Pytanie 1
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Wyniki egzaminu
Informacje o egzaminie:
- Zawód: Technik geodeta
- Kwalifikacja: BUD.18 - Wykonywanie pomiarów sytuacyjnych, wysokościowych i realizacyjnych oraz opracowywanie wyników tych pomiarów
- Data rozpoczęcia: 12 maja 2025 20:36
- Data zakończenia: 12 maja 2025 21:02
Egzamin niezdany
Wynik: 15/40 punktów (37,5%)
Wymagane minimum: 20 punktów (50%)
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 2
Jaki jest błąd względny dla odcinka o długości 150,00 m, który został zmierzony z błędem średnim ±5 cm?
A. 1:300
B. 1:30
C. 1:3000
D. 1:30000
Analizując dostępne odpowiedzi, ważne jest, aby zrozumieć, jak oblicza się błąd względny oraz dlaczego wybrane metody mogą prowadzić do mylnych wyników. Wiele osób może mylnie zakładać, że błąd względny można określić w sposób prosty, traktując błąd pomiaru jako jedynie procent od całkowitej długości. Na przykład, odpowiedzi takie jak 1:30000 mogą wynikać z błędnego zrozumienia, że im mniejszy błąd pomiarowy, tym lepsza jakość pomiaru, co jest uproszczeniem. Taka interpretacja ignoruje rzeczywisty kontekst pomiaru, który w tym przypadku jest określony przez stosunek błędu do długości zmierzonego odcinka. Ponadto, podejście do 1:30 może sugerować, że błąd pomiarowy jest znacznie większy niż rzeczywiście, co może wynikać z niewłaściwego oszacowania wielkości błędu w kontekście stosunków, jakie są typowe dla tej długości. Kolejna odpowiedź, 1:300, może być oparta na błędnej kalkulacji wartości błędu, zniekształcając rzeczywisty wpływ błędu na pomiar. Aby efektywnie unikać takich błędów, kluczowe jest zrozumienie metodyki pomiarowej oraz odpowiedniego stosowania wzorów do obliczeń. W profesjonalnym środowisku, jak inżynieria lądowa czy geodezja, błąd względny jest stosowany do oceny precyzji i dokładności, co jest niezbędne do uzyskania wiarygodnych wyników.
Pytanie 3
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 4
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 5
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 6
Jaki jest błąd względny w pomiarze odcinka długości 250,00 m, jeśli jego długość zmierzono z błędem średnim ±5 cm?
A. 1/5000
B. 1/100
C. 1/500
D. 1/50
Analizując pozostałe odpowiedzi, można zauważyć, że wiele z nich opiera się na błędnych założeniach dotyczących obliczania błędu względnego. Przyjmując, że błąd pomiarowy wynosi 5 cm, niektóre odpowiedzi, takie jak 1/100 czy 1/50, mogą wydawać się na pierwszy rzut oka atrakcyjne, ale nie uwzględniają rzeczywistego kontekstu pomiaru. Odpowiedź 1/100 sugeruje, że błąd pomiarowy stanowi 1% całkowitej długości, co jest znacznie wyolbrzymione, biorąc pod uwagę, że 5 cm to tylko 0,02% z 250 m. Podobnie, odpowiedź 1/50 również jest nieprawidłowa, ponieważ wskazuje na dużo większy błąd względny, niż jest to rzeczywiście zasadne. Typowym błędem myślowym w takich przypadkach jest niewłaściwe przeliczenie jednostek lub niedocenianie wpływu skali na błąd pomiarowy. Odpowiedzi te mogą wskazywać na brak zrozumienia, jak proporcjonalnie mały błąd w stosunku do dużych wartości może wpływać na obliczenia. W praktyce inżynieryjnej i naukowej ważne jest, aby analizy były dokładne i zgodne z uznanymi standardami, takimi jak normy ISO dotyczące metrologii, które promują precyzyjne i konsekwentne podejście do pomiarów i obliczeń.
Pytanie 7
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 8
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 9
Niwelacja geometryczna wymaga, aby pomiar na każdym stanowisku był wykonywany dwukrotnie z różną wysokością osi celowej. Jaka jest maksymalna dopuszczalna różnica pomiędzy tymi wynikami?
A. 0,001 m
B. 0,004 m
C. 0,01 m
D. 0,04 m
Wybór błędnych wartości maksymalnej różnicy między pomiarami niwelacyjnymi może prowadzić do znacznych problemów w praktyce geodezyjnej. Wartości takie jak 0,001 m, 0,04 m oraz 0,01 m nie odpowiadają standardom wymaganym w geodezji i mogą wskazywać na niezrozumienie kluczowych zasad dotyczących precyzji pomiarów. Zbyt mała dopuszczalna różnica, jak 0,001 m, nie uwzględnia naturalnych błędów pomiarowych, które mogą wynikać z różnych czynników, takich jak zmiany temperaturowe, niestabilność instrumentów czy błędy ludzkie. Z kolei zbyt duża różnica, jak 0,04 m, z pewnością przyczyniłaby się do istotnych nieścisłości, które mogą zagrażać dokładności wszystkich prac budowlanych, a także obniżyć jakość projektów inżynieryjnych. Typowe błędy myślowe obejmują brak zrozumienia, jak ważne jest odpowiednie dobieranie tolerancji w zależności od rodzaju terenu i specyfiki wykonywanych pomiarów. W praktyce, geodeci muszą nie tylko znać normy, ale także umieć je zastosować w odpowiednich kontekstach, co wymaga doświadczenia i wiedzy o instrumentach pomiarowych oraz metodach niwelacji. W związku z tym, zrozumienie i stosowanie odpowiednich wartości tolerancji jest kluczowe dla zapewnienia wysokiej jakości wyników oraz bezpieczeństwa projektów inżynieryjnych.
Pytanie 10
Punkty pomiarowe osnowy sytuacyjnej powinny być stabilizowane w sposób gwarantujący ich jednoznaczne oznakowanie w terenie, podczas
A. aktualizacji danych w bazie obiektów topograficznych
B. pracy w trakcie już rozpoczętego lub planowanego procesu inwestycyjnego
C. inwentaryzacji po zakończeniu budowy obiektu
D. inwentaryzacji po zakończeniu budowy sieci uzbrojenia terenu
Prac w rozpoczętym lub przewidywanym procesie inwestycyjnym są kluczowe dla stabilizacji punktów pomiarowej osnowy sytuacyjnej, gdyż w tym kontekście zapewnia się nie tylko ich dokładność, ale i trwałość w terenie. Stabilizacja punktów pomiarowych ma na celu umożliwienie ich jednoznacznego oznaczenia i pomiaru w obszarach, gdzie prowadzone są działania budowlane lub infrastrukturalne. W procesie inwestycyjnym należy zastosować odpowiednie metody geodezyjne oraz techniki weryfikacji, takie jak pomiary GPS, które umożliwiają precyzyjne ustalenie lokalizacji punktów osnowy. Zgodnie z normami branżowymi, takie jak PN-EN ISO 17123-1, stabilizacja punktów powinna być przeprowadzana zgodnie z określonymi procedurami zapewniającymi ich ochronę przed zniszczeniem lub przemieszczeniem. Przykładami zastosowania mogą być projekty drogowe, budowy budynków, gdzie punkty osnowy stanowią fundament dla dalszych pomiarów geodezyjnych i inwentaryzacyjnych, co podkreśla ich znaczenie dla całego procesu inwestycyjnego.
Pytanie 11
Które z wymienionych obiektów przestrzennych są zaliczane do drugiej kategorii szczegółów terenowych?
A. Tory kolejowe
B. Boiska sportowe
C. Linie brzegowe
D. Ściany oporowe
Ściany oporowe, linie brzegowe oraz tory kolejowe, mimo że są istotnymi elementami infrastruktury, nie należą do drugiej grupy szczegółów terenowych, co może prowadzić do błędnych konkluzji. Ściany oporowe to struktury zaprojektowane w celu utrzymywania gruntów i zapobiegania erozji, a ich głównym celem jest stabilizacja terenu. Nie mają one bezpośredniego związku z rekreacją czy sportem, co wyklucza je z omawianej grupy. Linie brzegowe, będące granicami akwenów wodnych, również nie są obiektami, które spełniają funkcję aktywności fizycznej, chociaż są istotne w kontekście ekosystemów wodnych i ochrony środowiska. Tory kolejowe, z kolei, są infrastrukturą transportową, która związana jest z transportem lądowym i również nie wchodzi w skład terenów rekreacyjnych. Typowym błędem myślowym jest postrzeganie obiektów przestrzennych jako równorzędnych w kontekście ich funkcjonalności. W rzeczywistości, klasyfikacja obiektów terenowych powinna opierać się na ich zastosowaniu w codziennym życiu, co oznacza, że obiekty związane z infrastrukturą transportową i ochroną terenu nie są częścią grupy obiektów rekreacyjnych, jakimi są boiska sportowe. Zrozumienie tej klasyfikacji jest kluczowe dla prawidłowego planowania przestrzennego oraz podejmowania decyzji dotyczących inwestycji w infrastrukturę.
Pytanie 12
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 13
Na mapie zasadniczej symbol literowy oznacza budynek mieszkalny jednorodzinny
A. md
B. mt
C. mz
D. mj
Odpowiedź 'mj' jest poprawna, ponieważ oznaczenie budynku mieszkalnego jednorodzinnego na mapie zasadniczej zgodne jest ze standardami określonymi w Polskiej Normie PN-ISO 19108. W tej normie przypisano symbol literowy 'mj' dla budynków mieszkalnych jednorodzinnych. W praktyce oznaczenie to jest istotne dla urbanistów, architektów i innych profesjonalistów zajmujących się planowaniem przestrzennym, ponieważ umożliwia szybkie i jednoznaczne zidentyfikowanie rodzaju obiektu na mapie. Na przykład, w dokumentacji urbanistycznej, podczas analizy terenu pod zabudowę, oznaczenie 'mj' pozwala na łatwe rozróżnienie budynków mieszkalnych jednorodzinnych od innych typów zabudowy, co jest kluczowe w procesie projektowania oraz oceny wpływu planowanej zabudowy na środowisko. Dodatkowo, znajomość tych oznaczeń jest niezbędna podczas przeglądów administracyjnych, gdzie precyzyjna interpretacja mapy zasadniczej jest wymagana do podejmowania decyzji dotyczących wydawania pozwoleń na budowę lub zmian w zagospodarowaniu przestrzennym.
Pytanie 14
Długość odcinka zmierzonego na mapie o skali 1:2000 wynosi 11,1 cm. Jaką długość ma ten odcinek w rzeczywistości?
A. 5,55 m
B. 55,50 m
C. 2,22 m
D. 22,20 m
Odpowiedź 22,20 m jest prawidłowa, ponieważ w przypadku skali 1:2000 oznacza, że 1 cm na mapie odpowiada 2000 cm w terenie. Aby obliczyć długość odcinka w rzeczywistości, należy pomnożyć długość odcinka zmierzoną na mapie (11,1 cm) przez skalę. Zatem obliczenia wyglądają następująco: 11,1 cm * 2000 cm/cm = 22 200 cm. Przekształcając jednostki, otrzymujemy 22 200 cm = 222 m. Ostatecznie, aby uzyskać wynik w metrach, dzielimy przez 100, co daje nam 22,20 m. Ta umiejętność konwersji między długościami pomierzonymi na mapie a rzeczywistymi odległościami jest kluczowa w dziedzinach takich jak geodezja, urbanistyka czy kartografia. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być zaplanowanie infrastruktury w terenie, gdzie precyzyjne pomiary są niezbędne do określenia lokalizacji budynków, dróg czy innych obiektów. W codziennym życiu również możemy wykorzystać tę wiedzę, na przykład, przy planowaniu podróży lub ocenie odległości podczas spaceru.
Pytanie 15
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 16
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 17
Z jaką precyzją podaje się wysokości elementów naziemnych uzbrojenia terenu na mapach zasadniczych?
A. 0,1 m
B. 0,5 m
C. 0,05 m
D. 0,01 m
Wiele osób może mieć trudności z zrozumieniem, dlaczego dokładność 0,05 m, 0,5 m czy 0,1 m jest niewystarczająca w kontekście wysokości elementów uzbrojenia terenu. Wysokości podawane z dokładnością do 0,05 m nie uwzględniają wszystkich drobnych, ale krytycznych różnic, które mogą wystąpić w terenie. W inżynierii i geodezji, zwłaszcza w przypadku projektów budowlanych, nawet małe odchylenia mogą prowadzić do znacznych problemów, jak chociażby nieodpowiednie odprowadzenie wód opadowych lub niewłaściwe osadzenie obiektów. Podobnie, dokładność 0,5 m jest zbyt ogólna, aby spełnić wymagania dzisiejszej inżynierii lądowej, gdzie standardy precyzji są znacznie wyższe w związku z rozwojem technologii pomiarowych. Nie można również zapominać, że podanie wysokości z dokładnością do 0,1 m, chociaż zbliża się do wymagań, nadal nie zapewnia wymaganego poziomu precyzji, który jest konieczny w kontekście regulacji prawnych i norm branżowych. Ważne jest, aby rozumieć, że niedoszacowanie wymaganej dokładności może prowadzić do kosztownych błędów w projektowaniu oraz realizacji inwestycji, co podkreśla rolę dbałości o szczegóły w geodezji i inżynierii.
Pytanie 18
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 19
Jakie kryterium musi zostać zrealizowane dla poprawek po wyrównaniu zmierzonych wartości o różnej dokładności, przy założeniu, że v to poprawka, a p to waga zmierzonej wartości?
A. [pvv] = max
B. [pv] = min
C. [pv] = max
D. [pvv] = min
Wybór odpowiedzi [pv] = min. sugeruje zrozumienie pojęcia wag pomiarowych, jednak jest to nieprawidłowe podejście. W kontekście wyrównania pomiarów, minimalizacja wartości wag pomiarowych prowadziłaby do zniekształcenia rzeczywistego obrazu danych, co jest niepożądane. Waga pomiaru (p) odnosi się do poziomu zaufania do danego pomiaru, a nie do jego wartości. W przypadku gdy różne pomiary mają różne stopnie dokładności, ich wpływ na wyniki powinien być uwzględniony w sposób, który odzwierciedla rzeczywistą precyzję tych pomiarów. Zastosowanie zasady minimum dla wag pomiarowych mogłoby prowadzić do nadmiernej redukcji wpływu wartości bardziej wiarygodnych, co jest sprzeczne z zasadami statystyki oraz analizą błędów. Wartości [pvv] = max. oraz [pv] = max. również są mylące. Maksymalizacja wag pomiarowych nie jest zgodna z potrzebą otrzymania najbardziej trafnych i precyzyjnych wyników. Dlatego kluczowym elementem jest zrozumienie, że minimalizowanie błędów wymaga zastosowania odpowiednich poprawek, a nie minimalizacji wag, co jest fundamentem dla każdego analityka danych oraz specjalisty zajmującego się pomiarami, który dąży do uzyskania rzetelnych wyników w swojej pracy.
Pytanie 20
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 21
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 22
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 23
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 24
Jeśli azymut A1-2 wynosi 327°12’35’’, to jaki jest azymut odwrotny A2-1?
A. 127°12’35’’
B. 507°12’35’’
C. 147°12’35’’
D. 527°12’35’’
Widać, że przy obliczaniu azymutu odwrotnego pojawił się pewien bałagan. Niektórzy mogą nie zauważyć, że jak A1-2 to 327°12’35’’, to dodanie 180° do tego nie kończy sprawy, zwłaszcza jak wynik wychodzi 507°12’35’’. Takie wartości nie mogą być przyjmowane ot tak, bo azymut powinien być w granicach 0°-360°. Kiedy przekroczymy tę granicę, trzeba odjąć 360°, by wszystko się zgadzało. No i jeśli poszło 127°12’35’’, to tu z kolei wkradł się błąd w dodawaniu, ale pewnie też nie do końca dobrze zrozumiano zasady. Pamiętaj, że azymuty zawsze bierzemy od północy i trzymamy się tych konwencji. Typowe błędy to brak korekty wartości azymutów i nielogiczne przekształcenia. W praktyce nawigacyjnej dla precyzyjnych wyników musisz znać zasady obliczeń azymutów i ich odwrotności.
Pytanie 25
Jaką czynność należy wykonać podczas przeprowadzania wywiadu terenowego, który poprzedza pomiary sytuacyjne i wysokościowe?
A. Identyfikację w terenie punktów osnowy geodezyjnej
B. Sporządzenie szkicu polowego z mierzonego terenu
C. Pomiar kontrolny szczegółów terenowych
D. Zgłoszenie pracy geodezyjnej geodecie powiatowemu
Identyfikacja w terenie punktów osnowy geodezyjnej jest kluczowym etapem przed przystąpieniem do pomiarów sytuacyjnych i wysokościowych. Osnowa geodezyjna stanowi fundament, na którym opierają się wszystkie inne pomiary. Jej odpowiednie zidentyfikowanie pozwala na precyzyjne odniesienie danych pomiarowych do układu współrzędnych, co jest niezbędne w geodezji. Przykładowo, podczas wykonywania pomiarów dla nowego projektu budowlanego, geodeta najpierw lokalizuje punkty osnowy, aby móc ustawić instrumenty pomiarowe w odpowiednich miejscach. Takie praktyki są zgodne z normami, takimi jak PN-EN ISO 17123, które podkreślają znaczenie stabilności i precyzji punktów osnowy dla efektywnego i wiarygodnego pomiaru. Właściwa identyfikacja punktów osnowy geodezyjnej nie tylko zwiększa dokładność pomiarów, ale również przyczynia się do redukcji błędów w późniejszych analizach i projektach.
Pytanie 26
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 27
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 28
Zmiany wynikające z wywiadu terenowego powinny być oznaczone kolorem
A. czerwonym
B. żółtym
C. czarnym
D. brązowym
Zaznaczanie zmian na mapie wywiadu terenowego czerwonym kolorem to naprawdę dobra praktyka w kartografii. Czerwony często używa się do oznaczania rzeczy, które są ważne, jak zmiany w infrastrukturze czy jakieś zagrożenia środowiskowe. Używając czerwieni, w szybki sposób możemy pokazać najistotniejsze info, co jest mega ważne, gdy podejmujemy decyzje. Na przykład, jak obserwujemy zmiany w gruntach, to obszary na czerwono mogą wskazywać miejsca, gdzie coś się mocno zmieniło, jak urbanizacja czy degradacja. Fajnie jest także mieć legendę na mapie, która wyjaśnia, co oznaczają kolory, bo to ułatwia zrozumienie danych. W kontekście GIS kolorowanie jest kluczowe dla wizualizacji, a dobre dobranie kolorów poprawia jakość analizy i interpretacji wyników.
Pytanie 29
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 30
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 31
Jakiej z poniższych czynności nie przeprowadza się podczas wywiadu terenowego?
A. Stabilizacji znaków punktów osnowy geodezyjnej
B. Rozpoznania w terenie punktów osnowy geodezyjnej
C. Zestawienia treści materiałów PZG i K ze stanem rzeczywistym
D. Uzyskania informacji o terenie, który ma być poddany pomiarom
Zgłoszone odpowiedzi dotyczące działań podejmowanych w czasie wywiadu terenowego, takie jak identyfikacja punktów osnowy geodezyjnej, porównanie treści materiałów PZG i K ze stanem faktycznym oraz pozyskiwanie informacji o terenie, są poprawne i zgodne z zakresem prac, które wykonuje się podczas takiego wywiadu. Identyfikacja punktów osnowy geodezyjnej jest niezbędna, aby upewnić się, że pomiary będą odnosiły się do precyzyjnych i aktualnych danych, które są kluczowe w geodezji. Porównanie treści materiałów PZG i K z rzeczywistością terenową pozwala na weryfikację poprawności wcześniejszych pomiarów i dokumentacji, co jest zwłaszcza istotne przy planowaniu nowych inwestycji budowlanych. Pozyskiwanie informacji o terenie, który ma być objęty pomiarem, jest kluczowym krokiem, aby zrozumieć kontekst geograficzny i prawny obszaru badań. Wszelkie te czynności są zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które nakładają na geodetów obowiązek dokładnej analizy terenu przed przystąpieniem do bardziej technicznych działań, takich jak stabilizacja znaków. Ignorowanie tych procesów prowadzi do nieprawidłowego wykonywania prac geodezyjnych, co może skutkować błędami w pomiarach i w konsekwencji niewłaściwą dokumentacją, co z kolei stanowi naruszenie standardów jakości w geodezji.
Pytanie 32
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 33
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 34
Danymi źródłowymi numerycznymi wykorzystywanymi do generowania mapy numerycznej nie są
A. wywiady branżowe
B. bezpośrednie pomiary geodezyjne
C. zdigitalizowane mapy
D. zdjęcia fotogrametryczne
Inne odpowiedzi, które podałeś, dotyczą metod zbierania danych, które są bardzo ważne przy tworzeniu map numerycznych. Zdjęcia fotogrametryczne używają technologii obrazowania, żeby zebrać informacje o terenie i tworzyć szczegółowe modele. Często się je stosuje w geodezji, bo można szybko zyskać dużo danych. Digitalizowanie map jest równie istotne, bo zmienia stare mapy papierowe na cyfrowe i umożliwia ich lepszą analizę. Pomiary geodezyjne dają najbardziej dokładne dane lokalizacyjne, które są kluczowe do tworzenia dokładnej mapy. Używa się do tego sprzęt geodezyjny, jak teodolity czy tachimetry. Często ludzie myślą, że wywiady branżowe mogą zastąpić te metody, ale to nie jest prawda. Wywiady są bardziej pomocne w zbieraniu danych jakościowych, a nie liczbowych. Ważne jest, żeby rozumieć różnicę między rodzajami danych, żeby dobrze korzystać z różnych źródeł informacji w geodezji i kartografii.
Pytanie 35
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 36
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 37
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 38
Jakich instrumentów oraz narzędzi geodezyjnych należy użyć do pomiaru terenu metodą niwelacji w przypadku punktów rozproszonych?
A. Niwelator, statyw, łaty niwelacyjne, pion sznurkowy
B. Niwelator, statyw, węgielnica, szpilki geodezyjne
C. Tachimetr, statyw, pion sznurkowy, taśma geodezyjna
D. Tachimetr, statyw, żabki geodezyjne, ruletka geodezyjna
W analizie dostępnych odpowiedzi na pytanie dotyczące pomiaru terenu metodą niwelacji, istnieje kilka nieprawidłowych koncepcji. Odpowiedzi odwołujące się do tachimetrów nie są adekwatne w kontekście niwelacji, ponieważ tachimetr służy do pomiarów kątów i odległości w trójwymiarowej przestrzeni, a nie do precyzyjnego określania różnic wysokości w sposób, który jest wymagany w niwelacji. W przypadkach, gdzie podano użycie statywu, węgielnicy czy szpilek geodezyjnych, należy zaznaczyć, że węgielnica jest narzędziem wykorzystywanym głównie do określenia kąta prostego, a nie do pomiarów wysokości, co czyni ją nieodpowiednią dla metody niwelacji. Szpilki geodezyjne mogą być używane do oznaczania punktów, ale nie są kluczowe w samym procesie niwelacji. Odpowiedzi te sugerują, że projektant pomiarów nie dostrzega różnicy pomiędzy różnymi technikami i narzędziami geodezyjnymi, co może prowadzić do nieprecyzyjnych wyników oraz zafałszowania danych. Zastosowanie niewłaściwych narzędzi do określania wysokości skutkuje nieefektywnymi pomiarami, co w konsekwencji wpływa na jakość całego projektu budowlanego. Dlatego kluczowe jest, aby posiadać odpowiednią wiedzę na temat zastosowania konkretnych narzędzi w określonych metodach pomiarowych oraz być świadomym standardów branżowych, które kierują tymi wyborami.
Pytanie 39
Godło mapy 6.115.27.25.3.4 w systemie współrzędnych PL-2000 reprezentuje mapę w skali
A. 1:1000
B. 1:5000
C. 1:500
D. 1:2000
Analizując inne skale, takie jak 1:1000, 1:2000 czy 1:500, warto zauważyć, że każda z nich odnosi się do różnych zakresów szczegółowości odwzorowania terenu. Skala 1:1000 jest znacznie bardziej szczegółowa i jest zazwyczaj stosowana w geodezji i projektowaniu budynków, jednak nie jest typowo używana w kontekście mapy o numerze 6.115.27.25.3.4. Z kolei skala 1:2000, mimo że również może być używana do przedstawiania terenów miejskich, nie odpowiada standardowi wskazanemu w godle. Skala 1:500 jest skrajnie szczegółowa, co czyni ją odpowiednią dla planów zagospodarowania terenu, lecz nie w kontekście ogólnych map topograficznych. Typowym błędem myślowym jest założenie, że im mniejsza liczba w skali, tym większa szczegółowość, co prowadzi do mylnej interpretacji. W rzeczywistości każda skala ma swoje zastosowanie w określonych kontekstach, dlatego kluczowe jest zrozumienie, jak poszczególne skale wpływają na przekazywaną informację. Standardy kartograficzne w Polsce wyraźnie definiują zastosowanie poszczególnych skal w zależności od ich celów i kontekstu, co podkreśla znaczenie znajomości tych zasad w pracy zawodowej.
Pytanie 40
Która z podanych prac geodezyjnych nie wymaga zgłoszenia do Ośrodka Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej?
A. Podział działki
B. Zaktualizowanie mapy zasadniczej
C. Pomiar ilości mas ziemnych
D. Inwentaryzacja po zakończeniu budowy
Aktualizacja mapy zasadniczej, inwentaryzacja powykonawcza budynku oraz podział nieruchomości to procesy, które z definicji wiążą się z formalnym zgłaszaniem do Ośrodka Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej. Wynika to z ich wpływu na stan prawny oraz dokumentację gruntów. Aktualizacja mapy zasadniczej jest konieczna, gdy zmiany w terenie (np. nowe zabudowy) wymagają odzwierciedlenia w dokumentacji, co ma kluczowe znaczenie dla planowania przestrzennego i zarządzania nieruchomościami. Inwentaryzacja powykonawcza budynku, której celem jest potwierdzenie zgodności wykonanych prac budowlanych z projektem, również musi być zgłoszona, ponieważ zabezpiecza interesy prawne związane z własnością i użytkowaniem obiektów. Podział nieruchomości, z kolei, to proces, który wpływa na prawa własności i również wymaga zgłoszenia, aby zapewnić, że nowe granice są prawidłowo zarejestrowane w dokumentacji geodezyjnej. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć, że prace te są nie tylko techniczne, ale również mają istotne konsekwencje prawne i administracyjne, co wymusza ich zgłaszanie do odpowiednich instytucji. Brak zgłoszenia tych prac do ODGiK może prowadzić do nieprawidłowości w księgach wieczystych oraz problemów z uzyskaniem pozwoleń czy realizacją projektów budowlanych.