Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik weterynarii
Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
Data rozpoczęcia: 24 kwietnia 2025 09:29
Data zakończenia: 24 kwietnia 2025 09:42

Egzamin zdany!

Wynik: 23/40 punktów (57,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Zwierzęta wykorzystywane do rozrodu, dobrze odżywione, lecz niezbyt otyłe, o wyglądzie typowym dla zdrowych osobników, prezentują kondycję

A. wystawową

B. hodowlaną

C. rozrodczą

D. opasową

Wybór odpowiedzi wystawowej raczej sugeruje, że zwierzęta są gotowe do pokazów, co wiąże się z innymi wymaganiami, jeśli chodzi o ich wygląd i prezentację. Trochę nie ma to związku z ich kondycją w kontekście rozmnażania. Odpowiedź rozrodcza też nie jest trafna, bo odnosi się do zdrowia zwierząt, które są używane do reprodukcji, ale pomija ich odżywienie i kondycję. Właściwa kondycja rozrodcza może być mylnie interpretowana jako to, jak bardzo zwierzęta mogą się rozmnażać, ale nie uwzględnia zdrowia i odżywienia, co jest kluczowe. Wybór opasowej kondycji zwierząt też jest nie do końca w porządku, bo mówi o zwierzętach hodowanych dla masy ciała i późniejszego uboju, a nie do rozmnażania. Fajnie jest zrozumieć różnice między tymi terminami, bo to może być kluczowe dla sukcesu w hodowli. Hodowcy powinni uważać na te błędne interpretacje, bo to może prowadzić do złego zarządzania stadem, a to wpływa na produkcję i zdrowie zwierząt.

Pytanie 2

Rasa bydła klasyfikowana jako mała rasa mięsna, szybko dojrzewająca i charakteryzująca się szybkim przyrostem masy, bez rogów, o najczęściej czarnej i błyszczącej sierści. Doskonale radzi sobie w trudnych warunkach żywienia i klimatycznych. Jak nazywa się ta rasa?

A. aberdeen angus

B. salers

C. hereford

D. limousine

Wybór innych ras, takich jak Salers, Hereford czy Limousine, nie oddaje w pełni charakterystyki, jaką ma Aberdeen Angus. Salers, choć również uznawana za rasę mięsna, jest rasa o bardziej surowym temperamencie i wymaga lepszych warunków żywieniowych, co czyni ją mniej odporną na trudne warunki. Z kolei Hereford, mimo że jest rasą mięsna, jest znana z posiadania rogów, co jest sprzeczne z opisem bezrożności. Ponadto, Hereford ma tendencję do wolniejszego wzrostu i późniejszego dojrzewania w porównaniu do Aberdeen Angus, co jest istotnym czynnikiem dla hodowców poszukujących efektywności produkcji. Limousine, z drugiej strony, to rasa znana z wysokiej wydajności mięsnej, jednak wymaga ona bardziej wymagającego żywienia i lepszych warunków bytowych, co czyni ją mniej uniwersalną w niekorzystnych warunkach klimatycznych. Typowym błędem myślowym przy wyborze niewłaściwej rasy jest zbytnie skoncentrowanie się na wydajności produkcji bez uwzględnienia lokalnych warunków hodowlanych, co prowadzi do nietrafionych decyzji dotyczących wyboru rasy bydła. Zrozumienie różnic pomiędzy rasami oraz ich adaptacyjnych zdolności to klucz do sukcesu w hodowli bydła mięsnego.

Pytanie 3

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 4

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 5

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 6

Przed porodem krowy ograniczają kontakty społeczne i poszukują samotności. W jakim okresie przed wycieleniem krowy częściej ryczą, spoglądają za siebie oraz często kładą się i wstają?

A. 3–4 tygodnie

B. 7–8 tygodni

C. 5–6 tygodni

D. 1–2 tygodnie

Wybór odpowiedzi 1–2 tygodnie przed porodem jest poprawny, ponieważ w tym okresie krowy często wykazują intensywne zachowania związane z nadchodzącym wycieleniem. W tym czasie zwierzęta stają się bardziej niespokojne, co objawia się częstym ryczeniem, oglądaniem się za siebie oraz częstym kładzeniem się i wstawaniem. To zachowanie jest wynikiem hormonalnych zmian, które zachodzą w organizmie krowy, a także instynktownej potrzeby znalezienia bezpiecznego i odosobnionego miejsca do porodzenia. Praktyka zarządzania stadem powinna uwzględniać te zmiany w zachowaniu, co pozwala na lepsze przygotowanie się do porodu, zmniejszając stres zarówno dla krowy, jak i dla osób zajmujących się hodowlą. Warto również zauważyć, że odpowiednie monitorowanie zachowań zwierząt i ich zdrowia w tym czasie jest kluczowe dla zapewnienia sukcesu w wycieleniu oraz minimalizacji ryzyka powikłań. Dbanie o komfort krowy w tym okresie jest zgodne z najlepszymi praktykami w hodowli bydła, które zalecają tworzenie spokojnego i przystosowanego środowiska dla zwierząt w czasie porodu.

Pytanie 7

Czynnikiem, który nie stanowi wskazania do przeprowadzenia zabiegu sztucznego unasiennienia suki, jest

A. nieposiadanie pierwszego potomstwa

B. agresywne zachowanie zwierząt

C. nieproporcjonalność masy ciała zwierząt

D. odrzucenie suki w stosunku do psów

Awersja suki do psów, jej agresywność czy też różnice w masie ciała niekoniecznie powinny być traktowane jako powody do wykonania sztucznego unasiennienia. W rzeczywistości, mogą być to czynniki, które prowadzą do nieporozumień co do tego, kiedy taki zabieg jest naprawdę potrzebny. Jeśli suka nie chce mieć do czynienia z innymi psami, to częściej mamy do czynienia z problemami behawioralnymi lub zdrowotnymi a niekoniecznie z koniecznością sztucznego unoszenia. Agresja u psów zazwyczaj wskazuje na możliwe konflikty i wcale nie jest podstawą do sztucznego unoszenia, bo to może tylko zwiększyć stres u suki. A z tą dysproporcją masy ciała to w sumie też tak, może to sugerować problemy zdrowotne, ale to nie wystarczy, żeby od razu myśleć o sztucznym unasiennieniu. Ważne, by decyzje dotyczące rozmnażania zwierząt podejmować na podstawie solidnych podstaw medycznych i behawioralnych, a nie tylko na podstawie jednego aspektu, co może prowadzić do złych wniosków. Dobrze jest skonsultować się z weterynarzem, który może ustalić, co naprawdę jest problemem i podpowiedzieć, jak najlepiej podejść do reprodukcji, biorąc pod uwagę indywidualne potrzeby suki.

Pytanie 8

Witamina, która bierze udział w procesie tworzenia krwi i zapobiega anemii u zwierząt, to witamina

A. B12

B. D

C. H

D. E

Witamina B12, którą często nazywa się kobalaminą, jest super ważna w naszym organizmie. Odgrywa kluczową rolę w produkcji krwi, a jak jej brakuje, to może nas doprowadzić do anemii. Jest niezbędna do tworzenia DNA i produkcji czerwonych krwinek, więc naprawdę warto zwracać na nią uwagę. Zwykle dostajemy ją z jedzenia, szczególnie z mięs, ryb, jajek i nabiału. Dlatego wegetarianie mogą potrzebować dodatkowych suplementów, bo nie dostają jej na talerzu tak jak inni. Jeśli chodzi o zdrowie, to witamina B12 pomaga zapobiegać anemii megaloblastycznej, gdzie czerwone krwinki są za duże i nienormalne. No i jeśli masz zwierzęta, ważne jest, żeby monitorować ich dietę, żeby nie miały problemów ze zdrowiem z powodu niedoboru tej witaminy.

Pytanie 9

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 10

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 11

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 12

System karmienia krów mlecznych, który opiera się na jednoczesnym podawaniu zmieszanych wszystkich rodzajów pasz wchodzących w skład diety, to system

A. JPM

B. PMR

C. TMR

D. BTJ

TMR, czyli Total Mixed Ration, to system żywienia krów mlecznych, który polega na mieszaniu wszystkich składników paszy razem przed podaniem zwierzętom. W tym systemie wszystkie składniki, takie jak siano, pasze treściwe, objętościowe oraz dodatki mineralno-witaminowe, są dokładnie wymieszane, co zapewnia równomierne dostarczanie składników odżywczych. Dzięki temu krowy mają stały dostęp do zbilansowanego pokarmu, co sprzyja ich zdrowiu i wydajności mlecznej. Praktyczne zastosowanie TMR można zauważyć w nowoczesnych fermach, gdzie precyzyjne zarządzanie paszami przekłada się na lepsze wyniki produkcyjne. W przypadku systemu TMR szczególnie istotne jest monitorowanie składu paszy oraz jej wartości odżywczej, co powinno być zgodne z zaleceniami specjalistów z zakresu zootechniki. TMR pozwala na zminimalizowanie strat paszy, a także na optymalizację kosztów produkcji, co jest kluczowe w kontekście zwiększającej się konkurencji na rynku mleczarskim.

Pytanie 13

Wskaż rodzaj paszy, która ma najniższą zawartość białka w 1 kg.

A. Ziemniaki

B. Otręby

C. Siano

D. Zielonka

Otręby, siano i zielonka to pasze, które mają więcej białka niż ziemniaki, co czasami wprowadza w błąd odnośnie ich wartości odżywczej. Otręby, jako odpad z przemysłu zbożowego, mają białka 12-15%. To dobre źródło błonnika i minerałów, ale ważne, żeby patrzeć na całą dietę. Siano, czyli suszona trawa, ma białko w granicach 8-12%, więc też jest opcją dla zwierząt, zwłaszcza przeżuwaczy. Zielonka, jako świeża pasza, potrafi mieć nawet 15% białka, w zależności od rośliny i etapu wzrostu. Ludzie często mylą te pasze z ziemniakami, bo mają różne zastosowanie w żywieniu zwierząt. Kluczowe jest, żeby nie zakładać, że wszystkie pasze są równe pod względem jakości białka. Dlatego warto robić analizy składników odżywczych, by dostosować diety zwierząt do ich potrzeb. Niezrozumienie różnic w białku może prowadzić do problemów ze zdrowiem zwierząt.

Pytanie 14

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 15

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 16

Najlepszym czasem na unasiennianie krów jest druga część fazy rujowej oraz początek fazy porujowej, to znaczy w okresie od 12 do 24 godziny od początku rui. W jakim przedziale czasowym powinien być przeprowadzony zabieg unasienniania, jeżeli rui właściwa rozpoczęła się około 5 rano?

A. W godzinach od 17 do 5

B. W godzinach od 12 do 24

C. W godzinach od 8 do 20

D. W godzinach od 15 do 3

Odpowiedź między 17 a 5 jest prawidłowa, ponieważ wskazuje na okres unoszenia, który jest kluczowy dla skutecznego unasienniania krów. Proces rui u krów trwa zazwyczaj około 18-24 godzin, a optymalnym czasem na przeprowadzenie inseminacji jest okres od 12 do 24 godzin po rozpoczęciu rui. W przypadku, gdy początek rui miał miejsce o 5 rano, zabieg unoszenia powinien być przeprowadzony między 17 a 5, co obejmuje kluczowy czas dla inseminacji. Realizacja zabiegu w tym czasie zwiększa prawdopodobieństwo zapłodnienia, co zostało potwierdzone przez badania w dziedzinie zootechniki. W praktyce, aby maksymalizować szanse na sukces, hodowcy często dokumentują cykle rujowe swoich krów, co pozwala na precyzyjne planowanie zabiegów. Warto również pamiętać, że temperatura, stres oraz zdrowie bydła mają wpływ na efektywność tego procesu, dlatego tak ważne jest obserwowanie i odpowiednie reagowanie na sygnały wskazujące na ruję.

Pytanie 17

Niedobór witaminy A w diecie zwierząt może prowadzić do

A. osłabienia kości i stawów, określanego krzywicą

B. krwawych wybroczyn pod skórą

C. obrzmienia oraz krwawienia dziąseł

D. osłabienia wzroku znanego jako "kurza ślepota"

Witamina A odgrywa kluczową rolę w prawidłowym funkcjonowaniu wzroku. Jej niedobór prowadzi do zaburzeń w produkcji rodopsyny, pigmentu niezbędnego do percepcji światła w siatkówce oka, co skutkuje osłabieniem wzroku, znanym jako 'kurza ślepota'. To schorzenie charakteryzuje się trudnościami w widzeniu w słabym oświetleniu. W praktyce, aby zapobiec niedoborom witaminy A w diecie zwierząt, należy stosować odpowiednie suplementy oraz wprowadzać do ich żywienia źródła tej witaminy, takie jak marchew, wątroba czy produkty mleczne. Zgodnie z wytycznymi dotyczących żywienia zwierząt, witamina A powinna być dostarczana w odpowiednich dawkach, aby zapewnić optymalne zdrowie i wydajność, co jest szczególnie istotne w hodowli zwierząt gospodarskich i domowych, gdzie maksymalizacja zdrowia zwierząt przekłada się na ich wydajność produkcyjną i dobrostan.

Pytanie 18

Jaja pochodzące z hodowli na wolnym wybiegu powinny być oznaczone kodem odpowiadającym systemowi chowu

A. 0

B. 1

C. 2

D. 3

Jaja pochodzące z chowu z wolnego wybiegu oznaczone są kodem '1' zgodnie z regulacjami Unii Europejskiej dotyczącymi oznakowania jaj. W tym systemie oznaczenie '1' wskazuje, że kury miały dostęp do wolnego wybiegu, co oznacza, że spędzają czas na świeżym powietrzu oraz mają dostęp do naturalnych warunków. Praktyka ta jest zgodna z rosnącymi oczekiwaniami konsumentów dotyczącymi dobrostanu zwierząt. Zwiększenie przestrzeni życiowej kur oraz możliwość poruszania się na zewnątrz przyczynia się do ich lepszego samopoczucia oraz zdrowia, co w rezultacie wpływa na jakość jaj. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest oznakowanie produktów w sklepach, co pozwala konsumentom dokonywać świadomych wyborów. Kluczowe jest również przestrzeganie zasad dobrostanu zwierząt, co jest udokumentowane w standardach takich jak European Union Animal Welfare Regulations.

Pytanie 19

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 20

Niedobór beta karotenu, który jest prowitaminą witaminy A w diecie, ogranicza

A. krzepliwość krwi

B. syntezę białek

C. łamliwość kości

D. widzenie o zmierzchu

Beta karoten, będący prowitaminą witaminy A, odgrywa kluczową rolę w procesach wzrokowych, szczególnie w widzeniu o zmierzchu. Witamina A jest niezbędna do produkcji rodopsyny, barwnika wzrokowego znajdującego się w pręcikach siatkówki oka, który umożliwia percepcję światła w warunkach słabego oświetlenia. Niedobór beta karotenu prowadzi do obniżonej produkcji rodopsyny, co skutkuje pogorszeniem zdolności widzenia w nocy lub w półmroku. To zjawisko jest dobrze udokumentowane w literaturze medycznej i weterynaryjnej, gdzie wskazuje się na istotność odpowiedniej diety dla zdrowia oczu. W praktyce, zapewnienie odpowiedniej ilości beta karotenu w diecie, poprzez stosowanie paszy bogatej w warzywa i owoce, może zapobiegać problemom ze wzrokiem, co jest kluczowe dla zachowania dobrej kondycji zdrowotnej zwierząt hodowlanych oraz wspiera ich wydajność w produkcji. Przykładowymi źródłami beta karotenu są marchew, słodkie ziemniaki oraz zielone warzywa liściaste. Zgodnie z zaleceniami dietetycznymi, odpowiednia suplementacja może przyczyniać się do poprawy zdrowia wzrokowego.

Pytanie 21

W ekologicznej hodowli zwierząt minimalny czas karencji na lek, dla którego nie obowiązuje okres karencji w hodowli konwencjonalnej, wynosi

A. 48 godzin

B. 24 godziny

C. 5 dni

D. 10 dni

Odpowiedź 48 godzin jest prawidłowa, ponieważ w ekologicznym chowie zwierząt występują szczególne normy dotyczące stosowania leków. W porównaniu do chowu konwencjonalnego, gdzie niektóre leki mogą być podawane bez długich okresów karencji, w ekologicznym chowie zachowanie 48-godzinnego okresu karencji po podaniu leku jest wymogiem, który ma na celu zapewnienie, że wytwarzane produkty mięsne lub mleczne będą wolne od pozostałości substancji czynnych. Przykładem może być sytuacja, w której stosuje się antybiotyki w celu leczenia chorób u zwierząt. W przypadku chowu ekologicznego, po ich zastosowaniu należy odczekać co najmniej 48 godzin przed wprowadzeniem zwierząt z powrotem do produkcji, aby zagwarantować bezpieczeństwo żywności. Dobra praktyka obejmuje również regularne monitorowanie zdrowia zwierząt oraz stosowanie środków prewencyjnych, co może zredukować potrzebę stosowania leków i tym samym skrócić okres karencji. Warto pamiętać, że przestrzeganie tych zasad nie tylko chroni konsumentów, ale także wspiera zrównoważony rozwój produkcji rolniczej.

Pytanie 22

Jakie rasy bydła należą do typu mlecznego?

A. holsztyńsko-fryzyjska i hereford

B. jersey i ayrshire

C. polska czerwona oraz limousine

D. charolaise oraz angler

Wybór ras bydła w typie użytkowym mlecznym wymaga znajomości specyfiki poszczególnych ras oraz ich zastosowania w produkcji mlecznej. W przypadku odpowiedzi, które wskazują na charolaise i angler, należy zauważyć, że są to rasy mięsną. Charolaise to rasa znana z wydajności w produkcji mięsa, a nie mleka. Z kolei angler, choć czasami wykorzystywana w systemach mieszanych, nie jest typowym przedstawicielem mlecznego typu bydła. Wybory takie często wynikają z nieporozumienia dotyczącego klasyfikacji ras. Podobnie wybór polskiej czerwonej i limousine nie jest uzasadniony. Polska czerwona to rasa mleczna, ale limousine to rasa mięsna, co podkreśla błędne rozumienie selekcji ras do produkcji mleka. Finally, holsztyńsko-fryzyjska i hereford również nie są poprawnym połączeniem, ponieważ holsztyńsko-fryzyjska jest znana z wysokiej wydajności mlecznej, natomiast hereford to rasa mięsna, co wskazuje na nieprawidłowe zrozumienie różnic między rasami. Prawidłowe podejście do wyboru ras bydła w typie mlecznym powinno bazować na ich właściwościach produkcyjnych i adaptacyjnych, co jest kluczowe dla efektywności hodowli oraz zysków producenta.

Pytanie 23

Który sposób hodowli kur umożliwia osiągnięcie najwyższego standardu dobrostanu ptaków?

A. Hodowla intensywna

B. Hodowla bateriowa

C. Hodowla ekstensywna

D. Hodowla w klatkach

Wybór klatkowego, intensywnego czy bateriowego chowu kur prowadzi do wielu negatywnych konsekwencji dla dobrostanu ptaków. Klatkowy chów, polegający na trzymaniu ptaków w ciasnych klatkach, ogranicza ich ruch i naturalne zachowania. Kury nie mają możliwości wykonywania podstawowych czynności, takich jak rozkładanie skrzydeł czy korzystanie z naturalnych źródeł pokarmu, co prowadzi do stresu i problemów zdrowotnych. Podobnie, intensywny chów wiąże się z dużą gęstością zaludnienia, co zwiększa ryzyko agresji i rozwoju chorób. W takich warunkach, kury są często poddawane stresom, co negatywnie wpływa na ich zdrowie psychiczne i fizyczne. Bateriowy chów, będący formą chowu klatkowego, również charakteryzuje się ograniczeniem przestrzeni, co uniemożliwia ptakom wyrażanie naturalnych instynktów. Wprowadzenie do hodowli standardów dobrostanu, takich jak minimum przestrzeni życiowej i dostęp do wybiegów, jest kluczowe, aby uniknąć tych negatywnych skutków. Warto dążyć do systemów, które zapewniają lepsze warunki życia dla ptaków, zamiast decydować się na metody, które ignorują ich potrzeby biologiczne.

Pytanie 24

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 25

Przygotowanie bilansu pasz wiąże się z

A. obliczaniem zapotrzebowania na pasze dla wszystkich zwierząt w gospodarstwie

B. porównaniem produkcji pasz objętościowych z zapotrzebowaniem na nie dla bydła

C. ustaleniem ilości pasz objętościowych wytworzonych w gospodarstwie

D. porównaniem produkcji pasz z potrzebami na pasze dla zwierząt

Wybór odpowiedzi, która ogranicza się do określenia ilości pasz objętościowych lub porównania tylko ich produkcji z zapotrzebowaniem na bydło, pomija kluczowe aspekty procesu bilansowania pasz. Bilans pasz to złożony mechanizm, który powinien obejmować różnorodne rodzaje pasz i różne kategorie zwierząt w gospodarstwie. Odpowiedzi sugerujące jedynie produkcję pasz objętościowych lub ograniczenie porównania do jednego gatunku zwierząt, jak bydło, prowadzą do uproszczeń, które mogą być mylące. W rzeczywistości, każde gospodarstwo rolne ma swoją specyfikę, dlatego konieczne jest uwzględnienie wszystkich rodzajów pasz oraz ich potrzeb w całym cyklu produkcyjnym. Koncentracja na jednym aspekcie, takim jak ilość pasz objętościowych, nie uwzględnia innych kluczowych elementów, takich jak pasze treściwe, które również mają istotny wpływ na bilans. Ponadto, obliczenie zapotrzebowania na pasze dla wszystkich zwierząt wymaga analizy ich indywidualnych potrzeb żywieniowych, a nie tylko szacunków opartych na dostępnych danych. W konsekwencji, uproszczone podejście do bilansowania może prowadzić do niewłaściwych decyzji, które wpływają na zdrowie zwierząt, efektywność produkcji oraz rentowność gospodarstwa. Dlatego ważne jest, aby przy sporządzaniu bilansu pasz stosować holistyczne podejście, które uwzględnia różnorodność gatunków, ich potrzeby oraz zmieniające się warunki rynkowe.

Pytanie 26

Numer lokalizacji stada, w którym zwierzę przyszło na świat lub gdzie po raz pierwszy zostało zarejestrowane w systemie zwierząt gospodarskich oznakowanych, stanowi jego numer identyfikacyjny?

A. świń

B. kóz

C. owiec

D. bydła

Wybór innych gatunków zwierząt, takich jak kozy, owce czy bydło, wskazuje na niepełne zrozumienie systemu identyfikacji zwierząt. Każda z tych grup zwierząt ma swoje unikalne wymagania dotyczące identyfikacji, ale w kontekście tego pytania, odpowiedzi te bazują na mylnym założeniu, że identyfikatory stada są stosowane w podobny sposób dla wszystkich gatunków. Na przykład w przypadku kóz, numer identyfikacyjny jest przypisywany, ale nie w odniesieniu do wczesnego zgłoszenia do rejestru, jak to ma miejsce w przypadku świń. To prowadzi do błędnych wniosków, że identyfikacja jest jednolita dla wszystkich gatunków, co nie jest prawdą. Ponadto, nieprawidłowe odpowiedzi mogą sugerować nieznajomość przepisów dotyczących oznakowania zwierząt. W rzeczywistości, identyfikacja zwierząt jest regulowana przez konkretne przepisy prawne oraz standardy branżowe, które różnią się w zależności od gatunku. W przypadku bydła, na przykład, numer identyfikacyjny odnosi się do innego rodzaju rejestracji i protokołów niż w przypadku świń. W związku z tym, niepełne zrozumienie tych regulacji oraz różnic międzygatunkowych prowadzi do błędnych odpowiedzi i może zagrażać efektywności systemu identyfikacji, co jest kluczowe dla kontroli zdrowia zwierząt oraz bezpieczeństwa żywności.

Pytanie 27

Do grupy zwierząt mięsnych zalicza się świnie, które

A. dojrzewają wcześnie i rosną wolno

B. dojrzewają późno i rosną szybko

C. dojrzewają późno i rosną wolno

D. dojrzewają wcześnie i rosną szybko

Wszystkie pozostałe odpowiedzi zawierają błędne koncepcje dotyczące cech użytkowych świń w kontekście ich przeznaczenia na mięso. Odpowiedzi wskazujące na wczesne dojrzewanie i szybki wzrost są mylące, ponieważ szybki wzrost powinien iść w parze z późnym dojrzewaniem w przypadku produkcji mięsnej. Wczesne dojrzewanie może skutkować wcześniejszym ubojem, co obniża całkowitą wydajność gospodarstwa, a także wpływa na jakość mięsa, które może nie osiągnąć optymalnych walorów smakowych i teksturalnych. Odpowiedzi sugerujące wolny wzrost są również niepoprawne, ponieważ wolno rosnące świnie nie są ekonomicznie opłacalne w intensywnej produkcji mięsnej, gdzie czas oraz zasoby mają kluczowe znaczenie. Użytkownicy często popełniają błąd w rozumieniu, jak różne czynniki wpływają na efektywność hodowli, co prowadzi do mylnych wniosków o pożądanych cechach. Właściwe podejście do hodowli świń mięsnych powinno zawsze uwzględniać synergistyczne połączenie późnego dojrzewania i szybkiego wzrostu, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży, mając na celu osiągnięcie optymalnych wyników zarówno ekonomicznych, jak i jakościowych.

Pytanie 28

Jakie ma znaczenie skrót BTJN w kontekście normowania dawek pokarmowych według systemu INRA?

A. Całkowita ilość białka z pasz roślinnych i zwierzęcych w diecie.

B. Białko trawione w jelicie, wynikające z procesów energetycznych.

C. Białko trawione w jelicie, pochodzące z procesów azotowych

D. Białko, które jest trawione w jelicie.

Skrót BTJN odnosi się do białka trawionego w jelicie, które pochodzi z przemian azotowych. W kontekście normowania dawki pokarmowej w systemie INRA, zrozumienie tego terminu jest kluczowe dla optymalizacji żywienia zwierząt. Białko azotowe, które jest dostępne w paszy, jest metabolizowane przez mikroflorę jelitową, co prowadzi do jego przekształcenia w różne formy, które mogą być wykorzystane przez organizm zwierzęcia. W praktyce oznacza to, że zarządzanie dawką pokarmową w oparciu o BTJN pozwala na efektywne wykorzystanie białka, co jest nie tylko korzystne dla zdrowia zwierząt, ale również dla ekonomiki produkcji rolnej. Dzięki odpowiedniemu zrozumieniu i zastosowaniu BTJN, hodowcy mogą poprawić wydajność produkcji, minimalizując jednocześnie straty związane z nieefektywnym wykorzystaniem białka w paszy, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zrównoważonego rozwoju w hodowli zwierząt.

Pytanie 29

W intensywnym chowie stosuje się przycinanie dziobów.

A. perliczek.

B. gęsi.

C. kur.

D. kaczek.

Gęsi, perliczki i kaczki, pomimo że mogą być hodowane w różnych systemach chowu, nie są przedmiotem praktyki przycinania dziobów w takim samym zakresie jak kury. Gęsi w naturalnym środowisku mają silnie rozwinięte umiejętności żerowania, a ich dzioby są przystosowane do skutecznego zbierania pokarmu. Przycinanie dziobów gęsi mogłoby znacznie ograniczyć ich zdolność do prawidłowego odżywiania się, co w dłuższej perspektywie mogłoby prowadzić do problemów zdrowotnych oraz obniżenia dobrostanu zwierząt. Z kolei perliczki, które również są nieco mniej agresywne w porównaniu do kur, zwykle nie wymagają przycinania dziobów, ponieważ ich zachowania społeczne są mniej skomplikowane, co ogranicza ryzyko kanibalizmu. Kaczki, będące ptakami wodnymi, z reguły mają inne struktury ułatwiające żerowanie w wodzie, a ich dzioby są bardziej przystosowane do zbierania pokarmu z wody. Praktyka przycinania dziobów tych gatunków jest rzadkością i nie jest zalecana, ponieważ może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych i zaszkodzić naturalnym instynktom zwierząt. Z tego względu, stosowanie zabiegu przycinania dziobów powinno być zawsze starannie przemyślane i oparte na rzetelnych podstawach teoretycznych oraz praktycznych, z uwzględnieniem specyfiki danego gatunku.

Pytanie 30

W hodowli zwierząt w duchu ekologicznym nie wykorzystuje się

A. preparatów pochodzenia roślinnego.

B. leków opartych na homeopatii.

C. probiotyków.

D. szczepionek, które nie są wymagane przez przepisy.

W ekologicznym chowie zwierząt kluczowe jest przestrzeganie zasad zrównoważonego rozwoju oraz minimalizacja negatywnego wpływu na środowisko. Dlatego też, w tym systemie produkcji, nie stosuje się szczepionek, które nie są wymagane urzędowo. Oznacza to, że wszelkie działania związane z profilaktyką zdrowotną muszą być zgodne z obowiązującymi przepisami prawnymi oraz zasadami ochrony środowiska. Przykładem może być rezygnacja z podawania szczepionek, które nie są niezbędne dla zdrowia zwierząt, co pozwala na utrzymanie naturalnych procesów odpornościowych. W ekologicznych gospodarstwach preferuje się leczenie zwierząt przy użyciu naturalnych metod oraz preparatów, co jest zgodne z ideą minimalizacji interwencji medycznych. To podejście nie tylko wspiera zdrowie zwierząt, ale także przyczynia się do produkcji lepszej jakości produktów, które są bardziej przyjazne dla środowiska oraz konsumentów.

Pytanie 31

Jaja konsumpcyjne oznaczone 3-PL-12245678 pochodzą z hodowli

A. ekologicznej

B. ściółkowej

C. klatkowej

D. wolnowybiegowej

Oznaczenie 3-PL-12245678 wskazuje, że jaja te pochodzą z chowu klatkowego, co jest zgodne z regulacjami unijnymi dotyczącymi identyfikacji i certyfikacji produktów spożywczych. W systemie oznaczeń używa się cyfr i liter, gdzie pierwsza cyfra oznacza sposób chowu: 0 dla ekologicznego, 1 dla wolnowybiegowego, 2 dla ściółkowego i 3 dla klatkowego. W przypadku chowu klatkowego, kury są trzymane w klatkach, gdzie mają ograniczoną przestrzeń. Praktyki związane z chów klatkowym są często krytykowane ze względu na dobrostan zwierząt, jednak wciąż stanowią dominującą metodę produkcji jaj w wielu krajach. Zrozumienie tych oznaczeń jest niezbędne dla świadomego wyboru produktów oraz dla kierowania się zasadami etyki w zakupach. Na przykład, osoby dbające o dobrostan zwierząt mogą preferować jaja z chowu wolnowybiegowego lub ekologicznego, co podkreśla znaczenie świadomego podejścia do konsumpcji.

Pytanie 32

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 33

Chwyt Heimlicha to metoda udzielania pierwszej pomocy w przypadku

A. krwawienia

B. zadławienia

C. zwichnięcia

D. złamania

Chwyt Heimlicha to technika pierwszej pomocy stosowana w przypadku zadławienia, która polega na wywołaniu ciśnienia w jamie brzusznej w celu usunięcia przeszkody blokującej drogi oddechowe. Praktyka ta jest powszechnie uznawana za skuteczną metodę ratunkową w sytuacjach, gdy osoba nie jest w stanie oddychać z powodu zablokowania dróg oddechowych, na przykład przez kawałek jedzenia. Wykonanie chwytu polega na umieszczeniu dłoni w okolicy nadbrzusza osoby poszkodowanej i wykonaniu serii szybkich, skierowanych ku górze ucisków, co ma na celu wytworzenie ciśnienia, które wypchnie obiekt z dróg oddechowych. Tę metodę należy stosować z ostrożnością, unikając nadmiernego ucisku, ponieważ może to prowadzić do obrażeń wewnętrznych. Zgodnie z wytycznymi American Heart Association oraz innych instytucji zajmujących się ochroną zdrowia, chwyt Heimlicha może być stosowany zarówno u dorosłych, jak i dzieci, z pewnymi modyfikacjami. Kluczowe jest, aby osoby udzielające pomocy były odpowiednio przeszkolone, aby skutecznie reagować w nagłych przypadkach.

Pytanie 34

Jak nazywa się dziedzina medycyny, która bada budowę, funkcje fizjologiczne, diagnostykę oraz leczenie żeńskiego układu płciowego?

A. andrologia

B. położnictwo

C. ginekologia

D. inseminacja

Ginekologia jest dziedziną medycyny, która koncentruje się na strukturze, funkcji oraz zdrowiu żeńskiego układu płciowego. Obejmuje szereg praktycznych działań, jak diagnostyka, leczenie schorzeń i przeprowadzanie zabiegów. Na przykład, ginekolog może diagnozować i leczyć choroby takie jak endometrioza, zespół policystycznych jajników czy nowotwory układu rozrodczego. Ginekologia ma również kluczowe znaczenie w opiece nad kobietami w różnych etapach życia, od młodzieńczej fazy menstruacyjnej, przez ciążę, aż po menopauzę. W ramach tej specjalizacji ginekologowie stosują nowoczesne techniki diagnostyczne, takie jak ultrasonografia, badania cytologiczne oraz testy laboratoryjne, co pozwala na wczesne wykrywanie i skuteczne leczenie schorzeń. Ponadto, ginekologia współpracuje z innymi dziedzinami medycyny, co sprawia, że jest niezbędna w zintegrowanym podejściu do zdrowia kobiet. Standardy dobrych praktyk w ginekologii opierają się na rekomendacjach towarzystw medycznych, promujących regularne badania kontrolne oraz edukację pacjentek w zakresie profilaktyki i zdrowego stylu życia.

Pytanie 35

Schemat genetycznego ulepszania populacji zwierząt to

A. program hodowlany

B. selekcja

C. ulepszanie genetyczne

D. postęp w hodowli

Zrozumienie podstaw genetyki w kontekście hodowli zwierząt jest kluczowe dla skutecznego doskonalenia populacji. Wybór opcji takich jak postęp hodowlany, doskonalenie genetyczne czy selekcja może prowadzić do mylnych wniosków. Postęp hodowlany jest terminem ogólnym odnoszącym się do wszelkich działań mających na celu poprawę cech zwierząt, ale nie wskazuje na konkretny, systematyczny proces, jakim jest program hodowlany. Z kolei doskonalenie genetyczne to koncepcja, która nie uwzględnia specyfiki działania, jakie podejmowane są w ramach formalnych programów hodowlanych. Selekcja skupia się głównie na wyborze najlepszych osobników do dalszego rozmnażania, ale sama w sobie nie definiuje całościowego podejścia do hodowli. Przyjęcie tych terminów jako synonimów programu hodowlanego może prowadzić do nieporozumień, ponieważ nie oddają one złożoności i struktury procesu, jakim jest program hodowlany. W praktyce skuteczny program hodowlany łączy te elementy w spójną całość, mając na celu nie tylko wybór najlepszych osobników, ale także ich odpowiednie krzyżowanie oraz monitorowanie efektów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży. Ignorowanie tej struktury może skutkować nieefektywnymi lub wręcz szkodliwymi decyzjami hodowlanymi, które nie przyniosą oczekiwanych rezultatów.

Pytanie 36

Która z wymienionych struktur anatomicznych nie wchodzi w skład jelita cienkiego?

A. Dwunastnica

B. Jelito czcze

C. Jelito ślepe

D. Jelito biodrowe

Jelito ślepe, znane również jako cecum, nie jest częścią jelita cienkiego, lecz należy do jelita grubego. Jelito cienkie składa się z trzech głównych segmentów: dwunastnicy, jelita czczego i jelita biodrowego. Dwunastnica, jako pierwszy odcinek jelita cienkiego, jest kluczowa dla trawienia, gdyż to tutaj następuje mieszanie treści pokarmowej z sokami trzustkowymi i żółcią. Jelito czcze i jelito biodrowe, będące dalszymi odcinkami jelita cienkiego, odgrywają istotną rolę w absorpcji składników odżywczych oraz wchłanianiu wody. Dlatego zrozumienie struktury i funkcji tych części układu pokarmowego jest istotne nie tylko dla studentów medycyny, ale i dla dietetyków oraz specjalistów zajmujących się zdrowiem publicznym. Wiedza ta ma praktyczne zastosowanie w diagnostyce i leczeniu chorób układu pokarmowego, takich jak choroba Leśniowskiego-Crohna czy zespół jelita drażliwego.

Pytanie 37

Opis dotyczy rasy świń, która jest średniej wielkości rasą mięsnych, charakteryzującą się późnym dojrzewaniem i szybkim wzrostem, ma czarne umaszczenie oraz biały pas, który jest różnej szerokości i biegnie przez łopatki, przednie kończyny oraz brzuch.

A. złotnicka pstra

B. hampshire

C. duroc

D. pietrain

Wybór odpowiedzi złotnicka pstra, pietrain oraz duroc wskazuje na pewne nieporozumienia związane z cechami charakterystycznymi tych ras. Złotnicka pstra, na przykład, charakteryzuje się perspektywą białych i czarnych plam, ale nie ma wyraźnego białego pasa jak hampshire. Ponadto, ta rasa jest bardziej znana z produkcji wieprzowiny o specyficznych walorach smakowych, a niekoniecznie z szybkości przyrostu masy ciała. Pietrain, z drugiej strony, jest rasą, która zyskała popularność ze względu na dużą zawartość mięśnia, jednak ich umaszczenie i cechy wzrostu różnią się od charakterystyki hampshire. Pietrain jest również rasą późno dojrzewającą, co dodatkowo komplikuje porównania. Rasa duroc jest ceniona za swoją jakość mięsa i zdolności adaptacyjne, ale także nie odpowiada opisowym cechom, ponieważ jest zazwyczaj czerwona i nie posiada charakterystycznego białego pasa. Wybór nieprawidłowych ras może wynikać z braku zrozumienia, jakie cechy są najważniejsze dla określonej klasy świń i ich zastosowania w hodowli. Kluczowe jest, aby hodowcy mieli jasny obraz cech rasowych, co pozwala na optymalne podejście do produkcji oraz zapewnia lepsze wyniki w zakresie wydajności i jakości mięsa.

Pytanie 38

Jakie znaczenie ma stosowanie żwirku w diecie kur?

A. Opóźnia opróżnianie układu pokarmowego

B. Wspiera proces rozcierania karmy w mielcu

C. Umożliwia ptakom odczucie sytości

D. Dostarcza ptakom mikroelementów

Żwirek w diecie kur to mega ważna sprawa, bo pomaga im w trawieniu. Działa jak pomocnik, który rozdrabnia pokarm w ich żołądku, zwanym mielcem. Dzięki temu ptaki lepiej przyswajają wszystkie te dobre składniki z jedzenia. Hodowcy często dorzucają żwirek do paszy, żeby wspierać trawienie i unikać problemów z brzuszkiem. Z mojego doświadczenia, korzystanie z naturalnego żwirku to dobry ruch, bo to poprawia jakość jedzenia dla kur. A jak dobrze się odżywiają, to lepiej rozwijają się i produkują więcej jaj. I jeszcze jedno – żwirek pomaga utrzymać czystość w kurniku, co jest ważne dla dobrostanu naszych ptaków.

Pytanie 39

Po przeprowadzeniu uboju gospodarczego tucznika przed jego sprzedażą, mięso musi być koniecznie zbadane na obecność

A. salmonelli.

B. nicieni.

C. włośni.

D. owsików.

Pomimo że odpowiedzi takie jak "nicienie", "salmonella" i "owsiki" mogą wydawać się sensowne, nie odnoszą się bezpośrednio do wymogów dotyczących badania mięsa tucznika przed sprzedażą. Nicienie są ogólnym terminem odnoszącym się do różnych robaków obłych, które mogą zarażać zwierzęta, ale nie stanowią one głównego zagrożenia w kontekście przetwórstwa mięsa wieprzowego. Z kolei salmonella, będąca bakterią odpowiedzialną za zatrucia pokarmowe, jest istotnym zagrożeniem, jednak nie jest wymagana przed sprzedażą mięsa tucznika, ponieważ konserwacja i odpowiednie gotowanie mięsa eliminują ryzyko jej obecności. Owsiki, z drugiej strony, są pasożytami, które najczęściej dotyczą ludzi, a nie zwierząt hodowlanych, co czyni tę odpowiedź nieadekwatną w kontekście mięsa wieprzowego. Właściwe zrozumienie przepisów dotyczących bezpieczeństwa żywności jest kluczowe; niestety, błędna interpretacja związana z innymi typami pasożytów, które nie są regulowane w kontekście uboju tucznika, może prowadzić do niepełnej oceny ryzyka. Dlatego istotne jest, aby skupiać się na konkretnej wiedzy dotyczącej zdrowia zwierząt i przepisów sanitarno-epidemiologicznych, co pozwoli uniknąć mylnych wniosków oraz zapewnić bezpieczeństwo żywności.

Pytanie 40

Terminowe usuwanie zawiązków rogów u cieląt polega na ich

A. wypalaniu

B. wymrażaniu przy użyciu ciekłego azotu

C. wycinaniu

D. wytrawianiu środkiem chemicznym

Wymrażanie ciekłym azotem, chociaż stosowane w medycynie dla różnych zabiegów, nie jest odpowiednią metodą usuwania zawiązków rogów u cieląt. Wymrażanie polega na ekstremalnie niskich temperaturach, które mogą wywołać stres i ból u zwierząt, co jest niezgodne z zasadami dobrostanu zwierząt. Ponadto, zastosowanie ciekłego azotu wymaga specjalistycznego sprzętu i wiedzy, co czyni tę metodę mniej dostępną w standardowej praktyce hodowlanej. Wycinanie, z drugiej strony, jest metodą bardziej inwazyjną, która wiąże się z większym ryzykiem krwawienia oraz powikłań związanych z chirurgią. Ponadto, wycinanie zawiązków rogów w młodym wieku może prowadzić do długotrwałego bólu oraz wpływać na zachowanie zwierząt. Wytrawianie środkiem chemicznym to metoda, która może być stosowana, ale często wiąże się z nieprzewidywalnymi skutkami ubocznymi, takimi jak oparzenia chemiczne czy reakcje alergiczne. Każda z tych metod jest obarczona ryzykiem i nie jest zalecana w standardowych praktykach hodowlanych, które stawiają na dobrostan i minimalizację stresu dla zwierząt. Właściwe podejście do usuwania zawiązków rogów powinno opierać się na metodzie wypalania, która jest uznawana za najbezpieczniejszą i najbardziej efektywną w kontekście dobrostanu zwierząt.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej