Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
  • Data rozpoczęcia: 16 kwietnia 2025 23:05
  • Data zakończenia: 16 kwietnia 2025 23:14

Egzamin zdany!

Wynik: 22/40 punktów (55,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Narzędzie zaprezentowane na rysunku jest wykorzystywane do przeprowadzania testów

Ilustracja do pytania
A. okablowania LAN
B. płyty głównej
C. karty sieciowej
D. zasilacza
Widoczny na rysunku tester okablowania LAN jest specjalistycznym narzędziem używanym do sprawdzania poprawności połączeń w kablach sieciowych takich jak te zakończone złączami RJ-45. Tester taki pozwala na wykrycie błędów w połączeniach kablowych takich jak zwarcia przerwy w obwodzie czy błędne parowanie przewodów co jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania sieci komputerowej. Praktyczne zastosowanie tego narzędzia obejmuje diagnozowanie problemów sieciowych w biurach i centrach danych gdzie poprawne połączenia sieciowe są niezbędne do zapewnienia stabilnej i szybkiej transmisji danych. Tester przewodów LAN działa zazwyczaj poprzez wysyłanie sygnału elektrycznego przez poszczególne pary przewodów w kablu i weryfikację jego poprawnego odbioru na drugim końcu. Jest to zgodne z normami takimi jak TIA/EIA-568 które określają standardy okablowania strukturalnego. Ponadto dobre praktyki inżynierskie zalecają regularne testowanie nowo zainstalowanych kabli oraz okresową weryfikację istniejącej infrastruktury co może zapobiec wielu problemom sieciowym i umożliwić szybką diagnozę usterek.

Pytanie 2

Narzędzie pokazane na ilustracji jest używane do weryfikacji

Ilustracja do pytania
A. płyty głównej
B. karty sieciowej
C. zasilacza
D. okablowania LAN
Pokazane na rysunku urządzenie to tester okablowania LAN, które jest kluczowym narzędziem w pracy techników sieciowych. Tester ten, często wyposażony w dwie jednostki – główną i zdalną, pozwala na sprawdzenie integralności przewodów sieciowych takich jak kable Ethernet. Działa na zasadzie wysyłania sygnału elektrycznego przez poszczególne przewody w kablu i weryfikacji ich poprawnego ułożenia oraz ciągłości. Dzięki temu można zdiagnozować potencjalne przerwy lub błędne połączenia w przewodach. Stosowanie testerów okablowania LAN jest zgodne ze standardami branżowymi, takimi jak TIA/EIA-568, które określają zasady projektowania i instalacji sieci strukturalnych. W środowisku biznesowym regularne testowanie okablowania sieciowego zapewnia stabilne i wydajne działanie sieci komputerowych, co jest niezbędne dla utrzymania ciągłości operacyjnej. Dodatkowo, tester można wykorzystać do sprawdzania zgodności z określonymi standardami, co jest kluczowe przy zakładaniu nowych instalacji lub modernizacji istniejącej infrastruktury. Regularna kontrola i certyfikacja okablowania przy użyciu takich urządzeń minimalizuje ryzyko awarii i problemów z przepustowością sieci.

Pytanie 3

FDDI (ang. Fiber Distributed Data Interface) jest standardem przesyłania danych opartym na technologii światłowodowej. Jaką topologię wykorzystuje się w sieciach zbudowanych według tej technologii?

A. podwójnego pierścienia
B. rozszerzonej gwiazdy
C. gwiazdy
D. pierścienia
Wybór pierścienia, rozszerzonej gwiazdy lub gwiazdy jako topologii dla sieci FDDI jest nieprawidłowy, ponieważ te konfiguracje nie wykorzystują w pełni zalet oferowanych przez technologię światłowodową w kontekście zapewnienia niezawodności i efektywności transmisji. Pierścień, jako pojedyncza pętla, jest podatny na uszkodzenia; jeśli jakikolwiek element w pierścieniu ulegnie awarii, cała sieć przestaje działać. Rozszerzona gwiazda, mimo że pozwala na centralizację połączeń, nie spełnia standardów FDDI, które wymagają zastosowania podwójnego pierścienia dla zapewnienia redundancji. Podobnie, gwiazda, jako topologia oparta na centralnym punkcie, nie zapewnia dostatecznego poziomu odporności na awarie, co jest kluczowe w wymagających środowiskach transmisji danych. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich wniosków, to nieuwzględnienie zasad redundancji i niezawodności w projektowaniu sieci, które są podstawowymi elementami standardów branżowych. Należy pamiętać, że w przypadku zastosowania technologii FDDI, kluczowe jest zrozumienie jej architektury i celów, jakie ma spełniać w danym środowisku, co czyni podwójny pierścień najlepszym wyborem.

Pytanie 4

Aby zwolnić adres IP przypisany do konkretnej karty sieciowej w systemie Windows, należy wykorzystać polecenie systemowe

A. ipconfig /displaydns
B. ipconfig /flushdns
C. ipconfig /renew
D. ipconfig /release
Odpowiedź 'ipconfig /release' jest prawidłowa, ponieważ to polecenie jest używane w systemie Windows do zwalniania przypisanego adresu IP dla danej karty sieciowej. Kiedy używasz tego polecenia, karta sieciowa przestaje korzystać z aktualnego adresu IP, co oznacza, że adres ten staje się dostępny do ponownego przydzielenia w sieci. Jest to szczególnie przydatne w sytuacjach, gdy chcesz zmienić adres IP, na przykład w przypadku problemów z połączeniem lub gdy sieć została skonfigurowana na dynamiczny przydział adresów IP (DHCP). Po zwolnieniu adresu IP, możesz użyć polecenia 'ipconfig /renew', aby uzyskać nowy adres IP od serwera DHCP. To podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu siecią, gdzie regularne odświeżanie adresów IP może pomóc w unikaniu konfliktów oraz zapewnieniu stabilności połączenia. Warto również pamiętać, że takie polecenia wymagają uprawnień administratora, co jest standardową praktyką w celu ochrony konfiguracji systemu.

Pytanie 5

W systemie binarnym liczba szesnastkowa 29A będzie przedstawiona jako:

A. 1010011010
B. 1001011010
C. 1010010110
D. 1000011010
Wybór innych opcji odpowiedzi może wynikać z nieporozumienia dotyczącego podstawowych zasad konwersji systemu szesnastkowego na binarny. Na początku warto zauważyć, że każda cyfra w systemie szesnastkowym odpowiada czterem bitom w systemie binarnym. Przykładowo, wartości takie jak '2', '9' i 'A' muszą być konwertowane osobno, co może prowadzić do błędów, jeżeli ktoś nie prawidłowo przeliczy bądź połączy te wartości. Dodatkowo, niektórzy mogą mieć tendencję do pomylania wartości cyfr szesnastkowych oraz ich binarnych odpowiedników, co prowadzi do pomyłek, jak w przypadku niewłaściwego przeliczenia 'A' na wartość binarną, co może skutkować niepoprawnymi wynikami. Warto również zwrócić uwagę na rolę wiodących zer, które w niektórych przypadkach mogą być pomijane, co wprowadza dodatkowe komplikacje w interpretacji wyników. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe, nie tylko przy konwersji liczb, ale także w kontekście programowania, gdzie precyzja w reprezentacji danych ma fundamentalne znaczenie dla działania aplikacji oraz algorytmów. Zatem, aby uniknąć podobnych błędów w przyszłości, zaleca się ćwiczenie konwersji oraz znajomość zasady, że każda cyfra szesnastkowa reprezentuje 4 bity w systemie binarnym.

Pytanie 6

Uszkodzenie mechaniczne dysku twardego w komputerze stacjonarnym może być spowodowane

A. dopuszczeniem do przegrzania dysku
B. niewykonywaniem defragmentacji dysku
C. nieprzeprowadzaniem operacji czyszczenia dysku
D. przechodzeniem w stan uśpienia systemu po zakończeniu pracy zamiast wyłączenia
Nie czyszczenie dysku ani defragmentacja same w sobie nie uszkodzą go mechanicznie. To prawda, że te operacje pomagają poprawić szybkość systemu, ale nie mają wpływu na to, jak dysk działa na poziomie fizycznym. Czyszczenie jest ważne, bo dzięki temu na dysku nie ma zbędnych plików, a defragmentacja porządkuje dane na nośniku. Ale zignorowanie tego po prostu spowolni system, a nie zniszczy dysk. A ten stan uśpienia? No, on nie szkodzi dyskowi, wręcz przeciwnie, pozwala szybko wrócić do pracy. Zamykanie systemu to inna sprawa, jest to ważne dla danych, ale nie ma wpływu na mechanikę. Prawdziwym zagrożeniem może być niewłaściwe zarządzanie temperaturą pracy dysku. Myślę, że warto zwrócić uwagę na to, co się dzieje w otoczeniu komputera i dbać o chłodzenie, żeby nie dopuścić do przegrzania.

Pytanie 7

Switch sieciowy w standardzie Fast Ethernet pozwala na przesył danych z maksymalną prędkością

A. 10 MB/s
B. 100 Mbps
C. 100 MB/s
D. 10 Mbps
Odpowiedzi '10 MB/s' i '100 MB/s' w tym kontekście są nie na miejscu. Te 10 MB/s, co odpowiada 80 Mbps, jest za niskie dla Fast Ethernet, bo ten standard ma jasno określoną prędkość na 100 Mbps. Możliwe, że przyjęcie 10 MB/s jako poprawnego wskaźnika wynika z pomyłki między megabitami a megabajtami. Warto wiedzieć, że 1 bajt to 8 bitów, przez co prędkości trzeba odpowiednio przeliczać, żeby nie wkręcić się w jakieś błędy. Z kolei 100 MB/s to już zupełnie inna liga, bardziej pasująca do Gigabit Ethernet. Dlatego warto dbać o to, żeby dobrze rozumieć jednostki miary i standardy, bo to może nas uchronić przed poważnymi wpadkami przy projektowaniu i zarządzaniu sieciami. W kontekście budowania infrastruktury sieciowej, dobrze określić wymagania dotyczące przepustowości, żeby dobrać odpowiedni sprzęt i technologie. Kluczowe jest, żeby technologie były dopasowane do potrzeb użytkowników i aby zespół był dobrze przeszkolony w tym zakresie.

Pytanie 8

Na skutek użycia polecenia ipconfig uzyskano konfigurację przedstawioną na ilustracji. Jaki jest adres IP stacji roboczej, która została poddana testom?

Ilustracja do pytania
A. 62.21.99.95
B. 192.168.0.11
C. 255.255.255.0
D. 192.168.0.1
Adres IP 192.168.0.11 jest prawidłowy ponieważ przedstawia lokalny adres przyznawany urządzeniom w sieci prywatnej używającej przestrzeni adresowej 192.168.0.0/24. Ten zakres adresów jest powszechnie stosowany w sieciach domowych i biurowych zgodnie z normą RFC 1918 co zapobiega konflikcie z publicznymi adresami IP w Internecie. Konfiguracja IP przedstawiona na rysunku pokazuje że stacja robocza jest poprawnie skonfigurowana w ramach tej podsieci a router prawdopodobnie działa jako brama domyślna o adresie 192.168.0.1. Adresy IP w tej przestrzeni adresowej są przypisywane przez serwery DHCP lub konfigurowane ręcznie co umożliwia łatwe zarządzanie urządzeniami w sieci. Adres IP 192.168.0.11 wskazuje na urządzenie wewnętrzne co oznacza że inne urządzenia w tej samej sieci mogą się z nim komunikować bez potrzeby translacji adresów. Zrozumienie konfiguracji adresów IP jest kluczowe dla utrzymania wydajnej i bezpiecznej sieci komputerowej a wybór odpowiednich zakresów adresów jest podstawą dobrych praktyk w branży IT.

Pytanie 9

Co należy zrobić w pierwszej kolejności, gdy dysza w drukarce atramentowej jest zaschnięta z powodu długotrwałych przestojów?

A. oczyścić dyszę wacikiem nasączonym olejem syntetycznym
B. ustawić tryb wydruku ekonomicznego
C. wymienić cały mechanizm drukujący
D. przeprowadzić oczyszczenie dyszy za pomocą odpowiedniego programu
Odpowiedź dotycząca oczyszczenia dyszy z poziomu odpowiedniego programu jest prawidłowa, ponieważ większość nowoczesnych drukarek atramentowych jest wyposażona w funkcje automatycznego czyszczenia, które można aktywować z poziomu oprogramowania. Te funkcje są zaprojektowane, aby skutecznie usunąć zasychające tusze z dysz, co jest kluczowe dla utrzymania jakości wydruków. Regularne korzystanie z opcji czyszczenia dysz pomaga zapobiegać problemom związanym z wydajnością drukarki i jakością druku. Przykładowo, użytkownik może skorzystać z opcji „czyszczenie dysz” lub „test dyszy” w menu ustawień drukarki, co inicjuje proces płukania dysz tuszem, eliminując zatory. Warto także regularnie wykonywać konserwację drukarki, aby uniknąć problemów z jakością druku, zwłaszcza po dłuższych okresach nieużywania. W przypadku, gdy problem z dyszami nie zostanie rozwiązany przez automatyczne czyszczenie, można rozważyć ręczne czyszczenie, jednak powinno to być traktowane jako ostateczność. Praktyki te są zgodne z zaleceniami producentów oraz standardami branżowymi dotyczącymi konserwacji sprzętu biurowego.

Pytanie 10

GRUB, LILO oraz NTLDR to:

A. programy do aktualizacji BIOS-u
B. oprogramowanie dla dysku sieciowego
C. programy rozruchowe
D. wersje podstawowego interfejsu sieciowego
Wybór odpowiedzi, która sugeruje, że GRUB, LILO i NTLDR są firmware dla dysku sieciowego, jest niepoprawny. Firmware to oprogramowanie umieszczone na sprzęcie, które zapewnia podstawową kontrolę nad urządzeniem. Przykładem może być BIOS lub UEFI, które zarządzają połączeniami z dyskiem, ale nie są odpowiedzialne za rozruch systemu operacyjnego. W odniesieniu do drugiej opcji, aplikacje do aktualizacji BIOS-u są zupełnie inną kategorią oprogramowania, które służy do modyfikacji i poprawy działania samego BIOS-u. Te aplikacje są używane w kontekście naprawy błędów, poprawy wydajności lub dodawania nowych funkcji, ale nie mają nic wspólnego z procesem rozruchu systemów operacyjnych. Trzecia odpowiedź, dotycząca wersji głównego interfejsu sieciowego, również wprowadza w błąd, ponieważ interfejsy sieciowe zajmują się komunikacją w sieci, a nie procesem uruchamiania systemów. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich niepoprawnych wniosków, obejmują mylenie funkcji różnych komponentów systemu komputerowego oraz brak zrozumienia roli programów rozruchowych w porównaniu do innych elementów oprogramowania. Zrozumienie różnic między tymi kategoriami oprogramowania jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania systemami komputerowymi i uniknięcia zamieszania w kwestiach związanych z uruchamianiem i utrzymywaniem systemów operacyjnych.

Pytanie 11

Jaki protokół mailowy pozwala między innymi na przechowywanie odbieranych wiadomości e-mail na serwerze, zarządzanie wieloma katalogami, usuwanie wiadomości oraz przenoszenie ich pomiędzy katalogami?

A. Simple Mail Transfer Protocol (SMTP)
B. Internet Message Access Protocol (IMAP)
C. Multipurpose Internet Mail Extensions (MIME)
D. Post Office Protocol (POP)
Post Office Protocol (POP) to protokół używany do pobierania wiadomości e-mail z serwera na lokalne urządzenie, lecz nie oferuje zaawansowanych funkcji zarządzania wiadomościami, takich jak organizowanie ich w foldery czy synchronizacja zmian. Główną różnicą w porównaniu do IMAP jest to, że POP zazwyczaj pobiera wiadomości i usuwa je z serwera, co ogranicza elastyczność użytkownika, zwłaszcza gdy chce on uzyskać dostęp do swoich e-maili z różnych urządzeń. Multipurpose Internet Mail Extensions (MIME) z kolei to standard, który rozszerza możliwości przesyłania wiadomości e-mail, pozwalając na dodawanie załączników i formatowanie tekstu, ale nie jest protokołem do zarządzania wiadomościami. Zastosowanie SMTP, który jest protokołem wykorzystywanym do wysyłania wiadomości, również nie odpowiada na potrzeby użytkowników dotyczące odbierania i organizacji e-maili. Wybór niewłaściwego protokołu może prowadzić do frustracji użytkowników, którzy oczekują pełnej kontroli nad swoimi wiadomościami e-mail, a błędne zrozumienie funkcji każdego z protokołów może skutkować nieefektywnym korzystaniem z systemów pocztowych. Zrozumienie różnic pomiędzy tymi protokołami jest kluczowe dla skutecznego zarządzania komunikacją oraz bezpieczeństwa danych w środowisku cyfrowym.

Pytanie 12

Pamięć oznaczona jako PC3200 nie jest kompatybilna z magistralą

A. 300 MHz
B. 333 MHz
C. 400 MHz
D. 533 MHz
Odpowiedzi 400 MHz, 333 MHz i 300 MHz mogą wydawać się logicznymi wyborami w kontekście współpracy pamięci PC3200 z magistralą, jednak każda z nich zawiera istotne nieścisłości. Pamięć PC3200 rzeczywiście działa na częstotliwości 400 MHz, co oznacza, że jest w stanie współpracować z magistralą o tej samej prędkości. Jednakże, w przypadku magistrali 333 MHz, co odpowiada pamięci PC2700, pamięć PC3200 będzie działać na obniżonym poziomie wydajności, a jej pełny potencjał nie zostanie wykorzystany. Z kolei magistrala 300 MHz w ogóle nie jest zgodna z parametrami pracy pamięci PC3200, co może prowadzić do jeszcze większych problemów, takich jak błędy w transferze danych czy problemy z synchronizacją. Analogicznie, odpowiedź sugerująca magistralę 533 MHz jest niepoprawna, ponieważ PC3200 nie jest w stanie efektywnie funkcjonować w tym środowisku. W praktyce, najczęstszym błędem przy doborze pamięci RAM jest ignorowanie specyfikacji zarówno pamięci, jak i płyty głównej. Właściwy dobór komponentów jest kluczowy dla zapewnienia stabilności systemu oraz optymalnej wydajności, co jest fundamentem w projektowaniu nowoczesnych komputerów oraz ich usprawnianiu.

Pytanie 13

Drukarka do zdjęć ma mocno zabrudzoną obudowę oraz ekran. Aby oczyścić zanieczyszczenia bez ryzyka ich uszkodzenia, należy zastosować

A. ściereczkę nasączoną IPA oraz środek smarujący
B. wilgotną ściereczkę oraz piankę do czyszczenia plastiku
C. mokrą chusteczkę oraz sprężone powietrze z rurką wydłużającą zasięg
D. suchą chusteczkę oraz patyczki do czyszczenia
Użycie suchej chusteczki oraz patyczków do czyszczenia jest nieodpowiednie, ponieważ takie metody mogą prowadzić do zarysowań oraz uszkodzeń delikatnych powierzchni. Suche chusteczki często zawierają włókna, które mogą zarysować ekran lub obudowę, a patyczki mogą nie dotrzeć do trudno dostępnych miejsc, co skutkuje niewłaściwym czyszczeniem. W przypadku mokrej chusteczki oraz sprężonego powietrza z rurką zwiększającą zasięg, istnieje ryzyko, że nadmiar wilgoci z chusteczki może przedostać się do wnętrza urządzenia, co mogłoby prowadzić do uszkodzeń elektronicznych. Dodatkowo sprężone powietrze w nieodpowiednich warunkach może wprawić zanieczyszczenia w ruch, a nie je usunąć, co może jeszcze bardziej zanieczyścić sprzęt. Z kolei ściereczka nasączona IPA (izopropanol) oraz środkiem smarującym są również niewłaściwym wyborem. Izopropanol, choć skuteczny jako środek czyszczący, może zniekształcić niektóre powłoki ochronne na ekranach, a środki smarujące mogą pozostawiać resztki, które są trudne do usunięcia i mogą przyciągać kurz. Kluczowe jest więc korzystanie z dedykowanych produktów czyszczących, które są zgodne z zaleceniami producentów oraz standardami branżowymi, aby zapewnić bezpieczeństwo i skuteczność czyszczenia sprzętu fotograficznego.

Pytanie 14

Jakie urządzenie w sieci lokalnej nie wydziela segmentów sieci komputerowej na kolizyjne domeny?

A. Most
B. Router
C. Przełącznik
D. Koncentrator
Router, most, a także przełącznik, to urządzenia, które w pewnym stopniu dzielą obszar sieci na domeny kolizyjne, co jest kluczowym aspektem w zarządzaniu ruchem w sieciach komputerowych. Router działa na wyższych warstwach modelu OSI, umożliwiając kierowanie pakietów między różnymi sieciami, co oznacza, że może dzielić sieci na różne podsieci, redukując kolizje. Most, również pracujący na warstwie 2, segmentuje sieć w celu redukcji ruchu, co z kolei poprawia wydajność całej sieci. Przełącznik, z kolei, to zaawansowane urządzenie, które przekazuje dane tylko do konkretnego portu, co znacząco ogranicza liczbę kolizji i zwiększa przepustowość. Typowym błędem myślowym jest mylenie koncentratora z tymi bardziej zaawansowanymi urządzeniami, które są kluczowe w optymalizacji ruchu sieciowego. Wybierając odpowiednie urządzenie do sieci lokalnej, ważne jest zrozumienie, jak każde z nich wpływa na strukturę sieci oraz wydajność komunikacji między urządzeniami. Współczesne sieci preferują przełączniki z uwagi na ich zdolność do zarządzania ruchem w sposób bardziej efektywny, co jest zgodne z dobrymi praktykami w projektowaniu i zarządzaniu infrastrukturą sieciową.

Pytanie 15

Jakie polecenie należy użyć w systemie Windows, aby przeprowadzić śledzenie trasy pakietów do serwera internetowego?

A. tracert
B. ping
C. netstat
D. iproute
Odpowiedź 'tracert' jest prawidłowa, ponieważ to polecenie służy do śledzenia trasy, jaką pokonują pakiety danych w sieci, docierając do określonego serwera. Umożliwia to identyfikację wszystkich punktów, przez które przechodzą pakiety, co jest niezwykle przydatne w diagnostyce problemów z łącznością. Dzięki 'tracert' możemy zobaczyć czas opóźnienia dla każdego przeskoku, co pozwala na lokalizację wąskich gardeł lub problemów z wydajnością w sieci. Przykładem zastosowania 'tracert' może być sytuacja, w której użytkownik ma problemy z dostępem do strony internetowej. Wykonując polecenie 'tracert www.przyklad.pl', użytkownik może zobaczyć, jakie routery są wykorzystywane w trasie do serwera oraz jakie czasy odpowiedzi są związane z każdym z nich. W kontekście dobrych praktyk, regularne monitorowanie tras połączeń sieciowych za pomocą 'tracert' może pomóc w optymalizacji i zarządzaniu zasobami sieciowymi, a także w weryfikacji konfiguracji urządzeń sieciowych oraz diagnostyce awarii.

Pytanie 16

Komenda "mmc" w systemach Windows 2000 oraz Windows XP uruchamia aplikację do tworzenia, zapisywania i otwierania

A. plików multimedialnych, zawierających filmy
B. dziennika operacji dyskowych w systemie plików NTFS
C. katalogu oraz jego podkatalogów na partycji sformatowanej w systemie plików NTFS
D. zestawu narzędzi administracyjnych zwanych konsolami, służących do zarządzania sprzętem i oprogramowaniem
Polecenie "mmc" (Microsoft Management Console) w systemie Windows 2000 i Windows XP uruchamia platformę umożliwiającą zarządzanie różnymi aspektami systemu operacyjnego oraz zainstalowanych aplikacji. Konsola MMC jest narzędziem, które pozwala administrującym na tworzenie i organizowanie narzędzi zarządzania, zwanych 'snap-in'. Przykłady zastosowania obejmują dodawanie narzędzi takich jak Menedżer dysków, Usługi, Zasady grupy, a także wiele innych, co znacznie ułatwia centralne zarządzanie systemami. Dzięki elastyczności konsoli, administratorzy mogą dostosowywać swe środowisko pracy według własnych potrzeb, co jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania systemami IT. Umożliwia to efektywne monitorowanie, konfigurowanie i zarządzanie sprzętem oraz oprogramowaniem w środowisku Windows, co z kolei przekłada się na zwiększenie wydajności i bezpieczeństwa infrastruktury IT.

Pytanie 17

Do eliminowania plików lub folderów w systemie Linux używa się polecenia

A. cat
B. ls
C. tar
D. rm
Polecenie 'rm' w systemie Linux służy do usuwania plików oraz katalogów. Jest to jedno z podstawowych narzędzi w zarządzaniu systemem plików i jego użycie jest niezbędne w codziennej pracy administratorów i użytkowników. Przy pomocy 'rm' można usunąć pojedyncze pliki, na przykład polecenie 'rm plik.txt' usunie plik o nazwie 'plik.txt'. Można również użyć opcji '-r', aby usunąć katalogi i ich zawartość rekurencyjnie, na przykład 'rm -r katalog' usunie katalog oraz wszystkie pliki i podkatalogi w nim zawarte. Istotne jest, aby korzystać z tego polecenia z ostrożnością, gdyż działania są nieodwracalne. Dobrym nawykiem jest stosowanie opcji '-i', która powoduje, że system pyta o potwierdzenie przed każdym usunięciem, co zmniejsza ryzyko przypadkowego skasowania ważnych danych. W praktyce, zarządzanie plikami i katalogami w systemie Linux wymaga znajomości takich poleceń jak 'rm', aby skutecznie utrzymywać porządek w systemie.

Pytanie 18

W sieci komputerowej działającej pod systemem Linux do udostępniania drukarek można zastosować serwer

A. Nginx
B. Coda
C. Samba
D. Firebird
Samba to oprogramowanie, które umożliwia współdzielenie zasobów między systemami operacyjnymi rodziny Unix (w tym Linux) a systemami Windows. Jest to implementacja protokołu SMB (Server Message Block), który pozwala na udostępnianie plików i drukarek w sieciach heterogenicznych. Dzięki Samba, użytkownicy systemów Linux mogą łatwo dzielić się drukarkami z komputerami działającymi w systemie Windows, co jest niezwykle praktyczne w środowiskach biurowych, gdzie różne systemy operacyjne współistnieją. Przykładem zastosowania Samba jest konfiguracja serwera druku, gdzie administratorzy mogą zdalnie zarządzać drukarkami oraz uprawnieniami użytkowników do korzystania z tych zasobów. W kontekście dobrych praktyk, Samba jest często używana w ramach infrastruktury sieciowej, aby zapewnić bezpieczne i efektywne zarządzanie zasobami, wspierając protokoły autoryzacji i szyfrowania. Dodatkowo, wprowadzenie Samba do środowiska IT może przyczynić się do redukcji kosztów operacyjnych, eliminując potrzebę posiadania osobnych serwerów druku dla różnych systemów operacyjnych, co w praktyce prowadzi do uproszczenia zarządzania systemami i zwiększenia efektywności pracy zespołów.

Pytanie 19

Jakiego protokołu używa polecenie ping?

A. FTP
B. LDAP
C. RDP
D. ICMP
Protokół ICMP (Internet Control Message Protocol) jest kluczowym elementem zestawu protokołów internetowych, który służy do przesyłania komunikatów o błędach oraz informacji diagnostycznych. W przypadku polecenia ping, ICMP jest wykorzystywany do wysyłania pakietów echo request do określonego hosta oraz odbierania pakietów echo reply, co pozwala na ocenę dostępności i czasów odpowiedzi urządzenia w sieci. Ping jest powszechnie stosowany w diagnostyce sieci, aby sprawdzić, czy dany adres IP jest osiągalny oraz jakie są czasy opóźnień w transmisji danych. Dzięki ICMP administratorzy sieci mogą szybko identyfikować problemy z łącznością i optymalizować konfigurację sieci. W dobrych praktykach sieciowych zaleca się regularne monitorowanie dostępności kluczowych urządzeń za pomocą narzędzi opartych na ICMP, co pozwala na utrzymanie wysokiej wydajności i dostępności usług. Zrozumienie działania protokołu ICMP jest istotne dla każdego specjalisty IT, ponieważ pozwala na skuteczne zarządzanie infrastrukturą sieciową oraz identyfikowanie potencjalnych zagrożeń związanych z bezpieczeństwem.

Pytanie 20

Jakie polecenie w systemie Linux pozwala na wyświetlenie oraz edytowanie tablicy trasowania pakietów sieciowych?

A. netstat
B. ifconfig
C. route
D. nslookup
Wybór poleceń takich jak 'netstat', 'ifconfig' czy 'nslookup' może prowadzić do zamieszania w kontekście zarządzania tablicą trasowania pakietów. 'Netstat' jest narzędziem do monitorowania połączeń sieciowych oraz statystyk, a także do wyświetlania aktywnych połączeń TCP/UDP. Choć dostarcza informacji o aktualnych trasach, nie umożliwia ich modyfikacji. 'Ifconfig', z drugiej strony, jest używane do konfigurowania interfejsów sieciowych, takich jak przypisywanie adresów IP do interfejsów, ale nie jest narzędziem do zarządzania trasami. Ostatnia odpowiedź, 'nslookup', służy do rozwiązywania nazw domenowych na adresy IP i nie ma związku z trasowaniem pakietów. Typowym błędem popełnianym przez osoby, które wybierają te opcje, jest mylenie funkcji narzędzi sieciowych. Kluczowe jest zrozumienie, że każde z tych poleceń ma swoją specyfikę i zastosowanie, które nie pokrywają się z funkcjonalnością polecenia 'route'. Aby skutecznie zarządzać trasami w sieci, należy stosować odpowiednie narzędzia i techniki, zgodne ze standardami branżowymi i najlepszymi praktykami, co pozwoli uniknąć błędów w konfiguracji i optymalizacji sieci.

Pytanie 21

Aby przywrócić zgubione dane w systemach z rodziny Windows, konieczne jest użycie polecenia

A. reboot
B. release
C. recover
D. renew
Polecenie 'recover' jest właściwym narzędziem do odzyskiwania utraconych danych w systemach operacyjnych rodziny Windows. Umożliwia ono przywrócenie plików z kopii zapasowej lub z systemu, co jest kluczowe w przypadku awarii systemu lub błędów użytkownika. W praktyce, aby użyć tego polecenia, można skorzystać z różnych metod, takich jak Windows Recovery Environment, w którym dostępne są opcje przywracania systemu lub przywracania plików. Dobrą praktyką jest regularne tworzenie kopii zapasowych danych, co znacząco ułatwia proces odzyskiwania. Warto również znać narzędzia takie jak 'File History' czy 'System Restore', które mogą wspierać proces odzyskiwania danych. W kontekście standardów branżowych, odzyskiwanie danych powinno być zawsze planowane i testowane, aby zapewnić minimalizację utraty danych oraz efektywność operacyjną.

Pytanie 22

Jakie urządzenie sieciowe umożliwia połączenie lokalnej sieci LAN z rozległą siecią WAN?

A. Router
B. Switch
C. Repeater
D. Hub
Router to kluczowe urządzenie w sieciach komputerowych, które pełni rolę pośrednika pomiędzy różnymi sieciami, w tym lokalnymi (LAN) i rozległymi (WAN). Jego podstawową funkcją jest przesyłanie danych między tymi sieciami, co odbywa się poprzez analizowanie adresów IP pakietów danych i podejmowanie decyzji o najlepszej trasie do ich dostarczenia. Przykładem zastosowania routera jest łączenie domowej sieci lokalnej z Internetem, co umożliwia korzystanie z sieci globalnej na urządzeniach w sieci LAN. Routery często wyposażone są w dodatkowe funkcje, takie jak NAT (Network Address Translation), który pozwala na ukrywanie wielu urządzeń lokalnych za jednym publicznym adresem IP, co zwiększa bezpieczeństwo oraz optymalizuje wykorzystanie adresów IP. W branży IT, zgodnie z najlepszymi praktykami, routery są również używane do implementacji zasad QoS (Quality of Service), co pozwala na priorytetyzację ruchu sieciowego, co jest szczególnie ważne w przypadku aplikacji wymagających dużej przepustowości, takich jak wideokonferencje czy gry online."

Pytanie 23

Aby sprawdzić stan podłączonego kabla oraz zdiagnozować odległość do miejsca awarii w sieci, należy użyć funkcji przełącznika oznaczonej numerem

Ilustracja do pytania
A. 3
B. 2
C. 4
D. 1
Odpowiedź numer 3 jest prawidłowa, ponieważ funkcja oznaczona jako 'Cable Test' służy do sprawdzania stanu podłączonego kabla i diagnozowania odległości od miejsca awarii. Ta funkcja jest niezbędna w zarządzaniu siecią, gdyż umożliwia szybkie wykrywanie problemów z połączeniami kablowymi. Przełączniki sieciowe, takie jak TP-Link TL-SG108E, oferują wbudowane narzędzia diagnostyczne, które znacząco ułatwiają lokalizację usterek. Testowanie kabli pomaga w identyfikacji uszkodzeń mechanicznych, takich jak złamania, oraz problemów z połączeniami, na przykład zwarć czy przerw w obwodzie. Dzięki temu administratorzy sieci mogą szybko podjąć działania naprawcze. Test kablowy działa poprzez wysyłanie sygnałów testowych przez kabel i mierzenie czasu, jaki zajmuje sygnałowi powrót, co pozwala na oszacowanie odległości do miejsca usterki. Jest to standardowa praktyka w branży sieciowej i znajduje zastosowanie w wielu scenariuszach, od małych sieci domowych po duże sieci korporacyjne. Regularne testowanie kabli jest kluczowe dla utrzymania wysokiej wydajności i niezawodności sieci, co czyni tę funkcję nieocenionym narzędziem w arsenale każdego administratora sieciowego.

Pytanie 24

Dane dotyczące kont użytkowników w systemie Linux są przechowywane w pliku

A. /etc/shadows
B. /etc/group
C. /etc/passwd
D. /etc/shells
Plik /etc/passwd jest kluczowym plikiem w systemie Linux, w którym przechowywane są podstawowe informacje o kontach użytkowników. Zawiera on dane takie jak nazwa użytkownika, UID (numer identyfikacyjny użytkownika), GID (numer identyfikacyjny grupy), pełna ścieżka do katalogu domowego oraz powłoka logowania użytkownika. Użycie tego pliku jest zgodne z zasadami bezpieczeństwa oraz dobrymi praktykami w zarządzaniu systemem. Przykładowo, administratorzy systemów często muszą edytować ten plik, aby dodawać lub usuwać konta użytkowników, co jest kluczowym aspektem zarządzania dostępem w systemie. Należy jednak zachować ostrożność, ponieważ błędne wpisy mogą prowadzić do problemów z logowaniem. Dodatkowo, standardy bezpieczeństwa zachęcają do regularnego przeglądania zawartości tego pliku, aby upewnić się, że nieautoryzowani użytkownicy nie mają dostępu. Wiedza ta jest niezbędna dla administratorów systemów, którzy powinni również zapoznać się z innymi powiązanymi plikami, takimi jak /etc/shadow, który zawiera hasła w formie zaszyfrowanej.

Pytanie 25

W systemie Windows 7, aby skopiować katalog c:\est wraz ze wszystkimi podkatalogami na zewnętrzny dysk, należy zastosować polecenie

A. xcopy c:\est f:\est /E
B. copy c:\est f:\est /E
C. xcopy f:\est c:\est /E
D. copy f:\est c:\est /E
Wybór niewłaściwych poleceń do kopiowania katalogów jest częstym błędem, który wynika z niepełnego zrozumienia funkcjonalności dostępnych w systemie Windows. W przypadku polecenia 'copy f:\est c:\est /E', użytkownik myli koncepcję operacji kopiowania. 'copy' jest przeznaczone do kopiowania pojedynczych plików, a nie katalogów, co oznacza, że nie obsługuje on hierarchicznej struktury folderów ani ich podkatalogów. Nawet przy dodaniu opcji /E, nie zmienia to zasadniczo funkcji polecenia, ponieważ 'copy' nie potrafi kopiować całych drzew katalogów. Kolejna nieprawidłowa koncepcja występuje w poleceniach, gdzie zamienia się źródło z celem, jak w 'xcopy f:\est c:\est /E'. Użytkownicy mogą myśleć, że kopiowanie odwrotne jest równoważne, co nie jest prawdą. W systemach Windows, źródło i cel są kluczowe dla określenia, skąd i dokąd dane mają być przesyłane. Dodatkowo, błędne użycie 'xcopy' w kontekście przekazywania z nieprawidłowych lokalizacji może prowadzić do nieoczekiwanych rezultatów, takich jak brak danych lub ich niekompletne skopiowanie. Aby poprawnie zrozumieć i wykorzystać te polecenia, warto zapoznać się z dokumentacją systemową oraz praktykami administracyjnymi, co zapewni efektywne zarządzanie danymi oraz uniknięcie typowych pułapek związanych z kopiowaniem plików i katalogów.

Pytanie 26

W przypadku adresacji IPv6, zastosowanie podwójnego dwukropka służy do

A. wielokrotnego zastąpienia różnych bloków jedynek
B. wielokrotnego zastąpienia różnych bloków zer oddzielonych blokiem jedynek
C. jednorazowego zamienienia jednego lub kolejno położonych bloków wyłącznie z zer
D. jednorazowego zamienienia jednego bloku jedynek
Podwójny dwukropek (::) w adresacji IPv6 służy do jednorazowego zastąpienia jednego lub więcej bloków złożonych wyłącznie z zer. To pozwala na uproszczenie i skrócenie zapisu adresów, co jest szczególnie istotne w przypadku długich adresów IPv6. Przykładowo, adres 2001:0db8:0000:0000:0000:0000:0000:0001 może być zapisany jako 2001:db8::1, co znacznie ułatwia jego odczyt i wprowadzanie. Podwójny dwukropek może zostać użyty tylko raz w jednym adresie, aby uniknąć niejasności co do liczby zer. Przy planowaniu sieci IPv6, właściwe wykorzystanie podwójnego dwukropka może przyczynić się do czytelności dokumentacji oraz ułatwienia zarządzania adresami. Warto również zwrócić uwagę, że RFC 5952 dostarcza wskazówek dotyczących formatu adresów IPv6, co jest dobrą praktyką w branży sieciowej.

Pytanie 27

Aby zwiększyć efektywność komputera, można w nim zainstalować procesor wspierający technologię Hyper-Threading, co umożliwia

A. realizowanie przez pojedynczy rdzeń procesora dwóch niezależnych zadań równocześnie
B. przesyłanie danych pomiędzy procesorem a dyskiem twardym z prędkością działania procesora
C. automatyczne dostosowanie częstotliwości rdzeni procesora w zależności od ich obciążenia
D. podniesienie częstotliwości pracy zegara
Technologia Hyper-Threading, opracowana przez firmę Intel, pozwala na zwiększenie efektywności procesora poprzez umożliwienie jednemu rdzeniowi przetwarzania dwóch wątków jednocześnie. Dzięki temu, gdy jeden wątek czeka na dane z pamięci lub wykonuje operacje, drugi wątek może zająć rdzeń, co skutkuje lepszym wykorzystaniem zasobów CPU. Przykładem zastosowania może być uruchamianie wielozadaniowych aplikacji, takich jak edytory wideo czy środowiska programistyczne, które wymagają równoległego przetwarzania danych. Z perspektywy standardów branżowych, Hyper-Threading jest szczególnie ceniony w serwerach oraz stacjach roboczych, gdzie wielowątkowość jest kluczowa dla wydajności. Użytkownicy mogą zauważyć znaczną poprawę w czasie odpowiedzi systemu operacyjnego oraz w szybkości przetwarzania obliczeń w aplikacjach, które potrafią wykorzystywać wiele wątków jednocześnie. Warto zaznaczyć, że Hyper-Threading nie zwiększa rzeczywistej liczby rdzeni, ale optymalizuje ich wykorzystanie, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie inżynierii komputerowej.

Pytanie 28

Czym jest kopia różnicowa?

A. polega na kopiowaniu jedynie tej części plików, która została dodana od czasu utworzenia ostatniej kopii pełnej
B. polega na kopiowaniu jedynie plików, które zostały zmodyfikowane od chwili utworzenia ostatniej kopii pełnej
C. polega na kopiowaniu jedynie plików, które zostały stworzone lub zmienione od momentu utworzenia ostatniej kopii pełnej
D. polega na kopiowaniu jedynie plików, które zostały stworzone od momentu ostatniej kopii pełnej
Kopia różnicowa to technika backupu, która polega na kopiowaniu wyłącznie tych plików, które zostały utworzone lub zmienione od momentu ostatniej pełnej kopii zapasowej. To podejście jest korzystne, ponieważ znacznie zmniejsza czas potrzebny na wykonanie kopii oraz ilość zajmowanego miejsca na nośniku. Przykładem zastosowania kopii różnicowej jest sytuacja, w której użytkownik wykonuje pełną kopię zapasową w każdy poniedziałek, a następnie różnicowe kopie w pozostałe dni. Dzięki temu, w przypadku awarii systemu, wystarczy przywrócić pełną kopię z poniedziałku oraz najnowszą różnicową, co jest szybszym i bardziej efektywnym procesem niż przywracanie wielu pełnych kopii. Warto zauważyć, że standardy branżowe, takie jak ITIL czy COBIT, podkreślają znaczenie regularnych kopii zapasowych i ich różnorodności w kontekście zarządzania ryzykiem i bezpieczeństwem danych.

Pytanie 29

Jakie polecenie należy wydać, aby skonfigurować statyczny routing do sieci 192.168.10.0?

A. route 192.168.10.1 MASK 255.255.255.0 192.168.10.0 5 ADD
B. static route 92.168.10.1 MASK 255.255.255.0 192.168.10.0 5
C. static 192.168.10.0 MASK 255.255.255.0 192.168.10.1 5 route
D. route ADD 192.168.10.0 MASK 255.255.255.0 192.168.10.1 5
Wszystkie inne odpowiedzi, które nie są poprawne, mają różne błędy w składni i w podejściu. Na przykład, pierwsza opcja, gdzie pojawia się "static route", jest niepoprawna, bo takie polecenie po prostu nie istnieje w standardzie. W odpowiedzi z "route 192.168.10.1 MASK 255.255.255.0 192.168.10.0 5 ADD" masz złą kolejność argumentów, co powoduje, że polecenie jest źle interpretowane. Pamiętaj, że "ADD" powinno być na początku, to naprawdę ma znaczenie dla prawidłowego działania komendy. Ostatnia opcja także ma błędy składniowe, co prowadzi do nieporozumień przy definiowaniu tras w tablicy routingu. Musisz pamiętać, że zrozumienie poleceń dotyczących trasowania jest kluczowe w zarządzaniu siecią. Błędne zdefiniowanie tras może wywołać problemy z łącznością i nieefektywne wykorzystanie zasobów. Dlatego dobra znajomość składni i logicznego porządku poleceń to podstawa dla każdego, kto zajmuje się administracją sieci.

Pytanie 30

Wartość liczby dziesiętnej 128(d) w systemie heksadecymalnym wyniesie

A. 10000000H
B. 128H
C. 80H
D. 10H
Wybór odpowiedzi 10H sugeruje, że użytkownik błędnie zrozumiał zasady konwersji między systemami liczbowymi. W systemie heksadecymalnym, 10H odpowiada wartości dziesiętnej 16, co jest znacząco poniżej 128. Z kolei odpowiedź 128H jest myląca, ponieważ dodanie sufiksu 'H' do liczby dziesiętnej 128 nie zmienia jej wartości. To podejście odzwierciedla typowy błąd, polegający na zakładaniu, że dodanie oznaczenia heksadecymalnego zmienia wartość liczby bez faktycznej konwersji. Odpowiedź 10000000H również jest nieprawidłowa, ponieważ w systemie heksadecymalnym 10000000H odpowiada wartości dziesiętnej 4294967296, co jest znacznie większe od 128(d). Często podczas konwersji do systemu heksadecymalnego użytkownicy popełniają błąd polegający na nadinterpretowaniu wartości lub dodawaniu nieodpowiednich sufiksów. Kluczowe jest zrozumienie, że każda zmiana systemu liczbowego wymaga przeliczenia liczby na odpowiednie podstawy, a nie jedynie zmiany zapisu. Takie błędy mogą prowadzić do poważnych nieporozumień, zwłaszcza w kontekście programowania, gdzie precyzyjna wiedza o systemach liczbowych jest niezbędna do poprawnego działania aplikacji.

Pytanie 31

W systemie Linux do obserwacji działania sieci, urządzeń sieciowych oraz serwerów można zastosować aplikację

A. Shotwell
B. Basero
C. Nagios
D. Dolphin
Basero, Dolphin i Shotwell to aplikacje, które mają różne funkcje, ale żadne z nich nie jest przeznaczone do monitorowania pracy sieci lub urządzeń sieciowych. Basero to program do zarządzania plikami w systemie Linux, który skupia się na ułatwieniu transferu plików między różnymi lokalizacjami, co nie ma związku z monitorowaniem infrastruktury sieciowej. Dolphin to menedżer plików, który oferuje graficzny interfejs użytkownika do zarządzania plikami i folderami, ale również nie posiada funkcji związanych z monitoringiem. Shotwell to natomiast menedżer zdjęć, który umożliwia organizację, edycję i udostępnianie zdjęć, co czyni go całkowicie nieodpowiednim narzędziem w kontekście monitorowania infrastruktury IT. Takie błędne zrozumienie funkcji tych programów często wynika z nieznajomości ich specyfiki oraz braku wiedzy na temat narzędzi do monitorowania. Aby skutecznie zarządzać siecią i serwerami, kluczowe jest zrozumienie, że programy dedykowane do monitorowania, takie jak Nagios, oferują zaawansowane możliwości analizy i raportowania, których brak w wymienionych aplikacjach. Właściwe podejście do wyboru narzędzi monitorujących powinno opierać się na ich funkcjonalności oraz zgodności z wymaganiami infrastruktury IT.

Pytanie 32

Jakie polecenie diagnostyczne powinno się użyć, aby uzyskać informacje na temat tego, czy miejsce docelowe odpowiada oraz po jakim czasie nastąpiła odpowiedź?

A. route
B. nbtstat
C. ipcconfig
D. ping
Odpowiedzią, która prawidłowo odpowiada na pytanie o diagnostykę połączeń sieciowych, jest polecenie 'ping'. Jest to narzędzie, które służy do testowania dostępności hostów w sieci poprzez wysyłanie pakietów ICMP Echo Request i oczekiwanie na ICMP Echo Reply. Dzięki temu administratorzy sieci mogą ocenić, czy dane miejsce docelowe jest osiągalne, oraz zmierzyć czas, jaki zajmuje przesłanie pakietów i otrzymanie odpowiedzi, co jest istotnym wskaźnikiem opóźnienia w transmisji (latency). Przykładowo, wykonując polecenie 'ping www.example.com', uzyskujemy informacje o czasie odpowiedzi i ewentualnych utraconych pakietach, co pozwala na wstępną ocenę jakości połączenia. Jest to standardowa praktyka w diagnostyce sieci, stosowana przez specjalistów IT do szybkiej identyfikacji problemów z połączeniem i monitorowania stanu sieci. Warto także dodać, że narzędzie 'ping' jest dostępne w praktycznie wszystkich systemach operacyjnych, co czyni je uniwersalnym i niezbędnym narzędziem w codziennej pracy administratorów sieci.

Pytanie 33

Jaką ochronę zapewnia program antyspyware?

A. programom antywirusowym
B. atakom typu DoS i DDoS (Denial of Service)
C. programom szpiegującym
D. programom typu robak
Program antyspyware jest dedykowany do wykrywania i usuwania programów szpiegujących, które mają na celu monitorowanie działań użytkowników bez ich wiedzy. Programy te mogą zbierać dane osobowe, takie jak hasła, informacje o logowaniu, czy dane finansowe, a ich obecność na systemie stanowi poważne zagrożenie dla prywatności. Przykłady zastosowania programu antyspyware obejmują regularne skanowanie systemu w celu identyfikacji i eliminacji nieautoryzowanych aplikacji, które mogą infiltracyjnie zbierać informacje. W branży IT, stosowanie oprogramowania antyspyware jest częścią szerszej strategii ochrony, która obejmuje także zabezpieczenia antywirusowe i zapory sieciowe. Dobry program antyspyware powinien być regularnie aktualizowany, aby móc skutecznie wykrywać nowe zagrożenia zgodnie z najlepszymi praktykami w zakresie cyberbezpieczeństwa. Rekomendowane jest także przeprowadzanie edukacji użytkowników na temat bezpiecznego korzystania z internetu, aby minimalizować ryzyko zakażenia systemu przez spyware.

Pytanie 34

Zjawiskiem typowym, które może świadczyć o nadchodzącej awarii twardego dysku, jest wystąpienie

A. błędów przy zapisie i odczycie danych z dysku
B. komunikatu CMOS checksum error
C. trzech krótkich sygnałów dźwiękowych
D. komunikatu Diskette drive A error
Pojawienie się błędów zapisu i odczytu dysku jest jednym z najczęstszych i najważniejszych objawów, które mogą wskazywać na zbliżającą się awarię dysku twardego. Tego rodzaju błędy zazwyczaj oznaczają, że mechaniczne lub elektroniczne komponenty dysku zaczynają zawodzić, co prowadzi do problemów z dostępem do danych. W praktyce, gdy użytkownik zauważa takie błędy, ważne jest, aby natychmiast wykonać kopię zapasową danych, aby zminimalizować ryzyko ich utraty. Standardy dobrych praktyk w zarządzaniu danymi sugerują regularne tworzenie kopii zapasowych oraz monitorowanie stanu dysków za pomocą narzędzi diagnostycznych, które mogą wykrywać problemy, zanim staną się krytyczne. Dodatkowo, wiele nowoczesnych dysków twardych jest wyposażonych w technologie S.M.A.R.T. (Self-Monitoring, Analysis and Reporting Technology), które umożliwiają wczesne wykrywanie potencjalnych problemów. Takie podejście proaktywne jest kluczowe w zarządzaniu danymi w dzisiejszym środowisku technologicznym.

Pytanie 35

Jakie polecenie używa się do tworzenia kopii danych na pamięci USB w systemie Linux?

A. rm
B. cp
C. mv
D. su
Polecenie 'cp' (copy) jest standardowym narzędziem w systemach Linux, służącym do kopiowania plików i katalogów. Umożliwia ono przenoszenie danych z jednego miejsca do drugiego, co czyni je idealnym wyborem do tworzenia kopii zapasowych na zewnętrznych nośnikach, takich jak dysk USB. Aby skopiować plik na dysk USB, wystarczy użyć składni: 'cp /ścieżka/do/plik /media/usb/'. Ważne jest, aby przed wykonaniem polecenia upewnić się, że dysk USB jest zamontowany, co można zweryfikować za pomocą komendy 'lsblk'. Dodatkowo, 'cp' oferuje różne opcje, takie jak '-r' do rekursywnego kopiowania katalogów, czy '-i' do interaktywnego potwierdzania nadpisywania istniejących plików. Warto również pamiętać o dobrych praktykach, takich jak sprawdzanie integralności skopiowanych danych za pomocą polecenia 'md5sum', aby mieć pewność, że kopie są zgodne z oryginałem. W związku z tym, 'cp' jest niezastąpionym narzędziem w codziennym zarządzaniu danymi w systemie Linux.

Pytanie 36

Protokół stosowany w sieciach komputerowych do zarządzania zdalnym terminalem w modelu klient-serwer, który nie gwarantuje bezpieczeństwa przekazywanych danych i funkcjonuje tylko w formacie tekstowym, to

A. Remote Desktop Protocol
B. Internet Protocol
C. Secure Shell
D. Telnet
Wybór odpowiedzi Secure Shell (SSH) jest zrozumiały, ponieważ jest to protokół zdalnego dostępu, który zapewnia bezpieczeństwo przesyłanych danych poprzez szyfrowanie. SSH jest standardem w zarządzaniu serwerami, a jego główną zaletą jest ochrona przed podsłuchiwaniem i atakami typu man-in-the-middle. Różni się on jednak od Telnetu, który nie oferuje żadnego z tych zabezpieczeń, co czyni go mniej odpowiednim do użytku w środowiskach, gdzie bezpieczeństwo jest kluczowe. Internet Protocol (IP) to protokół warstwy sieciowej odpowiedzialny za przesyłanie danych między urządzeniami w sieci, ale nie jest bezpośrednio związany z obsługą terminali zdalnych. Z kolei Remote Desktop Protocol (RDP) to protokół opracowany przez firmę Microsoft, który umożliwia zdalne sterowanie komputerem graficznym, co różni się od tekstowego interfejsu Telnetu. Dlatego, wybierając odpowiedź, należy zrozumieć, że protokoły mają różne przeznaczenia i zastosowania. Często myli się funkcjonalność i zastosowania tych technologii, co prowadzi do błędnych wyborów w kontekście ich użytkowania. Właściwe zrozumienie specyfiki każdego z protokołów oraz ich zastosowań w praktyce jest kluczowe dla efektywnego zarządzania systemami i sieciami komputerowymi.

Pytanie 37

Komputery K1 i K2 nie są w stanie nawiązać komunikacji. Adresy urządzeń zostały przedstawione w tabeli. Co należy zmienić, aby przywrócić połączenie w sieci?

Ilustracja do pytania
A. Maskę w adresie dla K2
B. Adres bramy dla K2
C. Maskę w adresie dla K1
D. Adres bramy dla K1
Nieprawidłowa konfiguracja maski podsieci lub bramy może prowadzić do problemów z łącznością. W przypadku K1 zmiana maski na inną niż 255.255.255.128 mogłaby wywołać błąd w komunikacji, zwłaszcza jeśli sieć została zaprojektowana z myślą o konkretnej topologii. Maska definiuje, które bity adresu IP są częścią adresu sieciowego, a które identyfikują urządzenie w tej sieci. Zła maska uniemożliwia poprawne adresowanie, co w konsekwencji blokuje komunikację. Z kolei zmiana adresu bramy dla K1, gdy ten adres już pasuje do podsieci z maską 255.255.255.128, nie miałaby wpływu na K2. Brama musi być w tej samej podsieci co urządzenie, aby mogła efektywnie przekazywać pakiety poza segment lokalny. Częsty błąd to myślenie, że zmiana na dowolny inny adres rozwiąże problem; jednak brama musi odpowiadać topologii sieci. Z kolei zmiana maski dla K2 nie rozwiąże problemu, jeśli brama pozostanie nieprawidłowa. Adres bramy musi być częścią tej samej podsieci, co urządzenie chcące z niej korzystać, co oznacza, że zmiana tylko maski bez dostosowania bramy jest niewystarczająca. Kluczem jest zrozumienie, jak działają podsieci i jak konfiguracja każdego elementu wpływa na całą sieć, co wymaga wiedzy i staranności w planowaniu.

Pytanie 38

W dokumentacji dotyczącej karty dźwiękowej można znaleźć informację: częstotliwość próbkowania 22 kHz oraz rozdzielczość próbkowania 16 bitów. Jaka będzie przybliżona objętość pliku audio z 10-sekundowym nagraniem mono (jednokanałowym)?

A. 440000 B
B. 220000 B
C. 80000 B
D. 160000 B
Wielkość pliku dźwiękowego jest determinowana przez parametry takie jak częstotliwość próbkowania i rozdzielczość próbkowania, a nie przez proste przybliżenia. Często, przy obliczaniu rozmiaru pliku, błędnie pomijane są kluczowe elementy, takie jak liczba kanałów. Dobre praktyki w obliczaniu rozmiaru pliku audio zaczynają się od zrozumienia, że częstotliwość próbkowania wskazuje, jak często próbki są przechwytywane, a rozdzielczość próbkowania informuje o jakości tych próbek. Przykładowo, rozważając odpowiedzi, które podały błędne wartości, można zauważyć, że niektóre z nich mogły przyjąć niewłaściwe założenia o czasie trwania nagrania lub liczbie kanałów. Gdyby ktoś błędnie założył, że nagranie jest w formacie stereo (co podwajałoby ilość danych), mogłoby to prowadzić do znacznego przeszacowania wielkości pliku. Również błędy obliczeniowe, takie jak pominięcie konwersji bitów na bajty, mogą prowadzić do takich nieporozumień. Dlatego kluczowe jest, aby przy obliczeniach poświęcić uwagę każdemu parametrowi, aby uzyskać dokładny wynik. Używając wzoru na obliczenie wielkości pliku, można uniknąć błędnych konkluzji i lepiej dostosować się do standardów branżowych dotyczących analizy danych dźwiękowych.

Pytanie 39

Według specyfikacji JEDEC standardowe napięcie zasilania modułów RAM DDR3L o niskim napięciu wynosi

A. 1,65 V
B. 1,20 V
C. 1,35 V
D. 1,50 V
Wybór 1,20 V jako napięcia dla modułów DDR3L to nietrafiony pomysł, bo to napięcie w ogóle nie pasuje do żadnej normy pamięci DDR3L. W sumie, 1,20 V to napięcie, które odpowiada DDR4, a te są jeszcze bardziej oszczędne niż DDR3L. Co do 1,50 V, to jest to standard dla DDR3, a nie DDR3L, co pokazuje, że jest między nimi spora różnica. Napięcie 1,65 V to już max dla DDR3, a to w ogóle nie współgra z ideą oszczędzania energii, którą mamy w DDR3L. Osoby, które za bardzo skupiają się na tych napięciach, mogą pomyśleć, że niskonapięciowe moduły zniosą wyższe wartości, a to może prowadzić do złych decyzji przy doborze pamięci. Ważne, żeby wiedzieć, że używanie złego napięcia może prowadzić do niestabilności systemu i czasami nawet uszkodzenia komponentów. Dlatego znajomość tych norm JEDEC i odpowiednich napięć jest mega ważna przy wykorzystywaniu pamięci RAM.

Pytanie 40

Jaką maskę domyślną mają adresy IP klasy B?

A. 255.0.0.0
B. 255.255.255.255
C. 255.255.255.0
D. 255.255.0.0
Domyślna maska dla adresów IP klasy B to 255.255.0.0. Klasa B obejmuje adresy IP od 128.0.0.0 do 191.255.255.255 i jest przeznaczona głównie dla średnich do dużych sieci. Maska 255.255.0.0 pozwala na utworzenie 65 536 adresów IP w jednej sieci (2^16), co czyni ją odpowiednią dla organizacji wymagających dużej liczby hostów. W praktyce, ta maska używana jest w dużych korporacjach, instytucjach edukacyjnych i centrach danych, gdzie zarządzanie dużymi zbiorami urządzeń jest kluczowe. Warto również zauważyć, że zgodnie z konwencją CIDR (Classless Inter-Domain Routing), maska ta może być zapisywana jako /16, co ułatwia zrozumienie zakresu adresów w danej sieci. Odpowiednie przydzielanie i zarządzanie adresami IP jest fundamentalne dla efektywności działania sieci, a znajomość masek podsieci pozwala na lepsze planowanie infrastruktury sieciowej.