Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik ekonomista
  • Kwalifikacja: EKA.04 - Prowadzenie dokumentacji w jednostce organizacyjnej
  • Data rozpoczęcia: 15 kwietnia 2025 09:03
  • Data zakończenia: 15 kwietnia 2025 09:06

Egzamin niezdany

Wynik: 8/40 punktów (20,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Na jakim formularzu pracodawca powinien złożyć zgłoszenie do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych dla każdej nowo zatrudnionej osoby, która jest objęta obowiązkowym ubezpieczeniem społecznym oraz zdrowotnym?

A. ZUS ZIUA
B. ZUS ZZA
C. ZUS ZUA
D. ZUS ZCNA
Zgłoszenie nowo zatrudnionych pracowników do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych to kluczowy proces, który wymaga zrozumienia różnicy między formularzami ZUS ZUA a innymi dokumentami, które mogą być mylnie wskazywane jako odpowiednie. Formularz ZUS ZZA jest używany do zgłaszania osób, które podejmują pracę w ramach umowy o dzieło lub zlecenia, ale nie są objęte pełnym zakresem ubezpieczeń, co czyni go nieodpowiednim dla nowo zatrudnionych pracowników na umowy o pracę. ZUS ZCNA jest formularzem stosowanym do zgłaszania osób, które korzystają z zasiłków chorobowych lub macierzyńskich, co również nie ma związku z początkowym zgłoszeniem pracownika. Natomiast ZUS ZIUA jest przeznaczony dla osób, które są objęte ubezpieczeniem zdrowotnym, ale nie są objęte pełnym systemem ubezpieczeń społecznych. Często popełnianym błędem jest mylenie tych formularzy, co może prowadzić do nieprawidłowego zgłoszenia i w konsekwencji do problemów z uzyskaniem świadczeń przez pracowników. Ważne jest, aby pracodawcy byli dobrze poinformowani o wymaganiach dotyczących zgłaszania pracowników w terminie, ponieważ niewłaściwe użycie formularza może skutkować sankcjami ze strony ZUS oraz sporym zamieszaniem administracyjnym.
Pytanie 2

Firma nabyła skórę do wytwarzania obuwia. Całkowity koszt za metr skóry, uwzględniając podatek VAT, wynosi 246 zł. Ta cena określana jest jako cena jednostkowa

A. rynkowa
B. zakupu netto
C. zakupu brutto
D. nabycia
Podejście do określenia ceny jednostkowej jako ceny nabycia, rynkowej lub zakupu netto jest mylące i może prowadzić do nieporozumień w zakresie analizy kosztów. Cena nabycia odnosi się zazwyczaj do kosztu, który nie uwzględnia dodatkowych opłat, takich jak VAT. W kontekście zakupu skóry, cena nabycia byłaby niższa niż cena brutto, co wprowadzałoby w błąd przy obliczaniu rzeczywistych wydatków firmy. Cena rynkowa wskazuje na wartość rynkową towaru, która może być różna w zależności od popytu i podaży, a niekoniecznie odzwierciedla rzeczywiste koszty zakupu. Przy ocenie kosztów produkcji i określaniu cen sprzedaży, ważne jest, aby przedsiębiorstwa miały jasne zrozumienie różnicy między ceną rynkową a kosztami rzeczywistymi. Cena zakupu netto, z kolei, nie uwzględnia VAT, co również jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania finansami. Ignorowanie tych różnic może prowadzić do błędnych analiz finansowych i strategii cenowych, co z kolei wpływa na rentowność przedsiębiorstwa. W praktyce, przy zakupie surowców, takich jak skóra, istotne jest, aby wszystkie koszty były dokładnie określone i raportowane, co pomaga w efektywnym zarządzaniu działalnością gospodarczą.
Pytanie 3

W jakim formularzu podatkowym znajduje się informacja o zaliczkach na podatek dochodowy od wynagrodzeń pracowników, które zostały pobrane w ciągu roku?

A. PIT-4R
B. VAT-7
C. CIT-8
D. ZAP-3
Formularz PIT-4R to taki dokument, który płatnicy używają do rozliczenia zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych. To ważne, bo musi się tam znaleźć informacja o tym, jaką wysokość zaliczek pobrano w ciągu całego roku podatkowego. W praktyce, pracodawcy korzystają z tego formularza, by raportować zaliczki, co jest istotne zarówno dla pracowników, jak i dla urzędów skarbowych. Kiedy pracodawca wysyła PIT-4R, daje sygnał, że wszystko jest policzone i pobrane zgodnie z przepisami. Dzięki temu, pracownicy mogą spać spokojnie, bo ich podatki są na bieżąco załatwiane. Co więcej, rozliczanie zaliczek w PIT-4R to dobre praktyki rachunkowości, które podkreślają, jak ważna jest przejrzystość i dokładność w podatkach.
Pytanie 4

Która z podanych spółek posiada osobowość prawną?

A. Partnerska
B. Akcyjna
C. Jawna
D. Komandytowa
Spółki komandytowe, jawne i partnerskie są formami prawnymi, które nie posiadają osobowości prawnej, co jest kluczowym aspektem różniącym je od spółki akcyjnej. W przypadku spółki komandytowej, jej struktura opiera się na dwóch rodzajach wspólników: komplementariuszach, którzy odpowiadają za zobowiązania spółki całym swoim majątkiem, oraz komandytariuszach, którzy odpowiadają tylko do wysokości wniesionego wkładu. To sprawia, że wspólnicy w spółce komandytowej są narażeni na ryzyko osobistej odpowiedzialności, co jest znaczącą różnicą w porównaniu do spółek o osobowości prawnej. Spółka jawna z kolei jest formą spółki, w której wszyscy wspólnicy odpowiadają solidarnie za jej zobowiązania, co również nie zapewnia im ochrony osobistej. W przypadku spółek partnerskich, przeznaczonych dla zawodów regulowanych, takich jak prawnicy czy architekci, wspólnicy odpowiadają za swoje działania, co nie zmienia faktu, że również nie mają osobowości prawnej. Wybór odpowiedniej formy prawnej jest kluczowy i powinien być oparty na analizie ryzyk oraz potrzeb związanych z działalnością gospodarczą. Zrozumienie tych różnic jest istotne dla prawidłowego funkcjonowania i zarządzania przedsiębiorstwem, a także dla minimalizacji ryzyka osobistego związane z prowadzeniem działalności.
Pytanie 5

Obowiązkowa składka na ubezpieczenie wypadkowe obliczana od pensji pracownika jest pokrywana

A. w całości przez pracodawcę
B. w pełni przez pracownika
C. w wysokości 1,5% przez pracownika i 6,5% przez pracodawcę
D. po równo przez pracownika i pracodawcę
Podejście, w którym składka na ubezpieczenie wypadkowe jest w całości finansowana przez pracownika, jest nieprawidłowe z kilku powodów. Przede wszystkim, przepisy prawne w Polsce jednoznacznie wskazują, że to pracodawca ponosi odpowiedzialność za zapewnienie ubezpieczenia wypadkowego. Model, w którym pracownik miałby ponosić całość kosztów, byłby niezgodny z zasadami sprawiedliwości społecznej oraz postanowieniami Kodeksu Pracy, który chroni pracowników w zakresie zabezpieczeń socjalnych. Warto również zauważyć, że obowiązki pracodawcy w tym zakresie są częścią szerszego systemu zabezpieczeń społecznych, mającego na celu ochronę pracowników przed skutkami wypadków przy pracy. W kontekście podziału kosztów ubezpieczenia wypadkowego, pomysły dotyczące współfinansowania przez pracowników często wynikają z błędnych założeń dotyczących regulacji prawnych oraz niepełnego zrozumienia roli pracodawcy w systemie ubezpieczeń. Pracownicy mogą mylnie uważać, że więcej obowiązków i kosztów po stronie pracodawcy prowadzi do lepszej sytuacji ich samych, jednak w praktyce takie podejście zagraża bezpieczeństwu i zdrowiu pracowników, a także może negatywnie wpływać na morale i atmosferę w miejscu pracy. Dobre praktyki w zarządzaniu personelem i przestrzeganie przepisów prawa pracy powinny być na pierwszym miejscu, aby zapewnić właściwe warunki zatrudnienia.
Pytanie 6

Numery rachunków, strony rachunków, kwoty oraz daty księgowania na dokumencie księgowym są zapisywane podczas

A. analizy dokumentu
B. ewidencjonowania dokumentu
C. dekretacji dokumentu
D. segregacji dokumentu
Każda z pozostałych odpowiedzi odnosi się do różnych elementów procesu obiegu dokumentów, ale żaden z tych procesów nie jest właściwy do zapisywania szczegółów takich jak numery kont, kwoty czy daty księgowania. Ewidencja dokumentu to proces, który ma na celu rejestrację dokumentu w systemie, jednak nie obejmuje on przyporządkowywania odpowiednich kont księgowych. Ewidencja jedynie tworzy bazę do dalszego przetwarzania dokumentów, ale nie zawiera szczegółowych informacji potrzebnych do właściwej dekretacji. Analiza dokumentu z kolei polega na przestudiowaniu i zrozumieniu treści dokumentu, co jest kluczowe, ale również nie obejmuje technicznego przyporządkowania poszczególnych kont. Segregacja dokumentu to proces organizacyjny, polegający na klasyfikacji dokumentów według określonych kryteriów, co również nie ma związku z właściwym przypisaniem kont księgowych. Typowym błędem myślowym jest mylenie tych procesów z dekretacją, co może prowadzić do nieprawidłowego rozumienia, gdzie w rzeczywistości dekretacja jest kluczowa dla prawidłowego funkcjonowania systemu księgowego i wymaga precyzyjnego podejścia oraz znajomości przepisów rachunkowości.
Pytanie 7

Zapas, który odpowiada aktualnym wymaganiom w firmie i jest utrzymywany w celu zaspokojenia przewidywanego zużycia przy znanym czasie dostawy, to zapas

A. produkcyjny
B. sezonowy
C. nadmierny
D. rezerwowy
Wybór odpowiedzi "rezerwowy" jest błędny, ponieważ zapas rezerwowy odnosi się do dodatkowych zapasów utrzymywanych w celu zabezpieczenia przedsiębiorstwa przed nieprzewidzianymi zdarzeniami, takimi jak opóźnienia w dostawach czy niespodziewane wzrosty popytu. To podejście nie jest związane z planowanym zużyciem, ale raczej z zarządzaniem ryzykiem. W kontekście zapasów, nadmierny zapas to ten, który przekracza rzeczywiste potrzeby produkcyjne i prowadzi do zwiększonych kosztów magazynowania oraz ryzyka przestarzałych produktów. Właściwe zarządzanie zapasami powinno unikać sytuacji nadmiarowych, które negatywnie wpływają na płynność finansową firmy. Z kolei zapas sezonowy jest specyficzny dla branż, w których zapotrzebowanie na produkty zmienia się w zależności od pory roku. Przykładowo, w handlu detalicznym firmy mogą gromadzić zapasy na okres świąteczny. Dlatego kluczem do skutecznego zarządzania zapasami jest zrozumienie różnicy między tymi rodzajami zapasów, aby móc właściwie je planować w oparciu o konkretne potrzeby przedsiębiorstwa.
Pytanie 8

Klient nabył produkt z rabatem wynoszącym 5%, za który zapłacił 855,00 zł. Jaką kwotę miał towar przed zastosowaniem rabatu?

A. 900,00 zł
B. 769,50 zł
C. 812,25 zł
D. 940,50 zł
Aby obliczyć cenę towaru przed udzieleniem rabatu, musimy zrozumieć, w jaki sposób rabaty wpływają na cenę finalną. Klient zapłacił 855,00 zł, co stanowi 95% wartości towaru (100% - 5% rabatu). Można to obliczyć, dzieląc kwotę zapłaconą przez 0,95. Zatem cena przed rabatem wynosi: 855,00 zł / 0,95 = 900,00 zł. To podejście jest zgodne z powszechnie stosowanymi metodami obliczania cen po rabacie w handlu, gdzie rabat jest reprezentowany jako procent. W praktyce, znajomość tego obliczenia jest niezwykle przydatna dla sprzedawców i menedżerów, którzy muszą ustalać marże i promocje, a także dla klientów, aby mogli ocenić, jakie oszczędności uzyskują na zakupach. Ponadto, umiejętność obliczania wartości rabatu i ceny przed rabatem jest kluczowa w kontekście negocjacji handlowych oraz analizowania ofert konkurencji.
Pytanie 9

W której części bilansu znajdzie się bankowa lokata założona przez firmę produkcyjną na 2 lata?

A. Należności długoterminowe
B. Należności krótkoterminowe
C. Inwestycje krótkoterminowe
D. Inwestycje długoterminowe
Zrozumienie klasyfikacji aktywów w bilansie jest kluczowe dla właściwego zarządzania finansami przedsiębiorstwa. W przypadku lokat bankowych, które są zakładane na terminy dłuższe niż rok, ich przyporządkowanie do inwestycji krótkoterminowych jest błędne. Inwestycje krótkoterminowe obejmują aktywa, które można szybko zamienić na gotówkę, zazwyczaj w ciągu jednego roku, co nie dotyczy lokat dwuletnich. Dodatkowo, klasyfikowanie lokat jako należności, czy to krótkoterminowych, czy długoterminowych, jest również niewłaściwe. Należności odnoszą się do środku, które przedsiębiorstwo ma do odebrania od swoich klientów lub innych podmiotów, a nie do zasobów, które firma sama inwestuje. Istnieje tu także nieporozumienie związane z terminologią długoterminowych inwestycji, które są często mylone z krótkoterminowymi aktywami płynnościowymi. Zastosowanie niewłaściwej klasyfikacji może prowadzić do zaburzenia bilansu, co z kolei wpływa na decyzje inwestycyjne oraz strategię finansową firmy. Dobrą praktyką jest regularne przeglądanie i aktualizowanie klasyfikacji aktywów w oparciu o zmieniające się warunki rynkowe oraz strategię firmy, co pozwala na zachowanie przejrzystości w raportowaniu finansowym oraz lepsze zarządzanie ryzykiem.
Pytanie 10

Pracownik nowo zatrudniony musi zostać przeszkolony przed rozpoczęciem pracy w zakresie

A. bezpieczeństwa i higieny pracy
B. systemu ubezpieczeń społecznych
C. systemu wynagrodzeń
D. korzystania ze sprzętu audiowizualnego
Bezpieczeństwo i higiena pracy (BHP) są kluczowymi elementami, które każdy nowo zatrudniony pracownik powinien opanować przed rozpoczęciem pracy. Szkolenie z zakresu BHP ma na celu zapoznanie pracownika z zasadami bezpiecznego wykonywania obowiązków zawodowych, identyfikowaniem zagrożeń oraz sposobami ich eliminacji. Przykładowo, pracownicy w branży budowlanej uczą się, jak poprawnie korzystać z narzędzi i sprzętu, a także jak unikać niebezpieczeństw związanych z wysokością. Zgodnie z przepisami prawa pracy, pracodawca ma obowiązek przeszkolić pracowników w zakresie BHP, co jest również elementem kształtowania kultury bezpieczeństwa w organizacji. Dobrym przykładem stosowania zasad BHP jest systematyczne przeprowadzanie ocen ryzyka, które pozwala na identyfikację potencjalnych zagrożeń w miejscu pracy oraz wdrażanie odpowiednich środków zapobiegawczych. Właściwe przeszkolenie z BHP nie tylko chroni zdrowie pracowników, ale także może znacząco obniżyć koszty związane z wypadkami i chorobami zawodowymi.
Pytanie 11

Zgodnie z regulaminem wynagradzania obowiązującym u pracodawcy, pracownik otrzymuje co miesiąc:<br> – wynagrodzenie podstawowe – 4 200,00 zł,<br> – dodatek funkcyjny – 500,00 zł,<br> – dodatek za znajomość języka obcego – 5% wynagrodzenia podstawowego.<br> Oblicz całkowite wynagrodzenie brutto pracownika.

A. 4 700,00 zł
B. 4 935,00 zł
C. 4 910,00 zł
D. 4 410,00 zł
Wyniki, które nie prowadzą do kwoty 4 910,00 zł, wynikają z błędnych obliczeń lub niewłaściwego uwzględnienia składników wynagrodzenia. Na przykład, odpowiedzi wskazujące na 4 700,00 zł lub 4 410,00 zł mogą sugerować, że odpowiedzi te popełniają błąd w kalkulacji dodatku za znajomość języka obcego, co jest obliczane jako procent wynagrodzenia zasadniczego. Możliwe, że osoba odpowiadająca na to pytanie nie dodała tego składnika do całkowitego wynagrodzenia lub błędnie obliczyła jego wartość, co prowadzi do zaniżenia wynagrodzenia. Inny typowy błąd może polegać na dodaniu tylko wynagrodzenia zasadniczego i dodatku funkcyjnego, co w większości przypadków skutkuje brakiem uwzględnienia istotnych elementów wynagrodzenia. Ponadto, niektóre odpowiedzi mogą wynikać z mylnego założenia, że wszystkie dodatki są stałe i nie wymagają dodatkowych obliczeń, co jest niezgodne z zasadami wynagradzania w wielu organizacjach. Dlatego tak ważne jest, aby przy obliczaniu wynagrodzenia uwzględniać wszystkie składniki i zrozumieć, jak są one ze sobą powiązane.
Pytanie 12

Księgowa, pracując na komputerze z aktywnym monitorem, ma prawo do przerwy wliczanej do czasu pracy po każdej godzinie pracy, która powinna wynosić co najmniej

A. 15 minut
B. 10 minut
C. 5 minut
D. 20 minut
Wybór dłuższej przerwy, jak 10, 15 czy nawet 20 minut, pokazuje, że jest tu sporo nieporozumień. Wiele osób myśli, że dłuższe przerwy są lepsze, ale tak naprawdę to nie do końca tak działa. Krótkie przerwy są kluczem do utrzymania równowagi w pracy. Dłuższe przerwy mogą rozpraszać i wydłużać czas realizacji zadań. A przy okazji, przepisy prawa pracy nie mówią nic o doliczaniu dłuższych przerw do czasu pracy, co może powodować problemy z wynagrodzeniem. W praktyce, wielu pracodawców stosuje polityki promujące krótkie, ale regularne przerwy, bo to jest zgodne z aktualnymi zaleceniami zdrowotnymi i dobrze wpływa na samopoczucie pracowników. Czasem, gdy myślimy o dłuższych przerwach, zaniedbujemy te krótkie, co w efekcie może wpłynąć na naszą efektywność i zwiększyć stres. Dlatego warto dobrze zrozumieć zasady dotyczące przerw i ich wpływ na naszą pracę.
Pytanie 13

Za opracowanie projektów uchwał gminnych, realizację uchwał gminnych oraz zarządzanie mieniem komunalnym w gminie odpowiedzialny jest

A. wójt
B. sołtys
C. wojewoda
D. starosta
Wybierając inne odpowiedzi, można niepoprawnie interpretować rolę poszczególnych organów w samorządzie gminnym. Starosta, na przykład, pełni funkcję nadzorczą w powiecie, co oznacza, że jego odpowiedzialność koncentruje się na działaniach o szerszym zasięgu niż sprawy gminne. Starosta nie jest odpowiedzialny za przygotowanie uchwał rady gminy ani za zarządzanie mieniem gminnym, co jest kluczowe w kontekście lokalnego zarządzania. Sołtys, natomiast, jest przedstawicielem sołectwa i odpowiada głównie za sprawy lokalne wsi, nie mając kompetencji do podejmowania decyzji na poziomie gminy. Jego rola jest bardziej reprezentacyjna i doradcza w zakresie potrzeb mieszkańców wsi. Wojewoda z kolei działa na poziomie administracji rządowej w regionie i jego zadania obejmują nadzór nad działalnością samorządów, ale nie mają one charakteru wykonawczego w kontekście gminy. Często mylnie zakłada się, że te organy mają zbliżone kompetencje do wójta, co prowadzi do błędnych wniosków. Zrozumienie tych ról jest kluczowe dla efektywnego funkcjonowania samorządu i prawidłowego podejmowania decyzji na poziomie lokalnym.
Pytanie 14

Skarb Państwa podejmuje emisję oraz sprzedaż obligacji skarbowych w przypadku, gdy występuje

A. nadwyżka budżetowa
B. hiperinflacja
C. inflacja pełzająca
D. deficyt budżetowy
Mówiąc o inflacji pełzającej, myślę, że nie bardzo pasuje to do tematu obligacji skarbowych. Ta inflacja, choć wpływa na wartość pieniądza, to nie jest bezpośrednim powodem, dla którego Skarb Państwa zaciąga długi. Obligacje skarbowe są głównie po to, żeby sfinansować deficyt budżetowy, a nie walczyć z inflacją. Hiperinflacja, która sprawia, że ceny rosną w zastraszającym tempie, może wręcz zniechęcić inwestorów do kupna obligacji, bo mają obawy, że ich pieniądze stracą na wartości. W takich sytuacjach rząd raczej unika emisji obligacji, bo mogą być one mało atrakcyjne i oprocentowanie musiałoby być bardzo wysokie, żeby kogoś zachęcić do inwestycji. Z drugiej strony, jak jest nadwyżka budżetowa, to w ogóle nie ma sensu emitować nowych obligacji, bo państwo ma więcej pieniędzy niż wydaje i mogłoby skupić się na spłacie starych długów. Takie błędy myślowe wynikają z mylenia celów emisji obligacji z walką z inflacją lub z błędnych założeń o budżetach państwowych.
Pytanie 15

Pracodawca przygotowuje dla swojego pracownika PIT-11, czyli Dokument o uzyskanych dochodach oraz o wpłaconych zaliczkach na podatek dochodowy. Jakiej informacji pracodawca nie zamieszcza w tym dokumencie?

A. Składek na Fundusz Pracy
B. Przychodów z umowy zlecenia
C. Składek na ubezpieczenia społeczne
D. Kosztów uzyskania przychodów
Odpowiedź "Składek na Fundusz Pracy" jest faktycznie prawidłowa. Pracodawcy nie podają tych składek w formularzu PIT-11, bo ten dokument ma na celu pokazanie przychodów pracownika oraz zaliczek na podatek dochodowy za dany rok. W PIT-11 są m.in. przychody z umowy o pracę i informacje o składkach na ubezpieczenia społeczne. To ważne, bo wpływa na wysokość składek emerytalnych i rentowych. Jednak składki na Fundusz Pracy, mimo że są istotne w systemie ochrony społecznej, nie są tam uwzględniane. W praktyce warto wiedzieć, co się w PIT-11 znajduje, bo to ułatwia rozliczenie podatkowe i zapobiega problemom z rocznymi zeznaniami.
Pytanie 16

Pracownik podpisał umowę o pracę na próbny okres trzech miesięcy. Jak długo trwa wypowiedzenie tej umowy?

A. 2 dni
B. 1 miesiąc
C. 2 tygodnie
D. 1 tydzień
Wybór odpowiedzi 1 miesiąc jest błędny, ponieważ w przypadku umowy o pracę na okres próbny, czas wypowiedzenia wynosi 2 tygodnie, a nie 1 miesiąc. Takie zamieszanie może wynikać z ogólnych zasad dotyczących umów na czas nieokreślony, gdzie okres wypowiedzenia rzeczywiście może być dłuższy. W przypadku umowy na okres próbny, standardy te są jednak inne i nie należy ich mylić. Podobnie, wybór odpowiedzi 1 tydzień jest również nieprawidłowy, ponieważ nie spełnia wymogów Kodeksu pracy. Często w praktyce występuje przekonanie, że krótszy czas wypowiedzenia jest wystarczający, co prowadzi do nieporozumień i problemów w zarządzaniu kadrami. Dwa tygodnie to minimalny czas, który daje pracownikowi szansę na podjęcie działań w celu znalezienia nowego zatrudnienia lub przynajmniej przygotowania się do zmiany. Z kolei wybór 2 dni jest całkowicie nieadekwatny, ponieważ Kodeks pracy w ogóle nie przewiduje tak krótkiego okresu wypowiedzenia dla umów na okres próbny. Tego rodzaju pośpiech w zakończeniu umowy może narazić pracodawcę na problemy prawne, a także wpłynąć negatywnie na morale zespołu, co w dłuższej perspektywie może prowadzić do wysokiej rotacji pracowników oraz negatywnego wizerunku firmy na rynku pracy.
Pytanie 17

Komandytariusz ponosi odpowiedzialność za zobowiązania firmy względem jej wierzycieli do kwoty

A. posiadanych akcji
B. kwoty zobowiązania
C. swojego majątku
D. sumy komandytowej
Wybór odpowiedzi, że komandytariusz odpowiada za zobowiązania spółki do wysokości posiadanych akcji jest błędny, ponieważ spółka komandytowa nie działa na zasadzie akcji, jak w przypadku spółek akcyjnych. W spółce komandytowej inwestorzy, czyli komandytariusze, angażują się finansowo poprzez wniesienie sumy komandytowej, a nie poprzez nabycie akcji. Dlatego odpowiedzi mówiące o akcjach w ogóle nie odnoszą się do struktury prawnej spółki komandytowej. Ponadto, stwierdzenie, że komandytariusz odpowiada za zobowiązania do wysokości swojego majątku, jest również mylne, gdyż prowadziłoby to do sytuacji, w której komandytariusz mógłby być pociągnięty do odpowiedzialności osobistej za długi spółki poza wniesioną sumą komandytową. To z kolei kłóci się z ideą ograniczonej odpowiedzialności, która jest fundamentem tego rodzaju spółek. Ostatnia odpowiedź, sugerująca, że komandytariusz odpowiada do wysokości kwoty zobowiązania, jest niewłaściwa, ponieważ nie uwzględnia faktu, że odpowiedzialność komandytariusza jest z góry określona przez umowę spółki i nie może przekroczyć wniesionej sumy komandytowej. Błędy w rozumieniu tych zasad mogą prowadzić do poważnych konsekwencji finansowych i prawnych, dlatego tak ważne jest, aby osoby związane z spółkami komandytowymi miały świadomość zasad ich funkcjonowania oraz związanych z tym ograniczeń odpowiedzialności.
Pytanie 18

Która zasada wskazuje na tworzenie planów w sposób umożliwiający ich adaptację do zmieniających się warunków zewnętrznych i wewnętrznych?

A. Zasada wariantowości planu
B. Zasada racjonalnego działania
C. Zasada realności planu
D. Zasada elastyczności planowania
Zasada, że plany powinny mieć różne wersje, to coś ważnego, ale to nie to samo co elastyczność. Zbyt wiele wariantów może sprawić, że plany staną się skomplikowane, a ich realizacja trudniejsza. Zasada racjonalnego działania opiera się na danych, ale nie zawsze bierze pod uwagę, jak ważne jest dostosowywanie się do zmian, bo one mogą się zdarzyć w trakcie realizacji planu. Zasada realności mówi, że plany muszą być wykonalne, co jest ważne, ale nie uwzględnia, jak ważna jest elastyczność. Gdy nie będziemy elastyczni, to nasza firma może mieć problem z szybkim reagowaniem na zmieniające się wymagania rynku, co w dłuższym czasie może nas zepchnąć w niekorzystną sytuację. Trzeba to zrozumieć – elastyczność w planowaniu jest kluczowa i powinna być częścią każdego planu od samego początku.
Pytanie 19

W hurtowni budowlanej TINO sp. z o.o. podczas inwentaryzacji odkryto brak 30 m2 dachówki, której koszt zakupu wynosi 30 zł/m2. Marża ze sprzedaży wynosi 20% ceny zakupu. Brak ten został uznany za winę pracownika. Jaką kwotą braków zostanie obciążony pracownik?

A. 960 zł
B. 900 zł
C. 1 080 zł
D. 1 140 zł
Podczas analizy błędnych odpowiedzi, warto zauważyć, że wiele osób może mylić kwotę niedoboru z jego wartością rynkową lub innymi opłatami niezwiązanymi bezpośrednio z kosztem zakupu. Niektóre odpowiedzi mogą wynikać z nieprawidłowego oszacowania wartości marży lub z pominięcia jej w obliczeniach. Na przykład, obliczenia mogą być oparte wyłącznie na cenie zakupu, co prowadzi do błędnego wniosku, że odpowiedzi 900 zł lub 960 zł są poprawne, ponieważ nie uwzględniają one dodatkowej marży. Inni mogą błędnie obliczyć marżę na podstawie innych wartości, co prowadzi do przeszacowania kwoty. Kluczowym aspektem jest zrozumienie, że marża nie jest dodatkowym kosztem, lecz zyskiem, który powinien być uwzględniony w końcowym rozrachunku. Przy obliczeniach w kontekście inwentaryzacji, niezwykle istotne jest także zrozumienie zasad odpowiedzialności finansowej pracowników, co może wpływać na ich wynagrodzenie lub odpowiedzialność za niedobory. W takich sytuacjach warto stosować się do standardów rachunkowości i procedur wewnętrznych, aby uniknąć błędów w obliczeniach oraz nieporozumień w przyszłości.
Pytanie 20

W skład aktywów trwałych wchodzą wartości niematerialne i prawne oraz

A. rzeczowe aktywa trwałe, zapasy, należności długoterminowe
B. środki trwałe, środki trwałe w budowie, zapasy, należności długoterminowe
C. środki trwałe, środki trwałe w budowie, należności długoterminowe, inwestycje długoterminowe
D. rzeczowe aktywa trwałe, zapasy, inwestycje długoterminowe
Wśród wymienionych odpowiedzi pojawiają się różne pomyłki, które mogą prowadzić do nieprawidłowego zrozumienia kategorii aktywów trwałych. Ważnym elementem tego zagadnienia jest to, że aktywa trwałe są definiowane jako zasoby, które przedsiębiorstwo planuje wykorzystywać przez dłuższy czas, a nie jako te, które mogą być szybko sprzedane lub zużyte. Zapasy, które pojawiają się w kilku odpowiedziach, są klasyfikowane jako aktywa obrotowe, a nie trwałe, ponieważ są przeznaczone do sprzedaży w ciągu roku. Należności długoterminowe, mimo że dotykają dłuższego okresu, są tylko częścią całej grupy aktywów trwałych, a ich mylne zestawienie z aktywami obrotowymi prowadzi do nieporozumienia. Ponadto, środki trwałe w budowie powinny być traktowane jako inwestycje, które mają na celu długoterminowe zyski, a nie jako aktywa, które można szybko spieniężyć. Właściwe zrozumienie podziału na aktywa trwałe i obrotowe jest kluczowe dla sporządzania sprawozdań finansowych oraz zarządzania kapitałem. W praktyce, organizacje powinny stosować standardy rachunkowości, takie jak MSSF (Międzynarodowe Standardy Sprawozdawczości Finansowej) czy KSR (Krajowe Standardy Rachunkowości), aby poprawnie klasyfikować swoje aktywa i osiągać pełną przejrzystość w
Pytanie 21

Czym jest elastyczność w planie?

A. ustalanie terminów dla celów pośrednich oraz celu głównego
B. uwzględnianie wszelkich działań koniecznych do osiągnięcia celu
C. umożliwienie wprowadzenia zmian w trakcie jego realizacji
D. jasna struktura ułatwiająca realizację postawionych celów
Przejrzysta struktura ułatwiająca realizację założonych celów to koncepcja, która sugeruje, że plan musi być sztywny i ściśle określony, co stoi w sprzeczności z ideą elastyczności. Tego typu podejście może prowadzić do sytuacji, w której zespół projektowy nie będzie w stanie szybko reagować na zmiany, co w rezultacie może opóźnić realizację projektu. Określanie terminów wykonania celów pośrednich i celu głównego to podejście, które może być użyteczne, ale nie uwzględnia zmienności, która często występuje w projektach. Ustawienie sztywnych terminów może prowadzić do presji w zespole, co z kolei może skutkować obniżeniem jakości pracy lub wypaleniem zespołu. Uwzględnianie wszystkich działań niezbędnych do osiągnięcia celu, chociaż ważne, również nie może się obyć bez elastyczności; w rzeczywistości, w miarę postępu projektu mogą pojawić się nowe działania, które będą wymagały dostosowań do pierwotnego planu. Zbyt sztywne podejście do planowania i realizacji może prowadzić do myślenia liniowego, które nie uwzględnia złożoności i dynamiki współczesnych projektów, a także do typowych pułapek, takich jak opóźnienia, wyższe koszty czy niezadowolenie interesariuszy.
Pytanie 22

Jakie aktualnie stawki VAT funkcjonują w Polsce?

A. 0%, 2%, 12%, 22%
B. 0%, 2%, 7%, 21%
C. 0%, 5%, 8%, 23%
D. 0%, 3%, 12%, 22%
W odpowiedziach, które nie są prawidłowe, pojawiają się nieaktualne stawki, co świadczy o braku aktualnej wiedzy na temat przepisów dotyczących VAT. Na przykład, stawka 2% nie jest stosowana w polskim systemie VAT, co może prowadzić do nieporozumień w obliczeniach oraz naliczaniu podatku. Użytkownicy, którzy wybierają tę stawkę, mogą myśleć, że dotyczy ona określonych kategorii towarów lub usług, podczas gdy w rzeczywistości jest ona nieznana w obowiązującej legislacji. Dodatkowo, stawka 7% również nie figuruje w polskim systemie VAT, co często wynika z zamieszania z innymi stawkami, które mogą być używane w różnych krajach. Wybór stawki 21% jest również błędny, gdyż aktualna standardowa stawka VAT w Polsce wynosi 23%, a 21% nie występuje w obowiązujących przepisach. Wiele osób może nieznajomość przepisów oraz zmieniające się regulacje prowadzić do takich błędnych wyborów. Ważne jest, aby na bieżąco śledzić zmiany w przepisach podatkowych oraz dostosowywać swoje decyzje biznesowe do aktualnych stawek VAT, co jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania przedsiębiorstw.
Pytanie 23

Jaka jest prawidłowa sekwencja etapów procesu planowania?

A. Określenie celów, identyfikacja problemu, poszukiwanie alternatywnych rozwiązań, dokonanie decyzji, realizacja planu, kontrola wykonania planu
B. Określenie celów, realizacja planu, poszukiwanie alternatywnych rozwiązań, kontrola wykonania planu, identyfikacja problemu, dokonanie decyzji
C. Określenie celów, realizacja planu, kontrola wykonania planu, dokonanie decyzji, identyfikacja problemu, poszukiwanie alternatywnych rozwiązań
D. Określenie celów, identyfikacja problemu, poszukiwanie alternatywnych rozwiązań, dokonanie decyzji, kontrola wykonania planu, realizacja planu
Prawidłowa kolejność etapów procesu planowania zaczyna się od ustalenia celów, które stanowią podstawę dla całego procesu. Cele powinny być SMART (Specific, Measurable, Achievable, Relevant, Time-bound), co pozwala na jasne zdefiniowanie oczekiwań i kierunku działania. Następnie identyfikacja problemu jest kluczowym krokiem, pozwalającym zrozumieć, jakie przeszkody mogą wystąpić na drodze do realizacji celów. Kolejnym etapem jest poszukiwanie alternatywnych rozwiązań, które pozwala na rozwinięcie kreatywności i znalezienie najbardziej efektywnych strategii. Po zebraniu różnych opcji, dokonanie wyboru najlepszego rozwiązania jest niezbędne do skoncentrowania działań na konkretnej drodze do osiągnięcia celów. Wdrożenie planu to moment, w którym teoretyczne założenia są wprowadzane w życie, a kontrola realizacji planu pozwala na monitorowanie postępów oraz dostosowywanie działań w razie potrzeby. Taka struktura jest zgodna z najlepszymi praktykami zarządzania projektami, jak na przykład metodologia PRINCE2, która kładzie duży nacisk na cykl życia projektu i jego etapowe zarządzanie.
Pytanie 24

Aby poznać zasady dotyczące formułowania, organizacji, funkcjonowania oraz łączenia i dzielenia spółek kapitałowych, należy odnaleźć przepisy ustawy

A. o przedsiębiorstwach państwowych
B. o swobodzie działalności gospodarczej
C. Kodeks cywilny
D. Kodeks spółek handlowych
Odpowiedzi wskazujące na inne akty prawne, takie jak ustawa o przedsiębiorstwach państwowych, Kodeks cywilny czy ustawa o swobodzie działalności gospodarczej, są błędne w kontekście regulacji spółek kapitałowych. Ustawa o przedsiębiorstwach państwowych dotyczy przede wszystkim zasad funkcjonowania przedsiębiorstw, które są w większości własnością Skarbu Państwa, co nie odnosi się do ogólnych zasad działalności spółek kapitałowych. Kodeks cywilny, chociaż zawiera ogólne przepisy dotyczące umów i zobowiązań, nie precyzuje szczegółowych zasad dotyczących struktury, organizacji czy funkcjonowania spółek, które znajdują się w Kodeksie spółek handlowych. Ustawa o swobodzie działalności gospodarczej także koncentruje się na zasadach prowadzenia działalności przez przedsiębiorców, a nie na specyfice spółek kapitałowych. Wybierając jedną z tych odpowiedzi, można wpaść w pułapkę myślenia, że wszystkie normy prawne dotyczące przedsiębiorstw są sobie równe, co jest mylne. Rozróżnienie pomiędzy aktami prawnymi jest kluczowe, a ich znajomość jest niezbędna do prowadzenia działalności zgodnie z obowiązującymi przepisami. Niezrozumienie tych różnic prowadzi do błędnych wniosków i może skutkować poważnymi konsekwencjami prawnymi dla przedsiębiorstwa.
Pytanie 25

Do zadań ZUS należy m.in.

A. wykonywanie obliczeń i poboru podatków oraz opłat
B. świadczenie emerytalne i rentowe
C. realizowanie ubezpieczeń majątkowych
D. zawieranie transakcji z papierami wartościowymi
Wybór odpowiedzi dotyczącej dokonywania wymiaru i poboru podatków oraz opłat wskazuje na pewne nieporozumienie dotyczące zakresu działalności ZUS. Instytucja ta nie zajmuje się bezpośrednio poborem podatków, ponieważ jest to zadanie administracji skarbowej. Obowiązki związane z podatkami są regulowane przez przepisy prawa podatkowego, a ich egzekucja należy do kompetencji urzędów skarbowych, które mają na celu zapewnienie wpływów do budżetu państwa. W kontekście odpowiedzi dotyczącej transakcji papierami wartościowymi, ZUS nie prowadzi działalności inwestycyjnej w tym zakresie. Jego funkcje nie obejmują aktywnego uczestnictwa w rynkach finansowych, co jest typowe dla instytucji finansowych, takich jak banki czy fundusze inwestycyjne. Prowadzenie ubezpieczeń majątkowych również nie leży w zakresie zadań ZUS, który koncentruje się na ubezpieczeniach społecznych, a nie majątkowych. Ubezpieczenia majątkowe, takie jak ubezpieczenia nieruchomości czy pojazdów, są oferowane przez prywatne towarzystwa ubezpieczeniowe. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla prawidłowej interpretacji ról różnych instytucji w polskim systemie ubezpieczeń społecznych.
Pytanie 26

Stan zobowiązań w firmie przedstawia się w następujący sposób: <br/> - zobowiązania wobec dostawców 12 000,00 zł <br/> - zobowiązania z tytułu wynagrodzeń 8 000,00 zł <br/> - kredyty bankowe długoterminowe 20 000,00 zł <br/> Jakie jest procentowe udział zobowiązań długoterminowych w całkowitej kwocie zobowiązań?

A. 50 %
B. 60 %
C. 30 %
D. 20 %
Odpowiedź 50% jest poprawna, ponieważ udział zobowiązań długoterminowych w ogólnej wartości zobowiązań oblicza się, dzieląc wartość zobowiązań długoterminowych przez całkowite zobowiązania i mnożąc przez 100. W przedstawionym przypadku zobowiązania długoterminowe wynoszą 20 000 zł, a całkowite zobowiązania to suma zobowiązań wobec dostawców (12 000 zł), zobowiązań z tytułu wynagrodzeń (8 000 zł) oraz kredytów bankowych (20 000 zł), co daje 40 000 zł. Dlatego udział zobowiązań długoterminowych wynosi (20 000 zł / 40 000 zł) * 100 = 50%. W praktyce zrozumienie struktury zobowiązań jest kluczowe dla analizy płynności finansowej przedsiębiorstwa oraz jego zdolności do regulowania zobowiązań w przyszłości. Wartości te są również istotne dla inwestorów oraz instytucji finansowych, które oceniają ryzyko kredytowe firmy. Znajomość zasad obliczania udziałów różnych rodzajów zobowiązań jest niezbędna do prawidłowej analizy finansowej i podejmowania strategicznych decyzji zarządzających.
Pytanie 27

W jaki sposób archiwizuje się dokumenty inwentaryzacyjne w firmie?

A. do momentu zatwierdzenia sprawozdania finansowego za dany rok obrotowy
B. przez 5 lat
C. przez minimum 1 rok
D. na stałe
W przypadku archiwizacji dokumentów inwentaryzacyjnych, odpowiedzi sugerujące krótsze okresy przechowywania, takie jak do dnia zatwierdzenia sprawozdania finansowego, trwale, czy co najmniej przez okres 1 roku, nie są zgodne z wymogami prawnymi oraz standardami branżowymi. Archiwizacja do dnia zatwierdzenia sprawozdania finansowego oznaczałaby, że dokumenty byłyby usuwane przed upływem czasu, który jest niezbędny do przeprowadzenia wszelkich audytów i kontroli. Taki sposób postępowania może prowadzić do poważnych konsekwencji prawnych oraz finansowych dla przedsiębiorstwa. Przechowywanie dokumentów tylko przez rok jest niewystarczające, ponieważ wiele przypadków może wymagać dłużej niż ten minimalny okres. Utrzymanie dokumentacji przez okres pięciu lat jest standardem, który pozwala zaspokoić ewentualne potrzeby dotyczące weryfikacji danych oraz kontroli. Warto również zauważyć, że w wielu branżach regulacje prawne mogą wymagać dłuższego okresu przechowywania dokumentacji. Dlatego przedsiębiorstwa powinny przyjąć zasady archiwizacji zgodne z najlepszymi praktykami i regulacjami, aby uniknąć ewentualnych problemów związanych z nieprzestrzeganiem przepisów oraz zapewnić prawidłowe zarządzanie ryzykiem.
Pytanie 28

Z analizy 'Karty pracy' wynika, że pracownik Jacek Piwowarek w trakcie 8-godzinnej zmiany roboczej zrealizował (zgodnie z przyjętą w firmie normą pracochłonności) 16 wyrobów. Czas potrzebny na wykonanie jednej sztuki wyrobu wyniósł

A. 1 godzinę
B. 1,5 godziny
C. 0,5 godziny
D. 2 godziny
W przypadku odpowiedzi wskazujących na 1 godzinę, 1,5 godziny lub 2 godziny, należy zwrócić uwagę na błędne zrozumienie zagadnienia obliczeń czasu pracy. Każda z tych odpowiedzi implikuje, że wykonanie jednej sztuki wyrobu zajmuje nadmiernie dużo czasu w porównaniu do całkowitego dostępnego czasu w ciągu 8-godzinnej zmiany. Na przykład, przyjmując 1 godzinę na sztukę, pracownik mógłby wykonać jedynie 8 sztuk, co nie odpowiada rzeczywistym wynikom. Z kolei obliczenie 1,5 godziny czy 2 godzin na sztukę w ogóle wyklucza możliwość wykonania 16 sztuk w ciągu 8 godzin, co jest bezpośrednim naruszeniem zasady efektywności pracy. Tego typu błędne odpowiedzi często wynikają z niepoprawnego przeliczenia dostępnego czasu oraz braku zrozumienia funkcji norm pracochłonności w zarządzaniu produkcją. W praktyce, znajomość i umiejętność stosowania norm czasowych pozwala na lepsze planowanie zadań oraz optymalizację procesów produkcyjnych. Warto zaznaczyć, że w wielu branżach normy pracochłonności są kluczowe dla analizy efektywności i są stosowane do oceny wydajności pracowników oraz optymalizacji pracy zespołów.
Pytanie 29

Które dokumenty mogą być zniszczone po zakończeniu roku obrotowego, w którym zostały wystawione, a także po dokonaniu rozliczenia osób odpowiedzialnych finansowo?

A. Paragony z kas fiskalnych
B. Listy płac
C. Faktury VAT za sprzedaż
D. Sprawozdania finansowe
Faktury VAT sprzedaży są kluczowymi dokumentami w procesie rozliczeń podatkowych, a ich zniszczenie po zakończeniu roku obrotowego nie jest dopuszczalne. Zgodnie z przepisami podatkowymi, faktury te powinny być przechowywane przez okres 5 lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym zostały wystawione. Warto zauważyć, że dokumenty te są podstawą do wykazania dochodów oraz odliczeń podatkowych, co czyni je niezwykle istotnymi dla każdej firmy. Paragony z kas fiskalnych z kolei, mimo że mogą być niszczone, pełnią funkcję potwierdzającą dokonaną transakcję i ich przechowywanie jest zalecane przez dłuższy czas, aby uniknąć problemów w przypadku ewentualnej kontroli skarbowej. Sprawozdania finansowe stanowią kolejne niezbędne dokumenty, które muszą być przechowywane przez minimum 5 lat, ponieważ są one podstawą do oceny sytuacji finansowej przedsiębiorstwa oraz są używane w wielu procesach analitycznych. Listy plac, choć mogą wydawać się mniej ważne, również są istotne w kontekście zarządzania wynagrodzeniami i muszą być archiwizowane przez odpowiedni okres. Wszystkie te dokumenty są kluczowe dla funkcjonowania przedsiębiorstwa i ich zniszczenie przed upływem wymaganego czasu może prowadzić do poważnych konsekwencji prawnych i finansowych. Właściwe zarządzanie dokumentacją to nie tylko obowiązek prawny, ale również element dobrych praktyk biznesowych, który wpływa na transparentność i efektywność organizacji.
Pytanie 30

Wysokość składek na ubezpieczenie zdrowotne dla pracownika wynosi

A. 2,45% podstawy wymiaru
B. 9,00% podstawy wymiaru
C. 6,50% podstawy wymiaru
D. 9,76% podstawy wymiaru
Odpowiedź 9,00% podstawy wymiaru jest prawidłowa, ponieważ składki na ubezpieczenie zdrowotne w Polsce są ustalane na podstawie przepisów prawa. Zgodnie z Ustawą o systemie ubezpieczeń społecznych, składka zdrowotna wynosi 9% podstawy wymiaru, co oznacza, że pracownicy odprowadzają tę kwotę od swojego wynagrodzenia brutto. Praktyczne znaczenie tej składki polega na tym, że zapewnia ona dostęp do publicznej służby zdrowia, w tym do lekarzy, szpitali oraz innych usług medycznych. Pracodawcy, jako płatnicy składek, mają obowiązek pobierać tę kwotę z wynagrodzenia pracowników i przekazywać ją do ZUS. Dobrą praktyką jest także informowanie pracowników o wysokości składki oraz jej wpływie na ich wynagrodzenie netto. Wiedza na temat składek zdrowotnych jest istotna, ponieważ ma bezpośredni wpływ na finanse osobiste pracowników oraz na jakość oferowanej im opieki zdrowotnej.
Pytanie 31

Wśród obowiązkowych odpisów wpływających na wynik finansowy brutto w spółkach kapitałowych wymienia się

A. odsetki od udziałów
B. dywidendę
C. kapitał rezerwowy
D. podatek dochodowy
Wszystkie wymienione opcje nie są obligatoryjnymi odpisami obciążającymi wynik finansowy brutto w spółkach kapitałowych. Dywidenda, która jest wypłatą zysku dla akcjonariuszy, nie jest odpisem, lecz dystrybucją zysków, która następuje po obliczeniu wyniku netto. Kapitał rezerwowy to również nieodpowiednia odpowiedź, ponieważ jest to zasób, który spółka utrzymuje na wypadek przyszłych potrzeb, lecz nie obciąża bezpośrednio wyniku finansowego. Odsetki od udziałów również nie stanowią odpisu zysku, lecz są formą wynagrodzenia za zainwestowany kapitał. Typowym błędem myślowym jest mylenie pojęcia odpisu z pojęciem wydatku czy dystrybucji zysku. Odpisy w kontekście wyniku finansowego odnoszą się do kosztów, które są księgowane w celu uzyskania prawidłowego obrazu sytuacji finansowej spółki. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć, że obowiązkowe odpisy powinny być związane z kosztami operacyjnymi i podatkowymi, a nie z decyzjami o dystrybucji zysków czy utrzymywaniu rezerw. W praktyce, prawidłowe zrozumienie tych pojęć ma kluczowe znaczenie dla efektywnego zarządzania finansami spółki oraz jej strategią rozwoju.
Pytanie 32

Na jakim etapie cyklu życia produktu odnotowuje się największy przyrost sprzedaży, gdy działania marketingowe mają na celu ciągłe zwiększanie udziału produktu na rynku?

A. Spadku
B. Wzrostu
C. Wprowadzenia
D. Dojrzałości
Analiza odpowiedzi na pytanie dotyczące cyklu życia produktu ujawnia szereg nieporozumień związanych z różnymi jego fazami. Faza spadku związana jest z malejącą sprzedażą, co jest konsekwencją nasycenia rynku, zmieniających się preferencji konsumentów lub pojawienia się nowych, lepszych produktów. W tym etapie działania marketingowe są zazwyczaj ograniczone, a celem jest minimalizacja strat, a nie aktywne zwiększanie udziału w rynku. Takie podejście jest sprzeczne z założeniem pytania. Faza dojrzałości, chociaż charakteryzuje się stabilną sprzedażą, jest już etapem, w którym produkty osiągnęły szczyt swojego potencjału rynkowego. Działania marketingowe koncentrują się raczej na utrzymaniu udziału w rynku, a nie na jego powiększaniu. Wprowadzenie to początkowa faza, w której produkt debiutuje na rynku, a sprzedaż jest zazwyczaj niewielka i niestabilna, co również nie odpowiada na postawione pytanie. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do takich nieprawidłowych wniosków, to mylenie celów działań marketingowych w różnych fazach cyklu życia produktu oraz niewłaściwe postrzeganie dynamiki wzrostu sprzedaży. Kluczowe jest zrozumienie, że faza wzrostu to moment intensywnego rozwoju i ekspansji, w przeciwieństwie do fazy dojrzałości czy spadku, gdzie strategie marketingowe i cele są diametralnie inne.
Pytanie 33

Na jakich kontach stosuje się zasadę podwójnego zapisu?

A. analitycznych
B. syntetycznych
C. specjalnych
D. pozabilansowych
Konta pozabilansowe, chociaż są istotne w obiegu dokumentacyjnym, nie stosują zasady podwójnego zapisu w tradycyjnym rozumieniu. Zasada ta odnosi się przede wszystkim do rejestrowania operacji, które mają bezpośredni wpływ na bilans przedsiębiorstwa, co oznacza, że zapis na kontach pozabilansowych nie zmienia wartości aktywów ani pasywów. Konta specjalne, takie jak konta rezerwowe, również nie są odpowiednie, ponieważ ich funkcja polega na tworzeniu rezerw na przyszłe zobowiązania, a nie na rejestracji bieżących transakcji. Z kolei konta analityczne, mimo że są istotnym elementem systemu księgowego, nie są same w sobie miejscem, gdzie stosuje się zasadę podwójnego zapisu. To raczej konta syntetyczne służą jako nośniki dla danych analitycznych. Nieprawidłowe podejście do tych koncepcji często wynika z niepełnego zrozumienia struktury systemu księgowego oraz błędnego utożsamiania funkcji różnych typów kont. Ważne jest zrozumienie, że zasada podwójnego zapisu ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia rzetelności i przejrzystości w sprawozdaniach finansowych, a jej niestosowanie prowadzi do zafałszowania rzeczywistego obrazu finansowego jednostki.
Pytanie 34

Wzrost wartości wskaźnika rotacji należności w dniach wskazuje

A. na skracający się okres kredytowania odbiorców
B. na rosnącą skuteczność windykacji należności
C. na malejącą skuteczność windykacji należności
D. na poprawę efektywności zarządzania należnościami
Wskaźnik rotacji należności w dniach jest miarą efektywności zarządzania należnościami i wskazuje, jak długo przedsiębiorstwo czeka na zapłatę od swoich klientów. Rosnący wskaźnik rotacji oznacza, że czas oczekiwania na spłatę należności się wydłuża, co wskazuje na malejącą skuteczność windykacji. Przykładem może być sytuacja, w której firma dostarcza swoje produkty na kredyt i zauważa, że klienci zaczynają opóźniać płatności. Praktyczne znaczenie tej analizy polega na tym, że przedsiębiorstwo powinno zrewidować swoje procedury przekazywania należności do windykacji oraz strategię współpracy z odbiorcami. W branży finansowej i zarządzania wierzytelnościami, dobre praktyki sugerują, aby regularnie monitorować wskaźniki rotacji oraz prowadzić analizy dotyczące terminowości płatności. Umożliwia to wczesne identyfikowanie problemów i podejmowanie działań naprawczych, co może obejmować renegocjację warunków kredytowania, wprowadzenie bardziej rygorystycznych zasad oceny zdolności kredytowej klientów lub też zwiększenie działań marketingowych mających na celu poprawę relacji z klientami.
Pytanie 35

Firma pracuje nad wprowadzeniem nowej technologii produkcyjnej. W ciągu trzech miesięcy zamierza przeszkolić wszystkich pracowników zaangażowanych w produkcję. Jaki dokument powinien zostać przygotowany, aby skutecznie zorganizować szkolenia?

A. Plan biznesowy
B. Scenariusz
C. Harmonogram
D. Plan strategiczny
Wybór dokumentów do przeprowadzenia szkoleń w przedsiębiorstwie wymaga zrozumienia ich funkcji oraz celu. Biznes plan, choć istotny w kontekście ogólnej strategii przedsiębiorstwa, nie jest narzędziem bezpośrednio związanym z organizacją szkoleń. Obejmuje on szczegółowe analizy finansowe, marketingowe oraz operacyjne, które są ważne dla rozwoju firmy, ale nie skoncentruje się na harmonogramach ani procedurach szkoleniowych. Scenariusz, z drugiej strony, może odnosić się do planu działania w przypadku kryzysów lub konkretnych sytuacji, ale jego zastosowanie w kontekście szkoleń jest ograniczone, ponieważ nie dostarcza struktury czasowej ani szczegółowego planu działania. Plan strategiczny, chociaż ważny dla długofalowego rozwoju organizacji, także nie odpowiada na potrzeby operacyjne związane z organizacją szkoleń, które wymagają konkretnego podejścia do zarządzania czasem i zasobami. Typowe błędy myślowe prowadzące do wyboru tych odpowiedzi mogą wynikać z nieodpowiedniego rozumienia celów szkoleniowych i znaczenia planowania. Uznanie harmonogramu za podstawowy dokument w tym kontekście jest kluczowe, ponieważ to on pozwala na systematyzację działań, przypisanie odpowiedzialności oraz monitorowanie postępów. Bez tego narzędzia, proces szkoleniowy może być chaotyczny i nieefektywny, co jest nie do przyjęcia w nowoczesnym zarządzaniu produkcją.
Pytanie 36

Wspólnicy nie odpowiadają za zobowiązania spółki, które powstały w wyniku wykonywania wolnego zawodu przez innych wspólników w tej spółce?

A. partnerskiej
B. jawnej
C. komandytowej
D. cywilnej
Odpowiedzi odnoszące się do spółek cywilnych, komandytowych i jawnych nie są zgodne z zasadami odpowiedzialności w ramach tych struktur prawnych. W spółce cywilnej wszyscy wspólnicy ponoszą solidarną odpowiedzialność za zobowiązania spółki, co oznacza, że każdy z nich może być pociągnięty do odpowiedzialności majątkowej za długi powstałe w wyniku działania całej spółki, niezależnie od tego, kto z nich działał na rzecz danej transakcji. Spółka jawna również nie zapewnia takiej ochrony, a jej wspólnicy są odpowiedzialni całym swoim majątkiem za zobowiązania firmy. W spółce komandytowej istnieje podział na komandytariuszy, którzy ponoszą ograniczoną odpowiedzialność do wysokości wniesionych wkładów, oraz komplementariuszy, którzy odpowiadają całym swoim majątkiem. W związku z tym, nie można założyć, że wspólnicy tych spółek będą chronieni w podobny sposób, jak w spółce partnerskiej. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich niepoprawnych wniosków obejmują mylenie odpowiedzialności ograniczonej z pełną odpowiedzialnością, co jest kluczowe dla zrozumienia różnic między tymi formami działalności gospodarczej. Zrozumienie tych różnic jest istotne dla osób podejmujących decyzje o formie prawnej prowadzonej działalności zawodowej, zwłaszcza w kontekście ryzyka zawodowego i odpowiedzialności prawnej.
Pytanie 37

Hurtownia nabyła laptopa po cenie zakupu netto wynoszącej 2 500,00 zł, sprzedając go następnie za cenę sprzedaży netto równą 3 250,00 zł. Jaką marżę osiągnęła hurtownia?

A. 20% wartości sprzedaży
B. 10% wartości zakupu
C. 40% wartości sprzedaży
D. 30% wartości zakupu
Wiesz, czasami ludzie mylą się przy oszacowywaniu marży, bo skupiają się na cenie sprzedaży, co prowadzi do fałszywych wniosków. Na przykład, obliczając 40% albo 20% od ceny sprzedaży, zapominają o tym, ile tak naprawdę kosztował towar. Prawda jest taka, że marża to różnica między ceną sprzedaży a ceną zakupu. Ktoś, kto myśli, że marżę powinno się liczyć w odniesieniu do ceny sprzedaży, nie rozumie, jak ważny jest koszt towaru. Gdy liczymy marżę w stosunku do ceny zakupu, lepiej widzimy, ile firma naprawdę zarabia. To podejście jest zgodne z tym, co się robi w branży, kiedy patrzy się na rentowność. A tak przy okazji, zrozumienie kosztów i cen to klucz do strategicznego myślenia w handlu. Kiedy analizujesz złe odpowiedzi, często możesz zauważyć, że brakuje tam zrozumienia rynku i zasad marży, co może prowadzić do sporych błędów w finansach.
Pytanie 38

Czym zajmują się banki komercyjne?

A. określaniem polityki monetarnej kraju
B. udzielaniem kredytów konsumpcyjnych
C. prowadzeniem obsługi bankowej budżetu państwowego
D. udzielaniem kredytów refinansowych
Banki komercyjne nie zajmują się ustalaniem polityki pieniężnej państwa, ponieważ ta funkcja leży w gestii banków centralnych. Polityka pieniężna obejmuje działania mające na celu kontrolowanie podaży pieniądza oraz stóp procentowych w gospodarce, co ma na celu stabilizację gospodarki i inflacji. Błędne jest również myślenie, że banki komercyjne mogą prowadzić obsługę bankową budżetu państwa na tym samym poziomie, co banki centralne. Owszem, banki komercyjne mogą uczestniczyć w niektórych operacjach budżetowych, ale nie mają kompetencji do kształtowania polityki budżetowej, która należy do instytucji rządowych. Udzielanie kredytów refinansowych jest także odpowiedzialnością innych instytucji finansowych, które specjalizują się w tym zakresie. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich wniosków wynikają z pomieszania ról, jakie pełnią różne typy banków. Banki komercyjne są przede wszystkim nastawione na obsługę klientów indywidualnych i firm, podczas gdy banki centralne są odpowiedzialne za stabilność systemu finansowego i prowadzenie polityki monetarnej. Właściwe rozumienie tych ról jest kluczowe dla oceny funkcjonowania systemu bankowego i jego wpływu na gospodarkę.
Pytanie 39

Jeżeli standardowe zużycie materiału wynosi 15 kg na sztukę wyrobu gotowego, a produkcja dzienna osiąga 300 sztuk, to całkowite dzienne zużycie materiału wynosi

A. 2 t
B. 20 000 kg
C. 4,5 t
D. 45 000 kg
Wielu ludzi może popełnić błąd, myśląc, że wystarczy przeliczyć wielkość zużycia materiałów bez uwzględnienia kluczowych danych. Przykładowo, niektórzy mogą uznać, że suma 300 sztuk wyrobów gotowych w połączeniu z normą 15 kg/szt. prowadzi do wyników 20 000 kg, co jest wynikiem niewłaściwego przeliczenia. Można zauważyć, że błędne odpowiedzi na ogół wynikają z niepoprawnej interpretacji jednostek i operacji matematycznych. Użytkownicy mogą także mylnie sądzić, że 45 000 kg to odpowiedź, ignorując podstawowe obliczenia, które pokazują, że rzeczywista ilość to 4,5 t, a nie 45 t. W przypadku wyniku 2 t, również można dostrzec, że jest to wynik wynikający z nieprawidłowego podziału lub pomnożenia. W praktyce, aby unikać takich pomyłek, kluczowe staje się zrozumienie, jak przeliczać jednostki oraz w jaki sposób sumować wyniki. W każdym z tych przypadków, zrozumienie podstawowych zasad kalkulacji oraz umiejętność zastosowania norm technicznych w praktyce jest niezbędne do efektywnego zarządzania procesami produkcyjnymi. Warto również podkreślić, że standardy branżowe wymagają dokładności i precyzji w analizach, co jest niezbędne do efektywnego zarządzania zasobami i optymalizacji produkcji.
Pytanie 40

W ubiegłym roku koszty produkcji w firmie zajmującej się wyrobem nożyczek wyniosły 5 200 zł, a w obecnym roku osiągnęły 8 800 zł. W tych latach wyprodukowano odpowiednio 260 oraz 400 sztuk gotowych produktów. Jak kształtuje się koszt jednostkowy w bieżącym roku w porównaniu do roku poprzedniego?

A. niższy o 3 zł
B. niższy o 2 zł
C. wyższy o 3 zł
D. wyższy o 2 zł
Wybór odpowiedzi wskazujących na niższy koszt jednostkowy o 2 zł lub 3 zł jest błędny, ponieważ opiera się na nieprawidłowym zrozumieniu relacji między całkowitym kosztem produkcji a ilością wyprodukowanych jednostek. Koszt jednostkowy oblicza się, dzieląc całkowity koszt przez liczbę wyprodukowanych wyrobów. W przypadku podanych danych, w roku ubiegłym całkowity koszt wynosił 5200 zł, a jednostek było 260, co daje koszt jednostkowy 20 zł. W roku bieżącym, przy wzroście kosztu do 8800 zł i produkcji 400 sztuk, jednostkowy koszt wzrósł do 22 zł. Osoby, które wybrały niższe wartości kosztów, mogą mieć na myśli, że zwiększenie produkcji mogłoby obniżyć koszty jednostkowe ze względu na tzw. efekt skali, jednak w tym przypadku całkowity wzrost kosztu produkcji przewyższył oszczędności wynikające z większej produkcji. Dodatkowo, wskazywanie na wyższy koszt jednostkowy bez wskazania dokładnych wartości kosztów jednostkowych i ich obliczeń, prowadzi do błędnych konkluzji, co może świadczyć o niepełnym zrozumieniu podstaw analizy kosztów. Zrozumienie tych koncepcji jest kluczowe w praktyce zarządzania przedsiębiorstwami, ponieważ błędne oszacowania mogą prowadzić do niewłaściwego ustalania cen oraz błędnych decyzji inwestycyjnych.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej