Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik programista
Kwalifikacja: INF.03 - Tworzenie i administrowanie stronami i aplikacjami internetowymi oraz bazami danych
Data rozpoczęcia: 21 lutego 2025 21:43
Data zakończenia: 21 lutego 2025 22:17

Egzamin niezdany

Wynik: 17/40 punktów (42,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Fragment kodu napisany w języku HTML zamieszczony w ramce przedstawia listę

Znaczniki HTML <ul> i <ol> są często mylone przez początkujących deweloperów co prowadzi do nieporozumień związanych z prezentacją danych. <ul> reprezentuje listę wypunktowaną używaną gdy kolejność elementów nie ma znaczenia a celem jest po prostu grupowanie powiązanych elementów. Z kolei <ol> tworzy listę numerowaną co jest istotne gdy chronologia lub priorytet poszczególnych elementów są kluczowe. Struktura <ol> jest preferowana w dokumentach gdzie ważne jest zachowanie kolejności jak na przykład w instrukcjach krok po kroku lub w raportach podsumowujących. Mylenie tych dwóch znaczników może prowadzić do zamieszania w zrozumieniu prezentacji danych. Kolejną błędną interpretacją jest uznawanie list za odnośniki co jest domeną znacznika <a> używanego do tworzenia hiperłączy między stronami. Jest to kluczowe w nawigacji strony i budowie struktury sieciowej. Z kolei skróty w HTML są reprezentowane za pomocą <abbr> co pomaga w dostarczaniu pełnych form skrótów przy zachowaniu ich kompaktowej postaci w tekście. Poprawne rozróżnianie i stosowanie tych znaczników jest fundamentem dobrych praktyk w projektowaniu stron internetowych zgodnie z zasadami semantyki i dostępności co jest kluczowe dla tworzenia przejrzystych i przyjaznych użytkownikowi interfejsów. Dodatkowo przekłada się to na lepsze wyniki SEO oraz wyższy poziom użyteczności aplikacji webowych który jest coraz częściej oczekiwany na współczesnym rynku IT. Właściwe wykorzystanie semantycznych znaczników wpływa korzystnie na przyszłą konserwację i rozbudowę kodu co jest nieocenione w długoterminowych projektach informatycznych. Poprawne zrozumienie tych różnic jest zatem kluczowe dla każdego kto aspiruje do profesjonalnego tworzenia stron internetowych i aplikacji webowych zgodnie z nowoczesnymi standardami branżowymi.

Pytanie 2

Aby przesłać dane za pomocą funkcji mysqli_query) w skrypcie PHP, który wstawia do bazy danych dane pobrane z formularza ze strony internetowej, jako jednego z parametrów należy użyć kwerendy

Odpowiedzi takie jak 'UPDATE', 'SELECT' oraz 'ALTER' nie są odpowiednie w kontekście wstawiania nowych danych do bazy. Kwerenda 'UPDATE' służy do modyfikacji istniejących rekordów, co oznacza, że używając jej, zmieniamy już zapisane dane, a nie dodajemy nowe. Na przykład, użycie 'UPDATE uzytkownicy SET email = 'nowy@example.com' WHERE imie = 'Jan'' zmienia adres e-mail Jana, ale nie wstawia nowych informacji. 'SELECT' z kolei jest używana do pobierania danych z bazy, co oznacza, że nie ma zastosowania w procesie dodawania nowych rekordów. W przypadku 'SELECT' moglibyśmy chcieć wyświetlić wszystkie dane użytkowników, co również nie wpisuje się w kontekst wstawiania. Natomiast 'ALTER' służy do zmiany struktury tabeli, co oznacza, że przy jej użyciu możemy dodawać lub usuwać kolumny, ale nie jest to bezpośrednio związane z wprowadzaniem nowych danych. Często niepoprawne zrozumienie działania kwerend SQL prowadzi do zamieszania, zwłaszcza w kontekście operacji CRUD (Create, Read, Update, Delete), gdzie każdy z tych terminów ma swoje ściśle określone znaczenie. Warto zatem przyswoić sobie podstawowe różnice między tymi kwerendami, aby móc skutecznie zarządzać danymi w bazie danych.

Pytanie 3

Wskaż słowo kluczowe w języku C++ dodawane przed wbudowanym typem danych, które przesuwa zakres na liczby wyłącznie nieujemne.

Słowo kluczowe 'unsigned' w języku C++ jest używane w celu wskazania, że dany typ danych powinien przechowywać jedynie liczby nieujemne. Użycie tego słowa kluczowego przed wbudowanym typem danych, takim jak 'int', 'short', czy 'long', zmienia zakres wartości, jakie dany typ może przyjąć. Na przykład, typ 'unsigned int' może przechowywać wartości z zakresu od 0 do 4 294 967 295, podczas gdy 'int' ma zakres od -2 147 483 648 do 2 147 483 647. Dzięki użyciu 'unsigned', programista może wykorzystać dodatkowe wartości dla zmiennych, co może być istotne w przypadku aplikacji, które manipulują jedynie dodatnimi liczbami, takich jak indeksy tablic czy liczniki. Zastosowanie 'unsigned' jest zgodne z najlepszymi praktykami programistycznymi, ponieważ pozwala na bardziej efektywne wykorzystanie pamięci oraz zapobiega niezamierzonym błędom przy pracy z danymi, które nie powinny być ujemne. Warto zatem dążyć do używania tego słowa kluczowego w odpowiednich kontekstach, co zwiększa przejrzystość i bezpieczeństwo kodu.

Pytanie 4

W kodzie HTML kolor biały można zapisać za pomocą wartości

Kolor biały w kodzie HTML można zapisać za pomocą wartości rgb(255,255,255). W systemie RGB, kolory są reprezentowane jako kombinacja trzech podstawowych kolorów: czerwonego, zielonego i niebieskiego. Każdy z tych kolorów ma wartość od 0 do 255, co oznacza, że maksymalna intensywność danego koloru to 255, a minimalna to 0. W przypadku koloru białego wszystkie trzy kolory są ustawione na maksymalną wartość, dlatego zapis rgb(255,255,255) oznacza pełną intensywność czerwonego, zielonego i niebieskiego, co łączy się w kolor biały. Wartości RGB są szeroko stosowane w CSS oraz w różnych narzędziach do grafiki komputerowej, a ich zrozumienie jest kluczowe dla efektywnego projektowania stron internetowych. Dodatkowo, odwołania do standardów W3C dotyczących kolorów w HTML podkreślają znaczenie poprawnego użycia kolorów w zgodzie z zaleceniami dotyczącymi dostępności i estetyki stron internetowych.

Pytanie 5

Specjalna metoda danej klasy stosowana w programowaniu obiektowym, wywoływana automatycznie podczas tworzenia obiektu, której podstawowym zadaniem jest zwykle zainicjowanie pól, to

Obiekt, destruktor oraz specyfikator dostępu to terminy związane z programowaniem obiektowym, jednak nie odnoszą się one do mechanizmu inicjowania obiektów w taki sposób, jak to robi konstruktor. Obiekt to instancja klasy, która powstaje jako rezultat działania konstruktora. Bezpośrednio nie pełni on żadnej roli w procesie tworzenia, a jedynie jest jego efektem. Destruktor, przeciwnie do konstruktora, jest wywoływany automatycznie, gdy obiekt przestaje być potrzebny, a jego zadaniem jest zwolnienie zasobów zajmowanych przez obiekt. Błędne jest przyjęcie, że destruktor mógłby inicjować pola obiektu, gdyż jego rola dotyczy sprzątania po obiekcie, a nie jego tworzenia. Specyfikator dostępu to termin odnoszący się do modyfikatorów, które kontrolują widoczność członków klasy, takich jak public, private, czy protected. To pojęcie nie ma związku z procesem tworzenia, a jedynie z kontrolowaniem dostępu do poszczególnych elementów klasy. Pojęcia te mogą być mylone przez osoby, które nie mają pełnej wiedzy na temat podstawowych zasad programowania obiektowego, co prowadzi do nieporozumień i błędnych wniosków o funkcjach i rolach poszczególnych elementów w tym paradygmacie. Kluczowe jest zrozumienie, że konstruktor jest jedynym mechanizmem bezpośrednio odpowiedzialnym za inicjowanie nowych obiektów.

Pytanie 6

Polecenie ```REVOKE SELECT ON nazwa1 FROM nazwa2``` w języku SQL umożliwia

Odpowiedzi sugerujące nadawanie uprawnień są błędne, ponieważ REVOKE jest poleceniem służącym do odbierania, a nie przyznawania praw. Nadawanie uprawnień w SQL realizowane jest za pomocą komendy GRANT, która działa w odwrotny sposób, przyznając określone uprawnienia użytkownikom. W kontekście bezpieczeństwa danych, mylenie tych dwóch operacji może prowadzić do poważnych luk w zabezpieczeniach systemu baz danych. Użytkownicy mogą czasami myśleć, że REVOKE może być używane do usuwania praw, ale dotyczy to tylko odbierania wcześniejszych przyznanych uprawnień, a nie nadawania ich. Dodatkowo, są też odpowiedzi, które nawiązują do usuwania użytkownika z bazy danych; tego nie można osiągnąć za pomocą REVOKE, ponieważ to polecenie nie zajmuje się zarządzaniem samymi kontami użytkowników, a jedynie ich uprawnieniami. Ważne jest, aby znać różnice między tymi operacjami oraz ich zastosowanie w praktyce. Nieprawidłowe zrozumienie tych koncepcji może prowadzić do nieefektywnego zarządzania dostępem, co w konsekwencji naraża system na nieautoryzowany dostęp i potencjalne wycieki danych. Dlatego kluczowe jest, aby każdy administrator baz danych miał solidne podstawy dotyczące zarządzania uprawnieniami i stosował odpowiednie praktyki w codziennej pracy.

Pytanie 7

Dana jest tablica n-elementowa o nazwie t[n]. Zadaniem algorytmu zapisanego w postaci listy kroków jest wypisania sumy

Algorytm przedstawiony w pytaniu wykonuje sumowanie co drugiego elementu tablicy. Rozpoczyna od elementu o indeksie 0, czyli pierwszego elementu tablicy, a następnie przeskakuje o dwa indeksy za pomocą instrukcji i ← i + 2. Dzięki temu algorytm dodaje do zmiennej wynik wyłącznie wartości znajdujące się na pozycjach o parzystych indeksach w tablicy. Praktyczne zastosowanie tego rodzaju algorytmu można znaleźć w sytuacjach, gdy potrzebujemy operować tylko na wybranym podzbiorze danych, na przykład w analizie co drugiego punktu danych w dużych zbiorach, co może przyspieszyć proces analizy i zmniejszyć obciążenie obliczeniowe. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w dziedzinie inżynierii oprogramowania, gdzie staramy się optymalizować algorytmy pod kątem wydajności i złożoności obliczeniowej. Warto zauważyć, że operowanie na co drugim elemencie może być także użyteczne w przypadku wzorców projektowych, takich jak iteratory, które pozwalają na elastyczną kontrolę nad sposobem przeglądania danych w strukturach danych.

Pytanie 8

Proces walidacji strony internetowej to

Proces walidacji strony internetowej polega na systematycznym sprawdzeniu jej zawartości oraz struktury w celu identyfikacji i eliminacji błędów, które mogą wpływać na jej funkcjonalność oraz użyteczność. Walidacja to kluczowy etap w cyklu życia strony, ponieważ zapewnia, że strona działa zgodnie z wymaganiami technicznymi i standardami branżowymi, takimi jak W3C. Przykłady zastosowania walidacji obejmują sprawdzanie poprawności kodu HTML, CSS oraz dostępności, co jest istotne dla zapewnienia pozytywnego doświadczenia użytkowników. Strony internetowe, które są walidowane, mają większe szanse na lepsze pozycjonowanie w wyszukiwarkach, co przekłada się na wyższą oglądalność. Regularna walidacja jest również zgodna z najlepszymi praktykami w zakresie utrzymania jakości i bezpieczeństwa, co w dłuższej perspektywie wspiera reputację marki i zaufanie użytkowników.

Pytanie 9

Przy użyciu którego znacznika w języku HTML nie można umieścić na stronie grafiki dynamicznej?

Wybór odpowiedzi 1, 3 lub 4 może wydawać się zrozumiały, jednak każdy z tych znaczników ma swoje specyficzne zastosowanie i może być użyty do integrowania grafik dynamicznych. Element <img> jest jednym z najbardziej powszechnie używanych znaczników do wyświetlania obrazów, zarówno statycznych, jak i dynamicznych, takich jak animacje w formacie GIF. Odpowiedź 3, <embed>, umożliwia osadzenie multimediów, takich jak wideo czy animacje Flash, a odpowiedź 4, <object>, jest elastycznym elementem, który może wyświetlać różne typy mediów, w tym grafiki i aplikacje interaktywne. Wybierając te odpowiedzi, można dojść do błędnego wniosku, że są one nieodpowiednie, gdyż wszystkie one wspierają umieszczanie mediów na stronie. Typowym błędem myślowym jest mylenie stylizacji tekstu z funkcjonalnością mediów, co prowadzi do niewłaściwego korzystania z semantyki HTML. Zrozumienie różnic między tymi znacznikami i ich zastosowaniem jest kluczowe dla efektywnego tworzenia stron internetowych oraz ich dostępności dla użytkowników.

Pytanie 10

Wielkość grafiki JPEG umieszczonej na stronie internetowej może mieć wpływ na

Wielkość grafiki JPEG umieszczonej na stronie internetowej ma istotny wpływ na długość czasu ładowania strony. Gdy obraz jest zbyt duży, wymaga większej ilości danych do pobrania, co wydłuża czas, który użytkownik musi czekać na wyświetlenie zawartości. Optymalizacja grafik jest więc kluczowym aspektem projektowania stron internetowych. W praktyce, kompresja zdjęć przed ich załadowaniem na stronę, na przykład przy użyciu narzędzi takich jak ImageOptim lub TinyPNG, może znacząco zmniejszyć rozmiar pliku bez widocznej utraty jakości. Zgodnie z wytycznymi Google PageSpeed Insights, obrazy powinny być odpowiednio dostosowane do wymagań dotyczących jakości i rozmiaru. Sprawne zarządzanie grafiką może poprawić współczynnik konwersji oraz zredukować współczynnik odrzuceń, co jest kluczowe dla sukcesu witryny. Prędkość ładowania strony ma również znaczenie dla SEO, ponieważ wyszukiwarki preferują strony, które ładują się szybko, co wpływa na pozycjonowanie. Dlatego odpowiednia optymalizacja obrazów JPEG jest niezbędna dla każdej witryny internetowej, aby zapewnić pozytywne doświadczenia użytkowników oraz dobre wyniki w rankingach wyszukiwarek.

Pytanie 11

Ukrywanie pewnych pól lub metod obiektów danej klasy tak, aby były one dostępne tylko metodom wewnętrznym tej klasy lub funkcjom zaprzyjaźnionym, to

Hermetyzacja to kluczowa koncepcja programowania obiektowego, która polega na ograniczaniu dostępu do pewnych pól i metod danej klasy, aby chronić integralność danych i zapewnić ich poprawne użycie. Przykładem hermetyzacji jest użycie modyfikatorów dostępu, takich jak 'private' i 'protected', co pozwala na ukrycie implementacji od użytkowników klasy, a jednocześnie umożliwia dostęp do tych elementów wewnętrznym metodom klasy. Dzięki hermetyzacji programiści mogą wprowadzać zmiany w implementacji bez wpływu na kod zewnętrzny, co wspiera zasady SOLID i ułatwia zarządzanie dużymi systemami. Rekomendowane praktyki w programowaniu obiektowym zalecają, aby klasy były odpowiedzialne za zarządzanie swoimi danymi, a dostęp do tych danych powinien odbywać się wyłącznie poprzez zdefiniowane interfejsy, takie jak metody publiczne, co pozwala na kontrolowanie operacji i walidację danych. W ten sposób hermetyzacja przyczynia się do większej niezawodności, czytelności oraz łatwości w testowaniu aplikacji.

Pytanie 12

Którą czynność należy wykonać podczas obróbki zdjęcia w edytorze grafiki, aby białe tło zamienić na przezroczystość?

Aby zamienić białe tło na przezroczystość w edytorze grafiki, kluczowym krokiem jest dodanie kanału alfa do obrazu. Kanał alfa jest używany do zarządzania przezroczystością pikseli w obrazie rastrowym, co pozwala na zachowanie tylko tych elementów, które mają być widoczne. Proces ten jest szczególnie istotny przy pracy z grafiką stosowaną w projektach multimedialnych, takich jak strony internetowe, animacje czy prezentacje. Po dodaniu kanału alfa, można użyć narzędzi selekcji, takich jak różdżka czy lasso, aby zaznaczyć obszar białego tła i usunąć go, co skutkuje uzyskaniem przezroczystości. Dobrą praktyką jest również zapisanie pliku w formacie obsługującym przezroczystość, jak PNG, co zapewnia, że efekt końcowy zostanie zachowany, a tło będzie rzeczywiście przezroczyste. Przykład zastosowania można znaleźć w tworzeniu grafik do mediów społecznościowych, gdzie przezroczystość tła pozwala na lepsze dopasowanie elementów do różnych szablonów.

Pytanie 13

Wskaż rezultat działania fragmentu kodu JavaScript

Zrozumienie dlaczego niektóre odpowiedzi są błędne wymaga analizy działania metod JavaScriptowych w kontekście modelu DOM. Pierwsza odpowiedź wskazuje na usunięcie akapitu ze strony co nie jest zgodne z działaniem zaprezentowanego kodu ponieważ metoda document.createElement tworzy nowy element a nie usuwa istniejący. Usunięcie elementu zamiast tego można osiągnąć za pomocą metody removeChild która wymaga wskazania konkretnego elementu do usunięcia. Druga odpowiedź sugeruje dodanie akapitu na początku strony co również jest niepoprawne. Metoda appendChild zawsze dodaje element na koniec wskazanego rodzica czyli w tym przypadku dokumentu body. Aby dodać element na początku strony należałoby użyć metody insertBefore w połączeniu z odwołaniem do pierwszego dziecka body. Trzecia odpowiedź mówi o wyświetleniu okna dialogowego co jest błędem konceptualnym gdyż omawiany kod nie zawiera żadnej funkcji wyświetlającej alert czy prompt. Tworzenie i manipulowanie elementami DOM nie wpływa bezpośrednio na interakcje dialogowe z użytkownikiem. Aby wyświetlić okno dialogowe używa się zazwyczaj metod takich jak alert confirm czy prompt co nie ma miejsca w podanym fragmencie kodu. Analizując te odpowiedzi zauważamy że błędne rozumowanie może wynikać z mylenia funkcji manipulujących DOM z elementami interfejsu użytkownika co jest częstym błędem wśród początkujących programistów. Znajomość specyfiki oraz kontekstu użycia poszczególnych metod jest kluczowa dla poprawnego kodowania w JavaScript i efektywnego zarządzania treścią na stronie internetowej.

Pytanie 14

ALTER TABLE artykuły MODIFY cena float; Kwerenda ma za zadanie w tabeli artykuły

Prawidłowa odpowiedź odnosi się do zmiany typu danych kolumny w tabeli. Kwerenda 'ALTER TABLE artykuły MODIFY cena float;' ma na celu modyfikację istniejącej kolumny 'cena', aby przyjmowała wartości typu float. W praktyce, typ float jest często używany do przechowywania liczb zmiennoprzecinkowych, co jest istotne w kontekście cen, które mogą mieć wartości dziesiętne. Używanie typu float pozwala na przechowywanie bardziej precyzyjnych danych dotyczących cen, co jest kluczowe w aplikacjach finansowych i e-commerce. Zmiana typu kolumny może być również istotna w sytuacjach, gdy pierwotnie zastosowany typ nie spełniał wymagań dotyczących precyzji lub zakresu wartości. Warto zwrócić uwagę na to, że podczas zmiany typu danych należy uwzględnić istniejące dane w kolumnie; jeśli dane nie mogą być przekonwertowane na nowy typ, może wystąpić błąd. Z tego powodu ważne jest wykonywanie kopii zapasowych przed przeprowadzeniem takich operacji. Stosowanie kwerend typu ALTER TABLE jest standardową praktyką w zarządzaniu bazami danych, zgodnie z zasadami SQL.

Pytanie 15

Interpreter PHP wygeneruje błąd i nie wykona kodu, jeżeli programista

Istnieje kilka mitów dotyczących składni PHP, które mogą prowadzić do błędnych wniosków. Wcięcia w kodzie PHP nie mają wpływu na wykonanie kodu, ponieważ PHP nie jest językiem, który wymaga stosowania wcięć w celu zdefiniowania bloków kodu. Wcięcia są stosowane dla czytelności kodu i organizacji, ale nie mają wpływu na jego działanie. Kolejnym powszechnym błędnym przekonaniem jest to, że brak średnika po instrukcji 'if' z sekcją 'else' jest jedynym problemem. Jednakże, PHP nie zgłasza błędu, jeśli programista deklaruje zmienne wewnątrz warunku; jest to dozwolone i często stosowane w praktyce. Przykład: 'if ($a > 10) { $b = $a; }' jest poprawny i będzie działał. Ostatni mit dotyczy błędów związanych z pobieraniem wartości z formularza. Jeśli pole input nie zostało wypełnione, PHP po prostu zwróci wartość null lub pusty ciąg, co jest zupełnie poprawne w kontekście działania skryptu. Nie prowadzi to do błędów wykonawczych, a programista powinien obsłużyć takie przypadki zgodnie z logiką aplikacji.

Pytanie 16

Polecenie colspan służy do łączenia komórek tabeli w poziomie, natomiast rowspan w pionie. Którą z tabel wyświetli fragment kodu napisany w języku HTML?

Wybrana odpowiedź jest niepoprawna. W pytaniu chodziło o wykorzystanie atrybutów rowspan i colspan w tworzeniu tabel HTML. Atrybuty te służą do łączenia komórek tabeli w pionie i poziomie. W podanym fragmencie kodu HTML widzimy, że pierwsza komórka w pierwszym wierszu ma atrybut rowspan='2', co oznacza, że będzie się rozciągać na dwa wiersze w pionie. Druga komórka w pierwszym wierszu nie ma żadnych specjalnych atrybutów, zatem jest standardową komórką. W drugim wierszu jest tylko jedna komórka, gdyż druga komórka jest połączona z pierwszą komórką pierwszego wiersza przez atrybut rowspan. Opis odpowiada tabeli B, która ma jedną długą komórkę po lewej stronie rozciągającą się na dwa wiersze oraz dwie krótsze komórki po prawej stronie, po jednej w każdym wierszu. Pamiętaj, iż nieprawidłowe użycie atrybutów rowspan i colspan może prowadzić do niezamierzonych rezultatów, takich jak krzywe linie tabeli czy brakujące komórki.

Pytanie 17

Aby skorzystać ze skryptu zapisanego w pliku przyklad.js, należy połączyć go ze stroną za pomocą kodu

Odpowiedzi, które nie uwzględniają atrybutu 'src', są niepoprawne, ponieważ nie spełniają standardów HTML dotyczących dołączania skryptów. W przypadku pierwszej odpowiedzi, <script>przyklad.js</script>, użycie tego zapisu jest błędne, ponieważ znacznik <script> wymaga atrybutu 'src' do wskazania lokalizacji skryptu. Samo umieszczenie nazwy pliku wewnątrz znacznika nie pozwoli przeglądarce na jego prawidłowe załadowanie. Druga odpowiedź, <script link="przyklad.js"></script>, również nie jest zgodna z dokumentacją HTML, ponieważ atrybut 'link' nie istnieje w kontekście tagu <script>; w tym przypadku powinien być użyty wyłącznie 'src'. Odpowiedź <link rel="script" href="przyklad.js"> jest całkowicie myląca, jako że znacznik <link> służy głównie do łączenia plików CSS, a nie JavaScript. Chociaż atrybut 'rel' może być użyty w znaczniku <link>, nie może być stosowany w kontekście skryptów JS. Ponadto, takie podejście stwarza ryzyko, że deweloperzy mogą błędnie zrozumieć, jak prawidłowo dołączać zasoby do dokumentu HTML, co może prowadzić do problemów z funkcjonalnością oraz wydajnością strony. Właściwe zrozumienie i zastosowanie standardów HTML jest kluczowe w pracy nad projektami webowymi, co wpływa na całościową jakość kodu i jego przyszłą konserwację.

Pytanie 18

W języku PHP instrukcja <i>foreach</i> jest instrukcją

Instrukcja <i>foreach</i> w PHP jest dedykowaną pętlą, która służy do iteracji po elementach tablicy. Dzięki niej programista może w prosty sposób przechodzić przez wszystkie wartości znajdujące się w tablicy, co czyni kod bardziej czytelnym i zwięzłym. Użycie <i>foreach</i> eliminuje potrzebę ręcznego zarządzania wskaźnikami tablicy oraz umożliwia łatwe uzyskiwanie dostępu do kluczy i wartości. Przykładowo, dla tablicy $fruits = ['jabłko', 'banan', 'czereśnia'], można użyć <i>foreach</i> w następujący sposób: <code>foreach ($fruits as $fruit) { echo $fruit; }</code>, co wypisze wszystkie owoce na ekranie. Warto zwrócić uwagę, że <i>foreach</i> obsługuje również tablice asocjacyjne, co pozwala na iterację po parach klucz-wartość. Korzystając z tej instrukcji, programiści mogą pisać bardziej efektywny i zrozumiały kod, zgodny z dobrymi praktykami programowania, co jest szczególnie istotne w większych projektach, gdzie czytelność kodu ma kluczowe znaczenie dla jego dalszego rozwoju i utrzymania."

Pytanie 19

Aby zamieścić aplikację PHP w internecie, należy jej pliki źródłowe skopiować na serwer za pomocą protokołu

Wybrane inne odpowiedzi nie są właściwe, ponieważ nie pełnią roli protokołów do przesyłania plików na serwer. Protokół NNTP (Network News Transfer Protocol) jest używany do przesyłania wiadomości w grupach dyskusyjnych i nie ma zastosowania w kontekście zamieszczania aplikacji internetowych. Z kolei SMTP (Simple Mail Transfer Protocol) jest protokołem stosowanym do wysyłania wiadomości e-mail, co również nie dotyczy transferu plików aplikacji. HTTP (Hypertext Transfer Protocol) natomiast, choć jest kluczowym protokołem w komunikacji webowej, to nie służy bezpośrednio do przesyłania plików na serwer w celu ich publikacji. HTTP jest stosowane głównie do przesyłania danych pomiędzy przeglądarkami a serwerami, a nie do zarządzania plikami. Typowym błędem jest mylenie tych protokołów z ich funkcjami. Właściwe zrozumienie, jak różne protokoły działają i do jakich celów są przeznaczone, jest kluczowe w pracy z aplikacjami webowymi. W praktyce, zamiast stosować inne protokoły, programiści powinni korzystać z FTP lub jego bezpieczniejszych odmian, aby efektywnie zarządzać plikami aplikacji na serwerze.

Pytanie 20

W języku PHP zapisano fragment kodu. Plik cookie stworzony tym poleceniem

W kontekście używania plików cookie w PHP ważne jest zrozumienie różnicy pomiędzy przechowywaniem danych na serwerze a w przeglądarce użytkownika. Pliki cookie są przechowywane po stronie klienta a nie na serwerze co oznacza że odpowiedź o przechowywaniu cookie na serwerze jest błędna. Plik cookie wygasa po określonym czasie od jego ustawienia co jest ustalane poprzez czas wygaśnięcia podany jako trzeci parametr funkcji setcookie. W analizowanym fragmencie kodu czas wygaśnięcia jest ustawiony poprzez dodanie liczby sekund odpowiadającej jednemu dniu do bieżącego czasu co oznacza że plik cookie zostanie usunięty po upływie jednego dnia a nie jednej godziny. Jednym z typowych błędów jest mylenie jednostek czasu co prowadzi do niepoprawnego zrozumienia działania czasów wygaśnięcia. Ponadto błędne jest przekonanie że cookie może być przechowywane na serwerze co jest fundamentalnym nieporozumieniem dotyczącym natury plików cookie w HTTP. Pliki cookie są częścią mechanizmu zarządzania sesjami i stanem w aplikacjach webowych co ma kluczowe znaczenie dla personalizacji i utrzymania sesji użytkownika. Poprawne zrozumienie jak działa mechanizm cookie oraz gdzie są przechowywane pomaga w bezpiecznym i efektywnym projektowaniu aplikacji internetowych zgodnie z dobrymi praktykami w zakresie zarządzania sesjami i danymi użytkowników.

Pytanie 21

W bazie danych samochodów pole kolor z tabeli samochody przyjmuje wartości kolorów jedynie ze słownika lakier. Aby połączyć tabele samochody i lakier relacją należy, zastosować kwerendę

Pierwsza z niepoprawnych odpowiedzi próbuje dodać klucz obcy do kolumny 'kolor', ale brakuje w niej określenia, którego atrybutu z tabeli 'lakier' używamy. Wartości 'kolor' muszą odnosić się do konkretnego identyfikatora z tabeli 'lakier', a tym identyfikatorem jest 'lakierId'. Bez tego precyzyjnego odniesienia, kwerenda nie będzie mogła zostać wykonana. Druga odpowiedź, mimo że poprawnie odnosi się do właściwego pola, używa błędnej składni. W kontekście SQL klucz obcy musi być zdefiniowany poprzez wskazanie kolumny, do której odnosi się klucz główny w innej tabeli, co w przypadku tej odpowiedzi jest pominięte przy użyciu zewnętrznej referencji do kolumny 'lakierId'. Trzecia odpowiedź jest błędna, ponieważ odnosi się do kolumny 'barwa', która nie istnieje w tabeli 'samochody', co sprawia, że kwerenda jest niepoprawna. Ostatecznie, czwarta odpowiedź, która próbuje użyć kolumny 'barwa' i odnosić się do kolumny 'kolor', jest niepoprawna, ponieważ również nie wskazuje na prawidłową kolumnę w tabeli 'lakier'. W związku z tym, wszystkie te odpowiedzi nie spełniają wymagań do prawidłowego zdefiniowania klucza obcego w bazie danych.

Pytanie 22

Parametr face znacznika <font> służy do określenia

Pierwsza z niepoprawnych odpowiedzi sugeruje, że parametr face służy do określenia barwy czcionki. Jest to błędne, ponieważ kolor tekstu w HTML ustala się za pomocą innego parametru – 'color'. Możemy na przykład użyć znacznika <font color='red'>tekst</font>, aby ustawić kolor tekstu na czerwony. Parametr face nie ma związku z kolorystyką, a jego jedynym celem jest określenie konkretnej czcionki, co jest kluczowe dla typografii na stronach internetowych. Kolejna niepoprawna odpowiedź wskazuje na efekty czcionki, co również jest mylące. Efekty takie jak pogrubienie, kursywa czy podkreślenie są osiągane dzięki zastosowaniu odpowiednich stylów CSS lub atrybutów w tagach HTML, takich jak <b>, <i>, czy <u>. Parametr face nie wprowadza żadnych efektów, a jedynie wskazuje, jaką czcionkę należy zastosować. Ostatnia niepoprawna odpowiedź odnosi się do wielkości czcionki, co również jest nieprawidłowe. W HTML rozmiar czcionki ustala się za pomocą atrybutu 'size' w tagu <font>, co jest znacznie bardziej ograniczone i mniej elastyczne niż nowoczesne podejścia z CSS. W CSS możemy zdefiniować rozmiar czcionki za pomocą właściwości 'font-size', co umożliwia precyzyjne dostosowanie wielkości tekstu, a także łatwą zmianę przez wykorzystanie jednostek względnych. Podsumowując, niepoprawne odpowiedzi mylą się co do funkcji parametru face, który nie ma związku z kolorem, efektami czy wielkością czcionki.

Pytanie 23

Aby zobaczyć wyniki działania skryptu napisanego w języku PHP, będącego elementem strony WWW, musi być on

Wybrane odpowiedzi sugerujące, że skrypt PHP musi być "skompilowany po stronie serwera" lub "skompilowany po stronie klienta" są mylące. PHP nie jest językiem kompilowanym w tradycyjnym sensie, jak np. Java czy C++. W PHP kod jest interpretowany, co oznacza, że serwer odczytuje i wykonuje go w czasie rzeczywistym, generując odpowiedni wynik. W przypadku skompilowanych języków, proces kompilacji przekształca kod źródłowy do postaci binarnej, co przynosi różne korzyści, takie jak szybkość działania, ale także wprowadza dodatkowe kroki w cyklu życia aplikacji. Kolejną nieścisłością jest pomysł, że PHP powinno być zinterpretowane po stronie klienta. Przeglądarki internetowe nie mają możliwości wykonania kodu PHP bezpośrednio, ponieważ rozumieją jedynie HTML, CSS oraz JavaScript. Klient ściąga już przetworzony HTML wygenerowany przez PHP, co jest kluczowe dla zrozumienia architektury aplikacji webowych. Szeroko stosowane podejścia do rozwijania aplikacji internetowych powinny uwzględniać te różnice, aby uniknąć typowych błędów myślowych, które mogą prowadzić do nieefektywnego projektowania aplikacji i nieprawidłowego użycia technologii.

Pytanie 24

Które tabele zostaną sprawdzone za pomocą przedstawionego polecenia? ```CHECK TABLE pracownicy CHANGED;```

Wybór odpowiedzi dotyczącej jedynie tabel, które nie zostały poprawnie zamknięte, nie uwzględnia pełnego zakresu zastosowania polecenia CHECK TABLE. To podejście ignoruje ważny aspekt, jakim jest monitorowanie wszelkich zmian, które miały miejsce od ostatniej inspekcji. Tabele mogą być zmieniane przez różne operacje, zarówno podczas aktualizacji, jak i w wyniku nieprawidłowego zakończenia sesji, co czyni istotnym ich kontrolowanie w szerszym ujęciu. Z kolei odpowiedź sugerująca, że tylko tabele referujące do innych powinny być sprawdzane, jest myląca, ponieważ takie ograniczenie do współzależności między tabelami nie odzwierciedla rzeczywistej natury problemów z integralnością danych. W praktyce, wszystkie tabele w bazie danych mogą wpływać na siebie nawzajem, a problemy w jednej tabeli mogą prowadzić do błędów w innych. Takie myślenie może prowadzić do zaniedbania, które naraża system na uszkodzenia, a nawet utratę danych. Właściwe podejście do zarządzania bazami danych powinno opierać się na całościowym przeglądzie stanu tabel, a nie na selektywnym podejściu, co może przyczynić się do nieefektywności i ryzyka utraty danych. Dlatego też skupienie się tylko na jednym aspekcie, takim jak niewłaściwe zamknięcie, jest niewystarczające dla zapewnienia integralności systemu.

Pytanie 25

Za pomocą, którego znacznika można wstawić listę numerowaną (uporządkowaną) w dokumencie HTML?

Zastosowanie znaczników <ul>, <dl> oraz <li> w kontekście tworzenia listy numerowanej w HTML prowadzi do nieporozumień, które mogą zniekształcić strukturę i semantykę dokumentu. Znacznik <ul> jest używany do tworzenia list nieuporządkowanych, co oznacza, że elementy listy nie są numerowane, lecz oznaczone punktami. To podejście jest właściwe tylko w sytuacjach, gdy porządek elementów nie jest istotny, na przykład w przypadku list zakupów. Z kolei znacznik <dl> służy do definiowania list tekstowych, w których elementy są zestawiane w pary definicji, co ma swoje zastosowanie w glosariuszach lub słownikach, ale nie jest odpowiednie do zwykłych list numerowanych. Natomiast <li> to znacznik, który jest używany w kontekście list zarówno uporządkowanych, jak i nieuporządkowanych, ale sam w sobie nie tworzy listy. Elementy <li> muszą być zagnieżdżone w odpowiednich znacznikach <ol> lub <ul>, by miały sens w ramach struktury HTML. Powszechny błąd polega na myleniu typów listy oraz ich semantycznego przeznaczenia, co może prowadzić do problemów z dostępnością oraz indeksowaniem przez wyszukiwarki. Konsekwencją niewłaściwego użycia znaczników może być również obniżona jakość nawigacji i user experience na stronie internetowej.

Pytanie 26

Baza danych MySQL uległa uszkodzeniu. Które z działań<u><strong>nie pomoże</strong></u> przy jej naprawie?

Próba naprawy bazy danych za pomocą polecenia REPAIR, odtwarzanie bazy z kopii bezpieczeństwa czy stworzenie nowej bazy z przeniesieniem tabel mogą być mylnie uznawane za skuteczne rozwiązania w przypadku uszkodzenia bazy danych. Polecenie REPAIR TABLE ma zastosowanie tylko w przypadku tabel, które zostały uszkodzone, a nie w przypadku całej bazy danych. W praktyce, jeśli baza danych jest uszkodzona w sposób, który uniemożliwia jej działanie, to polecenie naprawy nie będzie wystarczające. Odzyskiwanie z kopii zapasowej to bardzo efektywna metoda, jednak wymaga wcześniejszego posiadania aktualnej kopii, a czasami dane mogą być utracone. Stworzenie nowej bazy danych i przeniesienie tabel jest procesem czasochłonnym i może nie zapewnić pełnej integralności danych, szczególnie w przypadku złożonych relacji między tabelami. Często mylone są pojęcia naprawy i odzyskiwania danych, co może prowadzić do błędnych decyzji w sytuacjach kryzysowych. Ważne jest, aby w momencie wystąpienia uszkodzenia bazy danych podejść do tematu z pełną wiedzą na temat dostępnych narzędzi i metod, aby uniknąć dalszych problemów związanych z bezpieczeństwem danych.

Pytanie 27

Tabela filmy zawiera klucz główny id oraz klucz obcy rezyserlD. Tabela rezyserzy zawiera klucz główny id. Obydwie tabele połączone są relacją jeden po stronie rezyserzy do wielu po stronie filmy. Ab y w kwerendzie SELECT połączyć tabele filmy i rezyserzy, należy zapisać

Poprawna odpowiedź: '... filmy JOIN rezyserzy ON filmy.rezyserlD = rezyserzy.id ...' jest zgodna z zasadami łączenia tabel w relacyjnych bazach danych. W tym przypadku 'rezyserlD' jest kluczem obcym w tabeli 'filmy', który odnosi się do 'id' w tabeli 'rezyserzy', co oznacza, że jeden reżyser może być przypisany do wielu filmów. Dzięki temu połączeniu możemy uzyskać informacje o filmach razem z danymi reżyserów. W praktyce, aby uzyskać szczegółowe informacje o filmach oraz ich reżyserach, takie zapytanie umożliwia efektywne łączenie danych, co jest kluczowe w aplikacjach bazodanowych, które wymagają integracji danych z różnych źródeł. Zastosowanie kluczy obcych w relacyjnych bazach danych jest standardem i pozwala na zapewnienie integralności danych, a także optymalizację zapytań. Dobrą praktyką jest również dbałość o odpowiednie nazewnictwo kolumn, aby jasno wskazywały one na ich przeznaczenie oraz relacje między tabelami, co znacząco ułatwia późniejszą pracę z bazą.

Pytanie 28

Którą z właściwości pola tabeli należy zdefiniować, aby pole przyjmowało dane składające się wyłącznie z cyfr?

Tagi inteligentne są narzędziem wykorzystywanym w dokumentach oraz niektórych systemach zarządzania danymi do automatycznego rozpoznawania i proponowania działań związanych z określonymi typami danych, takimi jak daty czy adresy. Nie mają one jednak funkcjonalności bezpośredniego ograniczania typu wprowadzanych danych pod względem ich formatu, jak cyfry. Reguły sprawdzania poprawności w bazach danych są używane do walidacji danych na poziomie tabeli, pozwalając na kontrolę, czy dane spełniają określone kryteria w momencie ich zapisywania. Mogą być wykorzystywane do walidacji numerycznej, ale są bardziej ogólne i nie zastępują maski wprowadzania w czasie rzeczywistym, ponieważ reguły te działają po wprowadzeniu danych, a nie w trakcie. Wartość domyślna natomiast jest używana do automatycznego wprowadzania danych w polu, gdy użytkownik nie poda żadnej wartości. Jest to przydatne w sytuacjach, gdy pewne pole powinno zawsze mieć określoną wartość, chyba że użytkownik zdecyduje inaczej. Wartość domyślna nie wpływa na typ danych, które mogą być wprowadzone przez użytkownika, dlatego nie spełnia wymagań pytania o ograniczenie danych tylko do cyfr. Typowym błędem w myśleniu jest założenie, że wartość domyślna lub reguły sprawdzania poprawności mogą kontrolować format danych w czasie rzeczywistym, co jest rolą maski wprowadzania, ponieważ działa ona na etapie wprowadzania danych, zanim trafią one do bazy danych czy formularza, chroniąc integralność już na poziomie interfejsu użytkownika. Rozwiązania te różnią się pod względem zastosowania i momentu działania, co podkreśla ich różne role w systemach zarządzania danymi i interfejsach użytkownika.

Pytanie 29

Co będzie wynikiem po wywołaniu przedstawionego skryptu?

W analizie skryptu PHP ważne jest zrozumienie roli metod specjalnych jak __construct() i __destruct(). __construct() uruchamia się podczas tworzenia obiektu, a __destruct() w momencie niszczenia obiektu. Odpowiedź wskazująca, że żaden napis się nie wyświetli, ignoruje fakt, że zarówno konstruktor jak i destruktor wywołują funkcję echo. Przy odpowiedzi, że wyświetli się tylko napis test1, pominięto działanie metody __destruct(), która następuje po zakończeniu skryptu. Natomiast stwierdzenie, że wyświetli się tylko napis test2 ignoruje działanie konstruktora, który zostaje niezwłocznie aktywowany po stworzeniu obiektu $gruszka. Częstym błędem jest nieujmowanie pełnego cyklu życia obiektu, co prowadzi do nieprawidłowego zrozumienia działania destruktorów, zwłaszcza że uruchamiane są one automatycznie, wpływając na zarządzanie zasobami i pamięcią. Zrozumienie tych mechanizmów jest kluczowe w efektywnym zarządzaniu kodem w PHP, szczególnie w zaawansowanych projektach obiektowych.

Pytanie 30

Aby w języku HTML uzyskać takie formatowanie paragrafu dla tekstu należy zastosować kod

Błędne odpowiedzi wynikają z niepoprawnego zamknięcia lub zagnieżdżenia tagów HTML, co jest sprzeczne z zasadami poprawnej składni języka HTML. W pierwszym przypadku, brak zamknięcia znacznika <em> powoduje, że przeglądarka nie rozpoznaje, gdzie kończy się wyróżniony tekst. To zaburza semantykę dokumentu i może prowadzić do nieprzewidywalnego renderowania treści. W trzeciej i czwartej odpowiedzi występuje błąd polegający na niewłaściwym zagnieżdżeniu znaczników, gdzie <mark> zostaje zamknięty po <em> lub <i>, co jest błędnym podejściem, ponieważ znacznik <mark> powinien obejmować tylko ten fragment tekstu, który ma być podkreślony. Takie nieprawidłowe struktury mogą prowadzić do błędów w interpretacji dokumentu przez przeglądarki oraz utrudniać dostępność dla czytników ekranowych, co jest sprzeczne z dobrymi praktykami web developmentu, które promują poprawne i semantyczne użycie znaczników HTML. Dodatkowo, błędy te mogą negatywnie wpłynąć na optymalizację SEO, ponieważ wyszukiwarki preferują dobrze ustrukturyzowane dokumenty. Ważne jest, aby przestrzegać standardów W3C oraz stosować się do zasad semantyki HTML, aby zapewnić poprawne działanie i interpretację stron internetowych przez szeroką gamę urządzeń i oprogramowania.

Pytanie 31

Zapisano kod HTML wstawiający grafikę na stronę internetową. Jeżeli rysunek.png nie zostanie odnaleziony, przeglądarka

W HTML, znacznik <img> jest używany do osadzania obrazów na stronach internetowych. Atrybut src określa źródło obrazu, natomiast alt definiuje tekst alternatywny, który wyświetla się, gdy obraz nie może zostać załadowany. Jest to ważne z perspektywy dostępności oraz SEO. Jeśli przeglądarka nie odnajdzie pliku rysunek.png, wyświetli wartość z atrybutu alt - w tym przypadku tekst pejzaż. Jest to zgodne z dobrymi praktykami tworzenia stron internetowych, ponieważ tekst alternatywny dostarcza użytkownikom informacji o zawartości obrazu, gdy nie jest on widoczny. Pomaga to również w indeksowaniu treści przez wyszukiwarki. Ponadto użycie tekstu alternatywnego jest kluczowe dla osób korzystających z technologii wspomagających, takich jak czytniki ekranowe. Dlatego stosowanie atrybutu alt jest standardem w nowoczesnym projektowaniu stron i zapewnia lepsze doświadczenie użytkownika oraz zgodność z zasadami dostępności WCAG.

Pytanie 32

Wskaż typ złożony.

Typ złożony w programowaniu odnosi się do struktur danych, które mogą przechowywać wiele wartości lub różne typy danych. W przypadku języków programowania obiektowego, takich jak C++ czy Java, typ 'class' jest kluczowym elementem, który umożliwia tworzenie obiektów. Klasa jest szablonem do tworzenia obiektów, który może zawierać zarówno dane (pola), jak i funkcje (metody) działające na tych danych. Przykładem może być klasa 'Samochód', która będzie miała pola takie jak 'marka', 'model' oraz metody, takie jak 'przyspiesz()' czy 'hamuj()'. Klasy są zgodne z zasadami programowania obiektowego, takimi jak enkapsulacja, dziedziczenie i polimorfizm. Zdefiniowanie klasy pozwala na organizację kodu w sposób bardziej zrozumiały i łatwiejszy do zarządzania, co sprzyja tworzeniu rozbudowanych aplikacji. Klasy są integralnym elementem wielu nowoczesnych języków programowania, zgodnym z najnowszymi standardami, co czyni je fundamentalnym narzędziem w pracy programisty.

Pytanie 33

Po wykonaniu się przedstawionego fragmentu kodu języka C/C++ zmiennej o nazwie zmienna2 zostanie ```int zmienna1 = 158; int *zmienna2 = &zmienna1;```

Odpowiedzi sugerujące przypisanie wartości lub konwersję na łańcuch są błędne, ponieważ mylą podstawowe pojęcia dotyczące wskaźników i zmiennych w C/C++. Przypisanie wartości do zmiennej wskaźnikowej nie odbywa się poprzez kopiowanie samej wartości przechowywanej w zmiennej, lecz przez odniesienie do jej adresu. Odpowiedź wskazująca na przypisanie tej samej wartości, co w zmienna1, nie uwzględnia faktu, że zmienna2 jest wskaźnikiem, a nie zmienną o tej samej wartości. W przypadku konwersji na łańcuch, proces ten również jest nieprawidłowy, ponieważ wskaźniki nie są interpretowane jako łańcuchy znaków, a ich użycie wymaga znajomości typów danych i konwersji w kontekście wskaźników. Ostatnia odpowiedź, mówiąca o przypisaniu liczby w kodzie binarnym, jest myląca, gdyż wskaźniki operują na adresach w pamięci, które nie są reprezentowane w sposób binarny w kontekście zmiennych. Wartości mogą być reprezentowane binarnie w pamięci, ale wskaźniki przechowują adresy, które z perspektywy programisty nie są bezpośrednio związane z wartościami binarnymi zmiennych. Prawidłowe zrozumienie wskaźników jest kluczowe dla unikania błędów w zarządzaniu pamięcią oraz w poprawnym stosowaniu struktur danych w języku C/C++.

Pytanie 34

Wskaż stwierdzenie, które nie jest prawdziwe dla następującej definicji funkcji w języku C++? void zamienfloat&x, float &y){ float tmp; tmp=x; x=y; y=tmp; }

Wszystkie niepoprawne odpowiedzi zawierają błędne założenia dotyczące definicji i działania funkcji zamien. Po pierwsze, twierdzenie, że funkcja zwraca wartość, jest nieprawdziwe, ponieważ w definicji funkcji użyto słowa kluczowego 'void', co jednoznacznie wskazuje, że nie ma zwracanej wartości. W C++ funkcje, które zwracają wartości, muszą mieć określony typ, a brak takiego typu sugeruje, że funkcja nie zwraca żadnych danych. Drugie stwierdzenie, że funkcja nie zwraca wartości, jest rzeczywiście poprawne. Warto zauważyć, że w przypadku funkcji, która dokonuje jedynie zamiany wartości argumentów przez referencję, nie ma potrzeby zwracania wyniku, gdyż zmiany te są widoczne w zmiennych przekazanych do funkcji. Trzecia odpowiedź, która wskazuje, że funkcja posiada dwa parametry, jest również prawdziwa, ponieważ funkcja 'zamien' przyjmuje dwa argumenty typu 'float', które są przekazywane przez referencję. Odnosi się to do aspektu przekazywania argumentów, gdzie użycie referencji pozwala na modyfikację przekazywanych danych. Na koniec, czwarta odpowiedź, mówiąca, że funkcja odwołuje się do parametrów przez referencję, również jest poprawna. Przekazywanie przez referencję jest techniką, która umożliwia bezpośrednią manipulację zmiennymi zewnętrznymi, co zwiększa elastyczność i efektywność funkcji, zwłaszcza w kontekście operacji na dużych zbiorach danych. W związku z tym, analiza wszystkich odpowiedzi prowadzi do wniosku, że tylko pierwsze stwierdzenie jest błędne, ponieważ jasno pokazuje, że funkcja zamien nie zwraca żadnej wartości.

Pytanie 35

Aby w JavaScript wykonać wymienione kroki, należy w znaczniku <code><script></code> umieścić kod

Wybrana odpowiedź nie jest prawidłowa. W JavaScript, funkcja 'alert()' jest używana do wyświetlania okienka z komunikatem, ale nie pozwala na wprowadzenie przez użytkownika żadnej wartości, w przeciwieństwie do funkcji 'prompt()'. Operator '<<' nie jest odpowiedni w tym kontekście, ponieważ jest to operator przesunięcia bitowego, a nie służy do przypisywania wartości do zmiennej. W niektórych niepoprawnych odpowiedziach, próbowano połączyć łańcuchy znaków (stringi) za pomocą kropki ('.'), co jest niepoprawne w JavaScript. Operator do łączenia łańcuchów znaków w tym języku to '+'. Kropka jest używana do dostępu do właściwości obiektów. Pamiętaj, że zrozumienie różnicy między różnymi funkcjami interaktywnymi, takimi jak 'alert()', 'prompt()' i 'confirm()', oraz kiedy ich używać, jest kluczowe do efektywnego tworzenia interaktywnych stron internetowych.

Pytanie 36

Obiekt typu array w języku JavaScript służy do przechowywania

Obiekt typu array w języku JavaScript jest strukturą danych, która służy do przechowywania wielu wartości dowolnego typu. Można w nim przechowywać liczby, napisy, obiekty, a nawet inne tablice. Dzięki temu arrays są niezwykle elastyczne i użyteczne w tworzeniu aplikacji. W JavaScript tablice są dynamiczne, co oznacza, że można do nich dodawać nowe elementy w trakcie działania programu za pomocą metod takich jak push() i unshift(). Przykład użycia tablicy: let fruits = ['jabłko', 'banan', 42, {color: 'zielony'}, [1, 2, 3]]; w tym przykładzie tablica fruits przechowuje różne typy danych, w tym napisy, liczbę, obiekt oraz inną tablicę. Warto również zauważyć, że tablice w JavaScript są obiektami, co pozwala na wykorzystanie różnych metod i właściwości typowych dla obiektów. Dokumentacja ECMAScript jasno określa zasady działania tablic, co potwierdza ich funkcjonalność jako kolekcji wartości. Warto zrozumieć, że tablice nie są ograniczone do przechowywania jednego typu danych, co czyni je idealnym narzędziem do zarządzania złożonymi zbiorami informacji.

Pytanie 37

Przedstawiona w języku CSS definicja stylu dotyczy odsyłacza, który<p style="text-align: center;"><code>a:visited {color: orange;}</code></p>

Odpowiedź "został wcześniej odwiedzony" jest prawidłowa, ponieważ definicja stylu CSS `a:visited {color: orange;}` dotyczy odsyłaczy, które zostały już odwiedzone przez użytkownika. W CSS pseudo-klasa `:visited` jest stosowana do stylizacji odsyłaczy, które prowadzą do stron, które użytkownik już otworzył. Dzięki tej możliwości, twórcy stron internetowych mogą wprowadzać różne kolory dla odwiedzonych i nieodwiedzonych linków, co pozwala na szybszą orientację użytkowników w treści strony. Na przykład, jeżeli na stronie znajduje się wiele linków, użytkownik może łatwiej zrozumieć, które z nich już kliknął, a które są nowe. Dobrą praktyką jest stosowanie kontrastowych kolorów dla odsyłaczy, aby zwiększyć ich dostępność i użyteczność. Warto również zauważyć, że przeglądarki mogą mieć różne ograniczenia dotyczące stylizacji odwiedzonych linków, co jest podyktowane względami prywatności użytkowników. Z tego powodu zaleca się, aby nie opierać funkcjonalności strony jedynie na wyglądzie odwiedzonych linków.

Pytanie 38

Struktura prostych baz danych, w których wszystkie dane są przechowywane w jednej tabeli, nazywana jest modelem

Model jednorodny jest podstawową strukturą danych w bazach danych, w której wszystkie dane są przechowywane w jednej tabeli. Jest to szczególnie przydatne w prostych aplikacjach, gdzie relacje między danymi nie są skomplikowane, co pozwala na łatwe zarządzanie i dostęp do informacji. Przykłady zastosowania modelu jednorodnego obejmują małe systemy zarządzania danymi, takie jak bazy danych kontaktów, w których wszystkie informacje o osobach mogą być przechowywane w jednej tabeli. W praktyce, model ten zapewnia efektywność w przechowywaniu i przetwarzaniu danych, ale w większych systemach, gdzie złożoność wzrasta, inne modele, takie jak relacyjne, mogą być bardziej odpowiednie. W kontekście standardów branżowych, model jednorodny jest często stosowany w systemach, które wymagają szybkiego dostępu do danych bez skomplikowanej struktury relacyjnej, co czyni go użytecznym narzędziem w codziennym zarządzaniu informacjami.

Pytanie 39

W bazie danych wykonano następujące polecenia dotyczące praw użytkownika adam GRANT ALL PRIVILEGES ON klienci To adam REVOKE SELECT, INSERT, UPDATE ON klienci FROM adam Po wykonaniu poleceń użytkownik adam będzie miał prawa do

Użytkownik adam po wykonaniu poleceń GRANT i REVOKE nie będzie miał wszystkich przywilejów na tabeli klienci, co wymaga szczegółowej analizy. Gdy polecenie GRANT ALL PRIVILEGES ON klienci TO adam zostało wykonane, użytkownik zyskał pełne prawa do tabeli klienci, w tym usuwania, aktualizowania, wstawiania, a także przeglądania danych. Następnie, polecenie REVOKE SELECT, INSERT, UPDATE ON klienci FROM adam odebrało mu możliwość przeglądania (SELECT), wstawiania (INSERT) oraz aktualizowania (UPDATE) danych w tej tabeli. Jednakże, usunięcie (DELETE) nie zostało wymienione w poleceniu REVOKE, co oznacza, że użytkownik adam wciąż ma prawo do usunięcia rekordów w tabeli klienci. To zjawisko jest zgodne z zasadami zarządzania uprawnieniami w systemach baz danych SQL, gdzie uprawnienia mogą być przyznawane i odbierane niezależnie, co pozwala na precyzyjne zarządzanie dostępem do danych. W praktyce, sytuacja ta może prowadzić do niebezpieczeństw związanych z bezpieczeństwem danych, dlatego ważne jest, aby administratorzy baz danych dokładnie analizowali przyznawane i odbierane uprawnienia.

Pytanie 40

Istnieje tabela pracownicy z polami: id, imie, nazwisko, pensja. W nowym roku postanowiono podnieść pensję wszystkim pracownikom o 100 zł. Aktualizacja ta w bazie danych będzie miała postać

W celu podniesienia pensji wszystkim pracownikom o 100 zł, zastosowanie ma polecenie SQL UPDATE. Poprawna instrukcja 'UPDATE pracownicy SET pensja = pensja + 100;' działa na zasadzie modyfikacji istniejących wartości w kolumnie 'pensja' w tabeli 'pracownicy'. Ta konstrukcja przyjmuje bieżącą wartość pensji każdego pracownika i dodaje do niej 100 zł. Jest to standardowa praktyka w SQL, gdzie używamy operatora '+', aby zmodyfikować dane. Warto pamiętać, że takie operacje są powszechnie wykorzystywane w systemach baz danych do aktualizacji informacji, co pozwala na efektywne zarządzanie danymi. Dla porównania, instrukcje SELECT, które służą do pobierania danych, nie są odpowiednie w tym kontekście. W rezultacie każdy pracownik w tabeli otrzyma nową, zwiększoną pensję, co odzwierciedli aktualizację w bazie danych.

Rozpocznij nowy egzamin Powrót do strony głównej