Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik programista
Kwalifikacja: INF.04 - Projektowanie, programowanie i testowanie aplikacji
Data rozpoczęcia: 8 stycznia 2025 17:23
Data zakończenia: 8 stycznia 2025 17:42

Egzamin niezdany

Wynik: 15/40 punktów (37,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakie polecenie w Gicie jest używane do zapisywania zmian w lokalnym repozytorium?

A. git push

B. git commit

C. git clone

D. git pull

Polecenie 'git commit' zapisuje zmiany w lokalnym repozytorium Git. Jest to kluczowy krok w procesie kontroli wersji, ponieważ każdy commit tworzy nową migawkę (snapshot) projektu, która może być w przyszłości przywrócona lub porównana z innymi wersjami. Polecenie to jest często używane razem z opcją -m, która umożliwia dodanie wiadomości opisującej zmiany. Dzięki temu możliwe jest efektywne śledzenie historii zmian w projekcie i przywracanie wcześniejszych wersji w razie potrzeby. Git commit to podstawowe narzędzie w pracy zespołowej nad kodem, szczególnie w środowisku deweloperskim, gdzie wersjonowanie jest niezbędne do zapewnienia stabilności kodu i łatwej współpracy.

Pytanie 2

Jaki modyfikator dostępu umożliwia dostęp do pól klasy tylko za pomocą jej metod?

A. Private

B. Public

C. Protected

D. Static

Modyfikator `private` w językach takich jak C++, Java i C# pozwala na ograniczenie dostępu do pól i metod klasy, umożliwiając ich wykorzystanie wyłącznie w obrębie tej samej klasy. Pola `private` są ukryte przed innymi klasami i mogą być modyfikowane lub odczytywane jedynie poprzez metody publiczne (gettery i settery). Przykład w C++: `class Konto { private: double saldo; public: void ustawSaldo(double s) { saldo = s; } }`. Dzięki temu mechanizmowi dane są chronione przed nieautoryzowanymi zmianami, co zwiększa bezpieczeństwo aplikacji i minimalizuje ryzyko błędów.

Pytanie 3

Z jakiego obiektu można skorzystać, aby stworzyć kontrolkę wskazaną strzałką na ilustracji?

A. Box - dla biblioteki WPF; JField - dla biblioteki Swing

B. Text - dla biblioteki WPF; JText - dla biblioteki Swing

C. TextBox - dla biblioteki WPF; JTextField - dla biblioteki Swing

D. Windows - dla biblioteki WPF; JFrame - dla biblioteki Swing

Windows i JFrame są kontenerami, które przechowują kontrolki, ale same nie umożliwiają bezpośredniego wprowadzania tekstu. Text i JText to klasy wyświetlające tekst, lecz nie pozwalają na jego edycję. Box i JField nie odnoszą się bezpośrednio do komponentów tekstowych, co czyni je nieodpowiednimi w tym kontekście.

Pytanie 4

Zalecenia standardu WCAG 2.0 dotyczące percepcji koncentrują się na

A. umożliwieniu interakcji między komponentami użytkownika za pomocą klawiatury

B. prezentacji elementów interfejsu użytkownika

C. zapewnieniu odpowiedniej ilości czasu na przeczytanie i zrozumienie treści

D. zrozumieniu i wiarygodności prezentowanych treści na stronie

Pierwsza z niepoprawnych odpowiedzi odnosi się do zrozumienia i rzetelności w dostarczonych treściach na stronie, co jest ważnym aspektem, ale nie dotyczy bezpośrednio percepcji komponentów interfejsu użytkownika. Zrozumienie treści jest związane z czytelnością tekstu oraz jego strukturalną formą, co nie jest bezpośrednio związane z interfejsem. Kolejna niepoprawna odpowiedź, dotycząca zapewnienia wystarczającej ilości czasu na przeczytanie i przetworzenie treści, odnosi się bardziej do zasad dostępności dotyczących czasu, które są istotne dla użytkowników z różnymi zdolnościami przetwarzania informacji, ale nie dotyczą samej percepcji komponentów interfejsu. Ostatnia odpowiedź, dotycząca zapewnienia interakcji pomiędzy komponentami użytkownika przy użyciu klawiatury, również nie odnosi się bezpośrednio do percepcji, a bardziej do interakcji użytkownika z systemem. Choć interakcja jest istotna, kluczowe jest zrozumienie, że percepcja skupia się na sposobie, w jaki użytkownicy dostrzegają i interpretują te komponenty, a nie na ich interakcji. Dlatego też, te odpowiedzi, choć dotyczą ważnych kwestii dostępności, nie są zgodne z istotą pytania.

Pytanie 5

Który z operatorów w języku C++ służy do pobierania adresu zmiennej?

A. &

B. >

C. delete

D. *

Hmmm, operator '*' rzeczywiście jest do dereferencji wskaźnika, ale nie myl go z innymi operatorami. '>' to operator do porównania, ale nie ma nic wspólnego z adresami czy wskaźnikami. A delete służy do zwalniania pamięci, a nie do uzyskiwania adresów zmiennych. Każdy z tych operatorów ma swoje miejsce w C++, ale jak się pomyli, to może być ciężko, no nie? Warto się przyjrzeć jeszcze raz tym pojęciom.

Pytanie 6

W zestawieniu przedstawiono doświadczenie zawodowe członków zespołu IT. Osobą odpowiedzialną za stworzenie aplikacji front-end powinna być:

A. Patryk

B. Krzysztof

C. Anna

D. Ewa

Patryk i Anna mogą mieć doświadczenie w programowaniu, ale ich specjalizacja może dotyczyć innych obszarów, np. back-end lub baz danych. Ewa może być ekspertem w innej dziedzinie, ale brak doświadczenia w front-end może prowadzić do wydłużenia czasu realizacji projektu lub błędów w interfejsie użytkownika.

Pytanie 7

Który framework jest powszechnie wykorzystywany do tworzenia aplikacji internetowych w języku Python?

A. ASP.NET Core

B. React.js

C. Angular

D. Django

Angular to framework oparty na języku JavaScript i TypeScript, wykorzystywany głównie do budowy aplikacji frontendowych, a nie webowych backendów w Pythonie. React.js jest biblioteką JavaScript służącą do tworzenia interfejsów użytkownika, ale nie posiada narzędzi do budowy backendu w Pythonie. ASP.NET Core to framework firmy Microsoft, używany do tworzenia aplikacji webowych w języku C#, co czyni go nieodpowiednim wyborem dla programistów Pythona.

Pytanie 8

Rozpoczęcie tworzenia procedury składowej o nazwie dodajUsera w MS SQL wymaga użycia poleceń

A. create procedure dodajUsera

B. add procedure dodajUsera

C. add dodajUsera procedure

D. create dodajUsera procedure

Polecenie 'ADD' jest błędne w tym kontekście – nie używa się go do tworzenia procedur. Prawidłowa składnia to 'CREATE PROCEDURE', co jasno wskazuje na intencję utworzenia nowej procedury w bazie danych SQL.

Pytanie 9

Pętla przedstawiona w zadaniu działa na zmiennej typu string o nazwie ciąg. Jej celem jest

A. od każdego znaku w ciągu, który nie jest równy 0, odjąć kod 32

B. zamienić w ciągu małe litery na wielkie

C. od każdego znaku w ciągu odjąć kod 32

D. zamienić w ciągu wielkie litery na małe

Odejmowanie 32 od wszystkich znaków w napisie to trochę kiepski pomysł, bo to nie zawsze działa. Nie wszystkie znaki, takie jak cyfry czy symbole, mają swoje wielkie odpowiedniki, więc ich kod ASCII nie powinien być zmieniany. Kabel od wielkich liter na małe to zupełnie inna bajka – tutaj dodajemy 32 do kodu. Odejmowanie kodu tylko dla znaków różniących się od 0 pomija istotę operacji na literach, co może skutkować dziwnymi rezultatami. Z mojego doświadczenia wynika, że lepiej to przemyśleć przed wprowadzeniem w życie.

Pytanie 10

Jakiego rodzaju zmiennej użyjesz w C++, aby przechować wartość "true"?

A. liczba zmiennoprzecinkowa

B. tekst

C. liczba całkowita

D. bool

Typ 'string' przechowuje tekst, a nie wartości logiczne 'true' lub 'false'. 'Int' przechowuje liczby całkowite, które mogą reprezentować wartości logiczne, ale nie są natywnym typem logicznym. 'Float' przechowuje liczby zmiennoprzecinkowe i nie może przechowywać wartości boolean. Typ 'bool' jest przeznaczony specjalnie do przechowywania wartości binarnych, co czyni go odpowiednim narzędziem do implementacji logiki decyzyjnej w programowaniu C++.

Pytanie 11

Które z wymienionych stwierdzeń najcelniej opisuje proces uruchamiania aplikacji?

A. Wykonywanie programu na podstawie przetłumaczonego kodu maszynowego

B. Generowanie pliku źródłowego

C. Przetwarzanie kodu źródłowego przez kompilator

D. Tłumaczenie kodu źródłowego na język pośredni

Uruchomienie programu to naprawdę ważny moment, bo w tym czasie procesor zaczyna działać na kodzie maszynowym. Ten kod powstaje podczas kompilacji, która zamienia kod źródłowy na coś, co komputer rozumie. W tym etapie program trafia do pamięci, a także przygotowywane są różne dane do działania. Tak więc, to jest kluczowy krok w całej historii programu, bo decyduje, jak dobrze będzie działać.

Pytanie 12

W standardzie dokumentacji testów oprogramowania IEEE 829-1998 opisany jest dokument, który zawiera dane o tym, jakie przypadki testowe były wykorzystane, przez kogo i czy zakończyły się sukcesem. Co to jest?

A. Plan Testów

B. Raport Podsumowujący Testy

C. Dziennik Testów

D. Specyfikacja Procedury Testowej

Test Log to dokument, który rejestruje wszystkie przeprowadzone przypadki testowe, informacje o ich wykonaniu oraz wyniki. Umożliwia śledzenie przebiegu testów i analizę ich efektywności. Jest to kluczowy element dokumentacji testowej, który pozwala zidentyfikować powtarzające się błędy oraz ocenę jakości kodu na podstawie przeszłych wyników.

Pytanie 13

Jakie działanie wykonuje polecenie "git pull"?

A. Eliminuje plik z repozytorium

B. Pobiera zmiany z zdalnego repozytorium i scala je z lokalnym

C. Tworzy nową gałąź w repozytorium

D. Zachowuje zmiany w lokalnym repozytorium

'git commit' zapisuje zmiany w lokalnym repozytorium, ale nie synchronizuje ich zdalnie. 'git clone' kopiuje repozytorium zdalne do lokalnego systemu, ale jest używane na początku pracy z projektem. 'git pull' różni się od 'git push', które służy do przesyłania lokalnych zmian do repozytorium zdalnego, zamiast pobierania ich jak w przypadku 'git pull'.

Pytanie 14

Jakie jest najważniejsze działanie w trakcie analizy wymagań klienta przed rozpoczęciem realizacji projektu aplikacji?

A. Zrozumienie potrzeb biznesowych i oczekiwań klienta

B. Selekcja języka programowania

C. Stworzenie diagramu Gantta

D. Rozdzielenie ról w zespole projektowym

Fajnie, że zauważyłeś, jak ważne jest zrozumienie potrzeb biznesowych i oczekiwań klienta. To kluczowa sprawa przed rozpoczęciem pracy nad projektem aplikacji. Bez tego, nawet najfajniejszy kod może nie spełniać wymagań, a to byłoby szkoda, prawda? Analiza wymagań to nie tylko rozpoznanie celów, ale też spotkania z osobami zaangażowanymi w projekt i zbadanie rynku. Dzięki temu możemy stworzyć aplikację, która naprawdę odpowiada na specyficzne potrzeby, co czyni ją bardziej użyteczną i konkurencyjną. No i oczywiście, jak dobrze określimy, czego potrzebują użytkownicy, to mniej nieporozumień po drodze, a klienci będą bardziej zadowoleni, co zawsze jest na plus.

Pytanie 15

Które z poniższych zdań najlepiej określa funkcję zaprzyjaźnioną w ramach klasy?

A. Funkcja, która uruchamia się automatycznie po stworzeniu obiektu

B. Funkcja, która pozwala na dziedziczenie wielokrotne

C. Funkcja, która jest statyczna i nie ma możliwości modyfikacji pól klasy

D. Funkcja, która ma dostęp do prywatnych pól i metod klasy, z którą jest zaprzyjaźniona

Funkcja zaprzyjaźniona (ang. friend function) to funkcja, która ma dostęp do prywatnych i chronionych pól oraz metod klasy, mimo że nie jest jej częścią. Służy do realizacji operacji wymagających bezpośredniego dostępu do wewnętrznych elementów klasy, ale bez naruszania zasad hermetyzacji. Przykład w C++: `class Konto { private: double saldo; friend void wyswietlSaldo(Konto k); }`. Funkcja `wyswietlSaldo` może odczytać pole `saldo`, mimo że jest ono prywatne. Funkcje zaprzyjaźnione są używane, gdy konieczna jest bliska współpraca między klasami lub funkcjami, ale nie chcemy nadmiernie otwierać interfejsu klasy.

Pytanie 16

Wskaż fragment kodu, który stanowi realizację przedstawionego algorytmu w języku C++

A. kod 3

B. kod 2

C. kod 4

D. kod 1

Jak się przyjrzysz innym opcjom, można zauważyć sporo problemów, które mogą wprowadzać w błąd przy implementacji algorytmu związanym z schematem blokowym. Opcja Kod 2 stosuje instrukcję if-else, co już jest dużym błędem. W związku z tym operacje dodawania i zwiększania zmiennej `i` wykonają się tylko raz, jeśli początkowy warunek jest spełniony. Z tego wynika brak powtarzalności, co ważne w algorytmach, gdzie trzeba coś robić wielokrotnie, aż warunek będzie spełniony. Z kolei Kod 3 używa pętli for, która lepiej nadaje się do przypadków, gdzie liczba powtórzeń jest znana. Ale tutaj zmienna `i` jest źle umiejscowiona i nie pasuje do logiki algorytmu. Dodatkowo, sama konstrukcja pętli for nie pokazuje, że musimy coś zrobić przynajmniej raz, zanim sprawdzimy warunek. Kod 4 chociaż używa pętli while, to i tak nie spełnia warunku, że operacja musi się wykonać przynajmniej raz przed sprawdzeniem tego warunku. Pętla while najpierw weryfikuje warunek, więc jeśli na początku jest nieprawdziwy, to nie wejdzie w żadną iterację, co jest sprzeczne z logiką algorytmu. Dlatego tylko Kod 1 jest naprawdę zgodny z wymaganiami algorytmu i może być traktowany jako poprawna implementacja według tego schematu.

Pytanie 17

Które z poniższych stwierdzeń najlepiej charakteryzuje tablicę asocjacyjną?

A. Tablica, która przechowuje wyłącznie dane tekstowe

B. Tablica, która przechowuje wartości, do których można uzyskać dostęp tylko za pomocą indeksów numerycznych

C. Tablica przechowująca dane w formie par klucz-wartość

D. Tablica, która zmienia swoje wymiary w trakcie działania programu

A więc zwykła tablica działa na zasadzie numerów, nie ma kluczy tekstowych, więc nie ma mowy o parach klucz-wartość. Co prawda, tablice dynamiczne potrafią zmieniać rozmiar, ale mimo to, nie dadzą rady zorganizować danych w taki sposób. Tekst czy inne typy danych w tablicach są po prostu przechowywane jak inne. Kluczowa różnica jest taka, że tablice asocjacyjne pozwalają na użycie kluczy, co czyni je bardziej elastycznymi. Trochę się zgubiłeś w tym wszystkim.

Pytanie 18

Jednym z kroków publikacji aplikacji mobilnej w Google Play są testy Beta, które charakteryzują się tym, że są:

A. przeprowadzane przez grupę docelowych użytkowników aplikacji

B. prowadzone w oparciu o dokument zawierający przypadki testowe

C. realizowane przez zespół zatrudnionych testerów z Google

D. podzielone na testy dotyczące funkcjonalności, wydajności i skalowalności

Testy funkcjonalne, wydajnościowe i skalowalności są przeprowadzane przez deweloperów lub profesjonalnych testerów, a nie użytkowników końcowych. Google nie zatrudnia bezpośrednio testerów do każdej aplikacji – odpowiedzialność za testy spoczywa na twórcach aplikacji.

Pytanie 19

W przedstawionej ramce znajduje się fragment opisu metody compile języka Java wykorzystywanej w kontekście wyrażeń regularnych. Który symbol powinien być użyty, aby znaleźć dopasowanie na końcu tekstu?

A. |

B. ^

C. .

D. $

Zastosowanie różnych metaznaków w wyrażeniach regularnych jest kluczowe dla poprawnego przetwarzania tekstu. Znak ^ jest używany do dopasowania wzorca na początku ciągu znaków, co oznacza, że jest przeciwny do znaku dolara używanego na końcu. Jest przydatny w sytuacjach, gdy chcemy upewnić się, że ciąg znaków zaczyna się od określonego wzorca, co nie odpowiada założeniom pytania dotyczącego końca tekstu. Metaznak kropki . w wyrażeniach regularnych reprezentuje dowolny pojedynczy znak. Użycie go do dopasowania końca ciągu byłoby nieprawidłowe, ponieważ dopasowuje on jedynie jeden dowolny znak, bez względu na jego pozycję w tekście. Z kolei znak pionowej kreski | jest operatorem alternatywy, który umożliwia dopasowanie jednego z kilku podanych wzorców. Jest to przydatne, gdy istnieje wiele możliwych dopasowań, ale nie spełnia zadania, jeśli chcemy dokładnie określić pozycję końcową wzorca. Typowymi błędami jest mylenie tych metaznaków z ich funkcjami, co prowadzi do niepoprawnego zrozumienia struktury wyrażenia regularnego. Zrozumienie ich poprawnego użycia jest kluczowe w kontekście przetwarzania danych i walidacji tekstu, gdzie precyzyjne dopasowanie wzorców jest niezbędne, aby zapewnić integralność i dokładność przetwarzanych informacji. Aby uniknąć błędów, konieczne jest głębokie zrozumienie, jak każdy z tych metaznaków wpływa na wyniki wyrażeń regularnych oraz ich zastosowanie w praktycznych scenariuszach programistycznych. Dlatego ważne jest, aby dokładnie przeanalizować wymagania zadania i wybrać odpowiedni metaznak zgodny z oczekiwanym rezultatem końcowym.

Pytanie 20

Aplikacje webowe stworzone z użyciem frameworka Angular lub biblioteki React, działające na standardowych portach, można uruchomić na lokalnym serwerze, wpisując w przeglądarkę

A. localhost:3000 (React) lub localhost:4200 (Angular)

B. localhost:5001 (React) lub localhost:8080 (Angular)

C. localhost:8080 (React) lub localhost:8000 (Angular)

D. localhost:8000 (React) lub localhost:49887 (Angular)

Port 8080 jest często używany przez aplikacje serwerowe (np. Tomcat), a port 8000 przez narzędzia takie jak Django. Port 5001 jest rzadziej używany w tym kontekście. Domyślne porty dla React i Angular są standardem w dokumentacji i narzędziach deweloperskich tych frameworków.

Pytanie 21

Kolor Pale Green w modelu RGB przedstawia się jako RGB(152, 251, 152). Jaki jest szesnastkowy kod tego koloru?

A. A0 FE A0

B. 98 FE 98

C. A0 FB A0

D. 98 FB 98

Błędne odpowiedzi wynikają z błędnej konwersji jednej z wartości RGB na system szesnastkowy. Drobna pomyłka w jednej wartości może skutkować zupełnie innym kolorem, dlatego dokładność w przeliczaniu jest bardzo ważna w projektowaniu graficznym.

Pytanie 22

Klasa Mieszkaniec zawiera atrybuty: imie, nazwisko, ulica, nrDomu, rokUrodzenia. W tej klasie umieszczono opisane poniżej konstruktory (zapisano jedynie typy argumentów). Do tworzenia obiektu za pomocą konstruktora kopiującego wykorzystany będzie konstruktor określony w punkcie

A. 1

B. 2

C. 4

D. 3

Zwykłe konstruktory bez parametrów to tak naprawdę nie to samo, co konstruktor kopiujący. One tylko inicjują nową instancję, a kopii to one nie robią. Konstruktory, które dostają typy proste, służą tylko do ustawiania początkowych wartości pól, a więc też nie kopiują nic. Metody, które inicjalizują, są do przypisywania wartości po stworzeniu obiektu, ale to też nie to samo co konstruktor kopiujący.

Pytanie 23

W jakiej sytuacji kolekcja typu lista okaże się bardziej wydajna niż tablica?

A. Gdy liczba elementów w kolekcji zmienia się dynamicznie

B. Gdy mamy pewność co do dokładnego rozmiaru kolekcji przed kompilacją

C. Gdy chcemy uzyskać dostęp do elementów przy pomocy indeksu

D. Gdy liczba elementów w kolekcji jest niezmienna

Tablica jest bardziej efektywna, gdy liczba elementów jest stała, ponieważ umożliwia szybki dostęp do elementów za pomocą indeksów. Jednak tablice mają ograniczoną elastyczność – ich rozmiar musi być znany na etapie kompilacji lub inicjalizacji. Gdy liczba elementów jest dynamiczna, tablice mogą prowadzić do nadmiernego wykorzystania pamięci lub jej braku. Dostęp do elementów przez indeks działa wydajnie w tablicach, ale w przypadku częstych operacji dodawania lub usuwania elementów jest mniej efektywny. Znajomość dokładnego rozmiaru kolekcji przed kompilacją czyni tablice bardziej odpowiednimi dla z góry określonych danych.

Pytanie 24

Jakie składniki powinien mieć plan projektu?

A. Tylko czas wykonania i budżet

B. Etapy projektu, ramy czasowe, zasoby i zadania

C. Terminy i zasoby ludzkie

D. Wyłącznie etapy projektu

Harmonogram projektu powinien zawierać etapy projektu, ramy czasowe, zasoby oraz zadania. Taka kompleksowa struktura umożliwia skuteczne zarządzanie projektem i pozwala na śledzenie postępów. Każdy etap harmonogramu powinien być dokładnie opisany, a zadania powinny być przypisane do odpowiednich członków zespołu. Uwzględnienie zasobów i ram czasowych pozwala na precyzyjne planowanie i minimalizuje ryzyko opóźnień. Harmonogram stanowi nieodłączny element projektów zarządzanych zarówno w modelu Waterfall, jak i Agile, dostarczając przejrzystość na każdym etapie realizacji.

Pytanie 25

Jakie jest oznaczenie komentarza wieloliniowego w języku Java?

A. /* ... */

B. // ... //

C. """ ... """

D.

Komentarze wieloliniowe w języku Java są oznaczane za pomocą /* ... */. Pozwalają na komentowanie większych fragmentów kodu, co jest przydatne podczas tymczasowego wyłączania kodu lub dodawania obszernych opisów do funkcji i klas.

Pytanie 26

Który z przedstawionych poniżej przykładów ilustruje prawidłową deklarację zmiennej typu całkowitego w języku C++?

A. int liczba;

B. bool liczba;

C. float liczba;

D. char liczba;

W języku C++ zmienna typu całkowitego jest deklarowana za pomocą słowa kluczowego `int`. Przykładowa poprawna deklaracja to `int liczba;`, co oznacza, że `liczba` jest zmienną, która może przechowywać wartości całkowite, takie jak 1, 42 lub -15. Deklarowanie zmiennych w C++ pozwala na statyczne typowanie, co oznacza, że każda zmienna ma określony typ i nie może przechowywać wartości innego typu. Dzięki temu kod jest bardziej przejrzysty i mniej podatny na błędy związane z niezgodnością typów.

Pytanie 27

Przeprowadzając analizę kodu interfejsu graficznego napisanego w języku XAML, można zauważyć, że:

A. przyciski są ustawione poziomo obok siebie

B. tekst "Fotograf" znajduje się po prawej stronie obrazu

C. elementy: tekst, obraz, przycisk Like, przycisk Share, tekst są ułożone jeden pod drugim

D. obraz znajduje się po lewej stronie, a pozostałe elementy po prawej

W analizowanym kodzie XAML widzimy, że element <StackLayout> z atrybutem Orientation="Horizontal" zawiera przyciski <Button> z tekstami "Like" i "Share". W XAML, stosując stack layout z orientacją poziomą, elementy w nim zawarte są umieszczane obok siebie w rzędzie. To sprawia, że przyciski "Like" i "Share" są widoczne na interfejsie użytkownika ułożone poziomo, zgodnie z tym, co jest opisane w poprawnej odpowiedzi. Użycie StackLayout z orientacją poziomą to często spotykana praktyka w projektowaniu interfejsów, gdy chcemy zorganizować elementy w rzędzie, na przykład przyciski na pasku narzędzi. Zrozumienie tego mechanizmu jest istotne, ponieważ pozwala na efektywne zarządzanie przestrzenią w aplikacjach mobilnych i webowych, gdzie dostępne miejsce może być ograniczone. Praktyczne zastosowanie takiego układu można zobaczyć na przykład w projektowaniu formularzy, gdzie grupujemy elementy w logiczny sposób, ułatwiając użytkownikowi interakcję z aplikacją. Dobre praktyki w projektowaniu interfejsów użytkownika zalecają, aby układ elementów był intuicyjny i zgodny z oczekiwaniami użytkowników, co StackLayout z orientacją poziomą doskonale realizuje w wielu przypadkach.

Pytanie 28

Jakie cechy posiada kod dopełniający do dwóch?

A. Umożliwia reprezentację liczb ujemnych w systemie binarnym

B. Umożliwia konwersję systemu binarnego na szesnastkowy

C. Reprezentuje liczbę w odwrotnej formie binarnej

D. Służy do przekształcania liczb binarnych na dziesiętne

Pierwsza z niepoprawnych odpowiedzi sugeruje, że kod uzupełnieniowy do dwóch przedstawia liczbę w postaci odwrotnej binarnej. Chociaż odwracanie bitów jest częścią konwersji do kodu uzupełnieniowego, to jednak nie jest to jedyny krok. Kod uzupełnieniowy do dwóch polega na odwróceniu bitów w liczbie binarnej oraz dodaniu 1, co czyni tę odpowiedź nieprecyzyjną. Druga niepoprawna odpowiedź twierdzi, że kod uzupełnieniowy służy do konwersji liczb binarnych na liczby dziesiętne. W rzeczywistości konwersja z systemu binarnego na dziesiętny polega na zsumowaniu wartości bitów pomnożonych przez odpowiednie potęgi liczby 2, a nie na zastosowaniu kodu uzupełnieniowego. Ostatnia niepoprawna odpowiedź sugeruje, że kod uzupełnieniowy umożliwia zamianę systemu binarnego na szesnastkowy. W rzeczywistości konwersja z systemu binarnego na szesnastkowy opiera się na grupowaniu bitów w zestawy po cztery, co nie ma nic wspólnego z kodem uzupełnieniowym. Kod uzupełnieniowy do dwóch jest zatem techniką reprezentacji liczb, a nie narzędziem do konwersji między różnymi systemami liczbowymi.

Pytanie 29

Jakie narzędzie umożliwia testowanie API w aplikacjach internetowych?

A. Microsoft Excel

B. Blender

C. Postman

D. Node.js

Blender to narzędzie do modelowania 3D i tworzenia animacji, które nie ma zastosowania w testowaniu API. Microsoft Excel jest programem do tworzenia arkuszy kalkulacyjnych i obliczeń, często wykorzystywanym w analizie danych, ale nie w testowaniu aplikacji webowych. Node.js to środowisko uruchomieniowe JavaScript, wykorzystywane do budowy aplikacji serwerowych, ale samo w sobie nie jest narzędziem do testowania API, choć może współpracować z Postmanem lub innymi narzędziami tego typu.

Pytanie 30

Jakie ma znaczenie "operacja wejścia" w kontekście programowania?

A. Przekazywanie danych do programu z zewnętrznych źródeł

B. Naprawianie błędów w kodzie aplikacji

C. Zmiana wartości zmiennych globalnych

D. Wprowadzanie nowych funkcji do aplikacji

Dodawanie nowych funkcji do programu to element programowania, ale nie jest to związane z operacją wejścia. Modyfikowanie wartości zmiennych globalnych to operacja na poziomie kodu, a nie proces wejścia danych. Usuwanie błędów w kodzie programu to etap debugowania, a nie operacja wejścia. Operacje wejścia koncentrują się na interakcji z użytkownikiem lub innymi źródłami danych, co odróżnia je od modyfikacji kodu czy zarządzania błędami.

Pytanie 31

Jak przedstawia się liczba dziesiętna 255 w systemie szesnastkowym?

A. FF

B. 100

C. FE

D. EF

Liczba dziesiętna 255 jest reprezentowana w systemie szesnastkowym jako FF. Aby zrozumieć, dlaczego tak jest, należy przyjrzeć się procesowi konwersji z systemu dziesiętnego na szesnastkowy. System dziesiętny oparty jest na podstawie 10, co oznacza, że używa dziesięciu cyfr od 0 do 9. W systemie szesnastkowym, który ma podstawę 16, używane są cyfry od 0 do 9 oraz litery od A do F, gdzie A odpowiada 10, B - 11, C - 12, D - 13, E - 14, a F - 15. Aby przeliczyć 255 na system szesnastkowy, dzielimy tę liczbę przez 16. Pierwsza operacja daje nam 15 jako wynik całkowity oraz 15 jako resztę, co w systemie szesnastkowym jest reprezentowane literą F. Dalsze dzielenie 15 przez 16 daje wynik 0 oraz resztę 15, co również jest reprezentowane jako F. Zatem, zapisując reszty w odwrotnej kolejności, otrzymujemy FF. Taki zapis jest używany w różnych standardach, takich jak HTML i CSS, gdzie kolory są przedstawiane w formacie szesnastkowym. Przykładem może być kolor czerwony, którego zapis to #FF0000, co oznacza maksymalną wartość czerwonego składnika i zera dla niebieskiego oraz zielonego. Warto znać te konwersje, zwłaszcza w programowaniu i projektowaniu stron internetowych, gdzie często pracuje się z wartościami szesnastkowymi.

Pytanie 32

Który z algorytmów ma złożoność O(n<sup>2</sup>)?

A. Binary Search

B. Merge Sort

C. Bubble Sort

D. Dijkstra

Bubble Sort to algorytm o złożoności O(n²), co oznacza, że jego czas wykonania rośnie kwadratowo wraz ze wzrostem liczby elementów wejściowych. Algorytm porównuje sąsiadujące elementy i zamienia je miejscami, jeśli są w złej kolejności. Proces ten powtarza się wielokrotnie, aż do uzyskania pełnego posortowania tablicy. Ze względu na swoją prostotę, Bubble Sort jest często wykorzystywany do nauki podstaw algorytmiki, ale w praktyce rzadko stosuje się go do sortowania dużych zbiorów danych, ponieważ jest nieefektywny w porównaniu do bardziej zaawansowanych algorytmów, takich jak QuickSort czy Merge Sort.

Pytanie 33

W jakich sytuacjach zastosowanie rekurencji może być bardziej korzystne niż użycie iteracji?

A. Gdy kod źródłowy ma być zoptymalizowany dla starszych kompilatorów

B. Kiedy program jest uruchamiany w środowisku wielowątkowym

C. Gdy algorytm wymaga naturalnego podziału na mniejsze podproblemy

D. Kiedy liczba iteracji przewyższa maksymalny zakres zmiennej licznikowej

Przekroczenie zakresu zmiennej licznikowej nie jest powodem, dla którego rekurencja jest bardziej efektywna. Problemy z zakresami zmiennych licznikowych można rozwiązać poprzez odpowiedni dobór typów danych, a nie przez zastosowanie rekurencji. Programowanie wielowątkowe nie jest bezpośrednio związane z rekurencją – chociaż niektóre algorytmy rekurencyjne mogą być implementowane w środowisku wielowątkowym, nie jest to ich główne zastosowanie. Optymalizacja kodu dla starszych kompilatorów nie ma związku z rekurencją, ponieważ starsze kompilatory mogą mieć ograniczoną obsługę rekurencji lub generować mniej efektywny kod rekurencyjny.

Pytanie 34

Jakie z wymienionych narzędzi pozwala na jednoczesne korzystanie z systemów BIN, DEC i HEX?

A. GIMP

B. Przeglądarka grafów

C. Microsoft Word

D. Kalkulator systemowy

Kalkulator systemowy to narzędzie, które umożliwia użytkownikom pracę z różnymi systemami liczbowymi, takimi jak system dziesiętny (DEC), binarny (BIN) oraz szesnastkowy (HEX). Jego funkcjonalność pozwala na konwersję wartości liczbowych pomiędzy tymi systemami, co jest niezwykle przydatne w kontekście programowania, inżynierii komputerowej oraz nauk przyrodniczych. Dzięki kalkulatorowi systemowemu, użytkownicy mogą wprowadzać liczby w jednym systemie, a następnie uzyskiwać ich odpowiedniki w pozostałych systemach, co znacznie ułatwia analizę danych. Na przykład, wpisując liczbę w systemie binarnym, można natychmiast zobaczyć jej reprezentację w systemie dziesiętnym i szesnastkowym, co jest kluczowe w zadaniach związanych z konwersją kodów czy obliczeniami w architekturze komputerowej. Ponadto, kalkulatory systemowe często zawierają funkcje umożliwiające przeprowadzanie bardziej skomplikowanych operacji, takich jak dodawanie czy odejmowanie w różnych systemach liczbowych, co czyni je nieocenionym narzędziem w programowaniu i obliczeniach naukowych. Narzędzia te są zgodne z powszechnie przyjętymi standardami, takimi jak IEEE 754 dla reprezentacji liczb zmiennoprzecinkowych, co zapewnia ich wysoką dokładność i niezawodność w obliczeniach.

Pytanie 35

Jakie narzędzie może zostać wykorzystane do automatyzacji testów aplikacji internetowych?

A. Visual Studio Code

B. Selenium

C. Postman

D. Blender

Postman to narzędzie do testowania API, umożliwiające wysyłanie zapytań HTTP i analizowanie odpowiedzi serwera, ale nie jest narzędziem do testowania interfejsów użytkownika w przeglądarce. Blender to narzędzie do modelowania 3D i animacji, które nie ma zastosowania w testowaniu aplikacji webowych. Visual Studio Code to edytor kodu źródłowego, który może być używany do pisania i debugowania kodu, ale samo w sobie nie jest narzędziem do automatycznego testowania aplikacji webowych, jak Selenium.

Pytanie 36

Wskaż język programowania, który pozwala na stworzenie aplikacji mobilnej w środowisku Android Studio?

A. Swift

B. Objective-C

C. C++

D. Java

Objective-C, język stworzony głównie dla systemów Apple, nie jest odpowiedni dla aplikacji na Androida. Jest to język obiektowy, który opiera się na C i wprowadza dynamiczne właściwości, jednak jego użycie jest ograniczone do platform iOS, co sprawia, że nie może być używany w Android Studio. Kolejnym językiem, C++, to język ogólnego przeznaczenia, który jest używany w wielu dziedzinach, w tym w programowaniu systemowym oraz w grach. Choć możliwe jest tworzenie aplikacji na Androida w C++, zwykle wykorzystuje się go w połączeniu z JNI (Java Native Interface), co może wprowadzać złożoność i wymagać dodatkowej konfiguracji. C++ nie jest językiem preferowanym dla większości aplikacji mobilnych na Androida, ponieważ Android Studio jest zoptymalizowane pod kątem Javy. Z kolei Swift, nowoczesny język programowania od Apple, jest stworzony dla iOS i macOS, co sprawia, że jego użycie w kontekście aplikacji Android jest całkowicie nieodpowiednie. Swift jest językiem wysokiego poziomu, który wspiera bezpieczne programowanie, ale nie ma żadnego wsparcia ani integracji z Android Studio. W sumie, wszystkie wymienione języki są niewłaściwe w kontekście tworzenia aplikacji na Androida, gdzie najskuteczniejszym i najbardziej optymalnym rozwiązaniem pozostaje Java.

Pytanie 37

W języku C++, zakładając, że przedstawiony fragment kodu poprawnie się skompiluje i zostanie wykonany, to zmiennej liczba przypisana zostanie wartość

A. rzeczywista podzielna przez 1OOO

B. pseudolosowa nie większa niż 999

C. dowolna pseudolosowa z przedziału typu int

D. równa 1OOO

Błędne odpowiedzi wynikają z niezrozumienia mechaniki działania funkcji rand() i operatora modulo w języku C++. Pierwsza koncepcja, że liczba mogłaby być równa 1000, jest błędna, ponieważ operator modulo ogranicza wynik do wartości mniejszych niż dzielnik, w tym przypadku 1000. Dlatego wynik nigdy nie osiągnie wartości 1000. Drugą błędną koncepcją jest przypisanie dowolnej liczby pseudolosowej w zakresie typu int. Funkcja rand() bez operacji modulo generuje liczby w zakresie od 0 do RAND_MAX, ale zastosowanie modulo 1000 zawęża ten zakres do wartości od 0 do 999. Trzecia koncepcja, że wynik musi być liczbą rzeczywistą podzielną przez 1000, wynika z błędnego założenia o typie danych i działaniach matematycznych. W kontekście języka C++ kod operuje na liczbach całkowitych, a nie rzeczywistych, i wynik modulo nie może być podzielny przez 1000, gdyż wartości te nigdy nie osiągną 1000. Kluczowe jest zrozumienie, że operacja modulo ogranicza zakres wyników i zapobiega wyjściu poza określoną wartość maksymalną, co jest fundamentalnym aspektem generowania liczb pseudolosowych w kontrolowanych zakresach. Dzięki temu podejściu można bezpiecznie i efektywnie wykorzystywać generowane wyniki w wielu zastosowaniach informatycznych, unikając typowych błędów logicznych i zakresowych w programowaniu.

Pytanie 38

Reguła zaangażowania i konsekwencji jako jedna z zasad wpływania na innych odnosi się

A. do uległości wobec autorytetów

B. do odwzajemniania się osobie, która nam pomogła

C. do doprowadzania spraw do końca

D. do kierowania się zdaniem danej grupy

Reguła zaangażowania i konsekwencji odnosi się do potrzeby doprowadzenia spraw do końca. Kiedy ktoś podejmie decyzję lub działanie, jest bardziej skłonny kontynuować, aby zachować spójność wewnętrzną i unikać dysonansu poznawczego.

Pytanie 39

Który z wymienionych dysków oferuje najszybszy dostęp do danych?

A. HDD 7200 RPM, SATA III, 64 MB Cache

B. SSD NVMe PCIe 3.0, prędkość odczytu do 3500 MB/s

C. SSD SATA III, prędkość odczytu do 550 MB/s

D. HDD 5400 RPM, SATA II, 32 MB Cache

Odpowiedź wskazująca na SSD NVMe PCIe 3.0 jako najszybszy dysk do odczytu danych jest zgodna z obecnymi standardami technologii przechowywania. Dyski SSD (Solid State Drive) korzystają z pamięci flash, co pozwala na znacznie szybszy dostęp do danych w porównaniu do tradycyjnych dysków HDD (Hard Disk Drive), które działają na zasadzie mechanicznych ruchomych elementów. Dyski NVMe (Non-Volatile Memory Express) są szczególnie wydajne, ponieważ wykorzystują interfejs PCIe (Peripheral Component Interconnect Express), co umożliwia znacznie wyższe prędkości transferu danych. W przypadku SSD NVMe PCIe 3.0, prędkość odczytu może osiągać do 3500 MB/s, co jest znaczącą różnicą w porównaniu do prędkości odczytu w dyskach HDD i SSD SATA. Przykładowo, w zastosowaniach takich jak edycja wideo, renderowanie grafiki 3D czy gry komputerowe, wyższa prędkość odczytu przekłada się na szybsze ładowanie danych i lepszą wydajność systemu. Standardy SATA III dla HDD również mają swoje ograniczenia, ponieważ maksymalna teoretyczna prędkość transferu wynosi 6 Gb/s, co jest dalekie od osiągów oferowanych przez NVMe. Dlatego SSD NVMe PCIe 3.0 jest zdecydowanym liderem w kontekście wydajności odczytu danych w porównaniu do pozostałych opcji.

Pytanie 40

Jakie są typowe frameworki/biblioteki używane w aplikacjach webowych?

A. Visual Studio, Eclipse, angular, React.js, Node.js

B. ASP.NET Core, jQuery, Joomla!, Wordpress, Angular

C. jquery, Joomla!, Wordpress, android Studio, Xamarin

D. ASP.NET Core, Django, Angular, React.js, Node.js

Joomla! i WordPress – To systemy zarządzania treścią (CMS), a nie frameworki. Android Studio i Xamarin – Służą do tworzenia aplikacji mobilnych, a nie webowych. Eclipse – To środowisko programistyczne, nie framework typowy dla web developmentu.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej