Pytanie 1
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Wyniki egzaminu
Informacje o egzaminie:
- Zawód: Technik weterynarii
- Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
- Data rozpoczęcia: 15 kwietnia 2025 09:00
- Data zakończenia: 15 kwietnia 2025 09:08
Egzamin zdany!
Wynik: 23/40 punktów (57,5%)
Wymagane minimum: 20 punktów (50%)
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 2
Zgodnie z aktualnie obowiązującymi przepisami prawnymi, przy wywozie bydła, owiec lub kóz z Polski należy posiadać
A. dowód sprzedaży tych zwierząt.
B. dowód zakupu zwierząt.
C. wypis z rejestru zwierząt.
D. świadectwo zdrowia zwierząt.
Świadectwo zdrowia zwierząt jest dokumentem wydawanym przez upoważnionego lekarza weterynarii, który potwierdza, że dane zwierzęta są zdrowe i spełniają określone normy sanitarno-epidemiologiczne. W przypadku wywozu bydła, owiec lub kóz z Polski, posiadanie tego dokumentu jest obowiązkowe, co wynika z przepisów prawa weterynaryjnego oraz regulacji unijnych dotyczących wymiany handlowej zwierząt. Przykładowo, świadectwo zdrowia może zawierać informacje o szczepieniach, badaniach laboratoryjnych oraz braku chorób zakaźnych, co jest kluczowe dla zapewnienia ochrony zdrowia zwierząt i ludzi na poziomie międzynarodowym. W praktyce, brak takiego dokumentu może prowadzić do zatrzymania zwierząt na granicy oraz nałożenia kar administracyjnych na przewoźnika. Utrzymanie wysokich standardów zdrowotnych zwierząt transportowanych za granicę jest niezbędne w kontekście globalnego handlu oraz zapobiegania rozprzestrzenianiu się chorób zwierzęcych.
Pytanie 3
Klasyfikacja umięśnienia mięsa wołowego odbywa się w kategoriach
A. A,B,C,D,E
B. 0,1,2,3
C. E,U,R,O,P
D. I,II,III,IV,V
Zauważ, że jeśli chodzi o klasyfikację tusz wołowych, to systemy takie jak 0, 1, 2, 3 nie są zgodne z tym, co mówi branża. Nie ma czegoś takiego jak klasy 0, 1, 2, 3 w kontekście mięsa, więc niektórzy mogą się w tym pogubić. Umięśnienie to dość skomplikowana sprawa i potrzebne są konkretne parametry, a nie jakieś ogólne liczby. Podobnie, klasy I, II, III, IV, V raczej nie funkcjonują w przemyśle, co może wprowadzać niejasności dla ludzi. Tego typu oznaczenia mogą sprawić, że łatwiej o błędy przy ocenie jakości mięsa, bo nie mówią tak naprawdę, co jest w tuszy. A co do liter A, B, C, D, E, to też nie mają one zastosowania w tej dziedzinie, co może prowadzić do pomyłek. Wiesz, w przemyśle mięsnym ważne jest, żeby wszystko było jasne i opierało się na obiektywnych kryteriach, wtedy łatwiej jest podejmować decyzje.
Pytanie 4
Gdzie znajduje się krąg obrotowy?
A. pomiędzy ostatnim kręgiem piersiowym a pierwszym lędźwiowym
B. między pierwszym a trzecim kręgiem lędźwiowym
C. pomiędzy pierwszym a trzecim kręgiem szyjnym
D. w obszarze ostatniego kręgu krzyżowego a pierwszym ogonowym
Krąg obrotowy, znany również jako atlas i obrotnik, znajduje się pomiędzy pierwszym a trzecim kręgiem szyjnym. Atlas (C1) jest pierwszym kręgiem szyjnym, który łączy się z czaszką, a obrotnik (C2) jest drugim kręgiem szyjnym, który umożliwia obrót głowy. Krąg obrotowy posiada unikalną strukturę, w tym ząb (dens), który pozwala na rotację atlasu wokół osi, co w konsekwencji umożliwia ruch rotacyjny głowy. Zrozumienie lokalizacji kręgów szyjnych i ich funkcji jest kluczowe w medycynie, ze względu na ich rolę w utrzymaniu stabilności głowy oraz w ochronie rdzenia kręgowego. W praktyce, wiedza ta jest wykorzystywana w diagnostyce i leczeniu urazów kręgosłupa szyjnego oraz w terapii manualnej, gdzie terapeuci muszą być świadomi anatomii i biomechaniki tej okolicy. Ponadto, w kontekście standardów medycznych, znajomość anatomii kręgosłupa szyjnego jest istotna dla przeprowadzania procedur takich jak intubacja czy operacje neurochirurgiczne.
Pytanie 5
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 6
Zabieg pielęgnacyjny polegający na eliminacji martwej sierści (trymowanie) przeprowadza się przede wszystkim
A. u psów
B. u owiec
C. u koni
D. u kóz
Trymowanie to naprawdę ważny zabieg dla psów, zwłaszcza tych z szorstką sierścią, jak teriery czy spaniele. Nie tylko sprawia, że pies wygląda lepiej, ale też dba o jego zdrowie. Kiedy regularnie trymujesz, martwe włosy nie wkręcają się w futro, co może powodować podrażnienia. Wiesz, trymowanie to nie tylko o nożyczkach – czasem potrzebne są brzytwy trymerskie czy szczotki dostosowane do typu sierści. Specjaliści mówią, że dzięki regularnemu trymowaniu psy czują się lepiej i są zdrowsze, więc warto to robić.
Pytanie 7
Połączenie rasy podstawowej z rasą mięsną, które prowadzi do uzyskania w pokoleniu F4 ponad 90% materiału genetycznego rasy mięsnej, określa się mianem krzyżowania
A. towarowym
B. uszlachetniającym
C. wypierającym
D. przemiennym
Odpowiedzi przemiennym, uszlachetniającym oraz towarowym są błędne, ponieważ nie oddają one w pełni istoty procesu krzyżowania, w którym dominującą rolę odgrywa rasa mięsna. Odpowiedź przemiennym mogłaby sugerować regularne zmiany ras w cyklu hodowlanym, co jednak nie odpowiada na pytanie o przewagę genów rasy mięsnej w pokoleniu F4. W praktyce, krzyżowanie przemienne jest bardziej skomplikowanym procesem, który zakłada naprzemienne stosowanie różnych ras, co nie prowadzi do tak wyraźnego wypierania cech genetycznych jednej rasy. Odpowiedź uszlachetniającym odnosi się zazwyczaj do procesu poprawy cech rasy, ale nie obejmuje aspektu dominacji genów mięsnych, co jest kluczowe dla zrozumienia opisywanego zjawiska. Uszlachetnianie często polega na dodawaniu nowych genów do populacji celem poprawy ogólnych cech, a nie na ich wypieraniu. Z kolei odpowiedź towarowym odnosi się do celów komercyjnych, które mogą obejmować różne aspekty hodowli, ale nie wyjaśniają mechanizmu, który prowadzi do osiągnięcia tak wysokiego poziomu genów rasy mięsnej. Te błędne odpowiedzi ujawniają typowe myślenie oparte na mylnej interpretacji terminów hodowlanych, które nie uwzględniają praktycznych aspektów krzyżowania oraz różnicy pomiędzy uszlachetnianiem a wypieraniem genów.
Pytanie 8
Jelito czcze stanowi fragment jelita
A. grubego
B. ślepego
C. krętego
D. cienkiego
Jelito czcze, znane również jako jejunum, jest drugą częścią jelita cienkiego, które odgrywa kluczową rolę w procesie trawienia i wchłaniania substancji odżywczych. W przeciwieństwie do jelita grubego, które odpowiada głównie za wchłanianie wody oraz formowanie stolca, jelito cienkie, a w szczególności jelito czcze, jest miejscem intensywnej absorpcji składników odżywczych, takich jak białka, tłuszcze, węglowodany oraz witaminy. Przykładowo, błony śluzowe jelita czczego są wyspecjalizowane w wchłanianiu aminokwasów i glukozy. Ponadto, jelito czcze ma charakterystyczne fałdy, które zwiększają jego powierzchnię oraz umożliwiają skuteczniejsze wchłanianie. Dobrą praktyką w medycynie jest zrozumienie funkcji i struktury jelita cienkiego, co ma zastosowanie w diagnostyce i leczeniu schorzeń układu pokarmowego, takich jak celiakia czy zespół jelita drażliwego, gdzie zaburzenia wchłaniania mogą prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych.
Pytanie 9
Zgłoszenie zakupu cielęcia do ARiMR powinno nastąpić w jakim terminie?
A. 7 dni od daty zakupu
B. 30 dni od daty zakupu
C. 3 dni od daty zakupu
D. 14 dni od daty zakupu
Zgłoszenie zakupu cielęcia do Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (ARiMR) w terminie 7 dni od daty zakupu jest zgodne z obowiązującymi przepisami prawa. Zgodnie z regulacjami dotyczącymi wsparcia rolników, termin ten ma na celu zapewnienie odpowiedniej dokumentacji i monitorowania obrotu zwierzętami, co jest kluczowe dla zdrowia publicznego i bioasekuracji. W praktyce, rolnik, który dokonuje zakupu cielęcia, powinien jak najszybciej zgłosić tę transakcję, aby uniknąć ewentualnych konsekwencji prawnych i finansowych, takich jak kary administracyjne. Ponadto, szybkie zgłoszenie zakupu umożliwia ARiMR śledzenie populacji zwierząt i ich zdrowia, co jest niezbędne do realizacji programów wsparcia i monitorowania chorób zwierzęcych. Warto także pamiętać, że zgłoszenie to może być realizowane elektronicznie, co usprawnia cały proces oraz zapewnia większą dokładność danych.
Pytanie 10
Do grupy ras ojcowskich świń zalicza się rasę
A. hampshire
B. polska biała zwisłoucha
C. złotnicka biała
D. wielka biała polska
Odpowiedzi, które wskazują na rasy inne niż hampshire, mogą prowadzić do nieporozumień związanych z klasyfikacją świń i ich zastosowaniem w produkcji. Złotnicka biała, wielka biała polska oraz polska biała zwisłoucha to rasy, które w przeszłości były szeroko stosowane w hodowli, jednak nie należą do grupy ras ojcowskich. Złotnicka biała jest typową rasą matczyną, słynącą z wysokiej płodności i dobrego odchowu prosiąt, ale nie jest uznawana za rasę ojcowską, co ogranicza jej zastosowanie w produkcji mięsnej. Wielka biała polska, z kolei, jest rasą, która również skupia się na wydajności mlecznej i wartości odchowu, jednak nie ma tych samych cech jakości mięsnej, co hampshire. Polska biała zwisłoucha, znana z długowieczności i spokojnego temperamentu, jest rasą, która bardziej koncentruje się na produkcji wieprzowiny o niskiej zawartości tłuszczu, co również nie czyni jej odpowiednią do roli ojca w programach hodowlanych. Kluczowym błędem myślowym jest mylenie ras matczynych z ojcowskimi, co prowadzi do nieefektywnej selekcji zwierząt w hodowli. Ostatecznie, wybór odpowiednich ras do hodowli powinien być oparty na konkretnych celach produkcyjnych oraz na zrozumieniu cech genetycznych poszczególnych ras.
Pytanie 11
Osoba odpowiedzialna za punkt kopulacyjny świń przechowuje
A. kserokopię dokumentu potwierdzającego pokrycie przez rok od daty dokonania zabiegu
B. oryginał dokumentu potwierdzającego pokrycie przez 3 lata od daty dokonania zabiegu
C. oryginał dokumentu potwierdzającego pokrycie przez rok od daty dokonania zabiegu
D. kserokopię dokumentu potwierdzającego pokrycie przez 3 lata od daty dokonania zabiegu
Prawidłowa odpowiedź to kopia świadectwa pokrycia przechowywana przez rok od dnia wykonania zabiegu. Zgodnie z przepisami dotyczącymi prowadzenia punktów kopulacyjnych świń, istotne jest, aby dokumentacja była odpowiednio zarządzana i archiwizowana. Przechowywanie kopii świadectwa przez rok pozwala na zapewnienie dostępu do informacji w razie kontroli oraz umożliwia analizę efektów przeprowadzonych zabiegów inseminacyjnych. Kopia świadectwa jest wystarczająca do celów administracyjnych i weryfikacyjnych, a oryginał powinien być zarchiwizowany przez instytucję przeprowadzającą zabieg. Taki system archiwizacji jest zgodny z dobrymi praktykami w hodowli zwierząt i zapewnia transparentność oraz zgodność z przepisami weterynaryjnymi. Dobrą praktyką jest również wykorzystanie systemów komputerowych do zarządzania dokumentacją, co pozwala na szybsze i bardziej efektywne odnajdywanie potrzebnych informacji.
Pytanie 12
Jakim hormonem kluczowym dla podtrzymania ciąży jest?
A. progesteron
B. oksytocyna
C. testosteron
D. prolaktyna
Progesteron jest kluczowym hormonem, który odgrywa fundamentalną rolę w utrzymaniu ciąży. Jest wydzielany głównie przez ciałko żółte w jajniku oraz w późniejszych etapach przez łożysko. Jego głównym zadaniem jest przygotowanie błony śluzowej macicy na przyjęcie zapłodnionej komórki jajowej poprzez zwiększenie grubości endometrium oraz tworzenie odpowiednich warunków dla implantacji zarodka. Progesteron hamuje także czynność skurczową macicy, co zapobiega przedwczesnym porodom. Dodatkowo, odpowiada za zmiany w organizmie kobiety, które są niezbędne do prawidłowego przebiegu ciąży, takie jak wzrost temperatury ciała oraz zmiany w metabolizmie. W praktyce, monitorowanie poziomu progesteronu jest istotnym elementem w diagnostyce i terapii problemów związanych z płodnością oraz w ocenie ryzyka poronienia. Współczesna medycyna stosuje progesteron w formie suplementów, aby wspierać kobiety w ciąży, szczególnie w przypadku mających historię poronień. Obecność i poziomy tego hormonu są również kluczowe w protokołach leczenia niepłodności.
Pytanie 13
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 14
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 15
Czynnikiem, który nie stanowi wskazania do przeprowadzenia zabiegu sztucznego unasiennienia suki, jest
A. agresywne zachowanie zwierząt
B. nieposiadanie pierwszego potomstwa
C. nieproporcjonalność masy ciała zwierząt
D. odrzucenie suki w stosunku do psów
Awersja suki do psów, jej agresywność czy też różnice w masie ciała niekoniecznie powinny być traktowane jako powody do wykonania sztucznego unasiennienia. W rzeczywistości, mogą być to czynniki, które prowadzą do nieporozumień co do tego, kiedy taki zabieg jest naprawdę potrzebny. Jeśli suka nie chce mieć do czynienia z innymi psami, to częściej mamy do czynienia z problemami behawioralnymi lub zdrowotnymi a niekoniecznie z koniecznością sztucznego unoszenia. Agresja u psów zazwyczaj wskazuje na możliwe konflikty i wcale nie jest podstawą do sztucznego unoszenia, bo to może tylko zwiększyć stres u suki. A z tą dysproporcją masy ciała to w sumie też tak, może to sugerować problemy zdrowotne, ale to nie wystarczy, żeby od razu myśleć o sztucznym unasiennieniu. Ważne, by decyzje dotyczące rozmnażania zwierząt podejmować na podstawie solidnych podstaw medycznych i behawioralnych, a nie tylko na podstawie jednego aspektu, co może prowadzić do złych wniosków. Dobrze jest skonsultować się z weterynarzem, który może ustalić, co naprawdę jest problemem i podpowiedzieć, jak najlepiej podejść do reprodukcji, biorąc pod uwagę indywidualne potrzeby suki.
Pytanie 16
Zwierzęta nie powinny być wystawione na stały hałas o natężeniu przekraczającym
A. 85 dB
B. 65 dB
C. 75 dB
D. 55 dB
Wybór niepoprawnych wartości hałasu sugeruje pewne nieporozumienia dotyczące wpływu dźwięku na zwierzęta. Poziomy hałasu 65 dB, 55 dB oraz 75 dB, choć mogą być postrzegane jako akceptowalne w kontekście interakcji z ludźmi, nie uwzględniają specyficznych potrzeb zwierząt, które mają inną percepcję dźwięku. Poziom 65 dB jest równy hałasowi generowanemu przez normalną rozmowę, co nie powinno być uważane za bezpieczne dla zwierząt w dłuższej perspektywie. W rzeczywistości, wiele zwierząt, a zwłaszcza te z wrażliwym słuchem, może odczuwać dyskomfort przy nawet niższych poziomach hałasu. Poziom 55 dB, odpowiadający szumowi w biurze, również nie jest wystarczająco bezpieczny, jako że długotrwała ekspozycja na takie dźwięki może prowadzić do chronicznego stresu i innych problemów zdrowotnych. Ostatecznie, wybór 75 dB, mimo że zbliżony do bezpiecznego limitu, nadal stwarza ryzyko, gdyż bliskość do 85 dB może powodować, że zwierzęta będą narażone na negatywne skutki, takie jak nadmierne pobudzenie czy lęk. Ważne jest, aby podejmować świadome decyzje na temat poziomów hałasu w otoczeniu zwierząt, kierując się ich specyfiką biologiczną oraz potrzebami behawioralnymi.
Pytanie 17
Wskaź gatunek zwierząt, który posiada kość prącia?
A. Świnia
B. Koń
C. Pies
D. Kaczka
Pies, jako przedstawiciel rzędu psowatych, wykazuje obecność kości prącia, znanej jako os penis. Ta struktura anatomiczna jest istotna dla reprodukcji, ponieważ zapewnia stabilność podczas kopulacji. Kość prącia u psów ułatwia proces zapłodnienia, co jest kluczowe w kontekście hodowli i utrzymania populacji. Obecność os penis jest charakterystyczna dla wielu gatunków ssaków, jednak nie występuje u wszystkich. W praktyce weterynaryjnej znajomość tej anatomicznej struktury ma znaczenie przy diagnostyce i leczeniu schorzeń związanych z układem rozrodczym. Na przykład, interwencje chirurgiczne, takie jak kastracja, mogą wymagać zrozumienia lokalizacji i funkcji kości prącia, a także jej wpływu na otaczające tkanki. Dodatkowo, podczas badania behawioralnego psów, anatomia układu rozrodczego może również odgrywać rolę w zrozumieniu zachowań związanych z terytorialnością i rozmnażaniem. W związku z tym, wiedza na temat kości prącia jest istotna nie tylko w kontekście anatomicznym, ale także behawioralnym oraz klinicznym.
Pytanie 18
W Polsce ocena kondycji krów mlecznych (BCS) jest przeprowadzana w skali
A. dziewięciostopniowej
B. pięciostopniowej
C. sześciostopniowej
D. dziesięciostopniowej
Ocena kondycji krów mlecznych jest kluczowym elementem zarządzania stadem, jednak niepoprawne rozumienie skali oceny BCS może prowadzić do błędnych decyzji w zakresie żywienia i hodowli. Skale sześciostopniowa, dziewięciostopniowa czy dziesięciostopniowa są w Polsce niepraktykowane, co może prowadzić do mylnych interpretacji wyników. Użycie szerszej skali może sugerować większą precyzję w ocenie, jednak w praktyce prowadzi to do większej niejednorodności w interpretacji wyników. Na przykład, skala pięciostopniowa pozwala na bardziej jednoznaczną klasyfikację stanu zwierzęcia, co jest istotne dla zapewnienia odpowiednich warunków hodowlanych. W przypadku szerszych skal istnieje ryzyko, że subiektywizm oceniającego może wprowadzać rozbieżności, co z kolei prowadzi do błędnych wniosków o kondycji ciała zwierząt i ich potrzebach żywieniowych. Zrozumienie, że każda jednostka oceny jest ściśle powiązana z odpowiednimi wymaganiami żywieniowymi i zdrowotnymi, jest kluczowe dla skutecznego zarządzania stadem. Niezrozumienie podstawowych zasad oceny kondycji może skutkować niewłaściwym żywieniem i obniżeniem wydajności mlecznej, co negatywnie wpływa na efektywność produkcji i dobrostan zwierząt.
Pytanie 19
W procesie transportu tlenu z płuc do tkanek oraz dwutlenku węgla z tkanek do płuc uczestniczą
A. leukocyty
B. erytrocyty
C. trombocyty
D. monocyty
Monocyty, leukocyty i trombocyty nie pełnią roli w transporcie tlenu ani dwutlenku węgla, co może prowadzić do mylnych wniosków na temat ich funkcji. Monocyty to rodzaj białych krwinek odpowiedzialnych za odpowiedź immunologiczną organizmu oraz fagocytozę patogenów. Ich podstawowa rola polega na eliminowaniu obumarłych komórek i eliminacji infekcji, co jest zupełnie inny proces niż transport gazów. Leukocyty, będące głównie komórkami układu odpornościowego, także nie biorą udziału w transporcie gazów, a ich funkcje koncentrują się na obronie organizmu przed infekcjami i chorobami. Trombocyty, nazywane płytkami krwi, są kluczowe w procesach krzepnięcia krwi, ale również nie uczestniczą w transporcie tlenu ani dwutlenku węgla. Typowym błędem jest mylenie ich funkcji z rolą erytrocytów z powodu ich ogólnego udziału w systemie krwionośnym. Każda z tych komórek pełni wyspecjalizowane funkcje, które są odrębne i nie mogą być mylone z transportem gazów. Zrozumienie różnic między tymi komórkami jest fundamentalne, aby właściwie ocenić ich rolę w organizmie oraz unikać pomyłek, które mogą prowadzić do nieprawidłowych interpretacji funkcji układu krwionośnego.
Pytanie 20
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 21
Kości w obrębie nadgarstka to kości
A. krótkie
B. długie
C. płaskie
D. długie łukowate
Kości nadgarstka, znane również jako kości carpale, klasyfikowane są jako kości krótkie. Jest to grupa ośmiu kości, które są zorganizowane w dwie grupy po cztery kości. Ich krótka forma i bliskość do siebie umożliwiają dużą ruchomość w nadgarstku, co jest niezbędne do wykonywania precyzyjnych ruchów rąk, takich jak chwytanie czy pisanie. Kości te odgrywają kluczową rolę w stabilizacji oraz umożliwiają złożone ruchy, co jest istotne w kontekście biomechaniki ręki. W praktycznych zastosowaniach, zrozumienie struktury i funkcji kości nadgarstka jest kluczowe dla specjalistów z zakresu rehabilitacji oraz ortopedii, ponieważ kontuzje w tej okolicy są powszechne. W kontekście medycznym, identyfikacja urazów związanych z kośćmi krótkimi nadgarstka, takimi jak złamania czy zwichnięcia, ma istotne znaczenie w procesie diagnozy oraz leczenia, co podkreśla znaczenie ich właściwej klasyfikacji.
Pytanie 22
Skóra jakich zwierząt wymaga codziennej pielęgnacji?
A. konie
B. krowy
C. koty
D. kozy
Konie, podobnie jak wiele innych zwierząt, wymagają systematycznej pielęgnacji skóry, co jest kluczowe dla ich zdrowia i dobrostanu. Codzienna pielęgnacja obejmuje dokładne czesanie, które nie tylko usuwa brud i martwy włos, ale również stymuluje krążenie krwi oraz wspomaga naturalne wydzielanie sebum, co jest istotne dla zdrowia skóry. W czasie pielęgnacji zwraca się uwagę na wszelkie zmiany w skórze i sierści, co może pomóc w wczesnym wykrywaniu chorób skórnych, pasożytów czy alergii. Przykładowo, stosowanie odpowiednich środków pielęgnacyjnych, takich jak szampony na bazie naturalnych składników, może poprawić kondycję skóry i sierści, minimalizując ryzyko wystąpienia podrażnień czy infekcji. Dobrą praktyką jest również regularne sprawdzanie kopyt koni, co jest niezbędne dla ich ogólnego zdrowia, ponieważ nieprawidłowa pielęgnacja kopyt może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych. Dlatego codzienna dbałość o skórę i sierść koni jest nie tylko zalecana, ale wręcz konieczna, aby zapewnić im komfort i zdrowie.
Pytanie 23
Kość sitowa należy do kości
A. nadgarstka
B. miednicy
C. głowy
D. przedramienia
Kość sitowa, znana jako os ethmoidale, jest kluczowym elementem czaszki, który odgrywa istotną rolę w strukturze głowy. Jest to kość nieparzysta, która znajduje się w przedniej części czaszki, między oczodołami a jamą nosową. Oprócz wspierania struktury nosa, kość sitowa jest istotna dla przesyłania węchu, ponieważ zawiera blaszkę sitową, przez którą przechodzą włókna nerwu węchowego. Kość ta ma także wpływ na kształt i funkcjonowanie zatok przynosowych, co jest istotne w kontekście zdrowia i komfortu górnych dróg oddechowych. Wiedza na temat anatomicznych i funkcjonalnych właściwości kości sitowej jest niezbędna w praktyce medycznej, szczególnie w otorynolaryngologii, gdzie diagnostyka i leczenie schorzeń związanych z zatokami oraz zapalenia błony śluzowej nosa są kluczowe. Dobre zrozumienie anatomii kości sitowej pozwala na efektywniejsze planowanie zabiegów chirurgicznych, takich jak endoskopowa chirurgia zatok, co jest zgodne z aktualnymi standardami medycznymi.
Pytanie 24
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 25
Mocznika dodatek do dawki paszowej może być wykorzystywany w żywieniu
A. indyków
B. świń
C. koni
D. bydła
Dodatek mocznika do dawki pokarmowej jest szeroko stosowany w żywieniu bydła, szczególnie w kontekście produkcji mleka oraz mięsa. Mocznik, będący źródłem azotu, jest wykorzystywany do poprawy jakości paszy, co przyczynia się do lepszego wykorzystania białka przez zwierzęta. Zastosowanie mocznika w gospodarstwach hodowlanych pozwala na zwiększenie efektywności żywienia, ponieważ umożliwia uzupełnienie niedoboru białka w paszach objętościowych, takich jak siano czy kiszonki. Przykładowo, w przypadku bydła mlecznego, dodatek mocznika może wspierać produkcję mleka, zwiększając wydajność laktacyjną oraz jakość mleka, co jest zgodne z zaleceniami specjalistów żywienia zwierząt. Ważne jest, aby stosować mocznik w odpowiednich dawkach, aby uniknąć problemów z toksycznością. Dobre praktyki w żywieniu bydła zalecają również monitorowanie poziomu mocznika w moczu, co pozwala na ocenę efektywności metabolizmu azotu w organizmie zwierzęcia.
Pytanie 26
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 27
Jak nazywa się stosunek części ruchomych płodu (głowa, kończyny) do części nieruchomych (tułów)?
A. ułożeniem płodu
B. repozycją płodu
C. postawą płodu
D. położeniem płodu
Ułożenie płodu to taka kwestia, która dotyczy tego, jak płód układa się w macicy. Chodzi tu o to, jak jego ruchome części, jak głowa i ręce, mają się do nieruchomej części, czyli tułowia. Zrozumienie tego, jak to działa, jest naprawdę ważne, gdy myślimy o tym, jak płód rośnie i jak się rozwija. W trakcie porodu jego ułożenie ma ogromne znaczenie, bo różne pozycje mogą wpływać na to, jak przebiega cały proces i jakie to ma konsekwencje dla mamy i dziecka. Na przykład, gdy płód jest w ułożeniu główkowym, to jest to najlepsza opcja, bo pomaga to w naturalnym przebiegu porodu. Wiedza o tym, jak płód jest ułożony, pomaga lekarzom planować co robić w przypadku, gdyby coś poszło nie tak, na przykład, jeśli wystąpi dystocja. Dlatego w opiece nad kobietą w ciąży bardzo ważne jest, żeby monitorować to ułożenie zarówno w czasie ciąży, jak i podczas porodu, bo to wpływa na decyzje, jakie podejmują specjaliści.
Pytanie 28
Szkolenie dotyczące sztucznego unasienniania określonego gatunku zwierząt hodowlanych może być prowadzone przez podmiot, który otrzymał zgodę
A. Centrum Hodowli i Rozrodu Zwierząt
B. ministra odpowiedzialnego za sprawy rolnictwa
C. organizacji hodowców danego gatunku zwierząt
D. Krajowego Centrum Hodowli Zwierząt
Wybierając inne odpowiedzi, można napotkać kilka istotnych nieporozumień dotyczących systemu zarządzania szkoleniami w obszarze sztucznego unasienniania. Krajowe Centrum Hodowli Zwierząt, związek hodowców danego gatunku zwierząt oraz Centrum Hodowli i Rozrodu Zwierząt, mimo iż są instytucjami angażującymi się w hodowlę, nie posiadają odpowiednich uprawnień do wydawania zezwoleń na prowadzenie szkoleń w tym zakresie. Szkolenia te wymagają kontroli oraz akceptacji ze strony ministra, co zapewnia zarówno zgodność z aktualnymi przepisami prawa, jak i wytycznymi dotyczącymi jakości. Pomijanie roli ministra w tym kontekście prowadzi do ryzykownych sytuacji, w których osoby nieuprawnione mogą przeprowadzać szkolenia, co w konsekwencji może wpłynąć negatywnie na zdrowie zwierząt oraz jakość produkcji. W praktyce, stosowanie się do norm i regulacji ministerialnych przyczynia się do zapewnienia wysokich standardów w hodowli zwierząt oraz skutecznych metod sztucznego unasienniania, co jest kluczowe dla rozwoju przemysłu rolniczego w Polsce. Należy również pamiętać, że odpowiednie szkolenia powinny być regularnie aktualizowane, aby uwzględniały najnowsze osiągnięcia naukowe i techniczne, co jest możliwe tylko przy zaangażowaniu instytucji rządowych.
Pytanie 29
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 30
Wysoka zawartość włókna surowego w pożywieniu dla tuczników skutkuje
A. większymi przyrostami masy
B. łatwiejszym trawieniem
C. mniejszym zużyciem paszy
D. spadkiem strawności
Odpowiedzi sugerujące, że duża zawartość włókna surowego w diecie tuczników prowadzi do większych przyrostów, mniejszego zużycia paszy lub łatwiejszego trawienia opierają się na nieporozumieniach dotyczących roli włókna w diecie zwierząt. Włókno surowe jest istotnym elementem diety, jednak jego nadmiar może wpływać negatywnie na procesy trawienne i ogólną wydajność hodowli. Przykładowo, zwiększenie ilości włókna w diecie często prowadzi do obniżenia dostępności energii, co jest sprzeczne z ideą zwiększenia przyrostów. W rzeczywistości, zbyt duża ilość włókna może powodować wydłużenie czasu pasażu treści pokarmowej, co skutkuje mniejszymi przyrostami masy ciała przez zwierzęta. Ponadto, włókno nie jest w stanie dostarczyć odpowiednich ilości niezbędnych składników odżywczych, co prowadzi do nieefektywnego wykorzystania paszy. Przyzwyczajenie do myślenia, że dodanie włókna zawsze jest korzystne, może prowadzić do błędnych decyzji w żywieniu, co negatywnie wpływa na całkowite wyniki produkcji. Warto zwrócić uwagę na naukowe podstawy żywienia zwierząt i stosować się do aktuialnych wytycznych, które uwzględniają zrównoważenie wszystkich składników diety.
Pytanie 31
Aby prosięta ssące w pierwszym tygodniu życia mogły cieszyć się dobrym samopoczuciem, temperatura w ich otoczeniu powinna wynosić około
A. 33°C
B. 42°C
C. 38°C
D. 18°C
Wybór 42°C jako temperatury dla prosiąt ssących w pierwszym tygodniu życia jest niewłaściwy, ponieważ tak wysoka temperatura może prowadzić do przegrzania organizmu młodych zwierząt. Prosięta, będące mało odporne na ekstremalne warunki, mogą w takich warunkach doświadczyć stresu cieplnego, który ma negatywne konsekwencje dla ich zdrowia. Wysokie temperatury mogą powodować obniżoną apetyt, co z kolei wpływa na przyrost masy ciała i ogólny rozwój. Przy 18°C prosięta mogą odczuwać chłód, co zmusza je do wydatkowania dodatkowej energii na ogrzewanie ciała, co jest szkodliwe dla ich wzrostu w kluczowym okresie rozwoju. Z kolei 38°C, chociaż bardziej odpowiednie niż 42°C, nadal jest zbyt wysoka dla nowonarodzonych prosiąt, które nie mają jeszcze rozwiniętych mechanizmów termoregulacji. W prawidłowo zarządzanej hodowli, kluczowe jest dostosowanie temperatury do specyficznych potrzeb prosiąt, a standardy branżowe zalecają utrzymanie wartości w granicach 30-33°C aby zapewnić im komfort i wspierać ich prawidłowy rozwój w pierwszych dniach życia. Właściwe zarządzanie środowiskiem jest niezbędne do zapewnienia dobrostanu zwierząt i optymalizacji wyników produkcyjnych.
Pytanie 32
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 33
Niedobór której z podanych witamin wpływa na obniżenie przyswajalności wapnia w organizmie zwierząt?
A. Witaminy A
B. Witaminy D
C. Witaminy B
D. Witaminy C
Wybór witamy B jako odpowiedzi na pytanie dotyczące przyswajania wapnia przez organizm zwierzęcia jest nieuzasadniony. Witamina B, a w szczególności kompleks witamin z grupy B, nie ma bezpośredniego wpływu na metabolizm wapnia ani na jego przyswajanie. W rzeczywistości, witaminy z grupy B są odpowiedzialne głównie za procesy energetyczne i metabolizm komórkowy. Istnieje powszechne nieporozumienie, że jeśli witaminy są istotne dla zdrowia, to każda z nich ma znaczenie w kontekście przyswajania minerałów. Tymczasem to witamina D jest jedyną witaminą, która ma bezpośredni wpływ na wchłanianie wapnia. Podobne błędne przekonania można zauważyć w odniesieniu do witamin A i C. Witamina A jest głównie związana ze zdrowiem wzroku i funkcją układu odpornościowego, natomiast witamina C odgrywa kluczową rolę w syntezie kolagenu oraz wspieraniu układu immunologicznego, ale nie ma żadnego wpływu na wchłanianie wapnia. W rezultacie, ignorowanie właściwości poszczególnych witamin prowadzi do uproszczonego myślenia o ich funkcjach, co może mieć negatywne skutki w praktyce, na przykład w diecie zwierząt hodowlanych, gdzie zrozumienie roli witamin jest kluczowe dla ich zdrowia i wydajności produkcyjnej.
Pytanie 34
Uzupełnienie niedoboru białka ogólnego w diecie przeżuwaczy najlepiej zapewnia zielonka
A. z kukurydzy
B. ze słonecznika
C. z lucerny
D. z trawy łąkowej
Lucerna to roślina strączkowa, która charakteryzuje się wysoką zawartością białka ogólnego oraz korzystnym profilem aminokwasowym. W porównaniu do innych roślin, lucerna dostarcza około 15-25% białka, co czyni ją doskonałym komponentem do uzupełniania diety przeżuwaczy, zwłaszcza w okresach niedoboru białka. Dodatkowo, lucerna ma wysoką strawność, co pozwala na lepsze przyswajanie składników odżywczych przez zwierzęta. Stosowanie lucerny w diecie bydła mlecznego czy mięsnego wspiera także ich zdrowie i kondycję, ponieważ dostarcza nie tylko białka, ale również witamin, minerałów oraz błonnika. W praktyce, lucerna może być stosowana w postaci świeżej, suszonej lub jako składnik pasz granulowanych. Ponadto, dzięki jej właściwościom, lucerna ułatwia utrzymanie równowagi energetycznej w diecie, co jest kluczowe dla wydajności produkcyjnej.
Pytanie 35
W fermentowanej masie do produkcji kwasu mlekowego w ilości zapewniającej prawidłowy proces fermentacji konieczna jest odpowiednia ilość
A. tłuszczy
B. węglowodanów
C. białka
D. witamin
Węglowodany odgrywają kluczową rolę w procesie zakiszania, ponieważ stanowią główne źródło energii dla mikroorganizmów biorących udział w fermentacji. Kiedy masę zakiszaną poddaje się fermentacji, bakterie mleczarskie przekształcają dostępne węglowodany, takie jak cukry, na kwas mlekowy. To właśnie kwas mlekowy jest odpowiedzialny za obniżenie pH w zakiszanej masie, co z kolei sprzyja konserwacji, hamując rozwój patogennych bakterii. W praktyce, odpowiednia ilość węglowodanów w surowcach przeznaczonych do zakiszania, takich jak pasze dla zwierząt, ma bezpośredni wpływ na jakość i stabilność zakiszonego produktu. Wartościowe źródła węglowodanów to na przykład suszone zboża czy błonnik roślinny. Właściwe zbilansowanie składników w mieszance zakiszanej jest zgodne z zasadami dobrych praktyk przetwórczych, co przekłada się na efektywniejszą produkcję i lepsze właściwości paszy.
Pytanie 36
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 37
Która z wymienionych pasz ma właściwości mlekopędne?
A. Siemię lniane
B. Otręby pszenne
C. Śruta żytnia
D. Ziemniaki parowane
Siemię lniane, ziemniaki parowane oraz śruta żytnia to produkty, które choć mają swoje zalety odżywcze, nie są uważane za mlekopędne. Siemię lniane jest bogate w kwasy tłuszczowe omega-3 oraz błonnik, co sprzyja zdrowiu układu pokarmowego, ale nie ma silnego wpływu na produkcję mleka. Typowym błędem w myśleniu może być założenie, że wszystkie produkty bogate w błonnik wspierają laktację, co nie zawsze jest prawdą. Ziemniaki parowane, chociaż są łatwostrawne i dostarczają energii, nie zawierają składników, które mogłyby wspierać proces laktacji. Wiele osób może myśleć, że ich neutralny smak oraz łatwość przyrządzania sprawia, iż są one dobrym wyborem dla matek karmiących, jednak brak specyficznych substancji odżywczych ogranicza ich działanie mlekopędne. Śruta żytnia, z kolei, jest źródłem białka i błonnika, ale również nie wykazuje właściwości stymulujących produkcję mleka, przez co nie jest rekomendowana w diecie karmiących. Istotnym elementem w tym kontekście jest zrozumienie, że wsparcie laktacji wymaga zróżnicowanej diety, a nie tylko spożywania pojedynczych produktów. Dlatego kluczowe jest, aby skupić się na całościowym podejściu do żywienia, które uwzględnia różnorodność składników i ich synergiczne działanie w organizmie.
Pytanie 38
Na kolor żółtek jaj korzystnie wpływają składniki zawarte w pożywieniu
A. karotenoidy
B. cukry
C. lipidy
D. pierwiastki mineralne
Karotenoidy to takie naturalne barwniki w roślinach, które sprawiają, że żółtka jaj mają intensywny kolor. Gdy o tym myślę, to od razu kojarzy mi się, że te związki chemiczne mają nie tylko ładny kolor, ale też są naprawdę korzystne dla naszego zdrowia. No bo na przykład luteina i zeaksantyna, które są typowymi karotenoidami, działają jak silne przeciwutleniacze. To znaczy, że mogą pomóc neutralizować wolne rodniki w organizmie, a to, z tego co wiem, zmniejsza ryzyko wielu chorób, tak jak degeneracja plamki żółtej. W praktyce, jeśli użyjemy paszy bogatej w karotenoidy, na przykład z marchewką czy kukurydzą, to żółtka jaj będą nie tylko ładniejsze, ale też zdrowsze. W wielu krajach to się już przyjęło, a badania naukowe i organizacje zajmujące się zdrowiem zwierząt potwierdzają, że to ma sens. Więc w kontekście jaj, to te karotenoidy są ważniejsze niż tylko wizualny efekt – wpływają też na jakość, którą widzi konsument.
Pytanie 39
Który sposób hodowli kur umożliwia osiągnięcie najwyższego standardu dobrostanu ptaków?
A. Hodowla ekstensywna
B. Hodowla bateriowa
C. Hodowla w klatkach
D. Hodowla intensywna
Chów ekstensywny kur jest uznawany za najbardziej sprzyjający dobrostanowi ptaków z kilku kluczowych powodów. W systemie tym kury mają dostęp do przestronnych wybiegów, co pozwala im na naturalne zachowania, takie jak grzebanie w ziemi, picie wody z naturalnych źródeł oraz kontakt z innymi ptakami. Dobre praktyki w chowie ekstensywnym obejmują zapewnienie odpowiedniej ilości przestrzeni, co wpływa na redukcję stresu i agresji wśród ptaków. Zgodnie z zaleceniami organizacji takich jak World Animal Protection oraz Humane Society International, minimum 4 m² na kurę na wybiegu jest uznawane za standard, który wspiera ich zdrowie oraz komfort. Dodatkowo, w chowie ekstensywnym kury są mniej narażone na choroby, co przekłada się na mniejsze wykorzystanie antybiotyków. Takie podejście jest zgodne z coraz bardziej popularnym modelem zrównoważonego rolnictwa, które kładzie nacisk na integrowanie dobrostanu zwierząt z produkcją ekologiczną.
Pytanie 40
Podczas zabiegu inseminacji krowy, gdzie powinno zostać wprowadzone nasienie?
A. w lejku jajowodu
B. w trzonie macicy
C. w pochwie
D. w szyjce macicy
Pokładanie nasienia w pochwie to nie do końca dobry pomysł, bo to nie przynosi oczekiwanych rezultatów. Pochwa nie jest odpowiednim miejscem, bo plemniki mają trudniej dotrzeć do jajowodów, gdzie powinno odbywać się zapłodnienie. Poza tym, tam pH jest inne, co też im nie sprzyja. Wprowadzenie nasienia do szyjki macicy może wydawać się bliskie celu, ale to też nie jest najlepsza decyzja, bo szyjka działa jak bariera, przez co mniej plemników dociera do trzonu macicy. Jeszcze umieszczanie nasienia w lejku jajowodu to skomplikowana sprawa, bo wymaga dużej precyzji, a nie każdy potrafi to zrobić. Takie błędne podejścia do inseminacji mogą obniżać szansę na ciążę i nie wykorzystać dobrze genetyki bydła. Dlatego ważne jest, żeby znać anatomię tych zwierząt i stosować sprawdzone metody, żeby wszystko dobrze zadziałało.