Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 7 kwietnia 2025 08:08
Data zakończenia: 7 kwietnia 2025 08:34

Egzamin niezdany

Wynik: 18/40 punktów (45,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Wskaż komponent, który nie jest zgodny z płytą główną o parametrach przedstawionych w tabeli

Podzespół	Parametry
Płyta główna GIGABYTE	4x DDR4, 4x PCI-E 16x, RAID, HDMI, D-Port, D-SUB, 2x USB 3.1, 8 x USB 2.0, S-AM3+

A. Monitor: Dell, 34", 1x DisplayPort, 1x miniDP, 2x USB 3.0 Upstream, 4x USB 3.0 Downstream

B. Pamięć RAM: Corsair Vengeance LPX, DDR4, 2x16GB, 3000MHz, CL15 Black

C. Karta graficzna: Gigabyte GeForce GTX 1050 OC, 2GB, GDDR5, 128 bit, PCI-Express 3.0 x16

D. Procesor: INTEL CORE i3-4350, 3.60 GHz, x2/4, 4 MB, 54W, HD 4600, BOX, s-1150

Wybór pamięci RAM Corsair Vengeance LPX jest odpowiedni, ponieważ płyta główna obsługuje moduły DDR4, a specyfikacja RAMu to DDR4, co zapewnia kompatybilność. Karta graficzna Gigabyte GeForce GTX 1050 również jest zgodna, ponieważ używa interfejsu PCI-Express 3.0 x16, a płyta główna oferuje 4x PCI-E 16x, co oznacza, że karta graficzna może być prawidłowo zamontowana i użytkowana. Monitor Dell posiada złącza DisplayPort, które są kompatybilne z typowymi wyjściami graficznymi na kartach graficznych oraz płycie głównej i nie mają bezpośredniego wpływu na kompatybilność z płytą główną. Typowym błędem podczas analizy kompatybilności komponentów jest niedostateczna uwaga przywiązywana do specyfikacji procesora i gniazda procesora na płycie głównej. Procesor INTEL CORE i3-4350 wymaga gniazda LGA 1150, które jest niezgodne z S-AM3+ na tej płycie, co stanowi fundamentalną niezgodność. Nieprawidłowe zrozumienie różnic w standardach gniazd procesorów i pamięci może prowadzić do niewłaściwych inwestycji w sprzęt. Kluczowe jest dokładne badanie specyfikacji technicznych i upewnienie się, że wszystkie elementy będą działać razem bez problemów.

Pytanie 2

Jakie jest maksymalne dozwolone promień gięcia przy układaniu kabla U/UTP kat.5E?

A. osiem średnic kabla

B. sześć średnic kabla

C. cztery średnice kabla

D. dwie średnice kabla

Dopuszczalny promień zgięcia kabli jest kluczowym zagadnieniem w kontekście instalacji sieciowych, a wybór niewłaściwych wartości może prowadzić do poważnych problemów. Odpowiedzi wskazujące na cztery, sześć lub dwie średnice kabla opierają się na błędnych założeniach dotyczących wytrzymałości i wydajności kabli. Na przykład, zgięcie kabla w promieniu czterech średnic może powodować znaczne obciążenia, które mogą prowadzić do uszkodzenia żył miedzianych oraz zwiększenia tłumienia sygnału. Podobnie, sześć średnic jako wartość graniczna również nie zapewnia wystarczającego marginesu bezpieczeństwa, co w praktyce może skutkować problemami z transmisją danych w dłuższej perspektywie. Zgięcie o promieniu dwóch średnic jest zdecydowanie niewystarczające i stwarza ryzyko poważnych uszkodzeń kabla, co może prowadzić do jego całkowitego usunięcia. Właściwe podejście do instalacji kabla, zgodne z zaleceniami stawiającymi na osiem średnic, jest nie tylko dobrym praktyką, ale również wymogiem, aby zapewnić długotrwałą funkcjonalność i niezawodność sieci. Dlatego ważne jest, aby w trakcie planowania i przeprowadzania instalacji kabli, nie lekceważyć tych zasad, aby uniknąć kosztownych napraw i zminimalizować ryzyko przerw w działaniu sieci.

Pytanie 3

Jakie będzie całkowite koszty materiałów potrzebnych do zbudowania sieci lokalnej dla 6 komputerów, jeśli do realizacji sieci wymagane są 100 m kabla UTP kat. 5e oraz 20 m kanału instalacyjnego? Ceny komponentów sieci zostały przedstawione w tabeli

Elementy sieci	j.m.	cena brutto
Kabel UTP kat. 5e	m	1,00 zł
Kanał instalacyjny	m	8,00 zł
Gniazdo komputerowe	szt.	5,00 zł

A. 290,00 zł

B. 160,00 zł

C. 360,00 zł

D. 320,00 zł

Odpowiedź 29000 zł jest poprawna ponieważ obliczenia kosztów materiałów są zgodne z danymi w tabeli Do wykonania sieci lokalnej potrzebujemy 100 m kabla UTP kat 5e oraz 20 m kanału instalacyjnego Z tabeli wynika że cena brutto za metr kabla wynosi 1 zł a za metr kanału 8 zł Obliczając koszt 100 m kabla otrzymujemy 100 zł a koszt 20 m kanału to 160 zł Suma tych kosztów daje 260 zł Dodatkowo należy uwzględnić zakup 6 gniazd komputerowych po 5 zł każde co daje łącznie 30 zł Sumując wszystkie koszty 100 zł za kabel 160 zł za kanał i 30 zł za gniazda otrzymujemy 290 zł Jest to zgodne z zasadami projektowania sieci gdzie ważne jest precyzyjne planowanie budżetu aby zapewnić jakość i efektywność sieci Kabel UTP kat 5e jest standardem w budowie sieci lokalnych dzięki swojej przepustowości do 1 Gbps co jest wystarczające dla większości zastosowań domowych i biurowych Kanały instalacyjne umożliwiają estetyczne i bezpieczne prowadzenie okablowania co jest zgodne z dobrymi praktykami instalacyjnymi

Pytanie 4

W topologii gwiazdy każde urządzenie działające w sieci jest

A. spojone ze sobą przewodami, tworząc zamknięty pierścień.

B. połączone z jedną magistralą.

C. podłączone do węzła sieci.

D. skonfigurowane z dwoma sąsiadującymi komputerami

Topologia sieci nie polega na podłączeniu urządzeń do jednej magistrali, co jest typowe dla topologii magistrali. W takim układzie wszystkie urządzenia są połączone do wspólnego przewodu, co może prowadzić do problemów z kolizjami i ograniczoną wydajnością, zwłaszcza w większych sieciach. W przypadku awarii magistrali cała sieć przestaje działać. Z kolei połączenia pomiędzy dwoma sąsiadującymi komputerami sugerują strukturę sieci w formie łańcucha, co jest charakterystyczne dla topologii pierścienia lub łańcucha. W takim układzie awaria jednego urządzenia może zakłócić komunikację w całej sieci. Natomiast połączenie urządzeń w zamknięty pierścień implikuje topologię pierścienia, w której każde urządzenie jest połączone z dwoma innymi, tworząc cykl. Taki system również niesie ryzyko, ponieważ awaria jednego połączenia może sparaliżować cały układ. Niezrozumienie różnic między tymi topologiami prowadzi do błędnych wniosków odnośnie do efektywności i bezpieczeństwa sieci, co w praktyce objawia się problemami z wydajnością i zarządzaniem siecią.

Pytanie 5

Umożliwienie stacjom roboczym Windows, OS X oraz Linux korzystania z usług drukowania Linuxa i serwera plików zapewnia serwer

A. POSTFIX

B. SAMBA

C. SQUID

D. APACHE

SQUID to serwer proxy, który zajmuje się buforowaniem i udostępnianiem treści internetowych, a jego głównym celem jest zwiększenie wydajności przeglądania sieci, a nie zarządzanie drukowaniem czy udostępnianiem plików. Użycie SQUID w kontekście współdzielenia zasobów pomiędzy różnymi systemami operacyjnymi prowadzi do nieporozumień, ponieważ nie jest on zaprojektowany do pracy z protokołem SMB/CIFS, który jest kluczowy dla tego typu zadań. APACHE to serwer WWW, który obsługuje protokół HTTP i nie ma zastosowania w kontekście zarządzania drukiem ani plikami w sieci lokalnej. Postfix z kolei to serwer pocztowy, który służy do obsługi wiadomości e-mail i nie ma nic wspólnego z udostępnianiem plików czy usług drukowania. Typowym błędem jest mylenie ról poszczególnych programów i zrozumienie, że każdy z nich pełni specyficzne funkcje, które nie są wymienne. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, jakie zadania spełniają różne komponenty w infrastrukturze IT oraz ich odpowiednie zastosowanie zgodnie z ich przeznaczeniem. Właściwe przypisanie zadań do odpowiednich narzędzi jest fundamentem efektywnego zarządzania systemami informatycznymi.

Pytanie 6

Na zdjęciu przedstawiono

A. tusz

B. taśmę barwiącą

C. toner

D. kartridż

Taśma barwiąca jest kluczowym komponentem stosowanym w drukarkach igłowych oraz maszynach do pisania które wykorzystują technologię druku igłowego. Składa się z cienkiej taśmy nasączonej tuszem która jest montowana w specjalnym kartridżu. Podczas drukowania igły uderzają w taśmę przenosząc tusz na papier co pozwala na tworzenie czytelnych wydruków. Taśmy barwiące są niezwykle trwałe i wydajne co czyni je idealnym rozwiązaniem w środowiskach gdzie wymagana jest długa żywotność i niski koszt eksploatacji. Zastosowanie taśmy barwiącej jest powszechne w terminalach POS drukarkach liniowych oraz urządzeniach do druku paragonów. Standardy branżowe takie jak ISO 9001 wymagają aby taśmy barwiące były produkowane zgodnie z określonymi normami jakości co zapewnia ich niezawodność i zgodność z różnymi urządzeniami. Warto zaznaczyć że wybór odpowiedniej taśmy barwiącej ma istotne znaczenie dla jakości wydruków oraz trwałości urządzeń co jest szczególnie ważne w zastosowaniach przemysłowych i handlowych.

Pytanie 7

Jakie zdanie charakteryzuje SSH Secure Shell?

A. Protokół do pracy zdalnej na odległym komputerze, który nie zapewnia kodowania transmisji

B. Sesje SSH powodują wysłanie zwykłego tekstu, niezaszyfrowanych danych

C. Sesje SSH nie umożliwiają stwierdzenia, czy punkty końcowe są autentyczne

D. Bezpieczny protokół terminalowy oferujący usługi szyfrowania połączenia

SSH, czyli Secure Shell, to protokół, który umożliwia bezpieczne zdalne połączenie z innymi komputerami w sieci. Jego główną funkcją jest zapewnienie poufności i integralności danych przesyłanych przez sieć poprzez szyfrowanie połączenia. Dzięki temu, nawet jeśli ktoś przechwyci dane, będą one dla niego nieczytelne. Protokół ten jest niezbędny w zarządzaniu serwerami i urządzeniami sieciowymi, gdzie administratorzy często muszą się łączyć z systemami znajdującymi się w innych lokalizacjach. Przykładem zastosowania SSH może być logowanie się do serwera Linux z lokalnego komputera przy użyciu terminala. W praktyce, SSH jest standardem w branży IT, a wiele organizacji stosuje go jako część swojej polityki bezpieczeństwa, aby chronić komunikację wewnętrzną oraz zdalny dostęp do zasobów. Istotne jest również, że SSH pozwala na autoryzację użytkowników za pomocą kluczy publicznych i prywatnych, co zwiększa bezpieczeństwo i eliminuje potrzebę przesyłania haseł w postaci tekstu jawnego.

Pytanie 8

Analizując ruch w sieci, zauważono, że na adres serwera kierowano tysiące zapytań DNS na sekundę z różnych adresów IP, co doprowadziło do zawieszenia systemu operacyjnego. Przyczyną tego zjawiska był atak typu

A. DNS snooping

B. DDoS (Distributed Denial of Service)

C. Flooding

D. Mail Bombing

Atak typu DDoS (Distributed Denial of Service) polega na zasypywaniu serwera dużą ilością zapytań, co prowadzi do jego przeciążenia i w konsekwencji do unieruchomienia usługi. W opisywanym przypadku, tysiące zapytań DNS na sekundę z różnych adresów IP sugerują, że atakujący wykorzystali sieć zainfekowanych urządzeń, znaną jako botnet, by zwiększyć skuteczność ataku. DDoS jest jedną z najczęstszych form cyberataków, używaną przeciwko różnym rodzajom usług online, od stron internetowych po serwery gier. Aby zabezpieczyć się przed takim zagrożeniem, zaleca się wdrożenie systemów ochrony, takich jak zapory sieciowe, systemy wykrywania intruzów oraz usługi mitigacyjne oferowane przez zewnętrznych dostawców. Ponadto, regularne monitorowanie ruchu sieciowego oraz stosowanie technik analizy danych mogą pomóc w wczesnym wykryciu anomalii i potencjalnych ataków.

Pytanie 9

Wykonanie polecenia net use z:\\192.168.20.2\data /delete, spowoduje

A. odłączenie katalogu data92 od dysku Z:

B. przyłączenie katalogu data do dysku Z:

C. przyłączenie zasobów hosta 192.168.20.2 do dysku Z:

D. odłączenie zasobów hosta 192.168.20.2 od dysku Z:

W kontekście polecenia 'net use z:\\192.168.20.2\data /delete' istnieje wiele nieporozumień dotyczących jego działania oraz celu. W pierwszej kolejności, odpowiedzi sugerujące przyłączenie zasobów do dysku Z: są mylne, ponieważ użycie słowa '/delete' jednoznacznie wskazuje na operację usunięcia, a nie dodania. Osoby mogące mylić te pojęcia mogą sądzić, że wykonując operację, nawiązują nowe połączenie z zasobem, co jest fundamentalnym błędem w rozumieniu działania tego polecenia. Ponadto, istotnym aspektem jest zrozumienie, że 'data92' nie jest katalogiem, który odnosi się do zasobu wskazanego w pytaniu. Brak precyzyjnego określenia ścieżek i zasobów w pytaniach o połączenia sieciowe może prowadzić do nieporozumień, a w konsekwencji do błędnych decyzji. Często użytkownicy są nieświadomi, że litery dysków przypisuje się dla wygody i organizacji, a ich nieprawidłowe zarządzanie może prowadzić do utraty dostępu do ważnych zasobów. Ważne jest, aby przed wykonaniem operacji upewnić się, jakie zasoby są aktualnie połączone i jakie są ich przypisania, co jest kluczowym elementem zarządzania w sieci. Wpływa to na efektywność operacyjną oraz bezpieczeństwo systemu, więc zrozumienie tych zależności jest niezbędne dla każdego administratora systemu.

Pytanie 10

Jaką liczbę punktów abonenckich (2 x RJ45) zgodnie z wytycznymi normy PN-EN 50167 powinno się zainstalować w biurze o powierzchni 49 m2?

A. 9

B. 5

C. 4

D. 1

Rozważając odpowiedzi, które nie wskazują na pięć punktów abonenckich, często pojawiają się błędne założenia dotyczące potrzeb biurowych oraz norm dotyczących infrastruktury teleinformatycznej. Odpowiedzi, które sugerują zbyt małą liczbę punktów, takie jak 1 czy 4, mogą wynikać z niepełnego zrozumienia wymagań dotyczących nowoczesnych biur. W obecnych realiach, gdzie praca zdalna i biurowa często się przeplatają, kluczowe jest, aby każdy pracownik miał dostęp do odpowiedniej infrastruktury sieciowej. Odpowiedź sugerująca 9 punktów, z kolei, może wynikać z nadmiernej ostrożności lub niewłaściwego oszacowania przestrzeni potrzebnej dla współczesnych zastosowań technologicznych. Typowe błędy myślowe obejmują niedoszacowanie liczby urządzeń, które mogą być używane w biurze, oraz nieprzemyślenie wygody użytkowników, która wymaga odpowiedniego dostępu do sieci. Aby zagwarantować efektywną i wydajną pracę, warto stosować się do norm takich jak PN-EN 50167, które zapewniają nie tylko zgodność ze standardami, ale także optymalizację przestrzeni biurowej, co jest kluczowe dla współczesnych organizacji.

Pytanie 11

Urządzenie pokazane na ilustracji służy do zgrzewania wtyków

A. E 2000

B. BNC

C. SC

D. RJ 45

Narzędzie przedstawione na rysunku to zaciskarka do wtyków RJ 45 wykorzystywana w sieciach komputerowych opartych na kablach typu skrętka. Wtyki RJ 45 są standardowymi złączami stosowanymi w kablach ethernetowych kategorii 5 6 i wyższych umożliwiającymi połączenia w sieciach LAN. Zaciskarka umożliwia właściwe umiejscowienie przewodów w złączu oraz zapewnia odpowiednie połączenie elektryczne dzięki zaciskaniu metalowych styków na izolacji przewodów. Proces ten wymaga precyzyjnego narzędzia które pozwala na równomierne rozłożenie siły co minimalizuje ryzyko uszkodzenia złącza. Przy prawidłowym użyciu zaciskarki możliwe jest uzyskanie niezawodnych połączeń które charakteryzują się wysoką odpornością na zakłócenia elektromagnetyczne. Warto również zwrócić uwagę na zastosowanie odpowiedniej kategorii kabli zgodnie z obowiązującymi standardami branżowymi jak np. ANSI TIA EIA 568 co zapewnia optymalne parametry transmisji danych. W codziennej praktyce instalatora sieciowego znajomość i umiejętność używania takiego narzędzia jest kluczowa dla zapewnienia jakości i niezawodności połączeń sieciowych.

Pytanie 12

Na podstawie analizy pakietów sieciowych, określ adres IP oraz numer portu, z którego urządzenie otrzymuje odpowiedź?

A. 192.168.0.13:80

B. 46.28.247.123:51383

C. 46.28.247.123:80

D. 192.168.0.13:51383

Błędne odpowiedzi wynikają z nieprawidłowego przypisania adresów IP i portów, które nie odpowiadają standardowemu schematowi komunikacji w sieci. Na przykład adres IP 192.168.0.13 jest typowym adresem z zakresu sieci lokalnej (LAN), co oznacza, że nie jest publicznie routowalny w Internecie i służy do identyfikacji hostów w prywatnych sieciach. Port 51383 w odpowiedziach sugeruje dynamiczny lub tymczasowy port, który jest zazwyczaj używany przez aplikacje klienckie do inicjowania połączeń z serwerami z użyciem portów standardowych, takich jak 80 dla HTTP. W przypadku analizy ruchu sieciowego, najczęstszym błędem jest pomieszanie ról źródłowego i docelowego adresu oraz portu. Serwery webowe zazwyczaj nasłuchują na standardowych portach, takich jak 80 dla HTTP i 443 dla HTTPS, co ułatwia standaryzację i optymalizację trasowania w sieci. Zrozumienie różnic między adresami publicznymi i prywatnymi oraz dynamicznymi i statycznymi portami jest kluczowe dla skutecznego zarządzania sieciami komputerowymi. Bez tej wiedzy administratorzy mogą napotkać problemy z konfiguracją sieci, które prowadzą do błędów w komunikacji i zabezpieczeniach. Dlatego ważne jest, aby dokładnie interpretować dane z narzędzi do analizy ruchu sieciowego, takich jak Wireshark, gdzie adresy i porty muszą być prawidłowo zidentyfikowane, aby rozwiązać potencjalne problemy z siecią i zapewnić prawidłowe działanie usług sieciowych. Stosowanie się do dobrych praktyk w zakresie wykorzystania portów oraz adresów IP jest kluczowe dla bezpieczeństwa i wydajności sieciowej.

Pytanie 13

Jakie porty powinny zostać zablokowane w firewallu, aby nie pozwolić na łączenie się z serwerem FTP?

A. 80 i 443

B. 22 i 23

C. 25 i 143

D. 20 i 21

Odpowiedzi 22, 23, 25, 143 oraz 80 i 443 są błędne, bo dotyczą innych protokołów i portów. Port 22 to SSH, który jest super do zdalnego dostępu, ale 23 to Telnet, który niestety nie zapewnia żadnego szyfrowania i przez to może być niebezpieczny. Port 25 służy do SMTP, a 143 do IMAP, więc nie mają nic wspólnego z zablokowaniem FTP. Z kolei porty 80 i 443 to HTTP i HTTPS, i ich zablokowanie sprawiłoby, że nie moglibyśmy przeglądać stron www. To nie jest dobry pomysł, bo używamy ich na co dzień. Tak naprawdę, myślenie, że wszystkie porty trzeba zablokować, może prowadzić do wielu problemów. Ważne jest, żeby zrozumieć, które porty odpowiadają za konkretne protokoły, bo to klucz do dobrego zarządzania bezpieczeństwem w sieci.

Pytanie 14

Który kolor żyły znajduje się w kablu skrętkowym?

A. biało - czarny

B. biało - pomarańczowy

C. biało - fioletowy

D. biało - żółty

Wszystkie pozostałe odpowiedzi zawierają kolory, które nie odpowiadają standardom TIA/EIA-568 dla kabli skrętkowych. Odpowiedzi takie jak 'biało-fioletowy', 'biało-żółty' i 'biało-czarny' mogą wprowadzać w błąd, ponieważ nie stanowią one standardowego oznaczenia dla żył sygnałowych w kablach kategorii 5e, 6 czy 6a, które są powszechnie stosowane w lokalnych sieciach komputerowych. Przykładowo, kolor fioletowy jest używany w parze żył, ale nie w tej pierwszej parze sygnałowej; zamiast tego jest to kolor przypisany do innej funkcji w kablu. Użycie koloru żółtego również nie jest standardowe w kontekście przesyłania danych w tej technologii, co może prowadzić do nieprawidłowego okablowania i problemów z transmisją danych. Kolor czarny, podobnie jak żółty, również nie znajduje zastosowania w standardowym okablowaniu skrętkowym dla sieci komputerowych. Typowym błędem myślowym jest mylenie kolorów z innymi zastosowaniami, na przykład z instalacjami elektrycznymi, gdzie te kolory mogą mieć inne znaczenie. Dlatego niezwykle istotne jest, aby przy projektowaniu sieci i podczas instalacji kabli stosować się do uznawanych standardów kolorów, co zapewnia prawidłowe funkcjonowanie infrastruktury i ułatwia jej późniejszą obsługę.

Pytanie 15

Podaj polecenie w systemie Windows Server, które umożliwia usunięcie jednostki organizacyjnej z katalogu.

A. dsadd

B. adprep

C. redircmp

D. dsrm

Polecenie 'dsrm' (Directory Service Remove) to narzędzie w systemie Windows Server służące do usuwania obiektów z katalogu Active Directory, w tym jednostek organizacyjnych (OU). Użycie tego polecenia jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania Active Directory, ponieważ pozwala na efektywne i bezpieczne eliminowanie niepotrzebnych obiektów. Aby usunąć jednostkę organizacyjną, administrator może użyć polecenia w konsoli PowerShell, na przykład: 'dsrm "OU=exampleOU,DC=domain,DC=com"'. Warto również zauważyć, że przed wykonaniem operacji usunięcia zaleca się przeprowadzenie analizy obiektów zależnych, aby uniknąć usunięcia istotnych zasobów, co może negatywnie wpłynąć na struktury zarządzające. W praktyce, 'dsrm' jest często stosowane w skryptach automatyzujących zarządzanie Active Directory, co podkreśla jego znaczenie w codziennych operacjach administracyjnych.

Pytanie 16

Jakie urządzenie powinno być zainstalowane w serwerze, aby umożliwić automatyczne archiwizowanie danych na taśmach magnetycznych?

A. Blue Ray

B. Napęd DVD

C. Streamer

D. Dysk SSD

Odpowiedzi takie jak Blue Ray, dysk SSD czy napęd DVD nie są odpowiednie w kontekście archiwizacji danych na taśmach magnetycznych. Blue Ray to format optyczny, który jest zoptymalizowany do przechowywania wideo w wysokiej rozdzielczości oraz danych komputerowych, ale nie jest on przeznaczony do długoterminowego przechowywania dużych ilości danych w sposób, który oferują streamery. Dyski SSD, chociaż charakteryzują się dużą szybkością odczytu i zapisu, to ich koszt na jednostkę pamięci jest znacznie wyższy niż w przypadku taśm magnetycznych, co sprawia, że są mniej opłacalne w kontekście archiwizacji danych. Napęd DVD, podobnie jak Blue Ray, ogranicza się do przechowywania znacznie mniejszych ilości danych w porównaniu do taśm magnetycznych, co czyni go niepraktycznym rozwiązaniem dla organizacji potrzebujących efektownego archiwizowania dużych zbiorów danych. Wybór nieodpowiedniego nośnika do archiwizacji nie tylko zwiększa koszty operacyjne, ale także może prowadzić do ryzyka utraty danych w przypadku awarii nośnika. Dlatego kluczowe jest stosowanie odpowiednich technologii, takich jak streamery, które są zgodne z branżowymi standardami przechowywania i archiwizacji danych.

Pytanie 17

Który protokół z warstwy aplikacji reguluje przesyłanie wiadomości e-mail?

A. FTP (File Transfer Protocol)

B. SMTP (Simple Mail Transfer Protocol)

C. HTTP (Hypertext Transfer Protocol)

D. DNS (Domain Name System)

SMTP, czyli Simple Mail Transfer Protocol, jest standardowym protokołem warstwy aplikacji używanym do wysyłania poczty elektronicznej przez Internet. Został zaprojektowany w celu transportowania wiadomości między serwerami pocztowymi, co czyni go kluczowym elementem komunikacji e-mailowej. SMTP działa głównie na porcie 25 (chociaż port 587 jest powszechnie używany do przesyłania wiadomości z autoryzacją). Protokół ten obsługuje przesyłanie wiadomości tekstowych oraz załączników, a jego działanie opiera się na modelu klient-serwer. Przykładem zastosowania SMTP jest sytuacja, gdy użytkownik wysyła e-maila za pomocą swojego klienta pocztowego, który następnie komunikuje się z serwerem SMTP dostawcy usług pocztowych. Dalsze przesyłanie wiadomości do skrzynek odbiorczych innych użytkowników również odbywa się z wykorzystaniem tego protokołu. Standardy takie jak RFC 5321 określają zasady działania SMTP, co zapewnia interoperacyjność między różnymi systemami i dostawcami usług. W praktyce, znajomość SMTP jest niezbędna dla administratorów sieci i programistów zajmujących się integracją systemów e-mailowych. Poznanie tego protokołu pomaga również w diagnozowaniu problemów z dostarczaniem wiadomości, co jest częstym wyzwaniem w administracji infrastruktury IT.

Pytanie 18

Aby zidentyfikować, który program najbardziej obciąża CPU w systemie Windows, należy otworzyć program

A. regedit

B. msconfig

C. menedżer zadań

D. dxdiag

Menedżer zadań w systemie Windows to narzędzie, które umożliwia monitorowanie i zarządzanie uruchomionymi procesami oraz aplikacjami. Jest on szczególnie przydatny do oceny obciążenia procesora, ponieważ wyświetla bieżące zużycie CPU przez poszczególne procesy. Aby otworzyć Menedżera zadań, można użyć skrótu klawiszowego Ctrl + Shift + Esc lub prawym przyciskiem myszy kliknąć na pasku zadań i wybrać odpowiednią opcję. Po uruchomieniu Menedżera zadań, w zakładce 'Procesy' można sortować aplikacje według użycia CPU, co pozwala szybko zidentyfikować, które programy obciążają system najbardziej. W praktyce, korzystanie z Menedżera zadań jest kluczowe w diagnostyce problemów z wydajnością, ponieważ umożliwia użytkownikom natychmiastowe reagowanie na sytuacje, w których jeden z procesów może powodować spowolnienie systemu. Zgodnie z dobrą praktyką, regularne monitorowanie procesów pozwala na optymalizację wydajności systemu oraz zapobieganie problemom związanym z nadmiernym zużyciem zasobów.

Pytanie 19

Licencja Office 365 PL Personal (jedno stanowisko, subskrypcja na rok) ESD jest przypisana do

A. wyłącznie jednego użytkownika na jednym komputerze oraz jednym urządzeniu mobilnym do celów komercyjnych i niekomercyjnych

B. wyłącznie jednego użytkownika, na jednym komputerze, jednym tablecie i jednym telefonie, tylko do celów niekomercyjnych

C. dowolnej liczby użytkowników, jedynie na jednym komputerze do celów komercyjnych i niekomercyjnych

D. dowolnej liczby użytkowników, jedynie na jednym komputerze do celów komercyjnych

Wiele osób myli zasady licencjonowania oprogramowania, co może prowadzić do błędnych wniosków. Przykładowo, przypisanie licencji do "dowolnej liczby użytkowników" jest nieprawidłowe w kontekście Office 365 PL Personal, ponieważ licencja ta jest ściśle ograniczona do jednego użytkownika. Użytkownicy mogą mieć tendencję do interpretacji licencji jako możliwości dzielenia się oprogramowaniem z innymi, co jest niezgodne z jej warunkami. Kolejnym powszechnym błędem jest przekonanie, że licencja może być używana na kilku urządzeniach przez różnych użytkowników, co jest sprzeczne z zasadą przypisania licencji do jednej osoby. Warto również zauważyć, że wiele osób może błędnie założyć, że licencje do celów komercyjnych i niekomercyjnych są wymienne, co jest mylnym podejściem. Licencje na oprogramowanie często mają różne warunki użycia, a ich niewłaściwe zrozumienie może prowadzić do naruszenia umowy licencyjnej, co z kolei może skutkować konsekwencjami prawnymi i finansowymi. Kluczowe jest zatem dokładne zapoznanie się z zapisami umowy licencyjnej, aby uniknąć problemów związanych z jej naruszeniem. W kontekście zarządzania oprogramowaniem, znajomość modeli licencjonowania oraz ich praktyczne zastosowanie w codziennej pracy ma kluczowe znaczenie dla efektywności oraz zgodności z przepisami prawa.

Pytanie 20

Podczas uruchamiania komputera ukazuje się komunikat "CMOS checksum error press F1 to continue press DEL to setup". Naciśnięcie klawisza DEL skutkuje

A. przejściem do ustawień systemu Windows

B. przeszukiwaniem zawartości pamięci CMOS

C. wejściem do BIOS-u komputera

D. usunięciem pliku setup

Kiedy patrzymy na niepoprawne odpowiedzi, to warto zwrócić uwagę na parę rzeczy. Opcja skanowania pamięci CMOS w BIOS-ie nie istnieje, bo ta pamięć jest używana przez BIOS do przechowywania ustawień, a nie do jakiegoś skanowania. Wiele osób myli funkcję BIOS-u z innymi rzeczami związanymi z systemem operacyjnym, przez co mają błędne wyobrażenie o tym, jak BIOS działa. Przechodzenie do ustawień Windows z BIOS-u to też zły pomysł, bo BIOS nie zarządza systemem operacyjnym, a jedynie go uruchamia. Często myśli się, że można tam zmieniać ustawienia Windows, ale to nie tak, bo BIOS działa na zewnątrz systemu operacyjnego. Co do usunięcia pliku setup, to też jest błędne, bo BIOS nie pracuje z plikami jak w tradycyjnym sensie, tylko koncentruje się na konfiguracji sprzętu i rozruchu. Ogólnie, takie odpowiedzi pokazują typowe nieporozumienia dotyczące roli BIOS-u i jego związku z systemem operacyjnym, co może prowadzić do poważnych błędów przy rozwiązywaniu problemów z komputerem. Zrozumienie różnic między BIOS-em a systemem operacyjnym jest naprawdę kluczowe dla skutecznego zarządzania komputerem i rozwiązywania problemów.

Pytanie 21

Aby poprawić niezawodność oraz efektywność przesyłania danych na serwerze, należy

A. stworzyć punkt przywracania systemu

B. ustawić automatyczne wykonywanie kopii zapasowej

C. trzymać dane na innym dysku niż systemowy

D. zainstalować macierz dyskową RAID1

Utworzenie punktu przywracania systemu to dobre rozwiązanie w kontekście przywracania systemu operacyjnego do wcześniejszego stanu, jednak nie zapewnia ochrony przed utratą danych na poziomie dysku. Przywracanie systemu działa na założeniu, że system operacyjny może zostać naprawiony, ale nie zabezpiecza fizycznych danych przechowywanych na dyskach. W przypadku uszkodzenia dysku twardego, dane mogą zostać trwale utracone, a punkt przywracania nie będzie w stanie ich uratować. Przechowywanie danych na innym dysku niż systemowy może pomóc w organizacji danych, ale nie zapewnia automatycznej redundancji, co oznacza, że jeśli inny dysk ulegnie awarii, dane również mogą zostać utracone. Konfiguracja automatycznego wykonywania kopii zapasowej jest korzystna, ale nie zastępuje mechanizmów ochrony danych, takich jak RAID. Kopie zapasowe są kluczowe, ale proces ich wykonywania może być przerywany, co prowadzi do sytuacji, w której najnowsze dane nie są zabezpieczone. Dlatego poleganie wyłącznie na kopiach zapasowych bez implementacji systemów RAID może być mylnym podejściem. W kontekście zapewnienia zarówno wydajności, jak i niezawodności, kluczowym jest zastosowanie technologii RAID jako fundamentu zarządzania danymi, a nie jedynie dodatkowego środka zabezpieczającego.

Pytanie 22

Program fsck jest stosowany w systemie Linux do

A. realizacji testów wydajnościowych serwera WWW poprzez wysłanie dużej ilości żądań

B. przeprowadzenia oceny kondycji systemu plików oraz wykrycia uszkodzonych sektorów

C. identyfikacji struktury sieci oraz diagnozowania przepustowości sieci lokalnej

D. obserwacji parametrów działania i wydajności komponentów komputera

Odpowiedź wskazująca na użycie programu fsck do oceny stanu systemu plików i wykrywania uszkodzonych sektorów jest prawidłowa, ponieważ fsck (File System Consistency Check) jest narzędziem dedykowanym do analizy i naprawy systemów plików w systemie Linux. Jego głównym celem jest zapewnienie integralności danych przechowywanych na dyskach. Przykładowo, podczas nieprawidłowego zamknięcia systemu lub awarii zasilania, struktura systemu plików może ulec uszkodzeniu. W takich przypadkach uruchomienie fsck pozwala na skanowanie i naprawę uszkodzonych sektorów oraz nieprawidłowych danych. Narzędzie to jest często stosowane w procesie konserwacji serwerów oraz stacji roboczych, zwłaszcza w środowiskach, w których bezpieczeństwo i dostępność danych są kluczowe. Regularne korzystanie z fsck, zgodnie z najlepszymi praktykami, może pomóc w uniknięciu poważniejszych problemów z systemem plików oraz w zapewnieniu ciągłości działania, co jest szczególnie istotne w kontekście zarządzania infrastrukturą IT.

Pytanie 23

Który z poniższych adresów IP należy do grupy C?

A. 190.15.30.201

B. 198.26.152.10

C. 125.12.15.138

D. 129.175.11.15

Adres IP 198.26.152.10 należy do klasy C, co oznacza, że jego pierwsza oktet (198) mieści się w przedziale od 192 do 223. Klasa C jest wykorzystywana głównie w sieciach, które wymagają wielu podsieci i mają stosunkowo niewielką liczbę hostów. W przypadku adresów klasy C, maksymalna liczba hostów na jedną podsieć wynosi 254, co czyni je idealnym rozwiązaniem dla małych i średnich organizacji. Klasa C ma również określoną maskę podsieci (255.255.255.0), co umożliwia łatwe zarządzanie i segmentację sieci. Znajomość klas adresów IP jest kluczowa przy projektowaniu i wdrażaniu sieci komputerowych, aby odpowiednio dostosować konfigurację do potrzeb organizacji. Dzięki zastosowaniu odpowiednich klas adresów można efektywnie zarządzać ruchem sieciowym i zapewnić lepsze bezpieczeństwo oraz wydajność sieci. Przykładem zastosowania klasy C może być mała firma, która potrzebuje łączności dla swoich komputerów biurowych oraz urządzeń peryferyjnych, gdzie klasa C pozwala na łatwą ekspansję w przypadku wzrostu liczby pracowników.

Pytanie 24

Narzędzie, które chroni przed nieautoryzowanym dostępem do sieci lokalnej, to

A. oprogramowanie antywirusowe

B. zapora sieciowa

C. analizator pakietów

D. analityk sieci

Zapora sieciowa, znana również jako firewall, jest kluczowym narzędziem zabezpieczającym sieć przed nieautoryzowanym dostępem. Działa na zasadzie monitorowania i kontrolowania ruchu sieciowego, zarówno przychodzącego, jak i wychodzącego, na podstawie ustalonych reguł bezpieczeństwa. W praktyce, zapory sieciowe mogą być konfigurowane, aby zezwalać lub blokować określone protokoły, porty oraz adresy IP. Użycie zapory sieciowej jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie bezpieczeństwa sieci, takimi jak model zaufania zero (Zero Trust), który zakłada, że każda próba dostępu powinna być traktowana jako potencjalnie niebezpieczna, niezależnie od lokalizacji. Zapory sieciowe są szczególnie ważne w środowiskach korporacyjnych, gdzie ochrona danych i zasobów jest priorytetem. Przykładem zastosowania zapory sieciowej może być blokowanie dostępu do nieautoryzowanych serwisów internetowych czy ochrona przed atakami DDoS. Standardy takie jak ISO/IEC 27001 oraz NIST SP 800-53 podkreślają znaczenie stosowania zapór sieciowych w ramowych zasadach zarządzania bezpieczeństwem informacji.

Pytanie 25

Licencja CAL (Client Access License) uprawnia użytkownika do

A. przenoszenia programu na zewnętrzne nośniki

B. modyfikacji kodu aplikacji

C. nielimitowanego użytkowania programu

D. korzystania z usług oferowanych przez serwer

Licencja CAL (Client Access License) to kluczowy element w zarządzaniu dostępem do usług serwerowych. Poprawna odpowiedź, dotycząca korzystania z usług udostępnionych przez serwer, odzwierciedla istotę CAL, która umożliwia użytkownikom korzystanie z zasobów i aplikacji dostępnych na serwerze. Licencje CAL są stosowane w różnych środowiskach, szczególnie w przypadku systemów Microsoft, gdzie każda osoba lub urządzenie, które uzyskuje dostęp do serwera, musi być objęte odpowiednią licencją CAL. Przykładem praktycznym może być sytuacja w firmie, która korzysta z serwera plików. Każdy pracownik, który loguje się do tego serwera w celu uzyskania dostępu do plików, musi posiadać licencję CAL, co zapewnia zgodność z przepisami i ochronę przed potencjalnymi karami finansowymi. Dobre praktyki wskazują, że organizacje powinny regularnie przeglądać i aktualizować licencje CAL, aby zapewnić optymalną kontrolę dostępu oraz efektywność operacyjną.

Pytanie 26

AES (ang. Advanced Encryption Standard) to standard szyfrowania, który?

A. wykorzystuje symetryczny algorytm szyfrujący

B. nie może być stosowany do szyfrowania plików

C. jest następcą DES (ang. Data Encryption Standard)

D. nie może być wdrożony w sprzęcie

AES, czyli Advanced Encryption Standard, wykorzystuje symetryczny algorytm szyfrujący, co oznacza, że do szyfrowania i deszyfrowania danych używa się tego samego klucza. Jest to jedna z najważniejszych cech tego standardu, która zapewnia zarówno bezpieczeństwo, jak i szybkość operacji szyfrujących. AES został wprowadzony przez NIST w 2001 roku jako zamiennik dla DES, w odpowiedzi na rosnące wymagania dotyczące bezpieczeństwa danych. Przykładem zastosowania AES jest szyfrowanie danych w protokołach takich jak HTTPS, które zapewniają bezpieczną komunikację w Internecie. W praktyce, wiele systemów i aplikacji, od komunikatorów po bankowość internetową, korzysta z tego algorytmu, aby chronić dane przed nieautoryzowanym dostępem. Dodatkowo, zgodność z normami takimi jak FIPS 197, potwierdza, że AES spełnia wysokie standardy bezpieczeństwa, co czyni go zaufanym rozwiązaniem dla wielu zastosowań w branży IT.

Pytanie 27

Jakie złącze umożliwia przesył danych między przedstawioną na ilustracji płytą główną a urządzeniem zewnętrznym, nie dostarczając jednocześnie zasilania do tego urządzenia przez interfejs?

A. USB

B. PCIe

C. PCI

D. SATA

Interfejsy PCI i PCI Express (PCIe) to technologie wykorzystywane głównie do podłączania kart rozszerzeń takich jak karty graficzne czy sieciowe do płyty głównej. PCIe, będąc nowszym standardem, oferuje znacznie większą przepustowość i elastyczność dzięki możliwości stosowania różnych konfiguracji linii, takich jak x1, x4, x8 czy x16, co czyni go bardziej odpowiednim dla urządzeń wymagających dużej przepustowości. Jednak zarówno PCI, jak i PCIe nie są używane do bezpośredniego podłączania dysków twardych czy napędów SSD, które zazwyczaj wymagają interfejsów specjalnie do tego przeznaczonych, takich jak SATA. Z kolei USB (Universal Serial Bus) jest interfejsem umożliwiającym przesyłanie danych i zasilanie urządzeń zewnętrznych. USB jest szeroko stosowane do podłączania różnorodnych urządzeń peryferyjnych, od drukarek po zewnętrzne dyski twarde, dzięki możliwości zasilania tych urządzeń przez ten sam kabel, co jest wygodnym rozwiązaniem dla użytkowników końcowych. Jednak z punktu widzenia zarządzania magazynem danych wewnątrz komputera stacjonarnego czy serwera, SATA pozostaje preferowanym standardem ze względu na wydajność i specyfikację związaną z magazynowaniem danych. Błędne przypisanie funkcji tych interfejsów może prowadzić do nieoptymalnego wykorzystania zasobów sprzętowych i problemów z kompatybilnością, co jest częstym błędem wśród mniej doświadczonych użytkowników technologii komputerowej.

Pytanie 28

W systemie Linux do śledzenia wykorzystania procesora, pamięci, procesów oraz obciążenia systemu wykorzystuje się polecenie

A. ifconfig

B. rev

C. top

D. grep

Polecenie 'top' jest jednym z najczęściej używanych narzędzi w systemie Linux do monitorowania wydajności systemu w czasie rzeczywistym. Umożliwia ono użytkownikom śledzenie obciążenia procesora, użycia pamięci RAM oraz aktywnych procesów. Dzięki 'top' można uzyskać szczegółowe informacje na temat zużycia zasobów przez różne aplikacje i procesy, co jest kluczowe w diagnostyce problemów z wydajnością. Użytkownicy mogą szybko zidentyfikować procesy, które zużywają zbyt dużo pamięci lub procesora, co pozwala na podjęcie odpowiednich działań, takich jak zakończenie nieefektywnych procesów lub optymalizacja zasobów. Istnieje również możliwość sortowania wyników według różnych kryteriów, co ułatwia analizę danych. Narzędzie to jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania systemami, umożliwiając administratorom efektywne monitorowanie i zarządzanie zasobami w różnych środowiskach serwerowych i stacjonarnych.

Pytanie 29

Do bezprzewodowej transmisji danych pomiędzy dwiema jednostkami, z wykorzystaniem fal radiowych w zakresie ISM 2,4 GHz, przeznaczony jest interfejs

A. IrDA

B. IEEE 1394

C. Fire Wire

D. Bluetooth

FireWire, znany również jako IEEE 1394, jest interfejsem zaprojektowanym głównie do przesyłu dużych ilości danych między urządzeniami, takimi jak kamery cyfrowe i dyski twarde. Nie jest on jednak interfejsem bezprzewodowym, co czyni go nieodpowiednim w kontekście przesyłania danych w technologii radiowej. Podobnie, IrDA (Infrared Data Association) wykorzystuje podczerwień do komunikacji, co ogranicza zasięg i wymaga bezpośredniej linii widzenia pomiędzy urządzeniami, co również nie pasuje do opisanego przypadku. Z kolei IEEE 1394 również bazuje na połączeniach przewodowych, co wyklucza go z możliwości przesyłania danych w sposób bezprzewodowy. Te technologie, mimo że mają swoje zastosowania, nie są odpowiednie dla scenariuszy wymagających elastyczności i mobilności, jakie oferuje Bluetooth. Często popełnianym błędem jest mylenie różnych technologii komunikacyjnych, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków. Warto zrozumieć, że każda z tych technologii ma swoje specyficzne zastosowanie i ograniczenia, a wybór odpowiedniego interfejsu powinien bazować na konkretnych wymaganiach i okolicznościach, a nie na ogólnych założeniach dotyczących przesyłania danych.

Pytanie 30

Na dysku obok systemu Windows zainstalowano system Linux Ubuntu. W celu ustawienia kolejności uruchamiania systemów operacyjnych, konieczna jest modyfikacja zawartości

A. /etc/inittab

B. boot.ini

C. /etc/grub.d

D. bcdedit

Odpowiedzi związane z /etc/inittab, boot.ini i bcdedit są nietrafione. To są rzeczy, które dotyczą zupełnie innych systemów i nie pasują do Linuxa. Plik /etc/inittab był kiedyś używany w starszych wersjach Linuxa, ale teraz nie służy do zarządzania bootowaniem systemów, gdy mamy GRUB. Boot.ini to plik Windowsowy, który nie ma nic wspólnego z Linuxem. A bcdedit to narzędzie do konfiguracji Windows, więc też do Linuxa się nie nadaje. To dość powszechny błąd, że ludzie mieszają te różne systemy i ich metody bootowania. Każdy system ma swoje własne zasady, więc ważne jest, aby nie mieszać tych rzeczy, bo to może prowadzić do problemów z uruchomieniem. Także zawsze lepiej trzymać się odpowiednich narzędzi i plików konfiguracyjnych dla danego systemu.

Pytanie 31

Co należy zrobić w pierwszej kolejności, gdy dysza w drukarce atramentowej jest zaschnięta z powodu długotrwałych przestojów?

A. oczyścić dyszę wacikiem nasączonym olejem syntetycznym

B. ustawić tryb wydruku ekonomicznego

C. przeprowadzić oczyszczenie dyszy za pomocą odpowiedniego programu

D. wymienić cały mechanizm drukujący

Wymiana mechanizmu drukującego jest drastycznym krokiem, który zazwyczaj nie jest konieczny w przypadku problemów z zaschniętymi dyszami. Taki proces wiąże się z wysokimi kosztami oraz czasem przestoju urządzenia, co czyni go mało praktycznym rozwiązaniem w sytuacjach, które można z łatwością naprawić przy użyciu prostszych metod. Z kolei ustawienie wydruku ekonomicznego nie ma bezpośredniego wpływu na problem z zasychającymi tuszami, a jedynie może zmniejszyć ilość zużywanego tuszu podczas druku, co w przypadku problemów z jakością druku nie przyniesie pożądanych rezultatów. Kiedy nie wykorzystuje się drukarki przez dłuższy czas, tusz może wysychać w dyszach, co skutkuje słabszą jakością wydruków. Użycie wacika nasączonego olejem syntetycznym jest również niewłaściwą koncepcją, ponieważ olej nie jest substancją przeznaczoną do czyszczenia elementów drukujących. W rzeczywistości, może on zatykać dysze i pogarszać sytuację, prowadząc do uszkodzeń, które mogą być trudne i kosztowne do naprawienia. Kluczowym błędem myślowym jest więc założenie, że można rozwiązać problem z zaschniętymi tuszami w sposób, który może wprowadzić dodatkowe komplikacje lub koszty, zamiast skorzystać z dostępnych, efektywnych metod konserwacji i czyszczenia.

Pytanie 32

Zaprezentowany schemat ilustruje funkcjonowanie

A. drukarki laserowej

B. skanera płaskiego

C. drukarek 3D

D. plotera grawerującego

Skaner płaski to urządzenie, które służy do digitalizacji obrazów poprzez przekształcenie ich na dane cyfrowe. Schemat przedstawiony na obrazku ilustruje typowy proces skanowania płaskiego. Główne elementy to źródło światła, zazwyczaj lampa fluorescencyjna, która oświetla dokument umieszczony na szklanej płycie roboczej. Następnie odbite światło przemieszcza się przez system luster i soczewek, skupiając się na matrycy CCD (Charge-Coupled Device). CCD przekształca światło na sygnały elektryczne, które są przetwarzane przez przetwornik analogowo-cyfrowy (ADC) na cyfrowy obraz. Skanery płaskie są szeroko stosowane w biurach i domach, gdzie umożliwiają łatwe przekształcanie dokumentów i obrazów na formę cyfrową. Standardy branżowe, takie jak rozdzielczość optyczna czy głębia kolorów, określają jakość skanera. Praktyczne zastosowania skanerów obejmują archiwizowanie dokumentów, digitalizację materiałów graficznych i przenoszenie treści do programów do edycji obrazów. Dzięki możliwości uzyskania wysokiej jakości cyfrowych kopii, skanery płaskie pozostają niezastąpionym narzędziem w wielu dziedzinach.

Pytanie 33

W systemie Linux można uzyskać kopię danych przy użyciu komendy

A. split

B. tac

C. dd

D. restore

Polecenie 'dd' jest jednym z najbardziej wszechstronnych narzędzi w systemie Linux do kopiowania danych oraz tworzenia obrazów dysków. Działa na poziomie blokowym, co oznacza, że może kopiować dane z jednego miejsca do innego, niezależnie od systemu plików. Przykładem użycia 'dd' może być tworzenie obrazu całego dysku, na przykład: 'dd if=/dev/sda of=/path/to/image.img bs=4M', gdzie 'if' oznacza 'input file' (plik wejściowy), 'of' oznacza 'output file' (plik wyjściowy), a 'bs' oznacza rozmiar bloku. Narzędzie to jest również używane do naprawy systemów plików oraz przywracania danych. W kontekście dobrych praktyk, 'dd' wymaga ostrożności, ponieważ błędne użycie (np. podanie niewłaściwego pliku wyjściowego) może prowadzić do utraty danych. Użytkownicy powinni zawsze upewnić się, że wykonują kopie zapasowe przed przystąpieniem do operacji 'dd', a także rozważyć wykorzystanie opcji 'status=progress' dla monitorowania postępu operacji.

Pytanie 34

Jakie jest adres rozgłoszeniowy sieci, w której funkcjonuje host z adresem IP 195.120.252.32 oraz maską podsieci 255.255.255.192?

A. 195.120.252.255

B. 195.120.252.0

C. 195.120.255.255

D. 195.120.252.63

Adresy 195.120.252.0 oraz 195.120.252.255 są powszechnie mylone z adresem rozgłoszeniowym, jednak mają one różne znaczenie w kontekście sieci komputerowych. Adres 195.120.252.0 to adres sieci, który identyfikuje daną podsieć i nie może być użyty do komunikacji z urządzeniami w tej sieci. Stosowanie go jako adresu rozgłoszeniowego jest błędne, ponieważ oznacza on początek zakresu adresów IP dostępnych w danej sieci. Z kolei adres 195.120.252.255 jest adresem rozgłoszeniowym dla sieci o masce 255.255.255.255, a nie 255.255.255.192. Posiadając maskę 255.255.255.192, rozmiar dostępnej podsieci zmienia się, co powoduje, że ostatni adres IP w tej konkretnej sieci to 195.120.252.63, a nie 195.120.252.255. Adres 195.120.255.255 jest adresem rozgłoszeniowym dla innej, szerszej sieci, nie mającej związku z obrazeniem 195.120.252.32 z maską 255.255.255.192. W kontekście adresowania IP, bardzo istotne jest zrozumienie relacji pomiędzy maską podsieci a przypisanym adresem, aby uniknąć nieporozumień, które mogą prowadzić do błędnej konfiguracji sieci. Prawidłowe zrozumienie tych koncepcji jest kluczowe dla inżynierów sieciowych oraz administratorów, aby zapewnić efektywne i bezpieczne działanie sieci komputerowych.

Pytanie 35

Programem wiersza poleceń w systemie Windows, który umożliwia kompresję oraz dekompresję plików i folderów, jest aplikacja

A. Expand.exe

B. CleanMgr.exe

C. DiskPart.exe

D. Compact.exe

Expand.exe to narzędzie, które głównie służy do rozpakowywania plików z archiwum, a nie do kompresji. Zwykle używa się go, kiedy trzeba przywrócić pliki z archiwum, ale nie ma tu mowy o kompresji, co jest najważniejsze w tym pytaniu. DiskPart.exe to zupełnie inna bajka – to program do zarządzania partycjami, a nie do kompresji plików. Można z jego pomocą tworzyć czy kasować partycje, ale to nic nie ma wspólnego z kompresowaniem danych. CleanMgr.exe, czyli Oczyszczanie dysku, działa na rzecz usuwania niepotrzebnych plików, co też nie dotyczy kompresji. Czasami może się wydawać, że te narzędzia mogą kompresować, ale każde ma inne przeznaczenie. Warto pamiętać, że kompresja i dekompresja to różne procesy, a odpowiedni wybór narzędzi jest kluczowy dla zachowania wydajności systemu.

Pytanie 36

W systemie Linux dane dotyczące okresu ważności hasła są przechowywane w pliku

A. grub

B. shadow

C. passwd

D. bash

Odpowiedź 'shadow' jest poprawna, ponieważ w systemie Linux informacje o okresie ważności hasła przechowywane są w pliku /etc/shadow. Plik ten zawiera dane dotyczące użytkowników, w tym ich hasła w postaci zaszyfrowanej oraz różne atrybuty związane z bezpieczeństwem, jak data ostatniej zmiany hasła, minimalny i maksymalny czas ważności, a także czas ostrzeżenia przed wygaśnięciem hasła. Dzięki odpowiedniej konfiguracji systemu, administratorzy mogą dostosować politykę haseł, co jest kluczowe dla utrzymania bezpieczeństwa systemu. Przykładowo, administrator może ustawić minimalny czas, przez jaki użytkownik musi korzystać z aktualnego hasła, co zapobiega częstym zmianom i słabszym hasłom. Zgodnie z zasadami najlepszych praktyk w zakresie bezpieczeństwa, regularne aktualizowanie haseł oraz stosowanie złożonych haseł jest niezbędne do ochrony systemu przed nieautoryzowanym dostępem. W praktyce, wykorzystanie pliku shadow w połączeniu z narzędziami takimi jak chage pozwala na efektywne zarządzanie polityką haseł.

Pytanie 37

Administrator dostrzegł, że w sieci LAN występuje wiele kolizji. Jakie urządzenie powinien zainstalować, aby podzielić sieć lokalną na mniejsze domeny kolizji?

A. Switch

B. Huba

C. Modem

D. Router

Przełącznik to urządzenie, które efektywnie zarządza ruchem danych w sieci lokalnej, dzieląc ją na mniejsze domeny kolizji. Dzięki temu, gdy urządzenie wysyła dane, przełącznik może skierować je tylko do odpowiedniego odbiorcy, eliminując kolizje, które występują, gdy wiele urządzeń próbuje jednocześnie nadawać w tym samym czasie. Przełączniki działają na warstwie drugiej modelu OSI, co oznacza, że operują na adresach MAC. W praktyce, jeśli w sieci lokalnej mamy dużą liczbę urządzeń, zainstalowanie przełącznika może znacząco poprawić wydajność i przepustowość sieci. Na przykład w biurze, gdzie wiele komputerów łączy się z serwerem plików, zastosowanie przełącznika pozwala na płynne przesyłanie danych między urządzeniami, minimalizując ryzyko kolizji i opóźnień. Zgodnie z zaleceniami branżowymi, przełączniki są kluczowym elementem nowoczesnych sieci lokalnych, w przeciwieństwie do koncentratorów, które nie mają zdolności do inteligentnego kierowania ruchem. Przełączniki są również bardziej efektywne energetycznie i oferują zaawansowane funkcje zarządzania ruchem, takie jak VLAN czy QoS.

Pytanie 38

W systemie SI jednostką do mierzenia napięcia jest

A. herc

B. wolt

C. wat

D. amper

Amper (A) to jednostka miary natężenia prądu elektrycznego, a nie napięcia. Ustalając natężenie prądu, mierzysz ilość ładunku elektrycznego przepływającego przez przewodnik w jednostce czasu, co jest kluczowe w obwodach elektrycznych, ale zupełnie nie odnosi się do różnicy potencjałów między punktami. Z kolei wat (W) jest jednostką mocy, która jest określana jako iloczyn napięcia i natężenia prądu. Oznacza to, że zwiększając napięcie przy stałym natężeniu prądu, zwiększamy moc dostarczaną do urządzenia. W kontekście błędów myślowych, można zauważyć, że wiele osób myli jednostki, nie rozumiejąc ich fundamentalnych różnic. Użycie herca (Hz) jako jednostki miary napięcia również jest nietrafione, ponieważ herc mierzy częstotliwość, a nie napięcie. Częstotliwość odnosi się do liczby cykli, które występują w jednostce czasu, co jest istotne w kontekście sygnałów AC (prąd zmienny). W praktyce, te różnice są kluczowe dla analizy układów elektrycznych oraz projektowania systemów, gdzie poprawne zrozumienie jednostek i ich zastosowania ma kluczowe znaczenie dla bezpieczeństwa i efektywności energetycznej.

Pytanie 39

W laserowej drukarce do utrwalania wydruku na papierze stosuje się

A. promienie lasera

B. rozgrzane wałki

C. taśmy transmisyjne

D. głowice piezoelektryczne

Wybór innych opcji, takich jak promienie lasera, taśmy transmisyjne czy głowice piezoelektryczne, wskazuje na pewne nieporozumienia związane z zasadą działania drukarek laserowych oraz ich technologii. Promienie lasera są kluczowym elementem w procesie drukowania, ponieważ to laser jest odpowiedzialny za tworzenie obrazu na bębnie światłoczułym. Laser skanuje powierzchnię bębna, tworząc na nim naładowane obszary, które przyciągają toner. Jednakże sama aktywacja tonera nie jest wystarczająca do jego trwałego przymocowania do papieru, co wymaga dodatkowego etapu z użyciem wałków utrwalających. Z drugiej strony, taśmy transmisyjne są stosowane w drukarkach atramentowych, gdzie atrament jest przenoszony na papier, natomiast w drukarkach laserowych nie odgrywają one żadnej roli. Głowice piezoelektryczne są technologią charakterystyczną dla drukarek atramentowych, gdzie zmiany ciśnienia powodują wyrzucanie kropli atramentu. Te elementy nie mają zastosowania w drukarkach laserowych, które operują na zupełnie innej zasadzie. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla odróżnienia technologii drukarskich oraz ich efektywności w różnych zastosowaniach.

Pytanie 40

Jakiego typu dane są przesyłane przez interfejs komputera osobistego, jak pokazano na ilustracji?

Bit
startu

Bit
danych

Bit
stopu

Bit
startu

Bit
danych

Bit
startu

Bit
danych

Bit
stopu

Bit
startu

Bit
danych

Bit
stopu

A. Równoległy synchroniczny

B. Szeregowy synchroniczny

C. Szeregowy asynchroniczny

D. Równoległy asynchroniczny

Transmisja danych przez interfejs równoległy asynchroniczny wymaga przesyłania kilku bitów jednocześnie co jest realizowane za pomocą wielu linii sygnałowych W ten sposób dane są przesyłane szybciej niż w przypadku interfejsów szeregowych jednak wymaga to synchronizacji wszystkich linii co jest bardziej skomplikowane i kosztowne Podczas gdy ten typ transmisji był popularny w starszych drukarkach i innych urządzeniach peryferyjnych dzisiaj jest rzadziej stosowany ze względu na wysoki koszt opracowania i utrzymania Transmisja szeregowa synchroniczna różni się od asynchronicznej tym że wymaga synchronizacji zegara pomiędzy nadajnikiem a odbiornikiem Oznacza to że zarówno urządzenie przesyłające jak i odbierające muszą dokładnie zsynchronizować swoje zegary aby zagwarantować poprawność danych Choć zwiększa to skuteczność i szybkość transmisji wymaga to dodatkowych linii do przesyłania sygnału zegara co powoduje większe komplikacje w budowie urządzeń Przykładem może być SPI lub I2C które choć efektywne są bardziej skomplikowane niż transmisja szeregowa asynchroniczna Równoległa transmisja synchroniczna to najbardziej zaawansowany typ transmisji jednocześnie przesyłający wiele bitów z pełną synchronizacją zegara Umożliwia to błyskawiczne przesyłanie dużych ilości danych na krótkich dystansach jednak jej koszt zarówno w projektowaniu jak i produkcji jest znaczny co powoduje że jest rzadko stosowana w standardowych interfejsach komputerowych Te różne podejścia choć mają swoje zalety są często trudniejsze do implementacji i mniej praktyczne niż proste i szeroko stosowane interfejsy szeregowe asynchroniczne które oferują wystarczającą szybkość i niezawodność dla większości zastosowań

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej