Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik budownictwa
Kwalifikacja: BUD.14 - Organizacja i kontrola robót budowlanych oraz sporządzanie kosztorysów
Data rozpoczęcia: 12 maja 2025 08:31
Data zakończenia: 12 maja 2025 08:45

Egzamin zdany!

Wynik: 27/40 punktów (67,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Przyciętą brytyjską tapetę papierową na fizelinie należy układać na podłożu w sposób następujący:

A. układać je w stanie suchym na ścianie pokrytej klejem

B. nawilżyć je wodą i układać na ścianie pokrytej klejem

C. nałożyć na nie klej do tapet i od razu przystawić do podłoża

D. nałożyć na nie klej do tapet, złożyć, poczekać aż nasiąkną i przystawić do podłoża

No cóż, metoda, w którą wierzysz, czyli smarowanie klejem tapet przed ich przyklejeniem, nie jest najlepsza. Moim zdaniem prowadzi to do ryzyka, że tapeta się zniekształci. Przy tapetach fizelinowych klej powinien być stosowany na ścianę, bo tak są zaprojektowane. Jak tapeta jest zwilżana klejem, to może za bardzo nasiąknąć, a potem to już jest ciężko naprawić. Poza tym, takie podejście zapomina o czasie, który potrzebny do przylegania. Mówiąc krótko, dobrze jest trzymać się zasad, które zaproponowali producenci, bo inaczej można mieć spore kłopoty z tapetami, takie jak nierówne krawędzie czy pęcherze powietrza.

Pytanie 2

Gładź, którą tworzy się z drobnoziarnistej zaprawy cementowej oraz zacierana stalową packą przy jednoczesnym posypywaniu cementem na zacieranej powierzchni, stanowi wierzchnią warstwę tynku trójwarstwowego?

A. wyselekcjonowanego

B. wypalanego

C. szlachetnego

D. zwyczajnego

Odpowiedź 'wypalanego' jest prawidłowa, ponieważ gładź utworzona z drobnoziarnistej zaprawy cementowej, która jest zacierana stalową packą i posypywana cementem, odnosi się do techniki aplikacji tynku na powierzchnie budowlane. Tynk wypalany to rodzaj tynku, który charakteryzuje się wysoką trwałością oraz odpornością na czynniki zewnętrzne. W praktyce, stosuje się go na ścianach wewnętrznych i zewnętrznych, aby uzyskać gładką i estetyczną powierzchnię. Tego rodzaju tynk jest często stosowany w obiektach wymagających wysokiej estetyki wykończenia, takich jak budynki użyteczności publicznej czy obiekty mieszkalne. Dobrą praktyką branżową jest stosowanie odpowiednich proporcji zaprawy oraz technik zacierania, co pozwala na uzyskanie jednolitej struktury powierzchni. Gładź wypalana jest również bardziej odporna na pękanie i warunki atmosferyczne, co sprawia, że jest idealnym wyborem do zastosowań zewnętrznych oraz w miejscach narażonych na wilgoć.

Pytanie 3

Ściany działowe o grubości 1/4 cegły oraz wysokości przekraczającej 2,5 m powinny być zbrojone bednarką umieszczaną w spoinach podczas murowania?

A. pionowych w odstępach około 0,5 m

B. poziomych co 3-4 warstwie

C. pionowych w odstępach około 1 m

D. poziomych w każdej warstwie

Odpowiedź dotycząca zbrojenia ścian działowych bednarką w poziomie w co 3-4 warstwie jest prawidłowa, ponieważ zapewnia to odpowiednią stabilność konstrukcji. W przypadku ścian działowych o grubości 1/4 cegły, które mają wysokość przekraczającą 2,5 m, ryzyko odkształceń i pęknięć wzrasta. Umieszczając bednarkę w poziomie, w co 3-4 warstwie, tworzymy poziome wzmocnienia, które rozkładają obciążenia na większą powierzchnię. Zgodnie z normą PN-EN 1996-1-1:2008, struktury murowane powinny być projektowane z uwzględnieniem takich wzmocnień, aby zapewnić ich trwałość i bezpieczeństwo. Przykładem zastosowania tego rozwiązania mogą być ściany działowe w budynkach mieszkalnych czy biurowych, gdzie zachowanie odpowiednich parametrów wytrzymałościowych jest kluczowe, aby uniknąć późniejszych uszkodzeń. Dodatkowo, poziome zbrojenie w warstwach pozwala na lepsze połączenie elementów murowych, co zwiększa integralność całej struktury. W praktyce, wykonanie tego typu zbrojenia powinno być zawsze konsultowane z projektantem, aby dostosować je do specyfiki danego obiektu.

Pytanie 4

Określ zasady pomiaru schodów wykonanych z żelbetu.

A. Schody oblicza się w m2, traktując powierzchnię rzutu biegów na płaszczyznę poziomą, z uwzględnieniem powierzchni spoczników

B. Schody oblicza się w m2, jako powierzchnię wszystkich stopnic i podstopnic, z uwzględnieniem powierzchni spoczników

C. Schody oblicza się w m2, jako powierzchnię wszystkich stopnic i podstopnic, z pominięciem powierzchni spoczników

D. Schody oblicza się w m2, traktując powierzchnię rzutu biegów na płaszczyznę poziomą, bez brania pod uwagę powierzchni spoczników

Obliczanie schodów żelbetowych w sposób, który nie uwzględnia powierzchni spoczników, prowadzi do wielu istotnych błędów w projektowaniu i wykonawstwie. Pomijanie spoczników w obliczeniach, jak w przypadku metod wskazanych w niepoprawnych odpowiedziach, ignoruje kluczowy element schodów, który odgrywa istotną rolę w ich funkcjonalności i bezpieczeństwie. Powierzchnie spoczników są nie tylko miejscem odpoczynku dla użytkowników, ale także wpływają na parametry konstrukcyjne i stabilność całej konstrukcji. W praktyce, jeśli projektant obliczy powierzchnię schodów wyłącznie na podstawie biegów, może to prowadzić do niedoszacowania potrzebnych materiałów oraz potencjalnych problemów z ich nośnością. Błędy takie mogą skutkować nieadekwatnością projektu do rzeczywistych warunków użytkowania. Ponadto, takie podejście może prowadzić do przekroczenia norm bezpieczeństwa, co w dłuższej perspektywie mogłoby prowadzić do awarii konstrukcji. Oprócz tego, niepełne obliczenia mogą nie spełniać wymogów regulacyjnych, prowadząc do konsekwencji prawnych i finansowych. W związku z tym, należy zawsze uwzględniać całościową powierzchnię schodów, w tym spoczniki, aby zapewnić zgodność z dobrymi praktykami budowlanymi oraz standardami jakości.

Pytanie 5

Technikę, która polega na przecięciu ściany za pomocą specjalnej piły tarczowej i wsunięciu w powstałą szczelinę papy lub blachy stalowej nierdzewnej, należy używać w przypadku

A. usuwania pęknięć w ścianie fundamentowej.

B. wykonywania dylatacji w ścianach konstrukcyjnych.

C. wzmacniania filaru międzyokiennego przy użyciu stalowej obudowy z kątowników.

D. przygotowywania nowej izolacji poziomej w fundamentach.

Wypełnienie pęknięć w fundamentach to zupełnie co innego niż robienie nowej izolacji poziomej. Pęknięcia mogą powstawać z różnych powodów, jak osiadanie budynku, zmiany temperatury czy wilgotności. Aby je wypełnić, zazwyczaj korzysta się z odpowiednich materiałów uszczelniających, a nie metod, które wymagają cięcia ścian. Cięcie ściany piłą tarczową mogłoby jeszcze bardziej osłabić fundament, co jest zupełnie nie w porządku. Z kolei wzmacnianie filara międzyokiennego poprzez obudowę stalową to temat z innej bajki – chodzi o zwiększenie nośności i stabilności, nie o izolację od wody. Ważne jest, żeby rozumieć, że różne procesy budowlane mają swoje techniki i materiały, które powinny być używane zgodnie z tym, co jest napisane w normach. Nieodpowiednie techniki mogą sprawić, że budynek będzie w poważnych tarapatach. Dylatacje w ścianach konstrukcyjnych mają z kolei na celu zapewnienie miejsca na ruchy materiałów związane z ich rozszerzalnością, co w żaden sposób nie odnosi się do izolacji poziomej. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla trwałości i bezpieczeństwa budowli.

Pytanie 6

Jakie kroki powinien podjąć właściciel budynku, gdy planowany remont dotyczy wycięcia otworu drzwiowego w ścianie nośnej?

A. Przygotowanie szkicu inwentaryzacyjnego w celu zgłoszenia robót

B. Opracowanie dokumentacji projektowej w celu uzyskania pozwolenia na budowę

C. Sporządzenie opisu robót remontowych w książce obiektu budowlanego

D. Opracowanie dokumentacji projektowej w celu zgłoszenia robót

Sporządzenie dokumentacji projektowej w celu uzyskania pozwolenia na budowę jest kluczowym krokiem przy planowaniu remontów, które wpływają na konstrukcję budynku, szczególnie w przypadku wybijania otworów w ścianach nośnych. Tego rodzaju działania mogą wpływać na stabilność całej konstrukcji, dlatego wymagają rzetelnego przemyślenia oraz formalnej zgody. Właściciele nieruchomości są zobowiązani do przedstawienia szczegółowej dokumentacji, która będzie zawierać projekt, obliczenia statyczne oraz opisy planowanych prac. Tego rodzaju dokumenty są niezbędne nie tylko do uzyskania pozwolenia, ale także do zapewnienia bezpieczeństwa użytkowników budynku. Przykładem praktycznego zastosowania tej procedury może być sytuacja, w której właściciel mieszkania decyduje się na otworzenie przestrzeni w celu poprawy funkcjonalności wnętrza. Wymagana dokumentacja projektowa pomoże również zidentyfikować potencjalne problemy, takie jak przeciążenie konstrukcji, a także pozwoli na wprowadzenie odpowiednich zabezpieczeń, takich jak wzmocnienia stropów. Takie działania są zgodne z przepisami prawa budowlanego oraz standardami branżowymi, które stawiają na pierwszym miejscu bezpieczeństwo i trwałość budowli.

Pytanie 7

Co należy zrobić, aby prawidłowo skontrolować pionowość ścian budynku?

A. Pomiar kątomierzem

B. Oględziny wzrokowe

C. Pomiar taśmą mierniczą

D. Użycie pionu murarskiego

Użycie pionu murarskiego jest jedną z najstarszych i najbardziej sprawdzonych metod sprawdzania pionowości ścian. Pion murarski to bardzo prosty, ale niezawodny przyrząd, który składa się z ciężarka zawieszonego na sznurku. Dzięki zasadzie grawitacji, linia pionu wskazuje dokładny kierunek pionowy, co pozwala na precyzyjne określenie, czy ściana została postawiona dokładnie pionowo. Jest to metoda powszechnie stosowana w budownictwie nie tylko ze względu na swoją prostotę, ale również dokładność. W praktyce budowlanej, pion murarski jest często wykorzystywany w połączeniu z poziomicą, co zapewnia dodatkowe potwierdzenie właściwego ustawienia elementów konstrukcyjnych. Prawidłowe użycie pionu murarskiego wymaga, by ciężarek nie dotykał ściany, co mogłoby zakłócić pomiar. Z mojego doświadczenia wynika, że ta metoda, mimo swojej prostoty, jest niezwykle skuteczna i niezawodna, co czyni ją standardem w branży budowlanej.

Pytanie 8

W trakcie realizacji robót rozbiórkowych budynku, w celu składowania gruzu, należy korzystać z

A. płyt spocznikowych

B. stropów nad piwnicami

C. piwnic znajdujących się pod budynkiem

D. placów przed budynkiem

Właściwym miejscem do składowania gruzu podczas robót rozbiórkowych są place przed budynkiem. Zastosowanie takich miejsc jest zgodne z zasadami BHP oraz z przepisami dotyczącymi organizacji placu budowy. Place te zapewniają łatwy dostęp do materiałów, co ułatwia transport i segregację gruzu. Ponadto, składowanie gruzu na otwartej przestrzeni umożliwia jego łatwe przemieszczanie i odbiór, a także minimalizuje ryzyko uszkodzenia budynku czy sąsiednich obiektów. W praktyce, podczas organizacji placu budowy, należy również wziąć pod uwagę odpowiednie oznakowanie stref składowania, co wpływa na bezpieczeństwo i efektywność prowadzonych prac. Rekomenduje się również stosowanie osłon przeciwpyłowych oraz zabezpieczeń, aby ograniczyć wpływ na otoczenie. Użycie przestrzeni przed budynkiem pozwala na zorganizowanie składowania w sposób, który ogranicza zakłócenia w ruchu pieszym i drogowym, co jest istotnym elementem w kontekście dbałości o bezpieczeństwo publiczne oraz środowisko.

Pytanie 9

Piasek oraz żwir o zróżnicowanych frakcjach, wykorzystywane do produkcji mieszanki betonowej, powinny być przechowywane na placu budowy w

A. silosach w obszarze wytwarzania mieszanki betonowej

B. pryzmach na terenie produkcji

C. pojemnikach w magazynach niezamkniętych

D. zasiekach w węźle betoniarskim

Składowanie piasku i żwiru w otwartych magazynach może się wydawać wygodne, ale w praktyce to nie zawsze wychodzi na dobre. Te otwarte pojemniki nie chronią dobrze kruszywa przed deszczem czy wiatrem, więc można łatwo je zanieczyścić. Zauważyłem, że brak wentylacji może doprowadzić do gromadzenia się wody, a to wpływa na wilgotność kruszywa. Jak się trzyma kruszywa w pryzmach na hali, to segregacja jest trudniejsza, co prowadzi do mieszania się frakcji. A to oznacza, że produkcja betonu może być problematyczna, co skutkuje gorszą jakością. Silosy są głównie do cementu, a nie do kruszyw, więc nie mają sensu w tej roli. Właściwe składowanie kruszyw w zasiekach to klucz do dobrej produkcji betonu i uniknięcia błędów.

Pytanie 10

Jaką ilość mieszanki betonowej trzeba zamówić do zabetonowania płyty fundamentowej o wymiarach 8,0×12,0×0,5 m w systemowym deskowaniu drobnowymiarowym, jeśli norma zużycia wynosi 1,02 m³/m³?

A. 96,00 m3

B. 48,00 m3

C. 97,92 m3

D. 48,96 m3

Aby obliczyć, ile mieszanki betonowej należy zamówić do zabetonowania płyty fundamentowej o wymiarach 8,0×12,0×0,5 m, najpierw obliczamy objętość płyty. Objętość V można obliczyć ze wzoru V = długość × szerokość × wysokość, co w tym przypadku daje: 8,0 m × 12,0 m × 0,5 m = 48,0 m³. Z uwagi na normę zużycia mieszanki, która wynosi 1,02 m³/m³, należy pomnożyć objętość płyty przez tę normę. Ostatecznie obliczenie wygląda następująco: 48,0 m³ × 1,02 = 48,96 m³. W praktyce, uwzględniając normy zużycia materiałów budowlanych, jest to kluczowe, ponieważ wszelkie niedobory mogą prowadzić do przestojów w budowie, a nadmiar może generować dodatkowe koszty. Dlatego istotne jest precyzyjne obliczenie i planowanie zamówień, co wpisuje się w dobre praktyki zarządzania projektami budowlanymi oraz normy branżowe dotyczące efektywności materiałowej.

Pytanie 11

Zgodnie z regulacjami prawa budowlanego, prowadzenie książki obiektu budowlanego należy do obowiązków

A. projektanta obiektu budowlanego

B. inspektora nadzoru inwestorskiego

C. właściciela obiektu budowlanego

D. wykonawcy obiektu budowlanego

Właściciel obiektu budowlanego jest osobą odpowiedzialną za prowadzenie książki obiektu budowlanego, co jest zgodne z przepisami ustawy Prawo budowlane. Książka ta pełni kluczową rolę w dokumentacji technicznej budynku, gromadząc istotne informacje o przebiegu budowy oraz późniejszym użytkowaniu obiektu. Na przykład, dokumentacja ta zawiera dane dotyczące wykonanych prac, inspekcji, konserwacji oraz wszelkich zmian w budynku. Prowadzenie tej książki jest nie tylko obowiązkiem prawnym, ale również najlepszą praktyką w zarządzaniu nieruchomościami, ponieważ ułatwia późniejsze przeglądy techniczne i ewentualne prace remontowe. Właściciel musi zatem dbać o aktualność i rzetelność prowadzonych zapisów, co przyczynia się do bezpieczeństwa użytkowania obiektu oraz zgodności z obowiązującymi normami budowlanymi. W kontekście zarządzania nieruchomościami, prowadzenie książki obiektu budowlanego stanowi istotny aspekt umożliwiający pełne monitorowanie stanu technicznego obiektu oraz planowanie przyszłych działań konserwacyjnych.

Pytanie 12

Różnicę pomiędzy wysokością terenu po usunięciu warstwy gleby urodzajnej a wysokością dna wykopu określa

A. nachylenie skarpy wykopu

B. grubość warstwy humusu

C. szerokość wykopu

D. głębokość wykopu

Poprawna odpowiedź to głębokość wykopu, ponieważ różnica między rzędną terenu po usunięciu warstwy urodzajnej a rzędną dna wykopu rzeczywiście odzwierciedla tę głębokość. W kontekście prac ziemnych, głębokość wykopu jest kluczowym parametrem, który wpływa na stabilność skarp oraz na dalsze procesy budowlane. W praktyce, znajomość tej głębokości jest niezbędna do właściwego zaplanowania fundamentów budowli, a także do określenia potrzebnych zabezpieczeń, takich jak wzmocnienia skarp czy odwodnienia. Uwzględnianie głębokości wykopu jest również ważne dla ochrony warstwy humusu, która może być kluczowa dla późniejszego zagospodarowania terenu, zwłaszcza w kontekście rolnictwa czy rekultywacji. Standardy budowlane wymagają precyzyjnego określenia głębokości wykopów, aby zapewnić bezpieczeństwo i zgodność z przepisami budowlanymi oraz środowiskowymi.

Pytanie 13

Kiedy teren, na którym są prowadzone prace budowlane z użyciem rusztowań, znajduje się obok szerokiej ulicy i zajmuje chodnik, co utrudnia przechodniom poruszanie się, to konieczne jest wykonanie ogrodzenia

A. z balustradami z żółtymi migającymi lampkami ostrzegawczymi

B. żurowego i umieścić tablicę ostrzegawczą dla przechodniów

C. pełne oraz daszek ochronny nad tymczasowo ułożonym chodnikiem

D. pełne i zamknąć ruch pieszy na czas wykonywania prac budowlanych

Twoja odpowiedź dotycząca ogrodzenia budowy i daszka nad chodnikiem jest na miejscu. To naprawdę ważne, bo takie rozwiązanie gwarantuje bezpieczeństwo zarówno ludzi na budowie, jak i przechodniów. Pełne ogrodzenie ogranicza dostęp do terenu budowy - a to klucz do ochrony życia i zdrowia. A ten daszek nad chodnikiem to już w ogóle super sprawa, bo chroni pieszych przed deszczem czy spadającymi rzeczami. Takie rozwiązania są zgodne z normami, które mówią, jak powinno się zabezpieczać place budowy. Wiem, że wiele firm budowlanych już tak robi, bo to nie tylko kwestia przepisów, ale i dbałości o bezpieczeństwo. Widać, że myślałeś o tym na serio!

Pytanie 14

W trakcie inwentaryzacji obiektu budowlanego, który ma być remontowany, nie tworzy się

A. opisu technicznego danego obiektu

B. zestawienia powierzchni użytkowej

C. harmonogramu robót remontowych

D. rzutów poszczególnych kondygnacji

Inwentaryzacja obiektu budowlanego jest kluczowym procesem, który ma na celu dokładne zbadanie aktualnego stanu technicznego obiektu. Sporządzanie opisu technicznego jest niezbędne, ponieważ dostarcza informacji o materiałach budowlanych, konstrukcji oraz stanie technicznym elementów budynku. Zestawienie powierzchni użytkowej również pełni ważną rolę, ponieważ pozwala na ocenę, jakie zmiany będą konieczne w kontekście planowanych prac remontowych. Rzuty poszczególnych kondygnacji są równie istotne, ponieważ umożliwiają wizualizację układu przestrzennego budynku oraz identyfikację potencjalnych problemów, które mogą wystąpić w trakcie remontu. Pojawiające się nieporozumienia dotyczące roli harmonogramu robót remontowych w kontekście inwentaryzacji wynikają z błędnego założenia, że wszystkie dokumenty projektowe powinny być przygotowywane w tym samym czasie. W rzeczywistości harmonogram jest narzędziem planistycznym, które powstaje na podstawie wyników inwentaryzacji i służy do zarządzania czasem i zasobami podczas realizacji remontu. Dlatego też nie jest elementem samej inwentaryzacji, lecz następuje po niej, jako efekt analizy i planowania w oparciu o zebrane dane. Zrozumienie tego procesu jest niezwykle istotne dla skutecznego zarządzania projektami budowlanymi i unikania pułapek związanych z chaotycznym wprowadzaniem danych i działań. Poprawne podejście do inwentaryzacji i planowania remontów nie tylko zwiększa efektywność prac, ale również wpływa na ich jakość i zgodność z wymaganiami normatywnymi.

Pytanie 15

Na podstawie instrukcji producenta oblicz, ile gotowej mieszanki należy zakupić do wykonania 30 m² posadzki cementowej w postaci warstwy wyrównawczej o grubości 3 cm.

Instrukcja producenta
Dane techniczne
Nazwa produktu:	Posadzka cementowa FLOOR 1000 WEBER
Opakowanie	25 kg
Średnie zużycie	20 kg / m2 / cm
Wytrzymałość	24 MPa
Właściwości	wysoka wytrzymałość na ściskanie, doskonałe właściwości robocze, obniżony skurcz, do stosowania jako podkład podłogowy lub posadzka, mrozoodporny, wodoodporny
Ogrzewanie podłogowe	tak
Miejsce przeznaczenia	pokój, korytarz, kuchnia, łazienka, schody, garaż, balkon, taras
Dalsze prace wykończeniowe	od 14 dni do 21 dni
Użytkowanie podkładu	24 h
Nadaje się pod	płytki, kamień naturalny, parkiet, panele, wykładziny PVC i dywanowe

A. 20 kg

B. 90 kg

C. 600 kg

D. 1800 kg

Kiedy chcesz obliczyć, ile mieszanki potrzebujesz do posadzki cementowej, ważne jest, żeby ogarnąć, jak się oblicza objętość. W tym przypadku mamy 30 m² i grubość 3 cm, więc liczymy: 30 m² x 0,03 m = 0,9 m³. Potem jeszcze do tego dodajemy standardowe zużycie materiału, które wynosi 20 kg na m² na cm, więc: 30 m² x 3 cm x 20 kg = 1800 kg. Wiesz, te obliczenia są naprawdę ważne. Dzięki nim unikniesz kupowania za dużo materiału, a to z kolei oszczędza kasę i czasu. A jak brakuje mieszanki, to jakość posadzki może być kiepska. No i fajnie jest znać lokalne normy budowlane, bo różnią się w zależności od miejsca.

Pytanie 16

Drutowe ławy wykonuje się w celu

A. określenia poziomu rzędnej dna wykopu

B. wyznaczenia konturów fundamentów oraz ścian fundamentowych

C. oznaczenia poziomu wody gruntowej w wykopie

D. wytyczenia skarp nasypów oraz wykopów

Ławy drutowe są kluczowym narzędziem w procesie budowlanym, które służą do precyzyjnego wyznaczania obrysów fundamentów oraz ścian fundamentowych. Dzięki nim, możliwe jest uzyskanie dokładnych wymiarów oraz lokalizacji poszczególnych elementów budowli, co jest niezbędne dla zapewnienia stabilności i trwałości całej konstrukcji. W praktyce, ławy drutowe są stosowane w połączeniu z innymi narzędziami pomiarowymi, takimi jak niwelatory czy teodolity, co pozwala na osiągnięcie wysokiej precyzji w wytyczaniu. W budownictwie, dobrą praktyką jest również przeprowadzanie pomiarów w różnych punktach, co pozwala na weryfikację poprawności wykonania oraz uniknięcie błędów, które mogłyby wpłynąć na późniejszy proces budowlany. Warto pamiętać, że standardy branżowe, takie jak Eurokod, zawierają wytyczne dotyczące metodyki wytyczania fundamentów, co podkreśla znaczenie precyzyjnych pomiarów w tym etapie budowy.

Pytanie 17

Remont modernizacyjny przeprowadza się w celu

A. przywrócenia pierwotnego stanu budowy

B. ochrony elementów budynku przed zniszczeniem

C. usunięcia drobnych uszkodzeń powstałych w trakcie użytkowania obiektu

D. podniesienia standardu obiektu budowlanego

Wybór odpowiedzi, że remont modernizacyjny ma na celu usunięcie niewielkich uszkodzeń, przywrócenie pierwotnego stanu obiektu budowlanego lub zabezpieczenie elementów obiektu przed niszczeniem, wskazuje na niepełne zrozumienie różnicy między różnymi typami prac budowlanych. Remont modernizacyjny nie jest tożsamy z konserwacją czy naprawą, które koncentrują się na utrzymaniu istniejącego stanu obiektu bądź przywróceniu go do stanu pierwotnego. Odpowiedzi te są związane bardziej z pracami remontowymi, które mają na celu jedynie naprawę uszkodzeń powstałych podczas eksploatacji, co nie wiąże się z wprowadzeniem nowoczesnych rozwiązań. Przywracanie pierwotnego stanu może być związane z konserwacją zabytków, gdzie kluczowe jest zachowanie autentyczności obiektu, a nie jego modernizacja. Ponadto, zabezpieczanie elementów budynku przed niszczeniem może być realizowane w ramach prac konserwacyjnych, które mają na celu przedłużenie życia obiektu, jednak nie wpisuje się w ideę modernizacji, która zakłada znaczące podniesienie standardów i funkcjonalności. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla prawidłowego klasyfikowania prac budowlanych i ich celów. Niezrozumienie tych koncepcji może prowadzić do błędnych decyzji w zakresie planowania i realizacji projektów budowlanych.

Pytanie 18

Kierunki aplikacji farby gruntującej oraz wykończeniowej na powierzchnię ściany powinny wyglądać następująco:

A. poziomo gruntująca i wykończeniowa

B. pionowo gruntująca i wykończeniowa

C. pionowo gruntująca, a poziomo wykończeniowa

D. poziomo gruntująca, a pionowo wykończeniowa

Wybór prawidłowego kierunku nanoszenia farby gruntującej i powierzchniowej ma kluczowe znaczenie dla uzyskania optymalnych efektów aplikacji. Prawidłowe nałożenie farby gruntującej poziomo ma na celu równomierne pokrycie powierzchni oraz lepsze wchłanianie przez materiał, co sprzyja tworzeniu solidnej bazy dla następnych warstw. Gruntowanie w tym kierunku umożliwia również minimalizację ryzyka powstawania smug i zacieków. Następnie, nałożenie farby powierzchniowej w kierunku pionowym pozwala na uzyskanie lepszej przyczepności oraz poprawienie estetyki finalnego wykończenia. Tego rodzaju technika jest zgodna z najlepszymi praktykami w branży malarskiej, gdzie dbałość o szczegóły ma ogromne znaczenie. Warto również pamiętać, że stosowanie odpowiednich narzędzi malarskich, takich jak wałki i pędzle, które są przeznaczone do konkretnego rodzaju aplikacji, może dodatkowo wpłynąć na jakość i trwałość wykonanej pracy.

Pytanie 19

Jakie materiały dźwiękochłonne powinny być używane pod panele podłogowe?

A. Folię silikonową

B. Piankę polietylenową

C. Watę szklaną

D. Płytę korkową

Jeśli wybierzesz złe materiały dźwiękochłonne pod panele podłogowe, to może to narobić niezłych kłopotów. Na przykład, płyta korkowa co prawda ma dobre właściwości izolacyjne, ale nie jest najlepszym wyborem na podłoże. Jej struktura przez naturalne cechy materiału może się deformować, gdy zmienia się wilgotność, co może wpłynąć na stabilność paneli i jakość dźwięku. Wata szklana też jest materiałem izolacyjnym, ale nie zaleca się jej używać pod podłogami, bo nie jest elastyczna i łatwo się sprasowuje, co wpływa na skuteczność izolacji akustycznej. A folia silikonowa, mimo że wodoodporna, nie jest dobrym podkładem, bo jej gładka powierzchnia nie wchłania dźwięków. W sumie, używanie niewłaściwych materiałów może podnieść hałas i pogorszyć komfort użytkowania pomieszczeń. Ważne jest, żeby znać właściwości materiałów i wiedzieć, jak je stosować w kontekście akustyki, żeby było zgodne z obowiązującymi normami i najlepszymi praktykami w budownictwie.

Pytanie 20

Najniższa temperatura w pomieszczeniu z tynkiem powinna wynosić

A. 15 °C

B. 5 °C

C. 10 °C

D. 0 °C

Minimalna temperatura w tynkowanym pomieszczeniu powinna wynosić 5 °C, aby zapewnić odpowiednie warunki do schnięcia tynków oraz ich właściwe utwardzenie. Tynki, w szczególności te na bazie gipsu, potrzebują określonej temperatury otoczenia, aby proces chemiczny, który zachodzi podczas wiązania, mógł przebiegać prawidłowo. W temperaturach poniżej 5 °C, tynki mogą nie tylko schnąć wolniej, co może prowadzić do problemów z ich wytrzymałością, ale także mogą nie utwardzać się właściwie, co z kolei może prowadzić do pęknięć oraz odspojenia się tynku od podłoża. W praktyce, w przypadku prac wykończeniowych w budownictwie, szczególnie istotne jest monitorowanie warunków otoczenia. Warto również stosować zabezpieczenia, takie jak nagrzewnice czy osłony, które pomogą utrzymać odpowiednią temperaturę, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie przygotowania powierzchni do tynkowania. Wymagania te są zgodne z normami budowlanymi, które podkreślają znaczenie odpowiednich warunków klimatycznych dla jakości prac budowlanych.

Pytanie 21

W skład zespołu oceniającego zakończenie prac remontowo-budowlanych wchodzą

A. reprezentanci wykonawcy, inspektor nadzoru i kierownik budowy

B. reprezentanci zamawiającego i wykonawcy oraz inspektor nadzoru

C. reprezentanci zamawiającego, inspektor nadzoru i kierownik budowy

D. reprezentanci zamawiającego i wykonawcy oraz kierownik budowy

Wybór błędnych odpowiedzi wskazuje na niepełne zrozumienie struktury komisji odbiorowej oraz jej funkcji. Na przykład, obecność kierownika budowy w komitecie, mimo że jest istotna w trakcie realizacji prac, w kontekście odbioru końcowego może prowadzić do konfliktu interesów. Kierownik budowy jest odpowiedzialny za nadzór nad procesem budowlanym, co może zniekształcać obiektywną ocenę jakości wykonanych robót. W sytuacji, gdy do komisji dołączy inspektor nadzoru, to jego rolą jest zapewnienie zgodności z normami, jednak jego obecność bez przedstawicieli zamawiającego i wykonawcy ogranicza możliwości pełnej weryfikacji wszystkich aspektów projektu. Ponadto, niektóre odpowiedzi sugerują, że inspektor nadzoru mógłby pełnić funkcję, która w rzeczywistości jest poza jego zakresem obowiązków. Inspektor ma oceniać i kontrolować, ale nie powinien być bezpośrednio zaangażowany w obronę interesów wykonawcy. Takie podejścia mogą prowadzić do nieporozumień i nieefektywności w procesie odbioru, co w praktyce skutkuje opóźnieniami i dodatkowymi kosztami. Przy odbiorze końcowym ważne jest zbudowanie zaufania i transparentności, co można osiągnąć tylko poprzez właściwe zdefiniowanie ról i obowiązków wszystkich uczestników procesu.

Pytanie 22

Czym jest naprawa interwencyjna?

A. polega na usunięciu nagłych uszkodzeń.

B. wiąże się z wymianą wszystkich wyeksploatowanych elementów budynku.

C. zakłada kompleksowe przywrócenie funkcji użytkowych obiektu.

D. obejmuje wykonanie przeglądu technicznego obiektu.

Naprawa interwencyjna to proces, który ma na celu szybkie usunięcie nagłych uszkodzeń, które mogą zagrażać bezpieczeństwu użytkowników obiektu lub powodować dalsze straty. Przykładem takiej interwencji może być usunięcie skutków powodzi, gdzie kluczowe jest natychmiastowe osuszenie i naprawa zniszczonych elementów budynku, aby zapobiec dalszym szkodom. W branży budowlanej zgodnie z normą PN-EN 13306 'Zarządzanie utrzymaniem ruchu – Terminologia' naprawy interwencyjne są klasyfikowane jako działania mające na celu eliminację ryzyka oraz przywrócenie funkcjonalności obiektów. W praktyce, kluczowym elementem jest szybka reakcja, co pozwala na ograniczenie kosztów oraz minimalizację przestojów w użytkowaniu obiektu. Właściwe przeprowadzanie takich napraw jest niezbędne dla zachowania wartości użytkowej budynku i zapewnienia bezpieczeństwa jego użytkowników.

Pytanie 23

Podczas układania pokrycia dachowego z dachówki ceramicznej każdą dachówkę należy przymocować do łat, na których jest zawieszona, w sytuacji

A. obecności kontrłat pod łatami

B. braku folii wiatroszczelnej na powierzchni dachu

C. dużego kąta nachylenia dachu

D. rozległej powierzchni dachu

Istnieje wiele nieporozumień dotyczących mocowania dachówek ceramicznych, które mogą prowadzić do błędnych wniosków. W przypadku braku folii wiatroszczelnej na połaci, wiele osób może sądzić, że dachówki nie wymagają takiego mocowania. Jest to jednak mylne, ponieważ folia wiatroszczelna ma na celu ochronę przed wilgocią, ale nie eliminuje potrzeby mocowania dachówek, szczególnie w przypadku dużych kątów nachylenia. Ponadto, w kontekście występowania kontrłat pod łatami, można założyć, że ich obecność zapewnia wystarczającą stabilność. Jednak kontrłaty mają na celu wspieranie wentylacji oraz odprowadzenia wody, a nie zastępują mocowania dachówek. Z kolei w przypadku dużej powierzchni połaci dachu, może pojawić się błędne przekonanie, że mocowanie dachówek nie jest konieczne, ponieważ szersza powierzchnia rozkłada ciężar. To również nieprawda, ponieważ niezależnie od powierzchni, dachówki mogą być narażone na różne czynniki zewnętrzne, a ich stabilność jest kluczowa dla zapewnienia długoterminowej trwałości dachu. Zrozumienie tych zasad jest niezbędne, aby uniknąć nieprawidłowości w konstrukcji dachu oraz zapewnić właściwe jego zabezpieczenie.

Pytanie 24

Wyniki przeglądu technicznego rusztowań muszą być za każdym razem

A. zapisywane w książce obmiarów

B. przekazywane inspektorowi nadzoru budowlanego

C. wpisywane do dziennika budowy

D. przekazywane pracownikom korzystającym z rusztowania

Wpisywanie wyników przeglądu technicznego rusztowań do dziennika budowy jest kluczowym elementem procesu zarządzania bezpieczeństwem na placu budowy. Dziennik budowy jest dokumentem, w którym rejestruje się wszystkie istotne zdarzenia oraz prace wykonywane na budowie, w tym kontrole techniczne. Wprowadzenie wyników przeglądu rusztowań do tego dokumentu pozwala na zachowanie transparentności oraz stałe monitorowanie stanu technicznego konstrukcji. Takie podejście jest zgodne z wymogami prawa budowlanego oraz normami bezpieczeństwa, które nakładają obowiązek dokumentowania wszystkich działań związanych z użytkowaniem i utrzymaniem rusztowań. Przykładem jest norma PN-EN 12811, która określa wymagania dotyczące projektowania i użytkowania rusztowań. Regularne wpisywanie wyników przeglądów do dziennika budowy nie tylko zwiększa bezpieczeństwo pracy, ale również ułatwia późniejsze audyty i inspekcje, co jest niezwykle istotne w kontekście zarządzania ryzykiem oraz odpowiedzialnością prawną.

Pytanie 25

Jakie metody należy zastosować w celu zabezpieczenia wykopów ziemnych na placu budowy?

A. Tablicą ostrzegawczą umieszczoną przy krawędzi wykopu

B. Nasypem usytuowanym wzdłuż krawędzi wykopu

C. Balustradą umiejscowioną w odległości 1 m od krawędzi wykopu

D. Ogrodzeniem z siatki postawionym na skraju wykopu

Balustrada ustawiona w odległości 1 m od krawędzi wykopu jest skutecznym środkiem zabezpieczającym, który minimalizuje ryzyko upadku osób oraz przedmiotów do wykopu. Takie podejście jest zgodne z normami BHP oraz przepisami prawa budowlanego, które wymagają odpowiednich środków zabezpieczających na placu budowy. Balustrady powinny być wykonane z wytrzymałych materiałów, takich jak stal lub aluminium, aby zapewnić nie tylko stabilność, ale i odporność na warunki atmosferyczne. W praktyce, odpowiednia wysokość balustrady oraz jej regularne sprawdzanie w kontekście ewentualnych uszkodzeń są kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa. Dodatkowo, balustrady mogą być wzbogacone o siatki zabezpieczające, co zwiększa ich efektywność. Zastosowanie balustrad jest częścią szeroko pojętych działań prewencyjnych, które mają na celu ochronę pracowników na różnych etapie realizacji robót budowlanych.

Pytanie 26

Przedstawiony fragment Specyfikacji Warunków Zamówienia opisuje

[...]

1. Przedmiot zamówienia w zakresie przebudowy i remontu parterowej przybudówki szkoły z przeznaczeniem na bibliotekę, bufet, pomieszczenia socjalne i administracyjne, toalety oraz pomieszczenia magazynowe obejmuje wykonanie robót budowlanych, sanitarnych, elektrycznych, teletechnicznych, w tym m.in.:
  1.1. rozbiórkę istniejących ścian i sufitów podwieszanych,
  1.2. rozbiórkę istniejących okładzin ściennych oraz posadzek, w tym części posadzki w pomieszczeniu siłowni w zakresie niezbędnym dla wykonania instalacji hydrantowej,
  1.3. rozbiórkę istniejących węzłów sanitarnych – demontaż elementów instalacyjnych i wykończeniowych,
  1.4. demontaż istniejących drzwi zewnętrznych do istniejącego garażu i magazynu,
[...]

A. trybu udzielenia zamówienia.

B. przedmiotu zamówienia.

C. warunków udziału w postępowaniu.

D. sposobu przygotowania oferty.

Poprawna odpowiedź to "przedmiot zamówienia", ponieważ fragment Specyfikacji Warunków Zamówienia szczegółowo opisuje zakres prac, które mają być wykonane. W dokumentach przetargowych, definiowanie przedmiotu zamówienia jest kluczowe, ponieważ określa on, co dokładnie ma być realizowane w ramach zamówienia publicznego. W praktyce, precyzyjne określenie przedmiotu zamówienia zapobiega nieporozumieniom między zamawiającym a wykonawcą, a także umożliwia skuteczną ocenę ofert. Dobrą praktyką w opracowywaniu specyfikacji jest zawarcie szczegółowych informacji o wymaganiach technicznych, standardach jakości oraz oczekiwaniach dotyczących wykonania prac. Przykładowo, w przypadku budowy może to obejmować wskazówki dotyczące używanych materiałów budowlanych, technologii oraz metod, co jest zgodne z normami PN-EN oraz innymi regulacjami prawnymi. Takie podejście nie tylko usprawnia proces przetargowy, ale również zapewnia, że realizacja zamówienia spełni oczekiwania wszystkich stron zaangażowanych w projekt.

Pytanie 27

Jakie zastosowanie mają zaprawy szamotowe?

A. do tynkowania ścian izolacyjnych

B. do łączenia ceramicznych elementów w paleniskach

C. do murowania ścian osłonowych

D. do spoinowania ceramicznych płytek wykończeniowych

Zaprawy szamotowe są specjalistycznymi materiałami budowlanymi, które służą przede wszystkim do łączenia ceramicznych elementów palenisk. Ich właściwości termiczne oraz odporność na wysoką temperaturę czynią je idealnym rozwiązaniem w zastosowaniach, gdzie występują skrajne warunki termiczne, jak w kominkach, piecach kaflowych czy piecach przemysłowych. Wykorzystanie zapraw szamotowych pozwala na trwałe połączenie elementów, które muszą wytrzymać intensywne cykle nagrzewania i chłodzenia, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa i efektywności działania tych instalacji. Przykładem może być budowa pieca ceramicznego, gdzie użycie zaprawy szamotowej zapewnia stabilność konstrukcji oraz minimalizuje ryzyko pęknięć materiału. Ponadto, zgodnie z normami budowlanymi, stosowanie odpowiednich zapraw jest niezbędne w celu zapewnienia zgodności z wymaganiami technicznymi oraz przepisami dotyczącymi bezpieczeństwa budowli. W praktyce, odpowiednio dobrana zaprawa szamotowa znacząco wpływa na żywotność i wydajność konstrukcji opalanych paliwem stałym.

Pytanie 28

Aby zabezpieczyć ściany wąskich wykopów w suchych gruntach niespoistych, powinno się zastosować

A. deskowanie pełne z dyli stalowych

B. deskowanie ażurowe z desek

C. prefabrykowane płyty żelbetowe

D. ścianki szczelne z profili stalowych

Wybór odpowiednich metod zabezpieczania wykopów wąskich w suchych gruntach niespoistych jest kluczowy dla zapewnienia bezpieczeństwa pracy. Deskowanie ażurowe z desek, mimo że może wydawać się praktycznym rozwiązaniem, nie zapewnia wystarczającej stabilności dla wąskich wykopów, gdzie ryzyko osunięcia się gruntów jest wyższe. Takie deskowanie nie ma odpowiedniej nośności i może prowadzić do poważnych zagrożeń, szczególnie w przypadku dynamicznych obciążeń. Prefabrykowane płyty żelbetowe, choć stosowane w wielu projektach, nie są idealnym rozwiązaniem w kontekście wąskich wykopów. Ich ciężar i sztywność mogą wprowadzać dodatkowe obciążenia, co w połączeniu z nieodpowiednim rozkładem sił może skutkować ich uszkodzeniem lub niestabilnością całej konstrukcji. Z kolei ścianki szczelne z profili stalowych, mimo że są wytrzymałe, są bardziej odpowiednie w gruntach spoistych, gdzie ich funkcją jest zapobieganie przeciekom. W suchych gruntach niespoistych ich zastosowanie może być nieefektywne, ponieważ nie rozwiązują problemu stabilności, a ich montaż i demontaż może być bardziej skomplikowany oraz czasochłonny. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że każde z tych podejść ma swoje ograniczenia i powinno być stosowane w kontekście specyficznych warunków gruntowych oraz wymagań projektu.

Pytanie 29

Ile betonu trzeba przygotować do budowy 20 stóp fundamentowych o wymiarach 900 × 900 × 1000 mm, jeśli norma zużycia betonu jest o 2% wyższa od objętości elementów konstrukcyjnych?

A. 18,32 m3

B. 16,52 m3

C. 16,20 m3

D. 18,00 m3

Aby obliczyć ilość mieszanki betonowej potrzebnej do wykonania 20 stóp fundamentowych o wymiarach 900 × 900 × 1000 mm, najpierw należy obliczyć objętość jednego fundamentu. Obliczamy ją jako: 0,9 m * 0,9 m * 1 m = 0,81 m3. Następnie, dla 20 takich fundamentów uzyskujemy objętość równą: 20 * 0,81 m3 = 16,2 m3. Jednak zgodnie z normami, powinno się uwzględnić dodatkowe 2% materiału na straty podczas realizacji, co oznacza, że potrzebujemy 1,02 * 16,2 m3 = 16,52 m3. W praktyce zastosowanie tej metody zapewnia, że wykonawcy mają wystarczającą ilość betonu, co minimalizuje ryzyko przestojów na placu budowy oraz oszczędza czas i zasoby. Dobre praktyki w branży budowlanej zalecają dodawanie od 5% do 10% zapasu, jednak w tym przypadku zastosowano dokładnie 2% jako standardową normę. Wiedza na temat obliczania zapasu materiałów budowlanych jest kluczowa w planowaniu i przygotowaniu projektów budowlanych.

Pytanie 30

Jakie osoby powinny być zaangażowane w prace związane z budową fundamentów żelbetowych w tradycyjnym deskowaniu?

A. Zbrojarz, betoniarz, cieśla

B. Betoniarz, montażysta

C. Zbrojarz, spawacz, cieśla

D. Zbrojarz, montażysta

Odpowiedź "Zbrojarz, betoniarz, cieśla" jest na miejscu, bo do robienia fundamentów żelbetowych w tradycyjnym deskowaniu potrzebujemy właśnie tych trzech osób. Zbrojarz to ten, który montuje zbrojenie, a to jest super ważne, żeby cała konstrukcja była mocna i trwała. Zbrojenie musi być zaplanowane i wykonane zgodnie z normami, żeby fundamenty mogły dobrze działać. Betoniarz z kolei odpowiada za układanie betonu, co też jest mega istotne, żeby wszystko miało odpowiednią wytrzymałość. Beton musi być dobrze dobrany i wylewany tak, żeby nie powstały żadne puste miejsca. A cieśla, to on robi deskowanie, czyli formę, w którą wlejemy beton. Deskowanie musi być solidne, bo musi wytrzymać ciężar świeżego betonu i dobrze uformować fundamenty. Jak te trzy role będą współpracować, to mamy pewność, że wszystko będzie zrobione zgodnie z zasadami i bezpiecznie. W końcu na tym się opiera jakość całej budowy.

Pytanie 31

Przy remoncie sufitu, przed zamontowaniem suchego jastrychu, niezbędne jest przygotowanie warstwy wyrównawczej z

A. keramzytu

B. siatki i trzciny

C. gliny

D. mieszanki betonowej

Wybór nieodpowiednich materiałów do wykonania warstwy wyrównawczej może prowadzić do poważnych problemów konstrukcyjnych. Mieszanka betonowa, choć często stosowana w budownictwie, jest zbyt ciężka do zastosowania jako warstwa wyrównawcza pod suche jastrychy, co może prowadzić do nadmiernego obciążenia stropu i w konsekwencji do jego uszkodzeń. Użycie gliny w tym kontekście jest również błędne; glina jest materiałem o dużej wilgotności, co może doprowadzić do deformacji oraz problemów z pleśnią w przyszłości. Oprócz tego, glina nie zapewnia wystarczających właściwości izolacyjnych ani akustycznych, które są kluczowe w kontekście komfortu użytkowania pomieszczeń. Siatka i trzcina, mimo że mogą być stosowane w niektórych typach konstrukcji, nie są odpowiednie dla warstwy wyrównawczej pod jastrychy. Tego rodzaju materiały mogą wprowadzać nierówności oraz nie zapewniają wymaganego poziomu stabilności. Zastosowanie materiałów niezgodnych z obowiązującymi standardami budowlanymi, takimi jak PN-EN 13055-1, może prowadzić do chaotycznych efektów w długoterminowym użytkowaniu, a także do zwiększenia ryzyka uszkodzeń strukturalnych. Z tego powodu kluczowe jest, aby przy wyborze materiałów do warstwy wyrównawczej kierować się zasadami dobrych praktyk budowlanych, które jasno określają, jakie materiały powinny być używane w konkretnych aplikacjach budowlanych.

Pytanie 32

W stropie Kleina elementami wspierającymi są

A. pustaki ceramiczne

B. belki żelbetowe prefabrykowane

C. belki drewniane

D. belki stalowe dwuteowe

Pustaki ceramiczne, belki żelbetowe prefabrykowane i belki drewniane mogą być używane w budownictwie, ale nie są głównymi elementami nośnymi w stropie Kleina. Pustaki ceramiczne są bardziej do budowy ścian, a nie do przenoszenia dużych obciążeń w stropach, ich rola to głównie izolacja termiczna i akustyczna. Belki żelbetowe prefabrykowane są stosowane w budownictwie, ale w systemach stropowych Kleina to stalowe belki dają większą elastyczność. Z kolei belki drewniane, chociaż mogą być używane w niektórych konstrukcjach, mają swoje ograniczenia, jeśli chodzi o rozpiętości i odporność na warunki atmosferyczne. Warto zrozumieć te różnice, bo dobór materiałów i technologii budowlanych ma ogromny wpływ na bezpieczeństwo i efektywność konstrukcji.

Pytanie 33

Aby jednocześnie rozpocząć i zakończyć prace na wszystkich działkach roboczych, należy zastosować metodę

A. równoległego wykonania robót

B. pracy potokowej

C. kolejnego wykonania robót

D. pracy równomiernej

Równoległe wykonanie robót to po prostu realizowanie kilku zadań jednocześnie na różnych działkach. Dzięki temu można lepiej wykorzystać dostępne zasoby i szybciej zakończyć projekt. Na przykład, podczas budowy osiedla, różne ekipy mogą pracować równocześnie przy różnych budynkach. Jak jedna ekipa kończy, to druga już zaczyna przy następnym, co przyspiesza cały proces. Warto pamiętać, żeby wszystko dobrze zaplanować i zorganizować, bo potrzebna jest dobra koordynacja między zespołami, żeby nie było chaosu. Takie podejście naprawdę wpisuje się w zasady efektywnego zarządzania projektami, zwłaszcza w kontekście metod PMI, które mówią, jak ważne jest, żeby zadania były realizowane równocześnie, by osiągnąć zamierzone cele.

Pytanie 34

Podczas sporządzania kosztorysu budowlanego, jaką metodę stosuje się do wyceny robót ziemnych?

A. Szacunkową

B. Obmiarową

C. Globalną

D. Procentową

Metoda procentowa, która czasem bywa stosowana w innych kontekstach, jest w przypadku robót ziemnych niewłaściwa, ponieważ nie uwzględnia rzeczywistej objętości wykonanej pracy. Bazuje ona na procentowym udziale w całkowitym budżecie projektu, co jest zbyt ogólnikowe i może prowadzić do znacznych różnic między planowanymi a rzeczywistymi kosztami. Szacunkowa metoda, choć może być użyteczna na bardzo wczesnym etapie planowania, nie zapewnia precyzji wymaganej przy faktycznej realizacji robót ziemnych. Opiera się na ogólnych przewidywaniach, które mogą być dalekie od rzeczywistości, zwłaszcza w przypadku skomplikowanych prac ziemnych. Metoda globalna, z kolei, jest jeszcze mniej precyzyjna, gdyż zakłada jednorodną wycenę dla całego projektu, nie uwzględniając specyfiki poszczególnych etapów czy rodzajów prac. W kontekście robót ziemnych, gdzie dokładność jest kluczowa, stosowanie takich metod może prowadzić do niedoszacowania kosztów i powstania nieprzewidzianych problemów finansowych. To właśnie podejście obmiarowe gwarantuje, że każda część pracy zostanie odpowiednio wyceniona, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży budowlanej.

Pytanie 35

Książka obiektu budowlanego powinna zawierać między innymi

A. rysunki detali konstrukcyjnych

B. wyliczenia planowanych robót remontowych

C. protokoły przeglądów okresowych

D. harmonogramy zrealizowanych robót

Książka obiektu budowlanego jest dokumentem, który służy do gromadzenia wszelkich istotnych informacji dotyczących obiektu budowlanego w trakcie jego cyklu życia. Protokóły przeglądów okresowych są kluczowym elementem tej książki, ponieważ dokumentują stan techniczny obiektu oraz pozwalają na systematyczną kontrolę nad jego bezpieczeństwem i zgodnością z obowiązującymi normami. Właściwie prowadzone protokoły przeglądów umożliwiają identyfikację potencjalnych problemów i podejmowanie działań zapobiegawczych, co może znacząco wpłynąć na trwałość budynku. Dodatkowo, zgodnie z polskimi przepisami prawa budowlanego, właściciele obiektów są zobowiązani do regularnych przeglądów, a ich wyniki powinny być dokumentowane. Przykładowo, po każdej kontroli instalacji elektrycznej lub wentylacyjnej powinny być sporządzane protokoły, które następnie są wpisywane do książki obiektu. To nie tylko zabezpiecza interesy właściciela, ale również jest niezbędne w przypadku kontroli przez organy nadzoru budowlanego.

Pytanie 36

W którym zbiorze norm kosztów znajdują się przepisy dotyczące szacowania kosztów prac ziemnych realizowanych za pomocą koparek z transportem urobku samochodami samowyładowczymi?

A. KNR 2-02

B. KNR 2-01

C. KNR 4-01

D. KNR 2-25

KNR 2-01 to katalog norm nakładów rzeczowych, który obejmuje koszty robót ziemnych wykonywanych przy użyciu koparek, a także transportu urobku samochodami samowyładowczymi. W ramach KNR 2-01 można znaleźć szczegółowe informacje dotyczące różnych typów robót ziemnych, takich jak wykopy, nasypy i inne operacje związane z manipulacją gruntami. Normy te są stworzone na podstawie analiz technicznych i doświadczeń z realizacji projektów budowlanych, co pozwala na precyzyjne oszacowanie kosztów. Przykładowo, jeśli planujesz budowę drogi, znajomość tych norm pozwala na dokładne zaplanowanie budżetu oraz harmonogramu prac, co jest kluczowe dla efektywności całego projektu. Dobrą praktyką w branży budowlanej jest regularne aktualizowanie wiedzy o obowiązujących normach oraz ich stosowanie w codziennej pracy, aby zapewnić precyzyjność i oszczędność w kosztach realizacji inwestycji.

Pytanie 37

Wydajność tynku maszynowego wapienno-cementowego cienkowarstwowego oscyluje wokół 1,3 kg/m2/mm, a sugerowana grubość nałożenia tynku wynosi od 3 do 8 mm. Jaką ilość kg tynku należy przygotować do pokrycia powierzchni 50 m2 warstwą o największej dopuszczalnej grubości?

A. 510 kg

B. 530 kg

C. 520 kg

D. 540 kg

Aby obliczyć ilość tynku potrzebną do otynkowania powierzchni 50 m2 warstwą o maksymalnej grubości 8 mm, należy zastosować wzór: ilość tynku = powierzchnia x zużycie na jednostkę grubości x grubość. Zużycie tynku maszynowego wapienno-cementowego cienkowarstwowego wynosi 1,3 kg/m2/mm. Zatem dla 50 m2 i grubości 8 mm, obliczenia wyglądają następująco: 50 m2 x 1,3 kg/m2/mm x 8 mm = 520 kg. Takie wartości są zgodne z praktykami budowlanymi, które zalecają dokładne obliczenia materiałów do otynkowania, aby uniknąć braków i nadmiaru tynku, co jest kluczowe dla efektywności kosztowej projektu. W praktyce, powinniśmy również uwzględniać straty materiałowe, jednak w tym przypadku przyjmujemy wartość optymalną. Warto również zaznaczyć, że odpowiednie przygotowanie podłoża oraz właściwe techniki aplikacji tynku są kluczowe dla osiągnięcia trwałego i estetycznego efektu.

Pytanie 38

Weryfikację poprawności zawieszenia prefabrykowanego elementu na urządzeniu montażowym przeprowadza się po jego

A. próbnym ustawieniu w miejscu zaplanowanym do wbudowania

B. próbnym uniesieniu na niewielką wysokość

C. ustawieniu nad miejscem zaplanowanym do wbudowania

D. uniesieniu na wysokość pierwszej kondygnacji

Próbnym podniesieniem na niewielką wysokość kontroluje się prawidłowość podwieszenia elementu prefabrykowanego, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa montażu. Taki proces pozwala na obserwację i ocenę stabilności oraz równowagi elementu, zanim zostanie on wbudowany na docelową wysokość. Przykładowo, w przypadku dużych prefabrykatów betonowych, ich niewielkie podniesienie umożliwia sprawdzenie, czy nie występują jakiekolwiek nieprawidłowości w ich konstrukcji lub w systemie podwieszenia, które mogłyby prowadzić do niebezpiecznych sytuacji podczas dalszych prac. Dobre praktyki branżowe, takie jak te opisane w normach dotyczących budownictwa, zalecają przeprowadzanie takich prób, aby zminimalizować ryzyko błędów montażowych. Ponadto, kontrola przed wbudowaniem jest zgodna z procedurami zapewnienia jakości, które są standardem w profesjonalnych projektach budowlanych.

Pytanie 39

Materiały używane do izolacji termicznej budynku powinny mieć

A. niski współczynnik przewodzenia ciepła oraz znaczną gęstość

B. niski współczynnik przewodzenia ciepła oraz niewielką gęstość

C. wysoki współczynnik przewodzenia ciepła oraz znaczną gęstość

D. wysoki współczynnik przewodzenia ciepła oraz niewielką gęstość

Izolacja termiczna budynku odgrywa kluczową rolę w zwiększaniu efektywności energetycznej obiektów. Materiały stosowane do izolacji powinny charakteryzować się niskim współczynnikiem przewodzenia ciepła, co oznacza, że są w stanie skutecznie ograniczać przepływ ciepła przez przegrodę budowlaną. Niska gęstość materiałów izolacyjnych przyczynia się do ich lepszych właściwości izolacyjnych, co również wpływa na łatwość w montażu i obniża ciężar konstrukcji. Przykładami materiałów spełniających te normy są wełna mineralna, styropian czy pianka poliuretanowa. Zastosowanie tych materiałów pozwala na znaczną redukcję strat ciepła, co w praktyce przekłada się na niższe koszty ogrzewania oraz poprawę komfortu mieszkańców. Zgodnie z normą PN-EN 13162, właściwości materiałów izolacyjnych powinny być odpowiednio certyfikowane, co zapewnia ich wydajność i trwałość w czasie. Dlatego wybór materiałów o niskim współczynniku przewodzenia ciepła i małej gęstości jest zgodny z aktualnymi standardami i dobrą praktyką budowlaną.

Pytanie 40

Korzystając z danych zawartych w tabeli wskaż stan techniczny elementów wykończeniowych obiektu, jeżeli w trakcie kontroli stwierdzono ich zużycie w 50%.

Stan techniczny elementu obiektu	Zużycie elementów obiektu
Stan techniczny elementu obiektu	Elementy konstrukcyjne	Elementy wykończeniowe	Instalacje sanitarne	Instalacje elektryczne i teletechniczne
A. zadowalający	0-25%	0-30%	0-10%	0-10%
B. średni	26-40%	31-45%	11-20%	11-15%
C. zły	41-50%	46-60%	21-30%	16-20%
D. awaryjny	>50%	>60%	>30%	>20%

A. B.

B. A.

C. D.

D. C.

Odpowiedź C jest prawidłowa, ponieważ zużycie elementów wykończeniowych na poziomie 50% klasyfikuje je w kategorii 'zły' stan techniczny. W kontekście zarządzania nieruchomościami, takie klasyfikowanie jest kluczowe dla oceny potrzeby przeprowadzenia prac konserwacyjnych lub wymiany elementów wykończeniowych. Przykładowo, w przypadku budynków użyteczności publicznej, istotne jest, aby regularnie monitorować stan techniczny takich elementów, jak okna, drzwi, czy pokrycia podłóg, aby zapewnić bezpieczeństwo i komfort użytkowników. W praktyce, standardy zarządzania majątkiem, takie jak ISO 55000, zalecają systematyczne oceny stanu technicznego, co pozwala na wczesne wykrycie problemów i ich skuteczne rozwiązanie. Warto również zwrócić uwagę, że w przypadku stanu technicznego uznawanego za 'zły', często konieczne jest podjęcie działań naprawczych w najbliższym czasie, aby uniknąć dalszych szkód i kosztów związanych z ewentualnymi remontami. Klasyfikacje stanu technicznego elementów wykończeniowych powinny być przeprowadzane przez wykwalifikowanych specjalistów, którzy są w stanie ocenić ich funkcjonalność oraz wpływ na całą konstrukcję budynku.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej