Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
  • Data rozpoczęcia: 9 maja 2025 11:55
  • Data zakończenia: 9 maja 2025 12:17

Egzamin zdany!

Wynik: 22/40 punktów (55,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

W komputerach stacjonarnych zamontowane są karty sieciowe Ethernet 10/100/1000 z gniazdem RJ45. Jakie medium transmisyjne powinno się zastosować w celu zbudowania sieci komputerowej zapewniającej najwyższą przepustowość?

A. Kabel UTP kategorii 5
B. Światłowód jednomodowy
C. Kabel UTP kategorii 5e
D. Światłowód wielomodowy
Wybór kabla UTP kategorii 5 nie jest optymalnym rozwiązaniem dla budowy sieci komputerowej obsługującej karty sieciowe Ethernet 10/100/1000. Chociaż kabel ten może obsługiwać prędkości do 100 Mbps, jego ograniczenia w zakresie jakości sygnału i podatności na zakłócenia sprawiają, że nie jest wystarczająco wydajny dla nowoczesnych aplikacji, które wymagają prędkości do 1 Gbps. Użytkownicy często zakładają, że kable kategorii 5 będą wystarczające do codziennych zadań, jednak w praktyce mogą napotkać problemy z jakością połączenia, co prowadzi do spadków prędkości i utraty danych. Z kolei wybór światłowodu wielomodowego jest odpowiedni do transmisji na większe odległości i w środowiskach przemysłowych, ale jest zbyteczny w biurach, gdzie kabel UTP 5e wystarczy. Światłowód jednomodowy, choć oferuje najwyższe prędkości i zasięg, jest również kosztowny i nieopłacalny w małych sieciach lokalnych. Powszechnym błędem jest zakładanie, że droższe rozwiązania zawsze są najlepsze; w rzeczywistości, dla stacji roboczych, kabel UTP kategorii 5e zapewnia najbardziej zrównoważoną opcję pod względem kosztów i wydajności. Zrozumienie wymagań sieci oraz standardów branżowych, takich jak TIA/EIA-568, jest kluczowe dla podejmowania właściwych decyzji dotyczących infrastruktury sieciowej.

Pytanie 2

Pamięć RAM ukazana na grafice jest instalowana w płycie głównej z gniazdem

Ilustracja do pytania
A. DDR2
B. DDR4
C. DDR
D. DDR3
Pamięci DDR4 DDR3 i DDR są różnymi generacjami technologii pamięci RAM i każda z nich posiada odmienną specyfikację techniczną oraz wymagania dotyczące kompatybilności z płytą główną. DDR4 jest najnowszą generacją oferującą znaczące ulepszenia w zakresie przepustowości częstotliwości pracy oraz efektywności energetycznej w porównaniu do swoich poprzedników. Jednak jej konstrukcja fizyczna i elektroniczna różni się znacząco od DDR2 i nie jest kompatybilna z płytami głównymi starszego typu. Podobnie sytuacja wygląda z pamięcią DDR3 która mimo że jest krokiem pośrednim między DDR2 a DDR4 różni się napięciem i architekturą co oznacza że nie może być używana na płytach głównych przeznaczonych dla DDR2. Z kolei pamięć DDR będąca pierwszą generacją pamięci typu Double Data Rate charakteryzuje się jeszcze niższymi parametrami w zakresie prędkości i efektywności energetycznej. Częstym błędem jest założenie że wszystkie te typy są wzajemnie wymienne z powodu podobnych nazw jednak fizyczne różnice w konstrukcji i technologii użytej w poszczególnych generacjach uniemożliwiają ich zgodność między sobą. Dlatego ważne jest aby zawsze upewnić się że specyfikacja płyty głównej i typ używanej pamięci są zgodne co zapewni poprawne działanie systemu i uniknięcie problemów z kompatybilnością.

Pytanie 3

Aby zminimalizować ryzyko wyładowań elektrostatycznych podczas wymiany komponentów komputerowych, technik powinien wykorzystać

A. okulary ochronne
B. matę i opaskę antystatyczną
C. rękawice gumowe
D. odzież poliestrową
Stosowanie maty i opaski antystatycznej jest kluczowym środkiem zapobiegawczym w procesie wymiany podzespołów komputerowych. Mata antystatyczna służy do uziemienia sprzętu i osób pracujących, co skutecznie minimalizuje ryzyko powstania ładunków elektrostatycznych. Opaska antystatyczna, noszona na nadgarstku, również jest podłączona do uziemienia, co zapewnia ciągłe odprowadzanie ładunków. W praktyce oznacza to, że gdy technik dotyka podzespołów, takich jak płyty główne czy karty graficzne, nie stwarza ryzyka uszkodzenia związanego z wyładowaniami elektrostatycznymi (ESD). W branży IT stosowanie tych środków ochrony jest szeroko rekomendowane, jako część dobrych praktyk w zakresie bezpiecznego zarządzania sprzętem. Zgodnie z normą ANSI/ESD S20.20, przedsiębiorstwa powinny wdrażać odpowiednie procedury ESD, aby ochronić swoje zasoby. Dbanie o zapobieganie ESD nie tylko chroni sprzęt, ale również wydłuża jego żywotność i stabilność działania, co jest kluczowe w kontekście zarządzania infrastrukturą IT.

Pytanie 4

Według normy JEDEC, standardowe napięcie zasilające dla modułów pamięci RAM DDR3L o niskim napięciu wynosi

A. 1.50 V
B. 1.35 V
C. 1.20 V
D. 1.65 V
Odpowiedź 1.35 V jest prawidłowa, ponieważ jest to standardowe napięcie zasilania dla modułów pamięci RAM DDR3L, które zostało określone przez organizację JEDEC. DDR3L (Double Data Rate 3 Low Voltage) to technologia pamięci zaprojektowana z myślą o obniżonym zużyciu energii przy jednoczesnym zachowaniu wysokiej wydajności. Napięcie 1.35 V w porównaniu do tradycyjnego DDR3, które działa przy napięciu 1.5 V, pozwala na zmniejszenie poboru energii, co jest szczególnie istotne w urządzeniach mobilnych oraz w zastosowaniach serwerowych, gdzie efektywność energetyczna jest kluczowa. Dzięki zastosowaniu DDR3L możliwe jest zwiększenie czasu pracy na baterii w laptopach oraz zmniejszenie kosztów operacyjnych serwerów. Warto również zauważyć, że pamięci DDR3L są kompatybilne z standardowymi modułami DDR3, co pozwala na ich wykorzystanie w różnych systemach komputerowych.

Pytanie 5

Jakiej klasy adresów IPv4 dotyczą adresy, które mają dwa najbardziej znaczące bity ustawione na 10?

A. Klasy A
B. Klasy C
C. Klasy D
D. Klasy B
Wybór niewłaściwej klasy adresów IPv4 może wynikać z niepełnego zrozumienia struktury adresacji w tym protokole. Klasa A, na przykład, zaczyna się od bitów 0 i obejmuje adresy od 0.0.0.0 do 127.255.255.255, co oznacza, że jest przeznaczona głównie dla bardzo dużych organizacji. Adresy klasa C rozpoczynają się od 110, co odpowiada zakresowi od 192.0.0.0 do 223.255.255.255 i są najczęściej używane w mniejszych sieciach. Klasa D, z kolei, nie jest używana do adresowania hostów, lecz do multicastingu, zaczynając się od bitów 1110. Te pomyłki mogą wynikać z zamieszania dotyczącego tego, jak klasy adresów są definiowane oraz jakie zastosowania mają poszczególne klasy. Typowym błędem jest mylenie klas adresów z ich przeznaczeniem; na przykład, klasa C jest powszechnie mylona z klasą B, mimo że każda z nich ma swoje specyficzne zastosowanie w zależności od liczby hostów, które muszą być zaadresowane. Warto zatem dokładnie zapoznać się z zasadami przydzielania adresów IP oraz ich klasyfikacją, aby uniknąć nieporozumień i problemów związanych z zarządzaniem siecią. Rozumienie tych różnic jest kluczowe dla każdego, kto pracuje z technologiami sieciowymi oraz projektuje architekturę sieci.

Pytanie 6

Wskaż błędny sposób podziału dysku MBR na partycje?

A. 2 partycje podstawowe oraz 1 rozszerzona
B. 1 partycja podstawowa oraz 2 rozszerzone
C. 3 partycje podstawowe oraz 1 rozszerzona
D. 1 partycja podstawowa oraz 1 rozszerzona
Poprawna odpowiedź wskazuje, że na dysku MBR (Master Boot Record) można utworzyć maksymalnie cztery partycje, z czego tylko trzy mogą być partycjami podstawowymi, natomiast jedna może być rozszerzona. W przypadku wyboru opcji z jedną partycją podstawową i dwiema rozszerzonymi jest to nieprawidłowy podział, ponieważ MBR pozwala na utworzenie tylko jednej partycji rozszerzonej, która z kolei może zawierać wiele partycji logicznych. Praktyczne zastosowanie tego podziału jest istotne w kontekście organizacji danych na dysku, gdzie partycje podstawowe mogą być używane do instalacji systemów operacyjnych, podczas gdy partycje rozszerzone są wykorzystywane do tworzenia dodatkowych przestrzeni dla danych, bez ograniczeń liczby logicznych partycji. Na przykład, w typowych scenariuszach wykorzystania serwerów, administratorzy mogą tworzyć jedną partycję podstawową na system operacyjny oraz partycję rozszerzoną na dane, co jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania systemami operacyjnymi i bezpieczeństwem danych.

Pytanie 7

Jakie narzędzie w systemie Windows pozwala na kontrolowanie stanu sprzętu, aktualizowanie sterowników oraz rozwiązywanie problemów z urządzeniami?

A. services
B. perfmon
C. eventvwr
D. devmgmt
Odpowiedzi "services", "perfmon" oraz "eventvwr" są związane z innymi funkcjami systemu Windows, które nie spełniają roli Menedżera urządzeń. "Services" odnosi się do narzędzia umożliwiającego zarządzanie usługami systemowymi, które mogą być uruchamiane lub zatrzymywane, ale nie dostarcza informacji o stanie sprzętu ani nie pozwala na aktualizację sterowników. Użytkownicy często mylą te funkcje, sądząc, że mogą one wpływać na sprzęt, a tymczasem ich głównym celem jest zarządzanie oprogramowaniem działającym w tle. "Perfmon", czyli Monitor wydajności, koncentruje się na analizowaniu wydajności systemu poprzez zbieranie danych na temat różnych zasobów, jednak nie oferuje możliwości interakcji ze sprzętem ani sterownikami. Z kolei "eventvwr" to Podgląd zdarzeń, który rejestruje dzienniki zdarzeń systemowych, aplikacji i zabezpieczeń, jednak jego funkcjonalność nie obejmuje zarządzania sprzętem, co może prowadzić do mylnych przekonań o jego przydatności w kontekście rozwiązywania problemów sprzętowych. Oparcie się na tych narzędziach w sytuacji konfliktów sprzętowych lub problemów z działaniem urządzeń może prowadzić do błędnych diagnoz i wydłużenia procesu naprawy urządzeń, dlatego ważne jest, aby użytkownicy rozumieli różnice pomiędzy tymi narzędziami a Menedżerem urządzeń.

Pytanie 8

Aby kontrolować ilość transferu w sieci, administrator powinien zastosować program rodzaju

A. bandwidth manager
B. task manager
C. quality manager
D. package manager
Wybrane odpowiedzi, takie jak "task manager", "quality manager" czy "package manager", sugerują pewne nieporozumienia co do ról tych narzędzi w zarządzaniu siecią. Na przykład task manager to przecież narzędzie, które monitoruje i zarządza zadaniami w systemie operacyjnym. Może pokazywać wykorzystywanie zasobów, ale nie ma nic wspólnego z kontrolowaniem ruchu w sieci czy zarządzaniem przepustowością. Z kolei quality manager w zasadzie dotyczy poprawy jakości usług, a nie zarządzania pasmem. Używanie tych narzędzi bez odpowiednich rozwiązań do zarządzania ruchem danych może prowadzić do problemów, jak przeciążenia i spowolnienie usług. Co do package managera, to jest to narzędzie do zarządzania oprogramowaniem i jego pakietami, więc też nie ma związku z transferem danych w sieci. Zdecydowanie, żeby dobrze zarządzać szerokością pasma, potrzebujemy dedykowanych narzędzi, takich jak bandwidth manager, które monitorują i regulują przepustowość na bieżąco, co jest kluczowe w nowoczesnych sieciach komputerowych.

Pytanie 9

Jaki protokół mailowy pozwala między innymi na przechowywanie odbieranych wiadomości e-mail na serwerze, zarządzanie wieloma katalogami, usuwanie wiadomości oraz przenoszenie ich pomiędzy katalogami?

A. Multipurpose Internet Mail Extensions (MIME)
B. Simple Mail Transfer Protocol (SMTP)
C. Post Office Protocol (POP)
D. Internet Message Access Protocol (IMAP)
Internet Message Access Protocol (IMAP) jest protokołem pocztowym, który zapewnia zaawansowane możliwości zarządzania wiadomościami e-mail na serwerze. Umożliwia on użytkownikom nie tylko odbieranie wiadomości, ale również ich przechowywanie na serwerze, co jest kluczowe w kontekście dostępu z różnych urządzeń. IMAP pozwala na organizację wiadomości w foldery, co ułatwia zarządzanie dużą liczbą e-maili. Użytkownik może przenosić wiadomości między folderami, co jest szczególnie przydatne w przypadku archiwizacji lub segregacji tematów. Dzięki IMAP, zmiany wprowadzone na jednym urządzeniu są automatycznie synchronizowane na wszystkich pozostałych, co zapewnia spójność i wygodę użytkowania. Protokół ten jest zgodny z standardami Internet Engineering Task Force (IETF) i jest szeroko stosowany w aplikacjach pocztowych, takich jak Mozilla Thunderbird czy Microsoft Outlook, co czyni go istotnym elementem współczesnych systemów komunikacji. Dodatkowo, IMAP wspiera mechanizmy autoryzacji i szyfrowania, co podnosi bezpieczeństwo przesyłanych danych.

Pytanie 10

Analiza uszkodzonych elementów komputera poprzez ocenę stanu wyjściowego układu cyfrowego pozwala na

A. sonda logiczna
B. impulsator
C. kalibrator
D. sonometr
Sonda logiczna to wyspecjalizowane narzędzie diagnostyczne, które umożliwia sprawdzenie stanu logicznych poziomów sygnałów w układach cyfrowych. Dzięki niej można skutecznie diagnozować uszkodzenia komponentów komputerowych poprzez analizę sygnałów danych oraz sygnałów sterujących. Działa na zasadzie podłączania do punktów testowych na płytce drukowanej, co pozwala na bezpośrednie odczytywanie stanów logicznych (wysoki/niski). Przykładem zastosowania sondy logicznej może być diagnozowanie płyt głównych komputerów, gdzie można szybko zidentyfikować problemy z szynami danych lub błędami w obwodach sterujących. W praktyce, sonda logiczna może być używana do analizy protokołów komunikacyjnych, takich jak I2C czy SPI, co czyni ją nieocenionym narzędziem w warsztatach elektronicznych i przy projektach inżynieryjnych. Użycie sondy logicznej jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które zalecają weryfikację stanu komponentów przed ich wymianą, co pozwala na oszczędność czasu i zasobów.

Pytanie 11

W normie PN-EN 50174 nie znajdują się wytyczne dotyczące

A. realizacji instalacji na zewnątrz budynków
B. realizacji instalacji wewnętrznych w budynkach
C. uziemień instalacji urządzeń przetwarzania danych
D. zapewnienia jakości systemów okablowania
Wszystkie zaproponowane odpowiedzi wskazują na różne aspekty, które norma PN-EN 50174 rzeczywiście reguluje, co może prowadzić do mylnego wrażenia, że każda z tych kwestii jest poza zakresem norm. W kontekście wykonania instalacji wewnątrz i na zewnątrz budynków, norma dostarcza wytycznych dotyczących m.in. rozmieszczenia kabli, ich ochrony oraz metod instalacji, które mają na celu zapewnienie wysokiej jakości i niezawodności usług telekomunikacyjnych. Również zapewnienie jakości instalacji okablowania jest istotnym elementem normy, obejmującym aspekty kontroli jakości, testowania oraz certyfikacji okablowania, co ma fundamentalne znaczenie w kontekście wydajności i bezpieczeństwa systemów telekomunikacyjnych. Błąd myślowy może wynikać z nieporozumienia, że uziemienie jest elementem, który nie dotyczy instalacji okablowania, co jest nieprawdziwe. Uziemienie wpływa na stabilność systemów przetwarzania danych i jest ściśle związane z instalacjami, jednak nie jest bezpośrednio regulowane przez normę PN-EN 50174. Zrozumienie tej normy oraz jej zastosowań jest kluczowe dla skutecznego projektowania, instalacji i utrzymania systemów telekomunikacyjnych w różnych środowiskach.

Pytanie 12

Do przeprowadzenia aktualizacji systemów Linux można zastosować aplikacje

A. defrag i YaST
B. apt-get i zypper
C. cron i mount
D. aptitude i amarok
Aby zaktualizować systemy Linux, kluczowymi narzędziami, które można wykorzystać, są apt-get oraz zypper. Apt-get jest popularnym menedżerem pakietów w systemach opartych na Debianie, takich jak Ubuntu. Umożliwia on łatwe zarządzanie pakietami oprogramowania, w tym ich instalację, usuwanie oraz aktualizację. Przykładowe polecenie do aktualizacji systemu za pomocą apt-get to 'sudo apt-get update' oraz 'sudo apt-get upgrade', co pozwala na aktualizację dostępnych pakietów. Zypper, z kolei, jest menedżerem pakietów używanym w systemach opartych na openSUSE. Podobnie jak apt-get, umożliwia on zarządzanie pakietami, a do aktualizacji systemu służy polecenie 'sudo zypper refresh' oraz 'sudo zypper update'. Oba narzędzia są zgodne z zasadami zarządzania pakietami w ekosystemie Linux, co czyni je standardowym wyborem dla administratorów systemów oraz użytkowników dbających o aktualność swojego oprogramowania.

Pytanie 13

Nie jest możliwe wykonywanie okresowych kopii zapasowych dysków serwera na nośnikach wymiennych typu

A. karty MMC
B. płyty DVD-ROM
C. płyty CD-RW
D. karty SD
Karty SD oraz karty MMC są nośnikami, które pozwalają na wielokrotne zapisywanie i usuwanie danych, co czyni je idealnymi do tworzenia kopii zapasowych. Użytkownicy często mogą mylnie sądzić, że każdy typ wymiennego nośnika nadaje się do takich zadań. Płyty CD-RW również oferują możliwość wielokrotnego zapisywania, co może prowadzić do przekonania, że są one odpowiednie do tworzenia kopii zapasowych. Jednakże, płyty CD-RW mają swoje ograniczenia, takie jak mniejsza pojemność w porównaniu do nowoczesnych kart pamięci i są mniej odporne na uszkodzenia. Kiedy dochodzi do wyboru nośnika do kopii zapasowych, kluczowe jest rozważenie nie tylko możliwości zapisu, ale również długości życia nośnika oraz ryzyka uszkodzenia. Płyty DVD-ROM, w przeciwieństwie do wymienionych wcześniej nośników, są nośnikami jednorazowego zapisu, co czyni je nieodpowiednimi do regularnych i aktualnych kopii zapasowych. Posiadając stałe dane na nośniku, użytkownicy mogą błędnie zakładać, że są one aktualne, co prowadzi do desperackiego poszukiwania danych w sytuacjach awaryjnych. Właściwe podejście do archiwizacji danych wymaga zrozumienia, że nośniki muszą umożliwiać efektywne zarządzanie danymi oraz ich aktualizację. Dlatego tak istotne jest, aby wybierać medium, które spełnia standardy branżowe w zakresie przechowywania danych, jak na przykład standard ISO/IEC 27001, który promuje bezpieczeństwo informacji.

Pytanie 14

Stacja robocza powinna znajdować się w tej samej podsieci co serwer o adresie IP 192.168.10.150 i masce 255.255.255.192. Który adres IP powinien być skonfigurowany w ustawieniach protokołu TCP/IP karty sieciowej stacji roboczej?

A. 192.168.10.220
B. 192.168.11.130
C. 192.168.10.190
D. 192.168.10.1
Adres IP 192.168.10.190 jest poprawny, ponieważ mieści się w tej samej podsieci co serwer o adresie IP 192.168.10.150 i masce podsieci 255.255.255.192. Najpierw należy obliczyć zakres adresów IP w tej podsieci. Maska 255.255.255.192 oznacza, że mamy 64 adresy na podsieć (2^(32-26)). Oznaczenie 192.168.10.128 będzie adresem sieci, a 192.168.10.191 adresem rozgłoszeniowym. Adresy IP od 192.168.10.129 do 192.168.10.190 są dostępne dla hostów, co oznacza, że adres 192.168.10.190 jest ważnym, dostępnym adresem. Przykładem zastosowania może być przydzielanie adresów IP stacjom roboczym w małej firmie, gdzie każda stacja robocza musi być w tej samej podsieci, aby mogła komunikować się z serwerem. Dobre praktyki sieciowe zalecają, aby każdy host w tej samej podsieci miał unikalny adres IP, co pozwala na prawidłowe funkcjonowanie sieci lokalnej.

Pytanie 15

Gdy użytkownik zauważy, że ważne pliki zniknęły z dysku twardego, powinien

A. zabezpieczyć dysk przed zapisaniem nowych danych
B. wykonać defragmentację tego dysku
C. zainstalować oprogramowanie diagnostyczne
D. przeprowadzić test S.M.A.R.T. na tym dysku
Uchronienie dysku przed zapisem nowych danych jest kluczowym krokiem po zauważeniu utraty ważnych plików. Gdy dane są usuwane lub znikają, istnieje ryzyko, że nowe informacje zapisane na dysku mogą nadpisać obszary pamięci, które zawierały wcześniej utracone pliki. W momencie, gdy użytkownik zidentyfikuje problem, pierwszym działaniem powinno być natychmiastowe wyłączenie wszelkich operacji zapisu na dysku. W praktyce oznacza to, że najlepiej jest odłączyć dysk od źródła zasilania lub przynajmniej unikać instalowania nowych programów, pobierania plików lub wykonywania aktualizacji. Dobrą praktyką jest również uruchomienie systemu z innego nośnika, aby zminimalizować ryzyko nadpisania danych. W wielu przypadkach odzyskiwanie danych może być udane, jeśli użytkownik zareaguje szybko i nie zainicjuje nowych zapisów. Aplikacje do odzyskiwania danych są w stanie przywrócić usunięte pliki, ale ich skuteczność często zależy od tego, jak szybko podjęto odpowiednie kroki chroniące dysk.

Pytanie 16

Aby telefon VoIP działał poprawnie, należy skonfigurować adres

A. rozgłoszeniowy.
B. MAR/MAV
C. centrali ISDN
D. IP
Aby telefon VoIP (Voice over Internet Protocol) mógł prawidłowo funkcjonować, kluczowym elementem jest skonfigurowanie adresu IP. VoIP umożliwia przesyłanie głosu za pomocą internetu, co oznacza, że wszystkie dane muszą być przesyłane przez sieć IP. Adres IP identyfikuje urządzenie w sieci oraz pozwala na nawiązywanie połączeń z innymi urządzeniami VoIP. W praktyce, odpowiednia konfiguracja adresu IP zapewnia stabilność i jakość połączeń głosowych, co jest szczególnie ważne w zastosowaniach komercyjnych, gdzie jakość komunikacji jest kluczowa. W kontekście standardów branżowych, VoIP często korzysta z protokołów takich jak SIP (Session Initiation Protocol) i RTP (Real-time Transport Protocol), które również opierają się na komunikacji przez sieć IP. Dlatego zrozumienie i prawidłowe skonfigurowanie adresu IP jest niezbędne do efektywnego korzystania z technologii VoIP, co przekłada się na wydajność i jakość komunikacji w firmach oraz w codziennym użytkowaniu.

Pytanie 17

W jakim systemie numerycznym przedstawione są zakresy We/Wy na ilustracji?

Ilustracja do pytania
A. Ósemkowym
B. Dziesiętnym
C. Szesnastkowym
D. Binarnym
Odpowiedź szesnastkowa jest prawidłowa, ponieważ zakresy We/Wy w systemach komputerowych często są przedstawiane w systemie szesnastkowym (hexadecymalnym). System szesnastkowy jest bardzo powszechnie stosowany w informatyce, ponieważ pozwala na bardziej zwięzłe przedstawienie danych binarnych. Każda cyfra szesnastkowa reprezentuje cztery bity, co ułatwia konwersję między tymi dwoma systemami liczbowymi. W praktyce, system szesnastkowy jest używany do reprezentacji adresów pamięci, rejestrów procesora oraz innych zasobów systemowych. W interfejsach użytkownika, takich jak menadżery zasobów systemowych, adresy są często wyświetlane w formacie szesnastkowym, poprzedzone prefiksem '0x', co jednoznacznie wskazuje na ich format. Standardowe zasady i dobre praktyki w branży informatycznej sugerują użycie systemu szesnastkowego do oznaczania adresacji sprzętowej, co minimalizuje błędy i ułatwia zarządzanie zasobami. W szczególności, w systemach operacyjnych takich jak Windows, zakresy pamięci i adresy portów są często prezentowane w tym systemie, co daje administratorom systemów i programistom narzędzie do precyzyjnego zarządzania i diagnozowania systemów komputerowych. Zrozumienie i umiejętność interpretacji danych szesnastkowych jest kluczowe dla profesjonalistów w dziedzinie IT.

Pytanie 18

W przypadku dysku twardego, w jakiej jednostce wyrażana jest wartość współczynnika MTBF (Mean Time Between Failure)?

A. w latach
B. w minutach
C. w godzinach
D. w dniach
Wartość współczynnika MTBF (Mean Time Between Failure) dla dysków twardych jest podawana w godzinach, co wynika z charakterystyki pracy tych urządzeń. MTBF jest miarą niezawodności, wskazującą na średni czas, jaki można oczekiwać, że dysk twardy będzie działał bezawaryjnie pomiędzy awariami. Przykładowo, jeśli dysk ma MTBF równy 1 000 000 godzin, oznacza to, że w średnim czasie użytkowania, możemy oczekiwać, że dysk wytrzyma długi okres bez uszkodzenia. W praktyce dane te są szczególnie istotne w kontekście centrów danych i przedsiębiorstw, gdzie urządzenia muszą zapewniać wysoką dostępność. Wysoki współczynnik MTBF jest także często wymagany w standardach branżowych, takich jak ISO 9001, które kładą duży nacisk na jakość i niezawodność produktów. Dlatego też zrozumienie i odpowiednie interpretowanie MTBF jest kluczowe dla inżynierów zajmujących się projektowaniem systemów pamięci masowej. Znajomość MTBF pozwala nie tylko na lepsze planowanie konserwacji, lecz także na optymalne zarządzanie ryzykiem związanym z potencjalnymi awariami.

Pytanie 19

W dokumentacji systemu operacyjnego Windows XP opisano pliki o rozszerzeniu .dll. Czym jest ten plik?

A. uruchamialnego
B. dziennika zdarzeń
C. biblioteki
D. inicjalizacyjnego
Wybór odpowiedzi związanych z dziennikiem zdarzeń, plikami inicjalizacyjnymi czy uruchamialnymi wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące funkcji i charakterystyki plików w systemie Windows. Dzienniki zdarzeń są odpowiedzialne za rejestrowanie działań systemowych i nie mają związku z dynamicznymi bibliotekami, które są z natury współdzielonymi zasobami programowymi. Pliki inicjalizacyjne, takie jak .ini, pełnią rolę konfiguracji aplikacji, a nie zawierają kodu wykonywalnego, co jest fundamentalną cechą bibliotek .dll. Z kolei pliki uruchamialne, takie jak .exe, są bezpośrednio wykonywane przez system operacyjny, w przeciwieństwie do .dll, które muszą być załadowane przez inne aplikacje. Istotnym błędem jest łączenie tych terminów, ponieważ każdy z nich odnosi się do innych ról i funkcji w ekosystemie systemu operacyjnego. Aby prawidłowo zrozumieć te zagadnienia, warto zgłębić funkcje różnych typów plików oraz ich interakcje w kontekście architektury systemu, co wykazuje znaczenie plików .dll jako centralnych elementów elastyczności i efektywności działania aplikacji w środowisku Windows.

Pytanie 20

Aby aktywować tryb awaryjny w systemach z rodziny Windows, w trakcie uruchamiania komputera trzeba nacisnąć klawisz

A. F10
B. F1
C. F8
D. F7
Wybór klawiszy F1, F7 lub F10 jako opcji do uruchamiania trybu awaryjnego w systemach Windows pokazuje pewne nieporozumienia dotyczące funkcji tych klawiszy. Klawisz F1 zazwyczaj służy do otwierania pomocy systemowej, co jest przydatne, gdy użytkownik potrzebuje wsparcia w obsłudze systemu, ale nie ma związku z uruchamianiem trybu awaryjnego. Z kolei F7 nie jest standardowo przypisany do żadnej funkcji w kontekście rozruchu systemu Windows, co może wynikać z mylnego powiązania go z innymi systemami operacyjnymi lub aplikacjami. Klawisz F10, używany w wielu kontekstach jako przycisk do dostępu do menu BIOS lub innego oprogramowania układowego, nie ma również zastosowania w kontekście trybu awaryjnego. Użytkownicy mogą błędnie założyć, że różne klawisze funkcyjne oferują podobne funkcje w różnych systemach operacyjnych, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków. Rzeczywistość jest taka, że każdy klawisz funkcyjny ma ściśle określoną rolę. Warto zawsze zapoznać się z dokumentacją lub podręcznikami użytkownika, aby potwierdzić, które klawisze są odpowiednie w danym kontekście. Błąd w wyborze odpowiedniego klawisza może znacząco wpłynąć na proces rozwiązywania problemów i ograniczyć dostęp do niezbędnych funkcji systemu.

Pytanie 21

Jaki typ pamięci powinien być umieszczony na płycie głównej komputera w miejscu, które wskazuje strzałka?

Ilustracja do pytania
A. SD-RAM DDR3
B. SO-DIMM DDR2
C. SIMM
D. FLASH
Wybór niewłaściwego typu pamięci do instalacji na płycie głównej może prowadzić do nieprawidłowego działania systemu lub jego całkowitego braku. SIMM to starszy typ pamięci, używany głównie w komputerach z lat 80. i 90., charakteryzujący się 30- lub 72-pinowymi modułami, które nie pasują do nowoczesnych slotów DIMM. Pamięci te nie są kompatybilne z obecnymi standardami, takimi jak DDR3, i oferują znacznie mniejsze prędkości przesyłania danych oraz przepustowości. SO-DIMM DDR2 to z kolei typ pamięci używany głównie w laptopach i mniejszych urządzeniach, jednak także nie jest kompatybilny z typowymi slotami DIMM na płycie głównej komputerów stacjonarnych. DDR2 różni się od DDR3 pod względem napięcia operacyjnego, szybkości oraz architektury, co sprawia, że nie może być stosowany zamiennie. FLASH to inny rodzaj pamięci, używany do przechowywania danych w sposób trwały, jak np. w dyskach SSD czy kartach pamięci. FLASH nie jest pamięcią operacyjną, a raczej magazynem danych, stąd też nie można jej stosować w roli pamięci RAM. Błędem jest zakładanie, że wszystkie rodzaje pamięci mogą pasować do każdego slotu na płycie głównej. Dlatego ważne jest, aby przy wyborze pamięci RAM uwzględniać specyfikację techniczną płyty głównej i typ obsługiwanej pamięci.

Pytanie 22

AppLocker to funkcjonalność dostępna w systemach Windows Server, która umożliwia

A. tworzenie reguł zarządzających uruchamianiem aplikacji dla użytkowników lub grup
B. administrację partycjami dysków twardych przy pomocy interpretera poleceń PowerShell
C. przyznawanie uprawnień do plików i katalogów zawierających dane użytkowników
D. szyfrowanie partycji systemowej, z wyjątkiem partycji rozruchowej
Pierwsza z odpowiedzi sugeruje, że AppLocker służy do szyfrowania partycji systemowej, co jest całkowicie niezgodne z jego funkcjonalnością. Szyfrowanie partycji, w tym partycji systemowej, jest realizowane przez inne narzędzia, takie jak BitLocker, które oferują zabezpieczanie danych przed nieautoryzowanym dostępem poprzez szyfrowanie całych dysków. Drugie podejście wskazuje na nadawanie uprawnień do plików i katalogów, co również nie jest zadaniem AppLocker. Uprawnienia do plików i folderów w systemach Windows są zarządzane przez system kontroli dostępu (DAC), który operuje na zasadzie list kontroli dostępu (ACL). Trzecia odpowiedź dotyczy zarządzania partycjami dysków twardych przy pomocy PowerShell, co jest zupełnie odmienną funkcjonalnością i nie ma związku z celami AppLocker. PowerShell jest narzędziem do automatyzacji zadań administracyjnych, ale nie jest bezpośrednio związane z kontrolą uruchamiania aplikacji. Te błędne odpowiedzi pokazują typowe nieporozumienia w zakresie funkcji narzędzi dostępnych w systemach Windows Server, co może prowadzić do niewłaściwego ich stosowania i braku efektywności w zarządzaniu bezpieczeństwem i dostępem do systemów. Zrozumienie specyfiki narzędzi oraz ich zastosowań jest kluczowe dla skutecznego zarządzania infrastrukturą IT.

Pytanie 23

Najskuteczniejszym zabezpieczeniem sieci bezprzewodowej jest

A. protokół WEP
B. protokół WPA
C. protokół WPA2
D. protokół SSH
Protokół WPA2 (Wi-Fi Protected Access 2) jest uważany za najbezpieczniejszy standard zabezpieczeń sieci bezprzewodowych dostępny do tej pory. WPA2 wprowadza silniejsze mechanizmy szyfrowania, w tym AES (Advanced Encryption Standard), który jest znacznie bardziej odporny na ataki niż starsze metody szyfrowania, takie jak TKIP (Temporal Key Integrity Protocol). Implementacja WPA2 w sieciach Wi-Fi pozwala na skuteczną ochronę przed nieautoryzowanym dostępem oraz zapewnia integralność przesyłanych danych. Przykładem zastosowania WPA2 jest konfiguracja domowej sieci Wi-Fi, w której użytkownik zabezpiecza swoje połączenie, aby chronić prywatne informacje przed hakerami. Warto również zaznaczyć, że WPA2 wspiera protokół 802.1X, co pozwala na wdrożenie systemu autoryzacji, co dodatkowo zwiększa poziom bezpieczeństwa. Aktualizacje i korzystanie z silnych haseł w połączeniu z WPA2 są kluczowe dla utrzymania bezpieczeństwa sieci.

Pytanie 24

Jednym ze sposobów na ograniczenie dostępu do sieci bezprzewodowej dla nieuprawnionych osób jest

A. wyłączenie rozgłaszania SSID
B. zmiana standardu szyfrowania z WPA na WEP
C. zmiana częstotliwości nadawania sygnału
D. dezaktywacja szyfrowania
Wyłączenie rozgłaszania identyfikatora sieci (SSID) jest skutecznym sposobem na zwiększenie bezpieczeństwa sieci bezprzewodowej. SSID to nazwa, która identyfikuje sieć Wi-Fi, a jej rozgłaszanie pozwala urządzeniom w okolicy na łatwe wykrycie i połączenie się z nią. Kiedy rozgłaszanie jest wyłączone, SSID nie jest widoczny dla użytkowników, co sprawia, że dostęp do sieci staje się trudniejszy dla niepowołanych osób. Użytkownicy muszą znać dokładną nazwę sieci, aby się z nią połączyć, co może zniechęcić potencjalnych intruzów. Warto jednak podkreślić, że ta metoda nie jest wystarczająca jako jedyne zabezpieczenie. Przykładowo, użycie silnego szyfrowania WPA2 lub WPA3 i silnych haseł jest nadal kluczowe. W praktyce, wyłączenie rozgłaszania SSID powinno być częścią większej strategii bezpieczeństwa, która obejmuje regularną aktualizację oprogramowania sprzętowego routera oraz monitorowanie połączeń sieciowych. Tego rodzaju podejścia są zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi w zakresie zabezpieczeń sieciowych.

Pytanie 25

W komputerze użyto płyty głównej widocznej na obrazku. Aby podnieść wydajność obliczeniową maszyny, zaleca się

Ilustracja do pytania
A. rozszerzenie pamięci RAM
B. instalację kontrolera RAID
C. zamontowanie dwóch procesorów
D. dodanie dysku SAS
Zwiększenie pamięci operacyjnej to popularna metoda poprawy wydajności, lecz jej efekty są ograniczone przez moc operacyjną procesora. Jeśli procesor nie jest w stanie przetworzyć danych w odpowiednim tempie, nawet duża ilość pamięci RAM nie poprawi znacząco wydajności obliczeniowej. Instalacja kontrolera RAID czy dysku SAS jest związana bardziej z poprawą wydajności w zakresie przechowywania i dostępu do danych niż z mocą obliczeniową jako taką. RAID poprawia redundancję i szybkość odczytu oraz zapisu danych, co jest kluczowe w serwerach baz danych czy systemach przechowywania danych, ale nie wpływa bezpośrednio na szybkość obliczeń procesora. Podobnie, dyski SAS oferują wysoką prędkość przesyłu danych, co przyspiesza operacje związane z wieloma małymi plikami, ale nie zwiększa mocy obliczeniowej CPU. Takie rozwiązania są efektywne w kontekście pracy z dużymi wolumenami danych i zachowania ciągłości pracy systemu, ale nie zwiększają liczby instrukcji przetwarzanych na sekundę przez procesor. Błędem jest przypisywanie im bezpośredniego wpływu na wzrost mocy obliczeniowej CPU, co jest kluczowym elementem tego pytania. Wybór odpowiedniej metody zwiększania wydajności powinien być ściśle związany z analizą bieżących ograniczeń systemowych i specyficznych wymagań użytkowych danego środowiska pracy komputerowej.

Pytanie 26

Które z połączeń zaznaczonych strzałkami na diagramie monitora stanowi wejście cyfrowe?

Ilustracja do pytania
A. Żadne z połączeń
B. Połączenie 2
C. Połączenie 1
D. Połączenia 1 i 2
Złącze DVI, które oznaczone jest jako 2, to cyfrowe wejście, które używamy w monitorach do przesyłania sygnału wideo. Fajnie, że przesyła dane w formie cyfrowej, dzięki czemu nie ma potrzeby konwersji sygnału, jak w złączach analogowych, np. DSUB. To sprawia, że obraz jest lepszy, bo unikamy strat związanych z tą konwersją. Standard DVI ma różne tryby, jak DVI-D (cyfrowy) i DVI-I (cyfrowy i analogowy), co daje nam sporą elastyczność, w zależności od tego, co podłączamy. Wiesz, korzystanie z DVI to też dobry krok w przyszłość, bo wspiera nowoczesne standardy cyfrowe, przez co jest dość uniwersalne. Poza tym, DVI działa z protokołem TMDS, co pozwala na szybki przesył danych oraz zmniejsza zakłócenia elektromagnetyczne. Dlatego jest świetnym wyborem, kiedy chcemy przesyłać obraz na większe odległości, co jest przydatne w zawodach takich jak edycja wideo. W kontekście wysokiej jakości obrazu, jak w grafice czy multimediach, złącze DVI jest naprawdę ważnym elementem.

Pytanie 27

W sytuacji, gdy brakuje odpowiedniej ilości pamięci RAM do przeprowadzenia operacji, takiej jak uruchomienie aplikacji, system Windows pozwala na przeniesienie nieużywanych danych z pamięci RAM do pliku

A. tpm.sys
B. nvraid.sys
C. config.sys
D. pagefile.sys
Odpowiedzi 'tpm.sys', 'config.sys' i 'nvraid.sys' nie pasują do tematu przenoszenia danych z pamięci RAM. 'tpm.sys' jest sterownikiem dla modułu TPM, który przede wszystkim dba o bezpieczeństwo i zarządzanie kluczami, nie o pamięć. 'config.sys' to stary plik konfiguracyjny z czasów DOS, a teraz już nie jest potrzebny. No i 'nvraid.sys' to sterownik do RAID, też nie ma nic wspólnego z przenoszeniem danych z RAM-u do dysku. Czasami można pomylić te pliki i ich funkcje, ale ważne jest, żeby zrozumieć, jak to wszystko działa. Wiedza na temat plików systemowych naprawdę pomaga w lepszym zrozumieniu wydajności komputera.

Pytanie 28

Jakie urządzenie sieciowe widnieje na ilustracji?

Ilustracja do pytania
A. Karta sieciowa bezprzewodowa
B. Moduł Bluetooth
C. Adapter IrDA
D. Modem USB
Adapter Bluetooth oraz adapter IrDA to urządzenia służące do bezprzewodowej komunikacji pomiędzy różnymi urządzeniami lecz działają na zupełnie innych zasadach niż modem USB. Adapter Bluetooth umożliwia łączenie się z urządzeniami w bliskiej odległości jak słuchawki czy klawiatury w oparciu o technologię radiową działającą w paśmie ISM 2,4 GHz. Jest znany z niskiego zużycia energii i krótkiego zasięgu co sprawia że nie nadaje się do przesyłania dużych ilości danych jak internet mobilny. Adapter IrDA natomiast wykorzystuje technologię podczerwieni do komunikacji na bardzo krótkie odległości co jest praktycznie przestarzałe w nowoczesnych zastosowaniach sieciowych. Karta sieciowa WiFi służy do łączenia się z lokalnymi sieciami bezprzewodowymi dzięki czemu umożliwia dostęp do internetu przez router WiFi. Chociaż zapewnia mobilność w obrębie sieci lokalnej nie korzysta z technologii mobilnych i nie posiada funkcji modemu co ogranicza jej zastosowanie w porównaniu do modemu USB. Wybór niewłaściwego urządzenia często wynika z mylenia różnych technologii bezprzewodowych i ich zastosowań co może prowadzić do nieoptymalnego wykorzystania sprzętu w określonych sytuacjach. Ważne jest aby zrozumieć specyfikę i przeznaczenie każdego typu urządzenia co pozwala lepiej dopasować je do indywidualnych potrzeb sieciowych szczególnie tam gdzie liczy się mobilność i dostępność do szerokopasmowego internetu mobilnego. Stąd kluczowe jest rozpoznawanie różnic pomiędzy technologiami i ich praktycznymi zastosowaniami w rzeczywistych scenariuszach użytkowania.

Pytanie 29

Element oznaczony numerem 1 w schemacie blokowym procesora pełni funkcję

Ilustracja do pytania
A. zapisywania rezultatu operacji
B. przechowywania dodatkowych danych dotyczących realizowanej operacji
C. przeprowadzania operacji na blokach informacji
D. wykonywania operacji na liczbach zmiennoprzecinkowych
Wśród podanych odpowiedzi niektóre dotyczą ważnych elementów procesora, ale nie odnoszą się bezpośrednio do funkcji FPU. Na przykład przechowywanie dodatkowych informacji o wykonywanej operacji może być związane z rejestrami flagowymi lub buforami, które kontrolują różne stany operacji. Te komponenty są kluczowe do zapewnienia precyzyjnego sterowania przepływem danych i operacji, ale nie są bezpośrednio związane z operacjami zmiennoprzecinkowymi. Wykonywanie operacji na blokach danych często odnosi się do ALU, które przetwarza operacje arytmetyczne i logiczne na liczbach całkowitych i może obsługiwać masowe operacje, jednak FPU jest wyspecjalizowane dla obliczeń zmiennoprzecinkowych, co odróżnia je od innych jednostek. Przechowywanie wyniku operacji zazwyczaj odbywa się w rejestrach ogólnego przeznaczenia lub specjalnych rejestrach wyników, które przechowują dane tymczasowo dla dalszego przetwarzania lub wyjścia, ale nie definiuje to funkcji FPU. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla prawidłowego rozróżnienia między rolami poszczególnych jednostek w architekturze procesora. FPU jest zatem dedykowane do wykonywania skomplikowanych obliczeń zmiennoprzecinkowych, podczas gdy inne jednostki pełnią swoje specyficzne role w ogólnym procesie przetwarzania danych w komputerze, co podkreśla znaczenie specjalizacji funkcjonalnej w architekturze komputerowej.

Pytanie 30

Na ilustracji zaprezentowano konfigurację urządzenia, co sugeruje, że

Ilustracja do pytania
A. utworzono dwa nowe VLAN-y: ID13, ID48
B. powstały trzy nowe VLAN-y: ID1, ID13, ID48
C. wszystkie porty zostały przypisane do VLAN z ID48
D. VLAN z ID48 został skonfigurowany jako zarządzalny
Prawidłowa odpowiedź wskazuje na utworzenie dwóch nowych VLAN-ów o ID 13 i 48. W sieciach komputerowych VLAN, czyli Virtual Local Area Network, umożliwia logiczne segmentowanie sieci na mniejsze, odizolowane segmenty, co zwiększa bezpieczeństwo i efektywność zarządzania ruchem. Na przedstawionym rysunku widać, że poza domyślnym VLAN-em o ID 1 skonfigurowano dwa dodatkowe VLAN-y. VLAN 13 obejmuje porty 1 i 3 jako nieoznakowane, co oznacza, że urządzenia podłączone do tych portów komunikują się w ramach tej samej domeny rozgłoszeniowej bez konieczności tagowania ramek. VLAN 48 obejmuje porty 2 oraz 4-18 w tym samym trybie. Dobra praktyka w zarządzaniu sieciami komputerowymi obejmuje używanie VLAN-ów do separacji ruchu np. dla różnych działów firmy co minimalizuje ryzyko związane z dostępem do danych oraz zwiększa przepustowość dzięki ograniczeniu zbędnych transmisji. Dodatkowo VLAN-y mogą być używane do wdrożenia polityk bezpieczeństwa takich jak separacja sieci IoT od sieci korporacyjnej aby zapobiec potencjalnym atakom.

Pytanie 31

W trakcie użytkowania przewodowej myszy optycznej wskaźnik nie reaguje na ruch urządzenia po podkładce, a kursor zmienia swoje położenie dopiero po właściwym ustawieniu myszy. Te symptomy sugerują uszkodzenie

A. kabla
B. baterii
C. ślizgaczy
D. przycisków
Uszkodzenie kabla myszy optycznej może prowadzić do problemów z przewodnictwem sygnału, co skutkuje brakiem reakcji kursora na ruch myszy. Kabel jest kluczowym elementem, który umożliwia przesyłanie danych między myszą a komputerem. Kiedy kabel jest uszkodzony, może to powodować przerwy w połączeniu, co objawia się tym, że kursor przestaje reagować na ruchy, a jego położenie zmienia się dopiero po odpowiednim ułożeniu myszy. Przykładowo, jeśli użytkownik zauważy, że mysz działa tylko w określonej pozycji, jest to wyraźny sygnał, że kabel mógł zostać uszkodzony, być może w wyniku przetarcia lub złamania. Standardy jakości w branży komputerowej zalecają regularne sprawdzanie stanu kabli, aby uniknąć takich problemów. Ponadto, użytkownicy powinni dbać o odpowiednie zarządzanie przewodami, unikając ich narażenia na uszkodzenia mechaniczne oraz zapewniając ich odpowiednie prowadzenie w otoczeniu komputerowym, co może znacząco przedłużyć żywotność sprzętu.

Pytanie 32

Wskaż właściwą formę maski

A. 255.255.255.228
B. 255.255.255.96
C. 255.255.255.64
D. 255.255.255.192
Maska podsieci 255.255.255.192 jest poprawną postacią maski, ponieważ jest zgodna ze standardami IPv4 i prawidłowo definiuje podział sieci na podsieci. Maska ta, w zapisie binarnym, wygląda następująco: 11111111.11111111.11111111.11000000. Oznacza to, że pierwsze 26 bitów jest zarezerwowanych dla adresu sieciowego, a pozostałe 6 bitów dla adresów hostów. Dzięki temu możemy utworzyć 4 podsieci (2^2) z grupy adresów, co daje nam możliwość przypisania do 64 adresów hostów w każdej z nich (2^6). Taka konstrukcja jest szczególnie przydatna w dużych organizacjach, gdzie istnieje potrzeba segmentacji sieci w celu zwiększenia bezpieczeństwa i efektywności zarządzania. Używanie odpowiednich masek podsieci pozwala również na lepsze wykorzystanie dostępnej puli adresów IP, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie projektowania sieci. Warto również wspomnieć, że w kontekście routingu, użycie poprawnych masek podsieci umożliwia routerom efektywne kierowanie ruchu, co jest kluczowe dla utrzymania wydajności sieci.

Pytanie 33

W systemie Windows, z jakiego polecenia można skorzystać, aby sprawdzić bieżące połączenia sieciowe i ich statystyki?

A. ipconfig
B. tracert
C. netstat
D. ping
Polecenie 'ipconfig' w systemie Windows jest bardzo przydatne, ale służy zupełnie innym celom niż 'netstat'. 'Ipconfig' pozwala na wyświetlanie informacji konfiguracyjnych o interfejsach sieciowych, takich jak adresy IP czy maski podsieci. Jest nieocenione przy rozwiązywaniu problemów z konfiguracją sieci, ale nie dostarcza informacji o bieżących połączeniach sieciowych. Z kolei 'ping' to narzędzie do diagnozowania stanu połączeń sieciowych, które sprawdza, czy dany host jest osiągalny w sieci. Chociaż 'ping' może być użyteczne przy weryfikacji dostępności serwerów lub urządzeń sieciowych, nie dostarcza informacji o wszystkich aktywnych połączeniach, jak 'netstat'. Natomiast 'tracert' (lub 'traceroute') to narzędzie pokazujące trasę pakietów do danego hosta w sieci. Jest świetne do identyfikacji miejsc, gdzie występują opóźnienia lub problemy w transmisji danych, ale nie dostarcza statystyk o wszystkich bieżących połączeniach sieciowych. Często popełnianym błędem jest mylenie tych narzędzi ze względu na ich funkcje związane z siecią, jednak każde z nich ma swoje specyficzne zastosowanie i nie zastępuje funkcjonalności 'netstat' w kontekście analizy aktywnych połączeń sieciowych i ich statystyk.

Pytanie 34

W programie Acrylic Wi-Fi Home przeprowadzono test, którego rezultaty ukazano na zrzucie ekranu. Na ich podstawie można stwierdzić, że sieć bezprzewodowa dostępna w danym momencie

Ilustracja do pytania
A. działa na kanałach 10 ÷ 12
B. jest otwarta
C. charakteryzuje się bardzo dobrą jakością sygnału
D. osiąga maksymalną prędkość transferu 72 Mbps
Odpowiedź że sieć jest nieszyfrowana jest prawidłowa co można wywnioskować z informacji o zabezpieczeniach sieci WEP i WPA. W analizie wykonanej przez program Acrylic Wi-Fi Home brak aktywnych protokołów szyfrowania takich jak WEP WPA czy WPA2 wskazuje że sieć jest otwarta i niezabezpieczona. W praktyce nieszyfrowana sieć Wi-Fi jest narażona na różne zagrożenia bezpieczeństwa takie jak nieautoryzowany dostęp podsłuchiwanie komunikacji czy ataki typu man-in-the-middle. Dla bezpieczeństwa zaleca się stosowanie protokołów szyfrowania WPA3 lub przynajmniej WPA2 które zapewniają znacznie wyższy poziom bezpieczeństwa. Standardy te wykorzystują bardziej zaawansowane metody szyfrowania takie jak AES co zdecydowanie utrudnia złamanie zabezpieczeń. W kontekście dobrych praktyk branżowych operatorzy sieci i użytkownicy powinni zawsze konfigurować sieci Wi-Fi z użyciem odpowiednich zabezpieczeń by chronić dane i zapewnić ich integralność oraz poufność. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest konfiguracja domowego routera gdzie użytkownik wybiera odpowiedni typ zabezpieczeń podczas ustawiania sieci.

Pytanie 35

Jakie polecenie służy do obserwowania lokalnych połączeń?

A. netstat
B. route
C. dir
D. host
Polecenie 'netstat' jest narzędziem w systemach operacyjnych, które umożliwia monitorowanie aktywnych połączeń sieciowych oraz portów na lokalnym komputerze. Dzięki temu administratorzy mogą uzyskać szczegółowe informacje o tym, które aplikacje korzystają z określonych portów, a także o stanie połączeń TCP/IP. Używając opcji takich jak -a, -n czy -o, użytkownicy mogą wyświetlić wszystkie aktywne połączenia oraz ich statusy, co jest niezwykle przydatne w diagnostyce problemów sieciowych. Przykładowo, polecenie 'netstat -an' wyświetli wszystkie połączenia oraz nasłuchujące porty w formacie numerycznym, co ułatwia identyfikację problemów z komunikacją. W praktyce, to narzędzie jest standardem w zarządzaniu sieciami, pozwala na monitorowanie i zarządzanie połączeniami sieciowymi, co jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa i wydajności infrastruktury IT.

Pytanie 36

W komunikacie błędu systemowego informacja prezentowana w formacie szesnastkowym oznacza

A. definicję problemu
B. nazwę kontrolera
C. kod błędu
D. odnośnik do dokumentacji
W komunikatach o błędach systemowych, informacja wyświetlana w postaci heksadecymalnej faktycznie odnosi się do kodu błędu. Kody błędów są kluczowymi elementami w diagnostyce problemów w systemach komputerowych i aplikacjach. Umożliwiają one programistom i administratorom systemów szybkie identyfikowanie i lokalizowanie źródła problemu. Heksadecymalna reprezentacja kodu błędu jest powszechnie stosowana, ponieważ pozwala na bardziej zwięzłe przedstawienie dużych liczb, które często są używane w kontekście identyfikatorów błędów. Na przykład, system operacyjny Windows używa kodów błędów w formacie 0x0000007B, co oznacza specyficzny problem dotyczący krytycznych błędów systemowych. Praktyka stosowania heksadecymalnych kodów błędów jest zgodna z najlepszymi praktykami branżowymi, co ułatwia wymianę informacji i szybsze diagnozowanie problemów. Zrozumienie tych kodów jest niezbędne dla efektywnej analizy błędów w systemach IT.

Pytanie 37

Jakie połączenie bezprzewodowe należy zastosować, aby mysz mogła komunikować się z komputerem?

A. DVI
B. Bluetooth
C. RS 232
D. IEEE_1284
Bluetooth jest bezprzewodowym standardem komunikacyjnym, który umożliwia przesyłanie danych na krótkie odległości, co czyni go idealnym do łączenia urządzeń takich jak myszki komputerowe z komputerem. Dzięki technologii Bluetooth, urządzenia mogą komunikować się ze sobą bez potrzeby stosowania kabli, co zapewnia większą wygodę i mobilność użytkownikowi. Przykładem zastosowania Bluetooth jest połączenie bezprzewodowej myszki z laptopem – wystarczy aktywować Bluetooth w systemie operacyjnym, a następnie sparować urządzenie. Bluetooth działa na częstotliwości 2,4 GHz, co jest standardem w branży, a jego zasięg zwykle wynosi do 10 metrów. Warto również wspomnieć o różnych wersjach Bluetooth, takich jak Bluetooth 5.0, które oferuje większe prędkości transferu danych oraz lepszą efektywność energetyczną. W praktyce, korzystanie z Bluetooth w codziennych zastosowaniach komputerowych stało się powszechne, co potwierdzają liczne urządzenia peryferyjne, które wspierają ten standard. Dobrą praktyką przy korzystaniu z Bluetooth jest również stosowanie szyfrowania, co zapewnia bezpieczeństwo przesyłanych danych.

Pytanie 38

Jaką liczbę komputerów można zaadresować w sieci z maską 255.255.255.224?

A. 32 komputery
B. 27 komputerów
C. 30 komputerów
D. 25 komputerów
Wybór odpowiedzi 25, 27 lub 32 komputerów może wynikać z nieporozumienia dotyczącego obliczania dostępnych adresów IP w podsieci. Maska podsieci 255.255.255.224 rozdziela adres IPv4 na część identyfikującą sieć oraz część przeznaczoną dla hostów. Maska ta, zapisując w postaci binarnej, obejmuje 27 bitów dla identyfikacji sieci (11111111.11111111.11111111.11100000), co oznacza, że mamy 5 bitów na adresowanie hostów. Niektórzy mogą pomylić się w obliczeniach, przyjmując zbyt małą liczbę dostępnych adresów, co mogłoby prowadzić do błędnych odpowiedzi jak 25 czy 27. Liczba 32 wynika z nieprawidłowego zrozumienia, że wszystkie adresy IP w podsieci mogą być używane. W rzeczywistości dwa z nich są zarezerwowane. Odpowiedzi błędne wskazują na typowe trudności z koncepcją obliczania dostępnych adresów IP w sieci. Zrozumienie, że dwa adresy są zarezerwowane, jest kluczowe dla prawidłowego liczenia. W praktyce, błędne podejścia mogą prowadzić do niewłaściwego planowania adresacji w sieciach komputerowych, co w konsekwencji utrudnia efektywne zarządzanie i może spowodować problemy z komunikacją między urządzeniami. Właściwe zrozumienie tego zagadnienia jest fundamentem dla projektowania i zarządzania sieciami komputerowymi.

Pytanie 39

Jakie narzędzie wykorzystuje się do połączenia pigtaila z włóknami światłowodowymi?

A. spawarka światłowodowa, łącząca włókna przy użyciu łuku elektrycznego
B. narzędzie do zaciskania wtyków RJ45, posiadające odpowiednie gniazdo dla kabla
C. stacja lutownicza, która stosuje mikroprocesor do kontrolowania temperatury
D. przedłużacz kategorii 5e z zestawem pasywnych kabli obsługujących prędkość 100 Mb/s
Spawarka światłowodowa jest narzędziem dedykowanym do łączenia pigtaili z włóknami kabli światłowodowych. Proces spawania polega na łączeniu włókien optycznych za pomocą łuku elektrycznego, co zapewnia bardzo niską stratę sygnału oraz wysoką jakość połączenia. Jest to kluczowy element instalacji światłowodowych, ponieważ odpowiednie połączenie włókien ma zasadnicze znaczenie dla efektywności przesyłania danych. W praktyce spawarki światłowodowe są wykorzystywane zarówno w instalacjach telekomunikacyjnych, jak i w sieciach lokalnych (LAN). Dobre praktyki w branży wskazują, że spawanie powinno być przeprowadzane przez wyspecjalizowany personel, który jest przeszkolony w tym zakresie, aby zminimalizować ryzyko błędów i strat sygnału. Ponadto, zgodnie z normami branżowymi, połączenia światłowodowe powinny być regularnie testowane pod kątem jakości sygnału, co pozwala upewnić się, że instalacja działa zgodnie z oczekiwaniami. Warto również wspomnieć, że spawarki światłowodowe są często wyposażone w funkcje automatycznej analizy włókien, co dodatkowo zwiększa ich dokładność i niezawodność.

Pytanie 40

Jakim protokołem jest protokół dostępu do sieci pakietowej o maksymalnej prędkości 2 Mbit/s?

A. Frame Relay
B. ATM
C. X . 25
D. VDSL
Jakbyś wybrał inne protokoły, na przykład ATM, VDSL albo Frame Relay, to mogłoby być trochę zamieszania, bo każdy z nich ma swoje specyfikacje i zastosowania. ATM, czyli Asynchronous Transfer Mode, jest protokołem, który potrafi obsługiwać różne dane jak głos czy wideo, ale jego minimalna prędkość to już 25 Mbit/s, co znacznie przewyższa 2 Mbit/s - więc nie nadaje się do sieci pakietowej o niskiej prędkości. VDSL, czyli Very High Bitrate Digital Subscriber Line, to kolejny przykład technologii, która też ma o wiele wyższe prędkości niż 2 Mbit/s, więc też źle by wypadł w tym kontekście. Frame Relay, chociaż dedykowany do przesyłania danych w rozległych sieciach, również operuje na prędkościach powyżej 2 Mbit/s, więc znów nie sprawdziłby się jako wybór. Wybierając coś, co się do tego nie nadaje, nie tylko byś miał słabą komunikację, ale też mogłyby się pojawić problemy z niezawodnością i zarządzaniem przepustowością. Duży błąd to mylenie różnych protokołów i ich zastosowań oraz ignorowanie wymagań o prędkości czy niezawodności, które są kluczowe w kontekście dostępu do sieci pakietowej.