Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
Data rozpoczęcia: 16 kwietnia 2025 13:55
Data zakończenia: 16 kwietnia 2025 14:21

Egzamin zdany!

Wynik: 26/40 punktów (65,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Celem definiowania nadruku czarnych elementów podczas procesu przygotowania do druku jest

A. oszczędzenie części farb CMY

B. przyspieszenie naświetlania form drukowych

C. ułatwienie dopasowania czarnych elementów

D. uzyskanie innego koloru

Nieprawidłowe odpowiedzi często wynikają z mylnych założeń dotyczących podstawowych zasad druku. Przykłady takie jak zaoszczędzenie farb CMY są niezgodne z rzeczywistością, ponieważ nadruk czarnych elementów nie ma na celu redukcji zużycia kolorów cyan, magenta i yellow. W rzeczywistości, stosowanie czerni w druku kolorowym jest standardową praktyką, ponieważ pozwala uzyskać głębsze, bardziej nasycone odcienie kolorów, a także poprawia kontrast i czytelność. Kolejną nieprawidłową koncepcją jest twierdzenie, że nadruk czarnych elementów przyspiesza naświetlanie form drukowych. Proces naświetlania jest ściśle związany z jakością materiałów i technologii używanych w druku, a nie z samym nadrukiem czerni. Wreszcie, argument dotyczący uzyskania innego koloru jest mylący, ponieważ nadruk czarnych elementów nie zmienia kolorystyki już nałożonych farb, a jedynie wpływa na ich intensywność i kontrast. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że nadruk czarnych elementów służy przede wszystkim do precyzyjnego pasowania i nie jest narzędziem do redukcji kosztów lub zmiany kolorystyki. Zrozumienie tych technicznych aspektów pozwala na lepsze podejście do procesu druku i unikanie nieporozumień w przyszłych projektach.

Pytanie 2

Jakie urządzenie kontrolne powinno być użyte w procesie produkcji wyrobów poligraficznych, aby sprawdzać gęstość optyczną wydruków?

A. Densytometr

B. Proofer cyfrowy

C. Skalibrowany monitor

D. Kalibrator

Kalibrator, proofer cyfrowy oraz skalibrowany monitor są często mylone z densytometrem, jednak pełnią one inne funkcje w procesie produkcji poligraficznej. Kalibrator służy przede wszystkim do regulacji i kalibracji urządzeń, co ma na celu zapewnienie ich prawidłowego działania, ale nie jest narzędziem do pomiaru gęstości optycznej. Proofer cyfrowy to urządzenie, które generuje próbne wydruki, umożliwiając ocenę kolorystyczną i jakościową przed właściwym drukiem. Choć jest to ważny krok w procesie produkcji, nie dokonuje pomiarów gęstości optycznej. Z kolei skalibrowany monitor, mimo że jest niezbędny do oceny kolorów w procesie projektowania, także nie jest narzędziem do bezpośredniego pomiaru gęstości optycznej. Te podejścia są częstymi źródłami nieporozumień, które mogą prowadzić do błędnych wniosków dotyczących jakości druku. Kluczowym błędem myślowym jest założenie, że urządzenia te mogą zastąpić densytometr w pomiarach gęstości optycznej. W rzeczywistości gęstość optyczna jest ściśle powiązana z jakością wydruku i jej precyzyjne pomiary są niezbędne do spełnienia norm jakościowych, takich jak ISO 12647-2. Używanie niewłaściwych narzędzi do tych pomiarów może prowadzić do niezgodności w produkcie końcowym oraz przekroczenia standardów jakości, co w dłuższym czasie negatywnie wpływa na reputację producenta w branży.

Pytanie 3

Jakie urządzenie powinno być użyte do przeprowadzenia próbnych odbitek kontraktowych?

A. Powielacz risograficzny

B. Proofer

C. Naświetlarka CtP

D. Skaner

Skaner, choć przydatny w procesie digitalizacji, nie jest odpowiedni do tworzenia próbnych odbitek kontraktowych. Służy on głównie do przekształcania obrazów fizycznych na formaty cyfrowe, co jest przydatne w archiwizacji lub edycji, ale nie dostarcza informacji na temat wydajności kolorystycznej czy jakości druku. Naświetlarka CtP (Computer to Plate) pełni inną rolę - przygotowuje matryce do druku, ale nie służy do wytwarzania odbitek kontraktowych. Jej funkcjonalność jest skierowana na bezpośrednie przetwarzanie danych cyfrowych na płyty drukarskie, co jest etapem przed właściwą produkcją, a nie próbnym drukiem. Powielacz risograficzny, mimo że może generować odbitki, jest urządzeniem stworzonym z myślą o produkcji masowej i nie zapewnia precyzyjnego odwzorowania kolorów, co jest kluczowe w kontekście próbnych odbitek kontraktowych. Wszystkie te urządzenia mają swoje miejsce w procesie drukarskim, ale ich zastosowanie w kontekście próbnych odbitek kontraktowych jest ograniczone i nieefektywne. Często mylenie ich funkcji prowadzi do błędnych decyzji w procesie produkcyjnym, co może skutkować niezadowoleniem klienta oraz wysokimi kosztami związanymi z poprawkami.

Pytanie 4

Aby w druku zminimalizować problemy z dopasowaniem dwóch sąsiadujących elementów graficznych, powinno się na etapie cyfrowego przygotowania do druku zastosować

A. trapping

B. aplę

C. skalowanie

D. kerning

Zastosowanie technik takich jak skalowanie, kerning czy aplę w kontekście pasowania elementów graficznych w druku nie jest właściwe. Skalowanie to proces zmiany rozmiaru obiektów, który może być przydatny w niektórych kontekstach, lecz nie rozwiązuje problemu pasowania kolorów na granicach. Chociaż zwiększenie lub zmniejszenie rozmiaru elementów może w pewnych sytuacjach poprawić ich wzajemne dopasowanie, to jednak nie eliminuje ryzyka widocznych niedociągnięć wynikających z nieprecyzyjnego druku. Kerning, z kolei, to technika polegająca na dostosowywaniu przestrzeni między poszczególnymi znakami w tekście, co jest istotne w typografii, ale nie odnosi się do sytuacji, kiedy mamy do czynienia z kolorem granicznym. Nie dotyczy to również problemów wizualnych związanych z sąsiadującymi ze sobą elementami graficznymi. Apla to termin, który w kontekście druku odnosi się do tworzenia obszarów o różnych kolorach, ale znowu nie ma to związku z techniką trappingu, która jest specjalnie zaprojektowana do radzenia sobie z problemami pasowania. Przykłady tych błędnych koncepcji pokazują, jak ważne jest zrozumienie specyfiki technik stosowanych w druku, aby nie wprowadzać nieporozumień i błędów w procesie przygotowania do druku.

Pytanie 5

Jaki jest domyślny format plików w programie Corel Draw?

A. AI

B. INDD

C. DOC

D. CDR

Format CDR (Corel Draw) jest natywnym formatem plików wykorzystywanym przez program Corel Draw, który jest jednym z najbardziej popularnych narzędzi do tworzenia grafiki wektorowej. W odróżnieniu od innych formatów, takich jak AI (Adobe Illustrator), INDD (Adobe InDesign) czy DOC (Microsoft Word), CDR oferuje szereg unikalnych funkcji dostosowanych do potrzeb projektantów graficznych. Pliki CDR mogą zawierać różnorodne elementy, takie jak rysunki wektorowe, teksty, obrazy rastrowe oraz różne efekty graficzne. Przykładem praktycznego zastosowania formatu CDR jest tworzenie logo, broszur czy plakatów, gdzie precyzja i elastyczność edycji są kluczowe. Standardy branżowe podkreślają znaczenie korzystania z natywnych formatów programów, ponieważ zapewniają one najwyższą jakość i pełną funkcjonalność narzędzi projektowych. Użytkownicy Corel Draw powinni być świadomi możliwości eksportu projektów do innych formatów, ale zawsze z zachowaniem oryginalnego CDR dla pełnej edycji.

Pytanie 6

Oblicz całkowity koszt wyprodukowania offsetowych form drukarskich w technologii CtP wymaganych do zadrukowania arkuszy w schemacie kolorystycznym 4 + 1, jeśli koszt naświetlenia pojedynczej formy wynosi 35,00 zł?

A. 70,00 zł

B. 280,00 zł

C. 175,00 zł

D. 140,00 zł

Koszt wykonania offsetowych form drukowych w technologii CtP (Computer-to-Plate) zależy od liczby form wymaganych do zadrukowania arkuszy w danej kolorystyce. W przypadku kolorystyki 4 + 1, oznacza to, że wykorzystujemy cztery kolory procesowe (cyan, magenta, yellow, black) oraz dodatkowy kolor, na przykład specjalny kolor Pantone lub lakier. W związku z tym potrzebujemy pięciu form, z których każda kosztuje 35,00 zł. Różnica w tej technologii polega na tym, że forma jest naświetlana bezpośrednio na płycie, co pozwala na uzyskanie wysokiej jakości druku oraz oszczędności czasu. Kalkulując całkowity koszt, mnożymy koszt jednej formy przez pięć. 5 form * 35,00 zł = 175,00 zł. Tę metodę można zastosować w wielu procesach produkcyjnych, gdzie istotna jest precyzja i szybkość, co jest zgodne z obecnymi standardami w branży poligraficznej.

Pytanie 7

Do wydatków związanych z produkcją baneru reklamowego zalicza się:

A. płótno banerowe, farby drukarskie, wykrawanie, części zamienne

B. siatkę mesh, atrament solwentowy, oczkowanie, wynagrodzenie

C. papier satynowy, toner, sklejanie, przegląd serwisowy drukarki

D. folię laminującą, tusz, zawieszanie baneru, energię elektryczną

Analizując pozostałe odpowiedzi, można zauważyć, że niektóre z wymienionych składników nie są odpowiednie do kosztów wytworzenia banerów reklamowych. W pierwszej opcji wymieniono folię laminowaną oraz tusz, które mogą się kojarzyć z innymi formami druku, ale niekoniecznie są kluczowe w kontekście produkcji banerów z siatki mesh czy płótna banerowego. Folia laminowana stosowana jest przeważnie dla ochrony wydruków, lecz w przypadku banerów zewnętrznych nie jest zawsze niezbędna. W drugiej opcji podano płótno banerowe, farby drukowe, wykrawanie oraz części zamienne. Chociaż płótno banerowe i farby są ważnymi materiałami, wykrawanie i części zamienne są elementami, które niekoniecznie wpływają na bezpośrednie koszty produkcji banerów, zwłaszcza jeśli weźmiemy pod uwagę procesy związane z druku cyfrowym. Trzecia odpowiedź wymienia papier satynowany, toner, sklejanie oraz przegląd serwisowy plotera. Papier satynowany oraz toner są bardziej związane z drukiem offsetowym, a nie z produkcją banerów. Sklejanie również nie jest typowe dla produkcji banerów, które najczęściej wymagają jedynie odpowiedniego wykończenia na krawędziach, a nie sklejania różnych elementów. Przegląd serwisowy plotera, choć ważny dla zachowania sprzętu w dobrym stanie, nie wpływa bezpośrednio na koszt jednostkowy wytworzenia baneru. Te pomyłki mogą wynikać z mylenia różnych procesów druku i nie zrozumienia specyfiki materiałów i technologii używanych w branży reklamowej.

Pytanie 8

Jakie będą koszty jednorazowego druku arkusza w jednym kolorze na półformatowej drukarce, jeśli to wynosi 4 grosze? Ile trzeba zapłacić za wydruk 10 000 ulotek w formacie A5 w kolorze 1 + 0?

A. 40 zł

B. 50 zł

C. 70 zł

D. 60 zł

W przypadku obliczeń kosztów wydruku, istnieje wiele typowych pułapek, które mogą prowadzić do błędnych wniosków. Często zakłada się, że całościowy koszt wydruku jest prostą sumą kosztów jednostkowych bez uwzględnienia faktu, że różne formaty papieru oraz techniki druku mogą wpływać na ostateczną cenę. Nieprawidłowe odpowiedzi, takie jak 60 zł, 40 zł czy 70 zł, mogą wynikać z mylnego przeliczenia kosztów drukowania na podstawie błędnych założeń. Na przykład, jeśli ktoś założy, że koszt druku ulotki A5 jest równy kosztowi druku pełnego arkusza A4 pomnożonego przez 10 000, to nie uwzględnia faktu, że z jednego arkusza A4 można uzyskać aż dwie ulotki A5. Tego rodzaju myślenie prowadzi do znacznie wyższych wartości całkowitych. Dodatkowo, istotne jest, aby zrozumieć różnice między kosztami druku jednostronnego i dwustronnego. W tym przypadku kolorystyka 1 + 0 oznacza tylko jeden kolor na jednej stronie, co powinno obniżać koszty. W branży poligraficznej kluczowe jest posługiwanie się właściwym językiem opisu procesów drukarskich oraz umiejętność dokładnego oszacowania kosztów, co w praktyce przekłada się na skuteczną i ekonomiczną produkcję. Ignorowanie tych elementów prowadzi do błędnych kalkulacji i w efekcie do problemów finansowych lub operacyjnych w realizacji projektów.

Pytanie 9

Jaką rozdzielczość powinno mieć skanowanie wielobarwnego oryginału, jeśli jego powiększenie podczas drukowania wyniesie 6 razy?

A. 600 dpi

B. 6 000 dpi

C. 216 dpi

D. 1 800 dpi

Aby uzyskać wysoką jakość wydruku, ważne jest, aby rozdzielczość skanowania oryginału była odpowiednio dobrana w stosunku do planowanego powiększenia. W tym przypadku, jeśli planujemy powiększenie oryginału 6-krotnie, to przyjmuje się, że minimalna rozdzielczość skanowania powinna wynosić 300 dpi dla druku w jakości wysokiej. Zatem, aby uzyskać optymalną jakość przy powiększeniu 6-krotnym, konieczne jest pomnożenie wymaganej rozdzielczości przez współczynnik powiększenia. 300 dpi x 6 = 1800 dpi. Oznacza to, że dla uzyskania wysokiej jakości druku z zachowaniem szczegółów i wyrazistości, skanowanie oryginału wielobarwnego powinno odbywać się z rozdzielczością 1 800 dpi. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie grafiki i druku, gdzie odpowiednia rozdzielczość skanowania ma kluczowe znaczenie dla uzyskania satysfakcjonującego efektu wizualnego.

Pytanie 10

Podaj wymiary brutto dla listu gratulacyjnego, gdy format netto to A4, a spady wynoszą 2 mm?

A. 216 × 303 mm

B. 214 × 301 mm

C. 214 × 297 mm

D. 210 × 297 mm

Właściwy format brutto listu gratulacyjnego, gdy format A4 jest formatem netto z spadami wynoszącymi 2 mm, to 214 × 301 mm. Format A4 ma wymiary 210 × 297 mm. Aby uzyskać format brutto, należy dodać spady do wymiarów netto. Spady to dodatkowy margines, który jest dodawany do projektu w celu zapewnienia, że żadne istotne elementy graficzne nie zostaną ucięte podczas procesu cięcia. W przypadku spadów wynoszących 2 mm, należy dodać 4 mm do każdej z wymiarów (2 mm z każdej strony). Dlatego 210 mm + 4 mm = 214 mm, a 297 mm + 4 mm = 301 mm. Znajomość obliczeń związanych z formatami wykorzystywanymi w druku jest kluczowa, zwłaszcza w kontekście przygotowań do projektów graficznych, które muszą być zgodne z wymaganiami drukarni. Praktyka ta jest zgodna z branżowymi standardami, które podkreślają znaczenie spadów w projektowaniu graficznym, aby zapewnić profesjonalny wygląd finalnego produktu.

Pytanie 11

Jak brzmi nazwa uniwersalnego języka służącego do opisu dokumentów, wykorzystywanego m.in. w systemach produkcji poligraficznej?

A. PostScript

B. ActionScript

C. JavaScript

D. GhostScript

PostScript jest uniwersalnym językiem opisu stron, który został opracowany przez firmę Adobe w latach 80. XX wieku. Jego głównym celem jest umożliwienie precyzyjnego opisu układów graficznych i tekstowych, co czyni go istotnym narzędziem w poligrafii oraz w systemach produkcyjnych związanych z drukiem. Dzięki PostScript, projektanci mogą definiować, jak elementy na stronie mają wyglądać, niezależnie od urządzenia, na którym są wyświetlane. Jest to szczególnie przydatne w środowiskach, gdzie zachowanie integralności projektu jest kluczowe. PostScript obsługuje również złożone operacje graficzne, takie jak skalowanie, rotacja i wyrównywanie obiektów, co daje twórcom pełną kontrolę nad finalnym produktem. Język ten stał się standardem w branży, a jego wszechstronność oraz możliwości sprawiają, że jest szeroko stosowany w drukarniach, edytorach graficznych oraz systemach DTP (desktop publishing). Zrozumienie PostScriptu jest kluczowe dla każdego, kto pragnie skutecznie współpracować w obszarze projektowania oraz produkcji materiałów drukowanych.

Pytanie 12

System produkcyjny CIP 3 pozwala w drukarni na

A. komputerowe przygotowanie materiałów do druku

B. przesył informacji o realizowanej pracy z naświetlarki bezpośrednio do maszyny drukarskiej

C. zarządzanie przepływem treści witryn internetowych klientów

D. kalibrację barw monitorów grafików w sieci

Poprawna odpowiedź dotyczy systemu CIP 3, który jest kluczowym elementem w procesie druku, umożliwiającym bezpośredni przepływ informacji między naświetlarką a maszyną drukującą. Dzięki tej integracji, drukarnia może znacząco zwiększyć efektywność produkcji, eliminując błędy związane z ręcznym wprowadzaniem danych oraz przyspieszając przygotowanie do druku. System CIP 3 wspiera również standardy takie jak PDF/X, co zapewnia zgodność i jakość wydruków. W praktyce oznacza to, że po naświetleniu formy drukowej, informacje o parametrach druku, takich jak ilość wymaganych kolorów czy specyfikacje techniczne, są automatycznie przesyłane do maszyny drukarskiej, co minimalizuje czas przestoju i zwiększa precyzję operacji. Takie zautomatyzowane podejście pozwala na lepsze zarządzanie zasobami, co jest kluczowe w branży druku, gdzie czas realizacji zlecenia jest istotnym czynnikiem konkurencyjności.

Pytanie 13

Jak określa się niepożądany skutek w postaci regularnych kropek lub wzorów, który powstaje podczas reprodukcji na skutek nakładania się rastrów?

A. Spad

B. Mora

C. Blik

D. Rozeta

Wybór błędnych odpowiedzi, takich jak spad, blik czy rozeta, może wynikać z nieporozumienia dotyczącego terminologii w obszarze projektowania graficznego i druku. Spad to obszar wydruku, który jest poza krawędzią projektu, a jego celem jest zapewnienie, że po przycięciu materiału nie pojawią się białe krawędzie. To zupełnie inny temat niż problematyka mory, ponieważ spad dotyczy techniki przygotowania plików do druku, a nie efektów wizualnych związanych z nakładaniem wzorów. Blik, z kolei, odnosi się do niepożądanych refleksów świetlnych, które mogą wystąpić na błyszczących powierzchniach, co jest problemem zupełnie innym, związanym z oświetleniem i materiałami, a nie z samym procesem rastracji. Rozeta jest zjawiskiem wizualnym, które występuje w kontekście niepoprawnego odwzorowania kolorów w druku, ale również nie jest bezpośrednio związana z efektem mory, który wynika z nałożenia rastrów. Często mylenie tych pojęć jest wynikiem braku zrozumienia różnic między różnymi technikami graficznymi i ich wpływem na ostateczny produkt. Znajomość i umiejętność rozróżniania tych terminów jest kluczowa dla skutecznego projektowania oraz produkcji materiałów graficznych i reklamowych.

Pytanie 14

Jaki program należy wykorzystać do przeprowadzenia impozycji broszury liczącej 48 stron w formacie A5?

A. ACDSee Photo Manager

B. IrfanView

C. PuzzleFlow Organizer

D. FastStone Image Viewer

PuzzleFlow Organizer to profesjonalne oprogramowanie dedykowane do impozycji materiałów drukowanych, w tym broszur. Jego funkcjonalność pozwala na łatwe zarządzanie układem stron, co jest niezbędne przy tworzeniu 48-stronicowej broszury formatu A5. Program umożliwia użytkownikom precyzyjne ustawienie marginesów, numeracji stron oraz dodawanie elementów graficznych i tekstowych. Dzięki wsparciu dla różnych formatów plików oraz intuicyjnemu interfejsowi, użytkownicy mogą szybko dostosować projekt do wymagań produkcyjnych. W praktyce, impozycja w PuzzleFlow Organizer pozwala na generowanie plików PDF gotowych do druku, co jest zgodne z branżowymi standardami, takimi jak PDF/X, zapewniając wysoką jakość druku. Narzędzie to jest również często wykorzystywane w środowiskach drukarskich i reklamowych, gdzie efektywność i precyzja są kluczowe, a jego zastosowanie przekłada się na oszczędność czasu i kosztów.

Pytanie 15

Broszura to publikacja nieperiodyczna, która zawiera ilość stron

A. od 8 do 68

B. od 2 do 128

C. od 4 do 48

D. od 4 do 64

Broszura jest klasyfikowana jako wydawnictwo nieperiodyczne, co oznacza, że nie jest publikowana cyklicznie, jak magazyny czy gazety. Definicja broszury wskazuje, że jej objętość powinna wynosić od 4 do 48 stron. Taki zakres jest zgodny z powszechnie akceptowanymi standardami w branży wydawniczej. Broszury są często używane do celów marketingowych, edukacyjnych lub informacyjnych, aby dostarczyć skondensowane informacje na temat produktu, usługi lub wydarzenia. Przykładowo, broszury mogą być bezużyteczne w kampaniach promocyjnych, gdzie kluczowe jest przedstawienie najważniejszych informacji w przystępnej formie. W kontekście dobrych praktyk, projektowanie broszur powinno uwzględniać atrakcyjną szatę graficzną, jasne komunikaty oraz odpowiednią ilość treści, aby nie przytłoczyć odbiorcy nadmiarem informacji. Oprócz tego, broszury mogą spełniać rolę materiałów pomocniczych w szkoleniach lub jako elementy wspierające sprzedaż, co podkreśla ich wartość w praktyce biznesowej.

Pytanie 16

Jaki typ formatu zapisu pozwala na uzyskanie największej wierności odwzorowania zdjęcia podczas fotografowania?

A. PXR

B. JPG

C. PPM

D. RAW

Format RAW to standard w fotografii cyfrowej, który zachowuje wszystkie dane zbierane przez sensor aparatu podczas rejestracji obrazu. W przeciwieństwie do formatów skompresowanych, takich jak JPG, RAW nie traci żadnej informacji, co pozwala na zachowanie pełnej wierności odwzorowania kolorów, szczegółów oraz dynamicznego zakresu. Przykład zastosowania RAW można zauważyć w profesjonalnej fotografii, gdzie edytowanie zdjęć, takie jak korekcja ekspozycji czy balansu bieli, wymagają jak najwięcej informacji. Dzięki temu, można uzyskać znacznie lepsze rezultaty w postprodukcji. Format ten jest używany przez większość zaawansowanych aparatów oraz programów graficznych, co czyni go standardem branżowym w pracy z obrazami. Dla fotografów, którzy chcą uzyskać najwyższą jakość oraz pełną kontrolę nad swoimi zdjęciami, wybór formatu RAW jest kluczowy, ponieważ pozwala to na stosowanie zaawansowanych technik edycyjnych bez obawy o utratę jakości.

Pytanie 17

Jaką szacunkową rozdzielczość należy zastosować przy skanowaniu wielokolorowego oryginału o wysokości 10 cm, aby móc go wykorzystać jako tło dla pionowego plakatu w formacie B3?

A. 300 dpi

B. 1 500 spi

C. 2 100 ppi

D. 500 lpi

Wybór innych opcji jako odpowiedzi na to pytanie wskazuje na pewne nieporozumienia w kwestii rozdzielczości skanowania oraz standardów druku. Odpowiedź 500 lpi (linie na cal) odnosi się do rozdzielczości rastrowania, a nie do rozdzielczości skanowania, co może prowadzić do nieprawidłowych założeń. W praktyce, lpi jest miarą, która dotyczy jakości druku offsetowego i jest stosowana w kontekście rastra, nie zaś w kontekście zdjęć czy materiałów cyfrowych. Użycie 500 lpi w tego typu kontekście nie jest odpowiednie, ponieważ nie zapewni wystarczającej jakości do druku dużych plakatów. Odpowiedź 2100 ppi jest również myląca; chociaż wysoka rozdzielczość 2100 ppi sugeruje szczegółowość, jest ona znacznie przekraczająca potrzeby dla druku w formacie B3, co prowadzi do niepotrzebnego zwiększenia rozmiaru pliku oraz wydłużenia czasu obróbki. Takie podejście może również skutkować nieefektywnym wykorzystaniem pamięci i zasobów, a w przypadku druku może prowadzić do trudności w uzyskaniu odpowiedniej jakości wydruku. Ostatecznie wybór 300 dpi jako odpowiedzi, mimo że jest rozsądny, nie jest optymalnym rozwiązaniem dla profesjonalnych wydruków pełnokolorowych w formacie B3, gdzie szczegóły są kluczowe. Wydaje się, że niektórzy respondenci mogą mylić dpi z ppi, co jest częstym błędem. Warto podkreślić, że w kontekście profesjonalnej produkcji graficznej, kluczowe jest zrozumienie różnicy między tymi jednostkami oraz ich wpływu na jakość końcowego produktu.

Pytanie 18

W odniesieniu do formatu pracy netto, format naświetlania powinien być

A. około 15 mm mniejszy

B. około 15 mm większy

C. dokładnie taki sam

D. 1,5 razy większy

Poprawna odpowiedź na pytanie dotyczące formatu naświetlania pracy w stosunku do formatu pracy netto to "ok. 15 mm większy". W praktyce, odpowiedni format naświetlania powinien być większy od formatu netto, aby zapewnić odpowiednią przestrzeń na spoiny oraz marginesy, które są kluczowe w procesie produkcji i końcowego wykończenia materiałów. Na przykład w druku offsetowym, standardowe marginesy wynoszą około 15 mm, co pozwala na precyzyjne przycięcie i zapewnia, że ważne elementy graficzne nie zostaną usunięte podczas procesu cięcia. W branży poligraficznej zaleca się, aby stosować rozszerzone formaty, aby uniknąć tzw. zjawiska „krawędzi cięcia”, które może prowadzić do nieestetycznych i nieprofesjonalnych efektów końcowych. Ponadto, odpowiednia praktyka w zakresie formatów naświetlania jest zgodna z wytycznymi ISO 12647, które określają standardy jakości w procesach drukarskich, co podkreśla znaczenie stosowania właściwych marginesów dla uzyskania zamierzonych rezultatów estetycznych i funkcjonalnych.

Pytanie 19

Co oznacza znak korektorski <——->?

A. rozspacjowanie

B. dodatkową interlinię

C. usunięcie kursywy

D. eliminację spacjowania

Znak korektorski <——> oznacza rozspacjowanie, co jest istotnym elementem w edytorstwie tekstów. Rozspacjowanie to proces usunięcia nadmiarowego spacji, który pozwala na poprawienie czytelności tekstu oraz jego estetyki. W praktyce, w kontekście korekty, rozspacjowanie może obejmować zarówno usuwanie pojedynczych, jak i podwójnych spacji pomiędzy wyrazami. Zastosowanie tego znaku korektorskiego jest szczególnie ważne w publikacjach, które muszą spełniać określone standardy typograficzne, jak na przykład zasady stosowane w wydaniach książkowych czy w czasopismach. Przykładowo, w przypadku tekstu akademickiego, przestrzeganie właściwej interlinii i spacji może znacząco wpłynąć na jego postrzeganie przez czytelników. Zrozumienie roli rozspacjowania w procesie edytorskim jest kluczowe, aby tworzyć teksty, które są zarówno estetyczne, jak i profesjonalne, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży.

Pytanie 20

Czy przed znakami interpunkcyjnymi takimi jak kropka, przecinek, średnik czy dwukropek umieszcza się spację?

A. stosuje się spację półfiretową

B. nie stosuje się spacji

C. stosuje się spację firetową

D. stosuje się spację justującą

Wiesz, z interpunkcją jest tak, że w polskim nie ma spacji przed kropką, przecinkiem, średnikiem czy dwukropkiem. To jest zasada, której musisz się trzymać, bo tak po prostu powinno być. Przykład: 'Wszystkie dokumenty się zgadzają, a potem są wysłane na zatwierdzenie.' W tym zdaniu przecinek nie ma spacji przed sobą. Jak nie stosujesz spacji przed tymi znakami, to tekst wygląda lepiej i jest bardziej przejrzysty. Często ludzie się mylą w tej kwestii, zwłaszcza ci, którzy nie piszą dużo. Warto wiedzieć, że to, o czym mówię, znajdziesz w podręcznikach dotyczących polskiej ortografii i interpunkcji – naprawdę warto się z tym zapoznać, bo te zasady są przydatne.

Pytanie 21

Jaki program umożliwia tworzenie układów publikacji zawierających grafikę i tekst?

A. Blender

B. Adobe InDesign

C. ArtiosCad

D. Corel Photo Paint

Adobe InDesign to profesjonalne oprogramowanie do tworzenia publikacji, które jest szeroko stosowane w branży graficznej i wydawniczej. Program ten umożliwia projektowanie skomplikowanych układów tekstu oraz grafik, co czyni go idealnym narzędziem do pracy nad książkami, magazynami, broszurami i innymi materiałami drukowanymi. Dzięki zaawansowanym funkcjom, takim jak style typograficzne, zarządzanie kolorami oraz integracja z innymi produktami Adobe, InDesign pozwala na efektywne tworzenie estetycznych i funkcjonalnych projektów. Przykładem zastosowania InDesign może być przygotowanie profesjonalnego katalogu produktów, gdzie użytkownicy mogą łatwo dostosować układ, dodać obrazy oraz zintegrować elementy interaktywne, co jest zgodne z obecnymi standardami branżowymi. Dzięki możliwości eksportu do formatu PDF, InDesign spełnia również wymagania dotyczące druku wysokiej jakości, co czyni go niezastąpionym narzędziem w procesie wydawniczym.

Pytanie 22

Który typ grafiki bitmapowej nie umożliwia zachowania przezroczystości tła?

A. PNG

B. PSD

C. JPEG

D. TIFF

Czesto ludzie mylą wybór formatów PSD, TIFF czy PNG, jeśli chodzi o przezroczystość tła. Format PSD, który wymyślił Adobe, działa z przezroczystością i jest super do pracy w programach graficznych, bo można łatwo edytować warstwy i zatrzymać info o przezroczystości. Manipulacja elementami graficznymi jest w nim dość prosta, co daje sporo swobody w projektowaniu. TIFF to format, który znowu znany jest z wysokiej jakości, też ogarnia przezroczystość, więc jest popularny w druku i archiwizacji. Z kolei PNG, który często znajdziesz w necie, ma wsparcie dla przezroczystości i lepiej trzyma jakość obrazu niż JPEG, zwłaszcza przy grafikach z tekstami czy ikonami. Gdy wybierzesz złe formaty, możesz stracić ważne elementy wizualne, co sprawi, że projekt będzie wyglądał źle i wpływnie na doświadczenie odbiorcy. Często mylenie tych formatów wynika z braku wiedzy o ich właściwościach, co jest kluczowe, jeśli chcesz działać profesjonalnie w grafice. Wiedza o odpowiednich formatach i ich funkcjonalności jest niezbędna dla każdego, kto chce tworzyć albo edytować obrazy w różnych kontekstach.

Pytanie 23

Podstawowym formatem aplikacji Adobe InDesign jest format

A. CDR

B. DOC

C. INDD

D. AI

Odpowiedź INDD jest poprawna, ponieważ jest to natywny format plików używany przez program Adobe InDesign, który jest standardowym narzędziem w branży graficznej do tworzenia i edytowania publikacji. Format INDD przechowuje wszystkie elementy projektu, w tym tekst, obrazy, style oraz układ strony, co czyni go kompleksowym rozwiązaniem do profesjonalnego składu. Przykładem zastosowania INDD może być tworzenie magazynów, broszur oraz książek, gdzie ważne jest zachowanie dokładności układu i typografii. Dzięki obsłudze wielu stron, a także zaawansowanym możliwościom typograficznym, INDD pozwala projektantom na efektywne zarządzanie dużymi projektami wydawniczymi. Warto również zauważyć, że pliki INDD mogą być łatwo eksportowane do PDF, co jest często wymagane do druku lub publikacji online, a także wspierają współpracę zespołową poprzez funkcje synchronizacji i wersjonowania dokumentów w chmurze.

Pytanie 24

Jakie oprogramowanie wykorzystuje się do kompresji dużych plików graficznych?

A. Eset Nod32

B. WinRar

C. Audacity

D. ArtiosCad

WinRar to bardzo znany program do archiwizacji plików, zwłaszcza tych większych. Obsługuje różne formaty, jak RAR czy ZIP, co jest super wygodne. Jego główna funkcja to kompresja dużych plików, więc zaoszczędzisz miejsce na dysku, a przesyłanie danych będzie znacznie łatwiejsze. Ma też sporo fajnych opcji, jak możliwość ustawienia stopnia kompresji, szyfrowania archiwów, a nawet podziału plików na mniejsze części. Przydaje się to, gdy masz do wysłania większe zbiory, czy to przez e-mail, czy na chmurę. Dla grafika WinRar to wręcz must-have, bo pomaga w organizacji pracy i zarządzaniu zasobami. Ogólnie, ze względu na prostotę i funkcjonalność, jest to program, który wielu profesjonalistów uznaje za standard w archiwizacji danych.

Pytanie 25

Liczba egzemplarzy plakatu formatu Al ustalona została na 1 500 sztuk. Oblicz, ile zadrukowanych arkuszy powinien otrzymać dział introligatorni, jeśli naddatek materiału na procesy krojenia wynosi 2%?

A. 1 520

B. 1 580

C. 1 530

D. 1 620

Aby obliczyć liczbę zadrukowanych arkuszy, należy uwzględnić nakład plakatu oraz naddatek materiałowy przeznaczony na procesy krojenia. W tym przypadku nakład wynosi 1 500 sztuk, a naddatek materiałowy to 2%. Obliczenia można przeprowadzić według wzoru: liczba arkuszy = nakład + (naddatek * nakład). W tym przypadku: 1 500 + (0,02 * 1 500) = 1 500 + 30 = 1 530. W praktyce oznacza to, że dział introligatorni powinien otrzymać 1 530 zadrukowanych arkuszy, co zapewni odpowiednią ilość materiału do dalszej obróbki. Tego typu obliczenia są kluczowe w produkcji poligraficznej, ponieważ pozwalają na uniknięcie niedoborów materiału i zapewniają płynność procesu produkcyjnego. Warto także pamiętać, że standardy branżowe zalecają uwzględnianie naddatków materiałowych, aby zminimalizować ryzyko strat oraz zwiększyć efektywność operacyjną. Przykładem może być produkcja większych nakładów, gdzie naddatek może być koniecznością, by zrekompensować potencjalne błędy w obróbce czy cięciu.

Pytanie 26

Jak nazywa się ostatnia linia akapitu zlokalizowana na początku kolumny?

A. Wdowa

B. Bękart

C. Sierota

D. Szewc

Niepoprawne odpowiedzi odzwierciedlają pewne zrozumienie terminologii związanej z typografią, ale w rzeczywistości są nieadekwatne w kontekście opisanego pytania. Sierota, na przykład, odnosi się do pojedynczego wiersza akapitu, który znajduje się na końcu strony lub kolumny, co sprawia, że wygląda jak odludek, a nie na początku kolumny. Takie sytuacje mogą powodować wrażenie niepełności tekstu i obniżać jego estetykę, co jest sprzeczne z zasadami dobrego projektowania. Szewc i wdowa to pojęcia, które również nie pasują do definicji ostatniego wiersza akapitu na początku kolumny; szewc jest terminem, który nie jest powszechnie uznawany w typografii, a wdowa odnosi się do krótkiego wiersza, który kończy akapit, a znajduje się na stronie samodzielnie. Każde z tych niepoprawnych terminów ilustruje różne aspekty typografii, które mogą przyczyniać się do chaosu wizualnego w publikacjach, jednak nie odnoszą się bezpośrednio do opisanego zjawiska. Zrozumienie tych terminów i ich różnic jest kluczowe dla osiągnięcia profesjonalnego poziomu w projektowaniu graficznym i typografii.

Pytanie 27

Najlepszym materiałem do druku wielobarwnej pocztówki jest

A. tektura introligatorska o gramaturze 800 g/m2

B. papier offsetowy o gramaturze 100 g/m2

C. papier dwustronnie kredowany o gramaturze 135 g/m2

D. karton jednostronnie powlekany o gramaturze 300-400 g/m2

Tektura introligatorska o gramaturze 800 g/m2, choć wydaje się być solidnym wyborem, w rzeczywistości nie jest odpowiednia do druku wielobarwnego pocztówki. Jej wysoka gramatura czyni ją zbyt sztywną, co może prowadzić do problemów podczas obróbki, pakowania i wysyłki. W przypadku druku, wysoka gramatura często skutkuje także trudnościami w uzyskiwaniu jednorodnego, estetycznego wykończenia. Ponadto tektura introligatorska nie jest przystosowana do uzyskiwania wyrazistych kolorów, co jest kluczowe w przypadku materiałów reklamowych. Z kolei papier dwustronnie kredowany o gramaturze 135 g/m2 może być zbyt cienki, co wpływa na trwałość pocztówki oraz jej zdolność do przetrwania w transporcie. Choć kredowanie obu stron poprawia jakość druku, to nie dostarcza wystarczającej sztywności. Papier offsetowy o gramaturze 100 g/m2 jest zdecydowanie zbyt lekki i nie zapewnia odpowiedniego wsparcia dla wielobarwnego druku, co może skutkować pojawieniem się zagnieceń lub uszkodzeń w trakcie korzystania. Kluczowym błędem w rozważaniach nad wyborem podłoża jest nie uwzględnianie wymagań jakościowych oraz funkcjonalnych, które powinny być kierunkowskazem w takich decyzjach. W poligrafii istotne jest, aby dobrać materiał nie tylko na podstawie gramatury, ale również jego właściwości technologicznych, które wpływają na końcowy efekt wizualny oraz trwałość produktu.

Pytanie 28

Czynnikami pozwalającymi na bezpośrednią modyfikację kształtu obiektów wektorowych są

A. kontur i ścieżki przycinania

B. warstwy oraz grupy ścieżek

C. wypełnienia oraz grupy ścieżek

D. punkty kontrolne i ścieżki

Punkty kontrolne i ścieżki są kluczowymi elementami umożliwiającymi bezpośrednią edycję kształtu obiektów wektorowych. Punkty kontrolne, znane również jako węzły, są specyficznymi punktami na ścieżce, które definiują jej kształt. Użytkownicy mogą przesuwać te punkty, aby zmieniać kontur obiektu, co jest niezwykle przydatne w grafice wektorowej, gdzie precyzyjne dostosowanie kształtów jest kluczowe. Ścieżki, z kolei, to linie łączące te punkty, które mogą być prostymi odcinkami lub krzywymi. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży graficznej, które rekomendują korzystanie z narzędzi wektorowych dla ich elastyczności i możliwości edycyjnych. Na przykład, w programach takich jak Adobe Illustrator czy CorelDRAW, umiejętność manipulacji punktami kontrolnymi i ścieżkami pozwala na tworzenie złożonych ilustracji oraz precyzyjne odwzorowywanie zamierzonych kształtów. Zrozumienie, jak działają te elementy, jest podstawą efektywnej pracy z grafiką wektorową, a ich zastosowanie jest niezbędne w projektowaniu logo, ikon czy wszelkiego rodzaju ilustracji, które wymagają wysokiej jakości i skalowalności bez utraty detali.

Pytanie 29

Oblicz koszt wydruku 20 billboardów o wymiarach 3 m na 6 m, jeśli cena za 1 m2 druku wynosi 4 zł.

A. 2 100 zł

B. 1 800 zł

C. 1 440 zł

D. 1 080 zł

Aby obliczyć koszt wydrukowania 20 billboardów o wymiarach 3 m x 6 m, najpierw musimy obliczyć powierzchnię jednego billboardu. Powierzchnia billboardu wynosi 3 m * 6 m = 18 m². Zatem powierzchnia wszystkich 20 billboardów to 20 * 18 m² = 360 m². Koszt wydruku 1 m² wynosi 4 zł, więc koszt całkowity to 360 m² * 4 zł/m² = 1 440 zł. Taka kalkulacja kosztów jest kluczowa w branży reklamowej, gdzie precyzyjne obliczenia finansowe mogą wpłynąć na opłacalność kampanii. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest przygotowanie budżetu na kampanię billboardową, gdzie znajomość kosztów jednostkowych pozwala na lepsze planowanie wydatków oraz optymalizację kosztów produkcji. Ważne jest również, aby przy planowaniu takich projektów uwzględnić dodatkowe koszty, takie jak montaż billboardów czy ich serwisowanie, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 30

Podczas tworzenia tekstu w postaci dialogu, co należy umieścić na początku wiersza?

A. pauzę

B. wielokropek

C. dywiz

D. wykrzyknik

Prawidłowa odpowiedź to 'pauza', ponieważ w przypadku dialogu w literaturze, gdy rozpoczynamy nową wypowiedź, używamy pauzy, aby wskazać na zmianę mówcy lub nową myśl. Pauza jest kluczowym elementem w transkrypcji dialogu, który pozwala na oddzielenie poszczególnych wypowiedzi, a także nadaje tekstowi naturalny rytm. W praktyce oznacza to, że po imieniu mówcy (jeśli jest podane) i przed jego wypowiedzią używamy pauzy, co jest zgodne z zasadami typograficznymi. Spójrzmy na przykład: "Ania powiedziała: — Cześć, jak się masz?". Widzimy tutaj zastosowanie pauzy dla jasności i płynności dialogu. Używanie pauzy jest nie tylko zgodne z zasadami gramatycznymi, ale również wspiera zrozumienie tekstu przez czytelników, umożliwiając im łatwiejsze śledzenie wypowiedzi. Dobra praktyka literacka wymaga, aby dialog był przemyślany i klarowny, a więc zastosowanie pauzy w tym kontekście jest niezbędne.

Pytanie 31

Ile arkuszy netto papieru samokopiującego B2 jest potrzebnych do wydrukowania 50 000 kompletów dokumentów samokopiujących w formacie 105 x 148 mm, jeżeli każdy komplet składa się z 4 kolorów papieru?

A. 6 250 arkuszy

B. 25 000 arkuszy

C. 3 125 arkuszy

D. 12 500 arkuszy

Kiedy analizujemy błędne odpowiedzi, kluczowym aspektem jest zrozumienie błędnych założeń przyjętych w obliczeniach. Wiele osób może pomylić ilość potrzebnych arkuszy A6 z ilością arkuszy B2, co prowadzi do znacznych nieporozumień. Przyjmowanie błędnych wymiarów arkuszy lub nieuwzględnienie, że jeden arkusz B2 można podzielić na wiele arkuszy A6, skutkuje znacznymi różnicami w obliczeniach. Ponadto, nie uwzględnienie ilości kolorów w komplecie prowadzi do pominięcia kluczowego czynnika, który drastycznie zwiększa potrzebną liczbę arkuszy. Osoby nieznające specyfiki druku samokopiującego mogą również założyć, że każdy arkusz A6 jest produktem końcowym, podczas gdy w rzeczywistości to tylko fragment większego procesu produkcyjnego, który wymaga większej ilości materiałów na skompletowanie gotowych zestawów. Istotne jest także, aby nie zatrzymywać się na poziomie prostych obliczeń, lecz w pełni rozumieć procesy logistyczne w produkcji, które mogą wpłynąć na końcowe decyzje dotyczące zamówień. W poligrafii, efektywność i dokładność obliczeń wpływają na jakość i koszt produkcji, dlatego każdy krok w procesie musi być dokładnie przemyślany.

Pytanie 32

Ile stron w formacie A5 znajduje się w książce, która została wydrukowana na 10 arkuszach A1?

A. 320 stron

B. 352 strony

C. 288 stron

D. 336 stron

Książka wydrukowana na 10 arkuszach formatu A1 zawiera 320 stron formatu A5. Aby to zrozumieć, należy spojrzeć na proces druku i skład. Arkusz A1 ma wymiary 594 mm x 841 mm, co pozwala na podział go na mniejsze formaty. Forma A5 ma wymiary 148 mm x 210 mm, co oznacza, że z jednego arkusza A1 można wyciąć 16 stron A5 (4 w poziomie i 4 w pionie). Zatem, jeżeli mamy 10 arkuszy A1, to możemy uzyskać 10 * 16 = 160 stron A5. W przypadku druku obustronnego, liczba ta jest podwajana, co prowadzi nas do 320 stron. Taka wiedza jest niezbędna w branży poligraficznej oraz w projektowaniu publikacji, gdzie znajomość standardów wymiarów papieru i ich potencjalnych zastosowań jest kluczowa. Umożliwia to nie tylko efektywne planowanie produkcji, ale także optymalizację kosztów dzięki minimalizacji odpadów materiałowych.

Pytanie 33

Jaki typ fontów jest używany w przypadku tworzenia materiałów zarówno do druku offsetowego, jak i do zastosowań internetowych?

A. TrueType

B. OpenType

C. Type 3

D. Type 1

Format OpenType, stworzony przez firmę Microsoft we współpracy z Adobe, jest nowoczesnym standardem fontów, który łączy w sobie cechy dwóch wcześniejszych formatów: TrueType i Type 1. Jego zaletą jest możliwość współpracy z różnorodnymi platformami oraz aplikacjami, co czyni go idealnym wyborem do publikacji zarówno w druku offsetowym, jak i w internecie. OpenType obsługuje zaawansowane funkcje typograficzne, takie jak ligatury, alternatywne znaki czy różne style krojów, co zwiększa jego wszechstronność. Dzięki wspieraniu dużych zestawów znaków (do 65 536) oraz Unicode, OpenType jest szczególnie przydatny w projektach wielojęzycznych. Przykłady zastosowania OpenType obejmują projekty graficzne, gdzie konieczne jest uzyskanie spójności typograficznej zarówno w materiałach drukowanych, jak i cyfrowych, co jest standardem w branży. Warto również zauważyć, że OpenType jest preferowany przez profesjonalnych projektantów typografii, ponieważ jego zastosowanie poprawia jakość druku oraz czytelność na ekranach.

Pytanie 34

Włókna w papierowej etykiecie, która ma być przyklejana do butelki, powinny być ustawione w

A. równoległym do wysokości etykiety

B. ukośnym w stosunku do wysokości etykiety

C. prostopadłym do wysokości etykiety

D. dowolnym kierunku w odniesieniu do wysokości etykiety

Kierunek włókien w papierowej etykiecie, który jest dowolny, może prowadzić do wielu problemów związanych z aplikacją oraz trwałością. Taki wybór może skutkować osłabieniem etykiety, co jest szczególnie niekorzystne w przypadku butelek narażonych na zmiany temperatury lub wilgotność. Orientacja włókien ma kluczowe znaczenie dla wytrzymałości papieru; włókna papierowe są bardziej wytrzymałe w kierunku ich ułożenia. Wybór kierunku prostopadłego do wysokości etykiety wprowadza dodatkowe napięcia i może prowadzić do łatwego zrywania się etykiety podczas aplikacji. Ukośne ułożenie włókien z kolei może powodować trudności w precyzyjnym nałożeniu etykiety na butelkę, prowadząc do jej odkształceń i problemów z estetyką. W praktyce takie błędne podejście często wynika z braku zrozumienia właściwości materiałów używanych w produkcji etykiet, co jest kluczowe w kontekście zastosowań przemysłowych. Warto pamiętać, że dobrą praktyką jest stosowanie się do zasad jakości oraz standardów branżowych, takich jak normy ISO, które jasno definiują wymogi dotyczące orientacji materiałów opakowaniowych. Ostatecznie, wybór niewłaściwego kierunku włókien może prowadzić do obniżenia jakości produktu finalnego, co jest nie do zaakceptowania w konkurencyjnym środowisku rynkowym. Zrozumienie tych aspektów jest kluczowe dla zapewnienia wysokiej jakości etykiet i zadowolenia klientów.

Pytanie 35

Jakie jest nachylenie rastra dla wyciągu barwy Magenta?

A. 75°

B. 45°

C. 15°

D. 105°

Kąt skręcenia rastra dla wyciągu barwy Magenta wynoszący 75° jest zgodny z zasadami rastracji w druku kolorowym. W systemie CMYK, który jest najczęściej stosowany w druku, każdy kolor jest reprezentowany przez odpowiednie proporcje cyjanu, magenty, żółtego i czarnego. Kąt rastra jest krytycznym parametrem, który wpływa na jakość wydruku i zjawisko moiré. Stosując kąt 75° dla magenty, minimalizujemy ryzyko interferencji wzorów rastrów z innymi kolorami, co jest kluczowe dla osiągnięcia oczekiwanej jakości druku. Przykładem praktycznego zastosowania tej wiedzy jest przygotowanie plików do druku w profesjonalnych programach graficznych, takich jak Adobe InDesign czy CorelDRAW, gdzie odpowiednie ustawienie kątów rastrów dla poszczególnych kolorów zapewnia lepszą separację i czystość kolorów w finalnym produkcie. Dodatkowo, zgodność z branżowymi standardami, takimi jak ISO 12647, stanowi fundament dla osiągnięcia wysokiej jakości druku w procesie produkcyjnym.

Pytanie 36

Która spacja uniemożliwia łamanie tekstu w wyznaczonym miejscu wiersza?

A. Włoskowa

B. Firetowa

C. Chuda

D. Twarda

Twarda spacja, znana również jako spacja niełamliwa, to znak typograficzny, który zapobiega łamaniu tekstu w miejscu, gdzie została umieszczona. Jest to niezwykle istotne w kontekście formatowania tekstu, zwłaszcza w przypadku nagłówków, tytułów czy wyrażeń, które muszą pozostać razem, aby zachować ich sens. Na przykład, w przypadku nazwisk i imion, takich jak 'Jan Kowalski', użycie twardej spacji między nimi zapewnia, że podczas łamania wiersza oba części pozostaną w jednej linii. Twarda spacja jest powszechnie stosowana w edytorach tekstu oraz w językach znaczników, takich jak HTML, gdzie kod HTML używa encji   do reprezentowania twardej spacji. Zastosowanie twardej spacji jest zgodne z zasadami dobrego formatowania tekstu, które podkreślają znaczenie zachowania spójności wizualnej i logicznej w prezentacji informacji. Warto zaznaczyć, że twarda spacja nie jest jedynym rodzajem spacji, ale jej umiejętne zastosowanie może znacznie poprawić jakość dokumentu oraz jego czytelność.

Pytanie 37

Model kolorów oparty na addytywnym łączeniu trzech barw podstawowych jest określany akronimem

A. HSL

B. RGB

C. CIE

D. HSB

Odpowiedź RGB jest poprawna, ponieważ model ten opiera się na addytywnym mieszaniu trzech podstawowych kolorów: czerwonego, zielonego i niebieskiego. W modelu RGB, kombinacje tych trzech barw tworzą wszystkie inne kolory, co jest kluczowe w kontekście technologii wyświetlaczy, takich jak monitory i telewizory. Każdy z kolorów jest reprezentowany przez wartość od 0 do 255, co daje łącznie 16,7 miliona możliwych kolorów, co jest niezwykle istotne w projektowaniu graficznym i web designie. W praktyce, ten model jest powszechnie stosowany w różnych aplikacjach multimedialnych, od edytorów zdjęć po oprogramowanie do tworzenia wideo. Standardy takie jak sRGB (standard RGB) zapewniają jednolitą reprodukcję kolorów w różnych urządzeniach, co jest niezbędne dla zachowania spójności wizualnej. Dodatkowo, zrozumienie modelu RGB jest kluczowe dla każdego, kto chce pracować w dziedzinie grafiki komputerowej czy projektowania interfejsów użytkownika, ponieważ pozwala na precyzyjne dobieranie kolorów w zależności od ich zastosowania.

Pytanie 38

Jaki typ formatu dotyczy pracy z grafiką rastrową?

A. SVG

B. EPS

C. PSD

D. CDR

Odpowiedzi SVG, EPS i CDR dotyczą różnych typów grafiki, które nie są związane z formatami bitmapowymi. SVG (Scalable Vector Graphics) jest formatem opartym na wektorach, co oznacza, że obrazy są tworzone z matematycznych równań, a nie z siatki pikseli. Dzięki temu grafika SVG jest skalowalna bez straty jakości, co czyni ją idealnym wyborem dla grafiki internetowej i ikon. EPS (Encapsulated PostScript) to również format oparty na wektorach, często używany do przechowywania grafiki wektorowej oraz tekstu, co sprawia, że jest popularny w druku i publikacjach. CDR to format plików używany przez CorelDRAW, również związany z grafiką wektorową. Wszelkie próby zastosowania tych formatów do obróbki grafiki bitmapowej prowadzą do nieefektywnej pracy z obrazami. Użytkownicy często mylą te formaty, myśląc, że mogą je stosować zamiennie z bitmapowymi, co jest błędem, ponieważ techniki obróbki i narzędzia dedykowane dla grafiki wektorowej różnią się znacznie od tych stosowanych dla grafiki bitmapowej. Kluczową różnicą jest to, że grafika bitmapowa jest złożona z pikseli, co wpływa na jakość obrazu w zależności od rozdzielczości, podczas gdy grafika wektorowa pozostaje niezmiennie ostra bez względu na rozmiar. To zrozumienie jest kluczowe dla efektywnego wykorzystania różnych narzędzi i formatów w grafice komputerowej.

Pytanie 39

Przygotowując wydruki ulotek, należy wziąć pod uwagę następujące parametry technologiczne:

A. typ maszyny drukarskiej, rodzaj podłoża, rozdzielczość rastra

B. format, typ podłoża, liczba kolorów do druku

C. format, technika druku, rozmiar zalewek

D. typ podłoża, metoda druku, rozmiar spadów

Odpowiedź wskazująca na format, rodzaj podłoża oraz ilość drukowanych kolorów jest prawidłowa, ponieważ te parametry są kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości wydruku ulotek. Format określa wymiar finalnego produktu, co ma istotne znaczenie w kontekście projektowania graficznego i optymalizacji kosztów druku. Dobór odpowiedniego rodzaju podłoża wpływa na właściwości druku, takie jak nasycenie kolorów, trwałość i estetykę finalnego materiału. Na przykład, podłoża matowe i błyszczące oferują różne efekty wizualne, co może być kluczowe w kontekście marketingowym. Wreszcie, ilość drukowanych kolorów, definiująca zarówno tryb kolorystyczny (CMYK, Pantone), jak i zastosowanie dodatkowych barw, wpływa na koszty produkcji oraz jakość wydruku. Użycie dodatkowych kolorów, takich jak złoty czy srebrny, może znacząco zwiększyć atrakcyjność ulotki, jednak wiąże się z wyższymi kosztami i bardziej skomplikowanym procesem produkcyjnym. Dlatego zrozumienie tych parametrów jest niezbędne dla uzyskania właściwego efektu wizualnego i komercyjnego.

Pytanie 40

Jaką kwotę należy przeznaczyć na karton potrzebny do wydruku 120 sztuk zaproszeń o wymiarach 200 × 90 mm, jeśli koszt arkusza kartonu ozdobnego formatu A3 wynosi 2,00 zł?

A. 25,00 zł

B. 30,00 zł

C. 40,00 zł

D. 35,00 zł

Aby obliczyć koszt kartonu potrzebnego do wydrukowania 120 sztuk zaproszeń formatu 200 × 90 mm, należy najpierw określić, ile zaproszeń można wydrukować z jednego arkusza kartonu formatu A3. Format A3 ma wymiary 297 × 420 mm, co oznacza, że można z niego wyciąć 6 zaproszeń o wymiarach 200 × 90 mm, ponieważ 420 mm / 90 mm = 4,66 (czyli 4 zaproszenia wzdłuż krótszego boku) oraz 297 mm / 200 mm = 1,485 (czyli 1 zaproszenie wzdłuż dłuższego boku). Zatem z jednego arkusza A3 uzyskujemy 4 zaproszenia. Jeśli chcemy wydrukować 120 zaproszeń, potrzebujemy 120 / 4 = 30 arkuszy A3. Koszt jednego arkusza wynosi 2,00 zł, więc 30 arkuszy A3 kosztuje 30 x 2,00 zł = 60,00 zł. Poprawna odpowiedź jest błędna, ponieważ 40,00 zł nie pokrywa wymagań dotyczących ilości. Należy pamiętać, że przy planowaniu produkcji należy uwzględnić nie tylko koszt materiałów, ale także ich odpowiednie wykorzystanie, co jest kluczowe dla efektywności procesu. W branży poligraficznej, optymalizacja zużycia materiałów jest niezbędna, aby zminimalizować odpady i obniżyć koszty produkcji.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej