Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik spedytor
Kwalifikacja: SPL.05 - Organizacja transportu oraz obsługa klientów i kontrahentów
Data rozpoczęcia: 18 kwietnia 2025 00:39
Data zakończenia: 18 kwietnia 2025 00:56

Egzamin zdany!

Wynik: 20/40 punktów (50,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jaką wagę obliczeniową zastosuje się do wyliczenia kosztu frachtu za 12 sztuk przesyłek o wymiarach 0,7 x 0,8 x 0,4 m (dł. x szer. x wys.) każda, przy założeniu, że 1m³ = 1 000 kg?

A. 3 360 kg

B. 6 720 kg

C. 2 688 kg

D. 3 840 kg

Aby obliczyć wagę obliczeniową przesyłek, należy najpierw obliczyć objętość jednej przesyłki. Wymiary przesyłki to 0,7 m (długość) x 0,8 m (szerokość) x 0,4 m (wysokość), co daje objętość równą 0,7 * 0,8 * 0,4 = 0,224 m³. Następnie należy pomnożyć tę objętość przez ilość przesyłek, czyli 12: 0,224 m³ * 12 = 2,688 m³. Zgodnie z przelicznikiem, 1 m³ odpowiada wadze 1 000 kg, więc 2,688 m³ * 1 000 kg/m³ = 2 688 kg. Taki sposób obliczeń jest standardem w branży logistycznej, gdyż pozwala na określenie „wagi obliczeniowej”, która jest podstawą do wyceny frachtu. W praktyce, zrozumienie koncepcji wagi obliczeniowej jest kluczowe dla efektywnego planowania kosztów transportu, a także dla optymalizacji przestrzeni ładunkowej w środkach transportu. Warto znać zasady dotyczące obliczania wagi obliczeniowej, ponieważ mogą one różnić się w zależności od przewoźnika, a także wpływają na sposoby ustalania taryf frachtowych.

Pytanie 2

Kierowca wyrusza na podróż o godzinie 10:00 i musi pokonać odległość 540 km. Jeśli samochód jedzie ze średnią prędkością 60 km/h, to dotrze na miejsce o której godzinie?

A. 19:45

B. 18:45

C. 20:15

D. 17:15

Aby obliczyć czas przybycia na miejsce, musimy najpierw obliczyć czas podróży. Dystans wynosi 540 km, a średnia prędkość samochodu to 60 km/h. Czas podróży obliczamy, dzieląc dystans przez prędkość, co daje: 540 km ÷ 60 km/h = 9 godzin. Jeśli kierowca wyrusza o godzinie 10:00, dodajemy 9 godzin do tej godziny, co daje 19:00. Jednakże, jeśli uwzględnimy dodatkowy czas na postój lub ewentualne opóźnienia, czas przybycia może się zwiększyć. W tym przypadku, jednak, zakładając, że kierowca nie ma żadnych przerw, dotrze na miejsce dokładnie o godzinie 19:00, co jest najbliżej odpowiedzi 19:45. Ważne jest, aby przy planowaniu podróży uwzględniać zarówno czas jazdy, jak i przerwy, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży transportowej, aby zapewnić bezpieczeństwo i komfort podróży.

Pytanie 3

Jakie wartości posiada ładowność taboru średniotonażowego?

A. od 1 do 5 ton

B. od 8 do 14 ton

C. od 4 do 12 ton

D. od 3 do 11 ton

Odpowiedzi sugerujące ładowność poniżej 4 ton lub powyżej 12 ton są po prostu niezgodne z wymaganiami dla średniotonażowych ciężarówek i mogą prowadzić do nieporozumień w transporcie. Na przykład, wskazanie ładowności od 1 do 5 ton to zdecydowanie za mało, bo te pojazdy są robione, żeby przewozić dużo więcej. Lżejsze samochody, jak furgony, mają ładowność raczej w okolicy 2-3 ton, więc nie mogą być zaliczane do tej grupy. Z kolei odpowiedzi z ładownościami od 3 do 11 ton lub od 8 do 14 ton też są mylące, bo nie biorą pod uwagę standardów. Pojazdy o ładowności 8-14 ton przeważnie są klasyfikowane jako ciężarówki, a nie średniotonażowe. Takie błędy mogą prowadzić do problemów z zarządzaniem flotą i kłopotów z przepisami drogowymi, co może być drogie dla firmy. Dlatego ważne jest, żeby dobrze rozumieć te klasyfikacje, bo mają wpływ na operacyjność i zgodność z prawem.

Pytanie 4

Jak wiele ładunków o wadze 25 kg można umieścić na palecie EUR, która waży 20 kg, tak aby całkowita masa brutto pjł nie przekraczała 400 kg?

A. 16 sztuk

B. 17 sztuk

C. 15 sztuk

D. 14 sztuk

Aby obliczyć, ile ładunków po 25 kg można zmieścić na palecie EUR, której masa to 20 kg, musimy pamiętać o całkowitej masie, która nie może przekroczyć 400 kg. Więc robimy to tak: 400 kg minus 20 kg, czyli zostaje nam 380 kg na same ładunki. Potem dzielimy 380 kg przez 25 kg, co daje nam 15,2. No to zaokrąglamy to do 15, bo nie da się mieć ułamkowego ładunku. W praktyce te obliczenia są super ważne w logistyce, bo dobrze zaplanowany ładunek wpływa na transport i bezpieczeństwo w trakcie załadunku. Używając takich standardów jak paleta EUR, trzymamy się norm europejskich, co zdecydowanie ułatwia zarządzanie towarami w transporcie.

Pytanie 5

Od pojazdu nabytego w grudniu 2015 roku, którego DMC wynosi 7 t, w roku 2016 należy uiścić podatek od środków transportu?

A. w terminie do 15 dnia każdego miesiąca

B. w terminach do 15 marca i do 30 sierpnia

C. w terminach do 15 lutego i do 15 września

D. w terminie do 15 dnia każdego miesiąca

Wskazane odpowiedzi, które sugerują płatność w terminie do 15 dnia każdego miesiąca, w terminach do 15 marca i do 30 sierpnia, czy też w terminach do 15 lutego i do 15 września są niepoprawne. Kluczowym błędem jest nieznajomość zasadności ustalania terminów płatności podatku od środków transportu, które są jasno określone przez przepisy prawa. Przede wszystkim, podatek ten jest związany z rocznym rozliczeniem, a nie z miesięcznymi terminami, co wprowadza w błąd wielu przedsiębiorców. Właściciele pojazdów mogą myśleć, że konieczność opłacania podatku co miesiąc jest standardową praktyką, co jest nieprawidłowe. Ustawa o podatkach i opłatach lokalnych precyzuje, że dla pojazdów o DMC powyżej 3,5 tony podatek musi być płacony w dwóch ratach, co pozwala na lepsze zarządzanie płynnością finansową przedsiębiorstwa. Dodatkowo, niektórzy mogą nie uwzględniać, że brak znajomości terminów wiąże się z ryzykiem nałożenia odsetek karnych za nieterminowe wpłaty. Dlatego niezwykle ważne jest, aby przedsiębiorcy dokładnie analizowali przepisy dotyczące podatków oraz korzystali z pomocy doradczej w celu uniknięcia nieporozumień oraz konsekwencji finansowych.

Pytanie 6

Pisemnym zobowiązaniem banku importera do dokonania płatności na rzecz eksportera w zamian za dostarczenie dokumentów potwierdzających towar, stosowanym w transakcjach międzynarodowych, jest

A. zlecenie płatności

B. potwierdzenie nadania

C. akredytywa dokumentowa

D. zlecenie przelewu

W przypadku pozostałych odpowiedzi, każde z tych narzędzi pełni inne funkcje i nie jest odpowiednie w kontekście przedstawionej sytuacji. Polecenie zapłaty to instrument, który umożliwia bankowi na zlecenie płatności z rachunku dłużnika do wierzyciela na podstawie zgody dłużnika, co nie gwarantuje jednak, że płatność zostanie dokonana w związku z dostarczeniem towaru. W handlu międzynarodowym, gdzie nie ma pełnej pewności co do wykonania umowy, polecenie zapłaty może nie być wystarczającym zabezpieczeniem. Podobnie polecenie przelewu jest instrumentem, który polega na zleceniu przelewu środków z jednego konta na drugie, ale nie wiąże się z dostarczeniem dokumentów potwierdzających spełnienie warunków umowy, co jest kluczowe w międzynarodowych transakcjach. Dowód nadania, z kolei, jest dokumentem potwierdzającym nadanie przesyłki, lecz nie ma charakteru zobowiązania do dokonania płatności za towar. Przypisując niewłaściwe znaczenie tym terminom, można łatwo wpaść w pułapkę myślenia, że każde z tych narzędzi spełnia podobną rolę jak akredytywa dokumentowa, co jest błędne i może prowadzić do nieporozumień oraz ryzyka finansowego w transakcjach międzynarodowych. Kluczowe jest zrozumienie, że akredytywa dokumentowa to mechanizm, który skutecznie chroni interesy obu stron, zapewniając jednocześnie bezpieczeństwo płatności.

Pytanie 7

Firma transportowa otrzymała zlecenie na przetransportowanie kontenera na dystansie 400 km. Średnia prędkość pojazdu wynosi 60 km/h. Jaki będzie minimalny czas realizacji zlecenia, biorąc pod uwagę obowiązkowe przerwy określone w przepisach dotyczących czasu pracy kierowców?

A. 6 godzin 40 minut

B. 7 godzin 10 minut

C. 7 godzin 25 minut

D. 7 godzin 40 minut

Czas realizacji usługi transportowej oblicza się, dzieląc całkowitą odległość przez średnią prędkość pojazdu. W przypadku podanego przykładu, prawidłowe obliczenie bez uwzględnienia przerw prowadzi do błędnych wniosków. Należy pamiętać, że nie można ignorować przepisów dotyczących czasu pracy kierowców, które są ustalane w celu zapewnienia bezpieczeństwa na drodze oraz dobrostanu kierowców. Zjawiskiem powszechnym jest pomijanie konieczności planowania przerw. Osoby, które obliczają czas jazdy bez przerwy, mogą sądzić, że cała podróż zajmie tylko 6 godzin 40 minut, co jest błędne. W rzeczywistości, po 4,5 godzinach jazdy kierowca musi zrobić przynajmniej 45-minutową przerwę, co znacząco wydłuża czas podróży. Ignorowanie takich wymogów może prowadzić do przekroczenia limitów czasowych, co nie tylko narusza przepisy prawa, ale również może stwarzać ryzyko dla bezpieczeństwa na drodze. Ponadto, niektórzy mogą mylnie sądzić, że czas jazdy można zwiększyć poprzez przyspieszenie prędkości pojazdu, co również jest niewłaściwe, ponieważ takie działania naruszają przepisy o czasie pracy oraz mogą prowadzić do potencjalnych wypadków. Kluczowym elementem w branży transportowej jest przestrzeganie norm dotyczących czasu pracy kierowców, co ma na celu zapewnienie bezpieczeństwa zarówno kierowcy, jak i innych uczestników ruchu drogowego.

Pytanie 8

Termin "Bag in box" odnosi się do

A. "worka w szkle"

B. "szkła w pudełku"

C. "worka w pudełku"

D. "szkła w worku"

Opakowanie 'Bag in box' to naprawdę ciekawe rozwiązanie. Wygląda to tak, że mamy worek z elastycznego materiału, a to wszystko schowane w sztywnym pudełku. Dzięki temu napoje, jak wina czy soki, długo zachowują świeżość. Worek zmniejsza się, gdy używamy jego zawartości, więc powietrze nie ma szans na kontakt z produktem, co ogranicza psucie się. Myślę, że to świetna opcja dla wszystkich, którzy chcą dbać o jakość swoich napojów. Co więcej, 'Bag in box' jest ekologiczne – mniej odpadów niż tradycyjne butelki, co się teraz liczy. A transport i przechowywanie też są łatwiejsze, więc można zaoszczędzić pieniądze na logistyce.

Pytanie 9

Jeśli wyniki analizy statystycznej wskazują, że od kilkunastu miesięcy regularnie rośnie wskaźnik zamówień na realizację przewozów międzynarodowych, to ta tendencja wzrostu określana jest jako

A. zmienność

B. sezonowość

C. trend długoterminowy

D. trend średnioterminowy

Poprawna odpowiedź to 'trend długoterminowy'. W kontekście analizy statystycznej, trend długoterminowy odnosi się do ogólnego kierunku zmian w danych, które są obserwowane przez dłuższy okres czasu, zazwyczaj przekraczający rok. Wzrost wskaźnika zleceń na realizację przewozów międzynarodowych, który obserwujemy przez kilkanaście miesięcy, wskazuje na trwały rozwój w tej dziedzinie, co potwierdza, że mamy do czynienia z trendem długoterminowym. Przykładem zastosowania tej koncepcji może być analiza rynku transportowego, gdzie długoterminowe zwiększenie liczby zleceń może być wynikiem wzrostu handlu międzynarodowego. Takie dane są istotne dla planowania strategii biznesowych w firmach transportowych, które muszą dostosować swoje zasoby do przewidywanego wzrostu popytu. Warto zauważyć, że identyfikacja trendów długoterminowych jest kluczowa dla podejmowania decyzji inwestycyjnych oraz oceny stabilności rynku. Dobre praktyki w analizie trendów zalecają wykorzystywanie metod statystycznych, takich jak analizy regresji, które pozwalają na dokładne prognozowanie przyszłych wyników na podstawie obserwowanych danych.

Pytanie 10

Maksymalna dozwolona szerokość środków transportu drogowego (z wyjątkiem chłodni) poruszających się po drogach w Polsce nie może być większa niż

A. 2,55 m

B. 2,35 m

C. 1,5 m

D. 2,0 m

Maksymalna dopuszczalna szerokość środków transportu drogowego w Polsce wynosi 2,55 m, co jest zgodne z przepisami Ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym oraz z normami europejskimi. Szerokość ta dotyczy głównie pojazdów towarowych oraz autobusów. Przekroczenie tej wartości skutkuje koniecznością uzyskania specjalnych zezwoleń, co wiąże się z dodatkowymi kosztami i ograniczeniami w ruchu. W praktyce, pojazdy o szerokości do 2,55 m są w stanie swobodnie poruszać się po większości dróg krajowych, co ułatwia organizację transportu i logistyki. Przykładem są standardowe ciężarówki, które często osiągają szerokość 2,5 m, umożliwiając efektywne załadunki i rozładunki towarów. Dodatkowo, zgodność z tymi normami sprzyja bezpieczeństwu na drogach, ponieważ ogranicza ryzyko kolizji. Warto również zauważyć, że w przypadku pojazdów specjalistycznych, takich jak chłodnie, dopuszczalne szerokości mogą być inne, co należy uwzględnić w planowaniu transportu.

Pytanie 11

Jakie nadwozie należy wybrać do transportu zapakowanych produktów spożywczych, które nie wymagają mrożenia, ale muszą być przewożone w stałej temperaturze przez 6 godzin?

A. chłodnia

B. firanka

C. izoterma

D. cysterna

Firanka, cysterna oraz chłodnia to typy nadwozi, które nie są odpowiednie do przewozu opakowanych artykułów spożywczych, które wymagają utrzymania stałej temperatury. Firanka to nadwozie otwarte, które nie zapewnia odpowiedniej izolacji termicznej, co czyni je niewłaściwym wyborem dla produktów wrażliwych na temperaturę. Używanie takiego nadwozia może prowadzić do wahań temperatury podczas transportu, co jest nieakceptowalne w przypadku artykułów spożywczych. Cysterna, z kolei, jest przeznaczona głównie do transportu płynnych substancji, takich jak paliwa czy chemikalia, a nie do przewozu produktów spożywczych, co rodzi ryzyko zanieczyszczenia i niezgodności ze standardami sanitarnymi. Chłodnia, mimo że może utrzymywać niską temperaturę, nie jest odpowiednia dla towarów, które nie wymagają mrożenia, ponieważ jest przeznaczona do transportu produktów, które muszą być przechowywane w temperaturach poniżej zera. W związku z tym, decyzja o wyborze niewłaściwego typu nadwozia może prowadzić do uszkodzenia towarów, strat finansowych oraz naruszenia norm prawnych dotyczących przewozu żywności. Znajomość odpowiednich rodzajów nadwozi i ich zastosowań jest kluczowa w branży logistycznej, aby zapewnić bezpieczeństwo i jakość transportowanych produktów.

Pytanie 12

Formuła EXW-Ex Works, która może być zawarta w zleceniu spedycyjnym, jest stosowana według

A. rodzajów rozliczeń

B. systemów transportu drogowego

C. reguł Incoterms

D. Ogólnych Polskich Warunków Spedycji

Odpowiedzi, które wybrałeś, nie są poprawne, bo nie biorą pod uwagę, jak ważne są reguły Incoterms w międzynarodowym handlu. Choć formy rozliczeń są istotne, to nie wyznaczają one odpowiedzialności, co w przypadku EXW jest kluczowe. Jasne, że transport lądowy ma swoje znaczenie, ale nie rozwiązuje kwestii odpowiedzialności i ryzyka. Polskie Warunki Spedycyjne są ważne lokalnie, ale to nie to samo co Incoterms na poziomie międzynarodowym. Błędne jest myślenie, że lokalne przepisy mogą zastąpić międzynarodowe reguły, bo to może prowadzić do nieporozumień. Incoterms, a zwłaszcza EXW, są uznawane na całym świecie, więc ich znajomość jest nie do przecenienia dla każdej firmy, która działa w imporcie czy eksporcie. Ignorowanie tych zasad może przynieść sporo kłopotów w transakcjach.

Pytanie 13

Jak długo będzie trwał transport ładunku przez jednego kierowcę na dystansie 360 km, przy średniej prędkości 50 km/h, uwzględniając jedną wymaganą przerwę zgodnie z przepisami o czasie pracy kierowcy?

A. 8 godzin 42 minuty

B. 9 godzin 15 minut

C. 7 godzin 12 minut

D. 7 godzin 57 minut

Aby obliczyć czas przewozu ładunku na odległość 360 km przy średniej prędkości 50 km/h, należy zastosować wzór: czas = odległość / prędkość. W naszym przypadku czas wynosi 360 km / 50 km/h = 7,2 godziny, co odpowiada 7 godzinom i 12 minutom. Jednak zgodnie z przepisami o czasie pracy kierowców, po przejechaniu określonej liczby godzin kierowca jest zobowiązany do zrobienia przerwy. Zwykle po 4,5 godzinie jazdy kierowca musi zrobić co najmniej 45 minut przerwy. Zatem dodając przerwę do obliczonego czasu jazdy, uzyskujemy całkowity czas przewozu wynoszący 7 godzin 12 minut + 45 minut = 7 godzin 57 minut. Zrozumienie przepisów dotyczących czasu pracy kierowców oraz umiejętność obliczania czasów przewozu jest kluczowe w logistyce i transporcie, gdzie nie tylko efektywność, ale również przestrzeganie regulacji prawnych ma fundamentalne znaczenie dla bezpieczeństwa i organizacji pracy.

Pytanie 14

Spośród 12 wymagań określonych przez zleceniodawcę, 3 nie zostały spełnione przez przewoźnika zgodnie z ustaleniami umowy. Jakie jest zatem wskaźnik realizacji wymagań nałożonych przez zleceniodawcę?

A. 0,75

B. 0,80

C. 0,33

D. 0,21

Wskaźnik spełnienia wymagań postawionych przez zleceniodawcę oblicza się jako stosunek liczby zrealizowanych wymagań do całkowitej liczby wymagań. W tym przypadku mamy 12 wymagań, z czego 3 nie zostały zrealizowane, co oznacza, że zrealizowano 9 wymagań. Obliczamy wskaźnik według wzoru: wskaźnik spełnienia = zrealizowane wymagania / całkowite wymagania = 9 / 12 = 0,75. Taki wskaźnik jest istotny w kontekście zarządzania jakością oraz oceny efektywności współpracy z dostawcami. Przykładem zastosowania wskaźnika spełnienia wymagań może być analiza wydajności usług transportowych, gdzie zrozumienie, w jakim stopniu dostawca spełnia ustalone kryteria, ma kluczowe znaczenie dla dalszej współpracy oraz oceny ryzyka. Dobre praktyki wskazują, że monitorowanie takich wskaźników pozwala nie tylko na wczesne wykrywanie problemów, ale również na podejmowanie świadomych decyzji dotyczących wyboru dostawców oraz poprawy procesów biznesowych.

Pytanie 15

Bill of Lading jest to

A. konosament

B. przepis celny

C. międzynarodowy kontrakt spedycyjny

D. międzynarodowy lotniczy dokument przewozowy

Wybór odpowiedzi wskazujących na ustawa celna, międzynarodową umowę spedycyjną lub międzynarodowy lotniczy list przewozowy jest nietrafiony, ponieważ te terminy odnoszą się do odmiennych aspektów transportu i logistyki. Ustawa celna reguluje przepisy dotyczące imporu i eksportu towarów, obejmując zasady dotyczące opłat celnych, kontroli i procedur związanych z wprowadzeniem towarów na rynek krajowy. Choć ustawa celna jest kluczowym elementem w zakresie handlu międzynarodowego, nie jest tożsama z konosamentem, który jest dokumentem potwierdzającym przewóz towaru. Międzynarodowa umowa spedycyjna odnosi się do umowy pomiędzy zleceniodawcą a spedytorem, w której określone są warunki transportu, ale nie stanowi dokumentu przewozowego, który potwierdza fizyczny załadunek towaru. Z kolei międzynarodowy lotniczy list przewozowy, choć pełni podobną funkcję do konosamentu w kontekście transportu lotniczego, jest dokumentem stosowanym wyłącznie w przypadku przesyłek lotniczych. Te pomyłki mogą wynikać z nieporozumienia dotyczącego roli dokumentów w procesie przewozu oraz ich zakresu zastosowania. Kluczowe jest zrozumienie, że konosament jest specyficznym dokumentem związanym z przewozem morskim lub innym rodzajem transportu, a jego funkcje są ściśle zdefiniowane w standardach międzynarodowych.

Pytanie 16

Transport niebezpiecznych materiałów koleją odbywa się zgodnie z regulacjami

A. ADR

B. ATA

C. RID

D. HAWB

HAWB, czyli House Air Waybill, to dokument stosowany w transporcie lotniczym, który nie ma zastosowania w kontekście transportu kolejowego. Oznacza to, że stosowanie HAWB w przewozie materiałów niebezpiecznych koleją jest nieodpowiednie, ponieważ regulacje dotyczące transportu kolejowego są całkowicie różne i specyficzne dla tego środka transportu. ATA, czyli Admission Temporaire/Temporary Admission, to z kolei procedura celna dotycząca towarów wprowadzanych tymczasowo do kraju, co również nie ma związku z regulacjami przewozu materiałów niebezpiecznych. Przykłady zastosowania tej procedury obejmują sytuacje, gdy sprzęt wystawowy przybywa na targi, ale nie jest to istotne w kontekście transportu kolejowego. Z kolei ADR, czyli Europejska umowa o międzynarodowym przewozie drogą lądową towarów niebezpiecznych, odnosi się wyłącznie do transportu drogowego i nie ma zastosowania w transportach kolejowych. Osoby, które mylnie wskazują te regulacje, mogą myśleć, że przepisy dotyczące przewozu towarów niebezpiecznych są jednorodne dla wszystkich środków transportu, co jest błędem, ponieważ każdy środek transportu ma swoje specyficzne regulacje i praktyki. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć, że przepisy RID są kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa w przewozie kolejowym, a inne dokumenty i regulacje, takie jak HAWB, ATA czy ADR, nie mogą być stosowane zamiennie w tym kontekście.

Pytanie 17

Częścią infrastruktury liniowej transportu drogowego nie jest

A. mostek

B. parking

C. skrzyżowanie

D. droga ekspresowa

Mosty, ronda i autostrady są kluczowymi elementami infrastruktury liniowej transportu drogowego, ponieważ pełnią fundamentalne funkcje w systemie transportowym. Mosty, jako struktury, umożliwiają pokonywanie przeszkód wodnych lub terenowych, co pozwala na kontynuację ruchu drogowego bez konieczności jego zatrzymywania. Rondo natomiast jest formą skrzyżowania, które zwiększa bezpieczeństwo i płynność ruchu, redukując liczbę potencjalnych kolizji. Autostrady są natomiast długimi odcinkami dróg zaprojektowanymi do szybkiego i efektywnego transportu, co jest kluczowe w kontekście wzrastającego ruchu drogowego. Pojęcie infrastruktury liniowej obejmuje zatem te wszystkie elementy, które są niezbędne do zapewnienia efektywnego funkcjonowania transportu drogowego. Często pojawiające się nieporozumienia dotyczące klasyfikacji elementów infrastruktury mogą prowadzić do nieprawidłowych wniosków i decyzji w zakresie planowania przestrzennego. Ważne jest, aby w procesie edukacji i szkoleń związanych z transportem drogowym zrozumieć różnice między różnymi typami infrastruktury i ich rolą w systemie transportowym, aby unikać błędów w projektowaniu i zarządzaniu ruchem.

Pytanie 18

Badania homologacyjne, które umożliwiają poruszanie się pojazdom mającym minimum cztery koła, zaprojektowanym i skonstruowanym do transportu ładunków o maksymalnej masie nieprzekraczającej 3,5 tony, oznaczane są skrótem

A. N1

B. M1

C. M3

D. N2

Niezrozumienie różnic między klasami pojazdów często prowadzi do błędnych wniosków przy wyborze odpowiedzi. Klasyfikacja M3, na przykład, odnosi się do pojazdów przeznaczonych do przewozu pasażerów, w tym autobusów, co wyklucza je z kategorii opisanej w pytaniu. Pojazdy M3 mają inną funkcję i wymagania homologacyjne, które różnią się od tych, które dotyczą przewozu ładunków. Odpowiedź M1 odnosi się do pojazdów osobowych, a zatem również nie pasuje do specyfikacji dotyczącej transportu ładunków. Podobnie, odpowiedź N2 dotyczy pojazdów o maksymalnej masie całkowitej przekraczającej 3,5 tony, co czyni je nieodpowiednimi w kontekście pytania. Słabe zrozumienie przepisów dotyczących homologacji i klasyfikacji pojazdów może prowadzić do pomyłek, a także nieefektywnego zarządzania flotą transportową. Warto zaznaczyć, że klasyfikacja pojazdów jest nie tylko kwestią prawną, ale ma również praktyczne konsekwencje dla przedsiębiorców, którzy mogą napotkać na różnice w kosztach ubezpieczeń, podatków oraz wymogach dotyczących przeglądów technicznych. Dlatego zrozumienie odpowiednich kategorii i ich zastosowań jest kluczowe dla skutecznego poruszania się w obszarze transportu i logistyki.

Pytanie 19

Spedytor otrzymał zlecenie na transport ładunku o dużych wymiarach i masie z relatywnie niskimi wydatkami, z nadawcy w Monachium do odbiorcy w Warszawie. Przy ocenie ofert przewoźników, w pierwszej kolejności rozważy przedsiębiorstwa specjalizujące się w transporcie

A. morskim

B. kolejowym

C. samochodowym

D. lotniczym

Wybór transportu lotniczego w kontekście przewozu ładunków przestrzennych i masowych jest związany z bardzo wysokimi kosztami oraz ograniczoną pojemnością frachtową. O ile transport lotniczy ma swoje zastosowanie w przypadku towarów o wysokiej wartości lub pilnych dostaw, nie jest on optymalnym rozwiązaniem dla przewozu dużych ładunków, które mogą być realizowane znacznie taniej i efektywniej za pomocą transportu kolejowego. Ponadto, transport samochodowy, choć elastyczny, może napotykać na problemy związane z ruchem drogowym, co wpływa na czas dostawy i koszty. Z kolei transport morski, z uwagi na lokalizację geograficzną zlecenia, nie ma zastosowania w przewozie lądowym z Monachium do Warszawy. Typowym błędem jest także zakładanie, że każdy środek transportu nadaje się do każdego rodzaju ładunku, co jest nieprawidłowe. W branży transportowej kluczowe jest zrozumienie specyfiki i wymagań dotyczących przewozu towarów, co pozwala na podejmowanie świadomych decyzji logistycznych. W praktyce, wybór odpowiedniego środka transportu powinien opierać się na analizie kosztów, czasu dostawy oraz specyfiki ładunku, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w logistyce i zarządzaniu łańcuchem dostaw.

Pytanie 20

Załadunkiem jednostkowym, który został umieszczony na palecie płaskiej lub w palecie skrzyniowej o objętości nieprzekraczającej 1 m3 i jest przystosowany do transportu przy użyciu sprzętu z widłami, jest

A. paletowa jednostka ładunkowa

B. naczepa siodłowa

C. kontener

D. nadwozie samochodowe wymienne

Paletowa jednostka ładunkowa jest terminem odnoszącym się do konkretnych rodzajów ładunków, które są przystosowane do transportu i przeładunku z wykorzystaniem specjalistycznych urządzeń, takich jak wózki widłowe. Charakteryzuje się ona standardowymi wymiarami, co ułatwia jej manipulację i składowanie w magazynach oraz na pojazdach transportowych. Wymienione w pytaniu warunki, takie jak pojemność nieprzekraczająca 1 m³, wskazują na typowe rozmiary palet, które są najczęściej stosowane w logistyce. Przykładem zastosowania paletowej jednostki ładunkowej może być transport towarów spożywczych w zamrożonych warunkach, gdzie palety są używane do stabilizacji i ochrony produktów. Dobrą praktyką w branży jest stosowanie palet euro, które mają wymiary 1200 x 800 mm, co pozwala na efektywne wykorzystanie przestrzeni transportowej oraz magazynowej, minimalizując straty przestrzenne. Dodatkowo, paletowe jednostki ładunkowe są zgodne z normami międzynarodowymi, co ułatwia ich akceptację w transporcie międzynarodowym.

Pytanie 21

Jarzma, klatki, metalowe kosze, pojernniki ażurowe oraz skrzynie o ażurowych ścianach zaliczają się do kategorii opakowań

A. jednostkowych całkowicie zabezpieczających wyrób

B. przeznaczonych do jednorazowego wykorzystania

C. transportowych częściowo zabezpieczających wyrób

D. ulegających naturalnemu procesowi biodegradacji

Wybór odpowiedzi dotyczącej jednorazowego użytku jest błędny, ponieważ jarzma, klatki, metalowe kosze i skrzynie ażurowe są projektowane jako opakowania wielokrotnego użytku, co oznacza, że ich konstrukcja oraz materiał powinny zapewniać długotrwałość i odporność na różne warunki transportowe. Stosowanie opakowań jednorazowych nie tylko generuje większe koszty, ale także prowadzi do zwiększenia odpadów, co jest sprzeczne z obecnymi trendami zrównoważonego rozwoju. Z kolei opakowania ulegające naturalnemu procesowi rozkładu, takie jak te wykonane z materiałów biodegradowalnych, nie są odpowiednie dla produktów wymagających ochrony w transporcie. Tego rodzaju materiały mogą nie zapewnić odpowiedniej wytrzymałości i bezpieczeństwa, co może prowadzić do uszkodzenia towarów. Odpowiedź mówiąca o jednostkowych opakowaniach całkowicie osłaniających wyrób jest również nieprawidłowa, ponieważ wymienione pojemniki są w rzeczywistości częściowo otwarte, co czyni je idealnymi do transportu produktów, które wymagają wentylacji. Kluczowe jest zrozumienie, że opakowania transportowe muszą być dostosowane do specyficznych potrzeb ładunków, co obejmuje ich ochronę przed czynnikami zewnętrznymi oraz zapewnienie odpowiednich warunków przechowywania. W praktyce oznacza to konieczność starannego doboru materiałów i konstrukcji opakowań, aby spełniały one wymogi bezpieczeństwa oraz efektywności w procesach logistycznych.

Pytanie 22

Na europalecie o wadze 20 kg znajduje się 36 zgrzewek cukru. Jaka jest masa paletowej jednostki ładunkowej, jeśli jedna zgrzewka zawiera 15 opakowań z cukrem po 1 kg każde?

A. 720 kg

B. 560 kg

C. 540 kg

D. 735 kg

Aby obliczyć masę paletowej jednostki ładunkowej, należy najpierw obliczyć masę zgrzewek z cukrem. Jedna zgrzewka zawiera 15 opakowań, zatem 36 zgrzewek to 36 * 15 = 540 opakowań. Ponieważ każde opakowanie ma masę 1 kg, masa cukru wynosi 540 kg. Następnie dodajemy masę europalety, która wynosi 20 kg. W sumie otrzymujemy: 540 kg (masa cukru) + 20 kg (masa palety) = 560 kg. Obliczenia te są zgodne z praktykami logistycznymi, które wymagają dokładnego określenia masy ładunków, aby zoptymalizować transport i magazynowanie. Dobrze przemyślane obliczenia masy pozwalają nie tylko na przestrzeganie norm bezpieczeństwa, ale również na efektywne zarządzanie przestrzenią ładunkową. W branży transportowej i logistycznej, umiejętność poprawnego obliczania masy ładunku jest kluczowa dla efektywności operacji oraz kosztów transportu.

Pytanie 23

Nadawca nie ponosi winy za straty wynikające z

A. wadliwego stanu przesyłki

B. niepoprawnego wypełnienia dokumentacji związanej z dostarczeniem przesyłki

C. nienależytego wykonania czynności przewozowych przez zleceniobiorcę

D. niewłaściwego zapakowania przesyłki

Odpowiedź wskazująca, że nadawca nie ponosi odpowiedzialności za nienależyte wykonanie czynności przewozowych przez zleceniobiorcę jest prawidłowa, ponieważ w praktyce dochodzi do sytuacji, w których odpowiedzialność za uszkodzenia lub straty przesyłki przechodzi na przewoźnika lub zleceniobiorcę. W myśl przepisów Kodeksu cywilnego oraz regulacji dotyczących przewozu towarów, zleceniobiorca odpowiada za właściwe wykonanie czynności związanych z transportem, co obejmuje odpowiednie zabezpieczenie przesyłki, jej transport oraz dostarczenie do odbiorcy. Przykładem może być sytuacja, w której to przewoźnik nie dopełnia obowiązków związanych z właściwym zabezpieczeniem ładunku, co skutkuje jego uszkodzeniem. W takich przypadkach to przewoźnik ponosi odpowiedzialność, a nadawca nie może być pociągnięty do odpowiedzialności za jego zaniedbania. Dobrą praktyką w branży jest również dokładne sprawdzanie umów przewozowych, które powinny precyzować zakres odpowiedzialności zleceniobiorcy oraz zasady dotyczące reklamacji i ewentualnych odszkodowań.

Pytanie 24

Jaki dokument jest używany do codziennego zapisywania działalności środka transportu drogowego, obejmującego przebieg kilometrów, tankowania oraz poziom zużycia paliwa, a także realizację zleceń wyjazdowych i czas ich trwania?

A. Zlecenie podróży

B. Książka serwisowa

C. Karta drogowa

D. Karta paliwowa

Wybór innej odpowiedzi zamiast karty drogowej może prowadzić do nieporozumień dotyczących ewidencjonowania pracy środków transportu. Książka techniczna to dokument, który zawiera informacje na temat parametrów technicznych pojazdu, historii napraw oraz przeglądów, ale nie jest używana do codziennego monitorowania jego eksploatacji. Jej funkcja jest bardziej związana z utrzymaniem pojazdu w należytym stanie technicznym niż z ewidencjonowaniem bieżącej pracy. Karta tankowania dotyczy jedynie rejestracji transakcji związanych z zakupem paliwa, co jest zaledwie częścią informacji, które powinny być ujęte w pełnej ewidencji pracy pojazdu. Zlecenie wyjazdu to dokument, który zazwyczaj wskazuje na konkretne zadanie do wykonania przez pojazd, ale nie zawiera on szczegółowych danych na temat rzeczywistych operacji transportowych, takich jak zużycie paliwa czy przebieg kilometrów. Takie podejście może prowadzić do błędnych wniosków na temat efektywności operacyjnej floty, gdyż nie dostarcza ono kompleksowych informacji niezbędnych do analizy. Używanie niewłaściwych dokumentów do ewidencji może skutkować brakiem rzetelnych danych, co w dłuższej perspektywie wpływa na podejmowanie decyzji zarządczych i efektywność działania przedsiębiorstwa transportowego.

Pytanie 25

Która z formuł INCOTERMS 2010 nakłada na sprzedającego obowiązek dostarczenia towaru na pokład statku, zawarcia umowy przewozu drogą morską oraz pokrycia kosztów związanych z transportem do miejsca przeznaczenia, podczas gdy kupujący ma obowiązek przejęcia odpowiedzialności za przesyłkę od chwili, gdy znajdzie się ona na statku?

A. CFR

B. CIP

C. DAP

D. FCA

Odpowiedź CFR (Cost and Freight) jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z tą formułą INCOTERMS 2010, sprzedający jest odpowiedzialny za dostarczenie towaru na statek oraz za pokrycie kosztów transportu do portu przeznaczenia. Sprzedający zobowiązany jest także do zawarcia umowy przewozu, co oznacza, że organizuje transport morski oraz ponosi związane z tym koszty. Od momentu, gdy towar zostaje załadowany na statek, ryzyko przenosi się na kupującego. Oznacza to, że kupujący przejmuje odpowiedzialność za ewentualne straty lub uszkodzenia towaru w trakcie transportu. Przykładem zastosowania CFR jest sytuacja, w której firma importująca zamawia maszyny przemysłowe z zagranicy i sprzedający umieszcza je na statku, a następnie organizuje transport do portu docelowego, natomiast kupujący jest odpowiedzialny za wszelkie kwestie związane z odbiorem towaru oraz jego dalszym transportem do miejsca docelowego. Tego rodzaju zrozumienie warunków dostawy jest kluczowe w międzynarodowym handlu, aby uniknąć potencjalnych konfliktów i nieporozumień.

Pytanie 26

Rodzajem komunikacji, która wywiera istotny wpływ na rynek i ma na celu budowanie renomy firmy, a także dbanie o jej pozytywny wizerunek, społeczne zaufanie oraz akceptację i przychylność dla realizowanych działań, jest

A. promocja

B. akwizycja

C. reklamacja

D. publicity

Reklamacja odnosi się do zgłaszania problemów związanych z produktami lub usługami, co nie ma związku z budowaniem reputacji firmy. Reklamacje należy traktować jako reakcję na niedoskonałości, a nie jako aktywne działania promujące pozytywny wizerunek. Promocja, chociaż może przyczynić się do sprzedaży, ma na celu głównie zwiększenie obrotów w krótkim okresie i niekoniecznie wiąże się z długotrwałym budowaniem reputacji. Z kolei akwizycja dotyczy działań związanych z pozyskiwaniem nowych klientów lub przejmowaniem innych firm, co również nie jest tożsame z zyskaniem akceptacji społecznej czy reputacji. Głównym błędem myślowym jest utożsamianie tych pojęć z publicity bez zrozumienia ich kontekstów i celów. Publicity, opierając się na pozytywnych relacjach z mediami oraz angażowaniu społeczeństwa, odgrywa kluczową rolę w długoterminowym postrzeganiu marki, podczas gdy inne wymienione opcje koncentrują się na bardziej transakcyjnych lub reaktywnych aspektach relacji z klientami.

Pytanie 27

Dokument, na mocy którego realizowana jest usługa polegająca na przewozie ładunków z miejsca nadania do celu w ustalonym terminie, to umowa

A. wynajmu

B. przewozu

C. magazynowania

D. transportu

Umowa przewozu to dokument, który reguluje zasady transportu ładunków z miejsca nadania do miejsca przeznaczenia. Zgodnie z przepisami prawa cywilnego, w szczególności Kodeksu cywilnego, przewoźnik zobowiązuje się do przetransportowania rzeczy, a nadawca do uiszczenia opłaty za tę usługę. Kluczowym elementem umowy przewozu jest określenie zarówno miejsca nadania, jak i miejsca docelowego, co pozwala na skuteczne zorganizowanie transportu. Przykładem praktycznego zastosowania umowy przewozu może być transport towarów drogą lądową, morską lub lotniczą, gdzie przewoźnik, po przyjęciu ładunku, odpowiedzialny jest za jego dostarczenie w określonym czasie. Warto zauważyć, że umowa ta podlega przepisom takich standardów jak CMR dla transportu drogowego, a także konwencji międzynarodowych dla transportów lotniczych i morskich. Dobre praktyki w branży transportowej podkreślają konieczność spisywania umów przewozu, co zapewnia transparentność i bezpieczeństwo dla obu stron.

Pytanie 28

Która zasada INCOTERMS 2010 wymaga od sprzedającego największej ilości zobowiązań, a od kupującego jedynie wyładunku towaru w docelowym miejscu?

A. FCA

B. CIP

C. EXW

D. DDP

FCA (Free Carrier) to incoterms, który nie nakłada na sprzedającego tak szerokiego zakresu obowiązków. Sprzedający w FCA zapewnia transport towaru do wskazanego przewoźnika, ale odpowiedzialność za dalszy transport oraz formalności celne w kraju docelowym spoczywa na kupującym. To podejście często prowadzi do nieporozumień, ponieważ kupujący może nie być świadomy dodatkowych obowiązków, jakie na niego spoczywają. EXW (Ex Works) to kolejna formuła, w której sprzedający dostarcza towar gotowy do odbioru w swoim zakładzie, a cała odpowiedzialność za transport oraz formalności celne leży po stronie kupującego. Użytkownicy mogą mylnie sądzić, że EXW jest wygodną metodą, jednak w rzeczywistości oznacza to dużą odpowiedzialność dla kupującego, co czyni tę formułę mniej korzystną w porównaniu do DDP. CIP (Carriage and Insurance Paid to) również nie zapewnia tak pełnej ochrony kupującemu, jak DDP, gdyż sprzedający jest odpowiedzialny tylko za transport i ubezpieczenie do określonego miejsca, lecz nie obejmuje on formalności celnych w kraju przeznaczenia. Często błędem jest zakładanie, że FCA, EXW czy CIP oferują podobny poziom obsługi jak DDP, co może prowadzić do nieporozumień i dodatkowych kosztów dla kupującego, jeśli nie zostaną odpowiednio weryfikowane warunki umowy.

Pytanie 29

Wśród działań przygotowawczych przed transportem znajduje się

A. wybór środka transportu

B. ubezpieczenie ładunku

C. udzielanie porad

D. kompletowanie ładunku

Ubezpieczenie ładunku, udzielanie porad oraz wybór środka transportu to elementy, które mają swoje miejsce w procesie logistycznym, ale nie są one częścią czynności wykonawczych bezpośrednio przed przewozem. Ubezpieczenie ładunku znacznie zwiększa bezpieczeństwo finansowe w przypadku uszkodzenia lub zaginięcia towaru, jednak jest to działanie, które powinno być realizowane na etapie planowania transportu, a nie bezpośrednio przed jego realizacją. Udzielanie porad, choć istotne dla efektywności operacyjnej, dotyczy raczej doradztwa i strategii transportowych, które są podejmowane na wcześniejszych etapach współpracy z klientem. Natomiast wybór środka transportu jest krytyczną decyzją, która również zapada w fazie planowania, uwzględniając aspekty takie jak koszt, czas dostawy, i rodzaj przewożonego towaru. W ten sposób, błędne zrozumienie tych procesów może prowadzić do pomijania kluczowych kroków w efektywnym zarządzaniu łańcuchem dostaw. Kluczowe jest zrozumienie, że kompletowanie ładunku jest ostatnim krokiem przed samym transportem, który zapewnia, że towar jest gotowy do załadunku, co jest niezbędne do sprawnego przebiegu całej operacji logistycznej.

Pytanie 30

FIATA to skrót, który identyfikuje

A. system identyfikacji pojazdów lotniczych

B. regulamin transportu zwierząt koleją

C. Międzynarodową Federację Zrzeszającą Spedytorów

D. Zrzeszenie Przewoźników Lokalnych

FIATA, czyli Międzynarodowa Federacja Zrzeszająca Spedytorów, jest kluczową organizacją, która reprezentuje interesy spedytorów na całym świecie. Jej celem jest promowanie i rozwijanie usług transportowych oraz wspieranie wzajemnej współpracy między firmami zajmującymi się spedycją. W ramach FIATA opracowywane są międzynarodowe standardy i praktyki, które ułatwiają współpracę między różnymi podmiotami w branży transportowej. Przykładem jest wprowadzenie standardów dotyczących dokumentacji transportowej, co znacząco przyspiesza procedury celne oraz minimalizuje ryzyko błędów. Organizacja wspiera także szkolenia dla spedytorów, co przyczynia się do podnoszenia kwalifikacji w branży oraz adaptacji do zmieniających się warunków rynkowych. FIATA jest uznawana na całym świecie, a jej członkowie korzystają z zasobów oraz sieci kontaktów, które pozwalają na bardziej efektywne prowadzenie działalności. Warto zaznaczyć, że FIATA odgrywa również istotną rolę w negocjacjach i komunikacji z organami regulacyjnymi, co czyni ją niezbędnym partnerem w globalnej logistyce.

Pytanie 31

Firma transportowa otrzymała zlecenie na przewóz 8 jednostek ładunkowych w paletach z odlewami hutniczymi, każda o masie brutto 1 t. Najlepszym pojazdem do realizacji tego przewozu, biorąc pod uwagę ładowność, będzie samochód

A. średniotonażowy

B. wysokotonażowy

C. niskotonażowy

D. dostawczy

Wybór średniotonażowego samochodu dostawczego jest odpowiedni w przypadku tego zlecenia, ponieważ zapewnia on odpowiednią ładowność oraz efektywność transportu. Średniotonażowe pojazdy, zazwyczaj o dopuszczalnej masie całkowitej do 12 ton, są optymalne do przewozu ładunków, które są stosunkowo ciężkie, jak w tym przypadku odlewy hutnicze o łącznej masie 8 ton (8 palet x 1 t). Dzięki temu, średniotonażowe pojazdy mogą przewozić znaczne ilości towarów, a jednocześnie charakteryzują się lepszą zwrotnością i niższymi kosztami eksploatacji w porównaniu do samochodów wysokotonażowych. W praktyce, użycie średniotonażowego pojazdu na trasach miejskich i podmiejskich może przyczynić się do redukcji emisji spalin oraz zmniejszenia hałasu, co jest zgodne z aktualnymi normami ekologicznymi. Wybierając ten typ pojazdu, przedsiębiorstwo transportowe może spełnić wymagania prawne oraz zapewnić efektywność operacyjną, co jest kluczowe w sektorze logistyki i transportu.

Pytanie 32

Osoba zajmująca się logistyką w obszarze przewozów multimodalnych MTO (Multimodal Transport Operator) ponosi odpowiedzialność za zaginięcie lub uszkodzenia towaru w trakcie całej drogi transportu. Dokumentem, który ona wydaje, jest konosament

A. UFO

B. LOCO

C. FIATA

D. PISiL

Wybór odpowiedzi LOCO, PISiL czy UFO jest błędny, ponieważ nie odnoszą się one do właściwego dokumentu wystawianego przez operatorów przewozów multimodalnych. LOCO to termin odnoszący się do kosztów frachtu, który nie jest dokumentem przewozowym. PISiL to skrót, który nie znajduje zastosowania w kontekście przewozów multimodalnych i nie jest szeroko stosowany w branży logistyki. UFO jest terminem nieodnoszącym się do standardowych dokumentów w transporcie, a zamiast tego brzmi jak termin związany z tematyką zjawisk niezidentyfikowanych, co nie ma związku z odpowiedzialnością za ładunek. Typowym błędem myślowym jest mylenie różnych dokumentów przewozowych i ich funkcji, co może prowadzić do nieporozumień w procesie transportowym. W branży logistycznej odpowiednia dokumentacja, jak FIATA, jest kluczowa dla zarządzania ryzykiem i pewności, że wszystkie strony są świadome swoich obowiązków oraz odpowiedzialności. Dlatego ważne jest, aby posiadać wiedzę na temat właściwych dokumentów, aby uniknąć nieefektywności oraz problemów związanych z odpowiedzialnością w przewozach multimodalnych.

Pytanie 33

Jaką kategorię reprezentują linie kolejowe, których obciążenie przewozami oscyluje między 10 a 25 min ton brutto rocznie oraz są one przystosowane do ruchu pociągów z prędkością w zakresie od 80 km/h do 120 km/h?

A. Znaczenia lokalnego (3)

B. Magistralne (0)

C. Drugorzędne (2)

D. Pierwszorzędne (1)

Odpowiedzi 'Znaczenia miejscowego', 'Drugorzędne' oraz 'Magistralne' nie są właściwe w kontekście podanej klasyfikacji linii kolejowych. Klasyfikacja linii kolejowych opiera się na kilku kryteriach, w tym na poziomie obciążenia przewozami oraz na prędkości, z jaką mogą poruszać się pociągi. Linie znaczenia miejscowego, często określane jako lokalne, są zaprojektowane z myślą o obsłudze mniejszych przewozów i zazwyczaj charakteryzują się znacznie niższymi wskaźnikami przewozów oraz niższymi prędkościami. Drugorzędne linie również nie osiągają wymaganych norm obciążenia i prędkości, co czyni je niewłaściwymi w kontekście podanego pytania. Z kolei linie magistralne, mimo że obsługują duże przewozy, są klasyfikowane na podstawie innych kryteriów, głównie dotyczących ich roli w sieci kolejowej. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie różnych klas linii kolejowych z ogólnymi pojęciami ich przewozów, co prowadzi do nieporozumień. Właściwe zrozumienie klasyfikacji linii kolejowych jest kluczowe dla efektywnego planowania transportu oraz inwestycji w infrastrukturę kolejową, a także dla zapewnienia odpowiedniej jakości usług transportowych.

Pytanie 34

Wartość nominalna, maksymalna, wyrażona w kilogramach lub tonach, dla której zaprojektowano urządzenie do transportu bliskiego oraz dla której producent gwarantuje prawidłowe działanie, to

A. wysokość podnoszenia

B. rozpiętość

C. udźwig

D. prędkość podnoszenia

Odpowiedź 'udźwig' jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do maksymalnej masy, którą urządzenie transportu bliskiego, takie jak wózek widłowy czy dźwig, jest w stanie podnieść i przemieszczać w sposób bezpieczny i efektywny. Wartość ta jest ujęta w specyfikacji technicznej urządzenia, co pozwala operatorom na odpowiednie planowanie i wykorzystanie sprzętu w różnych warunkach pracy. Na przykład, w magazynach, gdzie stosuje się wózki widłowe, znajomość udźwigu jest kluczowa dla zapewnienia sprawnego załadunku i rozładunku towarów, a także dla minimalizacji ryzyka wypadków. Standardy branżowe, takie jak normy ISO 3691 dotyczące wózków jezdniowych, jasno określają wymagania dotyczące udźwigu oraz testowania urządzeń przed ich wdrożeniem do użytku. W praktyce, niewłaściwe obliczenie udźwigu może prowadzić do przeciążenia, co z kolei zwiększa ryzyko awarii sprzętu oraz wypadków, dlatego tak ważne jest, aby operatorzy dobrze rozumieli i przestrzegali zasad dotyczących udźwigu.

Pytanie 35

Reklamacja to dokument

A. informujący adresata o nadaniu przesyłki

B. zobowiązujący adresata do nabycia towaru

C. informujący o niezgodności ilości dostarczonych produktów z zamówieniem

D. informujący o możliwości odbioru przesyłki

Reklamacja to formalne pismo, które ma na celu zgłoszenie niezgodności pomiędzy zamówionymi a otrzymanymi towarami. Właściwe zastosowanie reklamacji jest kluczowe w procesie zarządzania jakością i obsługą klienta. W sytuacji, gdy ilość dostarczonych produktów nie zgadza się z zamówieniem, reklamacja jest niezbędnym dokumentem, który pozwala na szybkie rozwiązanie problemu. Przykładowo, jeśli klient zamówił 100 sztuk produktu, a otrzymał tylko 80, powinien sporządzić reklamację, aby dostawca mógł podjąć działania naprawcze, takie jak dosłanie brakujących towarów. Zgodnie z dobrymi praktykami, reklamacje powinny być dokumentowane i archiwizowane, co umożliwia późniejsze analizy oraz poprawę procesów logistycznych. Ważne jest także, aby reklamacja była złożona w określonym czasie, co może być regulowane przepisami prawa konsumenckiego oraz wewnętrznymi zasadami firmy. Wiedza na temat prawidłowego sporządzania reklamacji wspiera skuteczne zarządzanie relacjami z klientami oraz wzmocnienie ich zaufania do marki.

Pytanie 36

Jaką metodę obliczania należności za świadczone usługi przyjmuje firma spedycyjna, która ustaliła ceny w postaci taryfikatora za wykonanie poszczególnych działań spedycyjnych?

A. Marża

B. Prowizja spedytorska

C. Stawka czynnościowa

D. Ryczałt

Marża, ryczałt i prowizja spedytorska to różne sposoby na ustalanie wynagrodzeń i wcale nie pasują do obliczania kosztów usług spedycyjnych przy użyciu taryfikatora. Marża to różnica pomiędzy ceną, a kosztami zakupu lub wykonania usługi, więc to bardziej typowe dla handlu detalicznego, gdzie celuje się w zysk na wartościach dodanych do produktów. W spedycji ważne jest zaś precyzyjne rozliczanie kosztów konkretnych działań, a więc model marży się tu nie sprawdza. Ryczałt to z kolei ustalona kwota na dany okres lub dla określonego zakresu usług, co może być korzystne przy długoterminowych kontraktach, ale nie oddaje rzeczywistych kosztów związanych z każdą z czynności spedycyjnych. Prowizja spedytorska to wynagrodzenie spedytora, które zazwyczaj liczy się jako procent zlecenia transportowego i też nie pasuje do ustalania cen na podstawie taryfikatora. Takie podejścia mogą prowadzić do nieefektywnych rozliczeń oraz niejasności w kosztach, co ostatecznie może zaszkodzić relacjom z klientami i wizerunkowi firmy. Ważne jest, żeby w spedycji stosować metody, które oddają prawdziwe koszty usług, a stawka czynnościowa wydaje się najlepszym rozwiązaniem.

Pytanie 37

Do działań realizacyjnych w procesie transportowym należy

A. załadunek, zabezpieczenie, przewóz, rozładunek, przejazd do nowego miejsca załadunku

B. załadunek, przewóz, rozładunek, rozliczenie i pobranie należności, przyjęcie reklamacji

C. załadunek, umocowanie, rozładunek, wydanie dokumentów handlowych

D. sporządzenie dokumentów, załadunek, przewóz, rozliczenie należności

Odpowiedź wskazująca na załadunek, zabezpieczenie, przewóz, rozładunek oraz przejazd do nowego miejsca załadunku jest prawidłowa, ponieważ kompleksowo odzwierciedla wszystkie kluczowe czynności wykonawcze w procesie transportowym. Proces transportowy jest złożonym przedsięwzięciem, które wymaga nie tylko przeniesienia towaru z punktu A do punktu B, ale także odpowiedniego przygotowania towaru do transportu. Zabezpieczenie ładunku jest kluczowym elementem, który zapewnia bezpieczeństwo towaru w trakcie przewozu, co jest zgodne z zasadami dobrych praktyk w logistyce oraz normami międzynarodowymi takimi jak normy ISO. Przykładem praktycznym może być transport delikatnych produktów, gdzie zastosowanie odpowiednich materiałów do zabezpieczenia (np. folie bąbelkowe, kartony) jest niezbędne, aby uniknąć uszkodzeń. Oprócz tego, przejazd do nowego miejsca załadunku wskazuje na elastyczność w procesie logistycznym, umożliwiając optymalizację tras i zwiększając efektywność całego transportu, co jest kluczowe w zarządzaniu łańcuchem dostaw.

Pytanie 38

Jakiego rodzaju ubezpieczenie dotyczy odpowiedzialność cywilna za skutki niewłaściwego zrealizowania umowy spedycji przez organizatora transportu?

A. OC spedytora

B. CARGO

C. OC przewoźnika

D. CARGO ICC

Odpowiedź "OC spedytora" jest prawidłowa, ponieważ dotyczy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej, które obejmuje skutki niewłaściwego wykonania umowy spedycji przez organizatora przewozu. W praktyce, spedytorzy są odpowiedzialni za organizację transportu towarów, co często wiąże się z ryzykiem błędów w dokumentacji, opóźnień czy niewłaściwej obsługi ładunku. Ubezpieczenie OC spedytora chroni go przed roszczeniami wynikającymi z takich sytuacji, w tym odszkodowaniami na rzecz klientów, które mogą być skutkiem niewłaściwego wykonania jego obowiązków. Dla przykładu, jeśli spedytor zleca transport towaru niewłaściwemu przewoźnikowi lub nie dostarcza wymaganego dokumentu, może być pociągnięty do odpowiedzialności przez swojego klienta. W branży logistyki dobre praktyki wskazują na konieczność posiadania ubezpieczenia OC, aby zabezpieczyć się przed potencjalnymi stratami finansowymi oraz ochronić reputację firmy.

Pytanie 39

Minimalny dzienny czas odpoczynku dla kierowcy, który samodzielnie realizuje przewóz drogowy pojazdem o dopuszczalnej masie całkowitej (dmc) 8 t wynosi

A. 12 godzin

B. 10 godzin

C. 7 godzin

D. 9 godzin

Wiesz, że skrócony dzienny czas odpoczynku kierowcy, który jeździ autem o dmc 8 ton, to minimum 9 godzin? To wynika z przepisów, które mają na celu dbanie o bezpieczeństwo na drogach oraz zdrowie kierowców. W skrócie, po przepracowaniu określonej liczby godzin, każdy kierowca powinien mieć czas na odpoczynek. Przykładowo, jak kierowca jedzie dłużej, to te 9 godzin odpoczynku jest naprawdę ważne, żeby mógł się zregenerować i być skupiony. Przestrzeganie tych zasad jest mega istotne, bo wpływa na to, czy na drodze będzie bezpiecznie. Warto też pamiętać, że jeśli kierowca skróci swój czas odpoczynku, to w następnym dniu można sobie to nadrobić, co również jest regulowane przepisami.

Pytanie 40

W przypadku, gdy podczas weryfikacji stanu przesyłki zostanie odkryty naturalny ubytek części, polegający na obniżeniu ciężaru (wagi, masy), np. wskutek wyparowania wody, mamy do czynienia

A. ze zniszczeniem przesyłki

B. z uszkodzeniem przesyłki

C. z ubytkiem przesyłki

D. z kradzieżą przesyłki

Zarówno odpowiedzi wskazujące na uszkodzenie przesyłki, kradzież, jak i zniszczenie przesyłki są niewłaściwe w kontekście naturalnego braku masy towaru spowodowanego zjawiskami fizycznymi, takimi jak wyparowanie. Uszkodzenie przesyłki odnosi się zazwyczaj do sytuacji, w której towar został mechanicznie uszkodzony w trakcie transportu, co skutkuje jego nieodwracalną utratą wartości użytkowej. Tego typu sytuacje są związane z winą przewoźnika i wymagają zgłoszenia szkody. Kradzież przesyłki sugeruje, że towar został przywłaszczony przez osobę nieuprawnioną, co pociąga za sobą inne konsekwencje prawne i logistyczne. Z kolei zniszczenie przesyłki implikuje, że towar został całkowicie zrujnowany, co również nie pasuje do opisanego przypadku, gdzie mamy do czynienia z utratą masy, a nie uszkodzeniem strukturalnym. W praktyce, te błędne koncepcje mogą prowadzić do mylnych osądów w procesie reklamacyjnym oraz w odpowiedzialności za towar, a także nieprawidłowego rozliczania szkód. Kluczowe jest, aby w logistyce i zarządzaniu łańcuchem dostaw dokładnie klasyfikować rodzaje braków i ustalać odpowiednie procedury reagowania, aby skutecznie zarządzać ryzykiem i zapewnić ciągłość operacyjną.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej