Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
  • Data rozpoczęcia: 23 maja 2025 23:30
  • Data zakończenia: 23 maja 2025 23:45

Egzamin zdany!

Wynik: 28/40 punktów (70,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

W systemie Linux, żeby ustawić domyślny katalog domowy dla nowych użytkowników na katalog /users/home/new, konieczne jest użycie polecenia

A. useradd -D -b /users/home/new
B. /users/home/new useradd -s -D
C. /users/home/new -n -D useradd
D. useradd /users/home/new -D -f
Polecenie 'useradd -D -b /users/home/new' jest poprawne, ponieważ używa opcji '-D' do ustawienia wartości domyślnych dla nowych użytkowników, a opcja '-b' pozwala na określenie katalogu domowego, który ma być używany w przyszłości dla nowych kont. Właściwe ustawienie katalogu domowego jest kluczowe dla organizacji plików użytkowników w systemie Linux. Dobrą praktyką jest unikanie używania domyślnych lokalizacji, takich jak '/home', aby zminimalizować ryzyko konfliktów oraz zapewnić lepszą strukturę zarządzania danymi. Aby zweryfikować zmiany, można użyć polecenia 'useradd -D' bez dodatkowych argumentów, co wyświetli aktualne ustawienia, w tym domyślny katalog domowy. Przykład użycia: po ustawieniu katalogu domowego w ten sposób, gdy stworzymy nowego użytkownika za pomocą 'useradd username', katalog '/users/home/new/username' zostanie automatycznie utworzony jako katalog domowy nowego użytkownika.

Pytanie 2

Wynik wykonania polecenia ```ls -l``` w systemie Linux przedstawia poniższy rysunek

Ilustracja do pytania
A. A
B. C
C. D
D. B
Polecenie ls -l w systemie Linux jest używane do wyświetlania szczegółowych informacji o plikach i katalogach w danym katalogu. Poprawna odpowiedź to D ponieważ wynik tego polecenia pokazuje informacje takie jak prawa dostępu do plików liczbę dowiązań użytkownika właściciela grupę właściciela rozmiar pliku datę i czas ostatniej modyfikacji oraz nazwę pliku. W przykładzie D mamy trzy pliki z odpowiednimi informacjami: prawa dostępu -rw-r--r-- które oznaczają że właściciel ma prawo do odczytu i zapisu grupa oraz inni użytkownicy mają tylko prawo do odczytu. Liczba dowiązań wynosi 1 co jest typowe dla plików. Użytkownik właściciel i grupa to Egzamin users. Rozmiar plików wynosi 0 bajtów co oznacza że są puste. Daty i godziny wskazują na czas ostatniej modyfikacji. Zrozumienie wyjścia polecenia ls -l jest kluczowe w codziennej administracji systemu Linux ponieważ pozwala na szybkie sprawdzenie uprawnień i właścicieli plików oraz monitorowanie zmian zachodzących w systemie. To także dobry punkt wyjścia do nauki o zarządzaniu prawami dostępu przy użyciu poleceń chmod i chown co stanowi fundament bezpieczeństwa w systemach opartych na Unixie.

Pytanie 3

Interfejs HDMI w komputerze umożliwia transfer sygnału

A. tylko cyfrowego video
B. tylko cyfrowego audio
C. cyfrowego audio i video
D. analogowego audio i video
Interfejs HDMI (High-Definition Multimedia Interface) jest standardem, który umożliwia przesyłanie zarówno cyfrowego sygnału audio, jak i wideo, co czyni go niezwykle wszechstronnym rozwiązaniem w dziedzinie elektroniki użytkowej. Dzięki temu, użytkownicy mogą podłączyć różnorodne urządzenia, takie jak telewizory, monitory, projektory, odtwarzacze multimedialne oraz komputery, za pomocą jednego kabla, eliminując potrzebę stosowania wielu kabli dla różnych sygnałów. Przykładowo, połączenie laptopa z telewizorem za pomocą kabla HDMI pozwala na przesyłanie obrazu w wysokiej rozdzielczości oraz towarzyszącego mu dźwięku, co jest szczególnie przydatne podczas prezentacji, oglądania filmów lub grania w gry. Standard HDMI obsługuje różne rozdzielczości, w tym 4K i 8K, a także różne formaty dźwięku, w tym wielokanałowy dźwięk przestrzenny, co czyni go idealnym rozwiązaniem zarówno dla profesjonalistów, jak i dla użytkowników domowych. HDMI stał się de facto standardem w branży audio-wideo, co potwierdzają liczne zastosowania w telekomunikacji, rozrywce i edukacji.

Pytanie 4

Gdzie w systemie Linux umieszczane są pliki specjalne urządzeń, które są tworzone podczas instalacji sterowników?

A. /sbin
B. /var
C. /dev
D. /proc
Katalog /dev w Linuxie to takie miejsce, gdzie trzymamy pliki specjalne, które reprezentują różne urządzenia w systemie. Jak się instaluje sterowniki, to te pliki się tworzą, żeby system mógł rozmawiać z hardware'em. Na przykład, plik /dev/sda to pierwszy dysk twardy w systemie. To dość ciekawe, jak w Unixie wszystko traktuje się jak plik - nawet urządzenia. Warto regularnie sprawdzać, co w /dev siedzi, żeby być pewnym, że wszystko działa jak należy. A w systemach takich jak systemd pliki w tym katalogu mogą się tworzyć lub znikać samoczynnie, więc warto mieć to na oku.

Pytanie 5

W topologii gwiazdy każde urządzenie działające w sieci jest

A. skonfigurowane z dwoma sąsiadującymi komputerami
B. podłączone do węzła sieci.
C. spojone ze sobą przewodami, tworząc zamknięty pierścień.
D. połączone z jedną magistralą.
Topologia sieci nie polega na podłączeniu urządzeń do jednej magistrali, co jest typowe dla topologii magistrali. W takim układzie wszystkie urządzenia są połączone do wspólnego przewodu, co może prowadzić do problemów z kolizjami i ograniczoną wydajnością, zwłaszcza w większych sieciach. W przypadku awarii magistrali cała sieć przestaje działać. Z kolei połączenia pomiędzy dwoma sąsiadującymi komputerami sugerują strukturę sieci w formie łańcucha, co jest charakterystyczne dla topologii pierścienia lub łańcucha. W takim układzie awaria jednego urządzenia może zakłócić komunikację w całej sieci. Natomiast połączenie urządzeń w zamknięty pierścień implikuje topologię pierścienia, w której każde urządzenie jest połączone z dwoma innymi, tworząc cykl. Taki system również niesie ryzyko, ponieważ awaria jednego połączenia może sparaliżować cały układ. Niezrozumienie różnic między tymi topologiami prowadzi do błędnych wniosków odnośnie do efektywności i bezpieczeństwa sieci, co w praktyce objawia się problemami z wydajnością i zarządzaniem siecią.

Pytanie 6

Lokalny komputer posiada adres 192.168.0.5. Po otwarciu strony internetowej z tego urządzenia, która rozpoznaje adresy w sieci, wyświetla się informacja, że jego adres to 195.182.130.24. Co to oznacza?

A. inny komputer podszył się pod adres lokalnego komputera.
B. adres został przetłumaczony przez translację NAT.
C. serwer WWW dostrzega inny komputer w sieci.
D. serwer DHCP zmienił adres podczas przesyłania żądania.
Adres 195.182.130.24 jest wynikiem działania translacji NAT (Network Address Translation), która jest powszechnie stosowana w celu zarządzania i ukrywania lokalnych adresów IP w sieciach. NAT pozwala wielu urządzeniom w lokalnej sieci na korzystanie z jednego zewnętrznego adresu IP do komunikacji z Internetem. Gdy komputer o adresie 192.168.0.5 wysyła zapytanie do serwera WWW, router NAT zamienia lokalny adres IP na jego zewnętrzny odpowiednik, w tym przypadku 195.182.130.24. Dzięki temu, odpowiedzi od serwera są kierowane na adres NAT, a router z powrotem przekazuje je do odpowiedniego urządzenia w sieci lokalnej. Jest to kluczowa technika nie tylko ze względu na oszczędność adresów IP, ale także dla zwiększenia bezpieczeństwa, ponieważ ukrywa adresy lokalne przed zewnętrznymi podmiotami. W praktyce, NAT jest standardem w większości domowych routerów, co umożliwia bezpieczne i efektywne użycie Internetu przez wiele urządzeń jednocześnie.

Pytanie 7

Niekorzystną właściwością macierzy RAID 0 jest

A. konieczność posiadania dodatkowego dysku zapisującego sumy kontrolne.
B. replikacja danych na n-dyskach.
C. zmniejszenie prędkości zapisu/odczytu w porównaniu do pojedynczego dysku.
D. brak odporności na awarię chociażby jednego dysku.
Analizując inne dostępne odpowiedzi, można zauważyć, że replikacja danych na n-dyskach nie jest cechą RAID 0. Tego rodzaju funkcjonalność jest charakterystyczna dla macierzy RAID 1 lub RAID 10, gdzie dane są duplikowane na różnych dyskach, co zapewnia ich ochronę w przypadku awarii jednego z nich. RAID 0, w przeciwieństwie do tych konfiguracji, nie oferuje żadnej formy replikacji, co sprawia, że jest on bardziej narażony na utratę danych. Ponadto, konieczność posiadania dodatkowego dysku zapisującego sumy kontrolne dotyczy takich macierzy jak RAID 5 lub RAID 6, które wykorzystują parzystość do ochrony danych. W RAID 0 nie ma potrzeby tworzenia sum kontrolnych, ponieważ nie zapewnia on żadnej ochrony przed błędami. Zmniejszenie szybkości zapisu/odczytu w porównaniu z pojedynczym dyskiem również jest błędnym założeniem. RAID 0 z definicji ma na celu zwiększenie wydajności poprzez równoległe zapisywanie i odczytywanie danych na kilku dyskach jednocześnie, co skutkuje lepszymi osiągami niż w przypadku pojedynczego dysku. Kluczowe jest zrozumienie, że RAID 0 jest optymalnym rozwiązaniem w zastosowaniach wymagających wysokiej wydajności, ale wiąże się z istotnym ryzykiem utraty danych, co podkreśla konieczność stosowania odpowiednich procedur zabezpieczających.

Pytanie 8

W systemie Linux polecenie chmod 321 start spowoduje przyznanie poniższych uprawnień plikowi start:

A. odczyt, zapis i wykonanie dla właściciela pliku, zapis i wykonanie dla grupy oraz odczyt dla innych
B. pełna kontrola dla użytkownika root, zapis i odczyt dla użytkownika standardowego, odczyt dla innych
C. zapis, odczyt i wykonanie dla użytkownika root, odczyt i wykonanie dla użytkownika standardowego, odczyt dla innych
D. wykonanie i zapis dla właściciela pliku, zapis dla grupy, wykonanie dla innych
Odpowiedź dotycząca nadania uprawnień za pomocą polecenia chmod 321 jest poprawna. Warto przypomnieć, że liczby używane w poleceniu chmod są interpretowane jako wartości ósemkowe, gdzie każda cyfra reprezentuje uprawnienia dla właściciela, grupy oraz pozostałych użytkowników. Wartość 3 (czyli binarnie 011) oznacza zapis (1) i wykonanie (1) dla właściciela pliku, co w praktyce umożliwia m.in. edytowanie i uruchamianie skryptu. Druga cyfra, 2, przyznaje grupie uprawnienie do zapisu (0b010), co pozwala na modyfikację pliku przez członków grupy. Ostatnia cyfra, 1, oznacza wykonanie (1) dla pozostałych użytkowników (0b001), co umożliwia im uruchamianie pliku, ale bez możliwości jego modyfikacji czy odczytu. To podejście jest zgodne z zasadami bezpieczeństwa w systemach Unix/Linux, gdzie minimalizacja uprawnień jest kluczowa dla ochrony danych. Przykładem zastosowania tych uprawnień może być skrypt, który powinien być uruchamiany przez wszystkich użytkowników, ale tylko jego właściciel powinien mieć możliwość wprowadzania zmian.

Pytanie 9

Oprogramowanie OEM (Original Equipment Manufacturer) jest związane z

A. wszystkimi komputerami w danym gospodarstwie domowym
B. komputerem (lub jego elementem), na którym zostało zainstalowane
C. właścicielem/nabywcą komputera
D. systemem operacyjnym zainstalowanym na konkretnym komputerze
Oprogramowanie OEM (Original Equipment Manufacturer) jest przypisane do konkretnego komputera lub jego części, na którym zostało zainstalowane. Tego rodzaju oprogramowanie jest zazwyczaj dostarczane przez producentów sprzętu komputerowego w zestawie z urządzeniem. Przykładem może być system operacyjny Windows, który jest preinstalowany na laptopach lub komputerach stacjonarnych. Licencja OEM jest przypisana do danego urządzenia i nie może być przenoszona na inny komputer, co odróżnia ją od licencji detalicznej. Ważne jest, aby użytkownicy zdawali sobie sprawę, że w przypadku wymiany kluczowych komponentów, takich jak płyta główna, może wystąpić konieczność ponownej aktywacji oprogramowania. Z tego powodu, znajomość zasad licencjonowania OEM jest niezbędna dla osób zarządzających infrastrukturą IT, aby uniknąć nielegalnego użytkowania oprogramowania oraz zapewnić zgodność z regulacjami prawnymi. Dobre praktyki w tej dziedzinie obejmują również regularne aktualizacje oprogramowania, aby zapewnić bezpieczeństwo i wsparcie techniczne od producentów.

Pytanie 10

Jaką rolę pełni usługa NAT działająca na ruterze?

A. Uwierzytelnianie za pomocą protokołu NTLM nazwy oraz hasła użytkownika
B. Transport danych korekcyjnych RTCM przy użyciu protokołu NTRIP
C. Tłumaczenie adresów stosowanych w sieci LAN na jeden lub kilka adresów publicznych
D. Synchronizację zegara z serwerem czasowym w sieci Internet
Usługa NAT (Network Address Translation) jest kluczowym elementem w architekturze współczesnych sieci komputerowych, szczególnie w kontekście połączeń z Internetem. Jej główną funkcją jest tłumaczenie lokalnych adresów IP używanych w sieci LAN na jeden lub kilka publicznych adresów IP. Dzięki temu wiele urządzeń w lokalnej sieci może dzielić się jednym publicznym adresem IP, co znacząco zwiększa efektywność wykorzystania dostępnej puli adresów IP. Przykładem zastosowania NAT jest sieć domowa, w której komputer, smartfon i inne urządzenia mogą korzystać z jednego publicznego adresu IP, a ruter odpowiedzialny za NAT przekierowuje ruch do właściwych urządzeń w sieci lokalnej. NAT nie tylko oszczędza adresy IP, ale także zwiększa bezpieczeństwo, chroniąc urządzenia w sieci LAN przed bezpośrednim dostępem z internetu. Standardy takie jak RFC 1918 definiują prywatne adresy IP, które mogą być używane w NAT, co jest zgodne z aktualnymi najlepszymi praktykami w zarządzaniu adresacją IP.

Pytanie 11

Poniższy rysunek ilustruje ustawienia zapory ogniowej w ruterze TL-WR340G. Jakie zasady dotyczące konfiguracji zapory zostały zastosowane?

Ilustracja do pytania
A. Zapora jest aktywna, włączone jest filtrowanie adresów IP, reguła filtrowania adresów IP jest ustawiona na opcję "odmów pakietom nieokreślonym jakimikolwiek regułami filtrowania przejść przez urządzenie", filtrowanie domen wyłączone
B. Zapora jest aktywna, filtrowanie adresów IP jest wyłączone, reguła filtrowania adresów IP jest ustawiona na opcję "odmów pakietom nieokreślonym jakimikolwiek regułami filtrowania przejść przez urządzenie", filtrowanie domen włączone
C. Zapora jest dezaktywowana, włączone jest filtrowanie domen oraz wyłączone filtrowanie adresów IP, reguła filtrowania adresów IP jest ustawiona na opcję "zezwalaj pakietom nieokreślonym jakimikolwiek regułami filtrowania przejść przez urządzenie"
D. Zapora jest aktywna, włączone jest filtrowanie adresów IP, reguła filtrowania adresów IP jest ustawiona na opcję "zezwalaj pakietom nieokreślonym jakimikolwiek regułami filtrowania przejść przez urządzenie", filtrowanie domen wyłączone
Prawidłowa odpowiedź wskazuje, że zapora jest włączona, co jest podstawowym krokiem w zabezpieczaniu sieci. Włączenie zapory ogniowej zapewnia monitorowanie i kontrolę nad przychodzącym i wychodzącym ruchem sieciowym, co jest kluczowe dla ochrony przed nieautoryzowanym dostępem. Dodatkowo, włączone filtrowanie adresów IP pozwala administratorom sieci na ustanowienie reguł, które mogą ograniczać dostęp do określonych zasobów w oparciu o adresy IP. Wybór reguły zezwalającej na przepuszczenie pakietów nieokreślonych przez żadne reguły filtrowania jest istotny, gdyż pozwala na elastyczne zarządzanie ruchem sieciowym, unikając niezamierzonych blokad. Wyłączenie filtrowania domen oznacza, że nie ma ograniczeń co do dostępu do sieci na podstawie nazw domen, co może być przydatne w środowiskach, gdzie konieczna jest swoboda dostępu do różnych zasobów internetowych. W praktyce taka konfiguracja może być stosowana w małych biurach, gdzie elastyczność i bezpieczeństwo muszą iść w parze ze względną prostotą zarządzania siecią. Stosowanie się do standardów przemysłowych, takich jak ISO/IEC 27001, wymaga implementacji odpowiednich środków zabezpieczających, a zapora ogniowa jest jednym z podstawowych elementów tych środków.

Pytanie 12

Jak nazywa się protokół, który pozwala na ściąganie wiadomości e-mail z serwera?

A. FTP
B. POP3
C. DNS
D. SMTP
Wybór innego protokołu, takiego jak DNS, FTP czy SMTP, wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące roli i funkcji tych technologii w kontekście komunikacji e-mail. DNS (Domain Name System) nie jest protokołem do pobierania wiadomości; jego główną funkcją jest tłumaczenie nazw domen na adresy IP, co umożliwia lokalizację serwerów w sieci. Bez DNS, użytkownicy musieliby pamiętać adresy IP serwerów, co znacząco utrudniłoby korzystanie z Internetu. Z kolei FTP (File Transfer Protocol) jest protokołem transferu plików, służącym do przesyłania plików pomiędzy komputerami, a nie do obsługi poczty elektronicznej. FTP umożliwia zarówno pobieranie, jak i wysyłanie plików, jednak nie ma zastosowania w kontekście wiadomości e-mail. SMTP (Simple Mail Transfer Protocol) jest natomiast używany do wysyłania wiadomości e-mail, nie zaś do ich pobierania. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla efektywnego zarządzania systemami pocztowymi oraz dla uniknięcia typowych błędów koncepcyjnych. Często mylone funkcje tych protokołów mogą prowadzić do nieporozumień w kwestii ich zastosowania, co może wpłynąć na wydajność i bezpieczeństwo komunikacji elektronicznej.

Pytanie 13

Możliwą przyczyną usterki drukarki igłowej może być awaria

A. elektromagnesu
B. termorezystora
C. dyszy
D. elektrody ładującej
Wybór termorezystora jako przyczyny awarii drukarki igłowej opiera się na nieporozumieniu dotyczącym funkcji tego komponentu. Termorezystor, który jest używany do pomiaru temperatury, nie ma bezpośredniego wpływu na mechanikę działania drukarki igłowej. Zwykle jego rola ogranicza się do monitorowania temperatury w systemach, gdzie wypływ atramentu może być zależny od ciepłoty, co jest bardziej typowe dla drukarek atramentowych. Przypisanie usterki termorezystora do problemu z drukowaniem w kontekście drukarek igłowych jest błędne i prowadzi do mylnych diagnoz. Dysza, choć istotna w procesie druku, nie jest kluczowym elementem w przypadku drukarek igłowych, które opierają się na mechanizmie igieł. Przyczyną problemu w tym przypadku nie jest również elektroda ładująca, która jest częściej związana z drukiem elektrostatycznym, a nie z technologią igłową. Zrozumienie różnicy pomiędzy technologiami druku, jak również roli poszczególnych elementów, jest kluczowe dla poprawnej diagnozy usterek. Błędne przypisanie winy różnym komponentom może prowadzić do nieefektywnego rozwiązywania problemów oraz niepotrzebnych kosztów związanych z naprawą urządzenia. Warto zawsze bazować na wiedzy technicznej i standardowych procedurach diagnostycznych, aby skutecznie identyfikować źródła problemów.

Pytanie 14

Na przedstawionym rysunku widoczna jest karta rozszerzeń z systemem chłodzenia

Ilustracja do pytania
A. pasywne
B. wymuszone
C. symetryczne
D. aktywne
Chłodzenie pasywne jest stosowane w kartach rozszerzeń, które nie generują dużej ilości ciepła lub w sytuacjach, gdy wymagane jest absolutnie bezgłośne działanie, jak w systemach HTPC lub serwerach. Polega na wykorzystaniu radiatorów wykonanych z materiałów dobrze przewodzących ciepło, takich jak aluminium lub miedź, które rozpraszają ciepło generowane przez komponenty elektroniczne. Radiatory zwiększają powierzchnię odprowadzania ciepła, co umożliwia efektywne chłodzenie bez użycia wentylatorów. Dzięki temu system jest całkowicie cichy, co jest pożądane w środowiskach, gdzie hałas powinien być minimalny. Brak elementów ruchomych w chłodzeniu pasywnym również przekłada się na większą niezawodność i mniejszą awaryjność. Chłodzenie pasywne znalazło szerokie zastosowanie w urządzeniach pracujących w środowisku biurowym oraz w sprzęcie sieciowym, gdzie trwałość i bezawaryjność są kluczowe. Warto pamiętać, że efektywność chłodzenia pasywnego zależy od odpowiedniego przepływu powietrza wokół radiatora, dlatego dobrze zaprojektowane obudowy mogą znacząco zwiększyć jego skuteczność. Dzięki temu chłodzeniu można osiągnąć efektywność przy niskich kosztach eksploatacji, co jest zgodne z aktualnymi trendami ekologicznymi w branży IT.

Pytanie 15

Z wykorzystaniem narzędzia diagnostycznego Tracert można określić ścieżkę do celu. Przez ile routerów przechodził pakiet wysłany z hosta 172.16.0.99?

A. 5
B. 4
C. 24
D. 2
Wybór wartości 2, 4 czy 24 oznacza błędne zrozumienie działania narzędzia Tracert oraz znaczenia poszczególnych przeskoków w trasie pakietu. Wartość 2 wskazuje na zbyt małą liczbę, co sugeruje, że użytkownik mógł przeoczyć kilka routerów na trasie. Z kolei odpowiedź 4, choć wydaje się bliska prawidłowej, jest nieprecyzyjna, ponieważ nie uwzględnia wszystkich skoków w raportowanych wynikach. Odpowiedź 24 jest całkowicie błędna, ponieważ oznaczałaby, że pakiet przeszedł przez 24 różne urządzenia sieciowe, co jest niezgodne z przedstawionymi wynikami. Typowym błędem myślowym, który prowadzi do takich niepoprawnych wniosków, jest zapominanie, że każdy wynik Tracert reprezentuje osobny przeskok, a nie grupy urządzeń. Użytkownicy często mylą liczbę przeskoków z innymi wartościami, takimi jak czas odpowiedzi, co może prowadzić do nieporozumień. Aby zrozumieć działanie Tracert, kluczowe jest zrozumienie samej koncepcji przeskoków w sieci. Przeskoki są fundamentalnym elementem w topologii sieci, a każdy router pełni rolę w przekazywaniu pakietów do celu. Dlatego dla właściwej analizy ścieżki pakietu konieczne jest zwrócenie uwagi na każdy z routerów, a nie tylko na końcowy adres IP.

Pytanie 16

Reprezentacja koloru RGB(255, 170, 129) odpowiada formatowi

A. #81AAFF
B. #FFAA81
C. #18FAAF
D. #AA18FF
Kiedy się spojrzy na inne odpowiedzi, widać, że proponowane notacje szesnastkowe wcale nie pasują do RGB(255, 170, 129). Na przykład, #18FAAF ma za mało czerwonego, bo wartość 18 oznacza za niski poziom czerwonego, więc kolor wychodzi zupełnie inny. W #81AAFF mamy wartość 81, co też nie pokrywa się z 255, przez co dominuje niebieski odcień. No i #AA18FF, gdzie jest za dużo zielonego i niebieskiego, przez co wychodzi fioletowy, a nie pomarańczowy, który chcieliśmy. Przez te przykłady widać, że czasem nie łatwo jest ogarnąć proporcje kolorów, a to może prowadzić do błędów w kolorystyce. Projektanci i programiści muszą mieć to na uwadze, jak różne formaty wpływają na to, co widzimy. To ważne, szczególnie w nowoczesnym designie.

Pytanie 17

Które urządzenie poprawi zasięg sieci bezprzewodowej?

A. Modem VDSL
B. Przełącznik zarządzalny
C. Wzmacniacz sygnału
D. Konwerter mediów
Wzmacniacz sygnału to urządzenie zaprojektowane specjalnie w celu zwiększenia zasięgu sieci bezprzewodowej, co czyni go kluczowym elementem w infrastrukturze sieciowej. Działa poprzez odbieranie sygnału z routera lub punktu dostępu, a następnie jego amplifikację, co pozwala na szersze pokrycie obszaru sygnałem Wi-Fi. Wzmacniacze sygnału są szczególnie przydatne w domach i biurach o dużej powierzchni, gdzie standardowy zasięg routera może nie wystarczyć. Przykładem ich zastosowania może być sytuacja, gdy użytkownik znajduje się w oddalonym pomieszczeniu, gdzie sygnał jest słaby, co wpływa na jakość połączenia internetowego. Stosując wzmacniacz, można poprawić jakość sygnału i umożliwić płynniejsze korzystanie z internetu. Zgodnie z najlepszymi praktykami, ważne jest, aby dobrać odpowiedni wzmacniacz do specyfiki sieci, a także unikać umieszczania go w miejscach, gdzie mogą występować przeszkody, takie jak grube ściany, które mogą wpływać na jego efektywność. W ten sposób można skutecznie rozwiązać problemy z zasięgiem i poprawić ogólną jakość usług sieciowych.

Pytanie 18

Jakie będą wydatki na zakup kabla UTP kat.5e potrzebnego do stworzenia sieci komputerowej składającej się z 6 stanowisk, przy średniej odległości każdego stanowiska od przełącznika równiej 9m? Należy doliczyć m zapasu dla każdej linii kablowej, a cena za metr kabla wynosi 1,50 zł?

A. 60,00 zł
B. 90,00 zł
C. 120,00 zł
D. 150,00 zł
Poprawna odpowiedź na to pytanie to 90,00 zł, co jest wynikiem obliczeń związanych z kosztami zakupu kabla UTP kat.5e. Aby zbudować sieć komputerową z 6 stanowiskami, każde z nich wymaga kabla o długości 9 m. Całkowita długość kabla potrzebnego na 6 stanowisk wynosi więc 6 * 9 m, co daje 54 m. Dodatkowo, zgodnie z dobrymi praktykami w branży, powinno się dodać zapas kabla, który zazwyczaj wynosi 10% całkowitej długości. W naszym przypadku zapas to 54 m * 0,1 = 5,4 m, co łącznie daje 54 m + 5,4 m = 59,4 m. Przy zaokrągleniu do pełnych metrów, kupujemy 60 m kabla. Cena metra kabla wynosi 1,50 zł, więc całkowity koszt zakupu wyniesie 60 m * 1,50 zł = 90,00 zł. Takie podejście nie tylko zaspokaja potrzeby sieciowe, ale również jest zgodne z normami instalacyjnymi, które zalecają uwzględnienie zapasu kabli, aby unikać niedoborów podczas instalacji.

Pytanie 19

Jakie narzędzie służy do delikatnego wyginania blachy obudowy komputera oraz przykręcania śruby montażowej w miejscach trudno dostępnych?

Ilustracja do pytania
A. A
B. C
C. B
D. D
Odpowiedź D jest prawidłowa ponieważ przedstawia kombinerki płaskie które są narzędziem doskonale nadającym się do lekkiego odgięcia blachy obudowy komputera oraz zamocowania śruby montażowej w trudno dostępnych miejscach. Kombinerki płaskie posiadają wąskie szczęki co pozwala na precyzyjne operowanie w ciasnych przestrzeniach. W przypadku obudów komputerowych takie narzędzie jest przydatne gdy konieczne jest dostosowanie kształtu blachy bez ryzyka jej uszkodzenia. Dobrą praktyką w branży IT jest stosowanie narzędzi które nie tylko ułatwiają pracę ale również minimalizują ryzyko uszkodzenia komponentów. Kombinerki płaskie często wykonane są ze stali nierdzewnej co zapewnia ich trwałość oraz odporność na korozję. Przy montażu i demontażu komponentów komputerowych konieczna jest delikatność i precyzja dlatego kombinerki płaskie są popularnym wyborem wśród specjalistów. Ich zastosowanie obejmuje nie tylko branżę informatyczną ale również szeroki zakres innych dziedzin w których precyzyjne manipulacje są kluczowe.

Pytanie 20

Magistrala PCI-Express do przesyłania danych stosuje metodę komunikacyjną

A. synchroniczną Half duplex
B. asynchroniczną Full duplex
C. synchroniczną Full duplex
D. asynchroniczną Simplex
Odpowiedzi, które wskazują na metodę komunikacji synchronicznej lub półdupleksowej, są nieprawidłowe, ponieważ nie oddają rzeczywistej specyfiki magistrali PCI-Express. Synchroniczna komunikacja wymaga, aby zarówno nadajnik, jak i odbiornik były zsynchronizowane co do czasu, co w praktyce może prowadzić do opóźnień w transmisji, szczególnie w środowisku z wieloma urządzeniami. W przypadku magistrali PCIe, asynchroniczny sposób działania pozwala na większą elastyczność i lepsze wykorzystanie dostępnej przepustowości. Dodatkowo, odpowiedzi sugerujące sposób półdupleksowy, który zezwala na komunikację tylko w jednym kierunku w danym czasie, są nieaktualne i niezgodne z architekturą PCIe. Tego typu podejście ograniczałoby wydajność, co byłoby nieadekwatne do współczesnych potrzeb technologicznych. Również koncepcja simplex, która umożliwia przesył danych tylko w jednym kierunku, jest w kontekście PCIe całkowicie nieadekwatna. Współczesne aplikacje wymagają nieprzerwanego przepływu informacji, co czyni asynchroniczną komunikację Full duplex kluczowym elementem w architekturze PCIe. Typowe błędy myślowe związane z wyborem odpowiedzi mogą wynikać z nieuzupełnionej wiedzy na temat różnicy pomiędzy różnymi metodami komunikacji oraz ich wpływu na wydajność systemów komputerowych. Użytkownicy powinni być świadomi, że zrozumienie tych podstawowych pojęć jest niezbędne do skutecznej oceny nowoczesnych technologii oraz ich odpowiednich zastosowań.

Pytanie 21

Wskaź, które z poniższych stwierdzeń dotyczących zapory sieciowej jest nieprawdziwe?

A. Jest częścią oprogramowania większości ruterów
B. Jest narzędziem chroniącym sieć przed włamaniami
C. Jest składnikiem systemu operacyjnego Windows
D. Jest zainstalowana na każdym przełączniku
Odpowiedź, że zapora sieciowa nie jest zainstalowana na każdym przełączniku, jest prawidłowa, ponieważ zapory sieciowe to specjalistyczne urządzenia lub oprogramowanie, które kontrolują ruch przychodzący i wychodzący w sieci. Zazwyczaj zapory są implementowane na poziomie ruterów lub jako oprogramowanie działające w systemach operacyjnych, takich jak Windows. Przełączniki (switches) z reguły nie zawierają funkcji zapory, a ich głównym celem jest kierowanie ruchu w obrębie lokalnych sieci bez wchodzenia w analizę zawartości pakietów. Przykładem zastosowania zapory sieciowej jest ustawienie reguł blokujących nieautoryzowany dostęp do zasobów firmy lub ochronę przed atakami DDoS. Zgodnie z dobrymi praktykami w dziedzinie bezpieczeństwa, organizacje powinny mieć wdrożone zapory, aby chronić swoją infrastrukturę przed zagrożeniami z sieci zewnętrznych, co jest zgodne z wytycznymi NIST (National Institute of Standards and Technology).

Pytanie 22

Protokół używany do zarządzania urządzeniami w sieci to

A. Intenet Control Message Protocol (ICMP)
B. Simple Mail Transfer Protocol (SMTP)
C. Simple Network Management Protocol (SNMP)
D. Internet Group Management Protocol (IGMP)
Simple Network Management Protocol (SNMP) jest protokołem zaprojektowanym do zarządzania i monitorowania urządzeń w sieciach IP. SNMP umożliwia administratorom sieci zbieranie informacji z różnych urządzeń, takich jak routery, przełączniki, serwery oraz inne elementy infrastruktury sieciowej. Głównym celem SNMP jest zapewnienie centralnego zarządzania, co pozwala na efektywne monitorowanie kondycji sieci oraz szybką reakcję na potencjalne problemy. Przykładowo, dzięki SNMP administrator może skonfigurować alerty o stanie urządzenia, co pozwala na proaktywne podejście do zarządzania siecią. Ponadto, SNMP korzysta z tzw. MIB (Management Information Base), czyli bazy danych, w której są zdefiniowane możliwe do monitorowania parametry urządzeń. Standardy związane z SNMP, takie jak SNMPv1, SNMPv2c i SNMPv3, wprowadzają różne poziomy bezpieczeństwa i funkcjonalności, co sprawia, że protokół ten jest elastyczny i skalowalny w zastosowaniach komercyjnych oraz korporacyjnych.

Pytanie 23

W systemie Linux polecenie chmod służy do

A. zmiany właściciela pliku
B. przywracania poprawności systemu plików
C. pokazywania danych o ostatniej modyfikacji pliku
D. określenia praw dostępu do pliku
Polecenie chmod w systemie Linux jest kluczowym narzędziem służącym do zarządzania prawami dostępu do plików i katalogów. Umożliwia administratorom i użytkownikom systemu określenie, kto może odczytywać, zapisywać lub wykonywać dany plik. Prawa dostępu są reprezentowane przez trzy główne kategorie: właściciela pliku, grupy, do której należy plik, oraz pozostałych użytkowników. Przykładowo, komenda 'chmod 755 plik.txt' ustawia pełne prawa (czytanie, pisanie, wykonywanie) dla właściciela oraz prawa do czytania i wykonywania dla grupy i innych. Ważne jest, aby świadome zarządzanie prawami dostępu przyczyniło się do ochrony danych, a także do zapobiegania nieautoryzowanemu dostępowi do wrażliwych informacji. Dobrym nawykiem jest regularne audytowanie praw dostępu i dostosowywanie ich zgodnie z zasadą najmniejszych uprawnień, co jest praktyką rekomendowaną w bezpieczeństwie informatycznym.

Pytanie 24

Na wskazanej płycie głównej możliwe jest zainstalowanie procesora w obudowie typu

Ilustracja do pytania
A. LGA
B. SECC
C. PGA
D. SPGA
Na ilustracji przedstawiono gniazdo procesora typu LGA czyli Land Grid Array. To rozwiązanie charakteryzuje się tym że piny znajdują się na płycie głównej a nie na procesorze co zmniejsza ryzyko ich uszkodzenia podczas instalacji. To rozwiązanie jest często stosowane w procesorach Intel co czyni je popularnym wyborem w komputerach stacjonarnych. Gniazda LGA zapewniają lepszy kontakt elektryczny i są bardziej wytrzymałe co jest istotne w kontekście wysokiej wydajności i stabilności systemów komputerowych. W praktyce montaż procesora w gnieździe LGA jest prostszy i szybszy ponieważ wymaga jedynie ustawienia procesora w odpowiedniej pozycji i zamknięcia specjalnej pokrywy zabezpieczającej. Dzięki tym cechom standard LGA jest preferowany w branży IT zarówno w komputerach osobistych jak i serwerach co jest zgodne z dobrymi praktykami projektowania nowoczesnych systemów komputerowych. Zrozumienie różnic w typach gniazd pozwala na lepsze planowanie konfiguracji sprzętowych dostosowanych do specyficznych potrzeb użytkownika.

Pytanie 25

Jakie urządzenia wykorzystuje się do porównywania liczb w systemie binarnym?

A. demultipleksery
B. komparatory
C. sumatory
D. multipleksery
Demultipleksery, multipleksery oraz sumatory to układy, które pełnią różne funkcje w systemach cyfrowych, ale nie są przeznaczone do porównywania liczb binarnych. Demultiplekser to układ, który przekształca jedno wejście na wiele wyjść w zależności od sygnałów sterujących. Jego głównym celem jest rozdzielanie sygnału, a nie porównywanie wartości. Z kolei multipleksery działają w odwrotny sposób, łącząc wiele sygnałów wejściowych w jeden sygnał wyjściowy na podstawie sygnałów sterujących. To również nie ma na celu porównania wartości, a jedynie ich selekcję. Sumatory, natomiast, są układami, które dodają liczby binarne, a ich funkcjonalność opiera się na arytmetyce, a nie na porównaniach. Typowe błędy myślowe prowadzące do mylenia tych układów z komparatorami obejmują nieporozumienia dotyczące ich podstawowych funkcji i zastosowań. Często osoby uczące się elektroniki mogą myśleć, że każdy układ logiczny, który manipuluje danymi binarnymi, ma zdolność do ich porównywania, co jest nieprawdziwe. Kluczowe jest zrozumienie specyficznych ról, jakie te urządzenia pełnią w architekturze cyfrowej, co ułatwia prawidłowe rozpoznawanie ich zastosowania.

Pytanie 26

Jaki sterownik drukarki jest uniwersalny dla różnych urządzeń oraz systemów operacyjnych i stanowi standard w branży poligraficznej?

A. Graphics Device Interface
B. PCL5
C. PostScript
D. PCL6
Wybór PCL5, PCL6 lub Graphics Device Interface jako odpowiedzi wskazuje na pewne nieporozumienia związane z rolą i funkcjonalnością tych technologii. PCL, czyli Printer Command Language, to zestaw języków stworzonych przez firmę Hewlett-Packard, które są specyficzne dla urządzeń HP. Chociaż PCL5 i PCL6 oferują różne możliwości, w tym wsparcie dla kolorów i zaawansowane funkcje drukowania, są one ściśle związane z technologią i urządzeniami HP, co czyni je mniej uniwersalnymi niż PostScript. W rzeczywistości, PCL nie jest standardem w branży, a raczej specyfikacją ograniczoną do określonych producentów, co może prowadzić do problemów z kompatybilnością na innych urządzeniach. Z kolei Graphics Device Interface (GDI) jest interfejsem graficznym w systemie Windows, który umożliwia aplikacjom rysowanie na ekranie oraz drukowanie, ale nie jest to rozwiązanie niezależne od systemu operacyjnego. GDI nie został stworzony z myślą o zapewnieniu standardu w poligrafii, a jego zastosowanie jest ściśle związane z platformą Windows. Podsumowując, wybór tych odpowiedzi sugeruje mylne zrozumienie, że PCL i GDI mogą funkcjonować jako uniwersalne standardy, podczas gdy w rzeczywistości PostScript, dzięki swojej niezależności i wszechstronności, odgrywa kluczową rolę w profesjonalnej poligrafii.

Pytanie 27

Na ilustracji pokazano płytę główną komputera. Strzałką wskazano

Ilustracja do pytania
A. układ scalony wbudowanej karty graficznej
B. procesor z zamocowanym radiatorem
C. kontroler mostka południowego
D. kontroler mostka północnego z zamocowanym radiatorem
Kontroler mostka północnego, często nazywany Northbridge, jest kluczowym elementem płyty głównej, odpowiadającym za komunikację pomiędzy procesorem a wysokoprzepustowymi komponentami, takimi jak pamięć RAM i karta graficzna. Mostek północny zarządza także przepływem danych do mostka południowego, który kontroluje wolniejsze urządzenia peryferyjne. Radiator, który jest zamontowany na Northbridge, ma za zadanie rozpraszanie ciepła generowanego przez intensywną pracę kontrolera, co jest szczególnie ważne w kontekście utrzymania stabilności systemu podczas intensywnych zadań obliczeniowych, jak gry komputerowe czy praca z grafiką 3D. Dobre praktyki projektowania płyt głównych obejmują umieszczanie radiatorów na układach o wysokim zużyciu energii, takich jak mostki północne, aby zapobiegać przegrzewaniu, co może prowadzić do awarii sprzętu. Przy projektowaniu i konfiguracji systemów komputerowych, zrozumienie roli Northbridge pozwala na lepsze zarządzanie wydajnością i stabilnością całego systemu, a także umożliwia bardziej świadome decyzje przy wyborze komponentów.

Pytanie 28

Osoba planuje unowocześnić swój komputer poprzez zwiększenie pamięci RAM. Zainstalowana płyta główna ma specyfikacje przedstawione w tabeli. Wybierając dodatkowe moduły pamięci, powinien pamiętać, aby

Parametry płyty głównej
ModelH97 Pro4
Typ gniazda procesoraSocket LGA 1150
Obsługiwane procesoryIntel Core i7, Intel Core i5, Intel Core i3, Intel Pentium, Intel Celeron
ChipsetIntel H97
Pamięć4 x DDR3- 1600 / 1333/ 1066 MHz, max 32 GB, ECC, niebuforowana
Porty kart rozszerzeń1 x PCI Express 3.0 x16, 3 x PCI Express x1, 2 x PCI

A. były to cztery moduły DDR4, o wyższej częstotliwości niż obecnie zainstalowana pamięć RAM
B. dokupione moduły miały łączną pojemność przekraczającą 32 GB
C. były to trzy moduły DDR2, bez systemu kodowania korekcyjnego (ang. Error Correction Code)
D. w obrębie jednego banku były ze sobą zgodne tak, aby osiągnąć najwyższą wydajność
Wybór zgodnych modułów pamięci RAM w obrębie jednego banku jest kluczowy dla osiągnięcia optymalnej wydajności systemu komputerowego. W przypadku płyty głównej H97 Pro4 z przedstawionymi parametrami, ilość banków pamięci pozwala na zainstalowanie czterech modułów DDR3 o maksymalnej pojemności 32 GB i częstotliwości do 1600 MHz. Kluczowe jest, aby moduły pamięci były kompatybilne między sobą, co oznacza, że powinny mieć tę samą prędkość, pojemność i najlepiej pochodzić od tego samego producenta, co minimalizuje ryzyko problemów z kompatybilnością i maksymalizuje wydajność. Stosowanie zgodnych modułów pozwala na pełne wykorzystanie trybu dual-channel, który znacznie przyspiesza transfer danych pomiędzy pamięcią a procesorem. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy w codziennym użytkowaniu komputera przejawia się w skróconych czasach ładowania aplikacji i lepszej wielozadaniowości systemu. Dobre praktyki branżowe wskazują także na regularne aktualizowanie biosu płyty głównej w celu uzyskania najnowszych rozwiązań kompatybilności pamięci.

Pytanie 29

Jaką funkcję należy wybrać, aby utworzyć kopię zapasową rejestru systemowego w edytorze regedit?

A. Kopiuj nazwę klucza
B. Importuj
C. Eksportuj
D. Załaduj sekcję rejestru
Wybór opcji 'Eksportuj' jest poprawny, ponieważ ta funkcja umożliwia użytkownikom edytora rejestru Windows (regedit) wykonanie kopii zapasowej konkretnych kluczy rejestru lub całych gałęzi. Eksportując dane, tworzony jest plik z rozszerzeniem .reg, który zawiera wszystkie niezbędne informacje, aby w razie potrzeby przywrócić stan rejestru do wcześniejszego momentu. Praktyka ta jest standardem w zarządzaniu systemem, ponieważ umożliwia użytkownikom zabezpieczenie się przed potencjalnymi problemami, które mogą wystąpić po wprowadzeniu zmian w rejestrze. Na przykład, przed instalacją nowego oprogramowania, które może wprowadzić zmiany w rejestrze, warto wykonać jego eksport, aby móc szybko cofnąć te zmiany, jeśli zajdzie taka potrzeba. Eksportowanie rejestru jest również często stosowane w zadaniach administracyjnych, gdzie wymagane jest przeniesienie ustawień systemowych pomiędzy różnymi komputerami. To podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania IT, gdzie regularne kopie zapasowe są kluczowe dla zapewnienia integralności systemu.

Pytanie 30

Który z protokołów umożliwia bezpieczne połączenie klienta z zachowaniem anonimowości z witryną internetową banku?

A. FTPS (File Transfer Protocol Secure)
B. SFTP (SSH File Transfer Protocol)
C. HTTP (Hypertext Transfer Protocol)
D. HTTPS (Hypertext Transfer Protocol Secure)
HTTPS (Hypertext Transfer Protocol Secure) jest protokołem stosowanym do bezpiecznej komunikacji w Internecie, który wykorzystuje szyfrowanie za pomocą TLS (Transport Layer Security). Dzięki temu, kiedy użytkownik łączy się z witryną bankową, jego dane, takie jak hasła i informacje finansowe, są chronione przed przechwyceniem przez osoby trzecie. HTTPS zapewnia integralność danych, co oznacza, że przesyłane informacje nie mogą być zmieniane w trakcie transferu. Przykładowo, podczas logowania do banku, wszystkie dane są zaszyfrowane, co minimalizuje ryzyko ataków typu „man-in-the-middle”. Standardy branżowe, takie jak PCI DSS (Payment Card Industry Data Security Standard), wymagają stosowania HTTPS w wszelkich transakcjach finansowych online. Implementacja HTTPS jest obecnie uważana za najlepszą praktykę w budowaniu zaufania wśród użytkowników, zwiększając tym samym bezpieczeństwo serwisów internetowych. Warto również zauważyć, że wiele przeglądarek internetowych sygnalizuje użytkownikom, gdy strona nie używa HTTPS, co może wpłynąć na decyzje odwiedzających.

Pytanie 31

Jakie polecenie należy zastosować w konsoli odzyskiwania systemu Windows, aby poprawić błędne zapisy w pliku boot.ini?

A. fixmbr
B. fixboot
C. diskpart /add
D. bootcfg /rebuild
Polecenie 'bootcfg /rebuild' jest kluczowe w procesie naprawy i modyfikacji pliku boot.ini, który zarządza konfiguracją rozruchu systemu Windows. To narzędzie skanuje wszystkie dostępne instalacje systemu Windows na dysku twardym, a następnie pozwala użytkownikowi na ich dodanie do menu rozruchowego. Zastosowanie tego polecenia jest szczególnie istotne w przypadkach, gdy plik boot.ini jest uszkodzony lub nieprawidłowy, co może prowadzić do problemów z uruchamianiem systemu. Dzięki 'bootcfg /rebuild' użytkownik może automatycznie wygenerować nowy plik boot.ini, co zapewnia, że wszystkie dostępne systemy operacyjne są prawidłowo wykrywane i uwzględniane w procesie rozruchowym. W praktyce oznacza to, że administratorzy systemów mogą szybko przywrócić funkcjonalność komputerów, które nie mogą się uruchomić z powodu błędnych wpisów w pliku konfiguracyjnym, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania systemami operacyjnymi.

Pytanie 32

Jakie urządzenie umożliwia testowanie strukturalnego okablowania światłowodowego?

A. stacja lutownicza
B. sonda logiczna
C. odsysacz próżniowy
D. reflektometr optyczny
Reflektometr optyczny jest kluczowym narzędziem do testowania okablowania strukturalnego światłowodowego. Działa na zasadzie wysyłania impulsów światła wzdłuż włókna i analizowania odbicia tych impulsów, co pozwala na identyfikację ewentualnych problemów, takich jak utraty sygnału, refleksje czy uszkodzenia. Dzięki tej technologii technicy mogą dokładnie ocenić jakość instalacji, wykrywać miejsca o dużych stratach, a także oceniać długość włókna. Reflektometr optyczny jest niezbędny w zgodności z normami branżowymi, takimi jak ANSI/TIA-568, które określają wymagania dla instalacji okablowania. Przykładowo, w przypadku nowej instalacji w budynku biurowym, zastosowanie reflektometru optycznego pozwala na potwierdzenie, że włókna są wolne od uszkodzeń i spełniają wymogi wydajności. Technologia ta jest nie tylko standardem w branży, ale także istotnym elementem zapewniającym niezawodność sieci telekomunikacyjnych.

Pytanie 33

Aby system operacyjny mógł szybciej uzyskiwać dostęp do plików zapisanych na dysku twardym, konieczne jest wykonanie

A. szyfrowania dysku
B. defragmentacji dysku
C. partycjonowania dysku
D. fragmentacji dysku
Defragmentacja dysku to proces, który polega na reorganizacji danych na nośniku, aby były one przechowywane w sposób ciągły, co znacznie przyspiesza ich odczyt. W trakcie normalnego użytkowania komputer zapisuje i usuwa pliki, co prowadzi do fragmentacji – dane tego samego pliku są rozproszone po całym dysku, co wydłuża czas dostępu do nich. Poprawiając strukturyzację danych, defragmentacja umożliwia systemowi operacyjnemu szybsze lokalizowanie i ładowanie plików, co ma bezpośrednie przełożenie na wydajność systemu. Przykładem zastosowania defragmentacji jest regularne uruchamianie narzędzi systemowych, takich jak „Defragmentator dysków” w systemie Windows, co jest zalecane co kilka miesięcy, zwłaszcza na dyskach HDD. Warto również zauważyć, że nowoczesne dyski SSD nie wymagają defragmentacji, ponieważ działają na innej zasadzie, jednak dla tradycyjnych dysków twardych to podejście jest kluczowe. Zarządzanie fragmentacją powinno być częścią strategii optymalizacji wydajności systemu, zgodnie z najlepszymi praktykami w zarządzaniu infrastrukturą IT.

Pytanie 34

Jaka jest maska podsieci dla adresu IP 217.152.128.100/25?

A. 255.255.255.224
B. 255.255.255.128
C. 255.255.255.192
D. 255.255.255.0
Odpowiedź 255.255.255.128 jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do zapisu CIDR /25, co oznacza, że pierwsze 25 bitów adresu IP jest używane jako część adresu sieciowego. Przy masce podsieci 255.255.255.128, pierwsza część 25 bitów w zapisie binarnym to 11111111.11111111.11111111.10000000, co oznacza, że pierwsze 128 adresów (od 217.152.128.0 do 217.152.128.127) należy do tej samej podsieci. Maski podsieci są kluczowe w projektowaniu i zarządzaniu sieciami, ponieważ pozwalają na efektywne rozdzielenie ruchu sieciowego i zwiększają bezpieczeństwo. Na przykład, w dużych organizacjach, różne działy mogą być przypisane do różnych podsieci, co ułatwia zarządzanie dostępem do zasobów. Standardy takie jak RFC 950 definiują zasady dotyczące klasyfikacji adresów IP i przypisywania masek podsieci, co jest niezbędne w praktycznych zastosowaniach sieci komputerowych.

Pytanie 35

Rysunek ilustruje sposób działania drukarki

Ilustracja do pytania
A. laserowej
B. sublimacyjnej
C. atramentowej
D. igłowej
Drukarka sublimacyjna działa na zasadzie podgrzewania specjalnego tuszu do momentu, w którym przechodzi on ze stanu stałego w gaz, a następnie osadza się na nośniku. Proces ten jest często stosowany do drukowania zdjęć na specjalnym papierze lub tkaninach i charakteryzuje się płynnymi przejściami kolorów oraz trwałością. Jednak nie pasuje do przedstawionego schematu, który bardziej przypomina proces termiczny inkjet. Z kolei drukarki laserowe wykorzystują bęben światłoczuły i toner, który jest przyciągany do naładowanego statycznie bębna. Toner jest następnie wygrzewany na papierze, co kompletnie różni się od mechanizmu przedstawionego na ilustracji. Drukarki igłowe, znane ze swojej mechanicznej prostoty, używają zestawu igieł, które uderzają w taśmę barwiącą, transferując tusz na papier, co ma zastosowanie głównie przy drukowaniu dokumentów wielowarstwowych jak faktury. Błędne podejście sugeruje mylenie zjawisk termicznych i mechanicznych, które odgrywają kluczową rolę w tych technologiach. Każda z tych drukarek ma specyficzne zastosowania i mechanizmy działania, które różnią się od procesu pokazanego na obrazku, typowego dla drukarek atramentowych.

Pytanie 36

Zmienną a wyświetl na 2 różne sposoby.

A. console.log("a = " + a); oraz console.log(a);
B. cout << "a = " << a; oraz cout << a;
C. printf("a = %d", a); oraz printf("%d", a);
D. System.out.println("a = " + a); oraz System.out.println(a);
Wybrałeś niepoprawną odpowiedź. W C++ najczęściej używanymi metodami wyświetlania są strumień cout oraz funkcja printf. Odpowiedź B pokazuje dwa sposoby wyświetlania z użyciem cout - z opisem (cout << "a = " << a;) oraz wyświetlenie samej wartości (cout << a;). Warto zapamiętać, że cout jest standardową metodą wyjścia w C++, podczas gdy odpowiedzi A, C i D odnoszą się do innych języków programowania (odpowiednio C, JavaScript i Java).

Pytanie 37

W przypadku, gdy w tej samej przestrzeni będą funkcjonować jednocześnie dwie sieci WLAN zgodne ze standardem 802.11g, w celu zminimalizowania ryzyka wzajemnych zakłóceń, powinny one otrzymać kanały o numerach różniących się o

A. 3
B. 2
C. 5
D. 4
Przydzielenie kanałów różniących się o 2, 3 lub 4 nie jest właściwym podejściem do eliminacji zakłóceń w przypadku równocześnie działających sieci WLAN standardu 802.11g. Zakłócenia w sieciach bezprzewodowych wynikają z interferencji, które mogą mieć miejsce, gdy sieci korzystają z zbyt bliskich kanałów. Przydzielając kanały różniące się o 2, na przykład kanał 1 i 3, nie zyskujemy wystarczającej separacji, co prowadzi do nakładania się sygnałów i wzajemnych zakłóceń. Podobnie, różnice o 3 lub 4 kanały, na przykład kanał 1 i 4, również nie są wystarczające, aby zapewnić stabilną i wyraźną komunikację. Tego typu podejście może prowadzić do spadku wydajności sieci, zwiększonego opóźnienia w transferze danych oraz wyższej liczby błędów w transmisji. Często administratorzy sieci popełniają błąd, zakładając, że im większa liczba kanałów przypisanych do dwoma sieciom, tym lepsza ich wydajność. W rzeczywistości, aby zminimalizować interferencje, konieczne jest skupienie się na odpowiednich, dobrze zdefiniowanych kanałach, które są od siebie wystarczająco oddalone. Standardy WLAN, takie jak 802.11g, zalecają użycie kanałów 1, 6 i 11 w celu zminimalizowania zakłóceń, a zatem przydzielanie kanałów różniących się o mniej niż 5 nie jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie projektowania i zarządzania sieciami bezprzewodowymi.

Pytanie 38

Aby zdalnie i jednocześnie bezpiecznie zarządzać systemem Linux, należy zastosować protokół

A. FTP
B. SMTP
C. SSH2
D. Telnet
SSH2 (Secure Shell 2) jest protokołem, który umożliwia bezpieczne zdalne logowanie oraz administrowanie systemami operacyjnymi opartymi na Linuxie. Zapewnia szyfrowanie przesyłanych danych, co chroni je przed podsłuchiwaniem i manipulacją. Dzięki użyciu SSH2, administratorzy mogą bezpiecznie łączyć się z serwerami, zdalnie wydawać polecenia i zarządzać systemem bez obaw o utratę poufnych informacji. Przykładowe zastosowanie SSH2 obejmuje zdalne aktualizacje systemu, monitorowanie stanu serwera, a także transfer plików za pomocą SFTP (SSH File Transfer Protocol). W praktyce, każdy serwer Linux powinien być skonfigurowany do akceptacji połączeń SSH2, aby zapewnić zarówno bezpieczeństwo, jak i wygodę w zdalnym zarządzaniu. Użycie SSH2 jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie bezpieczeństwa IT, które zalecają szyfrowanie wszystkich połączeń zdalnych. Z tego powodu, SSH2 jest powszechnie uznawany za standard w zabezpieczonym dostępie do systemów zdalnych.

Pytanie 39

W systemie Linux uprawnienia pliku wynoszą 541. Właściciel ma możliwość:

A. wyłącznie wykonania
B. odczytu i wykonania
C. zmiany
D. odczytu, zapisu i wykonania
W ustawieniach uprawnień systemu Linux, liczba 541 oznacza konkretne przydzielenie dostępu dla właściciela, grupy i innych użytkowników. Właściciel ma prawo do odczytu (4) oraz wykonania (1) pliku, co razem daje 5. Wskazanie, że właściciel może odczytać i wykonać plik jest zgodne z zasadami przydzielania uprawnień. W praktyce, uprawnienia te są niezwykle istotne w kontekście bezpieczeństwa systemu, ponieważ umożliwiają kontrolowanie, kto ma dostęp do danych i w jaki sposób mogą być one wykorzystywane. Dla programisty lub administratora systemu znajomość uprawnień jest kluczowa przy zarządzaniu dostępem do plików oraz przy konfigurowaniu środowiska pracy. Przykładowo, przy tworzeniu skryptów, które mają być wykonywane przez różnych użytkowników, ważne jest, aby odpowiednio ustawić te uprawnienia, aby zapewnić ich bezpieczeństwo oraz prawidłowe działanie. Zrozumienie tego mechanizmu stanowi fundament dobrej praktyki w administracji systemów operacyjnych typu Unix.

Pytanie 40

Substancją używaną w drukarkach 3D jest

A. środek katalityczny.
B. filament.
C. ciekły materiał.
D. proszek węglowy.
Filament to materiał eksploatacyjny wykorzystywany w drukarkach 3D, najczęściej w technologii FDM (Fused Deposition Modeling). Jest to tworzywo w postaci cienkiego włókna, które jest podgrzewane i wytłaczane przez głowicę drukarki, tworząc obiekt warstwa po warstwie. Najpopularniejsze rodzaje filamentów to PLA (kwas polilaktyczny), ABS (akrylonitryl-butadien-styren) oraz PETG (tereftalan etylenu). Każdy z tych materiałów ma swoje unikalne właściwości: PLA jest biodegradowalny i łatwy w obróbce, ABS charakteryzuje się większą wytrzymałością i odpornością na wysokie temperatury, natomiast PETG łączy w sobie łatwość drukowania z wytrzymałością i odpornością chemiczną. Wybór odpowiedniego filamentu ma kluczowe znaczenie dla uzyskania wysokiej jakości wydruków oraz dla ich finalnego zastosowania, co czyni znajomość specyfiki różnych filamentów niezbędną dla każdego użytkownika drukarki 3D.