Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Opiekunka dziecięca
Kwalifikacja: SPO.04 - Świadczenie usług opiekuńczych i wspomagających rozwój dziecka
Data rozpoczęcia: 31 maja 2025 10:27
Data zakończenia: 31 maja 2025 10:36

Egzamin zdany!

Wynik: 21/40 punktów (52,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

W jakim miesiącu życia dziecko, które rozwija się prawidłowo, zdobywa umiejętność samodzielnego siedzenia bez wsparcia i pomocy?

A. Dziesiątym

B. Dziewiątym

C. Szóstym

D. Siódmym

Niektóre osoby mogą błędnie sądzić, że umiejętność samodzielnego siadania jest osiągana w szóstym, siódmym lub dziesiątym miesiącu. Ustalenie momentu, w którym dziecko zaczyna siadać, może być mylone z innymi umiejętnościami, takimi jak podnoszenie się czy stabilizacja w pozycji siedzącej. Na przykład, w szóstym miesiącu wiele dzieci potrafi już utrzymywać pozycję w siedzeniu, ale zazwyczaj potrzebują one jeszcze wsparcia, aby nie przewrócić się. W siódmym miesiącu dziecko zaczyna rozwijać silniejsze mięśnie pleców i brzucha, co może prowadzić do prób siadania, jednak do pełnej samodzielności w tej pozycji zazwyczaj potrzebuje jeszcze czasu. Z kolei dziesiąty miesiąc to czas, kiedy dzieci mogą już płynnie przechodzić między pozycjami, ale jeszcze nie oznacza to, że każdy maluch w tym wieku będzie potrafił siadać samodzielnie. Błędne przekonania na temat momentów osiągania tych umiejętności mogą prowadzić do niepotrzebnego niepokoju u rodziców, którzy porównują rozwój swojego dziecka z innymi. Ważne jest, aby pamiętać, że każde dziecko jest inne i rozwija się w swoim tempie, a normy rozwojowe są jedynie wskazówkami, a nie sztywnymi regułami.

Pytanie 2

W trakcie zajęć plastycznych z dziećmi rozwijającymi się prawidłowo, nożyczki z zaokrąglonymi końcami wprowadzane są

A. w II półroczu 2 roku życia

B. w II półroczu 3 roku życia

C. w I półroczu 3 roku życia

D. w I półroczu 4 roku życia

Wybór odpowiedzi dotyczący wprowadzenia nożyczek w I półroczu 3 roku życia bądź w I półroczu 4 roku życia opiera się na błędnym założeniu, że dzieci w tym czasie osiągają wystarczającą sprawność manualną do bezpiecznego posługiwania się nożyczkami. W rzeczywistości, umiejętności motoryczne oraz koordynacyjne dzieci w tych przedziałach wiekowych są wciąż w fazie rozwoju. Dzieci w I półroczu 3 roku życia często nie mają jeszcze odpowiedniej kontroli nad ruchami rąk, co może prowadzić do niebezpiecznych sytuacji podczas korzystania z narzędzi. Ponadto, wprowadzenie nożyczek o zaokrąglonych końcach w I półroczu 4 roku życia może być zbyt późne, gdyż dziecko w tym czasie powinno już wykazywać umiejętności radzenia sobie z takimi narzędziami, co jest zgodne z zasadami rozwoju dziecka. Często zdarza się, że nauczyciele, bazując na wcześniejszych doświadczeniach lub przekonaniach, mylnie oceniają gotowość dzieci do korzystania z narzędzi. Warto pamiętać, że każde dziecko rozwija się w swoim tempie, a metodyka nauczania powinna być dostosowana do indywidualnych potrzeb i możliwości maluchów.

Pytanie 3

Zgodnie z wytycznymi Polskiego Towarzystwa Gastroenterologii, Hepatologii i Żywienia Dzieci, celem w żywieniu niemowląt jest wyłączne karmienie dziecka piersią przez

A. pierwsze cztery miesiące życia dziecka

B. pierwsze pięć miesięcy życia dziecka

C. pierwsze trzy miesiące życia dziecka

D. pierwsze sześć miesięcy życia dziecka

Odpowiedź wskazująca na karmienie wyłącznie piersią przez pierwszych sześć miesięcy życia dziecka jest zgodna z zaleceniami Polskiego Towarzystwa Gastroenterologii, Hepatologii i Żywienia Dzieci oraz organizacji takich jak Światowa Organizacja Zdrowia (WHO). Karmienie wyłącznie piersią w tym okresie ma kluczowe znaczenie dla prawidłowego rozwoju dziecka, zapewniając mu wszystkie niezbędne składniki odżywcze, immunoglobuliny oraz enzymy wspierające układ pokarmowy. W praktyce oznacza to, że niemowlę nie powinno otrzymywać innych pokarmów stałych ani płynów, co sprzyja utrzymaniu odpowiedniej masy ciała, ogranicza ryzyko wystąpienia alergii pokarmowych oraz infekcji. To podejście wspiera również więź matki z dzieckiem oraz ułatwia proces karmienia. Warto zwrócić uwagę, że po ukończeniu sześciu miesięcy życia, zaczyna się wprowadzać pokarmy uzupełniające, a karmienie piersią powinno być kontynuowane w miarę możliwości, aż do ukończenia drugiego roku życia dziecka lub dłużej, jeśli matka i dziecko sobie tego życzą.

Pytanie 4

Masa ciała zdrowo rozwijającego się niemowlęcia do 6. miesiąca życia w porównaniu do ciężaru tuż po porodzie

A. podwaja się

B. potraja się

C. zwiększa się o 1 kg

D. zwiększa się o 2 kg

Wiele osób może mieć trudności ze zrozumieniem, jak prawidłowo rozwija się masa ciała niemowlęcia. Odpowiedzi sugerujące, że masa ciała zwiększa się tylko o 1 kg, 2 kg lub że potraja się, opierają się na błędnych założeniach dotyczących rozwoju dziecka. Przede wszystkim, zwiększenie masy jedynie o 1 kg w ciągu pierwszych sześciu miesięcy byłoby niezgodne z normami rozwojowymi, co wskazuje na potencjalne problemy zdrowotne. Niemowlęta w tym okresie życia mają zazwyczaj bardzo intensywny przyrost masy, co jest kluczowe dla ich zdrowia i rozwoju. Odpowiedź sugerująca, że masa ciała potraja się, opiera się na mylnym założeniu, że przyrost masy ciała jest równomierny w tym okresie, podczas gdy w rzeczywistości przyrost jest największy w pierwszych miesiącach życia. Ogólnie rzecz biorąc, rozwój masy ciała niemowląt jest monitorowany w odniesieniu do siatki centylowej, która uwzględnia wiele czynników, takich jak wiek, płeć i ogólny stan zdrowia. Przyrost masy ciała powinien być postrzegany w kontekście pełnego obrazu zdrowia dziecka, co wymaga regularnych badań i konsultacji z pediatrą. Dobre praktyki w opiece nad niemowlętami obejmują również edukację rodziców na temat odpowiedniego odżywiania oraz znaczenia regularnego monitorowania wzrostu i rozwoju ich dzieci.

Pytanie 5

Aby zapewnić bezpieczeństwo trzynastomiesięcznemu dziecku, należy unikać podawania mu zabawek, które

A. posiadają małe elementy

B. są wykonane z plastiku

C. są lekkie oraz w różnych kolorach

D. wydają odgłosy

Podawanie zabawek dla trzynastomiesięcznych dzieci wymaga szczególnej uwagi, a jednym z kluczowych aspektów bezpieczeństwa jest unikanie zabawek z drobnymi elementami. Dzieci w tym wieku są z natury ciekawe i mają tendencję do wkładania różnych przedmiotów do ust. Drobne elementy mogą stanowić zagrożenie zadławienia, co jest jednym z najczęstszych wypadków w przypadku małych dzieci. Zgodnie z normami bezpieczeństwa, takimi jak EN 71 dotyczące bezpieczeństwa zabawek, producent powinien zapewnić, że zabawki nie mają elementów, które mogą być łatwo odrywane lub połykane. Przykładem dobrej praktyki jest wybieranie zabawek wykonanych z jednego kawałka materiału lub takich, które nie zawierają małych części. Zamiast zabawek z drobnymi elementami, rekomendowane są większe, łatwe do chwytania przedmioty, które wspierają rozwój motoryczny i sensoryczny dzieci.

Pytanie 6

Zaburzenia mowy charakteryzujące się błędną wymową jednego lub więcej dźwięków to

A. dyskalkulia

B. dyslalia

C. dysfagia

D. dysgrafia

Dyslalia to zaburzenie mowy charakteryzujące się nieprawidłową artykulacją głosek, co prowadzi do trudności w wymawianiu dźwięków mowy. Osoby z dyslalią mogą mieć problemy z prawidłowym artykułowaniem pojedynczych dźwięków lub całych grup fonemicznych, co może wpływać na ich zdolność do efektywnego komunikowania się. Przykładowo, dziecko z dyslalią może mylić dźwięki "s" i "z", co skutkuje wymawianiem słowa „słoń” jako „złoń”. W praktyce terapeutycznej często stosuje się ćwiczenia artykulacyjne, które pomagają pacjentom poprawić ich umiejętności wymawiania głosek. Warto zwrócić uwagę na znaczenie wczesnej diagnozy i interwencji, ponieważ skuteczna terapia może znacznie poprawić zdolności komunikacyjne i wpływać na rozwój społeczny i emocjonalny dzieci. Specjaliści w dziedzinie logopedii korzystają z różnych metod, takich jak terapia behawioralna, która kładzie nacisk na pozytywne wzmocnienie, aby wspierać pacjentów w pokonywaniu trudności związanych z dyslalią.

Pytanie 7

Obecny schemat żywienia niemowlaków, stworzony przez Polskie Towarzystwo Gastroenterologii, Hepatologii i Żywienia Dzieci, zaleca, aby dziecko w szóstym miesiącu życia przyjmowało

A. cztery posiłki dziennie, z czego trzy mleczne

B. pięć posiłków dziennie, z czego cztery mleczne

C. siedem posiłków dziennie, z czego cztery mleczne

D. sześć posiłków dziennie, z czego trzy mleczne

Wybierając odpowiedzi, które nie wskazują na pięć posiłków dziennie, w tym cztery mleczne, można napotkać szereg błędnych koncepcji związanych z żywieniem niemowląt. Na przykład, zmniejszenie liczby posiłków do czterech, z których trzy są mleczne, może prowadzić do niedoborów żywieniowych. Niemowlęta w tym wieku potrzebują dużych ilości kalorii, aby zaspokoić swoje potrzeby energetyczne związane z intensywnym wzrostem i rozwojem. Ograniczenie liczby posiłków może skutkować nieodpowiednim spożyciem kluczowych składników odżywczych, takich jak białko czy tłuszcze, które są szczególnie ważne dla rozwoju mózgu. Ponadto, odpowiedzi sugerujące siedem lub sześć posiłków dziennie mogą wprowadzać w błąd, sugerując, że większa liczba posiłków jest korzystna, podczas gdy w rzeczywistości kluczowa jest jakość, a nie ilość. Optymalne jest, aby zachować równowagę między ilością posiłków a ich wartością odżywczą. Dlatego też, przy wprowadzaniu nowych pokarmów, ważne jest, aby nie przekraczać liczby posiłków mlecznych, co może spowodować, że dziecko nie otrzyma odpowiedniej podaży mleka, a co za tym idzie, nie będzie miało dostarczonych wszystkich niezbędnych składników odżywczych. Kluczowe jest zrozumienie, że zalecenia żywieniowe powinny być dostosowane do specyficznych potrzeb rozwojowych niemowląt oraz do zapewnienia im zdrowego wzrostu i rozwoju.

Pytanie 8

Nauczanie dziecka form grzecznościowych oraz okazywanie szacunku i życzliwości innym to działania wychowawcze, które wspierają jego rozwój w obszarze

A. motoryki i lokomocji

B. mowy i myślenia

C. sensomotoryki

D. kontaktów społecznych

Uczenie dziecka form grzecznościowych oraz okazywanie szacunku i serdeczności innym są kluczowymi elementami rozwijania umiejętności interpersonalnych, które są niezbędne w budowaniu zdrowych relacji społecznych. Poprawna odpowiedź, dotycząca kontaktów społecznych, podkreśla znaczenie umiejętności nawiązywania i utrzymywania relacji z innymi ludźmi. W kontekście wychowania, dzieci uczą się nie tylko komunikować, ale także rozumieć emocje innych, co jest podstawą empatii. Przykładowo, nauczenie dziecka, jak używać zwrotów grzecznościowych, może skutkować lepszymi interakcjami w przedszkolu czy szkole, gdzie umiejętności społeczne są często oceniane. Dobrze rozwinięte kontakty społeczne wpływają na poczucie własnej wartości, a także na zdolność do efektywnej współpracy z innymi. Wspieranie dzieci w nauce tych umiejętności jest zgodne z najlepszymi praktykami pedagogicznymi i standardami wychowawczymi, które zalecają rozwój kompetencji społecznych jako kluczowego składnika ogólnego rozwoju dziecka.

Pytanie 9

Ostatecznym skutkiem przewlekłej choroby dla psychiki dziecka są zaburzenia

A. ruchowe

B. snu

C. osobowości

D. żywienia

Odpowiedź 'osobowości' jest poprawna, ponieważ przewlekłe choroby mogą znacząco wpływać na rozwój psychiczny dzieci, prowadząc do zaburzeń osobowości. Długotrwałe cierpienie fizyczne i psychiczne związane z chorobą może zakłócać prawidłowy rozwój emocjonalny oraz społeczny, co w przyszłości może skutkować problemami w relacjach interpersonalnych, obniżoną samooceną i trudnościami w adaptacji do zmian. Dzieci chore mogą doświadczać lęków, depresji oraz problemów z tożsamością, co może prowadzić do rozwoju zaburzeń osobowości. W praktyce ważne jest, aby zapewnić dzieciom wsparcie psychologiczne oraz terapię, która pomoże im radzić sobie z emocjami i wyzwaniami związanymi z chorobą. Standardy opieki psychologicznej zalecają wieloaspektowe podejście, uwzględniające terapię rodzinną, wsparcie rówieśnicze i interwencje behawioralne. Wczesna identyfikacja i interwencja mogą przyczynić się do lepszego funkcjonowania dziecka w przyszłości.

Pytanie 10

Która z witamin jest kluczowa dla prawidłowego rozwoju układu kostnego oraz pełni istotną rolę w metabolizmie wapnia i fosforu?

A. Witamina K

B. Witamina C

C. Witamina A

D. Witamina D

Witamina C, witamina A oraz witamina K mają różne funkcje w organizmie, które nie są związane z metabolizmem wapnia i fosforu ani z rozwojem kości. Witamina C jest silnym przeciwutleniaczem, odgrywa istotną rolę w syntezie kolagenu, co wpływa na zdrowie skóry, kości i stawów, ale nie ma bezpośredniego wpływu na metabolizm mineralny. Właściwe jej spożycie jest kluczowe dla odporności organizmu oraz gojenia ran, lecz nie zastępuje ona roli witaminy D w mineralizacji kości. Witamina A z kolei jest niezbędna dla prawidłowego widzenia oraz funkcjonowania układu immunologicznego, a jej niewłaściwy poziom może prowadzić do problemów ze wzrokiem, ale również nie wpływa bezpośrednio na wchłanianie wapnia. Witamina K odgrywa główną rolę w procesie krzepnięcia krwi i jest również zaangażowana w metabolizm kości, ale jej mechanizm działania jest inny i nie obejmuje regulacji poziomu wapnia tak, jak ma to miejsce w przypadku witaminy D. W kontekście zdrowia, nieprawidłowe zrozumienie roli tych witamin może prowadzić do mylnych przekonań na temat ich wpływu na układ kostny, co zaleca staranne badania i konsultacje z dietetykiem w celu optymalizacji diety dla zdrowia kości.

Pytanie 11

Aby u dzieci z problemami rozwojowymi rozwijać odpowiedni odbiór, analizę oraz przetwarzanie bodźców zmysłowych, w pracy z nimi można zastosować metodę

A. gimnastyki twórczej Rudolfa Labana

B. ruchu rozwijającego Weroniki Sherborne

C. integracji sensorycznej

D. gimnastyki mózgu

Wybór odpowiedzi dotyczącej gimnastyki mózgu, ruchu rozwijającego Weroniki Sherborne i gimnastyki twórczej Rudolfa Labana wskazuje na niezrozumienie podstaw metod terapeutycznych stosowanych w pracy z dziećmi z zaburzeniami rozwojowymi. Gimnastyka mózgu to zbiór ćwiczeń mających na celu poprawę funkcji poznawczych, jednak nie koncentruje się bezpośrednio na integracji sensorycznej. Choć może wspierać rozwój umiejętności uczenia się, nie zajmuje się bezpośrednio przetwarzaniem bodźców zmysłowych. Ruch rozwijający Weroniki Sherborne skupia się na rozwijaniu relacji z innymi oraz kształtowaniu ruchu, ale nie jest to podejście oparte na strukturze integracji sensorycznej, co czyni je mniej adekwatnym w kontekście dzieci z zaburzeniami sensorycznymi. Gimnastyka twórcza Rudolfa Labana, pomimo swoich wartości w zakresie ekspresji artystycznej i ruchowej, również nie odpowiada na potrzeby dzieci z zaburzeniami odbioru sensorycznego, gdyż nie ma na celu bezpośredniego wspierania ich zdolności do przetwarzania bodźców. Użycie tych metod w miejsce integracji sensorycznej może prowadzić do pomijania kluczowych obszarów wsparcia, co może skutkować brakiem postępów w rozwoju dzieci. Dlatego ważne jest, aby terapeuci byli świadomi różnic między tymi podejściami i umieli odpowiednio je stosować, zgodnie z indywidualnymi potrzebami dzieci.

Pytanie 12

Kiedy należy ponownie podać dawkę antybiotyku, jeśli dziecko wymiotuje?

A. około godziny po zażyciu antybiotyku

B. tuż przed następną zaplanowaną dawką antybiotyku

C. do kilku minut po przyjęciu antybiotyku

D. po trzech godzinach od podania antybiotyku

Odpowiedzi takie jak "tuż przed kolejną zaplanowaną dawką antybiotyku", "po upływie trzech godzin po podaniu antybiotyku" oraz "około godziny po podaniu antybiotyku" mogą wydawać się logiczne, jednak każde z nich zawiera istotne błędy w rozumieniu zasad dawkowania leków. Podanie leku tuż przed kolejną zaplanowaną dawką w przypadku wymiotów może prowadzić do nadmiernego narażenia pacjenta na ryzyko przedawkowania, co jest szczególnie niebezpieczne w pediatrii. W sytuacji, gdy lekarz ustala harmonogram dawkowania, bierze pod uwagę czas potrzebny na wchłonięcie leku, co w przypadku wymiotów może być znacznie zmienione. Oczekiwanie na trzy godziny lub godzinę po wymiotach jest nieodpowiednie, ponieważ w tym czasie organizm dziecka może nie otrzymać wystarczającej dawki leku, co prowadzi do nieefektywnej terapii. Takie podejście może wpływać na rozwój oporności mikroorganizmów oraz wydłużenie procesu zdrowienia. Kluczowe jest, aby w przypadku wymiotów zareagować szybko i adekwatnie, co jest zgodne z najlepszymi praktykami medycznymi. Właściwe dawkowanie i reakcja na objawy są fundamentalnymi aspektami skutecznej terapii, a niewłaściwe podejście może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych.

Pytanie 13

Aby ocenić rozwój psychomotoryczny dziecka, należy zastosować

A. skalę Apgar

B. inwentarz rozwojowy

C. siatkę centylową

D. morfogram

Inwentarz rozwojowy to narzędzie, które umożliwia systematyczną ocenę rozwoju psychomotorycznego dziecka. Jest to zestaw pytań lub zadań, które pomagają specjalistom w identyfikacji osiągnięć rozwojowych na różnych płaszczyznach, takich jak motoryka, mowa, umiejętności społeczne czy poznawcze. Użycie inwentarzy rozwojowych jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie psychologii dziecięcej i pediatrii, gdzie regularne monitorowanie rozwoju ma kluczowe znaczenie dla wczesnej interwencji i wsparcia. Przykładowym inwentarzem jest Denver Developmental Screening Test, który pozwala na ocenę rozwoju dzieci od urodzenia do 6. roku życia. Inwentarze te są oparte na normach rozwojowych, co pozwala na porównanie indywidualnych osiągnięć dziecka z populacją. Właściwe zastosowanie inwentarzy rozwojowych przyczynia się do skutecznej diagnozy i planowania interwencji, co jest istotne w zapewnieniu dziecku optymalnych warunków do rozwoju.

Pytanie 14

Intensywna infekcja wirusowa dróg oddechowych, która może obejmować wszystkie części układu oddechowego oraz prowadzić do poważnych komplikacji i wywołać epidemię.

A. anginy

B. zapalenia krtani

C. zapalenia płuc

D. grypy

Odpowiedź 'grypy' jest prawidłowa, ponieważ grypa to ostra infekcja wirusowa dróg oddechowych, która może dotknąć wszystkie odcinki układu oddechowego, w tym nos, gardło, krtanię oraz płuca. Wirus grypy może prowadzić do poważnych powikłań, takich jak zapalenie płuc, zaostrzenie chorób przewlekłych (np. astmy, przewlekłej obturacyjnej choroby płuc) oraz hospitalizacji. Epidemie grypy występują zazwyczaj w sezonie jesienno-zimowym, co podkreśla znaczenie szczepień i profilaktyki w populacji. Dobre praktyki w zakresie zdrowia publicznego zalecają coroczne szczepienia, szczególnie dla osób z grup ryzyka, takich jak seniorzy czy osoby z chorobami współistniejącymi. Właściwe podejście do profilaktyki i leczenia grypy ma kluczowe znaczenie dla zmniejszenia liczby hospitalizacji i zgonów. Ważne jest również, aby w przypadku wystąpienia objawów grypy, takich jak gorączka, kaszel czy ból mięśni, skonsultować się z lekarzem, który może zalecić odpowiednie leczenie, w tym leki przeciwwirusowe, które są najskuteczniejsze, gdy są podane w pierwszych dobach od wystąpienia objawów.

Pytanie 15

Zaburzenia dotyczące mowy, które objawiają się nieprawidłowym wypowiadaniem jednej lub więcej głosk, nazywają się

A. dyslalia

B. dysfagia

C. dysgrafia

D. dyskalkulia

Dyslalia to termin odnoszący się do zaburzeń mowy, które charakteryzują się nieprawidłową artykulacją dźwięków i głosek. Zaburzenia te mogą obejmować wiele aspektów, takich jak zniekształcenia, pominięcia czy zamiany głosek. Jest to stan, który może występować zarówno u dzieci, jak i dorosłych, jednak najczęściej diagnozowany jest u dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym. Praktyczne przykłady dyslalii obejmują sytuacje, w których dziecko zamiast powiedzieć „krowa” mówi „kłowa”, co może być wynikiem trudności w produkcji dźwięku „r”. W terapii mowy, która jest kluczowym elementem w pracy z osobami z dyslalią, stosuje się różnorodne techniki, takie jak ćwiczenia artykulacyjne czy terapia fonologiczna. Standardy branżowe w logopedii zalecają indywidualne podejście do pacjenta, co pozwala na dostosowanie terapii do specyficznych potrzeb i trudności każdej osoby, co zwiększa efektywność leczenia.

Pytanie 16

W którym miesiącu życia dziecko zaczyna prawidłowo śledzić obiekty znikające z widoku oraz wykazywać oznaki radości na widok dorosłego, takie jak machanie rękami, gaworzenie i uśmiechanie się?

A. W piątym miesiącu życia

B. W szóstym miesiącu życia

C. W czwartym miesiącu życia

D. W trzecim miesiącu życia

Zastanawiając się nad innymi odpowiedziami, trzeba zauważyć, że wskazywanie piątego, czwartego lub szóstego miesiąca życia jako momentu, kiedy dziecko zaczyna śledzić znikające przedmioty i reagować na dorosłych, to spore nieporozumienie. W rzeczywistości, te umiejętności zaczynają się kształtować znacznie wcześniej. W piątym miesiącu maluchy są już bardziej rozwinięte i mogą reagować na różne bodźce, ale to nie znaczy, że zaczynają śledzić znikające obiekty. Czwarty miesiąc to czas, kiedy dzieci mogą pokazywać pewne oznaki komunikacji, ale ich umiejętności w zakresie śledzenia wzrokiem i interakcji są jeszcze ograniczone. Mylenie tych etapów pewnie wynika z braku wiedzy o tym, jak szybko dzieci nabywają swoje umiejętności. W trzecim miesiącu życia, dzieci poznają świat głównie przez wzrok i dźwięk, co sprawia, że stają się bardziej zainteresowane dorosłymi i otaczającymi je rzeczami. Dlatego ważne, żeby mieć tę wiedzę na uwadze, bo to pomoże w prawidłowym wsparciu dzieci w ich rozwijaniu się, a także pozwoli uniknąć błędnych przekonań na temat ich zdolności.

Pytanie 17

Aby zapewnić prawidłowy rozwój psychomotoryczny dwuletnich, prawidłowo rozwijających się dzieci w żłobku, opiekunka powinna przede wszystkim

A. organizować poranne ćwiczenia składające się z co najmniej dziewięciu nowych aktywności.

B. organizować systematycznie dzieciom zabawy ruchowe i ćwiczenia podstawowe.

C. wymagać od dzieci precyzyjnego wykonywania ćwiczeń ruchowych.

D. ograniczać naturalną chęć do zabawy ruchowej dzieci, gdy uzna, że są zmęczone.

Fajnie, że organizujesz regularne zabawy i ćwiczenia dla małych dzieci! To naprawdę ważne dla ich rozwoju psychomotorycznego. Dwuletnie maluchy mają naturalną chęć do odkrywania świata i zabawy, a to wspiera ich umiejętności motoryczne, społeczne i emocjonalne. Jak wiadomo, zabawa to fundament ich nauki. Możesz spróbować wielu różnych aktywności, jak bieganie, skakanie czy nawet gry zespołowe. To świetny sposób, by dzieci były aktywne i rozwijały umiejętności interpersonalne. Regularne zajęcia pomagają im poczuć się stabilnie emocjonalnie i lepiej przystosować do grupy. A co najważniejsze, to też poprawia ich koordynację i ogólną sprawność fizyczną, co jest kluczowe w tym okresie, gdy rozwijają swoje zdolności ruchowe.

Pytanie 18

Jakie objawy są typowe dla dzieci z zaburzeniami ze spektrum autyzmu?

A. Kłopoty z poruszaniem się, spastyczność, brak umiejętności w komunikacji

B. Problemy z reakcją na bodźce zewnętrzne, ograniczone zainteresowania, moczenie nocne

C. Zaburzenia sensoryczne, powtarzające się zachowania, deficyty w komunikacji

D. Trudności w koordynacji ruchowej, impulsywność, zaburzenia pamięci

Zaburzenia sensoryczne, powtarzalne zachowania oraz deficyty w komunikowaniu się to charakterystyczne objawy zaburzeń autystycznych, które są zgodne z definicjami zawartymi w DSM-5 (Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders). Zaburzenia sensoryczne mogą obejmować nadwrażliwość lub niedowrażliwość na bodźce zewnętrzne, co wpływa na sposób, w jaki dzieci z autyzmem odbierają świat. Na przykład, dziecko może wykazywać silne reakcje na dźwięki, które dla innych są neutralne, lub wręcz przeciwnie - nie reagować na ból. Powtarzalne zachowania, takie jak stereotypie ruchowe (np. machanie rękami, kręcenie się w kółko), są istotnym elementem diagnozy, wskazującym na sztywność myślenia i rutyny. Deficyty w komunikowaniu się mogą obejmować zarówno ograniczenia w mowie, jak i trudności w nawiązywaniu interakcji społecznych, co utrudnia dzieciom z autyzmem budowanie relacji oraz skuteczną komunikację. Zrozumienie tych specyficznych symptomów jest kluczowe dla skutecznego wsparcia dzieci z zaburzeniami autystycznymi oraz wdrażania odpowiednich strategii terapeutycznych, które mogą poprawić ich jakość życia oraz zdolności społeczno-komunikacyjne.

Pytanie 19

Pielęgniarka zajmująca się dziećmi, pielęgnując skórę głowy dziecka dwu miesięcznego, które ma ciemieniuchę, powinna

A. zapobiegać przegrzewaniu się główki dziecka poprzez chłodzenie jej zimnymi okładami

B. dezynfekować główkę dziecka spirytusem i dbać o jej ciepłotę zakładając czapeczkę

C. myć główkę dziecka bez użycia dodatkowych zabiegów pielęgnacyjnych

D. smarować główkę dziecka oliwką na 15 minut przed kąpielą i wyczesywać delikatną szczoteczką

Smarowanie główki dziecka oliwką na 15 minut przed kąpielą oraz wyczesywanie miękką szczoteczką to zalecana metoda pielęgnacji skóry głowy pokrytej ciemieniuchą. Ciemieniucha, będąca łojotokowym zapaleniem skóry, jest powszechnym problemem u niemowląt, a jej pielęgnacja wymaga delikatnych i skutecznych działań. Oliwka nawilża skórę i zmiękcza łuski, co ułatwia ich usunięcie podczas kąpieli. Użycie miękkiej szczoteczki pozwala na delikatne usunięcie martwego naskórka bez podrażniania wrażliwej skóry dziecka. Dodatkowo, ważne jest, aby nie stosować zbyt agresywnych środków czyszczących, które mogą wysuszyć skórę i pogorszyć problem. Warto pamiętać, że regularna pielęgnacja oraz odpowiednie nawilżenie są kluczowe, aby zapobiegać powstawaniu ciemieniuchy. Zgodnie z wytycznymi pediatrycznymi, zaleca się monitorowanie stanu skóry głowy oraz konsultację z lekarzem w przypadku nasilających się objawów. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie pielęgnacji dzieci i zapewnia zdrową skórę głowy.

Pytanie 20

Jakie jest następstwo wyrzynania się zębów mlecznych u dzieci?

A. Górne jedynki, dolne jedynki, dolne dwójki

B. Dolne jedynki, dolne dwójki, kły

C. Górne jedynki, górne dwójki, kły

D. Dolne jedynki, górne jedynki, górne dwójki

Podczas analizy niepoprawnych odpowiedzi warto zauważyć, że wiele z nich opiera się na błędnym rozumieniu, w jakiej kolejności zęby mleczne pojawiają się w jamie ustnej. Na przykład, odpowiedzi sugerujące, że górne jedynki wyrzynają się przed dolnymi, są sprzeczne z powszechnie przyjętymi obserwacjami w dziedzinie stomatologii. Górne jedynki mogą wydawać się bardziej zauważalne lub widoczne, co może prowadzić do mylnego wrażenia, że wyrzynają się wcześniej. Ponadto, błędna kolejność wyrzynania, np. wskazująca na kły przed jedynkami, nie ma podstaw w badaniach nad rozwojem uzębienia. Takie myślenie może wynikać z nieznajomości koncepcji rozwoju zębów mlecznych oraz różnic w kolejności ich erupcji. Zrozumienie tego procesu jest kluczowe dla oceny zdrowia jamy ustnej dziecka i planowania odpowiednich interwencji w przypadku wystąpienia jakichkolwiek problemów. W praktyce, dentysta prowadzący obserwację wyrzynania zębów u dziecka powinien być w stanie wskazać, które zęby są oczekiwane w danym wieku, a także jakie czynniki mogą wpływać na ten proces, takie jak genetyka czy czynniki środowiskowe. Właściwa wiedza na temat kolejności wyrzynania zębów mlecznych jest czymś, czego powinien być świadomy każdy rodzic, aby móc monitorować rozwój swoich dzieci i reagować w odpowiednim czasie na pojawiające się problemy.

Pytanie 21

Typowe symptomy odry to:

A. wysoka temperatura ciała, światłowstręt, tzw. plamki Koplika na błonie śluzowej policzków, zlewająca się gruboplamista wysypka

B. temperatura podgorączkowa, nieprzyjemny zapach z ust, szare ropne naloty na migdałkach, trudności w połykaniu, duszność

C. wysoka temperatura ciała, czerwone plamy na skórze, powiększone węzły chłonne na szyi i karku

D. temperatura podgorączkowa, problemy z widzeniem, biegunka, zwiększone pragnienie

Pojawiające się w odpowiedziach błędne koncepcje dotyczą symptomów odry często wynikają z nieporozumień związanych z innymi chorobami wirusowymi. Wysoka gorączka jest rzeczywiście częstym objawem w różnych infekcjach wirusowych, jednak objawy takie jak stan podgorączkowy, zaburzenia widzenia, biegunka, czy wzmożone pragnienie nie są charakterystyczne dla odry. Stan podgorączkowy i nieprzyjemny zapach z ust mogą wskazywać na problemy z układem pokarmowym lub infekcje bakteryjne, podczas gdy szare ropne naloty na migdałkach oraz trudności z połykaniem są typowe dla anginy, a nie odry. Z kolei światłowstręt i plamki Koplika są objawami występującymi wyłącznie w przebiegu odry, co podkreśla ich unikalność w diagnostyce. Typowym błędem myślowym jest zatem mieszanie objawów różnych chorób wirusowych oraz bagatelizowanie znaczenia specyficznych, charakteryzujących objawów. Właściwe zrozumienie różnic pomiędzy objawami chorób jest kluczowe dla skutecznej diagnostyki i zapobiegania powikłaniom zdrowotnym. Dlatego istotne jest, aby osoby zajmujące się medycyną były dobrze zaznajomione z klasycznymi objawami odry, co pozwoli na szybsze podejmowanie decyzji dotyczących leczenia.

Pytanie 22

Aby uspokoić zgromadzone emocje u dziecka, najlepiej wykorzystać muzykę

A. rockową

B. popową

C. poważną

D. relaksacyjną

Muzyka relaksacyjna jest doskonałym narzędziem do wyciszenia nagromadzonych emocji u dzieci. Badania wykazują, że odpowiednie utwory muzyczne mogą obniżać poziom stresu i lęku, co jest szczególnie istotne w kontekście emocjonalnego rozwoju dziecka. Muzyka relaksacyjna, charakteryzująca się spokojnym tempem, łagodnymi melodiami i harmonijnymi dźwiękami, pomaga w osiągnięciu stanu odprężenia. W praktyce, można zastosować takie muzyczne interwencje podczas stresujących sytuacji, takich jak przed snem, w trudnych momentach emocjonalnych lub po intensywnych zabawach. Przykłady zastosowania to wykorzystanie muzyki relaksacyjnej podczas zajęć terapeutycznych, gdzie dziecko uczy się radzić sobie z emocjami. Dobre praktyki zalecają także stosowanie muzyki w połączeniu z technikami oddechowymi, co potęguje ich działanie. Dlatego właśnie wybór muzyki relaksacyjnej jest najskuteczniejszy w kontekście wyciszenia emocji u dzieci, co znajduje potwierdzenie w literaturze psychologicznej oraz pedagogicznej.

Pytanie 23

Aby zagwarantować zdrowie dzieciom przebywającym w domu małego dziecka, opiekunka powinna

A. oddzielić dzieci chore od zdrowych

B. zapewnić temperaturę wyższą niż 25°C w pomieszczeniach, w których znajdują się dzieci

C. unikać sytuacji konfliktowych między dziećmi

D. organizować częste zmiany opiekunek w grupie

Odizolowanie dzieci chorych od zdrowych jest kluczowym działaniem mającym na celu ochronę zdrowia dzieci w domu małego dziecka. Takie podejście jest zgodne z zaleceniami wielu instytucji zajmujących się zdrowiem publicznym, które wskazują, że zakaźne choroby mogą szybko rozprzestrzeniać się w grupach dziecięcych. Przykładem może być izolacja dzieci z objawami przeziębienia, grypy czy innych infekcji wirusowych. W praktyce, opiekunka powinna mieć wyznaczone miejsce, gdzie dzieci chore mogą przebywać do czasu ustąpienia objawów, co zmniejsza ryzyko zakażenia innych dzieci. Ponadto, stosowanie zasady odizolowania chorych dzieci wspiera ogólną politykę zdrowotną placówki, co może być również wymagane przez lokalne przepisy sanitarno-epidemiologiczne. Wprowadzenie takich procedur może także przyczynić się do zwiększenia zaufania rodziców do instytucji i jej sposobów zarządzania zdrowiem dzieci.

Pytanie 24

Zgodnie z wytycznymi Polskiego Towarzystwa Gastroenterologii, Hepatologii i Żywienia Dzieci, u dziecka karmionego butelką należy zakończyć podawanie jedzenia i napojów przez butelkę ze smoczkiem po tym, jak osiągnie

A. 10. miesiąc życia

B. 8. miesiąc życia

C. 6. miesiąc życia

D. 12. miesiąc życia

Zgodnie z zaleceniami Polskiego Towarzystwa Gastroenterologii, Hepatologii i Żywienia Dzieci, zaprzestanie podawania pokarmów i płynów przez butelkę z smoczkiem po ukończeniu 12. miesiąca życia jest istotne dla prawidłowego rozwoju dziecka. W tym okresie maluchy powinny być już gotowe do picia z kubków, co sprzyja rozwijaniu umiejętności motorycznych oraz przyczynia się do zdrowego rozwoju jamy ustnej. Przechodzenie na kubki pomaga także w zapobieganiu problemom zdrowotnym związanym z zębami, gdyż długoterminowe stosowanie smoczków może prowadzić do nieprawidłowego zgryzu i próchnicy. W praktyce, warto stopniowo wprowadzać kubek do diety dziecka, zaczynając od soków lub wody, aby maluch mógł przyzwyczaić się do nowego sposobu picia, co jest zgodne z zaleceniami dotyczącymi wczesnej edukacji żywieniowej.

Pytanie 25

Aby wspierać rozwój nawyków i samodzielności u dziecka, opiekunka powinna przede wszystkim wykorzystać metodę

A. rozgromadzenia

B. obserwacji

C. zmiany zabaw

D. ćwiczeń

Wybór odpowiedzi, które nie opierają się na metodzie ćwiczeń, wskazuje na pewne nieporozumienia w zakresie rozwoju dzieci i ich nauki samodzielności. Rozgromadzanie, jako koncepcja, sugeruje aktywności chaotyczne, które mogą być dezorganizujące i frustrujące dla dziecka, co prowadzi do poczucia bezsilności. Dzieci w takim środowisku mogą czuć się przytłoczone, co z pewnością nie sprzyja rozwijaniu nawyków czy samodzielności. Metoda oglądu z kolei, choć może dostarczać informacji wizualnych, nie angażuje dziecka w praktykę, przez co wiedza nie jest wewnętrznie przyswajana. Dzieci uczą się poprzez doświadczenia, a pasywne obserwowanie nie dostarcza im odpowiednich umiejętności. Przemienność zabaw, mimo że może być atrakcyjna, nie zapewnia konsekwencji niezbędnych do rozwijania nawyków. Bez stałych ćwiczeń, dzieci mogą mieć trudności z utrwaleniem nabytych umiejętności. Doświadczenia związane z edukacją wskazują, że dzieci najlepiej rozwijają swoje umiejętności w atmosferze powtarzalności i stopniowego zwiększania trudności, co jest kluczowe dla ich rozwoju psychomotorycznego oraz samodzielności. Warto zatem skupić się na metodzie ćwiczeń, aby skutecznie wspierać dzieci w ich drodze do samodzielności.

Pytanie 26

Dziecko rozwijające się prawidłowo powinno zdobyć umiejętność kończenia wierszyka ostatnim słowem w wieku

A. 20 miesięcy

B. 12 miesięcy

C. 18 miesięcy

D. 30 miesięcy

Wybór odpowiedzi 18 miesięcy, 20 miesięcy lub 12 miesięcy wskazuje na niepełne zrozumienie etapów rozwoju językowego w okresie wczesnodziecięcym. Dzieci w wieku 12 miesięcy zazwyczaj zaczynają wydawać pierwsze dźwięki i mogą tworzyć pojedyncze słowa, ale nie są jeszcze w stanie kończyć wierszyków. W tym czasie ich umiejętności językowe są wciąż na etapie podstawowym, skupionym głównie na rozwoju mowy i komunikacji w najbardziej podstawowej formie. W wieku 18 miesięcy następuje dalszy rozwój, jednak dzieci wciąż nie osiągają zdolności do kończenia wierszyków. Na tym etapie mogą znać kilka prostych rymów, ale ich rozumienie i zdolności do reprodukcji bardziej złożonych struktur językowych są ograniczone. Podobnie, w wieku 20 miesięcy dzieci mogą być w stanie połączyć kilka słów, ale umiejętność kończenia wierszyków wymaga większej znajomości języka oraz umiejętności przetwarzania rytmów i rymów, co zazwyczaj osiągają dopiero w wieku około 30 miesięcy. Ważne jest, aby zrozumieć, że rozwój językowy jest procesem stopniowym, a dzieci rozwijają swoje umiejętności w różnym tempie, co sprawia, że niektóre z wcześniejszych odpowiedzi są zbyt wczesne w kontekście typowych osiągnięć rozwojowych.

Pytanie 27

Zgodnie z wytycznymi dotyczącymi żywienia niemowląt w 1. roku życia, opracowanymi przez Polskie Towarzystwo Gastroenterologii, Hepatologii i Żywienia Dzieci, posiłki z mięsem można włączyć do jadłospisu zdrowego dziecka

A. w dziewiątym miesiącu życia

B. w jedenastym miesiącu życia

C. w piątym miesiącu życia

D. w siódmym miesiącu życia

Wprowadzenie mięsa do diety niemowlęcia przed ukończeniem piątego miesiąca życia, jak sugerują niektóre odpowiedzi, może prowadzić do problemów zdrowotnych oraz nieprawidłowego rozwoju układu pokarmowego. Odpowiedzi wskazujące na siódmy, dziewiąty czy jedenasty miesiąc życia opierają się na błędnym założeniu, że wcześniejsze wprowadzenie mięsa jest korzystne, co jest niezgodne z aktualnymi standardami żywieniowymi. W rzeczywistości układ pokarmowy niemowlęcia w pierwszych miesiącach życia jest jeszcze niedojrzały, co sprawia, że zbyt wczesne wprowadzenie mięsa może prowadzić do trudności w trawieniu oraz potencjalnych reakcji alergicznych. Niektóre rodzaje mięsa mogą być trudniejsze do strawienia, co czyni je nieodpowiednimi na wczesnym etapie rozszerzania diety. Dlatego zaleca się stopniowe wprowadzanie nowych pokarmów oraz monitorowanie reakcji dziecka, co pozwoli na uniknięcie problemów zdrowotnych. Błędem jest również zakładanie, że każde mięso jest równie korzystne; ważne jest, aby wybierać delikatne i dobrze tolerowane źródła białka. Przyjmowanie informacji o wprowadzaniu pokarmów należy opierać na aktualnych badaniach oraz wytycznych specjalistycznych, co pozwala na zapewnienie niemowlęciu najlepszego odżywiania i wsparcia w jego rozwoju.

Pytanie 28

Do kiedy powinno zarosnąć przednie ciemiączko u dziecka?

A. Przed końcem ósmego miesiąca życia

B. Przed końcem osiemnastego miesiąca życia

C. Przed końcem czwartego miesiąca życia

D. Przed końcem drugiego miesiąca życia

Zrozumienie procesu zamykania ciemiączka jest kluczowe w opiece nad noworodkami i niemowlętami. Nieprawidłowe podejście do tego tematu często wynika z błędnych założeń dotyczących tempa rozwoju dziecka. Wybór odpowiedzi wskazujących na zbyt wczesne zamykanie przedniego ciemiączka, takie jak drugi czy czwarty miesiąc życia, ignoruje naturalny proces wzrostu mózgu oraz rozwój czaszki, który w tym okresie jest intensywny. Ciemiączka pełnią istotną rolę w umożliwieniu mózgowi zajęcia odpowiedniego miejsca w czaszce, a ich przedwczesne zamknięcie może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych. Ponadto, zamknięcie ciemiączka do ósmego miesiąca życia nie uwzględnia faktu, że w tym czasie mózg dziecka nadal rośnie, a czaszka musi być elastyczna, aby pomieścić dynamicznie rozwijające się struktury neurologiczne. Standardy pediatryczne jasno wskazują, że ciemiączka powinny pozostać otwarte co najmniej do 12. miesiąca życia, a ich zamknięcie nie powinno następować przed 18. miesiącem życia. Ignorowanie tych wytycznych może prowadzić do poważnych zaburzeń rozwojowych, dlatego tak ważne jest, aby rodzice byli świadomi odpowiednich norm i wzorców rozwoju, które powinny być przestrzegane w opiece nad dziećmi.

Pytanie 29

Według obowiązujących zasad żywienia zdrowych niemowląt, od którego miesiąca życia niemowlę karmione sztucznie powinno mieć ograniczoną liczbę posiłków mlecznych do czterech?

A. Od siódmego.

B. Od trzeciego

C. Od dziewiątego.

D. Od piątego.

Wybór trzeciego lub czwartego miesiąca życia jako momentu na redukcję liczby posiłków mlecznych do czterech jest niezgodny z aktualnymi zaleceniami dotyczącymi żywienia niemowląt. W pierwszych miesiącach życia, szczególnie do końca czwartego miesiąca, niemowlęta powinny być karmione głównie mlekiem, co zapewnia im niezbędne składniki odżywcze oraz nawadnianie. Przyspieszenie tego procesu może prowadzić do niedoborów witamin i minerałów, ponieważ młodsze niemowlęta nie są jeszcze gotowe na przyjmowanie pokarmów stałych, co może negatywnie wpłynąć na ich rozwój zarówno fizyczny, jak i psychiczny. Ponadto, wprowadzenie nowych pokarmów przed piątym miesiącem życia może powodować problemy z trawieniem oraz alergie pokarmowe. Z kolei pójście dalej i oczekiwanie na siódmy lub dziewiąty miesiąc na redukcję posiłków mlecznych może prowadzić do sytuacji, w której dziecko nie otrzymuje wystarczającej ilości składników odżywczych w odpowiednim czasie, co może skutkować problemami z rozwojem. Kluczowe jest, aby wprowadzać zmiany w diecie niemowlęcia zgodnie z zaleceniami specjalistów, a brak zrozumienia tych zasad prowadzi często do niewłaściwych nawyków żywieniowych, które mogą mieć długotrwałe konsekwencje dla zdrowia dzieci.

Pytanie 30

Jakie działania powinni podejmować rodzice 3,5-letniego malucha, u którego występuje jąkanie w nowych sytuacjach?

A. Powinni cicho dokończyć wypowiedź za dziecko

B. Powinni pozwolić dziecku na dokończenie zdania

C. Powinni zmniejszyć liczbę interakcji społecznych dziecka

D. Powinni poprawiać wypowiedzi dziecka

Pozwolenie dziecku na dokończenie wypowiedzi jest kluczowe w procesie wspierania go w sytuacjach jąkania. Takie podejście pomaga dziecku poczuć się akceptowanym i zrozumianym, co może znacznie zmniejszyć stres związany z mową. W praktyce, rodzice powinni unikać przerywania dziecka, nawet gdy jego wypowiedź trwa dłużej lub jest mniej płynna. Ważne jest, aby stworzyć środowisko sprzyjające swobodnej ekspresji, co pomoże w budowaniu pewności siebie dziecka. Dobre praktyki wskazują, że rodzice powinni okazywać cierpliwość i zainteresowanie tym, co dziecko ma do powiedzenia. Warto również wprowadzać regularne ćwiczenia mowy, które pomogą w rozwijaniu umiejętności komunikacyjnych. Na przykład, zachęcanie dziecka do opowiadania krótkich historyjek lub wspólne czytanie książek może być skuteczne w rozwijaniu płynności mowy. Takie podejście jest zgodne z zaleceniami specjalistów w dziedzinie logopedii, którzy podkreślają znaczenie wspierającego środowiska w przezwyciężaniu trudności w mówieniu.

Pytanie 31

Jaką aktywność powinna zastosować opiekunka, aby rozwijać motorykę małą dziecka w IV kwartale drugiego roku życia?

A. Wycinanie kolorowego papieru wzdłuż linii krzywej

B. Lepienie z masy solnej ludzików

C. Lepienie z masy solnej wałeczków

D. Wycinanie kolorowego papieru wzdłuż linii prostej

Lepienie wałeczków z masy solnej jest skuteczną metodą rozwijania motoryki małej u dzieci w wieku 18-24 miesięcy. Ta aktywność angażuje różne grupy mięśniowe i stymuluje precyzyjne ruchy palców, co wpływa na rozwój zdolności manualnych. Dzięki formowaniu wałeczków dzieci ćwiczą chwyt, co jest kluczowe dla ich dalszego rozwoju. Ponadto, lepienie z masy solnej wspomaga rozwój sensoryczny poprzez kontakt z różnymi teksturami i temperaturami, co sprzyja rozwijaniu zmysłu dotyku. Warto także zauważyć, że ta zabawa rozwija kreatywność i wyobraźnię dziecka, a także może być wspaniałą okazją do nauki o kształtach i kolorach. W kontekście standardów edukacyjnych, taka forma aktywności jest zgodna z wieloma programami rozwoju dziecka, które podkreślają znaczenie zabawy w procesie uczenia się oraz rozwijania umiejętności motorycznych i społecznych. Zachęcanie dzieci do samodzielnego tworzenia przy pomocy masy solnej może również zwiększać ich pewność siebie i motywację do odkrywania świata.

Pytanie 32

Głużenie to wydawanie przez dziecko

A. głosów nosowych przypominających n, m.

B. gardłowych tonów przypominających k, g, h.

C. powtarzających się samogłoskowych dźwięków.

D. powtarzających się sylab.

Głużenie, choć często mylnie utożsamiane z innymi formami wymawiania dźwięków przez dzieci, rzeczywiście odnosi się do specyficznego rodzaju dźwięków gardłowych. Odpowiedzi sugerujące powtarzające się samogłoski czy sylaby, choć mogą występować w procesie mówienia, nie oddają istoty glużenia. Samogłoski są dźwiękami, które dzieci mogą wydobywać na początku rozwoju mowy, ale nie są one charakterystyczne dla glużenia. Podobnie, głoski nosowe, takie jak n czy m, mają inną artykulację i nie są stosowane w glużeniu. Dzieci na początku swojego rozwoju mowy wydają różnorodne dźwięki, jednak kluczowe jest zrozumienie, że glużenie polega na dźwiękach gardłowych, które są podstawą do dalszej nauki artykulacji. Wiele osób mylnie kojarzy glużenie z ogólnym rozwojem językowym, co prowadzi do nieporozumień dotyczących etapów nauki mowy. W rzeczywistości, każde dziecko rozwija się według indywidualnego rytmu, a kluczowym aspektem jest stymulacja odpowiednich dźwięków, co wspiera ich rozwój. Zrozumienie różnic między tymi formami dźwięków jest istotne dla efektywnego wsparcia dzieci w ich procesie nauki języka. Rozwój mowy to złożony proces, który wymaga znajomości nie tylko dźwięków, ale także kontekstu ich użycia oraz sposobu, w jaki dzieci przechodzą przez różne etapy językowe.

Pytanie 33

Zasada rozszerzenia diety małego dziecka, które nie akceptuje pokarmu o nowym smaku, powinna opierać się na

A. dwa razy podaniu pokarmu o nowym smaku i wycofaniu się.

B. jednoznacznym podaniu pokarmu o nowym smaku i wycofaniu się.

C. wielokrotnym serwowaniu pokarmu o nowym smaku bez wycofywania się.

D. podawaniu pokarmu o nowym smaku jako ostatniej potrawy danego dnia.

Wybór wielokrotnego podawania pokarmu o nowym smaku bez wycofywania się jest zgodny z zasadami wprowadzania nowych pokarmów do diety małych dzieci. Metoda ta opiera się na założeniu, że dzieci mogą potrzebować czasu oraz wielu prób, aby zaakceptować nieznane smaki. Badania pokazują, że dzieci często odrzucają nowe smaki za pierwszym razem, co jest naturalnym elementem ich rozwoju. Dlatego istotne jest, aby rodzice lub opiekunowie regularnie oferowali nowe pokarmy, co może zwiększyć szansę na ich akceptację. W praktyce oznacza to, że jeśli dziecko odrzuci nowy smak, należy spróbować ponownie w ciągu kilku dni lub tygodni. Warto też pamiętać, że wprowadzanie nowych pokarmów powinno odbywać się w atmosferze spokoju i bez presji, co pozwala dziecku na samodzielne wyrażenie swoich preferencji. Taka strategia jest wspierana przez zalecenia ekspertów ds. żywienia dzieci oraz pediatrów, którzy podkreślają znaczenie pozytywnego nastawienia do różnorodności smaków w diecie.

Pytanie 34

Zajęcia plastyczne obejmujące malowanie za pomocą rąk można najwcześniej wprowadzić w trakcie zabaw z dziećmi, które rozwijają się prawidłowo

A. w IV kwartale drugiego roku życia

B. w IV kwartale trzeciego roku życia

C. w I kwartale drugiego roku życia

D. w II kwartale trzeciego roku życia

Wprowadzenie zajęć plastycznych polegających na malowaniu rękami w I kwartale drugiego roku życia jest zgodne z etapami rozwoju motorycznego i poznawczego dziecka. W tym okresie dzieci rozwijają zdolności motoryczne, a ich umiejętności manipulacyjne stają się coraz bardziej złożone. Malowanie rękami angażuje zarówno ruchy dużych grup mięśniowych, jak i precyzyjne chwyty, co sprzyja rozwojowi koordynacji ruchowej. Dzieci w tym wieku są również bardzo ciekawe świata i chętne do eksploracji różnych materiałów oraz technik plastycznych. Umożliwienie im korzystania z rąk do malowania wspiera również ich kreatywność i wyrażanie emocji poprzez sztukę. W praktyce, nauczyciele powinni stosować różnorodne techniki, które pozwalają dzieciom na swobodną ekspresję, takie jak korzystanie z farb wodnych, materiałów naturalnych czy też przestrzeni do działania. Takie podejście jest zgodne z zaleceniami programów dydaktycznych, które promują rozwój poprzez zabawę, co jest istotnym elementem edukacji wczesnoszkolnej.

Pytanie 35

Podczas pomiaru temperatury ciała noworodka, opiekunka zauważyła, że wynosi ona 36,8°C. Co to oznacza dla dziecka?

A. jest w stanie podgorączkowym

B. ma temperaturę ciała poniżej normy

C. ma temperaturę ciała w granicach normy

D. ma gorączkę

Temperatura ciała noworodka wynosząca 36,8°C mieści się w normie, co oznacza, że organizm dziecka funkcjonuje prawidłowo. Zgodnie z obowiązującymi standardami, optymalny zakres temperatury ciała noworodków wynosi od 36,5°C do 37,5°C. Utrzymanie prawidłowej temperatury ciała jest kluczowe dla zdrowia noworodka, ponieważ ich układ termoregulacji jest jeszcze w fazie rozwoju. W praktyce, opiekunowie powinni regularnie monitorować temperaturę ciała, aby w porę zidentyfikować ewentualne problemy zdrowotne. Na przykład, jeżeli temperatura spadłaby poniżej 36,5°C, mogłoby to wskazywać na hipotermię, co jest stanem wymagającym szybkiej interwencji. Znajomość norm temperatury ciała oraz umiejętność ich interpretacji są kluczowe w pracy z noworodkami, ponieważ mogą one szybko reagować na zmiany środowiskowe, a odpowiednia temperatura ciała jest fundamentalna dla ich zdrowia i rozwoju.

Pytanie 36

W dokumentacji dotyczącej pielęgnacji niemowlęcia opiekunka natrafiła na zapis o tendencji dziecka do pieluszkowego zapalenia skóry. Jaką zasadę pielęgnacji krocza należy szczególnie przestrzegać w tej sytuacji?

A. Rezygnacja z używania gąbek do mycia krocza

B. Unikanie pozostawiania dziecka z gołymi pośladkami

C. Nie stosowanie jakichkolwiek kremów i maści

D. Zapewnienie wilgotności w miejscach zmienionych chorobowo

Wybór odpowiedzi, która sugeruje, że nie powinno się w ogóle używać kremów i maści, jest nie do końca trafny, jeśli mówimy o pielęgnacji dzieci z tendencją do pieluszkowego zapalenia skóry. Niektóre preparaty, jak maści z tlenkiem cynku, mogą rzeczywiście bardzo pomóc w ochronie skóry przed drażniącymi substancjami. Z mojego doświadczenia wiem, że pomijanie takich produktów może tylko pogorszyć stan zapalny i podrażnienia. Utrzymywanie wilgoci w okolicy, gdzie skóra jest zmieniona chorobowo, to chyba coś, czego lepiej unikać, bo sprzyja rozwojowi bakterii i grzybów. Jeszcze jedna rzecz - sugerowanie, żeby nie zostawiać dziecka z odkrytymi pośladkami, również jest mylące. W sprzyjających warunkach, jak podczas przewijania, to może nawet pomóc w wentylacji skóry i zmniejszyć ryzyko podrażnień. Ważne jest, żeby zrozumieć, że każdy aspekt pielęgnacji ma znaczenie, a ich zignorowanie może prowadzić do gorszego stanu skóry dziecka. Dobrze jest mieć na uwadze równowagę między higieną, ochroną a odpowiednim stosowaniem środków pielęgnacyjnych.

Pytanie 37

Jakie zachowania przejawia dziecko w początkowej fazie choroby sierocej?

A. Czuje rozpacz

B. Wyraża protest

C. Przejawia niską aktywność

D. Odznacza się przygnębieniem

Rozważając inne odpowiedzi, należy zauważyć, że rozpaczy, przygnębienie i mała aktywność nie odzwierciedlają w pełni zachowań dzieci w pierwszej fazie żalu. Rozpaczenie, choć może być jednym z etapów, zazwyczaj nie występuje jako pierwotna reakcja. Często dzieci nie potrafią wyrazić emocji w tak zaawansowany sposób, a ich reakcje są bardziej impulsywne. Przygnębienie z kolei jest emocją, która może pojawić się w późniejszych etapach procesu żalu, gdy dziecko zaczyna zdawać sobie sprawę z trwałości straty. Mała aktywność również nie stanowi typowego zachowania w tej fazie; dzieci często manifestują swoje uczucia poprzez ruch, krzyk czy protest, zamiast zamykać się w sobie. Zmiany w zachowaniu dzieci, takie jak protest, są zgodne z teorią psychologii rozwoju, która sugeruje, że dzieci reagują na straty w sposób bardziej bezpośredni. Uznawanie tych emocji jako formy protestu jest kluczowe w procesie wspierania dziecka, gdyż ignorowanie lub bagatelizowanie ich może prowadzić do dalszych problemów emocjonalnych i społecznych. Warto zauważyć, że dostrzeganie i odpowiednie reagowanie na protest jest częścią skutecznego wsparcia w trudnych sytuacjach, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w pracy z dziećmi w kryzysie.

Pytanie 38

W jakim zespole genetycznym, związanym z trisomią 21 chromosomu, można zauważyć tzw. "bruzdę małpią"?

A. Pataua

B. Downa

C. Klinefeltera

D. Edwardsa

Odpowiedź jest poprawna, ponieważ zespół Downa, znany również jako trisomia 21, jest najczęściej spotykaną wadą genetyczną u ludzi, która wynika z obecności dodatkowego chromosomu 21. Jednym z charakterystycznych objawów fizycznych tego zespołu jest tzw. 'bruzda małpia', czyli pojedyncza bruzda na dłoni. W praktyce, bruzda ta jest charakterystyczna dla wielu osób z zespołem Downa, ale nie tylko – może występować także u osób zdrowych. W diagnostyce medycznej, identyfikacja takich cech anatomicznych, jak bruzda małpia, jest istotnym elementem badań przesiewowych i diagnostycznych. Zespół Downa wiąże się z wieloma innymi objawami, takimi jak obniżony tonus mięśniowy, cechy dysmorfii twarzy czy predyspozycje do różnych schorzeń. W praktyce, zrozumienie tych cech jest kluczowe dla wczesnej interwencji i wsparcia osób dotkniętych tym zespołem. Oprócz obserwacji cech fenotypowych, rodziny i specjaliści medyczni powinni być świadomi możliwości wsparcia edukacyjnego i psychologicznego dla dzieci z zespołem Downa.

Pytanie 39

Pierwszą graficzną formą u dziecka, przedstawiającą postać ludzką i składającą się z kółka oraz kresek, jest

A. spirala

B. głowotułów

C. głowonóg

D. portret

Wybór odpowiedzi 'spirala' jest nieprawidłowy, ponieważ spirala nie przedstawia postaci ludzkiej, a jest jedynie formą geometryczną, która nie ma związku z wczesnym rozwojem rysunkowym dzieci. Spirala może być stosowana w różnorodnych kontekstach artystycznych, jednak nie odzwierciedla ona umiejętności rysunkowych związanych z obrazowaniem ludzi. Z kolei odpowiedź 'główotułów' można mylnie interpretować jako formę podobną do głowonoga. Niemniej jednak, głowotułów to koncept, który w pełni nie uchwyca charakterystyki pierwszych rysunków ludzkich, ponieważ nie uwzględnia nóg, co czyni go niekompletnym. Zrozumienie, jak dzieci rozwijają swoje umiejętności plastyczne, jest ważne, aby nie pomylić różnych etapów rysunkowych. Wreszcie, 'portret' jest bardziej skomplikowaną formą i wymaga zaawansowanych umiejętności obserwacyjnych oraz technicznych, co przekracza umiejętności młodszych dzieci. Dlatego, aby właściwie zrozumieć etapy rozwoju artystycznego dzieci, ważne jest przyjrzenie się, jak różne formy rysunkowe ewoluują od prostych figur do bardziej złożonych przedstawień.

Pytanie 40

Nabycie wymienionych umiejętności jest typowe dla prawidłowo rozwijającego się dziecka w wieku

A. 3 miesięcy

B. 9 miesięcy

C. 6 miesięcy

D. 12 miesięcy

Odpowiedź 12 miesięcy jest całkiem trafna! W tym wieku dzieciaki zaczynają naprawdę dużo umieć. Na przykład, są w stanie samodzielnie siedzieć, raczkować i nawet stawiać pierwsze kroki. To taki fajny czas, bo maluchy zaczynają też rozumieć podstawowe polecenia i reagować na nie, co pokazuje ich rozwój. Co więcej, często już w tym okresie zaczynają mówić swoje pierwsze słowa – kawałek postępu w komunikacji! Również nawiązują interakcje z innymi, co widać, jak coś wskazują, dzielą się zabawkami albo naśladują dorosłych. Amerykańska Akademia Pediatrii mówi jasno, że w tym wieku dzieci powinny mieć te umiejętności, co jest w sumie kluczowe dla ich dalszego rozwoju społecznego i emocjonalnego.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej