Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 2 czerwca 2025 00:50
Data zakończenia: 2 czerwca 2025 01:07

Egzamin zdany!

Wynik: 26/40 punktów (65,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Nie można uruchomić systemu Windows z powodu błędu oprogramowania. Jak można przeprowadzić diagnozę i usunąć ten błąd w jak najmniej inwazyjny sposób?

A. wykonanie reinstalacji systemu Windows

B. przeprowadzenie diagnostyki podzespołów

C. uruchomienie komputera w trybie awaryjnym

D. przeprowadzenie wymiany podzespołów

Uruchomienie komputera w trybie awaryjnym jest kluczowym krokiem w diagnozowaniu problemów z systemem operacyjnym, zwłaszcza gdy podejrzewamy usterki programowe. Tryb awaryjny ładował minimalny zestaw sterowników i usług, co pozwala na uruchomienie systemu w ograniczonym środowisku. To istotne, ponieważ umożliwia wyizolowanie problemu, eliminując potencjalne zakłócenia spowodowane przez oprogramowanie lub sterowniki, które działają w normalnym trybie. Przykładem zastosowania trybu awaryjnego może być sytuacja, w której zainstalowana aplikacja lub aktualizacja powoduje niestabilność systemu – uruchomienie komputera w tym trybie pozwala na dezinstalację problematycznego oprogramowania. Dobrą praktyką jest również korzystanie z narzędzi diagnostycznych dostępnych w trybie awaryjnym, takich jak przywracanie systemu czy skanowanie antywirusowe. W kontekście standardów branżowych, korzystanie z trybu awaryjnego jako pierwszego kroku w diagnostyce problemów z systemem jest rekomendowane przez producentów systemów operacyjnych, gdyż pozwala na szybsze i mniej inwazyjne odnalezienie przyczyny problemu.

Pytanie 2

Analizując zrzut ekranu prezentujący ustawienia przełącznika, można zauważyć, że

A. minimalny czas obiegu komunikatów protokołu BPDU w sieci wynosi 25 sekund

B. czas pomiędzy wysyłaniem kolejnych wiadomości o prawidłowej pracy urządzenia wynosi 3 sekundy

C. maksymalny czas obiegu komunikatów protokołu BPDU w sieci wynosi 20 sekund

D. maksymalny interwał pomiędzy zmianami stanu łącza wynosi 5 sekund

Konfiguracja przełącznika pokazuje wartość Hello Time ustawioną na 3 sekundy co oznacza że czas między wysyłaniem kolejnych komunikatów BPDU (Bridge Protocol Data Unit) w protokole Spanning Tree wynosi właśnie 3 sekundy. Protokół STP jest kluczowy w zapobieganiu powstawaniu pętli w sieciach Ethernet i poprawie stabilności sieci. Hello Time to parametr określający jak często główny most (root bridge) wysyła komunikaty BPDU do innych mostów w sieci. Regularne wysyłanie BPDU pozwala na utrzymanie aktualnej topologii sieci i szybką reakcję na zmiany takie jak dodanie lub usunięcie urządzenia w sieci. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy znajduje się w dużych sieciach gdzie wymagana jest niezawodność i minimalizacja opóźnień związanych z rekonfiguracją sieci. Ustawienie właściwego Hello Time jest częścią dobrych praktyk zarządzania siecią gdyż zbyt długi czas może prowadzić do opóźnionego wykrywania zmian topologii a zbyt krótki do niepotrzebnego zwiększenia ruchu sieciowego. Przyjęte standardy często sugerują ustawienie tego parametru na wartość 2-3 sekundy co balansuje między wydajnością a stabilnością.

Pytanie 3

Narzędzie System Image Recovery dostępne w zaawansowanych opcjach uruchamiania systemu Windows 7 pozwala na

A. przywrócenie funkcjonowania systemu przy użyciu jego kopii zapasowej

B. uruchomienie systemu w specjalnym trybie naprawy

C. naprawę systemu za pomocą punktów przywracania

D. naprawę uszkodzonych plików startowych

Odpowiedzi dotyczące naprawy działania systemu poprzez punkty przywracania oraz naprawy uszkodzonych plików startowych są mylące, ponieważ dotyczą zupełnie innych rodzajów operacji. Punkty przywracania w systemie Windows 7 służą do cofania systemu do wcześniejszego stanu w przypadku problemów z oprogramowaniem, natomiast nie są one związane z pełnym przywracaniem obrazu systemu. To podejście ma swoje ograniczenia, gdyż nie uwzględnia zmian dokonanych w plikach osobistych i aplikacjach zainstalowanych po utworzeniu punktu przywracania. Naprawa uszkodzonych plików startowych również nie jest tożsama z przywracaniem obrazu systemu; jest to proces, który koncentruje się na naprawie konkretnego problemu z uruchomieniem, a nie na pełnym przywróceniu wszystko do wcześniejszego stanu. Użytkownik może być skłonny do wyboru tych metod w przekonaniu, że są one wystarczające, jednak w sytuacji poważnych uszkodzeń systemowych, takich jak awaria dysku twardego lub poważne uszkodzenia systemowe, może to prowadzić do niewłaściwego podejścia do rozwiązania problemu. Zatem, wybór właściwego narzędzia i podejścia do przywracania systemu jest kluczowy dla zapewnienia bezpieczeństwa danych i efektywności procesu odzyskiwania.

Pytanie 4

Na ilustracji zobrazowano okno ustawień rutera. Wprowadzone parametry sugerują, że

A. komputer z adresem MAC 44-8A-5B-5A-56-D0 oraz adresem IP 192.168.17.30 nie będzie w stanie połączyć się z urządzeniami w tej sieci

B. komputerowi o adresie MAC 44-8A-5B-5A-56-D0 usługa DHCP rutera przydzieli adres IP 192.168.17.30

C. komputer z adresem MAC 44-8A-5B-5A-56-D0 oraz adresem IP 192.168.17.30 został usunięty z sieci

D. na komputerze z adresem MAC 44-8A-5B-5A-56-D0 skonfigurowano adres IP 192.168.17.30 przy użyciu Panelu Sterowania

Prawidłowa odpowiedź wskazuje na to że usługa DHCP rutera została skonfigurowana w taki sposób aby przypisywać komputerowi o adresie MAC 44-8A-5B-5A-56-D0 stały adres IP 192.168.17.30. Tego typu konfiguracja jest znana jako rezerwacja DHCP i pozwala na przypisanie określonego adresu IP do konkretnego urządzenia w sieci co jest użyteczne w przypadku gdy chcemy zapewnić urządzeniu zawsze ten sam adres IP bez konieczności ręcznej konfiguracji na każdym urządzeniu. Przykładowo serwery drukarki czy inne urządzenia wymagające stałego adresu IP mogą korzystać z tej funkcji aby zapewnić stabilne i przewidywalne działanie w sieci. Rezerwacja IP jest kluczowym elementem zarządzania siecią pozwalającym na lepszą kontrolę nad alokacją zasobów sieciowych oraz uniknięcie konfliktów IP. Jest to szczególnie ważne w środowiskach biznesowych gdzie stabilność sieci ma bezpośredni wpływ na ciągłość operacyjną przedsiębiorstwa. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi rezerwacja DHCP jest preferowanym rozwiązaniem w porównaniu do ręcznego przypisywania adresów IP na urządzeniach co minimalizuje ryzyko błędów konfiguracyjnych.

Pytanie 5

Jakie będą całkowite wydatki na materiały potrzebne do stworzenia 20 kabli połączeniowych typu patchcord, z których każdy ma długość 1,5m, jeśli cena 1 metra bieżącego kabla wynosi 1zł, a cena wtyku to 50 gr?

A. 60 zł

B. 30 zł

C. 40 zł

D. 50 zł

Próba obliczenia łącznego kosztu materiałów do wykonania kabli połączeniowych często prowadzi do błędów, które wynikają z niewłaściwego zrozumienia zastosowanych jednostek oraz ilości potrzebnych materiałów. Na przykład, jeśli ktoś błędnie oszacuje ilość kabla, mogą przyjść do wniosku, że 30 zł to wystarczająca kwota tylko za kabel, co jest nieprawidłowe, ponieważ nie uwzględniają dodatkowego kosztu wtyków. Warto również zauważyć, że pomyłki w obliczeniach mogą wynikać z mylnego założenia, że koszt wtyków jest zbyt niski lub został pominięty całkowicie. Ponadto, odpowiedzi takie jak 40 zł, 60 zł czy 30 zł mogą wynikać z przypadkowego dodawania różnych wartości, które nie odpowiadają rzeczywistym potrzebom projektu. Na przykład, osoba mogąca wybrać opcję 60 zł mogła dodać koszt kabla jako 40 zł, myląc jednostki lub nie uwzględniając ilości kabli. Ważne jest, aby przy obliczeniach materiałowych stosować odpowiednie metodyki kosztorysowania oraz mieć na uwadze standardy branżowe, które sugerują dokładne obliczenia i kalkulacje oparte na rzeczywistych potrzebach projektu. Prawidłowe podejście do wyceniania zasobów jest kluczowe dla efektywnego zarządzania budżetem w projektach inżynieryjnych i technologicznych.

Pytanie 6

Jakie polecenie pozwala na uzyskanie adresów fizycznych dla kart sieciowych w systemie?

A. getmac

B. arp -a

C. ping

D. pathping

Odpowiedzi takie jak 'pathping', 'arp -a' i 'ping' są niepoprawne, ponieważ każde z tych poleceń ma inne zastosowanie w kontekście zarządzania siecią. Polecenie 'pathping' łączy funkcjonalność 'ping' i 'tracert', umożliwiając analizę trasy i opóźnienia do docelowego hosta, ale nie dostarcza informacji o adresach MAC kart sieciowych. Użycie tego polecenia może prowadzić do mylnych założeń, zwłaszcza w kontekście identyfikacji urządzeń w sieci. Z kolei 'arp -a' wyświetla tabelę ARP, która pokazuje powiązania między adresami IP a adresami MAC w danym lokalnym segmencie sieci, ale wymaga wcześniejszego pobrania tych informacji przez inne polecenia, a nie jest bezpośrednim narzędziem do ich uzyskiwania. Natomiast 'ping' jest narzędziem diagnostycznym, które sprawdza dostępność innego hosta w sieci, ale również nie dostarcza informacji o adresach MAC. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że wszystkie polecenia sieciowe mogą dostarczać tych samych rodzajów informacji, co pokazuje, jak ważne jest zrozumienie różnic w ich funkcjonalności oraz zastosowania w praktyce. Wiedza na temat każdego z tych poleceń pomaga lepiej zarządzać siecią i diagnostyką problemów, ale kluczowe jest ich właściwe stosowanie w kontekście konkretnych potrzeb.

Pytanie 7

Nośniki informacji, takie jak dyski twarde, zapisują dane w jednostkach zwanych sektorami, które mają wielkość

A. 512 KB

B. 1024 KB

C. 512 B

D. 128 B

Rozmiary sektorów danych na dyskach twardych mają kluczowe znaczenie dla wydajności przechowywania i zarządzania danymi. Wiele osób może pomylić standardowy rozmiar sektora z innymi jednostkami miary, co prowadzi do błędów w interpretacji. Odpowiedzi wskazujące na 128 B są niewłaściwe, ponieważ ten rozmiar był używany w starszych technologiach, a nowoczesne dyski twarde przyjęły 512 B jako standard. Sektor 512 KB i 1024 KB dotyczą bardziej zaawansowanych systemów plików lub różnego rodzaju dysków optycznych, a nie tradycyjnych dysków twardych. Taka pomyłka może wynikać z braku zrozumienia, jak dane są fizycznie organizowane na nośnikach. Przyjmując błędny rozmiar sektora, można niewłaściwie ocenić pojemność dysku lub jego wydajność. Standardy branżowe jednoznacznie definiują rozmiar sektora jako 512 B, co zapewnia jednolitość i interoperacyjność między różnymi systemami operacyjnymi oraz dyskami. Warto zwrócić uwagę na te normy, aby uniknąć nieporozumień, które mogą prowadzić do nieefektywnego wykorzystania przestrzeni dyskowej lub problemów z wydajnością systemu.

Pytanie 8

Wskaż nośnik, który w sieciach komputerowych umożliwia najszybszą wymianę danych?

A. Kabel światłowodowy

B. Czteroparowy kabel kat. 5

C. Fale radiowe

D. Mikrofale

Kabel światłowodowy to naprawdę najszybsze medium, jakie możemy mieć w sieciach komputerowych. Prędkości, które osiąga, potrafią sięgać nawet wielu terabitów na sekundę, więc jak ktoś potrzebuje dużej przepustowości, to jest to strzał w dziesiątkę. Co ciekawe, dzięki temu, że przesyła dane światłem, sygnał nie łapie zakłóceń elektromagnetycznych. Oznacza to, że można przesyłać informacje na naprawdę długie odległości bez straty jakości. Widziałem, że takie kable są super popularne w telekomunikacji, w centrach danych i między budynkami na kampusach. Są też standardy jak ITU-T G.652 dla włókien jednomodowych i G.655 dla włókien wielomodowych, które zapewniają, że połączenia są naprawdę dobre i niezawodne. Dlatego instalacje światłowodowe robią się coraz bardziej powszechne w nowoczesnych sieciach, co wynika z rosnących potrzeb na transfer danych.

Pytanie 9

Na rysunku poniżej przedstawiono ustawienia zapory ogniowej w ruterze TL-WR340G. Jakie zasady dotyczące konfiguracji zapory zostały zastosowane?

A. Zapora jest aktywna, włączone jest filtrowanie adresów IP, reguła filtrowania adresów IP ustawiona na opcję "odmów pakietom nieokreślonym jakimikolwiek regułami filtrowania przejść przez urządzenie", filtrowanie domen wyłączone

B. Zapora jest aktywna, wyłączone jest filtrowanie adresów IP, reguła filtrowania adresów IP ustawiona na opcję "odmów pakietom nieokreślonym jakimikolwiek regułami filtrowania przejść przez urządzenie", filtrowanie domen aktywne

C. Zapora jest nieaktywna, filtrowanie adresów IP oraz domen jest wyłączone, reguła filtrowania adresów IP ustawiona na opcję "zezwalaj pakietom nieokreślonym jakimikolwiek regułami filtrowania przejść przez urządzenie", filtrowanie domen aktywne

D. Zapora jest aktywna, włączone jest filtrowanie adresów IP, reguła filtrowania adresów IP ustawiona na opcję "zezwalaj pakietom nieokreślonym jakimikolwiek regułami filtrowania przejść przez urządzenie", filtrowanie domen jest wyłączone

Odpowiedź numer 3 jest poprawna ponieważ na załączonym rysunku zapora ogniowa w ruterze TL-WR340G jest włączona co oznacza że urządzenie jest zabezpieczone przed nieautoryzowanym dostępem z zewnątrz. Włączone jest filtrowanie adresów IP co pozwala na kontrolowanie jakie adresy IP mogą się łączyć z siecią dzięki czemu można ograniczyć lub całkowicie zablokować dostęp dla niepożądanych adresów. Reguła filtrowania ustawiona jest na zezwalanie pakietom nieokreślonym innymi regułami co jest przydatne w sytuacjach gdzie sieć musi być otwarta na nowe nieznane wcześniej połączenia ale wymaga to równocześnie staranności przy definiowaniu reguł aby nie dopuścić do sytuacji gdy niepożądany ruch uzyska dostęp. Filtrowanie domen jest wyłączone co oznacza że ruch jest filtrowany tylko na poziomie adresów IP a nie nazw domen co może być wystarczające w przypadku gdy infrastruktura sieciowa nie wymaga dodatkowej warstwy filtracji opierającej się na domenach. Taka konfiguracja jest często stosowana w małych firmach i domowych sieciach gdzie priorytetem jest łatwość administracji przy jednoczesnym zachowaniu podstawowej ochrony sieci.

Pytanie 10

Ataki na systemy komputerowe, które odbywają się poprzez podstępne pozyskiwanie od użytkowników ich danych osobowych, często wykorzystywane są w postaci fałszywych komunikatów z różnych instytucji lub od dostawców usług e-płatności i innych znanych organizacji, to

A. phishing

B. brute force

C. DDoS

D. SYN flooding

Phishing to technika oszustwa internetowego, która ma na celu wyłudzenie poufnych informacji, takich jak hasła czy dane osobowe, poprzez podszywanie się pod zaufane instytucje. Atakujący często stosują fałszywe e-maile lub strony internetowe, które wyglądają na autentyczne. Na przykład, użytkownik może otrzymać e-mail rzekomo od banku, w którym znajduje się link do strony, która imituje stronę logowania. Kliknięcie w ten link może prowadzić do wprowadzenia danych logowania na nieautoryzowanej stronie, co skutkuje ich przejęciem przez cyberprzestępców. Aby zabezpieczyć się przed phishingiem, należy stosować dobre praktyki, takie jak sprawdzanie adresu URL przed wprowadzeniem danych oraz korzystanie z dwuskładnikowej autoryzacji. Znajomość tej techniki jest kluczowa w kontekście ochrony danych osobowych i bezpieczeństwa transakcji online, a organizacje powinny regularnie szkolić swoich pracowników w zakresie rozpoznawania i reagowania na takie zagrożenia.

Pytanie 11

Aby zweryfikować indeks stabilności systemu Windows Server, należy zastosować narzędzie

A. Zasady grupy

B. Dziennik zdarzeń

C. Monitor niezawodności

D. Menedżer zadań

Monitor niezawodności to naprawdę fajne narzędzie w Windows Server. Pomaga sprawdzić, jak dobrze działa system, zbierając różne dane o wydajności i awariach aplikacji. Dzięki temu można zobaczyć, czy coś się powtarza, co ma wpływ na stabilność całej infrastruktury. Na przykład, analizując raporty o błędach aplikacji, można wcześniej zareagować, zanim wystąpią poważniejsze problemy. Monitor działa w czasie rzeczywistym, co jest super podejściem do zarządzania systemami IT. Jak często z niego korzystasz, to bez wątpienia pomoże w utrzymaniu dobrego poziomu dostępności usług oraz poprawi działanie serwerów. W branży to narzędzie wspiera standardy dotyczące ciągłego monitorowania i analizy, więc jest kluczowe dla stabilności IT.

Pytanie 12

Przed przystąpieniem do modernizacji komputerów osobistych oraz serwerów, polegającej na dodaniu nowych modułów pamięci RAM, konieczne jest sprawdzenie

A. producenta modułów pamięci RAM oraz zewnętrznych interfejsów zainstalowanej płyty głównej

B. pojemności i typu interfejsu dysku twardego oraz rodzaju gniazda zainstalowanej pamięci RAM

C. gniazda interfejsu karty graficznej oraz wydajności zamontowanego zasilacza

D. modelu pamięci RAM, maksymalnej pojemności oraz liczby modułów wspieranej przez płytę główną

Poprawna odpowiedź odnosi się do kluczowych informacji dotyczących modernizacji pamięci RAM w komputerach osobistych oraz serwerach. Przed przystąpieniem do wymiany lub dodania nowych modułów pamięci RAM, istotne jest zweryfikowanie modelu pamięci, maksymalnej pojemności oraz liczby modułów, które są obsługiwane przez płytę główną. Każda płyta główna ma specyfikacje, które określają, jaki typ pamięci RAM jest kompatybilny (np. DDR4 lub DDR5), a także maksymalną ilość pamięci, jaką można zainstalować. Na przykład, jeśli płyta główna obsługuje do 32 GB RAM, a my chcemy zainstalować 64 GB, napotkamy problemy związane z niekompatybilnością. Ponadto, różne modele pamięci mogą mieć różne zegary taktowania, co również może wpływać na wydajność systemu. Dlatego przed zakupem nowych modułów pamięci, zawsze należy sprawdzić dokumentację płyty głównej, aby uniknąć niepotrzebnych wydatków i problemów z działaniem systemu. Przykładowo, korzystając z aplikacji takich jak CPU-Z, można łatwo zidentyfikować zainstalowaną pamięć i jej specyfikacje.

Pytanie 13

Jakie urządzenie wskazujące działa na podstawie zmian pojemności elektrycznej?

A. wskaźnik

B. trackpoint

C. touchpad

D. joystick

Mysz, dżojstik i trackpoint to urządzenia, które działają na innych zasadach niż touchpad, ale co ciekawe, żadna z nich nie opiera się na technologii pojemnościowej. Myszka działa na zasadzie mechanicznego ruchu, a jeśli mówimy o myszce optycznej, to wykorzystuje diody LED do rejestrowania ruchu po powierzchni. Więc nie może wykrywać zmian w pojemności elektrycznej, co sprawia, że to nie jest właściwa odpowiedź. Dżojstik, zwłaszcza ten do gier, ma swoje mechanizmy, przez co też nie zalicza się do technologii pojemnościowej. Trackpoint to z kolei malutki joystick wbudowany w klawiatury laptopów, który działa na innej zasadzie, bo nacisk na niego porusza kursorem. Dlatego wybór tych urządzeń w odpowiedzi prowadzi do błędnych wyników. Warto wiedzieć, że takie błędy w myśleniu wynikają często z braku wiedzy o różnych technologiach i ich zastosowaniach. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe, by poprawnie rozpoznawać funkcje sprzętu.

Pytanie 14

Najskuteczniejszym sposobem na codzienną archiwizację pojedynczego pliku o objętości 4,8 GB, na jednym komputerze bez dostępu do sieci, jest

A. zastosowaniem pamięci USB z systemem plików NTFS

B. nagraniem na płytę DVD-5 w formacie ISO

C. spakowaniem i umieszczeniem w lokalizacji sieciowej

D. zastosowaniem pamięci USB z systemem plików FAT

Nagranie pliku na płytę DVD-5 w standardzie ISO nie jest efektywnym rozwiązaniem, ponieważ płyty DVD-5 mają limit pojemności 4,7 GB, co oznacza, że nie są w stanie pomieścić pliku o rozmiarze 4,8 GB. Użytkownicy mogą napotkać problemy z końcem przestrzeni na płycie, co skutkuje koniecznością podziału pliku, co zwiększa złożoność procesu archiwizacji. Użycie pamięci USB z systemem plików FAT również nie jest zalecane, ponieważ FAT32 ma ten sam limit rozmiaru pliku wynoszący 4 GB, co uniemożliwia archiwizację dużych plików bez ich podziału. To ograniczenie jest często niedoceniane przez użytkowników, którzy mogą zakładać, że FAT32 wystarczy do ich potrzeb, jednak w praktyce zmusza to do dodatkowych kroków, co może prowadzić do utraty danych czy złożoności zarządzania plikami. Spakowanie pliku i przechowanie go w lokalizacji sieciowej jest błędem, ponieważ zgodność z siecią nie ma zastosowania w tym kontekście, gdzie dostęp do sieci nie jest możliwy. Przechowywanie danych w lokalizacji sieciowej wymaga odpowiednich uprawnień i infrastruktury, co jest niemożliwe w przypadku braku dostępu do sieci. W związku z tym, wiele z tych rozwiązań jest niewłaściwych, gdyż nie uwzględniają one ograniczeń technologicznych oraz praktycznych zastosowań w rzeczywistych scenariuszach archiwizacji.

Pytanie 15

Podczas pracy z bazami danych, jakiego rodzaju operację wykonuje polecenie "SELECT"?

A. Usuwanie danych

B. Tworzenie tabel

C. Aktualizowanie danych

D. Wybieranie danych

Polecenie "SELECT" w języku SQL jest używane do wybierania danych z jednej lub więcej tabel w bazie danych. Jest to jedno z najczęściej używanych poleceń w SQL, ponieważ pozwala na przeszukiwanie i wyświetlanie danych bez ich modyfikacji. Dzięki "SELECT", możemy określić, które kolumny chcemy zobaczyć, a także zastosować różne filtry i sortowanie, aby uzyskać dokładnie te dane, które nas interesują. Na przykład, jeśli mamy tabelę klientów, możemy użyć "SELECT", aby wyświetlić tylko imiona i nazwiska klientów, którzy mieszkają w określonym mieście. To polecenie jest podstawą do tworzenia raportów i analiz danych, ponieważ pozwala na łatwe i szybkie przeglądanie informacji przechowywanych w bazie danych. W praktyce, "SELECT" można łączyć z innymi klauzulami, takimi jak "WHERE", "ORDER BY" czy "GROUP BY", co daje ogromne możliwości w zakresie manipulowania danymi w celu uzyskania konkretnych wyników. Jest to zgodne z dobrymi praktykami w branży, gdzie analiza danych jest kluczowym elementem zarządzania informacjami.

Pytanie 16

Jaką usługę powinno się aktywować na ruterze, aby każda stacja robocza mogła wymieniać pakiety z siecią Internet, gdy dostępnych jest 5 adresów publicznych oraz 18 stacji roboczych?

A. WWW

B. NAT

C. VPN

D. FTP

NAT, czyli translacja adresów sieciowych, jest technologią, która pozwala na udostępnienie jednego lub kilku publicznych adresów IP dla wielu urządzeń w sieci lokalnej. W sytuacji, gdy mamy do dyspozycji 5 adresów publicznych i 18 stacji roboczych, NAT umożliwia stacjom roboczym komunikację z Internetem poprzez przypisanie im prywatnych adresów IP. NAT działa na zasadzie tłumaczenia adresów w pakietach wychodzących i przychodzących, co sprawia, że wiele stacji roboczych może korzystać z jednego adresu publicznego w danym momencie. Dzięki temu można efektywnie zarządzać dostępem do zasobów Internetu, co jest szczególnie ważne w sieciach o ograniczonej liczbie adresów IP. Przykładem zastosowania NAT jest sytuacja, w której mała firma z wieloma komputerami w sieci wewnętrznej korzysta z jednego adresu IP do łączenia się z Internetem. Dzięki NAT, użytkownicy mogą swobodnie przeglądać strony internetowe, korzystać z aplikacji online i komunikować się z innymi użytkownikami, mimo że ich prywatne adresy IP nie są widoczne w Internecie. NAT jest zgodny ze standardami IETF i jest powszechnie stosowany w praktykach zarządzania sieciami.

Pytanie 17

Jaki poziom macierzy RAID umożliwia równoległe zapisywanie danych na wielu dyskach działających jako jedno urządzenie?

A. RAID 3

B. RAID 0

C. RAID 2

D. RAID 1

RAID 1 to konfiguracja, która skupia się na redundancji danych, polegająca na mirroringu, czyli kopiowaniu danych na dwa lub więcej dysków w celu zapewnienia ich bezpieczeństwa. W przeciwieństwie do RAID 0, gdzie dane są dzielone między dyski, w RAID 1 każda zmiana danych jest identycznie zapisywana na wszystkich dyskach, co skutkuje większym bezpieczeństwem, ale niższą wydajnością. RAID 2 jest rzadko stosowany, gdyż wykorzystuje technologię Hamming code do ochrony danych. Nie są to jednak metody, które skupiają się na równoległym zapisie danych. RAID 3 z kolei używa dysku parzystości i również nie realizuje równoległego zapisu danych, lecz raczej skupia się na jednoczesnym odczycie z dysku danych i dysku parzystości. Wybierając konfigurację RAID, często dochodzi do pomyłek w rozumieniu różnicy między wydajnością a redundancją. Użytkownicy mogą sądzić, że każdy poziom RAID automatycznie zwiększa wydajność, co jest błędnym rozumowaniem. Ważne jest, aby zrozumieć, że RAID 0, chociaż wydajny, niesie ze sobą ryzyko całkowitej utraty danych w przypadku awarii. Dlatego należy dokładnie rozważyć potrzeby swojej infrastruktury, zanim zdecyduje się na konkretną konfigurację.

Pytanie 18

Bez zgody właściciela praw autorskich do oprogramowania jego legalny użytkownik, zgodnie z ustawą o prawie autorskim i prawach pokrewnych, co może zrobić?

A. może wykonać dowolną ilość kopii programu na swój użytek

B. może stworzyć jedną kopię, jeśli jest to konieczne do korzystania z programu

C. może dystrybuować program

D. nie ma możliwości wykonania żadnej kopii programu

Odpowiedź, że użytkownik może wykonać jedną kopię programu komputerowego, jeśli jest to niezbędne do korzystania z niego, jest zgodna z przepisami prawa autorskiego. Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych w Polsce pozwala na wykonanie kopii programu w sytuacji, gdy jest to konieczne do jego używania. Przykładowo, jeśli użytkownik zainstalował program na swoim komputerze, a potrzebuje wykonać kopię zapasową, aby zapewnić sobie możliwość przywrócenia programu w razie awarii, to jest to dozwolone. Ważne jest jednak, aby podkreślić, że taka kopia nie może być używana w sposób, który narusza prawa autorskie, np. nie można jej sprzedawać ani przekazywać innym osobom. W branży oprogramowania przestrzeganie tych zasad jest kluczowe dla ochrony praw twórców i utrzymania uczciwej konkurencji na rynku. Dodatkowo, praktyki takie jak korzystanie z licencji oprogramowania, które precyzują zasady użytkowania, są standardem, który powinien być przestrzegany przez użytkowników wszelkich programów komputerowych.

Pytanie 19

Najbardziej prawdopodobnym powodem niskiej jakości druku z drukarki laserowej, objawiającym się widocznym rozmazywaniem tonera, jest

A. uszkodzenie rolek

B. zacięcie papieru

C. zanieczyszczenie wnętrza drukarki

D. zbyt niska temperatura utrwalacza

Drukarki laserowe działają tak, że toner jest osadzany na papierze dzięki elektrostatyce, a potem utrwalany wysoką temperaturą. Jak temperatura utrwalacza jest zbyt niska, toner się nie topnieje porządnie i może się rozmazywać. Utrwalanie odbywa się w module, gdzie są rolki grzewcze, które muszą osiągnąć przynajmniej 180 stopni Celsjusza, żeby toner dobrze przylegał do papieru. Jak jest problem z temperaturą, to może być wina termistorów albo elementu grzewczego. W takim wypadku warto zajrzeć do tych komponentów, bo ich wymiana może pomóc. Dobrze jest też regularnie konserwować drukarkę według wskazówek producenta, żeby uniknąć takich problemów. W biurze, gdzie drukujemy sporo, ważne jest, żeby trzymać się serwisowych instrukcji, bo to wpływa na jakość druku.

Pytanie 20

Aby uporządkować dane pliku zapisane na dysku twardym, które znajdują się w nie sąsiadujących klastrach, tak by zajmowały one sąsiadujące ze sobą klastry, należy przeprowadzić

A. defragmentację dysku

B. program chkdsk

C. program scandisk

D. oczyszczanie dysku

Defragmentacja dysku to proces, który reorganizuje dane na dysku twardym, aby pliki zajmowały sąsiadujące ze sobą klastry. W wyniku intensywnego użytkowania systemu operacyjnego i zapisywania nowych danych, pliki mogą być rozproszone po różnych klastrach, co prowadzi do ich fragmentacji. Przykładem takiej sytuacji może być zapis dużej ilości plików multimedialnych lub programów, co skutkuje ich układaniem się w różnych, niepowiązanych ze sobą lokalizacjach. Proces defragmentacji ma na celu poprawę wydajności dysku poprzez zmniejszenie czasu dostępu do plików, co jest szczególnie istotne w przypadku tradycyjnych dysków twardych (HDD), gdzie mechaniczny ruch głowicy odczytującej jest ograniczony. Warto również zauważyć, że nowoczesne systemy operacyjne, takie jak Windows, oferują wbudowane narzędzia do defragmentacji, które automatycznie planują tego typu operacje w regularnych odstępach czasu, co jest zgodne z dobrymi praktykami zarządzania systemem. Defragmentacja nie jest zazwyczaj potrzebna w przypadku dysków SSD, ponieważ działają one na innej zasadzie, ale dla HDD jest to kluczowy proces, który znacząco wpływa na ich efektywność.

Pytanie 21

Aby zablokować hasło dla użytkownika egzamin w systemie Linux, jakie polecenie należy zastosować?

A. userdel –r egzamin

B. passwd –p egzamin

C. useradd –d egzamin

D. usermod –L egzamin

Odpowiedzi wskazujące na inne polecenia są niepoprawne z różnych powodów. Użycie 'passwd –p egzamin' wprowadza w błąd, ponieważ opcja '–p' zmienia hasło użytkownika na podane w formacie zaszyfrowanym, co nie blokuje konta, a jedynie ustawia nowe hasło, co może prowadzić do niezamierzonych konsekwencji, jeśli nowe hasło jest puste lub niewłaściwe. 'userdel –r egzamin' z kolei usuwa konto użytkownika i jego domowy katalog, co jest nieodwracalne i w większości przypadków niepożądane w sytuacji, gdy chcemy tylko zablokować dostęp. Podejście to ignoruje fakt, że często zablokowanie konta jest lepszym rozwiązaniem niż jego usunięcie. Zastosowanie 'useradd –d egzamin' jest również błędne, ponieważ 'useradd' jest poleceniem do tworzenia nowych kont użytkowników, a opcja '-d' wskazuje na katalog domowy, co w kontekście blokowania konta użytkownika jest zupełnie nieadekwatne. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich niepoprawnych odpowiedzi, to mylenie funkcji różnych poleceń w systemie Linux oraz brak zrozumienia, czego faktycznie potrzebujemy w danej sytuacji administracyjnej. Ostatecznie kluczowe jest, aby zrozumieć różnice między usuwaniem a blokowaniem konta oraz zasady bezpieczeństwa związane z zarządzaniem użytkownikami w systemach operacyjnych.

Pytanie 22

Do jakiej warstwy modelu ISO/OSI odnosi się segmentacja danych, komunikacja w trybie połączeniowym przy użyciu protokołu TCP oraz komunikacja w trybie bezpołączeniowym z protokołem UDP?

A. Warstwa fizyczna

B. Warstwa łącza danych

C. Warstwa sieciowa

D. Warstwa transportowa

Odpowiedź "Transportowej" jest prawidłowa, ponieważ warstwa transportowa modelu ISO/OSI odpowiada za segmentowanie danych oraz zarządzanie połączeniami między aplikacjami. W tej warstwie realizowane są dwa kluczowe protokoły: TCP (Transmission Control Protocol) oraz UDP (User Datagram Protocol). TCP zapewnia komunikację w trybie połączeniowym, co oznacza, że przed wymianą danych następuje ustanowienie bezpiecznego połączenia oraz kontrola błędów, co jest kluczowe dla aplikacji wymagających niezawodności, takich jak przesyłanie plików czy strumieniowanie wideo. Z drugiej strony, UDP wspiera komunikację w trybie bezpołączeniowym, co sprawia, że jest szybszy, ale mniej niezawodny, idealny do aplikacji czasu rzeczywistego, takich jak gry sieciowe czy VoIP. Warstwa transportowa zapewnia również mechanizmy takie jak kontrola przepływu i multiplexing, umożliwiając jednoczesne przesyłanie wielu strumieni danych z różnych aplikacji. Znajomość tych aspektów jest niezbędna dla inżynierów sieci oraz programistów, aby skutecznie projektować i implementować systemy komunikacyjne, które spełniają wymagania użytkowników i aplikacji.

Pytanie 23

Katalog Nakładów Rzeczowych w projektowaniu sieci służy do

A. kosztorysowania prac

B. przygotowywania pomiarów powykonawczych

C. tworzenia schematów sieci

D. określenia wytycznych dla wykonawcy

Katalog Nakładów Rzeczowych jest kluczowym narzędziem w procesie kosztorysowania robót budowlanych, w tym projektowania sieci. Umożliwia on oszacowanie kosztów związanych z materiałami, pracą oraz innymi zasobami potrzebnymi do realizacji projektu. W praktyce, katalog ten dostarcza szczegółowych opisów poszczególnych elementów, ich jednostek miary oraz średnich cen, co pozwala na precyzyjne określenie budżetu przedsięwzięcia. Kosztorysowanie oparte na wiarygodnych danych z katalogu wspiera w podejmowaniu decyzji o alokacji środków oraz kontroli finansowej projektu. Na przykład, przy projektowaniu sieci wodociągowej, inżynierowie mogą skorzystać z katalogu, aby oszacować ilość rur, armatury oraz koszt robocizny, co jest niezbędne do przygotowania rzetelnego kosztorysu. Użycie katalogu nakładów rzecznych jest zgodne z obowiązującymi normami, takimi jak PN-ISO 9001, które podkreślają znaczenie zarządzania jakością i efektywności w planowaniu projektów.

Pytanie 24

Jaką rolę pełnią elementy Tr1 i Tr2, które są widoczne na schemacie ilustrującym kartę sieciową Ethernet?

A. Informują o aktywności karty sieciowej za pomocą dźwięków

B. Zapewniają separację obwodu elektrycznego sieci LAN od obwodu elektrycznego komputera

C. Wskazują szybkość pracy karty sieciowej poprzez świecenie na zielono

D. Oferują szyfrowanie oraz deszyfrowanie danych przesyłanych przez sieć

Nie wszystkie wymienione funkcje mają związek z rzeczywistym zastosowaniem transformatorów Tr1 i Tr2 na kartach sieciowych Ethernet. Funkcje takie jak szyfrowanie i deszyfrowanie danych są realizowane na poziomie protokołów sieciowych i specjalistycznych układów scalonych, które odpowiadają za bezpieczeństwo przesyłania danych. Transformator Ethernet nie ma bezpośredniego wpływu na szyfrowanie danych, ponieważ jego główną rolą jest izolacja galwaniczna. Sygnalizacja dźwiękowa nie jest typową funkcjonalnością kart sieciowych Ethernet, zwłaszcza w kontekście transformatorów, które są pasywnymi komponentami elektronicznymi i nie mają możliwości generowania dźwięku. Takie funkcje mogą być realizowane przez oprogramowanie lub dodatkowe moduły akustyczne, ale nie przez same transformatory. Z kolei sygnalizacja świetlna używana jest często do wskazywania stanu połączenia sieciowego i jego prędkości, ale odbywa się to poprzez diody LED kontrolowane przez inny układ scalony, a nie przez transformatory. Typowe błędy myślowe związane z tymi funkcjami wynikają z przypisywania pasywnym komponentom elektronicznym aktywnych ról, które wymagają przetwarzania sygnałów w sposób nienależący do ich specyfikacji technicznej. Transformator Ethernet jest fundamentalnym elementem zapewniającym bezpieczeństwo sprzętowe i ochronę przed zakłóceniami, a jego rola w układach sieciowych sprowadza się do realizacji izolacji galwanicznej zgodnie ze standardami takimi jak IEEE 802.3, co nie obejmuje funkcji aktywnego monitorowania działania karty sieciowej.

Pytanie 25

Karta do przechwytywania wideo, która została przedstawiona, będzie kompatybilna z płytą główną posiadającą port

A. 1-Wire

B. PCI-e

C. eSATA

D. AGP

Wybierając inne niż PCI-e odpowiedzi, można napotkać kilka błędnych założeń dotyczących kompatybilności i zastosowań technologii wideo. AGP, czyli Accelerated Graphics Port, był popularny w latach 90. i wczesnych 2000. jako port dla kart graficznych. AGP jest jednak przestarzałym standardem, który nie wspiera nowoczesnych urządzeń o wysokiej przepustowości, takich jak karty do przechwytywania wideo, co czyni go nieodpowiednim wyborem. Z kolei 1-Wire to protokół komunikacyjny używany głównie w prostych rozwiązaniach IoT, takich jak czujniki i identyfikatory, które nie wymagają przesyłania dużych ilości danych. Nie ma on zastosowania w kontekście przesyłania danych wideo, ponieważ jego przepustowość jest zbyt niska do takich celów. eSATA, będący zewnętrznym interfejsem SATA, służy głównie do podłączania dysków zewnętrznych i nie jest przeznaczony do obsługi kart rozszerzeń, takich jak karty graficzne czy karty przechwytujące wideo. eSATA oferuje połączenie o wysokiej przepustowości, ale jego zastosowanie jest ograniczone do magazynowania danych, a nie przesyłania strumieniowego. Wybór nieodpowiedniego interfejsu często wynika z niewiedzy na temat specyfiki użycia danych technologii i ich ograniczeń, co może skutkować brakiem kompatybilności sprzętowej i wydajnościowej w projektowaniu rozwiązań komputerowych.

Pytanie 26

Cena wydrukowania jednej strony tekstu to 95 gr, a koszt przygotowania jednej płyty CD wynosi 1,54 zł. Jakie wydatki poniesie firma, tworząca płytę z prezentacjami oraz 120-stronicowy poradnik?

A. 145,54 zł

B. 120,95 zł

C. 115,54 zł

D. 154,95 zł

Poprawna odpowiedź wynosi 115,54 zł, co jest sumą kosztów przygotowania płyty CD oraz wydruku 120 stron poradnika. Koszt przygotowania płyty CD wynosi 1,54 zł, natomiast koszt wydrukowania jednej strony tekstu to 0,95 zł. Aby obliczyć całkowity koszt wydruku 120 stron, mnożymy 120 przez 0,95, co daje 114 zł. Następnie dodajemy koszt płyty CD: 114 zł + 1,54 zł = 115,54 zł. Tego rodzaju obliczenia są niezwykle ważne w kontekście przedsiębiorstw, które regularnie przygotowują materiały promocyjne i edukacyjne. Znajomość kosztów produkcji i ich zarządzanie jest kluczowa dla optymalizacji wydatków oraz efektywności operacyjnej. Przykładowo, aby zwiększyć rentowność, firma może dążyć do obniżenia kosztów druku, na przykład poprzez zakupienie papieru w większych ilościach lub współpracę z tańszymi dostawcami usług poligraficznych.

Pytanie 27

Główny księgowy powinien mieć możliwość przywracania zawartości folderów z kopii zapasowej plików. Do jakiej grupy użytkowników w systemie MS Windows XP powinien zostać przypisany?

A. Użytkownicy zdalnego dostępu

B. Operatorzy ustawień sieciowych

C. Operatorzy kopii zapasowych

D. Użytkownicy z restrykcjami

Operatorzy kopii zapasowych to grupa użytkowników w systemie Windows XP, która ma uprawnienia do wykonywania operacji związanych z tworzeniem i przywracaniem kopii zapasowych. Główny księgowy, jako kluczowy pracownik w każdej organizacji, potrzebuje dostępu do mechanizmów zabezpieczających dane finansowe, co obejmuje możliwość odzyskiwania plików z kopii zapasowej. Przykładowo, w przypadku utraty danych spowodowanej awarią systemu lub błędami ludzkimi, dostęp do kopii zapasowych pozwala na szybkie przywrócenie pracy bez większych strat. Dobre praktyki zarządzania danymi w organizacjach podkreślają rolę regularnych kopii zapasowych oraz odpowiednich uprawnień dla użytkowników, co jest zgodne z zasadą minimalnych uprawnień. Operatorzy kopii zapasowych mogą również przeprowadzać audyty kopii zapasowych, co dodatkowo zwiększa bezpieczeństwo danych.

Pytanie 28

Komunikat o błędzie KB/Interface, wyświetlany na monitorze komputera podczas BIOS POST firmy AMI, wskazuje na problem

A. pamięci GRAM

B. baterii CMOS

C. rozdzielczości karty graficznej

D. sterownika klawiatury

Wybrana przez Ciebie odpowiedź dotycząca baterii CMOS, pamięci RAM czy rozdzielczości karty graficznej jest nietrafiona, bo nie odnosi się do problemu z komunikatem KB/Interface error. Bateria CMOS jest ważna, bo przechowuje ustawienia BIOS-u, jak czas czy konfiguracje, ale nie zajmuje się rozpoznawaniem urządzeń, takich jak klawiatura. Jej uszkodzenie może spowodować problemy z ustawieniami, ale nie spowoduje błędu odnośnie klawiatury. Pamięć RAM działa w tle, kiedy system już działa i jej problemy dają inne błędy, a nie te związane z BIOS-em. Rozdzielczość karty graficznej mówi tylko o tym, jak obraz wygląda na monitorze. Dlatego to wcale nie wpływa na działanie klawiatury. Warto zrozumieć te różnice, bo to klucz do prawidłowej diagnostyki sprzętu. Często popełniamy błąd, myśląc, że usterki jednego elementu mają związki z innym, co prowadzi do pomyłek przy rozwiązywaniu problemów. Dobrze jest znać funkcje poszczególnych części komputera, żeby łatwiej diagnozować i naprawiać usterek.

Pytanie 29

W dokumentacji dotyczącej karty dźwiękowej można znaleźć informację: częstotliwość próbkowania 22 kHz oraz rozdzielczość próbkowania 16 bitów. Jaka będzie przybliżona objętość pliku audio z 10-sekundowym nagraniem mono (jednokanałowym)?

A. 220000 B

B. 80000 B

C. 440000 B

D. 160000 B

Aby obliczyć wielkość pliku dźwiękowego, należy wziąć pod uwagę dwa kluczowe parametry: częstotliwość próbkowania oraz rozdzielczość próbkowania. Częstotliwość próbkowania 22 kHz oznacza, że w ciągu jednej sekundy dźwięk jest próbkowany 22000 razy. Rozdzielczość próbkowania 16 bitów oznacza, że każda próbka dźwięku jest reprezentowana przez 16 bitów informacji. W przypadku nagrania mono, które zawiera tylko jeden kanał audio, całkowita wielkość pliku można obliczyć według wzoru: wielkość pliku = czas (w sekundach) × częstotliwość próbkowania × rozdzielczość próbkowania / 8 (ponieważ 1 bajt = 8 bitów). Dla 10-sekundowego nagrania mono, obliczenia wyglądają następująco: 10 s × 22000 próbek/s × 16 bitów = 3520000 bitów. Przekształcając to na bajty, dzielimy przez 8, co daje 440000 bajtów. To podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w inżynierii dźwięku i pomaga w planowaniu pamięci na przechowywanie nagrań w jakości, jakiej oczekuje się w produkcji audio.

Pytanie 30

Do zarządzania konfiguracją grup komputerowych oraz użytkowników w systemach Windows Server, należy wykorzystać narzędzie

A. RDP

B. GPMC

C. MMC

D. UNC

GPMC, czyli Group Policy Management Console, jest narzędziem stworzonym do zarządzania politykami grupowymi w systemach Windows Server. Umożliwia administratorom centralne zarządzanie konfiguracją komputerów i użytkowników w ramach domeny. Dzięki GPMC można tworzyć, edytować i usuwać zasady grupowe, a także przeglądać ich dziedziczenie i zastosowanie. Przykładem zastosowania GPMC jest konfigurowanie polityki bezpieczeństwa, takiej jak wymaganie silnych haseł dla użytkowników. GPMC integruje się z Active Directory, co pozwala na łatwe przypisanie polityk do odpowiednich jednostek organizacyjnych. Użycie GPMC jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu infrastrukturą IT, ponieważ pozwala na spójne i wydajne zarządzanie konfiguracją, co jest kluczowe w dużych środowiskach. Dodatkowo, znajomość GPMC jest istotna dla certyfikacji związanych z Windows Server, co podkreśla jego znaczenie w obszarze IT.

Pytanie 31

Na którym z domyślnych portów realizowana jest komunikacja protokołu ftp?

A. 23

B. 80

C. 21

D. 53

Odpowiedź 21 jest poprawna, ponieważ protokół FTP (File Transfer Protocol) standardowo wykorzystuje port 21 do nawiązywania połączeń. FTP jest jednym z najstarszych protokołów sieciowych, zaprojektowanym do przesyłania plików pomiędzy klientem a serwerem w architekturze klient-serwer. Port 21 służy do przesyłania komend i zarządzania połączeniem, podczas gdy dane są przesyłane przez port 20. W praktyce, FTP znajduje zastosowanie w wielu środowiskach, zarówno do przesyłania danych w małych projektach, jak i w dużych systemach serwerowych, gdzie wymagana jest regularna wymiana plików. Dobrą praktyką jest zabezpieczanie połączeń FTP przy użyciu protokołów, takich jak FTPS lub SFTP, które oferują szyfrowanie danych, chroniąc je przed nieautoryzowanym dostępem. Zrozumienie i umiejętność konfigurowania FTP jest kluczowe dla specjalistów IT, szczególnie w zakresie administracji systemami i zarządzania sieciami.

Pytanie 32

Złącze SC powinno być zainstalowane na kablu

A. telefonicznym

B. koncentrycznym

C. typu skrętka

D. światłowodowym

Złącze SC (Subscriber Connector) to typ złącza stosowanego w systemach światłowodowych, które charakteryzuje się prostym systemem wtykowym i wysoką jakością transmisji sygnału. W przypadku kabli światłowodowych, złącza SC są często wykorzystywane ze względu na ich niską tłumienność i stabilność. Złącze to jest obecne w wielu zastosowaniach, w tym w sieciach telekomunikacyjnych oraz w systemach komputerowych, gdzie wymagana jest szybka i niezawodna transmisja danych. Warto podkreślić, że standardy takie jak IEC 61754-4 określają specyfikacje dla złączy światłowodowych, w tym SC, co zapewnia ich szeroką kompatybilność i niezawodność. Przykładem praktycznego zastosowania złącza SC może być podłączenie światłowodów w centrach danych, gdzie ich wydajność i odporność na zakłócenia są kluczowe dla zapewnienia ciągłości działania usług.

Pytanie 33

Adapter USB do LPT można zastosować w sytuacji, gdy występuje niezgodność złączy podczas podłączania starszych modeli

A. mousea

B. keyboarda

C. printera

D. displaya

Odpowiedzi 'klawiatury', 'monitora' i 'myszy' są niepoprawne, ponieważ te urządzenia nie są typowymi odbiornikami sygnału przez port LPT. Klawiatury zwykle korzystają z portów PS/2 lub USB, a w przypadku klawiatur USB, nie ma potrzeby używania adapterów LPT, ponieważ są one bezpośrednio kompatybilne z nowoczesnymi komputerami. Monitory z kolei najczęściej łączą się z komputerem za pomocą portów HDMI, DVI czy VGA, a nie za pośrednictwem portów równoległych. Podobnie jak klawiatury, myszy również najczęściej używają portów USB lub PS/2, co czyni adapter LPT zbędnym w ich przypadku. Użytkownicy często popełniają błąd, zakładając, że adapter USB na LPT może być użyty do różnych typów urządzeń peryferyjnych, co prowadzi do nieporozumień co do jego funkcji i zastosowania. Adaptery LPT zostały zaprojektowane przede wszystkim z myślą o starszych drukarkach, a nie dla urządzeń, które korzystają z innych typów złączy. W praktyce, przed podjęciem decyzji o zakupie adaptera, zawsze warto zweryfikować, jakie złącza są używane przez konkretne urządzenia, co pozwoli uniknąć błędów i zwiększy efektywność konfiguracji sprzętu.

Pytanie 34

Wartość liczby 1100112 zapisanej w systemie dziesiętnym wynosi

A. 52

B. 53

C. 50

D. 51

Liczba 1100112 w systemie dziesiętnym odpowiada wartości 51, co wynika z jej konwersji z systemu dwójkowego. Aby to obliczyć, musimy zrozumieć, jak działa system binarny. Każda cyfra w liczbie binarnej reprezentuje potęgę liczby 2. W przypadku liczby 1100112, odczytując ją od prawej do lewej, mamy: 1*2^6 + 1*2^5 + 0*2^4 + 0*2^3 + 1*2^2 + 1*2^1 + 0*2^0. Obliczając to, otrzymujemy: 64 + 32 + 0 + 0 + 4 + 2 + 0 = 102. Zauważmy jednak, że musimy skorygować nasze myślenie o systemach liczbowych. Wartości w systemie binarnym mogą być mylone z ich reprezentacjami w systemie dziesiętnym, co prowadzi do błędnych wniosków. Zrozumienie konwersji między systemami jest kluczowe w informatyce, szczególnie w kontekście programowania i analizy danych. Dobre praktyki obejmują umiejętność konwersji i zrozumienia reprezentacji liczbowych, co jest niezbędne w wielu dziedzinach, od projektowania algorytmów po konstruowanie baz danych.

Pytanie 35

Na zdjęciu widać kartę

A. dźwiękową z interfejsem PCI

B. telewizyjną z interfejsem ISA

C. telewizyjną z interfejsem PCI

D. sieciową z interfejsem ISA

Karty ISA i PCI są stosowane do łączenia urządzeń peryferyjnych z płytą główną komputera, ale różnią się przepustowością danych i nowoczesnością. Złącze ISA (Industry Standard Architecture) było używane w starszych komputerach i charakteryzuje się niższą przepustowością w porównaniu do PCI. Współczesne komputery rzadko są wyposażane w sloty ISA, ponieważ zostały zastąpione przez bardziej wydajne i szybsze złącza PCI i PCI Express. Karty sieciowe, dźwiękowe i telewizyjne mogą być podłączane za pomocą różnych interfejsów, ale wybór odpowiedniego złącza zależy od specyfikacji technicznej oraz wymagań wydajnościowych konkretnych aplikacji. Karta sieciowa ze złączem ISA jest dzisiaj już przestarzała, a jej użycie ograniczyłoby wydajność nowoczesnych sieci komputerowych. Podobnie, karta dźwiękowa korzystająca ze złącza PCI jest bardziej uniwersalna, ale nie pełni funkcji telewizyjnej. Karta telewizyjna ze złączem ISA, choć teoretycznie możliwa, nie zapewniłaby odpowiedniej jakości transmisji obrazu w porównaniu do PCI. Zrozumienie różnic między tymi standardami połączeń oraz odpowiednie dobranie sprzętu do konkretnych potrzeb jest kluczowe w planowaniu rozbudowy komputera. Wybierając karty peryferyjne, warto kierować się nowoczesnymi standardami, które oferują lepszą wydajność i kompatybilność z nowymi systemami operacyjnymi, co jest zgodne z zaleceniami branżowymi dotyczącymi optymalnego wykorzystania zasobów sprzętowych.

Pytanie 36

Komputer powinien działać jako serwer w sieci lokalnej, umożliwiając innym komputerom dostęp do Internetu poprzez podłączenie do gniazda sieci rozległej za pomocą kabla UTP Cat 5e. Na chwilę obecną komputer jest jedynie połączony ze switchem sieci lokalnej również kablem UTP Cat 5e oraz nie dysponuje innymi portami 8P8C. Jakiego komponentu musi on koniecznie nabrać?

A. O szybszy procesor

B. O dodatkowy dysk twardy

C. O drugą kartę sieciową

D. O większą pamięć RAM

Komputer, żeby móc działać jako serwer i dzielić połączenie z Internetem, musi mieć dwie karty sieciowe. Jedna z nich służy do komunikacji w lokalnej sieci (LAN), a druga przydaje się do łączenia z Internetem (WAN). Dzięki temu można spokojnie zarządzać przesyłem danych w obie strony. Takie rozwiązanie jest super ważne, bo pozwala np. na utworzenie serwera, który działa jak brama między komputerami w domu a Internetem. Warto wiedzieć, że posiadanie dwóch kart sieciowych to dobra praktyka, zwiększa to bezpieczeństwo i wydajność. Jeżeli chodzi o standardy IT, to takie podejście pomaga też w segregowaniu ruchu lokalnego i zewnętrznego, co ma duże znaczenie dla ochrony danych i wykorzystania zasobów. Dodatkowo, sporo systemów operacyjnych i rozwiązań serwerowych, takich jak Windows Server czy Linux, wspiera konfiguracje z wieloma kartami.

Pytanie 37

Do pokazanej na diagramie płyty głównej nie można podłączyć urządzenia, które korzysta z interfejsu

A. IDE

B. SATA

C. PCI

D. AGP

Rysunek pokazuje płytę główną, która nie ma złącza AGP, więc dobrze odpowiedziałeś. AGP, czyli Accelerated Graphics Port, był używany głównie w starszych komputerach do podłączania kart graficznych, ale ostatnio zastąpiły go nowsze standardy jak PCI Express. Ten nowy standard jest znacznie szybszy i ma lepszą przepustowość, a do tego pozwala podłączać nie tylko karty graficzne, ale też inne urządzenia. To usunięcie AGP to logiczny krok, bo komputery potrzebują coraz większej wydajności i prostszej struktury. Dzisiaj na płytach często znajdziesz kilka gniazd PCI Express, co umożliwia budowanie naprawdę mocnych systemów. Nawet bez AGP, nowoczesna płyta główna świetnie działa z aktualnymi komponentami, zapewniając odpowiednią wydajność dzięki różnym złączom jak PCI Express, SATA czy USB. Warto to wiedzieć, jeśli planujesz zajmować się komputerami, bo ma to spory wpływ na to, co możemy w nich zamontować i jak długo będą nam służyć.

Pytanie 38

Wykonując polecenie ipconfig /flushdns, można przeprowadzić konserwację urządzenia sieciowego, która polega na

A. odnowieniu dzierżawy adresu IP

B. wyczyszczeniu pamięci podręcznej systemu nazw domenowych

C. aktualizacji konfiguracji nazw interfejsów sieciowych

D. zwolnieniu dzierżawy przydzielonej przez DHCP

Polecenie 'ipconfig /flushdns' jest używane do czyszczenia bufora systemu nazw domenowych (DNS) w systemie operacyjnym Windows. DNS pełni kluczową rolę w sieciach komputerowych, umożliwiając przekształcanie nazw domen (np. www.example.com) na odpowiadające im adresy IP. W momencie, gdy system operacyjny odwiedza daną stronę internetową, zapisuje te informacje w buforze DNS, aby przyspieszyć przyszłe połączenia. Czasami jednak bufor ten może zawierać nieaktualne lub niepoprawne wpisy, co może prowadzić do problemów z łącznością, jak np. wyświetlanie błędnych stron. Wykonanie polecenia 'ipconfig /flushdns' pozwala na usunięcie tych wpisów, co zmusza system do ponownego pobrania aktualnych danych DNS, co jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania siecią. Dzięki temu, użytkownicy mogą uniknąć problemów z dostępem do stron i usług, które mogły ulec zmianie. Przykładem może być sytuacja, w której serwer zmienił adres IP, a użytkownik wciąż próbuje łączyć się z nieaktualnym adresem, co skutkuje brakiem dostępu do usługi. Rekomenduje się regularne użycie tego polecenia w przypadku wystąpienia problemów z dostępem do sieci.

Pytanie 39

Urządzenie sieciowe funkcjonujące w trzeciej warstwie modelu ISO/OSI, posługujące się adresami IP, to

A. wzmacniacz.

B. most.

C. przełącznik.

D. router.

Router to taki ważny sprzęt w sieciach, działa na trzeciej warstwie modelu ISO/OSI, czyli na warstwie sieci. Jego główne zadanie to kierowanie ruchem danych między różnymi sieciami, a ogólnie mówiąc, używa do tego adresów IP. Jak to działa? Routery analizują, dokąd mają wysłać pakiety danych i decydują, jaka trasa będzie najlepsza. W praktyce oznacza to, że jeśli masz w domu kilka urządzeń, to router pozwala im rozmawiać ze sobą i łączyć się z internetem, korzystając z jednego adresu IP od dostawcy. Warto wiedzieć, że routery powinny być dobrze skonfigurowane, żeby sieć była bezpieczna, na przykład przez włączenie zapory ogniowej i ustalenie mocnych haseł. Często wspierają też różne protokoły jak OSPF czy BGP, które są naprawdę ważne w bardziej skomplikowanych sieciach.

Pytanie 40

Jaką topologię fizyczną sieci ilustruje zamieszczony rysunek?

A. Magistrali

B. Gwiazdy

C. Pełnej siatki

D. Podwójnego pierścienia

Topologia magistrali jest strukturą sieci, w której wszystkie urządzenia są podłączone do jednego wspólnego przewodu, zwłaszcza w starszych technologiach takich jak Ethernet 10Base-2. Jednak jej wada polega na tym, że awaria jednego odcinka przewodu może sparaliżować całą sieć, a problemy z terminacją sygnału mogą prowadzić do kolizji danych. Z kolei topologia pełnej siatki charakteryzuje się tym, że każde urządzenie jest połączone bezpośrednio z każdym innym, co zapewnia redundancję i wysoką dostępność, ale jest kosztowne i skomplikowane w implementacji, zwłaszcza w dużych sieciach. Topologia podwójnego pierścienia jest bardziej zaawansowaną wersją topologii pierścienia z dodatkowym pierścieniem zapasowym, który zwiększa niezawodność, jednak nadal każde urządzenie jest połączone z dwoma sąsiednimi urządzeniami, co w przypadku awarii jednego z nich może prowadzić do problemów z przepływem danych. Błędne wybranie jednej z tych topologii w kontekście rysunku wynika zazwyczaj z niedokładnego rozpoznania centralnego punktu połączenia, który jest kluczową cechą topologii gwiazdy, a nie występuje w innych wymienionych strukturach.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej