Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
  • Data rozpoczęcia: 7 kwietnia 2025 08:50
  • Data zakończenia: 7 kwietnia 2025 09:16

Egzamin zdany!

Wynik: 24/40 punktów (60,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Który komponent mikroprocesora odpowiada m.in. za odczytywanie instrukcji z pamięci oraz generowanie sygnałów kontrolnych?

A. FPU
B. ALU
C. IU
D. EU
Wybór odpowiedzi związanych z FPU (Floating Point Unit), ALU (Arithmetic Logic Unit) oraz EU (Execution Unit) często wynika z niepełnego zrozumienia funkcji poszczególnych układów w architekturze mikroprocesora. FPU jest odpowiedzialny za wykonywanie operacji arytmetycznych na liczbach zmiennoprzecinkowych, co czyni go istotnym w obliczeniach wymagających dużej precyzji, ale nie jest odpowiedzialny za pobieranie rozkazów. ALU natomiast zajmuje się wykonywaniem podstawowych operacji arytmetycznych oraz logicznych na danych, ale jego rola nie obejmuje generowania sygnałów sterujących, co czyni go niewłaściwym wyborem w kontekście pytania. EU pełni funkcję wykonawczą, odpowiedzialną za realizację rozkazów, co również nie obejmuje zarządzania przepływem instrukcji ani ich pobierania. Powszechnym błędem jest mylenie tych układów, co wynika z ich współpracy w procesie przetwarzania danych. Każdy z tych układów ma jasno określone zadania w architekturze procesora, a ich pomylenie prowadzi do dezorientacji i nieprawidłowego pojmowania, jak mikroprocesory realizują skomplikowane operacje obliczeniowe. Zrozumienie, że IU pełni kluczową rolę w zarządzaniu instrukcjami, jest fundamentalne dla pełnego zrozumienia architektury mikroprocesorów.

Pytanie 2

Gdy wykonanie polecenia ping 127.0.0.1 nie przynosi żadnej odpowiedzi, to

A. serwer DHCP w sieci nie funkcjonuje
B. karta sieciowa urządzenia, z którego wysłano ping, nie działa, co oznacza błąd w konfiguracji stosu TCP/IP
C. system DNS w sieci jest niedostępny lub podano błędny adres
D. komputer o adresie 127.0.0.1 z lokalnej sieci jest obecnie wyłączony
Rozważając pozostałe odpowiedzi, ważne jest zrozumienie ich nieprawidłowości w kontekście diagnostyki sieci. Pierwsza z opcji, sugerująca, że komputer o adresie 127.0.0.1 jest wyłączony, jest mylącą koncepcją, ponieważ adres ten zawsze odnosi się do lokalnej maszyny. Komputer nigdy nie może być wyłączony, jeśli próbujemy pingować ten adres, ponieważ odnosi się on do samego siebie. W przypadku drugiej odpowiedzi, chociaż problem rzeczywiście może dotyczyć karty sieciowej, to sugerowanie, że występuje błąd konfiguracji stosu TCP/IP, nie uwzględnia faktu, że ping na 127.0.0.1 powinien działać niezależnie od stanu konfiguracji połączeń zewnętrznych. Ostatnie dwie odpowiedzi odnoszą się do problemów z DHCP i DNS, które są nieistotne w kontekście pingowania lokalnego adresu. Serwer DHCP jest odpowiedzialny za dynamiczne przydzielanie adresów IP w sieci, a nie wpływa na lokalną komunikację, natomiast DNS obsługuje translację nazw domenowych, co również nie ma zastosowania w przypadku pingu na 127.0.0.1. Typowe błędy myślowe w tych odpowiedziach to mylenie lokalnych adresów IP z sieciowymi oraz nieprawidłowe łączenie problemów z wydajnością ogólnego połączenia z lokalną komunikacją. Zrozumienie tych koncepcji jest kluczowe dla efektywnej diagnostyki sieci.

Pytanie 3

Który z parametrów czasowych w pamięci RAM określany jest jako czas dostępu?

A. CL
B. RAT
C. RCD
D. CR
CL, czyli CAS Latency, to bardzo ważna rzecz w pamięci RAM. Mówi nam, ile cykli zegarowych potrzeba, żeby dostać się do danych po wysłaniu sygnału. W praktyce to działa tak, że im mniejsza ta liczba, tym szybciej możemy uzyskać dostęp do danych. To ma znaczenie w różnych sytuacjach, na przykład w grach czy przy edycji filmów, gdzie liczy się szybkość. Nie zapomnij spojrzeć na standardy, takie jak DDR4 czy DDR5, bo różnią się one nie tylko prędkościami, ale też opóźnieniami CAS. Wybierając pamięć RAM, warto zwrócić uwagę na to, żeby CL było niskie w porównaniu do innych specyfikacji jak częstotliwość. Takie podejście może naprawdę poprawić działanie komputera. Więc pamiętaj, żeby zharmonizować te wartości przy zakupie, żeby osiągnąć jak najlepsze efekty podczas korzystania z systemu.

Pytanie 4

Dane przedstawione na ilustracji są rezultatem działania komendy

Ilustracja do pytania
A. ping
B. tracert
C. ipconfig
D. nslookup
Polecenie tracert jest narzędziem diagnostycznym służącym do badania trasy pakietów IP w sieci komputerowej. Jego wynikiem jest lista adresów IP i czasów odpowiedzi dla kolejnych węzłów sieciowych przez które przechodzi pakiet od komputera źródłowego do docelowego. Pomaga to zrozumieć opóźnienia i potencjalne problemy w transmisji danych. Przykładowo jeśli użytkownik zauważa opóźnienia w dostępie do witryny internetowej może użyć polecenia tracert aby zlokalizować gdzie występuje problem. Wynik zawiera numery porządkowe węzłów czasu odpowiedzi w milisekundach oraz adresy IP co pozwala na szczegółową analizę trasy. To narzędzie jest szeroko stosowane przez administratorów sieci do identyfikacji i rozwiązywania problemów z wydajnością sieci. Dobrze jest stosować tę komendę jako część standardowej procedury diagnostycznej przy problemach z siecią. Regularne monitorowanie tras za pomocą tracert pozwala na szybką reakcję i minimalizację przestojów co jest kluczowe w środowisku biznesowym gdzie czas reakcji jest krytyczny.

Pytanie 5

Według normy PN-EN 50174 maksymalny rozplot kabla UTP powinien wynosić nie więcej niż

A. 10 mm
B. 30 mm
C. 20 mm
D. 13 mm
Wybierając inne wartości, można napotkać szereg nieporozumień związanych z interpretacją norm i praktycznych zasad instalacji kabli. Wartość 20 mm, na przykład, może wydawać się stosunkowo mała, jednak w kontekście instalacji kabli UTP, jest to wartość, która znacznie przewyższa dopuszczalny rozplot. Taki nadmiar może prowadzić do poważnych problemów z jakością sygnału, w tym do zwiększonego poziomu zakłóceń, co może wpłynąć na wydajność całej sieci. Z kolei rozplot na poziomie 10 mm, mimo że wydaje się bezpieczniejszy, może być zbyt mały w przypadku niektórych rodzajów instalacji, co może prowadzić do trudności w obsłudze kabli i ich uszkodzeń. Natomiast wartość 30 mm jest zdecydowanie nieakceptowalna, ponieważ znacznie przekracza dopuszczalne limity, co stawia pod znakiem zapytania stabilność i efektywność przesyłania danych. Kluczowym błędem jest zatem niedocenienie wpływu rozplotu na jakość sygnału oraz ignorowanie wytycznych normatywnych. Dlatego też, zaleca się zawsze odnosić do aktualnych norm i dobrych praktyk branżowych, aby zapewnić niezawodność i efektywność instalacji kablowych.

Pytanie 6

W specyfikacji procesora można znaleźć informację: "Procesor 32bitowy". Co to oznacza?

A. procesor dysponuje 32 bitami CRC
B. procesor dysponuje 32 liniami adresowymi
C. procesor dysponuje 32 liniami danych
D. procesor dysponuje 32 rejestrami
Procesor oznaczony jako 32-bitowy ma zdolność przetwarzania danych w blokach o wielkości 32 bitów. Oznacza to, że jednocześnie może operować na 32 bitach informacji, co wpływa na wydajność przetwarzania danych. W praktyce, procesory 32-bitowe są w stanie zaadresować maksymalnie 4 gigabajty pamięci RAM (2^32 adresów), co często jest wystarczające dla wielu aplikacji, chociaż we współczesnych systemach zdominowanych przez aplikacje o dużych wymaganiach pamięciowych, zastosowanie procesorów 64-bitowych stało się standardem. W kontekście standardów branżowych, architektura x86 jest jednym z najpopularniejszych przykładów wykorzystywania procesorów 32-bitowych, co można dostrzec w systemach operacyjnych oraz oprogramowaniu. Warto zauważyć, że programy kompilowane dla architektury 32-bitowej często są bardziej zoptymalizowane pod kątem wykorzystania pamięci, co jest przydatne w systemach z ograniczonymi zasobami. W praktyce, wybór między 32-bitowym a 64-bitowym procesorem powinien być dostosowany do konkretnych potrzeb użytkownika oraz aplikacji, które zamierza on uruchomić.

Pytanie 7

Podaj domyślny port używany do przesyłania poleceń (command) w serwerze FTP

A. 21
B. 110
C. 20
D. 25
Domyślny port do przekazywania poleceń serwera FTP to port 21. Protokół FTP (File Transfer Protocol) jest używany do przesyłania plików między klientem a serwerem w sieci. Port 21 jest standardowym portem komunikacyjnym, który jest zarezerwowany przez IANA (Internet Assigned Numbers Authority) dla zdalnego dostępu do serwerów FTP. W praktyce, kiedy klient FTP łączy się z serwerem, używa portu 21 do wysyłania poleceń, takich jak logowanie, nawigacja po katalogach czy zlecanie transferu plików. Warto zauważyć, że po nawiązaniu połączenia na porcie 21, może odbywać się także dodatkowy transfer danych, który zazwyczaj korzysta z portu 20. Zrozumienie tego podziału jest kluczowe w kontekście bezpieczeństwa oraz zastosowań w sieciach, gdzie administracja musi zarządzać dostępem do tych portów poprzez odpowiednie reguły zapory sieciowej. Dobrą praktyką jest również stosowanie zabezpieczonej wersji protokołu FTP, czyli FTPS lub SFTP, które dodają warstwę szyfrowania do tradycyjnych operacji FTP, czyniąc przesyłanie danych bardziej bezpiecznym.

Pytanie 8

System S.M.A.R.T jest stworzony do kontrolowania działania i identyfikacji usterek

A. płyty głównej
B. kart rozszerzeń
C. dysków twardych
D. napędów płyt CD/DVD
Jak dla mnie, to ważne jest, żeby wiedzieć, jak działa system S.M.A.R.T, bo jeśli wybierasz płytę główną do monitorowania, to jest to nie do końca dobry wybór. S.M.A.R.T nie ocenia płyty głównej, bo to nie jest jego rola. Płyty główne są istotne, ale nie mają systemu monitorującego stanu jak dyski twarde. Podobnie jest z kartami rozszerzeń, one też nie są śledzone przez S.M.A.R.T. Kiedy myślimy o napędach CD/DVD, to też S.M.A.R.T nie ma tu zastosowania. Co by nie mówić, S.M.A.R.T jest naprawdę kluczowy dla dysków twardych i ich diagnozowania. Warto mieć na uwadze, że są inne sposoby monitorowania różnych komponentów, które działają zupełnie inaczej niż S.M.A.R.T, przez co często dochodzi do nieporozumień.

Pytanie 9

Ustanowienie połączenia pomiędzy dwoma oddalonymi hostami za pomocą publicznej sieci, takiej jak Internet, w sposób, że węzły tej sieci nie wpływają na przesyłane pakiety, to

A. VLAN (Virtual Lan Area Network)
B. VoIP (Voice over Internet Protocol)
C. VM (Virtual Machine)
D. VPN (Virtual Private Network)
Wybór innej opcji może być wynikiem nieporozumienia co do funkcji i zastosowania różnych technologii sieciowych. Maszyna wirtualna (VM) odnosi się do oprogramowania, które emuluje działanie komputera. Umożliwia ona uruchamianie wielu systemów operacyjnych na jednym fizycznym hoście, ale nie ma nic wspólnego z tworzeniem bezpiecznego połączenia w sieci. Bardzo różni się to od funkcji VPN, która koncentruje się na szyfrowaniu danych w ruchu sieciowym. VoIP, czyli technologia przesyłania głosu przez Internet, również nie jest związana z połączeniami sieciowymi, które zapewniają prywatność i bezpieczeństwo. Jej celem jest umożliwienie komunikacji głosowej, a nie zapewnienie tunelu dla danych. VLAN, czyli Wirtualna Sieć Lokalna, służy do segmentacji sieci lokalnych w celu zarządzania ruchem i zwiększenia bezpieczeństwa, ale nie jest projektowana do nawiązywania połączeń przez publiczną sieć. Problemy w zrozumieniu różnic między tymi technologiami mogą wynikać z braku wiedzy na temat ich specyficznych zastosowań oraz celów. Kluczowe jest zrozumienie, że każda z tych technologii ma inną funkcję i przeznaczenie, co może prowadzić do błędnych wniosków, gdy są mylone ze sobą w kontekście bezpieczeństwa sieci.

Pytanie 10

Na ilustracji, złącze monitora zaznaczone czerwoną ramką, będzie kompatybilne z płytą główną, która ma interfejs

Ilustracja do pytania
A. DVI
B. DisplayPort
C. HDMI
D. D-SUB
DVI to starszy standard łączności, który przesyła sygnał wideo bez dźwięku, co ogranicza jego zastosowanie w nowoczesnych systemach multimedialnych. DVI nie obsługuje również nowoczesnych rozdzielczości 4K czy 8K, co czyni go mniej przyszłościowym wyborem w porównaniu do DisplayPort. Z kolei HDMI jest popularnym interfejsem do przesyłu obrazu i dźwięku, szeroko stosowanym w elektronice użytkowej, takich jak telewizory czy konsole do gier. Mimo swojej powszechności, HDMI często nie wspiera wysokich częstotliwości odświeżania obrazu i zaawansowanych funkcji, takich jak Multi-Stream Transport dostępny w DisplayPort. D-SUB, znany również jako VGA, to analogowy standard, który z biegiem czasu został wyparty przez cyfrowe złącza ze względu na ograniczenia w przesyle jakości obrazu. W dobie cyfrowych transmisji wideo, interfejsy analogowe, takie jak D-SUB, tracą na znaczeniu, ponieważ nie zapewniają takiej samej jakości obrazu jak cyfrowe DisplayPort czy HDMI. Częstym błędem jest mylenie różnych złączy wideo, co może prowadzić do nieoptymalnych zakupów lub błędnej konfiguracji sprzętu. Podczas projektowania lub modernizacji systemów komputerowych, warto kierować się aktualnymi standardami i wsparciem dla najnowszych technologii, co w przypadku złącz wideo często oznacza wybór DisplayPort ze względu na jego zaawansowane możliwości i wszechstronne zastosowanie w branży IT i multimedialnej.

Pytanie 11

Na nowym urządzeniu komputerowym program antywirusowy powinien zostać zainstalowany

A. przed instalacją systemu operacyjnego
B. w trakcie instalacji systemu operacyjnego
C. po zainstalowaniu aplikacji pobranych z Internetu
D. zaraz po zainstalowaniu systemu operacyjnego
Zainstalowanie programu antywirusowego zaraz po zainstalowaniu systemu operacyjnego jest kluczowym krokiem w procesie zabezpieczania nowego komputera. Program antywirusowy pełni fundamentalną rolę w ochronie przed złośliwym oprogramowaniem, wirusami oraz innymi zagrożeniami, które mogą pojawić się w trakcie korzystania z Internetu. Przykładowo, popularne programy antywirusowe, takie jak Norton, Kaspersky czy Bitdefender, oferują zaawansowane funkcje skanowania w czasie rzeczywistym oraz ochrony przed phishingiem. W momencie, gdy system operacyjny jest zainstalowany, komputer jest już gotowy do połączenia z siecią, co naraża go na potencjalne ataki. Dlatego zgodnie z najlepszymi praktykami w zakresie bezpieczeństwa IT, zaleca się natychmiastowe zainstalowanie i zaktualizowanie oprogramowania antywirusowego, aby zapewnić maksymalną ochronę. Dodatkowo, podczas instalacji warto skonfigurować zaporę sieciową, co stanowi kolejny krok w tworzeniu bezpiecznego środowiska pracy.

Pytanie 12

Aby poprawić niezawodność i efektywność przesyłu danych na serwerze, należy

A. zainstalować macierz dyskową RAID1
B. przechowywać dane na innym dysku niż ten z systemem
C. ustawić automatyczne tworzenie kopii zapasowych
D. stworzyć punkt przywracania systemu
Chociaż wszystkie wymienione odpowiedzi mogą przyczynić się do ogólnej niezawodności systemu, to jednak nie są one wystarczające w kontekście zwiększenia zarówno niezawodności, jak i wydajności transmisji danych na serwerze. Utworzenie punktu przywracania systemu jest rozwiązaniem, które może pomóc w przypadku awarii systemu operacyjnego, ale nie zabezpiecza danych przed utratą, gdyż nie chroni przed uszkodzeniem sprzętu lub utratą danych na poziomie dysku. Przechowywanie danych na innym dysku niż systemowy może zwiększyć wydajność w niektórych sytuacjach, jednak sama separacja danych nie zapewnia ochrony ani redundancji. Ponadto, konfiguracja automatycznych kopii zapasowych jest kluczowym elementem strategii ochrony danych, lecz nie jest rozwiązaniem na bieżące problemy z dostępnością i wydajnością, ponieważ sama kopia zapasowa nie chroni przed utratą danych w czasie rzeczywistym. Często błędne myślenie opiera się na przekonaniu, że wystarczy mieć kopię danych, aby zapewnić ich bezpieczeństwo, co jest niewłaściwe w przypadku krytycznych aplikacji wymagających ciągłej dostępności. Dlatego, choć wszystkie te opcje są użyteczne, to żadna z nich nie dostarcza takiego poziomu niezawodności i wydajności, jak macierz RAID1, która jest uznawana za standard wśród rozwiązań do ochrony danych w środowiskach serwerowych.

Pytanie 13

Na ilustracji pokazano końcówkę kabla

Ilustracja do pytania
A. światłowodowego
B. koncentrycznego
C. typy skrętki
D. telefonicznego
Złącza światłowodowe, takie jak te przedstawione na rysunku, są kluczowymi elementami wykorzystywanymi w telekomunikacji optycznej. Kabel światłowodowy służy do przesyłania danych w postaci światła, co pozwala na przesyłanie informacji z bardzo dużą szybkością i na duże odległości bez znaczących strat. Jest to szczególnie ważne w infrastrukturze internetowej, gdzie wymagana jest wysoka przepustowość. Standardowym złączem dla kabli światłowodowych jest złącze SC (Subscriber Connector), które charakteryzuje się prostokątnym kształtem i łatwością montażu dzięki mechanizmowi push-pull. Światłowody są obecnie używane w wielu branżach, w tym w telekomunikacji, medycynie, a także w systemach CCTV. Wybór odpowiedniego złącza i kabla światłowodowego jest istotny z punktu widzenia utrzymania jakości sygnału oraz zgodności z obowiązującymi standardami, takimi jak ITU-T G.657. Właściwe połączenie światłowodowe zapewnia minimalne tłumienie sygnału i wysoką niezawodność, co jest kluczowe w nowoczesnej transmisji danych. Wiedza na temat różnych typów złącz i ich zastosowań jest niezbędna dla osób pracujących w tej dziedzinie technologicznej.

Pytanie 14

Jaką funkcję pełni serwer FTP?

A. udostępnianie plików
B. administracja kontami poczty
C. nadzorowanie sieci
D. synchronizacja czasu
Serwer FTP to taki ważny element w IT, który głównie służy do przesyłania plików między różnymi systemami w sieci. Dzięki protokołowi FTP przesyłanie danych jest naprawdę sprawne, a do tego mamy różne mechanizmy bezpieczeństwa, jak SSL czy TLS, które pomagają chronić nasze pliki. Użycie serwera FTP jest naprawdę szerokie – od wymiany plików między serwerami, po udostępnianie zasobów użytkownikom. Przykładowo, w firmach zajmujących się tworzeniem oprogramowania, programiści korzystają z serwera FTP, żeby wymieniać się plikami z zespołem, co naprawdę ułatwia współpracę. Fajnie jest też, jak serwery FTP są odpowiednio skonfigurowane, żeby zmniejszyć ryzyko nieautoryzowanego dostępu. Regularne aktualizacje to też kluczowa sprawa, żeby mieć pewność, że korzystamy z najnowszych zabezpieczeń. Jak się spojrzy na standardy branżowe, to FTP jest często wspierany przez różne platformy i systemy operacyjne, co czyni go takim uniwersalnym narzędziem do zarządzania plikami.

Pytanie 15

Jak ustawić w systemie Windows Server 2008 parametry protokołu TCP/IP karty sieciowej, aby komputer mógł jednocześnie funkcjonować w dwóch sieciach lokalnych o różnych adresach IP?

A. Wpisać dwa adresy bramy, korzystając z zakładki "Zaawansowane"
B. Wpisać dwa adresy IP, korzystając z zakładki "Zaawansowane"
C. Zaznaczyć opcję "Uzyskaj adres IP automatycznie"
D. Wpisać dwa adresy serwerów DNS
Wybór dodawania dwóch adresów bramy lub serwerów DNS to trochę pudło. Adres bramy jest kluczowy do przekazywania ruchu między różnymi sieciami, a nie do samego ustawienia karty sieciowej. Brama to jakby punkt wyjścia do innych sieci, a jak zdefiniujesz dwie bramy, to mogą być kłopoty – konflikty i niejasności w trasowaniu pakietów, co może skutkować problemami w komunikacji. Co do dodawania dwóch adresów serwerów DNS, to jest też nie do końca właściwe, bo to tylko do rozwiązywania nazw, a nie do fizycznych połączeń. Jak chcesz uzyskać adres IP przez DHCP, to w sumie też nie rozwiążesz problemu z przynależnością do dwóch sieci, bo komputer dostaje tylko jeden adres IP od serwera DHCP. Często ludzie mylą te zasady związane z działaniem protokołów sieciowych, co prowadzi do błędnego myślenia, że różne sposoby konfiguracji można wymieniać. Żeby dobrze skonfigurować komputer do działania w dwóch sieciach, kluczowe jest wprowadzenie wielu adresów IP w odpowiednich miejscach w ustawieniach karty sieciowej, co pozwala na lepsze zarządzanie ruchem i unikanie problemów z dostępnością.

Pytanie 16

Podaj prefiks, który identyfikuje adresy globalne w protokole IPv6?

A. 20::/3
B. 200::/3
C. 2::/3
D. 2000::/3
Odpowiedź 2000::/3 jest poprawna, ponieważ identyfikuje adresy globalne w protokole IPv6, które są używane do komunikacji w Internecie. Prefiks 2000::/3 obejmuje wszystkie adresy zaczynające się od 2000 do 3FFF w pierwszych czterech bitach, co oznacza, że jest to szerokie spektrum adresów przeznaczonych do globalnego dostępu. Adresy typu globalnego są kluczowe w kontekście routingu w Internecie, ponieważ umożliwiają unikalną identyfikację urządzeń w sieci. Przykładem zastosowania adresów globalnych jest konfiguracja serwera WWW, który musi być dostępny dla użytkowników spoza lokalnej sieci. W praktyce, aby zapewnić unikalność, organizacje wykorzystują adresy globalne, które są przydzielane przez Regionalne Biura Internetowe (RIR). Dobrą praktyką jest również regularne monitorowanie i zarządzanie przydzielonymi adresami, aby uniknąć ich wyczerpania oraz zapewnić efektywność działania sieci. Warto zaznaczyć, że w przeciwieństwie do adresów lokalnych, adresy globalne są routowalne w Internecie, co czyni je istotnym elementem infrastruktury sieciowej.

Pytanie 17

Aby skonfigurować ruter i wprowadzić parametry połączenia od dostawcy internetowego, którą sekcję oznaczoną numerem należy wybrać?

Ilustracja do pytania
A. 1
B. 3
C. 2
D. 4
Podczas konfigurowania rutera sekcja WAN jest kluczowym miejscem gdzie wprowadza się dane dostarczone przez internetowego dostawcę usług. Wybór sekcji innej niż WAN do tej czynności może wynikać z niezrozumienia funkcji poszczególnych obszarów konfiguracji. Sekcja Wireless dotyczy ustawień sieci bezprzewodowej takich jak SSID oraz hasło dostępowe i nie jest związana z połączeniem z ISP. LAN odnosi się do ustawień sieci lokalnej gdzie definiujemy zakres adresów IP które ruter będzie przydzielał w ramach DHCP. Sekcja Firewall zajmuje się zabezpieczeniami i filtrowaniem ruchu nie jest więc miejscem do wprowadzania ustawień dostarczonych przez ISP. Typowym błędem jest mylenie tych sekcji z powodu ich specyficznych nazw i funkcji. Zrozumienie że WAN to interfejs który łączy naszą sieć lokalną z szerszym Internetem jest kluczem do poprawnej konfiguracji. Brak wiedzy na temat odpowiedniego przyporządkowania funkcji poszczególnym sekcjom może prowadzić do problemów z łącznością oraz bezpieczeństwem sieci.

Pytanie 18

Jaką bramkę logiczną reprezentuje to wyrażenie?

Ilustracja do pytania
A. B.
B. A.
C. C.
D. D.
Wyrażenie A ⊕ B = Y opisuje bramkę logiczną XOR. Jest to ekskluzywna alternatywa, która daje wynik prawdziwy tylko wtedy, gdy dokładnie jedno z wejść jest prawdziwe. W diagramie odpowiednim symbolem dla bramki XOR jest bramka przedstawiona w odpowiedzi B. Bramki XOR są kluczowe w projektowaniu układów cyfrowych, szczególnie w operacjach arytmetycznych i algorytmach kryptograficznych. Na przykład są używane w sumatorach binarnych do obliczania bitów sumy. Bramki te są również wykorzystywane w systemach wykrywania błędów, takich jak kody parzystości. Podstawową własnością jest to, że XOR z dwoma identycznymi wejściami daje wynik fałszywy, co jest przydatne w porównywaniu bitów. Dzięki swojej unikalnej funkcji, bramka XOR jest fundamentem dla wielu bardziej złożonych operacji logicznych, gdzie selektywne odwracanie bitów jest wymagane. W praktyce bramki te są implementowane w układach scalonych jako część większych systemów cyfrowych.

Pytanie 19

Okablowanie pionowe w systemie strukturalnym łączy się

A. w głównym punkcie rozdziału z gniazdem abonenckim
B. w głównym punkcie rozdziału z pośrednimi punktami rozdziału
C. w pośrednim punkcie rozdziału z gniazdem abonenckim
D. w gnieździe abonenckim
Okablowanie pionowe w sieciach strukturalnych powinno łączyć różne punkty w sieci, ale widać, że nie do końca to rozumiesz. Połączenie w gnieździe abonenckim nie wystarczy, bo one są tylko końcowymi punktami dla użytkowników, a nie miejscem do zarządzania sygnałem. Gdy mówimy o połączeniu głównego punktu z gniazdem abonenckim, zapominasz o pośrednich punktach, które są naprawdę potrzebne do rozkładu sygnału w większych sieciach. Nie bierzesz też pod uwagę standardów, które mówią, że trzeba mieć te pośrednie punkty, co może prowadzić do problemów z wydajnością. Jak dla mnie, trzeba zrozumieć rolę głównego punktu i pośrednich punktów, żeby mieć skuteczną sieć. Projektując takie sieci, warto trzymać się standardów, żeby uniknąć kłopotów z wydajnością.

Pytanie 20

Jak nazywa się topologia fizyczna, w której wszystkie urządzenia końcowe są bezpośrednio połączone z jednym punktem centralnym, takim jak koncentrator lub przełącznik?

A. pierścienia
B. gwiazdy
C. magistrali
D. siatki
Wybór topologii siatki, magistrali lub pierścienia zamiast gwiazdy może prowadzić do nieporozumień w zakresie projektowania i administracji sieci. Topologia siatki, chociaż zapewnia wysoką odporność na awarie, ponieważ każde urządzenie jest połączone z wieloma innymi, staje się złożona w zarządzaniu i kosztowna w implementacji. W przypadku topologii magistrali, wszystkie urządzenia są podłączone do jednego wspólnego kabla, co stwarza ryzyko, że awaria kabla spowoduje przerwanie komunikacji w całej sieci. Ponadto, trudności w diagnostyce i konserwacji są znacznie większe niż w topologii gwiazdy, gdzie każde urządzenie można zidentyfikować i rozwiązać problemy lokalnie. Topologia pierścienia łączy urządzenia w zamkniętą pętlę, co może prowadzić do problemów z wydajnością oraz awarii całej sieci w przypadku uszkodzenia jednego z połączeń. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla efektywnego projektowania sieci. W praktyce, topologia gwiazdy jest często preferowana w wielu zastosowaniach, takich jak biura czy szkoły, gdzie elastyczność i łatwość rozbudowy są kluczowe dla efektywności operacyjnej.

Pytanie 21

Na stabilność wyświetlanego obrazu w monitorach CRT istotny wpływ ma

A. Wieloczęstotliwość
B. Odwzorowanie barw
C. Czas reakcji
D. Częstotliwość odświeżania
Częstotliwość odświeżania to bardzo ważny parametr, jeśli chodzi o stabilność obrazu w monitorach CRT. To właściwie mówi nam, jak często ekran jest odświeżany w ciągu sekundy. Im wyższa ta liczba, tym mniejsze ryzyko migotania, co może męczyć nasze oczy. Z mojego doświadczenia, warto zwrócić uwagę na to, że standardowe częstotliwości to zazwyczaj między 60 a 120 Hz, a niektóre monitory potrafią wyciągnąć nawet 180 Hz! Jeśli planujesz grać w gry albo pracować z grafiką przez dłuższy czas, lepiej wybrać monitor z wyższą częstotliwością. Fajnie jest też dostosować częstotliwość do tego, co właściwie robisz na komputerze, bo wtedy obraz będzie wyglądał lepiej, a oczy mniej się zmęczą. No i pamiętaj, niektóre karty graficzne mogą działać z różnymi częstotliwościami w zależności od rozdzielczości, więc przy konfiguracji monitora warto to mieć na uwadze.

Pytanie 22

Aby poprawić wydajność procesora serii Intel za pomocą 'podkręcania' (ang. overclocking), należy użyć procesora oznaczonego

A. literą U
B. literą B
C. literą Y
D. literą K
Odpowiedź literą K wskazuje na procesory Intel, które są fabrycznie odblokowane, co umożliwia ich podkręcanie, czyli overclocking. Procesory te są często wykorzystywane przez entuzjastów komputerowych oraz profesjonalnych graczy, którzy pragną maksymalizować wydajność swoich systemów. W praktyce, podkręcanie polega na zwiększeniu częstotliwości pracy rdzeni procesora ponad nominalne wartości, co skutkuje lepszą wydajnością w wymagających aplikacjach oraz grach. Standardowe narzędzia, takie jak Intel Extreme Tuning Utility (XTU), pozwalają na monitorowanie i dostosowanie parametrów pracy procesora w bezpieczny sposób. Warto również zauważyć, że niektóre procesory, oznaczone literami U lub Y, są zoptymalizowane pod kątem oszczędności energii i mobilności, co czyni je mniej odpowiednimi do podkręcania. Dlatego litera K w oznaczeniach procesorów Intel jest kluczowym wskaźnikiem dla tych, którzy pragną osiągnąć wyższą wydajność poprzez overclocking.

Pytanie 23

Polecenie to zostało wydane przez Administratora systemu operacyjnego w trakcie ręcznej konfiguracji sieciowego interfejsu. Wynikiem wykonania tego polecenia jest ```netsh interface ip set address name="Glowna" static 151.10.10.2 255.255.0.0 151.10.0.1```

A. przypisanie adresu 151.10.0.1 jako domyślnej bramy
B. dezaktywacja interfejsu
C. aktywacja dynamicznego przypisywania adresów IP
D. ustawienie maski 24-bitowej
Polecenie wydane za pomocą komendy 'netsh interface ip set address name="Glowna" static 151.10.10.2 255.255.0.0 151.10.0.1' ustawia adres IP oraz maskę podsieci dla interfejsu o nazwie 'Glowna'. W tym przypadku adres '151.10.0.1' został określony jako brama domyślna, co jest kluczowe w kontekście routingu. Brama domyślna jest to adres IP routera, przez który urządzenie komunikuje się z innymi sieciami, w tym z internetem. Ustawienie bramy domyślnej jest niezbędne, aby urządzenie mogło wysyłać pakiety do adresów spoza swojej lokalnej podsieci. Dobre praktyki dotyczące konfiguracji sieci zalecają, aby brama domyślna była zawsze odpowiednio skonfigurowana, co zapewnia prawidłowe funkcjonowanie komunikacji w sieci. Przykładem praktycznego zastosowania tej komendy może być sytuacja, gdy administrator sieci konfiguruje nowe urządzenie, które musi uzyskać dostęp do zewnętrznych zasobów. Bez poprawnie ustawionej bramy domyślnej, urządzenie nie będzie mogło komunikować się z innymi sieciami.

Pytanie 24

Narzędzia do dostosowywania oraz Unity Tweak Tool to aplikacje w systemie Linux przeznaczone do

A. administracji kontami użytkowników
B. ustawiania zapory systemowej
C. personalizacji systemu
D. przydzielania uprawnień do zasobów systemowych
Narzędzia do dostrajania i Unity Tweak Tool to takie fajne dodatki w systemach Linux, które pozwalają na naprawdę sporo, gdy chcemy, żeby nasz pulpit wyglądał tak, jak nam się podoba. Chodzi o to, żeby dostosować interfejs do naszych upodobań – tu możemy zmienić motywy, ikony, czcionki, a nawet układy pulpitów. Za pomocą Unity Tweak Tool można łatwo ochrzcić nasz system nowym motywem kolorystycznym, co naprawdę potrafi odmienić jego wygląd. To narzędzie jest super, bo pozwala nam pokazać swoją osobowość i sprawia, że praca na komputerze staje się przyjemniejsza. W biurach, gdzie ludzie siedzą przy komputerze całe dnie, taka personalizacja naprawdę ma znaczenie. Moim zdaniem, jeżeli czujemy się dobrze w swoim środowisku pracy, to i efektywność idzie w górę.

Pytanie 25

Jaką maskę trzeba zastosować, aby podzielić sieć z adresem 192.168.1.0 na 4 podsieci?

A. 255.255.255.0
B. 255.255.255.192
C. 255.255.255.128
D. 255.255.255.224
Maska 255.255.255.192 jest prawidłowym wyborem do podziału sieci o adresie 192.168.1.0 na 4 podsieci. Ta maska, wyrażona w notacji CIDR, to /26. Oznacza to, że pierwsze 26 bitów adresu jest używane do identyfikacji sieci, a pozostałe 6 bitów pozostaje do wykorzystania dla hostów. Skoro potrzebujemy podzielić sieć na 4 podsieci, musimy wykorzystać dodatkowe bity. W przypadku maski /24 (czyli 255.255.255.0) mamy 256 adresów w sieci, co daje nam możliwość podziału na 4 podsieci po 64 adresy każda (2^6 = 64). Te 64 adresy to 62 adresy hostów (jeden adres dla sieci, jeden dla rozgłoszeniowego), co jest wystarczające dla małych grup urządzeń, takich jak biura czy segmenty sieci. Przykładowo, pierwsza podsieć będzie miała adresy od 192.168.1.0 do 192.168.1.63, druga od 192.168.1.64 do 192.168.1.127, trzecia od 192.168.1.128 do 192.168.1.191, a czwarta od 192.168.1.192 do 192.168.1.255. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania sieciami, pozwala na efektywne wykorzystanie adresacji oraz łatwe zarządzanie ruchem w sieci.

Pytanie 26

W jakiej topologii fizycznej sieci każde urządzenie w sieci posiada dokładnie dwa połączenia, jedno z każdym z sąsiadów, a dane są przesyłane z jednego komputera do drugiego w formie pętli?

A. Gwiazdy
B. Siatki
C. Pierścienia
D. Drzewa
Topologia pierścieniowa jest charakterystyczna dla sieci, w której każde urządzenie ma dokładnie dwa połączenia, tworząc zamkniętą pętlę. W tej konfiguracji dane są przesyłane w określonym kierunku od jednego komputera do następnego, co pozwala na prostą i efektywną transmisję. Zaletą tej topologii jest możliwość łatwego dodawania nowych urządzeń do sieci bez zakłócania pracy pozostałych. W praktycznych zastosowaniach, topologia pierścieniowa może być używana w lokalnych sieciach komputerowych, takich jak sieci Token Ring, gdzie dane są przesyłane w formie tokenów, co minimalizuje ryzyko kolizji. Przykładowo, w biurach lub instytucjach edukacyjnych, gdzie wymagana jest stabilna transmisja danych, stosowanie topologii pierścieniowej może zapewnić efektywność i niezawodność. Zgodnie ze standardami branżowymi, ta topologia jest również stosunkowo łatwa do diagnostyki, ponieważ awaria jednego z urządzeń wpływa na całą pętlę, co ułatwia lokalizację problemu.

Pytanie 27

Który z protokołów przesyła datagramy użytkownika BEZ GWARANCJI ich dostarczenia?

A. HTTP
B. TCP
C. ICMP
D. UDP
Wybór ICMP (Internet Control Message Protocol), HTTP (Hypertext Transfer Protocol) czy TCP (Transmission Control Protocol) jako protokołów, które nie gwarantują dostarczenia datagramów, jest nieprawidłowy z kilku powodów. ICMP, mimo że często używany do przesyłania komunikatów o błędach i diagnostyki, nie jest protokołem stosowanym do przesyłania danych aplikacji. Jego rola polega na informowaniu o problemach, a nie na dostarczaniu danych użytkownika. HTTP działa na bazie TCP, co oznacza, że wszelkie dane przesyłane przez HTTP są zapewniane przez warstwę transportową, która gwarantuje dostarczenie pakietów. Oznacza to, że HTTP nie może być odpowiedzią, gdyż opiera się na protokole, który zapewnia niezawodność przesyłania. TCP, z kolei, jest protokołem połączeniowym, który zapewnia, że wszystkie pakiety są dostarczane w odpowiedniej kolejności oraz bez błędów. Mechanizmy takie jak retransmisje i numerowanie sekwencyjne są kluczowe dla jego działania, co oznacza, że TCP z definicji nie może być odpowiedzią na postawione pytanie. Wiele osób myli te protokoły, nie rozumiejąc różnic między ich zastosowaniami i mechanizmami działania. Właściwa znajomość tych protokołów jest niezbędna do efektywnego projektowania systemów komunikacji, które mogą w różny sposób podchodzić do kwestii niezawodności.

Pytanie 28

Kondygnacyjny punkt dystrybucji jest połączony z

A. budynkowym punktem dystrybucji
B. centralnym punktem sieci
C. gniazdem abonenckim
D. centralnym punktem dystrybucji
Wybór odpowiedzi dotyczącej centralnego punktu sieci, centralnego punktu dystrybucyjnego lub budynkowego punktu dystrybucyjnego wskazuje na pewne nieporozumienia związane z architekturą sieci. Centralny punkt sieci jest zazwyczaj miejscem, w którym gromadzone są sygnały z różnych źródeł i skąd są one dystrybuowane dalej, jednak nie jest to bezpośrednio związane z kondygnacyjnym punktem dystrybucyjnym, który działa na poziomie lokalnym. Centralny punkt dystrybucyjny ma na celu zarządzanie sygnałem w obrębie konkretnego budynku, ale nie jest on bezpośrednio połączony z gniazdami abonenckimi. Budynkowy punkt dystrybucyjny również pełni funkcję zarządzającą, jednak jego zadaniem jest integracja różnych kondygnacyjnych punktów dystrybucyjnych w obrębie jednego obiektu. Prawidłowe zrozumienie tych terminów jest kluczowe dla projektowania i wdrażania infrastruktury sieciowej. Wiele osób może mylić te pojęcia, co prowadzi do błędnych wniosków dotyczących topologii sieci i ich działania. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć, że kondygnacyjny punkt dystrybucyjny jest bezpośrednio połączony z gniazdem abonenckim, co umożliwia użytkownikom końcowym dostęp do zasobów sieciowych.

Pytanie 29

W systemie Linux, gdzie przechowywane są hasła użytkowników?

A. groups
B. passwd
C. password
D. users
Odpowiedź "passwd" jest prawidłowa, ponieważ w systemie Linux hasła użytkowników są przechowywane w pliku zwanym /etc/passwd. Plik ten zawiera informacje o użytkownikach, takie jak ich nazwy, identyfikatory oraz ścieżki do ich katalogów domowych. Choć hasła nie są przechowywane w tym pliku w czytelnej postaci, to jednak zawiera on istotne dane związane z kontami użytkowników. W pryzmacie bezpieczeństwa, hasła są zazwyczaj przechowywane w osobnym pliku, takim jak /etc/shadow, który jest dostępny tylko dla użytkownika root, co jest zgodne z najlepszymi praktykami zabezpieczeń. Przykładowo, gdy administrator systemu dodaje nowego użytkownika przy pomocy polecenia 'useradd', dane są automatycznie aktualizowane w odpowiednich plikach, co podkreśla znaczenie systematyczności w zarządzaniu kontami użytkowników. Ponadto, zazwyczaj stosuje się mechanizmy haszowania, takie jak SHA-512, co dodatkowo zwiększa bezpieczeństwo przechowywanych haseł.

Pytanie 30

Wartość liczby 1100112 zapisanej w systemie dziesiętnym wynosi

A. 50
B. 53
C. 51
D. 52
Liczba 1100112 w systemie dziesiętnym odpowiada wartości 51, co wynika z jej konwersji z systemu dwójkowego. Aby to obliczyć, musimy zrozumieć, jak działa system binarny. Każda cyfra w liczbie binarnej reprezentuje potęgę liczby 2. W przypadku liczby 1100112, odczytując ją od prawej do lewej, mamy: 1*2^6 + 1*2^5 + 0*2^4 + 0*2^3 + 1*2^2 + 1*2^1 + 0*2^0. Obliczając to, otrzymujemy: 64 + 32 + 0 + 0 + 4 + 2 + 0 = 102. Zauważmy jednak, że musimy skorygować nasze myślenie o systemach liczbowych. Wartości w systemie binarnym mogą być mylone z ich reprezentacjami w systemie dziesiętnym, co prowadzi do błędnych wniosków. Zrozumienie konwersji między systemami jest kluczowe w informatyce, szczególnie w kontekście programowania i analizy danych. Dobre praktyki obejmują umiejętność konwersji i zrozumienia reprezentacji liczbowych, co jest niezbędne w wielu dziedzinach, od projektowania algorytmów po konstruowanie baz danych.

Pytanie 31

Poprawę jakości skanowania można osiągnąć poprzez zmianę

A. rozdzielczości
B. formatu pliku źródłowego
C. wielkości wydruku
D. rozmiaru skanowanego dokumentu
Wybór innych opcji, takich jak zmiana wielkości wydruku, formatu pliku wejściowego lub rozmiaru skanowanego dokumentu, nie prowadzi bezpośrednio do poprawy jakości skanowania. Zmiana wielkości wydruku może mieć wpływ na to, jak obraz wygląda po wydrukowaniu, ale nie wpływa na jakość skanowania samego dokumentu. Ponadto, format pliku wejściowego ma znaczenie w kontekście kompresji danych i zachowania jakości, jednakzmiana formatu po skanowaniu nie poprawi samych szczegółów uchwyconych przez skaner. Na przykład, konwersja do formatu JPEG może prowadzić do utraty jakości z powodu kompresji stratnej, co jest sprzeczne z celem uzyskiwania wysokiej jakości skanów. Zmiana rozmiaru skanowanego dokumentu również nie wpłynie na jakość skanowania. Skanując mały dokument w wysokiej rozdzielczości, uzyskujemy taką samą jakość, jak w przypadku skanowania dużego dokumentu w niskiej rozdzielczości. Kluczowym mylnym przekonaniem jest, że rozmiar lub format skanowanego materiału mają wpływ na jego jakość, gdyż w rzeczywistości to rozdzielczość skanera jest najważniejszym czynnikiem determinującym jakość finalnego obrazu.

Pytanie 32

W systemie Linux narzędzie top pozwala na

A. ustalenie dla użytkownika najwyższej wartości limitu quoty
B. zidentyfikowanie katalogu zajmującego najwięcej przestrzeni na dysku twardym
C. monitorowanie wszystkich bieżących procesów
D. porządkowanie plików według ich rozmiaru w kolejności rosnącej
Wybierając odpowiedzi dotyczące wyszukiwania katalogów zajmujących najwięcej miejsca na dysku, ustawiania limitów quoty lub sortowania plików według ich wielkości, można zauważyć, że obejmują one funkcje, które nie są związane z działaniem programu top w systemie Linux. Pierwsza koncepcja, dotycząca wyszukiwania katalogów zajmujących najwięcej miejsca, odnosi się do narzędzi takich jak du (disk usage), które pozwalają na analizę wykorzystania przestrzeni dyskowej w systemie plików. Użytkownicy mogą użyć polecenia 'du -sh *' w terminalu, aby uzyskać szybki przegląd rozmiarów katalogów. Ustawienie limitów quoty dla użytkowników to zupełnie inna funkcjonalność, realizowana za pomocą narzędzi takich jak quota, które kontrolują i ograniczają użycie przestrzeni dyskowej przez poszczególnych użytkowników. Te mechanizmy są istotne w środowiskach wieloużytkownikowych, aby zarządzać zasobami sprawiedliwie. Natomiast sortowanie plików według ich wielkości jest typowe dla poleceń takich jak ls, które mogą być używane z różnymi opcjami do wyświetlania i organizowania listy plików w katalogach. Takie niepoprawne odpowiedzi mogą wynikać z mylnego skojarzenia funkcji tych narzędzi z programem top, co jest częstym błędem w zrozumieniu podstawowych narzędzi administracyjnych w systemie Linux. Każde z wymienionych narzędzi ma swoją specyfikę i zastosowanie, które jest kluczowe dla efektywnego zarządzania zasobami systemowymi.

Pytanie 33

Aby zablokować widoczność identyfikatora sieci Wi-Fi, konieczne jest dokonanie zmian w ustawieniach rutera w sekcji oznaczonej numerem

Ilustracja do pytania
A. 4
B. 3
C. 2
D. 1
Aby ukryć identyfikator sieci bezprzewodowej SSID w ruterze, należy skonfigurować opcję zwaną „Ukryj SSID”. Jest to bardzo popularna funkcja, która pozwala na zwiększenie bezpieczeństwa sieci bezprzewodowej poprzez niewyświetlanie jej nazwy w dostępnych sieciach. Ruter przestaje wtedy ogłaszać swój SSID w eterze, co teoretycznie utrudnia osobom niepowołanym zidentyfikowanie sieci. W praktyce ukrycie SSID nie jest jednak pełnoprawną metodą zabezpieczeń i nie zastępuje silnego szyfrowania, takiego jak WPA2 lub WPA3. Ukrywanie SSID może być używane jako dodatkowa warstwa zabezpieczeń, ale nie należy na tym polegać jako na jedynej formie ochrony sieci. Zastosowanie tej funkcji wymaga ręcznego wpisania nazwy sieci na każdym urządzeniu, które ma się z nią łączyć. Funkcjonalność ta jest zgodna z większością standardów konfiguracji ruterów takich jak IEEE 802.11. Warto również pamiętać, że ukrycie SSID nie chroni przed zaawansowanymi atakami, ponieważ doświadczony napastnik może używać narzędzi do sniffingu, aby wykryć ruch sieciowy i namierzyć ukryty SSID. Dlatego zawsze należy stosować kompleksowe zabezpieczenia sieci, w tym silne hasła i aktualizacje oprogramowania sprzętowego.

Pytanie 34

Który rodzaj złącza nie występuje w instalacjach światłowodowych?

A. GG45
B. MTRJ
C. FC
D. SC
GG45 to złącze, które nie jest stosowane w okablowaniu światłowodowym, ponieważ jest ono przeznaczone wyłącznie do transmisji sygnałów ethernetowych w kablach miedzianych. W kontekście okablowania światłowodowego, istotne są złącza takie jak SC, FC czy MTRJ, które są zaprojektowane do łączenia włókien światłowodowych i optymalizacji ich wydajności. Złącze SC (Subscriber Connector) charakteryzuje się prostą konstrukcją i niskimi stratami sygnału, co sprawia, że jest popularne w instalacjach telekomunikacyjnych. Z kolei złącze FC (Ferrule Connector) jest znane z wysokiej precyzji i trwałości, co czyni je odpowiednim do zastosowań w środowiskach wymagających odporności na wibracje. MTRJ (Mechanical Transfer Registered Jack) to złącze, które pozwala na podłączenie dwóch włókien w jednym złączu, co jest praktycznym rozwiązaniem przy ograniczonej przestrzeni. Wybór odpowiednich złącz jest kluczowy dla zapewnienia efektywności i niezawodności infrastruktury światłowodowej, a GG45 nie spełnia tych wymagań, co czyni je nieodpowiednim w tym kontekście.

Pytanie 35

W klasycznym adresowaniu, adres IP 74.100.7.8 przynależy do

A. klasy B
B. klasy D
C. klasy A
D. klasy C
Adres IP 74.100.7.8 należy do klasy A, ponieważ jego pierwszy oktet (74) mieści się w zakresie od 1 do 126. Klasa A przeznaczona jest dla dużych sieci, w których liczba hostów może wynosić do 16 milionów na jednej sieci. Adresy IP w klasie A charakteryzują się tym, że ich maska podsieci wynosi zazwyczaj 255.0.0.0, co oznacza, że pierwsze 8 bitów (1 oktet) jest wykorzystywane do identyfikacji sieci, a pozostałe 24 bity do identyfikacji hostów. Przykładowo, organizacje takie jak wielkie korporacje czy dostawcy usług internetowych mogą korzystać z adresów klasy A, aby obsługiwać ogromne bazy klientów. Wiedza na temat klasyfikacji adresów IP jest kluczowa w projektowaniu i zarządzaniu sieciami komputerowymi, co potwierdzają standardy RFC 791 oraz RFC 950. Zrozumienie tych podstawowych zasad adresowania IP pozwala na efektywne planowanie i wdrażanie infrastruktury sieciowej.

Pytanie 36

W biurowcu należy podłączyć komputer do routera ADSL za pomocą przewodu UTP Cat 5e. Jaka powinna być maksymalna odległość między komputerem a routerem?

A. 185 m
B. 50 m
C. 100 m
D. 500 m
W przypadku zastosowania przewodów UTP (Unshielded Twisted Pair) kategorii 5e, maksymalna długość kabla, który można wykorzystać do przesyłu sygnału Ethernet, wynosi 100 metrów. W praktyce oznacza to, że odległość między urządzeniem końcowym, czyli komputerem, a aktywnym urządzeniem sieciowym, takim jak router ADSL, nie powinna przekraczać tej wartości. Przekroczenie 100 metrów może skutkować degradacją sygnału, co prowadzi do spadku prędkości transmisji oraz zwiększonego ryzyka błędów w przesyłanych danych. W szczególności w środowiskach biurowych, gdzie stabilność i prędkość połączeń sieciowych są kluczowe, przestrzeganie tych limitów jest niezbędne dla zapewnienia optymalnej wydajności sieci. Dodatkowo, stosowanie przewodów o odpowiedniej kategorii, takich jak Cat 5e, zapewnia wsparcie dla prędkości do 1 Gb/s na krótkich dystansach, co jest kluczowe w nowoczesnych zastosowaniach biurowych związanych z przesyłaniem dużych ilości danych.

Pytanie 37

W trakcie instalacji systemu Windows, zaraz po rozpoczęciu instalatora w trybie graficznym, istnieje możliwość otwarcia Wiersza poleceń (konsoli) za pomocą kombinacji klawiszy

A. CTRL+Z
B. ALT+F4
C. CTRL+SHIFT
D. SHIFT+F10
Odpowiedź SHIFT+F10 jest prawidłowa, ponieważ ta kombinacja klawiszy uruchamia Wiersz poleceń w trakcie instalacji systemu Windows. Jest to przydatne w sytuacjach, gdy użytkownik potrzebuje dostępu do narzędzi diagnostycznych lub chce wprowadzić dodatkowe polecenia przed zakończeniem procesu instalacji. Umożliwia to również modyfikację ustawień systemowych oraz naprawę problemów, które mogą wystąpić podczas konfiguracji. Przykładem zastosowania może być sytuacja, w której użytkownik chce uruchomić narzędzie DISKPART do zarządzania partycjami dyskowymi, co pozwala na tworzenie, usuwanie lub formatowanie partycji przed zainstalowaniem systemu. Ta funkcjonalność jest zgodna z najlepszymi praktykami w zakresie instalacji systemów operacyjnych, gdzie dostęp do dodatkowych narzędzi może znacząco ułatwić proces oraz zwiększyć elastyczność konfiguracji. Warto również zaznaczyć, że ta kombinacja klawiszy jest standardem w różnych wersjach systemów Windows, co czyni ją zrozumiałą i uniwersalną dla użytkowników.

Pytanie 38

Jaki jest adres rozgłoszeniowy (broadcast) dla hosta z adresem IP 192.168.35.202 oraz 26-bitową maską?

A. 192.168.35.255
B. 192.168.35.192
C. 192.168.35.0
D. 192.168.35.63
Adres rozgłoszeniowy (broadcast) w sieci IP to adres, który pozwala na wysyłanie pakietów do wszystkich hostów w danej podsieci. W przypadku adresu IP 192.168.35.202 z maską 26-bitową (255.255.255.192), pierwszym krokiem jest określenie, jakie bity adresu IP są przeznaczone na identyfikację sieci, a jakie na identyfikację hostów. Maska 26-bitowa oznacza, że pierwsze 26 bitów adresu IP to bity sieci, co pozostawia 6 bitów na identyfikację hostów. W przypadku tej maski, adres sieci to 192.168.35.192, a zakres adresów hostów wynosi od 192.168.35.193 do 192.168.35.254. Adres rozgłoszeniowy jest najwyższym adresem w tej podsieci i wynosi 192.168.35.255, co oznacza, że wysyłając dane na ten adres, będą one odbierane przez wszystkie urządzenia w tej sieci. Taki mechanizm jest kluczowy w konfiguracji sieci lokalnych, ponieważ pozwala na efektywne zarządzanie komunikacją grupową. Przykładowo, w sytuacjach, gdy serwer potrzebuje powiadomić wszystkie hosty o jakiejś zmianie, użycie adresu rozgłoszeniowego jest niezwykle przydatne.

Pytanie 39

Jakie narzędzie będzie najbardziej odpowiednie do delikatnego wygięcia blachy obudowy komputera oraz przykręcenia śruby montażowej w trudno dostępnej lokalizacji?

Ilustracja do pytania
A. B
B. C
C. D
D. A
Narzędzie oznaczone jako D to popularne szczypce wydłużone zwane również szczypcami spiczastymi lub szczypcami precyzyjnymi. Są one idealne do pracy w trudno dostępnych miejscach ze względu na swoją wydłużoną konstrukcję oraz wąskie końcówki. Są powszechnie używane w montażu komputerów i innych urządzeń elektronicznych ponieważ umożliwiają manipulowanie małymi elementami takimi jak przewody czy śruby w ciasnych przestrzeniach. Dzięki swojej precyzji pozwalają na lekkie odgięcie blachy bez ryzyka jej uszkodzenia oraz na precyzyjne zamocowanie śrub w miejscach gdzie dostęp jest ograniczony. Ich konstrukcja umożliwia także kontrolowanie siły nacisku co jest istotne podczas pracy z delikatnymi elementami. Szczypce tego typu są standardowym narzędziem w zestawach serwisowych techników komputerowych i elektroników ze względu na ich wszechstronność i niezawodność. Właściwe użycie takich narzędzi minimalizuje ryzyko uszkodzeń mechanicznych oraz ułatwia pracę w ograniczonej przestrzeni co jest kluczowe w profesjonalnym serwisowaniu urządzeń elektronicznych. To właśnie ich specyficzna budowa umożliwia skuteczne i bezpieczne wykonanie zadań wymagających precyzji i delikatności.

Pytanie 40

Jaki protokół stworzony przez IBM służy do udostępniania plików w architekturze klient-serwer oraz do współdzielenia zasobów z sieciami Microsoft w systemach operacyjnych LINUX i UNIX?

A. HTTP (Hypertext Transfer Protocol)
B. POP (Post Office Protocol)
C. SMB (Server Message Block)
D. SMTP (Simple Mail Transfer Protocol)
Zrozumienie protokołów komunikacyjnych w sieciach komputerowych jest wydaje mi się ważne, ale nie zawsze to wychodzi. Na przykład POP, czyli Post Office Protocol, używamy do odbierania e-maili z serwera, więc nie ma nic wspólnego z udostępnianiem plików w modelu klient-serwer. HTTP, czyli Hypertext Transfer Protocol, to przecież głównie do przesyłania stron w Internecie, a nie udostępniania plików. SMTP, czyli Simple Mail Transfer Protocol, przesyła e-maile między serwerami, więc też nie pasuje do tematu. Ludzie często mylą te funkcje z ich zastosowaniem, ale SMB jest zaprojektowany właśnie do współpracy z systemami, które pozwalają na dzielenie się plikami. Tego typu wiedza jest mega istotna, bo inaczej można łatwo poplątać się w rolach tych protokołów.