ani właściwości. Użycie tej metody na wełnie może nawet prowadzić do jej uszkodzenia, co jest sprzeczne z zasadami pielęgnacji delikatnych materiałów. Odprasowanie natomiast polega na usunięciu zagnieceń z tkaniny przy użyciu pary lub żelazka, co również nie rozwiązuje problemu kurczenia się wełny. Przeprasowanie, z drugiej strony, jest terminem stosowanym w kontekście wygładzania odzieży po praniu, ale i w tym przypadku nie wpływa na stabilizację włókien. Kolejnym typowym błędem myślowym jest przekonanie, że wszystkie te procesy mają na celu osiągnięcie tego samego rezultatu, co prowadzi do mylnego wyboru metody w odniesieniu do wełny. W rzeczywistości, dla zachowania jakości i trwałości odzieży wełnianej, kluczowe jest zastosowanie odpowiedniego procesu dekatyzowania przed dalszym użytkowaniem lub obróbką materiału.

Pytanie 14

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 15

Podczas obliczania normy zużycia materiału gładkiego niezbędnego do uszycia odzieży w zakładzie krawieckim, należy uwzględnić na szwy i podwinięcia dodatek w wysokości około

A. 20% wyliczonej długości materiału

B. 5% wyliczonej długości materiału

C. 10% wyliczonej długości materiału

D. 15% wyliczonej długości materiału

Niepoprawne odpowiedzi, takie jak 15%, 5% czy 20% obliczonej długości materiału, mogą wynikać z niepełnego zrozumienia zasad obliczania norm zużycia materiału. Wybierając 15%, można zakładać, że krawiec przewiduje znacznie większe zapotrzebowanie na materiał, co prowadzi do nadmiernych strat i zwiększenia kosztów produkcji. Z kolei 5% w kontekście bardziej skomplikowanych konstrukcji odzieżowych może okazać się niewystarczające, co skutkuje problemami podczas szycia, takimi jak niewłaściwe dopasowanie czy trudności w wykonaniu detali. Z kolei wybór 20% jest przesadny, co może powodować nieefektywność w gospodarowaniu materiałami oraz prowadzić do wysokich kosztów produkcji. Warto zwrócić uwagę, że praktyka w branży odzieżowej, oparta na dokładnych pomiarach i analizy, skłania się ku wartościom, które minimalizują odpady, a 10% jest odzwierciedleniem najlepszych praktyk w tej dziedzinie. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do wyboru niewłaściwej wartości, to nadmierne uproszczenie procesu obliczeń lub niewłaściwe oszacowanie złożoności projektu, co podkreśla konieczność staranności i przemyślenia każdego aspektu produkcji odzieży.

Pytanie 16

Ocenianie jakości dokonanej przeróbki sukni damskiej zazwyczaj następuje w momencie, gdy klientka odbiera suknię, a przed jej odebraniem

A. nakłada suknię i, przeglądając się w lustrze, porównuje wykonanie przeróbki z ustalonym zakresem oraz ocenia jakość jej realizacji

B. rozkłada suknię na stole, przygląda się jej, ocenia jakość oraz zakres wykonania przeróbki w porównaniu do stanu sukni sprzed przeróbki

C. rozkłada suknię na stole, przygląda się i ocenia jakość wykonanej przeróbki w odniesieniu do wcześniej ustalonych wymagań

D. nakłada suknię i, przeglądając się w lustrze, prosi wykonawcę przeróbki o ocenę swojego wyglądu

Odpowiedź wskazująca na nakładanie sukni i ocenę jej w lustrze jest prawidłowa, ponieważ kluczowym elementem kontroli jakości przeróbki odzieży jest subiektywna ocena klientki w rzeczywistym kontekście użytkowania. Zastosowanie lustra umożliwia dokładne dostrzeżenie ewentualnych niedoskonałości, które mogą być niewidoczne przy oglądaniu sukni na stole. Klientka ma możliwość oceny, czy przeróbka odpowiada jej indywidualnym wymaganiom oraz oczekiwaniom, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży. Właściwa ocena jakości przeróbki obejmuje między innymi sprawdzenie, czy zmiany zostały wykonane zgodnie z wcześniej uzgodnionymi detalami, na przykład długością, szerokością czy dopasowaniem do sylwetki. Użycie lustra pozwala również na ocenę komfortu noszenia, co jest kluczowe dla satysfakcji klienta. W ten sposób proces odbioru staje się interaktywny, a klientka może wyrazić swoje zadowolenie lub wprowadzić dodatkowe uwagi. Takie podejście zapewnia, że usługa przeróbki odzieży jest zgodna z wymaganiami klienta oraz standardami jakości w branży modowej.

Pytanie 17

Jaką tkaninę poddaje się folowaniu?

A. Z przędzy wełnianej

B. Z przędzy bawełnianej

C. Z przędzy wiskozowej

D. Z przędzy poliestrowej

Proces folowania jest techniką stosowaną głównie w przemyśle tekstylnym, która ma na celu nadanie tkaninom z przędzy wełnianej charakterystycznych właściwości estetycznych oraz użytkowych. Tkaniny wełniane, ze względu na ich naturalną strukturę, doskonale nadają się do tego procesu. Folowanie polega na mechanicznym lub chemicznym przekształceniu powierzchni tkaniny, co skutkuje uzyskaniem efektu puszystości oraz zwiększoną izolacyjnością cieplną. Dodatkowo, tkaniny po folowaniu zyskują na trwałości, co jest szczególnie cenione w odzieży zimowej oraz produktach użytkowych, takich jak koce czy dywany. Warto zaznaczyć, że folowanie wełny jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży, które polegają na podkreślaniu naturalnych właściwości włókien. W ten sposób uzyskuje się produkty o wysokiej jakości, które są zarówno funkcjonalne, jak i estetycznie atrakcyjne. Przykładem zastosowania mogą być odzieżowe akcesoria i warstwy ocieplające, które wymagają zarówno estetyki, jak i właściwości termoizolacyjnych.

Pytanie 18

Jaką tkaninę "naturalną" charakteryzującą się dużą wytrzymałością wykorzystuje się do produkcji spodni na co dzień, przeznaczonych m.in. dla kobiet, mężczyzn oraz młodzieży?

A. Denim

B. Welwet

C. Boston

D. Szewiot

Denim to tkanina o dużej wytrzymałości, która jest powszechnie stosowana w produkcji spodni codziennego użytku, zarówno dla kobiet, mężczyzn, jak i młodzieży. Charakteryzuje się swoją trwałością oraz odpornością na zużycie, co czyni ją idealnym materiałem do odzieży, która jest noszona na co dzień. Denim jest zazwyczaj tkany w splocie skośnym, co dodatkowo zwiększa jego wytrzymałość. Przykładami zastosowania denimu są klasyczne dżinsy, które są nie tylko wygodne, ale również stylowe, a także szeroko akceptowane w modzie streetwear. W przemyśle odzieżowym denim jest dostępny w różnych wariantach, w tym elastanowym, co pozwala na większą elastyczność i komfort noszenia. Przestrzeganie standardów produkcji, takich jak odpowiednie pranie i wykańczanie, wpływa na jakość końcowego produktu, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi. Warto również wspomnieć, że denim jest często używany w kontekście zrównoważonej mody, gdzie producenci zwracają uwagę na ekologiczne aspekty produkcji, wykorzystując organiczne bawełny czy zrównoważone procesy barwienia.

Pytanie 19

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 20

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 21

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 22

Który z symboli używanych w pomiarach krawieckich został opisany błędnie?

A. RvNv—- łuk długości kończyny górnej

B. SyTy — łuk długości przodu do piersi

C. o0s— obwód szyi

D. opx — obwód klatki piersiowej

W odpowiedziach opublikowanych w teście pojawia się szereg nieścisłości, które mogą prowadzić do błędnych wniosków o pomiarach stosowanych w krawiectwie. Na przykład, interpretacja symbolu 'opx' jako obwodu klatki piersiowej, mimo że jest to popularny pomiar, nie jest do końca jednoznaczna. Obwód klatki piersiowej jest zazwyczaj oznaczany innymi symbolami, a 'opx' może odnosić się do innych specyfikacji w zależności od kontekstu. Z kolei 'RvNv — łuk długości kończyny górnej' jest również pomiarowym symbolem, który może być mylony z innymi, szczególnie w przypadku, gdy nie zostały dokładnie określone standardy dotyczące jego użycia. Wiele osób, próbując zrozumieć oznaczenia w krawiectwie, może popełniać błąd poprzez nieznajomość terminologii oraz standardowych skrótów, co prowadzi do nieporozumień. Ostatecznie, 'o0s — obwód szyi' jest pomiarem, który również występuje, jednak jego symbolika nie jest powszechnie używana. Błędy w przypisaniu oznaczeń do określonych miar mogą wynikać z braku wiedzy na temat przyjętych praktyk, co podkreśla konieczność dokładnego studiowania literatury oraz dokumentacji technicznej w tej dziedzinie. Praktyczne zrozumienie pomiarów krawieckich jest kluczowe dla każdego, kto chce tworzyć odzież wysokiej jakości, dlatego ważne jest, aby korzystać z uznawanych w branży symboli i terminologii.

Pytanie 23

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 24

Przeróbka polega na skróceniu długich rękawów w sukience dla kobiet oraz na wykończeniu krótkich rękawów. Jakie działania należy podjąć przed skracaniem rękawów?

A. Rozpruć szwy do poziomu łokcia w rękawach, zmierzyć długość rękawa krótkiego, zaznaczyć linię dołu rękawa krótkiego, obciąć rękawy długie

B. Zmierzyć długość rękawa krótkiego, zaznaczyć linię dolną, zmierzyć i oznaczyć wielkość dodatku na wykończenie dołu, obciąć rękaw długie

C. Wypruć długie rękawy, wyprasować, zmierzyć długość rękawa krótkiego, zaznaczyć linię dołu rękawa krótkiego, obciąć rękawy długie

D. Zmierzyć długość rękawa krótkiego, zaznaczyć linię do podwinięcia, obliczyć wielkość dodatku na podwinięcie dołu, obciąć długie rękawy, wyprasować

Wybór innych odpowiedzi wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące kolejności oraz znaczenia poszczególnych kroków w procesie skracania rękawów. Rozprucie szwów do linii łokcia czy wypruwanie rękawów długich, jak również wyprasowanie materiału przed przystąpieniem do dalszych działań, są krokami, które mogą być zbędne lub nieodpowiednie w kontekście standardowych praktyk krawieckich. Ważne jest, aby zrozumieć, że przed każdym cięciem kluczowe jest odpowiednie przygotowanie, a więc skupienie się na dokładnych pomiarach i zaznaczeniu linii dołu. Podejmowanie decyzji o wypruciu rękawów długich bez wcześniejszych pomiarów może prowadzić do nieodwracalnych błędów, takich jak zbyt krótkie rękawy. Również, brak obliczenia dodatku na podwinięcie dołu skutkuje niewłaściwym wykończeniem, co wpływa na estetykę i funkcjonalność odzieży. Dobrą praktyką jest przeprowadzanie każdej operacji w uzasadnionej kolejności, bazując na przemyślanych krokach, co zapewnia nie tylko lepszy efekt wizualny, ale i trwałość przeróbki. Kluczowym błędem jest także ignorowanie potrzeby zaznaczenia linii podwinięcia, co powoduje trudności w uzyskaniu równego i estetycznego wykończenia.

Pytanie 25

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 26

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 27

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 28

Miejsce, w którym przecinają się dwie linie konstrukcyjne elementu odzieży, to

A. węzeł technologiczny

B. punkt montażowy

C. węzeł konstrukcyjny

D. punkt pomiarowy

Węzeł konstrukcyjny to kluczowy element w procesie projektowania odzieży, który odnosi się do miejsca, w którym krzyżują się dwie linie konstrukcyjne. Linie te są zdefiniowane w dokumentacji technicznej i stanowią podstawową siatkę odniesienia dla dalszej pracy nad danym wyrobem. Przykładem zastosowania węzła konstrukcyjnego może być przysłowiowy 'początek' strefy, w której następuje łączenie różnych części odzieży, takich jak rękawy i korpus w bluzie. W praktyce projektanci często wykorzystują węzły konstrukcyjne do określenia miejsc, w których powinny nastąpić szwy, co ma kluczowe znaczenie dla funkcjonalności i estetyki odzieży. Zgodnie z normami branżowymi, odpowiednie określenie węzłów konstrukcyjnych w dokumentacji technicznej jest niezbędne dla zapewnienia wysokiej jakości procesu produkcyjnego oraz zgodności z wymaganiami klienta. Dobrze zdefiniowane węzły pozwalają również na łatwiejsze wprowadzanie zmian w projekcie, co jest nieocenione w dynamicznie zmieniających się trendach mody.

Pytanie 29

Aby stworzyć formę spódnicy z klinów, konieczne jest zmierzenie długości spódnicy oraz wzięcie pod uwagę wymiary oznaczone symbolami:

A. ZWo, ot, obt

B. ZKo, ot, obt

C. ZWo, opx, ot

D. ZUo, ot, obt

Odpowiedź ZWo, ot, obt. jest prawidłowa, ponieważ te wymiary są kluczowe w konstrukcji formy spódnicy z klinów. ZWo oznacza szerokość w pasie, ot to obwód talii, a obt to obwód bioder. Te trzy parametry są fundamentalne dla zapewnienia odpowiedniego dopasowania spódnicy, co jest niezwykle istotne dla komfortu użytkowania oraz estetyki odzieży. Na przykład, podczas projektowania spódnicy z klinów, należy dokładnie zmierzyć obwód talii i bioder, aby uniknąć nieprzyjemnych sytuacji, takich jak zbyt ciasna spódnica, która może ograniczać ruch. Dobrą praktyką jest również stosowanie dodatkowych zapasów, aby umożliwić ewentualne poprawki. Standardy branżowe, takie jak te określone przez ISO dla odzieży, podkreślają znaczenie dokładnych wymiarów w procesie projektowania i produkcji odzieży. Posiadanie odpowiednich miar jest także kluczowe w kontekście personalizacji odzieży, co staje się coraz bardziej popularne wśród konsumentów.

Pytanie 30

Wysokość talii ZTv określa się od dolnej części do miejsca

A. tylnej talii

B. bocznej talii

C. środkowej talii

D. przedniej talii

No wiesz, jak zaznaczasz inne odpowiedzi dotyczące wysokości talii ZTv, to pokazuje, że można mieć z tym problem. Chodzi o to, że wysokość talii nie mierzysz od tylnego, przedniego albo środkowego punktu, bo to prowadzi do niezbyt dokładnych wyników. Tylni punkt może być bardziej przesunięty w stronę kręgosłupa, co prowadzi do błędów w dopasowaniu, zwłaszcza jak ubierasz coś do ruchu. Przedni punkt też może być mylący przez różnice w postawach i preferencjach, co po prostu nie daje efektywnych rezultatów. Środkowy punkt jako takie odniesienie też nie oddaje rzeczywistych proporcji, co może skutkować tym, że materiał nie będzie się układał tak jak powinien. W branży odzieżowej trzeba trzymać się standardów pomiarowych, żeby wszystko miało ręce i nogi. Nieprecyzyjne pomiary to droga do frustracji klientów i problemów z zaufaniem do marki. Dlatego ważne jest, żeby ogarniać zasady pomiarowe zgodne z tym, co jest najlepsze w branży.

Pytanie 31

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 32

Aby zszyć boki w spódnicy wykonanej z tkaniny lnianej, jaką maszynę należy wykorzystać?

A. stębnową

B. pikówkę

C. ryglówkę

D. overlock

Wybór maszyn do szycia jest kluczowy dla jakości wykonania odzieży, a niektóre opcje mogą prowadzić do błędnych decyzji. Overlock, mimo że jest popularną maszyną, jest zasadniczo zaprojektowany do wykańczania brzegów i zapobiegania strzępieniu tkaniny, a nie do zszywania szwów prostych, jak w przypadku spódnic. Użycie overlocka do zszywania szwów bocznych może skutkować luźnymi lub nieprecyzyjnymi szwami, co nie jest akceptowalne w standardach odzieżowych. Ryglówka, która jest specjalistycznym narzędziem do szycia, idealnie sprawdza się w zróżnicowanych technikach szycia, ale również nie jest odpowiednia do standardowych szwów bocznych, ponieważ jej konstrukcja ogranicza elastyczność szwu, co może prowadzić do trudności w noszeniu odzieży. Pikwówka, znana głównie z zastosowania w quiltingu i dekoracyjnym szyciu, nie jest przeznaczona do wykonywania standardowych szwów odzieżowych. Choć maszyny te spełniają swoje funkcje w określonych kontekstach, ich zastosowanie do zszywania szwów bocznych w lnianej spódnicy nie jest odpowiednie. Kluczowym błędem w myśleniu jest założenie, że jakakolwiek maszyna nadaje się do każdego typu szycia. Właściwe podejście do wyboru maszyny jest kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości efektu końcowego, zgodnego z wymaganiami branżowymi.

Pytanie 33

Jakie akcesoria krawieckie można wykorzystać w męskiej marynarce?

A. Kamelę, kieszeniówkę, wkładki do usztywniania kołnierzy

B. Płótno krawieckie, kieszeniówkę, listewki celuloidowe

C. Włosiankę, rękawówkę, filc podkołnierzowy

D. Bougram, rękawówkę, taśmę paskową typu gurt

Wybór błędnych dodatków krawieckich, takich jak bougram, taśma paskowa typu gurt czy kamela, wskazuje na niepełne zrozumienie podstawowych zasad konstrukcji marynarek męskich. Bougram, choć używany w niektórych technikach krawieckich, nie jest standardowym dodatkiem do marynarek i nie zapewnia odpowiedniego usztywnienia, które jest niezbędne dla formalnego wyglądu. Taśma paskowa typu gurt znajduje zastosowanie w innych obszarach, takich jak wykończenia portfeli czy torb, gdzie wymagana jest większa elastyczność, co nie sprawdza się w przypadku marynarek. Kamelę, czyli rodzaj materiału, można ewentualnie wykorzystać, ale w kontekście innym niż wykończenie marynarki. Kieszeniówka, z kolei, jest elementem, który może być użyty w różnych kontekstach, ale nie pełni takiej samej funkcji, jak wymienione wcześniej dodatki. Typowym błędem jest mylenie tych dodatków z bardziej standardowymi materiałami, które są integralne do procesu szycia marynarek. Kluczowe jest rozróżnienie pomiędzy elementami usztywniającymi a dekoracyjnymi. Dobrze zaprojektowana marynarka wymaga zastosowania właściwych materiałów, które nie tylko podkreślają jej formę, ale również zapewniają wygodę oraz trwałość, co jest nieosiągalne przy użyciu niewłaściwych dodatków.

Pytanie 34

Która z poniższych przyczyn nie przyczynia się do łamania igły podczas szycia?

A. Niewłaściwe umiejscowienie bębenka w mechanizmie chwytacza

B. Zbyt wysokie napięcie górnej nitki

C. Niewłaściwe nawinięcie dolnej nitki na szpuleczkę bębenka

D. Zbyt cienka igła

Zbyt duże napięcie nitki górnej, niewłaściwe założenie bębenka w mechanizmie chwytacza oraz zbyt cienka igła to powszechne przyczyny, które mogą prowadzić do łamania się igły. Napięcie nitki górnej jest kluczowym czynnikiem w procesie szycia, ponieważ zbyt mocne napięcie powoduje, że igła jest narażona na nadmierne obciążenie podczas wbijania się w materiał. Może to skutkować nie tylko złamaniem igły, ale również uszkodzeniem materiału. Właściwe ustawienie bębenka jest równie istotne, ponieważ niewłaściwe umiejscowienie bębenka prowadzi do nierównomiernego przesuwania się nitki, co powoduje, że igła nie porusza się płynnie, co zwiększa ryzyko jej złamania. Zbyt cienka igła również nie jest przystosowana do dużego obciążenia, jakie może wystąpić podczas szycia grubych materiałów, co również może przyczynić się do jej pęknięcia. W praktyce, aby minimalizować ryzyko łamania igieł, niezbędne jest regularne sprawdzanie napięcia oraz dobieranie odpowiednich rodzajów igieł do materiałów, co jest zalecane w standardach branżowych.

Pytanie 35

Oblicz szerokość zaszewki bocznej w podstawowej spódnicy dla klientki z wymiarami: obwód pasa = 72,0 cm, obwód bioder = 96,0 cm?

A. 2 cm

B. 8 cm

C. 6 cm

D. 4 cm

Wybierając inne wartości szerokości zaszewki, można natknąć się na kilka powszechnych błędów, które często wynikają z niewłaściwego zrozumienia zasad konstrukcji odzieżowej. Odpowiedzi takie jak 2 cm, 4 cm czy 8 cm nie uwzględniają istotnych proporcji między obwodami pasa a bioderami. Na przykład, szerokość 2 cm jest zbyt mała dla tego zakresu wymiarów i może nie zapewnić odpowiedniego wsparcia, co prowadzi do braku dopasowania i niewłaściwego ułożenia spódnicy. Z drugiej strony, 8 cm jest zbyt szerokie, co może powodować nadmiar materiału w okolicy talii, tworząc nieestetyczne fałdy i zwiększając ryzyko dyskomfortu podczas noszenia. Kluczowe w konstrukcji zaszewek jest zrozumienie, że ich szerokość powinna być dostosowana do różnicy pomiędzy wymiarami, co pozwala na uzyskanie zharmonizowanego kształtu. Dobrą praktyką jest stosowanie zasady, w której zaszewka powinna wynosić około 10% różnicy między wymiarami, aby zapewnić optymalne dopasowanie. Dlatego ważne jest, by w każdym przypadku brać pod uwagę indywidualne wymiary i zasady konstrukcji, aby osiągnąć zamierzony efekt estetyczny oraz funkcjonalny.

Pytanie 36

Czynnik, który powoduje, że ścieg jest widoczny na wierzchu zszywanych warstw tkaniny, to

A. błędne nawleczenie nici górnej

B. zbyt duże napięcie nici górnej

C. zbyt mała siła nacisku stopki

D. niewłaściwie ustawiony chwytacz

Przestawiony chwytacz może budzić wątpliwości, ponieważ chociaż jego niewłaściwe ustawienie rzeczywiście może prowadzić do problemów z jakością ściegu, nie jest bezpośrednią przyczyną, dla której wiązanie ściegu może występować na powierzchni zszywanych warstw materiału. Zasadniczo, chwytacz jest odpowiedzialny za przechwytywanie nici górnej, aby utworzyć pętlę oraz połączenie z nicią dolną. Jeśli chwytacz jest przestawiony, mogą wystąpić inne problemy, takie jak zacięcia nici czy nierównomierne ściegi, ale samo wiązanie na powierzchni materiału jest bardziej związane z naprężeniem nici. Z drugiej strony, za mała siła docisku stopki również nie jest kluczowym czynnikiem w przypadku wiązania na powierzchni. Niewłaściwe ustawienie docisku może prowadzić do przesuwania materiału podczas szycia, co wpłynie bardziej na równość szwów, niż na ich wiązanie. Z kolei niewłaściwe nawleczenie nici górnej, mimo że ma znaczenie, nie jest najczęstszą przyczyną za dużego naprężenia nici, które jest kluczowym czynnikiem w tej sytuacji. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla uniknięcia typowych błędów i zapewnienia wysokiej jakości szycia, co powinno być celem każdego profesjonalisty w branży tekstylnej.

Pytanie 37

Komplet wykrojów bluzki damskiej wycina się

A. maszyną krojącą taśmową

B. nożycami krawieckimi

C. krajarką z nożem tarczowym

D. krajarką z nożem pionowym

Stwierdzenia dotyczące krajarek z nożem tarczowym, maszyn kroczących taśmowych oraz krajarek z nożem pionowym, choć używane w przemyśle tekstylnym, nie są odpowiednie do wycinania wykrojów bluzek damskich. Krajarka z nożem tarczowym jest narzędziem przeznaczonym do cięcia dużych ilości materiału w sposób maszynowy, co może prowadzić do utraty precyzji przy wykonywaniu skomplikowanych kształtów, takich jak bluzki. Maszyna krojąca taśmowa, z kolei, jest przeznaczona do cięcia wzdłuż linii prostych, co ogranicza jej zastosowanie do prostszych rodzajów odzieży. Użycie takich maszyn w przypadku bardziej złożonych wykrojów bluzek może prowadzić do problemów z dopasowaniem elementów do siebie, a ostatecznie do niższej jakości produktu końcowego. Z kolei krajarka z nożem pionowym jest narzędziem, które, pomimo że może być przydatne w obróbce materiałów, nie daje tej samej kontroli i precyzji jak nożyczki krawieckie, co jest kluczowe przy tworzeniu odzieży. Wybór niewłaściwego narzędzia może prowadzić do licznych błędów, takich jak nierówne cięcia, co przekłada się na trudności w procesie szycia i finalizowania projektu. W związku z tym, użycie nożyczek krawieckich pozostaje najlepszą praktyką w przypadku wycinania delikatnych i skomplikowanych form odzieżowych.

Pytanie 38

Jakiej wielkości dodatek powinien zostać uwzględniony na krawędzi formy koszuli damskiej w celu wykonania szwów bocznych?

A. 1 cm

B. 2 cm

C. 3 cm

D. 4 cm

No więc, standardowy dodatek na szwy boczne w krawiectwie damskim to 1 cm. To naprawdę praktyczna wartość, bo pozwala na ładne wykończenie krawędzi i dobrze dopasowaną odzież. Kiedy używasz 1 cm, to masz spoko równowagę między komfortem a precyzyjnym dopasowaniem. Często korzysta się z tej wartości przy szyciu bluzek czy sukienek, które potrzebują delikatnych kształtów. Pamiętaj jednak, że ładne wykończenie szwów ma duże znaczenie dla trwałości i wyglądu gotowego ubrania. Jak szyjesz z materiałów, które mogą się strzępić, warto pomyśleć o dodatkowych technikach, jak obszywanie brzegów. Moim zdaniem, to może wymagać lekkiego dostosowania dodatku. W krawiectwie dobrze jest trzymać się tych standardów, bo pomagają one w stworzeniu zarówno funkcjonalnych, jak i estetycznych ubrań.

Pytanie 39

Ile wynosi zużycie tkaniny w groszki o szerokości 90 cm, z której uszyto spódnicę podstawową dla klientki o wymiarach przedstawionych w tabeli?

obwód talii	74 cm
obwód bioder	104 cm
długość spódnicy	60 cm

A. 66 cm

B. 132 cm

C. 120 cm

D. 60 cm

Wybór odpowiedzi, który wskazuje na inne wartości zużycia tkaniny, często wynika z błędnego zrozumienia zasad konstrukcji odzieży. Na przykład, wybór 66 cm może sugerować, że osoba odpowiedzialna za pomiar nie uwzględniła, że spódnica wymaga pełnej szerokości tkaniny z powodu swojego fasonu. Spódnice są zazwyczaj szyte z dwóch odrębnych części, które łączą się w środkowej linii, co oznacza, że konieczne jest wykorzystanie materiału zarówno na przód, jak i na tył, a ich długości muszą być odpowiednio zaplanowane. Ponadto, wybór wartości takich jak 120 cm lub 60 cm nie uwzględnia standardowych zapasów na szwy i podwinięcia, które są kluczowe w każdym projekcie krawieckim. Bez dodania zapasu, istnieje ryzyko, że ostateczna długość spódnicy będzie niewystarczająca, co prowadzi do frustracji klientki oraz dodatkowych kosztów związanych z poprawkami. W praktyce, aby uniknąć takich nieporozumień, warto dokładnie przeanalizować wymiary klientki oraz przewidzieć, jaka ilość materiału będzie potrzebna, bazując na typowych zasadach kroju oraz konstrukcji odzieży. Współczesne standardy krawieckie sugerują, aby zawsze planować zużycie materiału z uwzględnieniem dodatkowych centymetrów na wszelkie korekty czy modyfikacje, co pozwala na uzyskanie jak najlepszego efektu końcowego.

Pytanie 40

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej