Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik programista
  • Kwalifikacja: INF.04 - Projektowanie, programowanie i testowanie aplikacji
  • Data rozpoczęcia: 29 kwietnia 2025 09:08
  • Data zakończenia: 29 kwietnia 2025 09:38

Egzamin zdany!

Wynik: 24/40 punktów (60,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Który z poniższych elementów nie jest związany z architekturą mikroserwisów?

A. Niezależne wdrażanie usług
B. Skalowalność poszczególnych usług
C. Komunikacja przez API
D. Monolityczny kod źródłowy
Monolityczny kod źródłowy to podejście, w którym wszystkie komponenty aplikacji są ze sobą ściśle powiązane i zintegrowane w jedną całość. W przeciwieństwie do architektury mikroserwisów, która pozwala na budowę systemów jako zbioru niezależnych usług, monolityczne podejście ogranicza możliwości rozwoju i skalowania aplikacji. W mikroserwisach poszczególne usługi mogą być rozwijane, wdrażane i skalowane niezależnie od siebie, co zwiększa elastyczność i skraca czas realizacji. Przykładem zastosowania architektury mikroserwisów może być serwis e-commerce, w którym oddzielne mikroserwisy obsługują płatności, zarządzanie produktami i wysyłkę. Dzięki temu, jeśli chcemy wprowadzić zmiany w systemie płatności, możemy to zrobić bez wpływu na inne obszary aplikacji. Warto również zauważyć, że podejście to umożliwia lepsze zarządzanie zespołami deweloperskimi, które mogą pracować równolegle nad różnymi usługami, co przyspiesza proces dostarczania wartości dla użytkowników.

Pytanie 2

Który z wymienionych aktów prawnych odnosi się do ochrony danych osobowych w krajach Unii Europejskiej?

A. DMCA
B. GDPR (RODO)
C. Creative Commons
D. Open Source Initiative
GDPR (RODO) to akt prawny dotyczący ochrony danych osobowych w Unii Europejskiej. Wprowadza on jednolite zasady przetwarzania danych, zwiększając ochronę prywatności obywateli. RODO daje użytkownikom prawo do dostępu do swoich danych, ich poprawiania, a także żądania ich usunięcia (prawo do bycia zapomnianym). Firmy muszą transparentnie informować o celach przetwarzania danych oraz zapewniać odpowiedni poziom zabezpieczeń. Niezastosowanie się do przepisów RODO skutkuje wysokimi karami finansowymi.

Pytanie 3

Który z podanych terminów najlepiej odnosi się do składnika statycznego w klasie?

A. Pole lub metoda, która jest przypisana do klasy, a nie do jej instancji
B. Metoda z dostępem ograniczonym tylko do tej samej klasy
C. Funkcja, która wywołuje destruktor danej klasy
D. Zmienna lokalna wewnątrz danej klasy
Składnik statyczny klasy to pole lub metoda, która należy do klasy jako całości, a nie do konkretnego obiektu. Oznacza to, że istnieje tylko jedna kopia składnika statycznego współdzielona przez wszystkie obiekty tej klasy. Przykład w C++: `class Licznik { public: static int liczbaObiektow; }`. Zmienna `liczbaObiektow` przechowuje liczbę utworzonych instancji klasy i jest wspólna dla wszystkich obiektów. Składniki statyczne są często używane do implementacji liczników, zarządzania zasobami lub przechowywania danych globalnych w obrębie klasy.

Pytanie 4

Co to jest BEM w kontekście CSS?

A. Backend Encryption Method - metoda szyfrowania danych w backendzie
B. Bootstrap Element Manager - narzędzie do zarządzania elementami Bootstrap
C. Metodologia nazewnictwa klas CSS: Block, Element, Modifier
D. Browser Extension Module - moduł rozszerzeń przeglądarki
BEM, czyli Block, Element, Modifier, to metodologia służąca do organizacji i strukturyzacji kodu CSS, co znacząco ułatwia zarządzanie i rozwijanie projektów internetowych. W BEM każda klasa CSS jest zbudowana w sposób, który jasno definiuje jej rolę w kontekście całej aplikacji. Na przykład, blok to niezależny komponent, taki jak 'navbar' czy 'button', element to część bloku, która nie ma sensu sama w sobie, jak 'navbar__item', a modyfikator wskazuje na różne stany lub warianty bloku lub elementu, jak 'button--primary' lub 'button--disabled'. Zastosowanie BEM pozwala na lepszą czytelność kodu oraz unikanie konfliktów nazw, co jest kluczowe w dużych projektach. Praktyka ta jest szeroko stosowana w branży, a wiele frameworków CSS, takich jak Bootstrap, przyjmuje zasady BEM dla swoich komponentów, co wspiera stworzenie spójnego i łatwego w utrzymaniu stylu. Zrozumienie BEM jest fundamentem dla programistów front-end, ponieważ pozwala na efektywniejszą współpracę w zespole oraz lepszą organizację kodu.

Pytanie 5

W celu wdrożenia w aplikacji internetowej mechanizmu zbierania danych statystycznych na komputerach użytkowników, można użyć

A. buforowanie
B. ciasteczka
C. sesje
D. formulacje
Ciasteczka (cookies) to mechanizm przechowywania danych na komputerze użytkownika, który pozwala na gromadzenie statystyk, personalizację treści i śledzenie aktywności użytkownika. Jest to powszechne rozwiązanie w aplikacjach webowych.

Pytanie 6

Jakie oprogramowanie służy do monitorowania błędów oraz zarządzania projektami?

A. Jira
B. Bugzilla
C. Git
D. Jasmine
Bugzilla to narzędzie do śledzenia błędów, które skupia się głównie na identyfikacji oraz zarządzaniu defektami w oprogramowaniu. Choć może być używane w kontekście zarządzania projektami, jego funkcjonalności są ograniczone w porównaniu do kompleksowych rozwiązań, takich jak Jira. Bugzilla jest bardziej odpowiednie dla zespołów, które potrzebują prostszych narzędzi do śledzenia błędów, ale nie zapewnia takich możliwości zarządzania projektami jak Jira. Git to system kontroli wersji, który umożliwia zarządzanie kodem źródłowym, ale nie jest narzędziem do śledzenia błędów ani do zarządzania projektami jako takimi. Git pozwala programistom na współpracę i śledzenie zmian w kodzie, jednakże brakuje mu funkcji zarządzania projektami oraz integracji z procesami Agile, które są kluczowe w nowoczesnym rozwoju oprogramowania. Jasmine to framework do testowania jednostkowego aplikacji JavaScript, który koncentruje się na pisaniu testów i nie jest narzędziem do zarządzania projektami ani do śledzenia błędów. Pomimo że testowanie jednostkowe jest istotną częścią cyklu życia oprogramowania, Jasmine nie oferuje funkcjonalności związanych z zarządzaniem projektami, co czyni go nieodpowiednim w kontekście tego pytania.

Pytanie 7

Który z poniższych wzorców projektowych jest używany do tworzenia pojedynczej instancji klasy w całej aplikacji?

A. Decorator
B. Singleton
C. Factory
D. Observer
Wzorzec projektowy Singleton jest kluczowym rozwiązaniem w sytuacjach, gdy chcemy zapewnić istnienie tylko jednej instancji danej klasy w całej aplikacji. Singleton kontroluje instancję wewnętrznie, co oznacza, że niezależnie od tego, ile razy próbujemy stworzyć obiekt tej klasy, zawsze otrzymamy ten sam obiekt. W praktyce, wzorzec ten jest szeroko stosowany w sytuacjach, gdzie zarządzanie zasobami, takimi jak połączenia z bazą danych czy konfiguracyjne obiekty, musi być centralizowane. Przykładowo, przy użyciu wzorca Singleton możemy mieć jeden obiekt zarządzający połączeniem z bazą danych, co redukuje nadmiarowe zasoby i zwiększa wydajność. Istotne jest jednak, aby zaimplementować Singleton zgodnie z zasadami wielowątkowości, aby uniknąć problemów w aplikacjach równoległych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi. Dodatkowo, wzorzec ten podkreśla znaczenie zarządzania stanem aplikacji oraz przestrzegania zasad odpowiedzialności klas, co wspiera czystość i utrzymanie kodu.

Pytanie 8

Jakie aspekty powinny być brane pod uwagę przy tworzeniu struktury danych dla aplikacji?

A. Złożoność obróbki danych oraz ich efektywną organizację
B. Tylko typ języka programowania
C. Tylko wymagania sprzętowe
D. Nie ma związku pomiędzy strukturą danych a efektywnością aplikacji
Złożoność przetwarzania danych i ich optymalna organizacja to kluczowe elementy podczas projektowania struktury danych dla aplikacji. Dobrze zaprojektowana struktura danych wpływa na wydajność aplikacji, redukuje czas dostępu do informacji oraz minimalizuje zużycie zasobów. Optymalizacja algorytmów oraz wybór odpowiednich struktur danych, takich jak listy, drzewa czy tablice hashujące, ma bezpośredni wpływ na szybkość działania aplikacji.

Pytanie 9

Który z poniższych języków programowania jest statycznie typowany?

A. PHP
B. TypeScript
C. JavaScript
D. Ruby
TypeScript jest językiem programowania, który został zaprojektowany jako nadzbiór JavaScriptu. Jednym z jego kluczowych wyróżników jest statyczne typowanie, co oznacza, że zmienne, funkcje i obiekty mogą mieć zdefiniowane typy, które są sprawdzane w czasie kompilacji, zanim kod zostanie uruchomiony. Dzięki temu programiści mogą wychwycić wiele typowych błędów, takich jak niezgodność typów, co zwiększa bezpieczeństwo kodu oraz ułatwia jego utrzymanie. TypeScript pozwala na korzystanie z typów prostych, obiektowych, a także umożliwia definiowanie własnych typów, co daje większą elastyczność. Przykładowo, definiując funkcję w TypeScript, można określić typy argumentów oraz typ zwracany, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w programowaniu, zachęcając do bardziej strukturalnego podejścia do pisania kodu. W praktyce, projektowanie aplikacji w TypeScript pozwala na łatwiejsze wprowadzanie zmian i refaktoryzację, ponieważ zmiany w typach są automatycznie sprawdzane przez kompilator. Warto również zauważyć, że TypeScript jest szeroko stosowany w dużych projektach, zwłaszcza w kontekście aplikacji frontendowych opartych na frameworkach takich jak Angular czy React, gdzie zarządzanie złożonością kodu jest kluczowe.

Pytanie 10

Które z poniższych pojęć nie jest związane z React.js?

A. Hooks
B. Virtual DOM
C. JSX
D. Directives
Directives to pojęcie związane głównie z frameworkiem Angular, a nie z React.js. W kontekście Angular, dyrektywy są używane do rozszerzania HTML-a o nowe funkcje, co pozwala na bezpośrednią manipulację DOM-em i tworzenie niestandardowych znaczników. React.js natomiast korzysta z zupełnie innej filozofii, w której komponenty są podstawowym budulcem aplikacji. W React.js używamy JSX, co jest syntaktycznym rozszerzeniem JavaScriptu, pozwalającym na pisanie kodu w sposób przypominający HTML. Dodatkowo, React korzysta z Virtual DOM, co zwiększa wydajność poprzez minimalizację operacji na prawdziwym DOM-ie. React wprowadził także mechanizm Hooks, który pozwala na użycie stanu i efektów ubocznych w komponentach funkcyjnych, co jest istotne w nowoczesnym podejściu do tworzenia aplikacji. Zrozumienie różnic pomiędzy tymi podejściami jest kluczowe dla efektywnego korzystania z odpowiednich narzędzi w zależności od wymagań projektu.

Pytanie 11

W aplikacji mobilnej, aby określić warianty grafiki w zależności od wielkości ekranu, należy (uwaga: odpowiedzi wariantowe dla dwóch systemów - sugerować się systemem omawianym na zajęciach)

A. iOS: dodać do nazw sufiksy oznaczające rozdzielczość, np. 32ppi. Android: umieścić grafikę w odpowiednich katalogach: 32ppi, 64ppi, 96ppi
B. iOS: dodać do nazw sufiksy #2x, #3x. Android: dodać do nazw sufiks rozdzielczości: -32x32, -64x64, -96x96
C. iOS: utworzyć katalogi hdpi, lhpi, xhpi i dodać do nich grafiki. Android: utworzyć katalogi 32x32, 64x64, 96x96 i dodać do nich grafiki
D. iOS: dodać do nazw plików sufiksy @2x, @3x. Android: umieścić grafikę w odpowiednich folderach drawable: -hdpi, -xhpi, xxhdpi
Kiedy chcemy, żeby grafiki w aplikacjach mobilnych wyglądały dobrze na różnych ekranach, musimy zastosować odpowiednie strategie, które zależą od platformy. Na iOS używa się przyrostków @2x lub @3x, co oznacza, że grafiki są przygotowane dla ekranów Retina, które mają wyższą gęstość pikseli. Na Androidzie z kolei, grafiki umieszcza się w folderach drawable z takimi nazwami jak -hdpi, -xhdpi czy -xxhdpi. Dzięki temu system wie, jaką wersję grafiki wybrać w zależności od rozdzielczości urządzenia. Moim zdaniem, taki system pozwala na super jakość obrazów i lepszą wydajność aplikacji.

Pytanie 12

Jaką rolę odgrywa interpreter w kontekście programowania?

A. Generuje plik wykonywalny dla systemu operacyjnego
B. Przekłada kod źródłowy na język maszynowy w trakcie działania programu
C. Zoptymalizowuje wydajność aplikacji w środowisku produkcyjnym
D. Łączy kod źródłowy z zewnętrznymi bibliotekami
Interpreter tłumaczy kod źródłowy na język maszynowy instrukcja po instrukcji, co oznacza, że każda linia kodu jest analizowana i wykonywana na bieżąco. Dzięki temu programy interpretowane, takie jak te w Pythonie, Ruby czy JavaScript, mogą być szybko testowane i uruchamiane bez konieczności wcześniejszej kompilacji. Interpretacja pozwala na elastyczność w procesie rozwoju, ponieważ zmiany w kodzie są widoczne natychmiast po zapisaniu pliku. To czyni interpreter idealnym narzędziem do prototypowania i budowania aplikacji w dynamicznych środowiskach.

Pytanie 13

Która z metod zarządzania projektami stawia na przejrzystość oraz wizualizację bieżących zadań?

A. Agile
B. Waterfall
C. Kanban
D. Scrum
Scrum to metoda iteracyjna, która koncentruje się na sprintach i dostarczaniu działającego produktu w krótkich cyklach, ale nie skupia się na wizualizacji pracy na poziomie takim jak Kanban. Agile to ogólna filozofia zarządzania projektami, która obejmuje różne metodyki (w tym Scrum i Kanban), ale nie koncentruje się wyłącznie na wizualizacji. Waterfall to model sekwencyjny, gdzie prace realizowane są etapami, a transparentność nie jest kluczowym elementem tego podejścia, ponieważ każda faza musi zostać zakończona przed rozpoczęciem kolejnej.

Pytanie 14

Która z wymienionych bibliotek pozwala na obsługę zdarzeń związanych z myszą w aplikacjach desktopowych?

A. Qt
B. TensorFlow
C. Django
D. Numpy
Numpy to biblioteka do obliczeń numerycznych w języku Python i nie posiada narzędzi do obsługi zdarzeń graficznych w aplikacjach desktopowych. Django to framework do budowy aplikacji webowych w Pythonie, koncentrujący się na backendzie, a nie na tworzeniu GUI czy interakcji z myszą. TensorFlow to biblioteka do uczenia maszynowego i przetwarzania danych, nieprzystosowana do tworzenia aplikacji desktopowych obsługujących zdarzenia myszki i klawiatury.

Pytanie 15

Która z poniższych technologii jest używana do tworzenia wykresów i animacji w przeglądarce?

A. XML
B. JSON
C. CSV
D. SVG
Podejścia związane z innymi odpowiedziami nie są odpowiednie do tworzenia wykresów i animacji w przeglądarce. XML (Extensible Markup Language) jest formatem opisu danych, który służy do strukturalnego przechowywania i transportu danych, ale nie jest bezpośrednio używany do generowania grafik czy animacji. Chociaż można zbudować na jego podstawie system do tworzenia grafik, wymagałoby to dodatkowego przetwarzania, co czyni go mniej wydajnym. CSV (Comma-Separated Values) jest formatem tekstowym wykorzystywanym do przechowywania danych tabelarycznych, co ogranicza go do zadań związanych z wymianą danych, a nie ich wizualizacją. JSON (JavaScript Object Notation) jest z kolei formatem do wymiany danych, który jest czytelny dla ludzi i łatwy do przetworzenia przez maszyny, jednak nie odnosi się bezpośrednio do grafiki wektorowej. Często popełnianym błędem jest mylenie tych formatów z ich zastosowaniem w kontekście wizualizacji danych. Kluczowe jest, aby zrozumieć, że do skutecznego tworzenia interaktywnych i estetycznych wykresów lepiej jest używać technologii specjalnie zaprojektowanych do tego celu, jak SVG, które zapewniają odpowiednią funkcjonalność i wsparcie. Ostatecznie, wybór technologii powinien być uzależniony od specyficznych potrzeb projektu oraz jego wymagań.

Pytanie 16

Jakie jest kluczowe działanie przy opracowywaniu zbiorów danych do rozwiązania problemu programistycznego?

A. Wybór odpowiednich struktur danych
B. Realizacja algorytmu sortującego
C. Zmiana języka programowania na bardziej wydajny
D. Weryfikacja zbiorów danych przed ich zastosowaniem
Wybór właściwych struktur danych to mega ważny krok, kiedy projektujesz swoje zestawy danych. To, jaką strukturę wybierzesz, ma ogromny wpływ na to, jak szybko i efektywnie będą działać algorytmy. Każda struktura ma swoje plusy i minusy – na przykład listy pozwalają na elastyczne zarządzanie elementami, stosy i kolejki trzymają dane w określonej kolejności, a drzewa czy grafy są już do bardziej skomplikowanych problemów. Dobrze dobrane struktury mogą znacznie przyspieszyć działanie programu i zmniejszyć zużycie zasobów. Moim zdaniem, jeśli chcesz projektować efektywne algorytmy, musisz naprawdę dobrze rozumieć, jak różne struktury działają i umieć je dopasować do problemu, który chcesz rozwiązać.

Pytanie 17

Co zostanie wyświetlone po wykonaniu poniższego kodu?

function Person(name) { this.name = name; } Person.prototype.sayHello = function() { return `Hello, ${this.name}!`; }; const person = new Person('John'); console.log(person.sayHello());

A. Hello, [object Object]!
B. Hello, undefined!
C. TypeError: person.sayHello is not a function
D. Hello, John!
Wynik działania podanego kodu to 'Hello, John!'. Dzieje się tak, ponieważ tworzony jest obiekt 'person' z konstruktora 'Person', który przypisuje wartość 'John' do właściwości 'name'. Metoda 'sayHello' zdefiniowana w prototypie klasy 'Person' wykorzystuje szablon literowy (template literal), aby zwrócić powitanie, wstawiając wartość 'name' obiektu. To podejście jest zgodne z dobrymi praktykami programowania w JavaScript, ponieważ wykorzystuje prototypy do dzielenia się metodami pomiędzy instancjami obiektów. W praktyce, takie rozwiązania pozwalają na oszczędność pamięci i zwiększają wydajność, gdyż wszystkie instancje korzystają z tej samej metody, a nie mają osobnych kopii. Przykładowo, jeśli chcielibyśmy dodać więcej osób, wystarczy utworzyć nowe instancje 'Person' bez konieczności powielania kodu metody 'sayHello'.

Pytanie 18

Co oznacza skrót CDN w kontekście aplikacji webowych?

A. Compressed Data Node - węzeł kompresji danych w architekturze mikrousług
B. Content Delivery Network - sieć rozproszona geograficznie, służąca do dostarczania treści
C. Cross Domain Navigation - metoda nawigacji między domenami w aplikacjach webowych
D. Content Definition Notation - notacja do definiowania treści w aplikacjach
Skrót CDN oznacza Content Delivery Network, czyli sieć dostarczania treści. Jest to architektura rozproszona geograficznie, która umożliwia efektywne dostarczanie zasobów internetowych, takich jak obrazy, filmy, skrypty czy pliki CSS. CDN składa się z wielu serwerów, które są rozmieszczone w różnych lokalizacjach na całym świecie. Gdy użytkownik próbuje uzyskać dostęp do treści, zapytanie jest kierowane do najbliższego geograficznie serwera w sieci CDN, co znacząco przyspiesza czas ładowania strony oraz zmniejsza obciążenie głównego serwera. Przykłady popularnych usług CDN to Cloudflare, Amazon CloudFront czy Akamai. Zastosowanie CDN ma kluczowe znaczenie dla poprawy wydajności aplikacji webowych, szczególnie w kontekście globalnych użytkowników, gdzie opóźnienia w dostępie do treści mogą wpływać na doświadczenia użytkowników. Ponadto, wykorzystanie sieci CDN może wspierać również optymalizację SEO, ponieważ szybko ładujące się strony są preferowane przez wyszukiwarki. W branży e-commerce, efektywne korzystanie z CDN jest standardem, który pozwala na utrzymanie wysokiej dostępności i wydajności aplikacji, co jest niezbędne dla sukcesu online.

Pytanie 19

Jakie jest zastosowanie metody fetch() w JavaScript?

A. Filtrowanie elementów tablicy
B. Manipulacja elementami DOM
C. Sortowanie kolekcji obiektów
D. Pobieranie zasobów z sieci asynchronicznie
Pojęcia związane z manipulacją danymi w JavaScript mogą prowadzić do mylnych interpretacji i wyborów. Filtrowanie elementów tablicy dotyczy operacji na danych już załadowanych w aplikacji i służy do selekcji określonych elementów na podstawie zdefiniowanych kryteriów. W JavaScript istnieje metoda filter(), która realizuje to zadanie, ale nie ma związku z pobieraniem zasobów z sieci. Z kolei manipulacja elementami DOM dotyczy interakcji z drzewem dokumentu HTML, a nie z komunikacją sieciową. To podejście koncentruje się na dynamicznych zmianach w strukturze strony, co jest innym aspektem programowania webowego. Z kolei sortowanie kolekcji obiektów odbywa się poprzez różne metody, takie jak sort(), które zmieniają kolejność elementów w tablicy bazując na określonych kryteriach. W kontekście fetch(), te operacje są nieadekwatne, ponieważ fetch() nie zajmuje się przetwarzaniem danych, które już znajdują się w aplikacji, lecz ich asynchronicznym pobieraniem z zewnętrznych źródeł. Często błędne zrozumienie funkcji fetch() prowadzi do myślenia, że jest narzędziem do manipulacji danymi, gdy w rzeczywistości jest to potężne narzędzie do komunikacji z serwerami. Ważne jest, aby w programowaniu pamiętać o specyfice metod i ich odpowiednich zastosowaniach, aby unikać nieporozumień i błędów w kodzie.

Pytanie 20

W zamieszczonej ramce znajdują się notatki testera dotyczące przeprowadzanych testów aplikacji. Jakiego typu testy planuje przeprowadzić tester?

Ilustracja do pytania
A. Bezpieczeństwa
B. Interfejsu
C. Jednostkowe
D. Wydajnościowe
Testy wydajnościowe są kluczowe dla zapewnienia, że system działa sprawnie pod różnym obciążeniem. Są one wykonywane, aby zrozumieć, jak aplikacja zachowuje się w warunkach rzeczywistych, kiedy wiele użytkowników korzysta z niej jednocześnie. W pytaniu wymienione zostały zadania takie jak mierzenie czasu logowania się użytkowników oraz sprawdzanie, czy czas ten wzrasta wraz ze wzrostem liczby użytkowników. To typowe aspekty testów wydajnościowych. Takie testy pomagają określić limity skalowalności i zapewniają, że aplikacja może obsługiwać oczekiwaną liczbę użytkowników bez spadku wydajności. Standardy branżowe, takie jak ISO/IEC 25010, zwracają uwagę na konieczność testowania wydajności, by zidentyfikować potencjalne wąskie gardła i zapewnić satysfakcjonujące doświadczenia użytkownikom. Dobrymi praktykami są używanie narzędzi takich jak JMeter czy LoadRunner, które umożliwiają symulację obciążenia i analizę wyników w celu optymalizacji kodu i infrastruktury. Tego typu testy są nieodzowne przed wdrożeniem aplikacji produkcyjnej, aby zapewnić jej niezawodne działanie.

Pytanie 21

Która z poniższych technologii jest używana do tworzenia interfejsów użytkownika w aplikacjach React?

A. JSX
B. XML
C. Markdown
D. YAML
Zarówno XML, YAML, jak i Markdown to różne formaty danych lub znaczników, które służą do innych celów niż JSX. XML (Extensible Markup Language) jest ogólnym językiem znaczników, który służy do przechowywania danych, jednak nie jest dedykowany do budowania interfejsów użytkownika. Może być używany w różnych kontekstach, ale nie oferuje takiej funkcjonalności, jak JSX, szczególnie w kontekście React. YAML (YAML Ain't Markup Language) to format używany głównie do konfiguracji, który skupia się na czytelności dla ludzi. Nie jest to format do tworzenia komponentów czy interfejsów. Z kolei Markdown to język znaczników, który służy do formatowania tekstu, szczególnie w kontekście dokumentacji, ale również nie jest związany z renderowaniem interfejsów. Mylne myślenie o tych technologiach może wynikać z nieznajomości celu różnych języków i formatów, co prowadzi do przypisania im funkcji, które nie są zgodne z ich przeznaczeniem. Ważne jest, aby zrozumieć, że JSX został stworzony specjalnie z myślą o uproszczeniu tworzenia interfejsów w React, a inne wymienione formaty nie są do tego przystosowane.

Pytanie 22

W zaprezentowanym kodzie stworzono abstrakcyjną klasę figura oraz klasę prostokąta, która dziedziczy po niej, zawierającą zdefiniowane pola i konstruktory. Wskaż minimalną wersję implementacji sekcji /* metody klasy */ dla klasy Prostokat:

Ilustracja do pytania
A. A
B. D
C. C
D. B
Minimalna implementacja klasy Prostokat wymaga zaimplementowania podstawowych metod określonych w klasie abstrakcyjnej figura. Implementacja zawiera niezbędne pola i metody, które muszą być obecne, aby klasa mogła być skompilowana i działała poprawnie.

Pytanie 23

Która z właściwości przycisków typu Radio-button opisanych w przedstawionym fragmencie dokumentacji jest poprawna?

Ilustracja do pytania
A. Wartość właściwości value grupy radio przechowuje tekst etykiety dla każdego radio-button
B. Etykieta (label) może być umieszczona wyłącznie po przycisku radio-button
C. Przyciski radio-button są organizowane w elemencie o nazwie
D. Właściwość labelPosition może przyjmować jedną z dwóch opcji
Radio-buttony są grupowane za pomocą 'fieldset' lub innych elementów, ale nie 'radio-group', co jest błędnym terminem. Właściwość 'value' odnosi się do wartości logicznej, a nie tekstu etykiety. Etykieta (label) może być umieszczona po obu stronach przycisku, a nie wyłącznie po jednej.

Pytanie 24

Przeprowadzając analizę kodu interfejsu graficznego napisanego w języku XAML, można zauważyć, że:

Ilustracja do pytania
A. tekst "Fotograf" znajduje się po prawej stronie obrazu
B. elementy: tekst, obraz, przycisk Like, przycisk Share, tekst są ułożone jeden pod drugim
C. przyciski są ustawione poziomo obok siebie
D. obraz znajduje się po lewej stronie, a pozostałe elementy po prawej
Analizując przedstawione opcje, możemy zauważyć kilka nieporozumień dotyczących sposobu układania elementów w XAML przy użyciu StackLayout. Pierwsza niepoprawna koncepcja sugeruje, że napis "Fotograf" jest położony po prawej stronie obrazu, co nie jest zgodne z rzeczywistym układem. W przypadku orientacji pionowej, jaką posiada zewnętrzny StackLayout, elementy są układane jeden pod drugim, co oznacza, że "Fotograf" znajduje się nad obrazem, a nie po jego prawej stronie. Druga koncepcja twierdzi, że wszystkie elementy są ułożone jeden pod drugim, co częściowo jest prawdą dla zewnętrznego układu, ale ignoruje fakt, że wewnętrzny StackLayout zawiera przyciski ułożone poziomo. Trzecia opcja była poprawna, co już omówiono powyżej. Czwarta nieprawidłowa koncepcja sugeruje, że obraz znajduje się po lewej, a inne elementy po prawej stronie, co nie odpowiada specyfice układu pionowego w StackLayout. Błędne myślenie często wynika z niewłaściwego rozumienia hierarchii i interakcji między zagnieżdżonymi układami w XAML. Zrozumienie, jak działa orientacja w StackLayout, jest kluczem do uniknięcia takich błędów i efektywnego projektowania interfejsów użytkownika.

Pytanie 25

Jakie kroki należy podjąć po wykryciu błędu w kodzie podczas testowania?

A. Usunąć moduł, który zawiera błąd
B. Pominąć błąd, jeżeli aplikacja funkcjonuje poprawnie
C. Naprawić błąd i przeprowadzić ponowne testy aplikacji
D. Zgłosić błąd użytkownikowi końcowemu
Po znalezieniu błędu w kodzie podczas testowania kluczowym krokiem jest poprawienie błędu i ponowne przetestowanie aplikacji. Taki cykl iteracyjny pozwala na eliminację błędów i zapewnienie, że aplikacja działa zgodnie z oczekiwaniami. Testowanie po każdej poprawce jest niezbędne, aby upewnić się, że wprowadzone zmiany nie wpłynęły negatywnie na inne części aplikacji. Taka praktyka jest integralną częścią Continuous Integration (CI) i Continuous Deployment (CD), które zakładają częste wdrażanie i testowanie kodu. Poprawienie błędów na wczesnym etapie rozwoju minimalizuje koszty i czas potrzebny na naprawę błędów w fazie produkcyjnej, co przyczynia się do stabilności i wysokiej jakości końcowego produktu.

Pytanie 26

Która z poniższych nie jest poprawną metodą HTTP?

A. SEARCH
B. DELETE
C. POST
D. GET
Odpowiedź SEARCH jest prawidłowa, ponieważ metoda ta nie jest uznawana za standardową metodę HTTP określoną w dokumentach specyfikacji HTTP. W protokole HTTP, który jest podstawą komunikacji w Internecie, istnieje zestaw standardowych metod, takich jak GET, POST i DELETE. GET służy do pobierania zasobów z serwera, POST do wysyłania danych na serwer, a DELETE do usuwania zasobów. Metoda SEARCH nie znajduje się w dokumentacji IETF dotyczącej HTTP, co oznacza, że nie jest zdefiniowana ani szeroko stosowana w praktyce. Warto zwrócić uwagę na to, że standardowe metody HTTP są kluczowe w projektowaniu API oraz architekturze aplikacji webowych, ponieważ zapewniają one spójność i przewidywalność w interakcji z serwerami. Znajomość tych metod jest niezbędna dla programistów pracujących z RESTful API, gdzie poprawne użycie metod HTTP ma kluczowe znaczenie dla efektywności i bezpieczeństwa aplikacji.

Pytanie 27

Jakie obliczenia można wykonać za pomocą poniższego algorytmu, który operuje na dodatnich liczbach całkowitych?

Ilustracja do pytania
A. największy wspólny dzielnik wprowadzonej liczby
B. liczbę cyfr w wprowadzonej liczbie
C. sumę cyfr wprowadzonej liczby
D. sumę wprowadzonych liczb
Sumowanie cyfr wymaga dodatkowej operacji dodawania reszt z dzielenia przez 10, czego ten algorytm nie wykonuje. Największy wspólny dzielnik oblicza się zupełnie innymi metodami, np. algorytmem Euklidesa. Sumowanie wczytanych liczb odnosi się do iteracyjnego dodawania kolejnych wartości, co nie jest częścią przedstawionego algorytmu.

Pytanie 28

Wskaż właściwość charakterystyczną dla metody abstrakcyjnej?

A. nie ma implementacji w klasie bazowej
B. zawsze jest prywatna
C. jest pusta w klasie nadrzędnej
D. jest pusta w klasach dziedziczących
Metoda abstrakcyjna nie jest prywatna – musi być dostępna dla klas potomnych, by mogły ją zaimplementować. W klasie bazowej nie jest pusta, lecz pozbawiona implementacji – różnica jest istotna, ponieważ brak implementacji to konieczność, a nie opcjonalność. Metoda abstrakcyjna nie jest pusta w klasach potomnych – to właśnie w nich musi zostać w pełni zaimplementowana, aby klasa mogła zostać instancjonowana.

Pytanie 29

Która z poniższych technik NIE jest związana z optymalizacją wydajności strony internetowej?

A. Minifikacja kodu
B. Lazy loading
C. Deep linking
D. Użycie CDN
Deep linking to technika, która polega na linkowaniu bezpośrednio do określonego miejsca w treści danej strony internetowej, omijając jej stronę główną czy inne interfejsy nawigacyjne. Nie wpływa jednak na optymalizację wydajności strony, ponieważ koncentruje się na poprawie nawigacji i doświadczenia użytkownika, a nie na szybkości ładowania strony czy efektywnym zarządzaniu zasobami. Przykładem zastosowania deep linking może być sytuacja, w której użytkownik klika w link do konkretnego produktu w sklepie internetowym, co pozwala mu od razu zobaczyć interesującą go ofertę bez zbędnych kroków dodatkowych. W praktyce, techniki optymalizacji wydajności, takie jak minifikacja kodu, lazy loading i użycie CDN, koncentrują się na zmniejszeniu rozmiaru plików, opóźnianiu ładowania nieistotnych zasobów oraz dystrybucji treści z najbliższych lokalizacji serwerów, co przyczynia się do szybszego dostarczania zawartości do użytkownika. Dlatego właśnie deep linking jest odpowiedzią, która nie jest związana z wydajnością strony.

Pytanie 30

Która z metod zarządzania projektem jest oparta na przyrostach realizowanych w sposób iteracyjny?

A. Metodyki zwinne (Agile)
B. Model wodospadowy (waterfall)
C. Model prototypowy
D. Model spiralny
Model kaskadowy, znany też jako waterfall, jest trochę inny. Działa sekwencyjnie, więc każda faza projektu musi się skończyć, zanim zaczniemy następną – nie ma tu miejsca na iteracje. Z kolei model prototypowy polega na tworzeniu próbnych wersji aplikacji, ale też nie skupia się na iteracyjnym dostarczaniu funkcjonalności. A model spiralny łączy w sobie aspekty prototypowania i podejścia kaskadowego, przy czym iteracje są długie i bardziej cykliczne, a nie krótkie i dynamiczne, jak w Agile.

Pytanie 31

Który z wymienionych poniżej typów danych stanowi przykład typu stałoprzecinkowego?

A. int
B. float
C. double
D. decimal
Typ 'float' przechowuje liczby zmiennoprzecinkowe, co oznacza, że może reprezentować wartości z częściami dziesiętnymi, ale nie jest to typ stałoprzecinkowy. Typ 'double' to również typ zmiennoprzecinkowy, charakteryzujący się większą precyzją niż 'float'. Typ 'decimal' służy do przechowywania liczb zmiennoprzecinkowych z dużą dokładnością, głównie w aplikacjach finansowych, gdzie precyzja jest kluczowa, ale nie zalicza się do typów stałoprzecinkowych.

Pytanie 32

Jakie wyrażenie logiczne powinno być użyte, aby zweryfikować, czy zmienna x zawiera wartości ujemne lub znajduje się w zakresie (10, 100)?

A. (x > 10 && x < 100) || x < 0
B. (x > 10 || x < 100) && x < 0
C. x > 10 || x < 100 || x < 0
D. x > 10 || x < 100 || x < 0
Poprawnym wyrażeniem logicznym sprawdzającym, czy zmienna x przechowuje wartości ujemne lub z przedziału (10, 100) jest (x > 10 && x < 100) || x < 0. Logika ta gwarantuje, że wartość x spełnia jeden z dwóch warunków: mieści się w przedziale lub jest ujemna.

Pytanie 33

Prezentowana metoda jest realizacją algorytmu

Ilustracja do pytania
A. wyszukującego literę w ciągu
B. sortującego ciąg od znaku o najniższym kodzie ASCII do znaku o najwyższym kodzie
C. odwracającego ciąg
D. sprawdzającego, czy dany ciąg jest palindromem
Fajnie, że zajmujesz się algorytmami! W tym przypadku chodzi o odwracanie napisu, czyli taki myk, żeby ostatni znak stał się pierwszym, a pierwszy ostatnim. To jedna z tych podstawowych rzeczy, które są przydatne w programowaniu. Wiesz, takie operacje na tekstach są przydatne w różnych sytuacjach, jak szyfrowanie czy nawet analiza danych. Trochę jak układanie puzzli, tylko z literami!

Pytanie 34

Jakiego rodzaju zmiennej użyjesz w C++, aby przechować wartość "true"?

A. liczba całkowita
B. tekst
C. liczba zmiennoprzecinkowa
D. bool
Typ danych 'bool' w języku C++ jest przeznaczony do przechowywania wartości 'true' lub 'false'. Deklaracja 'bool isReady = true;' to przykład poprawnego przypisania wartości logicznej do zmiennej. Typ boolean jest kluczowy w warunkach decyzyjnych, pętlach i operacjach porównawczych. W programowaniu typ 'bool' jest wykorzystywany do kontroli przepływu programu, obsługi wyjątków oraz sprawdzania poprawności danych. Użycie booleanów w kodzie zwiększa jego czytelność i pozwala na bardziej przejrzyste budowanie logiki aplikacji.

Pytanie 35

Które z wymienionych poniżej błędów podczas wykonywania programu można obsłużyć poprzez zastosowanie wyjątków?

A. Błąd w składni
B. Niekompatybilność typów danych w kodzie
C. Błąd dzielenia przez zero
D. Błąd kompilacyjny
W języku C++ wyjątki pozwalają na obsługę błędów wykonania, takich jak dzielenie przez zero. Jest to klasyczny przykład błędu, który może prowadzić do nieprzewidywalnych rezultatów lub awarii programu. Dzięki użyciu wyjątków można zapobiec katastrofalnym skutkom takich błędów, przekierowując sterowanie do odpowiedniego bloku 'catch', gdzie można podjąć działania naprawcze lub zakończyć program w kontrolowany sposób. Obsługa błędów takich jak dzielenie przez zero jest kluczowa w programowaniu niskopoziomowym i aplikacjach wymagających wysokiej niezawodności.

Pytanie 36

Jak nazywa się technika umożliwiająca asynchroniczne wykonywanie operacji w JavaScript?

A. Function
B. Promise
C. Object
D. Variable
Wybór opcji Variable, Function lub Object wskazuje na nieporozumienie odnośnie do podstawowych pojęć w JavaScript. Variable to termin odnoszący się do sposobu przechowywania danych w programie; jest to kontener, który może przechowywać różne typy danych, ale nie jest to technika do zarządzania asynchronicznością. Funkcja jest blokiem kodu, który można wykonać, ale sama w sobie nie zapewnia asynchronicznego działania, chyba że zostanie połączona z innymi technikami, takimi jak Promise czy callbacki. Obiekt, natomiast, to struktura danych, która grupuje właściwości i metody, jednak nie ma bezpośredniego związku z zarządzaniem asynchronicznymi operacjami. Częstym błędem jest mylenie tych podstawowych pojęć i ich funkcjonalności. Osoby, które wybierają niewłaściwe odpowiedzi, często koncentrują się na ogólnych właściwościach tych terminów, nie dostrzegając ich ograniczeń. Aby skutecznie zarządzać asynchronicznymi operacjami w JavaScript, należy zrozumieć, że Promise jest konstrukcją zaprojektowaną specjalnie do tego celu, co odzwierciedla jego użycie w nowoczesnym kodzie JavaScript i zgodność z dobrymi praktykami programistycznymi. Dlatego, aby efektywnie pracować z asynchronicznością, warto zwrócić uwagę na techniki takie jak Promise, które umożliwiają bardziej złożone operacje oraz lepsze zarządzanie błędami.

Pytanie 37

Z analizy złożoności obliczeniowej algorytmów sortowania dla dużych zbiorów danych (powyżej 100 elementów) wynika, że najefektywniejszą metodą jest algorytm sortowania:

Ilustracja do pytania
A. bąbelkowego
B. przez scalanie
C. przez zliczanie
D. kubełkowego
Sortowanie bąbelkowe jest jednym z najwolniejszych algorytmów i rzadko jest używane w praktyce ze względu na złożoność O(n^2). Sortowanie kubełkowe może być szybkie, ale jego efektywność zależy od równomiernego rozkładu danych. Sortowanie przez scalanie jest bardziej uniwersalne, ale ma większą złożoność obliczeniową niż Counting Sort i może być mniej efektywne dla dużych zbiorów danych o ograniczonym zakresie.

Pytanie 38

Zaprezentowany diagram Gantta odnosi się do projektu IT. Przy założeniu, że każdy członek zespołu dysponuje wystarczającymi umiejętnościami do realizacji każdego z zadań oraz że do każdego zadania można przypisać jedynie jedną osobę, która poświęci na zadanie pełny dzień pracy, to minimalna liczba członków zespołu powinna wynosić:

Ilustracja do pytania
A. 2 osoby
B. 1 osobę
C. 4 osoby
D. 5 osób
Liczba osób zależy od liczby zadań wykonywanych jednocześnie, a nie od całkowitej liczby zadań w projekcie. Mniej osób oznaczałoby opóźnienia, a większa liczba pracowników byłaby nieefektywna i generowałaby niepotrzebne koszty.

Pytanie 39

Co zostanie wyświetlone w konsoli po wykonaniu poniższego kodu?

console.log(typeof null); console.log(typeof undefined); console.log(typeof []); console.log(typeof NaN);

A. object, undefined, object, number
B. null, undefined, object, NaN
C. object, undefined, array, number
D. null, undefined, array, number
Typowe błędy związane z błędnymi odpowiedziami wynikają często z mylnych koncepcji dotyczących typów danych w JavaScript. Warto zauważyć, że odpowiedź sugerująca, że null jest typem 'null' nie jest zgodna z rzeczywistością. Null nie jest odrębnym typem, lecz jest klasyfikowany jako obiekt, co jest wynikają z tego, że w JavaScript wszystko jest obiektowe z wyjątkiem prostych typów. Również opinia, że NaN powinien być uznawany za typ 'NaN' jest myląca. NaN jest specjalnym przypadkiem liczby, co można zobaczyć przy użyciu typeof. Tablica z kolei nie ma własnego typu w JavaScript, jest traktowana jako obiekt. To jest powód, dla którego typeof zwraca 'object' dla tablic. Niezrozumienie tych zasad prowadzi do błędnych konkluzji i może wpływać na jakość kodu. W praktyce powinno się zawsze stosować typeof do sprawdzania typów zmiennych, co zapewnia lepszą kontrolę nad danymi i eliminuje potencjalne błędy podczas wykonywania operacji na różnych typach. Warto zwracać uwagę na te aspekty, ponieważ wpływają one na wydajność i stabilność aplikacji.

Pytanie 40

Jakie z wymienionych funkcji są typowe dla narzędzi służących do zarządzania projektami?

A. Nadzorowanie postępu realizacji
B. Opracowywanie diagramów przepływu
C. Tworzenie interfejsu użytkownika
D. Przeprowadzanie analizy statystycznej
Monitorowanie postępu prac to jedna z kluczowych funkcji narzędzi do zarządzania projektami. Dzięki temu zespoły mogą śledzić realizację zadań, identyfikować opóźnienia oraz efektywnie alokować zasoby. Narzędzia takie jak Jira, Trello czy Asana pozwalają na wizualizację postępów, co ułatwia kontrolowanie harmonogramu oraz planowanie kolejnych etapów projektu. Monitorowanie postępu prac pomaga także w wykrywaniu wąskich gardeł i umożliwia szybkie podejmowanie decyzji, co znacząco zwiększa efektywność całego zespołu. Funkcja ta jest szczególnie istotna w zarządzaniu projektami IT, budowlanymi i kreatywnymi, gdzie koordynacja wielu zadań jest kluczowa dla sukcesu projektu.