Pytanie 1
Jaką formę ma kolor przedstawiony w systemie szesnastkowym jako #11FE07 w formacie RGB?
Wynik: 37/40 punktów (92,5%)
Wymagane minimum: 20 punktów (50%)
Jaką formę ma kolor przedstawiony w systemie szesnastkowym jako #11FE07 w formacie RGB?
Zakładając, że żadne style CSS nie zostały zdefiniowane, przedstawiony efekt zostanie uzyskany przy pomocy
|
odpowiednio. W tym przypadku, każdy wiersz to osobny element tabeli - 'Tytuł', 'Znaczniki języka HTML', 'Autor', 'Słowa kluczowe' oraz 'Witryny internetowe, HTML' - i są one rozmieszczone w sposób sugerujący użycie tabeli. Jest to standardowy sposób na prezentowanie zestawów danych, które mają związek ze sobą. Dzięki temu, informacje są łatwiejsze do zrozumienia i analizy. Pamiętaj jednak, że tabele powinny być używane głównie do prezentacji danych, a nie do układu strony - do tego celu lepiej nadają się inne metody, takie jak Flexbox czy CSS Grid.Pytanie 3GRANT CREATE, ALTER ON sklep.* TO adam; Zakładając, że użytkownik adam nie dysponował wcześniej żadnymi uprawnieniami, to polecenie SQL przyzna mu prawa jedynie do A. wstawiania oraz modyfikacji danych we wszystkich tabelach bazy sklep B. tworzenia oraz modyfikacji struktury wszystkich tabel w bazie sklep C. wstawiania oraz modyfikacji danych w tabeli sklep D. tworzenia oraz modyfikacji struktury w tabeli sklep Polecenie SQL 'GRANT CREATE, ALTER ON sklep.* TO adam;' przyznaje użytkownikowi adam prawa do tworzenia i modyfikowania struktury wszystkich tabel w bazie danych o nazwie 'sklep'. W kontekście zarządzania bazami danych, przyznawanie takich uprawnień jest kluczowe dla realizacji zadań związanych z projektowaniem i rozbudową bazy. Przykładowo, gdyby adam potrzebował dodać nową kolumnę do istniejącej tabeli lub utworzyć nową tabelę, mógłby to zrobić dzięki tym prawom. Z perspektywy bezpieczeństwa, nadawanie takich uprawnień powinna być starannie przemyślane, aby uniknąć nieautoryzowanych zmian w strukturze bazy. W praktyce, w sytuacjach, gdy wiele osób współpracuje nad projektem, zaleca się przyznawanie minimalnych uprawnień, które są niezbędne do wykonania określonych zadań. W związku z tym, wykorzystanie polecenia GRANT w sposób odpowiadający wymaganiom projektu jest najlepszą praktyką w zakresie administracji bazami danych. Pytanie 4Podczas walidacji witryn internetowych nie analizuje się A. działania hiperlinków B. źródła pochodzenia narzędzi edycyjnych C. błędów w składni kodu D. zgodności z różnymi przeglądarkami W procesie walidacji stron internetowych, źródło pochodzenia narzędzi edytorskich nie jest przedmiotem analizy, ponieważ walidacja koncentruje się na technicznych aspektach kodu HTML, CSS i JavaScript, które wpływają na funkcjonalność oraz dostępność strony. Główne obszary walidacji obejmują zgodność z przeglądarkami, co oznacza, że strona powinna działać poprawnie w różnych środowiskach przeglądarkowych. Działania linków są również monitorowane, aby zapewnić, że wszystkie odnośniki kierują do właściwych lokalizacji oraz nie prowadzą do błędów 404. Błędy składni kodu są kluczowe, ponieważ mogą znacząco wpłynąć na sposób, w jaki strona jest renderowana przez przeglądarki. Przykładowo, walidatory HTML, takie jak W3C Validator, pomagają identyfikować błędy i ostrzegają o problemach, które mogą wpłynąć na dostępność i SEO strony. Dobre praktyki wymuszają, aby każda strona internetowa była nie tylko estetyczna, ale przede wszystkim funkcjonalna i zgodna z obowiązującymi standardami, co przekłada się na lepsze doświadczenia użytkowników. Pytanie 5W języku JavaScript zapisano funkcję. Co ona ma za zadanie.
A. zwrócić wartość bezwzględną z f B. zwrócić wartość odwrotną do f C. wypisać wartość odwrotną do f D. wypisać wartość bezwzględną z f Twoja odpowiedź jest poprawna. Funkcja, o której mówi pytanie, zwraca wartość bezwzględną z argumentu f. W języku programowania JavaScript wartość bezwzględną możemy obliczyć w różny sposób. W tym przypadku, dla f mniejszego od zera funkcja mnoży f przez -1, co jest równoznaczne z obliczeniem wartości bezwzględnej dla liczby ujemnej. Dla liczby nieujemnej, funkcja zwraca jej wartość bez zmian. To jest zgodne z definicją wartości bezwzględnej, która mówi, że jest to odległość liczby od zera na osi liczb rzeczywistych, bez względu na kierunek. W praktyce, wartość bezwzględna często jest używana w algorytmach, w których interesuje nas tylko 'rozmiar' wartości, a nie jej kierunek, np. w algorytmach statystycznych, graficznych czy fizycznych. Pytanie 6Skrypt napisany w języku JavaScript wylicza cenę promocyjną dla swetrów w kolorach: zielonym i niebieskim (zmienna kolor) przy zakupach powyżej 200 zł (zmienna zakupy). Warunek do obliczeń powinien być sformułowany za pomocą wyrażenia logicznego? A. zakupy > 200 || kolor == 'zielony' || kolor == 'niebieski' B. zakupy > 200 && kolor == 'zielony' && kolor == 'niebieski' C. zakupy > 200 && (kolor == 'zielony' || kolor == 'niebieski') D. zakupy > 200 || (kolor == 'zielony' && kolor == 'niebieski') Poprawna odpowiedź to "zakupy > 200 && (kolor == 'zielony' || kolor == 'niebieski')". Wyrażenie to jest zgodne z logiką obliczeń cen promocyjnych. Użycie operatora koniunkcji (&&) wskazuje, że oba warunki muszą być spełnione, aby cena promocyjna mogła być zastosowana. Po pierwsze, wartość zakupów musi przekraczać 200 zł, co jest kluczowym warunkiem, aby móc skorzystać z promocji. Po drugie, kolor swetra musi być jednym z dozwolonych, czyli zielonym lub niebieskim, co zostało zrealizowane za pomocą operatora alternatywy (||). Używając nawiasów, wyraźnie wskazujemy, że sprawdzenie koloru jest niezależne od warunku dotyczącego wartości zakupów. Taka konstrukcja jest zgodna z dobrą praktyką programistyczną, zapewniając czytelność i ułatwiając późniejszą modyfikację kodu. W kontekście praktycznym, można zastosować tę logikę w aplikacjach e-commerce, gdzie dynamiczne obliczenia cen promocyjnych w zależności od różnych kryteriów są powszechne. Przykładowo, przy dodawaniu nowych kolorów lub zmieniając próg zakupów, wystarczy jedynie edytować odpowiednie warunki, co czyni kod bardziej elastycznym i łatwym do zarządzania. Pytanie 7Można wydać instrukcję transakcyjną ROLLBACK, aby A. zatwierdzić jedynie wybrane modyfikacje transakcji B. cofnąć działanie transakcji C. zatwierdzić transakcję D. cofnąć transakcję po zastosowaniu instrukcji COMMIT Odpowiedź 2 jest poprawna, ponieważ instrukcja ROLLBACK jest używana w systemach zarządzania bazami danych, aby cofnąć wszystkie zmiany wprowadzone w bieżącej transakcji. ROLLBACK przywraca stan bazy danych do momentu sprzed rozpoczęcia transakcji, co jest niezwykle istotne w kontekście zapewnienia integralności danych. W sytuacjach, gdy transakcja kończy się błędem lub występują nieprzewidziane okoliczności, ROLLBACK umożliwia usunięcie wszystkich niepoprawnych lub niekompletnych operacji. Na przykład, podczas aktualizacji danych w bazie, jeśli część operacji zakończy się niepowodzeniem, a część nie, zastosowanie ROLLBACK pozwala na ochronę danych przed niespójnym stanem. W praktyce, ROLLBACK powinien być stosowany w ramach transakcji, co jest zgodne z zasadami ACID (Atomicity, Consistency, Isolation, Durability), które są kluczowe dla bezpieczeństwa i spójności operacji w bazach danych. Dobrą praktyką jest również testowanie scenariuszy, w których mogą wystąpić błędy, aby upewnić się, że ROLLBACK działa poprawnie w sytuacjach awaryjnych, co może pomóc w ochronie przed utratą danych oraz w utrzymaniu zaufania użytkowników względem systemu. Pytanie 8Jaką rozdzielczość należy przyjąć, aby uzyskać proporcje obrazu 16:9, zakładając, że piksel ma formę kwadratu? A. 800 na 480 pikseli B. 1366 na 768 pikseli C. 2560 na 2048 pikseli D. 320 na 240 pikseli Pozostałe opcje rozdzielczości nie spełniają wymogów proporcji 16:9. Rozdzielczość 320 na 240 pikseli, choć popularna w starszych urządzeniach, ma proporcje 4:3, co jest niewłaściwe dla szerokokątnych zastosowań i nie oddaje pełni nowoczesnych treści wizualnych. W przypadku rozdzielczości 800 na 480 pikseli, proporcje wynoszą około 15:9, co również nie jest zgodne z wymaganym standardem 16:9. Ta rozdzielczość może być używana w niektórych telefonach komórkowych, ale nie nadaje się do oglądania współczesnych filmów i programów telewizyjnych, które są produkowane w formacie 16:9. Natomiast rozdzielczość 2560 na 2048 pikseli, mimo że oferuje wysoką jakość obrazu, ma proporcje 5:4, co jest zbliżone do formatu 4:3 i nie odpowiada wymaganiom współczesnych treści wizualnych. Proporcje te są niestandardowe i nie są idealne do wyświetlania materiałów wideo, co ogranicza ich zastosowanie w nowoczesnych mediach. Pytanie 9W algorytmie jeden z bloków zawiera akcję „Wypisz liczbę”. Jaki kształt może mieć ta akcja? ![]() A. Kształt 2 B. Kształt 4 C. Kształt 1 D. Kształt 3 Kształt 1 jest równoległobokiem, który w kontekście algorytmów często reprezentuje operacje wprowadzania lub wyprowadzania danych. W algorytmach i schematach blokowych, różne kształty mają przypisane konkretne funkcje, co jest standardem w projektowaniu programów. Równoległobok jest standardowym symbolem dla operacji wejścia i wyjścia, w tym wypisywania danych na ekranie. Przykładem zastosowania tego może być wypisywanie wyników obliczeń matematycznych na konsoli w językach takich jak Python czy Java. Używanie odpowiednich kształtów pozwala na łatwiejsze zrozumienie działania algorytmu przez innych programistów, co jest kluczowe w pracy zespołowej i podczas dokumentacji projektowej. Dobre praktyki w programowaniu zalecają jasność i przejrzystość schematów blokowych, co ułatwia ich późniejsze utrzymanie i rozwój. Szukając standardów, warto odnieść się do norm ISO/IEC 19515:2017 dotyczących diagramów przepływu pracy, które podkreślają znaczenie konwencji w projektowaniu algorytmów. Pytanie 10Który z przedstawionych ciągów znaków nie pasuje do wzorca wyrażenia regularnego określonego poniżej?
A. Kowalski B. Nowakowska-Kowalska C. Jelenia Góra D. Kasprowicza Wyrażenie regularne jest narzędziem do precyzyjnego przeszukiwania i manipulowania tekstem zgodnie z określonymi wzorcami. W podanym wzorcu, (([A-ZŁŻ][a-ząęóźżćńś]{2,})(-[A-ZŁŻ][a-ząęóźżćńś]{2,})?)?, szukamy ciągów rozpoczynających się dużą literą, następujących po niej przynajmniej dwóch małych liter, z możliwością oddzielenia myślnikiem i kolejną sekwencją podobnego formatu. Odpowiedź Jelenia Góra nie pasuje do tego wzorca, ponieważ zawiera spację, co łamie ciągłość wzorca. Wyrażenia regularne są kluczowe w przetwarzaniu danych tekstowych i walidacji, ponieważ pozwalają na dynamiczne określanie struktury danych. Przykłady zastosowania obejmują filtrowanie danych wejściowych w formularzach czy analizowanie logów serwerowych. W praktyce, stosując wyrażenia regularne, można skutecznie odróżniać i przetwarzać skomplikowane struktury tekstowe zgodnie z wymaganymi kryteriami, co jest standardem w branżach opartych na danych. Zrozumienie, jak działa taki wzorzec, pomaga w wielu zadaniach związanych z przetwarzaniem tekstu, w tym w programowaniu i analizie danych. Pytanie 11Wskaź poprawną formę kodowania polskich znaków w pliku HTML? A. B. C. D. Odpowiedźto strzał w dziesiątkę! To zgodny z nowoczesnymi standardami HTML sposób na określenie kodowania znaków w dokumencie. Dzięki temu, że używamy atrybutu 'charset' z wartością 'UTF-8', mówimy przeglądarkom, że tekst powinien być interpretowany według tego kodowania. UTF-8 jest super popularne, bo obsługuje wszystkie znaki w Unicode. To oznacza, że możemy pisać wszystkie polskie znaki diakrytyczne, czyli te jak ą, ć, ę, ł itd., bez obaw o błędy w wyświetlaniu. Jeśli wstawisz ten tag w sekcji swojego dokumentu HTML, masz pewność, że strona będzie dobrze wyglądać w różnych przeglądarkach i na różnych urządzeniach. Dobrze jest umieszczać go na początku sekcji , żeby uniknąć problemów z pokazywaniem treści. Co więcej, korzystanie z UTF-8 jest rekomendowane przez W3C, więc to naprawdę dobry wybór dla nowoczesnych aplikacji webowych. Pytanie 12Jak nazywa się komponent oznaczony znakiem zapytania w architekturze platformy .NET, który pozwala na tworzenie własnych aplikacji za pomocą frameworków oraz przekształcanie skompilowanego kodu pośredniego na kod maszynowy procesora zainstalowanego w systemie? ![]() A. Wspólne środowisko uruchomieniowe (CLR) B. Biblioteka klas bazowych (BCL) C. Wspólne środowisko programistyczne (CLP) D. Infrastruktura językowa (CLI) CLR, czyli wspólne środowisko uruchomieniowe, to naprawdę ważny element platformy .NET. Odpowiada za to, jak programy napisane w różnych językach, na przykład C# czy VB.NET, są wykonywane. Działa trochę jak tłumacz między aplikacjami a systemem operacyjnym. Dzięki niemu mamy różne fajne funkcje, jak zarządzanie pamięcią, obsługa wyjątków czy bezpieczeństwo typów. CLR przekształca kod pośredni (MSIL) na kod, który rozumie procesor, co jest super, bo pozwala na działanie aplikacji na różnych sprzętach. Dobrym przykładem zastosowania CLR są aplikacje ASP.NET, gdzie zajmuje się zarządzaniem pamięcią i wydajnością kodu. Co ważne, CLR wspiera różne dobre praktyki programistyczne, takie jak DRY (Don't Repeat Yourself) czy modularność, co sprawia, że kod jest bardziej czytelny i łatwiejszy do ponownego wykorzystania. Tak więc, CLR to fundament całej platformy .NET, który pozwala na tworzenie niezawodnych i skalowalnych aplikacji. Pytanie 13W języku SOL komenda INSERT INTO A. wprowadza pola do tabeli B. modyfikuje rekordy ustaloną wartością C. tworzy tabelę D. wprowadza dane do tabeli Polecenie INSERT INTO w języku SQL (Structured Query Language) jest kluczowym komponentem do wprowadzania danych do tabeli w bazie danych. Używając tego polecenia, użytkownicy mogą dodać nowe rekordy, co jest podstawowym zadaniem w zarządzaniu informacjami w systemach zarządzania bazą danych (DBMS). Przykładowo, jeśli mamy tabelę 'Użytkownicy', możemy dodać nowego użytkownika za pomocą: INSERT INTO Użytkownicy (Imię, Nazwisko) VALUES ('Jan', 'Kowalski'). Warto zauważyć, że wprowadzanie danych powinno być zgodne z definicją tabeli, co oznacza, że typy danych w wartości muszą odpowiadać typom zdefiniowanym w tabeli. Dobrą praktyką jest również walidacja danych przed ich wprowadzeniem, aby zapewnić spójność i integralność danych. W przypadku pracy z dużymi zbiorami danych, warto rozważyć użycie transakcji, aby zapewnić, że operacje wprowadzania są atomowe i nie wprowadzą niezgodności w bazie danych, co jest zgodne ze standardami ACID (Atomicity, Consistency, Isolation, Durability). Pytanie 14W języku PHP nie można wykonać A. Dynamicznej zmiany treści strony HTML w przeglądarce B. Tworzenia dynamicznej treści strony C. Operacji na danych zgromadzonych w bazie danych D. Obsługiwania danych z formularzy Zmienianie dynamiczne zawartości strony HTML w przeglądarce nie jest możliwe za pomocą języka PHP, ponieważ PHP jest językiem skryptowym działającym po stronie serwera. Oznacza to, że PHP generuje kod HTML, który jest następnie przesyłany do przeglądarki, ale nie ma możliwości modyfikacji tego kodu po jego załadowaniu. Przykładowo, gdy użytkownik wypełnia formularz na stronie i przesyła dane, PHP może przetworzyć te dane na serwerze, ale wszelkie zmiany muszą być wysłane do przeglądarki jako nowa strona lub w odpowiedzi Ajax. W praktyce oznacza to, że dla dynamicznych interakcji na stronie, takich jak zmiana zawartości bez przeładowania, stosuje się JavaScript, który działa po stronie klienta i jest odpowiedzialny za manipulację DOM. W kontekście dobrych praktyk, warto pamiętać o rozdzieleniu logiki przetwarzania danych (PHP) i interakcji użytkownika (JavaScript), co prowadzi do bardziej modułowych i łatwych w utrzymaniu aplikacji webowych. Pytanie 15Warunek zapisany językiem PHP wypisze liczbę, gdy
A. wynik dzielenia liczby przez 2 jest równy 0. B. jest ona dodatnia. C. jest ona liczbą pierwszą. D. jest ona parzysta. Twoja odpowiedź jest poprawna. Warunek w języku PHP 'if($liczba % 2 == 0)' sprawdza faktycznie, czy dana liczba jest parzysta. Jak dobrze zauważyłeś, reszta z dzielenia liczby parzystej przez 2 jest zawsze równa 0. Jest to bezpośrednie odzwierciedlenie definicji liczby parzystej, która mówi, że jest to liczba, którą można podzielić przez 2 bez reszty. Dlatego warunek ten jest powszechnie stosowany w programowaniu do sprawdzania parzystości liczby. W praktyce, może on być wykorzystany np. do filtrowania danych, gdzie chcemy wykluczyć liczby nieparzyste albo też do różnego rodzaju operacji na tablicach, gdzie operacje wykonujemy tylko dla indeksów parzystych. Pamiętaj jednak, że ten warunek nie sprawdzi, czy liczba jest dodatnia, ujemna czy pierwsza. Do tego potrzebne będą inne warunki i operacje. Pytanie 16W języku JavaScript, aby uzyskać element wykorzystując metodę getElementById, jaką właściwością można zmienić jego zawartość? A. Body B. innerBody C. innerHTML D. HTML Właściwość innerHTML jest kluczowym elementem manipulacji zawartością DOM (Document Object Model) w JavaScript. Umożliwia ona programistom dostęp do zawartości danego elementu HTML oraz jej modyfikację. Gdy pobieramy element za pomocą metody getElementById, mamy możliwość bezpośredniego zmienienia jego treści poprzez przypisanie nowego stringa do innerHTML. Przykładowo, jeśli mamy element o identyfikatorze 'myElement', możemy zaktualizować jego zawartość w następujący sposób: document.getElementById('myElement').innerHTML = 'Nowa treść!';. To podejście jest powszechnie stosowane w dynamicznych aplikacjach internetowych, gdzie treść na stronie musi być często aktualizowana w odpowiedzi na działania użytkownika. Warto jednak pamiętać, że użycie innerHTML niesie ze sobą pewne ryzyko związane z bezpieczeństwem, takie jak podatność na ataki XSS (Cross-Site Scripting). Dlatego zaleca się stosowanie tej właściwości z ostrożnością i rozważenie alternatyw, jak np. textContent, w przypadku, gdy nie potrzebujemy interpretować HTML. Dobrą praktyką jest również walidacja i sanitizacja danych wejściowych, aby zminimalizować ryzyko związane z wstrzyknięciem niepożądanych skryptów. W kontekście standardów kodowania, zasadniczo zaleca się preferowanie metod, które nie tylko poprawiają bezpieczeństwo, ale także czytelność kodu. Pytanie 17Podano fragment kodu HTML, który nie przechodzi walidacji. Problemy z walidacją tego kodu będą dotyczyć ![]() A. braku cudzysłowu B. braku zamknięcia znacznika br C. braku zamknięcia znacznika img D. duplikacji nazwy pliku graficznego Brak cudzysłowu w atrybutach HTML jest częstym błędem, który wpływa na poprawność walidacji kodu. Atrybuty w HTML, takie jak 'src' czy 'alt', powinny być zawsze ujęte w cudzysłowy, aby przeglądarka mogła poprawnie interpretować ich wartość. Cudzysłowy wokół wartości atrybutu zapobiegają niejednoznacznościom, zwłaszcza gdy wartość zawiera spacje lub inne specjalne znaki. Według standardów HTML5, stosowanie cudzysłowów wokół wartości atrybutów jest dobrym zwyczajem programistycznym, mimo że w niektórych przypadkach przeglądarki mogą poprawnie interpretować wartości bez cudzysłowów. Jednak brak cudzysłowu może prowadzić do nieoczekiwanych błędów i problemów z kompatybilnością między różnymi przeglądarkami. Z tego powodu, aby zapewnić pełną zgodność i poprawną walidację, zawsze należy zamykać wartości atrybutów w cudzysłowach. Przykładem jest poprawna konstrukcja znacznika img: ![]() Pytanie 18Który z wariantów znacznikajest poprawny pod względem użytych atrybutów? A. B. C. D. Odpowiedźjest prawidłowa, ponieważ wykorzystuje atrybuty zgodne z wymaganiami standardu HTML. Znacznikjest używany do przekazywania metadanych o stronie internetowej, które są niezwykle istotne dla wyszukiwarek internetowych oraz dla użytkowników. Atrybut 'name' definiuje typ metadanych, a 'content' zawiera wartość przypisaną do tego typu. W przypadku tej odpowiedzi, 'name' jest ustawione na 'description', co oznacza, że zawiera opis strony, a 'content' dostarcza konkretną treść, która może być wykorzystana przez wyszukiwarki do generowania podsumowań w wynikach wyszukiwania. Przykładem zastosowania tego znacznika jest optymalizacja SEO, gdzie dobrze napisany opis może przyczynić się do zwiększenia kliknięć na stronie. Warto również zauważyć, że zgodnie z praktykami SEO, opis powinien być zwięzły, atrakcyjny i dokładnie odzwierciedlać zawartość strony, co może wpłynąć na jej pozycjonowanie w wynikach wyszukiwania. Pytanie 19Ustalenie klucza obcego jest konieczne do skonstruowania A. relacji 1..1 B. relacji 1..n C. transakcji D. klucza podstawowego Klucz obcy jest kluczowym elementem w modelowaniu relacji w bazach danych, szczególnie w kontekście relacji 1..n. Definiuje on powiązania pomiędzy dwiema tabelami, gdzie jedna tabela (tabela główna) może mieć wiele powiązanych rekordów w drugiej tabeli (tabela szczegółowa). Na przykład, w bazie danych dotyczącej studentów i ich zapisów na przedmioty, tabela studentów może mieć klucz obcy odnoszący się do tabeli przedmiotów. Dzięki temu, dla każdego studenta można przechowywać wiele zapisów na różne przedmioty, co jest istotne w kontekście analizy danych. Z perspektywy standardów, takie podejście jest zgodne z zasadami normalizacji, które mają na celu eliminację redundancji danych oraz zapewnienie integralności referencyjnej. Dobre praktyki w projektowaniu baz danych sugerują stosowanie kluczy obcych do zarządzania relacjami pomiędzy danymi, co ułatwia ich późniejsze przetwarzanie i analizy. Pytanie 20Dla dowolnego a z przedziału (0, 99) zadaniem funkcji zapisanej w języku JavaScript jest
A. wypisanie liczb z przedziału a .. 99 i zwrócenie wartości 100 B. wypisanie wartości zmiennej a oraz zwrócenie wartości zmiennej n C. zwrócenie liczb z przedziału a .. 99 D. wypisanie liczb z przedziału a .. 100 i zwrócenie wartości zmiennej n Wybrane przez Ciebie odpowiedzi są niepoprawne, gdyż nie odzwierciedlają w pełni działania pętli for w JavaScript. Pętla for jest używana do iterowania tyle razy, ile wynosi różnica między 100 a wartością argumentu a, wypisując każdą iterację. Następnie funkcja zwraca wartość o 1 większą niż warunek kończący pętlę (100), co wynosi 101. Błędem było zakładanie, że funkcja zwraca wartości w inny sposób. Przykładowo, jedna z nieprawidłowych odpowiedzi sugerowała, że funkcja zwraca liczby z przedziału a do 99 - jednakże zwracana jest liczba 101. Inna błędna odpowiedź sugerowała, że funkcja wypisuje wartość zmiennej a i zwraca wartość zmiennej n - jednakże wypisywane są liczby od a do 100, a zwracana jest wartość 101. Kolejnym błędem było zakładanie, że funkcja zwraca wartość 100 - co jest nieprawdą, gdyż funkcja zwraca wartość 101. Zrozumienie działania pętli for i funkcji zwracających wartości jest kluczowe dla programowania w JavaScript, dlatego warto poświęcić więcej czasu na praktykę i naukę tych konceptów. Pytanie 21Określ rodzaj powiązania pomiędzy tabelami: Tabela1 oraz Tabela3 ![]() A. Wiele do jednego B. Wiele do wielu C. Jeden do wielu D. Jeden do jednego Relacja wiele do wielu między tabelami Tabela1 i Tabela3 jest prawidłowym rozwiązaniem, ponieważ relacja ta umożliwia powiązanie wielu rekordów z jednej tabeli z wieloma rekordami z drugiej tabeli. W kontekście przedstawionego schematu baz danych, tabela Tabela1 przechowuje informacje o uczniach, podczas gdy Tabela3 zawiera dane o nauczycielach. Tabela2 pełni rolę tabeli pośredniej, zawierającej klucze obce, które łączą ID_Ucznia z ID_Nauczyciela za pomocą ID_Przedmiotu jako dodatkowego klucza. To podejście jest powszechnie stosowane w projektowaniu baz danych, aby zapewnić elastyczność i możliwość zaawansowanej analizy danych, np. którzy uczniowie mają zajęcia z jakimi nauczycielami. W praktyce takie rozwiązanie stosuje się w systemach edukacyjnych, gdzie każdy uczeń może uczęszczać na zajęcia prowadzone przez różnych nauczycieli, a każdy nauczyciel może prowadzić zajęcia dla wielu uczniów. Standardy projektowania relacyjnych baz danych, takie jak normalizacja, zalecają tego rodzaju architekturę, aby uniknąć redundancji danych i umożliwić efektywne zarządzanie złożonymi relacjami. Tabele pośrednie, takie jak Tabela2, są kluczowym elementem w tworzeniu relacji wiele do wielu, ponieważ umożliwiają mapowanie skomplikowanych powiązań w sposób technicznie poprawny i zrozumiały dla użytkowników systemu. Pytanie 22W języku CSS, aby ustalić wewnętrzny górny margines, czyli przestrzeń pomiędzy elementem a jego otaczającym obramowaniem, należy zastosować komendę A. local-top B. border-top C. outline-top D. padding-top W języku CSS, aby zdefiniować wewnętrzny górny margines elementu, należy użyć właściwości padding-top. Marginesy wewnętrzne (padding) to przestrzeń, która znajduje się pomiędzy zawartością elementu a jego obramowaniem, co pozwala na stworzenie efektu oddzielenia treści od krawędzi. Wartości padding-top można ustalać w jednostkach takich jak px, em, rem czy %. Na przykład, kod CSS 'padding-top: 20px;' doda 20 pikseli odstępu od górnej krawędzi obramowania do zawartości elementu. Właściwość ta jest standardowo wspierana we wszystkich nowoczesnych przeglądarkach i jest częścią specyfikacji CSS Box Model, która określa, jak przestrzeń jest zorganizowana w obrębie elementów HTML. Użycie padding-top jest kluczowe, gdy chcemy, aby nasza strona była estetyczna i czytelna, co ma istotne znaczenie w projektowaniu responsywnym, gdzie różne urządzenia mogą wymagać różnych wartości paddingu, aby utrzymać spójność wizualną. Poprawne stosowanie padding-top przyczynia się również do lepszej dostępności strony, co jest istotnym aspektem w nowoczesnym web designie. Pytanie 23To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania. Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu. Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu. Pytanie 24Który z poniższych zapisów CSS zmieni tło bloku na odcień niebieskiego? A. div {color:blue;} B. div {border-color:blue;} C. div {shadow:blue;} D. div {background-color:blue;} Zapis 'div {background-color:blue;}' jest jak najbardziej na miejscu. Właściwość 'background-color' jest kluczowa, bo ustawia kolor tła dla elementów blokowych w CSS. Kiedy używasz 'blue' jako wartości, to mówisz, że tło ma być niebieskie. Ta właściwość jest częścią tego całego systemu CSS, który decyduje, jak powinny wyglądać elementy HTML. Ustawienie koloru tła jest ważne, bo wpływa na wygląd strony i to, jak kontrastują ze sobą tekst i tło, co jest istotne, by strona była dostępna dla każdego. Jeśli chciałbyś zmienić kolor tła, możesz korzystać z różnych wartości, takich jak kody HEX (np. #0000FF) albo RGB (np. rgb(0, 0, 255)). Możesz to zobaczyć w praktyce, na przykład: Treść , co ustawi tło 'diva' na niebieskie.Pytanie 25Dostępna jest tabela z danymi o mieszkaniach, zawierająca kolumny: adres, metraż, liczba_pokoi, standard, status, cena. Wykonanie poniższej kwerendy SQL SELECT spowoduje wyświetlenie
A. Wszystkie informacje poza adresem tych mieszkań, które mają więcej niż 3 pokoje B. Metraż oraz koszt tych mieszkań, które mają więcej niż 3 pokoje C. Wszystkie informacje o tych mieszkaniach, które mają minimum 3 pokoje D. Metraż oraz koszt tych mieszkań, które mają przynajmniej 3 pokoje W tym zapytaniu SQL chodzi o to, żeby ściągnąć konkretne dane z tabeli mieszkania. Używamy klauzuli SELECT, dlatego wybieramy tylko te kolumny, które nas interesują, czyli metraż i cena. I to wszystko bierzemy z tabeli mieszkania, co mamy w klauzuli FROM. Jeszcze dodajemy filtr WHERE, który mówi, że bierzemy tylko te mieszkania, które mają więcej niż trzy pokoje. To naprawdę dobra strategia, bo dzięki temu dokładnie widzimy, co nas interesuje. Takie zapytanie przydaje się w analizach rynku nieruchomości, bo można porównywać ceny mieszkań z większą ilością pokoi. Ogólnie mówiąc, SQL jest super narzędziem do pracy z danymi, bo pozwala nam szybko i efektywnie wyciągać to, co jest dla nas ważne. Wiedza na temat takich zapytań to podstawa, zwłaszcza w pracy z dużymi bazami danych i generowaniu różnych raportów. Pytanie 26W języku JavaScript następujący zapis: var napis1 = new napisy); ma na celu A. stworzenie instancji obiektu napis1 klasy napisy B. wywołanie metody dla obiektu napisy C. stworzenie nowej klasy napis1 D. zadeklarowanie zmiennej napis1 oraz wywołanie funkcji, w której argumentem jest napis1 W podanym kodzie JavaScript mamy do czynienia z próbą utworzenia obiektu klasy 'napisy'. Operacja 'new' w JavaScript jest używana do instancjowania obiektów z funkcji konstrukcyjnych, które pełnią rolę klas. Przykład działania: jeśli mamy zdefiniowaną funkcję konstrukcyjną 'function napisy() { this.text = ''; }', to użycie 'var napis1 = new napisy();' stworzy nowy obiekt 'napis1', który będzie posiadał właściwość 'text'. Warto zwrócić uwagę, że 'napisy' musi być zdefiniowane jako funkcja konstrukcyjna, aby mogło być użyte w kontekście 'new'. Zrozumienie tego mechanizmu jest kluczowe w programowaniu obiektowym w JavaScript, gdzie klasy i obiekty odgrywają fundamentalną rolę w organizacji kodu. Aby lepiej zrozumieć działanie tego fragmentu, warto zapoznać się z dokumentacją dotyczącą obiektów i funkcji w JavaScript, co znajduje się w standardzie ECMAScript. Przykładowy kod ilustrujący tworzenie obiektu mógłby wyglądać tak: 'var napis1 = new napisy(); console.log(napis1.text);'. Pytanie 27Przy założeniu, że użytkownik nie miał wcześniej żadnych uprawnień, polecenie SQL nada użytkownikowi anna uprawnienia wyłącznie do GRANT SELECT, INSERT, UPDATE ON klienci TO anna; A. wybierania, dodawania kolumn oraz zmiany struktury tabeli o nazwie klienci B. wybierania, wstawiania oraz aktualizacji danych we wszystkich tabelach w bazie o nazwie klienci C. wybierania, dodawania kolumn oraz zmiany struktury wszystkich tabel w bazie o nazwie klienci D. wybierania, wstawiania oraz aktualizacji danych w tabeli o nazwie klienci Polecenie SQL 'GRANT SELECT, INSERT, UPDATE ON klienci TO anna;' przyznaje użytkownikowi 'anna' konkretne uprawnienia do tabeli 'klienci'. Oznacza to, że użytkownik ten będzie miał możliwość wybierania (SELECT), wstawiania (INSERT) oraz aktualizacji (UPDATE) danych w tej konkretnej tabeli. To podejście jest zgodne z zasadą minimalnych uprawnień, co oznacza, że użytkownik powinien mieć jedynie te prawa, które są niezbędne do wykonywania jego zadań. Na przykład, jeśli 'anna' jest pracownikiem działu sprzedaży, może być konieczne, aby miała dostęp do aktualizacji informacji o klientach, ale nie potrzebuje uprawnień do usuwania rekordów (DELETE) czy zmiany struktury tabeli (ALTER). Praktyczne zastosowanie takiego przydzielania uprawnień pomaga w zabezpieczeniu danych oraz minimalizuje ryzyko nieautoryzowanych zmian, co jest standardem w zarządzaniu bazami danych. Dodatkowo, stosowanie takich restrykcji w przydzielaniu ról jest zgodne z najlepszymi praktykami bezpieczeństwa w branży IT, aby zapobiegać potencjalnym nadużyciom. Pytanie 28W dokumencie HTML utworzono formularz wysyłający dane do skryptu formularz.php. Po naciśnięciu przycisku typu submit, przeglądarka przekierowuje nas do określonego adresu. Na podstawie podanego linku można wywnioskować, że dane do pliku formularz.php przesłano metodą
A. POST B. SESSION C. COOKIE D. GET Metoda GET w HTTP jest używana do przesyłania danych w adresie URL. Dane są dołączane jako parametry zapytania po znaku zapytania w formacie klucz=wartość. Przykład w pytaniu pokazuje, że dane imie=Anna oraz nazwisko=Kowalska są przesyłane jako część adresu URL do formularz.php. Jest to typowe dla metody GET, która umożliwia łatwe przesyłanie danych przez przeglądarkę i ich późniejsze przetwarzanie po stronie serwera. Metoda GET jest często stosowana w przypadku, gdy dane nie zawierają poufnych informacji, a ich objętość jest niewielka. Standard HTTP rekomenduje używanie metody GET do pobierania danych i niepowinno być używane do przesyłania lub modyfikowania danych. Dokumentacja W3C wskazuje, że GET jest metodą idempotentną, co oznacza, że wielokrotne wykonanie tego samego zapytania nie spowoduje dodatkowych efektów ubocznych. W praktyce GET jest używana np. w zapytaniach wyszukiwania w witrynach, gdzie parametry wyszukiwania są umieszczane w URL. Pytanie 29Funkcją zaprezentowanego kodu PHP jest napełnienie tablicy ![]() A. 10 losowymi wartościami, a następnie wypisanie liczb ujemnych B. 100 losowymi liczbami, a następnie wypisanie liczb dodatnich C. kolejnymi liczbami od -100 do 100 oraz wypisanie liczb ujemnych D. kolejnymi liczbami od 0 do 9 i ich wyświetlenie Przedstawiony kod w języku PHP ma na celu wypełnienie tablicy dziesięcioma losowymi wartościami i wypisanie tych, które są ujemne. Funkcja rand(-100, 100) generuje liczby losowe z zakresu od -100 do 100. W pętli for wykonujemy dziesięć iteracji, co umożliwia dodanie dziesięciu takich liczb do tablicy. Następnie, za pomocą pętli foreach, iterujemy przez wszystkie elementy tablicy. Instrukcja warunkowa if sprawdza, czy każda z wartości jest mniejsza od zera. Jeśli warunek jest spełniony, liczba jest wypisywana na ekran. Takie podejście jest często stosowane w programowaniu, gdy wymagana jest praca z losowymi danymi w celu testowania lub symulacji. W praktycznych zastosowaniach można użyć tej metody do filtrowania danych lub analizy wyników eksperymentalnych, gdzie konieczne jest zidentyfikowanie i obsługa wartości o określonych właściwościach. Dobre praktyki programistyczne nakazują dokumentowanie takich fragmentów kodu, aby ułatwić zrozumienie i utrzymanie projektu przez innych deweloperów. Pytanie 30W języku JavaScript, aby zweryfikować, czy liczba mieści się w zakresie (100;200>, należy użyć zapisu: A. if (liczba > 100 || liczba <= 200) B. if (liczba < 100 || liczba >= 200) C. if (liczba < 100 && liczba <= 200) D. if (liczba > 100 && liczba <= 200) Zaznaczyłeś odpowiedź 'if (liczba > 100 && liczba <= 200)', i to jest całkiem trafne! Warunek ten sprawdza, czy liczba jest w przedziale od 100 do 200, co jest mega ważne. Wiesz, '>' oznacza, że liczba musi być większa niż 100, a '<=' pozwala na 200, ale nic większego. To coś, co często wykorzystujemy w programach, żeby kontrolować dane od użytkowników. Jak na przykład przy rejestracji – chcemy mieć pewność, że wszystko jest w normie. Umiejętność walidacji danych to kluczowa sprawa w programowaniu, bo dzięki temu możemy unikać różnych błędów. Fajnie, że zauważasz, jak operatory logiczne, takie jak '&&', mogą pomóc w budowaniu bardziej złożonych warunków – to czyni nasze aplikacje lepszymi. Ważne, żebyś rozumiał, jak to działa, bo to na pewno przyda się w przyszłości! Pytanie 31Który z elementów w sekcji head dokumentu HTML 5 jest obowiązkowy według walidatora HTML, a jego niedobór skutkuje błędem (error)? A. style B. title C. meta D. link Odpowiedzi wskazujące na znaczniki takie jak „style”, „link” czy „meta” mogą wprowadzać w błąd, jeśli chodzi o ich rolę w dokumentach HTML. Znacznik „style” jest używany do osadzania arkuszy stylów CSS i jest istotny dla prezentacji wizualnej, jednak nie jest wymagany do prawidłowego działania strony w kontekście walidacji. Podobnie znacznik „link” jest kluczowy dla łączenia zasobów zewnętrznych, takich jak pliki CSS, ale jego brak nie prowadzi do błędów w walidacji HTML. Z kolei znacznik „meta” pozwala na definiowanie metadanych, takich jak opis strony czy słowa kluczowe, które również są istotne z perspektywy SEO, ale nie są obligatoryjne w każdej sytuacji. Typowym błędem myślowym jest sądzenie, że wszystkie te znaczniki są równie niezbędne jak „title”. Warto pamiętać, że tylko znacznik „title” ma bezpośrednie znaczenie dla walidacji HTML i jest wymagany, aby dokument był zgodny z normami. Brak „title” może prowadzić do negatywnych konsekwencji zarówno w zakresie walidacji, jak i SEO, co podkreśla znaczenie każdej struktury w dokumencie HTML. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć, jaka jest rola poszczególnych znaczników w budowie dokumentów HTML oraz jakie są ich konsekwencje w kontekście standardów sieciowych. Pytanie 32Jakie parametry powinny być ustawione w funkcji biblioteki mysqli, aby umożliwić połączenie z serwerem oraz bazą danych?
A. adres serwera - $c, nazwa bazy danych - $d, login - $a, hasło - $b B. adres serwera - $c, nazwa bazy danych - $d, login - $b, hasło - $a C. adres serwera - $a, nazwa bazy danych - $d, login - $b, hasło - $c D. adres serwera - $a, nazwa bazy danych - $b, login - $c, hasło - $d Odpowiedź jest poprawna, ponieważ w funkcji biblioteki mysqli_connect, która służy do nawiązywania połączenia z serwerem MySQL, argumenty mają określoną strukturę. Pierwszym argumentem ($a) jest adres serwera, na którym działa usługa MySQL. Może to być adres IP, np. '127.0.0.1', lub nazwa hosta, np. 'localhost'. Drugim argumentem ($b) jest login, czyli nazwa użytkownika, który ma dostęp do bazy danych. Trzecim argumentem ($c) jest hasło do konta użytkownika, natomiast czwartym argumentem ($d) jest nazwa bazy danych, z którą chcemy się połączyć. Przykładowe użycie tej funkcji może wyglądać następująco: $conn = mysqli_connect('localhost', 'root', 'password', 'my_database');. Prawidłowe ustawienie tych zmiennych zapewnia udane połączenie z serwerem i dostęp do danych. W standardach programowania PHP ważne jest również odpowiednie zarządzanie błędami, co zapewnia użycie 'or die()' w kodzie, aby informować o problemach z połączeniem. To podejście pozwala na szybką diagnostykę problemów w środowisku produkcyjnym. Pytanie 33Aby właściwie skomentować podaną linię kodu w JavaScript, należy po znakach // wpisać opis
A. nieprawidłowe dane B. zmiana stylu atrybutu innerHTML C. wyświetlenie daty i czasu w znaczniku o id = napis D. wyświetlenie tekstu "Date()" w znaczniku o id = napis Kod JavaScript document.getElementById('napis').innerHTML=Date(); służy do dynamicznego umieszczania aktualnej daty i czasu w elemencie HTML o podanym id napis. Funkcja Date() bez argumentów zwraca obiekt reprezentujący bieżącą datę i czas w formie czytelnej dla człowieka. Użycie innerHTML pozwala na modyfikację zawartości HTML elementu, co jest wykorzystywane w wielu aplikacjach internetowych do dynamicznej aktualizacji wyświetlanych danych. Przykładem praktycznego zastosowania może być wyświetlanie aktualnego czasu na stronie głównej lub w aplikacjach pogodowych. Zgodnie z dobrymi praktykami, należy jednak pamiętać, że innerHTML zastępuje całą zawartość wewnętrzną elementu, co może prowadzić do utraty danych, jeśli nie jest używane ostrożnie. Ważne jest również, aby pamiętać o zasadach bezpieczeństwa dotyczących manipulacji DOM, aby unikać luk umożliwiających ataki XSS. Dlatego też warto stosować się do zasady minimalizmu zmian w DOM oraz zawsze weryfikować przetwarzane dane. Pytanie 34Na przedstawionym obrazie widać wynik formatowania przy użyciu styli CSS oraz kod HTML, który go generuje. Przy założeniu, że marginesy wewnętrzne wynoszą 50 px, a zewnętrzne 20 px, jak wygląda styl CSS dla tego obrazu? ![]() A. Rys. A B. Rys. D C. Rys. B D. Rys. C Poprawna odpowiedź, Rys. C, przedstawia styl CSS, który prawidłowo definiuje marginesy i marginesy wewnętrzne obrazu. W tym przypadku margines wewnętrzny wynosi 50px, a zewnętrzny 20px, co jest zgodne z wymaganiami zawartymi w pytaniu. Kod CSS zawiera solidną linię graniczną o wartości 4px w kolorze czarnym, co jest dobrze praktykowane w projektowaniu stron internetowych, ponieważ solidna linia jest bardziej widoczna i profesjonalna niż linia przerywana. Kolor tła teal zapewnia atrakcyjny kontrast. Zastosowanie właściwego marginesu i marginesu wewnętrznego jest kluczowe w tworzeniu responsywnych układów, które są teraz standardem w branży. Poprawne ustawienie tych parametrów zapewnia estetyczny wygląd oraz prawidłowe rozmieszczenie elementów na stronie. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy obejmuje projektowanie layoutów w CSS Grid czy Flexbox, gdzie marginesy i marginesy wewnętrzne pełnią kluczową rolę w zarządzaniu przestrzenią elementów. Właściwe wykorzystanie tych stylów wspiera tworzenie stron zgodnych ze standardami W3C, co jest fundamentem profesjonalnego web developmentu. Pytanie 35Jakiego znacznika używamy do definiowania list w HTML? A. | ||||||||
C. D. |
Pytanie 36Które z wymienionych stwierdzeń na temat zasad programowania w PHP jest prawdziwe? A. W nazwach zmiennych nie rozróżnia się wielkości liter B. Deklaracja zmiennych następuje po słowie var C. Jest to język o słabej kontroli typów D. Nazwy zmiennych poprzedza znak ! PHP jest językiem o słabej kontroli typów, co oznacza, że zmienne mogą zmieniać swój typ w trakcie działania programu, co nie jest typowe dla języków o silnej kontroli typów. Na przykład, w PHP możemy przypisać do zmiennej wartość liczbową, a następnie tę samą zmienną nadpisać tekstem. To daje programistom dużą elastyczność, jednak wymaga również ostrożności, aby unikać błędów związanych z nieoczekiwanym typem danych. W praktyce oznacza to, że programiści muszą być czujni na typy danych, aby nie wprowadzać błędów, które mogą prowadzić do trudnych do zdiagnozowania błędów w kodzie. Zasady projektowania w PHP zachęcają do stosowania funkcji typu is_int(), is_string() i innych, aby upewnić się, że zmienne mają oczekiwany typ przed ich użyciem. Współczesne standardy programowania, takie jak PHP-FIG, promują dobre praktyki kodowania, które mogą pomóc zminimalizować problemy związane z dynamiczną typizacją. Pytanie 37Która z list jest interpretacją podanego kodu? ![]() A. Rys. C B. Rys. A C. Rys. B D. Rys. D Kod HTML zawiera uporządkowaną listę ol z dwoma głównymi elementami muzyka i filmy Każdy z tych elementów ma zagnieżdżoną listę nieuporządkowaną ul z odpowiednimi wpisami W HTML użycie listy ol oznacza że elementy główne będą numerowane Kolejność elementów w kodzie muzyka a następnie filmy jest zgodna z ilustracją C gdzie każdy element nadrzędny zawiera swoją własną zagnieżdżoną listę nieuporządkowaną ul Prawidłowe zagnieżdżanie list jest kluczowe dla struktury semantycznej dokumentu HTML co ma znaczenie dla SEO i dostępności Dobrym przykładem praktyki jest używanie odpowiednich znaczników aby zachować logiczną hierarchię Użycie ol i ul w odpowiednich miejscach pozwala na lepsze zrozumienie i interpretację treści przez przeglądarki i czytniki ekranowe Zapewnienie poprawnej struktury list pomaga również w utrzymaniu porządku w kodzie i lepszym zarządzaniu stylem za pomocą CSS Pytanie 38Który z protokołów umożliwia publikację strony internetowej na serwerze? A. SMTP B. ICMP C. FTP D. NNTP FTP, czyli File Transfer Protocol, to taki standard, który pozwala na przesyłanie plików między komputerami w sieci. Jest to dość ważne, bo bez FTP nie moglibyśmy publikować stron w internecie. Dzięki temu protokołowi można wysyłać różne pliki, jak HTML, CSS, JavaScript czy nawet grafiki i filmy, na serwery WWW. Z perspektywy praktycznej, to przy publikacji nowej strony wchodzi w grę użycie klienta FTP, na przykład FileZilla. Łączysz się z serwerem, logujesz się swoimi danymi i przesyłasz pliki do odpowiednich folderów. No i nie zapomnij o portach - standardowy port dla FTP to 21. A jeśli zależy Ci na bezpieczeństwie, warto pomyśleć o SFTP albo FTPS, bo to też istotne w kontekście ochrony danych. Jak dla mnie, dobrze jest znać te praktyki, żeby nie martwić się o swoje pliki podczas przesyłania. Pytanie 39Fragment kodu powyżej został napisany w języku JavaScript. Co należy umieścić w miejsce kropek, aby program przypisywał wartość 1 co trzeciemu elementowi w tablicy?
A. i =+ 3 B. i += 3 C. i ++ 3 D. i = 3 Prawidłowa odpowiedź to i += 3 ponieważ w języku JavaScript operator += służy do zwiększania wartości zmiennej o zadany krok. W kontekście pętli for oznacza to że po każdej iteracji zmienna i zostanie zwiększona o 3 co pozwala na przypisanie wartości 1 co trzeciemu elementowi w tablicy. Jest to standardowa praktyka przy iteracji co kilka elementów w tablicy. Użycie += jest preferowane ze względu na jego zwięzłość i czytelność co jest zgodne z dobrymi praktykami programistycznymi. W przypadku tablicy T użycie poprawnego inkrementu i += 3 umożliwi przypisanie wartości tylko do tych elementów które są indeksowane przez wielokrotności liczby 3. Dzięki temu kod jest bardziej czytelny i zgodny z zasadami DRY (Don't Repeat Yourself) pozwalając na efektywne operacje na strukturach danych. Przykładowo jeśli mamy tablicę o długości 9 to po wykonaniu pętli elementy o indeksach 0 3 i 6 zostaną ustawione na wartość 1 co pozwala na efektywne zarządzanie pamięcią i czasem obliczeniowym. Tego typu konstrukcje są podstawą wielu algorytmów iteracyjnych. Pytanie 40W tabeli produkt znajdują się przedmioty wyprodukowane po roku 2000, z kolumnami nazwa i rok_produkcji. Klauzula SQL pokaże listę przedmiotów wyprodukowanych
A. przed rokiem 2017 B. w roku 2017 C. po roku 2017 D. w latach innych niż 2017 Wybór odpowiedzi "w roku 2017" jest prawidłowy, ponieważ zapytanie SQL stosuje funkcję SUBSTR do wydobycia części roku produkcji. Funkcja ta zaczyna od trzeciego znaku w łańcuchu reprezentującym rok produkcji i zwraca dwa znaki, co w przypadku roku 2017 daje nam '17'. W związku z tym zapytanie wyświetli jedynie te przedmioty, których rok produkcji kończy się na '17', co obejmuje rok 2017. Zastosowanie funkcji SUBSTR jest częstą praktyką w SQL, gdy chcemy analizować lub filtrować dane tekstowe według określonych wzorców. Na przykład, w przypadku bazy danych produktów, możemy wykorzystać tę metodę do kategoryzowania towarów według roczników lub do analizy sprzedaży w danym roku. Dobrą praktyką jest także zapewnienie, że dane w kolumnie rok_produkcji są przechowywane w jednolitym formacie, co ułatwia ich przetwarzanie i analizę. |
---|