Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik stylista
  • Kwalifikacja: MOD.03 - Projektowanie i wytwarzanie wyrobów odzieżowych
  • Data rozpoczęcia: 31 maja 2025 16:37
  • Data zakończenia: 31 maja 2025 17:10

Egzamin niezdany

Wynik: 18/40 punktów (45,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jakie narzędzie można wykorzystać do cięcia warstw materiału w trakcie ręcznego tworzenia nakładu?

A. nóż elektryczny
B. krajarka z nożem pionowym
C. nożyce ręczne
D. krajarka z nożem okrągłym
Krajarka z nożem okrągłym, nożyce ręczne oraz krajarka z nożem pionowym to narzędzia, które nie są optymalnymi rozwiązaniami do ręcznego tworzenia nakładu. Krajarka z nożem okrągłym, choć przydatna w wielu zastosowaniach, może nie zapewnić wystarczającej precyzji podczas cięcia warstw materiału o różnej grubości. W przypadku grubszych materiałów, siła odcięcia może być niewystarczająca, co prowadzi do nierównych krawędzi. Nożyce ręczne, z kolei, są narzędziem, które wymaga więcej siły oraz precyzyjnego manewrowania, co w kontekście odcinania wielu warstw staje się mało praktyczne i czasochłonne. Krajarka z nożem pionowym, mimo że może być użyteczna w niektórych zastosowaniach, nie jest odpowiednia do tworzenia nakładów, gdyż jej konstrukcja ma ograniczenia w zakresie cięcia dużych powierzchni. W rezultacie, wybór nieodpowiedniego narzędzia może prowadzić do błędów w procesie produkcji, a także zwiększać ryzyko uszkodzeń materiału. Kluczem do sukcesu w obróbce materiałów jest dobór narzędzi odpowiednich do specyfiki zadania, co często bywa pomijane przez osoby niedoświadczone w branży.
Pytanie 2

Jaki pomiar krawiecki wykonuje się z punktu ramiennego do bocznego punktu rylcowego?

A. Łuk szerokości przodu przez piersi
B. Łuk długości pleców
C. Łuk szerokości barków
D. Łuk długości kończyny górnej
Wybór odpowiedzi związanej z łukiem szerokości przodu przez piersi, łukiem szerokości barków czy łukiem długości pleców wskazuje na niedostateczne zrozumienie podstawowych pomiarów krawieckich. Łuk szerokości przodu przez piersi odnosi się do pomiaru na szerszej części klatki piersiowej, co jest istotne przy projektowaniu odzieży, ale nie związane jest z pomiarem długości rękawa. Ten pomiar jest kluczowy w kontekście dopasowania odzieży w okolicy piersi, ale nie ma zastosowania w kontekście długości kończyny górnej. Podobnie, łuk szerokości barków jest mierzony od jednego barku do drugiego, co służy do określenia szerokości górnej części odzieży, ale nie obejmuje pomiaru od ramienia do rylca bocznego. Z kolei łuk długości pleców dotyczy pomiaru od podstawy szyi do talii, co jest użyteczne przy projektowaniu pleców odzieży, ale także nie odnosi się do długości rękawów. Te nieprawidłowe odpowiedzi mogą wynikać z pomylenia różnych obszarów ciała oraz ich zastosowania w kontekście krawiectwa. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy z tych pomiarów ma swoje specyficzne zastosowania, a pomiar długości kończyny górnej jest unikalny w kontekście dokładnego dopasowania rękawów. Właściwe rozróżnienie tych pomiarów jest fundamentalne dla osiągnięcia wysokiej jakości wykonania odzieży, co jest kluczowe w branży odzieżowej.
Pytanie 3

Wymień cechy charakterystyczne materiału stosowanego na podszewkę typu kolanówka?

A. Lekka, o gładkiej powierzchni, wysokiej odporności na abrasion oraz na pot i zgniatanie
B. O splocie skośnym łamanym lub wzmacnianym, charakteryzująca się dużą odpornością na ścieranie
C. Gęsta, lekka, o splocie płóciennym, niskiej przesuwalności nitek oraz wysokiej wytrzymałości na wypychanie
D. O splocie atłasowym, barwnie tkana, przeważnie w szerokie białe oraz wąskie czarne paski
Wszystkie inne odpowiedzi zawierają nieścisłości i błędne założenia dotyczące tkanin przeznaczonych na podszewki typu kolanówka. Opis tkaniny o splocie atłasowym jest mylący, ponieważ ten typ splotu, mimo że jest estetyczny, nie zapewnia wymaganej wytrzymałości i trwałości. Tkaniny atłasowe zazwyczaj mają gładką, połyskliwą powierzchnię, co czyni je niewłaściwymi do intensywnego użytkowania, gdzie odzież narażona jest na przetarcia i uszkodzenia. Ponadto, kolorowe paski mogą wpływać na funkcjonalność tkaniny, ponieważ mogą być mniej uniwersalne w zastosowaniach roboczych. Inna odpowiedź, mówiąca o tkaninie o dużej odporności na ścieranie, ale niezupełnie opisująca jej gęstość i rodzaj splotu, również jest niewłaściwa. Odporność to tylko jeden z aspektów, na który należy zwrócić uwagę; kluczowe jest, aby tkaniny były również lekkie i dobrze dopasowane do sylwetki. Tkaniny gęste, ale zbyt ciężkie, mogą ograniczać ruchy, co jest niepożądane. Wreszcie, błędne jest także twierdzenie, że tkaniny o splocie skośnym będą odpowiednie dla podszewki kolanówki, gdyż splot ten jest bardziej elastyczny i przeznaczony do innych zastosowań, takich jak odzież sportowa. Te nieporozumienia mogą prowadzić do niewłaściwego doboru materiałów w procesie produkcji odzieży, co w efekcie wpływa na komfort oraz trwałość wyrobów.
Pytanie 4

Aby obliczyć normę zużycia materiału o szerokości 0,90 m potrzebnego do uszycia płaszcza damskiego typu dyplomatka dla klientki o wymiarach 174/86/112, co powinno być uwzględnione?

A. długość rękawa, dwie długości płaszcza, 20% dodatku na szwy oraz podwinięcia
B. długość rękawa, długość płaszcza, 10% dodatku na szwy oraz podwinięcia
C. dwie długości rękawa, dwie długości płaszcza, 10% dodatku na szwy oraz podwinięcia
D. dwie długości rękawa, dwie długości płaszcza, 20% dodatku na szwy oraz podwinięcia
W przypadku błędnych odpowiedzi występuje kilka kluczowych nieścisłości, które mogą prowadzić do nieprawidłowego wyliczenia normy zużycia materiału. Niektóre odpowiedzi sugerują, że wystarczy uwzględnić jedną długość rękawa lub jedną długość płaszcza, co jest niewłaściwe, ponieważ odpowiedni krój płaszcza wymaga zazwyczaj dwóch długości rękawa oraz dwóch długości płaszcza, aby uzyskać właściwy wygląd i proporcje. Użycie tylko jednej długości rękawa może skutkować brakiem symetrii oraz niewłaściwym dopasowaniem do ciała. Dodatkowo, 10% na szwy i podwinięcia jest standardem w branży, jednak niektóre odpowiedzi sugerują 20% dodatek, co jest zbyt dużą wartością w kontekście klasycznego szycia płaszczy, gdzie 10% jest wystarczające, a większy procent może prowadzić do nadmiernego zużycia materiału oraz zwiększenia kosztów produkcji. Zbyt wysoki dodatek na szwy i podwinięcia prowadzi również do marnotrawstwa materiału, co jest nieefektywne z perspektywy zarządzania zasobami w procesie produkcji odzieży. W branży krawieckiej istotne jest ścisłe przestrzeganie standardów dotyczących obliczania normy zużycia, aby zapewnić optymalne wykorzystanie materiałów oraz zminimalizować odpady. Właściwe wyliczenia są kluczowe dla efektywności procesu produkcyjnego oraz jakości końcowego produktu.
Pytanie 5

Aby zszyć boki w spódnicy wykonanej z tkaniny lnianej, jaką maszynę należy wykorzystać?

A. ryglówkę
B. overlock
C. stębnową
D. pikówkę
Wybór maszyn do szycia jest kluczowy dla jakości wykonania odzieży, a niektóre opcje mogą prowadzić do błędnych decyzji. Overlock, mimo że jest popularną maszyną, jest zasadniczo zaprojektowany do wykańczania brzegów i zapobiegania strzępieniu tkaniny, a nie do zszywania szwów prostych, jak w przypadku spódnic. Użycie overlocka do zszywania szwów bocznych może skutkować luźnymi lub nieprecyzyjnymi szwami, co nie jest akceptowalne w standardach odzieżowych. Ryglówka, która jest specjalistycznym narzędziem do szycia, idealnie sprawdza się w zróżnicowanych technikach szycia, ale również nie jest odpowiednia do standardowych szwów bocznych, ponieważ jej konstrukcja ogranicza elastyczność szwu, co może prowadzić do trudności w noszeniu odzieży. Pikwówka, znana głównie z zastosowania w quiltingu i dekoracyjnym szyciu, nie jest przeznaczona do wykonywania standardowych szwów odzieżowych. Choć maszyny te spełniają swoje funkcje w określonych kontekstach, ich zastosowanie do zszywania szwów bocznych w lnianej spódnicy nie jest odpowiednie. Kluczowym błędem w myśleniu jest założenie, że jakakolwiek maszyna nadaje się do każdego typu szycia. Właściwe podejście do wyboru maszyny jest kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości efektu końcowego, zgodnego z wymaganiami branżowymi.
Pytanie 6

Aby poprawnie przygotować układ kroju na tkaninie z okrywą włosową, szablony powinny być umieszczone

A. w jednym kierunku; dozwolone są odchylenia od nitki prostej
B. w jednym kierunku; zaznaczona na szablonach nitka prosta musi być ustawiona równolegle do nitek osnowy
C. w dwóch kierunkach; dozwolone są odchylenia od nitki prostej
D. w dwóch kierunkach, zaznaczona na szablonach nitka prosta musi być ustawiona równolegle do nitek osnowy
Ułożenie szablonów w dwóch kierunkach, jak sugerują niektóre odpowiedzi, może prowadzić do wielu problemów konstrukcyjnych i estetycznych. Tkaniny z okrywą włosową, takie jak wełna, mają określony kierunek, w którym układają się włosy, co bezpośrednio wpływa na wygląd i właściwości materiału. Zaniedbanie tego aspektu może skutkować różnorodnymi efektami wizualnymi, takimi jak niejednolite odcienie materiału, co jest szczególnie widoczne na odzieży. Przykładowo, jeżeli szablon zostanie ułożony w dwóch kierunkach, może to spowodować, że część odzieży będzie wyglądała inaczej pod względem koloru czy faktury, co jest niepożądane w kontekście profesjonalnego szycia. Ułożenie nitki prostej w kierunku przeciwnym do nitek osnowy jest także błędem, który prowadzi do osłabienia struktury szycia, a w konsekwencji może prowadzić do rozrywania szwów oraz deformacji odzieży w trakcie użytkowania. Użycie odchyleń od nitki prostej zwiększa ryzyko wad konstrukcyjnych, które mogą być trudne do naprawienia. Poprawne podejście powinno opierać się na starannym analizowaniu kierunku nitek na każdym etapie produkcji, co jest zgodne z zaleceniami technicznymi i praktykami branżowymi.
Pytanie 7

Aby przygotować formę podstawową damskiej spódnicy, konieczne jest dokonanie pomiarów krawieckich oznaczonych symbolami

A. ZKo, ot, obt
B. ZTv, obt, opx
C. TKo, ou, obt
D. ZWo, obt, ot
Odpowiedź ZWo, obt, ot jest poprawna, ponieważ przedstawia kluczowe pomiary potrzebne do wykonania formy podstawowej spódnicy damskiej. ZWo oznacza szerokość w talii, obt to obwód bioder, a ot wskazuje na długość spódnicy. Te pomiary są podstawą, na której opiera się konstrukcja spódnicy, umożliwiając uzyskanie odpowiedniego fasonu oraz dopasowania do sylwetki. W praktyce, wykonując pomiary, należy uwzględnić nie tylko wartości liczbowe, ale także typowe dla danej osoby proporcje oraz preferencje dotyczące stylu. Dobrą praktyką jest również wykonanie pomiarów w bieliźnie, co zapewnia dokładność. W branży krawieckiej stosuje się różne standardy, które pomagają utrzymać spójność w wykonywaniu pomiarów, co z kolei przekłada się na jakość końcowego produktu. Często warto również porównać wyniki pomiarów z tabelami rozmiarów, aby upewnić się, że projekt nie tylko pasuje, ale także spełnia oczekiwania estetyczne klienta. Właściwe przygotowanie pomiarów to fundament każdego udanego projektu krawieckiego.
Pytanie 8

Jakiego rodzaju materiału odzieżowego powinno się użyć do szycia sportowej, wełnianej marynarki męskiej na zimę?

A. Tropik
B. Gabardyna
C. Tweed
D. Szewiot
Tweed to materiał o charakterystycznej, szorstkiej fakturze, który jest powszechnie stosowany do produkcji odzieży wierzchniej, w tym zimowych marynarek. Jest to tkanina wełniana, która ma doskonałe właściwości izolacyjne, co sprawia, że jest idealna na chłodne dni. Tweed jest również bardzo trwały i odporny na zużycie, co czyni go odpowiednim wyborem do marynarek o charakterze sportowym, które są narażone na intensywne użytkowanie. Warto zauważyć, że tweed występuje w różnych wariantach kolorystycznych i wzorach, co pozwala na uzyskanie unikalnego wyglądu marynarki. Przykładem zastosowania tweedu może być klasyczna marynarka sportowa, często noszona w casualowych stylizacjach, ale także jako element eleganckiego ubioru. W branży modowej tweed jest uważany za synonim klasy i tradycji, a jego historia sięga XIX wieku, co dodatkowo podnosi jego wartość estetyczną i użytkową.
Pytanie 9

Jakie jest rozmiar dodatku na szew w kołnierzyku bluzki wykonanej z tkaniny bawełnianej?

A. 0,5 cm
B. 0,1 cm
C. 1,5 cm
D. 2,5 cm
Dodatki na szew w kołnierzu bluzki wykonanej z tkaniny bawełnianej są kluczowym elementem konstrukcyjnym odzieży, wpływającym na estetykę i trwałość wyrobu. Odpowiednia wielkość dodatku, która wynosi 0,5 cm, zapewnia wystarczającą przestrzeń na wykonanie szwu, co z kolei pozwala na precyzyjne wykończenie krawędzi kołnierza. Zbyt małe dodatki mogą prowadzić do osłabienia struktury szwu, powodując, że brzegi mogą się rozrywać, co negatywnie wpływa na jakość wykonania. W praktyce, standardowe dodatki na szew w odzieży damskiej, szczególnie w bluzkach, często wynoszą od 0,5 cm do 1 cm, co jest zgodne z ogólnie przyjętymi normami w krawiectwie. Użycie odpowiedniej wielkości dodatku na szew jest niezbędne także w kontekście późniejszej konserwacji odzieży, ponieważ zapewnia większą elastyczność podczas prania i użytkowania. Wiedza na temat prawidłowego doboru dodatków na szew jest istotna nie tylko dla krawców, ale także dla projektantów mody, którzy chcą tworzyć trwałe i funkcjonalne produkty.
Pytanie 10

Wielkości dodatków na szwy są uzależnione, między innymi, od

A. rodzaju materiału.
B. kształtu wzoru.
C. rodzaju wzoru.
D. wielkości produktu.
Rozważając inne odpowiedzi, warto zrozumieć, że rodzaj szablonu nie wpływa bezpośrednio na wielkości dodatków na szwy. Szablon służy jako narzędzie do wycinania tkaniny, a jego kształt czy rozmiar nie determinuje, ile materiału należy dodać na szwy. Właściwe wymiary dodatków powinny być zawsze dopasowane do rodzaju tkaniny, a nie do samego szablonu. Ponadto, przyjęcie założenia, że rodzaj tkaniny nie ma znaczenia, prowadzi do potencjalnych błędów w szyciu, ponieważ różne materiały wymagają różnych technik i dodatków. Kształt szablonu również nie jest czynnikiem decydującym w kontekście dodatków, a jedynie może wpływać na estetykę i funkcjonalność wyrobu końcowego. Podobnie, rozmiar wyrobu, choć ważny, nie ma bezpośredniego związku z prawidłowym doborem dodatków, ponieważ każdy materiał, niezależnie od rozmiaru, ma swoje specyficzne wymagania. Typowe błędy myślowe polegają na myleniu wpływu szablonu i rozmiaru z kwestią wyboru tkaniny, co może prowadzić do niepoprawnych praktyk w procesie szycia i obniżenia jakości wyrobów końcowych.
Pytanie 11

Co może być przyczyną przerywania się górnej nici podczas szycia na maszynie do szycia z zygzakiem?

A. zbyt mocno zanieczyszczony transporter
B. niewłaściwy nacisk materiału
C. nieprawidłowo zamocowany bębenek
D. uszkodzony otwór w płytce ściegowej
Podczas analizy odpowiedzi, które nie prowadzą do poprawnej diagnozy problemu zrywającej się nici górnej, można zauważyć kilka nieporozumień. Nadmiernie zanieczyszczony transporter sugeruje, że brud lub resztki materiałów mogą być przyczyną problemów, jednak w rzeczywistości transportery mają na celu jedynie przesuwanie materiału, a ich zanieczyszczenie rzadko prowadzi do zerwania nici. Zamiast tego, może powodować nieregularne przesuwanie materiału, co wiąże się z innymi problemami, ale nie bezpośrednio z zerwaniem nici. Niewłaściwie osadzony bębenek to kolejna nieprawidłowa odpowiedź; chociaż bębenek ma kluczowe znaczenie w działaniu maszyny, jego złe osadzenie częściej skutkuje problemami z nawlekaniem nici, a nie ich zerwaniem. Wreszcie, niewłaściwy docisk materiału również nie jest bezpośrednią przyczyną zrywania się nici, lecz może prowadzić do nieprawidłowego prowadzenia materiału oraz wpływać na jakość szwu. Wszystkie te koncepcje prowadzą do mylnego wniosku, że problem z zerwaniem nici górnej można rozwiązać poprzez ich eliminację, podczas gdy kluczowym czynnikiem pozostaje stan techniczny płytki ściegowej, który w tym przypadku jest na pierwszym miejscu w kontekście prewencji problemów z szyciem.
Pytanie 12

W poziomie, w miejscu najszerszego zwężenia tułowia wykonujemy pomiar obwodu

A. szyi
B. bioder z uwzględnieniem wypukłości brzucha
C. klatki piersiowej przez piersi
D. pasa
Pomiar obwodu bioder, szyi czy klatki piersiowej w kontekście przewężenia tułowia nie jest zgodny z zasadami oceny antropometrycznej. Obwód bioder odnosi się do najszerszego miejsca w okolicy bioder, a nie do obszaru wąskiego, jakim jest pas. Jego pomiar jest istotny w kontekście oceny proporcji ciała, ale nie dostarcza informacji o dystrybucji tkanki tłuszczowej w obrębie brzucha. Podobnie, pomiar obwodu szyi jest użyteczny w ocenie ryzyka wystąpienia zespołu bezdechu sennego oraz w kontekście ogólnej oceny stanu zdrowia, ale nie odnosi się bezpośrednio do przewężenia tułowia. Z kolei obwód klatki piersiowej jest istotny w ocenie funkcji oddechowych oraz w kontekście zdrowia układu oddechowego, jednak również nie wiąże się z pomiarem w miejscu przewężenia tułowia. Typowym błędem myślowym jest mylenie tych różnych pomiarów z obwodem pasa, co może prowadzić do nieprecyzyjnych wniosków dotyczących stanu zdrowia. Każdy z tych pomiarów ma swoją specyfikę i zastosowanie, dlatego kluczowe jest ich prawidłowe rozumienie oraz umiejętność odpowiedniego zastosowania w praktyce klinicznej oraz zdrowotnej.
Pytanie 13

Kołnierz, którego budowa opiera się na wykreślonym kącie prostym, to kołnierz

A. marynarski
B. koszulowy na stójce
C. szalowy
D. okrągły be-be
Kołnierze okrągłe be-be, marynarskie oraz szalowe nie są oparte na konstrukcji kąta prostego, co czyni je nieodpowiednimi w kontekście tego pytania. Kołnierz okrągły be-be ma zaokrąglony kształt, co sprawia, że jego krawędzie nie są ustawione prostopadle do siebie. Tego typu kołnierz często stosuje się w odzieży casualowej i nieformalnej, co nie odpowiada wymaganiom formalnych okazji. Kołnierz marynarski z kolei, mimo że może być uznawany za elegancki, również nie opiera się na kącie prostym, a jego charakterystyczny kształt i sposób noszenia są bardziej związane z odzieżą żeglarską i casualową. Warto zwrócić uwagę na to, że marynarski kołnierz ma tendencję do rozchodzenia się na boki, co nie sprzyja formalności. Kołnierz szalowy, będący bardziej swobodnym stylem, charakteryzuje się brakiem klasycznych krawędzi, co także wyklucza go z kontekstu kołnierza opartego na kącie prostym. Te błędne koncepcje wynikają często z braku zrozumienia technicznych aspektów konstrukcji odzieżowej oraz norm obowiązujących w modzie formalnej. W praktyce, nieodpowiedni dobór kołnierza może prowadzić do nieefektywnego wizerunku oraz braku spójności w stylizacji, co jest szczególnie istotne w kontekście profesjonalnych sytuacji.
Pytanie 14

Głównym powodem tworzenia się fałd poziomych na główce rękawa jest zbyt

A. wysoka główka rękawa
B. długie rękawy bluzki
C. głęboki wykroj pachy
D. szeroki rękaw
Wysoka główka rękawa jest kluczowym elementem konstrukcji odzieży, szczególnie w przypadku bluzek i koszul. Jej odpowiednia wysokość ma istotny wpływ na kształt i styl rękawa, a tym samym na ogólną sylwetkę odzieży. Wysoka główka rękawa pozwala na lepsze dopasowanie do naturalnych krzywizn barków, co minimalizuje zbieranie się materiału i powstawanie fałd poziomych. Zbyt wysoka główka może jednak powodować nadmiar materiału w okolicy ramion, co prowadzi do nieestetycznego wyglądu. W praktyce, projektanci odzieży starają się balansować wysokość główki rękawa z innymi wymiarami, aby uzyskać harmonijną sylwetkę. Dobrym przykładem są kroje bluzek z raglanowymi rękawami, gdzie wysokość główki jest dostosowana do elastyczności i swobody ruchów. Znajomość zasad konstrukcji rękawów oraz ich wpływu na ogólny wygląd odzieży jest kluczowa dla każdego projektanta.
Pytanie 15

Jakie urządzenia powinny być wykorzystane do wykończenia górnej części spódnicy paskiem?

A. Prasę, overlock 3-nitkowy, maszynę łańcuszkową
B. Klejarkę, overlock 5-nitkowy, ryglówkę
C. Klejarkę, overlock 3-nitkowy, stębnówkę
D. Żelazko elektryczno-parowe, overlock 5-nitkowy, zygzakówkę
Wybór klejarki, overlocka 3-nitkowego oraz stębnówki do wykończenia góry spódnicy paskiem jest uzasadniony zarówno ze względów technicznych, jak i praktycznych. Klejarka to maszyna, która umożliwia efektywne łączenie tkanin za pomocą kleju, co jest szczególnie korzystne w przypadku materiałów delikatnych lub trudnych do szycia. Overlock 3-nitkowy zapewnia estetyczne wykończenie brzegów tkaniny oraz zapobiega ich strzępieniu, co jest kluczowe w przypadku spódnic, które są narażone na intensywne użytkowanie. Stębnówka natomiast pozwala na precyzyjne szycie elementów, co jest istotne dla uzyskania trwałych i estetycznych szwów. Taki zestaw maszyn jest zgodny z najlepszymi praktykami w branży odzieżowej, które zalecają używanie różnych technik wykończeniowych dla uzyskania najwyższej jakości produktu końcowego. Na przykład, w profesjonalnych zakładach krawieckich często stosuje się takie połączenie maszyn, aby zwiększyć efektywność produkcji i jednocześnie poprawić estetykę wykończenia. Warto również zauważyć, że wykorzystanie różnych technologii pozwala na lepsze dopasowanie do specyfiki używanych materiałów.
Pytanie 16

Co może być przyczyną łamania igły w maszynie do szycia?

A. zbyt wysokie napięcie nici górnej
B. uszkodzony otwór w płytce ściegowej
C. nieodpowiedni nacisk na zszywane warstwy materiału
D. zbyt niskie napięcie nici dolnej
Uszkodzony otwór w płytce ściegowej to istotny problem, który może prowadzić do łamania się igły w maszynie szwalniczej. Płytka ściegowa pełni kluczową rolę w procesie szycia, stabilizując materiał oraz kierując igłę. Jeśli otwór w płytce jest uszkodzony, może to prowadzić do nieprawidłowego prowadzenia igły, co powoduje jej nadmierne obciążenie i w rezultacie złamanie. W praktyce, aby uniknąć takich sytuacji, ważne jest regularne sprawdzanie stanu płytki ściegowej oraz jej wymiana w przypadku zauważenia jakichkolwiek uszkodzeń. Dobrym przykładem jest stosowanie maszyn, które mają wymienne płytki, co pozwala na ich szybką wymianę i minimalizację ryzyka uszkodzenia igły. Zgodnie z najlepszymi praktykami w branży, należy również zwracać uwagę na kompatybilność igieł z materiałem oraz napięciem nici, aby zapewnić prawidłowy proces szycia, co jest zgodne z zaleceniami producentów maszyn.
Pytanie 17

Jakiego typu wykończenie powinno się zastosować dla materiału bawełnianego przeznaczonego na odzież turystyczną?

A. Niemnący
B. Odporny na brud
C. Odporny na wodę
D. Usztywniający
Wybór wykończenia wodoodpornego dla tkaniny bawełnianej przeznaczonej na kurtkę turystyczną jest kluczowy, ponieważ zapewnia ochronę przed deszczem i wilgocią, co jest niezbędne w warunkach outdoorowych. Tkaniny wodoodporne są zazwyczaj pokryte specjalnymi powłokami, takimi jak poliuretan lub teflon, które zapobiegają przenikaniu wody do wnętrza materiału, jednocześnie pozwalając na odprowadzenie wilgoci z ciała, co jest istotne dla komfortu użytkownika. Przykładowo, kurtki turystyczne często wykorzystują membrany, takie jak Gore-Tex, które łączą wodoodporność z oddychalnością. Stosowanie tkanin wodoodpornych jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi w produkcji odzieży outdoorowej, gdzie kluczową rolę odgrywa funkcjonalność oraz wygoda użytkowania. Zastosowanie wodoodpornych wykończeń w odzieży turystycznej zapewnia nie tylko komfort, ale również bezpieczeństwo użytkowników, umożliwiając im aktywne spędzanie czasu na świeżym powietrzu nawet w trudnych warunkach atmosferycznych.
Pytanie 18

Jaki materiał tekstylny powinno się użyć do wykonania lekkiej i przewiewnej damskiej bluzki?

A. Batyst
B. Kreton
C. Satynę
D. Popelinę
Popelinę, kreton i satynę to materiały, które choć używane w odzieży, nie są najlepszym wyborem do szycia lekkiej bluzki damskiej na ciepłe dni. Popelina, z powodu swojego gęstego splotu, jest bardziej wytrzymała, ale przez to mniej przewiewna i elastyczna. Zastosowanie popeliny w bluzkach może prowadzić do poczucia dyskomfortu w wyższych temperaturach, a jej większa waga sprawia, że nie jest idealna na letnie odzież. Kreton, z drugiej strony, jest tkaniną bawełnianą, która, chociaż lekka, często ma stany sztywne i mniej oddychające, co wpływa negatywnie na komfort noszenia. Satyna, będąca tkaniną o jedwabnym wykończeniu, również nie jest zalecana do uszycia bluzek letnich, ze względu na swoje właściwości – jest znacznie cięższa i bardziej śliska, co nie sprzyja komfortowi w cieplejsze dni. Typowe błędy myślowe polegają na przyjmowaniu, że każdy lekki materiał będzie odpowiedni do letniej odzieży. Ważne jest, aby wybierać tkaniny, które jednocześnie zapewniają przewiewność i wygodę, a batyst plasuje się w tej kategorii jako najbardziej odpowiedni wybór.
Pytanie 19

Przy obwodzie bioder wynoszącym 100 cm, połowa szerokości formy przodu podstawowej spódnicy na linii bioder to

A. 100 cm
B. 25 cm
C. 50 cm
D. 20 cm
Wybór odpowiedzi, która podaje 100 cm, 50 cm lub 20 cm, wynika z nieporozumienia w interpretacji proporcji i podstawowych zasad konstrukcji odzieży. Odpowiedzi te nie uwzględniają faktu, że szerokość formy przodu spódnicy na linii bioder jest obliczana jako połowa rzeczywistego obwodu bioder, co w tym przypadku wynosi 100 cm. Kwestią, która może wprowadzać w błąd, jest mylenie całkowitego obwodu z szerokością formy, co skutkuje nieprawidłowymi obliczeniami. W przypadku 100 cm, logicznie wydawałoby się, że zapisanie tej wartości jako szerokości formy jest mylnym podejściem. Natomiast 50 cm, które również można by pomylić z szerokością, nie odzwierciedla rzeczywistego podziału obwodu bioder. Ponadto, 20 cm to znacznie zaniżona wartość, co może sugerować brak zrozumienia struktury odzieży i proporcji ciała. Kluczowym błędem jest nieprzestrzeganie zasady, że szerokość formy w linii bioder musi być dostosowana do obwodu ciała, co jest fundamentalnym aspektem konstrukcji odzieżowej. Aby uniknąć tego typu nieporozumień, ważne jest, aby zapoznać się z podstawami konstrukcji odzieżowej oraz standardami pomiarów w tej dziedzinie. Prawidłowe zrozumienie tych zasad pozwala na lepsze dostosowanie odzieży do indywidualnych potrzeb klienta.
Pytanie 20

Osłona igły zainstalowana na maszynie stębnowej pełni podczas szycia rolę ochronną przed

A. odpryśnięciem uszkodzonej igły.
B. wysuwaniem się igły z igielnicy.
C. przygnieceniem dłoni.
D. przeszyciem palca.
Wybór odpowiedzi dotyczącej przygniecenia rąk jest mylny, ponieważ osłona igły nie ma na celu chronienia przed tym rodzajem zagrożenia. Osłona igły została zaprojektowana przede wszystkim, aby zminimalizować ryzyko kontaktu igły z palcami podczas szycia, ale nie chroni przed innymi formami urazów. W kontekście maszyn stębnowych, przygniecenie rąk może wystąpić w sytuacjach, gdy operator nie zachowuje ostrożności podczas obsługi maszyny lub nie przestrzega zasad bezpieczeństwa, jak na przykład w pobliżu ruchomych części. Kolejną nieprawidłową koncepcją jest sugestia, że osłona zabezpiecza przed odpryśnięciem złamanej igły. Złamanie igły to problem, który powinien być rozwiązany poprzez regularne kontrole stanu igieł i ich wymiany, a nie przez poleganie na osłonie. Ostatnia nieprawidłowa odpowiedź dotycząca wysuwania się igły z igielnicy również nie odnosi się do funkcji osłony. Właściwie zamocowana igła nie powinna wypadać z igielnicy, a wszelkie problemy z jej stabilnością powinny być rozwiązywane przez odpowiednie regulacje maszyny. Właściwa znajomość zasad działania maszyny oraz regularne konserwacje są kluczowe dla bezpiecznej i efektywnej pracy.
Pytanie 21

Szablon podstawowy to model, w którym uwzględniono elementy dodatkowe?

A. technologiczne
B. na wielowarstwowość
C. konstrukcyjne
D. na szwy i podwinięcia
Wybór odpowiedzi dotyczącej dodatków konstrukcyjnych, na wielowarstwowość lub technologicznych to częsty błąd interpretacyjny. Dodatki konstrukcyjne odnoszą się do elementów, które wpływają na strukturę i nośność odzieży, ale nie uwzględniają one specyfiki wykończeń szwów. Dodatki na wielowarstwowość są również istotne w kontekście projektowania, jednak dotyczą one głównie wyboru materiałów oraz sposobu ich łączenia, a nie wykończenia krawędzi. Odpowiedzi te mogą wprowadzać w błąd, ponieważ skupiają się na aspekcie technologicznym i materiałowym, a nie na praktycznych detalach szycia, takich jak podwijenia czy szwy. Właściwe zrozumienie, że szablon podstawowy ma na celu przygotowanie podstawy do szycia, w tym określenie, ile materiału potrzeba na szwy, jest kluczowe dla każdego projektanta. Stosowanie dobrych praktyk, takich jak te opisane w standardach branżowych, pozwala unikać typowych błędów, takich jak niedoszacowanie ilości materiału potrzebnego na wykończenie, co może prowadzić do nieodpowiedniego dopasowania odzieży. Właściwe uwzględnienie dodatków na szwy i podwinięcia w szablonach bazowych jest nie tylko istotne dla estetyki, ale także funkcjonalności wyprodukowanej odzieży.
Pytanie 22

Jakie jest zapotrzebowanie na tkaninę poliestrową o szerokości 1,50 m do uszycia spódnicy z fałdami o długości 50 cm?

A. 1,10 m
B. 1,60 m
C. 1,00 m
D. 1,50 m
Odpowiedź 1,10 m jest poprawna, ponieważ przy obliczeniach związanych z produkcją odzieży kluczowe jest uwzględnienie szerokości materiału oraz długości modelu. Spódnica z fałdami o długości 50 cm wymaga dodatkowej ilości materiału na fałdy, które zwiększają zużycie tkaniny. W praktyce, przy projektowaniu odzieży, stosuje się normy zużycia materiału, które uwzględniają różne techniki szycia i krojenia. W przypadku tkaniny o szerokości 1,50 m, 1,10 m tkaniny wystarcza na uszycie spódnicy, ponieważ standardowe fałdy potrzebują około 20-30% dodatkowego materiału w porównaniu do prostej formy spódnicy. Znajomość tych norm jest istotna w przemyśle odzieżowym, ponieważ pozwala na optymalne wykorzystanie materiału oraz zminimalizowanie odpadów. Jednocześnie, praktyczne umiejętności związane z obliczaniem zużycia materiału mogą pomóc w oszacowaniu kosztów produkcji i planowaniu zamówień materiałów.
Pytanie 23

Jaką długość ma spódnica do kolan, jeżeli wysokość talii wynosi 103,5 cm, a wysokość kolan 46,0 cm?

A. 67,5 cm
B. 57,5 cm
C. 50,0 cm
D. 46,0 cm
Wybierając niepoprawne odpowiedzi, można zauważyć pewne błędy myślowe, które prowadzą do błędnych obliczeń lub interpretacji. Odpowiedź 50,0 cm może wydawać się kusząca, ponieważ różnica między wysokością talii a wysokością kolan jest niewielka, jednak jest to niewłaściwe podejście, ponieważ tego rodzaju spódnica nie sięgałaby do kolan, a wręcz byłaby zbyt krótka. Z kolei odpowiedź 46,0 cm nie uwzględnia faktu, że długość spódnicy powinna być większa niż wysokość kolan, co jest kluczowe w kontekście długości spódnicy sięgającej kolan. Odpowiedź 67,5 cm jest zupełnie nieadekwatna, ponieważ dodaje nadmiar długości, co sprawia, że spódnica mogłaby być zbyt długa, przez co traci swój zamierzony styl. Ważne jest, aby zrozumieć, że długość spódnicy dokonywana jest na podstawie dokładnych pomiarów i uwzględnia ergonomię oraz estetykę. Właściwe podejście do określenia długości odzieży wymaga znajomości indywidualnych wymiarów, a także zasad proporcji, co jest kluczowe w branży mody i odzieżowej. Brak uwzględnienia tych zasad prowadzi do błędnych wniosków, które mogą rzutować na praktyki projektowe oraz postrzeganie stylu.
Pytanie 24

W firmie zajmującej się szyciem odzieży wykrój elementów odzieżowych najczęściej uzyskuje się

A. z nakładów formowanych w automatycznych systemach rozkroju
B. z nakładów wielowarstwowych utworzonych za pomocą warstwowarek
C. z materiałów w rozłożeniu
D. z materiałów w złożeniu
Pomimo różnych podejść do rozkroju materiałów, metody takie jak wykroje z materiałów w złożeniu czy w rozłożeniu nie są optymalne w kontekście współczesnych zakładów konfekcyjnych. Wykroje z materiałów w złożeniu, polegające na rozkrojeniu kilku warstw materiału, mogą wydawać się atrakcyjne, ale w praktyce prowadzą do trudności w zachowaniu jednolitości i jakości wykrojów. Często pojawiają się problemy z naciągnięciem materiału oraz różnicami w grubości, co wpływa na jakość produktu końcowego. Z kolei rozkładanie materiałów w rozłożeniu, które zakłada, że każdy fragment materiału będzie wycinany osobno, wiąże się z większymi stratami materiałowymi i dłuższym czasem produkcji, co jest nieefektywne. Ponadto, podejście to nie uwzględnia współczesnych trendów w automatyzacji i optymalizacji procesów, które przyczyniają się do zwiększenia efektywności produkcji. Nakłady formowane w automatycznych systemach rozkroju również mogą wydawać się nowoczesnym rozwiązaniem, jednak ich skuteczność zależy w dużej mierze od precyzyjnych ustawień i kalibracji urządzeń. Bez odpowiedniej wiedzy i umiejętności obsługi, takie podejścia mogą prowadzić do większych odpadów i błędów w produkcji. Dlatego kluczowe jest, aby zakłady konfekcyjne inwestowały w nowoczesne technologie, takie jak warstwowarki, które zapewniają lepszą jakość, mniejsze straty materiałowe i większą efektywność procesów produkcyjnych.
Pytanie 25

Powodem niewłaściwego łączenia ściegu maszynowego jest

A. niewłaściwe napięcie nici dolnej lub górnej
B. nieodpowiednio ustawiony nacisk stopki.
C. uszkodzony otwór w płytce ściegowej.
D. regulator długości ściegu ustawiony na minimum.
Problemy z wiązaniem ściegu maszynowego mogą wydawać się skomplikowane, jednak nie zawsze są wynikiem niewłaściwego napięcia nitki. Nieprawidłowo dobrany docisk stopki może wpływać na równomierne prowadzenie materiału podczas szycia, ale nie jest bezpośrednią przyczyną złego wiązania ściegu. Właściwy docisk jest istotny, zwłaszcza przy szyciu grubych lub warstwowych materiałów, gdzie zbyt duży docisk może prowadzić do trudności w przesuwaniu materiału. Z kolei wyszczerbiony otwór w płytce ściegowej może powodować zakleszczanie się nitki, ale również nie wpływa na napięcie nitki, które jest kluczowe dla powstawania ściegów. Ustawienie regulatora długości ściegu na zero z pewnością uniemożliwi przesuwanie materiału, jednak nie spowoduje to niewłaściwego wiązania ściegu w tradycyjnym rozumieniu. Typowe błędy podczas analizy problemów z wiązaniem ściegów często obejmują skupienie się na jednym aspekcie, zamiast rozważyć wszystkie elementy, które mogą wpływać na końcowy efekt szycia. Dlatego ważne jest, aby mieć świadomość wszystkich czynników, które mogą wpływać na jakość ściegów, aby skutecznie rozwiązywać problemy i uzyskiwać zadowalające rezultaty w szyciu.
Pytanie 26

Ostateczna inspekcja wyrobu odzieżowego polega na weryfikacji

A. jakości materiałów odzieżowych poprzez porównanie ich właściwości z obowiązującymi normami.
B. jakości realizacji poszczególnych elementów odzieży przed ich montażem.
C. zgodności wykonania pojedynczych sztuk odzieży z zaakceptowanym modelem.
D. zgodności wykrojonych komponentów odzieży z wzorcami.
Odpowiedzi sugerujące kontrolę zgodności wykrojonych elementów odzieży z szablonami wzorcowymi oraz jakości wykonania poszczególnych elementów przed ich montażem nie odzwierciedlają właściwego podejścia do kontroli ostatecznej. Kontrola wykrojów jest częścią procesu produkcji, ale nie jest to kluczowy element końcowej weryfikacji. Weryfikacja jakości wykonania przed montażem stanowi etap wcześniejszy, którego celem jest wyeliminowanie wad, zanim produkt zostanie złożony. Natomiast kontrola ostateczna ma na celu sprawdzenie, czy gotowy wyrób odpowiada zatwierdzonemu modelowi. Z kolei odpowiedź dotycząca jakości materiałów nie dotyczy bezpośrednio końcowego sprawdzenia wyrobu, lecz etapu dostaw, gdzie kontroluje się zgodność surowców z normami. Typowym błędem myślowym jest przeświadczenie, że każdy aspekt produkcji musi być kontrolowany na końcu procesu, co prowadzi do niewłaściwej interpretacji etapów wytwarzania. Efektywna kontrola ostateczna opiera się na sprawdzeniu gotowych produktów pod kątem zgodności z projektem, co zabezpiecza przed wypuszczeniem na rynek wyrobów, które mogą nie spełniać oczekiwań konsumentów.
Pytanie 27

W procesie końcowego prasowania płaszczy produkowanych w zakładzie odzieżowym można wykorzystać

A. automat do prasowania
B. manekin do prasowania
C. żelazko z generatorem pary
D. prasę specjalistyczną
Żelazko z wytwornicą pary, choć powszechnie stosowane w domach i małych zakładach krawieckich, w kontekście końcowego prasowania płaszczy nie znajduje zastosowania w profesjonalnej produkcji. Wytwornica pary generuje dużą ilość pary, co może być przydatne do wygładzania materiałów, jednak nie zapewnia odpowiedniego kształtu i struktury odzieży, co jest kluczowe w produkcji płaszczy. Prasowanie przy użyciu żelazka nie pozwala na uformowanie odzieży zgodnie z jej przeznaczeniem, co często prowadzi do powstania zagnieceń podczas noszenia. Automat prasowalniczy z kolei może być używany do prostszych elementów odzieży, ale w kontekście bardziej skomplikowanych form, jak płaszcze, nie jest w stanie zapewnić precyzyjnego kształtowania. Prasa specjalna, mimo że jest narzędziem używanym w niektórych zakładach, nie jest dedykowana do końcowego prasowania płaszczy, ponieważ jej działanie opiera się na dużym nacisku, co może prowadzić do deformacji materiału. Typowym błędem w myśleniu jest przekonanie, że każde urządzenie do prasowania sprawdzi się w każdej sytuacji; kluczowe jest dobranie narzędzia do specyficznych wymagań odzieży, co w przypadku płaszczy najlepiej realizuje manekin prasowalniczy.
Pytanie 28

Do łączenia boków elementów odzieży uszytych z dzianiny można wykorzystać maszynę szwalniczą, która szyje ściegiem

A. obrzucającym jednonitkowym
B. stębnowym dwunitkowym
C. łańcuszkowym jednonitkowym
D. łańcuszkowym dwunitkowym
Odpowiedź łańcuszkowym dwunitkowym jest poprawna, ponieważ ten typ ściegu zapewnia odpowiednią elastyczność oraz wytrzymałość, co jest kluczowe w przypadku dzianin, które są z natury rozciągliwe. Ścieg łańcuszkowy dwunitkowy składa się z dwóch nici, co pozwala na uzyskanie większej siły i odporności na rozdarcia. W praktyce, ten ścieg jest często stosowany w produkcji odzieży sportowej, bielizny oraz innych elementów garderoby, gdzie ważna jest swoboda ruchów oraz komfort noszenia. Technika ta sprawia, że szwy są płaskie i nie podrażniają skóry, co jest istotne w projektach z dzianin. Dodatkowo, zastosowanie tego ściegu pozwala na łatwe pranie i pielęgnację odzieży, co jest niezwykle ważne w kontekście nowoczesnej odzieży codziennej. W branży tekstylnej, ścieg łańcuszkowy dwunitkowy jest uznawany za standard w produkcji elastycznej odzieży, co potwierdza jego powszechne wykorzystanie w wielu liniach produkcyjnych.
Pytanie 29

Co może powodować złamanie igły w maszynie do szycia?

A. zbyt niski docisk stopki.
B. niepoprawnie nawleczona nić górna.
C. uszkodzone zakończenie igły.
D. nieprawidłowe ustawienie chwytacza.
Niewłaściwe ustawienie chwytacza jest jedną z najczęstszych przyczyn łamania się igły podczas szycia w maszynie. Chwytacz jest kluczowym elementem maszyny, który odpowiedzialny jest za chwytanie nitki dolnej i zszywanie jej z nitką górną. Jeśli chwytacz jest źle ustawiony, może nieprawidłowo współpracować z igłą, co prowadzi do jej uszkodzenia. Zbyt bliskie lub zbyt dalekie ustawienie chwytacza względem igły może powodować nieprawidłowe przejście nitki, co z kolei powoduje napięcia i wstrząsy, które mogą doprowadzić do złamania igły. Warto regularnie kontrolować ustawienia maszyny, zgodnie z instrukcją producenta, aby zapewnić ich prawidłową funkcję. Ponadto, korzystanie z odpowiednich igieł i nici dostosowanych do materiału, nad którym pracujemy, również przyczynia się do zmniejszenia ryzyka złamań. W praktyce, przed rozpoczęciem szycia, warto wykonać próbne szwy na kawałku materiału oraz regularnie serwisować maszynę, aby zachować idealne ustawienie chwytacza i innych elementów.
Pytanie 30

Przy ustalaniu ceny za wykonaną usługę z użyciem własnych materiałów, punkt usługowy bierze pod uwagę koszty bezpośrednie, które zawierają koszty

A. zarządzania punktem usługowym oraz materiałów i akcesoriów krawieckich
B. materiałów oraz akcesoriów krawieckich, jak również robocizny
C. robocizny oraz działań administracyjnych
D. działań administracyjnych i zarządzania punktem usługowym
Wybór odpowiedzi o kosztach materiałów i robocizny jest na pewno trafiony. Koszty bezpośrednie to wydatki, które można przypisać do produkcji konkretnej usługi. W przypadku usług krawieckich chodzi nie tylko o materiał, ale również o wynagrodzenie dla pracowników, którzy wykonują te usługi. Z mojego doświadczenia wynika, że przy tworzeniu kosztorysu krawieckiego warto dobrze oszacować, ile materiałów użyjemy, a także na ile godzin pracy musimy się przygotować. Na przykład, szyjąc sukienkę, trzeba uwzględnić nie tylko koszt tkaniny, ale też zapłatę dla krawcowej. To wszystko składa się na całkowity koszt usługi. Dobrze jest monitorować te wydatki, bo to pomaga utrzymać firmę na rynku i być konkurencyjnym.
Pytanie 31

Podaj kluczowe wymiary potrzebne do zaprojektowania oraz wykonania modelu spódnicy z półkola.

A. Obwód talii, długość spódnicy
B. Wysokość kolana, obwód bioder
C. Wysokość talii, obwód talii
D. Obwód bioder, obwód talii
Wybór obwodu pasa i długości spódnicy jest mega ważny, bo te dwa wymiary mają duży wpływ na to, jak spódnica będzie wyglądać i leżeć na ciele. Obwód pasa decyduje o tym, jak spódnica będzie się trzymać, więc to kluczowy wymiar. Z kolei długość spódnicy mówi nam, jak daleko od pasa spódnica będzie sięgać, a to z kolei wpływa na styl, jaki chcemy osiągnąć. W praktyce, mając te dwa wymiary, można obliczyć obwód dołu spódnicy, bo przecież w spódnicy z połowy koła to z promienia wynika, a jego długość równocześnie określa długość spódnicy. Warto też pamiętać o dodatkach na szwy i marginesach, bo to też się liczy, gdy mierzymy i tniemy materiał. Rozumienie tych wymiarów to podstawa do uzyskania dobrego dopasowania i komfortu noszenia spódnicy.
Pytanie 32

Dostosowując spódnicę z rozmiaru 170/96/100 do rozmiaru 170/92/96, ile należy zwężyć ją po bokach łącznie?

A. 1 cm
B. 2 cm
C. 4 cm
D. 3 cm
Aby przekształcić spódnicę z rozmiaru 170/96/100 na 170/92/96, należy zwęzić ją o 4 cm. Rozmiar 170/96/100 oznacza, że obwód bioder wynosi 100 cm, a w talii 96 cm. Nowy rozmiar 170/92/96 wskazuje na obwód bioder 96 cm i talii 92 cm. Różnica w obwodach bioder wynosi 4 cm (100 cm - 96 cm), co oznacza, że musimy zwęzić spódnicę o tę wartość, aby dostosować ją do nowego rozmiaru. W praktyce oznacza to, że każdy bok spódnicy należy zwęzić o 2 cm, aby uzyskać łączną redukcję 4 cm. Takie podejście jest zgodne z zasadami krawiectwa, gdzie dla uzyskania odpowiedniego dopasowania, zwężenia należy dokonywać równomiernie po obu stronach odzieży. Przykład zastosowania tej wiedzy można zobaczyć w warsztatach krawieckich, gdzie precyzyjne pomiary i odpowiednie dostosowania są kluczowe dla końcowego efektu. Upewnienie się, że spódnica dobrze przylega do sylwetki, zapewnia komfort noszenia oraz estetyczny wygląd.
Pytanie 33

Aby wzmocnić wloty kieszeni, można użyć maszyny do szycia z zastosowaniem ściegu

A. stębnowego
B. łańcuszkowego
C. zygzaka
D. krytego
Ścieg zygzakowy jest idealnym rozwiązaniem do wzmocnienia wlotów kieszeni ze względu na swoją elastyczność i odporność na rozdarcia. Dzięki swojej strukturze, ścieg zygzakowy nie tylko łączy ze sobą materiały, ale także pozwala na ich naturalny ruch, co jest szczególnie istotne w miejscach narażonych na naprężenia. W praktyce, stosując ścieg zygzakowy, możemy zapobiec nieestetycznym przetarciom oraz uszkodzeniom krawędzi, co przekłada się na dłuższą żywotność odzieży. Warto zwrócić uwagę, że ten typ ściegu jest często wykorzystywany w produkcji odzieży roboczej oraz sportowej, gdzie trwałość i elastyczność są kluczowe. Zygzakowy ścieg może być również stosowany do wykańczania krawędzi materiałów, co pozwala na uniknięcie ich strzępienia. W związku z tym, wykorzystanie ściegu zygzakowego do wzmacniania wlotów kieszeni jest zgodne z najlepszymi praktykami krawieckimi, które zalecają elastyczne podejście do projektowania i produkcji odzieży.
Pytanie 34

Całkowity koszt uszycia garsonki w punkcie usługowym wynosi 185,00 zł. Do jej produkcji wykorzystano 2,50 m wełny, której cena za metr to 30,00 zł. Jaką kwotę stanowią wydatki na dodatki krawieckie oraz wynagrodzenie za pracę?

A. 170,00 zł
B. 155,00 zł
C. 110,00 zł
D. 125,00 zł
Pojawiające się błędne odpowiedzi mogą wynikać z nieprecyzyjnych obliczeń lub pomylenia różnych elementów kosztowych. Koszt uszycia garsonki wynoszący 185,00 zł odnosi się do całkowitych wydatków, które obejmują zarówno materiały, jak i robociznę. Obliczenia powinny zaczynać się od ustalenia kosztu tkaniny, który wynika z ceny za metr oraz ilości potrzebnej do uszycia. Przy cenie 30,00 zł za metr i zużyciu 2,50 m, całkowity koszt tkaniny to 75,00 zł. Czynnikiem, który może prowadzić do błędu, jest nieuwzględnienie wszystkich kosztów, co skutkuje zawyżeniem lub zaniżeniem obliczeń. Na przykład, jeżeli ktoś błędnie przyjmie koszt tkaniny jako 100,00 zł, mogłoby to prowadzić do obliczeń w stylu 185,00 zł - 100,00 zł = 85,00 zł, co jest niewłaściwe. Ponadto, ważne jest, aby uwzględnić, że dodatki krawieckie oraz robocizna są nieodłącznymi elementami procesu produkcji odzieży, a ich koszt zawsze należy obliczać na podstawie rzeczywiście poniesionych wydatków. Kluczowa jest tu precyzja w rachunkowości i umiejętność analizy kosztów, co jest fundamentalne w działalności krawieckiej oraz w szeroko pojętym zarządzaniu kosztami w biznesie.
Pytanie 35

Jaką grupę pomiarów ciała stanowią pomiary realizowane w dowolnym kierunku szerokości lub długości na krzywych liniach?

A. Wysokości
B. Długości
C. Obwodów
D. Łuków
Wybór pomiarów obwodów, długości lub wysokości nie oddaje istoty pomiarów dokonywanych wzdłuż krzywych linii. Pomiary obwodów odnoszą się głównie do pomiarów wokół obiektów w kształcie cylindrycznym, takich jak talerze czy cylindry, gdzie kluczową rolę odgrywa miara otaczająca przedmiot. Pomiary długości dotyczą przede wszystkim prostych linii, a ich zastosowanie znajduje się w kontekście określenia odległości pomiędzy dwoma punktami w przestrzeni. W przypadku pomiarów wysokości, koncentrują się one na odległości pionowej, co nie ma zastosowania w kontekście krzywych. Typowym błędem myślowym jest mylenie różnych typów pomiarów i ich zastosowań, co prowadzi do niewłaściwego przypisania metody pomiarowej do analizowanego problemu. Zrozumienie, że różne pomiary służą różnym celom, jest kluczowe w praktyce inżynieryjnej oraz projektowej. Dlatego ważne jest, aby przed przystąpieniem do pomiarów zidentyfikować, czy obiekt wymaga pomiarów prostoliniowych, czy krzywoliniowych, a także zapoznać się z odpowiednimi standardami branżowymi, które mogą pomóc w doborze właściwej metodyki pomiarowej. W różnych kontekstach zastosowania, takich jak budownictwo czy krawiectwo, niewłaściwy dobór metody pomiarowej może prowadzić do poważnych błędów konstrukcyjnych oraz estetycznych.
Pytanie 36

Forma części powierzchni odzieży wytworzona zgodnie z projektem, a uzyskana poprzez modelowanie, to

A. konstrukcja kroju
B. rysunek wzorcowy
C. forma modelowa
D. szablon bazowy
Forma modelowa to termin odnoszący się do kształtu części powierzchni wyrobu odzieżowego, który został stworzony w procesie modelowania zgodnie z projektem. Jest to kluczowy element w procesie projektowania odzieży, ponieważ forma modelowa odzwierciedla zamierzenia projektanta i zapewnia podstawę do dalszego tworzenia prototypów czy produkcji. W praktyce forma modelowa może być wykorzystywana jako podstawa do opracowywania szablonów produkcyjnych, które są następnie używane do krojenia materiałów. W branży odzieżowej standardem jest tworzenie form modelowych, które są zgodne z wymogami ergonomii i estetyki. Przykładem zastosowania form modelowych są odzieżowe kolekcje haute couture, gdzie precyzyjne odwzorowanie detali projektu ma kluczowe znaczenie dla końcowego efektu. Dobrą praktyką jest również stosowanie form modelowych w procesie druku 3D, co pozwala na szybkie wprowadzanie poprawek i innowacji w projektach odzieżowych.
Pytanie 37

Ocena jakości sukienki uwzględnia jej układalność?

A. materiałów zasadniczych
B. wykonania elementów wyrobu odzieżowego
C. wykonania wyrobu gotowego
D. dodatków krawieckich
Układalność sukienki jest kluczowym aspektem oceny jakości wyrobu gotowego, ponieważ bezpośrednio wpływa na to, jak odzież prezentuje się na ciele oraz jak dobrze jej forma i funkcja współgrają z oczekiwaniami użytkowników. Wysoka jakość układalności oznacza, że sukienka dobrze leży, nie gniecie się w niepożądany sposób i zachowuje swój kształt podczas noszenia. Przykładowo, sukienka uszyta z tkaniny o odpowiedniej gramaturze i sprężystości będzie lepiej układać się na sylwetce, co wpływa na komfort użytkowania oraz estetykę. Standardy jakości w branży odzieżowej, takie jak ISO 14062, podkreślają, że ocena wyrobu gotowego powinna opierać się na wielowymiarowej analizie, w której układalność jest jednym z kluczowych kryteriów. Praktyka pokazuje, że dobrze układające się sukienki są również bardziej pożądane przez konsumentów, co bezpośrednio przekłada się na sprzedaż i wizerunek marki.
Pytanie 38

Aby stworzyć formy kamizelki damskiej przez modelowanie przodu i tylnej części bluzki damskiej dopasowanej, konieczne jest, oprócz wymiarów ciała, określenie długości kamizelki oraz zaznaczenie

A. kształtu linii modelowej dekoltu i dolnej części
B. punktów styku na krawędziach elementów
C. miejsc wszycia kieszeni
D. miejsc montażu zapięcia
Poprawna odpowiedź odnosi się do kluczowego aspektu tworzenia formy kamizelki damskiej, jakim jest kształt linii modelowej dekoltu i dołu. W projektowaniu odzieży, szczególnie na etapie modelowania, precyzyjne określenie tych linii ma fundamentalne znaczenie dla uzyskania pożądanego efektu wizualnego i estetycznego. Linia dekoltu definiuje nie tylko wygląd kamizelki, ale również jej dopasowanie do sylwetki noszącej ją osoby. Dobrze zaprojektowana linia dekoltu może podkreślić atuty figury, a także wpłynąć na komfort noszenia. Z kolei linia dołu kamizelki wpływa na ogólny kształt odzieży, co jest istotne w kontekście różnych stylów i trendów. Przykładowo, kamizelki o zróżnicowanych długościach i kształtach dołu mogą być stosowane w odmiennych stylizacjach, od eleganckich po casualowe. W kontekście standardów branżowych, warto zwrócić uwagę na techniki modelowania, takie jak draping, które pozwalają na lepsze uchwycenie kształtów ciała i stworzenie linii odzieży, które będą zarówno funkcjonalne, jak i estetyczne. Właściwe podejście do modelowania formy kamizelki z uwzględnieniem tych aspektów zapewnia wysoką jakość produktu końcowego oraz zadowolenie klienta.
Pytanie 39

Do wykonania spódnicy damskiej w warsztacie krawieckim wykorzystano
0,80 m gabardyny w cenie 50,00 zł za 1 mb
0,50 m podszewki w kosztach 10,00 zł za 1 mb
1 zamek w cenie 5,00 zł za 1 szt.
Całkowity koszt szycia spódnicy na podszewce wynosi 100 zł.
Jaka jest wartość kosztów bezpośrednich, która obejmuje wydatki na materiały, akcesoria krawieckie oraz koszt robocizny dla tej usługi?

A. 165,00 zł
B. 150,00 zł
C. 145,00 zł
D. 140,00 zł
Wybór niewłaściwych odpowiedzi może wynikać z kilku pomyłek w obliczeniach lub niepełnego zrozumienia, jak oblicza się koszty bezpośrednie w procesie produkcji odzieży. Koszt spódnicy składa się z różnych elementów, które należy uwzględnić, aby uzyskać dokładną wartość. Na przykład, jeśli ktoś pomylił ceny materiałów, może dojść do błędnych wniosków, co do całkowitych kosztów. Kluczowym aspektem jest zrozumienie, że każdy element materiału, jaki wykorzystujemy, ma swoją cenę za jednostkę metra lub sztukę. Również, jeśli ktoś zignoruje koszty robocizny, to może znacznie zaniżyć całkowity koszt usługi. W branży odzieżowej, gdzie precyzyjne kalkulacje finansowe wpływają na konkurencyjność, ważne jest, aby mieć jasność co do wszystkich kosztów, jakie ponosimy przy realizacji zlecenia. Przykładowo, zaniżenie kosztów materiałów lub robocizny może prowadzić do podejmowania decyzji, które nie są oparte na rzeczywistych danych, co w dalszej perspektywie może skutkować problemami finansowymi dla przedsiębiorstwa. Właściwa kalkulacja kosztów jest niezbędna do efektywnego zarządzania finansami i zapewnienia opłacalności działalności.
Pytanie 40

Wskaż niezbędne pomiary krawieckie oznaczone symbolami do wykonania formy kamizelki damskiej.

A. ZWo, SyTy, SySvXp, SySvXpTp, opx, ot, os, obt
B. SyTy, SySvXp, ZWo, SySvXpTp, opx, ot, obt, ou
C. PcPl, XlXl, Zwo, ZUo, opx, ot, os, SySvXp, SyTy
D. ZWo, SyTy, SySvXp, SySvXpTp, RvNv, os, obt
Odpowiedź wskazująca na pomiary ZWo, SyTy, SySvXp, SySvXpTp, opx, ot, os, obt jest prawidłowa, ponieważ te miary są kluczowe w procesie konstrukcji kamizelki damskiej. ZWo, czyli szerokość w biuście, jest jednym z najważniejszych wymiarów, ponieważ decyduje o dopasowaniu w tej newralgicznej strefie. SyTy (szerokość talii) również odgrywa istotną rolę w kształtowaniu sylwetki i zapewnieniu komfortu noszenia. SySvXp i SySvXpTp odnoszą się do długości pleców, co jest istotne dla prawidłowego ułożenia kamizelki na sylwetce. Pozostałe pomiary, takie jak opx (obwód piersi), ot (obwód talii) oraz os (obwód bioder) są niezbędne do pełnego zrozumienia proporcji ciała i odpowiedniego dopasowania elementów kamizelki. W praktyce, korzystając z tych wymiarów, projektanci mogą tworzyć odzież, która nie tylko dobrze leży, ale także podkreśla atuty sylwetki. Standardy branżowe wskazują, że precyzyjne pomiary są fundamentem każdej konstrukcji odzieżowej, co wpływa na satysfakcję klientek oraz jakość końcowego produktu.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej