Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik architektury krajobrazu
  • Kwalifikacja: OGR.03 - Projektowanie, urządzanie i pielęgnacja roślinnych obiektów architektury krajobrazu
  • Data rozpoczęcia: 26 kwietnia 2025 21:27
  • Data zakończenia: 26 kwietnia 2025 21:46

Egzamin zdany!

Wynik: 22/40 punktów (55,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Aby zwalczyć przędziorka chmielowca zauważonego na roślinach, powinno się użyć środków ochrony roślin z kategorii

A. fungicydów
B. insektycydów
C. akarycydów
D. moluskocydów
Zastosowanie moluskocydów, fungicydów czy insektycydów w walce z przędziorkiem chmielowcem jest błędne z kilku powodów. Moluskocydy są środkami ochrony roślin przeznaczonymi do zwalczania mięczaków, takich jak ślimaki, i nie mają wpływu na roztocza. Ich skład chemiczny oraz mechanizm działania nie są dostosowane do zwalczania tego typu szkodników, co sprawia, że ich używanie w tym kontekście byłoby nieefektywne i marnotrawstwem zasobów. Fungicydy z kolei są przeznaczone do ochrony przed chorobami grzybowymi, a ich działanie jest skierowane głównie na grzyby i nie ma zastosowania w walce z przędziorkami, które są stawonogami. Wprowadzenie fungicydów w sytuacji zainfekowania roślin przez przędziorki nie przyniesie korzyści, a może nawet zaszkodzić roślinom poprzez podniesienie poziomu stresu. Insektycydy, choć teoretycznie mogłyby wydawać się odpowiednie, są dedykowane zwalczaniu owadów, a nie roztoczy. Wiele insektycydów nie działa na przędziorki, które są blisko spokrewnione z pajęczakami, a ich struktura biologiczna różni się na tyle, że wymagana jest inna strategia zwalczania. Takie nieprawidłowe podejście może prowadzić do błędnej oceny sytuacji i nieefektywnej walki ze szkodnikami, co w rezultacie prowadzi do strat w plonach i zwiększa ryzyko dalszego rozwoju populacji przędziorków. Zrozumienie różnic między tymi grupami środków ochrony roślin jest kluczowe dla efektywnego zarządzania szkodnikami i chorobami w uprawach rolnych.

Pytanie 2

Aby stworzyć kompozycję z kwiatów doniczkowych, która będzie ozdobą stołu w czasie przedwiośnia, należy wybrać

A. narcyzy oraz hiacynty
B. mieczyki oraz lilie
C. ostróżki oraz konwalie
D. słoneczniki oraz złocienie
Narcyzy i hiacynty to doskonały wybór do stworzenia wiosennej kompozycji roślinnej, szczególnie w okresie przedwiośnia. Te rośliny, dzięki swoim atrakcyjnym kwiatom i intensywnym kolorom, wprowadzają radość i świeżość do wnętrza. Narcyzy, znane ze swojego charakterystycznego kształtu i intensywnego zapachu, symbolizują nowe początki i są często kojarzone z wiosną. Hiacynty natomiast, z ich gęstymi kwiatostanami i szeroką gamą kolorystyczną, dodają elegancji i aromatu. W kontekście aranżacji stołowej, warto zwrócić uwagę na ich wysokość oraz sposób umiejscowienia; narcyzy, ze swoją smukłą sylwetką, mogą być umieszczone w centralnej części kompozycji, podczas gdy hiacynty, dzięki swoim bardziej rozłożystym kształtom, mogą ją delikatnie otaczać. Dobrą praktyką jest również dobór doniczek i materiałów, które harmonizują z kolorami kwiatów. Warto pamiętać, że zarówno narcyzy, jak i hiacynty są roślinami cebulowymi, co pozwala na ich wielokrotne wykorzystanie w kolejnych sezonach, co czyni je ekonomicznym wyborem dla miłośników florystyki.

Pytanie 3

Aby przygotować siewki drzew ozdobnych do wysyłki, należy je sklasyfikować według ustalonych norm, uwzględniając

A. długość szyjki korzeniowej i stopień rozwoju systemu korzeniowego
B. długość szyjki korzeniowej oraz liczbę i długość korzeni bocznych
C. średnicę szyjki korzeniowej oraz liczbę i długość korzeni szkieletowych
D. średnicę szyjki korzeniowej oraz jakość korzeni szkieletowych
Zrozumienie, jak sortować siewki drzew ozdobnych, wymaga znajomości podstawowych zasad dotyczących ich rozwoju i zdrowia. Wiele odpowiedzi w tej kwestii bazuje na błędnych założeniach o istotności poszczególnych parametrów. Na przykład, skupianie się na długości szyjki korzeniowej oraz liczbie i długości korzeni bocznych może prowadzić do pominięcia kluczowych informacji o zdrowiu i potencjale wzrostu siewek. Korzenie boczne, choć ważne, nie są głównymi strukturami stabilizującymi roślinę, co czyni je mniej istotnymi w kontekście ich sortowania do ekspedycji. Ponadto, analizowanie tylko długości szyjki korzeniowej bez uwzględnienia jej średnicy nie odzwierciedla rzeczywistego stanu rośliny. Odpowiedzi, które koncentrują się na stopniu rozrośnięcia systemu korzeniowego, mogą nie brać pod uwagę faktu, że korzenie szkieletowe są kluczowe dla zdrowia siewek oraz ich zdolności do przetrwania w nowym środowisku. Niejednokrotnie można spotkać się z sytuacją, w której siewki z dobrze rozwiniętą średnicą szyjki korzeniowej i korzeniami szkieletowymi przewyższają swoimi właściwościami siewki o długich korzeniach bocznych, które mogą być mniej stabilne. W praktyce, stosowanie niewłaściwych kryteriów sortowania prowadzi do zmniejszenia jakości materiału szkółkarskiego oraz zwiększenia ryzyka niepowodzeń w dalszym etapie uprawy.

Pytanie 4

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 5

Jakie narzędzie należy zastosować do cięcia korygującego krzewu liściastego z delikatnymi, cienkimi pędami?

A. piły ręcznej
B. sekatora dwuręcznego
C. sekatora jednoręcznego
D. piły spalinowej
Sekator jednoręczny to świetne narzędzie do cięcia krzewów liściastych, które mają cienkie i delikatne pędy. Dzięki temu, że jest taki precyzyjny, można robić dokładne cięcia i nie uszkodzić zdrowych części roślin. Powiem ci, że komfort użytkowania tego sekatora naprawdę się liczy, zwłaszcza jak spędzasz dłużej czasu w ogrodzie. Rośliny lepiej się rozwijają, gdy przycinamy je w odpowiedni sposób. Specjaliści od ogrodnictwa naprawdę podkreślają, jak ważne są precyzyjne narzędzia, więc warto się nimi posługiwać. Na przykład, przycinając pędy borówki, dobrze zastosowany sekator jednoręczny pomaga zachować ładny kształt krzewu, a to potem przekłada się na lepsze owocowanie w kolejnych sezonach.

Pytanie 6

Najlepszym rozwiązaniem do automatycznego nawadniania żywopłotów będzie

A. mikrozraszacze
B. linie kroplujące
C. zraszacze wynurzalne
D. deszczownie
Mikrozraszacze, deszczownie oraz zraszacze wynurzalne to metody nawadniania, które mogą być stosowane w ogrodnictwie, jednak nie są one optymalnym wyborem dla automatycznego nawadniania żywopłotów. Mikrozraszacze, chociaż zapewniają lokalne nawadnianie, mogą prowadzić do nierównomiernego rozkładu wody, co skutkuje nieodpowiednim nawodnieniem niektórych roślin. Dodatkowo, ich działanie jest silnie uzależnione od warunków atmosferycznych, co w przypadku żywopłotów, które często wymagają stałego i kontrolowanego dostępu do wody, może być problematyczne. Z kolei deszczownie, mimo że skutecznie nawilżają dużą powierzchnię, mogą powodować nadmiar wody na liściach i w glebie, co sprzyja rozwojowi chorób grzybowych. Tego rodzaju systemy są również mniej wydajne, jeśli chodzi o wykorzystanie wody, co może prowadzić do niepotrzebnych strat. Zraszacze wynurzalne, które są bardziej zaawansowane technologicznie, mogą być skuteczne w dużych ogrodach, jednak ich instalacja jest bardziej skomplikowana i kosztowna, a także wymaga regularnej konserwacji. Tego typu rozwiązania nie są dostosowane do specyficznych potrzeb żywopłotów, gdzie precyzyjne nawadnianie jest kluczowe. Wybór niewłaściwej metody nawadniania opiera się na niepełnym zrozumieniu zasad działania tych systemów oraz ich wpływu na rośliny, co może prowadzić do nieefektywności i trudności w utrzymaniu zdrowego stanu żywopłotów.

Pytanie 7

Podczas tworzenia nawierzchni dla pieszych z kamiennych płyt na gruncie o dużej przepuszczalności, jaką warstwę podbudowy należy zastosować?

A. tłucznia
B. klińca
C. podsypki piaskowej
D. chudego betonu
Wykorzystanie tłucznia, klińca albo chudego betonu jako podbudowy do nawierzchni pieszej z płyt kamiennych na gruncie przepuszczalnym to według mnie nie najlepszy pomysł. Tłuczeń, mimo że jest stabilny, ma duże cząstki, przez co nie odprowadza wody za dobrze. Jak woda się zbiera w tej warstwie, może zaczynać erodować podłoże i zatykać szczeliny między płytami, co prowadzi do ich przesuwania i wybijania nierówności. Klieniec to już w ogóle nie jest najlepszy wybór. Zanieczyszczenia i niestabilna frakcja mogą utrudniać przepływ wody. A chudy beton? No cóż, on jest praktycznie nieprzepuszczalny, więc zatrzymuje wodę, co może podnosić poziom wód gruntowych i wpływać negatywnie na całą nawierzchnię. Takie błędne podejścia często biorą się z tego, że brakuje zrozumienia, jak to wszystko działa. Właściwe podejście zawsze powinno patrzeć na lokalne warunki gruntowe oraz na to, jak woda ma być odprowadzana, bo to jest kluczowe dla funkcjonalności nawierzchni.

Pytanie 8

Krzewy, które wytwarzają intensywne odrosty korzeniowe, są szczególnie użyteczne w planowaniu

A. osłon przeciwpożarowych
B. osłon tłumiących hałas
C. nasadzeń umacniających skarpy
D. nasadzeń przydrożnych
Krzewy dające silne odrosty korzeniowe, takie jak wierzba czy topola, są szczególnie przydatne w projektowaniu nasadzeń umacniających skarpy. Ich zdolność do intensywnego rozwoju systemu korzeniowego umożliwia stabilizację gleby, co jest kluczowe w przypadku terenów narażonych na erozję. Korzenie tych roślin penetrują glebę głęboko, tworząc naturalny system wsparcia, który przeciwdziała osuwiskom i umacnia strome zbocza. W praktyce, takie nasadzenia mogą być stosowane wzdłuż dróg, rzek, a także w obszarach górskich. Dobre praktyki wskazują na potrzebę wyboru roślin lokalnych, które będą najlepiej przystosowane do warunków glebowych i klimatycznych, co zwiększa ich skuteczność. Warto również podkreślić, że takie nasadzenia przyczyniają się do poprawy jakości wód gruntowych oraz zwiększają bioróżnorodność w ekosystemie. Przy projektowaniu umacnień należy uwzględnić odpowiednie zagęszczenie roślin oraz ich rozmieszczenie w zależności od kształtu skarpy i warunków lokalnych, aby osiągnąć maksymalną efektywność.

Pytanie 9

Na mapie terenowej, gdzie rzeczywista odległość 5 m odpowiada 2,5 cm, zastosowano skalę

A. 1:200
B. 1:20
C. 1:100
D. 1:50
Odpowiedź 1:200 jest prawidłowa, ponieważ skala 1:200 oznacza, że 1 jednostka na planie odpowiada 200 jednostkom w rzeczywistości. W tym przypadku, odległość 2,5 cm na planie odpowiada rzeczywistej odległości 5 m. Aby to obliczyć, należy przeliczyć centymetry na metry – 2,5 cm to 0,025 m. Zatem, jeśli 0,025 m odpowiada 5 m w rzeczywistości, to w proporcji 1:200 mamy 0,025 m = 5 m, co prowadzi nas do wniosku, że skala jest poprawna. Praktyczne zastosowanie takich skal znajduje się w architekturze, planowaniu przestrzennym oraz inżynierii, gdzie precyzyjne odwzorowanie wymiarów jest kluczowe. Na przykład, w projektach budowlanych, użycie odpowiednich skal pozwala na realistyczne przedstawienie projektów, co jest zgodne z normami ISO dotyczących rysunków technicznych. Wiedza na temat skal jest również niezbędna do poprawnego interpretowania planów i map, co ma istotne znaczenie w pracy geodetów oraz urbanistów.

Pytanie 10

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 11

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 12

Aby wyznaczyć miejsce na kwietnik, jakie materiały są potrzebne?

A. sznurek, kołki drewniane, taśma miernicza
B. węgielnica, sznurek, poziomica
C. taśma miernicza, sznurek, poziomica
D. kołki drewniane, poziomica, sznurek
Wybór sznurka, kołków drewnianych oraz taśmy mierniczej jako narzędzi do wyznaczenia kwietnika jest właściwy, ponieważ każdy z tych elementów pełni kluczową rolę w precyzyjnym i efektywnym wykonaniu tego zadania. Sznurek jest niezwykle przydatny do wyznaczania linii prostych, co jest niezbędne przy planowaniu kształtu kwietnika. Kołki drewniane służą do stabilizacji sznurka, co zapewnia, że linia pozostaje napięta i dokładna. Taśma miernicza natomiast pozwala na precyzyjne pomiary długości i szerokości, co jest istotne dla zachowania odpowiednich proporcji w ogrodzie. W praktyce, używanie tych trzech narzędzi razem, zgodnie z dobrymi praktykami w ogrodnictwie, pozwala na utworzenie estetycznych i funkcjonalnych przestrzeni zielonych. Dobrze zaplanowany kwietnik nie tylko poprawia estetykę otoczenia, ale także ułatwia dalszą pielęgnację roślin, co jest kluczowe dla ich zdrowego wzrostu.

Pytanie 13

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 14

Jaką długość będzie miała 20-metrowa żywopłot przedstawiony w planie w skali 1:250?

A. 8,0 cm
B. 0,5 cm
C. 5,0 cm
D. 12,5 cm
Odpowiedź 8,0 cm jest prawidłowa, ponieważ przy obliczaniu długości obiektu przedstawionego na planie w skali 1:250 konieczne jest przeliczenie rzeczywistej długości obiektu na długość na planie. Skala 1:250 oznacza, że 1 cm na planie odpowiada 250 cm (czyli 2,5 m) w rzeczywistości. Zatem, aby obliczyć długość 20-metrowego żywopłotu w skali, należy podzielić rzeczywistą długość przez wartość skali: 20 m = 2000 cm, a następnie dzielimy przez 250. Wynik to 2000 cm / 250 = 8 cm. Przykładowe zastosowanie tej wiedzy można znaleźć w architekturze i planowaniu przestrzennym, gdzie precyzyjne odniesienie do skali ma kluczowe znaczenie dla prawidłowego przedstawienia i analizy projektów. Zrozumienie i umiejętność korzystania ze skal w rysunkach technicznych to umiejętność ceniona w branży budowlanej oraz w inżynierii lądowej, co pozwala na dokładne oszacowanie wymagań przestrzennych dla różnorodnych projektów.

Pytanie 15

Który z poniższych obiektów małej architektury można spotkać w ogrodzie botanicznym?

A. Atrium
B. Pergola
C. Piaskownica
D. Wirydarz
Pergola to naprawdę fajny element w ogrodzie, często spotykany w ogrodach botanicznych. Wygląda jak konstrukcja z drewna lub metalu, która robi przyjemne, osłonięte miejsce do odpoczynku. Często sadzi się ją w pobliżu roślin pnących, co tworzy super klimatyczne miejsca w cieniu. W ogrodach botanicznych pergole są nie tylko ładne, ale też praktyczne, bo ułatwiają zwiedzanie różnych roślin w miłych warunkach. Dobrze zaprojektowane ogrody powinny łączyć funkcję z edukacją ekologiczną, a pergole świetnie wpasowują się w ten pomysł. Można je spotkać w różnych stylach, co totalnie zmienia charakter ogrodu i mikroklimat w nim.

Pytanie 16

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 17

Ogród, w skład którego wchodzą sale wykładowe i ekspozycyjne, laboratoria, biblioteka, muzeum botaniczne, palmiarnia, zielnik oraz poletko doświadczalne, to rodzaj ogrodu

A. zoologiczny
B. naturalny
C. botaniczny
D. etnograficzny
Wybór odpowiedzi zoologiczny, etnograficzny lub naturalny wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące funkcji i charakterystyki ogrodów. Ogród zoologiczny to miejsce, w którym hodowane są zwierzęta, a nie rośliny. Jego głównym celem jest zazwyczaj edukacja i ochrona gatunków zwierząt, co odbiega od tematyki ogrodu botanicznego, który koncentruje się na roślinach. Ogród etnograficzny, z kolei, mógłby się koncentrować na kulturze i tradycjach ludzkich, prezentując rośliny związane z różnymi kulturami, ale nie obejmowałby tak szerokiego zakresu elementów naukowych, jak ma to miejsce w ogrodzie botanicznym. Ogród naturalny skupia się na zachowaniu lokalnej flory i fauny w ich naturalnym środowisku, co także różni się od celów ogrodu botanicznego, który prowadzi badania i edukację w kontekście szerokiego zakresu gatunków roślin. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich odpowiedzi mogą wynikać z nieznajomości specyfiki ogrodów oraz ich funkcji. Niezrozumienie różnic między tymi typami ogrodów może prowadzić do mylnych wniosków, dlatego istotne jest zaznajomienie się z ich celami, zakresami działalności i rolą w szerszym kontekście naukowym i ekologicznym.

Pytanie 18

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 19

Który z wymienionych elementów siedliska korzystnie wpływa na rozwój roślin wrzosowatych?

A. Obfite nawilżenie
B. Gleba lekka o kwaśnym pH
C. Gleba urodzajna o zasadowym pH
D. Intensywne nasłonecznienie
Gleba lekka o kwaśnym odczynie jest kluczowym czynnikiem wpływającym na wzrost roślin wrzosowatych, gdyż te rośliny są przystosowane do specyficznych warunków siedliskowych. Wrzosowate, takie jak wrzos czy wrzośce, preferują pH gleby w zakresie od 4 do 5,5. Kwaśne podłoże sprzyja lepszemu przyswajaniu przez nie składników odżywczych, takich jak żelazo czy mangan, które są niezbędne do ich prawidłowego wzrostu i rozwoju. Ponadto, gleba lekka zapewnia dobrą cyrkulację powietrza, co jest istotne dla korzeni roślin. W praktyce, uprawiając wrzosowate, ogrodnicy często świadomie dobierają odpowiednie podłoże, dodając torf lub kompost, co dodatkowo zwiększa kwasowość gleby. Zrozumienie tych preferencji siedliskowych pozwala na skuteczniejsze zarządzanie roślinnością w ogrodach, parkach oraz w naturalnych siedliskach, co wpisuje się w najlepsze praktyki w zakresie ochrony i uprawy roślin.

Pytanie 20

Oblicz, korzystając z tabeli, wartość kosztorysową materiału dla nasion traw przeznaczonych do obsiania 20 m2 terenu.

Lp.Podstawa wyceny lub propozycja analizyOpis kosztorysowy, jednostka miary i ilościCena jednostkowa w złWartość kosztorysowa
Robocizna RMateriały MSprzęt S
1.KNR 2-21 0401-03Wykonanie trawników dywanowych siewem.
Obmiar = 20 m²
Materiały
Nasiona traw
2,00 kg na 100 m²
20,00 zł/kg

A. 9,00 zł
B. 12,00 zł
C. 8,00 zł
D. 10,00 zł
Odpowiedź 8,00 zł jest poprawna, ponieważ obliczenie kosztorysowe materiału dla nasion traw należy przeprowadzić poprzez przeliczenie ilości nasion na powierzchnię 20 m². Standardowe normy dla materiałów siewnych wskazują na określoną ilość nasion potrzebną do obsiania jednej jednostki powierzchni, co w tym przypadku przekłada się na konkretną liczbę nasion na m². Jeśli cena jednostkowa nasion wynosi 0,40 zł za sztukę, to do obsiania 20 m² potrzeba 20 razy więcej nasion, co w rezultacie daje 8,00 zł jako całkowity koszt. Takie podejście jest zgodne z praktykami stosowanymi w ogrodnictwie i rolnictwie, gdzie precyzyjne kalkulacje pozwalają na efektywne zarządzanie budżetem. Umożliwia to także odpowiednie planowanie i optymalizację kosztów, co jest kluczowe w prowadzeniu działalności związanej z zielenią. Dlatego warto zwrócić uwagę na szczegóły, które pozwolą na efektywne wykorzystanie zasobów i minimalizację kosztów.

Pytanie 21

Aby zredukować obecność młodych siewek komosy białej na trawniku, należy

A. systematycznie kosić trawnik
B. nawozić trawnik azotem
C. przeprowadzić piaskowanie trawnika
D. nawozić trawnik fosforem
Systematyczne koszenie trawnika jest kluczowym elementem w zarządzaniu przestrzenią zieloną oraz w kontroli występowania niepożądanych roślin, takich jak młode siewki komosy białej. Koszenie trawy na odpowiednią wysokość, zazwyczaj na poziomie 4-5 cm, stymuluje rozwój zdrowych krzewów traw, które skutecznie konkurują z chwastami, ograniczając ich przestrzeń życiową. Regularne koszenie zapobiega również zakwitanie komosy białej, co jest kluczowe w zapobieganiu dalszemu jej rozprzestrzenieniu. Przykładowo, jeśli kosimy trawnik co tydzień w sezonie wegetacyjnym, wzmacniamy trawy oraz zmniejszamy ryzyko przedostawania się nasion chwastów na teren trawnika. Warto dodać, że kosiarki powinny być dobrze naostrzonymi narzędziami, aby zapewnić czyste cięcie, co wpływa na zdrowie roślin. Zasadą jest także nie koszenie mokrej trawy, co może prowadzić do jej uszkodzenia oraz rozprzestrzenienia się chorób grzybowych. W kontekście zarządzania trawnikiem, koszenie jest zatem istotnym elementem praktyki agrotechnicznej, która przyczynia się do zdrowego i estetycznego wyglądu ogrodu.

Pytanie 22

Rośliny ozdobne hodowane na kwietnikach powinny być nawożone nawozami, których kluczowym składnikiem jest

A. magnez
B. potas
C. fosfor
D. azot
Potas, fosfor i magnez mają swoje istotne role w odżywianiu roślin, jednak ich funkcje różnią się od roli azotu. Potas, na przykład, jest odpowiedzialny za regulację procesów osmotycznych oraz wspomaga ogólną odporność roślin na stresy, takie jak choroby czy niekorzystne warunki atmosferyczne. Jednak jego stosowanie jako głównego składnika nawozu do roślin ozdobnych z liści nie przyniesie oczekiwanych efektów w kontekście poprawy intensywności wzrostu i zieloności liści. Fosfor z kolei odgrywa kluczową rolę w rozwoju korzeni oraz w procesach energetycznych, ale jego wpływ na liście jest ograniczony. Rośliny potrzebują fosforu głównie w fazie wzrostu płciowego i do szybkiego rozwoju systemu korzeniowego, a niekoniecznie do zdrowego wzrostu liści. Magnez, będący ważnym składnikiem chlorofilu, wspiera proces fotosyntezy, jednak jego niedobory nie są tak powszechne, jak niedobory azotu. Często mylone jest, że wszystkie składniki pokarmowe są równie ważne w każdym etapie wzrostu roślin, co jest błędnym podejściem. Zrozumienie specyficznych potrzeb danego gatunku oraz etapu jego rozwoju jest kluczowe dla skutecznego nawożenia. Dlatego w przypadku roślin ozdobnych z liści, kluczową rolę odgrywa azot, a stosowanie innych składników w nadmiarze może prowadzić do niewłaściwego rozwoju roślin.

Pytanie 23

W ogrodzie wewnętrznym dominującym elementem może być

A. wierzba iwa
B. olsza czarna
C. karagana syberyjska
D. buk pospolity
Olsza czarna (Alnus glutinosa) to drzewo, które ma swoje specyficzne zastosowanie, głównie w pobliżu wód, gdzie gleby są wilgotne. Choć może być atrakcyjnym elementem kompozycji ogrodowej, nie jest typowym drzewem dominującym, a raczej współdominującym w miejscach o specyficznych warunkach glebowych. Wierzba iwa (Salix caprea) jest rośliną, która również preferuje wilgotne gleby i jest bardziej krzewem niż drzewem. Z tego powodu, choć ma swoje miejsce w ogrodach, nie może konkurować z bukiem pod względem estetyki oraz trwałości. Karagana syberyjska (Caragana arborescens) to roślina o mniejszym znaczeniu w kontekście dominujących drzew w ogrodzie. Jej zastosowanie często ogranicza się do nasadzeń w trudnych warunkach, takich jak gleby piaszczyste czy ubogie. Ostatecznie, wybór odpowiednich roślin do ogrodu powinien opierać się na ich potencjale do tworzenia harmonijnych i trwałych kompozycji, co w przypadku wymienionych drzew nie zawsze jest spełnione. Zrozumienie ekologii i potrzeb roślin jest kluczowe dla stworzenia ogrodu, który będzie nie tylko piękny, ale także funkcjonalny i zrównoważony.

Pytanie 24

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 25

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 26

Aby pozbyć się uschniętych oraz zaatakowanych przez patogeny konarów drzewa, powinno się przeprowadzić cięcia

A. odmładzające
B. prześwietlające
C. formujące
D. sanitarne
Cięcia sanitarne są kluczowym elementem dbałości o zdrowie drzew. Polegają one na usuwaniu suchych lub chorych gałęzi, które mogą stanowić źródło patogenów oraz chorób drzew. Takie działania mają na celu nie tylko poprawę estetyki roślin, ale przede wszystkim ich zdrowotności. W praktyce, przeprowadzanie cięć sanitarnych powinno być realizowane w odpowiednich porach roku, zaleca się to zazwyczaj wczesną wiosną lub późną jesienią, gdy drzewo jest w stanie spoczynku, co minimalizuje ryzyko stresu dla rośliny. Działania te są zgodne z dobrą praktyką arborystyczną, która zaleca regularne inspekcje drzew w celu identyfikacji potencjalnych problemów. Oprócz usuwania chorych gałęzi, cięcia sanitarne sprzyjają dobremu przewietrzaniu korony, co z kolei zmniejsza wilgotność w jej wnętrzu, a tym samym ryzyko wystąpienia chorób grzybowych. Ponadto, zdrowe gałęzie będą mogły lepiej absorbować światło słoneczne, co wspiera ich dalszy rozwój.

Pytanie 27

Jakie działanie należy podjąć w uprawie różaneczników, aby zapewnić coroczne, obfite kwitnienie?

A. Przycinanie korzeni
B. Regularne podlewanie
C. Usuwanie przekwitłych kwiatów
D. Przycinanie pędów z kwiatami
Wyłamywanie przekwitłych kwiatostanów to kluczowy zabieg w uprawie różaneczników, który znacząco wpływa na coroczną jakość kwitnienia. Po zakwitnięciu, usunięcie przekwitłych kwiatów zapobiega ich zawiązywaniu się nasion, co pozwala roślinie skoncentrować energię na produkcji nowych pąków kwiatowych na następny sezon. W praktyce, wykonując ten zabieg, ogrodnicy powinni stosować czyste i ostre narzędzia, aby zminimalizować ryzyko infekcji. Dodatkowo, wyłamywanie przekwitłych kwiatostanów poprawia wentylację wśród pędów, co przyczynia się do zmniejszenia ryzyka chorób grzybowych. Warto również pamiętać, że regularne monitorowanie stanu roślin i odpowiednie reagowanie na ich potrzeby to elementy dobrej praktyki w ogrodnictwie. Zgodnie z zaleceniami ekspertów, ten zabieg należy wykonywać wczesnym latem, co sprzyja obfitym kwitnieniom w sezonie wegetacyjnym.

Pytanie 28

Ile roślin jest potrzebnych do nasadzenia kwietnika sezonowego o powierzchni 10 m2, jeśli mają być to rośliny begonii bulwiastej sadzone w rozstawie 20 cm x 20 cm?

A. 250 sztuk
B. 120 sztuk
C. 440 sztuk
D. 160 sztuk
Żeby policzyć, ile roślin potrzebujesz do obsadzenia kwietnika o powierzchni 10 m², musisz najpierw ustalić, w jakiej odległości posadzisz rośliny. W przypadku begonii bulwiastej, mamy rozstaw 20 cm x 20 cm, co znaczy, że jedna roślina zajmuje 0,04 m². Licząc to, dzielimy 10 m² przez 0,04 m² i wychodzi nam 250 sztuk. To jest w pełni zgodne z ogólnymi zasadami sadzenia, które mówią, że rośliny powinny mieć odpowiednią przestrzeń do wzrostu, żeby dobrze się rozwijać i ładnie wyglądać. Pamiętaj, że warto też spojrzeć na inne rzeczy, jak rodzaj gleby czy nasłonecznienie, bo to też ma wpływ na to, jak gęsto możemy posadzić rośliny. Ale w normalnych warunkach, 250 roślin to będzie dobra liczba. Ustawienie odpowiednich odstępów to klucz do zdrowych roślin i ich rozwoju.

Pytanie 29

Drzewa ozdobne przywiezione na plac budowy z odsłoniętymi systemami korzeniowymi, które wymagają dłuższego przechowywania przed posadzeniem na stałe, powinny być zadołowane w pozycji pochylonej w kierunku

A. przeciwnym do kierunku wiejących wiatrów w obszarze zacienionym
B. zgodnym z kierunkiem wiejących wiatrów w obszarze zacienionym
C. przeciwnym do kierunku wiejących wiatrów w obszarze nasłonecznionym
D. zgodnym z kierunkiem wiejących wiatrów w obszarze nasłonecznionym
Odpowiedź, którą zaznaczyłeś, jest całkiem dobra! Drzewa ozdobne najlepiej jest zadołować w miejscu zacienionym i zgodnie z kierunkiem wiejących wiatrów. To naprawdę ważne, bo w ten sposób można ochronić ich korzenie przed uszkodzeniem i utratą wilgoci. Jak wiadomo, w czasie przechowywania, te rośliny są już zestresowane i dodatkowy wiatr może tylko pogorszyć sprawę. Gdy posadzi się je w cieniu, ich korzenie pozostają wilgotne i mają dobry kontakt z glebą — a to klucz do ich zdrowia. Nie można też zapominać o tym, że kierunek wiatru ma znaczenie. Jeśli drzewo postawimy tak, by było zgodne z kierunkiem wiatru, zmniejszamy szanse na to, że jego korona zostanie uszkodzona. W praktyce, takie podejście jest zgodne z tym, co polecają specjaliści, więc to dobra praktyka. Z własnego doświadczenia mogę powiedzieć, że warto też regularnie sprawdzać, czy gleba jest odpowiednio wilgotna — to pomoże utrzymać rośliny w dobrej kondycji.

Pytanie 30

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 31

Jakie krzewy dekoracyjne można zarekomendować do ogrodu, aby uzyskać efekt ozdobnych czerwonych pędów w zimie?

A. Forsycja pośrednia (Forsythia intermedia), żylistek szorstki (Deutzia scabra)
B. Krzewuszka cudowna (Weigela florida), dereń rozłogowy (Cornus sericea)
C. Bukszpan wieczniezielony (Buxus sempervirens), złotlin japoński (Kerria japonica)
D. Dereń biały (Cornus alba), wierzba purpurowa (Salix purpurea)
Wybór krzewów do ogrodu wymaga zrozumienia ich specyfikacji oraz walorów dekoracyjnych. Bukszpan wieczniezielony (Buxus sempervirens) i złotlin japoński (Kerria japonica) nie są odpowiednie do uzyskania efektu ozdobnych czerwonych pędów zimą. Bukszpan jest krzewem o ciemnozielonych liściach, który zachowuje swoją barwę przez cały rok, ale nie oferuje intensywnych kolorów zimą. Złotlin japoński natomiast, mimo iż jest ładnym krzewem o żółtych kwiatach, nie przyczynia się do ozdobności pędów w okresie zimowym, co czyni go mniej odpowiednim wyborem w kontekście tego pytania. Forsycja pośrednia (Forsythia intermedia) oraz żylistek szorstki (Deutzia scabra) również nie są skutecznymi rozwiązaniami, ponieważ ich walory estetyczne koncentrują się na wiosennym kwitnieniu. Krzewuszka cudowna (Weigela florida) natomiast, pięknie kwitnie, ale jej pędy nie mają wyraźnego odcienia czerwieni w zimie, co czyni ją niewłaściwym wyborem w kontekście zimowej dekoracyjności. W przypadku projektowania ogrodu niezbędne jest zrozumienie cyklu życiowego roślin oraz ich sezonowych właściwości. Warto zwrócić uwagę na różnorodność form i kolorów, które mogą współzawodniczyć w zimowym krajobrazie. Niezrozumienie tych aspektów może prowadzić do nietrafnych wyborów, które skutkują brakiem efektu estetycznego w ogrodzie w sezonie zimowym.

Pytanie 32

Ostatnie nawożenie azotem przed zimą powinno być przeprowadzone do połowy

A. listopada
B. maja
C. września
D. lipca
Odpowiedzi 'września', 'maja' i 'listopada' są niepoprawne, bo nie uwzględniają, kiedy najlepiej nawozić azotem. Wrzesień to zdecydowanie za późno, bo rośliny nie będą miały czasu, żeby wykorzystać azot przed zimą. To może sprawić, że rośliny będą słabsze, bo nie przerobią tego azotu w chłodniejszych warunkach. Z kolei 'maj' to czas, kiedy rośliny dopiero zaczynają rosnąć po zimie, więc nawożenie w tym momencie ma inne zadanie - chodzi o stymulację wzrostu, a nie o przygotowanie na zimę. A 'listopad'? To już w ogóle nie ma sensu; rośliny są w spoczynku i dodawanie azotu tylko by się zmarnowało przez wymywanie i niewykorzystanie przez rośliny. Generalnie ważne jest, żeby znać cykl wzrostu roślin i ich potrzeby w danym czasie, żeby nawożenie było skuteczne.

Pytanie 33

Obwód pnia drzewa, z którego wynika pierśnica, należy zmierzyć na wysokości

A. 150 cm nad powierzchnią ziemi
B. 130 cm nad powierzchnią ziemi
C. 120 cm nad powierzchnią ziemi
D. 140 cm nad powierzchnią ziemi
Pomiar obwodu pnia drzewa jest kluczowym procesem w leśnictwie, jednak wybór niewłaściwej wysokości do tego pomiaru prowadzi do nieprecyzyjnych wyników. Zmiana wysokości pomiaru na 120 cm, 140 cm czy 150 cm wprowadza różnorodne błędy i niezgodności w zestawieniach danych. Pomiar na wysokości 120 cm może nie uwzględniać typowego kształtu pnia, który u podstawy często jest szerszy, co może skutkować niedoszacowaniem rzeczywistej średnicy. Z kolei wysokość 140 cm mogłaby być uznana za zbyt dużą, co w przypadku młodszych drzew może prowadzić do zafałszowania danych, ponieważ w tym przypadku obwód może być znacznie mniejszy. Zastosowanie wysokości 150 cm również wzbudza wątpliwości, zwłaszcza w odniesieniu do młodych drzew, gdzie pomiar na tej wysokości może być nieadekwatny w kontekście biologicznym i ekologicznym. Dodatkowo, nieprzestrzeganie standardów pomiarowych może prowadzić do trudności w późniejszych analizach oraz do braku spójności w danych, co jest niezwykle istotne w kontekście badań naukowych oraz zarządzania zasobami leśnymi. Dlatego kluczowe jest, aby zawsze stosować się do ustalonych wytycznych, które w tym przypadku wskazują na wysokość 130 cm, co zapewnia precyzyjność i porównywalność wyników.

Pytanie 34

Można zredukować szkodliwość metali ciężkich w glebie poprzez

A. wapniowanie gleb mające podnieść ich odczyn
B. uprawę roślin warzywnych, których ważną częścią są owoce
C. stosowanie nawozów mineralnych
D. zastosowanie nawozów potasowych
Wapniowanie gleb to proces, który polega na dodawaniu wapnia do gleby w celu podniesienia jej pH. Metale ciężkie, takie jak kadm, ołów czy rtęć, mają tendencję do kumulacji w glebach o niskim pH, co sprzyja ich dużej biodostępności i toksyczności dla roślin oraz organizmów glebowych. Wprowadzenie wapnia neutralizuje kwasowość, co skutkuje zmniejszeniem biodostępności metali ciężkich, a także poprawia strukturę gleby oraz zwiększa jej zdolność do zatrzymywania wody i składników odżywczych. Przykładem praktycznego zastosowania wapniowania jest stosowanie wapna nawozowego w uprawach rolnych, gdzie regularne badanie pH gleby oraz dostosowywanie jej odczynu zgodnie z zaleceniami agronomicznymi przyczynia się do zdrowia roślin oraz ochrony przed szkodliwością metali ciężkich. Dobre praktyki w zakresie zarządzania glebą wskazują na konieczność regularnego monitorowania stanu chemicznego gleby oraz dostosowywania działań agrotechnicznych dla optymalizacji wzrostu roślin i minimalizacji ryzyk ekologicznych.

Pytanie 35

Środki chemiczne, które służą do eliminacji przędziorków na roślinach ozdobnych, to

A. retardanty
B. herbicydy
C. fungicydy
D. akarycydy
Fungicydy to środki ochrony roślin, które mają na celu zwalczanie chorób grzybowych, a nie szkodników, takich jak przędziorki. Zastosowanie fungicydów w walce z szkodnikami jest nieodpowiednie, ponieważ ich działanie jest ukierunkowane na patogeny grzybowe, a nie na owady czy roztocza. Używanie fungicydów w kontekście przędziorków może prowadzić do niewłaściwego zarządzania chorobami roślin, ponieważ te preparaty nie mają wpływu na szkodniki, które atakują rośliny. Herbicydy natomiast służą do zwalczania chwastów, a ich stosowanie w walce z przędziorkami jest także błędne. Chociaż herbicydy mogą eliminować konkurencyjne rośliny, nie wpływają na szkodniki, co oznacza, że nie są skutecznym rozwiązaniem w tym kontekście. Retardanty, czyli środki opóźniające wzrost roślin, mają za zadanie kontrolowanie wysokości roślin, ale także nie są związane z kontrolą szkodników. Typowe błędy myślowe w tym przypadku obejmują mylenie funkcji poszczególnych grup preparatów chemicznych oraz brak zrozumienia ich specyficznych zastosowań. Kluczowe jest, aby w walce ze szkodnikami stosować odpowiednie środki, które są dedykowane do danego rodzaju zagrożenia, aby skutecznie chronić rośliny ozdobne przed szkodnikami takimi jak przędziorki.

Pytanie 36

Cis pospolity powinien być sadzony w glebie o takim odczynie

A. bardzo kwasowym
B. kwasowym
C. obojętnym
D. zasadowym
Gleby o odczynie kwaśnym, obojętnym lub bardzo kwaśnym nie są odpowiednie dla cisa pospolitego, co może prowadzić do wielu problemów w jego uprawie. W przypadku odczynu kwaśnego, pH poniżej 7 powoduje, że dostępność niektórych składników odżywczych, takich jak wapń i magnez, jest ograniczona, co prowadzi do niedoborów i pogorszenia kondycji roślin. Cisy mogą wykazywać oznaki stresu, takie jak żółknięcie igieł lub spowolnienie wzrostu. W glebach obojętnych, chociaż pH wynosi około 7, nie zapewnia ono optymalnych warunków, które preferują cisy, co może skutkować ich osłabieniem i podatnością na choroby. Użytkownicy często mylą zasadowość z alkalicznością, co prowadzi do nieprawidłowego doboru gleby i nieadekwatnych działań pielęgnacyjnych. Właściwe zrozumienie wymagań glebowych cisa pospolitego jest kluczowe dla jego zdrowego wzrostu oraz estetycznego wyglądu, dlatego powinniśmy unikać sadzenia go w niewłaściwych warunkach, aby nie tylko nie zaszkodzić roślinie, ale również zapewnić jej długotrwały rozwój w naszych ogrodach.

Pytanie 37

Zgodnie z danymi zawartymi w tabeli inwentaryzacyjnej klon jesionolistny

Lp.GatunekObwód pnia [cm]Wysokość [m]Średnica korony [m]Uwagi
1Dąb szypułkowy
Quercus robur
1002513Uszkodzenia mechaniczne
na pniu
2Klon jesionolistny
Acer negundo
30 + 50156Posusz 25%
3Lipa drobnolistna
Tilia cordata
1202211Pochylony pień
Posusz 30%

A. ma dwa pnie o obwodzie 30 cm i 50 cm oraz uschnięte 30% korony.
B. ma tylko jeden pień o obwodzie 80 cm oraz uschnięte 25% korony.
C. ma dwa pnie o obwodzie 30 cm i 50 cm oraz uschnięte 25% korony.
D. ma tylko jeden pień o obwodzie 30 cm oraz uschnięte 25% korony.
Odpowiedź jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z danymi zawartymi w tabeli inwentaryzacyjnej, klon jesionolistny (Acer negundo) rzeczywiście posiada dwa pnie o obwodach 30 cm i 50 cm. W kontekście zarządzania zasobami leśnymi i ochrony przyrody, prawidłowe rozpoznanie cech drzew jest kluczowym elementem inwentaryzacji. Właściwe pomiary obwodu pnia pozwalają na ocenę kondycji drzew, a także na planowanie zabiegów pielęgnacyjnych takich jak cięcia sanitarno-odnowieniowe. Dodatkowo, informacja o uschniętej koronie wynoszącej 25% wskazuje na potencjalne problemy zdrowotne drzewa, co może wymagać dalszych działań, takich jak konsultacje z dendrologiem czy specjalistami od ochrony roślin. W praktyce, dane te mogą być wykorzystywane do oceny stanu ekosystemów oraz do planowania działań ochronnych w obszarach chronionych. Utrzymanie zdrowia drzewostanów jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju, a dokładna dokumentacja jest niezbędna dla przyszłych pokoleń.

Pytanie 38

Wykonanie projektu kwietnika sezonowego o złożonym wzorze powinno odbywać się w skali

A. 2:1
B. 1:500
C. 1:200
D. 1:25
Odpowiedź 1:25 jest poprawna, ponieważ skala 1:25 oznacza, że 1 jednostka na rysunku odpowiada 25 jednostkom w rzeczywistości. W przypadku projektów wykonawczych, takich jak kwietniki sezonowe o skomplikowanych wzorach, ważne jest, aby szczegóły były wystarczająco wyraźne i dobrze widoczne. Skala 1:25 pozwala na precyzyjne przedstawienie detali, takich jak ornamenty czy szczegóły konstrukcyjne, co jest kluczowe dla wykonawców. Ponadto, w praktyce architektonicznej i ogrodniczej, skala 1:25 jest powszechnie stosowana w projektach, gdzie istotne jest oddanie proporcji i szczegółów, co ułatwia późniejsze prace budowlane. Dzięki takiej skali możliwe jest również łatwe wyliczenie potrzebnych materiałów oraz ich rozmieszczenia w rzeczywistości, co znacznie ułatwia proces realizacji projektu. Dobrą praktyką jest także korzystanie z tej skali w dokumentacji technicznej, aby zapewnić spójność i zrozumiałość dla wszystkich uczestników procesu budowlanego.

Pytanie 39

Jakie z wymienionych elementów terenów zielonych powinny być przede wszystkim zainstalowane w ogrodzie wspólnotowym?

A. Żywopłot iglasty, altanę
B. Ścieżkę rowerową, fontannę
C. Skupinę krzewów, piaskownicę
D. Kwietnik sezonowy, grill
Elementy takie jak kwietnik sezonowy czy grill mogą wyglądać ładnie, ale chyba nie do końca pasują do potrzeb mieszkańców. Kwietniki są dość krótkotrwałe i wymagają sporej opieki, co może być kłopotliwe. Grill, chociaż fajny, może przynieść więcej problemów niż korzyści, jak hałas i zapachy, które nie każdemu mogą się podobać. Ścieżka rowerowa, mimo że ważna, nie jest priorytetem w ogrodzie, bo przecież ma on służyć przede wszystkim do relaksu i spotkań. A fontanna? To raczej tylko dekoracja, która nie spełnia ważnych funkcji, jak budowanie społecznych interakcji czy bezpieczne miejsca dla dzieci. Generalnie, warto by było skupić się na rzeczach, które najlepiej odpowiadają potrzebom lokalnej społeczności i promują aktywny styl życia.

Pytanie 40

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.