Pytanie 1
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Wyniki egzaminu
Informacje o egzaminie:
- Zawód: Technik logistyk
- Kwalifikacja: SPL.04 - Organizacja transportu
- Data rozpoczęcia: 13 stycznia 2025 21:52
- Data zakończenia: 13 stycznia 2025 22:23
Egzamin zdany!
Wynik: 27/40 punktów (67,5%)
Wymagane minimum: 20 punktów (50%)
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 2
Sztauowanie ładunku to proces jego
A. ubezpieczenia na czas transportu
B. właściwym rozmieszczeniu i umocowaniu na sutku
C. oznakowania w celu automatycznej identyfikacji w kanale dystrybucji
D. transportu wewnętrznego bez zabezpieczenia przed rozformowaniem
Wszystkie pozostałe odpowiedzi wskazują na nieporozumienia dotyczące procesu sztauowania. Oznakowanie ładunku w celu automatycznej identyfikacji, chociaż ważne w logistyce, nie jest częścią sztauowania, lecz należy do obszaru zarządzania informacją i identyfikacją towaru w łańcuchu dostaw. Odpowiednio oznakowany ładunek przyspiesza procesy magazynowe i transportowe, jednak sam proces sztauowania koncentruje się na fizycznym umiejscowieniu towarów. Ubezpieczenie ładunku na czas transportu to kolejny istotny element logistyki, ale dotyczy on ochrony finansowej towaru, a nie jego rozmieszczania. Bezpieczeństwo ładunku jest ważne, jednak nie ma bezpośredniego związku z procesem sztauowania. Transport wewnętrzny bez zabezpieczenia przed rozformowaniem nie jest praktyką, która powinna być stosowana, gdyż prowadzi to do ryzyk związanych z uszkodzeniem ładunku oraz wypadkami w trakcie transportu. Zabezpieczenie ładunku jest kluczowym elementem w logistyce, a brak odpowiednich zabezpieczeń może prowadzić do poważnych konsekwencji finansowych oraz prawnych. Typowym błędem w myśleniu jest rozdzielanie aspektów transportu, oznakowania i ubezpieczenia jako odrębnych procesów, podczas gdy w rzeczywistości są one ze sobą powiązane i wymagają zintegrowanego podejścia w zarządzaniu logistyką.
Pytanie 3
Pierwszą inspekcję techniczną nowego pojazdu ciężarowego o maksymalnej masie całkowitej do 3,5 t przeprowadza się
A. przed upływem 2 lat od dnia pierwszej rejestracji
B. rok po dniu pierwszej rejestracji
C. przed upływem 3 lat od dnia pierwszej rejestracji
D. przed dokonaniem pierwszej rejestracji
Wybór opcji 'przed pierwszą rejestracją' jest błędny, ponieważ pierwsze badanie techniczne nie jest wymagane przed rejestracją pojazdu. W rzeczywistości, nowe pojazdy, które nie były wcześniej zarejestrowane, nie przechodzą badania technicznego przed momentem ich rejestracji. Kolejną nietrafioną odpowiedzią jest stwierdzenie, że badanie należy wykonać 'po roku od dnia pierwszej rejestracji'. Taki pogląd prowadzi do nieporozumienia, ponieważ przepisy wymagają, aby pierwsze badanie techniczne miało miejsce przed upływem 3 lat od rejestracji, a nie po upływie roku. Wybór opcji 'przed upływem 2 lat od dnia pierwszej rejestracji' jest również błędny, ponieważ również w tym przypadku okres 2 lat nie jest zgodny z regulacjami. Użytkownicy często mylą terminy związane z badaniami technicznymi i rejestracją pojazdów, co może prowadzić do nieprzestrzegania przepisów prawnych. Ponadto, zrozumienie, kiedy należy przeprowadzić badanie techniczne, jest kluczowe dla zapewnienia, że pojazd nie tylko spełnia normy bezpieczeństwa, ale również jest zgodny z wymogami związanymi z rejestracją i ubezpieczeniem. Właściwa interpretacja przepisów oraz ich przestrzeganie przyczynia się do bezpieczeństwa na drogach, a także redukuje ryzyko związane z niesprawnymi technicznie pojazdami, co jest uznawane za najlepszą praktykę w branży transportowej.
Pytanie 4
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 5
Jakiego rodzaju działania są realizowane przez wyspecjalizowane jednostki po przekroczeniu przez pojazd wskazanego w instrukcji przebiegu lub czasu eksploatacji?
A. Okresowe usługi techniczne
B. Czynności diagnostyczne
C. Bieżące naprawy
D. Główne naprawy
Czynności, takie jak naprawy bieżące, naprawy główne oraz czynności kontrolne, są istotnymi aspektami utrzymania pojazdów, jednak nie są one równoważne z okresowymi obsługami technicznymi. Naprawy bieżące koncentrują się na rozwiązywaniu problemów, które pojawiają się na bieżąco, często reagując na awarie. To podejście jest mniej systematyczne i nie zapewnia z góry określonej kontroli nad stanem technicznym pojazdu. W przeciwieństwie do tego, naprawy główne dotyczą bardziej skomplikowanych usterek, które wymagają znacznych zasobów i wkładu czasu. Zazwyczaj są one rezultatem zaniedbania regularnych prac konserwacyjnych, co może prowadzić do nieprzewidzianych kosztów oraz przestojów. Czynności kontrolne, choć niezbędne, nie zastępują pełnych przeglądów technicznych, gdyż nie obejmują na przykład wymiany płynów eksploatacyjnych czy regulacji układów. Dlatego kluczowe jest, aby pamiętać, że okresowe obsługi techniczne są zaplanowanym i kompleksowym podejściem do utrzymania pojazdów, które ma na celu nie tylko ich efektywność, ale również bezpieczeństwo użytkowników. Zaniedbanie tych standardowych praktyk może prowadzić do poważnych konsekwencji, a nawet wypadków drogowych.
Pytanie 6
Gdy w sektorze usług transportowych zapotrzebowanie zaczyna znacząco przewyższać dostępność, co dzieje się z cenami przewozów?
A. spadają.
B. nie zmieniają się.
C. oscylują.
D. wzrastają.
Istnieje wiele mylnych przekonań co do zachowań rynkowych w sytuacji, gdy popyt przewyższa podaż. Wiele osób może sądzić, że ceny pozostają bez zmian, co jest niezgodne z zasadami ekonomii. Gdy popyt rośnie, a podaż nie nadąża, na rynku pojawia się nierównowaga, która nie pozwala cenom pozostać stabilnymi. Z kolei opinia, że ceny maleją, jest zaskakująca, ponieważ przy rosnącym zainteresowaniu usługami, przedsiębiorstwa raczej nie mają motywacji do obniżania cen. Kolejnym błędem jest przekonanie, że ceny mogą się jedynie wahać. Chociaż w krótkim okresie mogą występować fluktuacje cen, to długoterminowa tendencja w obliczu trwałego wzrostu popytu prowadzi nieuchronnie do ich wzrostu. Ostatecznie, ignorowanie podstawowych zasad popytu i podaży może prowadzić do niewłaściwych decyzji zarówno na poziomie indywidualnym, jak i biznesowym. Wnioskując, zrozumienie, że wzrost popytu przy stałej podaży prowadzi do wzrostu cen, jest kluczowe dla efektywnego podejmowania decyzji na rynku usług transportowych.
Pytanie 7
Przeglądy okresowe wózka widłowego z wysięgnikiem należy przeprowadzać
A. co trzy lata w pełnym zakresie
B. co roku w pełnym zakresie
C. co roku w uproszczonym zakresie
D. co trzy lata w uproszczonym zakresie
Badania okresowe wózków widłowych z wysięgnikiem są kluczowym elementem zapewnienia bezpieczeństwa i efektywności ich użytkowania. Zgodnie z obowiązującymi przepisami, takie badania powinny być przeprowadzane raz w roku w pełnym zakresie, co oznacza dokładną kontrolę wszystkich istotnych elementów konstrukcyjnych oraz systemów bezpieczeństwa pojazdu. Regularne przeglądy pozwalają na wczesne wykrycie potencjalnych usterek, co może zapobiec poważnym awariom oraz wypadkom w miejscu pracy. Na przykład, w przypadku stwierdzenia nieprawidłowości w układzie podnoszenia lub stabilności wózka, konieczne może być podjęcie działań naprawczych lub modyfikujących przed dalszym użytkowaniem. Standardy takie jak PN-EN 15000 oraz przepisy BHP określają szczegółowe wymogi dotyczące tych badań. Przestrzeganie tych norm jest nie tylko obowiązkowe, ale także przyczynia się do ochrony zdrowia i życia pracowników, co jest szczególnie istotne w branżach o wysokim ryzyku, takich jak logistyka czy budownictwo.
Pytanie 8
Jak długo kierowca będzie prowadził pojazd w trakcie realizacji procesu transportowego, według poniższego wykazu czynności, które obejmują:<br> − przejazd z bazy do miejsca załadunku 15 min,<br> − załadunek 25 min,<br> − zabezpieczenie ładunku w pojeździe 10 min,<br> − odbiór dokumentacji od nadawcy 10 min,<br> − przewóz ładunku od nadawcy do odbiorcy 1 h 35 min,<br/> − rozładunek 20 min,<br/> − przekazanie dokumentów odbiorcy 5 min,<br/> − powrót do bazy 1 h 25 min?
A. 1 h 50 min
B. 3 h 00 min
C. 3 h 15 min
D. 4 h 25 min
Poprawna odpowiedź to 3 h 15 min, ponieważ czas, w którym kierowca rzeczywiście prowadzi pojazd, obejmuje dwa kluczowe etapy: przejazd z bazy do miejsca załadunku oraz przewóz ładunku od nadawcy do odbiorcy oraz powrót do bazy. Zgodnie z przedstawionymi czynnościami, czas przejazdu z bazy do załadunku wynosi 15 minut, a czas przewozu ładunku wynosi 1 h 35 min. Do tego dochodzi czas powrotu do bazy, który trwa 1 h 25 min. Dodając te czasy, otrzymujemy: 15 min + 1 h 35 min + 1 h 25 min = 3 h 15 min. W praktyce, odpowiednie zarządzanie czasem transportu jest kluczowe dla efektywności operacji logistycznych, co potwierdzają standardy branżowe dotyczące zarządzania łańcuchem dostaw, takie jak ISO 28000, które kładą nacisk na maksymalizację wydajności i minimalizację czasu przestoju. Zrozumienie czasu prowadzenia pojazdu jest więc istotne dla optymalizacji kosztów i zwiększenia satysfakcji klientów.
Pytanie 9
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 10
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 11
Jakie jest współczynnikiem wykorzystania czasu pracy na trasie, jeśli czas jazdy wynosi 7 godzin, przerwa w prowadzeniu pojazdu trwa 45 minut, a oczekiwanie na rozładunek wynosi 15 minut?
A. 0,903
B. 0,875
C. 0,921
D. 1,143
Współczynnik wykorzystania czasu pracy na trasie oblicza się, uwzględniając czas rzeczywistej jazdy oraz czas przestojów związanych z przerwami i oczekiwaniem na rozładunek. W tym przypadku czas jazdy wynosi 7 godzin, a czas przerwy to 45 minut, natomiast oczekiwanie na rozładunek trwa 15 minut. Łączny czas przestojów wynosi zatem 1 godzinę (45 minut + 15 minut). Całkowity czas, który kierowca spędza w systemie pracy, wynosi więc 8 godzin (7 godzin jazdy + 1 godzina przestojów). Współczynnik wykorzystania czasu pracy obliczamy, dzieląc czas jazdy przez całkowity czas pracy: 7 godzin / 8 godzin = 0,875. Oznacza to, że kierowca wykorzystuje 87,5% swojego czasu pracy na jazdę, co jest zgodne z dobrymi praktykami w branży transportowej, gdzie dąży się do maksymalizacji efektywności operacyjnej. Współczynnik ten ma istotne znaczenie dla planowania tras i zarządzania flotą pojazdów, gdyż pozwala na optymalizację czasu pracy kierowców oraz zwiększenie wydajności transportu.
Pytanie 12
Jaki typ umowy między współpracującymi firmami powinien zostać zastosowany, gdy jedna ze stron zobowiązuje się do zorganizowania, wysłania oraz transportu przesyłki?
A. Umowa agencyjna
B. Umowa spedycji
C. Umowa przewozu
D. Umowa przechowania
Umowa spedycji to idealny wybór, kiedy trzeba zająć się przygotowaniem, wysłaniem i przewozem przesyłki. W tej umowie spedytor w zasadzie działa na rzecz zleceniodawcy, organizując wszystko związane z transportem towaru. Przykład? No, powiedzmy, że jakaś firma handluje towarami międzynarodowo i musi zorganizować ich wysyłkę z kraju do kraju. Wtedy spedytor jest odpowiedzialny za to, jak to wszystko powinno być zorganizowane – wybiera najlepszą trasę, środek transportu i dba o potrzebne dokumenty. Warto pamiętać, że umowa spedycji musi być zgodna z przepisami, jak na przykład Konwencja CMR w transporcie drogowym, która określa, jakie obowiązki mają spedytorzy i jakie prawa przysługują stronom umowy. Przy okazji, korzystanie z umowy spedycji może naprawdę pomóc w obniżeniu kosztów transportu i poprawie efektywności działań logistycznych, co jest mega istotne w biznesie, gdzie konkurencja jest ogromna.
Pytanie 13
Firma zajmuje się wynajmem sprzętu technicznego, który poprawia transport wewnętrzny. Koszt wynajmu jednego urządzenia wynosi 250,00 zł netto za dobę. Usługi są objęte 23% stawką VAT. Oblicz wartość brutto wynajmu 4 urządzeń technicznych na 3 dni dla stałego klienta, który ma przyznany rabat w wysokości 5%
A. 3 540,00 zł
B. 1 168,50 zł
C. 3 505,50 zł
D. 2 873,00 zł
Aby obliczyć wartość brutto wynajmu 4 środków technicznych na 3 dni, należy najpierw ustalić koszt wynajmu bez podatku VAT. Koszt wynajmu jednego urządzenia wynosi 250,00 zł netto, więc dla 4 urządzeń przez 3 dni będzie to 250,00 zł * 4 * 3 = 3 000,00 zł. Następnie należy uwzględnić rabat w wysokości 5%. Rabat ten wynosi 3 000,00 zł * 0,05 = 150,00 zł, co daje nam nową kwotę wynajmu netto: 3 000,00 zł - 150,00 zł = 2 850,00 zł. Teraz możemy obliczyć VAT, który wynosi 23% tej kwoty: 2 850,00 zł * 0,23 = 655,50 zł. Ostateczna wartość brutto wynajmu wynosi zatem 2 850,00 zł + 655,50 zł = 3 505,50 zł. Takie obliczenia są standardową praktyką w branży wynajmu, gdzie często stosuje się rabaty dla stałych klientów.
Pytanie 14
Koszt przewozu 1 tony ładunku na dystansie 1 kilometra wynosi 0,30 zł. Jaką kwotę należy zapłacić za przewóz 24 ton ładunku na odległość 50 kilometrów oraz 20 ton ładunku na dystansie 70 kilometrów?
A. 1 200,00 zł
B. 1 400,00 zł
C. 1 584,00 zł
D. 780,00 zł
Poprawna odpowiedź to 780,00 zł, co można obliczyć na podstawie ceny przewozu 1 tony ładunku na 1 kilometr, wynoszącej 0,30 zł. Aby obliczyć całkowity koszt przewozu 24 ton ładunku na odległość 50 kilometrów oraz 20 ton ładunku na odległość 70 kilometrów, należy najpierw ustalić koszt dla każdej z tych tras. Dla pierwszej trasy: 24 tony * 50 kilometrów * 0,30 zł = 360,00 zł. Dla drugiej trasy: 20 ton * 70 kilometrów * 0,30 zł = 420,00 zł. Łączny koszt przewozu wynosi zatem 360,00 zł + 420,00 zł = 780,00 zł. Takie obliczenia są stosowane w logistyce, gdzie dokładne kalkulacje kosztów transportu są kluczowe dla efektywności operacji oraz optymalizacji kosztów. Ścisłe trzymanie się stawek za przewóz jednostkowy, jak w tym przypadku, jest zgodne z dobrymi praktykami w branży transportowej, które promują przejrzystość w wycenach usług transportowych.
Pytanie 15
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 16
Zgodnie z przepisami dotyczącymi czasu pracy kierowców, maksymalny czas nieprzerwanej jazdy wynosi
A. 4,5 godziny
B. 5,0 godzin
C. 10,0 godzin
D. 9,0 godzin
Zgodnie z przepisami zawartymi w ustawie o czasie pracy kierowców, maksymalny czas nieprzerwanej jazdy wynosi 4,5 godziny. Oznacza to, że kierowcy muszą przestrzegać tego limitu, aby zapewnić bezpieczeństwo na drodze oraz zminimalizować ryzyko zmęczenia. Po zakończeniu tego okresu, kierowca jest zobowiązany do odbycia co najmniej 45-minutowej przerwy, co jest kluczowe dla regeneracji sił. Przepisy te mają na celu ochronę nie tylko kierowców, ale również innych uczestników ruchu drogowego. W praktyce, przestrzeganie tych zasad jest istotne, aby utrzymać odpowiednią wydajność i koncentrację podczas prowadzenia pojazdu. Warto zaznaczyć, że w przypadku dłuższych tras, kierowcy powinni planować swoje przejazdy tak, aby dostosować się do tych ram czasowych, co zwiększa bezpieczeństwo transportu oraz efektywność. Ponadto, respektowanie przepisów dotyczących czasu pracy jest kluczowe dla zgodności z regulacjami prawnymi oraz uniknięcia sankcji ze strony organów kontrolnych.
Pytanie 17
Jaką maksymalną liczbę kartonów o wymiarach (dł. x szer. x wys.): 200 x 200 x 200 mm można ułożyć w jednej warstwie na palecie o wymiarach (dł. x szer. x wys.): 1,2 x 1,0 x 0,15 m?
A. 32 kartony
B. 11 kartonów
C. 24 kartony
D. 30 kartonów
Odpowiedź 30 kartonów jest poprawna, ponieważ w celu obliczenia maksymalnej liczby kartonów, które można ułożyć na palecie, należy najpierw przeliczyć wymiary palety i kartonów na te same jednostki. Wymiary palety wynoszą 1,2 m x 1,0 m, co po przeliczeniu daje 1200 mm x 1000 mm. Karton ma wymiary 200 mm x 200 mm. Aby obliczyć, ile kartonów zmieści się na palecie, dzielimy długość i szerokość palety przez wymiary kartonów. Z długości palety 1200 mm dzielimy przez 200 mm, co daje 6 kartonów wzdłuż długości. Z szerokości palety 1000 mm dzielimy przez 200 mm, co daje 5 kartonów wzdłuż szerokości. Łączna liczba kartonów to 6 (długość) x 5 (szerokość) = 30 kartonów. Tego typu obliczenia są kluczowe w logistyce i magazynowaniu, gdzie efektywne wykorzystanie przestrzeni jest istotne dla optymalizacji kosztów transportu i przechowywania. Przykładem zastosowania jest planowanie układów magazynowych, które zwiększają efektywność operacyjną.
Pytanie 18
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 19
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 20
Identyfikator umożliwiający monitorowanie pojedynczych jednostek logistycznych w łańcuchu dostaw to
A. GTIN
B. SSCC
C. GLN
D. GSRN
GLN, GTIN i GSRN to inne identyfikatory stosowane w logistyce, ale żaden z nich nie służy do śledzenia pojedynczych jednostek logistycznych tak, jak SSCC. GLN, czyli Global Location Number, jest używany do identyfikacji lokalizacji, takich jak magazyny czy punkty sprzedaży, a nie do pojedynczych jednostek ładunkowych. Umożliwia on efektywne zarządzanie informacjami o lokalizacji, ale nie służy do śledzenia transportowanych towarów. GTIN, czyli Global Trade Item Number, służy do identyfikacji produktów i ich wariantów, jak np. różne rozmiary czy kolory, co czyni go przydatnym w kontekście sprzedaży, ale nie w logistyce jednostkowej. GSRN, natomiast, to Global Service Relationship Number, który odnosi się do identyfikacji relacji usługowych, a nie bezpośrednio do jednostek logistycznych. W związku z tym, wybór któregokolwiek z tych identyfikatorów zamiast SSCC, prowadzi do braku precyzji w zarządzaniu łańcuchem dostaw. Użytkownicy mogą mylić zastosowanie tych kodów, nie dostrzegając ich specyficznych ról w logistyce. W praktyce skutkuje to problemami w śledzeniu towarów, co może prowadzić do opóźnień, błędów w dostawach, a nawet strat finansowych. Zrozumienie, jak i kiedy używać każdego z tych kodów, jest kluczowe dla efektywnego zarządzania łańcuchem dostaw.
Pytanie 21
List przewozowy dla pojedynczej przesyłki lotniczej skonsolidowanej oznacza się skrótem
A. SMGS
B. CMR
C. HAWB
D. CIM
Odpowiedzi, które nie są związane z terminem HAWB, są oparte na niewłaściwych definicjach i koncepcjach. CMR, czyli międzynarodowy list przewozowy stosowany w transporcie drogowym, nie jest odpowiedni w kontekście transportu lotniczego. Jego zastosowanie ogranicza się do przewozu towarów na drogach lądowych i nie obejmuje lotniczych operacji transportowych. Z kolei SMGS, czyli międzynarodowy przewóz towarów koleją, dotyczy transportu kolejowego, a nie lotniczego, co czyni tę odpowiedź błędną w kontekście pytania. CIM to z kolei Konwencja o międzynarodowym przewozie towarów kolejami, która również nie odnosi się do przewozów lotniczych. Te terminy, choć są istotne w swoich odpowiednich dziedzinach transportu, nie mają zastosowania w kontekście przewozu lotniczego pojedynczej przesyłki skonsolidowanej. Typowym błędem myślowym jest pomylenie różnych dokumentów przewozowych stosowanych w różnych gałęziach transportu, co może prowadzić do nieporozumień oraz opóźnień w procesie logistycznym. Kluczowe jest zrozumienie specyfiki każdego dokumentu oraz jego zastosowania w odpowiednich kontekstach, co jest fundamentalne w zarządzaniu logistyką i transportem.
Pytanie 22
Na palecie EUR ważącej 15 kg znajduje się 4 jednolite sztuki ładunku, każda o ciężarze 100 kg. Wybierz urządzenie do mechanizacji prac transportowych, którym można przetransportować paletowe jednostki ładunkowe na pojazdy drogowe?
A. Odpowiedź 4: D
B. Odpowiedź 1: A
C. Odpowiedź 2: B
D. Odpowiedź 3: C
Odpowiedź C jest poprawna, ponieważ do przenoszenia paletowych jednostek ładunkowych o łącznej masie 400 kg (4 sztuki 100 kg każda plus masa palety 15 kg) odpowiednie jest zastosowanie wózka widłowego. Wózki widłowe są powszechnie używane w logistyce i magazynowaniu do manipulacji ciężkimi ładunkami. Charakteryzują się one zdolnością do podnoszenia i transportowania materiałów na wózkach paletowych, co czyni je idealnym wyborem do przenoszenia towarów na środki transportu drogowego. Praktyczne zastosowania wózków widłowych obejmują załadunek towarów na ciężarówki, co pozwala na efektywne wykorzystanie przestrzeni ładunkowej. Ponadto, zgodnie z normami bezpieczeństwa, wózki widłowe są zaprojektowane z myślą o stabilności i kontroli, co jest kluczowe przy przenoszeniu ciężkich ładunków. Użycie wózków widłowych wpływa również na czas realizacji operacji magazynowych, co jest istotne w kontekście nowoczesnego zarządzania łańcuchem dostaw.
Pytanie 23
W skład działań organizacyjnych w procesie transportowym wchodzi
A. wystawienie faktury za usługę transportową
B. załadunek towaru do środka transportu
C. zaplanowanie trasy transportu
D. przyjazd pojazdu do punktu załadunku
Zaplanowanie trasy przewozu jest kluczowym elementem organizacji procesu transportowego, ponieważ ma bezpośredni wpływ na efektywność, czas realizacji usługi oraz koszty transportu. Dobrze zaplanowana trasa umożliwia zminimalizowanie opóźnień, unikanie korków, a także uwzględnienie potencjalnych przeszkód na drodze, takich jak roboty drogowe czy zmiany warunków atmosferycznych. W praktyce stosuje się różne narzędzia i oprogramowanie do analizy tras, które uwzględniają czynniki takie jak odległość, czas przejazdu, rodzaj pojazdu oraz przekroczone limity wagowe. W kontekście standardów branżowych, planowanie trasy powinno być zgodne z normami ISO 9001, które promują skuteczne zarządzanie jakością i ciągłe doskonalenie procesów operacyjnych. Przykładem może być wykorzystanie systemów GPS oraz aplikacji nawigacyjnych, które oferują aktualne informacje o ruchu drogowym, co pozwala na dynamiczne dostosowywanie trasy w czasie rzeczywistym.
Pytanie 24
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 25
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 26
Do atutów rynku usług transportu i spedycji możemy zaliczyć
A. wysoki poziom zużycia infrastruktury transportowej
B. liczne wąskie gardła w przepływie towarów
C. rozbudowany zasób istniejących sieci, węzłów i terminali drogowych
D. niska konkurencja wśród przewoźników lotniczych i morskich
Nieprawidłowe odpowiedzi odzwierciedlają mylne zrozumienie kluczowych czynników wpływających na mocne strony rynku transportowo-spedycyjnego. Duży stopień zużycia infrastruktury transportowej, wskazany w jednej z opcji, nie jest atutem, lecz poważnym problemem, który może prowadzić do opóźnień, zwiększenia kosztów oraz ryzyka wypadków. Wysoka jakość infrastruktury jest niezbędna, aby zapewnić bezpieczne i efektywne transportowanie towarów. W kontekście morskiego i lotniczego transportu, konkurencyjność przewoźników jest również istotna; niska konkurencyjność może prowadzić do stagnacji, braku innowacji oraz wzrostu cen. W branży, gdzie jakość usług i elastyczność są kluczowymi wymaganiami, brak konkurencji jest czynnikiem, który zniechęca do inwestycji i udoskonaleń. Natomiast istnienie licznych wąskich gardeł w przepływie ładunków wskazuje na problemy strukturalne, które mogą ograniczać wydajność operacyjną i zwiększać czas dostawy. Właściwe zarządzanie infrastrukturą, identyfikacja wąskich gardeł oraz dbanie o konkurencyjność to kluczowe elementy strategii rozwoju rynku transportowo-spedycyjnego, które powinny zostać uwzględnione przez przedsiębiorstwa w celu zapewnienia efektywności i zrównoważonego wzrostu.
Pytanie 27
Jaką najwcześniejszą porę dostawy można ustalić w zleceniu dla przewoźnika, jeśli czas załadunku wynosi 2 godziny, długość trasy to 210 km, średnia prędkość pojazdu osiąga 60 km/h, a załadunek rozpoczyna się o 6:00?
A. 13:30
B. 12:00
C. 11:30
D. 10:00
Aby obliczyć najwcześniejszą godzinę dostawy, należy najpierw uwzględnić czas załadunku oraz czas przejazdu. Rozpoczynamy od załadunku, który trwa 2 godziny. Dlatego, jeśli załadunek zaczyna się o 6:00, zakończy się o 8:00. Następnie, aby obliczyć czas przejazdu, należy podzielić długość trasy (210 km) przez średnią prędkość pojazdu (60 km/h). Czas przejazdu wynosi zatem 210 km / 60 km/h = 3,5 godziny. Dodając ten czas do zakończenia załadunku (8:00), otrzymujemy 8:00 + 3,5 godziny, co daje 11:30. W praktyce, takie obliczenia są kluczowe w logistyce, gdyż pozwalają na efektywne planowanie dostaw, minimalizując opóźnienia i zwiększając satysfakcję klienta. Dobrą praktyką w branży transportowej jest również uwzględnianie potencjalnych nieprzewidzianych okoliczności, takich jak warunki drogowe, co może wpłynąć na rzeczywisty czas dostawy.
Pytanie 28
Ustal, biorąc pod uwagę przepisy dotyczące czasu pracy oraz przerw kierowców, najkrótszy czas potrzebny na wykonanie transportu ładunku na dystansie 510 km, jeżeli pojazd porusza się ze średnią prędkością techniczną 60 km/h i jest obsługiwany przez jednego kierowcę?
A. 8 h 30 min
B. 8 h 50 min
C. 9 h 35 min
D. 9 h 15 min
Czas przejazdu 510 km przy średniej prędkości 60 km/h można obliczyć, dzieląc odległość przez prędkość: 510 km / 60 km/h = 8,5 godziny, co odpowiada 8 godzinom i 30 minutom. Jednakże, w przypadku kierowców zawodowych, należy uwzględnić normy dotyczące czasu pracy i przerw. Zgodnie z przepisami, kierowca może prowadzić pojazd maksymalnie przez 9 godzin dziennie, a po każdej 4,5-godzinnej pracy musi zrobić przynajmniej 45-minutową przerwę. W tym przypadku, aby zrealizować całkowity czas jazdy, kierowca mógłby przejechać pierwsze 4,5 godziny (270 km), a następnie zrobić przerwę, co w połączeniu z dalszymi 240 km prowadzi do całkowitego czasu 9 godzin i 15 minut. To pokazuje, jak ważne jest przestrzeganie norm czasu pracy, które mają na celu zapewnienie bezpieczeństwa zarówno kierowców, jak i innych uczestników ruchu drogowego. W praktyce, przy planowaniu transportu, istotne jest uwzględnienie tych przepisów, aby uniknąć naruszeń, które mogą prowadzić do konsekwencji prawnych oraz zagrożenia bezpieczeństwa na drodze.
Pytanie 29
Jaką maksymalną trasę w czasie 3 godzin i 30 minut przebył pojazd poruszający się z przeciętną prędkością 50 km/h?
A. 175 km
B. 150 km
C. 165 km
D. 105 km
Żeby policzyć maksymalną odległość, jaką może pokonać samochód w 3 godziny i 30 minut przy prędkości średniej 50 km/h, potrzebujemy wzoru: droga = prędkość × czas. W tym wypadku, 3 godziny i 30 minut to 3,5 godziny. Więc robimy proste obliczenie: 50 km/h × 3,5 h = 175 km. Takie obliczenia są naprawdę ważne w wielu dziedzinach, na przykład w logistyce czy podczas planowania podróży. Gdy nie znamy dokładnej odległości, ciężko zaplanować czas dostawy czy trasę. Z mojego doświadczenia, kierowcy w transporcie często muszą wiedzieć, ile czasu spędzą na drodze, żeby wszystko dobrze zorganizować. Fajnie jest regularnie śledzić średnie prędkości pojazdów, bo to pozwala lepiej przewidywać czas przyjazdu. Takie umiejętności przeliczania czasu na godziny naprawdę przydają się w życiu codziennym, chociażby przy planowaniu wakacji czy dojazdów do pracy.
Pytanie 30
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 31
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 32
W ramach działań organizacyjnych związanych z transportem ładunków nienormatywnych przy użyciu środków transportu drogowego należy
A. pilotować przewóz
B. przekazać przesyłkę odbiorcy
C. monitorować proces przewozu
D. uzyskać zezwolenie na dany rodzaj przewozu
Przekazanie przesyłki odbiorcy, pilotowanie przewozu oraz monitorowanie procesu przewozu są czynnościami, które choć istotne w całym procesie transportowym, nie są kluczowymi krokami organizacyjnymi w kontekście przewozu ładunków nienormatywnych. Przekazanie przesyłki odbiorcy następuje dopiero po zrealizowaniu transportu, a zatem nie jest to czynność związana z początkowymi etapami organizacji przewozu. Pilotowanie przewozu, które obejmuje towarzyszenie ładunkowi nienormatywnemu w celu zapewnienia bezpieczeństwa, jest istotne, ale wymaga uprzedniego uzyskania stosownych zezwoleń, co pokazuje, że nie może być traktowane jako pierwszorzędna czynność organizacyjna. Monitorowanie procesu przewozu, choć ważne, koncentruje się na nadzorze nad realizacją transportu i może być wdrażane jedynie w sytuacji, gdy wcześniejsze etapy, takie jak uzyskanie zezwoleń, zostały pomyślnie zrealizowane. Niezrozumienie hierarchii tych czynności prowadzi do ryzykownych błędów, które mogą skutkować opóźnieniami, problemami prawnymi i zagrożeniem dla bezpieczeństwa transportu.
Pytanie 33
Licznik samochodu dostawczego wskazuje 317 000 km. Zgodnie z zaleceniami producenta, dokładna inspekcja układu hamulcowego powinna być przeprowadzana co 50 000 km. Oblicz, ile kilometrów pojazd może przejechać do następnej inspekcji układu hamulcowego?
A. 43 000 km
B. 23 000 km
C. 28 000 km
D. 33 000 km
Odpowiedź 33 000 km jest prawidłowa, ponieważ stan licznika wynosi 317 000 km, a normy producenta przewidują kontrolę układu hamulcowego co 50 000 km. Aby obliczyć, ile kilometrów zostało do następnej kontroli, należy od 50 000 km odjąć ostatnią wielokrotność 50 000 km, która mieści się w 317 000 km. W tym przypadku, ostatnia kontrola miała miejsce przy 300 000 km, co oznacza, że od tego momentu minęło 17 000 km. Pozostały dystans do następnej kontroli można obliczyć, subtracting 17 000 km from 50 000 km, co daje 33 000 km. Regularne kontrole układu hamulcowego są kluczowe dla bezpieczeństwa na drodze, a ich przestrzeganie zgodnie z harmonogramem producenta przyczynia się do dłuższej żywotności pojazdu oraz zmniejszenia ryzyka awarii. W praktyce, taki system kontroli pozwala na wczesne wykrywanie potencjalnych problemów z hamulcami, co jest istotne zarówno dla bezpieczeństwa kierowcy, jak i innych uczestników ruchu drogowego.
Pytanie 34
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 35
Jaką wagę ładunku powinno się wpisać w dokumentacji przewozowej, jeśli do naczepy załadowano 98 m3 wełny mineralnej o gęstości 7 m3/t?
A. 7,0 t
B. 14,0 t
C. 10,0 t
D. 9,8 t
Aby obliczyć masę przewożonego ładunku, należy zastosować wzór na masę, który jest wyrażony jako iloczyn objętości i objętości właściwej. W tym przypadku mamy 98 m3 wełny mineralnej o objętości właściwej 7 m3/t. Obliczenia wykonujemy w następujący sposób: Masa = Objętość / Objętość właściwa, co daje 98 m3 / 7 m3/t = 14 t. Jest to poprawny wynik, ponieważ odpowiada rzeczywistej masie ładunku, który został załadowany do naczepy. W praktyce, znajomość objętości właściwej materiałów jest kluczowa w transporcie, ponieważ pozwala na dokładne wyliczenie masy, co z kolei jest istotne dla zapewnienia zgodności z przepisami oraz bezpieczeństwa podczas transportu. Przykładem może być transport towarów budowlanych, gdzie przekroczenie dopuszczalnej masy może prowadzić do poważnych konsekwencji prawnych oraz zwiększonego ryzyka w ruchu drogowym. Wiedza na temat objętości właściwej pomaga także w optymalizacji załadunku, co może prowadzić do oszczędności w kosztach transportu.
Pytanie 36
Zasady oznaczania oraz warunki transportu materiałów niebezpiecznych przy użyciu kolejnictwa regulują przepisy
A. IMDG
B. RID
C. IATA/DGR
D. AGN
Wybór AGN, IATA/DGR czy IMDG jako regulacji dotyczącej przewozu materiałów niebezpiecznych koleją jest błędny, ponieważ te regulacje odnoszą się do innych środków transportu lub kontekstów. AGN, czyli Umowa o międzynarodowym przewozie towarów niebezpiecznych drogą wodną, dotyczy głównie transportu wodnego, a nie kolejowego. Przypisanie mu roli regulacji dla transportu kolejowego prowadzi do nieporozumień w zakresie odpowiedzialności oraz procedur bezpieczeństwa, co może zagrażać życiu i zdrowiu ludzi. Z kolei IATA/DGR, będący regulacjami dla transportu lotniczego, koncentruje się na specyficznych wymaganiach dotyczących przechowywania i transportu towarów niebezpiecznych w samolotach. Nieosiągnięcie widoczności i zgodności z przepisami IATA/DGR w kontekście transportu kolejowego może prowadzić do poważnych naruszeń przepisów i narażenia zdrowia publicznego na szwank. IMDG, czyli Międzynarodowy Kodeks Morskiego dla Transportu Towarów Niebezpiecznych, również odnosi się wyłącznie do przewozu wodnego, co czyni tę regulację nieadekwatną dla kolei. Wybór niewłaściwej regulacji, jak w przypadku AGN, IATA/DGR, lub IMDG, może prowadzić do niezgodności z wymaganiami prawnymi i zwiększonego ryzyka dla bezpieczeństwa transportu, co podkreśla znaczenie znajomości i stosowania właściwych przepisów w kontekście konkretnego środka transportu.
Pytanie 37
Firma zajmująca się transportem uzyskuje zysk jednostkowy wynoszący 0,15 zł/tkm. Aby zrealizować zamierzony zysk całkowity na poziomie 15 000,00 zł, przedsiębiorstwo powinno zrealizować przewozy w wielkości
A. 100000 pkm
B. l0 000 pkm
C. 10 000 tkm
D. 100 000 tkm
Aby obliczyć ilość usług przewozowych potrzebnych do osiągnięcia planowanego zysku ogółem, należy zastosować wzór: Zysk ogółem = Zysk jednostkowy x Ilość przewozów. W naszym przypadku zysk jednostkowy wynosi 0,15 zł/tkm, a planowany zysk ogółem to 15 000,00 zł. Przekształcając wzór, otrzymujemy: Ilość przewozów = Zysk ogółem / Zysk jednostkowy. Po podstawieniu wartości: Ilość przewozów = 15 000,00 zł / 0,15 zł/tkm = 100 000 tkm. Przeanalizowanie tej sytuacji w kontekście branży transportowej pokazuje, jak ważne jest precyzyjne planowanie i kalkulacja kosztów oraz zysków. W praktyce, przedsiębiorstwa transportowe często muszą dostosowywać swoje usługi do zmiennych warunków rynkowych, a zrozumienie, jak zysk jednostkowy wpływa na całkowity zysk, jest kluczowe dla utrzymania rentowności. Takie umiejętności są niezbędne, aby skutecznie zarządzać flotą i optymalizować procesy transportowe, co prowadzi do lepszej efektywności operacyjnej i większej konkurencyjności na rynku.
Pytanie 38
Firma zajmująca się transportem wynajęła 2 podnośniki na 4 dni i poniosła wydatki w wysokości 1 600 zł. Jaką kwotę należy uiścić za 1 dzień korzystania z jednego podnośnika?
A. 600 zł
B. 800 zł
C. 200 zł
D. 400 zł
Aby obliczyć opłatę za 1 dzień użytkowania jednego podnośnika, należy najpierw ustalić całkowity koszt wynajmu obu podnośników. W tym przypadku wynosi on 1 600 zł za 4 dni. Całkowity koszt wynajmu należy podzielić przez liczbę dni wynajmu oraz przez liczbę podnośników. Obliczenia wyglądają następująco: 1 600 zł / 4 dni = 400 zł za dzień za oba podnośniki, a następnie 400 zł / 2 podnośniki = 200 zł za dzień za jeden podnośnik. Taki sposób obliczania kosztów jest zgodny z powszechnymi praktykami w branży wynajmu sprzętu, gdzie ważne jest zrozumienie całkowitych wydatków oraz umiejętność ich rozkładu na jednostkowe stawki. Przedsiębiorstwa często stosują podobne metody kalkulacji kosztów, aby lepiej planować budżet i wydatki związane z wynajmem. Warto również zaznaczyć, że kalkulacja ta jest istotna nie tylko dla wynajmujących, ale także dla osób planujących długoterminowe projekty, gdzie zrozumienie kosztów jednostkowych może pomóc w optymalizacji wydatków.
Pytanie 39
Licencję na prowadzenie zarobkowego transportu drogowego wydaje się na okres, który nie może być krótszy niż
A. 1 rok i nie dłuższy niż 10 lat
B. 5 lat i nie może być dłuższy niż 50 lat
C. 5 lat i nie dłuższy niż 40 lat
D. 2 lata i nie dłuższy niż 50 lat
Licencja na wykonywanie zarobkowego transportu drogowego jest wydawana na czas określony, co ma na celu zapewnienie, że przedsiębiorcy będą w stanie spełniać obowiązujące normy prawne oraz standardy jakości. W Polsce minimalny czas, na jaki udziela się takiej licencji, wynosi 2 lata, a maksymalny to 50 lat. Taki okres jest wystarczający, aby weryfikować działalność przewoźnika, monitorować jego wyniki finansowe oraz przestrzeganie przepisów dotyczących bezpieczeństwa. W praktyce, przedsiębiorcy muszą na bieżąco dostosowywać swoje działania do zmieniających się przepisów prawa, dlatego krótszy okres licencji sprzyja szybszej reakcji na ewentualne nieprawidłowości. Umożliwia to też wprowadzenie ewentualnych zmian w wymaganiach rynkowych, co jest kluczowe w dynamicznie rozwijającej się branży transportowej. Przykładem może być zmiana w przepisach dotyczących norm emisji spalin, która może wpłynąć na decyzje przedsiębiorców dotyczące floty pojazdów. W związku z tym, 2-letni okres licencji jest praktycznym rozwiązaniem, które wspiera zarówno regulację rynku, jak i rozwój odpowiedzialnych praktyk transportowych.
Pytanie 40
Aby przetransportować jednorodny ładunek o wadze 15 ton, jaki tabor powinien być użyty?
A. wysokotonażowy
B. średniotonażowy
C. niskotonażowy
D. dostawczy
Wybór innych typów taboru, jak dostawczy, niskotonażowy czy średniotonażowy, nie jest odpowiedni dla przewozu ładunku o masie 15 ton. Pojazdy dostawcze, zazwyczaj mające ładowność do 3,5 tony, są przeznaczone do mniejszych ładunków, co w przypadku 15 ton prowadziłoby do przeciążenia pojazdu, co jest niezgodne z przepisami prawa drogowym oraz stwarza poważne ryzyko w zakresie bezpieczeństwa. Niskotonażowy tabor, jak sama nazwa wskazuje, jest przeznaczony do przewozu ładunków o niewielkiej masie, co w przypadku 15 ton jest niewystarczające. Średniotonażowe pojazdy, które najczęściej mają ładowność od 3,5 do 12 ton, wciąż nie są w stanie dostarczyć odpowiedniej nośności, co może prowadzić do niespełnienia wymogów transportowych oraz potencjalnych konsekwencji prawnych. Wybór niewłaściwego taboru jest związany z typowymi błędami w ocenie wymagań transportowych, gdzie nie uwzględnia się rzeczywistej masy ładunku oraz regulacji dotyczących maksymalnych ładowności pojazdów. Warto zapoznać się z normami branżowymi oraz regulacjami prawnymi, które precyzują wymagania dotyczące transportu różnorodnych ładunków, co pozwoli uniknąć nieprawidłowych decyzji w przyszłości.