Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik inżynierii sanitarnej
  • Kwalifikacja: BUD.09 - Wykonywanie robót związanych z budową, montażem i eksploatacją sieci oraz instalacji sanitarnych
  • Data rozpoczęcia: 10 czerwca 2025 08:08
  • Data zakończenia: 10 czerwca 2025 08:35

Egzamin niezdany

Wynik: 16/40 punktów (40,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

SZCZYtło gazociągu wykonanego z rur PE przeprowadza się dopiero po

A. podłączeniu urządzeń odbiorczych gazu
B. odpowiednim wystudzeniu połączeń
C. całkowitym zazębieniu wykopu
D. dokładnym oczyszczeniu rurociągów
Każda z proponowanych odpowiedzi, oprócz właściwej, wskazuje na niepełne zrozumienie procesu przygotowania gazociągu do próby szczelności. Przepłukanie przewodów, chociaż jest istotnym krokem w przygotowaniu, nie może być traktowane jako etap wprowadzenia do próby szczelności, jeśli złącza nie są odpowiednio wystudzone. Przepłukanie ma na celu usunięcie zanieczyszczeń, ale jego skuteczność jest niewłaściwie oceniana bez uwzględnienia stanu złączy. Z kolei całkowite zasypanie wykopu przed przetestowaniem szczelności może prowadzić do sytuacji, w której ewentualne nieszczelności nie będą widoczne i nie można będzie ich skutecznie zlokalizować. Podłączenie odbiorników gazu przed próbą szczelności jest również błędne, ponieważ w przypadku wystąpienia nieszczelności stwarza to ryzyko wycieku gazu, co jest skrajnie niebezpieczne. Wystudzenie złączy jest kluczowe, ponieważ tylko wtedy można mieć pewność, że złącza są stabilne i gotowe do dalszych działań. Prawidłowe przygotowanie obejmuje również zapewnienie, że nie występują lokalne naprężenia, które mogłyby negatywnie wpłynąć na jakość połączeń. Zatem, aby zapewnić bezpieczeństwo podczas eksploatacji gazociągu, kluczowe jest przestrzeganie określonych norm oraz procedur, co gwarantuje nie tylko sprawne, ale i bezpieczne funkcjonowanie systemu gazowego.
Pytanie 2

Badanie szczelności instalacji centralnego ogrzewania na zimno, realizowane w technologii gwintowanej, uznaje się za pozytywne, jeśli w czasie 20 minut ciśnienie nie zmniejszy się o więcej niż

A. 2%
B. 15%
C. 5%
D. 10%
Wybierając odpowiedzi takie jak 5%, 10% lub 15%, można wpaść w pułapkę fałszywego poczucia bezpieczeństwa. Wysokie wartości spadku ciśnienia, które przekraczają 2%, mogą wskazywać na ukryte problemy w instalacji, takie jak nieszczelności w połączeniach gwintowanych, które mogą prowadzić do poważniejszych awarii w przyszłości. Ponadto, nieprzestrzeganie norm dotyczących szczelności może skutkować zwiększonym zużyciem energii, co jest niekorzystne z perspektywy zarówno ekonomicznej, jak i ekologicznej. W praktyce, jeśli ciśnienie spadnie o 5% lub więcej, to może rodzić podejrzenia co do kondycji całego systemu. Takie podejście może być wynikiem nieznajomości aktualnych norm, co prowadzi do błędnych wniosków. Na przykład, w przypadku instalacji, które wykazują dużą nieszczelność, mogą wystąpić problemy z dostarczaniem ciepła do pomieszczeń, co skutkuje obniżeniem komfortu użytkowników oraz zwiększeniem kosztów eksploatacji. Warto zatem zainwestować w odpowiednie badania i kontrole, aby zapewnić długotrwałą i efektywną pracę systemu, zgodnie z dobrą praktyką branżową.
Pytanie 3

Ilość pary wodnej w powietrzu w pomieszczeniach przeznaczonych do długotrwałego pobytu ludzi powinna wynosić w granicach

A. od 30% do 80%
B. od 40% do 60%
C. od 20% do 30%
D. od 10% do 50%
Wybór wartości poza zalecanym zakresem od 40% do 60% może prowadzić do wielu negatywnych skutków dla zdrowia i komfortu użytkowników. Odpowiedzi sugerujące zawartość pary wodnej na poziomie od 20% do 30% lub od 10% do 50% są niewłaściwe z kilku powodów. Po pierwsze, zbyt niska wilgotność, poniżej 30%, może skutkować suchością błon śluzowych, podrażnieniami dróg oddechowych oraz zwiększoną podatnością na infekcje. W takim środowisku skóra staje się sucha, a także może dochodzić do problemów z elektrycznością statyczną, co jest szczególnie uciążliwe w biurach czy pomieszczeniach technologicznych. Z drugiej strony, zbyt wysoka wilgotność, na przykład w zakresie 70% do 80%, sprzyja rozwojowi pleśni, roztoczy oraz innych alergenów, co może prowadzić do problemów zdrowotnych, takich jak astma czy alergie. Wartością graniczną jest także 60%, która jest uznawana za punkt krytyczny, powyżej którego zaczynają występować problemy zdrowotne oraz komfortowe. Przykładem z praktyki budowlanej są systemy wentylacji, które są projektowane z myślą o utrzymaniu optymalnych warunków. Niewłaściwe podejście do regulacji wilgotności powietrza może prowadzić do kosztownych napraw związanych z usunięciem pleśni czy poprawą jakości powietrza. W związku z tym kluczowe jest stosowanie odpowiednich norm oraz technologii, które pozwalają na monitorowanie i kontrolę wilgotności w pomieszczeniach, aby zapewnić zdrowe i komfortowe warunki życia oraz pracy.
Pytanie 4

Przed nałożeniem lepiku asfaltowego na przewody kanalizacji deszczowej z rur betonowych, należy je najpierw wyczyścić, a następnie zagruntować?

A. kompozycją olejowo-rozpuszczalnikową
B. kompozycją bitumiczno-rozpuszczalnikową
C. roztworem akrylowym
D. roztworem silikonowym
Odpowiedzi oparte na roztworach silikonowych, akrylowych oraz kompozycjach olejowo-rozpuszczalnikowych nie są właściwe w kontekście przygotowania rur betonowych do pokrycia lepikiem asfaltowym. Roztwory silikonowe, choć charakteryzują się wysoką odpornością na wodę, nie zapewniają wystarczającej przyczepności do betonu i nie są dostosowane do środowiska, w którym może występować stały kontakt z wodą deszczową oraz zanieczyszczeniami. Roztwory akrylowe, chociaż łatwe w aplikacji i szybko schnące, nie mają odpowiednich właściwości gruntujących, co prowadzi do ryzyka odklejania się warstwy asfaltowej. Ponadto, nie mają one wymaganej elastyczności, co w przypadku rur z betonu może skutkować pęknięciami w przypadku osiadania gruntu. Z kolei kompozycje olejowo-rozpuszczalnikowe mogą powodować problemy z kompatybilnością z materiałem asfaltowym oraz ich stosowanie może prowadzić do negatywnego wpływu na środowisko, w tym do zanieczyszczenia wód gruntowych. W praktyce, nieodpowiedni dobór materiałów gruntujących może prowadzić doawarii systemów kanalizacyjnych, co generuje znaczne koszty napraw oraz problemy związane z ochroną środowiska. Dlatego kluczowe jest stosowanie sprawdzonych rozwiązań, takich jak kompozycje bitumiczno-rozpuszczalnikowe, które są zgodne z dobrymi praktykami branżowymi w zakresie hydroizolacji.
Pytanie 5

Jakie są metody łączenia przewodów instalacji grzewczej z polipropylenu przy zastosowaniu złączek kielichowych?

A. zgrzewania polifuzyjnego
B. zaciskarki promieniowej
C. zaciskarki osiowej
D. zgrzewania doczołowego
Zgrzewanie polifuzyjne to naprawdę popularna metoda na łączenie przewodów z polipropylenu, szczególnie w instalacjach grzewczych. W dużym skrócie, chodzi o to, że podgrzewamy krawędzie dwóch elementów za pomocą specjalnych narzędzi, co sprawia, że się topnieją i łączą na stałe. To daje nam mocne połączenia, które fajnie znoszą zarówno ciśnienie, jak i wysokie temperatury. Można to zobaczyć w wielu miejscach, jak np. w budownictwie mieszkalnym czy przemysłowym, gdzie polipropylen jest wykorzystywany do instalacji wody użytkowej i ogrzewania. Warto wspomnieć, że są różne standardy, jak PN-EN 1057, które określają, jakie materiały i technologie można stosować, żeby wszystko było bezpieczne i zgodne z normami. Jak to wszystko dobrze zrobione, to zgrzewanie polifuzyjne praktycznie eliminuje ryzyko wycieków i wydłuża trwałość całego systemu grzewczego, co jest mega ważne, jeżeli chodzi o efektywność energetyczną budynków.
Pytanie 6

Jak określa się system wodociągowy, w którym woda przepływa w jednym kierunku od magistrali do systemu rozdzielczego, a potem do instalacji w domach?

A. Pierścieniowa
B. Promienista
C. Obwodowa
D. Rozgałęźna
Odpowiedź 'Rozgałęźna' jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do struktury sieci wodociągowej, w której woda przepływa w sposób jednokierunkowy, zaczynając od magistrali, a następnie kierując się do przewodów rozdzielczych i połączeń domowych. Taki układ jest powszechnie stosowany w systemach dostarczania wody pitnej, ponieważ zapewnia efektywne zarządzanie przepływem, minimalizując straty ciśnienia i ryzyko zatorów. W praktyce, sieci rozgałęźne są projektowane zgodnie z normami, takimi jak PN-EN 805, które określają wymagania dotyczące projektowania, budowy i eksploatacji systemów wodociągowych. Przykładem zastosowania sieci rozgałęźnej są typowe osiedla mieszkaniowe, gdzie z głównych rur zasilających rozgałęzione są mniejsze przewody do poszczególnych budynków, co umożliwia dostarczenie wody do każdego z nich w sposób ciągły i niezawodny. Taki system pozwala na łatwą konserwację, a także na modernizację bez zakłócania dostaw wody w innych częściach sieci.
Pytanie 7

Kocioł na paliwo stałe powinien być połączony z instalacją grzewczą z rur stalowych czarnych przy użyciu

A. dwuzłączki
B. nypla
C. przedłużki
D. mufy
Wybór odpowiedzi inne niż "dwuzłączki" świadczy o niepełnym zrozumieniu zasadności użycia odpowiednich elementów złącznych w instalacjach grzewczych. Przedłużki, które są długimi elementami umożliwiającymi wydłużenie rury, nie są przeznaczone do łączenia dwóch rur, a raczej do dostosowania długości. Użycie przedłużek w miejscach wymagających szczelnych połączeń może prowadzić do nieszczelności, co jest nieakceptowalne w instalacjach grzewczych, gdzie występują wysokie ciśnienia. Nyple, chociaż mogą służyć do łączenia rur, są ograniczone do sytuacji, gdzie obie rury mają tę samą średnicę, co ogranicza ich zastosowanie w złożonych instalacjach, gdzie zmiany średnicy są niezbędne. Mufy, z kolei, chociaż również służą do łączenia rur, są wykorzystywane głównie w połączeniach prostych, co czyni je mniej odpowiednimi w sytuacjach, gdzie wymagane jest elastyczne połączenie dwóch różnych średnic lub kształtów. Te elementy mogą nie spełniać standardów dotyczących ciśnienia i dynamiki przepływu, co prowadzi do problemów operacyjnych oraz awarii systemu. W instalacjach grzewczych kluczowe jest zapewnienie trwałych i szczelnych połączeń, których nie mogą zagwarantować przedłużki, nyple ani mufy, co czyni dwuzłączki jedynym właściwym wyborem dla zapewnienia efektywności i bezpieczeństwa pracy kotła na paliwo stałe.
Pytanie 8

Jakiego rodzaju wentylację można zastosować w mieszkaniach z kominkami?

A. Mechaniczna wywiewna
B. Grawitacyjna nawiewno-wywiewna
C. Grawitacyjna wywiewna
D. Mechaniczna nawiewno-wywiewna, wytwarzająca podciśnienie
Wentylacja grawitacyjna nawiewno-wywiewna jest odpowiednia dla mieszkań wyposażonych w kominki, ponieważ umożliwia równocześnie doprowadzanie świeżego powietrza oraz odprowadzanie zużytego powietrza. W systemie tym wykorzystuje się różnicę temperatur oraz ciśnień, co sprawia, że ciepłe powietrze unosi się ku górze, a zimne opada. Dzięki temu, przy odpowiednim projektowaniu, wentylacja grawitacyjna może skutecznie wspierać działanie kominków, zapewniając im niezbędne powietrze do spalania. W praktyce, aby system wentylacyjny działał prawidłowo, należy zapewnić odpowiednie otwory wentylacyjne w pomieszczeniach, które są od siebie oddzielone oraz zewnętrzny dostęp do powietrza. Przykładami zastosowania tego typu wentylacji są domy jednorodzinne, w których kominki są powszechnie stosowane, a ich prawidłowe funkcjonowanie jest uzależnione od dobrej wentylacji. Normy budowlane, takie jak PN-EN 13384, podkreślają znaczenie dostarczania odpowiedniej ilości powietrza do kominków, co sprawia, że wentylacja grawitacyjna nawiewno-wywiewna jest preferowaną metodą w takich instalacjach.
Pytanie 9

W najniższym miejscu systemu grzewczego powinna być zainstalowana armatura

A. odpowietrzająca
B. grzejnikowa
C. odcinająca
D. spustowa
Odpowiedzi grzejnikowa, odcinająca oraz odpowietrzająca nie są odpowiednie w kontekście najniższego punktu instalacji grzewczej. Armatura grzejnikowa, jak sama nazwa wskazuje, jest przeznaczona do sterowania przepływem wody w grzejnikach i nie ma zastosowania w kontekście spustów. Zdecydowanie nie pełni roli w odprowadzaniu wody z instalacji. Odpinająca armatura, choć ważna, służy do odcinania dopływu wody do poszczególnych sekcji systemu grzewczego, co również nie odpowiada na potrzebę usunięcia wody w najniższym punkcie. Natomiast odpowietrzająca armatura ma na celu usunięcie powietrza z układu, co jest istotne dla zachowania efektywności, ale nie odnosi się bezpośrednio do gromadzenia się wody czy zanieczyszczeń. W praktyce, wszelkie te elementy mają swoje specyficzne zastosowania, które nie pokrywają się z funkcją spustu. Pojmowanie roli tych różnych typów armatury w instalacji grzewczej jest kluczowe dla zrozumienia całego systemu oraz jego prawidłowego działania. Często błędnie interpretowane funkcje mogą prowadzić do nieoptymalnych rozwiązań, które mogą podwyższyć koszty eksploatacji i zmniejszyć efektywność systemu grzewczego.
Pytanie 10

W pomieszczeniach, w których zainstalowane są kotły gazowe, dopływ powietrza konieczny do spalania gazu powinien być zapewniony przez

A. wentylatory nawiewne i wywiewne
B. wentylatory wyciągowe
C. kanały nawiewne z możliwością zamknięcia
D. kanały nawiewne otwarte
Instalacja kotłów gazowych w pomieszczeniach wymaga zapewnienia odpowiedniego dopływu powietrza, co jest kluczowe dla prawidłowego spalania. Wybór wentylatorów wywiewnych jako źródła napowietrzania jest mylny, ponieważ ich główną funkcją jest usuwanie powietrza z pomieszczenia, co w konsekwencji może prowadzić do negatywnego bilansu powietrza i ryzyka niedoboru powietrza potrzebnego do spalania. Z kolei kanały nawiewne zamykane mogą powodować ograniczenie przepływu powietrza, co również nie jest akceptowalne w kontekście użytkowania kotłów gazowych. Kiedy te kanały są zamknięte, nie zapewniają one ciągłego dopływu świeżego powietrza, co może prowadzić do niepełnego spalania i zwiększonego wydzielania niebezpiecznych substancji, takich jak tlenek węgla. Wentylatory nawiewno-wywiewne, z drugiej strony, nie są skutecznym rozwiązaniem w kontekście wymaganej ilości powietrza do spalania gazu, gdyż ich działanie również może być zależne od mechanizmów kontroli, które mogą nie zapewnić odpowiedniego poziomu powietrza w każdej chwili. Dlatego kluczowe jest stosowanie kanałów nawiewnych niezamykanych, które zapewniają stały, nieprzerwany dopływ powietrza do pomieszczenia, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi oraz przepisami dotyczącymi bezpieczeństwa instalacji gazowych.
Pytanie 11

Podczas wykonywania przejścia gazociągu pod przeszkodą tzw. metodą przeciskową, co należy zrobić z przestrzenią między rurą ochronną a rurą przejściową?

A. wypełnić ją piaskiem lub chudym betonem
B. zostawić ją pustą, uszczelniając końce rury
C. zalać ją masą jastrychową z dodatkiem plastyfikatorów
D. uzupełnić ją wzdłuż całej długości masą asfaltową
Uzupełnianie przestrzeni pomiędzy rurą ochronną a przejściową masą asfaltową nie jest zalecanym rozwiązaniem, ponieważ asfalt, jako materiał bitumiczny, nie zapewnia odpowiedniej elastyczności oraz odprowadzania wody, co może prowadzić do powstawania pustek i osłabienia struktury. Asfalt staje się kruchy w niskich temperaturach, co w kontekście osiadania gruntu może prowadzić do pęknięć, a tym samym do uszkodzenia rury. Uszczelnianie końcówek rury, choć z pozoru może wydawać się właściwe, nie rozwiązuje problemu stabilności ani nie zabezpiecza przed infiltracją wód gruntowych, co może prowadzić do korozji rur. Z kolei wypełnianie przestrzeni masą jastrychową z domieszką plastyfikatorów w teorii ma na celu poprawę elastyczności, jednak jastrych nie jest optymalnym rozwiązaniem w kontekście długotrwałego obciążenia oraz stabilności w trudnych warunkach gruntowych. Jastrych, podobnie jak asfalt, może tracić swoje właściwości w wyniku wody czy zmieniających się temperatur. Zastosowanie nieodpowiednich materiałów do wypełnienia przestrzeni może prowadzić do poważnych konsekwencji związanych z integralnością instalacji oraz bezpieczeństwem. W praktyce, kluczowe jest dobieranie materiałów zgodnie z normami i praktykami branżowymi, które zalecają stosowanie piasku lub chudego betonu w celu zapewnienia stabilności i bezpieczeństwa gazociągu.
Pytanie 12

Urządzenia gazowe, które odprowadzają spaliny na zewnątrz budynku, powinny być trwale połączone z indywidualnym przewodem.

A. nawiewnym
B. powietrznym
C. wentylacyjnym
D. spalinowym
Odpowiedź "spalinowym" jest prawidłowa, ponieważ urządzenia gazowe, takie jak kotły czy piecyki, muszą być podłączone do systemu odprowadzania spalin, który zapewnia skuteczne usuwanie szkodliwych produktów spalania na zewnątrz budynku. Przewód spalinowy jest zbudowany tak, aby wytrzymać wysokie temperatury oraz agresywne działanie chemikaliów zawartych w spalinach. Zgodnie z normą PN-EN 15001, instalacje wentylacyjne i spalinowe powinny być projektowane z uwzględnieniem odpowiednich wymagań, aby uniknąć ryzyka zatrucia tlenkiem węgla oraz innych niebezpiecznych gazów. W praktyce oznacza to, że każdy budynek z urządzeniami gazowymi musi być wyposażony w dedykowane przewody spalinowe, które będą prowadzić spaliny na zewnątrz. Na przykład, w przypadku montażu kotła gazowego w budynku mieszkalnym, istotne jest, aby przewód spalinowy był wykonany z materiałów odpornych na korozję i dobrze izolowanych, co zapewni maksymalną efektywność oraz bezpieczeństwo użytkowania.
Pytanie 13

Na podstawie przedstawionej w ramce informacji określ, którą wartość ciśnienia próbnego należy zastosować podczas badania szczelności sieci wodociągowej, jeżeli ciśnienie robocze w badanym odcinku wynosi 0,6 MPa, a przewody wykonane są ze stali.

Badanie szczelności sieci wodociągowej
Niezależnie od średnicy i materiału przewodu oraz stosowanych złączy należy przyjąć w badaniach szczelności odcinka ciśnienie próbne Pp o 50% większe od największego występującego w badanym odcinku przewodu ciśnienia roboczego Pr, lecz nie mniejsze niż:
  • 1,0 MPa – przewody z rur z PVC, PE, stalowych i żeliwnych,
  • 0,2 MPa – przewody z rur żelbetowych.

A. 0,5 MPa
B. 0,3 MPa
C. 1,0 MPa
D. 0,9 MPa
Wybranie ciśnienia próbnego poniżej 1,0 MPa to nie najlepszy pomysł. Może to prowadzić do problemów związanych z bezpieczeństwem i wydajnością sieci wodociągowej. Odpowiedzi takie jak 0,5 MPa, 0,9 MPa czy 0,3 MPa pokazują, że nie do końca rozumiesz wymagania dotyczące ciśnienia próbnego dla stalowych rur. Używanie 50% ciśnienia roboczego, jak przy 0,3 MPa, jest po prostu błędne – musisz mieć je wyższe, żeby uwzględnić wszelkie niespodzianki i mieć zapas bezpieczeństwa. 0,5 MPa i 0,9 MPa także są za niskie, bo nie zabezpieczają przed wyciekami czy uszkodzeniami rur. Zbyt niskie ciśnienie próbne może prowadzić do nieszczelności, co w dłuższym czasie skutkuje degradacją infrastruktury wodociągowej, a nawet poważnymi awariami. W końcu, błędne podejście do obliczeń ciśnienia to recepta na problemy podczas eksploatacji i może zagrażać zdrowiu publicznemu.
Pytanie 14

Studzienki kanalizacyjne, które są budowane na kanałach przełazowych i pozwalają ekipie eksploatacyjnej lub remontowej na dostęp do kanału, nazywane są

A. drenarskimi
B. kaskadowymi
C. płuczącymi
D. włazowymi
Odpowiedzi płuczące, drenarskie i kaskadowe nie odzwierciedlają właściwego terminu dotyczącego studzienek kanalizacyjnych, które umożliwiają zejście do kanałów. Pojęcie "płuczące" odnosi się zazwyczaj do systemów czyszczących lub procesów związanych z usuwaniem zanieczyszczeń z kanalizacji, jednak nie wyraża charakterystyki strukturalnej samej studzienki. Z kolei "drenarskie" sugeruje zastosowanie w kontekście systemów odwodnienia, które są projektowane w celu odprowadzania wód opadowych lub gruntowych, a nie do bezpośredniego dostępu do kanałów ściekowych. Natomiast "kaskadowe" odnosi się do układów hydraulicznych, w których woda przepływa z jednego poziomu na drugi, co jest zupełnie innym kontekstem niż studzienki włazowe. Te błędne koncepcje wynikają z nieporozumienia dotyczącego zastosowania studzienek oraz ich funkcji w systemie kanalizacyjnym. Właściwe zrozumienie terminów branżowych oraz kontekstu ich użycia jest kluczowe dla efektywnego zarządzania infrastrukturą wodno-kanalizacyjną.
Pytanie 15

Testowanie szczelności instalacji wodnej powinno być wykonane

A. po zainstalowaniu elementów ceramiki sanitarnej
B. po zainstalowaniu armatury zabezpieczającej
C. przed zakryciem bruzd
D. po przeprowadzeniu izolacji cieplnej rur
Badanie szczelności instalacji wody zimnej jest kluczowym etapem w procesie budowy lub modernizacji systemów hydraulicznych. Przeprowadzanie testów szczelności przed zakryciem bruzd jest niezbędne, ponieważ pozwala na identyfikację ewentualnych nieszczelności w instalacji, które mogłyby prowadzić do poważnych problemów, takich jak awarie, przecieki czy zniszczenia strukturalne budynku. Szczelność instalacji wody zimnej powinna być dokładnie sprawdzona zgodnie z normami takimi jak PN-EN 806, które określają zasady projektowania, wykonania oraz badań systemów wodociągowych. Przykładem praktycznego zastosowania tej wiedzy jest sytuacja, w której po wykonaniu testu wykryto niewielką nieszczelność. Jej naprawa przed zakryciem bruzd zaoszczędziłaby czas i koszty związane z późniejszymi remontami. Dlatego testy szczelności należy traktować jako kluczowy krok zapewniający długotrwałą i bezpieczną eksploatację instalacji.
Pytanie 16

Jakie wymagania powinny być spełnione podczas wodnej próby szczelności realizowanej dla rurociągów systemu ciepłowniczego?

A. Rurociąg wypełniony 12 godzin przed testem, temperatura wody = 30°C, ciśnienie próbne = 2,0×ciśnienia roboczego
B. Rurociąg wypełniony wodą 12 godzin przed testem, temperatura wody = 50°C, ciśnienie próbne = 2,0×ciśnienia roboczego
C. Rurociąg wypełniony 24 godziny przed testem, temperatura wody = 50°C, ciśnienie próbne = 1,5×ciśnienia roboczego
D. Rurociąg wypełniony wodą 24 godziny przed testem, temperatura wody = 30°C, ciśnienie próbne = 1,5×ciśnienia roboczego
Warunki opisane w pozostałych odpowiedziach nie są zgodne z normami oraz wymaganiami dla przeprowadzania wodnych prób szczelności rurociągów. Przykładowo, rurociąg napełniony na 12 godzin przed próbą, jak w jednej z odpowiedzi, nie zapewnia wystarczającego czasu na stabilizację temperatury ani pełne napełnienie systemu. Zbyt krótki czas napełnienia może prowadzić do niekompletnego usunięcia powietrza z rurociągu, co wpływa na dokładność próby i może prowadzić do fałszywych wyników. Ponadto, temperatura wody wynosząca 50°C, jak w innych odpowiedziach, może generować dodatkowe ryzyko związane z ciśnieniem pary, co w konsekwencji może prowadzić do uszkodzenia rurociągu, zwłaszcza w przypadku materiałów o niskiej odporności na wysoką temperaturę. Użycie ciśnienia próbnego równego 2,0×ciśnienia roboczego, które pojawia się w kilku odpowiedziach, również jest problematyczne. Tego typu obciążenie może przekraczać wytrzymałość materiału rurociągu, co może skutkować jego deformacją lub wręcz zniszczeniem. Zbyt wysokie ciśnienie próby nie tylko zagraża integralności konstrukcji, ale także stawia w niebezpieczeństwie ludzi oraz mienie wokół. Dlatego kluczowe jest przestrzeganie standardów, takich jak te określone w normach ISO oraz PN, które regulują przeprowadzanie prób szczelności, zapewniając bezpieczne i efektywne użytkowanie systemów ciepłowniczych.
Pytanie 17

Na jakiej wysokości od podłogi powinno się instalować ścienne baterie umywalkowe?

A. 86 ÷ 95 cm
B. 76 ÷ 85 cm
C. 66 ÷ 75 cm
D. 100 ÷ 110 cm
Montaż baterii umywalkowych na wysokości między 100 a 110 cm od podłogi to naprawdę dobry wybór. Dzięki temu będzie wygodniej korzystać z umywalki, zwłaszcza że różni ludzie mają różne wzrosty. Przy takiej wysokości łatwo sięgnąć po wodę, co na pewno ułatwia codzienne życie. Zauważyłem, że odpowiednie umiejscowienie baterii może też pomóc w uniknięciu rozprysków, a to zmniejsza ryzyko zalania łazienki. I jeszcze jedno – bateria, która ładnie pasuje do reszty wystroju, to zawsze lepszy efekt wizualny. Warto też pomyśleć o tym, żeby skonsultować się z kimś, kto zna się na projektowaniu wnętrz, gdyż wysokość może być różna w zależności od potrzeb domowników.
Pytanie 18

Najwyższa temperatura wody używanej do wykonywania testu szczelności sieci wodociągowej nie powinna być większa niż

A. 20°C
B. 5°C
C. 10°C
D. 0°C
Maksymalna temperatura wody wykorzystywanej do przeprowadzania próby szczelności sieci wodociągowej nie powinna przekraczać 20°C, ponieważ wyższe temperatury mogą prowadzić do nieprawidłowych wyników testów. Woda o temperaturze przekraczającej 20°C może wpływać na elastyczność materiałów, z których wykonane są rury, oraz na ich właściwości mechaniczne. Przykładem może być zmiana naprężeń w materiałach polimerowych, co prowadzi do ich osłabienia i potencjalnych nieszczelności. Przy temperaturach powyżej zalecanych wartości istnieje również ryzyko, że niektóre metody wykrywania nieszczelności, takie jak próba ciśnieniowa, staną się mniej skuteczne. W związku z tym standardy branżowe, takie jak PN-EN 806, zalecają stosowanie wody o temperaturze do 20°C, aby zapewnić rzetelność wyników oraz bezpieczeństwo eksploatacji sieci wodociągowej. Zachowanie tych parametrów jest kluczowe dla utrzymania wysokiej jakości dostarczanych usług wodociągowych oraz minimalizacji ryzyka awarii. Praktyczne zastosowanie tych wytycznych zapewnia nie tylko zgodność z normami, ale również długotrwałą niezawodność infrastruktury wodociągowej.
Pytanie 19

W systemie ogrzewania do wyposażenia grzejników nie wykorzystuje się

A. zawór zwrotny
B. odpowietrznik
C. śrubunek
D. korek
W instalacjach grzewczych do uzbrojenia grzejników wykorzystywane są różne komponenty, które pełnią specyficzne funkcje. Śrubunki są to złączki umożliwiające trwałe połączenie rur, co jest kluczowe dla integralności i szczelności systemu. Odpowietrniki z kolei są niezbędne do usuwania powietrza z instalacji, co pozwala na utrzymanie optymalnego przepływu medium grzewczego oraz zapobiega powstawaniu „zatorów” w systemie. Korek natomiast służy do zamykania końcówek rur, co ułatwia montaż oraz serwisowanie instalacji. Zastosowanie tych elementów w instalacjach grzewczych jest zgodne z przyjętymi standardami, które zapewniają bezpieczeństwo i efektywność działania systemów. Błędne przekonanie o tym, że zawór zwrotny jest powszechnie stosowany w kontekście grzejników wynika często z niewłaściwego rozumienia jego funkcji. Zawór zwrotny nie jest komponentem, który należy zamontować bezpośrednio w obrębie grzejnika, ale raczej w instalacji, aby zabezpieczyć system przed niepożądanym przepływem. Osoby zajmujące się projektowaniem instalacji muszą mieć świadomość, że każdy element ma swoje miejsce i funkcję, a ich niewłaściwe zastosowanie może prowadzić do awarii, strat energetycznych, czy obniżenia efektywności całego systemu grzewczego. Właściwe zrozumienie roli poszczególnych komponentów jest kluczowe dla skutecznej i bezpiecznej eksploatacji instalacji.
Pytanie 20

Oblicz koszt brutto materiałów do wykonania instalacji zimnej wody, jeżeli do jej wykonania potrzebne będą: 1 zawór kulowy, 2 zawory ogrodowe, 4 kolanka, 1 trójnik oraz 5 m rury.

materiałcena jednostkowa nettocena jednostkowa brutto
zawór kulowy ½"12,19 zł/szt.15,00 zł/szt.
zawór kulowy ogrodowy½"16,26 zł/szt.20,00 zł/szt.
mufa ½"2,84 zł/szt.3,50 zł/szt.
kolanka ½"4,06 zł/szt.5,00 zł/szt.
trójnik ½"8,13 zł/szt.10,00 zł/szt.
rura ½"11,38 zł/m14,00 zł/m

A. 80,52 zł
B. 67,50 zł
C. 126,04 zł
D. 155,00 zł
Wybór niepoprawnej odpowiedzi na pytanie o koszt materiałów do instalacji zimnej wody często wynika z błędnych założeń dotyczących kosztów jednostkowych lub pominięcia niektórych elementów w obliczeniach. Na przykład, może się zdarzyć, że osoba odpowiadająca nie uwzględniła wszystkich wymaganych komponentów, takich jak zawory czy kolanka, co prowadzi do niedoszacowania całkowitych kosztów. Często pojawia się także mylne przekonanie, że materiały o niższej cenie jednostkowej będą wystarczające do wykonania instalacji, co może skutkować użyciem produktów niskiej jakości. Tego typu podejście jest niezgodne z najlepszymi praktykami w branży, które podkreślają znaczenie jakości zastosowanych materiałów dla bezpieczeństwa i efektywności instalacji. Również, niektóre osoby mogą skupić się na najniższej cenie, zapominając o analizie całkowitych kosztów, co może prowadzić do problemów w przyszłości, takich jak awarie czy konieczność wymiany komponentów. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy element instalacji ma swoją wartość i wpływa na całość projektu. Dlatego dokładne kalkulacje i zrozumienie rynku materiałów budowlanych są niezbędne do podejmowania właściwych decyzji zakupowych.
Pytanie 21

Przed przystąpieniem do testu ciśnieniowego na zimno w instalacji grzewczej należy

A. przepłukać i napełnić wodą
B. przepłukać, napełnić wodą oraz napowietrzyć
C. przepłukać, napełnić wodą i odpowietrzyć
D. napełnić wodą oraz napowietrzyć
Niekiedy można spotkać się z błędnymi przekonaniami na temat przygotowania instalacji grzewczej przed próbą ciśnieniową. Odpowiedzi, które sugerują pominięcie procesu przepłukiwania, napełnienia lub odpowietrzania, mogą prowadzić do poważnych problemów w przyszłości. Napełnienie wodą bez wcześniejszego przepłukania może skutkować uwięzieniem zanieczyszczeń w systemie, co może prowadzić do korozji elementów instalacji oraz zmniejszenia efektywności cieplnej. Ponadto, brak odpowietrzenia po napełnieniu wodą może prowadzić do gromadzenia się powietrza w instalacji. Powietrze nie tylko zmniejsza wydajność systemu, ale również może przyczynić się do powstawania hałasów w trakcie jego pracy oraz do uszkodzeń pompy i innych komponentów. W praktyce, wiele awarii w instalacjach grzewczych można przypisać niedostatecznemu przygotowaniu przed ich uruchomieniem. Zgodnie z normami branżowymi, szczególnie ważne jest, aby wszystkie etapy przygotowania były przeprowadzone z uwagą i zgodnie z zaleceniami producentów urządzeń oraz ogólnymi wytycznymi dla instalacji grzewczych. Ignorowanie tych zasad może prowadzić do nieprzewidzianych kosztów napraw oraz zwiększonej odpowiedzialności za ewentualne awarie w przyszłości.
Pytanie 22

Kiedy należy wykonać próbę szczelności instalacji gazowej?

A. Po dwóch latach od uruchomienia instalacji
B. Przed oddaniem instalacji do użytku
C. Tylko w przypadku podejrzenia nieszczelności
D. Raz w roku
Wybór odpowiedniego momentu na przeprowadzenie próby szczelności instalacji gazowej jest kluczowy dla jej bezpiecznej eksploatacji. Niektóre błędne odpowiedzi sugerują, że próby powinny być wykonywane po dwóch latach użytkowania lub raz w roku. Choć regularne kontrole są ważne, próba szczelności ma kluczowe znaczenie przed uruchomieniem instalacji. Późniejsze kontrole zazwyczaj obejmują przeglądy eksploatacyjne bez takiej szczegółowości. Błędne jest również stwierdzenie, że próby należy przeprowadzać tylko w przypadku podejrzenia nieszczelności. Taka praktyka może prowadzić do zaniedbań, ponieważ niewykryte nieszczelności mogą się nasilać z czasem, prowadząc do niebezpiecznych sytuacji. W rzeczywistości, instalacje gazowe wymagają regularnych przeglądów, aby zapewnić ich bezpieczne działanie przez cały okres użytkowania. Normy bezpieczeństwa, takie jak PN-EN 1775, wyraźnie określają momenty i rodzaje testów, które muszą być przeprowadzane. Ignorowanie tych wymogów może prowadzić do poważnych konsekwencji prawnych i finansowych dla właścicieli i instalatorów. Dlatego ważne jest, aby przestrzegać ustalonych standardów i procedur, co pozwala na bezpieczną i ekonomiczną eksploatację instalacji gazowej.
Pytanie 23

Jakie sieci wymagają ustalenia stref kontrolnych na czas ich eksploatacji?

A. Gazowe
B. Kanalizacyjne
C. Wodociągowe
D. Grzewcze
Odpowiedź "Gazowe" jest poprawna, ponieważ sieci gazowe wymagają wyznaczenia stref kontrolowanych w celu zapewnienia bezpieczeństwa użytkowników oraz ochrony infrastruktury. W strefach tych obowiązują szczególne regulacje dotyczące dostępu, prowadzenia prac budowlanych czy zakazu wprowadzania nieautoryzowanych osób. Przykładem może być obszar wokół gazociągów, gdzie niezbędne jest monitorowanie potencjalnych zagrożeń, takich jak uszkodzenia w wyniku wykopów, rozładunków czy innych działań mogących narazić instalację na uszkodzenia. W Polsce obowiązują przepisy prawne, takie jak Ustawa Prawo Gazowe, które regulują kwestie związane z bezpieczeństwem sieci gazowych, w tym wyznaczania stref ochronnych. Dodatkowo, stosowanie standardów branżowych, jak PN-EN 1594 dotyczący projektowania gazociągów, wskazuje na konieczność uwzględnienia stref kontrolowanych, co ma na celu minimalizowanie ryzyka awarii oraz zapewnienie ciągłości dostaw gazu. W praktyce, wyznaczenie takich stref jest kluczowe w planowaniu przestrzennym oraz realizacji inwestycji infrastrukturalnych.
Pytanie 24

Pod przewodami preizolowanymi w sieciach ciepłowniczych stosuje się podsypkę z

A. otoczaków
B. klińca
C. piasku
D. tłucznia
Pod przewodami preizolowanymi sieci ciepłowniczej stosuje się podsypkę z piasku ze względu na jego właściwości izolacyjne oraz zdolność do odprowadzania wody. Piasek, jako materiał drobnoziarnisty, dobrze dopasowuje się do kształtu rur, co minimalizuje ryzyko uszkodzeń mechanicznych. Ponadto piasek ma niską przewodność cieplną, co jest istotne w kontekście utrzymywania odpowiedniej temperatury medium ciepłowniczego. W praktyce, stosowanie piasku jako podsypki jest zgodne z normami branżowymi, które zalecają materiał o wysokiej trwałości i odporności na działanie wysokich temperatur. W projektach inżynieryjnych, zwłaszcza w budownictwie ciepłowniczym, piasek może być również łączony z innymi materiałami, co pozwala na uzyskanie lepszych właściwości kompozytowych, jednak sam w sobie stanowi najbardziej popularny wybór. Warto wspomnieć, że dobór odpowiedniego materiału podsypkowego jest kluczowy dla żywotności całej instalacji, a piasek spełnia te wymagania najlepiej.
Pytanie 25

Dwóch robotników ułożyło 50 m rurociągu ciśnieniowego PE, łącząc go metodą zgrzewania czołowego w czasie 32 godzin. Jeśli stawka godzinowa jednego robotnika wynosi 10 zł, to całkowity koszt pracy zespołu wyniósł

A. 500zł
B. 640zł
C. 400zł
D. 320zł
Kiedy popełniasz błąd w odpowiedzi, to często wynika z nieporozumień przy obliczaniu kosztów pracy zespołu. Na przykład, wielu ludzi myli się, licząc koszt pracy tylko jednego robotnika, co może prowadzić do błędnych wyników. Jeśli zliczysz koszt pracy jednego robota, mnożąc stawkę godzinową przez 32 godziny (10 zł razy 32 godziny = 320 zł), zapominasz o tym, że w zespole pracowały dwie osoby, więc całkowity koszt powinien być wyższy. Kolejną pułapką jest mylenie roboczogodziny. Roboczogodzina to miara, która bierze pod uwagę liczbę robotników oraz czas ich pracy. Musimy pamiętać, że nasze obliczenia kosztów pracy powinny być zgodne z tego typu normami, które mówią, jak dokładnie powinno się liczyć wydatki na robociznę. Ignorowanie tych zasad może doprowadzić do przekroczeń budżetu, a to nigdy nie jest w porządku w żadnym projekcie budowlanym.
Pytanie 26

Próbę szczelności instalacji wodociągowej z połączeniami gwintowanymi uznaje się za pozytywną, jeśli spadek ciśnienia próbnego nie przekroczy 2% w ciągu

A. 30 minut
B. 10 minut
C. 40 minut
D. 20 minut
Próba szczelności instalacji wodociągowej z połączeniami gwintowanymi to naprawdę ważny krok, żeby upewnić się, że wszystko działa jak należy. Jak mówi norma, żeby wynik był pozytywny, ciśnienie nie powinno spadać więcej niż 2% w ciągu 30 minut. To jest standardowy czas, który pozwala nam wyłapać potencjalne nieszczelności. Kiedy robimy ten test, musimy na bieżąco sprawdzać ciśnienie, a jeśli po 30 minutach wszystko jest w normie, to możemy założyć, że nasza instalacja jest szczelna. Utrzymanie odpowiedniego ciśnienia jest kluczowe, bo zapobiega stratom wody i pomaga w efektywności całego systemu wodociągowego. Moim zdaniem, warto robić te próby regularnie, zwłaszcza po zmianach w instalacji, żeby mieć pewność, że wszystko działa tak, jak powinno.
Pytanie 27

Jakie materiały są używane do uszczelniania połączeń gwintowych w systemie gazowym?

A. konopie czesane oraz pasta poślizgowa
B. taśma polipropylenowa oraz pasta uszczelniająca
C. konopie czesane i pastę uszczelniającą
D. taśma teflonowa i pasta poślizgowa
Stosowanie konopi czesanych oraz pasty uszczelniającej w uszczelnieniu połączeń gwintowanych w instalacjach gazowych jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi. Konopie czesane są materiałem naturalnym, który doskonale sprawdza się w tworzeniu szczelnych połączeń dzięki swojej elastyczności i zdolności do wypełniania mikrouszkodzeń w gwintach. Pasta uszczelniająca, z kolei, tworzy dodatkową warstwę ochronną, co znacznie podnosi bezpieczeństwo użytkowania instalacji gazowych. W praktyce, po nawinięciu konopi na gwint, można nałożyć warstwę pasty uszczelniającej, co tworzy synergiczne działanie obu materiałów. Takie połączenie jest szczególnie polecane w instalacjach, gdzie niezawodność i bezpieczeństwo są kluczowe, co potwierdzają normy takie jak PN-EN 10226, które odnoszą się do uszczelniania gwintów w instalacjach gazowych. Dzięki temu podejściu można znacząco zredukować ryzyko nieszczelności, co jest niezbędne w kontekście bezpieczeństwa użytkowników oraz ochrony środowiska.
Pytanie 28

W systemach magistralnych gazociągów przesyłowych gaz jest transportowany pod ciśnieniem

A. średnim
B. niskim
C. średnim podwyższonym
D. wysokim
Wybór odpowiedzi związanych ze średnim, średnim podwyższonym lub niskim ciśnieniem w kontekście transportu gazu jest niepoprawny z kilku powodów. Przede wszystkim, przesyłanie gazu pod średnim ciśnieniem, które zazwyczaj wynosi od 2 do 5 barów, jest stosowane głównie w systemach dystrybucyjnych, a nie w magistralnych gazociągach przesyłowych. W takich systemach, gdzie wymagane jest dostarczenie gazu na duże odległości, niezbędne jest utrzymanie wysokiego ciśnienia, aby zminimalizować straty ciśnienia i zapobiec nieefektywności. Odpowiedź wskazująca na wysokie ciśnienie jest zatem zgodna z zasadami inżynierii gazowej, w których standardowe ciśnienia dla gazociągów przesyłowych muszą być dostosowane do specyfiki terenu oraz zapotrzebowania na gaz. Użycie niskiego ciśnienia w kontekście przesyłowym jest wręcz niebezpieczne, ponieważ może prowadzić do zatorów i wycieków, a także zwiększa ryzyko korozji rurociągów. Stąd ważne jest, aby zrozumieć, że każdy z tych poziomów ciśnienia ma swoje specyficzne zastosowania i należy je stosować zgodnie z przyjętymi normami oraz najlepszymi praktykami inżynierskimi.
Pytanie 29

W systemie gazowym zawór odcinający, który jest częścią układu sygnalizacyjno-odcinającego dopływ gazu do obiektu, powinien zostać zamontowany

A. w obiekcie za filtrem gazu
B. na zewnątrz obiektu przed kurkiem głównym
C. w obiekcie przed filtrem gazu
D. na zewnątrz obiektu za kurkiem głównym
Montaż zaworu odcinającego w budynku przed filtrem gazu jest niewłaściwym podejściem ze względu na kilka kluczowych aspektów bezpieczeństwa i funkcjonalności instalacji gazowej. Zawór odcinający powinien znajdować się w miejscu, które umożliwia łatwy dostęp w przypadku nagłej potrzeby jego użycia, co jest utrudnione, gdy znajduje się on wewnątrz budynku. Wybór lokalizacji przed filtrem gazu ogranicza możliwości szybkiego działania w sytuacjach awaryjnych, ponieważ użytkownik musiałby najpierw wejść do budynku i dotrzeć do zaworu, co może zająć cenny czas. Z kolei umiejscowienie zaworu za filtrem gazu również stwarza ryzyko, ponieważ jego zamknięcie w sytuacji awaryjnej nie zapobiegnie wyciekom gazu, które mogą wystąpić w przypadku uszkodzenia instalacji wewnętrznej. Ustawienie zaworu na zewnątrz budynku przed kurkiem głównym, chociaż zdaje się być bardziej dostępne, jest również błędne, ponieważ nie zapewnia odpowiedniego zabezpieczenia przed warunkami atmosferycznymi i innymi czynnikami zewnętrznymi, które mogą wpłynąć na jego działanie. Dlatego tak ważne jest, aby zawór odcinający był umiejscowiony w sposób zapewniający maksymalne bezpieczeństwo, zgodny z normami i przepisami, które regulują instalacje gazowe. W praktyce każdy technik i projektant powinien kierować się wytycznymi zawartymi w standardach branżowych, które determinują prawidłowy montaż i lokalizację elementów instalacji gazowej.
Pytanie 30

Jakie elementy stosowane w systemie kanalizacyjnym zapobiegają ucieczce gazów?

A. Rura wentylacyjna
B. Rewizja
C. Syfon
D. Zasuwa burzowa
Rura wywiewna, rewizja i zasuwa burzowa to elementy, które pełnią różne funkcje w systemach kanalizacyjnych, lecz nie są przeznaczone do zapobiegania wydostawaniu się gazów. Rura wywiewna, choć istotna, ma za zadanie odprowadzenie gazów na zewnątrz budynku, co w rzeczywistości może prowadzić do ich wydostawania się do atmosfery, lecz nie zapobiega ich obecności w instalacji. W przeciwnym razie, rewizja jest elementem umożliwiającym dostęp do systemu w celu czyszczenia i inspekcji, ale sama w sobie nie tworzy bariery dla gazów. Zasuwa burzowa natomiast jest używana w kontekście systemów odprowadzania wód opadowych i nie ma związku z gazami powstającymi w instalacjach kanalizacyjnych. Typowym błędem myślowym jest mylenie funkcji tych elementów; użytkownicy często zakładają, że każde urządzenie związane z kanalizacją ma na celu ochronę przed gazami, co nie jest zawsze prawdą. Zrozumienie różnorodnych funkcji poszczególnych elementów systemu kanalizacyjnego jest kluczowe dla ich prawidłowego doboru i eksploatacji. Właściwe stosowanie syfonu, jako urządzenia zapobiegającego przedostawaniu się gazów, powinno być zawsze priorytetem dla zapewnienia bezpieczeństwa i komfortu w użytkowaniu instalacji sanitarnych.
Pytanie 31

Tuż przed założeniem opaski ciśnieniowej na rurze wodociągowej z PVC-U należy

A. wykonać nawiercenie otworu w rurociągu
B. sfrezować teren rurociągu w miejscu, gdzie będzie uszczelnienie opaską
C. usunąć zanieczyszczenia z powierzchni pod opaską
D. zainstalować siodło
Nawiercanie otworów w rurociągu, jak również montaż siodła lub frezowanie powierzchni, to działania, które mogą prowadzić do poważnych problemów związanych z integralnością i bezpieczeństwem instalacji wodociągowej. Nawiercanie otworów w rurociągu PVC-U jest wysoce niezalecane, ponieważ może osłabić strukturę rury i stać się miejscem awarii. Systemy rurociągowe są projektowane z myślą o wytrzymałości na ciśnienie, a jakiekolwiek naruszenia ich struktury mogą prowadzić do wycieków, które są nie tylko kosztowne w naprawie, ale także mogą zagrażać bezpieczeństwu użytkowników. Montaż siodła przed opaską ciśnieniową nie ma sensu, ponieważ siodła stosuje się do łączenia rur, a nie do uszczelniania ich. Natomiast frezowanie powierzchni rurociągu w miejscu uszczelnienia jest zbytecznym procesem, który może spowodować dodatkowe uszkodzenia i nie jest wymagany w przypadku PVC-U, który ma odpowiednią gładkość i spójność materiału. Dobry projekt i montaż systemów wodociągowych opierają się na zachowaniu zasad, które minimalizują ryzyko błędów, a także pozwalają na bezpieczne użytkowanie instalacji przez długi czas. Analizując te podejścia, można dostrzec, że kluczowym aspektem jest dbałość o czystość i integralność materiałów używanych do budowy systemów rurociągowych.
Pytanie 32

Jakiego typu wentylację należy zastosować w pomieszczeniu, aby skutecznie zminimalizować ryzyko dostawania się zanieczyszczonego powietrza do innych przestrzeni?

A. Nawiewną mechaniczną i wywiewną grawitacyjną
B. Wywiewną mechaniczną i nawiewną grawitacyjną
C. Wywiewną grawitacyjną
D. Nawiewną mechaniczną
Zastosowanie wywiewnej grawitacyjnej wentylacji, jak i sama wentylacja nawiewna mechaniczna, nie zapewniają odpowiedniego poziomu kontroli nad przepływem powietrza, co może prowadzić do niepożądanych skutków w obszarze jakości powietrza wewnętrznego. Wentylacja grawitacyjna opiera się na różnicy temperatur oraz gęstości powietrza, co czyni ją mniej skuteczną w przypadku, gdy zanieczyszczone powietrze ma tendencję do przemieszczania się w kierunku sąsiednich pomieszczeń. W systemach wentylacji grawitacyjnej, zmiany warunków atmosferycznych mogą znacząco wpłynąć na efektywność wymiany powietrza, co stwarza ryzyko kumulacji zanieczyszczeń. Często mylnie uważa się, że sama wentylacja nawiewna mechaniczna wystarczy do zapewnienia świeżego powietrza, jednak bez skutecznego usuwania zanieczyszczonego powietrza, nie mamy pełnej kontroli nad jakością powietrza w budynku. Dobrą praktyką jest stosowanie wentylacji, która łączy różne metody, takie jak mechaniczne wywiewanie i nawiewanie, aby zapewnić optymalne warunki klimatyczne oraz skuteczne usuwanie zanieczyszczeń. Nieprawidłowe podejście do tego zagadnienia może prowadzić do wielu problemów zdrowotnych i obniżenia komfortu użytkowników przestrzeni.
Pytanie 33

Jaką funkcję pełni odsadzka montowana w pionie kanalizacyjnym?

A. Chroni budynek przed zalaniem przez cofające się ścieki
B. Pozwala na dostęp do wnętrza przewodów
C. Spowalnia prędkość przepływu ścieków
D. Zapewnia wentylację i napowietrzenie instalacji
Odsadzka montowana na pionie kanalizacyjnym pełni kluczową rolę w regulacji przepływu ścieków, spowalniając ich prędkość. Dzięki zastosowaniu odpowiednich kształtów i materiałów, odsadzki pozwalają na efektywne zarządzanie przepływem i uniknięcie nadmiernych turbulencji, które mogą prowadzić do powstawania hałasu oraz uszkodzeń systemu. Przykładem mogą być instalacje w budynkach wielorodzinnych, gdzie odpowiednio zaprojektowane odsadzki minimalizują ryzyko osadzania się zanieczyszczeń w przewodach. Ponadto, zgodnie z normami budowlanymi, odpowiednia prędkość przepływu jest istotna dla zapewnienia ciągłości systemu kanalizacyjnego oraz jego wydajności. W ten sposób, stosowanie odsadzek zgodnie z najlepszymi praktykami inżynieryjnymi przyczynia się do długotrwałej i niezawodnej pracy systemu kanalizacyjnego.
Pytanie 34

Urządzenia gazowe, które czerpią powietrze potrzebne do procesu spalania z pomieszczenia oraz odprowadzają spaliny do tego samego pomieszczenia, klasyfikowane są jako urządzenia typu

A. C
B. C1
C. B1
D. A
Odpowiedź A jest poprawna, ponieważ urządzenia gazowe pobierające powietrze z pomieszczenia i oddające spaliny do tego samego pomieszczenia klasyfikowane są jako urządzenia typu A. Tego rodzaju urządzenia, takie jak niektóre kotły gazowe, są zaprojektowane w taki sposób, że wykorzystują powietrze do spalania z otoczenia, a produkty spalania są wydalane z powrotem do tego samego pomieszczenia. Jest to charakterystyczne dla urządzeń o niskiej efektywności cieplnej, dlatego w praktyce ich wykorzystanie jest ograniczone, a ich instalacja wymaga przestrzegania szczegółowych norm i przepisów budowlanych. Przykładem zastosowania mogą być starsze instalacje grzewcze w domach jednorodzinnych, gdzie takie kotły mogą być używane w piwnicach. Właściwe zrozumienie klasyfikacji urządzeń gazowych jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa i efektywności systemów grzewczych, a także dostosowania ich do wymogów norm budowlanych i ochrony środowiska, takich jak normy EN 15502 dotyczące kotłów gazowych. Dobrą praktyką jest regularne przeglądanie i serwisowanie takich urządzeń przez wykwalifikowanych specjalistów.
Pytanie 35

W trakcie montowania kurka kulowego na stalowym przewodzie gazowym, jakie uszczelnienie powinno być zastosowane w połączeniu gwintowanym?

A. taśmy denso i pianki uszczelniającej
B. pakuł oraz pasty uszczelniającej
C. taśmy polietylenowej i pasty uszczelniającej
D. pakuł oraz pianki uszczelniającej
Prawidłowa odpowiedź to użycie pakuł oraz pasty uszczelniającej do uszczelnienia połączenia gwintowanego podczas montażu kurka kulowego na przewodzie gazowym ze stali czarnej. Pakule, będące włóknem lnianym, doskonale wypełniają szczeliny gwintów, co zapobiega wyciekom gazu. Dodatkowo, użycie pasty uszczelniającej wzmacnia to połączenie, zwiększając szczelność i odporność na działanie wysokich ciśnień. W praktyce zaleca się, aby przed nałożeniem pakuł na gwinty, dokładnie oczyścić gwinty z zanieczyszczeń i rdzy, co zapewnia lepsze przyleganie materiałów uszczelniających. Taki sposób uszczelniania jest zgodny z normami branżowymi i dobrą praktyką, minimalizując ryzyko awarii oraz wycieków gazu, co ma kluczowe znaczenie dla bezpieczeństwa instalacji gazowych. Ponadto, pamiętać należy o regularnej konserwacji i kontrolach instalacji, aby zapewnić ich pełną sprawność przez cały okres użytkowania.
Pytanie 36

Który element jest używany do ochrony przepływowego podgrzewacza gazowego przed cofaniem się spalin?

A. Zawór bezpieczeństwa
B. Przerywacz ciągu
C. Regulator przepływu
D. Zawór zwrotny
Zawór zwrotny, mimo że jest często używany w instalacjach hydraulicznych do zapobiegania cofaniu się cieczy, nie ma zastosowania w kontekście zabezpieczania przepływowego podgrzewacza gazowego. Jego funkcjonowanie opiera się na mechanizmie, który blokuje przepływ wsteczny, ale nie jest przystosowany do radzenia sobie z gazami spalinowymi, które wymagają bardziej specyficznych rozwiązań. Zawór bezpieczeństwa ma inne przeznaczenie - jego rola polega na utrzymaniu ciśnienia w instalacji na odpowiednim poziomie, a nie na ochronie przed wstecznym przepływem spalin. Regulator przepływu również nie jest odpowiedni, ponieważ jego głównym zadaniem jest kontrolowanie ilości gazu dostarczanego do urządzenia, a nie zapobieganie wstecznemu przepływowi. Właściwe zrozumienie, jak działają te elementy, jest kluczowe, aby uniknąć błędnych wniosków i niebezpiecznych sytuacji. W praktyce, dla ochrony przed wstecznym przepływem spalin, ważne jest stosowanie przerywaczy ciągu, które są zaprojektowane specjalnie do pracy w warunkach kominowych. Niezrozumienie specyfiki każdego z tych elementów i ich funkcji może prowadzić do niewłaściwych decyzji w zakresie zabezpieczeń instalacji gazowych, co z kolei może zagrażać zdrowiu użytkowników i bezpieczeństwu ich domów.
Pytanie 37

Ile wpustów dachowych o średnicy 56 mm powinno się zamontować na dachu w celu odprowadzenia wody deszczowej, jeżeli wymiary dachu to 50 m na 96 m, a jeden wpust jest w stanie odprowadzić wodę z powierzchni 400 m2?

A. 48 sztuk
B. 24 sztuki
C. 6 sztuk
D. 12 sztuk
Poprawna odpowiedź to 12 sztuk wpustów dachowych. Aby obliczyć liczbę wpustów potrzebnych do odprowadzenia wód deszczowych z dachu, należy najpierw obliczyć całkowitą powierzchnię dachu. W tym przypadku dach ma wymiary 50 m na 96 m, co daje łączną powierzchnię 4800 m². Zgodnie z danymi, jeden wpust odwadnia powierzchnię 400 m². Dlatego, aby ustalić liczbę wpustów, dzielimy całkowitą powierzchnię dachu przez powierzchnię odwadnianą przez jeden wpust: 4800 m² / 400 m² = 12 wpustów. Zastosowanie tej zasady jest kluczowe w projektowaniu systemów odwadniających, aby zapewnić ich efektywność oraz zapobiec gromadzeniu się wody na dachu, co może prowadzić do uszkodzeń konstrukcji oraz zwiększonego ryzyka zalania. Praktyczne przykłady obejmują obliczenia w projektach budowlanych oraz w instalacjach dachowych, gdzie dokładne określenie liczby wpustów ma znaczenie dla funkcjonalności i trwałości całego systemu. Warto również zwrócić uwagę na normy budowlane, które mogą regulować minimalne wymagania dotyczące odwadniania dachów płaskich.
Pytanie 38

Aby zrealizować instalację kanalizacyjną z rur PVC-U, łączoną przy użyciu kielicha oraz gumowej uszczelki, potrzebne będą: szlifierka kątowa do cięcia oraz fazowania, pasta poślizgowa, czarny marker, a także

A. pilnik trójkątny
B. pilnik płaski
C. gratownik zewnętrzny
D. gratownik wewnętrzny
Użycie gratownika zewnętrznego do obróbki końców rur PVC-U może wydawać się logiczne, jednak w praktyce prowadzi to do licznych problemów. Gratownik zewnętrzny jest przeznaczony do usuwania zadziorów i wygładzania krawędzi na zewnętrznej stronie rur, co w przypadku połączeń za pomocą kielicha i uszczelki gumowej jest niewłaściwe. Zastosowanie gratownika zewnętrznego może prowadzić do niedostatecznego przygotowania krawędzi, co w konsekwencji zwiększa ryzyko wycieków. Ponadto, pilnik trójkątny oraz pilnik płaski również nie są narzędziami odpowiednimi do tego zadania. Pilnik trójkątny służy głównie do obróbki krawędzi w narożnikach, co nie ma zastosowania w kontekście rur, a pilnik płaski, choć może być użyty do wygładzania powierzchni, nie jest wystarczająco precyzyjny, aby zapewnić równomierne i gładkie zakończenie rury. Zastosowanie niewłaściwych narzędzi może prowadzić do problemów z jakościami połączenia, co z kolei może skutkować awariami instalacji. W branży budowlanej i sanitarnej niezwykle ważne są odpowiednie standardy i procedury, które nie tylko określają wymagania dotyczące materiałów, ale także precyzyjnie wskazują na narzędzia, które powinny być używane do prac montażowych, aby zapewnić długotrwałą i bezawaryjną eksploatację systemów. Dlatego tak istotne jest stosowanie gratownika wewnętrznego w tym kontekście.
Pytanie 39

Wykopy o pionowych ściankach, które nie są umocnione ani nie mają rozparcia, mogą być realizowane w gruntach zwartych jedynie do jakiej głębokości?

A. 2,0 m
B. 3,0 m
C. 2,5 m
D. 1,0 m
Jeśli ktoś decyduje się na wykopy głębsze niż 1,0 m w twardych gruntach, to naprawdę naraża się na poważne problemy. Wybór takich głębokości jak 2,0 m, 2,5 m czy nawet 3,0 m to duży błąd, bo może to prowadzić do osunięć gruntu, co jest niebezpieczne dla ludzi. Jak tylko wykop przekracza 1,0 m, to trzeba stosować różne środki zabezpieczające, jak np. umocnienia, żeby zminimalizować ryzyko. Pamiętaj, że założenie, że grunt twardy ma zawsze stabilne właściwości, to pułapka. Nie każdy grunt zwarty zapewnia bezpieczeństwo głębszego wykopu. Wyższe głębokości mogą prowadzić do tragedii, co niestety widać w wielu wypadkach budowlanych. Dlatego w kontekście przepisów BHP i zasad projektowania wykopów, zawsze warto być ostrożnym i przestrzegać norm, żeby zapewnić bezpieczeństwo pracownikom.
Pytanie 40

Który z rodzajów grzejników nie jest klasyfikowany jako oddający ciepło poprzez konwekcję?

A. Ożebrowany stalowy
B. Gładki rurowy
C. Promiennikowy gazowy
D. Członowy aluminiowy
Promiennikowy gazowy grzejnik nie należy do grupy urządzeń oddających ciepło przez konwekcję, ponieważ jego działanie opiera się na promieniowaniu ciepła. W przeciwieństwie do grzejników konwekcyjnych, które ogrzewają powietrze wokół siebie, grzejniki promiennikowe emitują promieniowanie podczerwone, które bezpośrednio ogrzewa obiekty i osoby w swoim zasięgu. To sprawia, że są one szczególnie efektywne w przestrzeniach, gdzie nie ma potrzeby podnoszenia temperatury całego powietrza w pomieszczeniu. Przykładowo, w halach produkcyjnych czy na zewnątrz, gdzie potrzebne jest szybkie i lokalne ogrzewanie, grzejniki promiennikowe sprawdzają się doskonale. Warto również zauważyć, że ich efektywność energetyczna oraz komfort cieplny mogą być wyższe niż w przypadku tradycyjnych grzejników konwekcyjnych, co czyni je atrakcyjnym rozwiązaniem w kontekście zrównoważonego rozwoju i oszczędności energii.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej