Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik ekonomista
Kwalifikacja: EKA.04 - Prowadzenie dokumentacji w jednostce organizacyjnej
Data rozpoczęcia: 8 czerwca 2025 22:08
Data zakończenia: 8 czerwca 2025 22:28

Egzamin niezdany

Wynik: 12/40 punktów (30,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Czym zajmuje się analiza finansowa?

A. organizacja produkcji

B. efektywność pracy

C. opłacalność aktywów

D. kompozycja zatrudnienia

Rentowność majątku jest kluczowym wskaźnikiem w analizie finansowej, który pozwala ocenić, jak efektywnie przedsiębiorstwo wykorzystuje swoje aktywa do generowania zysku. Wskaźnik ten, często określany jako ROA (Return on Assets), jest obliczany poprzez podzielenie zysku netto przez całkowite aktywa. Dzięki temu przedsiębiorstwa mogą identyfikować obszary do poprawy i podejmować świadome decyzje inwestycyjne. Na przykład, przedsiębiorstwo o niskiej rentowności majątku może zainwestować w bardziej efektywne technologie produkcyjne lub zoptymalizować swoje procesy operacyjne, aby zwiększyć zwrot z posiadanych aktywów. W kontekście zarządzania finansami, śledzenie rentowności majątku jest niezbędne do utrzymania konkurencyjności na rynku. Ponadto, wskaźnik ten jest często śledzony przez inwestorów i analityków, jako miara efektywności działalności przedsiębiorstwa. Dobrym przykładem zastosowania jest branża technologiczna, gdzie innowacyjne rozwiązania mogą znacznie zwiększyć efektywność wykorzystania aktywów, prowadząc do wyższej rentowności.

Pytanie 2

Rw - Dokumentem jest pobieranie materiałów

A. zewnętrznym magazynowym

B. rozrachunkowo-magazynowym

C. wtórnym magazynowym

D. wewnętrznym magazynowym

Odpowiedzi 'magazynowym wtórnym', 'magazynowym zewnętrznym' i 'magazynowo - rozrachunkowym' są niestety błędne i warto to rozjaśnić. Magazynowe wtórne odnosi się do materiałów, które już były używane i potem wracają do obiegu, a więc nie pasuje to do kontekstu Rw, bo tu mówimy o bezpośrednim pobraniu surowców czy gotowych produktów do użycia w firmie. Z kolei magazynowe zewnętrzne dotyczy zarządzania materiałami poza naszą firmą, na przykład w magazynach dostawców, więc też nie ma tu zastosowania w przypadku Rw. A magazynowo - rozrachunkowe to termin bardziej księgowy, a nie dotyczący zarządzania materiałami. Głównym celem dokumentu Rw jest zapisanie faktycznego pobrania materiałów, a nie rozliczeń związanych z nimi. Trzeba pamiętać, że często mylimy kwestie logistyczne z księgowymi, co prowadzi do błędnych wniosków o dokumentach magazynowych.

Pytanie 3

W tabeli kalkulacyjnej podano koszty dotyczące dwóch zleceń produkcyjnych. Zlecenie 1 obejmuje wytworzenie 100 sztuk wyrobów A, natomiast zlecenie 2 wytworzenie 200 sztuk wyrobu B Jednostkowy techniczny koszt wytworzenia wyrobu A i wyrobu B wynosi odpowiednio

Pozycje kalkulacyjne	Zlecenie 1	Zlecenie 2
Koszty bezpośrednie	4 000,00	8 000,00
Koszty pośrednie	2 000,00	4 000,00
Techniczny koszt wytworzenia	6 000,00	12 000,00

A. 60 złotych i 60 złotych.

B. 40 złotych i 40 złotych.

C. 20 złotych i 80 złotych.

D. 60 złotych i 120 złotych.

W przypadku niepoprawnych odpowiedzi, często występuje mylne zrozumienie pojęcia jednostkowego kosztu wytworzenia. Niektórzy mogą przyjąć, że jednostkowy koszt jest stały, ignorując fakt, że jest on obliczany na podstawie całkowitych kosztów produkcji podzielonych przez liczbę wyprodukowanych jednostek. Tego rodzaju rozumowanie może prowadzić do błędnych wniosków, na przykład do założenia, że koszt wytworzenia wyrobu A i B powinien być taki sam niezależnie od liczby produkowanych sztuk. Dodatkowo, niektóre odpowiedzi mogą sugerować, że koszty są wyższe lub niższe z powodu nieprawidłowego uwzględnienia kosztów stałych i zmiennych. W rzeczywistości, gdy analiza kosztów jest prawidłowo przeprowadzona, można zauważyć, że wyroby wytwarzane w różnych ilościach niekoniecznie powinny mieć różne jednostkowe koszty, jeżeli całkowity koszt produkcji jest podzielony na właściwą liczbę wytworzonych jednostek. Ważne jest, aby przy podejmowaniu decyzji o kosztach produkcji opierać się na rzetelnych danych oraz zrozumieć, że błędne założenia mogą prowadzić do poważnych konsekwencji finansowych dla firmy. W celu uniknięcia takich pomyłek, warto regularnie aktualizować wiedzę na temat metod kalkulacji kosztów oraz stosować się do aktualnych standardów branżowych.

Pytanie 4

Podczas inwentaryzacji zauważono
- brak mydeł w płynie - 50 sztuk po 6 zł/szt.
- brak szamponów - 30 sztuk po 11 zł/szt.
- brak lakierów do włosów - 40 sztuk po 10 zł/szt.
Ponieważ osoba odpowiedzialna materialnie nie przyznała się do wystąpienia niedoboru, sprawa została skierowana do sądu, a koszty związane z postępowaniem sądowym wyniosły 15% wartości sporu. Oblicz wartość poniesionych kosztów.

A. 103,00 zł

B. 300,00 zł

C. 330,50 zł

D. 154,50 zł

Aby obliczyć koszty postępowania sądowego, należy najpierw zsumować wartość niedoborów. W przypadku mydeł w płynie mamy 50 sztuk po 6 zł, co daje 300 zł. Szampony, to 30 sztuk po 11 zł, co daje 330 zł. Lakiery do włosów to 40 sztuk po 10 zł, co daje 400 zł. Suma wartości niedoborów wynosi więc 300 zł + 330 zł + 400 zł = 1030 zł. Koszt postępowania sądowego wynosi 15% wartości sporu, czyli 0,15 * 1030 zł = 154,50 zł. Ta odpowiedź jest zgodna z obowiązującymi standardami w zakresie obliczania kosztów postępowania sądowego, które często uwzględniają określony procent wartości przedmiotu sporu. Przykładowo, w praktyce przedsiębiorstw często spotyka się podobne procedury dotyczące odzyskiwania strat materialnych, co ilustruje znaczenie dokładnego obliczania kosztów w kontekście całego procesu zarządzania ryzykiem.

Pytanie 5

Jakie zdarzenie uprawnia pracownika do skorzystania z urlopu okolicznościowego?

A. Zawarcie małżeństwa przez dziecko

B. Chrzest dziecka

C. Pogrzeb stryja

D. Zawarcie małżeństwa przez ojca

Wybór innych okoliczności, takich jak ślub ojca, pogrzeb wujka czy chrzest dziecka, nie jest zgodny z przepisami prawa pracy dotyczącymi przyznawania urlopów okolicznościowych. Ślub ojca, mimo że jest ważnym wydarzeniem rodzinnym, nie kwalifikuje się do urlopu okolicznościowego według polskiego prawa. Pracownik nie ma ustawowego prawa do takiego urlopu w przypadku ceremonii związanej z rodzicem. Pogrzeb wujka również nie jest objęty standardami prawa pracy, które precyzują, że urlop okolicznościowy przysługuje jedynie w przypadku śmierci bliskich członków rodziny, jak rodzice czy rodzeństwo. Takie podejście do przyznawania urlopów opiera się na zasadzie, że bliskość relacji rodzinnych ma kluczowe znaczenie w kontekście udzielania takich przywilejów. Chrzest dziecka, chociaż jest ważnym wydarzeniem religijnym, również nie figuruje w katalogu sytuacji, które uprawniają do urlopu okolicznościowego. W związku z tym, pracownicy często popełniają błąd myślowy, zakładając, że wszelkie ważne wydarzenia rodzinne kwalifikują się do takiego urlopu. Tego rodzaju nieporozumienia mogą prowadzić do frustracji związaną z niewłaściwym oczekiwaniem na przyznanie urlopu oraz zrozumieniem przepisów regulujących prawa pracowników.

Pytanie 6

Na jakich kontach oraz po której stronie powinno się zaksięgować w spółce z o.o. poniższą operację gospodarczą Pk - Przeznaczenie części zysku na Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych?

A. Po stronie Dt na koncie Rozliczenie wyniku finansowego oraz po stronie Cr na koncie Rozrachunki z tytułu wynagrodzeń

B. Po stronie Dt na koncie Rozliczenie wyniku finansowego oraz po stronie Ct na koncie Pozostałe rozrachunki

C. Po stronie Dt na koncie Rozliczenie wyniku finansowego oraz po stronie Cr na koncie Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych

D. Po stronie Dt na koncie Rozliczenie wyniku finansowego oraz po stronie Ct na koncie Kapitał zapasowy

Zrozumienie błędnych odpowiedzi wymaga analizy podstawowych zasad rachunkowości oraz zarządzania finansami w spółkach z o.o. Odpowiedzi, które sugerują księgowanie po stronie Ct na koncie Pozostałe rozrachunki lub po stronie Cr na koncie Kapitał zapasowy, opierają się na mylnym założeniu, że przeznaczenie zysku powinno być traktowane jako rozrachunek krótko lub długoterminowy, a nie jako alokacja funduszy na cele socjalne. Księgowanie przeznaczenia zysku w kontekście Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych musi być zgodne z rzeczywistą intencją wydatkowania tych środków na wsparcie pracowników; stąd księgowanie na koncie Rozliczenie wyniku finansowego jest kluczowe. Ponadto, pod względem regulacyjnym, wydzielone środki na fundusz socjalny powinny być ujęte w sposób, który jasno odzwierciedla ich przeznaczenie, a nie w ramach ogólnych rezerw, jak sugerują błędne odpowiedzi. Inne niepoprawne koncepcje, takie jak zaksięgowanie na Rozrachunki z tytułu wynagrodzeń, również mylnie podchodzą do tematu, gdyż fundusz socjalny nie jest bezpośrednio związany z zobowiązaniami płacowymi, lecz stanowi wyodrębnioną pulę środków na cele socjalne, co powinno być jasno odzwierciedlone w ewidencji księgowej. W rezultacie, zaniedbanie tych zasad prowadzi do niejasności w obszarze sprawozdawczości finansowej i może skutkować negatywnymi konsekwencjami w zakresie audytów i kontroli wewnętrznych.

Pytanie 7

Właściciel firmy planuje zlecić osobie spoza swojego zespołu stworzenie logo przedsiębiorstwa. Jaką umowę powinien zawrzeć z wykonawcą logo?

A. Umowę-zlecenie

B. Umowę o dzieło

C. Umowę agencyjną

D. Umowę o pracę

Umowa o pracę nie jest odpowiednia w tym kontekście, ponieważ reguluje stosunek pracy, który wiąże się z wykonaniem obowiązków w ramach etatu, a nie z realizacją konkretnego zadania na zlecenie. Zatrudniając osobę na umowę o pracę, właściciel przedsiębiorstwa zobowiązuje się do zapewnienia jej miejsca pracy oraz płacenia wynagrodzenia niezależnie od efektów pracy, co nie jest zgodne z intencją zlecenia wykonania logo. Umowa-zlecenie, chociaż może wydawać się właściwa, odnosi się do świadczenia usług, które niekoniecznie muszą mieć charakter dzieła, a taki rodzaj umowy nie przewiduje przeniesienia praw autorskich do wykonanego dzieła na zamawiającego. Umowa agencyjna natomiast dotyczy pośrednictwa w sprzedaży lub świadczeniu usług, co również nie pasuje do sytuacji, w której zamawiający potrzebuje jedynie stworzenia logo. Wybierając niewłaściwy typ umowy, można narazić się na problemy prawne, w tym w zakresie praw autorskich i wywiązania się z obowiązków wobec wykonawcy. W praktyce, kluczowe jest, aby umowa odpowiadała rzeczywistemu charakterowi zleconych prac, co w przypadku projektowania logo najlepiej realizuje umowa o dzieło.

Pytanie 8

Dokument notarialny dotyczący założenia spółki, który musi być przechowywany bezterminowo, zalicza się do kategorii dokumentów

A. A

B. B

C. BC

D. BE

Akt notarialny założenia spółki jest dokumentem, który poświadcza ważną czynność prawną, jaką jest ustanowienie spółki. Zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa, takie dokumenty powinny być archiwizowane bezterminowo, co sprawia, że są zaliczane do kategorii A. Dokumenty w kategorii A to te, które mają szczególne znaczenie dla działalności firmy oraz jej historii. Przykładem ich znaczenia może być możliwość dochodzenia roszczeń w przyszłości, jak i potrzebne są do analizy procesów biznesowych. Dodatkowo, archiwizacja aktów notarialnych w odpowiedniej formie jest kluczowa dla zapewnienia zgodności z regulacjami prawnymi i standardami branżowymi, co może być istotne w przypadku kontroli skarbowej czy audytów. Dokumenty te powinny być przechowywane w odpowiednich warunkach, aby zapewnić ich trwałość i dostępność w razie potrzeby, co zmniejsza ryzyko związane z utratą informacji ważnych dla funkcjonowania spółki.

Pytanie 9

Jako przedsiębiorca, prowadząc działalność gospodarczą, jest się zobowiązanym do opłacania wyłącznie ubezpieczenia zdrowotnego. Który formularz ZUS należy wypełnić, aby dokonać zgłoszenia do tego ubezpieczenia?

A. ZUS ZAA

B. ZUS ZFA

C. ZUS ZZA

D. ZUS ZUA

Wybór niewłaściwego formularza może prowadzić do nieprawidłowego zgłoszenia i problemów z ubezpieczeniem zdrowotnym. ZUS ZUA jest formularzem, który służy do zgłaszania osób do ubezpieczeń społecznych i zdrowotnych, jednak w przypadku przedsiębiorców nie jest on odpowiedni, jeśli celem jest jedynie zgłoszenie do ubezpieczenia zdrowotnego. ZUS ZFA dotyczy zgłoszeń w zakresie ubezpieczeń zdrowotnych dla osób prowadzących działalność w ramach umowy zlecenia, co również nie odpowiada sytuacji przedsiębiorcy prowadzącego własną działalność. ZUS ZZA, jako formularz dedykowany wyłącznie zgłoszeniu do ubezpieczenia zdrowotnego, jest kluczowy dla przedsiębiorców, ponieważ opłacanie składek na to ubezpieczenie jest obowiązkowe i musi być realizowane zgodnie z przepisami prawa. Warto unikać typowych błędów, takich jak mylenie różnych formularzy, co może wynikać z braku zrozumienia ich specyfiki. Przedsiębiorcy powinni dokładnie diagnozować swoje potrzeby w zakresie ubezpieczeń, aby skutecznie spełniać obowiązki wynikające z prowadzonej działalności, co przyczyni się do unikania problemów w przyszłości.

Pytanie 10

Zatwierdzone roczne bilansowanie finansowe jest przechowywane

A. po zapisaniu na nośnikach optycznych (laserowych)

B. obowiązkowo w formie oryginalnej

C. po sporządzeniu kserokopii

D. po wykonaniu mikrofilmu

Przechowywanie zatwierdzonych rocznych sprawozdań finansowych w formie kserokopii, mikrofilmu lub na nośnikach optycznych jest niewłaściwe z kilku powodów. Przede wszystkim, kopiowanie dokumentów, nawet w formie kserokopii, nie zapewnia ich autentyczności ani integralności, co jest kluczowe w kontekście audytów oraz kontroli skarbowych. Kserokopie mogą być kwestionowane jako dowody, ponieważ nie mają statusu oryginałów. Z kolei mikrofilmowanie, choć jest techniką archiwizacji, również nie jest zalecane w przypadku dokumentów, które muszą być przechowywane w oryginalnej postaci. Takie podejście może prowadzić do sytuacji, w której oryginalne dokumenty zostaną utracone lub zniszczone, co narusza przepisy prawa. Przechowywanie dokumentacji na nośnikach optycznych, jak płyty CD czy DVD, również niesie ryzyko, gdyż nośniki te mogą ulegać uszkodzeniu lub dezaktualizacji w miarę postępu technologii. Niezbędne jest, aby przedsiębiorstwa stosowały się do wymogów prawnych oraz standardów branżowych, które jasno określają, że oryginalne dokumenty powinny być przechowywane w sposób zapewniający ich długoterminową ochronę i dostępność. W przeciwnym razie, przedsiębiorstwo naraża się na straty finansowe oraz problemy prawne.

Pytanie 11

Firma produkcyjna ROCH sprzedała swoje towary, wystawiając fakturę VAT na całkowitą kwotę brutto 9 000 zł. W celu uregulowania płatności klient przekazał weksel o wartości 12 000 zł z terminem wykupu wynoszącym 20 dni. Z uwagi na chwilowe problemy finansowe, Przedsiębiorstwo ROCH postanowiło sprzedać otrzymany weksel bankowi po 5 dniach od jego przyjęcia za kwotę 10 200 zł. Jaką wartość ma dyskonto bankowe?

A. 3 000 zł

B. 1 800 zł

C. 1 200 zł

D. 4 200 zł

Żeby obliczyć kwotę dyskonta bankowego, najpierw trzeba ogarnąć, co to w ogóle jest. Dyskonto to różnica między tym, co pisze na wekslu (czyli jego nominalną wartością) a tym, za ile bank jest skłonny go odkupić. W twoim przykładzie mamy 12 000 zł jako wartość nominalną, a bank odkupił go za 10 200 zł. Tak więc różnica wynosi 1 800 zł, co oznacza, że w tym przypadku bank zastosował takie właśnie dyskonto. Dyskonto to ważny element w finansach, bo pozwala firmom szybko zdobyć gotówkę, zwłaszcza w kryzysowych momentach. W praktyce, przedsiębiorstwa często korzystają z dyskonta, żeby lepiej zarządzać swoimi pieniędzmi i nie wpaść w problemy z płynnością. Warto też pamiętać, że przy obliczaniu dyskonta mają znaczenie różne czynniki, jak np. stopy procentowe czy ryzyko związane z danym wekslem. No i standardy rachunkowości mówią, że wszystko, co dotyczy dyskonta, trzeba dokładnie dokumentować i raportować, bo to ułatwia późniejsze analizy i podejmowanie decyzji.

Pytanie 12

Firma otworzyła w banku lokatę terminową na 12 miesięcy w wysokości 10 000 zł. Roczna stopa procentowa wynosi 10%, a odsetki są kapitalizowane po zakończeniu 12 miesięcy. Po upływie roku przedsiębiorstwo otrzyma odsetki w kwocie

A. 1 100 zł

B. 1 000 zł

C. 900 zł

D. 800 zł

Obliczanie odsetek z lokaty terminowej wymaga zrozumienia podstawowych zasad funkcjonowania takich instrumentów finansowych. W przypadku odpowiedzi wskazujących na kwoty 800 zł, 900 zł czy 1 100 zł, można zauważyć powszechne błędy w obliczeniach lub interpretacji warunków umowy. Odpowiedź 800 zł może wynikać z błędnego założenia, że odsetki są naliczane na inny okres niż rok. Warto zaznaczyć, że w przypadku stopy procentowej 10% rocznie, odsetki powinny być obliczane za pełny rok, a nie za krótszy okres. 900 zł sugeruje, że obliczenia mogły być oparte na złym pomyśle, że odsetki są naliczane tylko na części kapitału lub na błędnym założeniu odnośnie kapitalizacji. Z kolei 1 100 zł jest wynikiem pomylenia całkowitych zysków z samą wartością odsetek, co jest typowym błędem myślowym, polegającym na nieoddzielaniu kapitału od zysku. Ważne jest, aby zrozumieć, że w przypadku lokat terminowych odsetki są obliczane na podstawie całkowitej wartości lokaty na koniec ustalonego okresu, co w tym przypadku daje 1 000 zł jako zysk zainwestowanych 10 000 zł. Dobrą praktyką jest również zwracanie uwagi na informacje podawane przez banki na temat warunków lokat, które powinny być jasno określone w umowach.

Pytanie 13

Metoda rekrutacji, która polega na eliminacji kandydatów z powodu ich stanu zdrowia, uniemożliwiającego wykonywanie obowiązków na danym stanowisku, to

A. dobór warstwowy

B. selekcja negatywna

C. selekcja pozytywna

D. dobór systematyczny

Selekcja negatywna to metoda doboru pracowników, która koncentruje się na eliminacji kandydatów, którzy na podstawie określonych kryteriów, takich jak stan zdrowia, nie są w stanie skutecznie wykonywać obowiązków związanych z danym stanowiskiem. Tego typu selekcja jest szczególnie istotna w branżach, gdzie fizyczny stan zdrowia jest kluczowy dla bezpieczeństwa i efektywności pracy, na przykład w budownictwie, służbie zdrowia czy transporcie. Praktycznym przykładem zastosowania selekcji negatywnej może być proces rekrutacji kierowców, gdzie istotne jest, aby kandydaci posiadali odpowiednią zdolność widzenia oraz byli wolni od poważnych schorzeń, które mogłyby wpłynąć na ich zdolności do prowadzenia pojazdu. Selekcja negatywna opiera się na standardach zdrowotnych i psychologicznych, które powinny być jasno określone w polityce rekrutacyjnej firmy, zgodnie z zasadami równego traktowania oraz przepisami prawa pracy. Dobrze przeprowadzony proces selekcji negatywnej minimalizuje ryzyko nieodpowiedniego doboru pracowników, co z kolei przyczynia się do efektywności operacyjnej organizacji.

Pytanie 14

Firma handlowa nabyła od producenta lodówki w cenie 2 400,00 zł/szt. i nałożyła marżę handlową równą 20% ceny sprzedaży netto. Wartość marży handlowej wliczonej w cenę sprzedaży wynosi

A. 500,00 zł

B. 400,00 zł

C. 480,00 zł

D. 600,00 zł

W przypadku niepoprawnych odpowiedzi kluczowym błędem jest niewłaściwe zrozumienie definicji marży handlowej i sposobu jej obliczania. Nieprawidłowe odpowiedzi mogą wynikać z założenia, że marża jest po prostu procentem od ceny zakupu lub błędnego stosowania wzorów. Należy pamiętać, że marża handlowa odnosi się do procentu ceny sprzedaży netto, a nie ceny zakupu. Wpisywanie kwot takich jak 480,00 zł, 400,00 zł czy 500,00 zł najczęściej wynika z pomyłek przy obliczeniach, gdzie błędnie przyjęto wartości lub źle zinterpretowano procent. Na przykład, 480,00 zł mogłoby być wynikiem błędnego przyjęcia marży na poziomie 16% ceny sprzedaży netto, co nie ma oparcia w pytaniu. Z kolei 400,00 zł to 10% z 4000,00 zł, co również nie jest poprawnym podejściem. Natomiast odpowiedź 500,00 zł mogłaby wynikać z niepoprawnego zaokrąglenia lub zastosowania niewłaściwego wzoru. Zrozumienie, że marża handlowa jest procentem od ceny sprzedaży netto, a nie od ceny zakupu, jest kluczowe dla prawidłowego ustalania cen w praktyce biznesowej. Należy więc zwracać uwagę na definicje i formuły, aby uniknąć takich błędów w przyszłości.

Pytanie 15

Na podstawie informacji zawartych w tabeli ustal, jaka będzie wartość rozrachunków z urzędem skarbowym z tytułu podatku VAT?

Wyszczególnienie	Wartość w zł
Wartość netto zakupionych towarów	1 000,00
Kwota podatku VAT ujętych w fakturach zakupu	230,00
Wartość brutto zakupionych towarów	1 230,00
Wartość netto sprzedanych towarów	1 500,00
Kwota podatku VAT ujętych w fakturach sprzedaży	345,00
Wartość brutto sprzedanych towarów	1 845,00

A. 330 zł do zwrotu.

B. 230 zł do zapłaty.

C. 345 zł do zwrotu.

D. 115 zł do zapłaty.

Odpowiedzi wskazujące na kwotę do zwrotu mogą wynikać z mylnego zrozumienia zasad dotyczących podatku VAT oraz jego rozrachunków. Kluczowym błędem jest założenie, że zawsze można uzyskać zwrot VAT, co prowadzi do niepoprawnych wniosków. W kontekście podatku VAT, zwrot jest możliwy tylko wtedy, gdy podatek naliczony przewyższa podatek należny. Na przykład, jeżeli firma wydaje więcej na zakupy związane z działalnością niż generuje przychodu, to wówczas rzeczywiście może wystąpić sytuacja, w której przysługuje jej zwrot VAT. Jednak w analizowanej sytuacji podatek VAT należny jest wyższy od naliczonego, co skutkuje obowiązkiem zapłaty podatku. Pomijanie tego kluczowego aspektu prowadzi do błędnych założeń. Typowym błędem jest także nieodpowiednie śledzenie transakcji i brakuje analizy poszczególnych faktur, co może prowadzić do niewłaściwych obliczeń. Aby zapobiegać takim sytuacjom, ważne jest prowadzenie starannej ewidencji oraz regularne przeglądanie zobowiązań podatkowych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami rachunkowości i zarządzania finansami. Przy odpowiednim zrozumieniu oraz zastosowaniu tych zasad, przedsiębiorstwa mogą uniknąć nieporozumień i problemów z urzędami skarbowymi.

Pytanie 16

Duża ilość towarów przechowywanych w magazynie na wypadek wzrostu cen lub ich ograniczonej dostępności określana jest mianem zapasu

A. spekulacyjnym

B. bieżącym

C. sezonowym

D. zbędnym

Odpowiedzi, które nie zostały wybrane, wskazują na pewne nieporozumienia dotyczące klasyfikacji zapasów. Zapas zbędny oznacza nadmierne zgromadzenie towarów, które nie znajdują zastosowania w bieżącej działalności firmy. W praktyce, utrzymywanie takich zapasów może prowadzić do zwiększenia kosztów magazynowania oraz zamrożenia kapitału, co jest sprzeczne z ideą efektywnego zarządzania zapasami. Z kolei zapas bieżący to ilość materiałów, która jest niezbędna do bieżącej produkcji i sprzedaży, a jego utrzymanie jest kluczowe dla zapewnienia ciągłości operacyjnej. W przeciwieństwie do zapasu spekulacyjnego, zapas bieżący nie ma na celu spekulacji cenowej, lecz zaspokajanie natychmiastowych potrzeb. Ostatnią z opcji, zapas sezonowy, odnosi się do gromadzenia towarów w związku z przewidywanym wzrostem popytu w określonych porach roku, jak np. w okresie świątecznym, co również nie jest związane z spekulacjami cenowymi, lecz z cyklicznością popytu. W praktyce, zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla skutecznego zarządzania zapasami oraz dla podejmowania właściwych decyzji w zakresie zakupów i sprzedaży, co ma istotny wpływ na rentowność przedsiębiorstwa.

Pytanie 17

W tabeli podano wybrane pozycje bilansowe przedsiębiorstwa "Żabka". W wyniku analizy zawartych w niej danych stwierdzono, że wskaźnik płynności finansowej przedsiębiorstwa

Wyszczególnienie	Rok 2003	Rok 2004
Aktywa obrotowe	120 tys. zł	150 tys. zł
Zobowiązania bieżące	100 tys. zł	100 tys. zł
Wskaźnik płynności finansowej	1,2	1,5

A. obniżył się o 0,5.

B. obniżył się o 0,3.

C. wzrósł o 0,3.

D. wzrósł o 0,5.

Niepoprawne odpowiedzi sugerują błędną interpretację zmian w wskaźniku płynności finansowej. Obniżenie wskaźnika o 0,3 lub 0,5 wskazywałoby na pogorszenie sytuacji finansowej przedsiębiorstwa, co jest sprzeczne z danymi przedstawionymi w analizie. Zmniejszenie wskaźnika mogłoby wynikać z niewłaściwego zarządzania należnościami lub zapasami, prowadząc do trudności w regulowaniu zobowiązań krótkoterminowych. W praktyce, przedsiębiorstwa z niskim wskaźnikiem płynności są postrzegane jako bardziej ryzykowne przez kredytodawców, co może skutkować utrudnionym dostępem do finansowania. Warto również zauważyć, że wzrost wskaźnika o 0,5 jest nadmiernym optymizmem, gdyż nie odzwierciedla on rzeczywistej sytuacji 'Żabki', która wykazała jedynie wzrost o 0,3. Typowym błędem jest także mylenie sytuacji, gdzie obserwujemy poprawę w długoterminowej stabilności finansowej z krótkoterminowymi fluktuacjami, co prowadzi do fałszywych wniosków o kondycji przedsiębiorstwa. Aby skutecznie ocenić płynność, warto śledzić kilka wskaźników jednocześnie, stosując praktyki analityczne zgodne z najlepszymi standardami branżowymi.

Pytanie 18

Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli oblicz miesięczne wynagrodzenie brutto pracownika zatrudnionego na podstawie umowy o pracę.

Dane do obliczenia wynagrodzenia
liczba przepracowanych godzin	162 godz.
stawka godzinowa	27,70 zł/godz.
dodatek stażowy	5%
dodatek funkcyjny	300,00 zł

A. 4 711,77 zł

B. 5 011,77 zł

C. 4 487,40 zł

D. 5 026,77 zł

Wybór niepoprawnej odpowiedzi może wynikać z kilku podstawowych błędów w rozumieniu zasad obliczania wynagrodzenia brutto. Często mylnym podejściem jest skupienie się tylko na stawce godzinowej lub liczbie przepracowanych godzin, pomijając inne istotne składniki, takie jak dodatki. Na przykład, nie uwzględnienie dodatku stażowego, który jest obliczany jako procent od wynagrodzenia podstawowego, może prowadzić do zaniżenia całkowitego wynagrodzenia. Ponadto, wielu pracowników nie zdaje sobie sprawy, że dodatki funkcyjne, które są często przyznawane w zależności od pełnionej funkcji w firmie, również mają kluczowy wpływ na końcową kwotę wynagrodzenia. Przykładem typowego błędu myślowego jest założenie, że wynagrodzenie brutto można obliczyć wyłącznie na podstawie stawki godzinowej i przepracowanych godzin bez uwzględnienia wszystkich dodatków. Takie uproszczenie nie tylko jest nieprawidłowe, ale również może prowadzić do nieporozumień w kontekście wynagrodzenia i jego struktury w firmie. Warto zatem przywiązywać wagę do wszystkich składników wynagrodzenia i stosować się do standardów branżowych, aby unikać takich błędów w przyszłości.

Pytanie 19

Jakie symbole oznaczają poszczególne części akt osobowych?

A. A, B, E

B. A, B, C, D

C. B, C

D. A, B, C

W przypadku błędnych odpowiedzi można zauważyć, że niektóre z nich pomijają istotne segmenty akt osobowych. Wiele osób może błędnie sądzić, że akta osobowe składają się tylko z części B i C, co jest nieprawidłowe, ponieważ nie uwzględnia fundamentalnych informacji zawartych w części A. Takie podejście prowadzi do niepełnego obrazu dokumentacji pracowniczej oraz może skutkować brakiem kluczowych danych potrzebnych do efektywnego zarządzania kadrami. Często powodem tego błędu jest nieznajomość struktury dokumentów kadrowych, co może wynikać z braku szkolenia w zakresie przepisów prawa pracy i zarządzania danymi osobowymi. Dodatkowo, niektóre odpowiedzi sugerują dodanie części D lub E, co wprowadza w błąd, ponieważ standardowe akta osobowe w polskim systemie prawnym nie przewidują takich dodatkowych sekcji. Ważne jest, aby zrozumieć, że poprawna struktura akt osobowych jest ściśle regulowana przez przepisy prawa i zalecenia organów nadzorczych. Ignorowanie tych standardów może prowadzić do poważnych konsekwencji prawnych oraz problemów z audytami wewnętrznymi. Dlatego tak istotne jest, aby pracodawcy dokładnie przestrzegali ustalonych wymogów dokumentacyjnych oraz zapewniali odpowiednie szkolenia swoim pracownikom w zakresie zarządzania aktami osobowymi.

Pytanie 20

Wartość brutto zegarka wynosi 1 230 zł. Towar podlega 23% stawce VAT. Jaka jest wartość netto tego zegarka?

A. 282,90 zł

B. 1 512,90 zł

C. 947,10 zł

D. 1 000,00 zł

Wybór wartości 947,10 zł jako wartości netto zegarka wynika z błędnego podejścia do obliczeń dotyczących podatku VAT. Przede wszystkim, kluczowym błędem jest nieprawidłowe zastosowanie wzoru na obliczenie wartości netto. Aby uzyskać wartość netto, musimy podzielić cenę brutto przez wartość 1 powiększoną o stawkę VAT, a nie odjąć podatku. Obliczenie netto jako różnicy między ceną brutto a jakąkolwiek kwotą, taką jak 23% z ceny brutto, prowadzi do zafałszowania rzeczywistej wartości netto. Koncepcja wartości netto odnosi się do wartości przed nałożeniem podatków, co oznacza, że powinno się ją obliczać na podstawie całości ceny brutto. Inne proponowane odpowiedzi, takie jak 1 512,90 zł i 282,90 zł, także wynikają z nieporozumień. Odpowiedź 1 512,90 zł sugeruje, że wartość netto byłaby wyższa od ceny brutto, co jest logicznie niemożliwe. Z kolei wartość 282,90 zł stanowiłaby jedynie kwotę podatku VAT, co również nie odpowiada pytaniu. W praktyce, dla osób zajmujących się finansami, błędy w obliczeniach VAT mogą prowadzić do problemów z rozliczeniami podatkowymi oraz nieprawidłowych raportów finansowych. Zrozumienie zasad obliczania wartości netto i brutto jest zatem niezbędne dla utrzymania zgodności z ustawodawstwem oraz właściwego zarządzania finansami w firmie.

Pytanie 21

Korzystając z zamieszczonego fragmentu Ustawy Kodeks Pracy, można stwierdzić, że łączny tygodniowy czas pracy z uwzględnieniem godzin nadliczbowych nie może przeciętnie przekroczyć

Art. 129.
§ 1. Czas pracy nie może przekraczać 8 godzin na dobę i przeciętnie 40 godzin w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym 4 miesięcy, z zastrzeżeniem art. 135–138, 143 i 144.
(…)
Art. 131.
§ 1. Tygodniowy czas pracy łącznie z godzinami nadliczbowymi nie może przekraczać przeciętnie 48 godzin w przyjętym okresie rozliczeniowym.

A. 38 godzin w przyjętym okresie rozliczeniowym.

B. 40 godzin w przyjętym okresie rozliczeniowym.

C. 48 godzin w przyjętym okresie rozliczeniowym.

D. 40 godzin w 4-miesięcznym okresie rozliczeniowym.

Odpowiedź 48 godzin w przyjętym okresie rozliczeniowym jest poprawna, ponieważ zgodnie z Kodeksem Pracy, łączny tygodniowy czas pracy, uwzględniający godziny nadliczbowe, nie może przeciętnie przekraczać 48 godzin. Art. 131 § 1 Kodeksu Pracy ustanawia ten limit, aby zapewnić pracownikom odpowiednie warunki pracy i odpoczynku. Należy pamiętać, że normy te mają bezpośrednie zastosowanie w organizacji czasu pracy w firmach. Pracodawcy zobowiązani są do monitorowania czasu pracy swoich pracowników, by przestrzegać powyższych przepisów. Przykładem może być wdrożenie systemu ewidencji czasu pracy, który pozwala na bieżąco kontrolować godziny pracy oraz nadgodziny, co jest kluczowe dla zachowania zgodności z prawem. W praktyce warto również stosować elastyczne formy zatrudnienia, które nie tylko pomagają w zarządzaniu czasem pracy, ale także w podnoszeniu efektywności zespołów. Poprzez wdrażanie standardów dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy oraz poszanowania przepisów prawa pracy, organizacje mogą tworzyć zdrowsze i bardziej zrównoważone środowisko pracy.

Pytanie 22

W miejscowościach liczących powyżej 100 000 osób organem wykonawczym jest

A. rada miejska

B. skarbnica miasta

C. prezydent miasta

D. walne zgromadzenie

Prezydent miasta, to w sumie bardzo ważna osoba w miastach, gdzie mieszka więcej niż 100 000 ludzi. Wynika to z Ustawy o samorządzie gminnym i właśnie on zajmuje się tym, żeby wszystko w mieście działało jak należy. Jest odpowiedzialny za wprowadzanie uchwał, które przygotowuje rada miejska, a także za różne działania, które mają na celu rozwój miasta. Na przykład, decyduje o tym, jak wydatkować budżet, planuje, jak ma wyglądać przestrzeń, w której żyjemy, a także zarządza lokalnymi usługami. To wszystko sprawia, że prezydent naprawdę wpływa na codzienne życie mieszkańców, bo kształtuje politykę społeczną, ekonomiczną i ekologiczną. Dobrym przykładem mogą być innowacyjne rozwiązania w transporcie publicznym, które wprowadzają niektórzy prezydenci, co zdecydowanie poprawia jakość życia w mieście. Warto przypomnieć, że w mniejszych miejscowościach, gdzie jest mniej niż 100 000 mieszkańców, rolę organu wykonawczego pełni wójt albo burmistrz, co pokazuje, że zarządzanie miastem różni się w zależności od jego wielkości.

Pytanie 23

Najmniejsza ilość materiałów dostępnych w magazynie zakładu produkcyjnego, która umożliwia nieprzerwaną produkcję, to zapas

A. prawidłowy

B. maksymalny

C. bieżący

D. minimalny

Odpowiedzi, które przedstawiono jako alternatywy, nie odpowiadają definicji zapasu, który jest kluczowym elementem zarządzania produkcją. Bieżący zapas odnosi się do ilości materiałów aktualnie dostępnych w magazynie, co niekoniecznie odzwierciedla minimalne ilości potrzebne do zabezpieczenia ciągłości produkcji. Wartością, która może się zmieniać w zależności od dostaw i zużycia, bieżący zapas nie jest wystarczającym wskaźnikiem do zarządzania ryzykiem przestojów produkcyjnych. Maksymalny zapas natomiast jest to najwyższy poziom zapasów, który przedsiębiorstwo może przechowywać. Chociaż jego utrzymanie może być korzystne w niektórych sytuacjach, to zbyt duże zapasy mogą prowadzić do wyższych kosztów magazynowania i zamrożenia kapitału, co jest nieefektywne. Prawidłowy zapas, choć może sugerować odpowiednie ilości do utrzymania, nie odnosi się bezpośrednio do koncepcji minimalnego zapasu koniecznego do nieprzerwanej produkcji. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich wniosków często wynikają z mylenia terminów i niepełnego zrozumienia zasad zarządzania zapasami. Praktyki takie jak ustalanie poziomów zapasów na podstawie analizy ryzyka i prognozowania mogą być niezwykle pomocne w uniknięciu tych nieporozumień.

Pytanie 24

Do rzeczowych aktywów obrotowych zaliczamy:

A. materiały, czeki, wyroby gotowe

B. wyroby gotowe, gotówkę, materiały

C. towary, produkty w trakcie produkcji, materiały

D. towary, produkty gotowe, należności

Rzeczowe aktywa obrotowe to kategoria aktywów, które przedsiębiorstwa wykorzystują w swojej działalności operacyjnej w krótkim okresie, zazwyczaj do roku. Do tej grupy aktywów zaliczają się towary, produkty w toku oraz materiały. Towary to produkty, które firma zamierza sprzedać w ramach swojej działalności handlowej. Produkty w toku to te, które są w trakcie produkcji, ale jeszcze nie zostały ukończone, co oznacza, że mają jeszcze wartość, którą przedsiębiorstwo może wykorzystać. Materiały to surowce i składniki wykorzystywane w procesach produkcyjnych. Zrozumienie klasyfikacji aktywów obrotowych jest istotne dla oceny płynności finansowej firmy oraz jej zdolności do pokrywania bieżących zobowiązań. W praktyce, monitorowanie stanów towarów, materiałów oraz produktów w toku pozwala na skuteczniejsze zarządzanie zapasami, co jest kluczowym elementem strategii operacyjnej przedsiębiorstwa oraz jego efektywności operacyjnej.

Pytanie 25

Zgodnie z Kodeksem pracy, w momencie śmierci pracodawcy, jeżeli nie doszło do przejęcia pracownika przez nowego pracodawcę, umowa o pracę z pracownikiem

A. ulega wstrzymaniu

B. ulega rozwiązaniu

C. wygasa

D. traci ważność

Odpowiedzi "ulega rozwiązaniu" oraz "traci ważność" sugerują, że umowa o pracę wymaga formalnego działania ze strony pracodawcy, co jest błędne. W rzeczywistości umowa o pracę wygasa automatycznie z dniem śmierci pracodawcy, bez potrzeby podejmowania jakichkolwiek dodatkowych kroków. Inna nieprawidłowa odpowiedź, "ulega wstrzymaniu", wprowadza w błąd, ponieważ sugeruje, że umowa o pracę może być tymczasowo zawieszona. W polskim prawie pracy nie przewiduje się takiej sytuacji w przypadku śmierci pracodawcy. Typowym błędem myślowym jest zatem przyjęcie, że umowa może istnieć w jakiejkolwiek formie po śmierci osoby, która ją zawarła. W praktyce prawniczej kluczowe jest rozróżnienie pomiędzy rozwiązaniem umowy a jej wygaśnięciem. Rozwiązanie umowy wiąże się z aktywnym działaniem, które wymaga złożenia wypowiedzenia, natomiast wygaśnięcie umowy następuje automatycznie, co ma swoje odzwierciedlenie w zasadach prawa cywilnego i pracy. W związku z tym, odpowiedzi sugerujące inny proces końca umowy są niezgodne z obowiązującymi przepisami.

Pytanie 26

W magazynie towary są wydawane i wyceniane metodą FIFO (pierwsze weszło-pierwsze wyszło). W magazynie stan towaru X na dzień 1 grudnia wynosił 0. W grudniu zakupiono i przyjęto do magazynu następujące ilości towaru X, podane w tabeli. Dnia 14 grudnia 2014 r. wydano odbiorcy 400 sztuk towaru X na podstawie dowodu Wz-Wydanie zewnętrzne. Ustal wartość wydanego z magazynu towaru X.

Zestawienie zakupu towaru X w miesiącu grudniu 2014 r.
Data	Dowód	Ilość	Cena (w zł/szt.)	Wartość (w zł)
06.12.2014	PZ 1/2014	100 szt.	11	1 100,00
10.12.2014	PZ 2/2014	200 szt.	12	2 400,00
12.12.2014	PZ 3/2014	300 szt.	10	3 000,00

A. 3 600 zł

B. 6 500 zł

C. 3 800 zł

D. 4 500 zł

Wybór innej wartości wynika najczęściej z niepełnego zrozumienia zasady działania metody FIFO oraz błędnego podsumowania wartości wydanych towarów. Odpowiedzi 6 500 zł oraz 3 800 zł mogą sugerować, że uwzględniono nieprawidłowe ceny lub ilości. Przy metodzie FIFO istotne jest ścisłe przestrzeganie kolejności zakupów i wydania towarów, co oznacza, że najpierw wydawany jest towar, który najwcześniej trafił do magazynu. Przykładowo, jeśli ktoś obliczył wartość wydanego towaru na podstawie innych kombinacji cen, mógł pominąć fakt, że wydanie 400 sztuk wymagało uwzględnienia najpierw 100 sztuk po 11 zł, potem 200 sztuk po 12 zł, a na końcu 100 sztuk po 10 zł. To prowadzi do powszechnego błędu, w którym całościowa wartość wydania nie jest zgodna z rzeczywistymi transakcjami. Ostatecznie, niewłaściwe podejście do klasyfikacji i sumowania wartości prowadzi do niepoprawnych wniosków, co jest niezgodne z dobre praktykami w zarządzaniu zapasami i może wpływać na raportowanie finansowe przedsiębiorstwa. Zatem kluczowe jest zrozumienie i stosowanie poprawnych zasad dotyczących wyceny i wydawania towarów, aby uniknąć nieporozumień w przyszłości.

Pytanie 27

W 2022 roku firma miała 65 pracowników. W planach na 2023 rok jest wyprodukowanie 36 000 sztuk towarów oraz osiągnięcie rocznego wskaźnika wydajności pracy na poziomie 500 sztuk na jednego pracownika. Ile dodatkowych pracowników powinna zatrudnić firma?

A. 5 pracowników

B. 7 pracowników

C. 8 pracowników

D. 6 pracowników

Wybór błędnej liczby nowych pracowników często wynika z niewłaściwego zrozumienia relacji między wydajnością pracowników a produkcją. Niektórzy mogą myśleć, że zatrudnienie 5, 6 lub 8 nowych pracowników wystarczy, ale takie oszacowania nie biorą pod uwagę całkowitej produkcji planowanej przez przedsiębiorstwo. Zrozumienie, że wydajność na pracownika to kluczowy wskaźnik w planowaniu zatrudnienia, jest fundamentalne. W przypadku tego pytania, przy wydajności wynoszącej 500 sztuk na pracownika, rzeczywista liczba potrzebnych pracowników na osiągnięcie 36 000 sztuk produkcji wynosi 72, a nie mniejsze liczby. Ponadto, powszechny błąd polega na pomijaniu istniejącej liczby zatrudnionych pracowników. Zatrudniając tylko 5, 6 czy 8 nowych pracowników, nie uwzględnia się, że firma już posiada 65 pracowników, co nie pozwala osiągnąć docelowej liczby 72. W praktyce, przedsiębiorstwa powinny przywiązywać dużą wagę do precyzyjnych analiz potrzeb kadrowych, wykorzystując narzędzia prognozowania i modelowania operacyjnego. Właściwe podejście do planowania zasobów ludzkich może znacząco wpłynąć na efektywność produkcji oraz na obniżenie kosztów operacyjnych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu przedsiębiorstwem.

Pytanie 28

Wartość podnosząca jest stosowana w trakcie obliczania amortyzacji

A. jednorazowej

B. degresywnej

C. naturalnej

D. progresywnej

Wybór odpowiedzi dotyczącej amortyzacji naturalnej, progresywnej lub jednorazowej jest błędny z kilku powodów. Amortyzacja naturalna, choć nie jest standardowym terminem w rachunkowości, zazwyczaj odnosi się do ograniczonego cyklu życia aktywów, co nie jest związane z zastosowaniem współczynnika podwyższającego, który jest charakterystyczny dla amortyzacji degresywnej. W przypadku amortyzacji progresywnej, wartość odpisów zwiększa się w miarę upływu lat, co jest sprzeczne z ideą szybszego amortyzowania wartości aktywów na początku ich użytkowania; to podejście może prowadzić do zniekształcenia wyników finansowych w początkowych latach. Natomiast amortyzacja jednorazowa pozwala na odpisanie całego kosztu aktywu w roku zakupu, co również nie korzysta z mechanizmu współczynnika podwyższającego i nie odzwierciedla rzeczywistego zużycia aktywów. Praktyka ta może prowadzić do mylnych interpretacji w sprawozdaniach finansowych i niedoszacowania rzeczywistego wpływu użytkowania aktywów na wyniki firmy. Dlatego istotne jest zrozumienie, że różne metody amortyzacji mają swoje specyficzne zastosowania i niosą ze sobą różne konsekwencje finansowe, co wymaga przemyślanej analizy przy wyborze odpowiedniej metody amortyzacji.

Pytanie 29

Nadzór oraz kontrola przestrzegania regulacji prawa pracy i BHP są zadaniami

A. Inspekcji Handlowej

B. Państwowej Inspekcji Pracy

C. Państwowej Inspekcji Sanitarnej

D. Inspekcji Ochrony Środowiska

Państwowa Inspekcja Pracy (PIP) jest kluczowym organem odpowiedzialnym za nadzór oraz kontrolę przestrzegania przepisów prawa pracy oraz zasad bhp w Polsce. Jej głównym celem jest zapewnienie bezpieczeństwa i ochrony zdrowia pracowników w miejscu pracy, a także przestrzegania przepisów dotyczących zatrudnienia. PIP przeprowadza liczne inspekcje w firmach, oceniając warunki pracy, dokumentację oraz praktyki zatrudnienia, co jest niezwykle istotne dla utrzymania standardów w różnych branżach. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest przygotowanie się pracodawców do audytów, co pozwala im na eliminację potencjalnych problemów zanim zostaną one wykryte. Inspektorzy PIP mają także prawo do nakładania kar na pracodawców, którzy nie przestrzegają przepisów, co podkreśla ich rolę w egzekwowaniu prawa pracy. Działania PIP są zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania ryzykiem zawodowym oraz ochrony praw pracowników, co czyni ją niezbędnym elementem systemu ochrony pracy w Polsce.

Pytanie 30

Usługi mające na celu ochronę, ratowanie, przywracanie oraz poprawę stanu zdrowia, świadczone w sytuacji wystąpienia choroby, urazu, ciąży, porodu i połogu, a także w ramach działań mających na celu prewencję chorób oraz promocję zdrowia, to usługi objęte powszechnym ubezpieczeniem

A. chorobowym

B. wypadkowym

C. zdrowotnym

D. rentowym

Odpowiedź zdrowotnym jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do świadczeń, które są kluczowe dla zapewnienia kompleksowej opieki zdrowotnej. Te świadczenia obejmują działania mające na celu diagnozowanie, leczenie oraz profilaktykę chorób, co jest niezbędne dla utrzymania zdrowia populacji. W Polsce powszechne ubezpieczenie zdrowotne finansowane przez Narodowy Fundusz Zdrowia (NFZ) zapewnia dostęp do usług medycznych, takich jak wizyty u lekarzy, leczenie szpitalne, rehabilitacja oraz programy profilaktyczne. Przykładem zastosowania jest sytuacja, w której osoba przewlekle chora korzysta z regularnych badań kontrolnych oraz terapii, aby utrzymać stabilny stan zdrowia. Ponadto, świadczenia zdrowotne obejmują również programy szczepień oraz zdrowotne akcje promocyjne, które mają na celu zwiększenie świadomości społecznej na temat zdrowego stylu życia. System ubezpieczeń zdrowotnych w Polsce oparty jest na zasadzie solidarności społecznej, co oznacza, że wszyscy ubezpieczeni mają równy dostęp do świadczeń zdrowotnych, niezależnie od ich sytuacji finansowej.

Pytanie 31

Przedsiębiorstwo jest czynnym podatnikiem VAT i dokonuje wyłącznie sprzedaży opodatkowanej. Na podstawie danych zawartych w tabeli oblicz kwotę podatku VAT, jaką należy odprowadzić do urzędu skarbowego za maj 2017 roku.

Lp.	Nazwa i numer dowodu	Wartość netto (w zł)	Kwota podatku VAT (w zł)	Wartość brutto (w zł)
1.	Faktura zakupu 32/05/2017	4 000,00	920,00	4 920,00
2.	Faktura zakupu 155/05/2017	2 000,00	460,00	2 460,00
3.	Faktura sprzedaży 1/05/2017	8 000,00	1 840,00	9 840,00
4.	Faktura korygująca sprzedaż 1/05/2017	-1 000,00	-230,00	-1 230,00

A. 1 380,00 zł

B. 460,00 zł

C. 230,00 zł

D. 1610,00 zł

Wybór odpowiedzi, która nie odpowiada rzeczywistym obliczeniom, może wynikać z nieprawidłowego zrozumienia mechanizmu obliczania kwoty VAT do odprowadzenia. Osoby, które wskazały inne kwoty, mogły popełnić typowy błąd, myląc VAT naliczony z VAT należnym lub nie uwzględniając faktur korygujących. Na przykład, odpowiedź 1380,00 zł mogła być wynikiem pomylenia kwoty VAT naliczonego z należnym, co jest powszechnym błędem wśród początkujących podatników. Inna opcja, 1610,00 zł, również nie jest prawidłowa, ponieważ przedstawia łączną wartość VAT należnego bez uwzględnienia VAT naliczonego, co prowadzi do nadpłaty. Odpowiedzi 1 610,00 zł oraz 1 380,00 zł mogą również sugerować, że osoba nie zrozumiała, jak zastosować faktury korygujące w kontekście obliczeń podatkowych. Zrozumienie różnicy między VAT naliczonym a należnym jest kluczowe, aby uniknąć takich pomyłek. W praktyce ważne jest, aby na bieżąco monitorować i analizować transakcje oraz dokumentację, co może zapobiec nieporozumieniom przy obliczaniu zobowiązań podatkowych. Dobrą praktyką jest także konsultacja z doradcą podatkowym w przypadku wątpliwości dotyczących rozliczeń VAT.

Pytanie 32

Na podstawie zamieszczonych danych, oblicz przeciętny stan zatrudnienia pracowników w przedsiębiorstwie usługowym w 2020 r.

Stan zatrudnienia w przedsiębiorstwie usługowym w poszczególnych miesiącach 2020 r.
Miesiąc	I	II	III	IV	V	VI	VII	VIII	IX	X	XI	XII
Liczba zatrudnionych pracowników	18	18	19	20	21	22	22	22	21	20	19	18

A. 21 pracowników.

B. 19 pracowników.

C. 22 pracowników.

D. 20 pracowników.

Wybór innej wartości niż 20 pracowników wskazuje na pewne nieporozumienia związane z obliczaniem średniej stanu zatrudnienia. Często pojawia się w takich zadaniach tendencja do bazowania na intuicji lub przypuszczeniach zamiast na rzeczywistych danych liczbowych. Na przykład, osoba, która wybrała 22 pracowników, mogła błędnie pomyśleć, że to liczba pracowników w najlepszym miesiącu, a nie średnia roczna. Tego typu myślenie jest typowym błędem analitycznym, gdy zamiast szukać wartości uśrednionej, koncentrujemy się na skrajnych wynikach. Dodatkowo, wybierając 19 czy 21 pracowników, można sugerować, że współczynnik ten mógł być obliczany na podstawie niekompletnych danych lub tylko z jednego kwartału, co jest niewłaściwe. Należy podkreślić, że do rzetelnych analiz zatrudnienia powinniśmy korzystać z pełnych danych z całego roku, aby mieć dokładny obraz sytuacji. Standardy branżowe zalecają stosowanie metod ilościowych, takich jak średnia arytmetyczna, w celu uniknięcia subiektywnych ocen i zapewnienia obiektywności analiz. Ignorowanie tego aspektu może prowadzić do podejmowania błędnych decyzji kadrowych oraz finansowych.

Pytanie 33

Kto podejmuje decyzję o fakultatywnym podziale zysku netto w spółce akcyjnej?

A. dyrektor firmy

B. reprezentant pracowników firmy

C. walne zgromadzenie akcjonariuszy

D. departament analiz ekonomicznych

Walne zgromadzenie akcjonariuszy jest kluczowym organem w spółce akcyjnej, odpowiedzialnym za podejmowanie najważniejszych decyzji dotyczących działalności firmy. To właśnie podczas obrad walnego zgromadzenia akcjonariuszy podejmuje się decyzje o podziale zysku netto, co obejmuje zarówno wypłatę dywidendy, jak i reinwestycję środków w rozwój spółki. Taki podział zysku oparty jest na regulacjach prawnych, które nakładają obowiązek konsultacji z akcjonariuszami, ponieważ to oni są właścicielami spółki. Przykładowo, w Polsce Kodeks spółek handlowych precyzuje zasady dotyczące uchwał walnego zgromadzenia, które muszą być podejmowane większością głosów. Ponadto, walne zgromadzenie funkcjonuje jako forum, gdzie akcjonariusze mogą wyrażać swoje opinie oraz wpływać na kierunek działania spółki, co podkreśla znaczenie demokracji korporacyjnej i przejrzystości w zarządzaniu. Decyzje te są kluczowe dla strategii finansowej spółki, która może wpłynąć na jej wartość rynkową oraz zadowolenie inwestorów.

Pytanie 34

W firmie zajmującej się produkcją stan zapasów materiału X w magazynie na dzień 01.12.2018 r. wynosił 300 szt., a prognozowane miesięczne zużycie to 430 szt. Jaką ilość materiału X należało nabyć, aby na dzień 31.12.2018 r. w magazynie pozostało 330 szt.?

A. 460 szt

B. 1 060 szt

C. 200 szt

D. 400 szt

Patrząc na inne odpowiedzi, zauważam, że sporo z nich opiera się na błędnych założeniach, jeśli chodzi o zarządzanie zapasami. Na przykład, jeśli ktoś zaznaczył, że trzeba kupić 400 sztuk, to pewnie popełnił jakiś błąd w obliczeniach. Ta odpowiedź nie liczy tego, że po zużyciu 430 sztuk z tych 300, które były w magazynie, zostanie tylko 230 sztuk. A to zdecydowanie za mało, żeby osiągnąć wymagane 330 sztuk na koniec miesiąca. Z kolei odpowiedź 200 sztuk wydaje się zbyt mała, bo znowu nie bierze pod uwagę pełnego zużycia. Natomiast 1 060 sztuk to totalnie nieporozumienie, bo to wskazuje na jakieś dramatyczne źle zrozumienie sytuacji. W tym przypadku osoba mogła źle ocenić zapotrzebowanie. Ważne jest zrozumienie, jak działa zarządzanie zapasami, a to polega na naprawdę mądrej równowadze między tym, co mamy, a co musimy mieć. Użycie różnych technik, jak analiza ABC czy Just-In-Time, może pomóc w lepszym prognozowaniu potrzeb, co może przynieść lepsze efekty. Jak tego nie rozumiesz, to łatwo można stanąć w obliczu problemów z nadwyżkami lub brakami materiałowymi.

Pytanie 35

W spółce akcyjnej, aby pokryć stratę, konieczne jest utworzenie kapitału zapasowego. Dopóki ten kapitał nie osiągnie minimum 1/3 kapitału zakładowego, należy przeznaczać na niego

A. 5% wartości dywidend w danym roku finansowym

B. 8% zysku za dany rok finansowy

C. 5% przychodów za dany rok finansowy

D. 8% wartości dywidend w danym roku finansowym

Wybór odpowiedzi dotyczącej wartości dywidend bądź przychodów zamiast rzeczywistego zysku jest niepoprawny, ponieważ nie uwzględnia fundamentalnych zasad dotyczących finansów spółek akcyjnych. Dywidendy są wypłatami dla akcjonariuszy, które nie wpływają bezpośrednio na kapitał zapasowy, gdyż opierają się na zysku netto, a nie na całkowitych przychodach czy wypłaconych dywidendach. Niezrozumienie różnicy między przychodem a zyskiem może prowadzić do błędnych wniosków. Przychody to całkowite wpływy ze sprzedaży przed odliczeniem kosztów, natomiast zysk to kwota pozostająca po odjęciu wszystkich kosztów operacyjnych, podatków i innych obciążeń. Przykładowo, jeśli spółka ma wysokie przychody, ale również wysokie koszty, to jej zysk może być minimalny lub wręcz ujemny, co czyni przekazywanie niewłaściwego procentu z przychodu absurdalnym. Dodatkowo, przekazywanie 5% wartości dywidend na kapitał zapasowy nie jest zgodne z przepisami, które wyraźnie określają procent zysku, co podkreśla znaczenie znajomości regulacji prawnych w działalności gospodarczej. Takie nieprawidłowe podejście może prowadzić do sytuacji, w której spółka nie będzie w stanie odpowiednio zabezpieczyć się finansowo, co jest niebezpieczne dla jej długoterminowej stabilności i reputacji na rynku.

Pytanie 36

Jaką kwotę uzyska się z lokaty bankowej z odsetkami po 6 miesiącach, jeśli wpłacono 6 000,00 zł, a roczna stopa procentowa wynosi 5%?

A. 6 600,00 zł

B. 6 300,00 zł

C. 6 000,00 zł

D. 6 150,00 zł

Kiedy analizujemy błędne odpowiedzi, musimy zwrócić uwagę na typowe pomyłki, które mogą prowadzić do nieprawidłowych obliczeń. W przypadku odpowiedzi, które sugerują wartości takie jak 6 000,00 zł, 6 300,00 zł czy 6 600,00 zł, widać, że użytkownik nie uwzględnił naliczania odsetek lub błędnie obliczył ich wartość. Odpowiedź 6 000,00 zł wskazuje na całkowity brak naliczenia odsetek, co jest niezgodne z zasadą funkcjonowania lokat. Lokata bankowa ma na celu pomnażanie zdeponowanych środków, a jej wartość końcowa zawsze powinna uwzględniać naliczone odsetki. Odpowiedź 6 300,00 zł może sugerować, że użytkownik mógł błędnie oszacować odsetki, być może przyjmując 5% jako odsetki za pół roku bez ich odpowiedniego przeliczenia. Natomiast 6 600,00 zł implicuje, że ktoś dodał zbyt dużą kwotę odsetek, co jest zupełnie niezgodne z zasadami obliczania odsetek na lokatach. W praktyce, aby uniknąć takich pomyłek, warto pamiętać o konieczności przeliczenia oprocentowania na okres, na który lokata jest otwierana, oraz o tym, że odsetki są obliczane na podstawie kwoty głównej. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe w kontekście zarządzania osobistymi finansami i inwestowaniem w instrumenty oszczędnościowe.

Pytanie 37

Jakie są źródła bezrobocia strukturalnego?

A. dostosowania podaży do popytu na daną pracę

B. fluktuacji koniunkturalnych w gospodarce

C. wpływu sezonowości produkcji

D. zmian technologicznych i ewolucji struktury produktu

Wybór odpowiedzi związanych z sezonowością produkcji, dostosowywaniem podaży i popytu czy wahaniem koniunkturalnym w gospodarce wskazuje na niedostateczne zrozumienie różnic pomiędzy różnymi typami bezrobocia. Sezonowość produkcji odnosi się do naturalnych cykli wytwarzania dóbr i usług, które wpływają na czasowe zmiany w zatrudnieniu. Przykładowo, w branży turystycznej lub rolniczej, gdzie zapotrzebowanie na pracowników zmienia się w zależności od pory roku, nie mówimy o bezrobociu strukturalnym, lecz o bezrobociu sezonowym. Z kolei dostosowywanie podaży i popytu na określoną pracę dotyczy fluktuacji w zatrudnieniu, które mogą wystąpić w wyniku cykli koniunkturalnych, ale niekoniecznie związanych z trwałymi zmianami w strukturze gospodarki. Wahania koniunkturalne, takie jak recesje, mogą prowadzić do tymczasowego wzrostu stopy bezrobocia, jednak są one klasyfikowane jako bezrobocie cykliczne, a nie strukturalne. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla skutecznego zarządzania polityką rynku pracy oraz dla strategii zatrudnienia, co pozwala na lepsze dostosowanie zasobów ludzkich do potrzeb gospodarki i minimalizowanie negatywnego wpływu na pracowników.

Pytanie 38

Lider, który ustala zadania i kieruje pracą zespołu, wykorzystując głównie przymus oraz ścisły podział na przewodzących i podporządkowanych, wykazuje cechy typowe dla dyrektora

A. autokraty.

B. biernego.

C. liberała.

D. demokraty.

Odpowiedzi takie jak 'demokrata', 'bierny' czy 'liberał' nie są poprawne, ponieważ każdy z tych stylów przywództwa różni się zasadniczo od autokratycznego podejścia do zarządzania. Przywódcy demokratyczni angażują członków zespołu w proces podejmowania decyzji, co sprzyja większemu poczuciu przynależności i poprawia morale. W przeciwieństwie do autokraty, demokratyczny lider nie tylko wyznacza cele, ale także umożliwia współpracę oraz wymianę pomysłów, co prowadzi do bardziej zrównoważonego i efektywnego zespołu. Z kolei lider bierny nie podejmuje decyzji, co prowadzi do chaosu i braku kierunku w zespole. Taki styl przywództwa skutkuje często frustracją wśród pracowników, którzy oczekują wyraźnych wskazówek i lidera, który podejmuje odpowiedzialność. Lider liberał z kolei, choć sprzyja autonomii i kreatywności, może nie zapewniać odpowiedniego kierunku i dyscypliny w osiąganiu celów. W każdym z tych przypadków, kluczowym błędem myślowym jest mylenie stylów przywództwa z ich efektywnością w różnorodnych kontekstach. Zrozumienie, kiedy i jak stosować różne style przywództwa, jest niezbędne dla efektywnego zarządzania zespołem i osiągania zamierzonych celów.

Pytanie 39

Grupa lekarzy postanowiła utworzyć firmę. Wszyscy mają prawo do wykonywania zawodu. Nikt z nich nie pragnie ponosić odpowiedzialności za zobowiązania firmy wynikłe z działalności pozostałych wspólników wykonujących wolny zawód. Jaką formę spółki handlowej powinni zarejestrować?

A. Komandytowo - akcyjną

B. Z ograniczoną odpowiedzialnością

C. Partnerską

D. Akcyjną

Spółka partnerska to odpowiednia forma organizacyjna dla lekarzy, którzy pragną współpracować, jednocześnie unikając pełnej odpowiedzialności za zobowiązania spółki powstałe w związku z działalnością pozostałych wspólników. Wspólnicy w spółce partnerskiej ponoszą odpowiedzialność za własne działania zawodowe, a nie za działania innych partnerów. To szczególnie istotne w zawodach regulowanych, jak medycyna, gdzie odpowiedzialność za błędy zawodowe może być znacząca. Przykładowo, jeśli jeden z lekarzy popełni błąd w trakcie leczenia pacjenta, odpowiedzialność za ten błąd spoczywa tylko na nim, a nie na całej spółce. Taki model sprzyja współpracy lekarzy, jednocześnie chroniąc ich indywidualne interesy. Dodatkowo, spółka partnerska jest stosunkowo prosta w zakładaniu oraz prowadzeniu, co jest korzystne dla lekarzy, którzy często są zajęci codzienną praktyką. Warto również zauważyć, że spółka partnerska ma możliwość korzystania z różnorodnych form opodatkowania, co może być korzystne z punktu widzenia zarządzania finansami.

Pytanie 40

W jakiej jednostce dochód z działalności gospodarczej jest przeznaczony na realizację jej celów statutowych i nie może być dzielony pomiędzy członków?

A. Stowarzyszenie

B. Spółka komandytowa

C. Spółdzielnia

D. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością

Wybór spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, spółdzielni czy spółki komandytowej jako jednostek, gdzie dochód z działalności może być przeznaczony na realizację celów statutowych, prowadzi do nieporozumień związanych z ich strukturą prawną i ekonomiczną. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (sp. z o.o.) jest formą działalności gospodarczej, której celem jest generowanie zysku dla swoich właścicieli – udziałowców. Zyski te są dzielone pomiędzy właścicieli w postaci dywidend, co stoi w sprzeczności z zasadą, że dochody powinny służyć do realizacji celów statutowych. Spółdzielnie z kolei, choć mogą działać na zasadzie non-profit, są zorganizowane w taki sposób, że dochody są dzielone pomiędzy członków w formie nadwyżki bilansowej, co również nie odpowiada definicji stowarzyszenia. Spółka komandytowa, jako forma spółki osobowej, także ma na celu generowanie zysków dla swoich wspólników, a każdy zysk jest dzielony pomiędzy komandytariuszy i komplementariuszy. Typowym błędem jest mylenie celów działalności tych struktur z celami stowarzyszeń, które są zdefiniowane w statucie. W praktyce, każda z tych form organizacyjnych ma inne przepisy dotyczące podziału zysków i przeznaczania dochodów, co może prowadzić do nieporozumień w przypadku planowania działalności non-profit.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej